Livre, Chap.
[3, 6]	ἱστόρηται, φρικτὸν μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον	δ'	ἀκοῦσαι. Καὶ ἔγωγε, μὴ δόξαιμι
[3, 8]	δαιμόνιον ὤφθη μεῖζον πίστεως, τέρας	δ'	ἂν ἔδοξεν εἶναι τὸ ῥηθησόμενον,
[3, 23]	πιστώσασθαι τὸν λόγον μαρτύρων, πιστοὶ	δ'	ἂν εἶεν οὗτοι, τῆς ἐκκλησιαστικῆς
[3, 7]	δέοι ταῖς ἱστορίαις ἐπιλέγειν, ταῦτα	δ'	ἂν εἴη δίκαιον ἐπιθεῖναι, ἃ
[3, 8]	ᾖρξεν τῆς ὑπὸ Ῥωμαίους. Δικαιότερον	δ'	ἂν ἐπὶ τὸν Χριστὸν ἀναχθείη,
[3, 32]	αὐτῶν ὄντας ἁλῶναι συνέβη. Λογισμῷ	δ'	ἂν καὶ τὸν Συμεῶνα τῶν
[3, 8]	ἐν τῷ ἱερῷ μέσῳ· ἡ	δ'	ἀνατολικὴ πύλη τοῦ ἐνδοτέρω χαλκῆ
[3, 25]	ταῦτα μὲν ἐν ὁμολογουμένοις· τῶν	δ'	ἀντιλεγομένων, γνωρίμων δ' οὖν ὅμως
[3, 24]	δὲ αἱ λοιπαὶ δύο, τῆς	δ'	Ἀποκαλύψεως εἰς ἑκάτερον ἔτι νῦν
[3, 6]	ταλαίπωρα τῆς ψυχῆς ἐφόδια, πίστις	δ'	ἀπορίας οὐδὲ τοῖς θνῄσκουσιν ἦν,
[3, 6]	τι σιτίον ἄλλοις ἐκοπία, πανταχόθεν	δ'	ἄπορον ἦν ἤδη καὶ τὸ
[3, 26]	ἀπ' ἐκείνου τοῦτο ὁμολογοῦντες» Ἦν	δ'	ἄρα διαβολικῆς ἐνεργείας διὰ τοιῶνδε
[3, 7]	φονέα τοῦ θανάτου παρῄτηται, τὸν	δ'	ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς ἐξ αὐτῶν
[3, 27]	ἀγωγὴν ὁμοίως ἐκείνοις παρεφύλαττον, ταῖς	δ'	αὖ κυριακαῖς ἡμέραις ἡμῖν τὰ
[3, 39]	διαλέκτῳ τὰ λόγια συνετάξατο, ἡρμήνευσεν	δ'	αὐτὰ ὡς ἦν δυνατὸς ἕκαστος»
[3, 6]	ἐχώρει, καὶ τὸ τέκνον, ἦν	δ'	αὐτῇ παῖς ὑπομάστιος, ἁρπασαμένη, βρέφος,
[3, 7]	παρανομίας καὶ δυσσεβείας ττἀπίχειρα. ~παραθεῖναι	δ'	αὐτοῖς ἄξιον καὶ τὴν ἀψευδῆ
[3, 14]	εἴκοσι ἀποπλήσας ἔτη, τελευτᾷ, διαδέχεται	δ'	αὐτὸν δεύτερος Ἀβίλιος. ~Δωδεκάτῳ δὲ
[3, 36]	σπουδῆς ἔχειν αὐτὸν ἀξιῶν. Ὁ	δ'	αὐτὸς Σμυρναίοις γράφων, οὐκ οἰδ'
[3, 32]	πρότερον ὁ λόγος ἐδήλωσεν. Ὁ	δ'	αὐτὸς συγγραφεὺς καὶ ἑτέρους ἀπογόνους
[3, 19]	Ποντίαν κατὰ τιμωρίαν δεδόσθαι. ~Τοῦ	δ'	αὐτοῦ Δομετιανοῦ τοὺς ἀπὸ γένους
[3, 9]	τὰ λοιπὰ πιστεύεσθαι· καὶ ἕτερα	δ'	αὐτοῦ φέρεται σπουδῆς ἄξια δύο,
[3, 23]	μόνην ἀποκρύπτων τὴν δεξιάν· ὃ	δ'	ἐγγυώμενος, ἐπομνύμενος ὡς ἄφεσιν αὐτῷ
