Livre, Chap.
[1, 17]	τοῖς Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν,	ἃς	ἐκεῖνοι πρὸς ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι
[1, 32]	τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος,	ἃς	οὐ θέλειν εἰς τὴν Αἴγυπτον
[1, 1]	καὶ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι, δι'	ἃς	οὐ πολλοὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν
[1, 26]	τὸν ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς δὲ	διαβὰς	Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς
[1, 17]	πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν,	ἀναβὰς	δὲ εἰς τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν
[1, 14]	Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτοὺς	Ἄραβας	εἶναι. Ἐν δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ
[1, 19]	(καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας. Εἶθ' ἑξῆς	ὑποκαταβὰς	ὀλίγον ὁ Βηρῶσος πάλιν παρατίθεται
[1, 22]	ἀξιώματι τῷ παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις	μέγας	καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ ἀνόητος,
[1, 18]	ξύλα εἰς τὰς τῶν ἱερῶν	στέγας,	καθελών τε τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ
[1, 22]	προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ πολλὰς ὑπομεῖναι	πληγὰς	καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως
[1, 26]	ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα	μυριάδας	ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς πολεμίοις
[1, 12]	καίτοι πολλὰς τῆς χώρας ἐχούσης	μυριάδας	ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο
[1, 14]	ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ τέσσαρας	μυριάδας	ἀνδρῶν προφυλακήν. (Ἔνθα δὲ κατὰ
[1, 26]	γενόμενοι πάντες προθύμως εἰς κ	μυριάδας	ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ μετ' οὐ
[1, 33]	Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα	μυριάδας	ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος
[1, 22]	τὸ κάλλος ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ	μυριάδας	ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ
[1, 32]	αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν	μυριάδας	εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν
[1, 33]	καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν	μυριάδας	ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε
[1, 29]	ὁ παῖς τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα	μυριάδας	ἔχων εἰς τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν.
[1, 33]	ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας περὶ	μυριάδας	κ. Ὢ τῆς εὐχερείας· οὔτε
[1, 32]	τὴν Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι	μυριάδας	καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ
[1, 26]	συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ πλήθους	(μυριάδας	ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς τὰς
[1, 22]	Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν	μυριάδας,	οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ μετὰ
[1, 28]	ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ	μυριάδας	τῶν λεπρῶν καὶ κακῶς διακειμένων
[1, 3]	περὶ τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς	Ἀτθίδας	συγγεγραφότες ἢ περὶ τῶν Ἀργολικῶν
[1, 5]	ἢ τὰς πόλεις ἢ τοὺς	βασιλέας	ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ τὸ
[1, 14]	ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους	βασιλέας	καὶ τοὺς τῶν ποιμένων καλουμένων
[1, 28]	τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ τοὺς	ἱππέας	ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι
[1, 29]	Αἰγυπτίους καὶ τούτων μάλιστα τοὺς	ἱερέας	ἐπινοῆσαί τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι
[1, 23]	εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ	Μνασέας	καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός
[1, 32]	εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν	γραμματέας	Μωσῆν τε καὶ Ἰώσηπον καὶ
[1, 7]	πράττομεν οὐ μόνον ἐπ' αὐτῆς	Ἰουδαίας,	ἀλλ' ὅπου ποτὲ σύστημα τοῦ
[1, 23]	Τῷ μὲν γὰρ ἐδόξαμεν καὶ	σπουδαίας	εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ
[1, 14]	μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ	παλαιᾶς	ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους
[1, 17]	καὶ δὴ καὶ χώραν τῆς	Γαλιλαίας	ἐν τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα
[1, 14]	ποταμοῦ, καλουμένην δ' ἀπό τινος	ἀρχαίας	θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν τε
[1, 19]	τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης	Ἀραβίας	πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς
[1, 13]	βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς πρὸς ἡμᾶς	ἀντιλογίας.	~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν
[1, 14]	καλουμένην δ' ἀπό τινος ἀρχαίας	θεολογίας	Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν τε καὶ
[1, 25]	μὲν τὴν σεμνότητα τῆς ἡμετέρας	θεολογίας	οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες δὲ ζηλουμένους
[1, 26]	ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει τινὰς	μυθολογίας	ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι
[1, 18]	ὑπ' ἐμοῦ δεδήλωται διὰ τῆς	ἀρχαιολογίας.	~(Λέξω δὲ νῦν ἤδη τὰ
[1, 1]	τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης	ἀρχαιολογίας	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς
[1, 22]	γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι	λειτουργίας	μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς
[1, 22]	ἐν τοῖς εἰρημένοις χρόνοις μήτε	γεωργίας	ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας
[1, 15]	εἰς Πηλούσιον καὶ ἐκράτησεν τῆς	ἰδίας	βασιλείας. (Ἡ δὲ χώρα ἐκλήθη
[1, 25]	ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας διαφερούσης	εὐσεβείας	πρὸς τὴν ὑπ' ἐκείνων νενομισμένην,
[1, 6]	ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται μετὰ πολλῆς	ἀκριβείας,	εἰ δὲ δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν
[1, 7]	ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ μέγιστον τῆς	ἀκριβείας·	οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ παρ'
[1, 23]	γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης	ἀκριβείας	τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν
[1, 4]	οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ	παιδείας	ἐπιμελεῖς, οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται γενόμενον,
[1, 14]	Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς	παιδείας,	ὡς δῆλός ἐστιν· γέγραφεν γὰρ
[1, 26]	Ἀμενώφει πατρὸς δὲ Πάπιος ὄντι,	θείας	δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως (κατά
[1, 31]	ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ τῆς	ἀληθείας	διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς ἀδεσπότους
[1, 23]	καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς	ἀληθείας	διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ
[1, 10]	τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς	ἀληθείας	ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν τοῖς τῶν
[1, 33]	τῶν εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν ψευδολογίαν·	ἀληθείας	μὲν γάρ τινος ὑποκειμένης ἀδύνατον
[1, 9]	οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς	ἀληθείας	προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι
[1, 23]	τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς μὲν	ἀληθείας	τῶν ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον,
[1, 9]	δέ μοι περιῆν θάρσος τῆς	ἀληθείας,	ὥστε πρώτους πάντων τοὺς αὐτοκράτορας
[1, 35]	ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς	συνηθείας	πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν περὶ
[1, 35]	αὐτὸς λέγει κακῶς, παρὰ πάντων	βοηθείας	δεομένους ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ
[1, 22]	ὀκνήσω δὲ καὶ τὸν ἐπ'	εὐηθείας	διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς οἴεται, μνήμην
[1, 19]	βαρυτάτης δυνάμεως καὶ τῆς λοιπῆς	ὠφελείας	ἀνακομίζειν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς
[1, 12]	Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ περὶ τὰς	καπηλείας	καὶ (περὶ τὰς ἐμπορίας σπουδὴ
[1, 21]	ὑποβληθέντων δευτέρῳ πάλιν τῆς Δαρείου	βασιλείας	ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ καὶ τὰς
[1, 20]	ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ τῆς	βασιλείας	αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει
[1, 21]	ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ	βασιλείας	ἔτει τὸν παρ' ἡμῖν ναὸν
[1, 21]	πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ τῆς Κύρου	βασιλείας	ἔτει τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ
[1, 14]	ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ τῆς αὐτοῦ	βασιλείας	ἔφοδον. (Εὑρὼν δὲ ἐν νομῷ
[1, 15]	Πηλούσιον καὶ ἐκράτησεν τῆς ἰδίας	βασιλείας.	(Ἡ δὲ χώρα ἐκλήθη ἀπὸ
[1, 21]	μὲν γὰρ ἔτει τῆς Ναβουχοδονοσόρου	βασιλείας	ἤρξατο πολιορκεῖν Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ'
[1, 20]	βεβασιλευκὼς ἔτη μγ, τῆς δὲ	βασιλείας	κύριος ἐγένετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[1, 18]	ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς Εἰρώμου	βασιλείας	μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη ρνε
[1, 18]	δὲ δωδεκάτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ	βασιλείας	ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός,
[1, 26]	διὰ τοῦτο χρόνον αὐτοῦ τῆς	βασιλείας	ὁρίσαι μὴ τολμήσας, καίτοι γε
[1, 20]	υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς	βασιλείας	παῖς ὢν μῆνας θ, ἐπιβουλευθεὶς
[1, 31]	αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν τινας	ἁγνείας	καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς καὶ
[1, 22]	νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς	ἁγνείας	τινὰς ἁγνεύοντες καὶ τὸ παράπαν
[1, 29]	πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες	(συγγενείας	τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος ὄντες.
[1, 22]	δοκεῖ, τοῖς δὲ μὴ μετὰ	δυσμενείας	ἐξετάζουσι φαίνεται μέγα καὶ πολλῶν
[1, 1]	δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς ὑπὸ	δυσμενείας	ὑπό τινων εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις
[1, 9]	δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς	Ἀλεξανδρείας	Τίτῳ πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων πολιορκίαν.
[1, 33]	περὶ μυριάδας κ. Ὢ τῆς	εὐχερείας·	οὔτε γὰρ πρότερον οἵτινες ἦσαν
[1, 19]	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς	ὀρείας	διαθέσεως τεθραμμένην ἐν τοῖς κατὰ
[1, 22]	οὐ προϊδὼν περὶ τῆς ἡμετέρας	πορείας	ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς ἀπήγγελλεν;
[1, 9]	Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης μοι τῆς	πραγματείας	ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός τισι
[1, 10]	περὶ ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι τὰς	πραγματείας·	τὴν μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ
[1, 3]	Ὅπου γε περὶ τῆς Περσικῆς	στρατείας	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων
[1, 2]	τῆς Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	στρατείας	τῷ χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν
[1, 24]	ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν (καὶ τὰς	πολιτείας	ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν τὴν
[1, 12]	φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ πρὸς	λῃστείας,	ὥσπερ ἄλλοι τινές, ἢ τὸ
[1, 7]	παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης	ἁγιστείας.	~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως,
[1, 22]	ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς	Ἀντιοχείας	εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ
[1, 22]	ἠβουλήθησαν. (Ὧν εἷς ἦν, φησίν,	Ἐζεκίας	ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν
[1, 35]	θεῶν καὶ τῆς πρὸς (ἀνθρώπους	ἀδικίας	κατὰ τὴν πορείαν. Εἴτε γὰρ
[1, 19]	μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς	κατοικίας	ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας
[1, 14]	Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν αὐτοὺς διὰ	πολιορκίας	ἑλεῖν κατὰ κράτος ὀκτὼ καὶ
[1, 20]	ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου	πολιορκίας,	καὶ Μεγασθένης ἐν τῇ τετάρτῃ
[1, 29]	ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς	φιλίας	ἢ τίνος αὐτοῖς οἰκειότητος προυυπηργμένης;
[1, 35]	θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ τῆς	ἱεροσυλίας	αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ
[1, 22]	ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας	μηδεμιᾶς,	ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες
[1, 28]	τοὺς ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε	μηδεμιᾶς	ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος. Ὁ
[1, 1]	εἶναι τὸ γένος ἡμῶν τὸ	μηδεμιᾶς	παρὰ τοῖς ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν
[1, 5]	γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε δὴ τοίνυν	οὐδεμιᾶς	προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ καὶ τοὺς
[1, 22]	καὶ πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ	ζημίας	ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα
[1, 31]	βούλονται δὲ προσποιεῖν αὐτοῖς μετὰ	βλασφημίας	ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην εἶναι τῶν
[1, 22]	ὑδάτων ἀπέχεσθαι (καὶ πάσης ἀπέχειν	βλασφημίας.	Εἶτα προστίθησι μετὰ ταῦτα καὶ
[1, 28]	ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι	(παρανομίας	μηδὲ ὠμότητος. Ὁ δὲ τὴν
[1, 29]	χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης τῆς	παρανομίας	οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας
[1, 6]	τε τὰς περὶ τὸν βίον	οἰκονομίας	καὶ πρὸς τὴν τῶν κοινῶν
[1, 19]	παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε	ἀστρονομίας	καὶ περὶ τῶν παρὰ Χαλδαίοις
[1, 27]	καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι	συντομίας	ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ Μανεθὼς
[1, 28]	ὁ δ' αὐτοὺς εἰς τὰς	λιθοτομίας	ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν ἐργασομένων δεόμενος,
[1, 26]	ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς τὰς	λιθοτομίας	τὰς ἐν τῷ πρὸς ἀνατολὴν
[1, 33]	μὲν Μανεθὼς πρότερον εἰς τὰς	λιθοτομίας	τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς
[1, 28]	προέγνω τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ τῆς	ἐπιθυμίας;	Οὐ γὰρ ἀπέβη. Τίνα δὲ
[1, 33]	υἱὸς κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν	νεανίας	συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει
[1, 8]	νόμους περιέχει καὶ τὴν ἀπ'	ἀνθρωπογονίας	παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς·
[1, 22]	ἦλθεν μὲν εἰς Συρίαν ἐκ	Μακεδονίας	καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Δημήτριον,
[1, 20]	βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν ἐπὶ τῆς	Βαβυλωνίας.	(Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον
[1, 20]	αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ τῆς	Βαβυλωνίας.	Ναβόννηδος μὲν οὖν τὸ λοιπὸν
[1, 19]	κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς	Βαβυλωνίας	τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ ἀπὸ
[1, 8]	τινὸς ἐν τοῖς γραφομένοις ἐνούσης	διαφωνίας,	ἀλλὰ μόνον τῶν προφητῶν τὰ
[1, 2]	πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς	διαφωνίας.	Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες
[1, 4]	συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ τῆς τοιαύτης	διαφωνίας	πολλαὶ μὲν ἴσως ἂν καὶ
[1, 8]	μὲν ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ	ὁμοίας	ἠξίωται τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ
[1, 25]	ἐφθόνησαν. Εἰς τοσοῦτον γὰρ ἦλθον	ἀνοίας	καὶ μικροψυχίας ἔνιοι τῶν παρ'
[1, 14]	Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ'	ἀγνοίας	ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ τοίνυν ὁ
[1, 2]	πόλεων καὶ τὰ περὶ τὰς	ἐπινοίας	τῶν τεχνῶν καὶ τὰ περὶ
[1, 29]	τὴν παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν;	Ποίας	αὐτοῖς φιλίας ἢ τίνος αὐτοῖς
[1, 31]	τριχός, πολλάς τε κελεύει καὶ	παντοίας	ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε παρελθεῖν εἰς
[1, 32]	καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆς	πτοίας	αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν
[1, 29]	Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ τῆς	Αἰθιοπίας	ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο
[1, 28]	εἶναι τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ	Αἰθιοπίας	ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ
[1, 32]	τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ τῆς	Αἰθιοπίας	καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα μὲν ὁ
[1, 27]	ταῦτα ἐπῆλθεν ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ	Αἰθιοπίας	μετὰ μεγάλης δυνάμεως καὶ ὁ
[1, 34]	εἰς Ἄμμωνος πέμψαι περὶ τῆς	ἀκαρπίας	τοὺς μαντευσομένους, τὸν θεὸν δὲ
[1, 22]	πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ καὶ	σωτηρίας	καὶ πατρίδος ἄνθρωποί τινες νόμων
[1, 14]	βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ τῆς υυκ	προσηγορίας,	ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας·
[1, 10]	σχολῇ μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες	κατηγορίας	παραδόξου καὶ διαβολῆς, δέον ἐκεῖνο
[1, 24]	λόγου, τὰς διαβολὰς καὶ τὰς	λοιδορίας,	αἷς κέχρηνταί τινες κατὰ τοῦ
[1, 12]	τὰς καπηλείας καὶ (περὶ τὰς	ἐμπορίας	σπουδὴ διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ
[1, 5]	μὲν γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον	ἱστορίας,	εἰ περὶ τῶν αὐτῶν ἅπαντες
[1, 8]	γενομένου νῦν ἡμῖν πολέμου τινὲς	ἱστορίας	ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς
[1, 2]	ἡ περὶ τὸ συγγράφειν (τὰς	ἱστορίας	ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις
[1, 2]	(τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς	ἱστορίας	ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω
[1, 14]	(πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ παλαιᾶς	ἱστορίας	ἐχόμενον. Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας
[1, 5]	τῆς περὶ τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς	ἱστορίας	καὶ μάλιστά γε τῆς περὶ
[1, 8]	παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες τῷ τῆς	ἱστορίας	ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ
[1, 11]	ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς	ἱστορίας	(συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς δὲ
[1, 29]	ὁ δὲ καὶ μέχρι τῆς	Συρίας	ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ
[1, 29]	κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι τῆς	Συρίας	ἤλασεν. Οὕτω γὰρ παντάπασίν ἐστιν
[1, 28]	πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν τῆς	Συρίας	ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ
[1, 22]	ἦν Ἰουδαῖος ἐκ τῆς κοίλης	Συρίας.	Οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν
[1, 27]	αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς	Συρίας.	(Ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα
[1, 19]	δέ φησι τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου	Συρίας	Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς
[1, 20]	μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς	Ἀσσυρίας	κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὰ
[1, 17]	ἡμῶν καὶ τὰς ἐξ ἐκείνων	μαρτυρίας	παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις
[1, 11]	Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς	μαρτυρίας	τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν παρ'
[1, 18]	Τῆς μὲν οὖν παρὰ Φοινίκων	μαρτυρίας	τί δεῖ προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται
[1, 12]	καὶ Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν τῆς	Ἀσίας	ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ μέχρι
[1, 14]	δυναστείαν, τότε γὰρ ἐκείνους τῆς	Ἀσίας	κρατεῖν, ἐν τῇ νῦν Ἰουδαίᾳ
[1, 20]	δὲ πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς	Ἀσίας	τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ τῶν
[1, 35]	γενναῖος ὑπὸ πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν	ἀκρασίας	οὐ συνῆκεν, ὅτι ἱεροσυλεῖν οὐ
[1, 22]	κατοικοῦμεν καὶ τὸ κάλλος ἱστόρηκεν·	τριακοσίας	γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς
[1, 4]	μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησι	δημοσίας	γίνεσθαι περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων
[1, 31]	τε κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα	(θυσίας	τότε παρελθεῖν εἰς τὴν ἱερὰν
[1, 28]	ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς	στρατιᾶς	καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ
[1, 1]	παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς	αἰτίας	ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ πολλοὶ
[1, 25]	ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες.	Αἰτίας	δὲ πολλὰς ἔλαβον τοῦ μισεῖν
[1, 13]	ὑπ' ἐμοῦ νῦν εἰρημένας κομίζοντες	αἰτίας	καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους
[1, 23]	φθόνου τινὸς ἢ δι' ἄλλας	αἰτίας	οὐχ ὑγιεῖς τὴν μνήμην παρέλιπον,
[1, 9]	ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ τῆς Ἑλληνικῆς	σοφίας	μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος,
[1, 17]	αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ τῆς	σοφίας	συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις
[1, 22]	τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς	σοφίας.	Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν ἐν
[1, 10]	ἐκ γένους καὶ μετεσχηκὼς τῆς	φιλοσοφίας	(τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς γράμμασι·
[1, 25]	τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ	μικροψυχίας	ἔνιοι τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ'
[1, 8]	τὸν θεὸν καὶ τοῖς ἀνθρώποις	ὑποθήκας	τοῦ βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ δὲ
[1, 14]	δὲ καὶ τὰ τέκνα καὶ	γυναῖκας	εἰς δουλείαν ἄγοντες. Πέρας δὲ
[1, 7]	συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι τὰς ὑπολειφθείσας	γυναῖκας.	Οὐ γὰρ ἐπὶ τὰς αἰχμαλώτους
[1, 12]	κεκτημένης καὶ τοιαύτας πράξεις κατορθούσης	πολεμικάς,	οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος οὔτε Θουκυδίδης
[1, 22]	ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι	μεγάλας,	ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα
[1, 8]	πολλοὶ πολλάκις ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων	στρέβλας	καὶ παντοίων θανάτων τρόπους ἐν
[1, 23]	ὑπὸ φθόνου τινὸς ἢ δι'	ἄλλας	αἰτίας οὐχ ὑγιεῖς τὴν μνήμην
[1, 7]	μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ τὰς	ἄλλας	ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ τὸ γένος
[1, 25]	τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ	πολλὰς	ἔλαβον τοῦ μισεῖν καὶ φθονεῖν
[1, 2]	ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ τοῦτο	πολλὰς	ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας.
[1, 22]	πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ ἔθνος·	πολλὰς	μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους
[1, 31]	καὶ ξυρήσεις πάσης τῆς τριχός,	πολλάς	τε κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα
[1, 12]	ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι	πολλὰς	τῆς χώρας ἐχούσης μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 22]	Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ	πολλὰς	ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι
[1, 24]	ἀρχὴν προτεθέντων τοῦ λόγου, τὰς	διαβολὰς	καὶ τὰς λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί
[1, 29]	οὔτε τὰς ἐκ τῆς Αἰθιοπίας	ἐμβολὰς	ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο παρασκευὴν
[1, 17]	Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ πρὸς	ἀνατολὰς	μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν καὶ
[1, 15]	καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς	ἀνατολὰς	πόλεις τε καὶ χώρας καταστρεφόμενος.
[1, 22]	εὖρος δὲ πηχῶν ρ, ἔχων	διπλᾶς	πύλας, ἐν ᾧ βωμός ἐστι
[1, 22]	δὲ πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶς	πύλας,	ἐν ᾧ βωμός ἐστι τετράγωνος
[1, 13]	οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς πρὸς	ἡμᾶς	ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον ἀπὸ
[1, 13]	δὲ βιοτεύειν προῃρημένον; ~(Φέρε τοίνυν	ἡμᾶς	ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι περὶ τῶν
[1, 25]	μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν δὲ εἰς	ἡμᾶς	βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι
[1, 13]	γὰρ καὶ δὴ μάλιστα πρὸς	ἡμᾶς	δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν ἅπαντες
[1, 2]	καὶ Φοίνιξιν, ἐῶ γὰρ νῦν	ἡμᾶς	ἐκείνοις συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν
[1, 22]	μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων	ἡμᾶς	ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος
[1, 5]	ἐν τούτοις δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν	ἡμᾶς	τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ
[1, 29]	(καὶ οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ	ἡμᾶς	τῷ Μανεθῶνι χάριν ἔχειν, ὅτι
[1, 7]	δὲ καὶ ἐν τοῖς καθ'	ἡμᾶς	χρόνοις, οἱ περιλειπόμενοι τῶν ἱερέων
[1, 8]	δὲ Ἀρταξέρξου μέχρι τοῦ καθ'	ἡμᾶς	χρόνου γέγραπται μὲν ἕκαστα, πίστεως
[1, 6]	καὶ ὡς μέχρι τῶν καθ'	ἡμᾶς	χρόνων πεφύλακται μετὰ πολλῆς ἀκριβείας,
[1, 7]	χρήματα μηδὲ τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν	τιμὰς,	ἀλλὰ τὸ γένος ἐξετάζειν ἐκ
[1, 26]	γὰρ οὐ μόνον πόλεις καὶ	κώμας	ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες οὐδὲ λυμαινόμενοι
[1, 26]	τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις καὶ	κώμας	πρὸς τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα
[1, 13]	οἶμαι τὰς ὑπ' ἐμοῦ νῦν	εἰρημένας	κομίζοντες αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν
[1, 14]	φησιν τὸ ἔθνος τοὺς καλουμένους	ποιμένας	αἰχμαλώτους ἐν ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν
[1, 26]	πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας	ποιμένας	εἰς πόλιν τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα,
[1, 14]	εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ τοὺς	ποιμένας	ἐκ μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου
[1, 14]	βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ τοὺς	ποιμένας	ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι μέγαν
[1, 14]	μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς	ποιμένας,	ὅπως τήν τε κτῆσιν ἅπασαν
[1, 14]	προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι	ποιμένας·	τὸ γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ
[1, 33]	ὀκτὼ καὶ τριάκοντα μυριάδας ἀνθρώπων	καταλελειμμένας	ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος καὶ μετ'
[1, 18]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ βαρβάροις	γενομένας	ἐκ τῶν παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων
[1, 7]	Οὐ γὰρ ἐπὶ τὰς αἰχμαλώτους	γενομένας	προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν
[1, 12]	ὧν τὸν φόρτον εἰς τοὺς	Ἕλληνας	διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες. (Μῆδοι
[1, 19]	Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς τοὺς	Ἕλληνας	ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν
[1, 12]	χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς τοὺς	Ἕλληνας	ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν τὰ
[1, 12]	καὶ μόλις αὐτῶν εἰς τοὺς	Ἕλληνας	ἡ γνῶσις διεξῆλθεν. (Περὶ μὲν
[1, 3]	οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς	Ἕλληνας	ὡς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ
[1, 21]	κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν Ἐκνίβαλος Βασλήχου	μῆνας	β, Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας ι,
[1, 21]	Ἀβδαίου μῆνας ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς	μῆνας	γ, Μύττυνος καὶ Γεράστρατος τοῦ
[1, 15]	Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε καὶ	μῆνας	δέκα. Τοῦ δὲ Θμῶσις ἐννέα
[1, 15]	Τοῦ δ' Ἀμένωφις τριάκοντα καὶ	μῆνας	δέκα. Τοῦ δὲ Ὦρος τριακονταὲξ
[1, 14]	Ἄσσις ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα καὶ	μῆνας	δύο. Καὶ οὗτοι μὲν ἓξ
[1, 15]	δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ	μῆνας	δύο. Τοῦ δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα
[1, 15]	δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ	μῆνας	ἐννέα. Τῆς δὲ Μήφρης δώδεκα
[1, 15]	Τῆς δὲ Μήφρης δώδεκα καὶ	μῆνας	ἐννέα. Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ	(μῆνας	ἕξ. Τοῦ δὲ Σέθως ὁ
[1, 14]	ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ	μῆνας	ἑπτά. Ἔπειτα δὲ καὶ Ἄπωφις
[1, 15]	Μεθ' ὃν Ἀμένωφις εἴκοσι καὶ	μῆνας	ἑπτά. Τοῦ δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς
[1, 18]	ὃς λαβὼν τὴν βασιλείαν ἦρξεν	μῆνας	η βιώσας ἔτη ν. Τοῦτον
[1, 20]	μὲν τῆς βασιλείας παῖς ὢν	μῆνας	θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ τὸ
[1, 21]	Βασλήχου μῆνας β, Χέλβης Ἀβδαίου	μῆνας	ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας γ,
[1, 15]	Τοῦ δὲ Θμῶσις ἐννέα καὶ	μῆνας	ὀκτώ. Τοῦ δ' Ἀμένωφις τριάκοντα
[1, 15]	οῦ δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ	μῆνας	πέντε. Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ὦρος τριακονταὲξ καὶ	μῆνας	πέντε. Τοῦ δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς
[1, 15]	μετὰ ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ	μῆνας	τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης ἓν καὶ	μῆνας	τέσσαρας. Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν
[1, 15]	δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα καὶ	μῆνας	τρεῖς. Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα
[1, 31]	τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν	τινας	ἁγνείας καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς
[1, 22]	καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας	τινὰς	ἁγνεύοντες καὶ τὸ παράπαν οἶνον
[1, 26]	Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ	τινας	(ἐν αὐτοῖς καὶ τῶν λογίων
[1, 22]	καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν εἴς	τινας	ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου παρ'
[1, 33]	(Τὸ δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ	τίνας	καλεῖ τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι
[1, 26]	τὰ ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει	τινὰς	μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις
[1, 22]	καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών	τινας	τῶν μεθ' ἑαυτοῦ τήν τε
[1, 14]	Ἄπωφις ἓν καὶ ἑξήκοντα (καὶ	Ἰαννὰς	πεντήκοντα καὶ μῆνα ἕνα. Ἐπὶ
[1, 4]	οὐδὲ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς	αὐτόχθονας	εἶναι λέγουσιν καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς,
[1, 14]	καλούμενος Βηών. Μεθ' ὃν ἄλλος	Ἀπαχνὰς	ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ
[1, 19]	ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ τοὺς	πυλῶνας	κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς πατρικοῖς
[1, 22]	τόξον ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα	πατάξας	ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ μάντεως
[1, 20]	Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ	συντάξας	τὰ ἔξω τῆς πόλεως τείχη
[1, 19]	τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν	συντάξας	τισὶ τῶν φίλων μετὰ τῆς
[1, 18]	ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους· οὓς καὶ	ὑποτάξας	ἑαυτῷ πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου
[1, 19]	τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν.	Συμμίξας	δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ
[1, 22]	ἔλεγε τὰς Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν	δόξας	μιμούμενος καὶ μεταφέρων εἰς ἑαυτόν.
[1, 14]	φόβον τῶν ἔξωθεν ἐπιμελῶς γυμνάζων.	Ἄρξας	δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη τὸν βίον
[1, 18]	Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται	πᾶς	ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς Εἰρώμου
[1, 21]	Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ	σύμπας	χρόνος ἔτη νδ καὶ τρεῖς
[1, 9]	σεμνότατος, αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς	Ἀγρίππας.	(Οὗτοι μὲν οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν,
[1, 15]	ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας	τέσσαρας	καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν (τὴν
[1, 14]	πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ	τέσσαρας	μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν. (Ἔνθα δὲ
[1, 15]	δὲ Ῥαμέσσης ἓν καὶ μῆνας	τέσσαρας.	Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ
[1, 22]	καὶ τὰς νύκτας καὶ τὰς	ἡμέρας.	Ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔστιν οὐδὲ
[1, 22]	καὶ τὰς νύκτας καὶ τὰς	ἡμέρας	ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ
[1, 22]	ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης	ἡμέρας	καὶ μήτε τὰ ὅπλα βαστάζειν
[1, 14]	καὶ γυναῖκας εἰς δουλείαν ἄγοντες.	Πέρας	δὲ καὶ βασιλέα ἕνα ἐξ
[1, 22]	τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς	ἑσπέρας,	εἰσιόντος εἰς τὴν πόλιν Πτολεμαίου
[1, 31]	ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου	πατέρας	εἰς τὴν χώραν τὴν νῦν
[1, 26]	ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τοὺς	πατέρας	ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν Ἀμένωφιν
[1, 1]	(τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται, περὶ τῆς	ἡμετέρας	ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ τῶν μὲν
[1, 25]	αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς	ἡμετέρας	διαφερούσης εὐσεβείας πρὸς τὴν ὑπ'
[1, 12]	οἱ δὲ καὶ μέχρι τῆς	ἡμετέρας	ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες. Θρᾷκες δὲ
[1, 25]	μιμήσασθαι μὲν τὴν σεμνότητα τῆς	ἡμετέρας	θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες δὲ
[1, 22]	σωτηρίαν οὐ προϊδὼν περὶ τῆς	ἡμετέρας	πορείας ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς
[1, 10]	πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα περὶ	ἀμφοτέρας	νομίζω πεποιηκέναι τὰς πραγματείας· τὴν
[1, 12]	πόλιν οἴεται μίαν εἶναι τοὺς	Ἴβηρας	τοὺς τοσοῦτο μέρος τῆς ἑσπερίου
[1, 22]	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς	χεῖρας	(εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος
[1, 22]	τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς	χεῖρας,	πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν
[1, 35]	τινὲς ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ	μακρᾶς	συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν
[1, 22]	τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι	Πυθαγόρας	ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος
[1, 22]	παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι.	(Πυθαγόρας	τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν,
[1, 19]	κατακλυσμοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ	φθορᾶς	τῶν ἀνθρώπων καθάπερ Μωσῆς οὕτως
[1, 9]	ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων τοὺς	αὐτοκράτορας	τοῦ πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν (καὶ
[1, 13]	νῦν εἰρημένας κομίζοντες αἰτίας καὶ	μάρτυρας	ἂν τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς
[1, 7]	τὴν διαδοχὴν (καὶ πολλοὺς παρεχόμενον	μάρτυρας.	Καὶ ταῦτα πράττομεν οὐ μόνον
[1, 15]	ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους	μάρτυρας.	Πάλιν οὖν τὰ τοῦ Μανέθω
[1, 9]	Οὐεσπασιανὸν (καὶ Τίτον ἠξίωσα λαβεῖν	μάρτυρας.	Πρώτοις γὰρ δέδωκα τὰ βιβλία
[1, 29]	ὥσπερ αὐτῶν οὐ σφόδρα τῆς	χώρας	ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν.
[1, 28]	τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε τῆς	χώρας	ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἔδωκε
[1, 12]	οἱ πατέρες καίτοι πολλὰς τῆς	χώρας	ἐχούσης μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων.
[1, 22]	ἀνὴρ καὶ τὸ μέγεθος τῆς	χώρας	ἣν κατοικοῦμεν καὶ τὸ κάλλος
[1, 35]	τὴν ἔρημον, ἐκράτησαν δὲ τῆς	χώρας	ἧς νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν δὲ
[1, 15]	πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε καὶ	χώρας	καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότος
[1, 22]	σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης	χώρας	νέμονται, φησίν· ἡ γὰρ Ἰουδαία
[1, 18]	τῶν παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων	σπουδάσας	τὴν ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν
[1, 19]	καὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ	ἀναγκάσας	πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς
[1, 33]	λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον	συμπλάσας.	(Τῷ δὲ Μωσεῖ καὶ τὸν
[1, 22]	πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ	συνακμάσας	καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος,
[1, 14]	τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτός,	μεταφράσας	καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει
[1, 26]	ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν Ἀμένωφιν	εἰσποιήσας	ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν τοῦτον ἐπιθυμῆσαι
[1, 26]	αὐτοῦ τῆς βασιλείας ὁρίσαι μὴ	τολμήσας,	καίτοι γε ἐπὶ τῶν ἄλλων
[1, 19]	βασιλείοις τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ	ἀνοικοδομήσας	καὶ τὴν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην
[1, 26]	συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας	παλινδρομήσας	ἧκεν εἰς Μέμφιν ἀναλαβών τε
[1, 19]	ἀνακομίζειν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς	ὁρμήσας	(ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ τῆς ἐρήμου
[1, 19]	τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας	κοσμήσας	ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς πατρικοῖς βασιλείοις
[1, 19]	Βήλου ἱερὸν καὶ τὰ λοιπὰ	κοσμήσας	φιλοτίμως τήν τε ὑπάρχουσαν ἐξ
[1, 15]	δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ μέγα	φρονήσας	ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις ἔτι καὶ
[1, 10]	τῶν λεχθέντων ἢ πραχθέντων οὐδοτιοῦν	ἀγνοήσας.	(Πῶς οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς
[1, 22]	δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις,	σιωπήσας	καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον ἔβαλε
[1, 26]	πλὴν τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ	νομοθετήσας	καὶ πλεῖστα ἄλλα μάλιστα τοῖς
[1, 20]	δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ,	ἀπαντήσας	μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος,
[1, 26]	ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς πολεμίοις	ἀπαντήσας	οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν
[1, 19]	πάντα τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν	ἀναστήσας	εἰς Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ
[1, 19]	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος,	καταστήσας	τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον πράγματα
[1, 19]	οὐ δυνάμενος αὐτὸς ἔτι κακοπαθεῖν	συστήσας	τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι (ἔτι
[1, 7]	γραμμάτων συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι τὰς	ὑπολειφθείσας	γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ τὰς
[1, 14]	καὶ τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν	ἐνοικίσας	αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς
[1, 26]	οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν	νομίσας	παλινδρομήσας ἧκεν εἰς Μέμφιν ἀναλαβών
[1, 19]	ἐξ αὐτῆς τῆς πλίνθου. (Καὶ	τειχίσας	ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ τοὺς
[1, 19]	βασιλείαν ὑπὸ τοῦ βελτίστου αὐτῶν,	κυριεύσας	ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς
[1, 20]	ἀδελφὴν ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη	βασιλεύσας	ἔτη β. Μετὰ δὲ τὸ
[1, 20]	τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν ὁ	ἐπιβουλεύσας	αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν (ἔτη δ.
[1, 22]	οὐκ ἂν ἦλθε φοβούμενος, (μὴ	τοξεύσας	αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος.
[1, 15]	πάλιν Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους	στρατεύσας	ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς
[1, 19]	ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι,	καταφυτεύσας	δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο καὶ κατεσκεύασε
[1, 22]	τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ	παρελκύσας	(τὸ τόξον ἔβαλε καὶ τὸν
[1, 19]	Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα (τὸν τρόπον·	ἀκούσας	δ' ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος,
[1, 18]	διάδοχος γέγονε Μέττηνος υἱός, ὃς	(βιώσας	ἔτη λβ ἐβασίλευσεν ἔτη κθ.
[1, 18]	ιζ. Μετὰ τοῦτον Ἀβδάσταρτος υἱὸς	βιώσας	ἔτη λθ ἐβασίλευσεν ἔτη θ.
[1, 18]	τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος υἱός, ὃς	βιώσας	ἔτη (μγ ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ.
[1, 18]	Τοῦτον διεδέξατο Βαλέζωρος υἱός, ὃς	βιώσας	ἔτη με ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ.
[1, 18]	ὁ τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς	βιώσας	ἔτη (μη ἐβασίλευσεν ἔτη λβ.
[1, 18]	τὴν βασιλείαν ἦρξεν μῆνας η	βιώσας	ἔτη ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος
[1, 18]	αὐτοῦ ὁ υἱὸς Εἴρωμος, ὃς	βιώσας	(ἔτη νγ ἐβασίλευσεν ἔτη λδ.
[1, 18]	ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος ὁ Λεαστάρτου, ὃς	βιώσας	ἔτη νδ ἐβασίλευσεν (ἔτη ιβ.
[1, 18]	τοῦτον ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀσθάρυμος	βιώσας	ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη θ.
[1, 18]	Τούτου διάδοχος γέγονεν Πυγμαλίων, ὃς	βιώσας	ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη μζ.
[1, 26]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας	(δηλώσας	ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ' Αἴγυπτον.
[1, 33]	τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους	ἐκπολεμώσας	τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ
[1, 17]	καθ' ἑαυτὸ ὂν ἐν νήσῳ	χώσας	τὸν μεταξὺ τόπον συνῆψε τῇ
[1, 1]	ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ	τὰς	αἰτίας ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ
[1, 7]	ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ	τὰς	αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν
[1, 7]	καὶ μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ	τὰς	ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ τὸ
[1, 4]	ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ	τὰς	ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς
[1, 6]	μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων τὴν περὶ	τὰς	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν οἱ
[1, 6]	πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ	τὰς	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ
[1, 3]	αὖ περὶ τῶν Ἀττικῶν οἱ	τὰς	Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ περὶ τῶν
[1, 24]	τὴν ἀρχὴν προτεθέντων τοῦ λόγου,	τὰς	διαβολὰς καὶ τὰς λοιδορίας, αἷς
[1, 2]	τοῦτο πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν	(τὰς	διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας
[1, 29]	ζῆν πυνθανόμενοι τὸν Ἀμένωφιν οὔτε	τὰς	ἐκ τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν
[1, 12]	περὶ τὰς καπηλείας καὶ (περὶ	τὰς	ἐμπορίας σπουδὴ διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν.
[1, 26]	καὶ τούτους εἰς τὰς λιθοτομίας	τὰς	ἐν τῷ πρὸς ἀνατολὴν μέρει
[1, 17]	περὶ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ	τὰς	ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι
[1, 2]	τῶν πόλεων καὶ τὰ περὶ	τὰς	ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ τὰ
[1, 18]	τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ οὗτος	τὰς	ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων πράξεις
[1, 22]	ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας καὶ	τὰς	ἡμέρας. Ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔστιν
[1, 22]	αὐτῷ καὶ τὰς νύκτας καὶ	τὰς	ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες
[1, 22]	ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ ἔλεγε	τὰς	Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος
[1, 2]	αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ συγγράφειν	(τὰς	ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ'
[1, 2]	σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι	τὰς	ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ' αὐτοῖς,
[1, 11]	παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων	τὰς	ἱστορίας (συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς
[1, 12]	τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ περὶ	τὰς	καπηλείας καὶ (περὶ τὰς ἐμπορίας
[1, 2]	τις, εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ	τὰς	κτίσεις τῶν πόλεων καὶ τὰ
[1, 28]	λελωβημένους, ὁ δ' αὐτοὺς εἰς	τὰς	λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν ἐργασομένων
[1, 26]	(μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς	τὰς	λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ πρὸς
[1, 33]	ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον εἰς	τὰς	λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα
[1, 24]	τοῦ λόγου, τὰς διαβολὰς καὶ	τὰς	λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί τινες κατὰ
[1, 11]	τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ	τὰς	μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν
[1, 8]	προέσθαι παρὰ τοὺς νόμους καὶ	τὰς	μετὰ τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ τίς
[1, 22]	τούτων φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ	τὰς	νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα
[1, 22]	Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ καὶ	τὰς	νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς
[1, 12]	κατέστησαν, οἱ δὲ ταύτης (ἀνωτέρω	τὰς	οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν.
