Livre, Chap.
[1, 15]	δὲ τῆς πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους	ἔλαβε	καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς
[1, 2]	ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός, εἴ	γε	δεῖ μὴ ταῖς ματαίαις δόξαις
[1, 26]	βασιλείας ὁρίσαι μὴ τολμήσας, καίτοι	γε	ἐπὶ τῶν ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς
[1, 2]	οὔτ' ἐν δημοσίοις ἀναθήμασιν, ὅπου	γε	καὶ περὶ τῶν ἐπὶ Τροίαν
[1, 10]	ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν λέγωσιν, ἀλλ' οὔ	γε	καὶ τοῖς ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων
[1, 35]	ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν, ὅς	γε	καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει
[1, 22]	πίνοντες ἐν (τῷ ἱερῷ. Ἔτι	γε	μὴν ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ
[1, 22]	βασιλέα δοῦναι τὴν ἄδειαν. Ἔτι	γε	μὴν τῶν εἰς τὴν χώραν,
[1, 3]	κατὰ πόλεις καὶ βραχυτέρων; Ὅπου	γε	περὶ τῆς Περσικῆς στρατείας καὶ
[1, 5]	ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ μάλιστά	γε	τῆς περὶ τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων.
[1, 12]	περὶ τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου	γε	τῆς Ῥωμαίων πόλεως, τοιαύτην ἐκ
[1, 29]	ὅτι πλείστας ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί	γε	τὸ πλῆθος ὄντες. Ὅμως δὲ
[1, 29]	παρακινδυνεύσειν βοηθοῦντες; Οὐ γὰρ) δή	(γε	τὸν γενησόμενον προῄδεσαν δρασμὸν τοῦ
[1, 35]	ἱερὰ συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά	γε	τοῦτο τοῖς λεπροῖς ὄνομα θέμενος
[1, 19]	ἐάν τις ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα	γε	ὑπερβολὴν ὡς μεγάλα καὶ ὑπερήφανα
[1, 22]	ἀπειθῶμεν τοῖς τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις.	Λέγε,	εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ τί
[1, 22]	γένος Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν	ἔλεγε	συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ
[1, 22]	τάδε· ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ	ἔλεγε	τὰς Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας
[1, 23]	τινες ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ	ἔγωγε	πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις, οὐ
[1, 17]	εἰς τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα	δὲ	Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον ἄνδρα τά
[1, 18]	τὸν Εἴρωμον ταῦτά φησι· τελευτήσαντος	δὲ	Ἀβιβάλου διεδέξατο τὴν βασιλείαν αὐτοῦ
[1, 12]	μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν	δὲ	ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα
[1, 15]	εἴκοσι καὶ μῆνας ἑπτά. Τοῦ	δὲ	ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ μῆνας
[1, 22]	φαίνονται ποιοῦντες κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν	δὲ	Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ (ἔχω
[1, 15]	Ῥάθωτις ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ( οῦ	δὲ	Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ μῆνας πέντε.
[1, 15]	δώδεκα καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ	δὲ	Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα καὶ μῆνας
[1, 15]	ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς	δὲ	ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆς πολλῆς
[1, 26]	ἱερέων φησὶ λέπρᾳ συγκεχυμένους. Τὸν	δὲ	Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν καὶ
[1, 32]	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν	δὲ	Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα τὴν ἔφοδον
[1, 15]	ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας δύο. Τοῦ	δὲ	Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ (μῆνας ἕξ.
[1, 8]	ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον	δὲ	ἀναγκαίως, ἅτε μήτε τὸ ὑπογράφειν
[1, 34]	ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν τροφήν. Παμπόλλων	δὲ	ἀνθρώπων νοσηλείᾳ περιπεσόντων ἀκαρπίαν ἐν
[1, 28]	τὴν Αἰθιοπίαν εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν	δὲ	Ἆπιν καί τινα τῶν ἄλλων
[1, 19]	τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς	δὲ	ἀπὸ τῶν ἐκ τοῦ πολέμου
[1, 15]	δώδεκα καὶ μῆνας τρεῖς. Τοῦ	δὲ	Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ μῆνα ἕνα.
[1, 15]	ἓν καὶ μῆνας τέσσαρας. Τοῦ	δὲ	Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας
[1, 8]	ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ	δὲ	Ἀρταξέρξου μέχρι τοῦ καθ' ἡμᾶς
[1, 22]	εἴρηκεν περὶ αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος	δὲ	ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς μέμνηται τοῦ
[1, 34]	(δὲ πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ	δὲ	ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς
[1, 33]	ταῦτα μὲν ὁ Χαιρήμων. Οἶμαι	δὲ	αὐτόθεν φανερὰν εἶναι ἐκ τῶν
[1, 22]	τὴν ἐν Συρίᾳ στάσιν. Ὁ	δὲ	αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ
[1, 17]	ἐν τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα	δὲ	αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ τῆς
[1, 17]	εἰς τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο	δὲ	αὐτῷ ὁ Σολομὼν ἄλλοις τε
[1, 20]	εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος	δὲ	Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ συντάξας τὰ
[1, 28]	συμβησόμενα περὶ τὴν Αἴγυπτον, τῷ	δὲ	βασιλεῖ γεγραμμένην τὴν πρόρρησιν καταλιπεῖν.
[1, 20]	βίον βεβασιλευκὼς ἔτη μγ, τῆς	δὲ	βασιλείας κύριος ἐγένετο ὁ υἱὸς
[1, 14]	συρραγῆναι μέγαν (καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ	δὲ	βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις,
[1, 12]	μὲν ἀπῳκισμένον τῆς θαλάσσης, οὕτως	δὲ	βιοτεύειν προῃρημένον; ~(Φέρε τοίνυν ἡμᾶς
[1, 1]	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς	δὲ	βλασφήμως περὶ ἡμῶν καὶ ψευδῶς
[1, 34]	οὕτω τὴν γῆν καρποφορήσειν. Τὸν	δὲ	Βόκχοριν τοὺς χρησμοὺς λαβόντα τούς
[1, 34]	ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας	δὲ	βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς δὲ
[1, 22]	τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Δημήτριον, Σελεύκου	δὲ	γαμεῖν αὐτὴν οὐ θελήσαντος, ὅπερ
[1, 22]	Γάζαν πρὸς Δημήτριον μάχης· αὕτη	δὲ	γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆς
[1, 35]	αὐτοὺς ὑπελάμβανον οὕτως ὀνομάσαντες. Ὁ	δὲ	γενναῖος ὑπὸ πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν
[1, 12]	τἀληθὲς τὸ λίαν ἀνεπίμικτον, τοῦ	δὲ	γράφειν ψευδῆ τὸ βούλεσθαι δοκεῖν
[1, 6]	πεφύλακται μετὰ πολλῆς ἀκριβείας, εἰ	δὲ	δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται,
[1, 22]	μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν, ὕψος	δὲ	δεκάπηχυ. Καὶ παρ' αὐτὸν οἴκημα
[1, 33]	Ἀμένωφιν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν. (Τὸ	δὲ	δὴ γενναιότατον, οὐδὲ τίνες ἢ
[1, 33]	πρὸς τὸν Ῥαμεσσῆ μετεβάλοντο. (Τὸ	δὲ	δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας καλεῖ
[1, 29]	γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς αὐτόν. Εἰ	δὲ	δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ μὲν
[1, 28]	οὐδ' ἂν ἑαυτὸν ἔσπευδεν. (Τὸ	δὲ	δὴ πάντων εὐηθέστατον ἴδωμεν· πυθόμενος
[1, 33]	καθαρμόν, οὗτος δὲ Φριτοβαύτην· ὁ	δὲ	δὴ τοῦ πλήθους ἀριθμὸς καὶ
[1, 12]	ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες. Θρᾷκες	δὲ	διὰ γειτονίαν καὶ τὸ Σκυθικὸν
[1, 20]	παῖς ὢν μῆνας θ, ἐπιβουλευθεὶς	δὲ	διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν (κακοήθη
[1, 24]	διὰ φθόνον καὶ κακοήθειαν, ἄλλοι	δὲ	διὰ τοῦ καινολογεῖν μνήμης ἀξιωθήσεσθαι
[1, 26]	πρὸς τὸν ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς	δὲ	διαβὰς Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν
[1, 3]	περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα	δὲ	διορθοῦται τὸν Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ
