>

Livre, Chap.
[6, 13]	τε συνιστάνον καὶ τὸν πεποιηκότα.	χαίρει	δὲ Σαοῦλος ἀκούσας ἐν Κίλλα
[6, 11]	ἐλθὼν ὡς ἱλαρόν τε καὶ	χαίροντα	κατέλαβεν ἤρξατο λόγους αὐτῷ περὶ
[6, 7]	πολεμίους οἴκαδε πρὸς αὑτὸν ὑπέστρεψε	χαίρων	ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις. ὁ δὲ
[6, 5]	τὸ θεῖον καὶ ἀστραπαῖς καὶ	χαλάζης	καταφορᾷ τὴν τοῦ προφήτου περὶ
[6, 7]	καταλλάττεσθαι τῷ Σαούλῳ καὶ μὴ	χαλεπαίνειν.	ὁ δὲ τὴν συγγνώμην οὐκ
[6, 5]	ἐπιτεκνωθεισῶν, ἃς εἰς δουλείας καὶ	χαλεπὰς	ὕβρεις ἤγαγον οἱ Αἰγύπτιοι, ὁ
[6, 1]	ἀπέθνησκον γὰρ ὑπὸ δυσεντερίας, πάθους	χαλεποῦ	καὶ τὴν ἀναίρεσιν ὀξυτάτην ἐπιφέροντος
[6, 3]	πολιτείαν τῶν τοῦ προφήτου παίδων	χαλεπῶς	τε τοῖς πραττομένοις ἔφερε καὶ
[6, 9]	σίκλων, κόρυθα δὲ καὶ κνημῖδας	χαλκέας	ὁποίας εἰκὸς ἦν ἀνδρὸς οὕτω
[6, 6]	σπανιζούσης σιδήρου καὶ τῶν ὅπλα	χαλκεύειν	δυναμένων: οὐ γὰρ εἴων οἱ
[6, 2]	τοῖς Ἰσραηλίταις τὰ ὑπολειπόμενα τῶν	Χαναναίων.	~(Ὁ δὲ προφήτης Σαμουῆλος διακοσμήσας
[6, 9]	τὸ στρατόπεδον αὐτῶν διαρπάζει τὸ	χαράκωμα	καὶ ἐνέπρησε: τὴν κεφαλὴν δὲ
[6, 13]	πάλιν ἐπὶ τὴν Ἑβραίων ἐστρατευκέναι	χάραν	ἀκουσθέντες: ἐπὶ γὰρ τούτους ἀνέστρεψε
[6, 4]	οὐδ' ἐπὶ μικραῖς εὐπραγίαις τὴν	χαρὰν	κατασχεῖν δυναμένων, ἀλλ' εἰς τὸ
[6, 10]	κυμβάλων καὶ τυμπάνων καὶ παντοίας	χαρᾶς	ᾖδον αἱ μὲν γυναῖκες, ὡς>
[6, 6]	ὑπὸ τῆς ἐπὶ τῇ νίκῃ	χαρᾶς	οὕτω παραλόγως γενομένῃ, συμβαίνει γὰρ
[6, 13]	δ' ἐδίδασκεν αὐτοὺς οἰόμενος ἀνθρώπῳ	χαρίζεσθαι	ἀγαθῷ καὶ ταύτης τυγχάνειν ἀξίῳ
[6, 13]	διαβολὰς παρέχοντα δεῖ τὰς ἀκοὰς	χαρίζεσθαι	μὲν ἐκείνοις τὸ πιστεύειν αὐτοῖς,
[6, 11]	οἶδα γάρ, ἔφη, πάντα σε	χαρίζεσθαί	μοι καὶ παρέχειν ἐθέλοντα: νουμηνία
[6, 7]	λογισάμενος οὐκ εἶναι δίκαιον ἁμαρτήματα	χαρίζεσθαι	παραιτήσει: οὐ γὰρ ἐξ ἄλλου
[6, 13]	αὑτὸν ἐπανέρχεται. οἱ δὲ Ζιφηνοὶ	χαριζόμενοι	τῷ Σαούλῳ μηνύουσιν αὐτῷ παρ'
[6, 7]	πάθει δὲ νικώμενος ἰδίῳ καὶ	χαριζόμενος	ἀκαίρως περὶ ὧν οὐκ εἶχεν
[6, 12]	ταῦτα παρασχεῖν ὡμολόγει οὐχὶ Δαυίδῃ	χαριζόμενος,	ἀλλ' αὐτῷ: πολέμιον γὰρ σὸν
[6, 14]	ταύτην αἰτουμένη παρ' αὐτοῦ τὴν	χάριν	ἀντὶ τῆς παραβόλου μαντείας, ἣν
