>

Livre, Chap.
[6, 14]	ἐπεὶ δὲ ἤκουσαν οἱ ἐν	Ἰάβει	πόλει τῆς Γαλααδίτιδος κατοικοῦντες, ὅτι
[6, 14]	τῶν παίδων αὐτοῦ κομίζουσιν εἰς	Ἰάβησαν	μηδὲ τῶν πολεμίων αὐτοὺς κωλῦσαι
[6, 14]	διὰ τὴν ἀνδρείαν. οἱ δὲ	Ἰαβησηνοὶ	πανδημεὶ κλαύσαντες θάπτουσι τὰ σώματα
[6, 5]	πρὸς τῇ μητροπόλει τῶν πολεμίων,	Ἰαβὶς	δ' ἐστὶν αὕτη, πέμπει πρὸς
[6, 5]	τῆς ἀκοῆς τῶν περὶ τοὺς	Ἰαβισηνοὺς	προήχθησαν καὶ πέρα τούτων οὐδὲν
[6, 5]	οὐ γὰρ ἤρκεσεν αὐτῷ τοὺς	Ἰαβισηνοὺς	σεσωκέναι μόνον, ἀλλὰ καὶ τῇ
[6, 5]	ἔνθεος γενόμενος ἀποπέμπει μὲν τοὺς	Ἰαβισηνοὺς	ὑποσχόμενος αὐτοῖς ἥξειν βοηθὸς τῇ
[6, 5]	ἐν οἷς εἶναι συνέβαινε τοὺς	Ἰαβισηνοὺς	φρασάντων, ὁ μὲν λαὸς ταὐτὰ
[6, 5]	τοῦ γένους ἡμῶν ὁ πάππος	Ἰάκωβος	διὰ λιμὸν εἰς Αἴγυπτον ἦλθε,
[6, 9]	τοῦθ' ὁ πρεσβύτατος τῶν ἀδελφῶν	Ἰάναβος	ἐπέπληξεν αὐτῷ τολμηρότερον παρ' ἡλικίαν
[6, 8]	ὁπότε αὐτῷ ταῦτα προσέλθοι, μόνος	ἰατρὸς	ἦν λέγων τε τοὺς ὕμνους
[6, 8]	καὶ στραγγάλας ἐπιφέροντα, ὡς τοὺς	ἰατροὺς	ἄλλην μὲν αὐτῷ θεραπείαν μὴ
[6, 11]	ἐγγὺς ἦν ἤδη, Σαμουῆλος πρὶν	ἰδεῖν	αὐτὸν προφητεύειν ἐποίησεν. ἐλθὼν δὲ
[6, 12]	ὃς ἐπὶ τῷ μόνον ἥκοντα	ἰδεῖν	καὶ μήτε φίλον σὺν αὐτῷ
[6, 8]	ποιμνίων ἀποσπάσαντα: βούλεσθαι γὰρ αὐτὸν	ἰδεῖν	περὶ τῆς εὐμορφίας καὶ τῆς
[6, 13]	ἠδυνάμην. ἐπιδείξας δὲ τὸ ῥάκος	ἰδεῖν	πιστεύειν παρεῖχεν. ἀλλ' ἐγὼ μὲν
[6, 5]	φόβων ἀπηλλαγμένους ὁ ἥλιος ἐπιτείλας	ἴδῃ:	ὑπομεῖναι δ' ἐκέλευσέ τινας αὐτῶν
[6, 7]	βοσκημάτων εἰς ὠφέλειαν καὶ κτῆσιν	ἰδίαν,	ἅπαντα δ' ἀναθεῖναι τῷ θεῷ
[6, 13]	Δαυίδης Σαοῦλον μὲν εἰς τὴν	ἰδίαν	ἀπέλυσε βασιλείαν, αὐτὸς δὲ μετὰ
[6, 9]	δὲ Γολιάθου Δαβίδης εἰς τὴν	ἰδίαν	σκηνὴν ἐκόμισε καὶ τὴν ῥομφαίαν
[6, 14]	κτεῖναι τὸν δεσπότην, αὐτὸς τὴν	ἰδίαν	σπασάμενος καὶ στήσας ἐπὶ τὴν
[6, 13]	ἀποθανεῖν γὰρ Νάβαλον ὑπὸ τῆς	ἰδίας	πονηρίας καὶ δοῦναι δίκην αὐτῷ
[6, 14]	βασιλεὺς παρῆλθεν Ἀγχοῦς μετὰ τῆς	ἰδίας	στρατιᾶς καὶ Δαυίδης μετὰ τῶν
[6, 13]	ὡς> ὁ θεὸς ἑκατέρῳ τῆς	ἰδίας	φύσεως καὶ τῶν κατ' αὐτὴν
[6, 11]	αὐτοῦ ἐλπίδας καὶ περὶ τῆς	ἰδίας	ψυχῆς ἀγωνιῶσα: οὐδὲ γὰρ αὑτὴν
[6, 13]	οὗτος, ὅτι Δαυίδης ἐμίσησε τὸ	ἴδιον	ἔθνος, καὶ δοῦλον ἕξειν παρ'
