HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

EUSÈBE de Césarée, Histoire ecclésiastique, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ω = 139 formes différentes pour 300 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 30]   παρακλητικῶς, ἐξ ὀνόματος προσειπόντα· μέμνησο, ὦ αὕτη, τοῦ κυρίου. Τοιοῦτος ἦν

[3, 23]   ἧκεν κατεστήσατο, ἄγε δή, ἔφη, ὦ ἐπίσκοπε, τὴν παραθήκην ἀπόδος ἡμῖν,

[3, 36]   αὐτοῖς τόπον εἰσὶν παρὰ κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον. Οὐ γὰρ τὸν

[3, 25]   τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον κατέλεξαν, ᾧ μάλιστα Ἑβραίων οἱ τὸν Χριστὸν

[3, 32]   τῶν φερομένων ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος, ᾧ ὄνομα Ἰούδας, φησὶν εἰς τὴν

[3, 32]   κατέχει λόγος ἀνακινηθῆναι διωγμόν· ἐν ᾧ Συμεῶνα τὸν τοῦ Κλωπᾶ, ὃν

[3, 21]   δὴ πρῶτον ἔτος ἦν ἐν ᾧ τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν παροικίας Ἀβίλιον

[3, 23]   ἐπωφελῆ φίλον ἀκούειν, προστίθησιν ἐν ᾧ Τίς ὁ σῳζόμενος πλούσιος ἐπέγραψεν

[3, 7]   τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι

[3, 36]   ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε

[3, 7]   καὶ κάλλει σώματος διαφέροντας τετηρῆσθαι θριάμβῳ, τοῦ δὲ λοιποῦ πλήθους τοὺς

[3, 39]   τὸν μὲν πρότερον Πέτρῳ καὶ Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς

[3, 4]   Πράξεσι μετὰ τὴν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ πρὸς Ἀθηναίους Παύλου δημηγορίαν πρῶτον

[3, 6]   ἔργον ἐμόν. Φάγετε, καὶ γὰρ ἐγὼ βέβρωκα· μὴ γένησθε μήτε μαλακώτεροι

[3, 36]   μοι ἔχετε· τί μοι συμφέρει, ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς εἶναι.

[3, 36]   τινα περὶ τοῦ Χριστοῦ διεξιών· Ἐγὼ δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν

[3, 36]   ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ

[3, 6]   καὶ τὴν ἐμὴν ἀποστρέφεσθε θυσίαν, ἐγὼ μὲν ὑμῖν βέβρωκα, καὶ τὸ

[3, 36]   αὐτὰ δὲ ἄκοντα μὴ θέλῃ, ἐγὼ προσβιάσομαι. Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί

[3, 10]   αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει· Οὐ μὴν ἐγώ σοι τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ

[3, 23]   τὴν παραθήκην ἀπόδος ἡμῖν, ἣν ἐγώ τε καὶ ὁ Χριστός σοι

[3, 29]   αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. Πυνθάνομαι δ' ἐγὼ τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ παρ'

[3, 23]   φοβοῦ· ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ·

[3, 32]   καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ

[3, 31]   δέ, οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθημεν, διαλόγῳ Πρόκλος, πρὸς ὃν ἐποιεῖτο τὴν

[3, 10]   ἀκριβῆ διαδοχήν. Δῆλον δ' ἐστὶν ἔργῳ πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις

[3, 24]   καὶ τῇ δι' αὐτῶν συντελουμένῃ θαυματουργῷ τοῦ Χριστοῦ δυνάμει μόνῃ χρώμενοι,

[3, 6]   ἐν χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν φειδὼ τοὺς τοῦ ζῆν ἀφελέσθαι σταλαγμούς.

[3, 4]   ποιμήν, γεγονέναι ἱστορεῖ. Ἀλλὰ γὰρ ὁδῷ προβαίνουσιν, ἐπὶ καιροῦ τὰ τῆς

[3, 33]   πλὴν τό γε ἅμα τῇ ἕῳ διεγειρομένους τὸν Χριστὸν θεοῦ δίκην

[3, 8]   σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν τῷ θεῷ, κατὰ τὸ ἱερὸν ἐξαπίνης ἀναβοᾶν

[3, 23]   ἀπογνοὺς δὲ τελέως τὴν ἐν θεῷ σωτηρίαν, οὐδὲν ἔτι μικρὸν διενοεῖτο,

[3, 23]   τέθνηκεν. Πῶς καὶ τίνα θάνατον; θεῷ τέθνηκεν, εἶπεν· ἀπέβη γὰρ πονηρὸς

[3, 2]   τὴν ἐπισκοπὴν Λίνος. Μνημονεύει τούτου Τιμοθέῳ γράφων ἀπὸ Ῥώμης ὁ Παῦλος

[3, 5]   τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ, παντελῆ φθορὰν καὶ ἀφανισμὸν ἔσχατον

[3, 36]   θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς ἄρτος εὑρεθῶ» Καὶ ὁ Πολύκαρπος δὲ τούτων

[3, 23]   ἤδη μοι παρέστω, καὶ ἡγεμὼν γενέσθω μοί τις τῆς ὁδοῦ. Ἥλαυνεν,

[3, 24]   τὸν οὐρανὸν διεγνωσμένον ἐκκλησίαις, πρῶτον ἀνωμολογήσθω· ὅτι γε μὴν εὐλόγως πρὸς

[3, 39]   ἡμῖν ἀναγκαίως πρὸς τοῖς ἐκτεθεῖσιν ἐπιτετηρήσθω.

[3, 39]   ἡμῖν οὐκ εἰς τὸ ἄχρηστον εἰρήσθω· ἄξιον δὲ ταῖς ἀποδοθείσαις τοῦ

[3, 24]   τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου γραφῆς εἰρήσθω, καὶ τῆς κατὰ Μάρκον δὲ

[3, 3]   παρὰ πᾶσιν ὁμολογουμένων θείων γραμμάτων εἰρήσθω ~Ὅτι μὲν οὖν τοῖς ἐξ

[3, 29]   μὴν θᾶττον εἰς τὸ παντελὲς ἀπεσβηκότωνεἰρήσθω· ~Ὁ μέντοι Κλήμης, οὗ τὰς

[3, 10]   δὲ τοῦ συγγραφέως χρησίμως ὧδε παρατεθείσθω. Πεπόνηται δὲ καὶ ἄλλο οὐκ

[3, 24]   τῶν ἐντευξομένων ἕνεκεν, ἐνταῦθά μοι κείσθω. Φέρε δέ, καὶ τοῦδε τοῦ

[3, 30]   ὑποθέσει, ἐνταῦθά μοι κατὰ καιρὸν κείσθω. ~ΧΧΧΙ. Παύλου μὲν οὖν καὶ

[3, 10]   μὲν κατὰ τοῦτον ταύτῃ πῃ δεδηλώσθω· Ἴωμεν δ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς.

[3, 25]   ὁμωνύμου ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς νόθοις κατατετάχθω καὶ τῶν Παύλου Πράξεων ἡ

[3, 24]   τοῦ σωτῆρος ἡμῶν γενεαλογίαν ἅτε Ματθαίῳ καὶ Λουκᾷ προγραφεῖσαν ἀποσιωπῆσαι τὸν

[3, 39]   πρότερον Πέτρῳ καὶ Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις συγκαταλέγει,

[3, 39]   ἀρχαιότητα τἀνδρὸς προβεβλημένοις, ὥσπερ οὖν Εἰρηναίῳ καὶ εἴ τις ἄλλος τὰ

[3, 11]   περιῆσαν εἰς ἔτι τότε τῷ βίῳ, βουλήν τε ὁμοῦ τοὺς πάντας

[3, 18]   καὶ εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην ἔτι τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς τὸν θεῖον

[3, 11]   μαθητῶν τοὺς εἰς ἔτι τῷ βίῳ λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν πανταχόθεν συνελθεῖν

[3, 26]   ἐν αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ, μηκέτι θνῄσκοντας, αὐτοῦ δὲ παραμένοντας

[3, 6]   τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς καὶ τῷ βίῳ μῦθος, ὁ μόνος ἐλλείπων ταῖς

[3, 23]   Ὅτι δὲ εἰς τούτους τῷ βίῳ περιῆν, ἀπόχρη διὰ δύο πιστώσασθαι

[3, 23]   κατὰ τὴν Ἀσίαν ἔτι τῷ βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος ὃν ἠγάπα

[3, 7]   κυρίου χρηματίζων ἀδελφός, ἔτι τῷ βίῳ περιόντες καὶ ἐπ' αὐτῆς τῆς

[3, 20]   μέχρι Τραϊανοῦ παραμεῖναι αὐτοὺς τῷ βίῳ. Ταῦτα μὲν ὁ Ἡγήσιππος· οὐ

[3, 31]   ἡ ἑτέρα αὐτοῦ θυγάτηρ ἐν ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται·

[3, 24]   τῆς τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας ἐν οἰκείῳ καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν δέξεται καὶ

[3, 28]   τὸν ἀπόστολον εἰσελθεῖν ποτε ἐν βαλανείῳ, ὥστε λούσασθαι, γνόντα δὲ ἔνδον

[3, 4]   ταῖς Πράξεσι μετὰ τὴν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ πρὸς Ἀθηναίους Παύλου δημηγορίαν

[3, 6]   Καὶ ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει· τῶν δ' ὑπὸ

[3, 27]   ἀποστάτην ἀποκαλοῦντες αὐτὸν τοῦ νόμου, εὐαγγελίῳ δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους

[3, 24]   δὲ Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς τῷ εὐαγγελίῳ καὶ ἡ προτέρα τῶν ἐπιστολῶν

[3, 4]   θεοπνεύστοις κατέλιπεν βιβλίοις, τῷ τε εὐαγγελίῳ, ὃ καὶ χαράξαι μαρτύρεται καθ'

[3, 24]   βαπτιστοῦ καθείρξεως τῷ κατ' αὐτὸν εὐαγγελίῳ παραδοῦναι, αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημήνασθαι,

[3, 24]   σωτῆρος αὐτοῖς δεδωρημένῃ θείᾳ καὶ παραδοξοποιῷ δυνάμει θαρσοῦντες, τὸ μὲν ἐν

[3, 32]   ἄν τις γεγονέναι τοῦ κυρίου, τεκμηρίῳ τῷ μήκει τοῦ χρόνου τῆς

[3, 24]   τὰ μετὰ τὴν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν ἐφ'

[3, 24]   ἤμελλεν καὶ ἐφ' ἑτέρους ἰέναι, πατρίῳ γλώττῃ γραφῇ παραδοὺς τὸ κατ'

[3, 9]   τῇ Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ τῇ πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς ἑαυτῷ μαρτυρεῖ,

[3, 29]   δυσὶ κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ κυρίῳ. Λέγουσι δ' οὖν καὶ τὸν

[3, 36]   ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον εἰσὶν παρὰ κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον. Οὐ γὰρ

[3, 32]   ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας ἐπίσκοπον ἐδηλώσαμεν, μαρτυρίῳ τὸν βίον ἀναλῦσαι παρειλήφαμεν. Καὶ

[3, 36]   οὐ μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ

[3, 37]   ὃν ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ

[3, 36]   ἔχετε· τί μοι συμφέρει, ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς εἶναι. Μηδέν