[6, 13]	μοι, φησί, καὶ τῷ θεῷ	χάριν	ἔχε κωλύοντί σε μιανθῆναι ἀνθρωπίνῳ
[6, 13]	ἐφείσατο δικαίως ἂν αὐτὸν ἀνελών,	χάριν	ἔχειν αὐτῷ τῆς σωτηρίας ἔλεγε
[6, 13]	ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπῄνεσεν αὐτοὺς	χάριν	ἔχειν ὁμολογήσας τὸν ἐχθρὸν αὐτῷ
[6, 12]	παρεκάλει: κατανεύσαντος δ' αὐτοῦ τὴν	χάριν	καὶ πάσης τοὺς γονεῖς τοῦ
[6, 1]	ἀλλ' ἐπινεύουσι μὲν αὐτοῖς τὴν	χάριν,	λαβόντες δὲ τὴν κιβωτὸν ἐν
[6, 14]	εὐεργεσίας ἀμειβομένη τινὸς γεγενημένης οὔτε	χάριν	μέλλουσαν θηρωμένη, τελευτήσοντα γὰρ αὐτὸν>
[6, 5]	αὐτοῖς δουλείας, μηδὲν μήτ' αἰδοῖ	χαρισαμένους	μήτε ὑποστειλαμένους φόβῳ μήτε ἄλλῳ
[6, 13]	φιλανθρώπως αὐτὸν ὑπεδέξατο καὶ τοῦτο	χαρίσηται,	τόπον τινὰ τῆς χώρας δοὺς
[6, 4]	εἰς Γάλγαλα ὑπ' ἐμοῦ, ἵνα	χαριστήρια	τούτων θύσωμεν τῷ θεῷ. φράσας
[6, 1]	πόλεως χρυσοῦς ἀναθεῖναι τῷ θεῷ	χαριστήριον,	ὅτι προενόησεν αὐτῶν τῆς σωτηρίας
[6, 7]	δὲ τὸν προφήτην ὑποστρέψαντα θυσίας	χαριστηρίους	ἐπιτελέσαι τῷ θεῷ: ὁ δὲ,
[6, 14]	ἐλθόντα δέξασθαι, καὶ νῦν τῆς	χάριτος	ἀμοιβὴν ἐκτεῖσαι βουλόμενον καὶ τιμωρήσασθαι
[6, 5]	κέρδους ἕνεκα ἢ πλεονεξίας ἢ	χάριτος	τῆς πρὸς ἄλλους: ἐλέγξαι δὲ
[6, 2]	καὶ διισταμένης εἰς ἔνια τῶν	χασμάτων	καταφέρεσθαι, ἔπειτα βρονταῖς καταψοφήσας καὶ
[6, 13]	τοῦ βασιλέως. διαβὰς δὲ τὸν	χείμαρρον	καὶ ἐπὶ τὴν κορυφὴν ἀνελθὼν
[6, 9]	καὶ πέντε λίθους ἐκ τοῦ	χειμάρρου	βαλὼν εἰς τὴν πήραν τὴν
[6, 9]	εἰς αὐτὴν κατέθηκεν ἐκ τοῦ	χειμάρρου	λίθων ἕνα καὶ ἁρμόσας τῇ
[6, 14]	πολεμίοις: παραγενόμενος δ' ἐπί τινα	χειμάρρουν	Βάσελον λεγόμενον καὶ πλανωμένῳ τινὶ
[6, 7]	πολλὰς καὶ λόχους περὶ τὸν	χειμάρρουν	τίθησιν, ὡς μὴ μόνον ἐκ
[6, 5]	οὐδεὶς ἐνταῦθα γεγενημένον, θέρους ἀκμῇ	χειμῶνα,	αἰτησάμενος τὸν θεὸν παρέξω τοῦτο
[6, 14]	εἰκὸς οὐ παρόντος αὐτῷ κατὰ	χεῖρα	τοῦ θείου προορώμενος. ζητηθῆναι δ'
[6, 13]	μὲν δεύτερον διαφυγὼν τὰς Δαυίδου	χεῖρας	εἰς τὰ βασίλεια καὶ τὴν
[6, 12]	ᾔτει καὶ ὅπλον τι μετὰ	χεῖρας	ῥομφαίαν ἢ δοράτιον: παρῆν δὲ
[6, 9]	μάχην, οὐκ ἤρχοντο δὲ εἰς	χεῖρας.	(Τοῦ δὲ πολέμου συνεστηκότος τοῖς
[6, 9]	καὶ σφενδόνην ἐν τῇ δεξιᾷ	χειρὶ	φέρων ἐπὶ τὸν Γολίαθον ἐπορεύετο.