[1, 18]	ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων πράξεις	τὰς	παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ βαρβάροις
[1, 6]	ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε	τὰς	περὶ τὸν βίον οἰκονομίας καὶ
[1, 13]	ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ	τὰς	περὶ τούτων πίστεις παράσχω, τότε
[1, 5]	τινὲς δὲ πρὸς χάριν ἢ	τὰς	πόλεις ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες·
[1, 24]	πόλεων ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν (καὶ	τὰς	πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν
[1, 10]	μάλιστα περὶ ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι	τὰς	πραγματείας· τὴν μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν,
[1, 22]	ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ	τὰς	πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ
[1, 15]	εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο	τὰς	πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε καὶ
[1, 19]	αὐτὸς εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε	τὰς	συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος
[1, 28]	κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας	τάς	τε πόλεις ἀνιστάναι καὶ τὰ
[1, 14]	ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν	τάς	τε πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ
[1, 19]	Βαβυλῶνος καὶ Χαλδαίων (βασιλέα καὶ	τὰς	τούτου πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα
[1, 18]	Λιβάνου ὄρους κέδρινα ξύλα εἰς	τὰς	τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών τε
[1, 2]	τῶν τεχνῶν καὶ τὰ περὶ	τὰς	τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ
[1, 21]	βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ καὶ	τὰς	τῶν Φοινίκων ἀναγραφάς· οὐ γὰρ
[1, 13]	πάντως ἂν κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι	τὰς	ὑπ' ἐμοῦ νῦν εἰρημένας κομίζοντες
[1, 7]	ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι	τὰς	ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ
[1, 22]	ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες	τὰς	χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας,
[1, 22]	Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς	τὰς	χεῖρας, πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος
[1, 2]	ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων γενομένους	μαθητὰς	ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα τοῖς
[1, 26]	καὶ σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς καὶ	προφήτας	ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ γυμνοὺς ἐξέβαλλον.
[1, 28]	ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς	Ἱεροσολυμίτας	ἐπελθόντας τάς τε πόλεις ἀνιστάναι
[1, 34]	τε πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς	Ἱεροσολυμίτας	προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ τὸν αὐτὸν
[1, 34]	λαβόντα τούς τε ἱερεῖς καὶ	ἐπιβωμίτας	προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν
[1, 22]	φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ τὰς	νύκτας	καὶ τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα δὲ
[1, 22]	δ' ἐν αὐτῷ καὶ τὰς	νύκτας	καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας
[1, 22]	συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς ἄλλους	πάντας	δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς ἐνύπνια
[1, 22]	καὶ μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου καὶ	πάντας	ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ τί
[1, 1]	τὴν ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ	πάντας,	ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται, περὶ
[1, 26]	ποιήσειεν. (Ἡσθέντα δὲ τὸν βασιλέα	πάντας	τοὺς τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ
[1, 19]	Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας	πάντας	ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς πρὸ
[1, 26]	(Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ τοὺς ὄχλους	πάντας	ὑπολαβὼν οἷς ἔσχεν ἡ χώρα
[1, 29]	ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ πρὸς	ἅπαντας	ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας
[1, 15]	Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους στρατεύσας	ἅπαντας	τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς δὲ
[1, 34]	δὲ λεπροὺς εἰς μολιβδίνους χάρτας	ἐνδήσαντας,	ἵνα καθῶσιν (εἰς τὸ πέλαγος.
[1, 34]	καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας καὶ	ἐμπρήσαντας	ἐλθεῖν εἰς τὴν νῦν Ἰουδαίαν
[1, 29]	φυγὴν πόθεν εἰκάζειν ἔμελλον; (Εἶτα	κρατήσαντάς	φησι τῆς Αἰγύπτου πολλὰ καὶ
[1, 34]	διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ' αὐτοὺς	ἐπικρατήσαντας	χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν πρὸς
[1, 2]	καὶ θείων πρώτους παρ' Ἕλλησι	φιλοσοφήσαντας,	οἷον Φερεκύδην τε τὸν Σύριον
[1, 31]	γεγονότα πρὸς τοὺς ὁμοίως αὐτῷ	δυστυχήσαντας.	Οὐ μόνον δὲ περὶ τῶν
[1, 34]	εἰς τὴν νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην,	κτίσαντας	(δὲ πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ
[1, 26]	τὴν νῦν Ἰουδαίαν κατασχεῖν καὶ	κτίσαντας	Ἱεροσόλυμα τὸν νεὼ κατασκευάσασθαι, (μέχρι
[1, 34]	δὲ ἐπιγενομένης πῦρ καὶ λύχνους	καύσαντας	φυλάττειν ἑαυτοὺς τήν τ' ἐπιοῦσαν
[1, 14]	κατὰ κράτος εἷλον, (καὶ τοὺς	ἡγεμονεύσαντας	ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν
[1, 29]	δρᾶν τοὺς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων	ἐπιστρατεύσαντας	καὶ περὶ τούτων ὀνειδίζει καθάπερ
[1, 34]	ἑαυτοὺς τήν τ' ἐπιοῦσαν νύκτα	νηστεύσαντας	ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ
[1, 26]	πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως	ἀπελαθέντας	ποιμένας εἰς πόλιν τὴν καλουμένην
[1, 34]	τῆς ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ	ὀχληθέντας	ἐλθεῖν εἰς τὴν οἰκουμένην χώραν
[1, 26]	ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς	συνατιμασθέντας	(δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ'
[1, 28]	Αὔαριν δὲ καλουμένην. (Εἰς ἣν	ἀθροισθέντας	αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι τῶν
[1, 34]	λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς ἄλλους	συναθροισθέντας	εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ'
[1, 34]	τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ,	συναχθέντας	δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς
[1, 4]	Δράκοντος αὐτοῖς περὶ τῶν φονικῶν	γραφέντας	νόμους ὀλίγῳ πρότερον τῆς Πεισιστράτου
[1, 29]	γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους	ὄντας	Αἰγυπτίους καὶ τούτων μάλιστα τοὺς
[1, 14]	τῶν κτήσεων οὐκ ἐλάττους μυριάδων	ὄντας	εἴκοσι καὶ τεσσάρων ἀπὸ τῆς
[1, 35]	Διὰ τί τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς	ὄντας	Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ δὲ ξένοι,
[1, 34]	τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων λεπροὺς	ὄντας	καὶ ψωροὺς καὶ ἄλλα νοσήματά
[1, 32]	τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν	ὄντας	περὶ εἴκοσι μυριάδας καὶ τὸν
[1, 33]	(εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν	ὄντας	περὶ μυριάδας κ. Ὢ τῆς
[1, 34]	τινα ἐχόντων εἰς τὰ ἱερὰ	καταφεύγοντας	μεταιτεῖν τροφήν. Παμπόλλων δὲ ἀνθρώπων
[1, 3]	τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς	παραδιδόντας;	Ἢ τίς οὐ παρ' αὐτῶν
[1, 34]	χώραν καὶ τούς τε ἀνθρώπους	ὑβρίζοντας	καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας καὶ
[1, 29]	παρανομίας οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων	ἐλθόντας	ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς
[1, 26]	πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	ἐλθόντας	κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων, εἶτ' αὐτὸς
[1, 27]	γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν	ἐπελθόντας	κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου καὶ πάλιν
[1, 28]	διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας	ἐπελθόντας	τάς τε πόλεις ἀνιστάναι καὶ
[1, 24]	γιγνώσκειν τοὺς πλέον ταῖς ἱστορίαις	ἐντυγχάνοντας·	καὶ γὰρ ἐθνῶν τινες καὶ
[1, 1]	ἔτι μέντοι καὶ τοὺς οὐ	παραλιπόντας	τὴν περὶ ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω
[1, 26]	αὐτὸς ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν ὕστερον	ἐκπεσόντας	τὴν νῦν Ἰουδαίαν κατασχεῖν καὶ
[1, 22]	καθ' ὃ καιρὸς ἦν αὐτοῖς	μνημονεύοντας	παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι.
[1, 7]	καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ	προσεδρεύοντας	κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως τὸ γένος
[1, 19]	δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν	ἀναστρέφοντας	ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο
[1, 1]	ὑπὸ δυσμενείας ὑπό τινων εἰρημέναις	προσέχοντας	βλασφημίαις καὶ τοῖς περὶ τὴν
[1, 30]	πολὺν χρόνον ἐκεῖ γενομένους καὶ	κακοπαθοῦντας,	πολλοὺς δ' ἐν ταῖς μετὰ
[1, 34]	δὲ τῶν ἄλλων τὰ δοχθέντα	ποιοῦντας	διὰ τῆς ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς
[1, 12]	τοσοῦτο μέρος τῆς ἑσπερίου γῆς	κατοικοῦντας,	καὶ τὰ μήτε γενόμενα παρ'
[1, 19]	πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς	πολιορκοῦντας	τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν
[1, 11]	ἀποδείξω λίαν ἐν τοῖς λόγοις	βλασφημοῦντας.	~(Ἡμεῖς τοίνυν οὔτε χώραν οἰκοῦμεν
[1, 11]	μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς τοὺς	ἐπιχειροῦντας	νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν κατάστασιν
[1, 1]	τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις	ἀπιστοῦντας	τεκμήριόν τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον
[1, 34]	ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ	συλῶντας	καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν εἰς τὴν
[1, 8]	καὶ τῶν νῦν ἐνίους ὁρῶσι	τολμῶντας	περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ'
[1, 28]	εἶχε διὰ τοὺς ἠκρωτηριασμένους ἢ	λεπρῶντας	ἀφανεῖς εἶναι τοὺς θεούς; Ὀργίζονται
[1, 13]	συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς μνήμην Ἰουδαίων	πεποιηκότας,	ἵνα μηδὲ ταύτην ἔτι τὴν
[1, 11]	ἄλλοις γραμμάτων παρέξω καὶ τοὺς	βεβλασφημηκότας	ἡμῶν τὸ γένος ἀποδείξω λίαν
[1, 10]	ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς ἀληθείας	ἐπικεχειρηκότας,	οἳ κἂν τοῖς τῶν αὐτοκρατόρων
[1, 19]	πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων	βεβασιλευκότας.	Εἶθ' ἑξῆς ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ
[1, 1]	βλασφήμως περὶ ἡμῶν καὶ ψευδῶς	γεγραφότας	αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω.
[1, 34]	τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς μολιβδίνους	χάρτας	ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς τὸ
[1, 22]	προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ'	ἀναστὰς	εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν
[1, 29]	ἅπαντας ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι	πλείστας	ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ
[1, 20]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος	προστὰς	τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς
[1, 13]	Ἆρ' οὐχὶ πάντως ἂν κατεγέλων	αὐτὰς	οἶμαι τὰς ὑπ' ἐμοῦ νῦν
[1, 12]	ἐκ μακροῦ δύναμιν κεκτημένης καὶ	τοιαύτας	πράξεις κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ' ὁ
[1, 6]	ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ περὶ	ταύτας	ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ τοῖς
[1, 24]	ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ τοῖς γεγραφόσι	ταύτας	καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι μάρτυσιν. (Ὅτι
[1, 10]	πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι	ταύτας	πρότερον ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα (τοῖς
[1, 26]	ἱερῶν ζῴων χρώμενοι διετέλουν καὶ	θύτας	καὶ σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς καὶ
[1, 19]	Ναβοκοδρόσορον μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ	ἀφεστῶτας	αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν καὶ
[1, 4]	Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ τὰς	ἀναγραφάς,	ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις,
[1, 6]	ἄνωθεν χρόνων τὴν περὶ τὰς	ἀναγραφὰς	ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν οἱ ἱερεῖς
[1, 6]	τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ τὰς	ἀναγραφὰς	ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς
[1, 8]	νόμους καὶ τὰς μετὰ τούτων	ἀναγραφάς.	(Ὃ τίς ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων
[1, 21]	δὲ καὶ τὰς τῶν Φοινίκων	ἀναγραφάς·	οὐ γὰρ παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων
[1, 2]	τὰ περὶ τὰς τῶν νόμων	ἀναγραφάς·	πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι
[1, 4]	γίνεσθαι περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων	ἀναγραφὰς	τοῦτο μάλιστα δὴ καὶ τὴν
[1, 19]	εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς	συγγραφάς.	(Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς
[1, 22]	ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι	κορυφὰς	τροχοκουράδες, αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ
[1, 15]	ἐπὶ τῶν ἱερέων τῆς Αἰγύπτου	γράψας	βιβλίον ἔπεμψε τῷ Σεθώσει δηλῶν
[1, 24]	Πολυκράτης, ὁ δὲ τὸν Τριπολιτικὸν	γράψας,	οὐ γὰρ δὴ Θεόπομπός ἐστιν
[1, 19]	πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον	πέμψας	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ
[1, 7]	γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ τὸ	ἀκριβὲς	ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ τοὺς
[1, 8]	ὡς ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ	μυριάδες	βιβλίων εἰσὶ παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων
[1, 33]	ἦσαν αἱ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ	μυριάδες	εἶπεν οὔτε πῶς αἱ εἴκοσι
[1, 33]	ἦσαν αἱ τοσαῦται τοῦ στρατοῦ	μυριάδες	εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ γένος
[1, 22]	οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων περὶ δώδεκα	(μυριάδες,	καλοῦσι δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα
[1, 22]	πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι κορυφὰς	τροχοκουράδες,	αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ πρόσωπ'
[1, 7]	ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ	παῖδες	ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς
[1, 26]	καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ βασιλέα προσθεὶς	ψευδὲς	ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο χρόνον
[1, 22]	οὐδὲ φύτευμα παντελῶς οὐδὲν οἷον	ἀλσῶδες	ἤ τι τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ'
[1, 31]	μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει, τὸ δ'	ἀληθὲς	ὄνομα δηλοῖ τὸν ἐκ τοῦ
[1, 1]	ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι	(τἀληθὲς	εἰδέναι βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας
[1, 2]	ζήτησις, εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ	τἀληθὲς	ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ τοῦ τὴν
[1, 18]	δεῖ προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται γὰρ	τἀληθὲς	ἰσχυρῶς ὡμολογημένον καὶ πολὺ δήπου
[1, 12]	δὲ τοῦ μὲν μὴ γιγνώσκειν	τἀληθὲς	τὸ λίαν ἀνεπίμικτον, τοῦ δὲ
[1, 33]	περὶ τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ	εὔηθες	ἴσως ἂν εἴη διὰ πλειόνων
[1, 2]	τοῖς Ἕλλησιν ἅπαντα νέα καὶ	χθὲς	καὶ πρῴην, ὡς ἂν εἴποι
[1, 22]	ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν τι	ὑγιὲς	ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν
[1, 12]	τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες.	Θρᾷκες	δὲ διὰ γειτονίαν καὶ τὸ
[1, 6]	δὴ τῶν Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο	Φοίνικες	γράμμασιν εἴς τε τὰς περὶ
[1, 22]	περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα.	Φοίνικες	δὲ καὶ Σύριοι οἱ ἐν
[1, 12]	ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο	Φοίνικες	μὲν αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν τοῖς
[1, 14]	ἔχοντες τὸν βίον οὕτως ἐκαλοῦντο	ποιμένες.	(Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ ἀλόγως
[1, 16]	χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ καλούμενοι	ποιμένες	ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι τρισὶ καὶ
[1, 14]	δὲ σὼς ποιμήν ἐστι καὶ	ποιμένες	κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ
[1, 14]	Ὑκσώς, τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς	ποιμένες·	τὸ γὰρ υκ καθ' ἱερὰν
[1, 1]	ἔθνους ἡμῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις	Ἕλληνες	ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι καὶ τοὺς
[1, 18]	μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη ρνε	μῆνες	η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ ἔτει
[1, 18]	μέχρι Καρχηδόνος (κτίσεως ἔτη ρμγ	μῆνες	η. Τῆς μὲν οὖν παρὰ
[1, 21]	χρόνος ἔτη νδ καὶ τρεῖς	μῆνες	πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ
[1, 2]	Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον εἴ	τινες	ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς
[1, 23]	Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί	τινες	ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε
[1, 30]	ἡμῶν ἐστιν οὔτε τῶν ἐκεῖθέν	τινες	ἀνεμίχθησαν· τῶν γὰρ λεπρῶν καὶ
[1, 10]	γεγονότων ἢ παρέλιπον. ~(Φαῦλοι δέ	τινες	ἄνθρωποι διαβάλλειν μου τὴν ἱστορίαν
[1, 14]	καὶ οὕτως συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώς.	(Τινὲς	δὲ λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας εἶναι.
[1, 5]	μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι,	τινὲς	δὲ πρὸς χάριν ἢ τὰς
[1, 7]	τοῦ γένους τῶν ἱερέων εἰσί	τινες	διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 28]	Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί	τινές	εἰσι καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺς
[1, 33]	(Τὸ δὲ δὴ γενναιότατον, οὐδὲ	τίνες	ἢ πόθεν ἦσαν αἱ τοσαῦται
[1, 12]	οὐδὲ πρὸς λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι	τινές,	ἢ τὸ πλέον ἔχειν ἀξιοῦν
[1, 8]	τοῦ γενομένου νῦν ἡμῖν πολέμου	τινὲς	ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς
[1, 24]	δὴ Θεόπομπός ἐστιν ὡς οἴονταί	τινες,	καὶ τὴν Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν,
[1, 24]	ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ ἐθνῶν	τινες	καὶ τῶν ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν
[1, 24]	καὶ τὰς λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί	τινες	κατὰ τοῦ γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι
[1, 24]	τοῦτο ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι,	τινὲς	μὲν διὰ φθόνον καὶ κακοήθειαν,
[1, 5]	ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο	τινὲς	μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι,
[1, 22]	καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος ἄνθρωποί	τινες	νόμων φυλακὴν καὶ τὴν πρὸς
[1, 7]	(καὶ τῶν ἐπάνω προγόνων καὶ	τίνες	οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ' εἰ
[1, 26]	Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί	τινες	τοῖς μιαροῖς καὶ τῆς Αἰγύπτου
[1, 35]	μετεβάλοντο, εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως	τινὲς	ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς
[1, 25]	μὲν Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ' ἐκείνοις	τινὲς	χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν,
[1, 33]	τῆς εὐχερείας· οὔτε γὰρ πρότερον	οἵτινες	ἦσαν αἱ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ
[1, 22]	καταρωμένων αὐτῷ, τί μαίνεσθε, ἔφη,	κακοδαίμονες;	Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς
[1, 22]	ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισιν	ἀστυγείτονες	ὄντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ
[1, 22]	Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ	Μάκρωνες	οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες ἀπὸ
[1, 22]	φησί, Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ	Αἰθίοπες	περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα.
[1, 18]	οἱ τῆς τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ	τέσσαρες	ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος
[1, 8]	δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ λοιπαὶ	τέσσαρες	ὕμνους εἰς τὸν θεὸν καὶ
[1, 12]	ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ	πατέρες	καίτοι πολλὰς τῆς χώρας ἐχούσης
[1, 21]	(Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος	ἀποστείλαντες	μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ τῆς Βαβυλῶνος,
[1, 27]	μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς	ἀποκτείναντες	ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων
[1, 6]	ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο	προστάξαντες,	καὶ ὡς μέχρι τῶν καθ'
[1, 12]	Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν τῆς Ἀσίας	ἐπάρξαντες,	οἱ δὲ καὶ μέχρι τῆς
[1, 14]	τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται	πάντες	ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ
[1, 3]	μετ' ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ	πάντες.	(Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν
[1, 12]	καὶ δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι καὶ	πάντες,	ἀφ' ὧν τὸν φόρτον εἰς
[1, 22]	ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ	πάντες	ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων οἱ τὴν
[1, 22]	τῶν ἀστυγειτόνων καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων	πάντες	καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις ὑπὸ τῶν
[1, 22]	ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι	πάντες	ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης
[1, 22]	ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι	πάντες.	(Οὐκοῦν, εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλης, κατὰ
[1, 26]	ποιήσειν. Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι	πάντες	προθύμως εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 2]	Σύριον καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα,	πάντες	συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων
[1, 13]	ἡμᾶς δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν	ἅπαντες	(Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι. Περὶ
[1, 6]	κοινῶν ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν	ἅπαντες,	ἐάσειν μοι δοκῶ. Περὶ δὲ
[1, 9]	βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι μὲν οὖν	ἅπαντες	ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς ἀληθείας προύστην
[1, 23]	κοινῶς μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος	ἅπαντες	μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς τὰ νῦν
[1, 12]	Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως γὰρ	ἅπαντες	οἱ παρὰ τὴν θάλατταν καὶ
[1, 2]	τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ τόπους	ἅπαντες	οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ τοῦ
[1, 5]	ἱστορίας, εἰ περὶ τῶν αὐτῶν	ἅπαντες	ταὐτὰ καὶ λέγοιεν καὶ γράφοιεν.
[1, 35]	πόλιν κοσμήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον οὕτως	ὀνομάσαντες.	Ὁ δὲ γενναῖος ὑπὸ πολλῆς
[1, 5]	οἱ γὰρ ἐπὶ τὸ γράφειν	ὁρμήσαντες	οὐ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν,
[1, 9]	ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ	σιωπήσαντες,	εἴ τι κατ' ἄγνοιαν ἢ
[1, 2]	διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας	ἐπιχειρήσαντες	συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ
[1, 14]	μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος ἄσημοι	καταθαρρήσαντες	ἐπὶ τὴν χώραν ἐστράτευσαν καὶ
[1, 18]	τῆς τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες	ἐπιβουλεύσαντες	ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν
[1, 20]	Ἀπολομένου δὲ τούτου συνελθόντες οἱ	ἐπιβουλεύσαντες	αὐτῷ κοινῇ τὴν βασιλείαν περιέθηκαν
[1, 12]	μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι	στρατεύσαντες.	Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν καὶ
[1, 7]	διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα	συγγράψαντες	πατρόθεν τοὔνομα τῆς τε γαμετῆς
[1, 8]	νῦν ἡμῖν πολέμου τινὲς ἱστορίας	ἐπιγράψαντες	ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς τόπους
[1, 25]	ἐδυνάστευσαν ἡμῶν οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν	ἀπαλλαγέντες	ἐπὶ τὴν οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν,
[1, 16]	πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου	ἀπαλλαγέντες	τὴν χώραν ταύτην ἐπῴκησαν ἢ
[1, 13]	δὴ μάλιστα πρὸς ἡμᾶς δυσμενῶς	διατεθέντες	κοινῇ μὲν ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων
[1, 33]	τοσοῦτον, οἱ δὲ τὰ ψευδῆ	συντιθέντες	οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ'
[1, 8]	προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα	συνθέντες	τῷ τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν
[1, 29]	τῆς χώρας ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς	βιασθέντες	ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ μὲν οὖν ἀπόρως
[1, 26]	βασιλέα χόλον τῶν θεῶν, εἰ	βιασθέντες	ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι
[1, 22]	γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν ἀπὸ στομάτων	ἀφιέντες,	ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις ὄρεσι
[1, 22]	καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες	ὄντες	ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι·
[1, 29]	(συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος	ὄντες.	Ὅμως δὲ καὶ τοῖς ἀνθρώποις
[1, 22]	παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα	λαβόντες	ἀπὸ τοῦ τόπου· προσαγορεύεται γὰρ
[1, 14]	τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς δουλείαν	ἄγοντες.	Πέρας δὲ καὶ βασιλέα ἕνα
[1, 31]	προσποιεῖν αὐτοῖς μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου,	λέγοντες	Ἡλιοπολίτην εἶναι τῶν ἐκεῖθεν ἱερέων
[1, 12]	αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν	ἐπεισπλέοντες	εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων
[1, 14]	ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν	σφάζοντες,	(τῶν δὲ καὶ τὰ τέκνα
[1, 13]	τὰς ὑπ' ἐμοῦ νῦν εἰρημένας	κομίζοντες	αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς
[1, 10]	ἐν σχολῇ μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι	νομίζοντες	κατηγορίας παραδόξου καὶ διαβολῆς, δέον
[1, 5]	τῶν γεγραφότων ἐχώρησαν ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ	νομίζοντες.	(Ὅλως δὲ τὸ πάντων ἐναντιώτατον
[1, 24]	διὰ τοῦ καινολογεῖν μνήμης ἀξιωθήσεσθαι	νομίζοντες.	Παρὰ μὲν οὖν τοῖς ἀνοήτοις
[1, 35]	μῖσος ἔφερεν, αὐτοὶ δ' οἱ	κτίζοντες	τὴν πόλιν κοσμήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον
[1, 20]	φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ τούτου	συνελθόντες	οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ τὴν
[1, 26]	Τυφώνιος. (Οἱ δὲ εἰς ταύτην	εἰσελθόντες	καὶ τὸν τόπον τοῦτον εἰς
[1, 8]	παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων	προσελθόντες,	ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες
[1, 26]	Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ δὲ Σολυμῖται	κατελθόντες	σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων
[1, 33]	Αἰγύπτιοι τὸ γένος εἴτ' ἔξωθεν	ἥκοντες,	ἀλλ' οὐδὲ τὴν αἰτίαν διεσάφησε,
[1, 8]	ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς τόπους	παραβαλόντες	οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων προσελθόντες,
[1, 27]	καὶ αὐτὸς ἔχων δύναμιν, καὶ	συμβαλόντες	οἱ δύο τοῖς ποιμέσι καὶ
[1, 2]	ἀρχαιοτάτην αὐτῶν τὴν χρῆσιν εἶναι	θέλοντες	παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου σεμνύνονται
[1, 22]	οἱ τὴν δεκάτην τῶν γινομένων	λαμβάνοντες	καὶ τὰ κοινὰ διοικοῦντες (περὶ
[1, 8]	παντοίων θανάτων τρόπους ἐν θεάτροις	ὑπομένοντες	ἐπὶ τῷ μηδὲν ῥῆμα προέσθαι
[1, 24]	διαμαρτάνουσι τῆς ἐλπίδος, οἱ δ'	ὑγιαίνοντες	τῇ κρίσει πολλὴν αὐτῶν μοχθηρίαν
[1, 13]	ταύτην ἔτι τὴν πρόφασιν οἱ	βασκαίνοντες	ἔχωσιν τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας.
[1, 22]	καὶ τὸ παράπαν οἶνον οὐ	πίνοντες	ἐν (τῷ ἱερῷ. Ἔτι γε
[1, 14]	ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον	ἐκλιπόντες	ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι.
[1, 12]	τοὺς Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη	διαίροντες.	(Μῆδοι δὲ μετὰ ταῦτα καὶ
[1, 26]	ἱερέων Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο καὶ τούτῳ	πειθαρχήσοντες	ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ
[1, 5]	δὲ τὸ πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ	πράττοντες	διατελοῦσι· τῆς μὲν γὰρ ἀληθοῦς
[1, 25]	(προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν ἔξοδον	ἀληθεύοντες.	Αἰτίας δὲ πολλὰς ἔλαβον τοῦ
[1, 17]	προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις ἀνταπέστελλον λύειν	κελεύοντες,	καὶ κρείττων ἐν τούτοις ἦν
[1, 22]	τὰς ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς	ἁγνεύοντες	καὶ τὸ παράπαν οἶνον οὐ
[1, 22]	νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί, καὶ κακῶς	ἀκούοντες	ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων καὶ τῶν
[1, 25]	ἀλλὰ καὶ σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία	γράφοντες	ὑπὸ τυφλότητος τοῦ πάθους ἠγνόησαν.
[1, 9]	διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος	ἔχοντες	ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ
[1, 12]	δὲ ταύτης (ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις	ἔχοντες	ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο
[1, 26]	τὸν τόπον τοῦτον εἰς ἀπόστασιν	ἔχοντες	ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν τινα τῶν
[1, 29]	ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο παρασκευὴν	ἔχοντες	οὔτε τὴν ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν,
[1, 29]	ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας	ἔχοντες	(συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος
[1, 14]	ποιμαίνειν πάτριον ἦν καὶ νομαδικὸν	ἔχοντες	τὸν βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες.
[1, 14]	ἓξ ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι	ἄρχοντες	ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς
[1, 25]	ὡς ἐγένετο τῶν ἡμετέρων (προγόνων	ὁμολογοῦντες,	οὔτε τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας
[1, 29]	οὐδεὶς ὑπέμενε, τούτοις ἔμελλον παρακινδυνεύσειν	βοηθοῦντες;	Οὐ γὰρ) δή (γε τὸν
[1, 14]	ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες	ποθοῦντες	ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου
[1, 22]	μοῦνοι καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται	ποιοῦντες	κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων
[1, 22]	οὕτως· (οἱ καλούμενοι Ἰουδαῖοι πόλιν	οἰκοῦντες	ὀχυρωτάτην πασῶν, ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα
[1, 22]	γινομένων λαμβάνοντες καὶ τὰ κοινὰ	διοικοῦντες	(περὶ χιλίους μάλιστα καὶ πεντακοσίους
[1, 29]	ἂν καὶ παρεβάλλοντο, πόλιν δὲ	κατοικοῦντες	εὐδαίμονα καὶ χώραν πολλὴν κρείττω
[1, 12]	ἀνατολαῖς καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον	κατοικοῦντες	τοῖς συγγράφειν τι βουλομένοις γνωριμώτεροι
[1, 12]	καὶ Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν οἱ	δοκοῦντες	ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν Ἔφορος,
[1, 12]	μάλιστα δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν	φιλοκαλοῦντες	καὶ τὸ φυλάττειν τοὺς νόμους
[1, 26]	πόλεις καὶ κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ	ἱεροσυλοῦντες	οὐδὲ λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο,
[1, 12]	ἢ τὸ πλέον ἔχειν ἀξιοῦν	πολεμοῦντες	ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι
[1, 5]	τὰς πόλεις ἢ τοὺς βασιλέας	ἐπαινοῦντες·	ἄλλοι δὲ ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν
[1, 23]	ἀεὶ προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ	ἀγνοοῦντες	ἔνιοι τῶν συγγραφέων τὸ ἔθνος
[1, 3]	Ἀργολικῶν οἱ τὰ περὶ Ἄργος	ἱστοροῦντες	ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί δεῖ
[1, 7]	ἐπάνω προγόνων καὶ τίνες οἱ	μαρτυροῦντες.	Πόλεμος δ' εἰ κατάσχοι, καθάπερ
[1, 29]	εὐάλωτος, (καὶ οἱ τότε πολέμῳ	κρατοῦντες	αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι τὸν Ἀμένωφιν
[1, 25]	τῆς ἡμετέρας θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν,	ὁρῶντες	δὲ ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν ἐφθόνησαν.
[1, 3]	μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως	εἰδότες	συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι περὶ
[1, 22]	μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς	ἐκτετακότες	τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς
[1, 29]	δὲ καὶ τοῖς ἀνθρώποις πολεμεῖν	διεγνωκότες	οὐκ ἂν εἰς τοὺς αὐτῶν
[1, 3]	καὶ Τίμαιον οἱ μετ' ἐκεῖνον	γεγονότες,	Ἡρόδοτον δὲ πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ
[1, 3]	τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας	συγγεγραφότες	ἢ περὶ τῶν Ἀργολικῶν οἱ
[1, 20]	τῇ τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν, δι'	ἧς	ἀποφαίνειν πειρᾶται τὸν προειρημένον βασιλέα
[1, 29]	σφόδρα τῆς χώρας ἐμπείρως ἐχόντων,	ἧς	βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ μὲν οὖν
[1, 35]	ἔρημον, ἐκράτησαν δὲ τῆς χώρας	ἧς	νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν δὲ καὶ
[1, 28]	τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν, ἀφ'	ἧς	(ὁρμωμένους αὐτοὺς πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον
[1, 23]	τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ	ἧς	τὰ νῦν λέγειν προεθέμην. (Ὁ
[1, 21]	ἐδίκασαν Ἐκνίβαλος Βασλήχου μῆνας β,	Χέλβης	Ἀβδαίου μῆνας ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς
[1, 12]	τοὺς τοσοῦτο μέρος τῆς ἑσπερίου	γῆς	κατοικοῦντας, καὶ τὰ μήτε γενόμενα
[1, 12]	πολεμικάς, οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος οὔτε	Θουκυδίδης	οὔτε τῶν ἅμα τούτοις γενομένων
[1, 3]	δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι, πολλὰ δὲ καὶ	Θουκυδίδης	ὡς ψευδόμενος ὑπό τινων κατηγορεῖται
[1, 22]	ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν ὁ	Ὑπεροχίδης,	εἴ τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος
[1, 22]	σοι δόξω λέγειν. Καὶ ὁ	Ὑπεροχίδης	εὐλαβούμενος, δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη,
[1, 22]	καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν ὁ	Ἀγαθαρχίδης	καὶ ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ τὴν
[1, 9]	μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος,	Ἡρώδης	ὁ σεμνότατος, αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος
[1, 22]	τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης καὶ	συνήθης	ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών τινας τῶν
[1, 9]	συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί με διὰ	φυλακῆς	Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος ἔχοντες ἀεὶ
[1, 14]	τὸ γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς	Ἑλληνικῆς	μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς δῆλός ἐστιν·
[1, 9]	ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ τῆς	Ἑλληνικῆς	σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος
[1, 1]	ἡμῖν ἱερῶν βίβλων διὰ τῆς	Ἑλληνικῆς	φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς
[1, 19]	φησι τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας	Φοινίκης	Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι
[1, 12]	τοῖς δὲ τὴν παράλιον τῆς	Φοινίκης	κατοικοῦσιν ἡ περὶ τὰς καπηλείας
[1, 19]	βελτίστου αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς	πατρικῆς	ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις
[1, 3]	βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ τῆς	Περσικῆς	στρατείας καὶ τῶν ἐν αὐτῇ
[1, 27]	ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ	μεγάλης	δυνάμεως καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[1, 22]	Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν	ἐπιμελής.	Λέγει τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ
[1, 22]	ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν, εἶπεν ὁ	Ἀριστοτέλης,	κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα
[1, 22]	ὧν εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν ὁ	Ἀριστοτέλης	παρὰ τῷ Κλεάρχῳ καὶ προσέτι
[1, 22]	γένος ἦν Ἰουδαῖος ἐκ τῆς	κοίλης	Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι
[1, 7]	βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς	ἄλλης	ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ
[1, 14]	ἐκ τῆς Θηβαίίδος καὶ τῆς	ἄλλης	Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ
[1, 14]	τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν τῆς	ἄλλης	Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ'
[1, 22]	χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε	ἄλλης	ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν
[1, 7]	Βαβυλῶνι καὶ εἴ που τῆς	ἄλλης	οἰκουμένης τοῦ γένους τῶν ἱερέων
[1, 6]	καθ' ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται μετὰ	πολλῆς	ἀκριβείας, εἰ δὲ δεῖ θρασύτερον
[1, 19]	υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο,
[1, 15]	δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆς	πολλῆς	δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ μέγα
[1, 20]	ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως	πολλῆς	καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν
[1, 28]	πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ	πολλῆς	στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι
[1, 35]	ὀνομάσαντες. Ὁ δὲ γενναῖος ὑπὸ	πολλῆς	τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ συνῆκεν,
[1, 10]	προκεῖσθαι νομίζοντες κατηγορίας παραδόξου καὶ	διαβολῆς,	δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ
[1, 33]	ἀρχὴν γενέσθαι τῆς τῶν μιαρῶν	ἐκβολῆς,	(ὁ δὲ Χαιρήμων ἴδιον ὡς
[1, 9]	ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα	σχολῆς	ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης
[1, 23]	γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας εἶναι	μνήμης	ἄξιοι, τῷ δὲ πρὸς τὴν
[1, 24]	ἄλλοι δὲ διὰ τοῦ καινολογεῖν	μνήμης	ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν
[1, 17]	γενομένων καὶ πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων	μνήμης	ἀξίων. (Ἐν οἷς γέγραπται, ὅτι
[1, 12]	μηδὲ τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι	μνήμης	ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον
[1, 1]	τοῖς ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων	μνήμης	ἠξιῶσθαι, (περὶ τούτων ἁπάντων ᾠήθην
[1, 2]	τε καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς	(μνήμης	τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ τόπους
[1, 22]	φησίν, ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς	τιμῆς	ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος,
[1, 22]	τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι'	ἑβδόμης	ἡμέρας καὶ μήτε τὰ ὅπλα
[1, 22]	Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος	ἑβδόμης	καὶ δεκάτης (καὶ ἑκατοστῆς, ὡς
[1, 22]	ἐξέτινον, περί τινων δὲ καὶ	συγγνώμης	μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον
[1, 21]	ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν καὶ ἦν	ἀφανὴς	ἐπ' ἔτη πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ
[1, 23]	καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ	Ἀριστοφάνης	καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός τε καὶ
[1, 23]	καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ	Ἑρμογένης	Εὐήμερός τε καὶ Κόνων καὶ
[1, 20]	μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορκίας, καὶ	Μεγασθένης	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν,
[1, 29]	φιλίας ἢ τίνος αὐτοῖς οἰκειότητος	προυυπηργμένης;	Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ
[1, 5]	ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς	προκαταβεβλημένης	ἀναγραφῆς, ἣ καὶ τοὺς μαθεῖν
[1, 9]	μοι τῆς πραγματείας ἐν παρασκευῇ	γεγενημένης	χρησάμενός τισι πρὸς τὴν Ἑλληνίδα
[1, 12]	πόλεως, τοιαύτην ἐκ μακροῦ δύναμιν	κεκτημένης	καὶ τοιαύτας πράξεις κατορθούσης πολεμικάς,
[1, 33]	ψευδολογίαν· ἀληθείας μὲν γάρ τινος	ὑποκειμένης	ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ τοσοῦτον,
[1, 22]	(Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς,	ἁλισκομένης	τῆς Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα,
[1, 34]	βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς δὲ	ἐπιγενομένης	πῦρ καὶ λύχνους καύσαντας φυλάττειν
[1, 7]	καὶ εἴ που τῆς ἄλλης	οἰκουμένης	τοῦ γένους τῶν ἱερέων εἰσί
[1, 28]	τίνα τρόπον αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε	καινῆς	αὐτῷ τέχνης οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ
[1, 20]	θαυμάσια κατασκευασθῆναι περὶ αὐτὴν ὑπ'	ἐκείνης	ἔργα ψευδῶς γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ
[1, 22]	Παρέχεται δὲ καὶ τεκμήρια τῆς	ἰσχυρογνωμοσύνης	τῆς περὶ τῶν νόμων οὐκ
[1, 7]	Δεῖ γὰρ τὸν μετέχοντα τῆς	ἱερωσύνης	ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι καὶ
[1, 28]	αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε καινῆς αὐτῷ	τέχνης	οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς ἦν
[1, 1]	ἱερῶν βίβλων διὰ τῆς Ἑλληνικῆς	φωνῆς	συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ
[1, 19]	Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας. Εἶθ'	ἑξῆς	ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ Βηρῶσος πάλιν
[1, 19]	αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ τεταγμένος	σατράπης	ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς
[1, 19]	τῆς βαρυτάτης δυνάμεως καὶ τῆς	λοιπῆς	ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν,
[1, 15]	μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ θυγάτηρ	Ἀκεγχερὴς	δώδεκα καὶ μῆνα ἕνα. Τῆς
[1, 15]	ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ( οῦ δὲ	Ἀκεγχήρης	δώδεκα καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ
[1, 15]	καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ	Ἀκεγχήρης	ἕτερος δώδεκα καὶ μῆνας τρεῖς.
[1, 15]	καὶ μῆνας ἐννέα. Τῆς δὲ	Μήφρης	δώδεκα καὶ μῆνας ἐννέα. Τοῦ
[1, 23]	οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ	πάσης	ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν.
[1, 22]	τῶν διψίων ὑδάτων ἀπέχεσθαι (καὶ	πάσης	ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι μετὰ
[1, 1]	μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ	πάσης	ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις,
[1, 14]	ἐκ μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου	πάσης	ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ' εἰς τόπον
[1, 9]	σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος,	πάσης	μοι τῆς πραγματείας ἐν παρασκευῇ
[1, 31]	πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς καὶ ξυρήσεις	πάσης	τῆς τριχός, πολλάς τε κελεύει
[1, 19]	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη	προσενεχθείσης	αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων
[1, 21]	ἔτει τῆς Εἰρώμου (Κῦρος ὁ	Πέρσης	τὸ κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα
[1, 12]	ἡμῶν αἱ πόλεις μακρὰν ἀπὸ	θαλάσσης	ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι
[1, 12]	παρέσχεν, οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον τῆς	θαλάσσης,	οὕτως δὲ βιοτεύειν προῃρημένον; ~(Φέρε
[1, 15]	μῆνας ἑπτά. Τοῦ δὲ ἀδελφὴ	Ἀμεσσὴς	εἰκοσιὲν καὶ μῆνας ἐννέα. Τῆς
[1, 15]	καὶ μῆνα ἕνα. Τοῦ δὲ	Ῥαμέσσης	ἓν καὶ μῆνας τέσσαρας. Τοῦ
[1, 15]	Τοῦ δὲ Σέθως ὁ καὶ	Ῥαμέσσης	ἱππικὴν καὶ ναυτικὴν ἔχων δύναμιν
[1, 33]	καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν ὁ	Ῥαμέσσης	ὁ τοῦ Ἀμενώφιος υἱὸς κατὰ
[1, 15]	καὶ μῆνας τέσσαρας. Τοῦ δὲ	Ἁρμέσσης	Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας δύο.