[3, 36]   Φιλιππησίους ἐπιστολῇ, φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν· Παρακαλῶ οὖν πάντας ὑμᾶς πειθαρχεῖν καὶ

[3, 15]   μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς» ~Τούτου δὴ οὖν ὁμολογουμένη

[3, 32]   ἀδιάφθορος ἔμεινεν ἡ ἐκκλησία, ἐν ἀδήλῳ που σκότει ὡς εἰ φωλευόντων

[3, 4]   Παῦλος τοὺς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ τῶν ἐκκλησιῶν

[3, 5]   αὐτοῖς ὅσα διὰ ξίφους καὶ ἄλλῳ τρόπῳ κατ' αὐτῶν ἐγκεχείρηται, μόνας

[3, 5]   οὖν τηνικάδε κατὰ πάντα τόπον ὅλῳ τῷ ἔθνει συνερρύη κακά, ὅπως

[3, 36]   ἐξ ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους

[3, 4]   ἰατρός, τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς τῷ Παύλῳ, καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ οὐ

[3, 24]   ἀλήθειαν κατειλήφει ἐκ τῆς ἅμα Παύλῳ συνουσίας τε καὶ διατριβῆς καὶ

[3, 28]   τοῦ θεοῦ, ἀριθμὸν χιλιονταετίας ἐν γάμῳ ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν, λέγει γίνεσθαι»

[3, 10]   ὧν ἔνιοι καὶ παρατετεύχεσαν τῷ πολέμῳ, καθάπερ βασιλεὺς Ἀγρίππας καί τινες

[3, 6]   ἁρπασαμένη, βρέφος, εἶπεν, ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ στάσει, τίνι

[3, 6]   τις διὰ τὴν οὐσίαν. Τῷ λιμῷ δ' ἡ ἀπόνοια τῶν στασιαστῶν

[3, 5]   ἅμα καὶ παισὶ ξίφει καὶ λιμῷ καὶ μυρίοις ἄλλοις εἴδεσι περιπεπτώκασιν

[3, 7]   τῶν ἀνῃρημένων ἀριθμὸν ὁ συγγραφεὺς λιμῷ καὶ ξίφει μυριάδας ἑκατὸν καὶ

[3, 6]   εἶπεν, ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ στάσει, τίνι σε τηρῶ;

[3, 6]   σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος, τῷ λιμῷ κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες, καὶ τῶν

[3, 36]   μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοις τοῖς

[3, 30]   αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν ἐν τῷ ἑβδόμῳ Στρωματεῖ τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν

[3, 1]   Ὠριγένει κατὰ λέξιν ἐν τρίτῳ τόμῳ τῶν εἰς τὴν Γένεσιν ἐξηγητικῶν

[3, 32]   ἐξ αὐτῶν ὄντας ἁλῶναι συνέβη. Λογισμῷ δ' ἂν καὶ τὸν Συμεῶνα

[3, 33]   τί αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω

[3, 29]   δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς καὶ

[3, 29]   κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως, ἀνέδην ἐκπορνεύουσιν

[3, 23]   Τῷ δὲ ἀνέσεως πρὸ ὥρας λαβομένῳ προσφθείρονταί τινες ἥλικες ἀργοὶ καὶ

[3, 27]   δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν λοιπῶν σμικρὸν ἐποιοῦντο

[3, 29]   ἀγαγὼν τὴν γυναῖκα γῆμαι τῷ βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί φασι

[3, 23]   δέῃ, τὸν σὸν θάνατον ἑκὼν ὑπομενῶ, ὡς ὁ κύριος τὸν ὑπὲρ

[3, 36]   ἐκκλησίᾳ ἰδίως τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ· ὃν οἷα δὴ ἀποστολικὸν

[3, 25]   τυγχάνουσαι εἴτε καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς νόθοις κατατετάχθω καὶ

[3, 20]   ποτὲ καὶ Δομετιανὸς ταὐτὸ ποιεῖν ἐκείνῳ, μέρος ὢν τῆς Νέρωνος ὡμότητος.

[3, 27]   αὐτὸν τοῦ νόμου, εὐαγγελίῳ δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι,

[3, 33]   Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω τοῦ μὴ βούλεσθαι αὐτοὺς εἰδωλολατρεῖν

[3, 24]   κατ' αὐτὸν εὐαγγελίου γραφῇ τὰ μηδέπω τοῦ βαπτιστοῦ εἰς φυλακὴν βεβλημένου

[3, 5]   ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ Ἰωσήπῳ γραφείσης ἀναλέξασθαι ἱστορίας· ὡς δὲ

[3, 36]   εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ περὶ ὑμῶν. Τὰς

[3, 31]   ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων ἐπισκόπῳ γράφων, ὁμοῦ τε αὐτοῦ καὶ

[3, 23]   ἐπὶ πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν τῷ σώματι καὶ

[3, 5]   ὅσα διὰ ξίφους καὶ ἄλλῳ τρόπῳ κατ' αὐτῶν ἐγκεχείρηται, μόνας τὰς

[3, 7]   ἕρκος ὥσπερ ὀχυρώτατον παρέμενον τῷ τόπῳ, τῆς θείας ἐπισκοπῆς εἰς ἔτι

[3, 36]   ἰδίως τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ· ὃν οἷα δὴ ἀποστολικὸν ἄνδρα

[3, 24]   τοῦτο δηλοῦν ἐν τῷ λέγειν. Οὔπω γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς

[3, 36]   τῇ ἐν Μαγνησίᾳ τῇ πρὸς Μαιάνδρῳ, ἔνθα πάλιν ἐπισκόπου Δαμᾶ μνήμην

[3, 8]   θυσίαν ἔτεκεν ἄρνα ἐν τῷ ἱερῷ μέσῳ· ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη

[3, 8]   ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη τοῦ ἐνδοτέρω χαλκῆ μὲν οὖσα καὶ στιβαρωτάτη,

[3, 37]   δὴ πλεῖστοι τῶν τότε μαθητῶν σφοδροτέρῳ φιλοσοφίας ἔρωτι πρὸς τοῦ θείου

[3, 9]   ἔθνους ἐπειράθησαν. Τούτων ἐν τῷ προτέρῳ τὸν ἀριθμὸν τῆς λεγομένης παλαιᾶς

[3, 7]   δὲ τοῦτον ἐπράχθη τὸν τρόπον δευτέρῳ τῆς Οὐεσπασιανοῦ βασιλείας ἔτει ἀκολούθως

[3, 28]   ἡμᾶς τὴν ἐπισκοπὴν εἰληχώς, ἐν δευτέρῳ τῶν Ἐπαγγελιῶν περὶ τῆς Ἰωάννου

[3, 23]   ὧν ὁ μὲν πρότερος ἐν δευτέρῳ τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις ὧδέ

[3, 7]   διανενεμῆσθαι φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις σιδήρῳ καὶ θηρίοις, τοὺς δ' ἐντὸς

[3, 6]   λιμῷ καὶ στάσει, τίνι σε τηρῶ; τὰ μὲν παρὰ Ῥωμαίοις δουλεία

[3, 18]   ἔδει ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τοὔνομα αὐτοῦ, δι' ἐκείνου

[3, 24]   τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας ἐν οἰκείῳ καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν δέξεται καὶ αὐτή.

[3, 21]   τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχαίωνπαραδίδωσι λόγος. ~Μικρῷ δὲ πλέον ἐνιαυτοῦ βασιλεύσαντα Νερούαν

[3, 31]   ἐν τῷ Γαΐου δέ, οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθημεν, διαλόγῳ Πρόκλος, πρὸς

[3, 25]   ἀνὴρ εἰς μνήμην ἀγαγεῖν ἠξίωσεν, πόρρω δέ που καὶ ὁ τῆς

[3, 38]   Ἑβραίους ἀποσῴζειν καὶ τῷ μὴ πόρρω τὰ ἐν ἑκατέροις τοῖς συγγράμμασι

[3, 39]   ὄνομα, ὧν τὸν μὲν πρότερον Πέτρῳ καὶ Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ καὶ

[3, 39]   ὕστε ρον δὲ, ὡς ἔφην, Πέτρῳ· ὃς πρὸς τὰς χρείας ἐποιεῖτο

[3, 8]   ἔτεκεν ἄρνα ἐν τῷ ἱερῷ μέσῳ· ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη τοῦ

[3, 23]   βιαιότατος μιαιφονώτατος χαλεπώτατος. Χρόνος ἐν μέσῳ, καί τινος ἐπιπεσούσης χρείας ἀνακαλοῦσι

[3, 31]   ἐν ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται· ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης,

[3, 39]   κεχρῆσθαι εἰρηκότων δύο τε ἐν Ἐφέσῳ γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου

[3, 23]   τούτων· Ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν Ἐφέσῳ ἐκκλησία ὑπὸ Παύλου μὲν τεθεμελιωμένη,

[3, 31]   μάρτυς καὶ διδάσκαλος, οὗτος ἐν Ἐφέσῳ κεκοίμηται» Ταῦτα καὶ περὶ τῆς

[3, 31]   ἐπιστολῆς Πολυκράτους τῆς δ' ἐν Ἐφέσῳ παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος ἦν ἐπιδείκνυται,

[3, 4]   Τιμόθεός γε μὴν τῆς ἐν Ἐφέσῳ παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν

[3, 1]   πρὸς οὓς καὶ διατρίψας ἐν Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν Πόντῳ

[3, 36]   παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε

[3, 39]   δι' ὧν φησιν λέξεων· οὐκ ὀκνήσω δέ σοι καὶ ὅσα ποτὲ

[3, 36]   σύντομά μοι εὑρεθῆναι· ἃ καὶ κολακεύσω συντόμως με καταφαγεῖν, οὐχ ὥσπερ

[3, 8]   πατρὸς· αἴτησαι παρ' ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου,

[3, 23]   ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ· ἂν δέῃ, τὸν

[3, 23]   ἡμῶν· ὑπὲρ σοῦ τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν ἐμήν. Στῆθι, πίστευσον· Χριστός

[3, 10]   καὶ ἄλλο οὐκ ἀγεννὲς σπούδασμα τῷ ἀνδρί, Περὶ αὐτοκράτορος λογισμοῦ, ὅ

[3, 10]   πολλάς τε ἄλλας εὐθύνας ἐπαγαγὼν τῷ ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει·

[3, 32]   ὡσαύτως κατηγορήθη καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ

[3, 33]   αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω τοῦ

[3, 11]   τούτων περιῆσαν εἰς ἔτι τότε τῷ βίῳ, βουλήν τε ὁμοῦ τοὺς

[3, 18]   ἅμα καὶ εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην ἔτι τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς τὸν

[3, 11]   κυρίου μαθητῶν τοὺς εἰς ἔτι τῷ βίῳ λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν πανταχόθεν

[3, 26]   ἀΐδιον ἐν αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ, μηκέτι θνῄσκοντας, αὐτοῦ δὲ

[3, 6]   καὶ τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς καὶ τῷ βίῳ μῦθος, ὁ μόνος ἐλλείπων

[3, 23]   φυγῆς. Ὅτι δὲ εἰς τούτους τῷ βίῳ περιῆν, ἀπόχρη διὰ δύο

[3, 23]   τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν ἔτι τῷ βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος ὃν