[6, 12]	τετρακόσιοι. θαρρήσας δὲ ὡς καὶ	χειρὸς	αὐτῷ καὶ συνεργίας ἤδη γεγενημένης
[6, 3]	προφητείαν λαβόντες. κελεύω δή σε	χειροτονεῖν	αὐτοῖς ὃν ἂν ἐγὼ προείπω
[6, 3]	λόγων, ἀλλ' ἐνέκειντο λιπαρῶς καὶ	χειροτονεῖν	ἠξίουν ἤδη τὸν βασιλέα καὶ
[6, 7]	τὸν προφήτην Σαμουῆλον ἐπὶ τῷ	χειροτονῆσαι	βασιλέα τὸν Σαοῦλον μηδὲν ὧν
[6, 5]	δὲ φήσαντος καὶ δευτέρᾳ δεῖν	χειροτονίᾳ	Σαούλῳ τὴν βασιλείαν ἐπικυρῶσαι συνίασι
[6, 8]	καὶ τούτους ὁ προφήτης μηδὲν	χείρους	τοῦ πρεσβυτέρου ταῖς μορφαῖς ἐπηρώτησε
[6, 6]	τὰ πλησιόχωρα τῶν ἐθνῶν πολεμήσας	χειροῦται	τό τε Ἀμμανιτῶν καὶ Μωαβιτῶν
[6, 9]	δ' οὐχὶ τοιοῦτον ἀλλὰ καὶ	χείρω	κυνὸς αὐτὸν νομίζειν ἀπεκρίνατο. κινεῖ
[6, 1]	καὶ τὸ ἔργον ἐκ τῶν	χειρῶν	ἀφέντες ἔδραμον εὐθὺς ἐπὶ τὴν
[6, 2]	τὰς ὄψεις περιλάμψας καὶ τῶν	χειρῶν	ἐκκροτήσας τὰ ὅπλα, γυμνοὺς εἰς
[6, 5]	βίᾳ πρὸς τὸ παρὸν αὐτοὺς	χειρωσάμενος,	σοφίᾳ δὲ καὶ ἐπινοίᾳ πρὸς
[6, 14]	ἀξιούμενον ὑπ' αὐτῆς, ὡς γυνὴ	χερνῆτις	καὶ τούτῳ μόνῳ προσαναπαυομένη τῷ
[6, 13]	τὸν Δαυίδην, καί θεὸς ἤδη	χερσὶ	ταῖς ἐμαῖς ὑπέθετο αὐτόν, εἰπών,
[6, 9]	τε καὶ πᾶσαν ὑμῶν στρατιὰν	χερσὶ	ταῖς ἡμετέραις διολέσει. καρατομήσω μὲν
[6, 14]	ῥομφαίαν διὰ τὸ μὴ ταῖς	χερσὶν	αὐτὸν δύνασθαι παρασχεῖν αὐτῷ τελευτὴν
[6, 13]	Σαρουίας Ἀβισαῖον καὶ Ἀβιμέλεχον τὸν	Χετταῖον.	τοῦ δὲ Σαούλου κοιμωμένου καὶ
[6, 11]	θανάτῳ καὶ ἡ σὴ θυγάτηρ	χηρείαν	πρὶν ἢ τῆς συμβιώσεως εἰς
[6, 6]	ἄλλο μὲν οὐδὲν, ὅτι δὲ	χθὲς	ἀγνοῶν τὴν ἀρὰν αὐτοῦ καὶ
[6, 10]	ὡς> πολλὰς Σαοῦλος ἀπώλεσε Παλαιστίνων	χιλιάδας,	αἱ παρθένοι δὲ, ὡς μυριάδας
[6, 9]	γὰρ ἐνεδέδυτο σταθμὸν ἄγοντα πέντε	χιλιάδας	σίκλων, κόρυθα δὲ καὶ κνημῖδας
[6, 10]	γὰρ αὐτὸν ὁπλοφόρον, μεταστήσας ἀποδείκνυσι	χιλίαρχον	δοὺς αὐτῷ χώραν ἀμείνονα μὲν
[6, 12]	ἐν τοῖς μάλιστα δοῦλον καὶ	χιλίαρχον	καὶ τὸ τούτων μεῖζον γαμβρόν
