>Livre, Chap. |
[6, 5] |
γινομένους
ἁμαρτεῖν
τε
ὁμολογεῖν
καὶ
|
κατ' |
ἄγνοιαν
εἰς
τοῦτο
προπεσεῖν,
καὶ |
[6, 6] |
καὶ
αὐτὸς
σὺν
τῷ
παιδὶ
|
κατ' |
ἄλλο
μέρος
καὶ
κλήρῳ
τὸν |
[6, 11] |
ἧς
συγγνῶναι
καλῶς
ἔχειν
αὐτῇ
|
κατ' |
ἀνάγκην
ἀλλὰ
μὴ
κατὰ
προαίρεσιν |
[6, 4] |
ἡ
Ματρὶς
καλουμένη
πατριὰ,
ἧς
|
κατ' |
ἄνδρα
κληρωθείσης
λαγχάνει
ὁ
Κεισαίου |
[6, 5] |
πόλεμον
ἀρίστῳ
δόξαντι
γεγενῆσθαι
καὶ
|
κατ' |
ἀνδρείαν
περὶ
τῶν
ὅλων
δικάζειν |
[6, 14] |
καταλειφθῆναι
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
δεσπότου
|
κατ' |
ἀρρωστίαν
ἕπεσθαι
μὴ
δυνάμενον:
ἐδήλου |
[6, 4] |
δὲ
τῆς
βασιλείας
καὶ
τῶν
|
κατ' |
αὐτὴν,
ἃ
φθόνον
ἀκουόμενα
καὶ |
[6, 13] |
τῆς
ἰδίας
φύσεως
καὶ
τῶν
|
κατ' |
αὐτὴν
πεπραγμένων
ἔσται
δικαστής,
ὃς |
[6, 14] |
στήσας
ἐπὶ
τὴν
ἀκμὴν
ῥίπτει
|
κατ' |
αὐτῆς
ἑαυτόν:
ἀδυνατῶν
δὲ
μήθ' |
[6, 4] |
περὶ
τῆς
ἀποδημίας
καὶ
τῶν
|
κατ' |
αὐτὸν
γεγονότων
τῶν
μὲν
ἄλλων |
[6, 10] |
Παλαιστίνων
καὶ
χωρήσει
μοι
τὰ
|
κατ' |
αὐτὸν
εὐπρεπῶς:
ἀπαλλαγήσομαι
γὰρ
αὐτοῦ |
[6, 6] |
καὶ
παντὶ
νομίζειν
ἀμήχανον
εἶναι
|
κατ' |
ἐκείνας
οὐκ
ἀναβῆναι
μόνον
ἀλλὰ |
[6, 2] |
Γίττης
ὅρων
ἐκτεταμένη.
ἦν
δὲ
|
κατ' |
ἐκεῖνον
τὸν
καιρὸν
φίλια
τοῖς |
[6, 7] |
τοῦ
δὲ
θεοῦ
καὶ
τὴν
|
κατ' |
ἐκείνου
καὶ
τῶν
ὅλων
πραγμάτων. |
[6, 2] |
αὐτῶν
μεγάλῃ
στρατιᾷ
καὶ
δυνάμει
|
κατ' |
ἐλπίδα
τοῦ
μὴ
προσδοκῶσι
μηδὲ |
[6, 11] |
ἀποκρίνηται
τοῦτ'
ἔσται
τεκμήριον
τῶν
|
κατ' |
ἐμοῦ
βεβουλευμένων.
μηνύσεις
δέ
μοι |
[6, 13] |
καιρῷ
χρησάμενον,
ὃν
εἰ
σοὶ
|
κατ' |
ἐμοῦ
περιέπεσεν
οὐκ
ἂν
αὐτὸς |
[6, 12] |
καὶ
συνεργὸς
Ἰωνάθης
ἐστὶ
τῶν
|
κατ' |
ἐμοῦ
συντεταγμένων,
μέλει
δὲ
ὑμῶν |
[6, 13] |
δὲ
μῖσος
ἄδικον
οὐκ
αἰδῇ
|
κατ' |
ἐμοῦ
τρέφων.
ὁ
θεὸς
ταῦτα |
[6, 12] |
αὐτῶν
ἐλογιζόμην.
διὸ
μηδὲν
πονηρὸν
|
κατ' |
ἐμοῦ
φρονήσῃς
μηδὲ
πρὸς
ἃ |
[6, 4] |
πρὸς
αὐτὸν
διατίθεται
λόγους,
οὓς
|
κατ' |
ἐντολὴν
φράζειν
ἔλεγε
τοῦ
θεοῦ, |
[6, 14] |
μόσχον
ἕνα
συνήθη
καὶ
τῆς
|
κατ' |
οἶκον
ἐπιμελείας
καὶ
τροφῆς
ἀξιούμενον |