HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe, Contra Apion, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ο  =  82 formes différentes pour 403 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 22]   οὕτως ἡμῶν μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος δὲ     Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ
[1, 22]   ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν     Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ
[1, 15]   αὐτῷ πάντα καὶ ὅτι ἀντῆρεν     ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν
[1, 18]   ἐβασίλευσεν (ἔτη ιβ. Μετὰ τοῦτον     ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀσθάρυμος βιώσας ἔτη
[1, 15]   Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ     ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν
[1, 22]   θεοῦ. (Καὶ μὴν οὐδὲ Ἡρόδοτος     Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ ἔθνος,
[1, 27]   πάλιν, ὅτι μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν     Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης
[1, 22]   ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ ὡς ἀληθῶς     ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ τῶν παρὰ
[1, 22]   τῶν βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος οὖν     ἄνθρωπος διαβαδιζόντων πολλῶν κατὰ τὴν
[1, 22]   γὰρ αὐτὴν καλοῦσιν. (Οὗτος οὖν     ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε πολλοῖς κἀκ
[1, 22]   προειρημένου μνημονεύων ἀνδρός οὗτος, φησίν,     ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης
[1, 22]   ζητοῦμεν ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν, εἶπεν     Ἀριστοτέλης, κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν
[1, 22]   μᾶλλον ὧν εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν     Ἀριστοτέλης παρὰ τῷ Κλεάρχῳ καὶ
[1, 22]   τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος γὰρ     Ἀριστοτέλους ὢν μαθητὴς καὶ τῶν
[1, 15]   ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν (τὴν ἀρχὴν     αὐτοῦ υἱὸς Χέβρων ἔτη δεκατρία.
[1, 22]   Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν     βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας εἰς
[1, 28]   αἰτίαν τοῦ πλάσματος ὑποτίθεται καταγέλαστον·     βασιλεὺς γάρ φησιν Ἀμένωφις ἐπεθύμησε
[1, 33]   αἰτίαν διεσάφησε, δι' ἣν αὐτοὺς     βασιλεὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον ἀνάγειν
[1, 26]   χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς     βασιλεύς, ἵνα πρὸς κατάλυσιν αὐτοῖς
[1, 28]   Πῶς δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως     βασιλεύς; μὲν γὰρ αὐτὸν
[1, 28]   μάντις, δι' οὗ τοῦτο κατορθώσειν     βασιλεὺς ὑπελάμβανε. Καὶ πῶς οὐ
[1, 19]   βεβασιλευκότας. Εἶθ' ἑξῆς ὑποκαταβὰς ὀλίγον     Βηρῶσος πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ
[1, 19]   ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν     Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς
[1, 26]   (μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην.     γὰρ Μανεθὼς οὗτος τὴν
[1, 28]   ἐξορίσαι τῆς Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους,     δ' αὐτοὺς εἰς τὰς λιθοτομίας
[1, 22]   διὰ τὴν ἐν Συρίᾳ στάσιν.     δὲ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ καὶ
[1, 35]   κοσμήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον οὕτως ὀνομάσαντες.     δὲ γενναῖος ὑπὸ πολλῆς τοῦ
[1, 33]   τὸν καθαρμόν, οὗτος δὲ Φριτοβαύτην·     δὲ δὴ τοῦ πλήθους ἀριθμὸς
[1, 29]   οὔτε τὴν ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν,     δὲ καὶ μέχρι τῆς Συρίας
[1, 22]   μὲν πατρὶς εἰλήφει δεσπότην πικρόν,     δὲ νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων
[1, 26]   τούτῳ πειθαρχήσοντες ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν.  (Ὁ   δὲ πρῶτον μὲν αὐτοῖς νόμον
[1, 15]   ἐφόρει καὶ ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ.     δὲ τεταγμένος ἐπὶ τῶν ἱερέων
[1, 28]   μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος.     δὲ τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς
[1, 24]   Ἀθηναίων, τὴν δὲ Λακεδαιμονίων Πολυκράτης,     δὲ τὸν Τριπολιτικὸν γράψας, οὐ
[1, 29]   καὶ τοῖς ἔθεσι πλεῖστον διέφερον.     δέ φησιν εὐθὺς ὑπακοῦσαι τοῖς
[1, 33]   παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς (ἐπικουρίαν,     δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ τῆς
[1, 33]   γενέσθαι τῆς τῶν μιαρῶν ἐκβολῆς,  (ὁ   δὲ Χαιρήμων ἴδιον ὡς τῆς
[1, 22]   ἡμῶν τὸ ἔθνος. Λέγει τοίνυν     Ἑκαταῖος πάλιν τάδε, ὅτι μετὰ
[1, 15]   λαὸν τῶν ποιμένων εἰς Ἱεροσόλυμα     ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς
[1, 18]   δωδεκάτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας     ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν
[1, 17]   ἀξίων. (Ἐν οἷς γέγραπται, ὅτι     ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ
[1, 20]   ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν     ἐπιβουλεύσας αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν (ἔτη
[1, 12]   τοιαύτας πράξεις κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ'     Ἡρόδοτος οὔτε Θουκυδίδης οὔτε τῶν
[1, 9]   Ἀρχέλαος, Ἡρώδης σεμνότατος, αὐτὸς     θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι μὲν
[1, 22]   παρ' ἐνίοις ἠξιοῦτο. Δηλοῖ δὲ     Θεόφραστος (ἐν τοῖς περὶ νόμων·
[1, 18]   τὰ προβλήματα, ἐπέταττε Σολομὼν     Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ
[1, 22]   (μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος     Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου
[1, 15]   (μῆνας ἕξ. Τοῦ δὲ Σέθως     καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν καὶ ναυτικὴν
[1, 15]   (Χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότος Ἅρμαϊς     καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν
[1, 22]   ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ ταύτης Πτολεμαῖος     Λάγου ἐνίκα κατὰ Γάζαν μάχῃ