[6, 3]	σωματοφύλακας, δρομεῖς δὲ ἄλλους καὶ	χιλιάρχους	καὶ ἑκατοντάρχους, ποιήσουσι δὲ καὶ
[6, 12]	γὰρ καὶ γαμβρῷ σῷ καὶ	χιλιάρχῳ	παρέσχον, οὐ πολεμίῳ. (Ταῦτα λέγων
[6, 13]	γὰρ αὐτῷ ποίμνη προβάτων ἐνέμετο,	χιλίων	δ' αἰγῶν. ταῦτα Δαυίδης ἀσινῆ
[6, 11]	Παλαιστίνων τιμωρίαν, ὕβρεως δὲ καὶ	χλεύης	ἀπαλλάξαντα τὸν Ἑβραίων λαὸν ἣν
[6, 1]	ἀνέστρεψαν ὀπίσω. (Ὀργὴ δὲ καὶ	χόλος	τοῦ θεοῦ μέτεισιν ἑβδομήκοντα τῶν
[6, 14]	εὐψυχίας λέγειν ἠδυνάμην ὕλην ἡμῖν	χορηγησάσης	τῆς ὑποθέσεως, ἀλλ' ἵνα μὴ
[6, 14]	ᾧ τὸν θεὸν εὐμενῆ καὶ	χορηγὸν	τῶν ἀγαθῶν ἕξομεν. καὶ τὰ
[6, 14]	ποιεῖν εὖ πάντας τοὺς ἐν	χρείᾳ	γενομένους καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν ἄμεινον
[6, 12]	τῶν ἄλλων δὲ ὅσοις ἢ	χρεία	ἦν ἢ φόβος ἐκ Σαούλου
[6, 5]	τινος ὑποζύγιον εἰς ἐμὴν ἀποσπάσας	χρείαν	ἐλύπησα, τούτων ἕν τι κατειπεῖν
[6, 7]	θεοῦ κελεύσαντος τά τε ἄλλα	χρήματα	καὶ τὸν πλοῦτον ἐξεφόρησαν, εἰ
[6, 10]	τὰς τοῦ Δαυίδου ἀποκρίσεις οὐ	χρημάτων,	ἔφη, δεῖσθαί με φράζετε αὐτῷ
[6, 13]	ἐπιδοὺς πολλῇ φιλανθρωπίᾳ πρὸς αὐτὸν	χρησαμένοις,	ἀλλ' ὅτι καὶ προσεβλασφήμησε καὶ
[6, 13]	μὴ θελήσαντα μηδὲ τῷ καιρῷ	χρησάμενον,	ὃν εἰ σοὶ κατ' ἐμοῦ
[6, 13]	προνοίᾳ καὶ φυλακῇ τῶν ποιμνίων	χρησάμενος,	γέγονε δὲ τοῦτο ἐπὶ κακῷ
[6, 14]	Ἰουδαίας καὶ τὴν Σίκελλαν εἶναι.	χρησάμενος	οὖν ὁ Δαυίδης τούτῳ ἐπὶ
[6, 10]	πατέρα. ὁ δ' ὡς ἀφορμῇ	χρησάμενος	τῆς ἐπὶ Δαυίδην ἐπιβουλῆς ἡδέως
[6, 14]	ὅτι καίπερ τῇ τέχνῃ κεκωλυμένη	χρήσασθαι	ὑπὸ τοῦ βασιλέως, παρ' ἧς
[6, 4]	καὶ τῶν ἄλλων παθῶν ὁρμὴν	χρήσεται	τῆς ἐξουσίας ἀφειδῶς ἐμφορούμενος, ἀλλ'
[6, 6]	τόπους φρουραῖς κατελαμβάνοντο καὶ σιδηροφορεῖν	χρῆσθαί	τε καθάπαξ ἀπηγόρευον σιδήρῳ, καὶ
[6, 12]	καὶ ταπεινοὶ τῷ μὴ δύνασθαι	χρῆσθαι	τῇ φύσει μηδὲ τολμᾶν ὅσα