[3, 29]	τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. Πυνθάνομαι	δ'	ἐγὼ τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ
[3, 19]	κατηγορῆσαι τῶν ἀπογόνων Ἰούδα τοῦτον	δ'	εἶναι ἀδελφὸν κατὰ σάρκα τοῦ
[3, 6]	ὑμῖν βέβρωκα, καὶ τὸ λοιπὸν	δ'	ἐμοὶ μεινάτω. Μετὰ ταῦθ' οἳ
[3, 6]	παρὰ τὴν ὄψιν ἐπεπήγεσαν. Ἣ	δ'	ἐμόν, ἔφη, τοῦτο τὸ τέκνον
[3, 31]	χωρίον ἐξ ἐπιστολῆς Πολυκράτους τῆς	δ'	ἐν Ἐφέσῳ παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος
[3, 31]	καὶ τῶν ἀντιλεγομένων μέν, ὅμως	δ'	ἐν πλείσταις ἐκκλησίαις παρὰ πολλοῖς
[3, 1]	διατρίψας ἐν Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος	δ'	ἐν Πόντῳ καὶ Γαλατίᾳ καὶ
[3, 33]	ὑπὲρ τῆς πίστεως ἀναιρουμένων, ἅμα	δ'	ἐν ταὐτῷ μηνῦσαι μηδὲν ἀνόσιον
[3, 25]	δὲ ἐγκρίνουσιν τοῖς ὁμολογουμένοις. Ἤδη	δ'	ἐν τούτοις τινὲς καὶ τὸ
[3, 8]	τοῦ θεοῦ τηνικαῦτα παρέπειθον, τοῖς	δ'	ἐναργέσι καὶ προσημαίνουσι τὴν μέλλουσαν
[3, 25]	ἐπίκρισιν δέξεται καὶ αὐτή. ~Εὔλογον	δ'	ἐνταῦθα γενομένους ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰς δηλωθείσας
[3, 7]	θεάτροις σιδήρῳ καὶ θηρίοις, τοὺς	δ'	ἐντὸς ἑπτακαίδεκα ἐτῶν αἰχμαλώτους ἀχθέντας
[3, 6]	τοὺς ἔνδον προσφέρεσθαι τροφήν, εὐθέως	δ'	ἐξαράξαντες τὰς θύρας εἰσεπήδων, καὶ
[3, 36]	ταῖς καταλεχθείσαις ἐκκλησίαις διετυπώσατο· ἤδη	δ'	ἐπέκεινα τῆς Σμύρνης γενόμενος, ἀπὸ
[3, 6]	ἀνέργαστον τὸν σῖτον ἤσθιον, οἳ	δ'	ἔπεσσον ὡς ἥ τε ἀνάγκη
[3, 34]	μὲν ἐν τούτοις ἦν· ~Τῶν	δ'	ἐπὶ Ῥώμης ἐπισκόπων ἔτει τρίτῳ
[3, 4]	ἀποστόλων διαδοχῆς ἡμῖν εἰρήσεται· νῦν	δ'	ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν τῆς
[3, 10]	τοῦτον ταύτῃ πῃ δεδηλώσθω· Ἴωμεν	δ'	ἐπὶ τὰ ἑξῆς. ~Μετὰ τὴν
[3, 20]	μὲν τὰς Δομετιανοῦ τιμάς, ἐπανελθεῖν	δ'	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα μετὰ τοῦ
[3, 6]	ὑπ' αὐτῶν θαπτομένοις ἐπαπέθνῃσκον, πολλοὶ	δ'	ἐπὶ τὰς θήκας, πρὶν ἐπιστῆναι
[3, 6]	τὰς ἑξῆς ἡμέρας ἐφόδια. Τοῖς	δ'	ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ
[3, 37]	λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι	δ'	ἐπὶ τούτοις πλείους ἐγνωρίζοντο κατὰ
