Livre, Chap.
[3, 0]	Ἰωσήπου καὶ ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων.	Ι	Ὅπως τῶν θείων μνημονεύει βιβλίων.
[3, 0]	Ὡς τρίτος μετ' αὐτὸν Κλήμης.	ΙϚ	Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς. ΙΖ
[3, 8]	παρεγκλίνων, πρὸς ἑκάστην ἀπεκρίνατο πληγήν·	αἲ	αἲ Ἱεροσολύμοις» Ἕτερον δ' ἔτι
[3, 8]	πρὸς ἑκάστην ἀπεκρίνατο πληγήν· αἲ	αἲ	Ἱεροσολύμοις» Ἕτερον δ' ἔτι τούτου
[3, 10]	ἐν τρισὶν καὶ δέκα βιβλίοις·	αἱ	δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους εἰς
[3, 3]	δὲ Παύλου πρόδηλοι καὶ σαφεῖς	αἱ	δεκατέσσαρες· ὅτι γε μήν τινες
[3, 25]	Βαρναβᾶ ἐπιστολὴ καὶ τῶν ἀποστόλων	αἱ	λεγόμεναι Διδαχαὶ ἔτι τε, ὡς
[3, 24]	ἀναμφί λεκτος ὡμολόγηται, ἀντιλέγονται δὲ	αἱ	λοιπαὶ δύο, τῆς δ' Ἀποκαλύψεως
[3, 31]	φησίν· Μετὰ τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες	αἱ	Φιλίππου γεγένηνται ἐν Ἱεραπόλει τῇ
[3, 24]	εὐαγγελίῳ παραδοῦναι, αὐτό τε τοῦτ'	ἐπισημήνασθαι,	τοτὲ μὲν φήσαντα· ταύτην ἀρχὴν
[3, 3]	προύργου ποιήσομαι σὺν ταῖς διαδοχαῖς	ὑποσημήνασθαι	τίνες τῶν κατὰ χρόνους ἐκκλησιαστικῶν
[3, 5]	μυριάδας τὸ πλῆθος ἱστορεῖ, ἀναγκαῖον	ὑποσημήνασθαι.	Χρῆν δ' οὖν ἐν αἷς
[3, 26]	σωτηρίᾳ, διδάσκων δὲ μὴ ἄλλως	δύνασθαί	τινα καὶ αὐτῶν τῶν κοσμοποιῶν
[3, 5]	ὄλεθρον πρὸς τῆς θείας δίκης	καταδέξασθαι.	Παρελθὼν δῆτα τῶν ἐν μέρει
[3, 24]	ἤδη καὶ εἰς αὐτὸν διαδεδομένων,	ἀποδέξασθαι	μέν φασιν, ἀλήθειαν αὐτοῖς ἐπιμαρτυρήσαντα,
[3, 5]	ἐκ τῆς τῷ Ἰωσήπῳ γραφείσης	ἀναλέξασθαι	ἱστορίας· ὡς δὲ ὁ αὐτὸς
[3, 24]	καὶ ὁ Λουκᾶς δὲ πρὶν	ἄρξασθαι	τῶν τοῦ Ἰησοῦ πράξεων, παραπλησίως
[3, 24]	τὸν Ἰωάννην, τῆς δὲ θεολογίας	ἀπάρξασθαι	ὡς ἂν αὐτῷ πρὸς τοῦ
[3, 39]	μετὰ Ματθία στῆσαί τε καὶ	ἐπεύξασθαι	ἀντὶ τοῦ προδότου Ἰούδα ἐπὶ
[3, 7]	ἐντὸς ἑπτακαίδεκα ἐτῶν αἰχμαλώτους ἀχθέντας	διαπεπρᾶσθαι,	τούτων δὲ μόνων τὸν ἀριθμὸν
[3, 29]	διδάξαι, σαρκὶ μὲν μάχεσθαι καὶ	παραχρᾶσθαι	μηδὲν αὐτῇ πρὸς ἡδονὴν ἐνδιδόντα,
[3, 29]	ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τῇ ὅτι	παραχρᾶσθαι	τῇ σαρκὶ δεῖ, καὶ δὴ
[3, 29]	ἐγκράτεια τῶν περισπουδάστων ἡδονῶν τὸ	παραχρᾶσθαι	τῇ σαρκὶ ἐδίδασκεν. Οὐ γάρ,
[3, 6]	τῶν φθασάντων πρὶν ἀκοῦσαι καὶ	θεάσασθαι	κακὰ τηλικαῦτα» Τοιαῦτα τῆς Ἰουδαίων
[3, 20]	ἐκκλησίας διωγμόν. Τοὺς δὲ ἀπολυθέντας	ἡγήσασθαι	τῶν ἐκκλησιῶν, ὡς ἂν δὴ
[3, 11]	τῆς Ἰακώβου διαδοχῆς ἐπικρῖναι ἄξιον,	ποιήσασθαι,	καὶ δὴ ἀπὸ μιᾶς γνώμης
[3, 24]	καὶ ἄλλων προπετέστερον ἐπιτετηδευκότων διήγησιν	ποιήσασθαι	ὧν αὐτὸς πεπληροφόρητο λόγων, ἀναγκαίως
[3, 6]	οἱ δυσθανατοῦντες ἐθεώρουν τοὺς φθάσαντας	ἀναπαύσασθαι,	βαθεῖα δὲ τὴν πόλιν περιεῖχεν
[3, 39]	μηδὲν ὧν ἤκουσεν παραλιπεῖν ἢ	ψεύσασθαί	τι ἐν αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν
[3, 28]	εἰσελθεῖν ποτε ἐν βαλανείῳ, ὥστε	λούσασθαι,	γνόντα δὲ ἔνδον ὄντα τὸν
[3, 25]	αὐτή. ~Εὔλογον δ' ἐνταῦθα γενομένους	ἀνακεφαλαιώσασθαι	τὰς δηλωθείσας τῆς καινῆς διαθήκης
[3, 33]	πλήθει τῶν μαρτύρων κινηθέντα, βασιλεῖ	κοινώσασθαι	περὶ τοῦ πλήθους τῶν ὑπὲρ
[3, 23]	βίῳ περιῆν, ἀπόχρη διὰ δύο	πιστώσασθαι	τὸν λόγον μαρτύρων, πιστοὶ δ'
[3, 33]	εὑρηκέναι· ἐμήνυεν δὲ καὶ τοῦτο,	ἀνίστασθαι	ἕωθεν τοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὸν
[3, 39]	καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου ἔτι νῦν	λέγεσθαι·	οἷς καὶ ἀναγκαῖον προσέχειν τὸν
[3, 3]	ὡς μὴ Παύλου οὖσαν αὐτὴν	ἀντιλέγεσθαι	φήσαντες, οὐ δίκαιον ἀγνοεῖν· καὶ
[3, 33]	μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ	κολάζεσθαι·	δι' οὗ ποσῶς μὲν τοῦ
[3, 33]	μὴ ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ	κολάζεσθαι.	Καὶ ταῦτα μὲν ἐν τούτοις
[3, 33]	πλείους τε τῶν πιστῶν διαφόροις	ἐναγωνίζεσθαι	μαρτυρίοις. Εἴληπται δ' ἡ ἱστορία
[3, 36]	βραχύτατα εἰς ἐπίδειξιν τῶν εἰρημένων	παραθέσθαι	ἄξιον. Γράφει δὴ οὖν κατὰ
[3, 30]	ἄλλην ἀξιοδιήγητον ἱστορίαν τοῦ αὐτοῦ	παραθέσθαι,	ἣν ἐν τῷ ἑβδόμῳ Στρωματεῖ
[3, 5]	τοῦ λιμοῦ ἀναγκαῖον ἡγοῦμαι συμφορὰς	παραθέσθαι,	ὡς ἂν ἐκ μέρους ἔχοιεν
[3, 6]	ἦν φειδὼ τοὺς τοῦ ζῆν	ἀφελέσθαι	σταλαγμούς. Τοιαῦτα δ' ἐσθίοντες, ὅμως
[3, 6]	δ' ἦν τὸ μὴ καὶ	προσαπολέσθαι	σεσυλημένον» Τούτοις μεθ' ἕτερα ἐπιφέρει
[3, 33]	ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω τοῦ μὴ	βούλεσθαι	αὐτοὺς εἰδωλολατρεῖν οὐδὲν ἀνόσιον ἐν
[3, 8]	λειτουργίας, πρῶτον μὲν κινήσεως ἔφασαν	ἀντιλαμβάνεσθαι	καὶ κτύπου, μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 36]	τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἀναπεμφθέντα, θηρίων	γενέσθαι	βορὰν τῆς εἰς Χριστὸν μαρτυρίας
[3, 28]	δηλουμένους χρόνους ἑτέρας αἱρέσεως ἀρχηγὸν	γενέσθαι	Κήρινθον παρειλήφαμεν· Γάϊος, οὗ φωνὰς
[3, 39]	εἰρηκότων δύο τε ἐν Ἐφέσῳ	γενέσθαι	μνήματα καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου ἔτι
[3, 39]	πρεσβυτέρου Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν φησι	γενέσθαι·	ὀνομαστὶ γοῦν πολλάκις αὐτῶν μνημονεύσας
[3, 10]	πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ μὴ	γενέσθαι	τὴν τῶν προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν.
[3, 39]	μὲν καὶ αὐτόπτην οὐδαμῶς ἑαυτὸν	γενέσθαι	τῶν ἱερῶν ἀποστόλων ἐμφαίνει, παρειληφέναι
[3, 15]	διαδέχεται Κλήμης, ὃν συνεργὸν ἑαυτοῦ	γενέσθαι	Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος διδάσκει,
[3, 28]	γάμῳ ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν, λέγει	γίνεσθαι»	Καὶ Διονύσιος δέ, ὁ τῆς
[3, 10]	ἀληθείας παράδοσιν, ἐφ' ᾗ μαρτυρίας	τεύξεσθαι	προσδοκήσας οὐ διήμαρτον. Καὶ ἄλλοις
[3, 33]	τοῖς κακουργεῖν περὶ ἡμᾶς ἐθέλουσιν	λείπεσθαι	προφάσεις, ἔσθ' ὅπῃ μὲν τῶν
[3, 24]	αὐτοῖς ἐπιμαρτυρήσαντα, μόνην δὲ ἄρα	λείπεσθαι	τῇ γραφῇ τὴν περὶ τῶν
[3, 6]	σημεῖον ἦν τοῦτο τοὺς ἔνδον	προσφέρεσθαι	τροφήν, εὐθέως δ' ἐξαράξαντες τὰς
[3, 28]	πάνυ σαρκικός, ἐν τούτοις ὀνειροπολεῖν	ἔσεσθαι,	γαστρὸς καὶ τῶν ὑπὸ γαστέρα
[3, 39]	καὶ χιλιάδα τινά φησιν ἐτῶν	ἔσεσθαι	μετὰ τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν,
[3, 28]	διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ δόγμα, ἐπίγειον	ἔσεσθαι	τὴν τοῦ Χριστοῦ βασιλείαν, καὶ
[3, 7]	τῶν μελλόντων αὐτοῖς μὴ μετανοήσασι	συμβήσεσθαι	παρασχομένης· ἃ καὶ αὐτὰ μνήμης
[3, 26]	καὶ αὐτῶν τῶν κοσμοποιῶν ἀγγέλων	περιγενήσεσθαι,	μὴ πρότερον διὰ τῆς πρὸς
[3, 33]	προφανῶν διωγμῶν μερικοὺς κατ' ἐπαρχίαν	ἐξάπτεσθαι	πλείους τε τῶν πιστῶν διαφόροις
[3, 36]	προτροπαῖς ἐπιρρωννύς, ἐν πρώτοις μάλιστα	προφυλάττεσθαι	τὰς αἱρέσεις ἄρτι τότε πρῶτον
[3, 18]	ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ	κηρύττεσθαι	τοὔνομα αὐτοῦ, δι' ἐκείνου ἂν
[3, 6]	ἀκοῦσαι. Καὶ ἔγωγε, μὴ δόξαιμι	τερατεύεσθαι	τοῖς αὖθις ἀνθρώποις, κἂν παρέλιπον
[3, 9]	γε ὢν διὰ τὰ λοιπὰ	πιστεύεσθαι·	καὶ ἕτερα δ' αὐτοῦ φέρεται
[3, 33]	τὸ τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν διαφυλάσσειν	κωλύεσθαι	φονεύειν, μοιχεύειν, πλεονεκτεῖν, ἀποστερεῖν καὶ
[3, 20]	φόρους ἀναφέρειν καὶ αὐτοὺς αὐτουργοῦντας	διατρέφεσθαι»	Εἶτα δὲ καὶ τὰς χεῖρας
[3, 29]	Ματθίαν οὕτω διδάξαι, σαρκὶ μὲν	μάχεσθαι	καὶ παραχρᾶσθαι μηδὲν αὐτῇ πρὸς
[3, 36]	ἐπιπολαζούσας παρῄνει προύτρεπέν τε ἀπρὶξ	ἔχεσθαι	τῆς τῶν ἀποστόλων παραδόσεως, ἢν
[3, 37]	εὐσέβειαν ἐν ταῖς αὐτῶν ψυχαῖς	καταδέχεσθαι.	Ἀδυνάτου δ' ὄντος ἡμῖν ἅπαντας
[3, 7]	πλείους δὲ εἰς τὰς ἐπαρχίας	διανενεμῆσθαι	φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις σιδήρῳ
[3, 7]	ἀλλήλων μετὰ τὴν ἅλωσιν ἐνδεικνυμένους,	ἀνῃρῆσθαι,	τῶν δὲ νέων τοὺς ὑψηλοτάτους
[3, 7]	ὑψηλοτάτους καὶ κάλλει σώματος διαφέροντας	τετηρῆσθαι	θριάμβῳ, τοῦ δὲ λοιποῦ πλήθους
[3, 8]	τινα φάσκων ἐν ἱεροῖς γράμμασιν	εὑρῆσθαι	περιέχοντα ὡς κατὰ τὸν καιρὸν
[3, 29]	μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ παρ' ἣν ἔγημε	κεχρῆσθαι	γυναικί, τῶν τε ἐκείνου τέκνων
[3, 39]	δύο κατὰ τὴν Ἀσίαν ὁμωνυμίᾳ	κεχρῆσθαι	εἰρηκότων δύο τε ἐν Ἐφέσῳ
[3, 8]	ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ	σκηνοποιεῖσθαι	πάντας ἔθος ἦν τῷ θεῷ,