[6, 1]	ἐπὶ θεοπέμπτῳ κακῷ καὶ τὸν	ἴδιον	ἕκαστος ἀπεθρήνει: τοῦ τε μένειν
[6, 4]	ἀφειδῶς ἐμφορούμενος, ἀλλ' οὐχ ὡς	ἴδιον	ἔργον καὶ κατασκεύασμα τὸ τῶν
[6, 13]	ἣν βασιλεύσας ὁ Δαυίδης ἀγαπῶν	ἴδιον	κτῆμα ἐτίμησεν εἶναι καὶ οἱ
[6, 13]	τελευτῇ, ὡς οἰκεῖον δ' ἕκαστος	ἴδιον	ποθῶν. ἐγένετο δ' ἀνὴρ δίκαιος
[6, 13]	ἀμύνασθαι κρίνας ἀναγκαιότερον, ἢ τὸν	ἴδιον	σπουδάζοντα λαβεῖν ἐχθρὸν ὑπεριδεῖν τὴν
[6, 13]	Σίκελλα φρασάντων διανυκτερεύειν διαλαθὼν τοὺς	ἰδίους	εἰς τὸ τοῦ Σαούλου στρατόπεδον
[6, 7]	τοῦ θεοῦ, πάθει δὲ νικώμενος	ἰδίῳ	καὶ χαριζόμενος ἀκαίρως περὶ ὧν
[6, 3]	τέκτονας γεωργούς τε καὶ τῶν	ἰδίων	ἀγρῶν ἐπιμελητὰς καὶ σκαπανεῖς ἀμπέλων,
[6, 14]	τὸν Δαυίδην αὐτῷ μετὰ τῶν	ἰδίων	ὁπλιτῶν ἐκέλευσε. τοῦ δὲ προθύμως
[6, 12]	ὅτι μέχρις οὗ μέν εἰσιν	ἰδιῶταί	τινες καὶ ταπεινοὶ τῷ μὴ
[6, 12]	ἡμιόνους αὐτοῦ βόσκων εἶπεν, ὡς	ἴδοι	τὸν Δαυίδην εἰς Ναβὰν πόλιν
[6, 9]	γίνεται Παλαιστίνοις: τὸν γὰρ δοκιμώτατον	ἰδόντες	ἐρριμμένον καὶ περὶ τῶν ὅλων
[6, 6]	πολεμίων ὑποφαινούσης ἤδη τῆς ἡμέρας	ἰδόντες	οἱ Παλαιστῖνοι πρὸς ἀλλήλους ἔλεγον
[6, 1]	τοὺς βόας ὡλοκαύτωσαν. καὶ ταῦτ'	ἰδόντες	οἱ τῶν Παλαιστίνων ἄρχοντες ἀνέστρεψαν
[6, 6]	ἀναβῆναι κελεύσωσι πρὸς αὑτοὺς ἡμᾶς	ἰδόντες	σημεῖον τοῦτο νίκης ὑπολάμβανε, ἐὰν
[6, 6]	τε Ἀμμανιτῶν καὶ Μωαβιτῶν Παλαιστίνους	Ἰδουμαίους	Ἀμαληκίτας τε> καὶ τὸν βασιλέα
[6, 9]	Γολίαθον ἐπορεύετο. καταφρονεῖ δὲ οὕτως	ἰδὼν	αὐτὸν ὁ πολέμιος ἐρχόμενον καὶ
[6, 2]	καὶ φιλοτιμίαν, ὁ προφήτης Σαμουῆλος	ἰδὼν	αὐτῶν τὴν προθυμίαν, ὡς εὔκαιρον
[6, 8]	ἐκαλεῖτο, ὁ δὲ ἕκτος Ἄσαμος.	ἰδὼν	δὲ καὶ τούτους ὁ προφήτης
[6, 11]	τοῦ ἀρχιστρατήγου ἐκ τῶν ἑτέρων,	ἰδὼν	τὴν τοῦ Δαβίδου καθέδραν κενὴν
[6, 12]	ἔφη ταῦτα περὶ αὐτοὺς ἐσόμενα	ἰδὼν	τὸν Δώηγον: ὑπονοῆσαι γὰρ διαβληθήσεσθαι
[6, 8]	μετὰ τῶν τέκνων ἐπὶ τὰ	ἱερὰ	καὶ θεασάμενος αὐτοῦ τὸν πρεσβύτατον
[6, 2]	καὶ μήπω πᾶσαν διὰ τῆς	ἱερᾶς	φλογὸς ἀπειληφότος προῆλθεν ἐκ τοῦ
[6, 14]	μὲν ἤδη καὶ ἔνδοξον ἐσήμαινεν,	ἱερατικὴν	δὲ περικείμενον διπλοίδα. ἐγνώρισεν ἐκ