[3, 8]	τοὺς στενωποὺς περιῄει κεκραγώς. Τῶν	δ'	ἐπισήμων τινὲς δημοτῶν ἀγανακτήσαντες πρὸς
[3, 6]	τοῦ ζῆν ἀφελέσθαι σταλαγμούς. Τοιαῦτα	δ'	ἐσθίοντες, ὅμως οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ
[3, 10]	τῶν προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν. Δῆλον	δ'	ἐστὶν ἔργῳ πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν
[3, 39]	σαφῶς δηλῶν τὸν εὐαγγελιστήν, τὸν	δ'	ἕτερον Ἰωάννην, διαστείλας τὸν λόγον,
[3, 8]	πληγήν· αἲ αἲ Ἱεροσολύμοις» Ἕτερον	δ'	ἔτι τούτου παραδοξότερον ὁ αὐτὸς
[3, 6]	τροφῆς τῇ μητρὶ παραχωρήσαντες, ἀνεπλήσθη	δ'	εὐθέως ὅλη τοῦ μύσους ἡ
[3, 6]	λείψανα τοῦ τέκνου διεκάλυψεν. Τοὺς	δ'	εὐθέως φρίκη καὶ φρενῶν ἔκστασις
[3, 6]	ἐσθίοντες, ὅμως οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ	δ'	ἐφίσταντο οἱ στασιασταὶ καὶ τούτων
[3, 36]	δεύτερος τὴν ἐπισκοπὴν κεκληρωμένος. Λόγος	δ'	ἔχει τοῦτον ἀπὸ Συρίας ἐπὶ
[3, 8]	μοχλοῖς μὲν ἐπερειδομένη σιδηροδέτοις, καταπῆγας	δ'	ἔχουσα βαθυτάτους, ὤφθη κατὰ νυκτὸς
[3, 6]	διὰ τὴν οὐσίαν. Τῷ λιμῷ	δ'	ἡ ἀπόνοια τῶν στασιαστῶν συνήκμαζεν,
[3, 33]	πιστῶν διαφόροις ἐναγωνίζεσθαι μαρτυρίοις. Εἴληπται	δ'	ἡ ἱστορία ἐξ ἧς ἀνώτερον
[3, 39]	Ἑβραίους εὐαγγέλιον περιέχει. Καὶ ταῦτα	δ'	ἡμῖν ἀναγκαίως πρὸς τοῖς ἐκτεθεῖσιν
[3, 39]	τίθησιν αὐτῶν παραδόσεις. Καὶ ταῦτα	δ'	ἡμῖν οὐκ εἰς τὸ ἄχρηστον
[3, 6]	ὠμὰ τὰ σιτία διήρπαζον. Ἐλεεινὴ	δ'	ἦν ἡ τροφὴ καὶ δακρύων
[3, 6]	τῶν θυρεῶν ἀποδέροντες ἐμασῶντο, τροφὴ	δ'	ἦν καὶ χόρτου τισὶν παλαιοῦ
[3, 24]	τοῦτον πεπραγμένα τῷ σωτῆρι ταῦτα	δ'	ἦν τὰ πρὸ τῆς τοῦ
[3, 6]	ἤνεγκαν, οὐδ' ὁτιοῦν μετέδοσαν, ἀγαπητὸν	δ'	ἦν τὸ μὴ καὶ προσαπολέσθαι
[3, 8]	παρατείνας ἐπ' ἐνιαυτὸν κομήτης, τοῦτο	δ'	ἡνίκα πρὸ τῆς ἀποστάσεως καὶ
[3, 6]	ἐπὶ πείρᾳ τοῦ σιδήρου, τοὺς	δ'	ἱκετεύοντας. Χρῆσαι σφίσιν δεξιὰν καὶ
[3, 9]	ὅλοις εἴκοσι κατατέθειται συγγράμμασιν, τὴν	δ'	ἱστορίαν τοῦ κατ' αὐτὸν Ῥωμαϊκοῦ
[3, 3]	Πράξεις ἐν ἀναμφιλέκτοις παρείληφα. Ἐπεὶ	δ'	ὁ αὐτὸς ἀπόστολος ἐν ταῖς
[3, 39]	ὡς ἦν δυνατὸς ἕκαστος» Κέχρηται	δ'	ὁ αὐτὸς μαρτυρίαις ἀπὸ τῆς