[3, 28]	δι' ὧν εὐφημότερον ταῦτα ᾠήθη	ποριεῖσθαι,	ἑορταῖς καὶ θυσίαις καὶ ἱερείων
[3, 37]	ὄντος ἡμῖν ἅπαντας ἐξ ὀνόματος	ἀπαριθμεῖσθαι	ὅσοι ποτὲ κατὰ τὴν πρώτην
[3, 19]	Δομετιανοῦ τοὺς ἀπὸ γένους Δαυὶδ	ἀναιρεῖσθαι	προστάξαντος, παλαιὸς κατέχει λόγος τῶν
[3, 0]	Δομετιανὸς τοὺς ἀπὸ γένους Δαυὶδ	ἀναιρεῖσθαι	προστάττει. Κ Περὶ τῶν πρὸς
[3, 0]	ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν. ΛΓ Ὅπως Τραϊανὸς	ζητεῖσθαι	Χριστιανοὺς ἐκώλυσεν. ΛΔ Ὡς τῆς
[3, 12]	τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς φυλῆς,	ἀναζητεῖσθαι	προστάξαι, μέγιστόν τε Ἰουδαίοις αὖθις
[3, 0]	Ὡς Οὐεσπασιανὸς τοὺς ἐκ Δαυὶδ	ἀναζητεῖσθαι	προστάττει. ΙΓ Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων
[3, 33]	τεθεικέναι, τὸ Χριστιανῶν φῦλον μὴ	ἐκζητεῖσθαι	μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι· δι'
[3, 33]	τὸ τῶν Χριστιανῶν φῦλον μὴ	ἐκζητεῖσθαι	μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι. Καὶ
[3, 23]	χρήματα οἰόμενος, ἅπερ οὐκ ἔλαβεν,	συκοφαντεῖσθαι,	καὶ οὔτε πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ
[3, 18]	εἰς νῆσον Ποντίαν κατὰ τιμωρίαν	δεδόσθαι.	~Τοῦ δ' αὐτοῦ Δομετιανοῦ τοὺς
[3, 39]	ὀνομάζει· ὡς καὶ διὰ τούτων	ἀποδείκνυσθαι	τὴν ἱστορίαν ἀληθῆ τῶν δύο
[3, 36]	ἀσφαλείας καὶ ἐγγράφως ἤδη μαρτυρόμενος	διατυποῦσθαι	ἀναγκαῖον ἡγεῖτο. Οὕτω δῆτα ἐν
[3, 8]	ὃν αὐτὸς μὲν ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν	πεπληρῶσθαι	ἐξείληφεν· ἀλλ' οὐχ ἁπάσης γε
[3, 5]	ὅσαι τε καὶ οἷαι γεγόνασιν	πολιορκίαι,	ἀλλὰ καὶ ὁπόσα οἱ ἐπ'
[3, 6]	γερόντων νεκρῶν, παῖδες δὲ καὶ	νεανίαι	διοιδοῦντες ὥσπερ εἴδωλα κατὰ τὰς
[3, 5]	τε Ἰουδαϊκῶν ὅσαι τε καὶ	οἷαι	γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ ὁπόσα
[3, 31]	Ἱεραπόλει καὶ δύο θυγατέρες αὐτοῦ	γεγηρακυῖαι	παρθένοι καὶ ἡ ἑτέρα αὐτοῦ
[3, 29]	γεγενημένῳ τῷ τε εἰρημένῳ ἁπλῶς	καὶ	ἀβασανίστως, ἀνέδην ἐκπορνεύουσιν οἱ τὴν
[3, 36]	Ἀντιόχειαν αὐτῷ ποίμνην οἷα γνήσιος	καὶ	ἀγαθὸς ποιμὴν παρατίθεται, τὴν περὶ
[3, 20]	μὲν οὐδ' ἐπίγειος, ἐπουράνιος δὲ	καὶ	ἀγγελικὴ τυγχάνοι, ἐπὶ συντελείᾳ τοῦ
[3, 27]	ἔκτοπον διεδίδρασκον ἀτοπίαν, ἐκ παρθένου	καὶ	ἁγίου πνεύματος μὴ ἀρνούμενοι γεγονέναι
[3, 32]	τῶν τότε χρόνων παρθένος καθαρὰ	καὶ	ἀδιάφθορος ἔμεινεν ἡ ἐκκλησία, ἐν
[3, 26]	εἰς τὸ ἀεὶ ἀγήρως τινὰς	καὶ	ἀθανάτους ἐσομένους. Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 7]	καὶ πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας	καὶ	αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη·
[3, 6]	τὰς ἕδρας· τὰ φρικτὰ δὲ	καὶ	ἀκοαῖς ἔπασχέ τις εἰς ἐξομολόγησιν
[3, 24]	ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ πεπραγμένων, διήγησιν.	Καὶ	ἀληθής γε ὁ λόγος. Τοὺς
[3, 10]	ἔξεστι πράττειν, τὰ δὲ κεκώλυται,	καὶ	ἄλλα δὲ αὐτῷ σπουδασθῆναι ὁ
[3, 39]	καὶ Ματθίαν· καὶ προσευξάμενοι εἶπαν»	Καὶ	ἄλλα δὲ ὁ αὐτὸς ὡς
[3, 39]	δι' ὧν παράδοξά τινα ἱστορεῖ	καὶ	ἄλλα ὡς ἂν ἐκ παραδόσεως
[3, 39]	ἄλλος τὰ ὅμοια φρονῶν ἀναπέφηνεν.	Καὶ	ἄλλας δὲ τῇ ἰδίᾳ γραφῇ
[3, 36]	τὰς πεμφθείσας ἡμῖν ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	ἄλλας ὅσας εἴχομεν παρ' ἡμῖν,
[3, 30]	δὲ τούτων ἐμνήσθημεν, οὐ λυπεῖ	καὶ	ἄλλην ἀξιοδιήγητον ἱστορίαν τοῦ αὐτοῦ
[3, 39]	τῆς Πέτρου ὁμοίως, ἐκτέθειται δὲ	καὶ	ἄλλην ἱστορίαν περὶ γυναικὸς ἐπὶ
[3, 10]	χρησίμως ὧδε παρατεθείσθω. Πεπόνηται δὲ	καὶ	ἄλλο οὐκ ἀγεννὲς σπούδασμα τῷ
[3, 37]	προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει διαπρέψαι,	καὶ	ἄλλοι δ' ἐπὶ τούτοις πλείους
[3, 10]	μαρτυρίας τεύξεσθαι προσδοκήσας οὐ διήμαρτον.	Καὶ	ἄλλοις δὲ πολλοῖς ἐπέδωκα τὴν
[3, 5]	συμβεβηκότων αὐτοῖς ὅσα διὰ ξίφους	καὶ	ἄλλῳ τρόπῳ κατ' αὐτῶν ἐγκεχείρηται,
[3, 24]	σύνταξιν, δηλῶν ὡς ἄρα πολλῶν	καὶ	ἄλλων προπετέστερον ἐπιτετηδευκότων διήγησιν ποιήσασθαι
[3, 39]	Ἰωάννου ἔτι νῦν λέγεσθαι· οἷς	καὶ	ἀναγκαῖον προσέχειν τὸν νοῦν, εἰκὸς
[3, 31]	ἔρχεται μετὰ δόξης ἐξ οὐρανοῦ	καὶ	ἀναζητήσει πάντας τοὺς ἁγίους, Φίλιππον
[3, 33]	καθ' ἡμῶν συσκευαζομένων ἐπιβουλάς, ὡς	καὶ	ἄνευ προφανῶν διωγμῶν μερικοὺς κατ'
[3, 25]	ταύτας, οὐκ ἐνδιαθήκους μὲν ἀλλὰ	καὶ	ἀντιλεγομένας, ὅμως δὲ παρὰ πλείστοις
[3, 9]	τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος, ἐν οἷς	καὶ	ἀντιρρήσεις πρὸς Ἀπίωνα τὸν γραμματικόν,
[3, 25]	ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν ἀληθεῖς καὶ ἀπλάστους	καὶ	ἀνωμολογημένας γραφὰς καὶ τὰς ἄλλως
[3, 36]	Μηδέν με ζηλώσαι τῶν ὁρατῶν	καὶ	ἀοράτων, ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω·
[3, 39]	τοῦ κυρίου τῇ πίστει δεδομένας	καὶ	ἀπ' αὐτῆς παραγινομένας τῆς ἀληθείας·
[3, 23]	λαβομένῳ προσφθείρονταί τινες ἥλικες ἀργοὶ	καὶ	ἀπερρωγότες, ἐθάδες κακῶν, καὶ πρῶτον
[3, 38]	πρῴην τινὲς προήγαγον, Πέτρου δὴ	καὶ	Ἀπίωνος διαλόγους περιέχοντα· ὧν οὐδ'
[3, 25]	κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν ἀληθεῖς	καὶ	ἀπλάστους καὶ ἀνωμολογημένας γραφὰς καὶ
[3, 20]	ὡς ἂν δὴ μάρτυρας ὁμοῦ	καὶ	ἀπὸ γένους ὄντας τοῦ κυρίου,
[3, 32]	προηγοῦνται πάσης ἐκκλησίας ὡς μάρτυρες	καὶ	ἀπὸ γένους τοῦ κυρίου, καὶ
[3, 39]	ἀπὸ τῆς Ἰωάννου προτέρας ἐπιστολῆς	καὶ	ἀπὸ τῆς Πέτρου ὁμοίως, ἐκτέθειται
[3, 20]	δόξῃ κρινεῖ ζῶντας καὶ νεκροὺς	καὶ	ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα
[3, 7]	παρόντα προεορακότος αὐτὰ ἐπιδακρύσαντός τε	καὶ	ἀποκλαυσαμένου κατὰ τὴν τῶν ἱερῶν
[3, 24]	γραφῇ παραδέδωκεν, καίτοι μυρία γε	καὶ	ἀπόρρητα λέγειν ἔχων, ἅτε τῶν
[3, 24]	ἀποστόλους, τὸν βίον ἄκρως κεκαθαρμένοι	καὶ	ἀρετῇ πάσῃ τὰς ψυχὰς κεκοσμημένοι,
[3, 10]	λόγοις. Πρὸς τούτοις εὔλογον καταλέξαι	καὶ	ἃς ἐπ' αὐτοῦ τῆς Ἀρχαιολογίας
[3, 1]	Γαλατίᾳ καὶ Βιθυνίᾳ Καππαδοκίᾳ τε	καὶ	Ἀσίᾳ κεκηρυχέναι τοῖς ἐκ διασπορᾶς
[3, 4]	Πόντου καὶ Γαλατίας Καππαδοκίας τε	καὶ	Ἀσίας καὶ Βιθυνίας γράφει. Ὅσοι
[3, 36]	Παρακαλῶ οὖν πάντας ὑμᾶς πειθαρχεῖν	καὶ	ἀσκεῖν πᾶσαν ὑπομονήν, ἣν εἴδετε
[3, 32]	τῆς τῶν ἑτεροδιδασκάλων ἀπάτης, οἳ	καὶ	ἅτε μηδενὸς ἔτι τῶν ἀποστόλων
[3, 37]	τῶν ἀποστόλων ἐπέχοντες διαδοχῆς· οἳ	καὶ,	ἅτε τηλικῶνδε ὄντες θεοπρεπεῖς μαθηταί,
[3, 39]	ἀνάστασιν κατ' αὐτὸν γεγονυῖαν ἱστορεῖ	καὶ	αὖ πάλιν ἕτερον παράδοξον περὶ
[3, 7]	μὴ μετανοήσασι συμβήσεσθαι παρασχομένης· ἃ	καὶ	αὐτὰ μνήμης ἠξιωμένα πρὸς τοῦ
[3, 7]	τῶν ἱερῶν εὐαγγελιστῶν γραφήν, οἳ	καὶ	αὐτὰς αὐτοῦ παρατέθεινται τὰς λέξεις,
[3, 24]	οἰκείῳ καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν δέξεται	καὶ	αὐτή. ~Εὔλογον δ' ἐνταῦθα γενομένους
[3, 32]	καὶ τὸν Συμεῶνα τῶν αὐτοπτῶν	καὶ	αὐτηκόων εἴποι ἄν τις γεγονέναι
[3, 9]	καὶ πρὸς ἄλλους, οἳ διαβάλλειν	καὶ	αὐτοὶ τὰ πάτρια τοῦ Ἰουδαίων
[3, 38]	πολλὰ νοήματα παραθείς, ἤδη δὲ	καὶ	αὐτολεξεὶ ῥητοῖς τισιν ἐξ αὐτῆς
[3, 26]	ἐπιφέρει, λέγων· Μένανδρον δέ τινα	καὶ	αὐτὸν Σαμαρέα, τὸν ἀπὸ κώμης
[3, 26]	γενόμενον μαθητὴν τοῦ Σίμωνος, οἰστρηθέντα	καὶ	αὐτὸν ὑπὸ τῶν δαιμόνων καὶ
[3, 39]	τῶν αὐτοῦ λόγων ἀκροατὴν μὲν	καὶ	αὐτόπτην οὐδαμῶς ἑαυτὸν γενέσθαι τῶν
[3, 4]	καὶ ὁ Κλήμης, τῆς Ῥωμαίων	καὶ	αὐτὸς ἐκκλησίας τρίτος ἐπίσκοπος καταστάς,
[3, 21]	εἰς ἔτι Κλήμης ἡγεῖτο, τρίτον	καὶ	αὐτὸς ἐπέχων τῶν τῇδε μετὰ
[3, 32]	ὑπὸ τῶν αἱρέσεων ὡσαύτως κατηγορήθη	καὶ	αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ λόγῳ
[3, 36]	Παπίας, τῆς ἐν Ἱεραπόλει παροικίας	καὶ	αὐτὸς ἐπίσκοπος, ὅ τε παρὰ
[3, 24]	δεδήλωται· ὁ δὲ Λουκᾶς ἀρχόμενος	καὶ	αὐτὸς τοῦ κατ' αὐτὸν συγγράμματος
[3, 35]	τὸν Χριστὸν τηνικαῦτα πεπιστευκότων εἷς	καὶ	αὐτὸς ὤν, διαδέχεται. ~Διέπρεπέν γε
[3, 23]	δὲ ἀνάγνωθι ὧδέ πως ἔχουσαν	καὶ	αὐτοῦ τὴν γραφήν· Ἄκουσον μῦθον
[3, 33]	τὰ συγγενῆ τούτοις ἀθέμιτα πλημμελήματα	καὶ	αὐτοὺς ἀπαγορεύειν πάντα τε πράττειν
[3, 20]	ὧν καὶ τοὺς φόρους ἀναφέρειν	καὶ	αὐτοὺς αὐτουργοῦντας διατρέφεσθαι» Εἶτα δὲ
[3, 26]	δὲ μὴ ἄλλως δύνασθαί τινα	καὶ	αὐτῶν τῶν κοσμοποιῶν ἀγγέλων περιγενήσεσθαι,
[3, 9]	χεῖρας συμβεβλημένον ἱστορίᾳ, ὁπόθεν τε	καὶ	ἀφ' οἵου γένους ὡρμᾶτο, ἀγνοεῖν.