[6, 14]	τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον ἐνδύσασθαι τὴν	ἱερατικὴν	στολὴν καὶ ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν
[6, 12]	βασιλεύσας, φανερὸν πεποίηκε τριακοσίους ἀποκτείνας	ἱερέας	καὶ προφήτας ἐκ τῆς πρὸς
[6, 6]	ἐπ' αὐτοῦ τὸν ὄχλον τὰ	ἱερεῖα	καὶ τὰ κρέα μὴ σὺν
[6, 7]	ἂν πολλὰ καὶ πιμελῆ καταθύσωσιν	ἱερεῖα,	οὔτ' ἂν κόσμον ἀναθημάτων ἐξ
[6, 1]	ὄντας ἀξίους ἅψασθαι τῆς κιβωτοῦ,	ἱερεῖς	γὰρ οὐκ ἦσαν, καὶ προσελθόντας
[6, 12]	ἣν πατρίδα καὶ τροφὸν τῶν	ἱερέων	καὶ προφητῶν αὐτόθι τὸ θεῖον
[6, 12]	ἐν τρόπῳ τινὶ ναὸν σπουδάσας	ἱερέων	καὶ προφητῶν ἔρημον καταστῆσαι τοσούτους
[6, 12]	καὶ εἰς τὴν πόλιν τῶν	ἱερέων	Ναβὰν πάντας τε αὐτοὺς ἀπέκτεινεν
[6, 12]	τῶν ὑπὸ τοῦ Σαούλου φονευθέντων	ἱερέων	φυγὼν πρὸς Δαυίδην τὴν τῶν
[6, 6]	αὐτῷ τυγχάνοντας. εἰπόντος δὲ τοῦ	ἱερέως	μὴ ἀποκρίνεσθαι τὸν θεόν ἀλλ'
[6, 14]	αὐτῶν ἀνέθηκαν εἰς τὸ Ἀστάρτειον	ἱερόν,	τὰ δὲ σώματα ἀνεσταύρωσαν πρὸς
[6, 6]	ὑπὲρ τοῦ πλήθους προλάβοι κακῶς	ἱερουργήσας	καὶ προπετὴς γενόμενος. ἀπολογουμένου δὲ
[6, 9]	τὸν Δαβίδην πρὸς τὸν πατέρα	Ἰεσσαῖον	ἀρκούμενος αὐτοῦ τοῖς τρισὶν υἱοῖς,
[6, 8]	πρὸς τὸν πατέρα τοῦ παιδὸς	Ἰεσσαῖον	ἐᾶσαι παρ' αὐτῷ τὸν Δαβίδην
[6, 8]	πολεμιστὴν ἄκρον, πέμψας πρὸς τὸν	Ἰεσσαῖον	ἐκέλευσεν ἀποστέλλειν αὐτῷ τὸν Δαβίδην
[6, 8]	αὑτὸν τὸν νεανίσκον καὶ τὸν	Ἰεσσαῖον	μετὰ καὶ τῶν παίδων. ἔπειτα
[6, 8]	οὖν τὴν θυσίαν καλεῖ τὸν	Ἰεσσαῖον	μετὰ τῶν τέκνων ἐπὶ τὰ
[6, 8]	εἰς Βηθλέμην ἀπελθεῖν πόλιν πρὸς	Ἰεσσαῖον	παῖδα Ὠβήδου καὶ χρῖσαι τῶν
[6, 8]	θεοῦ πάντας ἐκέλευσεν αὐτῷ τὸν	Ἰεσσαῖον	τοὺς υἱοὺς ἐπιδεῖξαι Σαμουῆλος: ὁ
[6, 8]	ἀκούσας τοῦ νεανίσκου. ὁ δὲ	Ἰεσσαῖος	πέμπει τὸν υἱὸν καὶ ξένια
[6, 8]	παρόντων ἐν Βηθλεέμῃ πόλει τεθεᾶσθαι	Ἰεσσαίου	μὲν υἱὸν, ἔτι δὲ> παῖδα
[6, 8]	εἰπόντος δ' οὐδένα πυνθάνεται τοῦ	Ἰεσσαίου,	μὴ πρὸς τούτοις αὐτῷ καὶ
[6, 13]	Δαυίδης, ὡς τὸν υἱὸν ἤκουσεν	Ἰεσσαίου,	νῦν ἄρα, εἶπε, μέγα φρονοῦσιν
[6, 12]	εἶπε, δεινὸν καὶ ἄχαρι τὸν	Ἰεσσαίου	παῖδα προσεδέξω καὶ σιτίων μὲν
[6, 12]	δωρεὰς καὶ πλείονας παρὰ τοῦ	Ἰεσσαίου	παιδὸς προσδοκᾶτε: οἶδα γὰρ ὅτι
[6, 11]	καὶ τῆς ἑστιάσεως ὁ τοῦ	Ἰεσσαίου	παῖς ἀπολέλειπται. ὁ δὲ πεπορεῦσθαι