[1, 26]	πατρὸς δὲ Πάπιος ὄντι, θείας	δὲ	δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως (κατά τε
[1, 26]	τούτων ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα	δὲ	δοὺς ἐξουσίαν αὑτῷ διὰ τοῦ
[1, 5]	ἐστιν ἀεὶ τὸ ἐπάγγελμα, λόγων	δὲ	δύναμιν (ἐπεδείκνυντο, καὶ καθ' ὅντινα
[1, 4]	βουλομένοις ζητεῖν ἂν φανεῖεν, ἐγὼ	δὲ	δυσὶ ταῖς λεχθησομέναις τὴν μεγίστην
[1, 18]	ἔτη ρνε μῆνες η. Ἐπεὶ	δὲ	δωδεκάτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας
[1, 26]	πάντων (ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ	δὲ	εἶναι τὸν βασιλέα. Κἄπειτα κατὰ
[1, 25]	πολλὴν αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν	δὲ	εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν
[1, 26]	τὴν θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος. (Οἱ	δὲ	εἰς ταύτην εἰσελθόντες καὶ τὸν
[1, 17]	καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς	δὲ	εἰς τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν πρὸς
[1, 22]	εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν	δὲ	εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας
[1, 22]	ἐκ τῆς κοίλης Συρίας. Οὗτοι	δέ	εἰσιν ἀπόγονοι τῶν ἐν Ἰνδοῖς
[1, 14]	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον. (Εὑρὼν	δὲ	ἐν νομῷ τῷ Σεθροίίτῃ πόλιν
[1, 15]	ἄλλην βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν, μόνον	δὲ	ἐνετείλατο διάδημα μὴ φορεῖν μηδὲ
[1, 19]	ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου, τοὺς	δὲ	ἐξ αὐτῆς τῆς πλίνθου. (Καὶ
[1, 15]	τῶν ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων. (Αὐτὸς	δὲ	ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ
[1, 14]	βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς	δὲ	ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ μετὰ
[1, 5]	ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι	δὲ	ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν τῶν πράξεων
[1, 34]	δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς	δὲ	ἐπιγενομένης πῦρ καὶ λύχνους καύσαντας
[1, 22]	μετὰ ταῦτα καὶ τάδε· ταῦτα	δὲ	ἔπραττεν καὶ ἔλεγε τὰς Ἰουδαίων
[1, 34]	ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους, τὸν θεὸν	δὲ	ἐρεῖν τὰ ἱερὰ καθᾶραι ἀπ'
[1, 26]	τὸν μὲν Σέθων Αἴγυπτον, τὸν	δὲ	Ἕρμαιον Δαναὸν μετονομασθῆναί φησιν, ὃν
[1, 14]	σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο	δέ	ἐστιν βασιλεῖς ποιμένες· τὸ γὰρ
[1, 16]	~(Ταῦτα μὲν ὁ Μάνεθως. Δῆλον	δέ	ἐστιν ἐκ τῶν εἰρημένων ἐτῶν
[1, 14]	τὸν βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ τοῦτον	δὲ	ἕτερος ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα
[1, 25]	ἡμετέρας θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες	δὲ	ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν ἐφθόνησαν. Εἰς
[1, 29]	αὐτῶν (καὶ οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ	δὲ	ἡμᾶς τῷ Μανεθῶνι χάριν ἔχειν,
[1, 15]	εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ	δὲ	Θμῶσις ἐννέα καὶ μῆνας ὀκτώ.
[1, 15]	τριακονταὲξ καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ	δὲ	θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα καὶ μῆνα
[1, 26]	ἱερῶν ζῴων ἀπέχεσθαι μηδενός, πάντα	δὲ	θύειν καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ
[1, 28]	Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων ἀπέχεσθαι, πάντα	δὲ	θύειν καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ
[1, 32]	ἐν τῷ πολέμῳ κατέσκαπται. Φριτιβαύτην	δὲ	ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν τῶν τοὺς
[1, 32]	τῷ (μὲν Μωσῇ Τισιθέν, τῷ	δὲ	Ἰωσήπῳ Πετεσήφ. Τούτους δ' εἰς
[1, 8]	ἀπὸ τοῦ θεοῦ μαθόντων, τὰ	δὲ	καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο σαφῶς
[1, 21]	τὰ Χαλδαίων καὶ Τυρίων, ὡμολογημένη	δὲ	καὶ ἀναντίρρητος ἡ περὶ τῶν
[1, 25]	ταῖς τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι	δὲ	καὶ ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς
[1, 14]	ἔτη καὶ μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα	δὲ	καὶ Ἄπωφις ἓν καὶ ἑξήκοντα
[1, 14]	καὶ μῆνα ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι	δὲ	καὶ Ἄσσις ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα
[1, 14]	γυναῖκας εἰς δουλείαν ἄγοντες. Πέρας	δὲ	καὶ βασιλέα ἕνα ἐξ αὐτῶν
[1, 7]	Μάγνου καὶ Κυντιλίου (Οὐάρου μάλιστα	δὲ	καὶ ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς
[1, 3]	πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι, πολλὰ	δὲ	καὶ Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος ὑπό
[1, 22]	τὴν (αὐτοῦ μετενεγκεῖν φιλοσοφίαν. Ἦν	δὲ	καὶ κατὰ πόλεις οὐκ ἄγνωστον
[1, 22]	τὴν ψυχὴν οὐκ ἀνόητος, ἔτι	δὲ	καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ τοῖς
[1, 28]	ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ ἀπέβη. Τίνα	δὲ	καὶ λόγον εἶχε διὰ τοὺς
[1, 22]	αὐτῶν ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ ὀλίγαι	δὲ	καὶ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον
[1, 12]	κατέστησαν τῆς Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ	δὲ	καὶ μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου
[1, 29]	τὴν ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν, ὁ	δὲ	καὶ μέχρι τῆς Συρίας ἀναιρῶν,
[1, 2]	ἕκαστοι τῶν ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ	δὲ	καὶ μόλις ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων·
[1, 9]	ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ	δὲ	καὶ περὶ τοῦ πολέμου παντὸς
[1, 22]	τούτοις αὐτούς ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει	δὲ	καὶ περὶ τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι
[1, 35]	χώρας ἧς νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν	δὲ	καὶ πόλιν καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο
[1, 26]	τὴν ἔκπτωσιν αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον	δὲ	καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν
[1, 22]	τοῖς σατράπαις ἐξέτινον, περί τινων	δὲ	καὶ συγγνώμης μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν,
[1, 22]	ἀπ' ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες	δὲ	καὶ Σύριοι οἱ ἐν τῇ
[1, 14]	τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα	δὲ	καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο
[1, 14]	ἐχρήσαντο τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν	δὲ	καὶ τὰ τέκνα καὶ γυναῖκας
[1, 14]	σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ	δὲ	καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον
[1, 1]	δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι	δὲ	καὶ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι, δι'
[1, 21]	τῆς Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω	δὲ	καὶ τὰς τῶν Φοινίκων ἀναγραφάς·
[1, 22]	μὴ ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια. Παρέχεται	δὲ	καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς
[1, 22]	ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ	δὲ	καὶ τῇ περὶ τὸ θεῖον
[1, 19]	ἀναστήσας εἰς Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη	δὲ	καὶ τὴν πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον
[1, 24]	τὴν Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν, πολλὰ	δὲ	καὶ Τίμαιος ἐν ταῖς ἱστορίαις
[1, 35]	μὴ μόνον εἰπεῖν τοὔνομα, δηλῶσαι	δὲ	καὶ τὸ γένος ὅστις ἦν
[1, 2]	τούτων πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν	δὲ	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν·
[1, 29]	γε τὸ πλῆθος ὄντες. Ὅμως	δὲ	καὶ τοῖς ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες
[1, 22]	ῥᾴδιόν ἐστιν ἐντυχεῖν. Οὐκ ὀκνήσω	δὲ	καὶ τὸν ἐπ' εὐηθείας διασυρμῷ,
[1, 35]	νεὼν ᾠκοδομήσαντο πᾶσι περιβόητον; (Ἐχρῆν	δὲ	καὶ τοῦ νομοθέτου μὴ μόνον
[1, 15]	τε τῶν τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων.