[1, 20]	ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη.	(Οὔσης	δὲ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν
[1, 12]	δύναμιν κεκτημένης καὶ τοιαύτας πράξεις	κατορθούσης	πολεμικάς, οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος οὔτε
[1, 8]	μήτε τινὸς ἐν τοῖς γραφομένοις	ἐνούσης	διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον τῶν προφητῶν
[1, 25]	ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας	διαφερούσης	εὐσεβείας πρὸς τὴν ὑπ' ἐκείνων
[1, 12]	ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ βίου πεποιημένοι.	(Προσούσης	τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ τῆς
[1, 12]	πατέρες καίτοι πολλὰς τῆς χώρας	ἐχούσης	μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ
[1, 26]	γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη	Μωυσῆς.	~(Ἃ μὲν οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι
[1, 27]	ὅτι ἐκ τούτων οὐκ ἦν	Μωυσῆς	ὁ τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ
[1, 19]	αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων καθάπερ	Μωσῆς	οὕτως ἱστόρηκεν καὶ περὶ τῆς
[1, 16]	καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν ταύτην
[1, 15]	δὲ τεταγμένος ἐπὶ τῶν ἱερέων	τῆς	Αἰγύπτου γράψας βιβλίον ἔπεμψε τῷ
[1, 14]	ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον	τῆς	Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο
[1, 27]	ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι	(τῆς	Αἰγύπτου καὶ πάλιν ἐξ αὐτῆς
[1, 26]	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῶν ὁρίων	τῆς	Αἰγύπτου. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[1, 29]	εὐδαίμονα καὶ χώραν πολλὴν κρείττω	τῆς	Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ τί ποτ'
[1, 26]	ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ βασιλέα
[1, 15]	τὸν μὲν ἀδελφὸν Ἅρμαϊν ἐπίτροπον	τῆς	Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ πᾶσαν μὲν
[1, 26]	συμμαχήσουσί τινες τοῖς μιαροῖς καὶ	τῆς	Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη δεκατρία,
[1, 31]	καὶ τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου πατέρας εἰς τὴν χώραν
[1, 33]	ὁ δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ
[1, 29]	εἰκάζειν ἔμελλον; (Εἶτα κρατήσαντάς φησι	τῆς	Αἰγύπτου πολλὰ καὶ δεινὰ δρᾶν
[1, 26]	τοὺς τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ
[1, 14]	ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων ἀπὸ	τῆς	Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν
[1, 30]	οὖν τὸν Μανεθῶν οὔτε ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου τὸ γένος ἡμῶν ἐστιν
[1, 28]	μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι	τῆς	Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους, ὁ δ'
[1, 14]	τοὺς ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι	τῆς	Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς
[1, 29]	τὸν Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ	τῆς	Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς
[1, 32]	καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ	τῆς	Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα μὲν
[1, 34]	βασιλέα εἰς Ἄμμωνος πέμψαι περὶ	τῆς	ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους, τὸν θεὸν
[1, 7]	κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ μέγιστον	τῆς	ἀκριβείας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ
[1, 9]	αὖθις δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ	(τῆς	Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων
[1, 22]	δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει	τῆς	Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος
[1, 31]	ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ	τῆς	ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς
[1, 23]	πρεσβύτερος καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ	τῆς	ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν ἄξιον·
[1, 10]	ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ	τῆς	ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν τοῖς
[1, 9]	μὲν οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι	τῆς	ἀληθείας προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν
[1, 9]	Τοσοῦτον δέ μοι περιῆν θάρσος	τῆς	ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων τοὺς
[1, 7]	τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν	τῆς	ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον
[1, 14]	τῶν ἐκ τῆς Θηβαίίδος καὶ	τῆς	ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν
[1, 14]	φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν	τῆς	ἄλλης Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι
[1, 7]	καὶ Βαβυλῶνι καὶ εἴ που	τῆς	ἄλλης οἰκουμένης τοῦ γένους τῶν
[1, 22]	ὡς ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης	τῆς	Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν
[1, 29]	αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ τῆς ψάμμου	τῆς	ἀνύδρου, δῆλον ὅτι οὐ ῥᾴδιον
[1, 22]	τριακοσίας γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν	τῆς	ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης χώρας νέμονται,
[1, 8]	δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς μέχρι	τῆς	Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν
[1, 18]	γραμμάτων ὑπ' ἐμοῦ δεδήλωται διὰ	τῆς	ἀρχαιολογίας. ~(Λέξω δὲ νῦν ἤδη
[1, 23]	δὲ ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν	τῆς	ἀρχαιότητος αἵ τε Αἰγυπτίων καὶ
[1, 23]	βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι περὶ	τῆς	ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς
[1, 11]	συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας	τῆς	ἀρχαιότητος ἐκ τῶν παρ' ἄλλοις
[1, 26]	ᾧ καὶ μάρτυρι (μικρὸν ἔμπροσθεν	τῆς	ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ Μανεθὼς
[1, 19]	Βηρῶσος πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ	τῆς	ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ παραθήσομαι
[1, 15]	τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ	τῆς	ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους
[1, 26]	τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ	τῆς	ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν ἔκπτωσιν
[1, 12]	ταῦτα καὶ Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν	τῆς	Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ
[1, 14]	Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε γὰρ ἐκείνους	τῆς	Ἀσίας κρατεῖν, ἐν τῇ νῦν
[1, 20]	ἤρξατο δὲ πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου	τῆς	Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ
[1, 20]	ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως	τῆς	Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα καὶ
[1, 18]	ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος ὁ	τῆς	Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς βιώσας ἔτη
[1, 18]	τό τε τοῦ Ἡρακλέους καὶ	τῆς	Ἀστάρτης, πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους
[1, 20]	τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ	τῆς	αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ
[1, 21]	ἐν αὐταῖς, ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ἔτει τὸν παρ'
[1, 14]	ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον. (Εὑρὼν δὲ
[1, 18]	η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ ἔτει	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις
[1, 8]	τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι	τῆς	αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ χρόνος
[1, 13]	μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο	τῆς	αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι
[1, 20]	λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν ἐπὶ	τῆς	Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν
[1, 20]	οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ	τῆς	Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν οὖν τὸ
[1, 19]	αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις	τῆς	Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ
[1, 20]	τὰ περὶ τὸν ποταμὸν τείχη	τῆς	Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ ὀπτῆς πλίνθου
[1, 21]	τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ	τῆς	Βαβυλῶνος, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δ.
[1, 19]	συντάξας τισὶ τῶν φίλων μετὰ	τῆς	βαρυτάτης δυνάμεως καὶ τῆς λοιπῆς
[1, 20]	καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ	τῆς	βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ
[1, 26]	καὶ διὰ τοῦτο χρόνον αὐτοῦ	τῆς	βασιλείας ὁρίσαι μὴ τολμήσας, καίτοι
[1, 20]	Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν	τῆς	βασιλείας παῖς ὢν μῆνας θ,
[1, 17]	πολλοῖς καὶ δὴ καὶ χώραν	τῆς	Γαλιλαίας ἐν τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ.
[1, 21]	τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ πάλιν	τῆς	Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ
[1, 20]	τὸν βίον βεβασιλευκὼς ἔτη μγ,	τῆς	δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο ὁ
[1, 15]	Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ μῆνας ἐννέα.	Τῆς	δὲ Μήφρης δώδεκα καὶ μῆνας
[1, 15]	Ἀκεγχερὴς δώδεκα καὶ μῆνα ἕνα.	Τῆς	δὲ Ῥάθωτις ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ(
[1, 19]	(ἔτι ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ	τῆς	δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας
[1, 20]	τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ	τῆς	δυνάμεως καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς τῇ
[1, 22]	πόλιν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου μετὰ	τῆς	δυνάμεως καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀντὶ
[1, 22]	ὡς ἂν εἴποι τις ἐκ	τῆς	Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος διαλέκτου δῶρον θεοῦ.
[1, 18]	(Συνάγεται πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ	τῆς	Εἰρώμου βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως
[1, 21]	πολιορκεῖν Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει	τῆς	Εἰρώμου (Κῦρος ὁ Πέρσης τὸ
[1, 22]	δὲ τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ	τῆς	ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν,
[1, 29]	ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα πρὸ	τῆς	ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον καὶ πράξειν
[1, 34]	δὲ ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ	τῆς	ἐκείνων διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ'
[1, 28]	τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ χρόνον εἶναι	τῆς	ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα
[1, 14]	ἦν τὸ γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ	τῆς	Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς δῆλός
[1, 9]	τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ	τῆς	Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν
[1, 1]	παρ' ἡμῖν ἱερῶν βίβλων διὰ	τῆς	Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ
[1, 24]	τοῖς ἀνοήτοις ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι	τῆς	ἐλπίδος, οἱ δ' ὑγιαίνοντες τῇ
[1, 19]	τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ	τῆς	ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων
[1, 10]	γένους καὶ μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας	(τῆς	ἐν ἐκείνοις τοῖς γράμμασι· τοῦ
[1, 12]	ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ	τῆς	ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν
[1, 5]	(Λόγων μὲν οὖν ἕνεκα καὶ	τῆς	ἐν τούτοις δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν
[1, 19]	πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς μὲν	τῆς	ἔνδον πόλεως περιβόλους, τρεῖς δὲ
[1, 19]	ἔνδον πόλεως περιβόλους, τρεῖς δὲ	τῆς	ἔξω, τούτων δὲ τοὺς μὲν
[1, 28]	οὐ προέγνω τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ	τῆς	ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ ἀπέβη. Τίνα
[1, 19]	αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ	τῆς	ἐρήμου εἰς Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ
[1, 34]	ἄλλων τὰ δοχθέντα ποιοῦντας διὰ	τῆς	ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας
[1, 22]	ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι	τῆς	ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς τὴν πόλιν
[1, 12]	τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος	τῆς	ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ τὰ
[1, 33]	ὄντας περὶ μυριάδας κ. Ὢ	τῆς	εὐχερείας· οὔτε γὰρ πρότερον οἵτινες
[1, 1]	ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται, περὶ	τῆς	ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ τῶν
[1, 25]	πολλὴν αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον	τῆς	ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας πρὸς τὴν
[1, 12]	ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ μέχρι	τῆς	ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες. Θρᾷκες
[1, 25]	θεῶν μιμήσασθαι μὲν τὴν σεμνότητα	τῆς	ἡμετέρας θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες
[1, 22]	αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν περὶ	τῆς	ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν τι
[1, 12]	ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον	τῆς	θαλάσσης, οὕτως δὲ βιοτεύειν προῃρημένον;
[1, 14]	Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν ἐκ	τῆς	Θηβαίίδος καὶ τῆς ἄλλης Αἰγύπτου
[1, 15]	ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον καὶ ἐκράτησεν	τῆς	ἰδίας βασιλείας. (Ἡ δὲ χώρα
[1, 35]	τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ	τῆς	ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο
[1, 7]	προυνόησαν. Δεῖ γὰρ τὸν μετέχοντα	τῆς	ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι
[1, 33]	ὁ περὶ τῶν λεπρῶν τὸ	τῆς	Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ
[1, 33]	(ὁ δὲ Χαιρήμων ἴδιον ὡς	τῆς	Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν
[1, 8]	ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες τῷ	τῆς	ἱστορίας ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν.
[1, 22]	πάτρια. Παρέχεται δὲ καὶ τεκμήρια	τῆς	ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς περὶ τῶν νόμων
[1, 22]	μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος ἐκ	τῆς	κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν
[1, 21]	ἐπ' ἔτη πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ	τῆς	Κύρου βασιλείας ἔτει τῶν θεμελίων
[1, 19]	Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν καὶ περὶ	τῆς	λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος ὁ
[1, 19]	μετὰ τῆς βαρυτάτης δυνάμεως καὶ	τῆς	λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς τὴν
[1, 23]	πολλοὶ δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν	τῆς	μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ ἀρχῆς
[1, 5]	πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι·	τῆς	μὲν γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον
[1, 18]	(κτίσεως ἔτη ρμγ μῆνες η.	Τῆς	μὲν οὖν παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας
[1, 2]	ἀρχαιοτάτην τε καὶ μονιμωτάτην ἔχειν	τῆς	(μνήμης τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ
[1, 8]	τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ	τῆς	Μωυσέως τελευτῆς μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου
[1, 21]	αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ ἔτει	τῆς	Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο πολιορκεῖν Τύρον,
[1, 18]	Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν ἀπὸ	τῆς	οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ μέχρι Καρχηδόνος
[1, 2]	Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα	τῆς	Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον, οὗτος δὲ
[1, 19]	τὸ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν	τῆς	ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην ἐν τοῖς
[1, 26]	ἐκείνων ἔφοδον, οὐ μετρίως συνεχύθη	τῆς	(παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος μνησθεὶς
[1, 29]	Μανεθῶνι χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης	τῆς	παρανομίας οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων
[1, 19]	τοῦ βελτίστου αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου	τῆς	πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις
[1, 4]	φονικῶν γραφέντας νόμους ὀλίγῳ πρότερον	τῆς	Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ
[1, 1]	~(Ἱκανῶς μὲν ὑπολαμβάνω καὶ διὰ	τῆς	περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε
[1, 12]	(Προσούσης τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ	τῆς	περὶ τὸν βίον ἡμῶν ἰδιότητος
[1, 5]	τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ	τῆς	περὶ τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας
[1, 5]	ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ μάλιστά γε	τῆς	περὶ τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι
[1, 22]	δὲ καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης	τῆς	περὶ τῶν νόμων οὐκ ὀλίγα·
[1, 20]	ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ	τῆς	Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς καταστρεψάμενος
[1, 3]	καὶ βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ	τῆς	Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν ἐν
[1, 2]	τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ	τῆς	Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατείας
[1, 19]	ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ αὐτῆς	τῆς	πλίνθου. (Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως τὴν
[1, 22]	κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία. Τὸ δὲ	τῆς	πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν
[1, 26]	ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ	τῆς	πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς
[1, 22]	δ' ἐστὶ κατὰ μέσον μάλιστα	τῆς	πόλεως περίβολος λίθινος μῆκος ὡς
[1, 17]	Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη	τῆς	πόλεως προσέχωσεν καὶ μεῖζον τὸ
[1, 20]	καταλαβόμενος καὶ συντάξας τὰ ἔξω	τῆς	πόλεως τείχη κατασκάψαι διὰ τὸ
[1, 15]	τοὺς δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ	τῆς	πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ
[1, 9]	τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης μοι	τῆς	πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός
[1, 35]	τιθέναι νόμους περὶ θεῶν καὶ	τῆς	πρὸς (ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν
[1, 13]	τὴν πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν	τῆς	πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ
[1, 32]	ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι	τῆς	πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν
[1, 22]	ἐπιδείξω τὸν χρόνον· μνημονεύει γὰρ	τῆς	Πτολεμαίου περὶ Γάζαν πρὸς Δημήτριον
[1, 12]	τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου γε	τῆς	Ῥωμαίων πόλεως, τοιαύτην ἐκ μακροῦ
[1, 17]	δὲ αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ	τῆς	σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ
[1, 22]	ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν	τῆς	σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν
[1, 29]	δύναμιν, ὁ δὲ καὶ μέχρι	τῆς	Συρίας ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε
[1, 29]	καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι	τῆς	Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ παντάπασίν
[1, 28]	κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν	τῆς	Συρίας ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν
[1, 27]	ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων	τῆς	Συρίας. (Ταῦτα μὲν καὶ τὰ
[1, 7]	εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα	τῆς	τε γαμετῆς (καὶ τῶν ἐπάνω
[1, 22]	οὗτος, φησίν, ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς	τῆς	τιμῆς ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν
[1, 4]	αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ	τῆς	τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως
[1, 21]	περὶ τῶν εἰρημένων μοι μαρτυρία	τῆς	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος. Τοῖς
[1, 22]	περὶ πλήθους ἀνδρῶν καὶ περὶ	τῆς	τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως αὐτὸς
[1, 18]	ὡμολογημένον καὶ πολὺ δήπου προάγειν	τῆς	τοῦ νεὼ κατασκευῆς τὴν τῶν
[1, 20]	παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως διὰ	(τῆς	τρίτης· Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ
[1, 31]	ὑδάτων λουτροῖς καὶ ξυρήσεις πάσης	τῆς	τριχός, πολλάς τε κελεύει καὶ
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Τοῦτον οἱ	τῆς	τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες
[1, 20]	Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος	τῆς	Τύρου πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης ἐν
[1, 33]	θεοὺς ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι	τῆς	τῶν μιαρῶν ἐκβολῆς, (ὁ δὲ
[1, 14]	ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ	τῆς	υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους
[1, 10]	ἱερεὺς ἐκ γένους καὶ μετεσχηκὼς	τῆς	φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς
[1, 12]	εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν παράλιον	τῆς	Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ περὶ τὰς
[1, 29]	καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν οὐ σφόδρα	τῆς	χώρας ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς βιασθέντες
[1, 28]	προείρητο τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε	τῆς	χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς
[1, 12]	ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι πολλὰς	τῆς	χώρας ἐχούσης μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ
[1, 22]	οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ μέγεθος	τῆς	χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ τὸ
[1, 35]	μὲν τὴν ἔρημον, ἐκράτησαν δὲ	τῆς	χώρας ἧς νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν
[1, 29]	ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ	τῆς	ψάμμου τῆς ἀνύδρου, δῆλον ὅτι
[1, 22]	ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ	δεκάτης	(καὶ ἑκατοστῆς, ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ.
[1, 22]	πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς	τεσσαρεσκαιδεκάτης	ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν, ὅτι καὶ
[1, 22]	ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν τόπων	ἐγκρατής,	καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι
[1, 24]	τὴν Ἀθηναίων, τὴν δὲ Λακεδαιμονίων	Πολυκράτης,	ὁ δὲ τὸν Τριπολιτικὸν γράψας,
[1, 19]	κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην τόποις	ἀποστάτης	γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς ἔτι
[1, 19]	τισὶ τῶν φίλων μετὰ τῆς	βαρυτάτης	δυνάμεως καὶ τῆς λοιπῆς ὠφελείας
[1, 22]	ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ	παμφορωτάτης	χώρας νέμονται, φησίν· ἡ γὰρ
[1, 7]	συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα τῆς τε	γαμετῆς	(καὶ τῶν ἐπάνω προγόνων καὶ
[1, 22]	(Κλέαρχος γὰρ ὁ Ἀριστοτέλους ὢν	μαθητὴς	καὶ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου
[1, 22]	Καὶ Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος	ποιητὴς	μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι
[1, 28]	ἱερεύς, φησίν, ἦν τὸ γένος	Ἡλιοπολίτης,	ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ ἀπὸ τοῦ
[1, 26]	αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ γένος	Ἡλιοπολίτης	ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ τοῦ ἐν
[1, 22]	ἡμῶν μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος δὲ ὁ	Ἀβδηρίτης,	ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ
[1, 20]	λέγει γὰρ οὕτως διὰ (τῆς	τρίτης·	Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ τὸ
[1, 25]	πάλιν εὐδαιμόνησαν, εἶθ' ἡ τούτων	ὑπεναντιότης	πολλὴν αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον
[1, 22]	ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος καὶ	τοξότης	δὴ πάντων ὁμολογουμένως καὶ τῶν
[1, 20]	τείχη τῆς Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ	ὀπτῆς	πλίνθου καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης
[1, 19]	τούτων δὲ τοὺς μὲν ἐξ	ὀπτῆς	πλίνθου καὶ ἀσφάλτου, τοὺς δὲ
[1, 10]	μὲν αὐτουργὸς πράξεων, πλείστων δ'	αὐτόπτης	γενόμενος, ὅλως δὲ τῶν λεχθέντων
[1, 18]	Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος ὁ τῆς	Ἀστάρτης	ἱερεύς, ὃς βιώσας ἔτη (μη
[1, 18]	τε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς	Ἀστάρτης,	πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν
[1, 22]	γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς	ἀρίστης	καὶ παμφορωτάτης χώρας νέμονται, φησίν·
[1, 22]	τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς	ἑκατοστῆς	τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν, ὅτι
[1, 22]	ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ δεκάτης (καὶ	ἑκατοστῆς,	ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ. Προσθεὶς γὰρ
[1, 27]	(τῆς Αἰγύπτου καὶ πάλιν ἐξ	αὐτῆς	ἀπελθεῖν. Ὅτι δ' οὐκ ἀνεμίχθησαν
[1, 32]	μεμφομένη αὐτόν, ὅτι τὸ ἱερὸν	αὐτῆς	ἐν τῷ πολέμῳ κατέσκαπται. Φριτιβαύτην
[1, 20]	ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς	αὐτῆς	ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ
[1, 7]	ταῦτα πράττομεν οὐ μόνον ἐπ'	αὐτῆς	Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου ποτὲ σύστημα
[1, 19]	γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης	αὐτῆς	ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν.
[1, 19]	καὶ ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ	αὐτῆς	τῆς πλίνθου. (Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως
[1, 22]	Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν	ἑαυτῆς	ἄνδρα Δημήτριον, Σελεύκου δὲ γαμεῖν
[1, 4]	ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ τῆς	τοιαύτης	διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως ἂν
[1, 12]	βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ δὲ	ταύτης	(ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ
[1, 22]	ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς τιμῆς	ταύτης	καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών
[1, 24]	Παρὰ μὲν οὖν τοῖς ἀνοήτοις	ταύτης	οὐ διαμαρτάνουσι τῆς ἐλπίδος, οἱ
[1, 15]	ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος	ταύτης	παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν
[1, 22]	ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ	ταύτης	Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἐνίκα κατὰ
[1, 29]	τῷ Μανεθῶνι χάριν ἔχειν, ὅτι	ταύτης	τῆς παρανομίας οὐχὶ τοὺς ἐξ
[1, 22]	ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου	τελευτῆς,	ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ
[1, 8]	ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως	τελευτῆς	μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ
[1, 8]	ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ	τελευτῆς·	οὗτος ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων
[1, 22]	ἡμῖν δῆλός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ	ζηλωτὴς	αὐτῶν ἐκ πλείστου γεγενημένος. (Αὐτοῦ
[1, 8]	δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ	πρώτης	γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ νομίζειν αὐτὰ
[1, 20]	καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν φησι καὶ	Λιβύης	τὴν πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ
[1, 22]	καὶ περὶ τῆς τοῦ νεὼ	κατασκευῆς	οὕτως αὐτὸς διηγεῖται. (Ἔστι γὰρ
[1, 18]	δήπου προάγειν τῆς τοῦ νεὼ	κατασκευῆς	τὴν τῶν προγόνων ἡμῶν εἰς
[1, 5]	~(Ἅτε δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης	ἀναγραφῆς,	ἣ καὶ τοὺς μαθεῖν βουλομένους
[1, 1]	διὰ τῆς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν	συγγραφῆς,	κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις
[1, 22]	Πτολεμαίου περὶ Γάζαν πρὸς Δημήτριον	μάχης·	αὕτη δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν
[1, 26]	πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ τῆς	ἀρχῆς	αὐτοῦ εἰς τὴν ἔκπτωσιν αὐτάρκεις,
[1, 25]	ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ	ἀρχῆς	εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ θεῶν μιμήσασθαι
[1, 7]	διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ	ἀρχῆς	ἐπὶ τούτων τοὺς ἀρίστους καὶ
[1, 4]	μοι δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ	ἀρχῆς	μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησι
[1, 28]	καταλιπεῖν. Εἶτα πῶς οὐκ ἐξ	ἀρχῆς	ὁ μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον
[1, 25]	καὶ φθονεῖν τὸ μὲν ἐξ	ἀρχῆς,	ὅτι κατὰ τὴν χώραν αὐτῶν
[1, 19]	φιλοτίμως τήν τε ὑπάρχουσαν ἐξ	ἀρχῆς	πόλιν καὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος
[1, 23]	τῆς μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ	ἀρχῆς	πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ ταῖς
[1, 22]	Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ'	ἀρχῆς	τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ
[1, 27]	οὗτος ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν ἐξ	ἀρχῆς	τε μὴ εἶναι τὸ γένος
[1, 19]	αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς	ἀρχῆς	τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν
[1, 19]	ἐκράτει καὶ τὴν χώραν ἐξ	ἀρχῆς	ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο.
[1, 27]	δυνάμεως καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Ῥάμψης	καὶ αὐτὸς ἔχων δύναμιν, καὶ
[1, 26]	ὁ πρεσβύτερος τῶν υἱῶν αὐτοῦ	Ῥάμψης	ξστιγμα. (Τοσούτοις οὖν πρότερον ἔτεσιν
[1, 24]	τὰς διαβολὰς καὶ τὰς λοιδορίας,	αἷς	κέχρηνταί τινες κατὰ τοῦ γένους
[1, 27]	λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ πολλαῖς ἐγεγόνει	γενεαῖς	πρότερον, ταῦτα πειράσομαι διὰ τῶν
[1, 33]	τὸν πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον τέσσαρσι	γενεαῖς	τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν ἔτη σχεδὸν
[1, 2]	εἴ γε δεῖ μὴ ταῖς	ματαίαις	δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν
[1, 31]	Μανεθὼς ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς	ἀρχαίαις	ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας
[1, 25]	παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ ταῖς	ἀρχαίαις	αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία λέγειν,
[1, 15]	καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς	εὐπραγίαις	ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς
[1, 14]	ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ ταῖς	ὁμολογίαις	πανοικησίᾳ μετὰ τῶν κτήσεων οὐκ
[1, 19]	ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς	ἀκρωρείαις	τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα τοὺς
[1, 22]	ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ τούτων καὶ	αἰκίαις	καὶ θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα πάντων
[1, 1]	δυσμενείας ὑπό τινων εἰρημέναις προσέχοντας	βλασφημίαις	καὶ τοῖς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν
[1, 26]	γέγραφεν· τῶν δ' ἐν ταῖς	λατομίαις	ὡς χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων,
[1, 30]	πολλοὺς μὲν εἰκὸς ἐν ταῖς	λιθοτομίαις	ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον ἐκεῖ γενομένους
[1, 12]	ταῖς πρὸς ἄλλους διὰ τούτων	ἐπιμιξίαις,	ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ
[1, 12]	οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ'	ἐμπορίαις	χαίρομεν οὐδὲ ταῖς πρὸς ἄλλους
[1, 17]	τοίνυν ἐν ταῖς περὶ (Φοινίκων	ἱστορίαις	γράφει τὸν τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου
[1, 1]	τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐν ταῖς	ἱστορίαις	Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι καὶ
[1, 24]	οἶμαι γιγνώσκειν τοὺς πλέον ταῖς	ἱστορίαις	ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ ἐθνῶν τινες
[1, 20]	συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος ἐν ταῖς	ἱστορίαις	μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορκίας, καὶ
[1, 24]	δὲ καὶ Τίμαιος ἐν ταῖς	ἱστορίαις	(περὶ τῶν προειρημένων καὶ περὶ
[1, 14]	παρεχόμενος τὰ δὲ καὶ ταῖς	ἐξοπλισίαις	πρὸς φόβον τῶν ἔξωθεν ἐπιμελῶς
[1, 2]	αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν	δημοσίαις	ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ
[1, 15]	βασιλίδα βιαίως ἔσχεν καὶ ταῖς	ἄλλαις	παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος, πειθόμενος
[1, 27]	ὁ τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ	πολλαῖς	ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον, ταῦτα πειράσομαι
[1, 26]	ὑπεσχημένος, προειπὼν τοὺς ἡμετέρους προγόνους	πολλαῖς	μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας
[1, 12]	θάλατταν καὶ τὴν πρὸς ταῖς	ἀνατολαῖς	καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες
[1, 25]	δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐν ταῖς	τιμαῖς	αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ καὶ
[1, 15]	ὁ μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος,	Ἅρμαϊς	δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός.
[1, 15]	καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότος	Ἅρμαϊς	ὁ καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ πάντα
[1, 15]	ὅτι ἀντῆρεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	Ἅρμαϊς.	Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον
[1, 15]	καὶ μῆνας τρεῖς. Τοῦ δὲ	Ἅρμαϊς	τέσσαρα καὶ μῆνα ἕνα. Τοῦ
[1, 1]	ταῖς ὑπὸ δυσμενείας ὑπό τινων	εἰρημέναις	προσέχοντας βλασφημίαις καὶ τοῖς περὶ
[1, 32]	ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ	καταλελειμμέναις	ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος, ἃς οὐ
[1, 4]	φανεῖεν, ἐγὼ δὲ δυσὶ ταῖς	λεχθησομέναις	τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ
[1, 23]	Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς	ἐκείναις	τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς·
[1, 2]	γε δεῖ μὴ ταῖς ματαίαις	δόξαις	ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν τὸ
[1, 18]	ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου ἦν Ἀβδήμουνος	παῖς	νεώτερος, ὃς ἀεὶ ἐνίκα τὰ
[1, 29]	γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν, ὡς ὁ	παῖς	τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων
[1, 20]	Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασιλείας	παῖς	ὢν μῆνας θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ
[1, 22]	καὶ τῶν μὲν ζημίαν τοῖς	σατράπαις	ἐξέτινον, περί τινων δὲ καὶ
[1, 14]	καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν ταῖς	ἱεραῖς	αὐτῶν βίβλοις γεγράφθαι λέγων ὀρθῶς·
[1, 23]	πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ ταῖς	ἱεραῖς	ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι
[1, 19]	ὡς μεγάλα καὶ ὑπερήφανα συνετελέσθη	ἡμέραις	δεκαπέντε. (Ἐν δὲ τοῖς βασιλείοις
[1, 13]	γένος, τῷ μηθὲν ἐν ταῖς	ἡμετέραις	ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ'
[1, 21]	βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει ταῖς	ἡμετέραις	βίβλοις τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ
[1, 2]	ἥκιστα ταῖς ἐκ τοῦ περιέχοντος	φθοραῖς	ὑποκειμένους καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν
[1, 19]	ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς	ταῖς	ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα
[1, 15]	τὴν βασιλίδα βιαίως ἔσχεν καὶ	ταῖς	ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος,
[1, 26]	κατασκευάσασθαι, (μέχρι μὲν τούτων ἠκολούθησε	ταῖς	ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ δοὺς ἐξουσίαν
[1, 31]	λέπραν συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ' ἐν	ταῖς	ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις
[1, 7]	παῖδες ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν	ταῖς	ἀναγραφαῖς. Τοῖς δὲ τῶν εἰρημένων
[1, 12]	τὴν θάλατταν καὶ τὴν πρὸς	ταῖς	ἀνατολαῖς καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον
[1, 31]	ὅτι Μανεθὼς ἕως μὲν ἠκολούθει	ταῖς	ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ τῆς
[1, 25]	τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ	ταῖς	ἀρχαίαις αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία
[1, 19]	συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος	ταῖς	ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί τε
[1, 13]	καὶ διὰ τὴν συγγένειαν ἐν	ταῖς	αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν
[1, 33]	λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε πρὸς	ταῖς	εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ μὲν
[1, 2]	γὰρ τόπους ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα	ταῖς	ἐκ τοῦ περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους
[1, 14]	μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ δὲ καὶ	ταῖς	ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον τῶν ἔξωθεν
[1, 15]	ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ	ταῖς	εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο
[1, 33]	κε μυριάσι τῶν λεπρῶν ἢ	ταῖς	η καὶ λ (ταῖς περὶ
[1, 13]	τὸ γένος, τῷ μηθὲν ἐν	ταῖς	ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι.
[1, 21]	τὸν βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει	ταῖς	ἡμετέραις βίβλοις τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται
[1, 14]	τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν	ταῖς	ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις γεγράφθαι λέγων
[1, 23]	ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ	ταῖς	ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς
[1, 1]	πολλοὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐν	ταῖς	ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι
[1, 24]	δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν τοὺς πλέον	ταῖς	ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ ἐθνῶν
[1, 20]	γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος ἐν	ταῖς	ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορκίας,
[1, 24]	πολλὰ δὲ καὶ Τίμαιος ἐν	ταῖς	ἱστορίαις (περὶ τῶν προειρημένων καὶ
[1, 33]	αὐτοῖς τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν,	ταῖς	κε μυριάσι τῶν λεπρῶν ἢ
[1, 26]	οὕτως γέγραφεν· τῶν δ' ἐν	ταῖς	λατομίαις ὡς χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν
[1, 4]	ἂν φανεῖεν, ἐγὼ δὲ δυσὶ	ταῖς	λεχθησομέναις τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι,
[1, 30]	νοσούντων πολλοὺς μὲν εἰκὸς ἐν	ταῖς	λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον ἐκεῖ
[1, 2]	συμβεβηκός, εἴ γε δεῖ μὴ	ταῖς	ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ
[1, 30]	καὶ κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ' ἐν	ταῖς	μετὰ ταῦτα μάχαις, πλείστους δ'
[1, 14]	ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ	ταῖς	ὁμολογίαις πανοικησίᾳ μετὰ τῶν κτήσεων
[1, 33]	ἢ ταῖς η καὶ λ	(ταῖς	περὶ τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ
[1, 17]	γεγονέναι πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν	ταῖς	περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν
[1, 19]	Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον	ταῖς	πράξεσι τοὺς πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων
[1, 12]	παράλιον οὔτ' ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ	ταῖς	πρὸς ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις,
[1, 25]	ἰδίᾳ δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐν	ταῖς	τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ
[1, 1]	συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ	ταῖς	ὑπὸ δυσμενείας ὑπό τινων εἰρημέναις
[1, 19]	(Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς	ἀρχαιοτάταις	ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί τε τοῦ
[1, 6]	ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς	προφήταις	τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς μέχρι
[1, 21]	τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ ἐν	αὐταῖς,	ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ
[1, 7]	αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν	(αὐταῖς	τὴν πρὸς ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι.
[1, 14]	νῦν Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν οἰκοδομησαμένους	τοσαύταις	μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην
[1, 22]	ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς	στρατιώταις	ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος,
[1, 34]	ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς	στρατιώταις	τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς
[1, 26]	(μέχρι μὲν τούτων ἠκολούθησε ταῖς	ἀναγραφαῖς.	Ἔπειτα δὲ δοὺς ἐξουσίαν αὑτῷ
[1, 13]	τὴν συγγένειαν ἐν ταῖς αὐτῶν	ἀναγραφαῖς	Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ τὰς
[1, 22]	τῶν ἀπιστούντων μὲν τοῖς βαρβάροις	ἀναγραφαῖς	μόνοις δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν
[1, 31]	συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ' ἐν ταῖς	ἀναγραφαῖς	ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις πρότερον
[1, 31]	ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις	ἀναγραφαῖς	οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διημάρτανεν,
[1, 13]	τῷ μηθὲν ἐν ταῖς ἡμετέραις	ἀναγραφαῖς	περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ
[1, 19]	ὁ Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν	ἀναγραφαῖς	περί τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ
[1, 7]	ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς	ἀναγραφαῖς.	Τοῖς δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν
[1, 2]	πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις	ἀναγραφαῖς	ὑπὸ τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι.
[1, 25]	ὥστ' οὐδὲ ταῖς ἀρχαίαις αὐτῶν	ἀναγραφαῖς	ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ
[1, 30]	δ' ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα	μάχαις,	πλείστους δ' ἐν τῇ τελευταίᾳ
[1, 22]	καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν	εἰς	Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν τῶν
[1, 25]	ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν	εἰς	Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς ἐγένετο τῶν
[1, 16]	πρῶτον μὲν τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν	εἰς	Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ τὴν ἐκεῖθεν
[1, 22]	καὶ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον	εἰς	Αἴγυπτον καὶ Φοινίκην (μετέστησαν διὰ
[1, 26]	ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα εὐθὺς	εἰς	Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ
[1, 32]	οὐχ ὑπομείναντα τὴν ἔφοδον αὐτῶν	εἰς	Αἰθιοπίαν φυγεῖν καταλιπόντα τὴν γυναῖκα
[1, 35]	παρεὶς ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον	εἰς	Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν περὶ τῶν ψωρῶν
[1, 34]	δὲ τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα	εἰς	Ἄμμωνος πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας
[1, 26]	εἰσελθόντες καὶ τὸν τόπον τοῦτον	εἰς	ἀπόστασιν ἔχοντες ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν
[1, 16]	χώραν ταύτην ἐπῴκησαν ἢ Δαναὸν	εἰς	Ἄργος ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον
[1, 20]	ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν	εἰς	ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον βεβασιλευκὼς
[1, 26]	καὶ μετ' οὐ πολὺ ἧκον	εἰς	Αὔαριν. Ἀμένωφις δ' ὁ τῶν
[1, 26]	οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν	εἰς	Αὔαριν τὴν προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα
[1, 19]	(ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ τῆς ἐρήμου	εἰς	Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ τὰ πράγματα
[1, 19]	τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν ἀναστήσας	εἰς	Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ καὶ
[1, 22]	μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους	εἰς	Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν
[1, 14]	καὶ τὰ τέκνα καὶ γυναῖκας	εἰς	δουλείαν ἄγοντες. Πέρας δὲ καὶ
[1, 22]	Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος καὶ μεταφέρων	εἰς	ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ ὡς ἀληθῶς
[1, 14]	ἐνοικίσας αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν	εἰς	εἴκοσι καὶ τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 22]	ἄλλους πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν	εἰς	ἐνύπνια καὶ τὴν περὶ τοῦ
[1, 35]	τὴν θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς	εἰς	ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ
[1, 25]	αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν δὲ	εἰς	ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν Αἰγύπτιοι·
[1, 28]	τῶν ποιμένων, Αὔαριν δὲ καλουμένην.	(Εἰς	ἣν ἀθροισθέντας αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν
[1, 29]	συνάρασθαι, πέμψαι δὲ τοὺς μιαροὺς	εἰς	Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ' ἐκείνων
[1, 15]	Αἰγύπτου τὸν λαὸν τῶν ποιμένων	εἰς	Ἱεροσόλυμα ὁ ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ
[1, 28]	ἐξενεγκεῖν. Καὶ προστίθησιν, ὅτι ἔπεμψεν	εἰς	Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν
[1, 7]	εἰσί τινες διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ	εἰς	Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα τῆς
[1, 26]	γενέσθαι τὴν τῶν ποιμένων ἔξοδον	εἰς	Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις γὰρ ἦν βασιλεὺς
[1, 26]	δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες προθύμως	εἰς	κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ
[1, 26]	μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας ἧκεν	εἰς	Μέμφιν ἀναλαβών τε τόν τε
[1, 34]	τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς	εἰς	μολιβδίνους χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν
[1, 31]	συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν	εἰς	ὄνειδός τε καὶ βλάβην νόμους
[1, 7]	δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο	εἰς	παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς
[1, 32]	δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ. Τούτους δ'	εἰς	Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι
[1, 15]	αὐτοῦ Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν	εἰς	Πηλούσιον καὶ ἐκράτησεν τῆς ἰδίας
[1, 26]	τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας	εἰς	πόλιν τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα, καὶ
[1, 22]	ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας	εἰς	Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ ταχέως
[1, 14]	ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον	εἰς	Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ τὴν
[1, 22]	Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν	εἰς	Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν
[1, 33]	νικῶντα μάχῃ καὶ τοὺς Ἰουδαίους	(εἰς	Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας
[1, 34]	καὶ ἄλλα νοσήματά τινα ἐχόντων	εἰς	τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν τροφήν.
[1, 35]	λεπρῶν (χρησμὸν οἴσων· φησὶ γὰρ	εἰς	τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων.