[6, 13]	Δαυίδης εἶπεν: ἐγώ, παῖς μὲν	Ἰεσσαίου,	φυγὰς δὲ ὑμέτερος. ἀλλὰ τί
[6, 5]	Μωυσέος καὶ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ	Ἰησοῦ>	ὃς ἦν στρατηγὸς, ἀριστοκρατούμενοι διετέλουν:
[6, 6]	τρεῖς μὲν ἄρσενες Ἰωνάθης καὶ	Ἰησοῦς	καὶ Μέλχισος, θυγατέρες δὲ Μερόβη
[6, 4]	ἀφανὴς ὁ Σαοῦλος, ὁ προφήτης	ἱκέτευε	τὸν θεὸν δεῖξαι ποῦ ποτ'
[6, 5]	ἄγνοιαν εἰς τοῦτο προπεσεῖν, καὶ	ἱκετεύειν	τὸν προφήτην ὡς πατέρα χρηστὸν
[6, 2]	παρὰ σοῦ καὶ τοῦ θεοῦ	ἱκετευθέντος	ὑπὸ σοῦ παρασχεῖν ἡμῖν διαφυγεῖν
[6, 3]	δύναται τρόπον: ἐδέοντό τε καὶ	ἱκέτευον	ἀποδεῖξαί τινα αὐτῶν βασιλέα, ὃς
[6, 3]	καὶ τῷ πάσχειν αὐτὰ μεταγινώσκοντας	ἱκετεῦσαι	τὸν θεὸν ἐλεῆσαί τε ὑμᾶς
[6, 6]	μεγαλοφρόνως οὐδ' ἐγώ σε, φησίν,	ἱκετεύσω	φείσασθαί μου, πάτερ, ἥδιστος δέ
[6, 11]	τὸν Σαοῦλον Ἰωνάθης ἐλθὼν ὡς	ἱλαρόν	τε καὶ χαίροντα κατέλαβεν ἤρξατο
[6, 6]	αὐτὸν καὶ τὸν θεὸν οὕτως	ἱλάσασθαι,	ὡς ἂν εἰ καὶ παρ'
[6, 7]	τὸν Σαμουῆλον γενομένης διασχίζει τὸ	ἱμάτιον.	τοῦ δὲ προφήτου τὴν βασιλείαν
[6, 13]	γάρ σου τὴν πτέρυγα τοῦ	ἱματίου	ἀπέτεμον, τότε σου καὶ τὴν
[6, 13]	ἀναίρει μὲν τὴν κροκύδα τοῦ	ἱματίου	μόνον οὗ Σαοῦλος ἀμπείχετο, μετανοήσας
[6, 6]	τῶν Παλαιστίνων ἐπαρᾶται τοῖς Ἑβραίοις,	ἵν'	εἴ τις ἀποσχόμενος τοῦ φονεύειν
[6, 13]	ἀλλ' ἐδεήθη τοῦ βασιλέως αὐτῶν,	ἵν'	ἐπειδὴ φιλανθρώπως αὐτὸν ὑπεδέξατο καὶ
[6, 10]	ψεύσασθαι δοκεῖν ἢ δι' ἐπιβουλὴν	ἵν'	ὡς ἀδυνάτοις ἐπιχειρῶν ὁ Δαυίδης
[6, 11]	τὴν ἀπέχθειαν ἐμφανίζον ἀποκρίνηται μηνύσειν.	ἵνα	δ' αὐτῷ θαρρῇ μᾶλλον, ἐξαγαγὼν
[6, 11]	ἔχει. μετάπεμψαι τοιγαροῦν αὐτόν, ἔφησεν,	ἵνα	δῷ δίκην. ὑποτυχόντος δ' Ἰωνάθου,
[6, 14]	εἰς τὰ κεκωλυμένα λαβεῖν αὐτὴν	ἵνα	δῷ δίκην, ὤμοσε μηδένα γνώσεσθαι
[6, 8]	ἀφίξεως ἀνηρώτων, ἔλεγε δὲ ἥκειν	ἵνα	θύσῃ τῷ θεῷ. ποιήσας οὖν
[6, 5]	ἥλιον ἀνασχεῖν κρατήσειν τῶν πολεμίων,	ἵνα	καὶ νενικηκότας ἤδη καὶ τῶν
[6, 5]	ἀπέδειξα τοῦτον ὃν αὐτὸς ἐπελέξατο,	ἵνα	μέντοι γε φανερὸν ποιήσω τὸν
[6, 2]	ἔφασκον καὶ διὰ τοῦτ' ἠρεμεῖν,	ἵνα	μὴ κινήσωμεν τὴν τῶν πολεμίων
[6, 14]	ἡμῖν χορηγησάσης τῆς ὑποθέσεως, ἀλλ'	ἵνα	μὴ φανῶμεν ἀπειροκάλως αὐτοῦ χρῆσθαι