[1, 2]	τῆς Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον, οὗτος	δὲ	καὶ τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος φαίνεται
[1, 2]	τὴν μνήμην τῶν γεγονότων, ἀεὶ	δὲ	καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ παντὸς
[1, 17]	καὶ ἑκατὸν ἔδωκε τάλαντα, τεμὼν	δὲ	καλλίστην ὕλην ἐκ τοῦ ὄρους,
[1, 28]	οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν ποιμένων, Αὔαριν	δὲ	καλουμένην. (Εἰς ἣν ἀθροισθέντας αὐτοὺς
[1, 14]	τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν. (Ἔνθα	δὲ	κατὰ θέρειαν ἤρχετο τὰ μὲν
[1, 26]	εἰπεῖν ταῦτα τῷ βασιλεῖ, γραφὴν	δὲ	καταλιπόντα περὶ πάντων (ἑαυτὸν ἀνελεῖν,
[1, 29]	ἴσως ἂν καὶ παρεβάλλοντο, πόλιν	δὲ	κατοικοῦντες εὐδαίμονα καὶ χώραν πολλὴν
[1, 24]	Θεόπομπος μὲν τὴν Ἀθηναίων, τὴν	δὲ	Λακεδαιμονίων Πολυκράτης, ὁ δὲ τὸν
[1, 14]	οὕτως συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς	δὲ	λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας εἶναι. Ἐν
[1, 34]	αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον, τοὺς	δὲ	λεπροὺς εἰς μολιβδίνους χάρτας ἐνδήσαντας,
[1, 27]	τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι	δὲ	ληρεῖ καὶ ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω
[1, 8]	τρισὶ καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ	δὲ	λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους εἰς τὸν
[1, 35]	βυθίσαντος εἰς τὴν θάλασσαν, τοὺς	δὲ	λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος,
[1, 9]	τὸ μὲν πρῶτον δεδεμένον, αὖθις	δὲ	λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας
[1, 7]	πρὸς ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον	δὲ	μέγιστον τῆς ἀκριβείας· οἱ γὰρ
[1, 19]	(βίον ἔτη βεβασιλευκότι κα. Αἰσθόμενος	δὲ	μετ' οὐ πολὺ τὴν τοῦ
[1, 12]	διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες. (Μῆδοι	δὲ	μετὰ ταῦτα καὶ Πέρσαι φανεροὶ
[1, 35]	ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο	δὲ	μετὰ ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον γάρ,
[1, 29]	ᾖδεισαν πάντως οἱ παραγινόμενοι, τὴν	δὲ	μετάνοιαν αὐτοῦ καὶ τὴν φυγὴν
[1, 17]	Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται	δὲ	μέχρι νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις
[1, 17]	παρ' αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν, τὸν	δὲ	μὴ δυνηθέντα διακρῖναι τῷ λύσαντι
[1, 22]	Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ, τοῖς	δὲ	μὴ μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι φαίνεται
[1, 28]	δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι	δὲ	μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις
[1, 26]	δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι	δὲ	μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα
[1, 15]	δώδεκα καὶ μῆνας ἐννέα. Τοῦ	(δὲ	Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας δέκα.
[1, 15]	εἰκοσιὲν καὶ μῆνας ἐννέα. Τῆς	δὲ	Μήφρης δώδεκα καὶ μῆνας ἐννέα.
[1, 14]	τὴν (λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν	δὲ	Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν
[1, 9]	τῶν πράξεων τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον	δέ	μοι περιῆν θάρσος τῆς ἀληθείας,
[1, 8]	ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων, δύο	δὲ	μόνα πρὸς τοῖς εἴκοσι βιβλία
[1, 28]	τοῖς ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ	δὲ	μυριάδας τῶν λεπρῶν καὶ κακῶς
[1, 33]	τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ	δὲ	Μωσεῖ καὶ τὸν Ἰώσηπον ὁ
[1, 28]	ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, (μεταθέμενος	δὲ	Μωυσῆν αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ δέ
[1, 19]	δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας	δὲ	Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος
[1, 20]	ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος	δὲ	Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας
[1, 20]	Βορσίππων ἐκπολιορκήσων τὸν Ναβόννηδον. Τοῦ	δὲ	Ναβοννήδου οὐχ ὑπομείναντος τὴν πολιορκίαν,
[1, 2]	τὰς τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων	δὲ	νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ' αὐτοῖς
[1, 26]	μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα	δὲ	νομοθετήσας καὶ πλεῖστα ἄλλα μάλιστα
[1, 22]	πατρὶς εἰλήφει δεσπότην πικρόν, ὁ	δὲ	νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων ἐθισμόν.
[1, 19]	δεδήλωται διὰ τῆς ἀρχαιολογίας. ~(Λέξω	δὲ	νῦν ἤδη τὰ παρὰ Χαλδαίοις
[1, 35]	αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ	δὲ	ξένοι, διὰ τί πόθεν οὐ
[1, 22]	ἕτερον, οὕτως ἡμῶν μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος	δὲ	ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα
[1, 15]	μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς	δὲ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα
[1, 22]	ζήλου παρ' ἐνίοις ἠξιοῦτο. Δηλοῖ	δὲ	ὁ Θεόφραστος (ἐν τοῖς περὶ
[1, 27]	ἃ παρίημι συντομίας ἕνεκα. Λέγει	δὲ	ὁ Μανεθὼς πάλιν, ὅτι μετὰ
[1, 18]	Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται	δὲ	ὁ χρόνος ἀπὸ τούτου τοῦ
[1, 22]	ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι	δὲ	οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον
[1, 22]	ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ	δὲ	ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ δεκάτης (καὶ
[1, 23]	πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι	δὲ	ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς
[1, 26]	τοῖς ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι	δὲ	ὅτε δέοι καὶ ῥᾳδίως ὑποχείριον
[1, 26]	γίνεσθαι (καὶ γυμνοὺς ἐξέβαλλον. Λέγεται	δέ,	ὅτι τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς
[1, 22]	οὖν οὕτω μέμνηται ἡμῶν. Ὅτι	δὲ	οὐ μόνον ἠπίσταντο τοὺς Ἰουδαίους,
[1, 31]	νῦν οἰκουμένην ὑφ' ἡμῶν. (Ὅτι	δὲ	οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ
[1, 23]	θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ προτιμῶσιν. ~(Ὅτι	δὲ	οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν συγγραφέων
[1, 22]	νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα	δὲ	οὐκ ἔστιν οὐδὲ ἀνάθημα τὸ
[1, 28]	τὸν αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο; (Πῶς	δὲ	οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ
[1, 18]	καὶ Μένανδρον τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν	δὲ	οὗτος τὰς ἐφ' ἑκάστου τῶν
[1, 22]	τὸν λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς· ἔστι	δὲ	οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ τὰ μὲν
[1, 15]	τῶν χρόνων τάξιν ὑπογράψω. (Φησὶ	δὲ	οὕτως· μετὰ τὸ ἐξελθεῖν ἐξ
[1, 34]	διὰ τῆς ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς	δὲ	ὀχληθέντας ἐλθεῖν εἰς τὴν οἰκουμένην
[1, 20]	ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο	δὲ	πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς Ἀσίας
[1, 1]	δὲ τὴν ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι	δὲ	πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται,
[1, 3]	οἱ μετ' ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον	δὲ	πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν
[1, 22]	δευτέρᾳ (βίβλῳ φησὶν οὕτως· μοῦνοι	δὲ	πάντων, φησί, Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι
[1, 26]	ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει πατρὸς	δὲ	Πάπιος ὄντι, θείας δὲ δοκοῦντι
[1, 17]	τοῦ κτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη	δὲ	παρ' ἐκείνοις οὐκ ἀλόγως ἡ
[1, 9]	ἕως ἀντέχειν δυνατὸν ἦν, ἐγενόμην	δὲ	παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί
[1, 6]	καὶ περὶ ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι	δὲ	παρὰ τοῖς Βαβυλωνίοις, καὶ ὅτι
[1, 2]	γραμμάτων χρῆσιν ἐκείνους ἀγνοεῖν. (Ὅλως	δὲ	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον
[1, 19]	τῇ τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ	δὲ	παραθήσομαι τὰ τοῦ Βηρώσου τοῦτον
[1, 28]	μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς	δὲ	παρήκουσεν τοῦ μάντεως ὁ βασιλεύς;
[1, 33]	μὲν μυριάδας ἐκείνου λέγοντος, τούτου	δὲ	(πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι
[1, 33]	φυγὼν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος	δὲ	πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ τὴν τοῦ
[1, 2]	τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν	δὲ	περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι
[1, 20]	τὴν πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ	δὲ	περὶ τοῦ ναοῦ προειρημένα τοῦ
[1, 31]	ὁμοίως αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον	δὲ	περὶ τῶν λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν,
[1, 22]	λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος	δὲ	πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶς πύλας,