[1, 28]	τοὺς λελωβημένους, ὁ δ' αὐτοὺς	εἰς	τὰς λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν
[1, 26]	πλήθους (μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους	εἰς	τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ
[1, 33]	τοίνυν ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον	εἰς	τὰς λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν
[1, 18]	λεγομένου Λιβάνου ὄρους κέδρινα ξύλα	εἰς	τὰς τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών
[1, 22]	κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν	εἰς	τὰς χεῖρας, πῶς γάρ, ἔφη,
[1, 26]	θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος. (Οἱ δὲ	εἰς	ταύτην εἰσελθόντες καὶ τὸν τόπον
[1, 33]	δι' ἣν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς	εἰς	τὴν Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν,
[1, 32]	τοῦ Ἀμενώφιος, ἃς οὐ θέλειν	εἰς	τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν
[1, 33]	Ἀμενώφιος καὶ μετ' ἐκείνων πάλιν	εἰς	τὴν Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ
[1, 14]	αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	εἰς	τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ
[1, 28]	Ἀμένωφιν οὐκ οἰόμενον δεῖν θεομαχεῖν	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν
[1, 33]	τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος δὲ πεποίηκεν
[1, 33]	ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ τὸν Ἀμένωφιν	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν. (Τὸ δὲ δὴ
[1, 23]	εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ ὅμως	εἰς	τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ
[1, 22]	πολλὰ τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων	εἰς	τὴν (αὐτοῦ μετενεγκεῖν φιλοσοφίαν. Ἦν
[1, 19]	καὶ τῆς λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν	εἰς	τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς
[1, 20]	μάχῃ καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη	εἰς	τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος δὲ
[1, 26]	ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ	εἰς	τὴν ἔκπτωσιν αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον
[1, 34]	στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς	εἰς	τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς
[1, 35]	βασιλέως πολλοὺς μὲν αὐτῶν βυθίσαντος	εἰς	τὴν θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[1, 31]	παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε παρελθεῖν	εἰς	τὴν ἱερὰν πόλιν. Καίτοι τοὐναντίον
[1, 31]	φησίν, ἐκαλεῖτο. Τοῦτο μὲν οὖν	εἰς	τὴν μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει, τὸ
[1, 34]	ἱερὰ συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν	εἰς	τὴν νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην, κτίσαντας
[1, 34]	πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν	εἰς	τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ τούς
[1, 22]	(εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος	εἰς	τὴν πόλιν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου
[1, 32]	ὃν ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι τοὺς Ἰουδαίους	εἰς	τὴν Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι
[1, 17]	φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος	εἰς	τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ Σολομῶνι
[1, 18]	κατασκευῆς τὴν τῶν προγόνων ἡμῶν	εἰς	τὴν χώραν ἄφιξιν· ὅτε γὰρ
[1, 7]	πολλάκις Ἀντιόχου τε τοῦ Ἐπιφανοῦς	εἰς	τὴν χώραν ἐμβαλόντος καὶ Πομπηίου
[1, 31]	ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου πατέρας	εἰς	τὴν χώραν τὴν νῦν οἰκουμένην
[1, 22]	ἄδειαν. Ἔτι γε μὴν τῶν	εἰς	τὴν χώραν, φησί, πρὸς αὐτοὺς
[1, 17]	τὰ αἰνίγματα πολλὰ τῶν χρημάτων	εἰς	τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ
[1, 34]	μολιβδίνους χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν	(εἰς	τὸ πέλαγος. Βυθισθέντων δὲ τῶν
[1, 29]	τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων	εἰς	τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο
[1, 35]	ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν	εἰς	τὸ προκείμενον πειράσομαι προσαποδοῦναι.
[1, 8]	αἱ δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους	εἰς	τὸν θεὸν καὶ τοῖς ἀνθρώποις
[1, 17]	χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς δὲ	εἰς	τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν πρὸς τὴν
[1, 17]	τοῦ ὄρους, ὃ καλεῖται Λίβανος,	εἰς	τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ
[1, 12]	καὶ τὸ Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν	εἰς	τὸν Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως
[1, 22]	γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ μέλλον,	εἰς	τὸν τόπον τοῦτον οὐκ ἂν
[1, 14]	Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ'	εἰς	τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων (τὴν
[1, 34]	καὶ ψωρῶν τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας	εἰς	τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ,
[1, 34]	ἐκβάλλοντα αὐτοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν	εἰς	τόπους ἐρήμους, τοὺς δὲ ψωροὺς
[1, 34]	τέμνειν ἄχρι ἂν ὅτου ἔλθωσιν	εἰς	τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς
[1, 25]	δὲ ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν ἐφθόνησαν.	Εἰς	τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ
[1, 22]	συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ' ἀναστὰς	εἰς	τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ
[1, 22]	τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ	εἰς	τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ
[1, 22]	ἡμῶν περὶ τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν	εἰς	τοὺς αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει
[1, 29]	ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν	εἰς	τοὺς αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν
[1, 12]	πάντες, ἀφ' ὧν τὸν φόρτον	εἰς	τοὺς Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη
[1, 19]	τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς	εἰς	τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς.
[1, 12]	ὀψέ ποτε καὶ μόλις αὐτῶν	εἰς	τοὺς Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν.
[1, 22]	πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω τόπων	εἰς	τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν
[1, 8]	τινὲς ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ'	εἰς	τοὺς τόπους παραβαλόντες οὔτε πλησίον
[1, 29]	τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν	εἰς	τοῦτο παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε τὴν
[1, 26]	Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς μετέβη	εἰς	τοῦτο τὸ γένος, μετετέθη τοὔνομα
[1, 26]	διαβὰς Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν	εἰς	τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ
[1, 17]	Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα δὲ αὐτοὺς	εἰς	φιλίαν ἡ τῆς σοφίας συνῆγεν
[1, 6]	Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν	εἴς	τε τὰς περὶ τὸν βίον
[1, 22]	ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν	εἴς	τινας ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου
[1, 12]	τῶν ἅμα τούτοις γενομένων οὐδὲ	εἷς	ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ ποτε καὶ
[1, 22]	κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν. (Ὧν	εἷς	ἦν, φησίν, Ἐζεκίας ἀρχιερεὺς τῶν
[1, 26]	θεῶν γενέσθαι θεατήν ὥσπερ Ὢρ	εἷς	τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν
[1, 14]	Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες	ἀβλαβεῖς	ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ ταῖς
[1, 26]	ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε	πρέσβεις	πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας
[1, 26]	χρώμενοι διετέλουν καὶ θύτας καὶ	σφαγεῖς	τούτων ἱερεῖς καὶ προφήτας ἠνάγκαζον
[1, 35]	ξένοι, διὰ τί πόθεν οὐ	λέγεις;	Πῶς δὲ τοῦ βασιλέως πολλοὺς
[1, 24]	κατὰ τοῦ γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι	ψευδεῖς	καὶ τοῖς γεγραφόσι ταύτας καθ'
[1, 29]	λελωβημένοις, οὓς μηδὲ τῶν οἰκείων	οὐδεὶς	ὑπέμενε, τούτοις ἔμελλον παρακινδυνεύσειν βοηθοῦντες;
[1, 28]	ταῦτα καὶ περὶ τῶν μελλόντων	φοβηθεὶς	τοὺς λελωβημένους ἐκείνους, ὧν αὐτῷ
[1, 20]	μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος,	ἡττηθεὶς	τῇ μάχῃ καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς
[1, 22]	αὐτῷ τε τὸν λόγον Ἀριστοτέλει	(παρατιθείς·	ἔστι δὲ οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ
[1, 19]	καταλέγων καὶ τοὺς χρόνους αὐτοῖς	προστιθεὶς	ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν Βαβυλῶνος
[1, 26]	ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς τὰ ἔτη	προστιθείς,	τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος
[1, 26]	τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος	μνησθεὶς	προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος
[1, 22]	(καὶ ἑκατοστῆς, ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ.	Προσθεὶς	γὰρ ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα φησίν·
[1, 32]	Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ	προσθεὶς	ταὐτὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ
[1, 26]	Αἰγύπτου καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ βασιλέα	προσθεὶς	ψευδὲς ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο
[1, 20]	βασιλείας παῖς ὢν μῆνας θ,	ἐπιβουλευθεὶς	δὲ διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν
[1, 20]	τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς	ἐπιβουλευθεὶς	ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος
[1, 9]	μὲν πρῶτον δεδεμένον, αὖθις δὲ	λυθεὶς	συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ
[1, 9]	ἦν, ἐγενόμην δὲ παρὰ Ῥωμαίοις	συλληφθεὶς	αἰχμάλωτος καί με διὰ φυλακῆς
[1, 15]	τε ἱκανοῦ γεγονότος Ἅρμαϊς ὁ	καταλειφθεὶς	ἐν Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷς
[1, 26]	ὡς χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων,	ἀξιωθεὶς	ὁ βασιλεύς, ἵνα πρὸς κατάλυσιν
[1, 23]	ἢ δι' ἄλλας αἰτίας οὐχ	ὑγιεῖς	τὴν μνήμην παρέλιπον, τεκμήριον οἶμαι
[1, 26]	ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν ἔκπτωσιν	αὐτάρκεις,	οὐχ ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον
[1, 35]	τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους	καλεῖς;	Εἰ δὲ ξένοι, διὰ τί
[1, 4]	αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ παιδείας	ἐπιμελεῖς,	οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται γενόμενον, ἀλλὰ
[1, 14]	ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο δέ ἐστιν	βασιλεῖς	ποιμένες· τὸ γὰρ υκ καθ'
[1, 14]	Ἐν δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ	βασιλεῖς	σημαίνεσθαι διὰ τῆς υυκ προσηγορίας,
[1, 28]	τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε	πόλεις	ἀνιστάναι καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν
[1, 5]	δὲ πρὸς χάριν ἢ τὰς	πόλεις	ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι
[1, 3]	δεῖ λέγειν περὶ τῶν κατὰ	πόλεις	καὶ βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ
[1, 26]	θεωμένοις· καὶ γὰρ οὐ μόνον	πόλεις	καὶ κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες
[1, 26]	πρὸς ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ	πόλεις	καὶ κώμας πρὸς τὴν τῶν
[1, 12]	ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ	πόλεις	μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν
[1, 22]	φιλοσοφίαν. Ἦν δὲ καὶ κατὰ	πόλεις	οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι τὸ
[1, 15]	θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς ἀνατολὰς	πόλεις	τε καὶ χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου
[1, 14]	χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν τάς τε	πόλεις	ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ τὰ τῶν
[1, 8]	(Δῆλον δ' ἐστὶν ἔργῳ, πῶς	ἡμεῖς	πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις γράμμασι· τοσούτου
[1, 12]	λίαν ἐν τοῖς λόγοις βλασφημοῦντας.	~(Ἡμεῖς	τοίνυν οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον
[1, 28]	διὰ τοὺς ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας	ἀφανεῖς	εἶναι τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ
[1, 19]	Χαλδαίων (βασιλέα καὶ τὰς τούτου	πράξεις	ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον πέμψας
[1, 22]	φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς	πράξεις	ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνακμάσας
[1, 12]	μακροῦ δύναμιν κεκτημένης καὶ τοιαύτας	πράξεις	κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος
[1, 18]	τὰς ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων	πράξεις	τὰς παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ
[1, 35]	καινότερον δ' ὄνομα συντέθεικεν καὶ	παρεὶς	ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον εἰς
[1, 26]	(τὴν χώραν ποιήσειν. Οἱ δὲ	ὑπερχαρεῖς	γενόμενοι πάντες προθύμως εἰς κ
[1, 22]	τὰς νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας	ἱερεῖς	ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ τὸ
[1, 6]	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν οἱ	ἱερεῖς	ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ περὶ ταύτας
[1, 34]	τοὺς χρησμοὺς λαβόντα τούς τε	ἱερεῖς	καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν
[1, 26]	καὶ θύτας καὶ σφαγεῖς τούτων	ἱερεῖς	καὶ προφήτας ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ
[1, 22]	ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ πάντες	ἱερεῖς	τῶν Ἰουδαίων οἱ τὴν δεκάτην
[1, 7]	μέγιστον τῆς ἀκριβείας· οἱ γὰρ	ἀρχιερεῖς	οἱ παρ' ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων
[1, 19]	μὲν τῆς ἔνδον πόλεως περιβόλους,	τρεῖς	δὲ τῆς ἔξω, τούτων δὲ
[1, 33]	οὔτε πῶς αἱ εἴκοσι καὶ	τρεῖς	διεφθάρησαν, πότερον ἐν τῇ μάχῃ
[1, 19]	ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο	τρεῖς	μὲν τῆς ἔνδον πόλεως περιβόλους,
[1, 21]	σύμπας χρόνος ἔτη νδ καὶ	τρεῖς	μῆνες πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν
[1, 15]	Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα καὶ μῆνας	τρεῖς.	Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ
[1, 14]	δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι	συμβάσεις,	ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι
[1, 10]	ἀγνοήσας. (Πῶς οὖν οὐκ ἂν	θρασεῖς	τις ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι
[1, 23]	τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ	προαιρέσεις	τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ μὲν
[1, 12]	οἱ δὲ ταύτης (ἀνωτέρω τὰς	οἰκήσεις	ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ
[1, 31]	καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς καὶ	ξυρήσεις	πάσης τῆς τριχός, πολλάς τε
[1, 2]	εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ τὰς	κτίσεις	τῶν πόλεων καὶ τὰ περὶ
[1, 13]	(Ὅταν δὲ τὰς περὶ τούτων	πίστεις	παράσχω, τότε καὶ τῶν Ἑλλήνων
[1, 23]	ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων	συγγραφεῖς·	ἔτι δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις
[1, 12]	οὕτως ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες ἀκριβέστατοι	συγγραφεῖς,	ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε πόλιν
[1, 9]	ἠνάγκασαν τὸ μὲν πρῶτον δεδεμένον,	αὖθις	δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς
[1, 22]	ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν	αὖθις,	σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον
[1, 7]	εἰ κατάσχοι, καθάπερ ἤδη γέγονεν	πολλάκις	Ἀντιόχου τε τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς
[1, 7]	ἐπὶ τὰς αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται	πολλάκις	γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν πρὸς ἀλλόφυλον
[1, 8]	θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν πολλοὶ	πολλάκις	ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ
[1, 22]	τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι	πολλάκις	ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων καὶ
[1, 22]	Ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν	ἅλις·	τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν
[1, 2]	εἶναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα καὶ	μόλις	αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων γεγράφθαι.
[1, 12]	ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ ποτε καὶ	μόλις	αὐτῶν εἰς τοὺς Ἕλληνας ἡ
[1, 4]	τί δεῖ λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα;	Μόλις	γὰρ οὗτοι καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 2]	ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ καὶ	μόλις	ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων· οἱ γοῦν
[1, 26]	Αὔαριν συνεχώρησεν· ἔστι δ' ἡ	πόλις	κατὰ τὴν θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος.
[1, 22]	χώραν καὶ κῶμαι, μία δὲ	πόλις	ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα σταδίων τὴν
[1, 15]	καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν	οἷς	ἀδελφὸς παρῄνει μὴ ποιεῖν ἀδεῶς
[1, 34]	(θεῶν τε ναοὺς καὶ βωμούς,	οἷς	ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ
[1, 17]	ἀλλήλους πραχθέντων μνήμης ἀξίων. (Ἐν	οἷς	γέγραπται, ὅτι ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις
[1, 22]	ταῦτα τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν.	Οἷς	δ' αὐτὸς παρατυχεῖν φησιν ὑπ'
[1, 29]	νόμους τοῖς πατρίοις αὐτῶν (καὶ	οἷς	ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ ἡμᾶς τῷ
[1, 26]	καὶ τοὺς ὄχλους πάντας ὑπολαβὼν	οἷς	ἔσχεν ἡ χώρα τῶν πρὸς
[1, 22]	νόμοι ξενικοὺς ὅρκους ὀμνύειν, ἐν	οἷς	μετά τινων ἄλλων καὶ τὸν
[1, 8]	ὁρῶσι τολμῶντας περὶ τούτων συγγράφειν,	οἷς	μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι
[1, 23]	οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον.	Οἷς	συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν
[1, 32]	θέλειν εἰς τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν·	οἷς	φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον
[1, 11]	γένος ἀποδείξω λίαν ἐν τοῖς	λόγοις	βλασφημοῦντας. ~(Ἡμεῖς τοίνυν οὔτε χώραν
[1, 9]	τισι πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν	συνεργοῖς	οὕτως ἐποιησάμην τῶν πράξεων τὴν
[1, 22]	φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ μὲν	Ἰνδοῖς	Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι
[1, 22]	δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν ἐν	Ἰνδοῖς	φιλοσόφων, καλοῦνται δέ, ὥς φασιν,
[1, 19]	δὲ νῦν ἤδη τὰ παρὰ	Χαλδαίοις	ἀναγεγραμμένα καὶ ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν,
[1, 2]	μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ	Χαλδαίοις	καὶ Φοίνιξιν, ἐῶ γὰρ νῦν
[1, 19]	ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν παρὰ	Χαλδαίοις	φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς τοὺς Ἕλληνας
[1, 22]	ἂν οὗτος εὑρεθείη πλὴν μόνοις	Ἰουδαίοις,	δηλοῖ δ' ὡς ἂν εἴποι
[1, 22]	ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ τῶν παρὰ	Ἰουδαίοις	νομίμων εἰς τὴν (αὐτοῦ μετενεγκεῖν
[1, 8]	ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως	Ἰουδαίοις	τὸ νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα
[1, 18]	τῷ Περιτίῳ μηνί, τοῖς τε	Ἰτυκαίοις	ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους·
[1, 12]	ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν ἐν τοῖς	παλαιοῖς	χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς τοὺς
[1, 32]	ἔγκυον, ἣν κρυβομένην ἔν τισι	σπηλαίοις	τεκεῖν παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν
[1, 9]	δυνατὸν ἦν, ἐγενόμην δὲ παρὰ	Ῥωμαίοις	συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί με διὰ
[1, 4]	ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς	Ἀθηναίοις,	οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ
[1, 22]	ἦν αὐτοῖς μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν	ἰδίοις	αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν ὁ
[1, 8]	ἔργῳ, πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς	ἰδίοις	γράμμασι· τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη
[1, 19]	κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς πατρικοῖς	βασιλείοις	ἕτερα βασίλεια ἐχόμενα ἐκείνων, ὑπὲρ
[1, 19]	ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν δὲ τοῖς	βασιλείοις	τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας
[1, 20]	οὐ μὴν ἀλλὰ κἀν τοῖς	ἀρχείοις	τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ
[1, 8]	συνέγραψαν ἐν τρισὶ καὶ δέκα	βιβλίοις·	αἱ δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους
[1, 23]	γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς	βιβλίοις,	οὐ παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ
[1, 16]	προτερεῖν αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι	χιλίοις.	(Ὑπὲρ ὧν δ' ὁ Μάνεθως
[1, 26]	μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς	πολεμίοις	ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν
[1, 26]	ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ τοῖς αὐτοῖς	ὀπτανίοις	τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων χρώμενοι
[1, 22]	ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου παρ'	ἐνίοις	ἠξιοῦτο. Δηλοῖ δὲ ὁ Θεόφραστος
[1, 6]	οὖν παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ	Βαβυλωνίοις	ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων τὴν
[1, 6]	ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ τοῖς	Βαβυλωνίοις,	καὶ ὅτι μάλιστα δὴ τῶν
[1, 29]	οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους τοῖς	πατρίοις	αὐτῶν (καὶ οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ
[1, 17]	μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ	Τυρίοις	ἀπὸ παμπόλλων ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ
[1, 17]	ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς	Τυρίοις	γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον ἄνδρα
[1, 17]	δὲ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς	Τυρίοις	πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι
[1, 14]	ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι δὲ τοῖς	ἐπιχωρίοις	ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν
[1, 16]	πρόγονοι τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ	τριακοσίοις	πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 14]	Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς	πεντακοσίοις	ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν
[1, 26]	τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι	πεντακοσίοις	ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε
[1, 31]	ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς	πεντακοσίοις	πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ τοὺς
[1, 2]	οὔτ' ἐν ἱεροῖς οὔτ' ἐν	δημοσίοις	ἀναθήμασιν, ὅπου γε καὶ περὶ
[1, 13]	(Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι τοῦτο ποιεῖν·	Αἰγυπτίοις	γὰρ καὶ Φοίνιξι μάλιστα δὴ
[1, 16]	Μάνεθως οὐκ ἐκ τῶν παρ'	Αἰγυπτίοις	γραμμάτων, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν
[1, 14]	δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ'	Αἰγυπτίοις	γραμμάτων. Αὐτὰ μὲν οὖν οὐχ
[1, 16]	μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ τῶν παρ'	Αἰγυπτίοις	γραμμάτων, πρῶτον μὲν τὴν ἑτέρωθεν
[1, 26]	καὶ πλεῖστα ἄλλα μάλιστα τοῖς	Αἰγυπτίοις	ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ
[1, 12]	πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ	Αἰγυπτίοις	μὲν τὰ παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα
[1, 26]	Αὐτὸς δὲ διαβὰς Τοῖς ἄλλοις	Αἰγυπτίοις	οὖσιν εἰς τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 6]	ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν οὖν παρ'	Αἰγυπτίοις	τε καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων
[1, 2]	ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ'	Αἰγυπτίοις	τε καὶ Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν,
[1, 21]	Τοῖς μὲν οὖν μὴ σφόδρα	φιλονείκοις	ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω τὰ προειρημένα. ~(Δεῖ
[1, 5]	παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς	Ἑλληνικοῖς,	οὐ μὴν καὶ τῆς περὶ
[1, 11]	φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ τοῖς	Ἑλληνικοῖς	συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας
[1, 20]	Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ μέμφεται τοῖς	Ἑλληνικοῖς	συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ
[1, 19]	πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς	πατρικοῖς	βασιλείοις ἕτερα βασίλεια ἐχόμενα ἐκείνων,
[1, 28]	δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων,	ὅρκοις	τε τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ
[1, 22]	μὴ ἀπειθῶμεν τοῖς τῶν ἀπαγγελιῶν	διδασκάλοις.	Λέγε, εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ
[1, 14]	αἰχμαλώτους ἐν ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν	βίβλοις	γεγράφθαι λέγων ὀρθῶς· καὶ γὰρ
[1, 23]	ὅτι μὴ ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν	βίβλοις	ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι περὶ τῆς
[1, 21]	~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει ταῖς ἡμετέραις	βίβλοις	τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ ἐν
[1, 17]	σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ	ἀλλήλοις	ἀνταπέστελλον λύειν κελεύοντες, καὶ κρείττων
[1, 3]	οἱ τὰ περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες	ἀλλήλοις	κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί δεῖ λέγειν
[1, 26]	φίλον. Αὐτὸς δὲ διαβὰς Τοῖς	ἄλλοις	Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα μυριάδας
[1, 2]	ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ ἐγὼ
[1, 26]	πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ ἐπὶ	ἄλλοις	ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν ἐκ
[1, 11]	τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν παρ'	ἄλλοις	γραμμάτων παρέξω καὶ τοὺς βεβλασφημηκότας
[1, 4]	(Οὐ γὰρ μόνον παρὰ τοῖς	ἄλλοις	Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ τὰς
[1, 10]	ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ τὸν	ἄλλοις	παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν
[1, 14]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν	ἄλλοις	ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ
[1, 17]	Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ ὁ Σολομὼν	ἄλλοις	τε πολλοῖς καὶ δὴ καὶ
[1, 9]	πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι,	πολλοῖς	δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι
[1, 12]	εἰ μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος	πολλοῖς	ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν τοῖς
[1, 17]	αὐτῷ ὁ Σολομὼν ἄλλοις τε	πολλοῖς	καὶ δὴ καὶ χώραν τῆς
[1, 22]	οὖν ὁ ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε	πολλοῖς	κἀκ τῶν ἄνω τόπων εἰς
[1, 9]	τὰ βιβλία καὶ μετ' ἐκείνους	πολλοῖς	μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς
[1, 24]	μὲν οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο	πολλοῖς	συμβέβηκε διὰ τὴν ἐνίων δυσμένειαν,
[1, 22]	αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ	πολλοῖς	τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου
[1, 26]	πατρίδα καὶ τὰ ἐπιτήδεια τοῖς	ὄχλοις	παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε
[1, 28]	ἦ μὴν τούτοις ἐμμενεῖν τοῖς	νόμοις,	καὶ τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν πρὸς
[1, 22]	ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν τοῖς ἀνθρωπίνοις	λογισμοῖς	περὶ (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο
[1, 26]	πλεῖστα ἄλλα μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις	ἐθισμοῖς	ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ τῆς
[1, 22]	στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν	Σολύμοις	ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι
[1, 19]	τὸν ναὸν ἐνέπρησε τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις	ὅλως τε πάντα τὸν παρ'
[1, 20]	τοῦ ναοῦ προειρημένα τοῦ ἐν	Ἱεροσολύμοις,	ὅτι κατεπρήσθη μὲν ὑπὸ τῶν
[1, 18]	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ὁ ἐν	Ἱεροσολύμοις	ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν ἀπὸ τῆς
[1, 17]	οἷς γέγραπται, ὅτι ὁ ἐν	Ἱεροσολύμοις	ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ
[1, 7]	εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε τοῖς	βωμοῖς	παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης
[1, 29]	μὲν πάλαι τὰ δὲ σώματα	λελωβημένοις,	οὓς μηδὲ τῶν οἰκείων οὐδεὶς
[1, 23]	συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς τοῖς	εἰρημένοις	Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας
[1, 12]	βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν τοῖς	εἰρημένοις	καὶ τῆς περὶ τὸν βίον
[1, 22]	τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν τοῖς	εἰρημένοις	χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε
[1, 34]	εἰληφότα μὲν τὴν αὐτὴν τοῖς	προειρημένοις	ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος περὶ τῶν
[1, 1]	πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	κεκριμένοις,	τοὺς δὲ βλασφήμως περὶ ἡμῶν
[1, 1]	περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ	γεγραμμένοις	ἀπιστοῦντας τεκμήριόν τε ποιουμένους τοῦ
[1, 20]	Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρώσου	λεγομένοις	ἀναγέγραπται περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων
[1, 20]	τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην	οἰομένοις	ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι
[1, 34]	ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι αὐτοῖς	παραβαλλομένοις	μίαν ὁδὸν τέμνειν ἄχρι ἂν
[1, 12]	ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν τι	βουλομένοις	γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ δὲ ταύτης
[1, 22]	σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι δὲ τοῖς	βουλομένοις	ἐξ αὐτοῦ τὸ πλέον γνῶναι
[1, 4]	ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι τοῖς	βουλομένοις	ζητεῖν ἂν φανεῖεν, ἐγὼ δὲ
[1, 22]	Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις· τοῖς γὰρ	βουλομένοις	πλείω μαθεῖν τῷ βιβλίῳ ῥᾴδιόν
[1, 35]	γάρ, ὅτι τοῖς μὲν ὕστερον	γενομένοις	αἰσχύνην τοὔνομα καὶ μῖσος ἔφερεν,
[1, 22]	ἀνδρὸς Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν	γενομένοις,	τοῦτο παραθήσομαι. (Λέγει δ' οὕτως·
[1, 19]	πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις	παραγενομένοις	συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς
[1, 28]	αὐτὴν τοῖς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων	ἀφιξομένοις	προγονικήν, ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς
[1, 1]	συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς	ἐντευξομένοις	αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν περὶ τοῦ
[1, 8]	ὄντος μήτε τινὸς ἐν τοῖς	γραφομένοις	ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον τῶν
[1, 19]	γνώριμος δὲ τοῖς περὶ παιδείαν	ἀναστρεφομένοις,	ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας καὶ
[1, 31]	τὸ βραχύτατόν τι τοῦ σώματος	ἠκρωτηριασμένοις	ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ καὶ
[1, 1]	φανεροὺς τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν ἢ	προσποιουμένοις	ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν ἐπέρχεταί μοι
[1, 29]	δέ φησιν εὐθὺς ὑπακοῦσαι τοῖς	ὑπισχνουμένοις,	ὅτι τὴν Αἴγυπτον καθέξουσιν, ὥσπερ
[1, 26]	τοῖς τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα	θεωμένοις·	καὶ γὰρ οὐ μόνον πόλεις
[1, 22]	δ' ἀξιώματι τῷ παρὰ τοῖς	ὁμοέθνοις	μέγας καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ
[1, 35]	προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ τὸν αὐτὸν	ἐκείνοις	εὗρεν εἰπεῖν βασιλέα, καινότερον δ'
[1, 17]	Τυρίους Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ παρ'	ἐκείνοις	οὐκ ἀλόγως ἡ τοῦ ναοῦ
[1, 2]	Φοίνιξιν, ἐῶ γὰρ νῦν ἡμᾶς	ἐκείνοις	συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην
[1, 25]	ἤρξαντο μὲν Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ'	ἐκείνοις	τινὲς χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν
[1, 10]	μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν	ἐκείνοις	τοῖς γράμμασι· τοῦ δὲ πολέμου
[1, 22]	παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν τοῖς	ἀνθρωπίνοις	λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν.
[1, 14]	ὀρθῶς· καὶ γὰρ τοῖς ἀνωτάτω	προγόνοις	ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν πάτριον ἦν
[1, 22]	ἀπιστούντων μὲν τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς	μόνοις	δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων
[1, 22]	δ' ἂν οὗτος εὑρεθείη πλὴν	μόνοις	Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ' ὡς ἂν
[1, 2]	δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων ἔργων	μόνοις	προσέχειν τοῖς Ἕλλησι καὶ παρὰ
[1, 22]	ὅπλα βαστάζειν ἐν τοῖς εἰρημένοις	χρόνοις	μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης
[1, 7]	καὶ ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς	χρόνοις,	οἱ περιλειπόμενοι τῶν ἱερέων καινὰ
[1, 12]	ἰδιότητος οὐδὲν ἐν τοῖς παλαιοῖς	χρόνοις	ποιοῦν ἡμῖν πρὸς τοὺς Ἕλληνας
[1, 29]	τὸ γένος Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ	χρόνοις	ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν ἐνίκησε μάχῃ
[1, 16]	ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν τοῖς	χρόνοις,	ὡς ἐγγύς που προτερεῖν αὐτὴν
[1, 19]	ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι	παντοδαποῖς	ἐξειργάσατο καὶ κατεσκεύασε τὸν καλούμενον
[1, 19]	ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας	τόποις	(ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ ἀπὸ τῶν
[1, 19]	τὴν κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην	τόποις	ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς
[1, 23]	ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν ἐν τοῖς	τόποις	διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις τῶν
[1, 14]	φρουρὰν ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν	τόποις.	Μάλιστα δὲ καὶ τὰ πρὸς
[1, 19]	ἐν τοῖς κατὰ τὴν Μηδίαν	τόποις.	~(Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρηκεν περὶ
[1, 35]	εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον	ἀνθρώποις	ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους, εἴπερ ἔπραττον
[1, 2]	ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις	ἀνθρώποις	ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον
[1, 29]	ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ τοῖς	ἀνθρώποις	πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν εἰς
[1, 26]	Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ τοῖς	ἀνθρώποις	προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν τῶν προειρημένων
[1, 8]	εἰς τὸν θεὸν καὶ τοῖς	ἀνθρώποις	ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ
[1, 22]	καὶ τῶν ἀπιστούντων μὲν τοῖς	βαρβάροις	ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ τοῖς Ἕλλησι
[1, 18]	τὰς παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ	βαρβάροις	γενομένας ἐκ τῶν παρ' ἑκάστοις
[1, 11]	περὶ τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ τοῖς	βαρβάροις	μᾶλλον ἢ τοῖς Ἕλλησι, βούλομαι
[1, 27]	δύο τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς	μιαροῖς	ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες
[1, 26]	εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες τοῖς	μιαροῖς	καὶ τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ'
[1, 28]	συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς	μιαροῖς	νικῆσαί τε τῇ μάχῃ καὶ
[1, 26]	δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς	μιαροῖς	τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ
[1, 22]	λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν τοῖς	ἱεροῖς	ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι
[1, 2]	δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ' ἐν	ἱεροῖς	οὔτ' ἐν δημοσίοις ἀναθήμασιν, ὅπου
[1, 26]	τὰ πρῶτα μάλιστα ἐν τοῖς	ἱεροῖς	τιμώμενα ὥς γ' ἑαυτὸν μετεπέμψατο
[1, 33]	δὲ τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ	ἑτέροις	σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ' αὐτοῖς τὰ
[1, 24]	μάρτυσιν. (Ὅτι μὲν οὖν καὶ	ἑτέροις	τοῦτο πολλοῖς συμβέβηκε διὰ τὴν
[1, 22]	ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί τισιν	ἑτέροις	τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς
[1, 19]	καὶ περὶ τῶν ἄλλων τοῖς	ἡμετέροις	γράμμασι. (Μάρτυς δὲ τούτων Βηρῶσος
[1, 23]	αὐτοῖς μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς	ἡμετέροις	γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι μοι
[1, 21]	μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ τοῖς	ἡμετέροις	γράμμασι τὰ Χαλδαίων καὶ Τυρίων,
[1, 10]	ἀλλ' οὔ γε καὶ τοῖς	ἡμετέροις	τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον. ~(Περὶ
[1, 33]	ἐστι παρ' αὐτοῦ μαθεῖν ἢ	ποτέροις	αὐτοῖς τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν,
[1, 29]	καρπούμενοι, διὰ τί ποτ' ἂν	ἐχθροῖς	μὲν πάλαι τὰ δὲ σώματα
[1, 22]	δ' ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν	ὀνείροις	ἴσα σοι δόξω λέγειν. Καὶ
[1, 35]	Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο τοῖς	λεπροῖς	ὄνομα θέμενος ἢ μόνον τῶν
[1, 8]	καὶ παντοίων θανάτων τρόπους ἐν	θεάτροις	ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ μηδὲν ῥῆμα
[1, 31]	τινας ἁγνείας καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων	λουτροῖς	καὶ ξυρήσεις πάσης τῆς τριχός,
[1, 22]	μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ	Σύροις	Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ
[1, 22]	τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον	ὅσοις	αὐτῶν ἐντύχοιεν οὐχ οἱ φαυλότατοι
[1, 17]	τόπον συνῆψε τῇ πόλει καὶ	χρυσοῖς	ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς δὲ εἰς
[1, 4]	τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ	τοῖς	Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν
[1, 26]	νομοθετήσας καὶ πλεῖστα ἄλλα μάλιστα	τοῖς	Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ
[1, 26]	ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς δὲ διαβὰς	Τοῖς	ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα
[1, 2]	τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ
[1, 4]	παρέσχεν. (Οὐ γὰρ μόνον παρὰ	τοῖς	ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ
[1, 22]	νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν	τοῖς	ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων
[1, 29]	πλῆθος ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν
[1, 26]	τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν τῶν
[1, 8]	ὕμνους εἰς τὸν θεὸν καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν.
[1, 24]	ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν	τοῖς	ἀνοήτοις ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς
[1, 14]	γεγράφθαι λέγων ὀρθῶς· καὶ γὰρ	τοῖς	ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν
[1, 1]	μὲν ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι	τοῖς	ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης ἀρχαιολογίας
[1, 20]	ἡγητέον· οὐ μὴν ἀλλὰ κἀν	τοῖς	ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς
[1, 6]	ἐποιήσαντο περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν	τοῖς	ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο
[1, 28]	τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ	τοῖς	ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι
[1, 26]	ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	αὐτοῖς ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν
[1, 6]	ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ	τοῖς	Βαβυλωνίοις, καὶ ὅτι μάλιστα δὴ
[1, 22]	ἄρα καὶ τῶν ἀπιστούντων μὲν	τοῖς	βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ τοῖς
[1, 11]	ἡ περὶ τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ	τοῖς	βαρβάροις μᾶλλον ἢ τοῖς Ἕλλησι,
[1, 19]	συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν δὲ	τοῖς	βασιλείοις τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ
[1, 23]	οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα	τοῖς	βιβλίοις, οὐ παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν.
[1, 22]	καὶ σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι δὲ	τοῖς	βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ τὸ πλέον
[1, 4]	μὲν ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι	τοῖς	βουλομένοις ζητεῖν ἂν φανεῖεν, ἐγὼ
[1, 7]	γένοιτο εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε	τοῖς	βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς
[1, 22]	τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις·	τοῖς	γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν τῷ
[1, 31]	λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ δῆλός ἐστι·	τοῖς	γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε μένειν
[1, 10]	ταύτας πρότερον ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα	(τοῖς	γεγονόσιν ἢ παρὰ τῶν εἰδότων
[1, 24]	γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ	τοῖς	γεγραφόσι ταύτας καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι
[1, 10]	τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις	τοῖς	γράμμασι· τοῦ δὲ πολέμου τὴν
[1, 8]	πᾶσιν ὄντος μήτε τινὸς ἐν	τοῖς	γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον
[1, 22]	μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ,	τοῖς	δὲ μὴ μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι
[1, 12]	ἐξαγόμενα καὶ πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα,	τοῖς	δὲ τὴν παράλιον τῆς Φοινίκης
[1, 7]	πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς.	Τοῖς	δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο
[1, 22]	βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα	τοῖς	διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ'
[1, 29]	Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ	τοῖς	ἔθεσι πλεῖστον διέφερον. Ὁ δέ
[1, 8]	μαχομένων, δύο δὲ μόνα πρὸς	τοῖς	εἴκοσι βιβλία τοῦ παντὸς ἔχοντα
[1, 23]	Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς	τοῖς	εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ
[1, 12]	τοῦ βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν	τοῖς	εἰρημένοις καὶ τῆς περὶ τὸν
[1, 22]	μήτε τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν	τοῖς	εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι
[1, 28]	Αὔαριν ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ αὐτὴν	τοῖς	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν,
[1, 28]	ἐπὶ τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ	τοῖς	ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ
[1, 5]	δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι	τοῖς	Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ τῆς
[1, 11]	ὥς φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ	τοῖς	Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς
[1, 20]	τῶν Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ μέμφεται	τοῖς	Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις
[1, 11]	ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις μᾶλλον ἢ	τοῖς	Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι
[1, 4]	ἐξ ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν
[1, 18]	τῶν βασιλέων πράξεις τὰς παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις γενομένας ἐκ
[1, 2]	τῶν παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν	τοῖς	Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι
[1, 22]	τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ	τοῖς	Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν
[1, 2]	λαμβάνειν. Τὰ μὲν γὰρ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν ἅπαντα νέα καὶ χθὲς
[1, 2]	μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα	τοῖς	Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα
[1, 12]	Φοίνικες μὲν αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν	τοῖς	Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ
[1, 35]	κατὰ τὴν αὐτὴν φωνὴν Ἰουδαῖοι	τοῖς	Ἕλλησιν ὀνομάζομεν. Τί οὖν ἐπὶ
[1, 2]	ἐκείνους ἀγνοεῖν. (Ὅλως δὲ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα
[1, 24]	βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο ποιοῦσι	τοῖς	ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν διὰ
[1, 1]	ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε,	τοῖς	ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν περὶ
[1, 29]	πολεμίους αὐτοῖς ἐπαγαγὼν ἢ δέον	τοῖς	ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα
[1, 14]	χώραν δασμολογῶν καὶ φρουρὰν ἐν	τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα δὲ
[1, 19]	παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν	τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι,
[1, 1]	γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ	τοῖς	ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης
[1, 14]	θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι δὲ	τοῖς	ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς
[1, 19]	ὁμολογίαν καὶ περὶ τῶν ἄλλων	τοῖς	ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς δὲ τούτων
[1, 23]	ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης ἀκριβείας	τοῖς	ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι
[1, 21]	σύμφωνα μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ	τοῖς	ἡμετέροις γράμμασι τὰ Χαλδαίων καὶ
[1, 10]	λέγωσιν, ἀλλ' οὔ γε καὶ	τοῖς	ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον.
[1, 8]	ἐστὶν ἔργῳ, πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν	τοῖς	ἰδίοις γράμμασι· τοσούτου γὰρ αἰῶνος
[1, 28]	τῶν ἄλλων ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι	τοῖς	ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς
[1, 7]	ἡμῶν κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται	τοῖς	ἱερεῦσι περὶ τοὺς γάμους· (λέγω
[1, 22]	ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν	τοῖς	ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι
[1, 26]	ζῷα τὰ πρῶτα μάλιστα ἐν	τοῖς	ἱεροῖς τιμώμενα ὥς γ' ἑαυτὸν
[1, 7]	(Οὐάρου μάλιστα δὲ καὶ ἐν	τοῖς	καθ' ἡμᾶς χρόνοις, οἱ περιλειπόμενοι
[1, 31]	λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ	τοῖς	καὶ τὸ βραχύτατόν τι τοῦ
[1, 26]	ὥς γ' ἑαυτὸν μετεπέμψατο καὶ	τοῖς	κατὰ μέρος ἱερεῦσι (παρήγγελλεν ὡς
[1, 19]	τῆς ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην ἐν	τοῖς	κατὰ τὴν Μηδίαν τόποις. ~(Ταῦτα
[1, 35]	πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο	τοῖς	λεπροῖς ὄνομα θέμενος ἢ μόνον
[1, 11]	τὸ γένος ἀποδείξω λίαν ἐν	τοῖς	λόγοις βλασφημοῦντας. ~(Ἡμεῖς τοίνυν οὔτε
[1, 19]	κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς ἀρχῆς	τοῖς	μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς
[1, 21]	τῆς τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος.	Τοῖς	μὲν οὖν μὴ σφόδρα φιλονείκοις
[1, 35]	ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον γάρ, ὅτι	τοῖς	μὲν ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα
[1, 4]	καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι	τοῖς	μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι περὶ τῶν
[1, 1]	περὶ ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω φανεροὺς	τοῖς	μὴ γιγνώσκουσιν ἢ προσποιουμένοις ἀγνοεῖν.