[6, 11]	καὶ λάθῃ παντελῶς ἀφανὴς γενόμενος,	ἵνα	παραγενόμενος εἰς τὸ δικαστήριον καὶ
[6, 14]	περιπεμψάντων πρὸς τοὺς συμμάχους ἅπαντας,	ἵνα	παρῶσιν αὐτοῖς εἰς τὸν πόλεμον
[6, 5]	δ' ἡμερῶν ἑπτὰ λαβεῖν ἠξίωσαν,	ἵνα	πρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς ὁμοφύλους παρακαλέσωσι
[6, 14]	νόμος οὗτος ἐκράτησε παρ' αὐτοῖς,	ἵνα	ταὐτὰ τοῖς μαχομένοις λαμβάνωσιν οἱ
[6, 6]	δεῦτε, ἔφασαν, ἀνέλθετε πρὸς ἡμᾶς,	ἵνα	ὑμᾶς τιμωρησώμεθα τῶν τετολμημένων ἀξίως.
[6, 4]	μετάπεμπτος εἰς Γάλγαλα ὑπ' ἐμοῦ,	ἵνα	χαριστήρια τούτων θύσωμεν τῷ θεῷ.
[6, 5]	μυριάδες ἑπτά. διαβὰς δὲ τὸν	Ἰόρδανον	καὶ σχοίνων δέκα δι' ὅλης
[6, 5]	ἁπάντων, εἰ μὴ πρὸς τὸν	Ἰόρδανον	ὡπλισμένοι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἀπαντήσουσιν
[6, 6]	δὲ εἰς τὴν πέραν τοῦ	Ἰορδάνου	γῆν ἔφυγον: αὕτη δ' ἦν
[6, 5]	ταῦτ' ἐργασάμενος τοὺς πέραν τοῦ	Ἰορδάνου	ἐπὶ τοὺς Γαλαδηνοὺς λεγομένους ἐπεστράτευσε
[6, 14]	οἱ τὴν κοιλάδα πέραν τοῦ	Ἰορδάνου	κατοικοῦντες καὶ οἱ ἐν τῷ
[6, 5]	πολλὰ κακὰ τοὺς πέραν τοῦ	Ἰορδάνου	ποταμοῦ κατῳκημένους τῶν Ἰουδαίων διατίθησι
[6, 12]	ἐκ τῆς Γίττης εἰς τὴν	Ἰούδα	παραγίνεται φυλὴν καὶ ἐν τῷ
[6, 14]	διέπεμψε πᾶσι τοῖς ἐν τῇ	Ἰούδα	φυλῇ συνήθεσι καὶ φίλοις ἀπομοίρας
[6, 1]	κώμη δέ τίς ἐστι τῆς	Ἰούδα	φυλῆς Βήθης ὄνομα: εἰς ταύτην
[6, 5]	δὲ τὸν ἀριθμὸν χωρὶς τῆς	Ἰούδα	φυλῆς εἰς ἑβδομήκοντα μυριάδας συνειλεγμένους,
[6, 12]	δ' εἰς τὴν κληρουχίαν τῆς	Ἰούδα	φυλῆς ἐν αὐτῇ διάγειν πείθεται
[6, 7]	εὑρίσκει τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔξω τῆς	Ἰούδα	φυλῆς περὶ τεσσαράκοντα μυριάδας: ἥδε
[6, 14]	καὶ διηρπακότων ἄλλα τε τῆς	Ἰουδαίας	καὶ τὴν Σίκελλαν εἶναι. χρησάμενος
[6, 0]	ἕκτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς	Ἰουδαικῆς	ἀρχαιολογίας. ~(Λαβόντες δ' οἱ Παλαιστῖνοι
[6, 3]	Σαμουῆλος ἅμα ἕῳ συγκαλέσας τοὺς	Ἰουδαίους	ἀποδείξειν αὐτοῖς βασιλέα ὡμολόγησεν, ἔφη
[6, 6]	καταφρόνησιν ἡγησάμενοι στρατεύουσιν ἐπὶ τοὺς	Ἰουδαίους	πεζῶν μὲν τριάκοντα μυριάσιν ἅρμασι
[6, 6]	οἱ γὰρ Παλαιστῖνοι καταστρεφόμενοι τοὺς	Ἰουδαίους	τά τε ὅπλα αὐτοὺς ἀφῃροῦντο