[3, 4]	τῶν αὐτοῦ γένοιτ' ἂν φωνῶν	καὶ	ἀφ' ὧν ὁ Λουκᾶς ἐν
[3, 5]	θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ, παντελῆ φθορὰν	καὶ	ἀφανισμὸν ἔσχατον τὸν διὰ πυρὸς
[3, 6]	ὡς ἐθεάσατο πεπλησμένας τῶν νεκρῶν	καὶ	βαθὺν ἰχῶρα μυδώντων τὸν ὑπορρέοντα
[3, 6]	ἐξόδων ἀπεκόπη πᾶσα σωτηρίας ἐλπίς,	καὶ	βαθύνας ἑαυτὸν ὁ λιμὸς κατ'
[3, 1]	δ' ἐν Πόντῳ καὶ Γαλατίᾳ	καὶ	Βιθυνίᾳ Καππαδοκίᾳ τε καὶ Ἀσίᾳ
[3, 4]	Γαλατίας Καππαδοκίας τε καὶ Ἀσίας	καὶ	Βιθυνίας γράφει. Ὅσοι δὲ τούτων
[3, 36]	αὐτὸν ἀποστερήσαιεν ἐλπίδος· ἐξ ὧν	καὶ	βραχύτατα εἰς ἐπίδειξιν τῶν εἰρημένων
[3, 6]	τὰ μὲν τέγη πεπλήρωτο γυναικῶν	καὶ	βρεφῶν λελυμένων, οἱ στενωποὶ δὲ
[3, 1]	τελευτᾷ, Πέτρος δ' ἐν Πόντῳ	καὶ	Γαλατίᾳ καὶ Βιθυνίᾳ Καππαδοκίᾳ τε
[3, 4]	Ἑβραίων οὖσιν ἐν διασπορᾷ Πόντου	καὶ	Γαλατίας Καππαδοκίας τε καὶ Ἀσίας
[3, 28]	τοῦτ' ἐστὶ σιτίοις καὶ πότοις	καὶ	γάμοις καὶ δι' ὧν εὐφημότερον
[3, 37]	εἰς πλάτος ἐπισπείροντες τὴν οἰκουμένην.	Καὶ	γὰρ δὴ πλεῖστοι τῶν τότε
[3, 6]	καὶ τὸ ἔργον ἐμόν. Φάγετε,	καὶ	γὰρ ἐγὼ βέβρωκα· μὴ γένησθε
[3, 6]	Οἱ βασανισταὶ δ' οὐδ' ἐπείνων	καὶ	γὰρ ἧττον ἂν ὠμὸν ἦν
[3, 31]	τε τούτου θυγατέρων ὧδέ πως·	καὶ	γὰρ κατὰ τὴν Ἀσίαν μεγάλα
[3, 7]	αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ· εἰ ἔγνως	καί	γε σὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ
[3, 6]	ἑαυτὸν ὁ λιμὸς κατ' οἴκους	καὶ	γενεὰς τὸν δῆμον ἐπεβόσκετο, καὶ
[3, 32]	καὶ ἀπὸ γένους τοῦ κυρίου,	καὶ	γενομένης εἰρήνης βαθείας ἐν πάσῃ
[3, 29]	ψυχῆν δὲ αὔξειν διὰ πίστεως	καὶ	γνώσεως» Ταῦτα μὲν οὖν περὶ
[3, 6]	Ἐλεεινὴ δ' ἦν ἡ τροφὴ	καὶ	δακρύων ἄξιος ἡ θέα, τῶν
[3, 23]	καταφιλῶν, ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν ἐπανήγαγεν,	καὶ	δαψιλέσι μὲν εὐχαῖς ἐξαιτούμενος, συνεχέσι
[3, 10]	αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν ἐν τρισὶν	καὶ	δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ λοιπαὶ
[3, 7]	λιμῷ καὶ ξίφει μυριάδας ἑκατὸν	καὶ	δέκα διαφθαρῆναί φησιν, τοὺς δὲ
[3, 38]	νοήματα καθεστάναι. Ἰστέον δ' ὡς	καὶ	δευτέρα τις εἶναι λέγεται τοῦ
[3, 11]	Ἰακώβου διαδοχῆς ἐπικρῖναι ἄξιον, ποιήσασθαι,	καὶ	δὴ ἀπὸ μιᾶς γνώμης τοὺς
[3, 29]	ὅτι παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ δεῖ,	καὶ	δὴ κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ τῷ
[3, 8]	τῇδε προσιοῦσιν τῇ γραφῇ παραθεῖναι.	~Καὶ	δὴ λαβὼν ἀνάγνωθι τὰ κατὰ
[3, 25]	δηλωθείσας τῆς καινῆς διαθήκης γραφάς.	Καὶ	δὴ τακτέον ἐν πρώτοις τὴν
[3, 36]	τῆς εἰς Χριστὸν μαρτυρίας ἕνεκεν.	Καὶ	δὴ τὴν δι' Ἀσίας ἀνακομιδὴν
[3, 24]	ἀποστόλου τὰς ἀναντιρρήτους ἐπισημηνώμεθα γραφάς.	Καὶ	δὴ τὸ κατ' αὐτὸν εὐαγγέλιον
[3, 36]	ἀλλὰ τὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθανόντα	καὶ	δι' ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[3, 36]	θηρία, ὅτι σῖτος εἰμι θεοῦ	καὶ	δι' ὀδόντων θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα
[3, 28]	σιτίοις καὶ πότοις καὶ γάμοις	καὶ	δι' ὧν εὐφημότερον ταῦτα ᾠήθη
[3, 23]	Ὃ δὲ κατ' ὀλίγον προσειθίζετο,	καὶ	διὰ μέγεθος φύσεως ἐκστὰς ὥσπερ
[3, 26]	αὐτοῦ παραδιδομένης μαγικῆς ἐμπειρίας ἀχθέντα	καὶ	διὰ τοῦ μεταδιδομένου πρὸς αὐτοῦ
[3, 39]	τε αὐτὸν πρεσβύτερον ὀνομάζει· ὡς	καὶ	διὰ τούτων ἀποδείκνυσθαι τὴν ἱστορίαν
[3, 6]	τροφῆς παραφανείη σκιά, πόλεμος ἦν,	καὶ	διὰ χειρῶν ἐχώρουν οἱ φίλτατοι
[3, 24]	τῆς ἅμα Παύλῳ συνουσίας τε	καὶ	διατριβῆς καὶ τῆς τῶν λοιπῶν
[3, 1]	Ἰωάννης τὴν Ἀσίαν, πρὸς οὓς	καὶ	διατρίψας ἐν Ἐφέσῳ τελευτᾷ, Πέτρος
[3, 39]	τέ τινας παραβολὰς τοῦ σωτῆρος	καὶ	διδασκαλίας αὐτοῦ καί τινα ἄλλα
[3, 31]	τὸ πέταλον πεφορεκὼς καὶ μάρτυς	καὶ	διδάσκαλος, οὗτος ἐν Ἐφέσῳ κεκοίμηται»
[3, 23]	καὶ πάλιν τὰ αὐτὰ διελέγετο	καὶ	διεμαρτύρετο. Εἶτα ὁ μὲν ἀπῆρεν
[3, 36]	κενὸν ἔδραμον, ἀλλ' ἐν πίστει	καὶ	δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι εἰς τὸν
[3, 28]	ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν, λέγει γίνεσθαι»	Καὶ	Διονύσιος δέ, ὁ τῆς κατὰ
[3, 32]	προΐωμεν ἱστορίαν. ~ΧΧΧΙΙ. Μετὰ Νέρωνα	καὶ	Δομετιανὸν κατὰ τοῦτον οὗ νῦν
[3, 20]	τοιαύτην πεποίηται μνήμην· Πεπειράκει ποτὲ	καὶ	Δομετιανὸς ταὐτὸ ποιεῖν ἐκείνῳ, μέρος
[3, 6]	ζήσωμεν ἐπ' αὐτούς, φθάνει δὲ	καὶ	δουλείαν ὁ λιμός, οἱ στασιασταὶ
[3, 31]	ἀποστόλων, ὃς κεκοίμηται ἐν Ἱεραπόλει	καὶ	δύο θυγατέρες αὐτοῦ γεγηρακυῖαι παρθένοι
[3, 10]	ἀληθείας παραδόσει μαρτυρῶν» Ἀφ' ὧν	καὶ	δύο παρατίθησιν. Ἀλλὰ τὰ μὲν
[3, 6]	τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ παρανομίας	καὶ	δυσσεβείας ττἀπίχειρα. ~παραθεῖναι δ' αὐτοῖς
[3, 25]	κατατακτέον, ἀλλ' ὡς ἄτοπα πάντῃ	καὶ	δυσσεβῆ παραιτητέον. Ἴωμεν δὴ λοιπὸν
[3, 8]	τοῦ πατρὸς· αἴτησαι παρ' ἐμοῦ,	καὶ	δώσω σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν
[3, 36]	ἀποστόλων παραδόσεως, ἢν ὑπὲρ ἀσφαλείας	καὶ	ἐγγράφως ἤδη μαρτυρόμενος διατυποῦσθαι ἀναγκαῖον
[3, 6]	μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δ' ἀκοῦσαι.	Καὶ	ἔγωγε, μὴ δόξαιμι τερατεύεσθαι τοῖς
[3, 7]	σε, καὶ συνέξουσίν σε πάντοθεν,	καὶ	ἐδαφιοῦσίν σε καὶ τὰ τέκνα
[3, 37]	ἑτέρας αὐτοὶ πάλιν χώρας τε	καὶ	ἔθνη μετῄεσαν σὺν τῇ ἐκ
[3, 39]	τἀνδρὸς προβεβλημένοις, ὥσπερ οὖν Εἰρηναίῳ	καὶ	εἴ τις ἄλλος τὰ ὅμοια
[3, 8]	ἡμέραις οὐ πολλαῖς ὕστερον, μιᾷ	καὶ	εἰκάδι Ἀρτεμισίου μηνός, φάσμα τι
[3, 38]	ὑπάρχει τὸ σύγγραμμα, ὅθεν δὴ	καὶ	εἰκότως ἔδοξεν αὐτὸ τοῖς λοιποῖς
[3, 39]	ἐπιγέγραπται Λογίων κυριακῶν ἐξηγήσεως. Τούτων	καὶ	Εἰρηναῖος ὡς μόνων αὐτῷ γραφέντων
[3, 24]	προαναγραφέντων τριῶν εἰς πάντας ἤδη	καὶ	εἰς αὐτὸν διαδεδομένων, ἀποδέξασθαι μέν
[3, 8]	ὁ φθόγγος» τῶν ἱερῶν ἀποστόλων	καὶ	εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης
[3, 31]	πως λέγων· ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν,	καὶ	εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου
[3, 26]	ἀθανάτους ἐσομένους. Ταῦτα μὲν οὖν	καὶ	ἐκ τῶν Εἰρηναίου διαγνῶναι ῥᾴδιον·
[3, 4]	Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν ἱστόρησεν·	καὶ	ἐκ τῶν Πέτρου δὲ λέξεων
[3, 39]	τε ἐν Ἐφέσῳ γενέσθαι μνήματα	καὶ	ἑκάτερον Ἰωάννου ἔτι νῦν λέγεσθαι·
[3, 32]	πῶς ρκʹ τυγχάνων ἐτῶν ὑπέμεινεν,	καὶ	ἐκελεύσθη σταυρωθῆναι» Ἐπὶ τούτοις ὁ
[3, 28]	Κήρινθον, ἀποπηδῆσαί τε τοῦ τόπου	καὶ	ἐκφυγεῖν θύραζε, μηδ' ὑπομείναντα τὴν
[3, 36]	καὶ Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ	καὶ	ἐν ἄλλοις τοῖς ἐξ ὑμῶν
[3, 26]	καὶ αὐτὸν ὑπὸ τῶν δαιμόνων	καὶ	ἐν Ἀντιοχείᾳ γενόμενον, πολλοὺς ἐξαπατῆσαι
[3, 36]	ἐν ἄλλοις τοῖς ἐξ ὑμῶν	καὶ	ἐν αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς
[3, 3]	στοιχειώσεως εἰσαγωγικῆς, κέκριται· ὅθεν ἤδη	καὶ	ἐν ἐκκλησίαις ἴσμεν αὐτὸ δεδημοσιευμένον,
[3, 16]	τὴν Κόρινθον γενομένης. Ταύτην δὲ	καὶ	ἐν πλείσταις ἐκκλησίαις ἐπὶ τοῦ
[3, 23]	αὐτοῖς μέχρι τῶν Τραϊανοῦ χρόνων»	Καὶ	ἐν τρίτῳ δὲ τῆς αὐτῆς
[3, 31]	καὶ περὶ τῆς τῶνδε τελευτῆς·	καὶ	ἐν τῷ Γαΐου δέ, οὗ
[3, 6]	ἀπονοίᾳ πᾶς ὁ λαὸς συναπώλετο»	Καὶ	ἐν τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ
[3, 36]	ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναστάντα»	Καὶ	ἑξῆς ἐπιφέρει· Ἐγράψατέ μοι καὶ
[3, 23]	τέθνηκεν, εἶπεν· ἀπέβη γὰρ πονηρὸς	καὶ	ἐξώλης καί, τὸ κεφάλαιον, λῃστής,
[3, 7]	ἀδελφός, ἔτι τῷ βίῳ περιόντες	καὶ	ἐπ' αὐτῆς τῆς Ἱεροσολύμων πόλεως
[3, 24]	καὶ Ἰωάννης μόνοι καταλελοίπασιν· οὓς	καὶ	ἐπάναγκες ἐπὶ τὴν γραφὴν ἐλθεῖν
[3, 39]	ἀποστόλους μετὰ Ματθία στῆσαί τε	καὶ	ἐπεύξασθαι ἀντὶ τοῦ προδότου Ἰούδα
[3, 20]	τοῦ Χριστοῦ ὡς καὶ Ἡρῴδης.	Καὶ	ἐπηρώτησεν αὐτοὺς εἰ ἐκ Δαυίδ
[3, 32]	λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ.	Καὶ	ἐπὶ πολλαῖς ἡμέραις αἰκιζόμενος ἐμαρτύρησεν,
[3, 23]	ἐπὶ τὴν Ἔφεσον, ἀπῄει παρακαλούμενος	καὶ	ἐπὶ τὰ πλησιόχωρα τῶν ἐθνῶν,
[3, 1]	ἐκ διασπορᾶς Ἰουδαίοις ἔοικεν· ὃς	καὶ	ἐπὶ τέλει ἐν Ῥώμῃ γενόμενος,
[3, 24]	χρόνον ἀγράφῳ κεχρημένον κηρύγματι, τέλος	καὶ	ἐπὶ τὴν γραφὴν ἐλθεῖν τοιᾶσδε
[3, 25]	δυσσεβῆ παραιτητέον. Ἴωμεν δὴ λοιπὸν	καὶ	ἐπὶ τὴν ἑξῆς ἱστορίαν ~Σίμωνα
[3, 23]	τοῦ πνεύματος σημαινομένων. Ἐλθὼν οὖν	καὶ	ἐπί τινα τῶν οὐ μακρὰν
[3, 12]	τοῦ Ἰωσὴφ ὑπάρχειν Ἡγήσιππος ἱστορεῖ.	~Καὶ	ἐπὶ τούτοις Οὐεσπασιανὸν μετὰ τὴν
[3, 39]	πέντε τὸν ἀριθμὸν φέρεται, ἃ	καὶ	ἐπιγέγραπται Λογίων κυριακῶν ἐξηγήσεως. Τούτων
[3, 23]	κάτωθεν ὁ πρεσβύτης καί τι	καὶ	ἐπιδακρύσας, ἐκεῖνος ἔφη τέθνηκεν. Πῶς
[3, 17]	τῶν ἐπὶ Ῥώμης εὐπατριδῶν τε	καὶ	ἐπισήμων ἀνδρῶν πλῆθος οὐ μετ'
[3, 36]	ἀσώματον· καὶ εὐθὺς αὐτοῦ ἥψαντο	καὶ	ἐπίστευσαν» Οἶδεν δὲ αὐτοῦ τὸ
[3, 39]	ζώσης φωνῆς καὶ μενούσης» Ἔνθα	καὶ	ἐπιστῆσαι ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι αὐτῷ
[3, 24]	κάθειρξιν τοῦ βαπτιστοῦ μνημονεύουσιν· οἷς	καὶ	ἐπιστήσαντι οὐκέτ' ἂν δόξαι διαφωνεῖν
[3, 23]	ἱστορίαν ἀναγκαιοτάτην οἷς τὰ καλὰ	καὶ	ἐπωφελῆ φίλον ἀκούειν, προστίθησιν ἐν
[3, 3]	Ῥωμαίους μνήμην πεποίηται μετὰ ἄλλων	καὶ	Ἑρμᾶ, οὗ φασιν ὑπάρχειν τὸ
[3, 39]	Πράξεων ὧδέ πως ἱστορεῖ γραφή·	καὶ	ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον
[3, 9]	ὢν διὰ τὰ λοιπὰ πιστεύεσθαι·	καὶ	ἕτερα δ' αὐτοῦ φέρεται σπουδῆς
[3, 38]	αὐτῇ κεχρημένους ἴσμεν. Ἤδη δὲ	καὶ	ἕτερα πολυεπῆ καὶ μακρὰ συγγράμματα
[3, 25]	εἴτε τοῦ εὐαγγελιστοῦ τυγχάνουσαι εἴτε	καὶ	ἑτέρου ὁμωνύμου ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς
[3, 32]	ἐδήλωσεν. Ὁ δ' αὐτὸς συγγραφεὺς	καὶ	ἑτέρους ἀπογόνους ἑνὸς τῶν φερομένων
[3, 37]	οἰκουμένην ἐκκλησίαις γεγόνασιν ποιμένες ἢ	καὶ	εὐαγγελισταί, τούτων εἰκότως ἐξ ὀνόματος
[3, 18]	κατέχει λόγος τὸν ἀπόστολον ἅμα	καὶ	εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην ἔτι τῷ βίῳ
[3, 23]	ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, ἀπόστολος ὁμοῦ	καὶ	εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τὰς αὐτόθι διεῖπεν
[3, 5]	αἷς ἡμέραις τὸν πάντων σωτῆρα	καὶ	εὐεργέτην Χριστόν τε τοῦ θεοῦ
[3, 36]	ὅ ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα, οἳ	καὶ	εὐεργετούμενοι χείρονες γίνονται, ἐν δὲ
[3, 8]	τὰ μάλιστα τῆς πόλεως εἰρηνευομένης	καὶ	εὐθηνούσης, ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἑορτήν,