[1, 27]	οἱ δύο τοῖς ποιμέσι καὶ	τοῖς	μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς
[1, 26]	προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες	τοῖς	μιαροῖς καὶ τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν
[1, 28]	καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ	τοῖς	μιαροῖς νικῆσαί τε τῇ μάχῃ
[1, 26]	Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν	τοῖς	μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως
[1, 28]	ἐνδησάμενον, ἦ μὴν τούτοις ἐμμενεῖν	τοῖς	νόμοις, καὶ τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν
[1, 35]	θέμενος ἢ μόνον τῶν Ἰουδαίων	τοῖς	νοσήμασι περιπεσόντων; Λέγει γάρ ὁ
[1, 22]	τῷ δ' ἀξιώματι τῷ παρὰ	τοῖς	ὁμοέθνοις μέγας καὶ τὴν ψυχὴν
[1, 29]	γὰρ παντάπασίν ἐστιν ἡ Αἴγυπτος	τοῖς	ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ οἱ
[1, 19]	καὶ τὴν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην	τοῖς	ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο
[1, 26]	αὐτῶν πατρίδα καὶ τὰ ἐπιτήδεια	τοῖς	ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ
[1, 12]	βίον ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν ἐν	τοῖς	παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς
[1, 26]	στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε	τοῖς	παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως ἐπὶ
[1, 19]	τοὺς πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν	τοῖς	πατρικοῖς βασιλείοις ἕτερα βασίλεια ἐχόμενα
[1, 29]	ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους	τοῖς	πατρίοις αὐτῶν (καὶ οἷς ἐνετράφησαν.
[1, 14]	τῆς Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς	τοῖς	πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ
[1, 31]	ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν	τοῖς	πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ
[1, 3]	(Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν	τοῖς	περὶ Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον ἢ
[1, 22]	Δηλοῖ δὲ ὁ Θεόφραστος (ἐν	τοῖς	περὶ νόμων· λέγει γάρ, ὅτι
[1, 19]	μὲν τὸ γένος, γνώριμος δὲ	τοῖς	περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί
[1, 1]	τινων εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις καὶ	τοῖς	περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ
[1, 19]	σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ	τοῖς	περὶ τὴν Συρίαν τὴν κοίλην
[1, 22]	δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ	τοῖς	περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις
[1, 34]	ὑπερπεπαικότα δὲ τὴν ἐκείνων ἀπιθανότητα	τοῖς	(πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν
[1, 3]	τρόπον Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον ἐν	τοῖς	πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ
[1, 27]	δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ δύο	τοῖς	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν
[1, 28]	μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα	τοῖς	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί
[1, 26]	τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ	τοῖς	πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ
[1, 9]	γενομένων ἀληθῆ τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην	τοῖς	πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν
[1, 8]	πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται	τοῖς	πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ μὴ
[1, 34]	Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν τὴν αὐτὴν	τοῖς	προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος περὶ
[1, 6]	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ	τοῖς	προφήταις τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς
[1, 22]	κατέσκαπτον, καὶ τῶν μὲν ζημίαν	τοῖς	σατράπαις ἐξέτινον, περί τινων δὲ
[1, 22]	ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ	τοῖς	στρατιώταις ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν
[1, 34]	κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων	τοῖς	στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς
[1, 12]	πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν	τοῖς	συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως
[1, 12]	καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες	τοῖς	συγγράφειν τι βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν,
[1, 5]	πολλὴ πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία	τοῖς	συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ πρὸς ταύτῃ
[1, 5]	τούτοις δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς	τοῖς	συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν
[1, 9]	μετ' ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων	τοῖς	συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων
[1, 29]	πρότερον ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ καὶ	τοῖς	τὰ περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ
[1, 18]	ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί,	τοῖς	τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι
[1, 14]	καὶ τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα	τοῖς	τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ τὴν πολιορκίαν
[1, 14]	Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν τε καὶ	τοῖς	τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας αὐτῇ
[1, 23]	ἱστορίαν ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν ἐν	τοῖς	τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις
[1, 26]	τῶν προειρημένων κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι	τοῖς	τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις·
[1, 18]	τε χρυσοῦν κίονα τὸν ἐν	τοῖς	τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν, ἐπί τε
[1, 17]	συγκείμενος ὁ περὶ τῶν παρὰ	τοῖς	Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον
[1, 17]	Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ	τοῖς	Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς
[1, 22]	πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν	τοῖς	τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν
[1, 10]	τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν	τοῖς	τῶν αὐτοκρατόρων ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν λέγωσιν,
[1, 29]	Ὁ δέ φησιν εὐθὺς ὑπακοῦσαι	τοῖς	ὑπισχνουμένοις, ὅτι τὴν Αἴγυπτον καθέξουσιν,
[1, 20]	τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα	τοῖς	ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ
[1, 17]	ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ τὰ παρὰ	τοῖς	Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ τοῦ γένους
[1, 16]	τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν	τοῖς	χρόνοις, ὡς ἐγγύς που προτερεῖν
[1, 22]	περὶ τούτων καὶ αἰκίαις καὶ	θανάτοις	δεινοτάτοις μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι μὴ
[1, 14]	δασμολογῶν καὶ φρουρὰν ἐν τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις	καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα δὲ καὶ
[1, 19]	συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις	τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς
[1, 22]	τούτων καὶ αἰκίαις καὶ θανάτοις	δεινοτάτοις	μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι
[1, 24]	Μάλιστα δὲ τοῦτο ποιοῦσι τοῖς	ἐνδοξοτάτοις	προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν διὰ φθόνον
[1, 1]	ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι τοῖς	ἀξιοπιστοτάτοις	εἶναι περὶ πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ
[1, 24]	νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν τοῖς	ἀνοήτοις	ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς ἐλπίδος,
[1, 18]	βαρβάροις γενομένας ἐκ τῶν παρ'	ἑκάστοις	ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας τὴν ἱστορίαν
[1, 5]	μάλιστά γε τῆς περὶ τῶν	ἑκάστοις	ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν οὖν παρ'
[1, 3]	Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον ἐν τοῖς	πλείστοις	ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ Τίμαιος
[1, 8]	τοῦ καὶ πάντα τὰ παρ'	αὐτοῖς	ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται
[1, 17]	λίαν ἐπιμελῶς περὶ τῶν παρ'	αὐτοῖς	γενομένων καὶ πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων
[1, 21]	νδ καὶ τρεῖς μῆνες πρὸς	αὐτοῖς·	ἑβδόμῳ μὲν γὰρ ἔτει τῆς
[1, 14]	Καὶ οὗτοι μὲν ἓξ ἐν	αὐτοῖς	ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ
[1, 28]	τῆς χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν	αὐτοῖς	ἔδωκε πόλιν, ὥς φησι, τὴν
[1, 12]	καὶ τὰ μήτε γενόμενα παρ'	αὐτοῖς	ἔθη μήτε λεγόμενα γράφειν ὡς
[1, 28]	πάλαι γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον	αὐτοῖς	εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς προσκυνεῖν μήτε
[1, 22]	τήν τε διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν	αὐτοῖς·	εἶχεν γὰρ (τὴν κατοίκησιν αὐτῶν
[1, 25]	ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν	αὐτοῖς	ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος τοῦ
[1, 25]	εἶθ' ἡ τούτων ὑπεναντιότης πολλὴν	αὐτοῖς	ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας
[1, 29]	τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ πολεμίους	αὐτοῖς	ἐπαγαγὼν ἢ δέον τοῖς ἔξωθεν
[1, 35]	διὰ τί δὲ τοιούτους ἂν	αὐτοῖς	ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους περὶ θεῶν
[1, 25]	ἀλόγων διέστηκε. (Κοινὸν μὲν γὰρ	αὐτοῖς	ἐστι πάτριον τὸ ταῦτα θεοὺς
[1, 2]	δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ'	αὐτοῖς	ἡ περὶ τὸ συγγράφειν (τὰς
[1, 9]	καὶ Τίτος ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν	αὐτοῖς	ἠνάγκασαν τὸ μὲν πρῶτον δεδεμένον,
[1, 26]	ὁ βασιλεύς, ἵνα πρὸς κατάλυσιν	αὐτοῖς	καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν τότε
[1, 26]	ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ τινας (ἐν	αὐτοῖς	καὶ τῶν λογίων ἱερέων φησὶ
[1, 29]	οὐκ ἄλογον, τῶν μὲν οἰκείων	αὐτοῖς	καὶ τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα
[1, 26]	τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους	αὐτοῖς	καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ γένος Ἡλιοπολίτης
[1, 28]	τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους	αὐτοῖς	καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν, ἦν τὸ
[1, 19]	τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν	αὐτοῖς	κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς
[1, 2]	τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ'	αὐτοῖς,	λέγω δὲ τοὺς περὶ Κάδμον
[1, 31]	θεῖον νομίζουσι, βούλονται δὲ προσποιεῖν	αὐτοῖς	μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην
[1, 23]	συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν	αὐτοῖς	μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις
[1, 34]	εἰς τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε	αὐτοῖς	μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε
[1, 22]	καὶ καθ' ὃ καιρὸς ἦν	αὐτοῖς	μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν
[1, 28]	Ποίους; Εἰ μὲν τοὺς παρ'	αὐτοῖς	νενομοθετημένους τὸν βοῦν (καὶ τράγον
[1, 35]	ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως τινὲς ὑπῆρχον	αὐτοῖς	νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι.
[1, 26]	ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ πρῶτον μὲν	αὐτοῖς	νόμον ἔθετο μήτε προσκυνεῖν θεοὺς
[1, 29]	Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ τίνος	αὐτοῖς	οἰκειότητος προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν
[1, 32]	καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ'	αὐτοῖς	ὀνόματα εἶναι τῷ (μὲν Μωσῇ
[1, 26]	θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ τοῖς	αὐτοῖς	ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων
[1, 34]	ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι	αὐτοῖς	παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν ἄχρι
[1, 4]	εἶναί φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος	αὐτοῖς	περὶ τῶν φονικῶν γραφέντας νόμους
[1, 2]	τοῦ μηδὲν ἄμνηστον τῶν παρ'	αὐτοῖς	πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις
[1, 19]	Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς χρόνους	αὐτοῖς	προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν
[1, 22]	καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως	αὐτοῖς	(συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν
[1, 28]	ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους	αὐτοῖς	συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς τὴν
[1, 33]	οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ'	αὐτοῖς	τὰ δόξαντα πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος μὲν
[1, 33]	λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα	αὐτοῖς	τὴν Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ
[1, 28]	ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν	αὐτοῖς	τὴν Αὔαριν ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ
[1, 26]	ὅτε δέοι καὶ ῥᾳδίως ὑποχείριον	αὐτοῖς	(τὴν χώραν ποιήσειν. Οἱ δὲ
[1, 33]	παρ' αὐτοῦ μαθεῖν ἢ ποτέροις	αὐτοῖς	τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς
[1, 29]	παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας	αὐτοῖς	φιλίας ἢ τίνος αὐτοῖς οἰκειότητος
[1, 12]	μήτε λεγόμενα γράφειν ὡς ἐκείνων	αὐτοῖς	χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον δὲ τοῦ
[1, 25]	καὶ μικροψυχίας ἔνιοι τῶν παρ'	αὐτοῖς,	ὥστ' οὐδὲ ταῖς ἀρχαίαις αὐτῶν
[1, 2]	καὶ περὶ τῶν ἐπὶ Τροίαν	τοσούτοις	ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν
[1, 26]	τῶν υἱῶν αὐτοῦ Ῥάμψης ξστιγμα.	(Τοσούτοις	οὖν πρότερον ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ
[1, 19]	δεκαπέντε. (Ἐν δὲ τοῖς βασιλείοις	τούτοις	ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας καὶ
[1, 22]	Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον ἐπὶ	τούτοις	αὐτούς ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ
[1, 12]	οὔτε Θουκυδίδης οὔτε τῶν ἅμα	τούτοις	γενομένων οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ'
[1, 5]	οὖν ἕνεκα καὶ τῆς ἐν	τούτοις	δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς
[1, 29]	μηδὲ τῶν οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε,	τούτοις	ἔμελλον παρακινδυνεύσειν βοηθοῦντες; Οὐ γὰρ)
[1, 8]	νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα καὶ	τούτοις	ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ
[1, 28]	τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ μὴν	τούτοις	ἐμμενεῖν τοῖς νόμοις, καὶ τειχίσαντα
[1, 20]	προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ πρὸς	τούτοις	ἐν τῇ τρίτῃ βίβλῳ τῶν
[1, 26]	καὶ βουλευσάμενος μετὰ τῶν ἐν	τούτοις	ἡγεμόνων τά τε ἱερὰ ζῷα
[1, 17]	λύειν κελεύοντες, καὶ κρείττων ἐν	τούτοις	ἦν ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα
[1, 34]	ἄλλων ἦν μετριώτερον. ~(Ἐπεισάξω δὲ	τούτοις	Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν τὴν αὐτὴν
[1, 29]	τῶν τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν	τούτοις	πάλιν οὐ συνίησιν ἀπιθάνως ψευδόμενος·
[1, 19]	τῆς πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς μὲν	αἰχμαλώτοις	παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν
[1, 9]	(καὶ Τίτον ἠξίωσα λαβεῖν μάρτυρας.	Πρώτοις	γὰρ δέδωκα τὰ βιβλία καὶ
[1, 22]	συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς	διαδόχοις	αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ' αὐτὸς
[1, 22]	διατηρούντων τὴν ἄνοιαν, ἡ μὲν	πατρὶς	εἰλήφει δεσπότην πικρόν, ὁ δὲ
[1, 21]	δὲ τοιαύτη τῶν χρόνων ἡ	καταρίθμησις·	ἐπ' Ἰθωβάλου τοῦ βασιλέως ἐπολιόρκησε
[1, 2]	πολλὴ γέγονεν ἀπορία τε καὶ	ζήτησις,	εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς
[1, 32]	ὅτι κατὰ τοὺς ὕπνους ἡ	Ἶσις	ἐφάνη τῷ Ἀμενώφει μεμφομένη αὐτόν,
[1, 14]	ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι δὲ καὶ	Ἄσσις	ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα καὶ μῆνας
[1, 25]	ὑπ' ἐκείνων νενομισμένην, ὅσον θεοῦ	φύσις	ζῴων ἀλόγων διέστηκε. (Κοινὸν μὲν
[1, 15]	καὶ μῆνας ἐννέα. Τοῦ (δὲ	Μηφραμούθωσις	εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ
[1, 14]	δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι	Μισφραγμούθωσις,	ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ
[1, 15]	καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ	Θμῶσις	ἐννέα καὶ μῆνας ὀκτώ. Τοῦ
[1, 26]	τῶν ποιμένων ἔξοδον εἰς Ἱεροσόλυμα.	(Τέθμωσις	γὰρ ἦν βασιλεὺς ὅτε ἐξῄεσαν,
[1, 15]	ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς	Τέθμωσις	ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε
[1, 12]	αὐτῶν εἰς τοὺς Ἕλληνας ἡ	γνῶσις	διεξῆλθεν. (Περὶ μὲν γὰρ Γαλατῶν
[1, 22]	τοῖς περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ	τις	ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ
[1, 2]	ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου δύναιτό	τις	ἂν δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ'
[1, 8]	τὰς μετὰ τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ	τίς	ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων ὑπὲρ αὐτοῦ;
[1, 22]	δηλοῖ δ' ὡς ἂν εἴποι	τις	ἐκ τῆς Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος διαλέκτου
[1, 19]	πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως ἔσται ἐάν	τις	ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα γε ὑπερβολὴν
[1, 2]	καὶ πρῴην, ὡς ἂν εἴποι	τις,	εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ τὰς
[1, 10]	(Πῶς οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς	τις	ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ
[1, 31]	συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ καὶ μεταξύ	τις	ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν
[1, 35]	ὀνομάζομεν. Τί οὖν ἐπὶ πλείω	τις	λέγοι πρὸς τὸν ψευδόμενον οὕτως
[1, 22]	τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει	τις	μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων
[1, 3]	περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας; Ἢ	τίς	οὐ παρ' αὐτῶν ἂν τῶν
[1, 8]	αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί	τις	οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε
[1, 14]	αὐτῶν ἐποίησαν, ᾧ ὄνομα ἦν	Σάλιτις.	Καὶ οὗτος ἐν τῇ Μέμφιδι
[1, 28]	ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς ἦν ὁ	μάντις,	δι' οὗ τοῦτο κατορθώσειν ὁ
[1, 28]	πῶς οὐκ ἐξ ἀρχῆς ὁ	μάντις	τὸν αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο; (Πῶς
[1, 35]	δηλῶσαι δὲ καὶ τὸ γένος	ὅστις	ἦν καὶ τίνων, διὰ τί
[1, 15]	καὶ μῆνα ἕνα. Τῆς δὲ	Ῥάθωτις	ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ( οῦ δὲ
[1, 27]	ὅτι μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν ὁ	Ἀμένωφις	ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης δυνάμεως
[1, 26]	οὐ πολὺ ἧκον εἰς Αὔαριν.	Ἀμένωφις	δ' ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς
[1, 15]	καὶ μῆνας δύο. Τοῦ δὲ	Ἀμένωφις	δεκαεννέα καὶ (μῆνας ἕξ. Τοῦ
[1, 15]	Χέβρων ἔτη δεκατρία. Μεθ' ὃν	Ἀμένωφις	εἴκοσι καὶ μῆνας ἑπτά. Τοῦ
[1, 28]	καταγέλαστον· ὁ βασιλεὺς γάρ φησιν	Ἀμένωφις	ἐπεθύμησε τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους;
[1, 29]	Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ χρόνοις ὕστερον	Ἀμένωφις	ἐπελθὼν ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων
[1, 15]	καὶ μῆνας ὀκτώ. Τοῦ δ'	Ἀμένωφις	τριάκοντα καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ
[1, 14]	μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα δὲ καὶ	Ἄπωφις	ἓν καὶ ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς
[1, 35]	τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν,	ὅς	γε καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ
[1, 18]	τούτου ἦν Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος,	ὃς	ἀεὶ ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἃ
[1, 18]	Τούτου διάδοχος γέγονε Μέττηνος υἱός,	ὃς	(βιώσας ἔτη λβ ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 18]	διεδέξατο τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος υἱός,	ὃς	βιώσας ἔτη (μγ ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 18]	λβ. Τοῦτον διεδέξατο Βαλέζωρος υἱός,	ὃς	βιώσας ἔτη με ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 18]	Εἰθώβαλος ὁ τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς,	ὃς	βιώσας ἔτη (μη ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 18]	βασιλείαν αὐτοῦ ὁ υἱὸς Εἴρωμος,	ὃς	βιώσας (ἔτη νγ ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 18]	πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος ὁ Λεαστάρτου,	ὃς	βιώσας ἔτη νδ ἐβασίλευσεν (ἔτη
[1, 18]	κθ. Τούτου διάδοχος γέγονεν Πυγμαλίων,	ὃς	βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 21]	μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον,	ὃς	ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν. Ἐπὶ τούτου
[1, 18]	ἀπώλετο ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ Φέλλητος,	ὃς	λαβὼν τὴν βασιλείαν ἦρξεν μῆνας
[1, 26]	ὑποχείριος ὁ τῶν Αἰθιόπων βασιλεύς.	(Ὃς	ὑποδεξάμενος καὶ τοὺς ὄχλους πάντας
[1, 35]	νοσήμασι περιπεσόντων; Λέγει γάρ ὁ	λαὸς	τῶν (Ἰουδαίων. Ὁποῖος; Ἔπηλυς ἢ
[1, 9]	σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος	Ἀρχέλαος,	Ἡρώδης ὁ σεμνότατος, αὐτὸς ὁ
[1, 3]	ὅσα δὲ διορθοῦται τὸν Ἡσίοδον	Ἀκουσίλαος,	ἢ τίνα τρόπον Ἔφορος μὲν
[1, 18]	βασιλείας ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη	ναός,	γέγονεν ἀπὸ τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ
[1, 17]	ὅτι ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη	ναὸς	ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ βασιλέως ἔτεσι
[1, 15]	Ἅρμαϊς δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	Δαναός.	~(Ταῦτα μὲν ὁ Μάνεθως. Δῆλον
[1, 28]	ἰδεῖν; Πῶς δ' εὔλογος ὁ	φόβος	τῶν μὴ παρ' αὐτὸν συμβησομένων
[1, 34]	ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς τὸ	πέλαγος.	Βυθισθέντων δὲ τῶν λεπρῶν καὶ
[1, 19]	Νῶχος ὁ τοῦ γένους ἡμῶν	ἀρχηγὸς	διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις
[1, 0]	~Φλαίίου Ἰωσήπου περὶ ἀρχαιότητος Ἰουδαίων	λόγος	α. ~(Ἱκανῶς μὲν ὑπολαμβάνω καὶ
[1, 17]	ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι δ' οὐ	λόγος	ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος ὁ
[1, 28]	τοὺς θεοὺς ἰδεῖν; Πῶς δ'	εὔλογος	ὁ φόβος τῶν μὴ παρ'
[1, 16]	ταύτην ἐπῴκησαν ἢ Δαναὸν εἰς	Ἄργος	ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι
[1, 3]	τῶν Ἀργολικῶν οἱ τὰ περὶ	Ἄργος	ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί
[1, 3]	τῶν αὐτῶν λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι.	(Περίεργος	δ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς
[1, 10]	τὴν ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν μὲν	αὐτουργὸς	πράξεων, πλείστων δ' αὐτόπτης γενόμενος,
[1, 22]	ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης	ὀλυμπιάδος.	Δῆλον οὖν, ὅτι καὶ κατ'
[1, 22]	τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ	ὀλυμπιάδος	ἑβδόμης καὶ δεκάτης (καὶ ἑκατοστῆς,
[1, 20]	Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ τῆς Βαβυλωνίας.	Ναβόννηδος	μὲν οὖν τὸ λοιπὸν τοῦ
[1, 20]	ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ	Ναβόννηδος	τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ
[1, 31]	συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς	ὄνειδός	τε καὶ βλάβην νόμους συντιθεμένους;
[1, 14]	ταῦτα δὲ τῶν ἐκ τῆς	Θηβαίίδος	καὶ τῆς ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων
[1, 4]	νόμους ὀλίγῳ πρότερον τῆς Πεισιστράτου	τυραννίδος	ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ μὲν γὰρ
[1, 24]	ἀνοήτοις ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς	ἐλπίδος,	οἱ δ' ὑγιαίνοντες τῇ κρίσει
[1, 22]	ἐγκωμίων, εἰ καὶ σωτηρίας καὶ	πατρίδος	ἄνθρωποί τινες νόμων φυλακὴν καὶ
[1, 33]	περὶ τῶν λεπρῶν τὸ τῆς	Ἴσιδος	ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ Μωσεῖ
[1, 33]	δὲ Χαιρήμων ἴδιον ὡς τῆς	Ἴσιδος	ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν
[1, 20]	ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς	Περσίδος	μετὰ δυνάμεως πολλῆς καταστρεψάμενος τὴν
[1, 14]	Ἐπὶ τούτου οὐκ οἶδ' ὅπως	θεὸς	ἀντέπνευσεν καὶ παραδόξως ἐκ τῶν
[1, 23]	πρὸς τὴν ἀλήθειαν πάντως τι	πάθος	οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ
[1, 35]	σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον εἴληφε	μέγεθος,	ἑτέραν ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ λοιπὰ
[1, 22]	αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ	μέγεθος	τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ
[1, 26]	μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν	πλῆθος	Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος μετὰ τῶν
[1, 26]	ἀπιθάνους παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν	πλῆθος	Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ ἐπὶ ἄλλοις
[1, 29]	λεπροὶ καὶ τὸ μετ' αὐτῶν	πλῆθος,	εἰ καὶ πρότερον ὠργίζοντο τῷ
[1, 29]	τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ	πλῆθος.	(Ἐκεῖνο μέντοι πῶς οὐκ ἄλογον,
[1, 28]	τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε τὸ	πλῆθος	ἐνδησάμενον, ἦ μὴν τούτοις ἐμμενεῖν
[1, 22]	φησίν· ἡ γὰρ Ἰουδαία τοσαύτη	πλῆθός	(ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ
[1, 35]	γὰρ εἰς τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι	πλῆθος	Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο τοῖς
[1, 29]	ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ	πλῆθος	ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ τοῖς
[1, 14]	ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας αὐτῇ καὶ	πλῆθος	ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ τέσσαρας
[1, 35]	ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ	πλῆθος	ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα τρόπον διεξῆλθον
[1, 19]	(Μάρτυς δὲ τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ	Χαλδαῖος	μὲν τὸ γένος, γνώριμος δὲ
[1, 22]	τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος ὁ	Ἰουδαῖος.	Ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν
[1, 22]	τοίνυν τὸ μὲν γένος ἦν	Ἰουδαῖος	ἐκ τῆς κοίλης Συρίας. Οὗτοι
[1, 22]	τὴν ἐν Γάζῃ μάχην ὁ	Πτολεμαῖος	ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν τόπων
[1, 22]	τὴν ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ ταύτης	Πτολεμαῖος	ὁ Λάγου ἐνίκα κατὰ Γάζαν
[1, 24]	πόλιν προσέλαβεν, πολλὰ δὲ καὶ	Τίμαιος	ἐν ταῖς ἱστορίαις (περὶ τῶν
[1, 3]	πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ	Τίμαιος	καὶ Τίμαιον οἱ μετ' ἐκεῖνον
[1, 14]	αὐτὸν (ἐκεῖνον παραγαγὼν μάρτυρα· Τοῦ	τίμαιος	ὄνομα. Ἐπὶ τούτου οὐκ οἶδ'
[1, 3]	Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον ἢ Καλλίαν	Τίμαιος	συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ περὶ
[1, 35]	ὑπελάμβανον οὕτως ὀνομάσαντες. Ὁ δὲ	γενναῖος	ὑπὸ πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας
[1, 22]	καθ' ἕτερον, οὕτως ἡμῶν μνημονεῦσαι.	Ἑκαταῖος	δὲ ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος
[1, 22]	καὶ τὴν πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα	Ἑκαταῖος	δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν πρὸς
[1, 23]	τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως	Ἑκαταῖος	μὲν καὶ βιβλίον ἔγραψεν περὶ
[1, 22]	τὸ ἔθνος. Λέγει τοίνυν ὁ	Ἑκαταῖος	πάλιν τάδε, ὅτι μετὰ τὴν
[1, 22]	συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν ὁ Σάμιος	ἀρχαῖος	ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ
[1, 18]	κίονα τὸν ἐν τοῖς τοῦ	Διὸς	ἀνέθηκεν, ἐπί τε ὕλην ξύλων
[1, 17]	πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι χρήματα.	Δῖος	μὲν οὕτω περὶ τῶν προειρημένων
[1, 17]	ἄστυ ἐποίησεν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου	Διὸς	τὸ ἱερὸν καθ' ἑαυτὸ ὂν
[1, 9]	Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν	Ἰούλιος	Ἀρχέλαος, Ἡρώδης ὁ σεμνότατος, αὐτὸς
[1, 22]	αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν ὁ	Σάμιος	ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ
[1, 26]	πόλις κατὰ τὴν θεολογίαν ἄνωθεν	Τυφώνιος.	(Οἱ δὲ εἰς ταύτην εἰσελθόντες
[1, 35]	γάρ ὁ λαὸς τῶν (Ἰουδαίων.	Ὁποῖος;	Ἔπηλυς ἢ τὸ γένος ἐγχώριος;
[1, 26]	συνεχύθη τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ	Παάπιος	μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν
[1, 26]	μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει πατρὸς δὲ	Πάπιος	ὄντι, θείας δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι
[1, 26]	ἀνήχθη· χάριτι γὰρ ἦν αὐτῷ	ὑποχείριος	ὁ τῶν Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς
[1, 11]	φανερόν, ὡς οἶμαι, πεποιηκὼς ὅτι	πάτριός	ἐστιν ἡ περὶ τῶν παλαιῶν
[1, 23]	λέγειν προεθέμην. (Ὁ μέντοι Φαληρεὺς	Δημήτριος	καὶ Φίλων ὁ πρεσβύτερος καὶ
[1, 20]	ἔτη μγ, τῆς δὲ βασιλείας	κύριος	ἐγένετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος.
[1, 35]	Ὁποῖος; Ἔπηλυς ἢ τὸ γένος	ἐγχώριος;	Διὰ τί τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς
[1, 14]	Μάνεθως δ' ἦν τὸ γένος	Αἰγύπτιος	ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας,
[1, 17]	τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου τελευτήσαντος ὁ	υἱὸς	αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ
[1, 20]	δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο ὁ	υἱὸς	αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς τῶν
[1, 27]	μετὰ μεγάλης δυνάμεως καὶ ὁ	υἱὸς	αὐτοῦ Ῥάμψης καὶ αὐτὸς ἔχων
[1, 18]	ἔτη ιζ. Μετὰ τοῦτον Ἀβδάσταρτος	υἱὸς	βιώσας ἔτη λθ ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 18]	διεδέξατο τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ὁ	υἱὸς	Εἴρωμος, ὃς βιώσας (ἔτη νγ
[1, 33]	ὁ Ῥαμέσσης ὁ τοῦ Ἀμενώφιος	υἱὸς	κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν νεανίας
[1, 20]	Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν (ἔτη δ. Τούτου	υἱὸς	Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασιλείας
[1, 18]	ἕξ. Τούτου διάδοχος γέγονε Μέττηνος	υἱός,	ὃς (βιώσας ἔτη λβ ἐβασίλευσεν
[1, 18]	Εἰρώμου διεδέξατο τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος	υἱός,	ὃς βιώσας ἔτη (μγ ἐβασίλευσεν
[1, 18]	ἔτη λβ. Τοῦτον διεδέξατο Βαλέζωρος	υἱός,	ὃς βιώσας ἔτη με ἐβασίλευσεν
[1, 15]	παρέλαβεν (τὴν ἀρχὴν ὁ αὐτοῦ	υἱὸς	Χέβρων ἔτη δεκατρία. Μεθ' ὃν
[1, 32]	μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ	Ἀμενώφιος,	ἃς οὐ θέλειν εἰς τὴν
[1, 33]	μυριάδας ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ	Ἀμενώφιος	καὶ μετ' ἐκείνων πάλιν εἰς
[1, 29]	εἴρηκεν, ὡς ὁ παῖς τοῦ	Ἀμενώφιος	τριάκοντα μυριάδας ἔχων εἰς τὸ
[1, 33]	μὴν ὁ Ῥαμέσσης ὁ τοῦ	Ἀμενώφιος	υἱὸς κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν
[1, 19]	οὕτως ἱστόρηκεν καὶ περὶ τῆς	λάρνακος,	ἐν ᾗ Νῶχος ὁ τοῦ
[1, 2]	πᾶν γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ	συμβεβηκός,	εἴ γε δεῖ μὴ ταῖς
[1, 12]	φαίνεται καὶ περὶ τὴν Εὐρώπην	συμβεβηκός,	ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων πόλεως,
[1, 22]	μάλιστα τῆς πόλεως περίβολος λίθινος	μῆκος	ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ πηχῶν
[1, 7]	μετέχοντα τῆς ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς	γυναικὸς	παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ πρὸς χρήματα
[1, 31]	τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς οὖν	εἰκὸς	ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ
[1, 30]	λεπρῶν καὶ νοσούντων πολλοὺς μὲν	εἰκὸς	ἐν ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν
[1, 31]	τὴν ἱερὰν πόλιν. Καίτοι τοὐναντίον	εἰκὸς	ἦν προνοίᾳ τινὶ καὶ φιλανθρωπίᾳ
[1, 3]	μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν	Ἑλλάνικος	Ἀκουσιλάῳ περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν,
[1, 22]	τόπων εἰς τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων	Ἑλληνικὸς	ἦν (οὐ τῇ διαλέκτῳ μόνον,
[1, 22]	καὶ προελομένου τὸ τοῦ Βήλου	πεπτωκὸς	ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ
[1, 21]	τοῦτον δικασταὶ κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν	Ἐκνίβαλος	Βασλήχου μῆνας β, Χέλβης Ἀβδαίου
[1, 18]	βιώσας ἔτη ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν	Εἰθώβαλος	ὁ τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς
[1, 31]	ἐκ τῶν λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ	δῆλός	ἐστι· τοῖς γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε
[1, 22]	μόνον ἐγνωκὼς τὰ παρ' ἡμῖν	δῆλός	ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ζηλωτὴς αὐτῶν
[1, 14]	τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς	δῆλός	ἐστιν· γέγραφεν γὰρ Ἑλλάδι φωνῇ
[1, 34]	τὴν ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι,	δῆλος	συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει
[1, 22]	(γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ αὐτῶν. Καὶ	Χοιρίλος	δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς μέμνηται
[1, 22]	πλατυτέρα καὶ μείζων καθέστηκεν. Καὶ	Χοιρίλος	μὲν οὖν οὕτω μέμνηται ἡμῶν.
[1, 23]	αὐτὸν μὲν ἦν Ἑκαταίῳ χρόνον,	φίλος	δ' ὢν Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως
[1, 17]	γὰρ ὁ τῶν Τυρίων βασιλεὺς	φίλος	ἦν τοῦ βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος
[1, 23]	ἔτι δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις	Θεόφιλος	καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ
[1, 14]	ἔτη καλούμενος Βηών. Μεθ' ὃν	ἄλλος	Ἀπαχνὰς ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη
[1, 22]	περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις	ἄλλος,	ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ πάντες
[1, 28]	Δία καὶ πρότερος αὐτοῦ βασιλεὺς	ἄλλος	ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο,
[1, 22]	χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ τὸ	κάλλος	ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν
[1, 22]	κατὰ μέσον μάλιστα τῆς πόλεως	περίβολος	λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος
[1, 22]	παραπεμπόντων ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα	Μοσόλλαμος,	ἄνθρωπος ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος
[1, 22]	φοβούμενος, (μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ	Μοσόλλαμος	ὁ Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν μὲν
[1, 7]	προγόνων καὶ τίνες οἱ μαρτυροῦντες.	Πόλεμος	δ' εἰ κατάσχοι, καθάπερ ἤδη
[1, 23]	καὶ Φίλων ὁ πρεσβύτερος καὶ	Εὐπόλεμος	οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον.
[1, 33]	ὁ δὲ δὴ τοῦ πλήθους	ἀριθμὸς	καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν
[1, 19]	ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν τὸ γένος,	γνώριμος	δὲ τοῖς περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις,
[1, 22]	εἰλήφει δεσπότην πικρόν, ὁ δὲ	νόμος	ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων ἐθισμόν. (Τὸ
[1, 23]	μνήμην παρέλιπον, τεκμήριον οἶμαι παρέξειν·	Ἱερώνυμος	γὰρ ὁ τὴν περὶ τῶν
[1, 23]	καὶ βιβλίον ἔγραψεν περὶ ἡμῶν,	Ἱερώνυμος	δ' οὐδαμοῦ κατὰ τὴν ἱστορίαν
[1, 18]	Μετὰ τοῦτον ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	Ἀσθάρυμος	βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 22]	παρ' αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ	βωμός	ἐστι καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ
[1, 22]	ἔχων διπλᾶς πύλας, ἐν ᾧ	βωμός	ἐστι τετράγωνος ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν
[1, 17]	ναοῦ κατασκευὴ τοῦ παρ' ἡμῖν·	Εἴρωμος	γὰρ ὁ τῶν Τυρίων βασιλεὺς
[1, 17]	Ἀβιβάλου τελευτήσαντος ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Εἴρωμος	ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς
[1, 18]	τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ὁ υἱὸς	Εἴρωμος,	ὃς βιώσας (ἔτη νγ ἐβασίλευσεν
[1, 17]	ἐκ τοῦ ὄρους, ὃ καλεῖται	Λίβανος,	εἰς τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο
[1, 9]	αἰχμάλωτος καί με διὰ φυλακῆς	Οὐεσπασιανὸς	καὶ Τίτος ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν
[1, 26]	ἐν ταῖς λατομίαις ὡς χρόνος	ἱκανὸς	διῆλθεν ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς ὁ βασιλεύς,
[1, 22]	περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας	ἑνὸς	αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα
[1, 26]	τυφλότητος τοῦ πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ'	ἑνὸς	δὲ πρώτου στήσω τὸν λόγον,
[1, 29]	καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ	γένος	Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ χρόνοις ὕστερον
[1, 14]	τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν τὸ	γένος	Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς
[1, 27]	ἀρχῆς τε μὴ εἶναι τὸ	γένος	Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας
[1, 11]	καὶ τοὺς βεβλασφημηκότας ἡμῶν τὸ	γένος	ἀποδείξω λίαν ἐν τοῖς λόγοις
[1, 14]	πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ	γένος	ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν χώραν
[1, 22]	τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ	γένος	αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ
[1, 19]	Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν τὸ	γένος,	γνώριμος δὲ τοῖς περὶ παιδείαν
[1, 35]	(Ἰουδαίων. Ὁποῖος; Ἔπηλυς ἢ τὸ	γένος	ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν Αἰγυπτίους
[1, 33]	μυριάδες εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ	γένος	εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ' οὐδὲ
[1, 7]	ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ τὸ	γένος	ἐξετάζειν ἐκ τῶν ἀρχαίων λαμβάνοντα
[1, 28]	καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν, ἦν τὸ	γένος	Ἡλιοπολίτης, ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ ἀπὸ
[1, 26]	νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ	γένος	Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ τοῦ
[1, 30]	οὔτε ἐκ τῆς Αἰγύπτου τὸ	γένος	ἡμῶν ἐστιν οὔτε τῶν ἐκεῖθέν
[1, 1]	ποιουμένους τοῦ νεώτερον εἶναι τὸ	γένος	ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς
[1, 22]	δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ μὲν	γένος	ἦν Ἰουδαῖος ἐκ τῆς κοίλης
[1, 35]	πορείαν. Εἴτε γὰρ Αἰγύπτιοι τὸ	γένος	ἦσαν, οὐκ ἂν ἐκ τῶν
[1, 22]	λέγων· (Τῶν δ' ὄπιθεν διέβαινε	γένος	θαυμαστὸν ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν
[1, 22]	συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ	γένος	Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε
[1, 26]	ὡς μετέβη εἰς τοῦτο τὸ	γένος,	μετετέθη τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη Μωυσῆς.
[1, 35]	τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ καὶ τὸ	γένος	ὅστις ἦν καὶ τίνων, διὰ
[1, 13]	μὴ παλαιόν ἐστιν αὐτῶν τὸ	γένος,	τῷ μηθὲν ἐν ταῖς ἡμετέραις
[1, 7]	προσεδρεύοντας κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως τὸ	γένος	(τῶν ἱερέων ἄμικτον καὶ καθαρὸν
[1, 26]	Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων ἀπέχεσθαι	μηδενός,	πάντα δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν,
[1, 22]	τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων	οὐδενὸς	δεύτερος ἐν τῷ πρώτῳ περὶ
[1, 27]	ληρεῖ καὶ ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω	προδιαστειλάμενος	ἐκεῖνο τῶν ὕστερον πρὸς ἄλλους
[1, 19]	Φοινίκην τόποις ἀποστάτης γέγονεν, οὐ	δυνάμενος	αὐτὸς ἔτι κακοπαθεῖν συστήσας τῷ
[1, 19]	δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ	παραταξάμενος	αὐτοῦ τ' ἐκράτει καὶ τὴν
[1, 20]	ἀπαντήσας μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ	παραταξάμενος,	ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ καὶ φυγὼν
[1, 20]	Μετὰ δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον	διαδεξάμενος	τὴν ἀρχὴν ὁ ἐπιβουλεύσας αὐτῷ
[1, 26]	ὁ τῶν Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς	ὑποδεξάμενος	καὶ τοὺς ὄχλους πάντας ὑπολαβὼν
[1, 35]	τὸ βιβλίον εἴληφε μέγεθος, ἑτέραν	ποιησάμενος	ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν εἰς
[1, 22]	Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα·	καταριθμησάμενος	γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τελευταῖον
[1, 20]	πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον,	χρησάμενος	Κῦρος φιλανθρώπως καὶ δοὺς οἰκητήριον
[1, 9]	τῆς πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης	χρησάμενός	τισι πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν
[1, 19]	ἀρχῆς πόλιν καὶ ἑτέραν ἔξωθεν	προσχαρισάμενος	καὶ ἀναγκάσας πρὸς τὸ μηκέτι
[1, 26]	πρότερον συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ	βουλευσάμενος	μετὰ τῶν ἐν τούτοις ἡγεμόνων
[1, 20]	τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς	καταστρεψάμενος	τὴν λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν
[1, 15]	ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ δὲ	τεταγμένος	ἐπὶ τῶν ἱερέων τῆς Αἰγύπτου
[1, 19]	πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ	τεταγμένος	σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ
[1, 17]	Σολομῶνος πατρικὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν	διαδεδεγμένος.	(Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος εἰς τὴν
[1, 35]	γε τοῦτο τοῖς λεπροῖς ὄνομα	θέμενος	ἢ μόνον τῶν Ἰουδαίων τοῖς
[1, 28]	τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,	(μεταθέμενος	δὲ Μωυσῆν αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ
[1, 22]	καὶ ζηλωτὴς αὐτῶν ἐκ πλείστου	γεγενημένος.	(Αὐτοῦ μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται
[1, 22]	ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται	μεμνημένος·	περὶ γὰρ Κόλχων ἱστορῶν ἐν
[1, 20]	καὶ Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις	μεμνημένος	τῆς Τύρου πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης
[1, 31]	τινι τοιαύτῃ περὶ τὸ σῶμα	κεχρημένος	ἦν, ἐκ τῶν λεγομένων ὑπ'
[1, 26]	ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμηνεύειν	ὑπεσχημένος,	προειπὼν τοὺς ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς
[1, 17]	οὐ λόγος ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ	συγκείμενος	ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς
[1, 22]	ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως	συγκείμενος,	πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν,
[1, 22]	περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων	ὑπειλημμένος	διενεγκεῖν τῶν φιλοσοφησάντων, οὐ μόνον
[1, 9]	Εἶτα σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ	λαβόμενος,	πάσης μοι τῆς πραγματείας ἐν
[1, 20]	Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα	καταλαβόμενος	καὶ συντάξας τὰ ἔξω τῆς
[1, 26]	Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς δὲ	προσλαβόμενος	μεθ' ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἄλλων
[1, 29]	τούτοις πάλιν οὐ συνίησιν ἀπιθάνως	ψευδόμενος·	οἱ γὰρ λεπροὶ καὶ τὸ
[1, 3]	πολλὰ δὲ καὶ Θουκυδίδης ὡς	ψευδόμενος	ὑπό τινων κατηγορεῖται καίτοι δοκῶν
[1, 28]	λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν ἐργασομένων	δεόμενος,	ἀλλ' (οὐχὶ καθᾶραι τὴν χώραν
[1, 9]	εἴ τι κατ' ἄγνοιαν ἢ	χαριζόμενος	μετέθηκα τῶν γεγονότων ἢ παρέλιπον.