[6, 2]	τὴν χώραν ἀφαιρεῖται, ἣν τῶν	Ἰουδαίων	ἀπετέμοντο πρότερον κρατήσαντες τῇ μάχῃ:
[6, 6]	Μαχμὰ τοῦτο Σαοῦλος ὁ τῶν	Ἰουδαίων	βασιλεὺς μαθὼν εἰς Γάλγαλα καταβαίνει
[6, 5]	τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ κατῳκημένους τῶν	Ἰουδαίων	διατίθησι μετὰ πολλοῦ καὶ μαχίμου
[6, 2]	ὡς ἀπειλημμένων ἐν ἀπορίᾳ τῶν	Ἰουδαίων	μήτε ὅπλα ἐχόντων μήτε ὡς
[6, 13]	τοῖς πρὸς τὸν νότον τῶν	Ἰουδαίων	τετραμμένοις καὶ ἐν τῇ πεδιάδι
[6, 3]	παραδίδωσιν, ὧν ὁ μὲν πρεσβύτερος	Ἰοῦλος	προσηγορεύετο, τῷ δὲ νεωτέρῳ Ἐβίᾳ
[6, 3]	ἁρματηλάτας εἶναι κελεύσουσι, τοὺς δ'	ἱππεῖς	καὶ σωματοφύλακας, δρομεῖς δὲ ἄλλους
[6, 6]	καὶ πλῆθος ἁρμάτων Σαούλῳ καὶ	ἱππέων,	οἷς δὲ πολεμήσειε νικήσας ἀπηλλάσσετο,
[6, 6]	τριάκοντα μυριάσιν ἅρμασι δὲ τρισμυρίοις,	ἵππον	δὲ ἑξακισχιλίαν ἐπήγοντο: καὶ στρατοπεδευσαμένων
[6, 11]	σοι ταύτην ὁ θεὸς μακροτέραν:	ἴσθι	γὰρ σαυτὸν ἂν εὑρεθῇς ὑπὸ
[6, 4]	γένηται τὰ σημεῖα, τὸν θεὸν	ἴσθι	μετὰ σοῦ τυγχάνοντα, ἄσπασαί τε
[6, 11]	ἀποδημοῦσιν ἐπ' ἀγαθῷ βεβάδικεν” εἴπῃ,	ἴσθι	μηδὲν ὕπουλον παρ' αὐτοῦ εἶναι
[6, 7]	τῶν πλουσιωτάτων δεξιοῦται. σὺ τοίνυν	ἴσθι	σαυτὸν δι' ὀργῆς ὄντα τῷ
[6, 13]	ὑπ' ὄψει τὴν διάνοιαν τίθησιν.	ἴσθι	τοίνυν ἐκ τούτων καλῶς ἔχειν
[6, 14]	καθὼς προεφήτευσά σοι καὶ ζῶν.	ἴσθι	τοίνυν καὶ τὸν λαὸν ὑποχείριον
[6, 4]	τοῦ νεανίσκου κεφαλῆς καὶ κατασπασάμενος	ἴσθι,	φησὶ, βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[6, 7]	ἐπισχεῖν. ἀλλὰ συγγίνωσκε καὶ πρᾷος	ἴσθι:	φυλάξεσθαι γὰρ εἰς τοὐπιὸν ἁμαρτεῖν,
[6, 14]	πάντα τὰ αὑτῶν, πᾶσιν ἐξ	ἴσου	τοῖς συστρατευσαμένοις μερίζεσθαι τὴν ὠφέλειαν,
[6, 9]	δύναμιν ἀθροίσαντες μεγάλην ἐπίασι τοῖς	Ἰσραηλίταις	καὶ μεταξὺ Σωκοῦς καὶ Ἀζηκοῦς
[6, 5]	οὖν εὐθὺς κατὰ πόλιν τοῖς	Ἰσραηλίταις	οἳ ἤγγελλον τὰ παρὰ τοῦ
[6, 2]	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν φίλια τοῖς	Ἰσραηλίταις	τὰ ὑπολειπόμενα τῶν Χαναναίων. ~(Ὁ
[6, 2]	πληγὴν οὐκέτ' ἐστράτευσαν ἐπὶ τοὺς	Ἰσραηλίτας,	ἀλλ' ὑπὸ δέους καὶ μνήμης
[6, 14]	καιρὸν τῶν Παλαιστίνων ἐπὶ τοὺς	Ἰσραηλίτας	στρατεύειν διεγνωκότων καὶ περιπεμψάντων πρὸς