[1, 35]	εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι	δὲ	πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους,
[1, 10]	ἐν ἐκείνοις τοῖς γράμμασι· τοῦ	δὲ	πολέμου τὴν ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν
[1, 34]	τὴν νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην, κτίσαντας	(δὲ	πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ δὲ
[1, 22]	τὴν χώραν καὶ κῶμαι, μία	δὲ	πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα σταδίων
[1, 25]	οὔτε τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας	δὲ	πολλὰς ἔλαβον τοῦ μισεῖν καὶ
[1, 22]	πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς	δὲ	πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο,
[1, 16]	ὅτι οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι	δὲ	πρόγονοι τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ
[1, 25]	τὸ ταῦτα θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ	δὲ	πρὸς ἀλλήλους ἐν ταῖς τιμαῖς
[1, 29]	μὲν ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν	δὲ	πρὸς ἅπαντας ἤραντο πόλεμον, δῆλον
[1, 5]	ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν	δὲ	πρὸς ταύτῃ θετέον ἐκείνην αἰτίαν·
[1, 23]	σπουδαίας εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ	δὲ	πρὸς τὴν ἀλήθειαν πάντως τι
[1, 23]	τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι	δὲ	πρὸς τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ
[1, 5]	ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς	δὲ	πρὸς χάριν ἢ τὰς πόλεις
[1, 26]	πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς	δὲ	προσλαβόμενος μεθ' ἑαυτοῦ καὶ τῶν
[1, 31]	Αἰγύπτιοι καὶ θεῖον νομίζουσι, βούλονται	δὲ	προσποιεῖν αὐτοῖς μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου,
[1, 14]	τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι	δὲ	πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις
[1, 26]	πειθαρχήσοντες ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ	δὲ	πρῶτον μὲν αὐτοῖς νόμον ἔθετο
[1, 26]	τοῦ πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς	δὲ	πρώτου στήσω τὸν λόγον, ᾧ
[1, 28]	καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους	δὲ	πῶς ἐδύνατο; Καὶ διὰ τί
[1, 15]	δώδεκα καὶ μῆνα ἕνα. Τῆς	δὲ	Ῥάθωτις ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ( οῦ
[1, 15]	τέσσαρα καὶ μῆνα ἕνα. Τοῦ	δὲ	Ῥαμέσσης ἓν καὶ μῆνας τέσσαρας.
[1, 15]	δεκαεννέα καὶ (μῆνας ἕξ. Τοῦ	δὲ	Σέθως ὁ καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν
[1, 26]	κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ	δὲ	Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς
[1, 22]	ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων ἐθισμόν. (Τὸ	δὲ	συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς ἄλλους
[1, 8]	αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι	δὲ	σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης
[1, 22]	παρὰ μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ	δὲ	Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ
[1, 1]	τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ	δὲ	συχνοὺς ὁρῶ ταῖς ὑπὸ δυσμενείας
[1, 29]	ἂν ἐχθροῖς μὲν πάλαι τὰ	δὲ	σώματα λελωβημένοις, οὓς μηδὲ τῶν
[1, 14]	ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ	δὲ	σὼς ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες
[1, 22]	οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα, πολλοὶ	δὲ	τὰ περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ
[1, 19]	τῆς ἐρήμου εἰς Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν	δὲ	τὰ πράγματα διοικούμενα ὑπὸ Χαλδαίων
[1, 33]	ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ τοσοῦτον, οἱ	δὲ	τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ ἑτέροις
[1, 2]	εἴποι τις, εὕροι γεγονότα, λέγω	δὲ	τὰς κτίσεις τῶν πόλεων καὶ
[1, 11]	παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα	δὲ	τὰς μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος ἐκ
[1, 13]	αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν	δὲ	τὰς περὶ τούτων πίστεις παράσχω,
[1, 12]	τι βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ	δὲ	ταύτης (ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις ἔχοντες
[1, 22]	Ἀντιγόνου τὸν ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον	δὲ	τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς
[1, 15]	καὶ ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ	δὲ	τεταγμένος ἐπὶ τῶν ἱερέων τῆς
[1, 1]	τὴν ἑκούσιον ἐλέγξαι ψευδολογίαν, τῶν	δὲ	τὴν ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ
[1, 22]	θελήσαντος, ὅπερ ἐκείνη προσεδόκησεν, ποιουμένου	δὲ	τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ
[1, 14]	ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους	δὲ	τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε γὰρ
[1, 16]	ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα	δὲ	τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν
[1, 34]	τῶν λεπρῶν καὶ λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα	δὲ	τὴν ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι,
[1, 26]	τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν	δὲ	τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ
[1, 14]	ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει. Παραθήσομαι	δὲ	τὴν λέξιν αὐτοῦ καθάπερ αὐτὸν
[1, 22]	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν	δὲ	τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι τοῦτο
[1, 12]	καὶ πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς	δὲ	τὴν παράλιον τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν
[1, 14]	στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ	δὲ	τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις,
[1, 28]	ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος. Ὁ	δὲ	τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους
[1, 15]	ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ	δὲ	τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς
[1, 20]	πλίνθου καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης	δὲ	τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ
[1, 19]	τῆς ἔνδον πόλεως περιβόλους, τρεῖς	δὲ	τῆς ἔξω, τούτων δὲ τοὺς
[1, 21]	ἀφανὴς ἐπ' ἔτη πεντήκοντα, δευτέρῳ	δὲ	τῆς Κύρου βασιλείας ἔτει τῶν
[1, 8]	ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ	δὲ	τῆς Μωυσέως τελευτῆς μέχρι τῆς
[1, 22]	ὃν κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία. Τὸ	δὲ	τῆς πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ
[1, 15]	δόρατι, τοὺς δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ	δὲ	τῆς πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε
[1, 4]	καθ' αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι	δὲ	τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν
[1, 35]	διεξῆλθον μὲν τὴν ἔρημον, ἐκράτησαν	δὲ	τῆς χώρας ἧς νῦν κατοικοῦμεν,
[1, 3]	τοῖς πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον	δὲ	Τίμαιος καὶ Τίμαιον οἱ μετ'
[1, 26]	ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι	δέ	τινας (ἐν αὐτοῖς καὶ τῶν
[1, 10]	τῶν γεγονότων ἢ παρέλιπον. ~(Φαῦλοι	δέ	τινες ἄνθρωποι διαβάλλειν μου τὴν
[1, 14]	Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι. (Ἐν ἄλλῃ	δέ	τινι βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως
[1, 20]	ἀνῃρέθη βασιλεύσας ἔτη β. Μετὰ	δὲ	τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος τὴν
[1, 5]	ἐχώρησαν ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ νομίζοντες. (Ὅλως	δὲ	τὸ πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες
[1, 14]	Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο	δὲ	τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς,
[1, 21]	τῶν ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν· (ἔστι	δὲ	τοιαύτη τῶν χρόνων ἡ καταρίθμησις·
[1, 35]	ἦν καὶ τίνων, διὰ τί	δὲ	τοιούτους ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι
[1, 19]	ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν	δὲ	τοῖς βασιλείοις τούτοις ἀναλήμματα λίθινα
[1, 22]	διαίτῃ καὶ σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι	δὲ	τοῖς βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ τὸ
[1, 22]	μὲν τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις	δὲ	τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι
[1, 14]	τῶν θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι	δὲ	τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο
[1, 19]	Χαλδαῖος μὲν τὸ γένος, γνώριμος	δὲ	τοῖς περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ
[1, 33]	εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν	δὲ	τὸν Ἀμένωφιν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν.