[1, 26]	προστιθείς, τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας	ἐπιλαθόμενος	σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ
[1, 15]	ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος,	πειθόμενος	δὲ ὑπὸ τῶν φίλων (διάδημα
[1, 19]	τὸν (βίον ἔτη βεβασιλευκότι κα.	Αἰσθόμενος	δὲ μετ' οὐ πολὺ τὴν
[1, 20]	πᾶσαν ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας.	(Αἰσθόμενος	δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ,
[1, 28]	δὲ δὴ πάντων εὐηθέστατον ἴδωμεν·	πυθόμενος	γὰρ ταῦτα καὶ περὶ τῶν
[1, 26]	πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς	καταβαλόμενος	ἱερεὺς τὸ γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα
[1, 28]	πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς	καταβαλόμενος	ἱερεύς, φησίν, ἦν τὸ γένος
[1, 26]	Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι	βουλόμενος	ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ
[1, 11]	ἀναγκαίαν ἐποιησάμην τὴν παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι	βουλόμενος	τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας (συγγράφειν
[1, 2]	καὶ τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος φαίνεται	γενόμενος,	καί φασιν οὐδὲ τοῦτον ἐν
[1, 18]	τῶν ἐν Τύρῳ βεβασιλευκότων ἔπειτα	γενόμενος	κατὰ τὸν Εἴρωμον ταῦτά φησι·
[1, 10]	αὐτουργὸς πράξεων, πλείστων δ' αὐτόπτης	γενόμενος,	ὅλως δὲ τῶν λεχθέντων ἢ
[1, 22]	τιμῆς ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν	γενόμενος,	παραλαβών τινας τῶν μεθ' ἑαυτοῦ
[1, 22]	αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος	γενόμενος	ποιητὴς μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν,
[1, 20]	οὖν τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνου	διαγενόμενος	ἐν ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ κατέστρεψε
[1, 22]	συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου	συγγενόμενος,	οὐ παρέργως ἀλλὰ περὶ αὐτῶν
[1, 31]	ἐπὶ δὲ τοὺς ἀδεσπότους μύθους	τραπόμενος	ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ
[1, 22]	εἴποι τις ἐκ τῆς Ἑβραίων	μεθερμηνευόμενος	διαλέκτου δῶρον θεοῦ. (Καὶ μὴν
[1, 15]	ἀνατολὰς πόλεις τε καὶ χώρας	καταστρεφόμενος.	(Χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότος Ἅρμαϊς
[1, 14]	τὰ μὲν σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν	παρεχόμενος	τὰ δὲ καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις
[1, 22]	δόξω λέγειν. Καὶ ὁ Ὑπεροχίδης	εὐλαβούμενος,	δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη, τοῦτο
[1, 22]	τόπον τοῦτον οὐκ ἂν ἦλθε	φοβούμενος,	(μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος
[1, 22]	μνήμην πεποιημένον (ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι·	διηγούμενος	γὰρ τὰ περὶ Στρατονίκην, ὃν
[1, 19]	(βασιλέα καὶ τὰς τούτου πράξεις	ἀφηγούμενος	λέγει, τίνα τρόπον πέμψας ἐπὶ
[1, 14]	ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη	καλούμενος	Βηών. Μεθ' ὃν ἄλλος Ἀπαχνὰς
[1, 22]	τὰς Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας	μιμούμενος	καὶ μεταφέρων εἰς ἑαυτόν. Λέγεται
[1, 17]	αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν	συμφιλοτιμούμενος	εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ
[1, 22]	καλοῦσιν. (Οὗτος οὖν ὁ ἄνθρωπος	ἐπιξενούμενός	τε πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω
[1, 28]	καὶ δώσειν αὐτοῖς τὴν Αὔαριν	ὑπισχνούμενος,	εἶναι γὰρ αὐτὴν τοῖς ἐκ
[1, 28]	ἀλλ' (οὐχὶ καθᾶραι τὴν χώραν	προαιρούμενος.	Φησὶ δὲ τὸν μὲν μάντιν
[1, 31]	ἀλλ' εἰ καὶ μεταξύ τις	ἱερώμενος	τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν
[1, 22]	καί τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν	πειρώμενος	αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ
[1, 14]	τὰ πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη	προορώμενος	Ἀσσυρίων ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην
[1, 15]	ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει	χρώμενος,	πειθόμενος δὲ ὑπὸ τῶν φίλων
[1, 18]	ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος γέγονε	Μέττηνος	υἱός, ὃς (βιώσας ἔτη λβ
[1, 22]	ὁ Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ	ἔθνος,	ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται μεμνημένος·
[1, 23]	ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν συγγραφέων τὸ	ἔθνος	ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ φθόνου τινὸς
[1, 22]	πολλοὺς καὶ τούτων ἐπισταμένους τὸ	ἔθνος	ἡμῶν καὶ καθ' ὃ καιρὸς
[1, 22]	οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι τὸ	ἔθνος,	καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν εἴς
[1, 22]	κατὰ Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν τὸ	ἔθνος.	Λέγει τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος πάλιν
[1, 22]	τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ	ἔθνος·	πολλὰς μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν,
[1, 12]	προσῆκεν, εἰ μηδὲ τὸ ἡμέτερον	ἔθνος	πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν
[1, 14]	Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό φησιν τὸ	ἔθνος	τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν
[1, 14]	Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ σύμπαν αὐτῶν	ἔθνος	Ὑκσώς, τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς
[1, 33]	ὡς τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε.	Κἀκεῖνος	μὲν Ἀμένωφιν εἶναι λέγει τὸν
[1, 22]	Ὑπεροχίδης, εἴ τί σοι δοκεῖ.	(Κἀκεῖνος	τοίνυν τὸ μὲν γένος ἦν
[1, 20]	Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ἅπασαν	ἐκεῖνος	κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ
[1, 33]	ἀλλ' αὐτοῖς τὰ δόξαντα πλάττουσιν.	(Ἐκεῖνος	μὲν οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ βασιλέως,
[1, 22]	γὰρ ὡς ἀληθῶς ὁ ἀνὴρ	ἐκεῖνος	πολλὰ τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων
[1, 22]	μέσον μάλιστα τῆς πόλεως περίβολος	λίθινος	μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ
[1, 22]	Ἀριστοτέλην τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ περί	τινος	ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ
[1, 14]	Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην δ' ἀπό	τινος	ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν
[1, 29]	συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ	τίνος	αὐτοῖς οἰκειότητος προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ
[1, 8]	ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος μήτε	τινὸς	ἐν τοῖς γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας,
[1, 23]	ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ φθόνου	τινὸς	ἢ δι' ἄλλας αἰτίας οὐχ
[1, 22]	κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ μάντεώς	τινος	ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος
[1, 33]	ἀμφοῖν ψευδολογίαν· ἀληθείας μὲν γάρ	τινος	ὑποκειμένης ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ
[1, 13]	δὴ χρήσομαι μάρτυσιν, οὐκ ἄν	τινος	ὡς ψευδῆ τὴν μαρτυρίαν διαβάλλειν
[1, 22]	μὴ διέρχεσθαι τόπον, ἐφ' ὃν	ὄνος	ὀκλάσῃ, καὶ τῶν διψίων ὑδάτων
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ ὁ	πρόγονος	ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη πρὸς
[1, 18]	τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ μέχρι	Καρχηδόνος	(κτίσεως ἔτη ρμγ μῆνες η.
[1, 18]	ἀπὸ τῆς Εἰρώμου βασιλείας μέχρι	Καρχηδόνος	κτίσεως ἔτη ρνε μῆνες η.
[1, 18]	ἀπὸ τούτου τοῦ βασιλέως ἄχρι	Καρχηδόνος	κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος Εἰρώμου διεδέξατο
[1, 9]	τὰ παρὰ τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα	μόνος	(αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν
[1, 18]	ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται πᾶς ὁ	χρόνος	ἀπὸ τῆς Εἰρώμου βασιλείας μέχρι
[1, 18]	Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ ὁ	χρόνος	ἀπὸ τούτου τοῦ βασιλέως ἄχρι
[1, 8]	τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ	χρόνος	ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ
[1, 21]	Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ σύμπας	χρόνος	ἔτη νδ καὶ τρεῖς μῆνες
[1, 26]	δ' ἐν ταῖς λατομίαις ὡς	χρόνος	ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς ὁ
[1, 18]	πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου ἦν	Ἀβδήμουνος	παῖς νεώτερος, ὃς ἀεὶ ἐνίκα
[1, 21]	ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας γ,	Μύττυνος	καὶ Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ
[1, 22]	πύλας, ἐν ᾧ βωμός ἐστι	τετράγωνος	ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως
[1, 8]	τοῖς ἰδίοις γράμμασι· τοσούτου γὰρ	αἰῶνος	ἤδη παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί τις
[1, 21]	ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ τῆς	Βαβυλῶνος,	καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δ. Τούτου
[1, 19]	προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν	Βαβυλῶνος	καὶ Χαλδαίων (βασιλέα καὶ τὰς
[1, 20]	περιέθηκαν Ναβοννήδῳ τινὶ τῶν ἐκ	Βαβυλῶνος	ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως.
[1, 22]	προσεδόκησεν, ποιουμένου δὲ τὴν ἀπὸ	Βαβυλῶνος	στρατείαν αὐτοῦ τὰ περὶ τὴν
[1, 35]	ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον εἰς	Ἄμμωνος	ἀπελήλυθεν περὶ τῶν ψωρῶν καὶ
[1, 34]	τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς	Ἄμμωνος	πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς
[1, 17]	φίλος ἦν τοῦ βασιλέως ἡμῶν	Σολομῶνος	πατρικὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος.
[1, 17]	ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ	Σολομῶνος	τοῦ βασιλέως ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν
[1, 14]	ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ ὁ πρόγονος ἡμῶν	Ἰώσηπος	ἑαυτὸν ἔφη πρὸς τὸν βασιλέα
[1, 24]	Τριπολιτικὸν γράψας, οὐ γὰρ δὴ	Θεόπομπός	ἐστιν ὡς οἴονταί τινες, καὶ
[1, 24]	(καὶ τὰς πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν,	Θεόπομπος	μὲν τὴν Ἀθηναίων, τὴν δὲ
[1, 22]	ἱστορήκασι, καὶ τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν	Ἕρμιππος	ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής.
[1, 22]	βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος οὖν ὁ	ἄνθρωπος	διαβαδιζόντων πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν
[1, 22]	παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους	ἄνθρωπος	ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί τισιν
[1, 22]	αὐτὴν καλοῦσιν. (Οὗτος οὖν ὁ	ἄνθρωπος	ἐπιξενούμενός τε πολλοῖς κἀκ τῶν
[1, 22]	ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος,	ἄνθρωπος	ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος καὶ
[1, 22]	μνημονεύων ἀνδρός οὗτος, φησίν, ὁ	ἄνθρωπος	τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης καὶ
[1, 22]	φησίν, Ἐζεκίας ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων,	ἄνθρωπος	τὴν μὲν ἡλικίαν ὡς ἑξηκονταὲξ
[1, 21]	β, Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας ι,	Ἄββαρος	ἀρχιερεὺς μῆνας γ, Μύττυνος καὶ
[1, 19]	ἀκούσας δ' ὁ πατὴρ αὐτοῦ	Ναβοπαλάσαρος,	ὅτι ὁ τεταγμένος σατράπης ἔν
[1, 20]	τὴν ἀρχὴν ὁ ἐπιβουλεύσας αὐτῷ	Νηριγλίσαρος	ἐβασίλευσεν (ἔτη δ. Τούτου υἱὸς
[1, 22]	καὶ θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ Ἰουδαίου	ἀνδρὸς	ἐν τῇ διαίτῃ καὶ σωφροσύνην
[1, 22]	δ' αὐτὸς παρατυχεῖν φησιν ὑπ'	ἀνδρὸς	Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις,
[1, 22]	τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ περί τινος	ἀνδρὸς	Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ τε
[1, 22]	Πάλιν δὲ τοῦ προειρημένου μνημονεύων	ἀνδρός	οὗτος, φησίν, ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς
[1, 18]	τελευτήσαντος Εἰρώμου διεδέξατο τὴν βασιλείαν	Βαλβάζερος	υἱός, ὃς βιώσας ἔτη (μγ
[1, 16]	μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ	μέρος	ἀποδεικνὺς τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν.
[1, 9]	καὶ περὶ τῶν αὐτῷ κατὰ	μέρος	γενομένων ἀληθῆ τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην
[1, 26]	ἑαυτὸν μετεπέμψατο καὶ τοῖς κατὰ	μέρος	ἱερεῦσι (παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα τῶν
[1, 12]	εἶναι τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο	μέρος	τῆς ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ
[1, 23]	Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης	Εὐήμερός	τε καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων
[1, 15]	μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης	ἕτερος	δώδεκα καὶ μῆνας τρεῖς. Τοῦ
[1, 14]	βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ τοῦτον δὲ	ἕτερος	ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη
[1, 22]	περὶ αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος δὲ	ἀρχαιότερος	γενόμενος ποιητὴς μέμνηται τοῦ ἔθνους
[1, 28]	ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ Δία καὶ	πρότερος	αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει. Παρ'
[1, 2]	οὗτος δὲ καὶ τῶν Τρωϊκῶν	ὕστερος	φαίνεται γενόμενος, καί φασιν οὐδὲ
[1, 18]	τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ	πρεσβύτερος	ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος ὁ Λεαστάρτου, ὃς
[1, 23]	Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων ὁ	πρεσβύτερος	καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς
[1, 26]	νθ καὶ μετ' αὐτὸν ὁ	πρεσβύτερος	τῶν υἱῶν αὐτοῦ Ῥάμψης ξστιγμα.
[1, 22]	ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων οὐδενὸς	δεύτερος	ἐν τῷ πρώτῳ περὶ ὕπνου
[1, 18]	(Ἐπὶ τούτου ἦν Ἀβδήμουνος παῖς	νεώτερος,	ὃς ἀεὶ ἐνίκα τὰ προβλήματα,
[1, 17]	ἦν ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα	σοφώτερος.	Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ
[1, 22]	πόλεως περίβολος λίθινος μῆκος ὡς	πεντάπλεθρος,	εὖρος δὲ πηχῶν ρ, ἔχων
[1, 22]	ἔθνος ἡμῶν καὶ καθ' ὃ	καιρὸς	ἦν αὐτοῖς μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν
[1, 22]	τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις ἄλλος,	ἔμπειρος.	(Καίτοι, φησίν, οἱ πάντες ἱερεῖς
[1, 21]	γέγραπται γὰρ ἐν αὐταῖς, ὅτι	Ναβουχοδονόσορος	ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔτει
[1, 21]	ἐπ' Ἰθωβάλου τοῦ βασιλέως ἐπολιόρκησε	Ναβουχοδονόσορος	τὴν Τύρον ἐπ' ἔτη (δεκατρία.
[1, 20]	γὰρ οὕτως διὰ (τῆς τρίτης·	Ναβοκοδρόσορος	μὲν οὖν μετὰ τὸ ἄρξασθαι
[1, 19]	ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας δὲ	Ναβοκοδρόσορος	τῷ ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ
[1, 19]	πολὺ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν	Ναβουκοδρόσορος,	καταστήσας τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον
[1, 21]	ἔτη στιγμα, ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε	(Βαλάτορος	ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες
[1, 3]	Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ τίνα τρόπον	Ἔφορος	μὲν Ἑλλάνικον ἐν τοῖς πλείστοις
[1, 12]	δοκοῦντες ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν	Ἔφορος,	ὥστε πόλιν οἴεται μίαν εἶναι
[1, 5]	τοὺς ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ	πρὸς	ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι.
[1, 17]	πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι	πρὸς	ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι δ' οὐ
[1, 25]	ταῦτα θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ	πρὸς	ἀλλήλους ἐν ταῖς τιμαῖς αὐτῶν
[1, 17]	τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ	πρὸς	ἀλλήλους πραχθέντων μνήμης ἀξίων. (Ἐν
[1, 12]	οὔτ' ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ ταῖς	πρὸς	ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ'
[1, 27]	ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον	πρὸς	ἄλλους λεχθησομένων ἕνεκα· δέδωκε γὰρ
[1, 7]	προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν	πρὸς	ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ
[1, 26]	πρὸς πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν	πρὸς	Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς δὲ
[1, 17]	αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ	πρὸς	ἀνατολὰς μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν
[1, 15]	ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς	πρὸς	ἀνατολὰς πόλεις τε καὶ χώρας
[1, 14]	τόποις. Μάλιστα δὲ καὶ τὰ	πρὸς	ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων
[1, 26]	τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ	πρὸς	ἀνατολὴν μέρει τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν
[1, 14]	ἀντέπνευσεν καὶ παραδόξως ἐκ τῶν	πρὸς	ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος
[1, 14]	Σεθροίίτῃ πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν	πρὸς	ἀνατολὴν τοῦ Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην
[1, 26]	οἷς ἔσχεν ἡ χώρα τῶν	πρὸς	ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις
[1, 35]	νόμους περὶ θεῶν καὶ τῆς	πρὸς	(ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν πορείαν.
[1, 29]	ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ	πρὸς	ἅπαντας ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι
[1, 31]	αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ τισι τῶν	πρὸς	ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον
[1, 21]	ἔτη νδ καὶ τρεῖς μῆνες	πρὸς	αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ ἔτει
[1, 29]	ἔλαβον, πάντως ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι	πρὸς	αὐτόν. Εἰ δὲ δὴ κἀκεῖνον
[1, 31]	καὶ τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι	πρὸς	αὐτὸν εἰπεῖν περὶ Μωυσέως. Τοῦτον
[1, 26]	σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι	πρὸς	αὐτόν τε καὶ τὸν βασιλέα
[1, 17]	τοῦ βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος πατρικὴν	πρὸς	αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν
[1, 22]	τῶν εἰς τὴν χώραν, φησί,	πρὸς	αὐτοὺς ἀφικνουμένων νεὼς καὶ βωμοὺς
[1, 12]	τὰ παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ	πρὸς	αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν
[1, 22]	γὰρ τῆς Πτολεμαίου περὶ Γάζαν	πρὸς	Δημήτριον μάχης· αὕτη δὲ γέγονεν
[1, 23]	καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ	(πρὸς	ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων
[1, 13]	πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς	πρὸς	ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον
[1, 13]	φαίνονται γὰρ καὶ δὴ μάλιστα	πρὸς	ἡμᾶς δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν
[1, 22]	τινες νόμων φυλακὴν καὶ τὴν	πρὸς	θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ προτιμῶσιν. ~(Ὅτι
[1, 26]	ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς ὁ βασιλεύς, ἵνα	πρὸς	κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ,
[1, 12]	τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ	πρὸς	λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι τινές, ἢ
[1, 26]	τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη καὶ	πρὸς	πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν πρὸς
[1, 12]	παρὰ τὴν θάλατταν καὶ τὴν	πρὸς	ταῖς ἀνατολαῖς καὶ πρὸς τὴν
[1, 33]	ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε	πρὸς	ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ
[1, 5]	διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ	πρὸς	ταύτῃ θετέον ἐκείνην αἰτίαν· οἱ
[1, 23]	εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ	πρὸς	τὴν ἀλήθειαν πάντως τι πάθος
[1, 9]	ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός τισι	πρὸς	τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς οὕτως
[1, 12]	τὴν πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς καὶ	πρὸς	τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν
[1, 9]	συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ	πρὸς	τὴν Ἱεροσολύμων πολιορκίαν. Ἐν ᾧ
[1, 17]	δὲ εἰς τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν	πρὸς	τὴν τῶν ἱερῶν κατασκευήν. (Τὸν
[1, 6]	περὶ τὸν βίον οἰκονομίας καὶ	πρὸς	τὴν τῶν κοινῶν ἔργων παράδοσιν,
[1, 26]	ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις καὶ κώμας	πρὸς	τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν
[1, 15]	τὰ τοῦ Μανέθω πῶς ἔχει	πρὸς	τὴν τῶν χρόνων τάξιν ὑπογράψω.
[1, 25]	τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας	πρὸς	τὴν ὑπ' ἐκείνων νενομισμένην, ὅσον
[1, 19]	ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας	πρὸς	τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας
[1, 34]	ἐπικρατήσαντας χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν	πρὸς	τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν τε
[1, 8]	καὶ μαχομένων, δύο δὲ μόνα	πρὸς	τοῖς εἴκοσι βιβλία τοῦ παντὸς
[1, 23]	τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ	πρὸς	τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος
[1, 14]	κρατῆσαι τῆς Αἰγύπτου φησὶν ἔτη	πρὸς	τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα
[1, 28]	νόμοις, καὶ τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν	πρὸς	τὸν βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν. Καὶ
[1, 14]	πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη	πρὸς	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον
[1, 26]	πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα ἐξέθετο	πρὸς	τὸν ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς δὲ
[1, 17]	τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι φασὶ	πρὸς	τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα καὶ παρ'
[1, 33]	ἐν τῇ μάχῃ κατέπεσον ἢ	πρὸς	τὸν Ῥαμεσσῆ μετεβάλοντο. (Τὸ δὲ
[1, 35]	οὖν ἐπὶ πλείω τις λέγοι	πρὸς	τὸν ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως; Ἀλλ'
[1, 33]	Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ	πρὸς	τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε
[1, 12]	τοῖς παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν	πρὸς	τοὺς Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις
[1, 11]	Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι	πρὸς	τοὺς ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν
[1, 22]	Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν	πρὸς	τοὺς νόμους, ὅτι πάντα πάσχειν
[1, 31]	ἐν τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα	πρὸς	τοὺς ὁμοίως αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ
[1, 26]	ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις	πρὸς	τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας
[1, 20]	τοῦ προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ	πρὸς	τούτοις ἐν τῇ τρίτῃ βίβλῳ
[1, 18]	τῶν προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ	πρὸς	τούτῳ παραθήσομαι καὶ Μένανδρον τὸν
[1, 14]	τὰ δὲ καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις	πρὸς	φόβον τῶν ἔξωθεν ἐπιμελῶς γυμνάζων.
[1, 26]	ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν	πρὸς	φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως
[1, 5]	τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ	πρὸς	χάριν ἢ τὰς πόλεις ἢ
[1, 7]	ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ	πρὸς	χρήματα μηδὲ τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν
[1, 26]	ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει	πατρὸς	δὲ Πάπιος ὄντι, θείας δὲ
[1, 7]	δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ	πατρὸς	εἰσὶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς
[1, 33]	πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον
[1, 19]	μετ' οὐ πολὺ τὴν τοῦ	πατρὸς	τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας τὰ κατὰ
[1, 26]	καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς τοῦ	πατρὸς	ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα ἐξέθετο πρὸς
[1, 22]	περίβολος λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος,	εὖρος	δὲ πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶς
[1, 20]	(συνεκλείσθη εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν,	Κῦρος	δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ συντάξας
[1, 20]	ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς	Κῦρος	ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως
[1, 21]	τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει τῆς Εἰρώμου	(Κῦρος	ὁ Πέρσης τὸ κράτος παρέλαβεν.
[1, 21]	ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν. Ἐπὶ τούτου	Κῦρος	Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ σύμπας
[1, 20]	ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος	Κῦρος	φιλανθρώπως καὶ δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ
[1, 15]	καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ	Ὦρος	τριακονταὲξ καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη λβ. Τοῦτον διεδέξατο	Βαλέζωρος	υἱός, ὃς βιώσας ἔτη με
[1, 35]	ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα καὶ	μῖσος	ἔφερεν, αὐτοὶ δ' οἱ κτίζοντες
[1, 9]	παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ μοι περιῆν	θάρσος	τῆς ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων
[1, 19]	ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς δὲ τούτων	Βηρῶσος	ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν τὸ γένος,
[1, 19]	Εἶθ' ἑξῆς ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ	Βηρῶσος	πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ τῆς
[1, 19]	τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ	Βηρῶσος	ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί
[1, 31]	ὄνομα δηλοῖ τὸν ἐκ τοῦ	ὕδατος	σωθέντα Μωσῆν· τὸ γὰρ ὕδωρ
[1, 15]	χώρα ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ	ὀνόματος	Αἴγυπτος· λέγει γάρ, ὅτι ὁ
[1, 28]	~(Πρώτην δὴ τὴν αἰτίαν τοῦ	πλάσματος	ὑποτίθεται καταγέλαστον· ὁ βασιλεὺς γάρ
[1, 17]	οὖν συμφιλοτιμούμενος εἰς τὴν τοῦ	κατασκευάσματος	τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου μὲν
[1, 34]	αὐτὴν τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ	ψεύσματος	περὶ τῶν λεπρῶν καὶ λελωβημένων,
[1, 31]	καὶ τὸ βραχύτατόν τι τοῦ	σώματος	ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ
[1, 22]	ἀνόητος, ἔτι δὲ καὶ λέγειν	δυνατὸς	καὶ τοῖς περὶ τῶν πραγμάτων,
[1, 14]	καὶ ῥᾳδίως ἀμαχητὶ ταύτην κατὰ	κράτος	εἷλον, (καὶ τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν
[1, 14]	αὐτοὺς διὰ πολιορκίας ἑλεῖν κατὰ	κράτος	ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ
[1, 21]	Εἰρώμου (Κῦρος ὁ Πέρσης τὸ	κράτος	παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν ἐπὶ
[1, 21]	ἀρχιερεὺς μῆνας γ, Μύττυνος καὶ	Γεράστρατος	τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ ἔτη στιγμα,
[1, 20]	(Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ καὶ	Φιλόστρατος	ἐν ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος τῆς
[1, 22]	περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ τούτων	ἐπισημότατός	(ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ πᾶσαν
[1, 9]	ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης ὁ	σεμνότατος,	αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας.
[1, 9]	Ἡρώδης ὁ σεμνότατος, αὐτὸς ὁ	θαυμασιώτατος	βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι μὲν οὖν
[1, 22]	ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις	ἱκανώτατος,	Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνακμάσας καὶ
[1, 18]	Οὗτος ἀπώλετο ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ	Φέλλητος,	ὃς λαβὼν τὴν βασιλείαν ἦρξεν
[1, 22]	μέγας καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ	ἀνόητος,	ἔτι δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς
[1, 21]	καὶ Τυρίων, ὡμολογημένη δὲ καὶ	ἀναντίρρητος	ἡ περὶ τῶν εἰρημένων μοι
[1, 23]	ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς	ἀρχαιότητος	αἵ τε Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων
[1, 23]	ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι περὶ τῆς	ἀρχαιότητος	ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς τὰ
[1, 11]	(Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας τῆς	ἀρχαιότητος	ἐκ τῶν παρ' ἄλλοις γραμμάτων
[1, 26]	καὶ μάρτυρι (μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς	ἀρχαιότητος	ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ Μανεθὼς οὗτος
[1, 0]	~Φλαίίου Ἰωσήπου περὶ	ἀρχαιότητος	Ἰουδαίων λόγος α. ~(Ἱκανῶς μὲν
[1, 19]	πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ τῆς	ἀρχαιότητος	ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ παραθήσομαι τὰ
[1, 13]	τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς αὐτῶν	ἀρχαιότητος;	(Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι τοῦτο ποιεῖν·
[1, 15]	ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ τῆς	ἀρχαιότητος	ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας.
[1, 21]	μαρτυρία τῆς τοῦ γένους ἡμῶν	ἀρχαιότητος.	Τοῖς μὲν οὖν μὴ σφόδρα
[1, 1]	εἰδέναι βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας	ἀρχαιότητος.	Χρήσομαι δὲ τῶν μὲν ὑπ'
[1, 12]	τῆς περὶ τὸν βίον ἡμῶν	ἰδιότητος	οὐδὲν ἐν τοῖς παλαιοῖς χρόνοις
[1, 29]	αὐτοῖς φιλίας ἢ τίνος αὐτοῖς	οἰκειότητος	προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν πολέμιοι
[1, 25]	σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες ὑπὸ	τυφλότητος	τοῦ πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς
[1, 28]	τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ	ὠμότητος.	Ὁ δὲ τὴν πολιτείαν καὶ
[1, 5]	ἕνεκα καὶ τῆς ἐν τούτοις	δεινότητος	δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι
[1, 9]	με διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ	Τίτος	ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν
[1, 34]	συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν,	νυκτὸς	δὲ ἐπιγενομένης πῦρ καὶ λύχνους
[1, 20]	Ναβόννηδον. Τοῦ δὲ Ναβοννήδου οὐχ	ὑπομείναντος	τὴν πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν
[1, 22]	στρατιώταις ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν	προστάξαντος,	μόνους τοὺς Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν,
[1, 22]	ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ τί προσμένουσι.	Δείξαντος	δὲ τοῦ μάντεως αὐτῷ τὸν
[1, 2]	δὲ καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ	παντὸς	ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι τῶν ἀφ'
[1, 8]	πρὸς τοῖς εἴκοσι βιβλία τοῦ	παντὸς	ἔχοντα χρόνου τὴν ἀναγραφήν, τὰ
[1, 9]	δὲ καὶ περὶ τοῦ πολέμου	παντὸς	καὶ περὶ τῶν αὐτῷ κατὰ
[1, 12]	τούτους παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον	παντὸς	τοῦ βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν
[1, 22]	Σελεύκου δὲ γαμεῖν αὐτὴν οὐ	θελήσαντος,	ὅπερ ἐκείνη προσεδόκησεν, ποιουμένου δὲ
[1, 21]	ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου	τελευτήσαντος	ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ τῆς
[1, 18]	κατὰ τὸν Εἴρωμον ταῦτά φησι·	τελευτήσαντος	δὲ Ἀβιβάλου διεδέξατο τὴν βασιλείαν
[1, 18]	βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως·	τελευτήσαντος	Εἰρώμου διεδέξατο τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος
[1, 21]	καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δ. Τούτου	τελευτήσαντος	μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον,
[1, 17]	γράφει τὸν τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου	τελευτήσαντος	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν.
[1, 22]	Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν	τελευτήσαντος	τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου
[1, 22]	μάντεως αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ	φήσαντος,	ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ προσμένειν
[1, 35]	τοῦ βασιλέως πολλοὺς μὲν αὐτῶν	βυθίσαντος	εἰς τὴν θάλασσαν, τοὺς δὲ
[1, 20]	οὐχ ὑπομείναντος τὴν πολιορκίαν, ἀλλ'	ἐγχειρίσαντος	αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως
[1, 14]	Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως	ἐπιτρέψαντος.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[1, 13]	ὡς ψευδῆ τὴν μαρτυρίαν διαβάλλειν	δυνηθέντος·	φαίνονται γὰρ καὶ δὴ μάλιστα
[1, 16]	τῶν εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου	συλλογισθέντος,	ὅτι οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι
[1, 8]	μήτε τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν	ὄντος	μήτε τινὸς ἐν τοῖς γραφομένοις
[1, 33]	σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου	λέγοντος,	τούτου δὲ (πέντε πρὸς ταῖς
[1, 22]	γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν	βαδίζοντος	συνηκολούθει τις μετὰ τῶν ἄλλων
[1, 22]	χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας,	εἰσιόντος	εἰς τὴν πόλιν Πτολεμαίου τοῦ
[1, 4]	ἀρχαιοτάτους εἶναί φασι τοὺς ὑπὸ	Δράκοντος	αὐτοῖς περὶ τῶν φονικῶν γραφέντας
[1, 35]	δὲ λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους	(ἐκβαλόντος,	τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ
[1, 7]	τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν χώραν	ἐμβαλόντος	καὶ Πομπηίου Μάγνου καὶ Κυντιλίου
[1, 20]	ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν	ἔχοντος	αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη βασιλεύσας ἔτη
[1, 2]	οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ τοῦ	περιέχοντος	φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο
[1, 22]	τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν	ἀξιοῦντος	(ἠρώτησε, διὰ τί προσμένουσι. Δείξαντος
[1, 34]	λεπροὺς βυθίσαι, ὡς τοῦ ἡλίου	ἀγανακτοῦντος	ἐπὶ τῇ τούτων ζωῇ, (καὶ
[1, 22]	αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα	Καλλιφῶντος	τὸ γένος Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου
[1, 23]	πρὸς τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ	Θεόδοτος	καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ
[1, 22]	δῶρον θεοῦ. (Καὶ μὴν οὐδὲ	Ἡρόδοτος	ὁ Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ
[1, 12]	πράξεις κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ' ὁ	Ἡρόδοτος	οὔτε Θουκυδίδης οὔτε τῶν ἅμα
[1, 8]	γράμμασι· τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη	παρῳχηκότος	οὔτε προσθεῖναί τις οὐδὲν οὔτε
[1, 15]	χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε ἱκανοῦ	γεγονότος	Ἅρμαϊς ὁ καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ
[1, 4]	πρότερον τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου	γεγονότος.	(Περὶ μὲν γὰρ Ἀρκάδων τί
[1, 20]	Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν	παρειληφότος,	ἐκ τῶν Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται
[1, 15]	ὅτι ὁ μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο	Αἴγυπτος,	Ἅρμαϊς δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[1, 15]	ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος	Αἴγυπτος·	λέγει γάρ, ὅτι ὁ μὲν
[1, 29]	Οὕτω γὰρ παντάπασίν ἐστιν ἡ	Αἴγυπτος	τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ. Μετὰ τοῦτον	Ἀβδάσταρτος	υἱὸς βιώσας ἔτη λθ ἐβασίλευσεν
[1, 18]	ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν	Μεθουσάσταρτος	ὁ Λεαστάρτου, ὃς βιώσας ἔτη
[1, 22]	ἐνίοις ἠξιοῦτο. Δηλοῖ δὲ ὁ	Θεόφραστος	(ἐν τοῖς περὶ νόμων· λέγει
[1, 22]	τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων	ἄριστος.	Οὗτος οὖν ὁ ἄνθρωπος διαβαδιζόντων
[1, 19]	εἰς τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας	(ὀλιγοστὸς	παρεγένετο διὰ τῆς ἐρήμου εἰς
[1, 20]	ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ καὶ φυγὼν	ὀλιγοστὸς	(συνεκλείσθη εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν,
[1, 22]	Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν	εὔρωστος	καὶ τοξότης δὴ πάντων ὁμολογουμένως
[1, 9]	τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν	(αὐτὸς	ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν γὰρ
[1, 19]	ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι,	αὐτὸς	δὲ ἀπὸ τῶν ἐκ τοῦ
[1, 26]	ἐξέθετο πρὸς τὸν ἑαυτοῦ φίλον.	Αὐτὸς	δὲ διαβὰς Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις
[1, 15]	καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων.	(Αὐτὸς	δὲ ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην
[1, 26]	τὸν πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα.	Αὐτὸς	δὲ προσλαβόμενος μεθ' ἑαυτοῦ καὶ
[1, 22]	τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως	αὐτὸς	διηγεῖται. (Ἔστι γὰρ τῶν Ἰουδαίων
[1, 29]	δρασμὸν τοῦ βασιλέως· τοὐναντίον γὰρ	αὐτὸς	εἴρηκεν, ὡς ὁ παῖς τοῦ
[1, 19]	περὶ τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων	αὐτὸς	εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς
[1, 19]	τόποις ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος	αὐτὸς	ἔτι κακοπαθεῖν συστήσας τῷ υἱῷ
[1, 27]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης καὶ	αὐτὸς	ἔχων δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ
[1, 35]	ἄρασθαι τούτους, εἴπερ ἔπραττον ὡς	αὐτὸς	λέγει κακῶς, παρὰ πάντων βοηθείας
[1, 14]	τε τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν	αὐτός,	μεταφράσας καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον
[1, 9]	Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης ὁ σεμνότατος,	αὐτὸς	ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι
[1, 22]	τὸν ἐπ' εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ	αὐτὸς	οἴεται, μνήμην πεποιημένον (ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην
[1, 26]	ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων, εἶτ'	αὐτὸς	ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν ὕστερον ἐκπεσόντας
[1, 19]	ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν,	αὐτὸς	ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ τῆς
[1, 22]	ἐν Συρίᾳ στάσιν. Ὁ δὲ	αὐτὸς	οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ μέγεθος
[1, 22]	διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ'	αὐτὸς	παρατυχεῖν φησιν ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου
[1, 9]	παρὰ τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος	(αὐτὸς	συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν τῇ
[1, 16]	παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, ἀλλ' ὡς	αὐτὸς	ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν ἀδεσπότως μυθολογουμένων
[1, 32]	ἐξετάσαι βούλομαι Χαιρήμονα· καὶ γὰρ	οὗτος	Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ
[1, 22]	Συρίᾳ στάσιν. Ὁ δὲ αὐτὸς	οὗτος	ἀνὴρ καὶ τὸ μέγεθος τῆς
[1, 18]	ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη θ.	Οὗτος	ἀπώλετο ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ Φέλλητος,
[1, 2]	γράμμα τῆς Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον,	οὗτος	δὲ καὶ τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος
[1, 33]	συνεκπίπτει φυγὼν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν,	οὗτος	δὲ πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ τὴν
[1, 33]	προειπόντα τῷ βασιλεῖ τὸν καθαρμόν,	οὗτος	δὲ Φριτοβαύτην· ὁ δὲ δὴ
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ' ἀγνοίας ἐψευσμένον.	(Οὗτος	δὴ τοίνυν ὁ Μάνεθως ἐν
[1, 14]	ᾧ ὄνομα ἦν Σάλιτις. Καὶ	οὗτος	ἐν τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο τήν
[1, 22]	καταριθμεῖ. Παρ' οὐδενὶ δ' ἂν	οὗτος	εὑρεθείη πλὴν μόνοις Ἰουδαίοις, δηλοῖ
[1, 18]	(ἔτη νγ ἐβασίλευσεν ἔτη λδ.	Οὗτος	ἔχωσε τὸν Εὐρύχωρον τόν τε
[1, 27]	ἄλλους λεχθησομένων ἕνεκα· δέδωκε γὰρ	οὗτος	ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς
[1, 26]	ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ Μανεθὼς	οὗτος	ὁ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν ἐκ
[1, 8]	παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς·	οὗτος	ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ
[1, 35]	Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι.	~(Οὗτος	οὐδὲ τὸν αὐτὸν ἐκείνοις εὗρεν
[1, 22]	Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἄριστος.	Οὗτος	οὖν ὁ ἄνθρωπος διαβαδιζόντων πολλῶν
[1, 22]	ἐστιν· Ἱερουσαλήμην γὰρ αὐτὴν καλοῦσιν.	(Οὗτος	οὖν ὁ ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε
[1, 17]	πατρικὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος.	(Οὗτος	οὖν συμφιλοτιμούμενος εἰς τὴν τοῦ
[1, 20]	ἐγένετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος.	(Οὗτος	προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ
[1, 17]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν.	Οὗτος	τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη τῆς
[1, 18]	Μένανδρον τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ	οὗτος	τὰς ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων
[1, 22]	τὰς χεῖρας, πῶς γάρ, ἔφη,	οὗτος	τὴν αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν
[1, 17]	Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι πεπιστευμένον.	Οὗτος	τοίνυν ἐν ταῖς περὶ (Φοινίκων
[1, 19]	τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς.	(Οὗτος	τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις
[1, 22]	δὲ τοῦ προειρημένου μνημονεύων ἀνδρός	οὗτος,	φησίν, ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς
[1, 9]	ἐγενόμην δὲ παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς	αἰχμάλωτος	καί με διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς
[1, 29]	ἡ Αἴγυπτος τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν	εὐάλωτος,	(καὶ οἱ τότε πολέμῳ κρατοῦντες
[1, 22]	διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο μὲν Ἀγαθαρχίδῃ	καταγέλωτος	ἄξιον δοκεῖ, τοῖς δὲ μὴ
[1, 15]	πάντα καὶ ὅτι ἀντῆρεν ὁ	ἀδελφὸς	αὐτοῦ Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν
[1, 18]	(ἔτη ιβ. Μετὰ τοῦτον ὁ	ἀδελφὸς	αὐτοῦ Ἀσθάρυμος βιώσας ἔτη νη
[1, 15]	ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ὁ	ἀδελφὸς	αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν ὁ
[1, 15]	μῆνα ἕνα. Τῆς δὲ Ῥάθωτις	ἀδελφὸς	ἐννέα. (Τ( οῦ δὲ Ἀκεγχήρης
[1, 15]	ἐν Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷς	ἀδελφὸς	παρῄνει μὴ ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν·
[1, 28]	αὐτῷ τέχνης οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ	σοφὸς	ἦν ὁ μάντις, δι' οὗ
[1, 22]	Ἑκαταῖος δὲ ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ	φιλόσοφος	ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις
[1, 31]	λουτροῖς καὶ ξυρήσεις πάσης τῆς	τριχός,	πολλάς τε κελεύει καὶ παντοίας
[1, 18]	με ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ. Τούτου	διάδοχος	γέγονε Μέττηνος υἱός, ὃς (βιώσας
[1, 18]	λβ ἐβασίλευσεν ἔτη κθ. Τούτου	διάδοχος	γέγονεν Πυγμαλίων, ὃς βιώσας ἔτη
[1, 20]	ἐβασίλευσεν (ἔτη δ. Τούτου υἱὸς	Λαβοροσοάρδοχος	ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασιλείας παῖς
[1, 22]	σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι·	(Κλέαρχος	γὰρ ὁ Ἀριστοτέλους ὢν μαθητὴς
[1, 22]	τὰ πλείω τῶν ἱκανῶν παρατίθεσθαι.	Κλέαρχος	μὲν οὖν ἐν παρεκβάσει ταῦτ'
[1, 20]	κύριος ἐγένετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Εὐειλμαράδουχος.	(Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως
[1, 19]	περὶ τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ	Νῶχος	ὁ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς
[1, 22]	πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν,	ὕψος	δὲ δεκάπηχυ. Καὶ παρ' αὐτὸν
[1, 16]	οὕτως ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις, ὡς	ἐγγύς	που προτερεῖν αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν
[1, 33]	τοῦ πλήθους ἀριθμὸς καὶ σφόδρα	σύνεγγυς,	ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου λέγοντος,
[1, 9]	ὁ σεμνότατος, αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος	βασιλεὺς	Ἀγρίππας. (Οὗτοι μὲν οὖν ἅπαντες
[1, 22]	ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν ὁ	βασιλεύς,	ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν
[1, 28]	νὴ Δία καὶ πρότερος αὐτοῦ	βασιλεὺς	ἄλλος ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν
[1, 28]	τοῦ πλάσματος ὑποτίθεται καταγέλαστον· ὁ	βασιλεὺς	γάρ φησιν Ἀμένωφις ἐπεθύμησε τοὺς
[1, 33]	διεσάφησε, δι' ἣν αὐτοὺς ὁ	βασιλεὺς	εἰς τὴν Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ
[1, 26]	ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς ὁ	βασιλεύς,	ἵνα πρὸς κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ
[1, 28]	δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως ὁ	βασιλεύς;	Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν
[1, 26]	αὐτῷ ὑποχείριος ὁ τῶν Αἰθιόπων	βασιλεύς.	(Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ τοὺς ὄχλους
[1, 26]	εἰς Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις γὰρ ἦν	βασιλεὺς	ὅτε ἐξῄεσαν, ἀπὸ δὲ τούτων
[1, 15]	ὁ ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου	βασιλεὺς	Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη
[1, 28]	δι' οὗ τοῦτο κατορθώσειν ὁ	βασιλεὺς	ὑπελάμβανε. Καὶ πῶς οὐ προέγνω
[1, 17]	Εἴρωμος γὰρ ὁ τῶν Τυρίων	βασιλεὺς	φίλος ἦν τοῦ βασιλέως ἡμῶν
[1, 18]	ἃ ἐπέταττε Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων	βασιλεύς.	(Ψηφίζεται δὲ ὁ χρόνος ἀπὸ
[1, 26]	Ἀμένωφις δ' ὁ τῶν Αἰγυπτίων	βασιλεὺς	ὡς ἐπύθετο τὰ κατὰ τὴν
[1, 10]	τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμήνευκα γεγονὼς	ἱερεὺς	ἐκ γένους καὶ μετεσχηκὼς τῆς
[1, 18]	ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος ὁ τῆς Ἀστάρτης	ἱερεύς,	ὃς βιώσας ἔτη (μη ἐβασίλευσεν
[1, 26]	καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος	ἱερεὺς	τὸ γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ
[1, 28]	καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος	ἱερεύς,	φησίν, ἦν τὸ γένος Ἡλιοπολίτης,
[1, 21]	Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας ι, Ἄββαρος	ἀρχιερεὺς	μῆνας γ, Μύττυνος καὶ Γεράστρατος
[1, 22]	(Ὧν εἷς ἦν, φησίν, Ἐζεκίας	ἀρχιερεὺς	τῶν Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν μὲν
[1, 23]	νῦν λέγειν προεθέμην. (Ὁ μέντοι	Φαληρεὺς	Δημήτριος καὶ Φίλων ὁ πρεσβύτερος
[1, 22]	(Καὶ μὴν οὐδὲ Ἡρόδοτος ὁ	Ἁλικαρνασεὺς	ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ
[1, 28]	θάνατον προηπίστατο; (Πῶς δὲ οὐκ	εὐθὺς	ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς
[1, 28]	δεῖν θεομαχεῖν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν	εὐθὺς	ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ Ἆπιν καί
[1, 12]	κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες	εὐθὺς	ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι
[1, 26]	τὰ ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα	εὐθὺς	εἰς Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ
[1, 8]	τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν	εὐθὺς	ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ
[1, 29]	πλεῖστον διέφερον. Ὁ δέ φησιν	εὐθὺς	ὑπακοῦσαι τοῖς ὑπισχνουμένοις, ὅτι τὴν
[1, 35]	ὁ λαὸς τῶν (Ἰουδαίων. Ὁποῖος;	Ἔπηλυς	ἢ τὸ γένος ἐγχώριος; Διὰ
[1, 16]	προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ μέρος	ἀποδεικνὺς	τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι
[1, 4]	ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις,	οὓς	αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ παιδείας
[1, 18]	ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους·	οὓς	καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν ἀνέστρεψεν.