[3, 7]   τοῦ κυρίου χρηματίζων ἀδελφός, ἔτι τῷ βίῳ περιόντες καὶ ἐπ' αὐτῆς

[3, 20]   εἰρήνης, μέχρι Τραϊανοῦ παραμεῖναι αὐτοὺς τῷ βίῳ. Ταῦτα μὲν ὁ Ἡγήσιππος·

[3, 29]   μέσον ἀγαγὼν τὴν γυναῖκα γῆμαι τῷ βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί

[3, 31]   τῆς τῶνδε τελευτῆς· καὶ ἐν τῷ Γαΐου δέ, οὗ μικρῷ πρόσθεν

[3, 29]   σαρκὶ δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς

[3, 23]   φυλακτήριον ἐπιστήσας, τὴν σφραγῖδα κυρίου. Τῷ δὲ ἀνέσεως πρὸ ὥρας λαβομένῳ

[3, 24]   μόνα τὰ μετὰ τὴν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν

[3, 28]   αἵρεσιν συστησάμενον, ἀξιόπιστον ἐπιφημίσαι θελήσαντα τῷ ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα. Τοῦτο γὰρ

[3, 30]   τοῦ αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν ἐν τῷ ἑβδόμῳ Στρωματεῖ τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν

[3, 5]   τηνικάδε κατὰ πάντα τόπον ὅλῳ τῷ ἔθνει συνερρύη κακά, ὅπως τε

[3, 6]   ὁ λαὸς συναπώλετο» Καὶ ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει·

[3, 24]   Τῶν δὲ Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς τῷ εὐαγγελίῳ καὶ ἡ προτέρα τῶν

[3, 8]   ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν τῷ θεῷ, κατὰ τὸ ἱερὸν ἐξαπίνης

[3, 8]   τὴν θυσίαν ἔτεκεν ἄρνα ἐν τῷ ἱερῷ μέσῳ· ἡ δ' ἀνατολικὴ

[3, 5]   φίλον ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ Ἰωσήπῳ γραφείσης ἀναλέξασθαι ἱστορίας· ὡς

[3, 27]   τοῦ νόμου, εὐαγγελίῳ δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν

[3, 23]   ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς, ἐπὶ πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν

[3, 24]   πρὸ τῆς τοῦ βαπτιστοῦ καθείρξεως τῷ κατ' αὐτὸν εὐαγγελίῳ παραδοῦναι, αὐτό

[3, 5]   σωτῆρος ἡμῶν ἀνάληψιν Ἰουδαίων πρὸς τῷ κατ' αὐτοῦ τολμήματι ἤδη καὶ

[3, 7]   ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν

[3, 24]   σαφῶς τε τοῦτο δηλοῦν ἐν τῷ λέγειν. Οὔπω γὰρ ἦν Ἰωάννης

[3, 6]   ἀνῃρεῖτό τις διὰ τὴν οὐσίαν. Τῷ λιμῷ δ' ἡ ἀπόνοια τῶν

[3, 6]   Χρῆσαι σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος, τῷ λιμῷ κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες, καὶ

[3, 38]   τὴν πρὸς Ἑβραίους ἀποσῴζειν καὶ τῷ μὴ πόρρω τὰ ἐν ἑκατέροις

[3, 32]   τις γεγονέναι τοῦ κυρίου, τεκμηρίῳ τῷ μήκει τοῦ χρόνου τῆς αὐτοῦ

[3, 32]   τῆς αὐτοῦ ζωῆς χρώμενος καὶ τῷ μνημονεύειν τὴν τῶν εὐαγγελίων γραφὴν

[3, 18]   Εἰ δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τοὔνομα αὐτοῦ,

[3, 5]   μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη ἐν τῷ ὀνόματί μου» οὐ μὴν ἀλλὰ

[3, 5]   Ῥώμης οὖν αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ τῷ παιδὶ τὸν κατὰ Ἰουδαίων ἐγχειρίζει

[3, 5]   τῆς ἐρημώσεως ἐν αὐτῷ κατέστη τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ,

[3, 7]   ζωῆς ἐξ αὐτῶν ἱκέτευσεν ἀρθῆναι, τῷ παντὶ συμβεβηκότων ἔθνει, οὐδὲν ἂν

[3, 39]   αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν οὖν ἱστόρηται τῷ Παπίᾳ περὶ τοῦ Μάρκου· περὶ

[3, 31]   ἐν Καισαρείᾳ τῆς Ἰουδαίας ἅμα τῷ πατρὶ τότε διατριβουσῶν προφητικοῦ τε

[3, 4]   δὲ ἰατρός, τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς τῷ Παύλῳ, καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ

[3, 33]   καὶ τῆς ἀξίας ἐκβαλών, ταραχθεὶς τῷ πλήθει, διὸ ἠγνόει τί αὐτῷ

[3, 33]   Πλίνιον Σεκοῦνδον, ἐπισημότατον ἡγεμόνων, ἐπὶ τῷ πλήθει τῶν μαρτύρων κινηθέντα, βασιλεῖ

[3, 10]   ἱστορίαν, ὧν ἔνιοι καὶ παρατετεύχεσαν τῷ πολέμῳ, καθάπερ βασιλεὺς Ἀγρίππας καί

[3, 9]   Ἰουδαίων ἔθνους ἐπειράθησαν. Τούτων ἐν τῷ προτέρῳ τὸν ἀριθμὸν τῆς λεγομένης

[3, 23]   καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν τῷ σώματι καὶ τὴν ὄψιν ἀστεῖον

[3, 24]   κάθειρξιν ἐφ' ἕνα ἐνιαυτὸν πεπραγμένα τῷ σωτῆρι συγγεγραφότας αὐτό τε τοῦτ'

[3, 24]   καὶ τὰ κατὰ τοῦτον πεπραγμένα τῷ σωτῆρι ταῦτα δ' ἦν τὰ

[3, 36]   τῇ Σμυρναίων ἐκκλησίᾳ ἰδίως τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ· ὃν οἷα

[3, 29]   καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως,

[3, 4]   ἡμῖν ὑποδείγματα θεοπνεύστοις κατέλιπεν βιβλίοις, τῷ τε εὐαγγελίῳ, ὃ καὶ χαράξαι

[3, 10]   ἀνδρισαμένων Ἑβραίων περιέχειν, καὶ πρὸς τῷ τέλει δὲ τῆς εἰκοστῆς Ἀρχαιολογίας

[3, 18]   ἐπὶ τῆς ἡμετέρας γενεᾶς, πρὸς τῷ τέλει τῆς Δομετιανοῦ ἀρχῆς» Εἰς

[3, 32]   λειπομένου, γυμνῇ λοιπὸν ἤδη κεφαλῇ τῷ τῆς ἀληθείας κηρύγματι τὴν ψευδώνυμον

[3, 24]   δόξαι διαφωνεῖν ἀλλήλοις τὰ εὐαγγέλια τῷ τὸ μὲν κατὰ Ἰωάννην τὰ

[3, 38]   καὶ μᾶλλον ἂν εἴη ἀληθὲς τῷ τὸν ὅμοιον τῆς φράσεως χαρακτῆρα

[3, 7]   ποιούμενοι, ἕρκος ὥσπερ ὀχυρώτατον παρέμενον τῷ τόπῳ, τῆς θείας ἐπισκοπῆς εἰς

[3, 23]   οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἰωάννῃ τῷ τοῦ κυρίου μαθητῇ συμβεβληκότες παραδεδωκέναι

[3, 32]   αὐτὸν εἰς τὰ μέγιστα καταπλήξας, τῷ τοῦ κυρίου πάθει παραπλήσιον τέλος

[3, 10]   λογισμοῦ, ὅ τινες Μακκαβαϊκὸν ἐπέγραψαν τῷ τοὺς ἀγῶνας τῶν ἐν τοῖς

[3, 28]   πρὸς τὰς αἱρέσεις προθείς, ἐν τῷ τρίτῳ καὶ ἱστορίαν οὐκ ἀξίαν

[3, 7]   ὑμῶν ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. Ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη,

[3, 23]   δὲ ἀκούσας, πρῶτον ἔστη μὲν κάτω βλέπων, εἶτα ἔρριψεν τὰ ὅπλα,

[3, 18]   ἐπ' ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο, ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων καὶ

[3, 15]   διαδέχεται δ' αὐτὸν δεύτερος Ἀβίλιος. ~Δωδεκάτῳ δὲ ἔτει τῆς αὐτῆς ἡγεμονίας

[3, 30]   ἑαυτοῦ γυναῖκα ἀπαγομένην τὴν ἐπὶ θανάτῳ, ἡσθῆναι μὲν τῆς κλήσεως χάριν

[3, 6]   καὶ τὸ λοιπὸν δ' ἐμοὶ μεινάτω. Μετὰ ταῦθ' οἳ μὲν τρέμοντες

[3, 13]   δυοκαίδεκα τὴν λειτουργίαν ἐνιαυτοῖς κατασχών, Ἀνεγκλήτῳ ταύτην παραδίδωσιν. Τίτον δὲ Δομετιανὸς

[3, 5]   κατέστη τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ, παντελῆ φθορὰν καὶ ἀφανισμὸν

[3, 23]   ὡς δέ τὸν νεανίσκον, εἶπεν, ἀπαιτῶ καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ ἀδελφοῦ»

[3, 23]   τῶν Τραϊανοῦ χρόνων» Καὶ ἐν τρίτῳ δὲ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως ταὐτὸ

[3, 28]   τὰς αἱρέσεις προθείς, ἐν τῷ τρίτῳ καὶ ἱστορίαν οὐκ ἀξίαν λήθης

[3, 29]   γε μὴν Ἀλεξανδρεὺς Κλήμης ἐν τρίτῳ Στρωματεῖ ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ

[3, 34]   δ' ἐπὶ Ῥώμης ἐπισκόπων ἔτει τρίτῳ τῆς τοῦ προειρημένου βασιλέως ἀρχῆς

[3, 1]   ταῦτα Ὠριγένει κατὰ λέξιν ἐν τρίτῳ τόμῳ τῶν εἰς τὴν Γένεσιν

[3, 5]   ἐπὶ Ῥώμης οὖν αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ τῷ παιδὶ τὸν κατὰ Ἰουδαίων

[3, 6]   λαὸς συναπώλετο» Καὶ ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει· τῶν

[3, 39]   εἴρηται· Ματθαῖος μὲν οὖν Ἑβραΐδι διαλέκτῳ τὰ λόγια συνετάξατο, ἡρμήνευσεν δ'

[3, 3]   καὶ οἱ πάλαι πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ ἐν τοῖς σφῶν αὐτῶν κατακέχρηνται

[3, 1]   Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν Πόντῳ καὶ Γαλατίᾳ καὶ Βιθυνίᾳ Καππαδοκίᾳ

[3, 5]   τὸν διὰ πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν ὅτῳ φίλον ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς

[3, 18]   λεγομένῃ Ἀποκαλύψει, αὐταῖς συλλαβαῖς ἐν πέμπτῳ τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις ταῦτα

[3, 14]   καὶ μησὶ τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ μὲν οὖν ἔτει Δομετιανοῦ τῆς