[1, 35]   τοῖς νοσήμασι περιπεσόντων; Λέγει γάρ     λαὸς τῶν (Ἰουδαίων. Ὁποῖος; Ἔπηλυς
[1, 18]   ὧν πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος     Λεαστάρτου, ὃς βιώσας ἔτη νδ
[1, 32]   ταὐτὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ     Μανεθὼς Ἀμένωφιν καὶ τὸν υἱὸν
[1, 14]   ὄνομα τῷ τόπῳ. Τοῦτόν φησιν     Μάνεθως ἅπαντα τείχει τε μεγάλῳ
[1, 16]   ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν     Μάνεθως. Δῆλον δέ ἐστιν ἐκ
[1, 14]   ἀγνοίας ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ τοίνυν     Μάνεθως ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν
[1, 16]   ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο τοίνυν     Μάνεθως ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν
[1, 16]   ἔτεσι χιλίοις. (Ὑπὲρ ὧν δ'     Μάνεθως οὐκ ἐκ τῶν παρ'
[1, 27]   παρίημι συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ     Μανεθὼς πάλιν, ὅτι μετὰ ταῦτα
[1, 28]   οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς ἦν     μάντις, δι' οὗ τοῦτο κατορθώσειν
[1, 28]   Εἶτα πῶς οὐκ ἐξ ἀρχῆς     μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο;
[1, 28]   παρήκουσεν τοῦ μάντεως βασιλεύς;     μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι
[1, 33]   πρὸς ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν     μὲν Μανεθὼς πρότερον εἰς τὰς
[1, 15]   ὀνόματος Αἴγυπτος· λέγει γάρ, ὅτι     μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς
[1, 23]   ἧς τὰ νῦν λέγειν προεθέμην.  (Ὁ   μέντοι Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων
[1, 29]   τοὐναντίον γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν, ὡς     παῖς τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας
[1, 19]   ἔχοντα (τὸν τρόπον· ἀκούσας δ'     πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι
[1, 33]   τὴν Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν,     περὶ τῶν λεπρῶν τὸ τῆς
[1, 17]   λόγος ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος     περὶ τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις
[1, 21]   δ' ἔτει τῆς Εἰρώμου (Κῦρος     Πέρσης τὸ κράτος παρέλαβεν. Καὶ
[1, 18]   υἱοὶ τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν     πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος Λεαστάρτου,
[1, 23]   μέντοι Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων     πρεσβύτερος καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ
[1, 26]   ἔτη νθ καὶ μετ' αὐτὸν     πρεσβύτερος τῶν υἱῶν αὐτοῦ Ῥάμψης
[1, 14]   ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ     πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη
[1, 22]   μετὰ τὴν ἐν Γάζῃ μάχην     Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν
[1, 33]   ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν     Ῥαμέσσης τοῦ Ἀμενώφιος υἱὸς
[1, 22]   ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν     Σάμιος ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ
[1, 26]   Δαναὸν μετονομασθῆναί φησιν, ὃν ἐκβαλὼν     Σέθως ἐβασίλευσεν ἔτη νθ καὶ
[1, 9]   ὧν ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης     σεμνότατος, αὐτὸς θαυμασιώτατος βασιλεὺς
[1, 17]   ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ     Σολομὼν ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ
[1, 17]   καὶ κρείττων ἐν τούτοις ἦν     Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται
[1, 21]   τούτου Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν     σύμπας χρόνος ἔτη νδ καὶ
[1, 19]   πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι     τεταγμένος σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ
[1, 26]   ἐχρησάμην. γὰρ Μανεθὼς οὗτος     τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν ἐκ τῶν
[1, 23]   τεκμήριον οἶμαι παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ     τὴν περὶ τῶν διαδόχων ἱστορίαν
[1, 18]   ἔτη ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος     τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς βιώσας
[1, 27]   ἐκ τούτων οὐκ ἦν Μωυσῆς     τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ πολλαῖς
[1, 33]   ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν Ῥαμέσσης     τοῦ Ἀμενώφιος υἱὸς κατὰ μὲν
[1, 19]   τῆς λάρνακος, ἐν Νῶχος     τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη
[1, 26]   ἧκον εἰς Αὔαριν. Ἀμένωφις δ'     τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς ὡς ἐπύθετο
[1, 26]   χάριτι γὰρ ἦν αὐτῷ ὑποχείριος     τῶν Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος
[1, 17]   τοῦ παρ' ἡμῖν· Εἴρωμος γὰρ     τῶν Τυρίων βασιλεὺς φίλος ἦν
[1, 17]   τὸν τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου τελευτήσαντος     υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος
[1, 20]   τῆς δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο     υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς
[1, 27]   Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης δυνάμεως καὶ     υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης καὶ αὐτὸς
[1, 18]   Ἀβιβάλου διεδέξατο τὴν βασιλείαν αὐτοῦ     υἱὸς Εἴρωμος, ὃς βιώσας (ἔτη
[1, 22]   τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν     Ὑπεροχίδης, εἴ τί σοι δοκεῖ.
[1, 22]   ἴσα σοι δόξω λέγειν. Καὶ     Ὑπεροχίδης εὐλαβούμενος, δι' αὐτὸ γάρ,
[1, 28]   θεοὺς ἰδεῖν; Πῶς δ' εὔλογος     φόβος τῶν μὴ παρ' αὐτὸν
[1, 33]   Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα μὲν     Χαιρήμων. Οἶμαι δὲ αὐτόθεν φανερὰν
[1, 33]   δὲ Μωσεῖ καὶ τὸν Ἰώσηπον     Χαιρήμων ὡς ἐν ταὐτῷ χρόνῳ
[1, 18]   πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται πᾶς     χρόνος ἀπὸ τῆς Εἰρώμου βασιλείας
[1, 18]   Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ     χρόνος ἀπὸ τούτου τοῦ βασιλέως
[1, 8]   μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος     χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν.