[3, 36]	ὅτι οὐκ εἰμὶ δαιμόνιον ἀσώματον·	καὶ	εὐθὺς αὐτοῦ ἥψαντο καὶ ἐπίστευσαν»
[3, 23]	μέγεθος φύσεως ἐκστὰς ὥσπερ ἄστομος	καὶ	εὔρωστος ἵππος ὀρθῆς ὁδοῦ καὶ
[3, 36]	θηρίων τῶν ἐμοὶ ἑτοίμων, ἃ	καὶ	εὔχομαι σύντομά μοι εὑρεθῆναι· ἃ
[3, 24]	πρότερον Ἑβραίοις κηρύξας, ὡς ἤμελλεν	καὶ	ἐφ' ἑτέρους ἰέναι, πατρίῳ γλώττῃ
[3, 28]	Ἱερουσαλὴμ τὴν σάρκα πολιτευομένην δουλεύειν.	Καὶ	ἐχθρὸς ὑπάρχων ταῖς γραφαῖς τοῦ
[3, 36]	τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ῥούφῳ	καὶ	Ζωσίμῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοις
[3, 25]	γραφὴ ὅ τε λεγόμενος Ποιμὴν	καὶ	ἡ Ἀποκάλυψις Πέτρου καὶ πρὸς
[3, 29]	ἀποστόλων τῆς ζηλοτυπουμένης ἐκκύκλησις γυναικός,	καὶ	ἡ ἐγκράτεια τῶν περισπουδάστων ἡδονῶν
[3, 23]	τοῦτο δηλοῖ διὰ τούτων· Ἀλλὰ	καὶ	ἡ ἐν Ἐφέσῳ ἐκκλησία ὑπὸ
[3, 31]	δύο θυγατέρες αὐτοῦ γεγηρακυῖαι παρθένοι	καὶ	ἡ ἑτέρα αὐτοῦ θυγάτηρ ἐν
[3, 25]	πολλοῖς, ἡ λεγομένη Ἰακώβου φέρεται	καὶ	ἡ Ἰούδα ἥ τε Πέτρου
[3, 29]	ἀληθείας ἐχθροῦ. ~Ἐπὶ τούτων δῆτα	καὶ	ἡ λεγομένη τῶν Νικολαϊτῶν αἵρεσις
[3, 25]	ἥ τε Πέτρου δευτέρα ἐπιστολὴ	καὶ	ἡ ὀνομαζομένη δευτέρα καὶ τρίτη
[3, 24]	Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς τῷ εὐαγγελίῳ	καὶ	ἡ προτέρα τῶν ἐπιστολῶν παρά
[3, 11]	Συμεῶνα τὸν τοῦ Κλωπᾶ, οὗ	καὶ	ἡ τοῦ εὐαγγελίου μνημονεύει γραφή,
[3, 29]	σμικρότατον συνέστη χρόνον, ἧς δὴ	καὶ	ἡ τοῦ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις μνημονεύει·
[3, 25]	ἐναλλάττει χαρακτήρ, ἥ τε γνώμη	καὶ	ἡ τῶν ἐν αὐτοῖς φερομένων
[3, 30]	ἦν ὁ τῶν μακαρίων γάμος	καὶ	ἡ τῶν φιλτάτων τελεία διάθεσις»
[3, 23]	Ἀλλ' ἵππος ἤδη μοι παρέστω,	καὶ	ἡγεμὼν γενέσθω μοί τις τῆς
[3, 39]	ταυτησὶ τῆς γῆς ὑποστησομένης· ἃ	καὶ	ἡγοῦμαι τὰς ἀποστολικὰς παρεκδεξάμενον διηγήσεις
[3, 28]	τοῦ Χριστοῦ καὶ πάλιν ἐπιθυμίαις	καὶ	ἡδοναῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ τὴν σάρκα
[3, 36]	διὰ γῆς καὶ θαλάσσης, νυκτὸς	καὶ	ἡμέρας, ἐνδεδεμένος δέκα λεοπάρδοις, ὅ
[3, 20]	τὴν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ ὡς	καὶ	Ἡρῴδης. Καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς εἰ
[3, 36]	μέχρι Ῥώμης θηριομαχῶ διὰ γῆς	καὶ	θαλάσσης, νυκτὸς καὶ ἡμέρας, ἐνδεδεμένος
[3, 16]	μία ἐπιστολὴ φέρεται, μεγάλη τε	καὶ	θαυμασία, ἣν ὡς ἀπὸ τῆς
[3, 6]	μακαρισμὸς τῶν φθασάντων πρὶν ἀκοῦσαι	καὶ	θεάσασθαι κακὰ τηλικαῦτα» Τοιαῦτα τῆς
[3, 17]	τελευτῶν τῆς Νέρωνος θεοεχθρίας τε	καὶ	θεομαχίας διάδοχον ἑαυτὸν κατεστήσατο. Δεύτερος
[3, 23]	σώματι καὶ τὴν ὄψιν ἀστεῖον	καὶ	θερμὸν τὴν ψυχὴν ἰδών, τοῦτον,
[3, 7]	φθαρησομένους ἐν τοῖς θεάτροις σιδήρῳ	καὶ	θηρίοις, τοὺς δ' ἐντὸς ἑπτακαίδεκα
[3, 28]	εὐφημότερον ταῦτα ᾠήθη ποριεῖσθαι, ἑορταῖς	καὶ	θυσίαις καὶ ἱερείων σφαγαῖς» Ταῦτα
[3, 25]	αἱρετικῶν προφερομένας ἤτοι ὡς Πέτρου	καὶ	Θωμᾶ καὶ Ματθία ἢ καί
[3, 39]	ὧν τὸν μὲν πρότερον Πέτρῳ	καὶ	Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ καὶ τοῖς
[3, 36]	ἐπιφέρει· Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς	καὶ	Ἰγνάτιος, ἵν' ἐάν τις ἀπέρχηται
[3, 36]	ἔφη αὐτοῖς. Λάβετε, ψηλαφήσατέ με	καὶ	ἴδετε ὅτι οὐκ εἰμὶ δαιμόνιον
[3, 28]	ᾠήθη ποριεῖσθαι, ἑορταῖς καὶ θυσίαις	καὶ	ἱερείων σφαγαῖς» Ταῦτα Διονύσιος· ὁ
[3, 7]	αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη·	καὶ	Ἱερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν,
[3, 6]	τις εἰς ἐξομολόγησιν ἑνὸς ἄρτου	καὶ	ἵνα μηνύσῃ δράκα μίαν κεκρυμμένων
[3, 23]	Κλήμης ὁμοῦ τὸν χρόνον ἐπισημηνάμενος,	καὶ	ἱστορίαν ἀναγκαιοτάτην οἷς τὰ καλὰ
[3, 28]	αἱρέσεις προθείς, ἐν τῷ τρίτῳ	καὶ	ἱστορίαν οὐκ ἀξίαν λήθης τῇ
[3, 24]	κυρίου διατριβῶν ὑπομνήματα Ματθαῖος ἡμῖν	καὶ	Ἰωάννης μόνοι καταλελοίπασιν· οὓς καὶ
[3, 31]	ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται· ἔτι δὲ	καὶ	Ἰωάννης, ὁ ἐπὶ τὸ στῆθος
[3, 25]	εὐαγγέλια περιεχούσας ἢ ὡς Ἀνδρέου	καὶ	Ἰωάννου καὶ τῶν ἄλλων ἀποστόλων
[3, 16]	τοῦ κοινοῦ δεδημοσιευμένην πάλαι τε	καὶ	καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς ἔγνωμεν. Καὶ
[3, 6]	ἡ ἀπόνοια τῶν στασιαστῶν συνήκμαζεν,	καὶ	καθ' ἡμέραν ἀμφότερα προσεξεκάετο τὰ
[3, 7]	τῶν δὲ νέων τοὺς ὑψηλοτάτους	καὶ	κάλλει σώματος διαφέροντας τετηρῆσθαι θριάμβῳ,
[3, 39]	παρὰ τῶν πρεσβυτέρων καλῶς ἔμαθον	καὶ	καλῶς ἐμνημόνευσα, συγκατατάξαι ταῖς ἑρμηνείαις,
[3, 24]	τὴν περὶ τῶν ἐν πρώτοις	καὶ	κατ' ἀρχὴν τοῦ κηρύγματος ὑπὸ
[3, 32]	νῦν τοὺς χρόνους ἐξετάζομεν, μερικῶς	καὶ	κατὰ πόλεις ἐξ ἐπαναστάσεως δήμων
[3, 8]	πρὸ τῶν ἀποβεβηκότων εὐθέως ἐκρίθη.	Καὶ	κατὰ τὴν αὐτὴν ἑορτὴν βοῦς
[3, 5]	τῷ κατ' αὐτοῦ τολμήματι ἤδη	καὶ	κατὰ τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ πλείστας
[3, 6]	ἀγανάκτησις εἰσῄει, καὶ πολλάκις λοιδοροῦσα	καὶ	καταρωμένη τοὺς ἅρπαγας ἐφ' ἑαυτὴν
[3, 8]	ἄθλιον δῆμον οἱ μὲν ἀπατεῶνες	καὶ	καταψευδόμενοι τοῦ θεοῦ τηνικαῦτα παρέπειθον,
[3, 6]	εἴδωλα κατὰ τὰς ἀγορὰς ἀνειλοῦντο	καὶ	κατέπιπτον ὅπῃ τινὰ τὸ πάθος
[3, 28]	ταῦτα περὶ αὐτοῦ γράφει· Ἀλλὰ	καὶ	Κήρινθος ὁ δι' ἀποκαλύψεων ὡς
[3, 15]	ὁ ἀπόστολος διδάσκει, λέγων· μετὰ	καὶ	Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν
[3, 23]	ὀρθοδοξίας, εἰ δὴ τοιοῦτοι Εἰρηναῖος	καὶ	Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς· ὧν ὁ
[3, 37]	~Τῶν δὲ κατὰ τούτους διαλαμψάντων	καὶ	Κοδρᾶτος ἦν, ὃν ἅμα ταῖς
[3, 27]	δοξάζοντας. Λιτὸν μὲν γὰρ αὐτὸν	καὶ	κοινὸν ἡγοῦντο, κατὰ προκοπὴν ἤθους
[3, 36]	εὔχομαι σύντομά μοι εὑρεθῆναι· ἃ	καὶ	κολακεύσω συντόμως με καταφαγεῖν, οὐχ
[3, 6]	δὲ γέροντες ἀντεχόμενοι τῶν σιτίων,	καὶ	κόμης ἐσπαράσσοντο γυναῖκες συγκαλύπτουσαι τὰ
[3, 6]	οἱ τηκόμενοι δὲ ἤδη παρωδεύοντο,	καὶ	κτείνειν ἄλογον ἐδόκει τοὺς ὑπ'
[3, 8]	πρῶτον μὲν κινήσεως ἔφασαν ἀντιλαμβάνεσθαι	καὶ	κτύπου, μετὰ δὲ ταῦτα φωνῆς
[3, 8]	φάλαγγες ἔνοπλοι διᾴττουσαι τῶν νεφῶν	καὶ	κυκλούμεναι τὰς πόλεις. Κατὰ δὲ
[3, 4]	ὁ Παῦλος τοὺς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ	καὶ	κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ τῶν
[3, 29]	ἐντολὴν δυσὶ κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ	καὶ	κυρίῳ. Λέγουσι δ' οὖν καὶ
[3, 23]	ἠξίου. Αὐτοὺς δὴ τούτους ἀναλαβὼν	καὶ	λῃστήριον συγκροτήσας, ἕτοιμος λῄσταρχος ἦν,
[3, 7]	φησιν, τοὺς δὲ λοιποὺς στασιώδεις	καὶ	λῃστρικούς, ὑπ' ἀλλήλων μετὰ τὴν
[3, 5]	γυναιξὶν ἅμα καὶ παισὶ ξίφει	καὶ	λιμῷ καὶ μυρίοις ἄλλοις εἴδεσι
[3, 6]	βρέφος, εἶπεν, ἄθλιον, ἐν πολέμῳ	καὶ	λιμῷ καὶ στάσει, τίνι σε
[3, 24]	σωτῆρος ἡμῶν γενεαλογίαν ἅτε Ματθαίῳ	καὶ	Λουκᾷ προγραφεῖσαν ἀποσιωπῆσαι τὸν Ἰωάννην,
[3, 24]	γραφῆς ἀπεπλήρου· ἤδη δὲ Μάρκου	καὶ	Λουκᾶ τῶν κατ' αὐτοὺς εὐαγγελίων
[3, 1]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἀποστόλων τε	καὶ	μαθητῶν ἐφ' ἅπασαν κατασπαρέντων τὴν
[3, 6]	λιμωττόντων ἐπὶ τὸν θάνατον ἦν	καὶ	μακαρισμὸς τῶν φθασάντων πρὶν ἀκοῦσαι
[3, 38]	Ἤδη δὲ καὶ ἕτερα πολυεπῆ	καὶ	μακρὰ συγγράμματα ὡς τοῦ αὐτοῦ
[3, 38]	ἑρμηνεῦσαι λέγουσι τὴν γραφήν· ὃ	καὶ	μᾶλλον ἂν εἴη ἀληθὲς τῷ
[3, 31]	ἐγενήθη ἱερεὺς τὸ πέταλον πεφορεκὼς	καὶ	μάρτυς καὶ διδάσκαλος, οὗτος ἐν
[3, 39]	μὲν πρότερον Πέτρῳ καὶ Ἰακώβῳ	καὶ	Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις
[3, 25]	ἤτοι ὡς Πέτρου καὶ Θωμᾶ	καὶ	Ματθία ἢ καί τινων παρὰ
[3, 39]	καλούμενον Βαρσαβᾶν, ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος,	καὶ	Ματθίαν· καὶ προσευξάμενοι εἶπαν» Καὶ
[3, 10]	βιβλίων εἰσὶ παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων	καὶ	μαχομένων, δύο δὲ μόνα πρὸς
[3, 23]	διδοὺς μέγα παράδειγμα μετανοίας ἀληθινῆς	καὶ	μέγα γνώρισμα παλιγγενεσίας, τρόπαιον ἀναστάσεως
[3, 23]	λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά τι	καὶ	μεῖζον συμπράττειν ἠξίουν. Ὃ δὲ
[3, 39]	ὅσον τὰ παρὰ ζώσης φωνῆς	καὶ	μενούσης» Ἔνθα καὶ ἐπιστῆσαι ἄξιον
[3, 21]	Λίνος δὲ ὁ πρῶτος ἦν	καὶ	μετ' αὐτὸν Ἀνέγκλητος. ~Ἀλλὰ καὶ
[3, 23]	Καταρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα ὁ ἀπόστολος	καὶ	μετὰ μεγάλης οἰμωγῆς πληξάμενος τὴν
[3, 36]	τοῦ Χριστοῦ διεξιών· Ἐγὼ δὲ	καὶ	μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐν σαρκὶ
[3, 23]	συνεῖχεν, ἔθαλπεν, τὸ τελευταῖον ἐφώτισεν.	Καὶ	μετὰ τοῦτο ὑφῆκεν τῆς πλείονος
[3, 6]	Τεκμήριον δὲ τοῦ τ' ἔχειν	καὶ	μή, τὰ σώματα τῶν ἀθλίων·
[3, 39]	γεγονός, ὡς δηλητήριον φάρμακον ἐμπιόντος	καὶ	μηδὲν ἀηδὲς διὰ τὴν τοῦ
[3, 13]	Δομετιανὸς ἀδελφὸς διαδέχεται, δύο ἔτεσι	καὶ	μησὶ τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ
[3, 8]	οὔτ' ἐπίστευον, ἀλλ' ὡς ἐμβεβροντημένοι	καὶ	μήτε ὄμματα μήτε ψυχὴν ἔχοντες
[3, 23]	περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου παραδεδομένον	καὶ	μνήμῃ πεφυλαγμένον. Ἐπειδὴ γὰρ τοῦ
[3, 6]	ἀποσφάξειν αὐτὴν εὐθέως· ἣ δὲ	καὶ	μοῖραν αὐτοῖς εἰποῦσα καλὴν τετηρηκέναι,
[3, 6]	ἐξῄεσαν, πρὸς ἓν τοῦτο δειλοὶ	καὶ	μόλις ταύτης τῆς τροφῆς τῇ
[3, 6]	δ' ἐξαράξαντες τὰς θύρας εἰσεπήδων,	καὶ	μόνον οὐκ ἐκ τῶν φαρύγγων
[3, 8]	δείλην μόλις ὑπ' ἀνθρώπων εἴκοσι,	καὶ	μοχλοῖς μὲν ἐπερειδομένη σιδηροδέτοις, καταπῆγας
[3, 6]	ὁ λιμὸς δὲ διὰ σπλάγχνων	καὶ	μυελῶν ἐχώρει καὶ τοῦ λιμοῦ
[3, 5]	καὶ παισὶ ξίφει καὶ λιμῷ	καὶ	μυρίοις ἄλλοις εἴδεσι περιπεπτώκασιν θανάτου,
[3, 6]	δὲ γερόντων νεκρῶν, παῖδες δὲ	καὶ	νεανίαι διοιδοῦντες ὥσπερ εἴδωλα κατὰ
[3, 20]	ἐλθὼν ἐν δόξῃ κρινεῖ ζῶντας	καὶ	νεκροὺς καὶ ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ
[3, 26]	αὐτῶν τὰ περὶ ψυχῆς ἀθανασίας	καὶ	νεκρῶν ἀναστάσεως ἐκκλησιαστικὰ δόγματα. ἀλλ'
[3, 23]	πολυτελῶν αὐτὸν ἐπάγονται, εἶτά που	καὶ	νύκτωρ ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται,
[3, 8]	τὸν λαόν. Τοῦτο μεθ' ἡμέραν	καὶ	νύκτωρ κατὰ πάντας τοὺς στενωποὺς
[3, 8]	τὸν ναόν, φωνὴ ἐπὶ νυμφίους	καὶ	νύμφας, φωνὴ ἐπὶ πάντα τὸν
[3, 23]	ἐξώλης καί, τὸ κεφάλαιον, λῃστής,	καὶ	νῦν ἀντὶ τῆς ἐκκλησίας τὸ
[3, 37]	τὴν μνήμην κατατεθείμεθα, ὧν ἔτι	καὶ	νῦν εἰς ἡμᾶς δι' ὑπομνημάτων
[3, 26]	ἑπομένους ὡς μὴ ἀποθνῄσκοιεν, ἔπεισεν,	καὶ	νῦν τινές εἰσιν, ἀπ' ἐκείνου
[3, 6]	δὲ τὴν πόλιν περιεῖχεν σιγὴ	καὶ	νὺξ θανάτου γέμουσα. Καὶ τούτων