[3, 20]   ἐννακισχίλια δηνάρια ὑπάρχειν αὐτοῖς μόνα, ἑκάστῳ αὐτῶν ἀνήκοντος τοῦ ἡμίσεος, καὶ

[3, 20]   ζῶντας καὶ νεκροὺς καὶ ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ. Ἐφ'

[3, 23]   κατέλιπον. Ἀλλ' ἵππος ἤδη μοι παρέστω, καὶ ἡγεμὼν γενέσθω μοί τις

[3, 34]   τοῦ προειρημένου βασιλέως ἀρχῆς Κλήμης Εὐαρέστῳ παραδοὺς τὴν λειτουργίαν ἀναλύει τὸν

[3, 23]   ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ· ἂν

[3, 24]   τὴν ἐπὶ τέλει τοῦ χρόνου αὐτῷ γεγενημένην ἱστορίαν· εἰκότως δ' οὖν

[3, 39]   Τούτων καὶ Εἰρηναῖος ὡς μόνων αὐτῷ γραφέντων μνημονεύει, ὧδέ πως λέγων·

[3, 28]   τερατολογίας ἡμῖν ὡς δι' ἀγγέλων αὐτῷ δεδειγμένας ψευδόμενος ἐπεισάγει, λέγων μετὰ

[3, 8]   κατὰ τὴν ἕκτην τῶν Ἱστοριῶν αὐτῷ δεδηλωμένα ἐν τούτοις· Τὸν γοῦν

[3, 39]   ὅσοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν τῆς ὁμοίας αὐτῷ δόξης παραίτιος γέγονεν τὴν ἀρχαιότητα

[3, 26]   τέχνης οἴδαμεν· ὃς καὶ τοὺς αὐτῷ ἑπομένους ὡς μὴ ἀποθνῄσκοιεν, ἔπεισεν,

[3, 4]   οὗ μέμνηται συνόντος ἐπὶ Ῥώμης αὐτῷ κατὰ τὴν δευτέραν πρὸς Τιμόθεον

[3, 3]   παλαιτάτων δὲ συγγραφέων κεχρημένους τινὰς αὐτῷ κατείληφα. Ταῦτα εἰς παράστασιν τῶν

[3, 5]   ἀνηγορευμένον βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐν αὐτῷ κατέστη τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ

[3, 9]   τιμηθῆναι πόλεως, τοὺς δὲ σπουδασθέντας αὐτῷ λόγους βιβλιοθήκης ἀξιωθῆναι. Οὗτος δὴ

[3, 32]   κατηγορήθη καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ.

[3, 33]   τῷ πλήθει, διὸ ἠγνόει τί αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ

[3, 18]   τε διωγμὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ μαρτύρια παραδοῦναι, οἵ γε καὶ

[3, 4]   χαράξαι μαρτύρεται καθ' ἃ παρέδοσαν αὐτῷ οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ

[3, 6]   ἔχων τροφήν, σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὐτῷ. Οἳ δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες

[3, 4]   τὸν Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον, Διονύσιος ὄνομα αὐτῷ, ὃν ἐν ταῖς Πράξεσι μετὰ

[3, 17]   ἀνεκίνει διωγμόν, καίπερ τοῦ πατρὸς αὐτῷ Οὐεσπασιανοῦ μηδὲν καθ' ἡμῶν ἄτοπον

[3, 23]   δ' ἐγγυώμενος, ἐπομνύμενος ὡς ἄφεσιν αὐτῷ παρὰ τοῦ σωτῆρος ηὕρηται, δεόμενος,

[3, 28]   δὲ τοῦτο καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα· φύγωμεν, μὴ καὶ

[3, 36]   τοῖς ἐξ ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις,

[3, 39]   τῶν ἑαυτοῦ βιβλίων. Ἔστιν γὰρ αὐτῷ πέντε βιβλία συντεταγμένα» Καὶ ὁ

[3, 36]   μάλα γνωρίζων, τὴν κατ' Ἀντιόχειαν αὐτῷ ποίμνην οἷα γνήσιος καὶ ἀγαθὸς

[3, 24]   δὲ θεολογίας ἀπάρξασθαι ὡς ἂν αὐτῷ πρὸς τοῦ θείου πνεύματος οἷα

[3, 10]   δὲ κεκώλυται, καὶ ἄλλα δὲ αὐτῷ σπουδασθῆναι ὁ αὐτὸς ἐν τοῖς

[3, 10]   Διαβάλλων δῆτα Ἰοῦστον Τιβεριέα, ὁμοίως αὐτῷ τὰ κατὰ τοὺς αὐτοὺς ἱστορῆσαι

[3, 39]   καὶ ἐπιστῆσαι ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι αὐτῷ τὸ Ἰωάννου ὄνομα, ὧν τὸν

[3, 6]   τὸ πάθος λαμβάνων ὡς παρ' αὐτῷ τολμηθέν, ἔφριττεν. Σπουδὴ δὲ τῶν

[3, 31]   ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ' αὐτῷ. Τούτῳ δὲ ἦσαν παρθένοι θυγατέρες

[3, 26]   τοὺς καταξιουμένους ἀθανασίαν ἀΐδιον ἐν αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ, μηκέτι

[3, 28]   θύραζε, μηδ' ὑπομείναντα τὴν αὐτὴν αὐτῷ ὑποδῦναι στέγην, ταὐτὸ δὲ τοῦτο

[3, 39]   ἤκουσεν τοῦ κυρίου οὔτε παρηκολούθησεν αὐτῷ, ὕστε ρον δὲ, ὡς ἔφην,

[3, 23]   καὶ παραφυλακῆς, ὡς τὸ τέλειον αὐτῷ φυλακτήριον ἐπιστήσας, τὴν σφραγῖδα κυρίου.

[3, 9]   τῇ πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς ἑαυτῷ μαρτυρεῖ, ἄξιός γε ὢν διὰ

[3, 10]   ἔργων ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν γὰρ ἐμαυτῷ τετηρηκότι τὴν τῆς ἀληθείας παράδοσιν,

[3, 33]   πίστεως ἀναιρουμένων, ἅμα δ' ἐν ταὐτῷ μηνῦσαι μηδὲν ἀνόσιον μηδὲ παρὰ

[3, 36]   ἤδη μαρτυρόμενος διατυποῦσθαι ἀναγκαῖον ἡγεῖτο. Οὕτω δῆτα ἐν Σμύρνῃ γενόμενος, ἔνθα

[3, 29]   δ' οὖν καὶ τὸν Ματθίαν οὕτω διδάξαι, σαρκὶ μὲν μάχεσθαι καὶ

[3, 10]   τοὺς ἀγῶνας τῶν ἐν τοῖς οὕτω καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς συγγράμμασιν ὑπὲρ τῆς

[3, 31]   αὐτοῦ τελευτῆς, συνᾴδων τοῖς ἐκτεθεῖσιν, οὕτω φησίν· Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες

[3, 5]   τὸν τρόπον καὶ τῶν ἐν τούτῳ γεγενημένων ἐν μέρει ἕκαστα, καὶ

[3, 31]   τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ' αὐτῷ. Τούτῳ δὲ ἦσαν παρθένοι θυγατέρες τέσσαρες

[3, 21]   τὸν πρῶτον Ἀννιανὸν προέστη. Ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαίων εἰς ἔτι Κλήμης

[3, 7]   γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας

[3, 6]   γὰρ ἄλλως ἐντροπῆς ἄξιον ἐν τούτῳ καταφρονεῖται. Γυναῖκες γοῦν ἀνδρῶν καὶ

[3, 18]   καθ' ἡμῶν ἄτοπον ἐπινοήσαντος. ~Ἐν τούτῳ κατέχει λόγος τὸν ἀπόστολον ἅμα

[3, 26]   καταξιουμένους ἀθανασίαν ἀΐδιον ἐν αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ, μηκέτι θνῄσκοντας,

[3, 28]   τινας τοῦ αὐτοῦ ψευδοδοξίας ἐν πρώτῳ συγγράμματι τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις

[3, 36]   ἐν σαρκὶ αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω ὄντα. Καὶ ὅτε πρὸς τοὺς

[3, 24]   Ἰωάννην φασὶ τὸν πάντα χρόνον ἀγράφῳ κεχρημένον κηρύγματι, τέλος καὶ ἐπὶ

[3, 36]   ἐν τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν

[3, 36]   λέξιν· ἀπὸ Συρίας μέχρι Ῥώμης θηριομαχῶ διὰ γῆς καὶ θαλάσσης, νυκτὸς

[3, 36]   ἐρχέσθωσαν, μόνον ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω» Καὶ ταῦτα μὲν ἀπὸ τῆς

[3, 36]   καὶ ἀοράτων, ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω· πῦρ καὶ σταυρὸς θηρίων τε