[1, 22]   τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ καθ'     καιρὸς ἦν αὐτοῖς μνημονεύοντας παραθέσθαι
[1, 17]   καλλίστην ὕλην ἐκ τοῦ ὄρους,     καλεῖται Λίβανος, εἰς τὸν ὄροφον
[1, 9]   γενομένην τῶν πραττομένων οὐκ ἔστιν     τὴν ἐμὴν γνῶσιν διέφυγεν· καὶ
[1, 8]   καὶ τὰς μετὰ τούτων ἀναγραφάς.  (Ὃ   τίς ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων ὑπὲρ
[1, 10]   κατηγορίας παραδόξου καὶ διαβολῆς, δέον  ἐκεῖνο   γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ τὸν ἄλλοις
[1, 29]   ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος.  (Ἐκεῖνο   μέντοι πῶς οὐκ ἄλογον, τῶν
[1, 27]   καὶ ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος  ἐκεῖνο   τῶν ὕστερον πρὸς ἄλλους λεχθησομένων
[1, 27]   μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν Ἀμένωφις  ἀπὸ   Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης δυνάμεως καὶ
[1, 22]   ἐκείνη προσεδόκησεν, ποιουμένου δὲ τὴν  ἀπὸ   Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ περὶ
[1, 8]   ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν.  (Ἀπὸ   δὲ Ἀρταξέρξου μέχρι τοῦ καθ'
[1, 8]   χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν.  (Ἀπὸ   δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς μέχρι
[1, 26]   γὰρ ἦν βασιλεὺς ὅτε ἐξῄεσαν,  ἀπὸ   δὲ τούτων μεταξὺ τῶν βασιλέων
[1, 7]   γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ παρ' ἡμῖν  ἀπὸ   δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ
[1, 12]   μὲν ἡμῶν αἱ πόλεις μακρὰν  ἀπὸ   θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν
[1, 22]   Μάκρωνες οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες  ἀπὸ   Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι· οὗτοι
[1, 19]   τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα τοὺς  ἀπὸ   Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς χρόνους
[1, 17]   παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις  ἀπὸ   παμπόλλων ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ γεγραμμένα
[1, 26]   υἱὸν Σέθω τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ  ἀπὸ   Ῥαψηοῦς τοῦ πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη
[1, 22]   θαυμαστὸν ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν  ἀπὸ   στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν
[1, 26]   δυνήσεται θεοὺς ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν  ἀπό   τε λεπρῶν καὶ τῶν ἄλλων
[1, 14]   μυριάδων ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων  ἀπὸ   τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς
[1, 9]   δεδεμένον, αὖθις δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην  ἀπὸ   (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς τὴν
[1, 26]   τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν  ἀπὸ   τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν
[1, 18]   Καρχηδόνα. (Συνάγεται πᾶς χρόνος  ἀπὸ   τῆς Εἰρώμου βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος
[1, 34]   Τὸ δὲ ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα  ἀπὸ   τῆς ἐκείνων διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον
[1, 35]   καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει  ἀπὸ   τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν,
[1, 18]   ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν  ἀπὸ   τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ μέχρι
[1, 14]   τοῦ Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην δ'  ἀπό   τινος ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην
[1, 31]   εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως  ἀπὸ   τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ'
[1, 15]   βασιλείας. (Ἡ δὲ χώρα ἐκλήθη  ἀπὸ   τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος Αἴγυπτος· λέγει
[1, 26]   τὸ γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ  ἀπὸ   τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,
[1, 28]   γένος Ἡλιοπολίτης, ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ  ἀπὸ   τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,
[1, 8]   παλαιότατα κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν τὴν  ἀπὸ   τοῦ θεοῦ μαθόντων, τὰ δὲ
[1, 18]   τε ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν  ἀπὸ   τοῦ λεγομένου Λιβάνου ὄρους κέδρινα
[1, 22]   δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες  ἀπὸ   τοῦ τόπου· προσαγορεύεται γὰρ ὃν
[1, 18]   βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ χρόνος  ἀπὸ   τούτου τοῦ βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος
[1, 17]   ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι τοίνυν  ἀπὸ   τούτων ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ τὰ
[1, 19]   Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ  ἀπὸ   τῶν ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων
[1, 14]   ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον  ἀπὸ   τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων. Αὐτὰ
[1, 20]   ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς  ὑπὸ   Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ τοῦ
[1, 4]   γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί φασι τοὺς  ὑπὸ   Δράκοντος αὐτοῖς περὶ τῶν φονικῶν
[1, 1]   (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς  ὑπὸ   δυσμενείας ὑπό τινων εἰρημέναις προσέχοντας