[1, 31]	αὐτὸν εἰπεῖν περὶ Μωυσέως. Τοῦτον	δὲ	τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν μὲν Αἰγύπτιοι
[1, 26]	τὴν χώραν ἅπασαν ποιήσειεν. (Ἡσθέντα	δὲ	τὸν βασιλέα πάντας τοὺς τὰ
[1, 17]	τῷ λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα	δὲ	τὸν Εἴρωμον καὶ μὴ δυνηθέντα
[1, 28]	καθᾶραι τὴν χώραν προαιρούμενος. Φησὶ	δὲ	τὸν μὲν μάντιν αὑτὸν ἀνελεῖν
[1, 24]	τὴν δὲ Λακεδαιμονίων Πολυκράτης, ὁ	δὲ	τὸν Τριπολιτικὸν γράψας, οὐ γὰρ
[1, 34]	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ γενέσθαι. (Βόχχοριν	δὲ	τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς
[1, 35]	τί πόθεν οὐ λέγεις; Πῶς	δὲ	τοῦ βασιλέως πολλοὺς μὲν αὐτῶν
[1, 22]	(ἠρώτησε, διὰ τί προσμένουσι. Δείξαντος	δὲ	τοῦ μάντεως αὐτῷ τὸν ὄρνιθα
[1, 22]	τὸν ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων	δὲ	τοῦ μάντεως καί τινων ἄλλων
[1, 12]	ἐκείνων αὐτοῖς χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον	δὲ	τοῦ μὲν μὴ γιγνώσκειν τἀληθὲς
[1, 26]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι	δὲ	τοῦ πλήθους (μυριάδας ὀκτώ· καὶ
[1, 22]	μάλιστα καὶ πεντακοσίους εἰσίν. Πάλιν	δὲ	τοῦ προειρημένου μνημονεύων ἀνδρός οὗτος,
[1, 31]	πολὺ τῆς ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ	δὲ	τοὺς ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος ἢ
[1, 7]	ἱερεῦσι περὶ τοὺς γάμους· (λέγω	δὲ	τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι
[1, 19]	τρεῖς δὲ τῆς ἔξω, τούτων	δὲ	τοὺς μὲν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου
[1, 29]	πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι	δὲ	τοὺς μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ
[1, 2]	ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω	δὲ	τοὺς περὶ Κάδμον τε τὸν
[1, 24]	καὶ περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα	δὲ	τοῦτο ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι,
[1, 34]	ὑπ' ἄλλων ἦν μετριώτερον. ~(Ἐπεισάξω	δὲ	τούτοις Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν τὴν
[1, 20]	ὑπὸ τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου	δὲ	τούτου συνελθόντες οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ
[1, 19]	ἄλλων τοῖς ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς	δὲ	τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν
[1, 26]	ἦν βασιλεὺς ὅτε ἐξῄεσαν, ἀπὸ	δὲ	τούτων μεταξὺ τῶν βασιλέων κατ'
[1, 17]	τὴν τῶν ἱερῶν κατασκευήν. (Τὸν	δὲ	τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι φασὶ
[1, 13]	κοινῇ μὲν ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων	δὲ	Τύριοι. Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι
[1, 18]	νη ἐβασίλευσεν ἔτη μζ. Ἐν	δὲ	τῷ ἐπ' αὐτοῦ ἑβδόμῳ ἔτει
[1, 28]	στρατοῦ μυριάσι λέγει, τὸν βασιλέα	δὲ	τῶν Αἰγυπτίων Ἀμένωφιν οὐκ οἰόμενον
[1, 34]	οἷς ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων	δὲ	τῶν ἄλλων τὰ δοχθέντα ποιοῦντας
[1, 23]	παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ πολλοὶ	δὲ	τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς μὲν
[1, 7]	εἰσὶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς	δὲ	τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο εἰς
[1, 14]	τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα	δὲ	τῶν ἐκ τῆς Θηβαίίδος καὶ
[1, 32]	παύσεσθαι τῆς πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα	δὲ	τῶν ἐπισινῶν μυριάδας εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν.
[1, 9]	μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς	δὲ	τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ
[1, 6]	ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ. Περὶ	δὲ	τῶν ἡμετέρων προγόνων ὅτι τὴν
[1, 34]	καθῶσιν (εἰς τὸ πέλαγος. Βυθισθέντων	δὲ	τῶν λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς
[1, 10]	πλείστων δ' αὐτόπτης γενόμενος, ὅλως	δὲ	τῶν λεχθέντων ἢ πραχθέντων οὐδοτιοῦν
[1, 1]	περὶ τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι	δὲ	τῶν μὲν ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων
[1, 26]	θεῶν συγκρύψαι τὰ ξόανα. Τὸν	δὲ	υἱὸν Σέθω τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ
[1, 26]	αὐτοῖς (τὴν χώραν ποιήσειν. Οἱ	δὲ	ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες προθύμως εἰς
[1, 15]	παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος, πειθόμενος	δὲ	ὑπὸ τῶν φίλων (διάδημα ἐφόρει
[1, 11]	ἱστορίας (συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς	δὲ	φανερόν, ὡς οἶμαι, πεποιηκὼς ὅτι
[1, 19]	Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως. (Κρατῆσαι	δέ	φησι τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας
[1, 28]	δὲ Μωυσῆν αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ	δέ	φησιν ἔτει τὸν Ἀμένωφιν, τοσοῦτον
[1, 29]	τοῖς ἔθεσι πλεῖστον διέφερον. Ὁ	δέ	φησιν εὐθὺς ὑπακοῦσαι τοῖς ὑπισχνουμένοις,
[1, 33]	τῷ βασιλεῖ τὸν καθαρμόν, οὗτος	δὲ	Φριτοβαύτην· ὁ δὲ δὴ τοῦ
[1, 33]	τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς (ἐπικουρίαν, ὁ	δὲ	Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 33]	τῆς τῶν μιαρῶν ἐκβολῆς, (ὁ	δὲ	Χαιρήμων ἴδιον ὡς τῆς Ἴσιδος
[1, 15]	ἐκράτησεν τῆς ἰδίας βασιλείας. (Ἡ	δὲ	χώρα ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ
[1, 34]	ἱερῶν εἰς τόπους ἐρήμους, τοὺς	δὲ	ψωροὺς καὶ λεπροὺς βυθίσαι, ὡς
[1, 15]	τριάκοντα καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ	δὲ	Ὦρος τριακονταὲξ καὶ μῆνας πέντε.