Livre, Chap.
[3, 30]	παρακλητικῶς, ἐξ ὀνόματος προσειπόντα· μέμνησο,	ὦ	αὕτη, τοῦ κυρίου. Τοιοῦτος ἦν
[3, 23]	ἧκεν κατεστήσατο, ἄγε δή, ἔφη,	ὦ	ἐπίσκοπε, τὴν παραθήκην ἀπόδος ἡμῖν,
[3, 36]	αὐτοῖς τόπον εἰσὶν παρὰ κυρίῳ,	ᾧ	καὶ συνέπαθον. Οὐ γὰρ τὸν
[3, 25]	τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον κατέλεξαν,	ᾧ	μάλιστα Ἑβραίων οἱ τὸν Χριστὸν
[3, 32]	τῶν φερομένων ἀδελφῶν τοῦ σωτῆρος,	ᾧ	ὄνομα Ἰούδας, φησὶν εἰς τὴν
[3, 32]	κατέχει λόγος ἀνακινηθῆναι διωγμόν· ἐν	ᾧ	Συμεῶνα τὸν τοῦ Κλωπᾶ, ὃν
[3, 21]	δὴ πρῶτον ἔτος ἦν ἐν	ᾧ	τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν παροικίας Ἀβίλιον
[3, 23]	ἐπωφελῆ φίλον ἀκούειν, προστίθησιν ἐν	ᾧ	Τίς ὁ σῳζόμενος πλούσιος ἐπέγραψεν
[3, 7]	τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ	λαῷ	τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι
[3, 36]	ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω, ἐὰν	λάβω	καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε
[3, 7]	καὶ κάλλει σώματος διαφέροντας τετηρῆσθαι	θριάμβῳ,	τοῦ δὲ λοιποῦ πλήθους τοὺς
[3, 39]	τὸν μὲν πρότερον Πέτρῳ καὶ	Ἰακώβῳ	καὶ Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς
[3, 4]	Πράξεσι μετὰ τὴν ἐν Ἀρείῳ	πάγῳ	πρὸς Ἀθηναίους Παύλου δημηγορίαν πρῶτον
[3, 6]	ἔργον ἐμόν. Φάγετε, καὶ γὰρ	ἐγὼ	βέβρωκα· μὴ γένησθε μήτε μαλακώτεροι
[3, 36]	μοι ἔχετε· τί μοι συμφέρει,	ἐγὼ	γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς εἶναι.
[3, 36]	τινα περὶ τοῦ Χριστοῦ διεξιών·	Ἐγὼ	δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν
[3, 36]	ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε	ἐγὼ	εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ
[3, 6]	καὶ τὴν ἐμὴν ἀποστρέφεσθε θυσίαν,	ἐγὼ	μὲν ὑμῖν βέβρωκα, καὶ τὸ
[3, 36]	αὐτὰ δὲ ἄκοντα μὴ θέλῃ,	ἐγὼ	προσβιάσομαι. Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί
[3, 10]	αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει· Οὐ μὴν	ἐγώ	σοι τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ
[3, 23]	τὴν παραθήκην ἀπόδος ἡμῖν, ἣν	ἐγώ	τε καὶ ὁ Χριστός σοι
[3, 29]	αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. Πυνθάνομαι δ'	ἐγὼ	τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ παρ'
[3, 23]	φοβοῦ· ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας.	Ἐγὼ	Χριστῷ λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ·
[3, 32]	καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ	λόγῳ	ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ
[3, 31]	δέ, οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθημεν,	διαλόγῳ	Πρόκλος, πρὸς ὃν ἐποιεῖτο τὴν
[3, 10]	ἀκριβῆ διαδοχήν. Δῆλον δ' ἐστὶν	ἔργῳ	πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις
[3, 24]	καὶ τῇ δι' αὐτῶν συντελουμένῃ	θαυματουργῷ	τοῦ Χριστοῦ δυνάμει μόνῃ χρώμενοι,
[3, 6]	ἐν χερσὶ μαραινομένων οὐκ ἦν	φειδὼ	τοὺς τοῦ ζῆν ἀφελέσθαι σταλαγμούς.
[3, 4]	ποιμήν, γεγονέναι ἱστορεῖ. Ἀλλὰ γὰρ	ὁδῷ	προβαίνουσιν, ἐπὶ καιροῦ τὰ τῆς
[3, 33]	πλὴν τό γε ἅμα τῇ	ἕῳ	διεγειρομένους τὸν Χριστὸν θεοῦ δίκην
[3, 8]	σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν τῷ	θεῷ,	κατὰ τὸ ἱερὸν ἐξαπίνης ἀναβοᾶν
[3, 23]	ἀπογνοὺς δὲ τελέως τὴν ἐν	θεῷ	σωτηρίαν, οὐδὲν ἔτι μικρὸν διενοεῖτο,
[3, 23]	τέθνηκεν. Πῶς καὶ τίνα θάνατον;	θεῷ	τέθνηκεν, εἶπεν· ἀπέβη γὰρ πονηρὸς
[3, 2]	τὴν ἐπισκοπὴν Λίνος. Μνημονεύει τούτου	Τιμοθέῳ	γράφων ἀπὸ Ῥώμης ὁ Παῦλος
[3, 5]	τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ	νεῷ,	παντελῆ φθορὰν καὶ ἀφανισμὸν ἔσχατον
[3, 36]	θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς ἄρτος	εὑρεθῶ»	Καὶ ὁ Πολύκαρπος δὲ τούτων
[3, 23]	ἤδη μοι παρέστω, καὶ ἡγεμὼν	γενέσθω	μοί τις τῆς ὁδοῦ. Ἥλαυνεν,
[3, 24]	τὸν οὐρανὸν διεγνωσμένον ἐκκλησίαις, πρῶτον	ἀνωμολογήσθω·	ὅτι γε μὴν εὐλόγως πρὸς
[3, 39]	ἡμῖν ἀναγκαίως πρὸς τοῖς ἐκτεθεῖσιν	ἐπιτετηρήσθω.
[3, 39]	ἡμῖν οὐκ εἰς τὸ ἄχρηστον	εἰρήσθω·	ἄξιον δὲ ταῖς ἀποδοθείσαις τοῦ
[3, 24]	τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου γραφῆς	εἰρήσθω,	καὶ τῆς κατὰ Μάρκον δὲ
[3, 3]	παρὰ πᾶσιν ὁμολογουμένων θείων γραμμάτων	εἰρήσθω	~Ὅτι μὲν οὖν τοῖς ἐξ
[3, 29]	μὴν θᾶττον εἰς τὸ παντελὲς	ἀπεσβηκότωνεἰρήσθω·	~Ὁ μέντοι Κλήμης, οὗ τὰς
[3, 10]	δὲ τοῦ συγγραφέως χρησίμως ὧδε	παρατεθείσθω.	Πεπόνηται δὲ καὶ ἄλλο οὐκ
[3, 24]	τῶν ἐντευξομένων ἕνεκεν, ἐνταῦθά μοι	κείσθω.	Φέρε δέ, καὶ τοῦδε τοῦ
[3, 30]	ὑποθέσει, ἐνταῦθά μοι κατὰ καιρὸν	κείσθω.	~ΧΧΧΙ. Παύλου μὲν οὖν καὶ
[3, 10]	μὲν κατὰ τοῦτον ταύτῃ πῃ	δεδηλώσθω·	Ἴωμεν δ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς.
[3, 25]	ὁμωνύμου ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς νόθοις	κατατετάχθω	καὶ τῶν Παύλου Πράξεων ἡ
[3, 24]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν γενεαλογίαν ἅτε	Ματθαίῳ	καὶ Λουκᾷ προγραφεῖσαν ἀποσιωπῆσαι τὸν
[3, 39]	πρότερον Πέτρῳ καὶ Ἰακώβῳ καὶ	Ματθαίῳ	καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις συγκαταλέγει,
[3, 39]	ἀρχαιότητα τἀνδρὸς προβεβλημένοις, ὥσπερ οὖν	Εἰρηναίῳ	καὶ εἴ τις ἄλλος τὰ
[3, 11]	περιῆσαν εἰς ἔτι τότε τῷ	βίῳ,	βουλήν τε ὁμοῦ τοὺς πάντας
[3, 18]	καὶ εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην ἔτι τῷ	βίῳ	ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς τὸν θεῖον
[3, 11]	μαθητῶν τοὺς εἰς ἔτι τῷ	βίῳ	λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν πανταχόθεν συνελθεῖν
[3, 26]	ἐν αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ	βίῳ,	μηκέτι θνῄσκοντας, αὐτοῦ δὲ παραμένοντας
[3, 6]	τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς καὶ τῷ	βίῳ	μῦθος, ὁ μόνος ἐλλείπων ταῖς
[3, 23]	Ὅτι δὲ εἰς τούτους τῷ	βίῳ	περιῆν, ἀπόχρη διὰ δύο πιστώσασθαι
[3, 23]	κατὰ τὴν Ἀσίαν ἔτι τῷ	βίῳ	περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος ὃν ἠγάπα
[3, 7]	κυρίου χρηματίζων ἀδελφός, ἔτι τῷ	βίῳ	περιόντες καὶ ἐπ' αὐτῆς τῆς
[3, 20]	μέχρι Τραϊανοῦ παραμεῖναι αὐτοὺς τῷ	βίῳ.	Ταῦτα μὲν ὁ Ἡγήσιππος· οὐ
[3, 31]	ἡ ἑτέρα αὐτοῦ θυγάτηρ ἐν	ἁγίῳ	πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται·
[3, 24]	τῆς τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας ἐν	οἰκείῳ	καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν δέξεται καὶ
[3, 28]	τὸν ἀπόστολον εἰσελθεῖν ποτε ἐν	βαλανείῳ,	ὥστε λούσασθαι, γνόντα δὲ ἔνδον
[3, 4]	ταῖς Πράξεσι μετὰ τὴν ἐν	Ἀρείῳ	πάγῳ πρὸς Ἀθηναίους Παύλου δημηγορίαν
[3, 6]	Καὶ ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ	βιβλίῳ	οὕτως γράφει· τῶν δ' ὑπὸ
[3, 27]	ἀποστάτην ἀποκαλοῦντες αὐτὸν τοῦ νόμου,	εὐαγγελίῳ	δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους
[3, 24]	δὲ Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς τῷ	εὐαγγελίῳ	καὶ ἡ προτέρα τῶν ἐπιστολῶν
[3, 4]	θεοπνεύστοις κατέλιπεν βιβλίοις, τῷ τε	εὐαγγελίῳ,	ὃ καὶ χαράξαι μαρτύρεται καθ'
[3, 24]	βαπτιστοῦ καθείρξεως τῷ κατ' αὐτὸν	εὐαγγελίῳ	παραδοῦναι, αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημήνασθαι,
[3, 24]	σωτῆρος αὐτοῖς δεδωρημένῃ θείᾳ καὶ	παραδοξοποιῷ	δυνάμει θαρσοῦντες, τὸ μὲν ἐν
[3, 32]	ἄν τις γεγονέναι τοῦ κυρίου,	τεκμηρίῳ	τῷ μήκει τοῦ χρόνου τῆς
[3, 24]	τὰ μετὰ τὴν ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν ἐφ'
[3, 24]	ἤμελλεν καὶ ἐφ' ἑτέρους ἰέναι,	πατρίῳ	γλώττῃ γραφῇ παραδοὺς τὸ κατ'
[3, 9]	τῇ Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ τῇ	πατρίῳ	φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς ἑαυτῷ μαρτυρεῖ,
[3, 29]	δυσὶ κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ	κυρίῳ.	Λέγουσι δ' οὖν καὶ τὸν