[1, 35]   οὕτως ὀνομάσαντες. δὲ γενναῖος  ὑπὸ   πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ
[1, 25]   οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες δὲ ζηλουμένους  ὑπὸ   πολλῶν ἐφθόνησαν. Εἰς τοσοῦτον γὰρ
[1, 20]   Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις  ὑπὸ   Σεμιράμεως τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν
[1, 17]   ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς  ὑπὸ   Σολομῶνος τοῦ βασιλέως ἔτεσι θᾶττον
[1, 26]   συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς τοὺς  ὑπὸ   Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς πόλιν
[1, 19]   καὶ τὴν χώραν ἐξ ἀρχῆς  ὑπὸ   τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ
[1, 1]   συχνοὺς ὁρῶ ταῖς ὑπὸ δυσμενείας  ὑπό   τινων εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις καὶ
[1, 3]   δὲ καὶ Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος  ὑπό   τινων κατηγορεῖται καίτοι δοκῶν ἀκριβεστάτην
[1, 18]   ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Οὗτος ἀπώλετο  ὑπὸ   τοῦ ἀδελφοῦ Φέλλητος, ὃς λαβὼν
[1, 32]   καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις  ὑπὸ   τοῦ Ἀμενώφιος, ἃς οὐ θέλειν
[1, 33]   καὶ τριάκοντα μυριάδας ἀνθρώπων καταλελειμμένας  ὑπὸ   τοῦ Ἀμενώφιος καὶ μετ' ἐκείνων
[1, 19]   Χαλδαίων καὶ διατηρουμένην τὴν βασιλείαν  ὑπὸ   τοῦ βελτίστου αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου
[1, 20]   πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς  ὑπὸ   τοῦ τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος αὐτοῦ
[1, 25]   καὶ σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες  ὑπὸ   τυφλότητος τοῦ πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ'
[1, 14]   (Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ ἀλόγως  ὑπὸ   τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ
[1, 22]   (Τοιγαροῦν, φησί, καὶ κακῶς ἀκούοντες  ὑπὸ   τῶν ἀστυγειτόνων καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων
[1, 20]   ἐν Ἱεροσολύμοις, ὅτι κατεπρήσθη μὲν  ὑπὸ   τῶν Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο δὲ
[1, 12]   διὰ γειτονίαν καὶ τὸ Σκυθικὸν  ὑπὸ   τῶν εἰς τὸν Πόντον ἐγνώσθη
[1, 1]   ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης ἀρχαιολογίας  ὑπὸ   τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς δὲ
[1, 22]   εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις  ὑπὸ   τῶν Περσικῶν βασιλέων καὶ σατραπῶν
[1, 28]   φησι, τὴν πάλαι μὲν οἰκηθεῖσαν  ὑπὸ   τῶν ποιμένων, Αὔαριν δὲ καλουμένην.
[1, 2]   παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς  ὑπὸ   τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν
[1, 20]   διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν (κακοήθη  ὑπὸ   τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ
[1, 15]   ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος, πειθόμενος δὲ  ὑπὸ   τῶν φίλων (διάδημα ἐφόρει καὶ
[1, 23]   συγγραφέων τὸ ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ'  ὑπὸ   φθόνου τινὸς δι' ἄλλας
[1, 19]   Καταλαβὼν δὲ τὰ πράγματα διοικούμενα  ὑπὸ   Χαλδαίων καὶ διατηρουμένην τὴν βασιλείαν
[1, 26]   θεατήν ὥσπερ Ὢρ εἷς τῶν  πρὸ   αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν
[1, 19]   πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς  πρὸ   αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας.
[1, 8]   δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται τοῖς  πρὸ   αὐτῶν διὰ τὸ μὴ γενέσθαι
[1, 33]   ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν  πρὸ   Μωυσέως πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα,
[1, 29]   ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα  πρὸ   τῆς ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον καὶ
[1, 28]   ὑπελάμβανε. Καὶ πῶς οὐ προέγνω  τὸ   ἀδύνατον αὐτοῦ τῆς ἐπιθυμίας; Οὐ
[1, 14]   γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ  τὸ   ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει.
[1, 7]   τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ  τὸ   ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ
[1, 20]   βασιλεύσας ἔτη β. Μετὰ δὲ  τὸ   ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν
[1, 20]   τρίτης· Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ  τὸ   ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν
[1, 17]   τῆς πόλεως προσέχωσεν καὶ μεῖζον  τὸ   ἄστυ ἐποίησεν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου
[1, 35]   ἀναισχύντως; Ἀλλ' ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη  τὸ   βιβλίον εἴληφε μέγεθος, ἑτέραν ποιησάμενος
[1, 12]   ἀνεπίμικτον, τοῦ δὲ γράφειν ψευδῆ  τὸ   βούλεσθαι δοκεῖν τι πλέον τῶν
[1, 31]   ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ τοῖς καὶ  τὸ   βραχύτατόν τι τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις
[1, 4]   (τὴν κυριωτέραν εἶναί μοι δοκοῦσαν·  τὸ   γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι
[1, 22]   οὖν ἐν παρεκβάσει ταῦτ' εἴρηκεν,  τὸ   γὰρ προκείμενον ἦν αὐτῷ καθ'
[1, 31]   ἐκ τοῦ ὕδατος σωθέντα Μωσῆν·  τὸ   γὰρ ὕδωρ οἱ Αἰγύπτιοι μῶυυ
[1, 14]   τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς ποιμένες·  τὸ   γὰρ υκ καθ' ἱερὰν γλῶσσαν
[1, 14]   ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας·  τὸ   γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ
[1, 33]   ἐλέγχειν τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν ἐληλεγμένους·  τὸ   γὰρ ὑπ' ἄλλων ἦν μετριώτερον.