[3, 32]	κανόνα τοῦ σωτηρίου κηρύγματος· ὡς	δ'	ὁ ἱερὸς τῶν ἀποστόλων χορὸς
[3, 27]	τῆς ἀληθοῦς ἀποπεπτώκασιν ἐλπίδος· ~Ἄλλους	δ'	ὁ πονηρὸς δαίμων, τῆς περὶ
[3, 8]	πρότερον φωνὰς βοῶν διετέλει. Νομίσαντες	δ'	οἱ ἄρχοντες ὅπερ ἦν, δαιμονιώτερον
[3, 6]	δὲ λοιπὸν κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. Εὐθέως	δ'	οἱ στασιασταὶ παρῆσαν καὶ τῆς
[3, 30]	φιλτάτων τελεία διάθεσις» Καὶ ταῦτα	δ'	οἰκεῖα ὄντα τῇ μετὰ χεῖρας
[3, 37]	ταῖς αὐτῶν ψυχαῖς καταδέχεσθαι. Ἀδυνάτου	δ'	ὄντος ἡμῖν ἅπαντας ἐξ ὀνόματος
[3, 6]	τοὺς τῶν αἰδοίων πόρους, ῥάβδοις	δ'	ὀξείαις ἀναπείροντες τὰς ἕδρας· τὰ
[3, 6]	μίαν κεκρυμμένων ἀλφίτων. Οἱ βασανισταὶ	δ'	οὐδ' ἐπείνων καὶ γὰρ ἧττον
[3, 8]	καὶ πολλαῖς αἰκίζονται πληγαῖς· ὃ	δ'	οὔθ' ὑπὲρ ἑαυτοῦ φθεγξάμενος οὔτε
[3, 5]	πλῆθος ἱστορεῖ, ἀναγκαῖον ὑποσημήνασθαι. Χρῆν	δ'	οὖν ἐν αἷς ἡμέραις τὸν
[3, 24]	τε ἐπὶ τούτοις μυρίοι· ὅμως	δ'	οὖν ἐξ ἁπάντων τῶν τοῦ
[3, 29]	δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ κυρίῳ. Λέγουσι	δ'	οὖν καὶ τὸν Ματθίαν οὕτω
[3, 25]	ὁμολογουμένοις· τῶν δ' ἀντιλεγομένων, γνωρίμων	δ'	οὖν ὅμως τοῖς πολλοῖς, ἡ
[3, 24]	χρόνου αὐτῷ γεγενημένην ἱστορίαν· εἰκότως	δ'	οὖν τὴν μὲν τῆς σαρκὸς
[3, 6]	ἅρπαγας ἐφ' ἑαυτὴν ἠρέθιζεν. Ὡς	δ'	οὔτε παροξυνόμενός τις οὔτ' ἐλεῶν
[3, 6]	δὴ παθῶν ὑπερίσταται λιμός, οὐδὲν	δ'	οὕτως ἀπόλλυσιν ὡς αἰδώς· τὸ
[3, 10]	χρόνου γέγραπται μὲν ἕκαστα, πίστεως	δ'	οὐχ ὁμοίας ἠξίωται τοῖς πρὸ
[3, 0]	Περὶ τῶν ἐπιστολῶν τῶν ἀποστόλων.	Δ	Περὶ τῆς πρώτης τῶν ἀποστόλων
[3, 6]	γυναικὸς μήτε συμπαθέστεροι μητρός. Εἰ	δ'	ὑμεῖς εὐσεβεῖς καὶ τὴν ἐμὴν
[3, 6]	σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὐτῷ. Οἳ	δ'	ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες ὥσπερ λυσσῶντες
[3, 6]	ἢ τρὶς ὥρᾳ μιᾷ. Πάντα	δ'	ὑπ' ὀδόντας ἦγεν ἡ ἀνάγκη,
[3, 6]	δὲ βιβλίῳ οὕτως γράφει· τῶν	δ'	ὑπὸ τοῦ λιμοῦ φθειρομένων κατὰ
[3, 4]	ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν συνετάξατο. Φασὶν	δ'	ὡς ἄρα τοῦ κατ' αὐτὸν