[6, 14]	ἐναντίων, Σαοῦλος δὲ ὁ τῶν	Ἰσραηλιτῶν	βασιλεὺς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ
[6, 7]	ἐξαριθμήσας ἐν Γαλγάλοις εὑρίσκει τῶν	Ἰσραηλιτῶν	ἔξω τῆς Ἰούδα φυλῆς περὶ
[6, 14]	αὐτῆς ἑαυτόν: ἀδυνατῶν δὲ μήθ'	ἵστασθαι	μήτ' ἐπερείσας διαβαλεῖν αὑτοῦ τὸν
[6, 6]	πάντας ἵστησιν εἰς ἕνα τόπον,	ἵσταται	δὲ καὶ αὐτὸς σὺν τῷ
[6, 4]	τοὺς ἄξοντας αὐτὸν καὶ παραγενόμενον	ἵστησι	μέσον τοῦ πλήθους. ἐξεῖχε δὲ
[6, 6]	τοῦτο ποιεῖν ἐπιβοήσαντος παραχρῆμα πάντας	ἵστησιν	εἰς ἕνα τόπον, ἵσταται δὲ
[6, 6]	τὴν πρόσταξιν τοῦ βασιλέως ποιησάντων	ἵστησιν	ἐκεῖ βωμὸν ὁ Σαοῦλος καὶ
[6, 14]	περὶ τῶν τοιούτων ἐν ταῖς	ἱστορίαις	καὶ τοῖς ἄλλοις συγγράμμασιν εἰρήκασιν:
[6, 0]	ἐν τῇ ἕκτῃ τῶν Ἰωσήπου	ἱστοριῶν	τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας. ~(Λαβόντες δ'
[6, 5]	πόλεις αὐτῶν εἰς δουλείαν ὑπάγεται	ἰσχύι	μὲν καὶ βίᾳ πρὸς τὸ
[6, 7]	περιγίνεσθαι τῶν ἐχθρῶν ἐκείνου τὴν	ἰσχὺν	διδόντος αὐτοῖς, καταφρονεῖσθαι δὲ καὶ
[6, 1]	τὴν δύναμιν αὐτῇ καὶ τὴν	ἰσχύν:	οὐ γὰρ ἄν ποτ' αὐτῆς
[6, 14]	καὶ τροφήν, ὡς ἂν τὴν	ἰσχὺν	συλλεξάμενος εἰς τὸ τῶν οἰκείων
[6, 1]	αὐτὴν, ἔφασαν, μαθόντες ὅτι μηδεμίαν	ἰσχὺν	τοιαύτην ἔχει. ~(Ἔκριναν δ' αὐτὰ
[6, 6]	τὸν πατέρα: μετὰ μείζονος γὰρ	ἰσχύος	ἂν καὶ προθυμίας διώκοντας, εἰ
[6, 7]	ἀνθρωπίνου πάθους ὄντος οὐχὶ θείας	ἰσχύος,	ὁ Σαοῦλος ἀσεβῆσαι μὲν ἔλεγεν,
[6, 2]	γενομένης αὐτοῖς κατὰ τῶν ἐχθρῶν	ἰσχύος.	(Οἱ δὲ μετ' ἐκείνην τὴν
[6, 5]	μὲν Ἀσσυρίων καὶ τῆς ἐκείνων	ἰσχύος	ὑπερτέρους ἀπεργασάμενος, ἔπειτα Ἀμμανιτῶν κρατῆσαι
[6, 2]	καὶ τῆς φυγῆς τῶν πολεμίων,	ἰσχυρὸν	αὐτὸν προσαγορεύει σύμβολον τῆς παρὰ
[6, 9]	θεῖον καὶ ὅπλα ἡμῖν καὶ	ἰσχὺς	τοῦτ' ἔστι κηδόμενον, ἡ δ'
[6, 5]	οὐ βασιλέως ἡγουμένου διεπράξασθε, ἀλλ'	Ἰφθάε	καὶ Γεδεῶνος στρατηγούντων. τίς οὖν
[6, 6]	αὐτὸς διέτριβεν ἐν πόλει Βεθήβῳ,	Ἰωνάθῃ	δὲ τῷ παιδὶ τοὺς λοιποὺς
[6, 11]	καὶ προστάσσει τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ	Ἰωνάθῃ	τῷ παιδὶ καὶ τοῖς πιστοτάτοις
[6, 6]	μεθ' ἑαυτοῦ μόνον ἧκε σὺν	Ἰωνάθῃ	τῷ παιδί. τούτων δὲ οἱ