[1, 29]   ἔπραττον καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ  τὸ   γένος Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ χρόνοις
[1, 14]   παρατίθεσθαι τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν  τὸ   γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς
[1, 27]   ἐξ ἀρχῆς τε μὴ εἶναι  τὸ   γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν
[1, 11]   παρέξω καὶ τοὺς βεβλασφημηκότας ἡμῶν  τὸ   γένος ἀποδείξω λίαν ἐν τοῖς
[1, 14]   τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι  τὸ   γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν
[1, 22]   κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα  τὸ   γένος αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα
[1, 19]   τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν  τὸ   γένος, γνώριμος δὲ τοῖς περὶ
[1, 35]   τῶν (Ἰουδαίων. Ὁποῖος; Ἔπηλυς  τὸ   γένος ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν
[1, 33]   στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι  τὸ   γένος εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ'
[1, 7]   τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ  τὸ   γένος ἐξετάζειν ἐκ τῶν ἀρχαίων
[1, 28]   αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν, ἦν  τὸ   γένος Ἡλιοπολίτης, ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ
[1, 26]   τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς  τὸ   γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ
[1, 30]   Μανεθῶν οὔτε ἐκ τῆς Αἰγύπτου  τὸ   γένος ἡμῶν ἐστιν οὔτε τῶν
[1, 1]   τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον εἶναι  τὸ   γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ
[1, 35]   τὴν πορείαν. Εἴτε γὰρ Αἰγύπτιοι  τὸ   γένος ἦσαν, οὐκ ἂν ἐκ
[1, 22]   τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος  τὸ   γένος Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν
[1, 26]   Ὀσίρεως, ὡς μετέβη εἰς τοῦτο  τὸ   γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη
[1, 35]   εἰπεῖν τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ καὶ  τὸ   γένος ὅστις ἦν καὶ τίνων,
[1, 13]   ὅτι μὴ παλαιόν ἐστιν αὐτῶν  τὸ   γένος, τῷ μηθὲν ἐν ταῖς
[1, 7]   θεοῦ προσεδρεύοντας κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως  τὸ   γένος (τῶν ἱερέων ἄμικτον καὶ
[1, 5]   ἐκείνην αἰτίαν· οἱ γὰρ ἐπὶ  τὸ   γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ τὴν
[1, 31]   εἰς τὴν μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει,  τὸ   δ' ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ τὸν
[1, 34]   κτίσαντας (δὲ πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν.  Τὸ   δὲ ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ
[1, 33]   τὸν Ἀμένωφιν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν.  (Τὸ   δὲ δὴ γενναιότατον, οὐδὲ τίνες
[1, 33]   πρὸς τὸν Ῥαμεσσῆ μετεβάλοντο.  (Τὸ   δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας
[1, 28]   παθεῖν οὐδ' ἂν ἑαυτὸν ἔσπευδεν.  (Τὸ   δὲ δὴ πάντων εὐηθέστατον ἴδωμεν·
[1, 22]   νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων ἐθισμόν.  (Τὸ   δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς
[1, 14]   καθ' ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει,  τὸ   δὲ σὼς ποιμήν ἐστι καὶ
[1, 22]   γὰρ ὃν κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία.  Τὸ   δὲ τῆς πόλεως αὐτῶν ὄνομα
[1, 2]   δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν  τὸ   δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ
[1, 22]   Ἡρόδοτος Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν  τὸ   ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται
[1, 23]   οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν συγγραφέων  τὸ   ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ φθόνου
[1, 22]   παρασχεῖν πολλοὺς καὶ τούτων ἐπισταμένους  τὸ   ἔθνος ἡμῶν καὶ καθ'
[1, 22]   πόλεις οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι  τὸ   ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν
[1, 22]   καὶ κατὰ Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν  τὸ   ἔθνος. Λέγει τοίνυν Ἑκαταῖος
[1, 22]   περὶ τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν  τὸ   ἔθνος· πολλὰς μὲν γὰρ ἡμῶν,
[1, 14]   τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό φησιν  τὸ   ἔθνος τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους
[1, 15]   ὑπογράψω. (Φησὶ δὲ οὕτως· μετὰ  τὸ   ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὸν λαὸν
[1, 5]   καίτοι τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ  τὸ   ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν (ἐπεδείκνυντο,
[1, 17]   αἰνίγματα πολλὰ τῶν χρημάτων εἰς  τὸ   ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν
[1, 12]   ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ μηδὲ  τὸ   ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ
[1, 22]   πάντα τὰ ἔθνη τελευταῖον καὶ  τὸ   ἡμέτερον ἐνέταξε λέγων· (Τῶν δ'
[1, 22]   σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ περὶ  τὸ   θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων ὑπειλημμένος διενεγκεῖν
[1, 32]   τῷ Ἀμενώφει μεμφομένη αὐτόν, ὅτι  τὸ   ἱερὸν αὐτῆς ἐν τῷ πολέμῳ
[1, 17]   ἐποίησεν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς  τὸ   ἱερὸν καθ' ἑαυτὸ ὂν ἐν
[1, 22]   τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ  τὸ   κάλλος ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ μυριάδας
[1, 5]   βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ  τὸ   κατηγορεῖν τῶν πράξεων τῶν
[1, 21]   τῆς Εἰρώμου (Κῦρος Πέρσης  τὸ   κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν
[1, 12]   τοῦ μὲν μὴ γιγνώσκειν τἀληθὲς  τὸ   λίαν ἀνεπίμικτον, τοῦ δὲ γράφειν
[1, 20]   τῆς πόλεως τείχη κατασκάψαι διὰ  τὸ   λίαν αὐτῷ πραγματικὴν καὶ δυσάλωτον
[1, 14]   τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι  τὸ   λοιπὸν τάς τε πόλεις ὠμῶς
[1, 20]   τῆς Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν οὖν  τὸ   λοιπὸν τοῦ χρόνου διαγενόμενος ἐν
[1, 22]   δὲ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ καὶ  τὸ   μέγεθος τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν
[1, 22]   ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν  τὸ   μέλλον, εἰς τὸν τόπον τοῦτον
[1, 22]   τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν  τὸ   μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος ἐκ