[6, 14]	ἵνα μὴ φανῶμεν ἀπειροκάλως αὐτοῦ	χρῆσθαι	τοῖς ἐπαίνοις, ἐπάνειμι πάλιν ἀφ'
[6, 11]	καὶ τοῖς υἱοῖς μου γενοῦ	χρήσιμος.	Δαυίδης μὲν οὖν ταύτας λαβὼν
[6, 6]	ἄλλο τι τῶν εἰς γεωργίαν	χρησίμων,	φοιτῶντες εἰς τοὺς Παλαιστίνους ταῦτα
[6, 11]	τὸν Δαυίδην σημαίνει τε αὐτῷ	χρηστὰ	καὶ σωτήρια τὰ παρὰ τοῦ
[6, 13]	καὶ κατασπασάμενος θαρρεῖν τε καὶ	χρηστὰς	περὶ τῶν μελλόντων ἔχειν ἐλπίδας
[6, 11]	γνώμην. Δαυίδης δὲ πεισθεὶς συμβουλίᾳ	χρηστῇ	ὑπεξίσταται τῆς τοῦ βασιλέως ὄψεως.
[6, 14]	τοὺς ἀρχομένους, ἀλλ' οὐδὲ μετρίως	χρηστοῖς.	ἔτι τούτων πλείω περὶ Σαούλου
[6, 5]	ἱκετεύειν τὸν προφήτην ὡς πατέρα	χρηστὸν	καὶ ἐπιεικῆ τὸν θεὸν αὐτοῖς
[6, 14]	δὲ μηδὲν ἐν τῇ διανοίᾳ	χρηστὸν	προσδοκῶντας, ἀλλὰ προειδότας ὡς δεῖ
[6, 13]	ἐγένετο δ' ἀνὴρ δίκαιος καὶ	χρηστὸς	τὴν φύσιν καὶ διὰ τοῦτο
[6, 7]	θηρωμένους γὰρ δόξαν ἐπιεικείας καὶ	χρηστότητος	λανθάνειν αὐτοὺς ταῦτα γεννῶντας. ὡς
[6, 3]	γίνεσθαί τινας, ἀλλὰ τάχα μὲν	χρηστοὺς	καὶ μετρίους ἐκ πονηρῶν, τότε
[6, 2]	τῶν ἀγαθῶν τῶν ἐν αὐτῇ,	χρῆται	λόγοις οἷς ᾤετο μάλιστα τὴν
[6, 5]	ὁρῶντος τοῦ πλήθους ὁ προφήτης	χρίει	τὸν Σαοῦλον τῷ ἁγίῳ ἐλαίῳ
[6, 8]	πρὸς Ἰεσσαῖον παῖδα Ὠβήδου καὶ	χρῖσαι	τῶν υἱῶν αὐτοῦ ὃν ἂν
[6, 8]	προνοίας: ἐπερωτήσαντι γὰρ αὐτὸν, εἰ	χρίσει	τῷ ἐλαίῳ τὸν νεανίσκον, ὃν
[6, 8]	πατρὸς, παῖς ξανθὸς μὲν τὴν	χρόαν	γοργὸς δὲ τὰς ὄψεις καὶ
[6, 9]	τῷ Σαούλῳ, συγχωρῆσαι δὲ κατέχειν.	~(Χρόνοις	δ' ὕστερον οὐ πολλοῖς οἱ
[6, 1]	ἀνδρῶν ἔν τε τοῖς ἐπάνω	χρόνοις	συνέσει καὶ φρονήσει διαφέρειν πεπιστευμένων
[6, 12]	παρ' ὃν ἐτύγχανον παρ' αὐτῷ	χρόνον	ἀξιώ (σαντος αὐτὸς τοῦ προφήτου
[6, 13]	δοῦλον ἕξειν παρ' ὃν ζῇ	χρόνον	ἐν τοῖς αὐτοῦ καταμένοντα. ~(Κατὰ
[6, 6]	τ' αὐτῷ πλεῖστον ἂν βασιλεῦσαι	χρόνον	ἐξεγένετο καὶ τοῖς σοῖς ἐγγόνοις.