[3, 36]	ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον εἰσὶν παρὰ	κυρίῳ,	ᾧ καὶ συνέπαθον. Οὐ γὰρ
[3, 32]	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας ἐπίσκοπον ἐδηλώσαμεν,	μαρτυρίῳ	τὸν βίον ἀναλῦσαι παρειλήφαμεν. Καὶ
[3, 36]	οὐ μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις	Ἰγνατίῳ	καὶ Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ
[3, 37]	ὃν ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν	προφητικῷ	χαρίσματι λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ
[3, 36]	ἔχετε· τί μοι συμφέρει, ἐγὼ	γινώσκω,	νῦν ἄρχομαι μαθητὴς εἶναι. Μηδέν
[3, 36]	Φιλιππησίους ἐπιστολῇ, φάσκων αὐτοῖς ῥήμασιν·	Παρακαλῶ	οὖν πάντας ὑμᾶς πειθαρχεῖν καὶ
[3, 15]	μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν	βίβλῳ	ζωῆς» ~Τούτου δὴ οὖν ὁμολογουμένη
[3, 32]	ἀδιάφθορος ἔμεινεν ἡ ἐκκλησία, ἐν	ἀδήλῳ	που σκότει ὡς εἰ φωλευόντων
[3, 4]	Παῦλος τοὺς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ	κύκλῳ	μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ τῶν ἐκκλησιῶν
[3, 5]	αὐτοῖς ὅσα διὰ ξίφους καὶ	ἄλλῳ	τρόπῳ κατ' αὐτῶν ἐγκεχείρηται, μόνας
[3, 5]	οὖν τηνικάδε κατὰ πάντα τόπον	ὅλῳ	τῷ ἔθνει συνερρύη κακά, ὅπως
[3, 36]	ἐξ ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ	Παύλῳ	καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους
[3, 4]	ἰατρός, τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς τῷ	Παύλῳ,	καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ οὐ
[3, 24]	ἀλήθειαν κατειλήφει ἐκ τῆς ἅμα	Παύλῳ	συνουσίας τε καὶ διατριβῆς καὶ
[3, 28]	τοῦ θεοῦ, ἀριθμὸν χιλιονταετίας ἐν	γάμῳ	ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν, λέγει γίνεσθαι»
[3, 10]	ὧν ἔνιοι καὶ παρατετεύχεσαν τῷ	πολέμῳ,	καθάπερ βασιλεὺς Ἀγρίππας καί τινες
[3, 6]	ἁρπασαμένη, βρέφος, εἶπεν, ἄθλιον, ἐν	πολέμῳ	καὶ λιμῷ καὶ στάσει, τίνι
[3, 6]	τις διὰ τὴν οὐσίαν. Τῷ	λιμῷ	δ' ἡ ἀπόνοια τῶν στασιαστῶν
[3, 5]	ἅμα καὶ παισὶ ξίφει καὶ	λιμῷ	καὶ μυρίοις ἄλλοις εἴδεσι περιπεπτώκασιν
[3, 7]	τῶν ἀνῃρημένων ἀριθμὸν ὁ συγγραφεὺς	λιμῷ	καὶ ξίφει μυριάδας ἑκατὸν καὶ
[3, 6]	εἶπεν, ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ	λιμῷ	καὶ στάσει, τίνι σε τηρῶ;
[3, 6]	σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος, τῷ	λιμῷ	κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες, καὶ τῶν
[3, 36]	μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ῥούφῳ καὶ	Ζωσίμῳ,	ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοις τοῖς
[3, 30]	αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν ἐν τῷ	ἑβδόμῳ	Στρωματεῖ τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν
[3, 1]	Ὠριγένει κατὰ λέξιν ἐν τρίτῳ	τόμῳ	τῶν εἰς τὴν Γένεσιν ἐξηγητικῶν
[3, 32]	ἐξ αὐτῶν ὄντας ἁλῶναι συνέβη.	Λογισμῷ	δ' ἂν καὶ τὸν Συμεῶνα
[3, 33]	τί αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον,	Τραϊανῷ	τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω
[3, 29]	δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ	γεγενημένῳ	τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς καὶ
[3, 29]	κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ τε	εἰρημένῳ	ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως, ἀνέδην ἐκπορνεύουσιν
[3, 23]	Τῷ δὲ ἀνέσεως πρὸ ὥρας	λαβομένῳ	προσφθείρονταί τινες ἥλικες ἀργοὶ καὶ
[3, 27]	δὲ μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους	λεγομένῳ	χρώμενοι, τῶν λοιπῶν σμικρὸν ἐποιοῦντο
[3, 29]	ἀγαγὼν τὴν γυναῖκα γῆμαι τῷ	βουλομένῳ	ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί φασι
[3, 23]	δέῃ, τὸν σὸν θάνατον ἑκὼν	ὑπομενῶ,	ὡς ὁ κύριος τὸν ὑπὲρ
[3, 36]	ἐκκλησίᾳ ἰδίως τε τῷ ταύτης	προηγουμένῳ	Πολυκάρπῳ· ὃν οἷα δὴ ἀποστολικὸν
[3, 25]	τυγχάνουσαι εἴτε καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου	ἐκείνῳ.	Ἐν τοῖς νόθοις κατατετάχθω καὶ
[3, 20]	ποτὲ καὶ Δομετιανὸς ταὐτὸ ποιεῖν	ἐκείνῳ,	μέρος ὢν τῆς Νέρωνος ὡμότητος.
[3, 27]	αὐτὸν τοῦ νόμου, εὐαγγελίῳ δὲ	μόνῳ	τῷ καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι,
[3, 33]	Τραϊανῷ τῷ βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων	ἔξω	τοῦ μὴ βούλεσθαι αὐτοὺς εἰδωλολατρεῖν
[3, 24]	κατ' αὐτὸν εὐαγγελίου γραφῇ τὰ	μηδέπω	τοῦ βαπτιστοῦ εἰς φυλακὴν βεβλημένου
[3, 5]	ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς τῷ	Ἰωσήπῳ	γραφείσης ἀναλέξασθαι ἱστορίας· ὡς δὲ
[3, 36]	εὔθετον, εἴτε ἐγὼ εἴτε ὃν	πέμπω	πρεσβεύσοντα καὶ περὶ ὑμῶν. Τὰς
[3, 31]	ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων	ἐπισκόπῳ	γράφων, ὁμοῦ τε αὐτοῦ καὶ
[3, 23]	ἐπὶ πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας	ἐπισκόπῳ,	νεανίσκον ἱκανὸν τῷ σώματι καὶ
[3, 5]	ὅσα διὰ ξίφους καὶ ἄλλῳ	τρόπῳ	κατ' αὐτῶν ἐγκεχείρηται, μόνας τὰς
[3, 7]	ἕρκος ὥσπερ ὀχυρώτατον παρέμενον τῷ	τόπῳ,	τῆς θείας ἐπισκοπῆς εἰς ἔτι
[3, 36]	ἰδίως τε τῷ ταύτης προηγουμένῳ	Πολυκάρπῳ·	ὃν οἷα δὴ ἀποστολικὸν ἄνδρα
[3, 24]	τοῦτο δηλοῦν ἐν τῷ λέγειν.	Οὔπω	γὰρ ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς
[3, 36]	τῇ ἐν Μαγνησίᾳ τῇ πρὸς	Μαιάνδρῳ,	ἔνθα πάλιν ἐπισκόπου Δαμᾶ μνήμην
[3, 8]	θυσίαν ἔτεκεν ἄρνα ἐν τῷ	ἱερῷ	μέσῳ· ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη
[3, 8]	ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη τοῦ	ἐνδοτέρω	χαλκῆ μὲν οὖσα καὶ στιβαρωτάτη,
[3, 37]	δὴ πλεῖστοι τῶν τότε μαθητῶν	σφοδροτέρῳ	φιλοσοφίας ἔρωτι πρὸς τοῦ θείου
[3, 9]	ἔθνους ἐπειράθησαν. Τούτων ἐν τῷ	προτέρῳ	τὸν ἀριθμὸν τῆς λεγομένης παλαιᾶς
[3, 7]	δὲ τοῦτον ἐπράχθη τὸν τρόπον	δευτέρῳ	τῆς Οὐεσπασιανοῦ βασιλείας ἔτει ἀκολούθως
[3, 28]	ἡμᾶς τὴν ἐπισκοπὴν εἰληχώς, ἐν	δευτέρῳ	τῶν Ἐπαγγελιῶν περὶ τῆς Ἰωάννου
[3, 23]	ὧν ὁ μὲν πρότερος ἐν	δευτέρῳ	τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις ὧδέ
[3, 7]	διανενεμῆσθαι φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις	σιδήρῳ	καὶ θηρίοις, τοὺς δ' ἐντὸς
[3, 6]	λιμῷ καὶ στάσει, τίνι σε	τηρῶ;	τὰ μὲν παρὰ Ῥωμαίοις δουλεία
[3, 18]	ἔδει ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν	καιρῷ	κηρύττεσθαι τοὔνομα αὐτοῦ, δι' ἐκείνου
[3, 24]	τῶν ἀρχαίων μαρτυρίας ἐν οἰκείῳ	καιρῷ	τὴν ἐπίκρισιν δέξεται καὶ αὐτή.
[3, 21]	τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχαίωνπαραδίδωσι λόγος.	~Μικρῷ	δὲ πλέον ἐνιαυτοῦ βασιλεύσαντα Νερούαν
[3, 31]	ἐν τῷ Γαΐου δέ, οὗ	μικρῷ	πρόσθεν ἐμνήσθημεν, διαλόγῳ Πρόκλος, πρὸς
[3, 25]	ἀνὴρ εἰς μνήμην ἀγαγεῖν ἠξίωσεν,	πόρρω	δέ που καὶ ὁ τῆς
[3, 38]	Ἑβραίους ἀποσῴζειν καὶ τῷ μὴ	πόρρω	τὰ ἐν ἑκατέροις τοῖς συγγράμμασι
[3, 39]	ὄνομα, ὧν τὸν μὲν πρότερον	Πέτρῳ	καὶ Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ καὶ
[3, 39]	ὕστε ρον δὲ, ὡς ἔφην,	Πέτρῳ·	ὃς πρὸς τὰς χρείας ἐποιεῖτο
[3, 8]	ἔτεκεν ἄρνα ἐν τῷ ἱερῷ	μέσῳ·	ἡ δ' ἀνατολικὴ πύλη τοῦ
[3, 23]	βιαιότατος μιαιφονώτατος χαλεπώτατος. Χρόνος ἐν	μέσῳ,	καί τινος ἐπιπεσούσης χρείας ἀνακαλοῦσι
[3, 31]	ἐν ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν	Ἐφέσῳ	ἀναπαύεται· ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης,
[3, 39]	κεχρῆσθαι εἰρηκότων δύο τε ἐν	Ἐφέσῳ	γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου
[3, 23]	τούτων· Ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν	Ἐφέσῳ	ἐκκλησία ὑπὸ Παύλου μὲν τεθεμελιωμένη,
[3, 31]	μάρτυς καὶ διδάσκαλος, οὗτος ἐν	Ἐφέσῳ	κεκοίμηται» Ταῦτα καὶ περὶ τῆς
[3, 31]	ἐπιστολῆς Πολυκράτους τῆς δ' ἐν	Ἐφέσῳ	παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος ἦν ἐπιδείκνυται,
[3, 4]	Τιμόθεός γε μὴν τῆς ἐν	Ἐφέσῳ	παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν
[3, 1]	πρὸς οὓς καὶ διατρίψας ἐν	Ἐφέσῳ	τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν Πόντῳ
[3, 36]	παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ	ποιήσω,	ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε
[3, 39]	δι' ὧν φησιν λέξεων· οὐκ	ὀκνήσω	δέ σοι καὶ ὅσα ποτὲ
[3, 36]	σύντομά μοι εὑρεθῆναι· ἃ καὶ	κολακεύσω	συντόμως με καταφαγεῖν, οὐχ ὥσπερ
[3, 8]	πατρὸς· αἴτησαι παρ' ἐμοῦ, καὶ	δώσω	σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου,
[3, 23]	ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον	δώσω	ὑπὲρ σοῦ· ἂν δέῃ, τὸν
[3, 23]	ἡμῶν· ὑπὲρ σοῦ τὴν ψυχὴν	ἀντιδώσω	τὴν ἐμήν. Στῆθι, πίστευσον· Χριστός
[3, 10]	καὶ ἄλλο οὐκ ἀγεννὲς σπούδασμα	τῷ	ἀνδρί, Περὶ αὐτοκράτορος λογισμοῦ, ὅ
[3, 10]	πολλάς τε ἄλλας εὐθύνας ἐπαγαγὼν	τῷ	ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει·
[3, 32]	ὡσαύτως κατηγορήθη καὶ αὐτὸς ἐπὶ	τῷ	αὐτῷ λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ
[3, 33]	αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ	τῷ	βασιλεῖ ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω τοῦ
[3, 11]	τούτων περιῆσαν εἰς ἔτι τότε	τῷ	βίῳ, βουλήν τε ὁμοῦ τοὺς
[3, 18]	ἅμα καὶ εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην ἔτι	τῷ	βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς τὸν
[3, 11]	κυρίου μαθητῶν τοὺς εἰς ἔτι	τῷ	βίῳ λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν πανταχόθεν
[3, 26]	ἀΐδιον ἐν αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν	τῷ	βίῳ, μηκέτι θνῄσκοντας, αὐτοῦ δὲ
[3, 6]	καὶ τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς καὶ	τῷ	βίῳ μῦθος, ὁ μόνος ἐλλείπων
[3, 23]	φυγῆς. Ὅτι δὲ εἰς τούτους	τῷ	βίῳ περιῆν, ἀπόχρη διὰ δύο
[3, 23]	τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν ἔτι	τῷ	βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος ὃν
[3, 7]	τοῦ κυρίου χρηματίζων ἀδελφός, ἔτι	τῷ	βίῳ περιόντες καὶ ἐπ' αὐτῆς
[3, 20]	εἰρήνης, μέχρι Τραϊανοῦ παραμεῖναι αὐτοὺς	τῷ	βίῳ. Ταῦτα μὲν ὁ Ἡγήσιππος·
[3, 29]	μέσον ἀγαγὼν τὴν γυναῖκα γῆμαι	τῷ	βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί
[3, 31]	τῆς τῶνδε τελευτῆς· καὶ ἐν	τῷ	Γαΐου δέ, οὗ μικρῷ πρόσθεν
[3, 29]	σαρκὶ δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες	τῷ	γεγενημένῳ τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς
[3, 23]	φυλακτήριον ἐπιστήσας, τὴν σφραγῖδα κυρίου.	Τῷ	δὲ ἀνέσεως πρὸ ὥρας λαβομένῳ
[3, 24]	μόνα τὰ μετὰ τὴν ἐν	τῷ	δεσμωτηρίῳ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ κάθειρξιν
[3, 28]	αἵρεσιν συστησάμενον, ἀξιόπιστον ἐπιφημίσαι θελήσαντα	τῷ	ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα. Τοῦτο γὰρ
[3, 30]	τοῦ αὐτοῦ παραθέσθαι, ἣν ἐν	τῷ	ἑβδόμῳ Στρωματεῖ τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν
[3, 5]	τηνικάδε κατὰ πάντα τόπον ὅλῳ	τῷ	ἔθνει συνερρύη κακά, ὅπως τε
[3, 6]	ὁ λαὸς συναπώλετο» Καὶ ἐν	τῷ	ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει·
[3, 24]	Τῶν δὲ Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς	τῷ	εὐαγγελίῳ καὶ ἡ προτέρα τῶν
[3, 8]	ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν	τῷ	θεῷ, κατὰ τὸ ἱερὸν ἐξαπίνης
[3, 8]	τὴν θυσίαν ἔτεκεν ἄρνα ἐν	τῷ	ἱερῷ μέσῳ· ἡ δ' ἀνατολικὴ
[3, 5]	φίλον ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς	τῷ	Ἰωσήπῳ γραφείσης ἀναλέξασθαι ἱστορίας· ὡς
[3, 27]	τοῦ νόμου, εὐαγγελίῳ δὲ μόνῳ	τῷ	καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ χρώμενοι, τῶν
[3, 23]	ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς, ἐπὶ πᾶσι	τῷ	καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν
[3, 24]	πρὸ τῆς τοῦ βαπτιστοῦ καθείρξεως	τῷ	κατ' αὐτὸν εὐαγγελίῳ παραδοῦναι, αὐτό
[3, 5]	σωτῆρος ἡμῶν ἀνάληψιν Ἰουδαίων πρὸς	τῷ	κατ' αὐτοῦ τολμήματι ἤδη καὶ
[3, 7]	ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ	τῷ	λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν
[3, 24]	σαφῶς τε τοῦτο δηλοῦν ἐν	τῷ	λέγειν. Οὔπω γὰρ ἦν Ἰωάννης
[3, 6]	ἀνῃρεῖτό τις διὰ τὴν οὐσίαν.	Τῷ	λιμῷ δ' ἡ ἀπόνοια τῶν
[3, 6]	Χρῆσαι σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος,	τῷ	λιμῷ κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες, καὶ
[3, 38]	τὴν πρὸς Ἑβραίους ἀποσῴζειν καὶ	τῷ	μὴ πόρρω τὰ ἐν ἑκατέροις
[3, 32]	τις γεγονέναι τοῦ κυρίου, τεκμηρίῳ	τῷ	μήκει τοῦ χρόνου τῆς αὐτοῦ
[3, 32]	τῆς αὐτοῦ ζωῆς χρώμενος καὶ	τῷ	μνημονεύειν τὴν τῶν εὐαγγελίων γραφὴν
[3, 18]	Εἰ δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν	τῷ	νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τοὔνομα αὐτοῦ,
[3, 5]	μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη ἐν	τῷ	ὀνόματί μου» οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 5]	Ῥώμης οὖν αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ	τῷ	παιδὶ τὸν κατὰ Ἰουδαίων ἐγχειρίζει
[3, 5]	τῆς ἐρημώσεως ἐν αὐτῷ κατέστη	τῷ	πάλαι τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ,
[3, 7]	ζωῆς ἐξ αὐτῶν ἱκέτευσεν ἀρθῆναι,	τῷ	παντὶ συμβεβηκότων ἔθνει, οὐδὲν ἂν
[3, 39]	αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν οὖν ἱστόρηται	τῷ	Παπίᾳ περὶ τοῦ Μάρκου· περὶ
[3, 31]	ἐν Καισαρείᾳ τῆς Ἰουδαίας ἅμα	τῷ	πατρὶ τότε διατριβουσῶν προφητικοῦ τε
[3, 4]	δὲ ἰατρός, τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς	τῷ	Παύλῳ, καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ
[3, 33]	καὶ τῆς ἀξίας ἐκβαλών, ταραχθεὶς	τῷ	πλήθει, διὸ ἠγνόει τί αὐτῷ
[3, 33]	Πλίνιον Σεκοῦνδον, ἐπισημότατον ἡγεμόνων, ἐπὶ	τῷ	πλήθει τῶν μαρτύρων κινηθέντα, βασιλεῖ
[3, 10]	ἱστορίαν, ὧν ἔνιοι καὶ παρατετεύχεσαν	τῷ	πολέμῳ, καθάπερ βασιλεὺς Ἀγρίππας καί
[3, 9]	Ἰουδαίων ἔθνους ἐπειράθησαν. Τούτων ἐν	τῷ	προτέρῳ τὸν ἀριθμὸν τῆς λεγομένης
[3, 23]	καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν	τῷ	σώματι καὶ τὴν ὄψιν ἀστεῖον
[3, 24]	κάθειρξιν ἐφ' ἕνα ἐνιαυτὸν πεπραγμένα	τῷ	σωτῆρι συγγεγραφότας αὐτό τε τοῦτ'
[3, 24]	καὶ τὰ κατὰ τοῦτον πεπραγμένα	τῷ	σωτῆρι ταῦτα δ' ἦν τὰ
[3, 36]	τῇ Σμυρναίων ἐκκλησίᾳ ἰδίως τε	τῷ	ταύτης προηγουμένῳ Πολυκάρπῳ· ὃν οἷα
[3, 29]	καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ	τῷ	τε εἰρημένῳ ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως,
[3, 4]	ἡμῖν ὑποδείγματα θεοπνεύστοις κατέλιπεν βιβλίοις,	τῷ	τε εὐαγγελίῳ, ὃ καὶ χαράξαι
[3, 10]	ἀνδρισαμένων Ἑβραίων περιέχειν, καὶ πρὸς	τῷ	τέλει δὲ τῆς εἰκοστῆς Ἀρχαιολογίας
[3, 18]	ἐπὶ τῆς ἡμετέρας γενεᾶς, πρὸς	τῷ	τέλει τῆς Δομετιανοῦ ἀρχῆς» Εἰς
[3, 32]	λειπομένου, γυμνῇ λοιπὸν ἤδη κεφαλῇ	τῷ	τῆς ἀληθείας κηρύγματι τὴν ψευδώνυμον
[3, 24]	δόξαι διαφωνεῖν ἀλλήλοις τὰ εὐαγγέλια	τῷ	τὸ μὲν κατὰ Ἰωάννην τὰ
[3, 38]	καὶ μᾶλλον ἂν εἴη ἀληθὲς	τῷ	τὸν ὅμοιον τῆς φράσεως χαρακτῆρα
[3, 7]	ποιούμενοι, ἕρκος ὥσπερ ὀχυρώτατον παρέμενον	τῷ	τόπῳ, τῆς θείας ἐπισκοπῆς εἰς
[3, 23]	οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἰωάννῃ	τῷ	τοῦ κυρίου μαθητῇ συμβεβληκότες παραδεδωκέναι
[3, 32]	αὐτὸν εἰς τὰ μέγιστα καταπλήξας,	τῷ	τοῦ κυρίου πάθει παραπλήσιον τέλος
[3, 10]	λογισμοῦ, ὅ τινες Μακκαβαϊκὸν ἐπέγραψαν	τῷ	τοὺς ἀγῶνας τῶν ἐν τοῖς
[3, 28]	πρὸς τὰς αἱρέσεις προθείς, ἐν	τῷ	τρίτῳ καὶ ἱστορίαν οὐκ ἀξίαν
[3, 7]	ὑμῶν ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ	σαββάτῳ.	Ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη,
[3, 23]	δὲ ἀκούσας, πρῶτον ἔστη μὲν	κάτω	βλέπων, εἶτα ἔρριψεν τὰ ὅπλα,
[3, 18]	ἐπ' ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο, ἐν ἔτει	πεντεκαιδεκάτῳ	Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων καὶ