[6, 6]	περιόψεσθαι τὸν αἴτιον τῆς νίκης	Ἰωνάθην	ἀποθανόντα. καὶ τὸν μὲν οὕτως
[6, 6]	προιέναι τοὺς Ἑβραίους, καὶ πρὸς	Ἰωνάθην	καὶ τὸν ὁπλοφόρον αὐτοῦ δεῦτε,
[6, 11]	ὀργῆς καὶ φόβου δίκαιος λόγος.	Ἰωνάθης	δὲ μεταπεμψάμενος τὸν Δαυίδην σημαίνει
[6, 11]	Σαμουήλου τε καὶ Δαυίδου βλεπόντων.	(Ἰωνάθης	δὲ ὁ Σαούλου παῖς ἀφικομένου
[6, 11]	δ' ἐπιούσῃ πρὸς τὸν Σαοῦλον	Ἰωνάθης	ἐλθὼν ὡς ἱλαρόν τε καὶ
[6, 11]	τὴν πρὸς Δαυίδην τοῦ πατρὸς	Ἰωνάθης	ἐπέγνω δυσμένειαν καὶ τρανῶς τὴν
[6, 6]	καὶ λαγχάνει δοκεῖν οὗτος εἶναι	Ἰωνάθης.	ἐπερωτώμενος δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[6, 12]	ὅτι σύμβουλος μὲν καὶ συνεργὸς	Ἰωνάθης	ἐστὶ τῶν κατ' ἐμοῦ συντεταγμένων,
[6, 6]	κἂν ὁ παῖς ὁ ἐμὸς	Ἰωνάθης	ᾖ τὸ ἁμάρτημα τοῦτο ἐργασάμενος
[6, 14]	καταβαλόντες. ἦσαν δὲ οἱ παῖδες	Ἰωνάθης	καὶ Ἀμινάδαβος καὶ Μέλχισος. τούτων
[6, 6]	παῖδες αὐτῷ τρεῖς μὲν ἄρσενες	Ἰωνάθης	καὶ Ἰησοῦς καὶ Μέλχισος, θυγατέρες
[6, 13]	τῆς Ζιφήνης παραγίνεται, εἰς ὃν	Ἰωνάθης	ὁ τοῦ Σαούλου παῖς συμβαλὼν
[6, 11]	πιστωσάμενος τὴν τοῦ Σαούλου προαίρεσιν	Ἰωνάθης	οὐκ ἔπεισεν ἐπηρώτα, τίνος ἐξ
[6, 6]	ἧκον εἰς τὴν παρεμβολὴν ὁ	Ἰωνάθης	παρεθάρσυνε τὸν ὁπλοφόρον καὶ προσβάλωμεν
[6, 11]	τὸ τελευταῖον δυσχεράνας τῶν λόγων	Ἰωνάθης	ποιήσειν ταῦτ' ἐπηγγείλατο κἄν τι
[6, 11]	συνέθετο, πρόεισι. ποιήσας δὲ ὁ	Ἰωνάθης	τὰ συγκείμενα τὸν μὲν ἑπόμενον
[6, 6]	βασιλέως αὐτῶν καὶ τοῦ παιδὸς	Ἰωνάθου	ἀμῦναί τε τῇ γῇ, μεθ'
[6, 12]	πάντες ἐκείνῳ προστέθεισθε τοὐμοῦ παιδὸς	Ἰωνάθου	αὐτοῦ τε οὕτως φρονήσαντος καὶ
[6, 11]	παρακαθεσθέντων αὐτῷ τοῦ μὲν παιδὸς	Ἰωνάθου	ἐκ δεξιῶν Ἀβενήρου δὲ τοῦ
[6, 11]	παρῆν ἐπυνθάνετο παρὰ τοῦ παιδὸς	Ἰωνάθου,	ὅτι καὶ τῇ παρελθούσῃ καὶ
[6, 11]	δ' οὗτος πίπτει πρὸ τῶν	Ἰωνάθου	ποδῶν καὶ προσκυνῶν σωτῆρα αὐτοῦ
[6, 11]	μὲν οὖν ταύτας λαβὼν παρὰ	Ἰωνάθου	τὰς πίστεις εἰς τὸ συγκείμενον
[6, 11]	ἵνα δῷ δίκην. ὑποτυχόντος δ'	Ἰωνάθου,	τί δ' ἀδικοῦντα κολάσαι θέλεις;
[6, 0]	ἔνεστιν ἐν τῇ ἕκτῃ τῶν	Ἰωσήπου	ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας. ~(Λαβόντες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/03/2009