[6, 13]	ἐλαύνοι καὶ τοσοῦτον ἐν φυγῇ	χρόνον	καὶ ταῖς περὶ τὴν ψυχὴν
[6, 8]	παραμενεῖν τὴν βασιλείαν εἰς πολὺν	χρόνον	καὶ τὸν οἶκον λαμπρὸν καὶ
[6, 13]	ἐν τῇ ἐρήμῳ διατρίβοντες ἤδη	χρόνον:	μετανοήσει δ' οὐδὲν Δαυίδῃ παρασχόμενος.
[6, 13]	τὸ πένθος, ὃ ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ὁ λαὸς ἤγετο, καὶ ἡ
[6, 3]	καὶ πολλὴν ἐβράβευεν εὐνομίαν ἐπὶ	χρόνον	πολύν. (ἔπειθ' ὑπὸ γήρως βαρυνόμενος
[6, 5]	ἐπιτρέποντες: καὶ διὰ τοῦτο τὸν	χρόνον	τοῦτον τῆς πολιτείας κριτῶν ἐκάλεσαν.
[6, 13]	ἐν ἄλλοις δηλώσομεν: ὁ δὲ	χρόνος,	ὃν κατῴκησε Δαυίδης ἐν Σεκέλλα
[6, 3]	ἤδη καὶ παρειμένος ὑπὸ τοῦ	χρόνου	τῶν πραγμάτων οὐκέτι τὸν αὐτὸν
[6, 2]	δὲ λαοῦ παντὸς ἐκείνῳ τῷ	χρόνῳ,	καθ' ὃν εἶχεν ἡ τῶν
[6, 13]	τοῦ δόντος τὴν ἀρχὴν σὺν	χρόνῳ	τὴν δίκην, ἐπέσχε τῆς ὁρμῆς.
[6, 1]	τοῖς ἐξ αὐτῆς συνεστῶσι κατὰ	χρόνων	περιόδους τίκτει τοιαύτας μεταβολάς. νικᾷ
[6, 14]	τὸν περὶ τὸν βραχίονα αὐτοῦ	χρυσὸν	καὶ τὸν βασιλικὸν στέφανον ἐκποδὼν
[6, 10]	τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς οὐ	χρυσὸν	οὐδ' ἄργυρον οὐδ' ὅπως ταῦτα
[6, 7]	κόσμον ἀναθημάτων ἐξ ἀργύρου καὶ	χρυσοῦ	πεποιημένων προσφέρωσι, δέχεται ταῦτ' εὐμενῶς,
[6, 1]	μὲν ἀνδριάντας ὑπὲρ ἑκάστης πόλεως	χρυσοῦς	ἀναθεῖναι τῷ θεῷ χαριστήριον, ὅτι
[6, 1]	τοσούτους δὲ τὸν ἀριθμὸν μύας	χρυσοῦς	τοῖς κατανεμηθεῖσιν αὐτῶν καὶ διαφθείρασι
[6, 14]	γενναίως ἀγωνιζόμενοι καὶ πάσῃ προθυμίᾳ	χρώμενοι,	ὡς ἐν μόνῳ τῷ καλῶς
[6, 7]	πράττοντα, τῇ δ' οἰκείᾳ βουλήσει	χρώμενον.	σφόδρα ταῦτ' ἀκούσας ὁ Σαμουῆλος
[6, 3]	θείας καὶ μακαρίους ποιούσης τοὺς	χρωμένους	αὐτῆς τῇ πολιτείᾳ. ὑπὸ δὲ
[6, 13]	πάλιν ὁ Δαυίδης ἐν τῇ	χώρᾳ	αὐτῶν καὶ δύνανται συλλαβεῖν αὐτὸν