[1, 22]	τῶν ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων, καλοῦνται	δέ,	ὥς φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ
[1, 22]	Λέγει τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος πάλιν	τάδε,	ὅτι μετὰ τὴν ἐν Γάζῃ
[1, 22]	Εἶτα προστίθησι μετὰ ταῦτα καὶ	τάδε·	ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ ἔλεγε
[1, 7]	παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ πρὸς χρήματα	μηδὲ	τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ
[1, 13]	τοὺς μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα	μηδὲ	ταύτην ἔτι τὴν πρόφασιν οἱ
[1, 15]	δὲ ἐνετείλατο διάδημα μὴ φορεῖν	μηδὲ	τὴν βασιλίδα μητέρα τε τῶν
[1, 12]	τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο	μηδὲ	τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης
[1, 12]	οὖν ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ	μηδὲ	τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο
[1, 29]	καὶ τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα	μηδὲ	τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι,
[1, 29]	τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς	μηδὲ	τῶν οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε, τούτοις
[1, 28]	ὅλως τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας	μηδὲ	ὠμότητος. Ὁ δὲ τὴν πολιτείαν
[1, 29]	ἀνύδρου, δῆλον ὅτι οὐ ῥᾴδιον	οὐδὲ	ἀμαχεὶ στρατοπέδῳ διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν
[1, 22]	ἡμέρας. Ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔστιν	οὐδὲ	ἀνάθημα τὸ παράπαν οὐδὲ φύτευμα
[1, 2]	Κάδμου σεμνύνονται μαθεῖν. Οὐ μὴν	οὐδὲ	ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου δύναιτό
[1, 12]	οὔτε τῶν ἅμα τούτοις γενομένων	οὐδὲ	εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ ποτε
[1, 22]	διαλέκτου δῶρον θεοῦ. (Καὶ μὴν	οὐδὲ	Ἡρόδοτος ὁ Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν
[1, 26]	μόνον πόλεις καὶ κώμας ἐνέπρησαν	οὐδὲ	ἱεροσυλοῦντες οὐδὲ λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν
[1, 26]	καὶ κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες	οὐδὲ	λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ
[1, 4]	τὰ περὶ τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ'	οὐδὲ	παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας
[1, 3]	γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ πάντες. (Ἀλλ'	οὐδὲ	περὶ τῶν Σικελικῶν τοῖς περὶ
[1, 12]	διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν	οὐδὲ	πρὸς λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι τινές,
[1, 31]	οἰκουμένην ὑφ' ἡμῶν. (Ὅτι δὲ	οὐδὲ	συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ τὸ
[1, 25]	ἔνιοι τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ'	οὐδὲ	ταῖς ἀρχαίαις αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν
[1, 12]	οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ' ἐμπορίαις χαίρομεν	οὐδὲ	ταῖς πρὸς ἄλλους διὰ τούτων
[1, 33]	γένος εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ'	οὐδὲ	τὴν αἰτίαν διεσάφησε, δι' ἣν
[1, 33]	μετεβάλοντο. (Τὸ δὲ δὴ θαυμασιώτατον,	οὐδὲ	τίνας καλεῖ τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν
[1, 33]	Αἰθιοπίαν. (Τὸ δὲ δὴ γενναιότατον,	οὐδὲ	τίνες ἢ πόθεν ἦσαν αἱ
[1, 31]	τῶν λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ'	οὐδὲ	τοῖς καὶ τὸ βραχύτατόν τι
[1, 35]	καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος	οὐδὲ	τὸν αὐτὸν ἐκείνοις εὗρεν εἰπεῖν
[1, 28]	αὐτῷ καθαρεῦσαι προείρητο τὴν Αἴγυπτον,	οὐδὲ	τότε τῆς χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ
[1, 2]	ὕστερος φαίνεται γενόμενος, καί φασιν	οὐδὲ	τοῦτον ἐν γράμμασι τὴν αὐτοῦ
[1, 22]	ἔστιν οὐδὲ ἀνάθημα τὸ παράπαν	οὐδὲ	φύτευμα παντελῶς οὐδὲν οἷον ἀλσῶδες
[1, 22]	τὸν τόπον τοῦτον οὐκ ἂν	ἦλθε	φοβούμενος, (μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ
[1, 22]	ἄλλων καὶ καταρωμένων αὐτῷ, τί	μαίνεσθε,	ἔφη, κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν ὄρνιθα
[1, 33]	τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς	κε	μυριάσι τῶν λεπρῶν ἢ ταῖς
[1, 19]	φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς τοὺς Ἕλληνας	ἐξήνεγκε	τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ
[1, 24]	οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο πολλοῖς	συμβέβηκε	διὰ τὴν ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι
[1, 22]	παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν	εἴρηκε	Σύρους τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ
[1, 31]	δῆλός ἐστι· τοῖς γὰρ λεπρῶσιν	ἀπείρηκε	μήτε μένειν ἐν πόλει μήτ'
[1, 26]	πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ πρότερον	ἱστόρηκε	γενέσθαι τὴν τῶν ποιμένων ἔξοδον
[1, 25]	ὅσον θεοῦ φύσις ζῴων ἀλόγων	διέστηκε.	(Κοινὸν μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐστι
[1, 33]	ἴδιον ὡς τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον	συντέθεικε.	Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν εἶναι λέγει
[1, 28]	χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς	ἔδωκε	πόλιν, ὥς φησι, τὴν πάλαι
[1, 17]	χρυσίου μὲν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	ἔδωκε	τάλαντα, τεμὼν δὲ καλλίστην ὕλην
[1, 27]	ὕστερον πρὸς ἄλλους λεχθησομένων ἕνεκα·	δέδωκε	γὰρ οὗτος ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν
[1, 22]	σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον	ἔβαλε	καὶ τὸν ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν.
[1, 9]	παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί	με	διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος
[1, 18]	Βαλέζωρος υἱός, ὃς βιώσας ἔτη	με	ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος
[1, 28]	οὗ τοῦτο κατορθώσειν ὁ βασιλεὺς	ὑπελάμβανε.	Καὶ πῶς οὐ προέγνω τὸ
[1, 29]	οὓς μηδὲ τῶν οἰκείων οὐδεὶς	ὑπέμενε,	τούτοις ἔμελλον παρακινδυνεύσειν βοηθοῦντες; Οὐ
[1, 22]	ἐνέταξε λέγων· (Τῶν δ' ὄπιθεν	διέβαινε	γένος θαυμαστὸν ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος	γέγονε	Μέττηνος υἱός, ὃς (βιώσας ἔτη
[1, 18]	βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη	ρνε	μῆνες η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ
[1, 20]	προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν	μετήλλαξε	τὸν βίον βεβασιλευκὼς ἔτη μγ,
[1, 22]	ἔθνη τελευταῖον καὶ τὸ ἡμέτερον	ἐνέταξε	λέγων· (Τῶν δ' ὄπιθεν διέβαινε
[1, 26]	καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν	ἐπέταξε	τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως
[1, 13]	θαλάσσης, οὕτως δὲ βιοτεύειν προῃρημένον;	~(Φέρε	τοίνυν ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι
[1, 15]	τῶν φίλων (διάδημα ἐφόρει καὶ	ἀντῆρε	τῷ ἀδελφῷ. Ὁ δὲ τεταγμένος
[1, 19]	καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο καὶ	κατεσκεύασε	τὸν καλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον διὰ
[1, 29]	τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς	ἠκολούθησε	διὰ τῆς ψάμμου τῆς ἀνύδρου,
[1, 26]	νεὼ κατασκευάσασθαι, (μέχρι μὲν τούτων	ἠκολούθησε	ταῖς ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ δοὺς
[1, 29]	καὶ χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν	ἐνίκησε	μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους
[1, 21]	καταρίθμησις· ἐπ' Ἰθωβάλου τοῦ βασιλέως	ἐπολιόρκησε	Ναβουχοδονόσορος τὴν Τύρον ἐπ' ἔτη
[1, 1]	τὴν χώραν ἣν νῦν ἔχομεν	κατῴκησε	Πεντακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸν ἱστορίαν περιέχουσαν
[1, 28]	ὁ βασιλεὺς γάρ φησιν Ἀμένωφις	ἐπεθύμησε	τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ
[1, 35]	τί δὲ τοιούτους ἂν αὐτοῖς	ἐπεχείρησε	τιθέναι νόμους περὶ θεῶν καὶ
[1, 19]	πάντων ἐκράτησεν καὶ τὸν ναὸν	ἐνέπρησε	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως τε
[1, 14]	δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη τὸν βίον	ἐτελεύτησε.	(Μετὰ τοῦτον δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν
[1, 22]	ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος	(ἠρώτησε,	διὰ τί προσμένουσι. Δείξαντος δὲ
[1, 33]	ἥκοντες, ἀλλ' οὐδὲ τὴν αἰτίαν	διεσάφησε,	δι' ἣν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς
[1, 26]	Ἆπιν καὶ τὰ ἄλλα τὰ	ἐκεῖσε	μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα εὐθὺς εἰς
[1, 20]	(ἔτη δ. Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος	ἐκυρίευσε	μὲν τῆς βασιλείας παῖς ὢν
[1, 21]	ἐπ' ἔτη (δεκατρία. Μετὰ τοῦτον	ἐβασίλευσε	Βαὰλ ἔτη δέκα. Μετὰ τοῦτον
[1, 21]	δικασταὶ ἔτη στιγμα, ὧν μεταξὺ	ἐβασίλευσε	(Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος
[1, 23]	δ' οὐδαμοῦ κατὰ τὴν ἱστορίαν	ἐμνημόνευσε	καίτοι σχεδὸν ἐν τοῖς τόποις
[1, 28]	Ὀσίρεως, (μεταθέμενος δὲ Μωυσῆν αὑτὸν	προσηγόρευσε.	Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν ἔτει τὸν
[1, 18]	νγ ἐβασίλευσεν ἔτη λδ. Οὗτος	ἔχωσε	τὸν Εὐρύχωρον τόν τε χρυσοῦν
[1, 23]	τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ	τε	Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων
[1, 19]	ὅτι ὁ τεταγμένος σατράπης ἔν	τε	Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς περὶ τὴν
[1, 34]	τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ τούς	τε	ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ
[1, 14]	ἐν τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο τήν	τε	ἄνω καὶ κάτω χώραν δασμολογῶν