[1, 25]   ἔλαβον τοῦ μισεῖν καὶ φθονεῖν  τὸ   μὲν ἐξ ἀρχῆς, ὅτι κατὰ
[1, 9]   ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν  τὸ   μὲν πρῶτον δεδεμένον, αὖθις δὲ
[1, 29]   ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ καὶ  τὸ   μετ' αὐτῶν πλῆθος, εἰ καὶ
[1, 8]   ἠξίωται τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ  τὸ   μὴ γενέσθαι τὴν τῶν προφητῶν
[1, 1]   νεώτερον εἶναι τὸ γένος ἡμῶν  τὸ   μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς ἐπιφανέσι τῶν
[1, 19]   ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας πρὸς  τὸ   μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν
[1, 5]   τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς μὲν ἐπὶ  τὸ   μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ πρὸς
[1, 8]   εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις  τὸ   νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα καὶ
[1, 31]   ἡγεῖται. Καὶ μὴν κἂν θεραπευθῇ  τὸ   νόσημα καὶ τὴν αὑτοῦ φύσιν
[1, 34]   χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν πρὸς  τὸ   ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν τε πόλιν
[1, 5]   ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ νομίζοντες. (Ὅλως δὲ  τὸ   πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι·
[1, 22]   ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ  τὸ   παράπαν οἶνον οὐ πίνοντες ἐν
[1, 22]   δὲ οὐκ ἔστιν οὐδὲ ἀνάθημα  τὸ   παράπαν οὐδὲ φύτευμα παντελῶς οὐδὲν
[1, 34]   χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς  τὸ   πέλαγος. Βυθισθέντων δὲ τῶν λεπρῶν
[1, 33]   η καὶ λ (ταῖς περὶ  τὸ   Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες ἴσως
[1, 29]   Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων εἰς  τὸ   Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο μὲν
[1, 3]   ἕκαστοι περὶ τῶν πραγμάτων εἴκαζον;  Τὸ   πλεῖον γοῦν διὰ τῶν βιβλίων
[1, 22]   δὲ τοῖς βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ  τὸ   πλέον γνῶναι τοῦ βιβλίου· φυλάττομαι
[1, 12]   λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι τινές,  τὸ   πλέον ἔχειν ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν
[1, 29]   ἐπινοῆσαί τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι  τὸ   πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι πῶς οὐκ
[1, 28]   πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε  τὸ   πλῆθος ἐνδησάμενον, μὴν τούτοις
[1, 29]   πλείστας ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε  τὸ   πλῆθος ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ
[1, 35]   εἰς ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι  τὸ   πλῆθος ὑπελείφθησαν; τίνα τρόπον
[1, 14]   γὰρ τοῖς ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν  τὸ   ποιμαίνειν πάτριον ἦν καὶ νομαδικὸν
[1, 20]   μῆνας θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ  τὸ   πολλὰ ἐμφαίνειν (κακοήθη ὑπὸ τῶν
[1, 35]   ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν εἰς  τὸ   προκείμενον πειράσομαι προσαποδοῦναι.
[1, 9]   γὰρ τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον  τὸ   Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον καὶ
[1, 12]   Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν καὶ  τὸ   Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν εἰς τὸν
[1, 9]   διέφυγεν· καὶ γὰρ τὰ κατὰ  τὸ   στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς
[1, 2]   ἐστι παρ' αὐτοῖς περὶ  τὸ   συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ
[1, 14]   (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ  τὸ   σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο
[1, 31]   οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ  τὸ   σῶμα κεχρημένος ἦν, ἐκ τῶν
[1, 25]   μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐστι πάτριον  τὸ   ταῦτα θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ
[1, 19]   τῶν ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων  τό   τε Βήλου ἱερὸν καὶ τὰ
[1, 18]   ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν  τό   τε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς
[1, 19]   τὸν καλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον διὰ  τὸ   τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς
[1, 33]   ἠθέλησεν, περὶ τῶν λεπρῶν  τὸ   τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ
[1, 22]   ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ παρελκύσας  (τὸ   τόξον ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα
[1, 22]   ἐν Βαβυλῶνι γενομένου καὶ προελομένου  τὸ   τοῦ Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν ἀνακαθᾶραι
[1, 22]   (Οὐκοῦν, εἶπεν Ἀριστοτέλης, κατὰ  τὸ   τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ γένος
[1, 8]   μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως, ἅτε μήτε  τὸ   ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος μήτε
[1, 12]   (περὶ τὰς ἐμπορίας σπουδὴ διὰ  τὸ   φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ πρὸς
[1, 12]   πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ  τὸ   φυλάττειν τοὺς νόμους καὶ τὴν
[1, 26]   Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν οὖν αὐτοὺς  ἐπηγγείλατο   πρῶτον μὲν εἰς Αὔαριν τὴν
[1, 15]   βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν, μόνον δὲ  ἐνετείλατο   διάδημα μὴ φορεῖν μηδὲ τὴν
[1, 28]   ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους δὲ πῶς  ἐδύνατο;   Καὶ διὰ τί ταύτην ἔσχε
[1, 22]   τι ὑγιὲς ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ  ἠδύνατο   προγιγνώσκειν τὸ μέλλον, εἰς τὸν
[1, 18]   (μη ἐβασίλευσεν ἔτη λβ. Τοῦτον  διεδέξατο   Βαλέζωρος υἱός, ὃς βιώσας ἔτη
[1, 18]   ταῦτά φησι· τελευτήσαντος δὲ Ἀβιβάλου  διεδέξατο   τὴν βασιλείαν αὐτοῦ υἱὸς
[1, 18]   Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος Εἰρώμου  διεδέξατο   τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος υἱός, ὃς
[1, 20]   μὲν ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων,  ἤρξατο   δὲ πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς
[1, 21]   γὰρ ἔτει τῆς Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας  ἤρξατο   πολιορκεῖν Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει
[1, 19]   τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς  ἐξειργάσατο   καὶ κατεσκεύασε τὸν καλούμενον κρεμαστὸν