[1, 29]	πάλαι τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις,	οὓς	μηδὲ τῶν οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε,
[1, 34]	ἀλλὰ τὰ χείρονα (θεῶν τε	ναοὺς	καὶ βωμούς, οἷς ἂν περιτύχωσιν,
[1, 18]	τε τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ	(ναοὺς	ᾠκοδόμησεν τό τε τοῦ Ἡρακλέους
[1, 29]	οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας	ἀρχηγοὺς	γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους
[1, 26]	καὶ λεγόμενα περὶ τῶν Ἰουδαίων	λόγους	ἀπιθάνους παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν
[1, 8]	συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην·	λόγους	γὰρ αὐτὰ νομίζουσιν εἶναι κατὰ
[1, 33]	ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς τὴν Αὔαριν	δοὺς	ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ πρὸς τοὺς
[1, 26]	ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ	δοὺς	ἐξουσίαν αὑτῷ διὰ τοῦ φάναι
[1, 20]	πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως καὶ	δοὺς	οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ
[1, 15]	καὶ πάλιν Ἀσσυρίους τε καὶ	Μήδους	στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι,
[1, 19]	ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας καὶ τὴν ὄψιν	ἀποδοὺς	ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι
[1, 26]	τοῦτον τὸν ὁμώνυμον, ὅτι δυνήσεται	θεοὺς	ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν ἀπό τε
[1, 28]	γάρ φησιν Ἀμένωφις ἐπεθύμησε τοὺς	θεοὺς	ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ μὲν τοὺς
[1, 28]	ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς	θεοὺς	ἰδεῖν; Πῶς δ' εὔλογος ὁ
[1, 33]	ἐπιθυμίαν τοῦ βασιλέως, ἵνα τοὺς	θεοὺς	ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι τῆς
[1, 26]	αὐτοῖς νόμον ἔθετο μήτε προσκυνεῖν	θεοὺς	μήτε τῶν μάλιστα ἐν Αἰγύπτῳ
[1, 25]	αὐτοῖς ἐστι πάτριον τὸ ταῦτα	θεοὺς	νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ πρὸς ἀλλήλους
[1, 28]	ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι τοὺς	θεούς;	Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ τοῖς ἀσεβήμασιν,
[1, 34]	ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι τοὺς	θεοὺς	περὶ τοῦ σῶσαι αὐτούς. (Τῇ
[1, 29]	οὐκ ἂν εἰς τοὺς αὐτῶν	θεοὺς	πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο
[1, 28]	καὶ τοῦτον αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι μήτε	θεοὺς	προσκυνεῖν μήτε τῶν ἐπ' Αἰγύπτῳ
[1, 20]	τὸν προειρημένον βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων	Ἡρακλέους	ἀνδρείᾳ καὶ μεγέθει πράξεων διενηνοχέναι·
[1, 18]	τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν τε τοῦ	Ἡρακλέους	ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ
[1, 18]	(ναοὺς ᾠκοδόμησεν τό τε τοῦ	Ἡρακλέους	καὶ τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν τε
[1, 26]	Σέθω τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ	Ῥαψηοῦς	τοῦ πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα
[1, 25]	ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος τοῦ	πάθους	ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ πρώτου
[1, 5]	πράττοντες διατελοῦσι· τῆς μὲν γὰρ	ἀληθοῦς	ἐστι τεκμήριον ἱστορίας, εἰ περὶ
[1, 5]	καὶ τῆς περὶ τῶν ἀρχαίων	ἀληθοῦς	ἱστορίας καὶ μάλιστά γε τῆς
[1, 22]	ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ περὶ	πλήθους	ἀνδρῶν καὶ περὶ τῆς τοῦ
[1, 33]	Φριτοβαύτην· ὁ δὲ δὴ τοῦ	πλήθους	ἀριθμὸς καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ
[1, 26]	Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ	πλήθους	(μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς
[1, 31]	διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς ἀδεσπότους	μύθους	τραπόμενος ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως
[1, 22]	δὲ οὐ μόνον ἠπίσταντο τοὺς	Ἰουδαίους,	ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον ὅσοις αὐτῶν
[1, 33]	θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας καλεῖ τοὺς	Ἰουδαίους	δυνατόν ἐστι παρ' αὐτοῦ μαθεῖν
[1, 33]	ταῦτα νικῶντα μάχῃ καὶ τοὺς	Ἰουδαίους	(εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν
[1, 32]	Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι τοὺς	Ἰουδαίους	εἰς τὴν Συρίαν ὄντας περὶ
[1, 35]	τί τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας	Ἰουδαίους	καλεῖς; Εἰ δὲ ξένοι, διὰ
[1, 22]	τὸν χοῦν προστάξαντος, μόνους τοὺς	Ἰουδαίους	οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ πολλὰς
[1, 2]	γεγονότων, ἀεὶ δὲ καινοὺς καθιστάμενοι	βίους	τοῦ παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι
[1, 22]	καὶ τὰ κοινὰ διοικοῦντες (περὶ	χιλίους	μάλιστα καὶ πεντακοσίους εἰσίν. Πάλιν
[1, 29]	περὶ τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ	πολεμίους	αὐτοῖς ἐπαγαγὼν ἢ δέον τοῖς
[1, 29]	ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς	πολεμίους	μέχρι τῆς Συρίας ἤλασεν. Οὕτω
[1, 28]	κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς	οὐρανίους	δὲ πῶς ἐδύνατο; Καὶ διὰ
[1, 8]	φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ τῶν νῦν	ἐνίους	ὁρῶσι τολμῶντας περὶ τούτων συγγράφειν,
[1, 28]	Ἀμένωφις ἐπεθύμησε τοὺς θεοὺς ἰδεῖν.	Ποίους;	Εἰ μὲν τοὺς παρ' αὐτοῖς
[1, 15]	φόβῳ δὲ τῆς πολλῆς δυνάμεως	ὑποχειρίους	ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ
[1, 15]	Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν	Ἀσσυρίους	τε καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας
[1, 17]	καὶ μησὶν ὀκτὼ τοῦ κτίσαι	Τυρίους	Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ παρ' ἐκείνοις
[1, 22]	ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς	ἐγχωρίους,	ἀργεῖν εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης ἡμέρας
[1, 22]	διοικοῦντες (περὶ χιλίους μάλιστα καὶ	πεντακοσίους	εἰσίν. Πάλιν δὲ τοῦ προειρημένου
[1, 27]	τε μὴ εἶναι τὸ γένος	Αἰγυπτίους,	ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι
[1, 35]	γένος ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν	Αἰγυπτίους	αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ
[1, 33]	καὶ τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους	Αἰγυπτίους	ἐκπολεμώσας τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν
[1, 29]	φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους ὄντας	Αἰγυπτίους	καὶ τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας
[1, 15]	τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς	Αἰγυπτίους	μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ τοῦ
[1, 22]	τῶν ἄνω τόπων εἰς τοὺς	ἐπιθαλαττίους	ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν (οὐ τῇ
[1, 22]	ὅτι κωλύουσιν οἱ Τυρίων νόμοι	ξενικοὺς	ὅρκους ὀμνύειν, ἐν οἷς μετά
[1, 22]	κωλύουσιν οἱ Τυρίων νόμοι ξενικοὺς	ὅρκους	ὀμνύειν, ἐν οἷς μετά τινων
[1, 28]	(καὶ τράγον καὶ κροκοδείλους καὶ	κυνοκεφάλους,	ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους δὲ πῶς
[1, 22]	ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος γὰρ ὁ	Ἀριστοτέλους	ὢν μαθητὴς καὶ τῶν ἐκ
[1, 5]	ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ πρὸς	ἀλλήλους	ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν
[1, 17]	τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι πρὸς	ἀλλήλους	ἔγραψαν. Ὅτι δ' οὐ λόγος
[1, 3]	πλεῖον γοῦν διὰ τῶν βιβλίων	ἀλλήλους	ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα περὶ τῶν
[1, 25]	θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ πρὸς	ἀλλήλους	ἐν ταῖς τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται.
[1, 17]	παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ πρὸς	ἀλλήλους	πραχθέντων μνήμης ἀξίων. (Ἐν οἷς
[1, 28]	τὸν βοῦν (καὶ τράγον καὶ	κροκοδείλους	καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους
[1, 33]	ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ πρὸς τοὺς	ἄλλους	Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι
[1, 12]	ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ ταῖς πρὸς	ἄλλους	διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ' εἰσὶ
[1, 27]	προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον πρὸς	ἄλλους	λεχθησομένων ἕνεκα· δέδωκε γὰρ οὗτος
[1, 22]	δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς	ἄλλους	πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς
[1, 34]	τῶν λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς	ἄλλους	συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι
[1, 26]	τὰ καθ' ἑαυτὸν καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν
[1, 5]	τρόπον ἐν τούτῳ παρευδοκιμήσειν τοὺς	ἄλλους	ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς
[1, 27]	τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ	πολλοὺς	ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι τῶν
[1, 30]	χρόνον ἐκεῖ γενομένους καὶ κακοπαθοῦντας,	πολλοὺς	δ' ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα
[1, 28]	τε τῇ μάχῃ καὶ κτεῖναι	πολλοὺς	ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν τῆς Συρίας
[1, 22]	ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν	πολλοὺς	καὶ τούτων ἐπισταμένους τὸ ἔθνος
[1, 35]	λέγεις; Πῶς δὲ τοῦ βασιλέως	πολλοὺς	μὲν αὐτῶν βυθίσαντος εἰς τὴν
[1, 30]	τῶν γὰρ λεπρῶν καὶ νοσούντων	πολλοὺς	μὲν εἰκὸς ἐν ταῖς λιθοτομίαις
[1, 7]	ἀρχαίων λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν (καὶ	πολλοὺς	παρεχόμενον μάρτυρας. Καὶ ταῦτα πράττομεν
[1, 19]	τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον πόλεως	περιβόλους,	τρεῖς δὲ τῆς ἔξω, τούτων
[1, 26]	βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ τοὺς	ὄχλους	πάντας ὑπολαβὼν οἷς ἔσχεν ἡ
[1, 7]	ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ τοὺς	γάμους·	(λέγω δὲ τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ
[1, 34]	τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους	ἐρήμους	ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ
[1, 35]	θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς εἰς	ἐρήμους	τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ πλῆθος
[1, 34]	ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς τόπους	ἐρήμους,	τοὺς δὲ ψωροὺς καὶ λεπροὺς
[1, 26]	ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς πόλεμον	ἑτοίμους	γίνεσθαι τὸν πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν
[1, 26]	ὅτι τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς	νόμους	αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ γένος
[1, 28]	δὲ τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς	νόμους	αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν, ἦν
[1, 8]	μηδὲν ῥῆμα προέσθαι παρὰ τοὺς	νόμους	καὶ τὰς μετὰ τούτων ἀναγραφάς.
[1, 12]	φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ φυλάττειν τοὺς	νόμους	καὶ τὴν κατὰ τούτους παραδεδομένην
[1, 4]	αὐτοῖς περὶ τῶν φονικῶν γραφέντας	νόμους	ὀλίγῳ πρότερον τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος
[1, 22]	πάλιν, πῶς ἔχομεν πρὸς τοὺς	νόμους,	ὅτι πάντα πάσχειν ὑπὲρ τοῦ
[1, 35]	τοιούτους ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι	νόμους	περὶ θεῶν καὶ τῆς πρὸς
[1, 8]	ἐστι Μωυσέως, ἃ τούς τε	νόμους	περιέχει καὶ τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας
[1, 31]	εἰς ὄνειδός τε καὶ βλάβην	νόμους	συντιθεμένους; Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὔνομα
[1, 29]	πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο	νόμους	τοῖς πατρίοις αὐτῶν (καὶ οἷς
[1, 31]	φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν τινας ἁγνείας	καθαρμοὺς	πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς καὶ ξυρήσεις
[1, 34]	καρποφορήσειν. Τὸν δὲ Βόκχοριν τοὺς	χρησμοὺς	λαβόντα τούς τε ἱερεῖς καὶ
[1, 32]	ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν τῶν τοὺς	μολυσμοὺς	ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον,
[1, 22]	πρὸς αὐτοὺς ἀφικνουμένων νεὼς καὶ	βωμοὺς	κατασκευασάντων ἅπαντα ταῦτα κατέσκαπτον, καὶ
[1, 34]	χείρονα (θεῶν τε ναοὺς καὶ	βωμούς,	οἷς ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων
[1, 26]	λεγόμενα περὶ τῶν Ἰουδαίων λόγους	ἀπιθάνους	παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος
[1, 7]	γέγονεν πολλάκις Ἀντιόχου τε τοῦ	Ἐπιφανοῦς	εἰς τὴν χώραν ἐμβαλόντος καὶ
[1, 7]	ἀλλ' ὅπου ποτὲ σύστημα τοῦ	γένους	ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς
[1, 24]	αἷς κέχρηνταί τινες κατὰ τοῦ	γένους	ἡμῶν, ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ τοῖς
[1, 21]	εἰρημένων μοι μαρτυρία τῆς τοῦ	γένους	ἡμῶν ἀρχαιότητος. Τοῖς μὲν οὖν
[1, 13]	ἂν λέγειν, ἐπεὶ καὶ τοῦ	γένους	ἡμῶν ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν καὶ διὰ
[1, 19]	ἐν ᾗ Νῶχος ὁ τοῦ	γένους	ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς
[1, 17]	τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ τοῦ	γένους	ἡμῶν καὶ τὰς ἐξ ἐκείνων
[1, 1]	αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν περὶ τοῦ	γένους	ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι καὶ
[1, 10]	γραμμάτων μεθερμήνευκα γεγονὼς ἱερεὺς ἐκ	γένους	καὶ μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας (τῆς
[1, 7]	που τῆς ἄλλης οἰκουμένης τοῦ	γένους	τῶν ἱερέων εἰσί τινες διεσπαρμένοι·
[1, 34]	καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν	ποιησαμένους	τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις τούτους
[1, 14]	τῇ νῦν Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν	οἰκοδομησαμένους	τοσαύταις μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα
[1, 3]	εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον	ἐπισταμένους	διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ
[1, 3]	τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας ὡς μόνους	ἐπισταμένους	τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ
[1, 22]	καὶ παρασχεῖν πολλοὺς καὶ τούτων	ἐπισταμένους	τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ καθ'
[1, 33]	πλειόνων ἐλέγχειν τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν	ἐληλεγμένους·	τὸ γὰρ ὑπ' ἄλλων ἦν
[1, 31]	νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν	συνειλεγμένους	πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός
[1, 31]	ὄνειδός τε καὶ βλάβην νόμους	συντιθεμένους;	Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὔνομα λίαν
[1, 32]	τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν	συνθεμένους	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν
[1, 26]	βασιλέα πάντας τοὺς τὰ σώματα	λελωβημένους	ἐκ τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι
[1, 28]	περὶ τῶν μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς	λελωβημένους	ἐκείνους, ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι προείρητο
[1, 28]	ἐκέλευσεν ἐξορίσαι τῆς Αἰγύπτου τοὺς	λελωβημένους,	ὁ δ' αὐτοὺς εἰς τὰς
[1, 28]	Εἰ μὲν τοὺς παρ' αὐτοῖς	νενομοθετημένους	τὸν βοῦν (καὶ τράγον καὶ
[1, 2]	ταῖς ἐκ τοῦ περιέχοντος φθοραῖς	ὑποκειμένους	καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν τοῦ
[1, 5]	βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν καὶ τοὺς	ψευδομένους	ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ πρὸς ἀλλήλους
[1, 35]	λέγει κακῶς, παρὰ πάντων βοηθείας	δεομένους	ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ
[1, 2]	ἐπέρχεταί μοι πάνυ θαυμάζειν τοὺς	οἰομένους	δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων ἔργων
[1, 5]	ἀναγραφῆς, ἣ καὶ τοὺς μαθεῖν	βουλομένους	διδάξειν ἔμελλεν καὶ τοὺς ψευδομένους
[1, 30]	λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον ἐκεῖ	γενομένους	καὶ κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ' ἐν
[1, 14]	καλουμένων καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν	γενομένους	κρατῆσαι τῆς Αἰγύπτου φησὶν ἔτη
[1, 2]	συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων	γενομένους	μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα
[1, 9]	πάντων τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου	γενομένους	Οὐεσπασιανὸν (καὶ Τίτον ἠξίωσα λαβεῖν
[1, 34]	πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς	μαντευσομένους,	τὸν θεὸν δὲ ἐρεῖν τὰ
[1, 33]	αὐτοὺς (ἐπικουρίαν, ὁ δὲ Χαιρήμων	ἀπαλλαττομένους	ἐκ τῆς Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον
[1, 1]	ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν	ἐλεγχομένους	παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς
[1, 8]	κατὰ τὴν τῶν γραψάντων βούλησιν	ἐσχεδιασμένους,	καὶ τοῦτο δικαίως καὶ περὶ
[1, 28]	καὶ λόγον εἶχε διὰ τοὺς	ἠκρωτηριασμένους	ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι τοὺς
[1, 14]	παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους τοὺς	προκατωνομασμένους	βασιλέας καὶ τοὺς τῶν ποιμένων
[1, 31]	κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ μόνους περιπατεῖν	κατεσχισμένους	τὰ ἱμάτια, καὶ τὸν ἁψάμενον
[1, 14]	(τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι.	Φοβουμένους	δὲ τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε
[1, 1]	ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν τε	ποιουμένους	τοῦ νεώτερον εἶναι τὸ γένος
[1, 34]	ἂν ὅτου ἔλθωσιν εἰς τόπους	οἰκουμένους,	παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων
[1, 14]	τοῦτό φησιν τὸ ἔθνος τοὺς	καλουμένους	ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν ταῖς ἱεραῖς
[1, 25]	θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες δὲ	ζηλουμένους	ὑπὸ πολλῶν ἐφθόνησαν. Εἰς τοσοῦτον
[1, 26]	τῶν λογίων ἱερέων φησὶ λέπρᾳ	συγκεχυμένους.	Τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν
[1, 28]	Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν, ἀφ' ἧς	(ὁρμωμένους	αὐτοὺς πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καθέξειν.
[1, 14]	βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις,	ἡττωμένους	φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν
[1, 1]	δι' ἃς οὐ πολλοὶ τοῦ	ἔθνους	ἡμῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες
[1, 22]	ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς μέμνηται τοῦ	ἔθνους	ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ
[1, 7]	τὸν μετέχοντα τῆς ἱερωσύνης ἐξ	ὁμοεθνοῦς	γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ πρὸς
[1, 2]	μνήμην τῶν γεγονότων, ἀεὶ δὲ	καινοὺς	καθιστάμενοι βίους τοῦ παντὸς ἐνόμιζον
[1, 34]	ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς	μολιβδίνους	χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς
[1, 2]	νῦν οὖσαν τῶν γραμμάτων χρῆσιν	ἐκείνους	ἀγνοεῖν. (Ὅλως δὲ παρὰ τοῖς
[1, 28]	ὅτι ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν	ἐκείνους	αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς
[1, 29]	ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς	ἐκείνους	ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων μάλιστα
[1, 9]	δέδωκα τὰ βιβλία καὶ μετ'	ἐκείνους	πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι,
[1, 14]	τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε γὰρ	ἐκείνους	τῆς Ἀσίας κρατεῖν, ἐν τῇ
[1, 28]	τῶν μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους	ἐκείνους,	ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι προείρητο τὴν
[1, 8]	βιβλίοις· αἱ δὲ λοιπαὶ τέσσαρες	ὕμνους	εἰς τὸν θεὸν καὶ τοῖς
[1, 26]	καὶ προφήτας ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ	γυμνοὺς	ἐξέβαλλον. Λέγεται δέ, ὅτι τὴν
[1, 26]	μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος, προειπὼν τοὺς ἡμετέρους	προγόνους	πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον
[1, 3]	ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας ὡς	μόνους	ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν
[1, 31]	μήτ' ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ	μόνους	περιπατεῖν κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια, καὶ
[1, 22]	ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος,	μόνους	τοὺς Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ
[1, 19]	ἀπὸ Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς	χρόνους	αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται
[1, 32]	Ῥαμεσσήν, φησὶν ὅτι κατὰ τοὺς	ὕπνους	ἡ Ἶσις ἐφάνη τῷ Ἀμενώφει
[1, 34]	νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης πῦρ καὶ	λύχνους	καύσαντας φυλάττειν ἑαυτοὺς τήν τ'
[1, 1]	Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ	συχνοὺς	ὁρῶ ταῖς ὑπὸ δυσμενείας ὑπό
[1, 35]	εἰς τὴν θάλασσαν, τοὺς δὲ	λοιποὺς	εἰς ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι
[1, 8]	αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ παντοίων θανάτων	τρόπους	ἐν θεάτροις ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ
[1, 22]	Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς	τόπους	ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί
[1, 2]	(μνήμης τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ	τόπους	ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ
[1, 35]	τοὺς δὲ λοιποὺς εἰς ἐρήμους	τόπους	(ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν;
[1, 34]	ψωρῶν τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας εἰς	τόπους	ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας
[1, 34]	αὐτοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς	τόπους	ἐρήμους, τοὺς δὲ ψωροὺς καὶ
[1, 34]	ἄχρι ἂν ὅτου ἔλθωσιν εἰς	τόπους	οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς μήτε
[1, 8]	ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς	τόπους	παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων
[1, 35]	περὶ θεῶν καὶ τῆς πρὸς	(ἀνθρώπους	ἀδικίας κατὰ τὴν πορείαν. Εἴτε
[1, 34]	οἰκουμένην χώραν καὶ τούς τε	ἀνθρώπους	ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας
[1, 29]	κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ τοὺς	μιαροὺς	εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ'
[1, 33]	πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας τοὺς	μιαροὺς	ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς τὴν Αὔαριν
[1, 1]	τὴν περὶ ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω	φανεροὺς	τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν ἢ προσποιουμένοις
[1, 31]	πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ τοὺς	ἡμετέρους	ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου πατέρας
[1, 26]	γραμμάτων μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος, προειπὼν τοὺς	ἡμετέρους	προγόνους πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ τὴν
[1, 18]	ἔκοψεν ἀπὸ τοῦ λεγομένου Λιβάνου	ὄρους	κέδρινα ξύλα εἰς τὰς τῶν
[1, 17]	δὲ καλλίστην ὕλην ἐκ τοῦ	ὄρους,	ὃ καλεῖται Λίβανος, εἰς τὸν
[1, 18]	Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς	φόρους·	οὓς καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν
[1, 34]	ἐρήμους, τοὺς δὲ ψωροὺς καὶ	λεπροὺς	βυθίσαι, ὡς τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος
[1, 34]	εἰς τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ	λεπροὺς	εἰς μολιβδίνους χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα
[1, 34]	βασιλέως τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων	λεπροὺς	ὄντας καὶ ψωροὺς καὶ ἄλλα
[1, 22]	τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε	Σύρους	τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι·
[1, 13]	αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς	πλησιοχώρους	παρείχοντο τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ
[1, 34]	τῶν Ἰουδαίων λεπροὺς ὄντας καὶ	ψωροὺς	καὶ ἄλλα νοσήματά τινα ἐχόντων
[1, 34]	εἰς τόπους ἐρήμους, τοὺς δὲ	ψωροὺς	καὶ λεπροὺς βυθίσαι, ὡς τοῦ
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον
[1, 31]	τῆς ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ	τοὺς	ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος ἢ συνέθηκεν
[1, 15]	δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι	τοὺς	Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ
[1, 19]	καὶ τὴν λοιπὴν χώραν καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων
[1, 33]	δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ πρὸς	τοὺς	ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν
[1, 22]	(Τὸ δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων	τοὺς	ἄλλους πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν
[1, 34]	δὲ τῶν λεπρῶν καὶ ψωρῶν	τοὺς	ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους
[1, 26]	καὶ τὰ καθ' ἑαυτὸν καὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου
[1, 5]	ὅντινα τρόπον ἐν τούτῳ παρευδοκιμήσειν	τοὺς	ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο
[1, 10]	οὐκ ἂν θρασεῖς τις ἡγήσαιτο	τοὺς	ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς ἀληθείας
[1, 19]	ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα	τοὺς	ἀπὸ Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς
[1, 7]	μόνον ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτων	τοὺς	ἀρίστους καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ
[1, 9]	τῆς ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων	τοὺς	αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν
[1, 22]	περὶ τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς	τοὺς	αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν
[1, 29]	πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν εἰς	τοὺς	αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ'
[1, 5]	χάριν ἢ τὰς πόλεις ἢ	τοὺς	βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ
[1, 11]	παρ' ἄλλοις γραμμάτων παρέξω καὶ	τοὺς	βεβλασφημηκότας ἡμῶν τὸ γένος ἀποδείξω
[1, 7]	ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ	τοὺς	γάμους· (λέγω δὲ τοὺς ἐν
[1, 15]	στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι,	τοὺς	δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆς
[1, 1]	ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις,	τοὺς	δὲ βλασφήμως περὶ ἡμῶν καὶ
[1, 19]	ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου,	τοὺς	δὲ ἐξ αὐτῆς τῆς πλίνθου.
[1, 14]	ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι.	(Τοὺς	δὲ ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ
[1, 34]	κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον,	τοὺς	δὲ λεπροὺς εἰς μολιβδίνους χάρτας
[1, 35]	αὐτῶν βυθίσαντος εἰς τὴν θάλασσαν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους
[1, 34]	τῶν ἱερῶν εἰς τόπους ἐρήμους,	τοὺς	δὲ ψωροὺς καὶ λεπροὺς βυθίσαι,
[1, 22]	πασῶν, ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει	τοὺς	ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης
[1, 29]	Αἰγύπτου πολλὰ καὶ δεινὰ δρᾶν	τοὺς	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ
[1, 12]	ἀφ' ὧν τὸν φόρτον εἰς	τοὺς	Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες.
[1, 19]	παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς	τοὺς	Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος
[1, 12]	παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν
[1, 12]	ποτε καὶ μόλις αὐτῶν εἰς	τοὺς	Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν. (Περὶ
[1, 3]	οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι	τοὺς	Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα
[1, 3]	(Περίεργος δ' ἂν εἴην ἐγὼ	τοὺς	ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα
[1, 7]	περὶ τοὺς γάμους· (λέγω δὲ	τοὺς	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι καὶ
[1, 22]	ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους	τοὺς	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν
[1, 14]	τοὺς τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ	τοὺς	ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι τῆς
[1, 29]	ὅτι ταύτης τῆς παρανομίας οὐχὶ	τοὺς	ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας ἀρχηγοὺς γενέσθαι
[1, 22]	κἀκ τῶν ἄνω τόπων εἰς	τοὺς	ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν (οὐ
[1, 11]	βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς	τοὺς	ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν
[1, 14]	ταύτην κατὰ κράτος εἷλον, (καὶ	τοὺς	ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ
[1, 28]	δὲ καὶ λόγον εἶχε διὰ	τοὺς	ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι
[1, 31]	πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ	τοὺς	ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 26]	ἱερῶν γραμμάτων μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος, προειπὼν	τοὺς	ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ
[1, 28]	βασιλεὺς γάρ φησιν Ἀμένωφις ἐπεθύμησε	τοὺς	θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ μὲν
[1, 28]	εὐθὺς ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ	τοὺς	θεοὺς ἰδεῖν; Πῶς δ' εὔλογος
[1, 33]	οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ βασιλέως, ἵνα	τοὺς	θεοὺς ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι
[1, 28]	ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι	τοὺς	θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ τοῖς
[1, 34]	τ' ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι	τοὺς	θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι αὐτούς.
[1, 12]	ὥστε πόλιν οἴεται μίαν εἶναι	τοὺς	Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος τῆς
[1, 29]	ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων μάλιστα	τοὺς	ἱερέας ἐπινοῆσαί τε ταῦτα καὶ
[1, 28]	τοῖς ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα	τοὺς	Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε πόλεις
[1, 22]	Ὅτι δὲ οὐ μόνον ἠπίσταντο	τοὺς	Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον ὅσοις
[1, 33]	δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας καλεῖ	τοὺς	Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι παρ' αὐτοῦ
[1, 33]	μετὰ ταῦτα νικῶντα μάχῃ καὶ	τοὺς	Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν
[1, 32]	ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι	τοὺς	Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν ὄντας
[1, 22]	φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος, μόνους	τοὺς	Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ
[1, 28]	καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ	τοὺς	ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς
[1, 14]	Μάνεθως τοῦτό φησιν τὸ ἔθνος	τοὺς	καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν ταῖς
[1, 28]	καὶ περὶ τῶν μελλόντων φοβηθεὶς	τοὺς	λελωβημένους ἐκείνους, ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι
[1, 28]	αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι τῆς Αἰγύπτου	τοὺς	λελωβημένους, ὁ δ' αὐτοὺς εἰς
[1, 5]	οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ καὶ	τοὺς	μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν καὶ
[1, 34]	Ἄμμωνος πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας	τοὺς	μαντευσομένους, τὸν θεὸν δὲ ἐρεῖν
[1, 15]	τε καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας	τοὺς	μὲν δόρατι, τοὺς δὲ ἀμαχητὶ
[1, 19]	δὲ τῆς ἔξω, τούτων δὲ	τοὺς	μὲν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ
[1, 28]	πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα	τοὺς	μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι
[1, 14]	τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο	τοὺς	μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ καὶ
[1, 29]	τὸν κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ	τοὺς	μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν
[1, 33]	Μανεθὼς πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας	τοὺς	μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς τὴν
[1, 13]	καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ	τοὺς	μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ
[1, 32]	δὲ ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν τῶν	τοὺς	μολυσμοὺς ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν
[1, 26]	δέ, ὅτι τὴν πολιτείαν καὶ	τοὺς	νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ
[1, 28]	Ὁ δὲ τὴν πολιτείαν καὶ	τοὺς	νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν,
[1, 8]	τῷ μηδὲν ῥῆμα προέσθαι παρὰ	τοὺς	νόμους καὶ τὰς μετὰ τούτων
[1, 12]	παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ φυλάττειν	τοὺς	νόμους καὶ τὴν κατὰ τούτους
[1, 22]	δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν πρὸς	τοὺς	νόμους, ὅτι πάντα πάσχειν ὑπὲρ
[1, 2]	οὖν ἐπέρχεταί μοι πάνυ θαυμάζειν	τοὺς	οἰομένους δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων
[1, 31]	τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα πρὸς	τοὺς	ὁμοίως αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον
[1, 1]	Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι καὶ	τοὺς	οὐ παραλιπόντας τὴν περὶ ἡμῶν
[1, 28]	καὶ κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα.	Τοὺς	οὐρανίους δὲ πῶς ἐδύνατο; Καὶ
[1, 26]	Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ	τοὺς	ὄχλους πάντας ὑπολαβὼν οἷς ἔσχεν
[1, 28]	θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ μὲν	τοὺς	παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους τὸν βοῦν
[1, 26]	πρότερον ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου	τοὺς	πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν
[1, 2]	συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ	τοὺς	περὶ Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον
[1, 2]	χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν καὶ	τοὺς	περὶ τῶν οὐρανίων τε καὶ
[1, 24]	τὴν ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν	τοὺς	πλέον ταῖς ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ
[1, 13]	κομίζοντες αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν	τοὺς	πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος;
[1, 14]	ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ	τοὺς	ποιμένας ἐκ μὲν τῆς ἄλλης
[1, 14]	Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ	τοὺς	ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι
[1, 14]	τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν	τοὺς	ποιμένας, ὅπως τήν τε κτῆσιν
[1, 29]	ἐπελθὼν ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων	τοὺς	πολεμίους μέχρι τῆς Συρίας ἤλασεν.
[1, 19]	ἀναγκάσας πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι	τοὺς	πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ
[1, 19]	Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι	τοὺς	πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων
[1, 14]	καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους	τοὺς	προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς τῶν
[1, 19]	τειχίσας ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ	τοὺς	πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς
[1, 26]	καθ' ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν
[1, 26]	(Ἡσθέντα δὲ τὸν βασιλέα πάντας	τοὺς	τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς
[1, 34]	εἰς τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ	τούς	τε ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ
[1, 34]	δὲ Βόκχοριν τοὺς χρησμοὺς λαβόντα	τούς	τε ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον
[1, 8]	πέντε μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ	τούς	τε νόμους περιέχει καὶ τὴν
[1, 8]	ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς	τοὺς	τόπους παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων
[1, 12]	οἴεται μίαν εἶναι τοὺς Ἴβηρας	τοὺς	τοσοῦτο μέρος τῆς ἑσπερίου γῆς
[1, 14]	Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ	τοὺς	τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ τοὺς
[1, 32]	(αὐτοῦ Ῥαμεσσήν, φησὶν ὅτι κατὰ	τοὺς	ὕπνους ἡ Ἶσις ἐφάνη τῷ
[1, 4]	δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί φασι	τοὺς	ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς περὶ τῶν
[1, 26]	καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς	τοὺς	ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς
[1, 33]	ἂν εἴη διὰ πλειόνων ἐλέγχειν	τοὺς	ὑφ' ἑαυτῶν ἐληλεγμένους· τὸ γὰρ
[1, 18]	τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι	τοὺς	φόρους· οὓς καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ
[1, 34]	γῆν καρποφορήσειν. Τὸν δὲ Βόκχοριν	τοὺς	χρησμοὺς λαβόντα τούς τε ἱερεῖς
[1, 19]	τοὺς ἀπὸ Νώχου καταλέγων καὶ	τοὺς	χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον
[1, 5]	μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν καὶ	τοὺς	ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ πρὸς
[1, 4]	γενόμενον, ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων	ἀρχαιοτάτους	εἶναί φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος
[1, 29]	αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ'	ὑπεναντιωτάτους	ἔθεντο νόμους τοῖς πατρίοις αὐτῶν
[1, 31]	ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς	ἀδεσπότους	μύθους τραπόμενος ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς
[1, 22]	πολλὰς μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν,	ἀνασπάστους	εἰς Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν
[1, 30]	ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα μάχαις,	πλείστους	δ' ἐν τῇ τελευταίᾳ καὶ
[1, 7]	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτων τοὺς	ἀρίστους	καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ
[1, 14]	πανοικησίᾳ μετὰ τῶν κτήσεων οὐκ	ἐλάττους	μυριάδων ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων
[1, 31]	ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος ἢ συνέθηκεν	αὐτοὺς	ἀπιθάνως ἤ τισι τῶν πρὸς
[1, 14]	γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν	αὐτοὺς	Ἄραβας εἶναι. Ἐν δ' ἄλλῳ
[1, 22]	εἰς τὴν χώραν, φησί, πρὸς	αὐτοὺς	ἀφικνουμένων νεὼς καὶ βωμοὺς κατασκευασάντων
[1, 27]	αὐτοὺς καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν	αὐτοὺς	ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς Συρίας.