[1, 26]	εἰς Μέμφιν ἀναλαβών τε τόν	τε	Ἆπιν καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[1, 19]	περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί	τε	ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν παρὰ
[1, 34]	ἔλθωσιν εἰς τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί	τε	αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν
[1, 19]	ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων τό	τε	Βήλου ἱερὸν καὶ τὰ λοιπὰ
[1, 7]	Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα τῆς	τε	γαμετῆς (καὶ τῶν ἐπάνω προγόνων
[1, 22]	τινας τῶν μεθ' ἑαυτοῦ τήν	τε	διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν αὐτοῖς· εἶχεν
[1, 26]	τῶν ἐν τούτοις ἡγεμόνων τά	τε	ἱερὰ ζῷα τὰ πρῶτα μάλιστα
[1, 34]	Βόκχοριν τοὺς χρησμοὺς λαβόντα τούς	τε	ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι
[1, 15]	τε καὶ χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου	τε	ἱκανοῦ γεγονότος Ἅρμαϊς ὁ καταλειφθεὶς
[1, 18]	ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί, τοῖς	τε	Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς
[1, 6]	~(Ὅτι μὲν οὖν παρ' Αἰγυπτίοις	τε	καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν
[1, 31]	πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός	τε	καὶ βλάβην νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ
[1, 2]	στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία	τε	καὶ ζήτησις, εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο,
[1, 2]	καὶ τοὺς περὶ τῶν οὐρανίων	τε	καὶ θείων πρώτους παρ' Ἕλλησι
[1, 12]	διεξῆλθεν. (Περὶ μὲν γὰρ Γαλατῶν	τε	καὶ Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν οἱ
[1, 32]	Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν γραμματέας Μωσῆν	τε	καὶ Ἰώσηπον καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα,
[1, 23]	καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός	τε	καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ
[1, 22]	πόλιν αὐτὴν τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην	τε	καὶ μεγίστην ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν
[1, 15]	καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν Ἀσσυρίους	τε	καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας τοὺς
[1, 2]	συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην	τε	καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς (μνήμης
[1, 22]	αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν	τε	καί τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν
[1, 14]	ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν	τε	καὶ τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν
[1, 26]	μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν	τε	καὶ τὸν βασιλέα χόλον τῶν
[1, 19]	χώραν καὶ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίων	τε	καὶ Φοινίκων καὶ Σύρων καὶ
[1, 2]	ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις	τε	καὶ Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν, ἐῶ
[1, 15]	ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς ἀνατολὰς πόλεις	τε	καὶ χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε
[1, 31]	ξυρήσεις πάσης τῆς τριχός, πολλάς	τε	κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας
[1, 14]	περιβαλεῖν τοὺς ποιμένας, ὅπως τήν	τε	κτῆσιν ἅπασαν ἔχωσιν ἐν ὀχυρῷ
[1, 26]	θεοὺς ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν ἀπό	τε	λεπρῶν καὶ τῶν ἄλλων μιαρῶν
[1, 14]	φησιν ὁ Μάνεθως ἅπαντα τείχει	τε	μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς
[1, 27]	ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς	τε	μὴ εἶναι τὸ γένος Αἰγυπτίους,
[1, 28]	καὶ τοὺς ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως	τε	μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος.
[1, 28]	καὶ κακῶς διακειμένων πῶς οἷόν	τε	μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς
[1, 34]	συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ χείρονα (θεῶν	τε	ναοὺς καὶ βωμούς, οἷς ἂν
[1, 8]	μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ τούς	τε	νόμους περιέχει καὶ τὴν ἀπ'
[1, 14]	βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί	τε	πάλιν οὐκ ἀλόγως ὑπὸ τῶν
[1, 19]	ἐνέπρησε τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως	τε	πάντα τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν
[1, 14]	Αὐτὰ μὲν οὖν οὐχ οἷόν	τε	παρατίθεσθαι τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν
[1, 19]	τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ	τε	πατρὶ αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ
[1, 1]	ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν	τε	ποιουμένους τοῦ νεώτερον εἶναι τὸ
[1, 28]	(Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς	τε	πόλεις ἀνιστάναι καὶ τὰ ἱερὰ
[1, 14]	αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν τάς	τε	πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ τὰ
[1, 34]	πρὸς τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν	τε	πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας
[1, 17]	δὲ αὐτῷ ὁ Σολομὼν ἄλλοις	τε	πολλοῖς καὶ δὴ καὶ χώραν
[1, 22]	(Οὗτος οὖν ὁ ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός	τε	πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω τόπων
[1, 17]	Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον ἄνδρα τά	τε	προτεθέντα λῦσαι καὶ αὐτὸν ἄλλα
[1, 26]	δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως (κατά	τε	σοφίαν καὶ πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων.
[1, 18]	τὰς τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών	τε	τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ (ναοὺς
[1, 6]	ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν εἴς	τε	τὰς περὶ τὸν βίον οἰκονομίας
[1, 29]	τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί	τε	ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος.
[1, 28]	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί	τε	τῇ μάχῃ καὶ κτεῖναι πολλοὺς
[1, 29]	τὰ περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ	τε	τὴν τοῦ μάντεως προαγόρευσιν, ἀλλ'
[1, 28]	μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις	τε	τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ μὴν
[1, 22]	ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ	τε	τὸν λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς· ἔστι
[1, 2]	λέγω δὲ τοὺς περὶ Κάδμον	τε	τὸν Μιλήσιον καὶ τὸν Ἀργεῖον
[1, 2]	παρ' Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην	τε	τὸν Σύριον καὶ Πυθαγόραν καὶ
[1, 26]	παλινδρομήσας ἧκεν εἰς Μέμφιν ἀναλαβών	τε	τόν τε Ἆπιν καὶ τὰ
[1, 23]	καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς ἐκείναις	τε	τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι
[1, 19]	ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί	τε	τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ τῆς
[1, 7]	καθάπερ ἤδη γέγονεν πολλάκις Ἀντιόχου	τε	τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν χώραν
[1, 18]	Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν	τε	τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν
[1, 18]	ἱερὰ καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν τό	τε	τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστάρτης,
[1, 14]	φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν ἔκ	τε	τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτός,
[1, 15]	φορεῖν μηδὲ τὴν βασιλίδα μητέρα	τε	τῶν τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ
[1, 18]	τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν, ἐπί	τε	ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν ἀπὸ
[1, 19]	τὰ λοιπὰ κοσμήσας φιλοτίμως τήν	τε	ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς πόλιν καὶ
[1, 18]	Οὗτος ἔχωσε τὸν Εὐρύχωρον τόν	τε	χρυσοῦν κίονα τὸν ἐν τοῖς
[1, 5]	καὶ μετὰ ταῦτα γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν.	~(Ἅτε	δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς,
[1, 8]	~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως,	ἅτε	μήτε τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν
[1, 22]	εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι	μήτε	ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ'
[1, 34]	τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς	μήτε	ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε ἄριστα
[1, 34]	αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν	μήτε	ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ χείρονα
[1, 12]	ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ τὰ	μήτε	γενόμενα παρ' αὐτοῖς ἔθη μήτε
[1, 22]	βαστάζειν ἐν τοῖς εἰρημένοις χρόνοις	μήτε	γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι
[1, 28]	ἱερέων, καὶ τοῦτον αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι	μήτε	θεοὺς προσκυνεῖν μήτε τῶν ἐπ'
[1, 12]	μήτε γενόμενα παρ' αὐτοῖς ἔθη	μήτε	λεγόμενα γράφειν ὡς ἐκείνων αὐτοῖς
[1, 31]	ἐστι· τοῖς γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε	μήτε	μένειν ἐν πόλει μήτ' ἐν
[1, 7]	ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι	μήτε	μετέχειν τῆς ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως
[1, 26]	πρῶτον μὲν αὐτοῖς νόμον ἔθετο	μήτε	προσκυνεῖν θεοὺς μήτε τῶν μάλιστα
[1, 8]	συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο	μήτε	πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν.