[1, 18]   πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν  ἐποιήσατο   ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί, τοῖς
[1, 19]   ἀρχῆς ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν  ἐποιήσατο.   Τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ συνέβη
[1, 17]   Λίβανος, εἰς τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν.  Ἀντεδωρήσατο   δὲ αὐτῷ Σολομὼν ἄλλοις
[1, 14]   δὲ καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὴν  ἠσφαλίσατο   μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων ποτὲ μεῖζον
[1, 18]   Περιτίῳ μηνί, τοῖς τε Ἰτυκαίοις  ἐπεστρατεύσατο   μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους· οὓς
[1, 28]   μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον  προηπίστατο;   (Πῶς δὲ οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν
[1, 20]   καὶ τὴν Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος  κατεστρέψατο.   (Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ καὶ
[1, 26]   ἱεροῖς τιμώμενα ὥς γ' ἑαυτὸν  μετεπέμψατο   καὶ τοῖς κατὰ μέρος ἱερεῦσι
[1, 14]   ἀδελφοὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον  μετεπέμψατο   τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ
[1, 26]   δὲ πρῶτον μὲν αὐτοῖς νόμον  ἔθετο   μήτε προσκυνεῖν θεοὺς μήτε τῶν
[1, 26]   τοῦ πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα  ἐξέθετο   πρὸς τὸν ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς
[1, 19]   πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς  ἐπύθετο,   πάντων ἐκράτησεν καὶ τὸν ναὸν
[1, 26]   τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς ὡς  ἐπύθετο   τὰ κατὰ τὴν ἐκείνων ἔφοδον,
[1, 12]   μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς  ἐγιγνώσκετο   μηδὲ τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι
[1, 19]   ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν,  περιεβάλετο   τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον πόλεως
[1, 31]   χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν  ἀφείλετο.   Πῶς οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα
[1, 18]   νη ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Οὗτος  ἀπώλετο   ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ Φέλλητος, ὃς
[1, 5]   ἐλέγξειν, πολλὴ πρὸς ἀλλήλους  ἐγένετο   διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ
[1, 20]   μγ, τῆς δὲ βασιλείας κύριος  ἐγένετο   υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος
[1, 8]   τὰ δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς  ἐγένετο   σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων
[1, 25]   τὴν εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς  ἐγένετο   τῶν ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε
[1, 22]   ἐν Γάζῃ μάχην Πτολεμαῖος  ἐγένετο   τῶν περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής,
[1, 19]   τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς  παρεγένετο   διὰ τῆς ἐρήμου εἰς Βαβυλῶνα.
[1, 14]   Καὶ οὗτος ἐν τῇ Μέμφιδι  κατεγίνετο   τήν τε ἄνω καὶ κάτω
[1, 22]   καὶ μεθ' ἡμέραν· καὶ ὅτι  παρεκελεύετο   μὴ διέρχεσθαι τόπον, ἐφ' ὃν
[1, 15]   ταῖς εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον  ἐπεπορεύετο   τὰς πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε
[1, 14]   προφυλακήν. (Ἔνθα δὲ κατὰ θέρειαν  ἤρχετο   τὰ μὲν σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν
[1, 28]   λελωβημένους ἐκείνους, ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι  προείρητο   τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε τῆς
[1, 2]   οὐδὲ ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου  δύναιτό   τις ἂν δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν
[1, 10]   οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς τις  ἡγήσαιτο   τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς
[1, 31]   καὶ μεταξύ τις ἱερώμενος τοιαύτῃ  χρήσαιτο   συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο.
[1, 15]   γάρ, ὅτι μὲν Σέθως  ἐκαλεῖτο   Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ἀδελφὸς
[1, 14]   τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν.  Ἐκαλεῖτο   δὲ τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος
[1, 31]   ἀπιθάνως μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν,  ἐκαλεῖτο.   Τοῦτο μὲν οὖν εἰς τὴν
[1, 7]   Τοῖς δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν  γένοιτο   εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε τοῖς
[1, 25]   ~(Τῶν δὲ εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν  ἤρξαντο   μὲν Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ' ἐκείνοις
[1, 29]   οὐκ ἂν δὲ πρὸς ἅπαντας  ἤραντο   πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες
[1, 6]   εἰ καὶ πλείω τῶν εἰρημένων  ἐποιήσαντο   περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς
[1, 2]   περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν  ἐποιήσαντο   πρόνοιαν τοῦ μηδὲν ἄμνηστον τῶν
[1, 35]   δὲ καὶ πόλιν καὶ νεὼν  ᾠκοδομήσαντο   πᾶσι περιβόητον; (Ἐχρῆν δὲ καὶ
[1, 14]   δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως  ἐχρήσαντο   τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ
[1, 6]   μάλιστα δὴ τῶν Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων  ἐχρήσαντο   Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε τὰς
[1, 26]   τινα τῶν Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων Ὀσάρσηφον  ἐστήσαντο   καὶ τούτῳ πειθαρχήσοντες ἐν πᾶσιν
[1, 22]   ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ  συνεστρατεύσαντο   καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς διαδόχοις
[1, 22]   ἡμῶν. Ὅτι δὲ οὐ μόνον  ἠπίσταντο   τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον
[1, 21]   ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες  μετεπέμψαντο   Μέρβαλον ἐκ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ
[1, 21]   ἐβασίλευσεν ἔτη δ. Τούτου τελευτήσαντος  μετεπέμψαντο   τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς
[1, 29]   θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους  ἔθεντο   νόμους τοῖς πατρίοις αὐτῶν (καὶ
[1, 26]   τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως  ἐργάζοιντο   καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ
[1, 29]   αὐτῶν πλῆθος, εἰ καὶ πρότερον  ὠργίζοντο   τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς τὰ