[6, 7]	οὗτοι γὰρ ἐν τῇ Μαδιηνῇ	χώρᾳ	μέσοι κατῴκηνται. πρὸ δὲ τῆς
[6, 5]	καὶ τῇ τῶν Ἀμμανιτῶν ἐπιστρατεύσας	χώρᾳ	πᾶσαν αὐτὴν καταστρέφεται καὶ πολλὴν
[6, 10]	μεταστήσας ἀποδείκνυσι χιλίαρχον δοὺς αὐτῷ	χώραν	ἀμείνονα μὲν ἀσφαλεστέραν δὲ ὡς
[6, 1]	Ἑβραίων ἀπίωσι καὶ τὴν τούτων	χώραν	ἀναβαίνωσιν, ὑπολαμβάνειν τὴν κιβωτὸν αἰτίαν
[6, 1]	τῶν Ἀζωτίων πόλιν καὶ τὴν	χώραν	αὐτῶν φθορὰν τὸ θεῖον καὶ
[6, 2]	τὸ παντελὲς ταπεινοῖ καὶ τὴν	χώραν	ἀφαιρεῖται, ἣν τῶν Ἰουδαίων ἀπετέμοντο
[6, 4]	μειζόνων ἢ κατὰ τὴν ἐμὴν	χώραν	διαλεγόμενος. ὁ δὲ προφήτης ἀγαγὼν
[6, 6]	πολεμίους κατὰ πᾶσαν ἐσκορπισμένους τὴν	χώραν.	εἴτε δὲ ὑπὸ τῆς ἐπὶ
[6, 1]	κατανεμηθεῖσιν αὐτῶν καὶ διαφθείρασι τὴν	χώραν	ἐμφερεῖς: ἔπειτα βαλόντας εἰς γλωσσόκομον
[6, 7]	ἐμβαλὼν εἰς τὴν τῶν Ἀμαληκιτῶν	χώραν	ἐνέδρας πολλὰς καὶ λόχους περὶ
[6, 6]	ὁδοὺς ἐπερχόμενοι τὴν τῶν Ἑβραίων	χώραν	ἐπόρθουν, βλεπόντων τε Σαούλου τοῦ
[6, 13]	καὶ Ἀμαληκίταις διήρπαζεν αὐτῶν τὴν	χώραν	καὶ λείαν πολλὴν κτηνῶν καὶ
[6, 13]	Παλαιστίνους ἐμβεβληκότας εἰς τὴν Κιλλανῶν	χώραν	καὶ ταύτην διαρπάζοντας δίδωσιν ἑαυτὸν
[6, 7]	τὴν νῦν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς ἐστέλλοντο	χώραν,	κελεύω πολέμῳ τιμωρησάμενον τοὺς Ἀμαληκίτας
[6, 14]	ἄτοπον, κἀκεῖ φύλασσέ μοι τὴν	χώραν,	μή τινες εἰς αὐτὴν τῶν
[6, 14]	καὶ κατὰ πᾶσαν περιήγγειλαν τὴν	χώραν	πέμψαντες, ὅτι πεπτώκασιν οἱ πολέμιοι:
[6, 12]	γονεῖς αὐτοῦ εἰς τὴν ἑαυτοῦ	χώραν	προσδεξάμενον ἕως οὗ ἐπὶ τὸ
[6, 13]	τοῦτο χαρίσηται, τόπον τινὰ τῆς	χώρας	δοὺς αὐτῷ πρὸς κατοίκησιν: αἰδεῖσθαι
[6, 12]	Δαβίδης ἔξω τῆς τῶν Ἑβραίων	χώρας	εἰς Γίτταν διέφυγε τὴν Παλαιστίνων,
[6, 14]	τὴν τοιαύτην τέχνην ἐκ τῆς	χώρας	ἐκβεβληκὼς ἔξω τῶν προφητῶν. ἀκούσας