[3, 15]	διαδέχεται δ' αὐτὸν δεύτερος Ἀβίλιος.	~Δωδεκάτῳ	δὲ ἔτει τῆς αὐτῆς ἡγεμονίας
[3, 30]	ἑαυτοῦ γυναῖκα ἀπαγομένην τὴν ἐπὶ	θανάτῳ,	ἡσθῆναι μὲν τῆς κλήσεως χάριν
[3, 6]	καὶ τὸ λοιπὸν δ' ἐμοὶ	μεινάτω.	Μετὰ ταῦθ' οἳ μὲν τρέμοντες
[3, 13]	δυοκαίδεκα τὴν λειτουργίαν ἐνιαυτοῖς κατασχών,	Ἀνεγκλήτῳ	ταύτην παραδίδωσιν. Τίτον δὲ Δομετιανὸς
[3, 5]	κατέστη τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ	περιβοήτῳ	νεῷ, παντελῆ φθορὰν καὶ ἀφανισμὸν
[3, 23]	ὡς δέ τὸν νεανίσκον, εἶπεν,	ἀπαιτῶ	καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ ἀδελφοῦ»
[3, 23]	τῶν Τραϊανοῦ χρόνων» Καὶ ἐν	τρίτῳ	δὲ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως ταὐτὸ
[3, 28]	τὰς αἱρέσεις προθείς, ἐν τῷ	τρίτῳ	καὶ ἱστορίαν οὐκ ἀξίαν λήθης
[3, 29]	γε μὴν Ἀλεξανδρεὺς Κλήμης ἐν	τρίτῳ	Στρωματεῖ ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ
[3, 34]	δ' ἐπὶ Ῥώμης ἐπισκόπων ἔτει	τρίτῳ	τῆς τοῦ προειρημένου βασιλέως ἀρχῆς
[3, 1]	ταῦτα Ὠριγένει κατὰ λέξιν ἐν	τρίτῳ	τόμῳ τῶν εἰς τὴν Γένεσιν
[3, 5]	ἐπὶ Ῥώμης οὖν αὐτίκα στειλάμενος,	Τίτῳ	τῷ παιδὶ τὸν κατὰ Ἰουδαίων
[3, 6]	λαὸς συναπώλετο» Καὶ ἐν τῷ	ἕκτῳ	δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει· τῶν
[3, 39]	εἴρηται· Ματθαῖος μὲν οὖν Ἑβραΐδι	διαλέκτῳ	τὰ λόγια συνετάξατο, ἡρμήνευσεν δ'
[3, 3]	καὶ οἱ πάλαι πρεσβύτεροι ὡς	ἀναμφιλέκτῳ	ἐν τοῖς σφῶν αὐτῶν κατακέχρηνται
[3, 1]	Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν	Πόντῳ	καὶ Γαλατίᾳ καὶ Βιθυνίᾳ Καππαδοκίᾳ
[3, 5]	τὸν διὰ πυρὸς ὑπομείναντι, πάρεστιν	ὅτῳ	φίλον ἐπ' ἀκριβὲς ἐκ τῆς
[3, 18]	λεγομένῃ Ἀποκαλύψει, αὐταῖς συλλαβαῖς ἐν	πέμπτῳ	τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις ταῦτα
[3, 14]	καὶ μησὶ τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα.	~Τετάρτῳ	μὲν οὖν ἔτει Δομετιανοῦ τῆς
[3, 20]	ἐννακισχίλια δηνάρια ὑπάρχειν αὐτοῖς μόνα,	ἑκάστῳ	αὐτῶν ἀνήκοντος τοῦ ἡμίσεος, καὶ
[3, 20]	ζῶντας καὶ νεκροὺς καὶ ἀποδώσει	ἑκάστῳ	κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ. Ἐφ'
[3, 23]	κατέλιπον. Ἀλλ' ἵππος ἤδη μοι	παρέστω,	καὶ ἡγεμὼν γενέσθω μοί τις
[3, 34]	τοῦ προειρημένου βασιλέως ἀρχῆς Κλήμης	Εὐαρέστῳ	παραδοὺς τὴν λειτουργίαν ἀναλύει τὸν
[3, 23]	ἔχεις ἔτι ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ	Χριστῷ	λόγον δώσω ὑπὲρ σοῦ· ἂν
[3, 24]	τὴν ἐπὶ τέλει τοῦ χρόνου	αὐτῷ	γεγενημένην ἱστορίαν· εἰκότως δ' οὖν
[3, 39]	Τούτων καὶ Εἰρηναῖος ὡς μόνων	αὐτῷ	γραφέντων μνημονεύει, ὧδέ πως λέγων·
[3, 28]	τερατολογίας ἡμῖν ὡς δι' ἀγγέλων	αὐτῷ	δεδειγμένας ψευδόμενος ἐπεισάγει, λέγων μετὰ
[3, 8]	κατὰ τὴν ἕκτην τῶν Ἱστοριῶν	αὐτῷ	δεδηλωμένα ἐν τούτοις· Τὸν γοῦν
[3, 39]	ὅσοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν τῆς ὁμοίας	αὐτῷ	δόξης παραίτιος γέγονεν τὴν ἀρχαιότητα
[3, 26]	τέχνης οἴδαμεν· ὃς καὶ τοὺς	αὐτῷ	ἑπομένους ὡς μὴ ἀποθνῄσκοιεν, ἔπεισεν,
[3, 4]	οὗ μέμνηται συνόντος ἐπὶ Ῥώμης	αὐτῷ	κατὰ τὴν δευτέραν πρὸς Τιμόθεον
[3, 3]	παλαιτάτων δὲ συγγραφέων κεχρημένους τινὰς	αὐτῷ	κατείληφα. Ταῦτα εἰς παράστασιν τῶν
[3, 5]	ἀνηγορευμένον βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐν	αὐτῷ	κατέστη τῷ πάλαι τοῦ θεοῦ
[3, 9]	τιμηθῆναι πόλεως, τοὺς δὲ σπουδασθέντας	αὐτῷ	λόγους βιβλιοθήκης ἀξιωθῆναι. Οὗτος δὴ
[3, 32]	κατηγορήθη καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῷ	αὐτῷ	λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ.
[3, 33]	τῷ πλήθει, διὸ ἠγνόει τί	αὐτῷ	λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ
[3, 18]	τε διωγμὸν καὶ τὰ ἐν	αὐτῷ	μαρτύρια παραδοῦναι, οἵ γε καὶ
[3, 4]	χαράξαι μαρτύρεται καθ' ἃ παρέδοσαν	αὐτῷ	οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ
[3, 6]	ἔχων τροφήν, σκήπτοιτο τὸν θάνατον	αὐτῷ.	Οἳ δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες
[3, 4]	τὸν Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον, Διονύσιος ὄνομα	αὐτῷ,	ὃν ἐν ταῖς Πράξεσι μετὰ
[3, 17]	ἀνεκίνει διωγμόν, καίπερ τοῦ πατρὸς	αὐτῷ	Οὐεσπασιανοῦ μηδὲν καθ' ἡμῶν ἄτοπον
[3, 23]	δ' ἐγγυώμενος, ἐπομνύμενος ὡς ἄφεσιν	αὐτῷ	παρὰ τοῦ σωτῆρος ηὕρηται, δεόμενος,
[3, 28]	δὲ τοῦτο καὶ τοῖς σὺν	αὐτῷ	παραινέσαι, φήσαντα· φύγωμεν, μὴ καὶ
[3, 36]	τοῖς ἐξ ὑμῶν καὶ ἐν	αὐτῷ	Παύλῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις,
[3, 39]	τῶν ἑαυτοῦ βιβλίων. Ἔστιν γὰρ	αὐτῷ	πέντε βιβλία συντεταγμένα» Καὶ ὁ
[3, 36]	μάλα γνωρίζων, τὴν κατ' Ἀντιόχειαν	αὐτῷ	ποίμνην οἷα γνήσιος καὶ ἀγαθὸς
[3, 24]	δὲ θεολογίας ἀπάρξασθαι ὡς ἂν	αὐτῷ	πρὸς τοῦ θείου πνεύματος οἷα
[3, 10]	δὲ κεκώλυται, καὶ ἄλλα δὲ	αὐτῷ	σπουδασθῆναι ὁ αὐτὸς ἐν τοῖς
[3, 10]	Διαβάλλων δῆτα Ἰοῦστον Τιβεριέα, ὁμοίως	αὐτῷ	τὰ κατὰ τοὺς αὐτοὺς ἱστορῆσαι
[3, 39]	καὶ ἐπιστῆσαι ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι	αὐτῷ	τὸ Ἰωάννου ὄνομα, ὧν τὸν
[3, 6]	τὸ πάθος λαμβάνων ὡς παρ'	αὐτῷ	τολμηθέν, ἔφριττεν. Σπουδὴ δὲ τῶν
[3, 31]	ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ'	αὐτῷ.	Τούτῳ δὲ ἦσαν παρθένοι θυγατέρες
[3, 26]	τοὺς καταξιουμένους ἀθανασίαν ἀΐδιον ἐν	αὐτῷ	τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ, μηκέτι
[3, 28]	θύραζε, μηδ' ὑπομείναντα τὴν αὐτὴν	αὐτῷ	ὑποδῦναι στέγην, ταὐτὸ δὲ τοῦτο
[3, 39]	ἤκουσεν τοῦ κυρίου οὔτε παρηκολούθησεν	αὐτῷ,	ὕστε ρον δὲ, ὡς ἔφην,
[3, 23]	καὶ παραφυλακῆς, ὡς τὸ τέλειον	αὐτῷ	φυλακτήριον ἐπιστήσας, τὴν σφραγῖδα κυρίου.
[3, 9]	τῇ πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς	ἑαυτῷ	μαρτυρεῖ, ἄξιός γε ὢν διὰ
[3, 10]	ἔργων ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν γὰρ	ἐμαυτῷ	τετηρηκότι τὴν τῆς ἀληθείας παράδοσιν,
[3, 33]	πίστεως ἀναιρουμένων, ἅμα δ' ἐν	ταὐτῷ	μηνῦσαι μηδὲν ἀνόσιον μηδὲ παρὰ
[3, 36]	ἤδη μαρτυρόμενος διατυποῦσθαι ἀναγκαῖον ἡγεῖτο.	Οὕτω	δῆτα ἐν Σμύρνῃ γενόμενος, ἔνθα
[3, 29]	δ' οὖν καὶ τὸν Ματθίαν	οὕτω	διδάξαι, σαρκὶ μὲν μάχεσθαι καὶ
[3, 10]	τοὺς ἀγῶνας τῶν ἐν τοῖς	οὕτω	καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς συγγράμμασιν ὑπὲρ τῆς
[3, 31]	αὐτοῦ τελευτῆς, συνᾴδων τοῖς ἐκτεθεῖσιν,	οὕτω	φησίν· Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες
[3, 5]	τὸν τρόπον καὶ τῶν ἐν	τούτῳ	γεγενημένων ἐν μέρει ἕκαστα, καὶ
[3, 31]	τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ' αὐτῷ.	Τούτῳ	δὲ ἦσαν παρθένοι θυγατέρες τέσσαρες
[3, 21]	τὸν πρῶτον Ἀννιανὸν προέστη. Ἐν	τούτῳ	δὲ Ῥωμαίων εἰς ἔτι Κλήμης
[3, 7]	γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ	τούτῳ·	καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας
[3, 6]	γὰρ ἄλλως ἐντροπῆς ἄξιον ἐν	τούτῳ	καταφρονεῖται. Γυναῖκες γοῦν ἀνδρῶν καὶ
[3, 18]	καθ' ἡμῶν ἄτοπον ἐπινοήσαντος. ~Ἐν	τούτῳ	κατέχει λόγος τὸν ἀπόστολον ἅμα
[3, 26]	καταξιουμένους ἀθανασίαν ἀΐδιον ἐν αὐτῷ	τούτῳ	μεθέξειν τῷ βίῳ, μηκέτι θνῄσκοντας,
[3, 28]	τινας τοῦ αὐτοῦ ψευδοδοξίας ἐν	πρώτῳ	συγγράμματι τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις
[3, 36]	ἐν σαρκὶ αὐτὸν οἶδα καὶ	πιστεύω	ὄντα. Καὶ ὅτε πρὸς τοὺς
[3, 24]	Ἰωάννην φασὶ τὸν πάντα χρόνον	ἀγράφῳ	κεχρημένον κηρύγματι, τέλος καὶ ἐπὶ
[3, 36]	ἐν τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ	Ῥούφῳ	καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν
[3, 36]	λέξιν· ἀπὸ Συρίας μέχρι Ῥώμης	θηριομαχῶ	διὰ γῆς καὶ θαλάσσης, νυκτὸς
[3, 36]	ἐρχέσθωσαν, μόνον ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ	ἐπιτύχω»	Καὶ ταῦτα μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 36]	καὶ ἀοράτων, ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ	ἐπιτύχω·	πῦρ καὶ σταυρὸς θηρίων τε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/08/2009