>Livre, Chap. |
[6, 8] |
σπουδῆς
ἄξιον
καὶ
δὴ
καὶ
|
ψάλλειν |
εἰδότα
καὶ
ᾄδειν
ὕμνους
καὶ |
[6, 8] |
τίς
ἐστιν
ἐξᾴδειν
δυνάμενος
καὶ
|
ψάλλειν |
ἐπὶ
κινύρᾳ
τοῦτον
ἐκέλευσαν
ζητήσαντας, |
[6, 8] |
ταράττῃ,
ποιεῖν
ὑπὲρ
κεφαλῆς
στάντα
|
ψάλλειν |
τε
καὶ
τοὺς
ὕμνους
ἐπιλέγειν. |
[6, 8] |
λέγων
τε
τοὺς
ὕμνους
καὶ
|
ψάλλων |
ἐν
τῇ
κινύρᾳ
καὶ
ποιῶν |
[6, 11] |
κατέχων
τὸ
δόρυ
προσέταξε
τῷ
|
ψαλμῷ |
καὶ
τοῖς
ὕμνοις
ἐξᾴδειν
αὐτόν. |
[6, 13] |
οὐ
πονηροῖς,
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
|
ψευδεῖς |
πλάττουσι
διαβολὰς
παρέχοντα
δεῖ
τὰς |
[6, 13] |
ἀδίκως
μεταπορεύῃ:
πῶς
γὰρ
οὐχὶ
|
ψευδῆ |
περὶ
ἐμοῦ
δόξαν
εἴληφας
ὡς |
[6, 13] |
ἀμφότερα
πέφυκεν
ἀληθής
τε
καὶ
|
ψευδής, |
τὰ
δὲ
ἔργα
γυμνὴν
ὑπ' |
[6, 10] |
ὑπεσχημένων,
αἰσχρὸν
γὰρ
ὑπελάμβανεν
ἢ
|
ψεύσασθαι |
δοκεῖν
ἢ
δι'
ἐπιβουλὴν
ἵν' |
[6, 14] |
αὕτη
καὶ
σώμασιν
ἀλκίμους
καὶ
|
ψυχαῖς |
φέρει,
καὶ
δι'
ὅλης
τῆς |
[6, 2] |
δραμόντες
πρὸς
Σαμουῆλον,
ἀναπεπτωκέναι
τὰς
|
ψυχὰς |
αὐτῶν
ὑπὸ
φόβου
καὶ
τῆς |
[6, 14] |
γένος
ἀνάγον
τὰς
τῶν
νεκρῶν
|
ψυχὰς |
δι'
αὐτῶν
προλέγει
τοῖς
δεομένοις |
[6, 14] |
τῶν
ἐγγαστριμύθων
καὶ
τῶν
τεθνηκότων
|
ψυχὰς |
ἐκκαλουμένων
ὡς
οὕτως
γνωσομένῳ,
ποῖ |
[6, 11] |
εἰρήνην
δὲ
ἀπ'
αὐτῶν
τῇ
|
ψυχῇ |
σου
παρέσχεν,
δεύτερον
δὲ
τὴν |
[6, 13] |
χρόνον
καὶ
ταῖς
περὶ
τὴν
|
ψυχὴν |
ἀγωνίαις
ἠνάγκασε
ζῆσαι
φίλων
καὶ |
[6, 14] |
μὴ
δεδιέναι,
κελεύει
τὴν
Σαμουήλου
|
ψυχὴν |
ἀναγαγεῖν
αὐτῷ.
ἡ
δ'
ἀγνοοῦσα |
[6, 14] |
ὁ
Σαοῦλος
κατέδεισε
καὶ
τὴν
|
ψυχὴν |
ἀνέπεσε,
τὸ
κακὸν
οἷον
εἰκὸς |
[6, 1] |
ὀξυτάτην
ἐπιφέροντος
πρὶν
ἢ
τὴν
|
ψυχὴν |
αὐτοῖς
εὐθανάτως
ἀπολυθῆναι
τοῦ
σώματος, |
[6, 13] |
γενέσθαι
προσθέμενον
μεταδιώκειν
τὴν
ἐμὴν
|
ψυχὴν |
καὶ
μηδὲν
μήθ'
ἡμέρας
μήτε |
[6, 14] |
παρεκάλει
μαντεύεσθαι
καὶ
ἀνάγειν
αὐτῷ
|
ψυχὴν |
οὗπερ
ἂν
αὐτὸς
εἴπῃ.
τῆς |
[6, 13] |
ὑπ'
αὐτοῦ
σωζόμενος,
οὐδὲ
τὴν
|
ψυχὴν> |
φανερῶς
ἀπολλυμένην
λαμβάνων.
ὁ
δὲ |
[6, 11] |
ἐλπίδας
καὶ
περὶ
τῆς
ἰδίας
|
ψυχῆς |
ἀγωνιῶσα:
οὐδὲ
γὰρ
αὑτὴν
ζῆν |
[6, 11] |
καὶ
προσκυνῶν
σωτῆρα
αὐτοῦ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἀπεκάλει.
ἀνίστησι
δ'
ἀπὸ
τῆς |
[6, 11] |
παρὰ
τοῖς
ἀπορρήτοις
αὐτοῦ
τῆς
|
ψυχῆς |
γενέσθαι.
καταμαθὼν
δ'
οὐκ
ἀποκρύψομαι, |
[6, 14] |
καὶ
προσεκύνησε:
τῆς
δὲ
Σαμουήλου
|
ψυχῆς |
πυθομένης,
διὰ
τί
κινήσειεν
αὐτὴν |
[6, 8] |
πειθοῖ
ἐξ
ὧν
τὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
συνίσταται
κάλλος
κατακεκοσμημένος.
ταῦτα
φράσαντος |
[6, 8] |
ἔπαθλον
ποιοῦμαι
τὴν
βασιλείαν
ἀλλὰ
|
ψυχῶν |
ἀρετῆς
καὶ
ζητῶ
ὅστις
ταύτης |
[6, 2] |
καὶ
τὴν
πονηρίαν
ἐκβαλόντες
τῶν
|
ψυχῶν |
καὶ
θεραπεύσαντες
αὐτὴν
ὅλαις
ταῖς |