[3, 7]	ἀνῃρημένων ἀριθμὸν ὁ συγγραφεὺς λιμῷ	καὶ	ξίφει μυριάδας ἑκατὸν καὶ δέκα
[3, 6]	δ' ἱκετεύοντας. Χρῆσαι σφίσιν δεξιὰν	καὶ	ξίφος, τῷ λιμῷ κατέλιπον ὑπερηφα
[3, 36]	Οἶδεν δὲ αὐτοῦ τὸ μαρτύριον	καὶ	ὁ Εἰρηναῖος, καὶ τῶν ἐπιστολῶν
[3, 26]	ἐκ τῶν Εἰρηναίου διαγνῶναι ῥᾴδιον·	καὶ	ὁ Ἰουστῖνος δὲ κατὰ τὸ
[3, 4]	ἤδη πρότερον κληρωθεὶς δεδήλωται· ἀλλὰ	καὶ	ὁ Κλήμης, τῆς Ῥωμαίων καὶ
[3, 24]	ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν»	καὶ	ὁ Λουκᾶς δὲ πρὶν ἄρξασθαι
[3, 4]	ἐπιστολαῖς ἐγκαταλέξαντος, οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ὁ Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσιν
[3, 39]	γὰρ αὐτῷ πέντε βιβλία συντεταγμένα»	Καὶ	ὁ μὲν Εἰρηναῖος ταῦτα· αὐτός
[3, 39]	ὀνόματος φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν ἑορακέναι.	Καὶ	ὁ νῦν δὲ ἡμῖν δηλούμενος
[3, 36]	ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς ἄρτος εὑρεθῶ»	Καὶ	ὁ Πολύκαρπος δὲ τούτων αὐτῶν
[3, 39]	κυρίου μαθητῶν ἅ τε Ἀριστίων	καὶ	ὁ πρεσβύτερος Ἰωάννης, τοῦ κυρίου
[3, 20]	ὁ Ἡγήσιππος· οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ὁ Τερτυλλιανὸς τοῦ Δομετιανοῦ τοιαύτην
[3, 25]	ἀγαγεῖν ἠξίωσεν, πόρρω δέ που	καὶ	ὁ τῆς φράσεως παρὰ τὸ
[3, 31]	ὁ τάφος αὐτῶν ἐστιν ἐκεῖ	καὶ	ὁ τοῦ πατρὸς αὐτῶν» Ταῦτα
[3, 31]	τῆς τελευτῆς ὅ τε χρόνος	καὶ	ὁ τρόπος καὶ πρὸς ἔτι
[3, 23]	ἀπόδος ἡμῖν, ἣν ἐγώ τε	καὶ	ὁ Χριστός σοι παρακατεθέμεθα ἐπὶ
[3, 30]	καὶ τὰς θυγατέρας ἀνδράσιν ἐξέδωκεν,	καὶ	ὅ γε Παῦλος οὐκ ὀκνεῖ
[3, 5]	ἀρχὴν ἐπικρατήσαντα τῶν ἀμφὶ Γάλβαν	καὶ	Ὄθωνα ἐνιαυτὸν ἐπὶ μησὶν ἓξ
[3, 24]	μὲν οὖν ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν	καὶ	οἱ λοιποὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[3, 3]	αὐτοῦ προτέρα, ἀνωμολόγηται, ταύτῃ δὲ	καὶ	οἱ πάλαι πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ
[3, 5]	πόλεών τε Ἰουδαϊκῶν ὅσαι τε	καὶ	οἷαι γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ
[3, 25]	ἑξῆς τὴν φερομένην Ἰωάννου προτέραν	καὶ	ὁμοίως τὴν Πέτρου κυρωτέον ἐπιστολήν·
[3, 3]	τίνα τε περὶ τῶν ἐνδιαθήκων	καὶ	ὁμολογουμένων γραφῶν καὶ ὅσα περὶ
[3, 5]	καὶ οἷαι γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ	καὶ	ὁπόσα οἱ ἐπ' αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ
[3, 7]	ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς,	καὶ	ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ
[3, 3]	τῶν ἐνδιαθήκων καὶ ὁμολογουμένων γραφῶν	καὶ	ὅσα περὶ τῶν μὴ τοιούτων
[3, 39]	λέξεων· οὐκ ὀκνήσω δέ σοι	καὶ	ὅσα ποτὲ παρὰ τῶν πρεσβυτέρων
[3, 36]	αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω ὄντα.	Καὶ	ὅτε πρὸς τοὺς περὶ Πέτρον
[3, 16]	καὶ καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς ἔγνωμεν.	Καὶ	ὅτι γε κατὰ τὸν δηλούμενον
[3, 36]	ἀλλ' ἐν πίστει καὶ δικαιοσύνῃ,	καὶ	ὅτι εἰς τὸν ὀφειλόμενον αὐτοῖς
[3, 9]	Ῥωμαϊκοῦ πολέμου ἐν ἑπτά, ἃ	καὶ	οὐ μόνον τῇ Ἑλλήνων, ἀλλὰ
[3, 20]	τι συνέσεως, τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος	καὶ	οὓς ἐξηλάκει» Μετὰ δὲ τὸν
[3, 23]	οἰόμενος, ἅπερ οὐκ ἔλαβεν, συκοφαντεῖσθαι,	καὶ	οὔτε πιστεύειν εἶχεν ὑπὲρ ὧν
[3, 27]	κύριον, οὐ μὴν ἔθ' ὁμοίως	καὶ	οὗτοι προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν λόγον
[3, 4]	Πέτρου δὲ λέξεων ἐν ὁπόσαις	καὶ	οὗτος ἐπαρχίαις τοὺς ἐκ περιτομῆς
[3, 26]	ἐνεργείας ἀποδείκνυται τὸν τρόπον. Ἦν	καὶ	οὗτος Σαμαρεύς, εἰς ἄκρον δὲ
[3, 32]	ὄντος ἀπὸ Δαυὶδ καὶ Χριστιανοῦ,	καὶ	οὕτως μαρτυρεῖ ἐτῶν ὢν ρκʹ
[3, 6]	τούτῳ καταφρονεῖται. Γυναῖκες γοῦν ἀνδρῶν	καὶ	παῖδες πατέρων καὶ, τὸ οἰκτρότατον,
[3, 5]	τε μυριάδες ἡβηδὸν γυναιξὶν ἅμα	καὶ	παισὶ ξίφει καὶ λιμῷ καὶ
[3, 28]	εἶναι τὸ βασίλειον τοῦ Χριστοῦ	καὶ	πάλιν ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ἐν
[3, 7]	ἄχρις οὗ πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν»	Καὶ	πάλιν· Ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην
[3, 23]	δὲ δεχομένου καὶ πάνθ' ὑπισχνουμένου,	καὶ	πάλιν τὰ αὐτὰ διελέγετο καὶ
[3, 23]	Χριστοῦ μάρτυρος» Τοῦ δὲ δεχομένου	καὶ	πάνθ' ὑπισχνουμένου, καὶ πάλιν τὰ
[3, 23]	ὧδέ πως γράφει κατὰ λέξιν·	καὶ	πάντες οἱ πρεσβύτεροι μαρτυροῦσιν οἱ
[3, 28]	ὧν αὐτὸς ὠρέγετο, φιλοσώματος ὢν	καὶ	πάνυ σαρκικός, ἐν τούτοις ὀνειροπολεῖν
[3, 39]	ὧδέ πως λέγων· Ταῦτα δὲ	καὶ	Παπίας ὁ Ἰωάννου μὲν ἀκουστής,
[3, 9]	παρὰ μόνοις τοῖς ὁμοεθνέσιν, ἀλλὰ	καὶ	παρὰ Ῥωμαίοις γέγονεν ἀνὴρ ἐπιδοξότατος,
[3, 6]	φρίκη καὶ φρενῶν ἔκστασις ᾕρει,	καὶ	παρὰ τὴν ὄψιν ἐπεπήγεσαν. Ἣ
[3, 8]	εἶναι τὸ ῥηθησόμενον, εἰ μὴ	καὶ	παρὰ τοῖς θεασαμένοις ἱστόρητο καὶ
[3, 3]	μόνην μίαν γνησίαν ἔγνων ἐπιστολὴν	καὶ	παρὰ τοῖς πάλαι πρεσβυτέροις ὁμολογουμένην,
[3, 24]	τοῦ σωτῆρος αὐτοῖς δεδωρημένῃ θείᾳ	καὶ	παραδοξοποιῷ δυνάμει θαρσοῦντες, τὸ μὲν
[3, 36]	τῇ Ῥωμαίων ἐκκλησίᾳ γράφει, ᾗ	καὶ	παράκλησιν προτείνει ὡς μὴ παραιτησάμενοι
[3, 30]	ἐπιφωνῆσαι δὲ εὖ μάλα προτρεπτικῶς	καὶ	παρακλητικῶς, ἐξ ὀνόματος προσειπόντα· μέμνησο,
[3, 8]	πόλιν ἄστρον ἔστη ῥομφαίᾳ παραπλήσιον	καὶ	παρατείνας ἐπ' ἐνιαυτὸν κομήτης, τοῦτο
[3, 10]	ἐπέδωκα τὴν ἱστορίαν, ὧν ἔνιοι	καὶ	παρατετεύχεσαν τῷ πολέμῳ, καθάπερ βασιλεὺς
[3, 23]	τοῦτο ὑφῆκεν τῆς πλείονος ἐπιμελείας	καὶ	παραφυλακῆς, ὡς τὸ τέλειον αὐτῷ
[3, 29]	οὕτω διδάξαι, σαρκὶ μὲν μάχεσθαι	καὶ	παραχρᾶσθαι μηδὲν αὐτῇ πρὸς ἡδονὴν
[3, 6]	κεχηνότες ὥσπερ λυσσῶντες κύνες ἐσφάλλοντο	καὶ	παρεφέροντο ταῖς τε θύραις ἐνσειόμενοι
[3, 39]	τῆς ἀληθείας· εἰ δέ που	καὶ	παρηκολουθηκώς τις τοῖς πρεσβυτέροις ἔλθοι,
[3, 36]	Περιέχουσι γὰρ πίστιν καὶ ὑπομονὴν	καὶ	πᾶσαν οἰκοδομὴν τὴν εἰς τὸν
[3, 5]	ἐπὶ μητρόπολιν ὀχυρωτάτην καταπεφευγότες δεινὰ	καὶ	πέρα δεινῶν ἑοράκασι, τοῦ τε
[3, 31]	οὗτος ἐν Ἐφέσῳ κεκοίμηται» Ταῦτα	καὶ	περὶ τῆς τῶνδε τελευτῆς· καὶ
[3, 10]	θεοῦ καὶ τῆς οὐσίας αὐτοῦ	καὶ	περὶ τῶν νόμων, διὰ τί
[3, 36]	ἐγὼ εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα	καὶ	περὶ ὑμῶν. Τὰς ἐπιστολὰς Ἰγνατίου
[3, 7]	ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σέ,	καὶ	περιβαλοῦσίν σοι οἱ ἐχθροί σου
[3, 7]	σοι οἱ ἐχθροί σου χάρακα,	καὶ	περικυκλώσουσίν σε, καὶ συνέξουσίν σε
[3, 7]	καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ·	καὶ	πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας καὶ
[3, 21]	τῶν τῇδε μετὰ Παῦλόν τε	καὶ	Πέτρον ἐπισκοπευσάντων βαθμόν. Λίνος δὲ
[3, 2]	Ῥωμαίων ἐκκλησίας μετὰ τὴν Παύλου	καὶ	Πέτρου μαρτυρίαν πρῶτος κληροῦται τὴν
[3, 31]	κείσθω. ~ΧΧΧΙ. Παύλου μὲν οὖν	καὶ	Πέτρου τῆς τελευτῆς ὅ τε
[3, 36]	ἀνάστασιν ἐν σαρκὶ αὐτὸν οἶδα	καὶ	πιστεύω ὄντα. Καὶ ὅτε πρὸς
[3, 6]	τοῦτο οἶκος ὑσσώπου, διὰ γένος	καὶ	πλοῦτον ἐπίσημος, μετὰ τοῦ λοιποῦ
[3, 6]	ἐξερπύσασιν ἐπὶ λαχάνων συλλογὴν ἀγρίων	καὶ	πόας ὑπαντῶντες, ὅτ' ἤδη διαπεφευγέναι
[3, 20]	βασιλείας αὐτοῦ ὁποία τις εἴη	καὶ	ποῖ καὶ πότε φανησομένη, λόγον
[3, 8]	τὸ κακόφημον, συλλαμβάνουσι τὸν ἄνθρωπον	καὶ	πολλαῖς αἰκίζονται πληγαῖς· ὃ δ'
[3, 6]	πολεμίους ἐδόκουν, ἀφήρπαζον τὰ κομισθέντα,	καὶ	πολλάκις ἱκετευόντων καὶ τὸ φρικτότατον
[3, 6]	δὲ τὸ γύναιον ἀγανάκτησις εἰσῄει,	καὶ	πολλάκις λοιδοροῦσα καὶ καταρωμένη τοὺς
[3, 38]	εἴρηται δὲ καὶ τὰ Ἰγνατίου	καὶ	Πολυκάρπου· ~Τοῦ δὲ Παπία συγγράμματα
[3, 20]	ὁποία τις εἴη καὶ ποῖ	καὶ	πότε φανησομένη, λόγον δοῦναι ὡς
[3, 28]	γαστέρα πλησμοναῖς, τοῦτ' ἐστὶ σιτίοις	καὶ	πότοις καὶ γάμοις καὶ δι'
[3, 6]	ὅλη τοῦ μύσους ἡ πόλις,	καὶ	πρὸ ὀμμάτων ἕκαστος τὸ πάθος
[3, 32]	γράφει δὲ οὕτως· ἔρχονται οὖν	καὶ	προηγοῦνται πάσης ἐκκλησίας ὡς μάρτυρες
[3, 6]	δὲ φθάσασι τὴν εἰσδρομὴν αὐτῶν	καὶ	προκαταπιοῦσιν τὸ ἁρπαγησόμενον ὡς ἀδικηθέντες
[3, 6]	ἀνάγκης, γυμνάζοντες δὲ τὴν ἀπόνοιαν	καὶ	προπαρασκευάζοντες ἑαυτοῖς εἰς τὰς ἑξῆς
[3, 7]	ὑπερφυῶς παράδοξον τὴν πρόγνωσιν ὁμοῦ	καὶ	πρόρρησιν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ὁμολογήσας;
[3, 9]	Ἰουδαίων τηνικάδε συντάξαντα λόγον, πεποίηται	καὶ	πρὸς ἄλλους, οἳ διαβάλλειν καὶ
[3, 31]	τε χρόνος καὶ ὁ τρόπος	καὶ	πρὸς ἔτι τῆς μετὰ τὴν
[3, 7]	μετανοήσαντες συγγνώμης καὶ σωτηρίας τυχεῖν,	καὶ	πρὸς τῇ τοσαύτῃ μακροθυμίᾳ παραδόξους
[3, 33]	τὸν Χριστὸν θεοῦ δίκην ὑμνεῖν	καὶ	πρὸς τὸ τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν
[3, 25]	Ποιμὴν καὶ ἡ Ἀποκάλυψις Πέτρου	καὶ	πρὸς τούτοις ἡ φερομένη Βαρναβᾶ
[3, 10]	θεῖον εὐσεβείας ἀνδρισαμένων Ἑβραίων περιέχειν,	καὶ	πρὸς τῷ τέλει δὲ τῆς
[3, 6]	ἀγαπητὸν δ' ἦν τὸ μὴ	καὶ	προσαπολέσθαι σεσυλημένον» Τούτοις μεθ' ἕτερα
[3, 39]	ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν·	καὶ	προσευξάμενοι εἶπαν» Καὶ ἄλλα δὲ
[3, 8]	τηνικαῦτα παρέπειθον, τοῖς δ' ἐναργέσι	καὶ	προσημαίνουσι τὴν μέλλουσαν ἐρημίαν τέρασιν
[3, 32]	τοῦ Κλωπὰ, οὗ γεγονέναι αὐτὸν	καὶ	πρότερον ὁ λόγος ἐδήλωσεν. Ὁ
[3, 8]	ἰδίᾳ πρὸς τοὺς παρόντας, ἃς	καὶ	πρότερον φωνὰς βοῶν διετέλει. Νομίσαντες
[3, 36]	ταῖς διὰ λόγων ὁμιλίαις τε	καὶ	προτροπαῖς ἐπιρρωννύς, ἐν πρώτοις μάλιστα
[3, 38]	συγγράμματα ὡς τοῦ αὐτοῦ χθὲς	καὶ	πρῴην τινὲς προήγαγον, Πέτρου δὴ
[3, 23]	ἀργοὶ καὶ ἀπερρωγότες, ἐθάδες κακῶν,	καὶ	πρῶτον μὲν δι' ἑστιάσεων πολυτελῶν
[3, 36]	μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ	καὶ	Ῥούφῳ καὶ Ζωσίμῳ, ἀλλὰ καὶ
[3, 0]	Ἀλεξανδρέων ἡγεῖται Ἀβίλιος. ΙΔ Ὡς	καὶ	Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος ἐπισκοπεῖ. ΙΕ
[3, 3]	τοσαῦτα· τοῦ δὲ Παύλου πρόδηλοι	καὶ	σαφεῖς αἱ δεκατέσσαρες· ὅτι γε
[3, 27]	προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν λόγον ὄντα	καὶ	σοφίαν ὁμολογοῦντες, τῇ τῶν προτέρων
[3, 6]	ἄθλιον, ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ	καὶ	στάσει, τίνι σε τηρῶ; τὰ
[3, 36]	ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω· πῦρ	καὶ	σταυρὸς θηρίων τε συστάσεις, σκορπισμοὶ
[3, 8]	τοῦ ἐνδοτέρω χαλκῆ μὲν οὖσα	καὶ	στιβαρωτάτη, κλειομένη δὲ περὶ δείλην
[3, 5]	τε τὴν Ἰουδαίων βασιλικὴν μητρόπολιν	καὶ	σύμπασαν τὴν Ἰουδαίαν γῆν, ἡ
[3, 4]	τρίτος ἐπίσκοπος καταστάς, Παύλου συνεργὸς	καὶ	συναθλητὴς γεγονέναι πρὸς αὐτοῦ μαρτυρεῖται.