[3, 38]	τοῖς συγγράμμασι νοήματα καθεστάναι. Ἰστέον	δ'	ὡς καὶ δευτέρα τις εἶναι
[3, 9]	αὐτῶν» ~Ἐπὶ τούτοις ἅπασιν ἄξιον	μηδ'	αὐτὸν τὸν Ἰώσηπον, τοσαῦτα τῇ
[3, 28]	τοῦ τόπου καὶ ἐκφυγεῖν θύραζε,	μηδ'	ὑπομείναντα τὴν αὐτὴν αὐτῷ ὑποδῦναι
[3, 0]	Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων ἡγεῖται Ἀβίλιος.	ΙΔ	Ὡς καὶ Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος
[3, 36]	δ' αὐτὸς Σμυρναίοις γράφων, οὐκ	οἰδ'	ὁπόθεν ῥητοῖς συγκέχρηται, τοιαῦτά τινα
[3, 0]	ΙΒ Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς ἐκ	Δαυὶδ	ἀναζητεῖσθαι προστάττει. ΙΓ Ὡς δεύτερος
[3, 19]	αὐτοῦ Δομετιανοῦ τοὺς ἀπὸ γένους	Δαυὶδ	ἀναιρεῖσθαι προστάξαντος, παλαιὸς κατέχει λόγος
[3, 0]	Ὡς Δομετιανὸς τοὺς ἀπὸ γένους	Δαυὶδ	ἀναιρεῖσθαι προστάττει. Κ Περὶ τῶν
[3, 20]	Καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς εἰ ἐκ	Δαυίδ	εἰσιν, καὶ ὡμολόγησαν. Τότε ἠρώτησεν
[3, 32]	τοῦ Κλωπᾶ ὡς ὄντος ἀπὸ	Δαυὶδ	καὶ Χριστιανοῦ, καὶ οὕτως μαρτυρεῖ
[3, 19]	σωτῆρος ὡς ἀπὸ γένους τυγχανόντων	Δαυὶδ	καὶ ὡς αὐτοῦ συγγένειαν τοῦ
[3, 20]	ἐδηλατόρευσαν ὡς ἐκ γένους ὄντας	Δαυίδ.	Τούτους ὁ ἠουοκᾶτος ἤγαγεν πρὸς
[3, 12]	ἅλωσιν πάντας τοὺς ἀπὸ γένους	Δαυίδ,	ὡς μὴ περιλειφθείη τις παρὰ
[3, 0]	Ἱστορία περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου.	ΚΔ	Περὶ τῆς τάξεως τῶν εὐαγγελίων.
[3, 0]	Ὅπως Τραϊανὸς ζητεῖσθαι Χριστιανοὺς ἐκώλυσεν.	ΛΔ	Ὡς τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τέταρτος
[3, 25]	ἀναπλάσματα τυγχάνει, σαφῶς παρίστησιν· ὅθεν	οὐδ'	ἐν νόθοις αὐτὰ κατατακτέον, ἀλλ'
[3, 6]	κεκρυμμένων ἀλφίτων. Οἱ βασανισταὶ δ'	οὐδ'	ἐπείνων καὶ γὰρ ἧττον ἂν
[3, 20]	δοῦναι ὡς οὐ κοσμικὴ μὲν	οὐδ'	ἐπίγειος, ἐπουράνιος δὲ καὶ ἀγγελικὴ
[3, 3]	Κήρυγμα καὶ τὴν καλουμένην Ἀποκάλυψιν	οὐδ'	ὅλως ἐν καθολικοῖς ἴσμεν παραδεδομένα,
[3, 38]	καὶ Ἀπίωνος διαλόγους περιέχοντα· ὧν	οὐδ'	ὅλως μνήμη τις παρὰ τοῖς
[3, 6]	μέρος αὐτοῖς ὧν κινδυνεύσαντες ἤνεγκαν,	οὐδ'	ὁτιοῦν μετέδοσαν, ἀγαπητὸν δ' ἦν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/08/2009