[1, 22]	εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης ἡμέρας καὶ	μήτε	τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν τοῖς
[1, 8]	τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος	μήτε	τινὸς ἐν τοῖς γραφομένοις ἐνούσης
[1, 8]	οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως, ἅτε	μήτε	τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος
[1, 7]	ὁτιοῦν γένοιτο εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται	μήτε	τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν
[1, 28]	αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς προσκυνεῖν	μήτε	τῶν ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων
[1, 26]	νόμον ἔθετο μήτε προσκυνεῖν θεοὺς	μήτε	τῶν μάλιστα ἐν Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων
[1, 1]	τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν	Ἐπαφρόδιτε,	τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν
[1, 33]	τοσαῦται τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν	εἴτε	Αἰγύπτιοι τὸ γένος εἴτ' ἔξωθεν
[1, 35]	(ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν πορείαν.	Εἴτε	γὰρ Αἰγύπτιοι τὸ γένος ἦσαν,
[1, 8]	τὰ δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων	πέντε	μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ τούς
[1, 33]	μυριάδας ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ	(πέντε	πρὸς ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν
[1, 15]	δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ μῆνας	πέντε.	Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα
[1, 15]	δὲ Ὦρος τριακονταὲξ καὶ μῆνας	πέντε.	Τοῦ δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα
[1, 19]	μεγάλα καὶ ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις	δεκαπέντε.	(Ἐν δὲ τοῖς βασιλείοις τούτοις
[1, 32]	(Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν μυριάδας	εἰκοσιπέντε	ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν γραμματέας
[1, 15]	μῆνας ἐννέα. Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις	εἰκοσιπέντε	καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ
[1, 15]	Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη	εἰκοσιπέντε	καὶ μῆνας τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν,
[1, 18]	ἡμῶν εἰς τὴν χώραν ἄφιξιν·	ὅτε	γὰρ αὐτὴν πᾶσαν πολέμῳ παρέλαβον,
[1, 26]	ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ	ὅτε	δέοι καὶ ῥᾳδίως ὑποχείριον αὐτοῖς
[1, 26]	Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις γὰρ ἦν βασιλεὺς	ὅτε	ἐξῄεσαν, ἀπὸ δὲ τούτων μεταξὺ
[1, 29]	τὴν τοῦ μάντεως προαγόρευσιν, ἀλλ'	ὅτε	τῶν λιθοτομιῶν ἐξῆλθον καὶ πόλιν
[1, 22]	οὐκ ὀλίγα· φησὶ γάρ, Ἀλεξάνδρου	ποτὲ	ἐν Βαβυλῶνι γενομένου καὶ προελομένου
[1, 12]	οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ	ποτε	καὶ μόλις αὐτῶν εἰς τοὺς
[1, 14]	ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων	ποτὲ	μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ τῆς
[1, 7]	ἐπ' αὐτῆς Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου	ποτὲ	σύστημα τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν
[1, 35]	περὶ τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺς ὤμοσαν	μηδέποτε	εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι
[1, 29]	δέον τοῖς ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν,	ὁπότε	ταῦτα πρὸ τῆς ἐκείνων ἀφίξεως
[1, 14]	Φοβουμένους δὲ τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν,	τότε	γὰρ ἐκείνους τῆς Ἀσίας κρατεῖν,
[1, 22]	ἀλλὰ καὶ τῇ ψυχῇ. Καὶ	τότε	διατριβόντων ἡμῶν περὶ τὴν Ἀσίαν
[1, 13]	τὰς περὶ τούτων πίστεις παράσχω,	τότε	καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ
[1, 31]	κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας	τότε	παρελθεῖν εἰς τὴν ἱερὰν πόλιν.
[1, 29]	ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ οἱ	τότε	πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι
[1, 26]	προειρημένων κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι τοῖς	τότε	τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις· καὶ
[1, 28]	καθαρεῦσαι προείρητο τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ	τότε	τῆς χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν
[1, 18]	γὰρ αὐτὴν πᾶσαν πολέμῳ παρέλαβον,	τότε	τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα
[1, 26]	αὐτοῖς καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν	τότε	τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν
[1, 33]	πρὸς τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας	τότε	φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ τῶν
[1, 4]	Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν	ἑκάστοτε	πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο μάλιστα δὴ
[1, 1]	τῆς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς,	κράτιστε	ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ
[1, 28]	καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺς εἶδεν,	ὥστε	καινῆς αὐτῷ τέχνης οὐκ ἔδει.
[1, 12]	ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν Ἔφορος,	ὥστε	πόλιν οἴεται μίαν εἶναι τοὺς
[1, 9]	μοι περιῆν θάρσος τῆς ἀληθείας,	ὥστε	πρώτους πάντων τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ
[1, 26]	ἀνοσίως καὶ τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν,	ὥστε	τὴν τῶν προειρημένων κράτησιν χρυσὸν
[1, 18]	ἀεὶ ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἃ	ἐπέταττε	Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται
[1, 8]	παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί τις οὐδὲν	οὔτε	ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν,
[1, 33]	μυριάδας κ. Ὢ τῆς εὐχερείας·	οὔτε	γὰρ πρότερον οἵτινες ἦσαν αἱ
[1, 30]	~(Κατὰ μὲν οὖν τὸν Μανεθῶν	οὔτε	ἐκ τῆς Αἰγύπτου τὸ γένος
[1, 12]	κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος	οὔτε	Θουκυδίδης οὔτε τῶν ἅμα τούτοις
[1, 8]	τις οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν	οὔτε	μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν
[1, 8]	οὔτ' εἰς τοὺς τόπους παραβαλόντες	οὔτε	πλησίον τούτων πραττομένων προσελθόντες, ἀλλ'
[1, 8]	τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος	οὔτε	προσθεῖναί τις οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν
[1, 33]	τριάκοντα καὶ ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν	οὔτε	πῶς αἱ εἴκοσι καὶ τρεῖς
[1, 29]	αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι τὸν Ἀμένωφιν	οὔτε	τὰς ἐκ τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς
[1, 29]	πολλὴν εἰς τοῦτο παρασκευὴν ἔχοντες	οὔτε	τὴν ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν, ὁ
[1, 25]	χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν,	οὔτε	τὴν εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς
[1, 25]	ἐγένετο τῶν ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες,	οὔτε	τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ
[1, 12]	οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος οὔτε Θουκυδίδης	οὔτε	τῶν ἅμα τούτοις γενομένων οὐδὲ
[1, 30]	Αἰγύπτου τὸ γένος ἡμῶν ἐστιν	οὔτε	τῶν ἐκεῖθέν τινες ἀνεμίχθησαν· τῶν
[1, 12]	τοῖς λόγοις βλασφημοῦντας. ~(Ἡμεῖς τοίνυν	οὔτε	χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ' ἐμπορίαις
[1, 22]	παρέργως ἀλλὰ περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων	συγγέγραφε	βιβλίον, ἐξ οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς
[1, 35]	ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον	εἴληφε	μέγεθος, ἑτέραν ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ
[1, 22]	πλὴν ἐκείνων τοὺς ἄλλους πάντας	δεδίδαχε	τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς ἐνύπνια καὶ
[1, 28]	ἀπέβη. Τίνα δὲ καὶ λόγον	εἶχε	διὰ τοὺς ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας
[1, 28]	ἐδύνατο; Καὶ διὰ τί ταύτην	ἔσχε	τὴν ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ Δία
[1, 20]	διαγενόμενος ἐν ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ	κατέστρεψε	τὸν βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει
[1, 17]	νήσῳ χώσας τὸν μεταξὺ τόπον	συνῆψε	τῇ πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν
[1, 26]	τῶν ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων	ἔπεμψε	πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως
[1, 15]	ἱερέων τῆς Αἰγύπτου γράψας βιβλίον	ἔπεμψε	τῷ Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ πάντα
[1, 2]	ἄρχειν ἕκαστοι τῶν ἀφ' ἑαυτῶν,	ὀψὲ	δὲ καὶ μόλις ἔγνωσαν φύσιν
[1, 12]	γενομένων οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ'	ὀψέ	ποτε καὶ μόλις αὐτῶν εἰς