[3, 7]	σου χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν σε,	καὶ	συνέξουσίν σε πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσίν
[3, 36]	τόπον εἰσὶν παρὰ κυρίῳ, ᾧ	καὶ	συνέπαθον. Οὐ γὰρ τὸν νῦν
[3, 37]	σὺν τῇ ἐκ θεοῦ χάριτι	καὶ	συνεργίᾳ, ἐπεὶ καὶ τοῦ θείου
[3, 7]	ἐφ' οἷς ἔδρασαν, μετανοήσαντες συγγνώμης	καὶ	σωτηρίας τυχεῖν, καὶ πρὸς τῇ
[3, 7]	ἀκολούθως ταῖς προγνωστικαῖς τοῦ κυρίου	καὶ	σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ προρρήσεσιν,
[3, 6]	ὑποδημάτων τὸ τελευταῖον οὐκ ἀπέσχοντο	καὶ	τὰ δέρματα τῶν θυρεῶν ἀποδέροντες
[3, 18]	αὐτῶν ἱστορίαις τόν τε διωγμὸν	καὶ	τὰ ἐν αὐτῷ μαρτύρια παραδοῦναι,
[3, 8]	καὶ παρὰ τοῖς θεασαμένοις ἱστόρητο	καὶ	τὰ ἐπακολουθήσαντα πάθη τῶν σημείων
[3, 38]	ὁμολογουμένη γραφὴ πρόδηλος, εἴρηται δὲ	καὶ	τὰ Ἰγνατίου καὶ Πολυκάρπου· ~Τοῦ
[3, 6]	τὰς οἰκίας, ἐσύλων τοὺς νεκρούς,	καὶ	τὰ καλύμματα τῶν σωμάτων περισπῶντες,
[3, 24]	τῶν προτέρων εὐαγγελιστῶν παρασιωπηθέντα χρόνον	καὶ	τὰ κατὰ τοῦτον πεπραγμένα τῷ
[3, 36]	εἰς τὸν κύριον ἡμῶν ἀνήκουσαν»	Καὶ	τὰ μὲν περὶ τὸν Ἰγνάτιον
[3, 6]	καὶ γενεὰς τὸν δῆμον ἐπεβόσκετο,	καὶ	τὰ μὲν τέγη πεπλήρωτο γυναικῶν
[3, 6]	ὑπ' ὀδόντας ἦγεν ἡ ἀνάγκη,	καὶ	τὰ μηδὲ τοῖς ῥυπαρωτάτοις τῶν
[3, 36]	ἐάν τις ἀπέρχηται εἰς Συρίαν,	καὶ	τὰ παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα·
[3, 3]	ἀντιλέγεσθαι φήσαντες, οὐ δίκαιον ἀγνοεῖν·	καὶ	τὰ περὶ ταύτης δὲ τοῖς
[3, 33]	τὸ δὲ μοιχεύειν καὶ φονεύειν	καὶ	τὰ συγγενῆ τούτοις ἀθέμιτα πλημμελήματα
[3, 37]	αὔξοντες εἰς πλέον τὸ κήρυγμα	καὶ	τὰ σωτήρια σπέρματα τῆς τῶν
[3, 7]	σε πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσίν σε	καὶ	τὰ τέκνα σου, τοτὲ δὲ
[3, 33]	κωλύεσθαι φονεύειν, μοιχεύειν, πλεονεκτεῖν, ἀποστερεῖν	καὶ	τὰ τούτοις ὅμοια. Πρὸς ταῦτα
[3, 7]	δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις	καὶ	ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς
[3, 4]	φησιν ἔτ' ἄνωθεν ἅπασι παρηκολουθηκέναι,	καὶ	ταῖς τῶν ἀποστόλων Πράξεσιν, ἃς
[3, 17]	ὑπὲρ τὴν ἐνορίαν ζημιώσας φυγαῖς	καὶ	ταῖς τῶν οὐσιῶν ἀποβολαῖς ἀναιτίως,
[3, 23]	ἧς καὶ τοὔνομα λέγουσιν ἔνιοι,	καὶ	τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς, ἐπὶ
[3, 27]	οἰκείως ἐπεφήμιζον οἱ πρῶτοι, πτωχῶς	καὶ	ταπεινῶς τὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ
[3, 25]	καὶ ἀπλάστους καὶ ἀνωμολογημένας γραφὰς	καὶ	τὰς ἄλλως παρὰ ταύτας, οὐκ
[3, 30]	καὶ Φίλιππος ἐπαιδοποιήσαντο, Φίλιππος δὲ	καὶ	τὰς θυγατέρας ἀνδράσιν ἐξέδωκεν, καὶ
[3, 25]	εἰδέναι ἔχοιμεν αὐτάς τε ταύτας	καὶ	τὰς ὀνόματι τῶν ἀποστόλων πρὸς
[3, 20]	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα μετὰ τοῦ	καὶ	τὰς οὐσίας ἀπολαβεῖν τοὺς ἀδίκως
[3, 7]	τῶν μετὰ τὸ σωτήριον πάθος	καὶ	τὰς φωνὰς ἐκείνας ἐν αἷς
[3, 6]	ὑπορρέοντα τῶν σωμάτων, ἐστέναξέν τε	καὶ	τὰς χεῖρας ἀνατείνας κατεμαρτύρατο τὸν
[3, 20]	αὐτοὺς αὐτουργοῦντας διατρέφεσθαι» Εἶτα δὲ	καὶ	τὰς χεῖρας τὰς ἑαυτῶν ἐπιδεικνύναι,
[3, 6]	μόνος ἐλλείπων ταῖς Ἰουδαίων συμφοραῖς.	Καὶ	ταῦθ' ἅμα λέγουσα κτείνει τὸν
[3, 39]	τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον περιέχει.	Καὶ	ταῦτα δ' ἡμῖν ἀναγκαίως πρὸς
[3, 39]	αὐτοῦ συγγράμμασιν τίθησιν αὐτῶν παραδόσεις.	Καὶ	ταῦτα δ' ἡμῖν οὐκ εἰς
[3, 30]	ἡ τῶν φιλτάτων τελεία διάθεσις»	Καὶ	ταῦτα δ' οἰκεῖα ὄντα τῇ
[3, 10]	αὐτῶν, εἰ δέοι, θνῄσκειν ἡδέως»	Καὶ	ταῦτα δὲ τοῦ συγγραφέως χρησίμως
[3, 36]	μόνον ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω»	Καὶ	ταῦτα μὲν ἀπὸ τῆς δηλωθείσης
[3, 25]	τὰ δόξαντα κατὰ καιρὸν ἐκθησόμεθα.	Καὶ	ταῦτα μὲν ἐν ὁμολογουμένοις· τῶν
[3, 33]	ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι.	Καὶ	ταῦτα μὲν ἐν τούτοις ἦν·
[3, 24]	διὰ τοῦ ἰδίου παρέδωκεν εὐαγγελίου.	Καὶ	ταῦτα μὲν ἡμεῖς περὶ τούτων·
[3, 20]	ἑκάστῳ αὐτῶν ἀνήκοντος τοῦ ἡμίσεος,	καὶ	ταῦτα οὐκ ἐν ἀργυρίοις ἔφασκον
[3, 38]	μὴν ἔθ' ὁμοίως τῇ προτέρᾳ	καὶ	ταύτην γνώριμον ἐπιστάμεθα, ὅτι μηδὲ
[3, 24]	θαρσοῦντες, τὸ μὲν ἐν πειθοῖ	καὶ	τέχνῃ λόγων τὰ τοῦ διδασκάλου
[3, 24]	πνεύματος τοῦ συνεργοῦντος αὐτοῖς ἀποδείξει	καὶ	τῇ δι' αὐτῶν συντελουμένῃ θαυματουργῷ
[3, 36]	πάλιν ἐπισκόπου Δαμᾶ μνήμην πεποίηται,	καὶ	τῇ ἐν Τράλλεσι δὲ ἄλλην,
[3, 9]	οὐ μόνον τῇ Ἑλλήνων, ἀλλὰ	καὶ	τῇ πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς
[3, 36]	ὄντα Πολύβιον ἱστορεῖ. Πρὸς ταύταις	καὶ	τῇ Ῥωμαίων ἐκκλησίᾳ γράφει, ᾗ
[3, 36]	Φιλαδελφίᾳ αὖθις διὰ γραφῆς ὁμιλεῖ	καὶ	τῇ Σμυρναίων ἐκκλησίᾳ ἰδίως τε
[3, 27]	λόγον· καὶ τὸ μὲν σάββατον	καὶ	τὴν ἄλλην Ἰουδαϊκὴν ἀγωγὴν ὁμοίως
[3, 28]	τοῖς ῥήμασιν· Κήρινθον δέ, τὸν	καὶ	τὴν ἀπ' ἐκείνου κληθεῖσαν Κηρινθιανὴν
[3, 18]	δι' ἐκείνου ἂν ἐρρέθη τοῦ	καὶ	τὴν ἀποκάλυψιν ἑορακότος. Οὐδὲ γὰρ
[3, 11]	ἑξῆς. ~Μετὰ τὴν Ἰακώβου μαρτυρίαν	καὶ	τὴν αὐτίκα γενομένην ἅλωσιν τῆς
[3, 7]	ττἀπίχειρα. ~παραθεῖναι δ' αὐτοῖς ἄξιον	καὶ	τὴν ἀψευδῆ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[3, 33]	ἔχει τὸν τρόπον· Καίτοι εὑρήκαμεν	καὶ	τὴν εἰς ἡμᾶς ἐπιζήτησιν κεκωλυμένην.
[3, 6]	μητρός. Εἰ δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς	καὶ	τὴν ἐμὴν ἀποστρέφεσθε θυσίαν, ἐγὼ
[3, 3]	τό τε λεγόμενον αὐτοῦ Κήρυγμα	καὶ	τὴν καλουμένην Ἀποκάλυψιν οὐδ' ὅλως
[3, 8]	σοι ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου,	καὶ	τὴν κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα
[3, 23]	ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν τῷ σώματι	καὶ	τὴν ὄψιν ἀστεῖον καὶ θερμὸν
[3, 26]	τὸ αὐτὸ τοῦ Σίμωνος μνημονεύσας,	καὶ	τὴν περὶ τούτου διήγησιν ἐπιφέρει,
[3, 38]	τήν τε τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολὴν	καὶ	τὴν πρὸς Ἑβραίους ἀποσῴζειν καὶ
[3, 27]	προτέρων περιετρέποντο δυσσεβείᾳ, μάλιστα ὅτε	καὶ	τὴν σωματικὴν περὶ τὸν νόμον
[3, 10]	ἃ τούς τε νόμους περιέχει	καὶ	τὴν τῆς ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι
[3, 37]	τῆς πίστεως λόγου κηρύττειν φιλοτιμούμενοι	καὶ	τὴν τῶν θείων εὐαγγελίων παραδιδόναι
[3, 23]	δέ τὸν νεανίσκον, εἶπεν, ἀπαιτῶ	καὶ	τὴν ψυχὴν τοῦ ἀδελφοῦ» στενάξας
[3, 6]	Εὐθέως δ' οἱ στασιασταὶ παρῆσαν	καὶ	τῆς ἀθεμίτου κνίσης σπάσαντες, ἠπείλουν,
[3, 33]	ἡγούμενος ἐπαρχίου κατακρίνας Χριστιανούς τινας	καὶ	τῆς ἀξίας ἐκβαλών, ταραχθεὶς τῷ
[3, 0]	ΙΗ Περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου	καὶ	τῆς Ἀποκαλύψεως. ΙΘ Ὡς Δομετιανὸς
[3, 31]	δεδημοσιευμένων τῶν τε παντελῶς νόθων	καὶ	τῆς ἀποστολικῆς ὀρθοδοξίας ἀλλοτρίων ἐν
[3, 20]	Ἐρωτηθέντας δὲ περὶ τοῦ Χριστοῦ	καὶ	τῆς βασιλείας αὐτοῦ ὁποία τις
[3, 30]	ἡσθῆναι μὲν τῆς κλήσεως χάριν	καὶ	τῆς εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς, ἐπιφωνῆσαι
[3, 24]	κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου γραφῆς εἰρήσθω,	καὶ	τῆς κατὰ Μάρκον δὲ ἡ
[3, 27]	δεδικαιωμένον ἐξ ἀνδρός τε κοινωνίας	καὶ	τῆς Μαρίας γεγεννημένον· δεῖν δὲ
[3, 5]	ἀποστόλων μυρία εἰς θάνατον ἐπιβεβουλευμένων	καὶ	τῆς μὲν Ἰουδαίας γῆς ἀπεληλαμένων,
[3, 10]	δόξας τῶν Ἰουδαίων περὶ θεοῦ	καὶ	τῆς οὐσίας αὐτοῦ καὶ περὶ
[3, 24]	Παύλῳ συνουσίας τε καὶ διατριβῆς	καὶ	τῆς τῶν λοιπῶν ἀποστόλων ὁμιλίας
[3, 6]	ἐλάχιστον σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων.	Καὶ	τί δεῖ τὴν ἐπ' ἀψύχοις
[3, 23]	ἀδελφοῦ» στενάξας κάτωθεν ὁ πρεσβύτης	καί	τι καὶ ἐπιδακρύσας, ἐκεῖνος ἔφη
[3, 39]	τοῦ σωτῆρος καὶ διδασκαλίας αὐτοῦ	καί	τινα ἄλλα μυθικώτερα· ἐν οἷς
[3, 23]	ἐπιδακρύσας, ἐκεῖνος ἔφη τέθνηκεν. Πῶς	καὶ	τίνα θάνατον; θεῷ τέθνηκεν, εἶπεν·
[3, 5]	τοῦ πολέμου μεταναστῆναι τῆς πόλεως	καί	τινα τῆς Περαίας πόλιν οἰκεῖν
[3, 6]	ξιφῶν ἐδοκίμαζον ἐν τοῖς πτώμασιν,	καί	τινας τῶν ἐρριμμένων ἔτι ζῶντας
[3, 10]	τῷ πολέμῳ, καθάπερ βασιλεὺς Ἀγρίππας	καί	τινες αὐτοῦ τῶν συγγενῶν. Ὁ
[3, 4]	Βιθυνίας γράφει. Ὅσοι δὲ τούτων	καὶ	τίνες γνήσιοι ζηλωταὶ γεγονότες τὰς
[3, 32]	εἰς ἔτι τότε τῶν, εἰ	καί	τινες ὑπῆρχον, παραφθείρειν ἐπιχειρούντων τὸν
[3, 23]	μιαιφονώτατος χαλεπώτατος. Χρόνος ἐν μέσῳ,	καί	τινος ἐπιπεσούσης χρείας ἀνακαλοῦσι τὸν
[3, 25]	καὶ Θωμᾶ καὶ Ματθία ἢ	καί	τινων παρὰ τούτους ἄλλων εὐαγγέλια
[3, 4]	πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν εἰληχέναι, ὡς	καὶ	Τίτος τῶν ἐπὶ Κρήτης ἐκκλησιῶν.