[6, 6]	καὶ διὰ πάσης κηρύσσει τῆς	χώρας	ἐπ' ἐλευθερίᾳ καλῶν τὸν λαὸν
[6, 14]	καὶ τῆς ἄλλης τῶν Παλαιστίνων	χώρας	λαβόντες ἀνεχώρησαν. (Ἐκπεπορθημένην δὲ τὴν
[6, 1]	διεφθαρμένα: τὰ δ' ἐπὶ τῆς	χώρας	μυῶν πλῆθος ἀνελθὸν ἐπὶ τῆς
[6, 13]	ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ, ποῦ τῆς	χώρας	Σαοῦλος ἤδη προεληλύθοι. τῶν δ'
[6, 6]	πλείους οὐκ εἶχον ὅπλα τῆς	χώρας	σπανιζούσης σιδήρου καὶ τῶν ὅπλα
[6, 6]	ἀφῃροῦντο καὶ τοὺς ὀχυρωτάτους τῆς	χώρας	τόπους φρουραῖς κατελαμβάνοντο καὶ σιδηροφορεῖν
[6, 14]	σώματα ἐν τῷ καλλίστῳ τῆς	χώρας	τόπῳ Ἀρούρης λεγομένῳ, καὶ πένθος
[6, 13]	μὲν τὰ στενὰ τῆς ἐκείνων	χώρας,	φεύγει δὲ ἐπὶ τὴν μεγάλην
[6, 14]	ἐκκαλουμένων ὡς οὕτως γνωσομένῳ, ποῖ	χωρεῖν	αὐτῷ μέλλει τὰ πράγματα: τὸ
[6, 1]	πορείαν αὐτῶν ἐκδεξαμένου παύονται προσωτέρω	χωρεῖν	στήσασαι τὴν ἅμαξαν αὐτόθι. θέα
[6, 14]	τὸ δεινόν, ἀλλ' ἐπ' αὐτὸ	χωρῆσαι	προγινωσκόμενον, τοῦτ' ἀνδρείου ἀληθῶς τεκμήριον
[6, 14]	πρὸς τοὺς πολεμίους κατὰ νοῦν	χωρήσαντας	αὐτοῖς ἐπηγγείλατο, τῆς τιμῆς καὶ
[6, 9]	ἐγὼ τὴν ἀλαζονείαν τοῦ πολεμίου	χωρήσας	αὐτῷ διὰ μάχης καὶ τὸν
[6, 10]	δὲ ὑπὸ τῶν Παλαιστίνων καὶ	χωρήσει	μοι τὰ κατ' αὐτὸν εὐπρεπῶς:
[6, 11]	πίστεις εἰς τὸ συγκείμενον ἀπηλλάγη	χωρίον.	~(Τῇ δ' ἐχομένῃ, νεομηνία δ'
[6, 6]	πολλῆς ταλαιπωρίας ἐβιάσαντο τὴν τοῦ	χωρίου	φύσιν ἀνελθεῖν ἐπὶ τοὺς πολεμίους,
[6, 5]	ὁ θεὸς εὐξαμένων τῶν πατέρων	χωρὶς	βασιλέως παρέσχεν αὐτοῖς ῥύσασθαι τῆς
[6, 5]	πλῆθος: εὑρίσκει δὲ τὸν ἀριθμὸν	χωρὶς	τῆς Ἰούδα φυλῆς εἰς ἑβδομήκοντα
[6, 6]	διὰ τὸ φύσει περιεῖναι τῷ	χωρίῳ	τὴν ἀσφάλειαν καὶ παντὶ νομίζειν
[6, 9]	δόρατι καὶ θώρακι, ἐγὼ δὲ	χωρῶν	ἐπὶ σὲ τὸν θεὸν ὥπλισμαι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/03/2009