[1, 1]	περὶ ἡμῶν καὶ ψευδῶς γεγραφότας	αὐτοὺς	δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι
[1, 14]	Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν	αὐτοὺς	διὰ πολιορκίας ἑλεῖν κατὰ κράτος
[1, 28]	τινές εἰσι καὶ τίνα τρόπον	αὐτοὺς	εἶδεν, ὥστε καινῆς αὐτῷ τέχνης
[1, 28]	Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους, ὁ δ'	αὐτοὺς	εἰς τὰς λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ
[1, 34]	τοῖς στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν	αὐτοὺς	εἰς τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ
[1, 17]	τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα δὲ	αὐτοὺς	εἰς φιλίαν ἡ τῆς σοφίας
[1, 12]	παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ πρὸς	αὐτοὺς	εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν παράλιον
[1, 34]	ἀνθρώπων ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα	αὐτοὺς	ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς τόπους
[1, 29]	ἐλθόντας ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν, ἀλλ'	αὐτοὺς	ἐκείνους ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων
[1, 15]	ποιμένων εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ ἐκβαλὼν	αὐτοὺς	ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν
[1, 27]	εἶναι τὸ γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ'	αὐτοὺς	ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου
[1, 26]	ἐπ' Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν οὖν	αὐτοὺς	ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν εἰς Αὔαριν
[1, 33]	ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν	αὐτοὺς	(ἐπικουρίαν, ὁ δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους
[1, 34]	ἐκείνων διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ'	αὐτοὺς	ἐπικρατήσαντας χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν
[1, 19]	μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας	αὐτοὺς	ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν καὶ τὸν
[1, 22]	προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον ἐπὶ τούτοις	αὐτούς	ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ
[1, 35]	τῇ πόλει ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας	αὐτοὺς	(ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ
[1, 28]	δὲ καλουμένην. (Εἰς ἣν ἀθροισθέντας	αὐτοὺς	ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι τῶν ἐξ
[1, 29]	μέχρι τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν,	αὐτοὺς	ἠκολούθησε διὰ τῆς ψάμμου τῆς
[1, 34]	τήν τε πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ	αὐτοὺς	Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ τὸν
[1, 27]	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν	αὐτοὺς	καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς
[1, 33]	τὴν αἰτίαν διεσάφησε, δι' ἣν	αὐτοὺς	ὁ βασιλεὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον
[1, 35]	ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν Αἰγυπτίους	αὐτοὺς	ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ δὲ
[1, 28]	ἀφιξομένοις προγονικήν, ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους	αὐτοὺς	πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα
[1, 29]	βασιλεῖ καὶ τοῖς τὰ περὶ	αὐτοὺς	πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν τοῦ
[1, 8]	μετὰ Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ'	αὐτοὺς	πραχθέντα συνέγραψαν ἐν τρισὶ καὶ
[1, 34]	τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι	αὐτούς.	(Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν
[1, 22]	τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς	αὐτοὺς	τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε
[1, 35]	οἱ κτίζοντες τὴν πόλιν κοσμήσειν	αὐτοὺς	ὑπελάμβανον οὕτως ὀνομάσαντες. Ὁ δὲ
[1, 35]	μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων	αὐτοὺς	ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν
[1, 8]	θεοῦ μαθόντων, τὰ δὲ καθ'	αὑτοὺς	ὡς ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ
[1, 34]	πῦρ καὶ λύχνους καύσαντας φυλάττειν	ἑαυτοὺς	τήν τ' ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας
[1, 35]	καὶ τίνων, διὰ τί δὲ	τοιούτους	ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους
[1, 32]	Τισιθέν, τῷ δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ.	Τούτους	δ' εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ
[1, 35]	δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι	τούτους,	εἴπερ ἔπραττον ὡς αὐτὸς λέγει
[1, 26]	τοῦ πλήθους (μυριάδας ὀκτώ· καὶ	τούτους	εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν
[1, 12]	τοὺς νόμους καὶ τὴν κατὰ	τούτους	παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς
[1, 34]	ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις	τούτους	παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν
[1, 22]	πάσχειν ὑπὲρ τοῦ μὴ παραβῆναι	τούτους	προαιρούμεθα καὶ καλὸν εἶναι νομίζομεν.
[1, 14]	φαίνεται καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον.	Τούτους	τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς
[1, 7]	γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ τὰς	αἰχμαλώτους	γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς
[1, 14]	τῆς υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον	αἰχμαλώτους	δηλοῦσθαι ποιμένας· τὸ γὰρ ὓκ
[1, 14]	τὸ ἔθνος τοὺς καλουμένους ποιμένας	αἰχμαλώτους	ἐν ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις
[1, 19]	τὴν λοιπὴν χώραν καὶ τοὺς	αἰχμαλώτους	Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων καὶ
[1, 14]	Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ ἃκ δασυνόμενον	αἰχμαλώτους	ῥητῶς μηνύει. Καὶ τοῦτο μᾶλλον
[1, 9]	περιῆν θάρσος τῆς ἀληθείας, ὥστε	πρώτους	πάντων τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου
[1, 2]	τῶν οὐρανίων τε καὶ θείων	πρώτους	παρ' Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην
[1, 14]	Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺς	ἀδελφοὺς	εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο
[1, 20]	μετὰ τὸ ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου	τείχους	ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν
[1, 19]	τῶν ἄλλων τοῖς ἡμετέροις γράμμασι.	(Μάρτυς	δὲ τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος
[1, 22]	μεταφέρων εἰς ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ	ὡς	ἀληθῶς ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ
[1, 22]	πλὴν μόνοις Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ'	ὡς	ἂν εἴποι τις ἐκ τῆς
[1, 2]	νέα καὶ χθὲς καὶ πρῴην,	ὡς	ἂν εἴποι τις, εὕροι γεγονότα,
[1, 22]	περὶ τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ'	ὡς	ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς
[1, 26]	τοῖς κατὰ μέρος ἱερεῦσι (παρήγγελλεν	ὡς	ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν συγκρύψαι τὰ
[1, 35]	ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους, εἴπερ ἔπραττον	ὡς	αὐτὸς λέγει κακῶς, παρὰ πάντων
[1, 16]	τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, ἀλλ'	ὡς	αὐτὸς ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν ἀδεσπότως
[1, 22]	σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας.	Ὡς	δὲ πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ
[1, 14]	ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας,	ὡς	δῆλός ἐστιν· γέγραφεν γὰρ Ἑλλάδι
[1, 16]	ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις,	ὡς	ἐγγύς που προτερεῖν αὐτὴν τῶν
[1, 8]	μαθόντων, τὰ δὲ καθ' αὑτοὺς	ὡς	ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες
[1, 25]	οὔτε τὴν εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν	ὡς	ἐγένετο τῶν ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες,
[1, 3]	μηδὲν βεβαίως εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ'	ὡς	ἕκαστοι περὶ τῶν πραγμάτων εἴκαζον;
[1, 12]	αὐτοῖς ἔθη μήτε λεγόμενα γράφειν	ὡς	ἐκείνων αὐτοῖς χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον
[1, 33]	καὶ τὸν Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων	ὡς	ἐν ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν
[1, 22]	Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν μὲν ἡλικίαν	ὡς	ἑξηκονταὲξ ἐτῶν, τῷ δ' ἀξιώματι
[1, 26]	δ' ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς	ὡς	ἐπύθετο τὰ κατὰ τὴν ἐκείνων
[1, 22]	ἑβδόμης καὶ δεκάτης (καὶ ἑκατοστῆς,	ὡς	ἱστορεῖ Κάστωρ. Προσθεὶς γὰρ ταύτην
[1, 20]	ᾗ μέμφεται τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν	ὡς	μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς
[1, 19]	ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα γε ὑπερβολὴν	ὡς	μεγάλα καὶ ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις
[1, 26]	τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,	ὡς	μετέβη εἰς τοῦτο τὸ γένος,
[1, 6]	τοῖς προφήταις τοῦτο προστάξαντες, καὶ	ὡς	μέχρι τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων
[1, 3]	ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας	ὡς	μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τὴν
[1, 29]	βασιλέως· τοὐναντίον γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν,	ὡς	ὁ παῖς τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα
[1, 22]	ἐσκληκότα καπνῷ. (Δῆλον οὖν ἐστιν,	ὡς	οἶμαι, πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν μεμνῆσθαι
[1, 11]	τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς δὲ φανερόν,	ὡς	οἶμαι, πεποιηκὼς ὅτι πάτριός ἐστιν
[1, 24]	οὐ γὰρ δὴ Θεόπομπός ἐστιν	ὡς	οἴονταί τινες, καὶ τὴν Θηβαίων
[1, 22]	τῆς πόλεως περίβολος λίθινος μῆκος	ὡς	πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ πηχῶν ρ,
[1, 33]	ἐκβολῆς, (ὁ δὲ Χαιρήμων ἴδιον	ὡς	τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος
[1, 34]	δὲ ψωροὺς καὶ λεπροὺς βυθίσαι,	ὡς	τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος ἐπὶ τῇ
[1, 26]	τῶν δ' ἐν ταῖς λατομίαις	ὡς	χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς
[1, 13]	χρήσομαι μάρτυσιν, οὐκ ἄν τινος	ὡς	ψευδῆ τὴν μαρτυρίαν διαβάλλειν δυνηθέντος·
[1, 3]	διαπεφωνήκασι, πολλὰ δὲ καὶ Θουκυδίδης	ὡς	ψευδόμενος ὑπό τινων κατηγορεῖται καίτοι
[1, 26]	μάλιστα ἐν τοῖς ἱεροῖς τιμώμενα	ὥς	γ' ἑαυτὸν μετεπέμψατο καὶ τοῖς
[1, 11]	ἐκ τοῦ μηδὲν περὶ ἡμῶν,	ὥς	φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ τοῖς
[1, 22]	ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων, καλοῦνται δέ,	ὥς	φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ μὲν
[1, 28]	ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἔδωκε πόλιν,	ὥς	φησι, τὴν πάλαι μὲν οἰκηθεῖσαν
[1, 26]	λεπρῶν καὶ ἐπὶ ἄλλοις ἀρρωστήμασιν,	ὥς	φησι, φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 14]	ἱστορίαν ἔκ τε τῶν ἱερῶν,	ὥς	φησιν αὐτός, μεταφράσας καὶ πολλὰ
[1, 10]	ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι ταύτας πρότερον	ἀκριβῶς	ἢ παρηκολουθηκότα (τοῖς γεγονόσιν ἢ
[1, 3]	καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν	ἀκριβῶς	παραδιδόντας; Ἢ τίς οὐ παρ'
[1, 26]	γε ἐπὶ τῶν ἄλλων βασιλέων	ἀκριβῶς	τὰ ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει
[1, 20]	προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ	ἀσελγῶς	ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν
[1, 17]	(Ἀνεγράφη δὲ παρ' ἐκείνοις οὐκ	ἀλόγως	ἡ τοῦ ναοῦ κατασκευὴ τοῦ
[1, 14]	ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ	ἀλόγως	ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ
[1, 19]	αὐτῆς τῆς πλίνθου. (Καὶ τειχίσας	ἀξιολόγως	τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας
[1, 22]	Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος, οὐ	παρέργως	ἀλλὰ περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε
[1, 23]	πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις, οὐ	παρέργως	ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ πολλοὶ δὲ
[1, 8]	τῷ τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν	ἀναιδῶς	ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ
[1, 15]	ἔσχεν καὶ ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν	ἀφειδῶς	διετέλει χρώμενος, πειθόμενος δὲ ὑπὸ
[1, 20]	περὶ αὐτὴν ὑπ' ἐκείνης ἔργα	ψευδῶς	γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ ταῦτα τὴν
[1, 1]	δὲ βλασφήμως περὶ ἡμῶν καὶ	ψευδῶς	γεγραφότας αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους
[1, 22]	συγγέγραφε βιβλίον, ἐξ οὗ βούλομαι	κεφαλαιωδῶς	ἐπιδραμεῖν ἔνια τῶν εἰρημένων. (Καὶ
[1, 9]	τῶν παρ' ἡμῖν Γαλιλαίων ὀνομαζομένων	ἕως	ἀντέχειν δυνατὸν ἦν, ἐγενόμην δὲ
[1, 22]	πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας,	ἕως	αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι
[1, 31]	καὶ δῆλον δ' ὅτι Μανεθὼς	ἕως	μὲν ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς
[1, 15]	οἷς ἀδελφὸς παρῄνει μὴ ποιεῖν	ἀδεῶς	ἔπραττεν· καὶ γὰρ τὴν βασιλίδα
[1, 8]	ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ δέοι, θνήσκειν	ἡδέως.	(Ἤδη οὖν πολλοὶ πολλάκις ἑώρανται
[1, 18]	ὁ χρόνος ἀπὸ τούτου τοῦ	βασιλέως	ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος
[1, 26]	ἐπέταξε τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ	βασιλέως	ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆς Αἰγύπτου.
[1, 14]	τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ	βασιλέως	ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[1, 21]	ἡ καταρίθμησις· ἐπ' Ἰθωβάλου τοῦ	βασιλέως	ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος τὴν Τύρον ἐπ'
[1, 17]	ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ	βασιλέως	ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν καὶ
[1, 17]	Τυρίων βασιλεὺς φίλος ἦν τοῦ	βασιλέως	ἡμῶν Σολομῶνος πατρικὴν πρὸς αὐτὸν
[1, 33]	(Ἐκεῖνος μὲν οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ	βασιλέως,	ἵνα τοὺς θεοὺς ἴδῃ, φησὶν
[1, 20]	οὕτως ἱστόρηκεν περὶ τοῦ προειρημένου	βασιλέως	καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις ἐν
[1, 19]	ἑβδομήκοντα μέχρι Κύρου τοῦ Περσῶν	βασιλέως.	(Κρατῆσαι δέ φησι τὸν Βαβυλώνιον
[1, 8]	Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν	βασιλέως	οἱ μετὰ Μωυσῆν προφῆται τὰ
[1, 32]	καὶ προσθεὶς ταὐτὸ ὄνομα τοῦ	βασιλέως	ὅπερ ὁ Μανεθὼς Ἀμένωφιν καὶ
[1, 20]	ἀναγέγραπται περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων	βασιλέως,	ὅτι καὶ τὴν Συρίαν καὶ
[1, 35]	οὐ λέγεις; Πῶς δὲ τοῦ	βασιλέως	πολλοὺς μὲν αὐτῶν βυθίσαντος εἰς
[1, 23]	φίλος δ' ὢν Ἀντιγόνου τοῦ	βασιλέως	τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως
[1, 34]	γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεως τοῦ Αἰγυπτίων	βασιλέως	τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων λεπροὺς
[1, 29]	τὸν γενησόμενον προῄδεσαν δρασμὸν τοῦ	βασιλέως·	τοὐναντίον γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν, ὡς
[1, 14]	μέγαν (καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ δὲ	βασιλέως,	ᾧ ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους
[1, 22]	τόπον Ἰουδαία. Τὸ δὲ τῆς	πόλεως	αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν ἐστιν·
[1, 20]	τὸν ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων	πόλεως	ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου
[1, 26]	ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ τῆς	πόλεως	ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς πόλεμον
[1, 22]	ἐστὶ κατὰ μέσον μάλιστα τῆς	πόλεως	περίβολος λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος,
[1, 19]	περιεβάλετο τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον	πόλεως	περιβόλους, τρεῖς δὲ τῆς ἔξω,
[1, 17]	τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη τῆς	πόλεως	προσέχωσεν καὶ μεῖζον τὸ ἄστυ
[1, 20]	καὶ συντάξας τὰ ἔξω τῆς	πόλεως	τείχη κατασκάψαι διὰ τὸ λίαν
[1, 12]	συμβεβηκός, ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων	πόλεως,	τοιαύτην ἐκ μακροῦ δύναμιν κεκτημένης
[1, 28]	ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι τῶν ἐξ	Ἡλιουπόλεως	πάλαι γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον
[1, 19]	ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ τῆς	δυνάμεως	ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας δὲ
[1, 19]	τὸν ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον μετὰ πολλῆς	δυνάμεως,	ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων
[1, 27]	Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης	δυνάμεως	καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης
[1, 20]	ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ τῆς	δυνάμεως	καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ
[1, 19]	τῶν φίλων μετὰ τῆς βαρυτάτης	δυνάμεως	καὶ τῆς λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν
[1, 22]	Πτολεμαίου τοῦ Λάγου μετὰ τῆς	δυνάμεως	καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀντὶ τοῦ
[1, 20]	Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ	δυνάμεως	πολλῆς καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν βασιλείαν
[1, 15]	ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆς πολλῆς	δυνάμεως	ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσας
[1, 20]	συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ	Σεμιράμεως	τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα
[1, 22]	χώραν, φησί, πρὸς αὐτοὺς ἀφικνουμένων	νεὼς	καὶ βωμοὺς κατασκευασάντων ἅπαντα ταῦτα
[1, 29]	ὁπότε ταῦτα πρὸ τῆς ἐκείνων	ἀφίξεως	ἔπραττον καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ
[1, 28]	ἀπὸ τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ	Ὀσίρεως,	(μεταθέμενος δὲ Μωυσῆν αὑτὸν προσηγόρευσε.
[1, 26]	ἀπὸ τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ	Ὀσίρεως,	ὡς μετέβη εἰς τοῦτο τὸ
[1, 34]	πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ ἐπὶ	Βοχχόρεως	τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως τὸν λαὸν
[1, 20]	Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς	ἐπισυστάσεως.	Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ τὸν
[1, 19]	γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς ὀρείας	διαθέσεως	τεθραμμένην ἐν τοῖς κατὰ τὴν
[1, 34]	τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς ἐκείνων	διαθέσεως	ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ' αὐτοὺς ἐπικρατήσαντας
[1, 8]	σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης	γενέσεως	Ἰουδαίοις τὸ νομίζειν αὐτὰ θεοῦ
[1, 2]	ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα τῆς Ὁμήρου	ποιήσεως	πρεσβύτερον, οὗτος δὲ καὶ τῶν
[1, 18]	ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν ἀπὸ τῆς	οἰκοδομήσεως	τοῦ ναοῦ μέχρι Καρχηδόνος (κτίσεως
[1, 18]	οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ μέχρι Καρχηδόνος	(κτίσεως	ἔτη ρμγ μῆνες η. Τῆς
[1, 18]	τῆς Εἰρώμου βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος	κτίσεως	ἔτη ρνε μῆνες η. Ἐπεὶ
[1, 18]	τούτου τοῦ βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος	κτίσεως	οὕτως· τελευτήσαντος Εἰρώμου διεδέξατο τὴν
[1, 26]	ὄντι, θείας δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι	φύσεως	(κατά τε σοφίαν καὶ πρόγνωσιν
[1, 8]	(Καὶ τούτων πέντε μέν ἐστι	Μωυσέως,	ἃ τούς τε νόμους περιέχει
[1, 33]	χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν πρὸ	Μωυσέως	πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν
[1, 8]	ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ τῆς	Μωυσέως	τελευτῆς μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ
[1, 31]	μοι πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν περὶ	Μωυσέως.	Τοῦτον δὲ τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν
[1, 14]	(λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν δὲ	Μισφραγμουθώσεως	υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν αὐτοὺς
[1, 26]	(παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος μνησθεὶς	προδηλώσεως.	Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων
[1, 26]	ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ	Τεθμώσεως	ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς πόλιν τὴν
[1, 28]	γὰρ αὐτῷ χρόνον εἶναι τῆς	ἐκπτώσεως	πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ
[1, 22]	τί προσμένουσι. Δείξαντος δὲ τοῦ	μάντεως	αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντος,
[1, 22]	πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ	μάντεως	καί τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων
[1, 28]	συλλεγῆναι; Πῶς δὲ παρήκουσεν τοῦ	μάντεως	ὁ βασιλεύς; Ὁ μὲν γὰρ
[1, 29]	πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν τοῦ	μάντεως	προαγόρευσιν, ἀλλ' ὅτε τῶν λιθοτομιῶν
[1, 22]	πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ	μάντεώς	τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν
[1, 8]	ἡμᾶς χρόνου γέγραπται μὲν ἕκαστα,	πίστεως	δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται τοῖς
[1, 26]	πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς παρ'	(Ἀμενώφεως	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῶν ὁρίων
[1, 26]	οὐ μετρίως συνεχύθη τῆς (παρὰ	Ἀμενώφεως	τοῦ Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ
[1, 22]	εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ	ταχέως	ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη
[1, 32]	ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ ὁ	Μανεθὼς	Ἀμένωφιν καὶ τὸν υἱὸν (αὐτοῦ
[1, 14]	τῷ τόπῳ. Τοῦτόν φησιν ὁ	Μάνεθως	ἅπαντα τείχει τε μεγάλῳ καὶ
[1, 14]	οὐχ οἷόν τε παρατίθεσθαι τἀκείνων,	Μάνεθως	δ' ἦν τὸ γένος Αἰγύπτιος
[1, 16]	αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν ὁ	Μάνεθως.	Δῆλον δέ ἐστιν ἐκ τῶν
[1, 14]	ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ τοίνυν ὁ	Μάνεθως	ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν
[1, 31]	νομίζω καὶ δῆλον δ' ὅτι	Μανεθὼς	ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις
[1, 16]	Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο τοίνυν ὁ	Μάνεθως	ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ
[1, 16]	χιλίοις. (Ὑπὲρ ὧν δ' ὁ	Μάνεθως	οὐκ ἐκ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις
[1, 26]	τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ	Μανεθὼς	οὗτος ὁ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν
[1, 27]	συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ	Μανεθὼς	πάλιν, ὅτι μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν
[1, 33]	εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ μὲν	Μανεθὼς	πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας τοὺς
[1, 27]	(Ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα	Μανεθὼς	συνέγραψεν. Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ
[1, 14]	δέ τινι βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν	Μάνεθως	τοῦτό φησιν τὸ ἔθνος τοὺς
[1, 26]	μετονομασθῆναί φησιν, ὃν ἐκβαλὼν ὁ	Σέθως	ἐβασίλευσεν ἔτη νθ καὶ μετ'
[1, 15]	λέγει γάρ, ὅτι ὁ μὲν	Σέθως	ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ὁ
[1, 15]	καὶ (μῆνας ἕξ. Τοῦ δὲ	Σέθως	ὁ καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν καὶ
[1, 22]	εἰς ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ ὡς	ἀληθῶς	ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ τῶν
[1, 14]	ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις γεγράφθαι λέγων	ὀρθῶς·	καὶ γὰρ τοῖς ἀνωτάτω προγόνοις
[1, 20]	αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει	προεξεληλυθὼς	Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ
[1, 3]	συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν	βεβαίως	εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι
[1, 15]	ἔπραττεν· καὶ γὰρ τὴν βασιλίδα	βιαίως	ἔσχεν καὶ ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν
[1, 8]	ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ	ἀναγκαίως,	ἅτε μήτε τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου
[1, 8]	γραψάντων βούλησιν ἐσχεδιασμένους, καὶ τοῦτο	δικαίως	καὶ περὶ τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν,
[1, 8]	ἔχοντα χρόνου τὴν ἀναγραφήν, τὰ	δικαίως	πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων πέντε μέν
[1, 14]	ἐπὶ τὴν χώραν ἐστράτευσαν καὶ	ῥᾳδίως	ἀμαχητὶ ταύτην κατὰ κράτος εἷλον,
[1, 35]	ἐκ τῶν πατρίων ἐθῶν οὕτω	ῥᾳδίως	μετεβάλοντο, εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως
[1, 3]	αὐτῶν ἂν τῶν συγγραφέων μάθοι	ῥᾳδίως,	ὅτι μηδὲν βεβαίως εἰδότες συνέγραφον,
[1, 26]	ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε δέοι καὶ	ῥᾳδίως	ὑποχείριον αὐτοῖς (τὴν χώραν ποιήσειν.
[1, 31]	συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα πρὸς τοὺς	ὁμοίως	αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον δὲ
[1, 22]	ἐκείνου θαυμασιότητά τινα καὶ φιλοσοφίαν	ὁμοίως	διελθεῖν οὐ χεῖρον. Σαφῶς δ'
[1, 22]	καὶ πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις	ὁμοίως	φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος, μόνους
[1, 26]	κατὰ τὴν ἐκείνων ἔφοδον, οὐ	μετρίως	συνεχύθη τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ
[1, 26]	τοῖς μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως	ἀνοσίως	καὶ τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε
[1, 22]	εἶναι νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί, καὶ	κακῶς	ἀκούοντες ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων καὶ
[1, 28]	δὲ μυριάδας τῶν λεπρῶν καὶ	κακῶς	διακειμένων πῶς οἷόν τε μιᾷ
[1, 25]	δὲ καὶ ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι	κακῶς	ἐξ ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ
[1, 29]	(Εἰ μὲν οὖν ἀπόρως ἢ	κακῶς	ἔπραττον, ἴσως ἂν καὶ παρεβάλλοντο,
[1, 35]	εἴπερ ἔπραττον ὡς αὐτὸς λέγει	κακῶς,	παρὰ πάντων βοηθείας δεομένους ἄνοιαν
[1, 26]	ἐξ Αἰγύπτου τοὺς πατέρας ἡμῶν	ὡμολογηκὼς	εἶτα τὸν Ἀμένωφιν εἰσποιήσας ἐμβόλιμον
[1, 11]	Ἱκανῶς δὲ φανερόν, ὡς οἶμαι,	πεποιηκὼς	ὅτι πάτριός ἐστιν ἡ περὶ
[1, 14]	γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς	μετεσχηκὼς	παιδείας, ὡς δῆλός ἐστιν· γέγραφεν
[1, 10]	γεγονὼς ἱερεὺς ἐκ γένους καὶ	μετεσχηκὼς	τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις
[1, 34]	ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι, δῆλος	συντεθεικὼς	κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ
[1, 20]	εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον	βεβασιλευκὼς	ἔτη μγ, τῆς δὲ βασιλείας
[1, 22]	διενεγκεῖν τῶν φιλοσοφησάντων, οὐ μόνον	ἐγνωκὼς	τὰ παρ' ἡμῖν δῆλός ἐστιν,
[1, 9]	τὸ στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν	ἐπιμελῶς	ἀνέγραφον καὶ τὰ παρὰ τῶν
[1, 14]	ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον τῶν ἔξωθεν	ἐπιμελῶς	γυμνάζων. Ἄρξας δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη
[1, 9]	ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς ἀληθείας προύστην	ἐπιμελῶς,	οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες,
[1, 17]	δημοσίᾳ γεγραμμένα καὶ πεφυλαγμένα λίαν	ἐπιμελῶς	περὶ τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων
[1, 22]	ἀνάθημα τὸ παράπαν οὐδὲ φύτευμα	παντελῶς	οὐδὲν οἷον ἀλσῶδες ἤ τι
[1, 12]	εἰς τὸν Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων.	(Ὅλως	γὰρ ἅπαντες οἱ παρὰ τὴν
[1, 2]	τῶν γραμμάτων χρῆσιν ἐκείνους ἀγνοεῖν.	(Ὅλως	δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲν
[1, 5]	γεγραφότων ἐχώρησαν ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ νομίζοντες.	(Ὅλως	δὲ τὸ πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ
[1, 10]	πράξεων, πλείστων δ' αὐτόπτης γενόμενος,	ὅλως	δὲ τῶν λεχθέντων ἢ πραχθέντων
[1, 28]	κατακαίειν καὶ τοὺς ἱππέας ἀποσφάττειν,	ὅλως	τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ
[1, 19]	ναὸν ἐνέπρησε τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις	ὅλως	τε πάντα τὸν παρ' ἡμῶν
[1, 1]	τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς δὲ	βλασφήμως	περὶ ἡμῶν καὶ ψευδῶς γεγραφότας
[1, 19]	ἱερὸν καὶ τὰ λοιπὰ κοσμήσας	φιλοτίμως	τήν τε ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς
[1, 29]	τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος ὄντες.	Ὅμως	δὲ καὶ τοῖς ἀνθρώποις πολεμεῖν
[1, 23]	οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ	ὅμως	εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος
[1, 23]	βασιλέως τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ'	ὅμως	Ἑκαταῖος μὲν καὶ βιβλίον ἔγραψεν
[1, 20]	Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων	ἀνόμως	καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ
[1, 6]	θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται, πειράσομαι	συντόμως	διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ
[1, 1]	τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι	συντόμως	τῶν μὲν λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν
[1, 26]	Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες	προθύμως	εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν
[1, 14]	τὸ λοιπὸν τάς τε πόλεις	ὠμῶς	ἐνέπρησαν καὶ τὰ τῶν θεῶν
[1, 31]	μύθους τραπόμενος ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς	ἀπιθάνως	ἤ τισι τῶν πρὸς ἀπέχθειαν
[1, 31]	Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὔνομα λίαν	ἀπιθάνως	μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν, ἐκαλεῖτο.
[1, 29]	~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ συνίησιν	ἀπιθάνως	ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ καὶ
[1, 34]	ποιοῦντας διὰ τῆς ἐρήμου πορεύεσθαι,	ἱκανῶς	δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν εἰς τὴν
[1, 11]	τὰς ἱστορίας (συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν.	Ἱκανῶς	δὲ φανερόν, ὡς οἶμαι, πεποιηκὼς
[1, 22]	ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος	ἱκανῶς	κατὰ ψυχὴν εὔρωστος καὶ τοξότης
[1, 1]	περὶ ἀρχαιότητος Ἰουδαίων λόγος α.	~(Ἱκανῶς	μὲν ὑπολαμβάνω καὶ διὰ τῆς
[1, 31]	ὕδωρ οἱ Αἰγύπτιοι μῶυυ καλοῦσιν.	(Ἱκανῶς	οὖν γεγονέναι νομίζω καὶ δῆλον
[1, 27]	Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ ψεύδεται	περιφανῶς,	ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον
[1, 13]	καὶ δὴ μάλιστα πρὸς ἡμᾶς	δυσμενῶς	διατεθέντες κοινῇ μὲν ἅπαντες (Αἰγύπτιοι,
[1, 22]	εὔρωστος καὶ τοξότης δὴ πάντων	ὁμολογουμένως	καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν
[1, 22]	δύνανται μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ	γεγυμνωμένως	περὶ τούτων καὶ αἰκίαις καὶ
[1, 23]	ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον,	κοινῶς	μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες
[1, 10]	ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμήνευκα	γεγονὼς	ἱερεὺς ἐκ γένους καὶ μετεσχηκὼς
[1, 31]	σὺν τοῖς πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι	γεγονὼς	καὶ τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ
[1, 26]	τὰ ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις παρέξειν	ἀφθόνως,	ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε δέοι καὶ
[1, 2]	καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα, πάντες	συμφώνως	ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων γενομένους
[1, 14]	οἶδ' ὅπως θεὸς ἀντέπνευσεν καὶ	παραδόξως	ἐκ τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν
[1, 33]	καὶ ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν οὔτε	πῶς	αἱ εἴκοσι καὶ τρεῖς διεφθάρησαν,
[1, 22]	ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς χεῖρας,	πῶς	γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν αὐτοῦ
[1, 28]	βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς θεοὺς ἰδεῖν;	Πῶς	δ' εὔλογος ὁ φόβος τῶν
[1, 28]	μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο;	(Πῶς	δὲ οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν τῷ
[1, 28]	τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι;	Πῶς	δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως ὁ
[1, 35]	διὰ τί πόθεν οὐ λέγεις;	Πῶς	δὲ τοῦ βασιλέως πολλοὺς μὲν
[1, 28]	κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους δὲ	πῶς	ἐδύνατο; Καὶ διὰ τί ταύτην
[1, 15]	Πάλιν οὖν τὰ τοῦ Μανέθω	πῶς	ἔχει πρὸς τὴν τῶν χρόνων
[1, 22]	γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν,	πῶς	ἔχομεν πρὸς τοὺς νόμους, ὅτι
[1, 14]	πᾶσι δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά	πως	ἐχρήσαντο τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν
[1, 8]	διαδοχήν. (Δῆλον δ' ἐστὶν ἔργῳ,	πῶς	ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις γράμμασι·
[1, 28]	τῶν λεπρῶν καὶ κακῶς διακειμένων	πῶς	οἷόν τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ
[1, 28]	κατορθώσειν ὁ βασιλεὺς ὑπελάμβανε. Καὶ	πῶς	οὐ προέγνω τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ
[1, 29]	ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι	πῶς	οὐκ ἄλογον, τῶν μὲν οἰκείων
[1, 28]	γεγραμμένην τὴν πρόρρησιν καταλιπεῖν. Εἶτα	πῶς	οὐκ ἐξ ἀρχῆς ὁ μάντις
[1, 31]	συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο.	Πῶς	οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν
[1, 12]	τι πλέον τῶν ἄλλων ἱστορεῖν.	Πῶς	οὖν ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ
[1, 10]	λεχθέντων ἢ πραχθέντων οὐδοτιοῦν ἀγνοήσας.	(Πῶς	οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς τις
[1, 3]	αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων γεγράφθαι.	~(Πῶς	οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι
[1, 1]	πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν, καὶ	πῶς	τὴν χώραν ἣν νῦν ἔχομεν
[1, 19]	πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας κοσμήσας	ἱεροπρεπῶς	προσκατεσκεύασεν τοῖς πατρικοῖς βασιλείοις ἕτερα
[1, 26]	μέρει τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν,	ὅπως	ἐργάζοιντο καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων
[1, 14]	ὄνομα. Ἐπὶ τούτου οὐκ οἶδ'	ὅπως	θεὸς ἀντέπνευσεν καὶ παραδόξως ἐκ
[1, 14]	καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς ποιμένας,	ὅπως	τήν τε κτῆσιν ἅπασαν ἔχωσιν
[1, 7]	τοῦ θεοῦ προσεδρεύοντας κατέστησαν, ἀλλ'	ὅπως	τὸ γένος (τῶν ἱερέων ἄμικτον
[1, 20]	ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος	φιλανθρώπως	καὶ δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν
[1, 5]	Οἱ δ' εἰ ταῦτα γράψειαν	ἑτέρως,	οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων
[1, 29]	αὐτῶν οὐ σφόδρα τῆς χώρας	ἐμπείρως	ἐχόντων, ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ
[1, 29]	βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ μὲν οὖν	ἀπόρως	ἢ κακῶς ἔπραττον, ἴσως ἂν
[1, 18]	προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς	ἰσχυρῶς	ὡμολογημένον καὶ πολὺ δήπου προάγειν
[1, 14]	γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ	σὼς	ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες κατὰ
[1, 33]	τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες	ἴσως	ἂν εἴη διὰ πλειόνων ἐλέγχειν
[1, 4]	τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν	ἴσως	ἂν καὶ ἕτεραι τοῖς βουλομένοις
[1, 29]	οὖν ἀπόρως ἢ κακῶς ἔπραττον,	ἴσως	ἂν καὶ παρεβάλλοντο, πόλιν δὲ
[1, 19]	καὶ τὴν λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν	ἴσως	ἔσται ἐάν τις ἐξηγῆται, πλὴν
[1, 14]	διάλεκτον, καὶ οὕτως συντιθέμενον γίνεται	Ὑκσώς.	(Τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας
[1, 14]	δὲ τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος	Ὑκσώς,	τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς ποιμένες·
[1, 31]	οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν	ἀνοήτως	ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι
[1, 14]	καὶ τὸ ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους	ῥητῶς	μηνύει. Καὶ τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν
[1, 29]	παρ' αὐτοῦ καὶ χώραν ἔλαβον,	πάντως	ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς αὐτόν.
[1, 13]	περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ	πάντως	ἂν κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι τὰς
[1, 29]	ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο μὲν ᾖδεισαν	πάντως	οἱ παραγινόμενοι, τὴν δὲ μετάνοιαν
[1, 23]	τῷ δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν	πάντως	τι πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν.
[1, 35]	ῥᾳδίως μετεβάλοντο, εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν,	πάντως	τινὲς ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ
[1, 35]	λέγοι πρὸς τὸν ψευδόμενον οὕτως	ἀναισχύντως;	Ἀλλ' ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη τὸ
[1, 8]	μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης ἁγιστείας.	~(Εἰκότως	οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως, ἅτε
[1, 16]	ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν	ἀδεσπότως	μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ
[1, 35]	τις λέγοι πρὸς τὸν ψευδόμενον	οὕτως	ἀναισχύντως; Ἀλλ' ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη
[1, 26]	σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων	οὕτως	ἀνοσίως καὶ τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν,
[1, 16]	ἔπειτα δὲ τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν	οὕτως	ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις, ὡς ἐγγύς
[1, 22]	περὶ τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς	οὕτως	αὐτὸς διηγεῖται. (Ἔστι γὰρ τῶν
[1, 26]	τὸν βασιλέα. Κἄπειτα κατὰ λέξιν	οὕτως	γέγραφεν· τῶν δ' ἐν ταῖς
[1, 12]	οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον τῆς θαλάσσης,	οὕτως	δὲ βιοτεύειν προῃρημένον; ~(Φέρε τοίνυν
[1, 20]	σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων· λέγει γὰρ	οὕτως	διὰ (τῆς τρίτης· Ναβοκοδρόσορος μὲν
[1, 14]	καὶ νομαδικὸν ἔχοντες τὸν βίον	οὕτως	ἐκαλοῦντο ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί τε πάλιν
[1, 22]	γενομένοις, τοῦτο παραθήσομαι. (Λέγει δ'	οὕτως·	ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν
[1, 5]	δ' εἰ ταῦτα γράψειαν ἑτέρως,	οὕτως	ἐνόμιζον αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων ἀληθέστατοι.
[1, 31]	μόνον δὲ περὶ τῶν λεπρῶν	οὕτως	ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ τοῖς καὶ
[1, 9]	πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς	οὕτως	ἐποιησάμην τῶν πράξεων τὴν παράδοσιν.
[1, 12]	γὰρ Γαλατῶν τε καὶ Ἰβήρων	οὕτως	ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς,
[1, 22]	προκείμενον ἦν αὐτῷ καθ' ἕτερον,	οὕτως	ἡμῶν μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος δὲ ὁ
[1, 19]	φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων καθάπερ Μωσῆς	οὕτως	ἱστόρηκεν καὶ περὶ τῆς λάρνακος,
[1, 20]	τὴν Μηδίαν τόποις. ~(Ταῦτα μὲν	οὕτως	ἱστόρηκεν περὶ τοῦ προειρημένου βασιλέως
[1, 12]	τοῖς συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν,	οὕτως	μὲν ἀπῳκισμένον τῆς θαλάσσης, οὕτως
[1, 15]	χρόνων τάξιν ὑπογράψω. (Φησὶ δὲ	οὕτως·	μετὰ τὸ ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου
[1, 22]	ἐν τῇ δευτέρᾳ (βίβλῳ φησὶν	οὕτως·	μοῦνοι δὲ πάντων, φησί, Κόλχοι
[1, 22]	περὶ ἡμῶν λόγῳ καὶ γέγραφεν	οὕτως·	(οἱ καλούμενοι Ἰουδαῖοι πόλιν οἰκοῦντες
[1, 35]	τὴν πόλιν κοσμήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον	οὕτως	ὀνομάσαντες. Ὁ δὲ γενναῖος ὑπὸ
[1, 22]	τετράγωνος ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων	οὕτως	συγκείμενος, πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι
[1, 14]	κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ	οὕτως	συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ
[1, 18]	τοῦ βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως	οὕτως·	τελευτήσαντος Εἰρώμου διεδέξατο τὴν βασιλείαν
[1, 22]	τάλαντα τὴν ὁλκήν. Ἐπὶ τούτων	φῶς	ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας
[1, 23]	τὴν περὶ τῶν διαδόχων ἱστορίαν	συγγεγραφὼς	κατὰ τὸν αὐτὸν μὲν ἦν
[1, 22]	φιλοσοφίαν ὁμοίως διελθεῖν οὐ χεῖρον.	Σαφῶς	δ' ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν
[1, 18]	τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα	σαφῶς	ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ'
[1, 20]	βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ τῶν Βηρώσου	σαφῶς	ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως
[1, 8]	δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο	σαφῶς	συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων εἰσὶ
[1, 23]	καίτοι σχεδὸν ἐν τοῖς τόποις	διατετριφώς·	τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων
[1, 22]	ἀνδρός οὗτος, φησίν, ὁ ἄνθρωπος	τετευχὼς	τῆς τιμῆς ταύτης καὶ συνήθης