[3, 28]	αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα· φύγωμεν, μὴ	καὶ	τὸ βαλανεῖον συμπέσῃ, ἔνδον ὄντος
[3, 6]	ἔπεσσον ὡς ἥ τε ἀνάγκη	καὶ	τὸ δέος παρῄνει, καὶ τράπεζα
[3, 6]	προσήκοντας οὔτε ἴσχυον οἱ κάμνοντες	καὶ	τὸ διευτονοῦν ὤκνει διά τε
[3, 6]	ἔφη, τοῦτο τὸ τέκνον γνήσιον,	καὶ	τὸ ἔργον ἐμόν. Φάγετε, καὶ
[3, 6]	πανταχόθεν δ' ἄπορον ἦν ἤδη	καὶ	τὸ εὑρεῖν, ὁ λιμὸς δὲ
[3, 25]	Ἤδη δ' ἐν τούτοις τινὲς	καὶ	τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον κατέλεξαν,
[3, 3]	μὴν τῶν ἐπικεκλημένων αὐτοῦ Πράξεων	καὶ	τὸ κατ' αὐτὸν ὠνομασμένον εὐαγγέλιον
[3, 6]	τε τὸ πλῆθος τῶν νεκρῶν	καὶ	τὸ κατὰ σφᾶς ἄδηλον· πολλοὶ
[3, 23]	ἀπέβη γὰρ πονηρὸς καὶ ἐξώλης	καί,	τὸ κεφάλαιον, λῃστής, καὶ νῦν
[3, 6]	θυσίαν, ἐγὼ μὲν ὑμῖν βέβρωκα,	καὶ	τὸ λοιπὸν δ' ἐμοὶ μεινάτω.
[3, 6]	τις οὔτ' ἐλεῶν αὐτὴν ἀνῄρει	καὶ	τὸ μὲν εὑρεῖν τι σιτίον
[3, 27]	τῶν λοιπῶν σμικρὸν ἐποιοῦντο λόγον·	καὶ	τὸ μὲν σάββατον καὶ τὴν
[3, 6]	Τοῖς γε μὴν εὐπόροις, φησί,	καὶ	τὸ μένειν πρὸς ἀπωλείας ἴσον
[3, 6]	γοῦν ἀνδρῶν καὶ παῖδες πατέρων	καὶ,	τὸ οἰκτρότατον, μητέρες νηπίων ἐξήρπαζον
[3, 6]	ἀνάγκης, ἐπὶ τὴν φύσιν ἐχώρει,	καὶ	τὸ τέκνον, ἦν δ' αὐτῇ
[3, 6]	τὰ κομισθέντα, καὶ πολλάκις ἱκετευόντων	καὶ	τὸ φρικτότατον ἐπικαλουμένων ὄνομα τοῦ
[3, 24]	τῆς τῶν ἀρχαίων παραθέσεως τὰ	καὶ	τοῖς ἄλλοις περὶ αὐτῶν εἰρημένα
[3, 10]	τέσσαρες ὕμνους εἰς τὸν θεὸν	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου
[3, 23]	ἀπολογούμενος ταῖς οἰμωγαῖς ὡς ἐδύνατο	καὶ	τοῖς δάκρυσι βαπτιζόμενος ἐκ δευτέρου,
[3, 24]	ἐπιστολῶν παρά τε τοῖς νῦν	καὶ	τοῖς ἔτ' ἀρχαίοις ἀναμφί λεκτος
[3, 36]	ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ Παύλῳ	καὶ	τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους ὅτι
[3, 39]	Πέτρῳ καὶ Ἰακώβῳ καὶ Ματθαίῳ	καὶ	τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις συγκαταλέγει, σαφῶς
[3, 4]	τὰ πλεῖστα συγγεγονὼς τῷ Παύλῳ,	καὶ	τοῖς λοιποῖς δὲ οὐ παρέργως
[3, 39]	λόγων τεκμηράμενον εἰπεῖν, φαίνεται, πλὴν	καὶ	τοῖς μετ' αὐτὸν πλείστοις ὅσοις
[3, 6]	χαλεπώτεροι. Ἴθι, γενοῦ μοι τροφὴ	καὶ	τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς καὶ τῷ
[3, 28]	ὑποδῦναι στέγην, ταὐτὸ δὲ τοῦτο	καὶ	τοῖς σὺν αὐτῷ παραινέσαι, φήσαντα·
[3, 9]	τε Ῥωμαίους πολεμήσας τὰ πρῶτα	καὶ	τοῖς ὕστερον παρατυχὼν ἐξ ἀνάγκης»
[3, 20]	χρόνους παραδόντες. Τότε δὴ οὖν	καὶ	τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην ἀπὸ τῆς
[3, 4]	πρὸς αὐτοῦ μαρτυρεῖται. Ἐπὶ τούτοις	καὶ	τὸν Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον, Διονύσιος ὄνομα
[3, 24]	μετὰ γοῦν τὴν τεσσαρακονταήμερον νηστείαν	καὶ	τὸν ἐπὶ ταύτῃ πειρασμὸν τὸν
[3, 18]	αὐτῷ μαρτύρια παραδοῦναι, οἵ γε	καὶ	τὸν καιρὸν ἐπ' ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο,
[3, 29]	καὶ κυρίῳ. Λέγουσι δ' οὖν	καὶ	τὸν Ματθίαν οὕτω διδάξαι, σαρκὶ
[3, 8]	τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ ἐπὶ Ἱεροσόλυμα	καὶ	τὸν ναόν, φωνὴ ἐπὶ νυμφίους
[3, 8]	τοσοῦτον φῶς περιέλαμψεν τὸν βωμὸν	καὶ	τὸν ναόν, ὡς δοκεῖν ἡμέραν
[3, 32]	ἁλῶναι συνέβη. Λογισμῷ δ' ἂν	καὶ	τὸν Συμεῶνα τῶν αὐτοπτῶν καὶ
[3, 32]	αἰκιζόμενος ἐμαρτύρησεν, ὡς πάντας ὑπερθαυμάζειν	καὶ	τὸν ὑπατικὸν πῶς ρκʹ τυγχάνων
[3, 23]	καὶ εὔρωστος ἵππος ὀρθῆς ὁδοῦ	καὶ	τὸν χαλινὸν ἐνδακών, μειζόνως κατὰ
[3, 33]	τοῦτο, ἀνίστασθαι ἕωθεν τοὺς Χριστιανοὺς	καὶ	τὸν Χριστὸν θεοῦ δίκην ὑμνεῖν
[3, 37]	θεοῦ χάριτι καὶ συνεργίᾳ, ἐπεὶ	καὶ	τοῦ θείου πνεύματος εἰς ἔτι
[3, 27]	τῆς εἰς τὸν Χριστὸν πίστεως	καὶ	τοῦ κατ' αὐτὴν βίου σωθησομένοις.
[3, 38]	Ἰγνατίου ἐν αἷς κατελέξαμεν ἐπιστολαῖς,	καὶ	τοῦ Κλήμεντος ἐν τῇ ἀνωμολογημένῃ
[3, 5]	ὀνόματί μου» οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	τοῦ λαοῦ τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις
[3, 6]	διὰ σπλάγχνων καὶ μυελῶν ἐχώρει	καὶ	τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον οἱ
[3, 39]	παρηκολουθηκότων ὁμολογεῖ παρειληφέναι, Ἀριστίωνος δὲ	καὶ	τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν
[3, 39]	τῶν τοῦ κυρίου λόγων διηγήσεις	καὶ	τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου παραδόσεις· ἐφ'
[3, 8]	δ' ἡνίκα πρὸ τῆς ἀποστάσεως	καὶ	τοῦ πρὸς τὸν πόλεμον κινήματος,
[3, 32]	τέλος ἀπηνέγκατο· οὐδὲν δὲ οἷον	καὶ	τοῦ συγγραφέως ἐπακοῦσαι, αὐτὰ δὴ
[3, 35]	τοῦ θείου λόγου διδασκαλίας· ~Ἀλλὰ	καὶ	τοῦ Συμεῶνος τὸν δηλωθέντα τελειωθέντος
[3, 23]	πάσης σπουδῆς ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας	καὶ	τοῦ Χριστοῦ μάρτυρος» Τοῦ δὲ
[3, 24]	ἐνταῦθά μοι κείσθω. Φέρε δέ,	καὶ	τοῦδε τοῦ ἀποστόλου τὰς ἀναντιρρήτους
[3, 39]	εὐαγγέλιον γεγραφότος ἐκτέθειται διὰ τούτων·	Καὶ	τοῦθ' ὁ πρεσβύτερος ἔλεγεν· Μάρκος
[3, 23]	τῶν οὐ μακρὰν πόλεων, ἧς	καὶ	τοὔνομα λέγουσιν ἔνιοι, καὶ τἄλλα
[3, 32]	ἡμέραις αὐτόν τε τὸν δικαστὴν	καὶ	τοὺς ἀμφ' αὐτὸν εἰς τὰ
[3, 20]	αὐτουργίας τὴν τοῦ σώματος σκληρίαν	καὶ	τοὺς ἀπὸ τῆς συνεχοῦς ἐργασίας
[3, 18]	ἡμετέρας πίστεως διέλαμπεν διδασκαλία, ὡς	καὶ	τοὺς ἄποθεν τοῦ καθ' ἡμᾶς
[3, 30]	ἐν συζυγίαις καταλέγει, φάσκων· Ἢ	καὶ	τοὺς ἀποστόλους ἀποδοκιμάσουσιν; Πέτρος μὲν
[3, 5]	τοσαῦτα εἴς τε τὸν Χριστὸν	καὶ	τοὺς ἀποστόλους αὐτοῦ παρηνομηκότας μετῄει,
[3, 26]	διὰ μαγικῆς τέχνης οἴδαμεν· ὃς	καὶ	τοὺς αὐτῷ ἑπομένους ὡς μὴ
[3, 6]	οὐδὲ τοῖς θνῄσκουσιν ἦν, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐμπνέοντας οἱ λῃσταὶ διηρεύνων,
[3, 32]	δὲ ὁ αὐτὸς ὡς ἄρα	καὶ	τοὺς κατηγόρους αὐτοῦ, ζητου μένων
[3, 20]	πλέθρων λθʹ μόνων, ἐξ ὧν	καὶ	τοὺς φόρους ἀναφέρειν καὶ αὐτοὺς
[3, 24]	τὸ λογογραφεῖν μικρὰν ποιούμενοι φροντίδα.	Καὶ	τοῦτ' ἔπραττον ἅτε μείζονι καὶ
[3, 33]	ἐν αὐτοῖς εὑρηκέναι· ἐμήνυεν δὲ	καὶ	τοῦτο, ἀνίστασθαι ἕωθεν τοὺς Χριστιανοὺς
[3, 9]	ἀγνοεῖν. Δηλοῖ δὲ πάλιν αὐτὸς	καὶ	τοῦτο, λέγων ὧδε· Ἰώσηπος Ματθίου
[3, 8]	ὡς δοκεῖν ἡμέραν εἶναι λαμπράν,	καὶ	τοῦτο παρέτεινεν ἐφ' ἡμίσειαν ὥραν·
[3, 3]	τοῦ Ποιμένος βιβλίον, ἰστέον ὡς	καὶ	τοῦτο πρὸς μέν τινων ἀντιλέλεκται,
[3, 10]	τὸ νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα	καὶ	τούτοις ἐπιμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,
[3, 32]	μαρτυρίῳ τὸν βίον ἀναλῦσαι παρειλήφαμεν.	Καὶ	τούτου μάρτυς αὐτὸς ἐκεῖνος, οὗ
[3, 6]	σιγὴ καὶ νὺξ θανάτου γέμουσα.	Καὶ	τούτων οἱ λῃσταὶ χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες
[3, 25]	ἀντιλεγομένων ἂν εἴη, ἀναγκαίως δὲ	καὶ	τούτων ὅμως τὸν κατάλογον πεποιήμεθα,
[3, 10]	ἀναγραφήν, τὰ δικαίως θεῖα πεπιστευμένα.	Καὶ	τούτων πέντε μέν ἐστιν Μωυσέως,
[3, 11]	σάρκα τοῦ κυρίου πλείους γὰρ	καὶ	τούτων περιῆσαν εἰς ἔτι τότε
[3, 6]	πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο οἱ στασιασταὶ	καὶ	τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς, ὁπότε γὰρ
[3, 6]	ἀνάγκη καὶ τὸ δέος παρῄνει,	καὶ	τράπεζα μὲν οὐδαμοῦ παρετίθετο, τοῦ
[3, 25]	ἐπιστολὴ καὶ ἡ ὀνομαζομένη δευτέρα	καὶ	τρίτη Ἰωάννου, εἴτε τοῦ εὐαγγελιστοῦ
[3, 6]	τροφὴ καὶ τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς	καὶ	τῷ βίῳ μῦθος, ὁ μόνος
[3, 38]	καὶ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἀποσῴζειν	καὶ	τῷ μὴ πόρρω τὰ ἐν
[3, 32]	χρόνου τῆς αὐτοῦ ζωῆς χρώμενος	καὶ	τῷ μνημονεύειν τὴν τῶν εὐαγγελίων
[3, 25]	ἢ ὡς Ἀνδρέου καὶ Ἰωάννου	καὶ	τῶν ἄλλων ἀποστόλων πράξεις· ὧν
[3, 31]	τε καταλελοίπασιν ἡμῖν ἱερῶν γραμμάτων	καὶ	τῶν ἀντιλεγομένων μέν, ὅμως δ'
[3, 31]	γνῶσιν περί τε τῶν ἀποστόλων	καὶ	τῶν ἀποστολικῶν χρόνων ὧν τε
[3, 25]	τούτοις ἡ φερομένη Βαρναβᾶ ἐπιστολὴ	καὶ	τῶν ἀποστόλων αἱ λεγόμεναι Διδαχαὶ
[3, 24]	τε τὸν θεοπρεπῆ παράδεισον ἀναρπασθεὶς	καὶ	τῶν ἐκεῖσε ῥημάτων ἀρρήτων ἀξιωθεὶς
[3, 6]	τῷ λιμῷ κατέλιπον ὑπερηφα νοῦντες,	καὶ	τῶν ἐκπνεόντων ἕκαστος ἀτενὲς εἰς
[3, 5]	τε παντὸς πολέμου τὸν τρόπον	καὶ	τῶν ἐν τούτῳ γεγενημένων ἐν
[3, 0]	Κηρίνθου αἱρεσιάρχου. ΚΘ Περὶ Νικολάου	καὶ	τῶν ἐξ αὐτοῦ κεκλημένων. Λ
[3, 22]	καὶ μετ' αὐτὸν Ἀνέγκλητος. ~Ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἐπ' Ἀντιοχείας Εὐοδίου πρώτου
[3, 0]	Ἱεροσολύμοις Ἰοῦστος. ΛϚ Περὶ Ἰγνατίου	καὶ	τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ. ΛΖ Περὶ
[3, 36]	τὸ μαρτύριον καὶ ὁ Εἰρηναῖος,	καὶ	τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ μνημονεύει, λέγων
[3, 31]	τὴν ζήτησιν, περὶ τῆς Φιλίππου	καὶ	τῶν θυγατέρων αὐτοῦ τελευτῆς, συνᾴδων
[3, 33]	τῶν δήμων, ἔσθ' ὅπῃ δὲ	καὶ	τῶν κατὰ χώρας ἀρχόντων τὰς
[3, 15]	διδάσκει, λέγων· μετὰ καὶ Κλήμεντος	καὶ	τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν
[3, 7]	ὑπερθεμένης, ἐν ὅσοις τῶν ἀποστόλων	καὶ	τῶν μαθητῶν πλείους Ἰάκωβός τε
[3, 3]	εἰς παράστασιν τῶν τε ἀναντιρρήτων	καὶ	τῶν μὴ παρὰ πᾶσιν ὁμολογουμένων
[3, 0]	Περὶ τῶν ὁμολογουμένων θείων γραφῶν	καὶ	τῶν μὴ τοιούτων. ΚϚ Περὶ
[3, 3]	ἐν ἐκκλησίαις ἴσμεν αὐτὸ δεδημοσιευμένον,	καὶ	τῶν παλαιτάτων δὲ συγγραφέων κεχρημένους
[3, 25]	ἐκείνῳ. Ἐν τοῖς νόθοις κατατετάχθω	καὶ	τῶν Παύλου Πράξεων ἡ γραφὴ
[3, 11]	Ἱερουσαλὴμ λόγος κατέχει τῶν ἀποστόλων	καὶ	τῶν τοῦ κυρίου μαθητῶν τοὺς
[3, 28]	ἐν τούτοις ὀνειροπολεῖν ἔσεσθαι, γαστρὸς	καὶ	τῶν ὑπὸ γαστέρα πλησμοναῖς, τοῦτ'
[3, 6]	αὐτῶν τῶν στομάτων τὰς τροφάς,	καὶ	τῶν φιλτάτων ἐν χερσὶ μαραινομένων
[3, 0]	ΛΗ Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς	καὶ	τῶν ψευδῶς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένων.