[1, 5]   τοὺς ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον  ἡρμόζοντο   τινὲς μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν
[1, 35]   τῶν πατρίων ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως  μετεβάλοντο,   εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως τινὲς
[1, 33]   κατέπεσον πρὸς τὸν Ῥαμεσσῆ  μετεβάλοντο.   (Τὸ δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ
[1, 29]   κακῶς ἔπραττον, ἴσως ἂν καὶ  παρεβάλλοντο,   πόλιν δὲ κατοικοῦντες εὐδαίμονα καὶ
[1, 8]   τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ  παρεγένοντο   μήτε πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων
[1, 13]   καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους  παρείχοντο   τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν
[1, 5]   τὸ ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν  (ἐπεδείκνυντο,   καὶ καθ' ὅντινα τρόπον ἐν
[1, 26]   ἱεροσυλοῦντες οὐδὲ λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν  ἠρκοῦντο,   ἀλλὰ καὶ τοῖς αὐτοῖς ὀπτανίοις
[1, 14]   νομαδικὸν ἔχοντες τὸν βίον οὕτως  ἐκαλοῦντο   ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ
[1, 2]   τε καὶ ζήτησις, εἰ γράμμασιν  ἐχρῶντο,   καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ
[1, 28]   ἄλλος ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν  ἐπέπυστο,   ποταποί τινές εἰσι καὶ τίνα
[1, 22]   Καὶ Ὑπεροχίδης εὐλαβούμενος, δι'  αὐτὸ   γάρ, ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν
[1, 17]   Ὀλυμπίου Διὸς τὸ ἱερὸν καθ'  ἑαυτὸ   ὂν ἐν νήσῳ χώσας τὸν
[1, 32]   φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ προσθεὶς  ταὐτὸ   ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ
[1, 13]   Τύριοι. Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι  ταὐτὸ   τοῦτο δυναίμην ἂν λέγειν, ἐπεὶ
[1, 22]   διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου παρ' ἐνίοις  ἠξιοῦτο.   Δηλοῖ δὲ Θεόφραστος (ἐν
[1, 12]   μίαν εἶναι τοὺς Ἴβηρας τοὺς  τοσοῦτο   μέρος τῆς ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας,
[1, 22]   κατοικούντων μόνοι τοῦτο ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι·  τοῦτο   ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ αὐτῶν.
[1, 14]   τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς,  τοῦτο   δέ ἐστιν βασιλεῖς ποιμένες· τὸ
[1, 35]   τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν,  τοῦτο   δὲ μετὰ ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον
[1, 8]   τῶν γραψάντων βούλησιν ἐσχεδιασμένους, καὶ  τοῦτο   δικαίως καὶ περὶ τῶν παλαιοτέρων
[1, 13]   Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ  τοῦτο   δυναίμην ἂν λέγειν, ἐπεὶ καὶ
[1, 34]   ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ δὲ ἄστυ  τοῦτο   Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς ἐκείνων διαθέσεως
[1, 22]   εὐλαβούμενος, δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη,  τοῦτο   καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν,
[1, 28]   ἦν μάντις, δι' οὗ  τοῦτο   κατορθώσειν βασιλεὺς ὑπελάμβανε. Καὶ
[1, 4]   περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς  τοῦτο   μάλιστα δὴ καὶ τὴν πλάνην
[1, 14]   δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει. Καὶ  τοῦτο   μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ
[1, 22]   λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν.  Τοῦτο   μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ,
[1, 29]   εἰς τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ  τοῦτο   μὲν ᾖδεισαν πάντως οἱ παραγινόμενοι,
[1, 31]   μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν, ἐκαλεῖτο.  Τοῦτο   μὲν οὖν εἰς τὴν μετάθεσιν
[1, 22]   Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις,  τοῦτο   παραθήσομαι. (Λέγει δ' οὕτως· ἐμοῦ
[1, 29]   Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς  τοῦτο   παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε τὴν ἄλλην
[1, 13]   αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι  τοῦτο   ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ Φοίνιξι
[1, 24]   περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ  τοῦτο   ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς
[1, 22]   δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι  τοῦτο   ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων
[1, 2]   ᾀσμάτων ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ  τοῦτο   πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς
[1, 24]   (Ὅτι μὲν οὖν καὶ ἑτέροις  τοῦτο   πολλοῖς συμβέβηκε διὰ τὴν ἐνίων
[1, 6]   τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις  τοῦτο   προστάξαντες, καὶ ὡς μέχρι τῶν
[1, 5]   περὶ τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι  τοῦτο   πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ τὸ ἐπάγγελμα,
[1, 26]   θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς μετέβη εἰς  τοῦτο   τὸ γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ
[1, 35]   συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε  τοῦτο   τοῖς λεπροῖς ὄνομα θέμενος
[1, 12]   ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ  τοῦτο   φαίνεται καὶ περὶ τὴν Εὐρώπην
[1, 14]   τινι βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως  τοῦτό   φησιν τὸ ἔθνος τοὺς καλουμένους
[1, 12]   μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ  τοῦτο   Φοίνικες μὲν αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν
[1, 26]   προσθεὶς ψευδὲς ὄνομα καὶ διὰ  τοῦτο   χρόνον αὐτοῦ τῆς βασιλείας ὁρίσαι
[1, 22]   δὲ πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ  συνῳκείωτο,   (παρεδίδου τι μᾶλλον ὧν εἶχεν.
[1, 26]   τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι τῶν  δύο   ἀδελφῶν Σέθω καὶ Ἑρμαίου, ὧν
[1, 8]   παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων,  δύο   δὲ μόνα πρὸς τοῖς εἴκοσι
[1, 14]   ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα καὶ μῆνας  δύο.   Καὶ οὗτοι μὲν ἓξ ἐν
[1, 22]   ἐστι καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ  (δύο   τάλαντα τὴν ὁλκήν. Ἐπὶ τούτων
[1, 16]   καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι.  (Δύο   τοίνυν Μάνεθως ἡμῖν τὰ
[1, 27]   ἔχων δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ  δύο   τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς
[1, 15]   Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας  δύο.   Τοῦ δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/06/2008