[3, 36]	Καὶ ἑξῆς ἐπιφέρει· Ἐγράψατέ μοι	καὶ	ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος, ἵν' ἐάν
[3, 6]	τε θύραις ἐνσειόμενοι μεθυόντων τρόπον	καὶ	ὑπ' ἀμηχανίας τοὺς αὐτοὺς οἴκους
[3, 32]	ὢν ρκʹ ἐπὶ Τραϊανοῦ Καίσαρος	καὶ	ὑπατικοῦ Ἀττικοῦ. Φησὶν δὲ ὁ
[3, 24]	Καὶ τοῦτ' ἔπραττον ἅτε μείζονι	καὶ	ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐξυπηρετούμενοι διακονίᾳ. Ὁ
[3, 10]	θεοῦ δόγματα καὶ τούτοις ἐπιμένειν	καὶ	ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ δέοι, θνῄσκειν
[3, 7]	ἂν ἀποθαυμάσειεν, θείαν ὡς ἀληθῶς	καὶ	ὑπερφυῶς παράδοξον τὴν πρόγνωσιν ὁμοῦ
[3, 4]	αὐτῷ οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται	καὶ	ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου, οἷς
[3, 36]	Σμύρναν ἐκκλησίας πρὸς τῶν αὐτοπτῶν	καὶ	ὑπηρετῶν τοῦ κυρίου τὴν ἐπισκοπὴν
[3, 6]	γοντες ἐσθίειν ὑπέφερον. Ζωστήρων γοῦν	καὶ	ὑποδημάτων τὸ τελευταῖον οὐκ ἀπέσχοντο
[3, 36]	ὠφεληθῆναι δυνήσεσθε. Περιέχουσι γὰρ πίστιν	καὶ	ὑπομονὴν καὶ πᾶσαν οἰκοδομὴν τὴν
[3, 1]	πεπληρωκότος τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ	καὶ	ὕστερον ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπὶ
[3, 8]	περὶ πᾶσαν τὴν χώραν ἅρματα	καὶ	φάλαγγες ἔνοπλοι διᾴττουσαι τῶν νεφῶν
[3, 4]	ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου, οἷς	καί	φησιν ἔτ' ἄνωθεν ἅπασι παρηκολουθηκέναι,
[3, 30]	ἀποστόλους ἀποδοκιμάσουσιν; Πέτρος μὲν γὰρ	καὶ	Φίλιππος ἐπαιδοποιήσαντο, Φίλιππος δὲ καὶ
[3, 31]	ἐπισκόπῳ γράφων, ὁμοῦ τε αὐτοῦ	καὶ	Φιλίππου μνημονεύει τοῦ ἀποστόλου τῶν
[3, 0]	ἀποστόλων. ΛΑ Περὶ τῆς Ἰωάννου	καὶ	Φιλίππου τελευτῆς. ΛΒ Ὅπως Συμεὼν
[3, 18]	πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων	καὶ	Φλαυίαν Δομέτιλλαν ἱστορήσαντες, ἐξ ἀδελφῆς
[3, 7]	Ἰουδαίων πληθὺς τὸν μὲν λῃστὴν	καὶ	φονέα τοῦ θανάτου παρῄτηται, τὸν
[3, 33]	δίκην ὑμνεῖν, τὸ δὲ μοιχεύειν	καὶ	φονεύειν καὶ τὰ συγγενῆ τούτοις
[3, 6]	διεκάλυψεν. Τοὺς δ' εὐθέως φρίκη	καὶ	φρενῶν ἔκστασις ᾕρει, καὶ παρὰ
[3, 4]	βιβλίοις, τῷ τε εὐαγγελίῳ, ὃ	καὶ	χαράξαι μαρτύρεται καθ' ἃ παρέδοσαν
[3, 39]	τινα ἄλλα μυθικώτερα· ἐν οἷς	καὶ	χιλιάδα τινά φησιν ἐτῶν ἔσεσθαι
[3, 6]	ἀποδέροντες ἐμασῶντο, τροφὴ δ' ἦν	καὶ	χόρτου τισὶν παλαιοῦ σπαράγματα· τὰς
[3, 32]	Κλωπᾶ ὡς ὄντος ἀπὸ Δαυὶδ	καὶ	Χριστιανοῦ, καὶ οὕτως μαρτυρεῖ ἐτῶν
[3, 6]	εἶχον ἀπείρους μάρτυρας· ἄλλως τε	καὶ	ψυχρὰν ἂν καταθείμην τῇ πατρίδι
[3, 20]	αὐτοὺς εἰ ἐκ Δαυίδ εἰσιν,	καὶ	ὡμολόγησαν. Τότε ἠρώτησεν αὐτοὺς πόσας
[3, 28]	ἔσεσθαι τὴν τοῦ Χριστοῦ βασιλείαν,	καὶ	ὧν αὐτὸς ὠρέγετο, φιλοσώματος ὢν
[3, 0]	πολέμου σημείων. Θ Περὶ Ἰωσήπου	καὶ	ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων. Ι Ὅπως
[3, 24]	ἂν γένοιτο δῆλον. Οἱ θεσπέσιοι	καὶ	ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς, φημὶ δὲ
[3, 4]	Τούτου γὰρ οὖν μυρίοι συνεργοὶ	καὶ,	ὡς αὐτὸς ὠνόμασεν, συστρατιῶται γεγόνασιν,
[3, 19]	ὡς ἀπὸ γένους τυγχανόντων Δαυὶδ	καὶ	ὡς αὐτοῦ συγγένειαν τοῦ Χριστοῦ
[3, 5]	τούτῳ γεγενημένων ἐν μέρει ἕκαστα,	καὶ	ὡς ἐπὶ τέλει τὸ πρὸς
[3, 20]	αὐτῶν κατεγνωκότα τὸν Δομετιανόν, ἀλλὰ	καὶ	ὡς εὐτελῶν καταφρονήσαντα, ἐλευθέρους μὲν
[3, 24]	~Ταῦτα τοῦ Κλήμεντος, ἱστορίας ὁμοῦ	καὶ	ὠφελείας τῆς τῶν ἐντευξομένων ἕνεκεν,
[3, 3]	ἀνωμολόγηται, ταύτῃ δὲ καὶ οἱ	πάλαι	πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ ἐν τοῖς
[3, 3]	ἔγνων ἐπιστολὴν καὶ παρὰ τοῖς	πάλαι	πρεσβυτέροις ὁμολογουμένην, τοσαῦτα· τοῦ δὲ
[3, 16]	ἐκκλησίαις ἐπὶ τοῦ κοινοῦ δεδημοσιευμένην	πάλαι	τε καὶ καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς
[3, 5]	ἐρημώσεως ἐν αὐτῷ κατέστη τῷ	πάλαι	τοῦ θεοῦ περιβοήτῳ νεῷ, παντελῆ
[3, 23]	ψυχὴν ἰδών, τοῦτον, ἔφη, σοὶ	παρακατατίθεμαι	μετὰ πάσης σπουδῆς ἐπὶ τῆς
[3, 29]	εἰς μέσον ἀγαγὼν τὴν γυναῖκα	γῆμαι	τῷ βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ
[3, 28]	Γάϊος, οὗ φωνὰς ἤδη πρότερον	παρατέθειμαι,	ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ ζητήσει
[3, 20]	ὢν τῆς Νέρωνος ὡμότητος. Ἀλλ'	οἶμαι,	ἅτε ἔχων τι συνέσεως, τάχιστα
[3, 29]	τῇ σαρκὶ ἐδίδασκεν. Οὐ γάρ,	οἶμαι,	ἐβούλετο κατὰ τὴν τοῦ σωτῆρος
[3, 6]	ἅ μοι κελεύει τὸ πάθος·	οἶμαι	Ῥωμαίων βραδυνάντων ἐπὶ τοὺς ἀλιτηρίους,
[3, 36]	θεοῦ καὶ δι' ὀδόντων θηρίων	ἀλήθομαι,	ἵνα καθαρὸς ἄρτος εὑρεθῶ» Καὶ
[3, 29]	οἱ τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες.	Πυνθάνομαι	δ' ἐγὼ τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ
[3, 36]	δὲ ἄκοντα μὴ θέλῃ, ἐγὼ	προσβιάσομαι.	Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί μοι
[3, 3]	πρὸ ἡμῶν εἰρημένα κατὰ καιρὸν	παραθήσομαι.	Οὐδὲ μὴν τὰς λεγομένας αὐτοῦ
[3, 3]	Προϊούσης δὲ τῆς ἱστορίας προύργου	ποιήσομαι	σὺν ταῖς διαδοχαῖς ὑποσημήνασθαι τίνες
[3, 36]	δὲ τοῖς ἀδικήμασιν αὐτῶν μᾶλλον	μαθητεύομαι·	ἀλλ' οὐ παρὰ τοῦτο δεδικαίωμαι.
[3, 36]	μοι συμφέρει, ἐγὼ γινώσκω, νῦν	ἄρχομαι	μαθητὴς εἶναι. Μηδέν με ζηλώσαι
[3, 36]	τῶν ἐμοὶ ἑτοίμων, ἃ καὶ	εὔχομαι	σύντομά μοι εὑρεθῆναι· ἃ καὶ
[3, 5]	τὰς διὰ τοῦ λιμοῦ ἀναγκαῖον	ἡγοῦμαι	συμφορὰς παραθέσθαι, ὡς ἂν ἐκ
[3, 39]	τῆς γῆς ὑποστησομένης· ἃ καὶ	ἡγοῦμαι	τὰς ἀποστολικὰς παρεκδεξάμενον διηγήσεις ὑπολαβεῖν,
[3, 36]	μαθητεύομαι· ἀλλ' οὐ παρὰ τοῦτο	δεδικαίωμαι.	Ὀναίμην τῶν θηρίων τῶν ἐμοὶ
[3, 38]	ἐν ἑκατέροις τοῖς συγγράμμασι νοήματα	καθεστάναι.	Ἰστέον δ' ὡς καὶ δευτέρα
[3, 6]	καὶ πόας ὑπαντῶντες, ὅτ' ἤδη	διαπεφευγέναι	τοὺς πολεμίους ἐδόκουν, ἀφήρπαζον τὰ
[3, 25]	πλείστοις τῶν ἐκκλησιαστικῶν γινωσκομένας, ἵν'	εἰδέναι	ἔχοιμεν αὐτάς τε ταύτας καὶ
[3, 5]	οἱ τῇδε τῇ γραφῇ ἐντυγχάνοντες	εἰδέναι	ὅπως αὐτοὺς τῆς εἰς τὸν
[3, 24]	ὡς ἤμελλεν καὶ ἐφ' ἑτέρους	ἰέναι,	πατρίῳ γλώττῃ γραφῇ παραδοὺς τὸ
[3, 39]	ἐπ' ὀνόματος φερομένην Ἰωάννου ἀποκάλυψιν	ἑορακέναι.	Καὶ ὁ νῦν δὲ ἡμῖν
[3, 4]	καί φησιν ἔτ' ἄνωθεν ἅπασι	παρηκολουθηκέναι,	καὶ ταῖς τῶν ἀποστόλων Πράξεσιν,
[3, 6]	καὶ μοῖραν αὐτοῖς εἰποῦσα καλὴν	τετηρηκέναι,	τὰ λείψανα τοῦ τέκνου διεκάλυψεν.
[3, 33]	εἰδωλολατρεῖν οὐδὲν ἀνόσιον ἐν αὐτοῖς	εὑρηκέναι·	ἐμήνυεν δὲ καὶ τοῦτο, ἀνίστασθαι
[3, 33]	ἃ τὸν Τραϊανὸν δόγμα τοιόνδε	τεθεικέναι,	τὸ Χριστιανῶν φῦλον μὴ ἐκζητεῖσθαι
[3, 23]	τῷ τοῦ κυρίου μαθητῇ συμβεβληκότες	παραδεδωκέναι	τὸν Ἰωάννην. Παρέμεινεν γὰρ αὐτοῖς
[3, 36]	ἐπέμψαμεν ὑμῖν, καθὼς ἐνετείλασθε· αἵτινες	ὑποτεταγμέναι	εἰσὶν τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ· ἐξ
[3, 25]	ἐπιστολὴ καὶ τῶν ἀποστόλων αἱ	λεγόμεναι	Διδαχαὶ ἔτι τε, ὡς ἔφην,
[3, 8]	ἔνοπλοι διᾴττουσαι τῶν νεφῶν καὶ	κυκλούμεναι	τὰς πόλεις. Κατὰ δὲ τὴν
[3, 32]	Μαρίας τῆς τοῦ Κλωπὰ, οὗ	γεγονέναι	αὐτὸν καὶ πρότερον ὁ λόγος
[3, 4]	Διονύσιος, τῆς Κορινθίων παροικίας ποιμήν,	γεγονέναι	ἱστορεῖ. Ἀλλὰ γὰρ ὁδῷ προβαίνουσιν,
[3, 4]	καταστάς, Παύλου συνεργὸς καὶ συναθλητὴς	γεγονέναι	πρὸς αὐτοῦ μαρτυρεῖται. Ἐπὶ τούτοις
[3, 27]	καὶ ἁγίου πνεύματος μὴ ἀρνούμενοι	γεγονέναι	τὸν κύριον, οὐ μὴν ἔθ'
[3, 32]	καὶ αὐτηκόων εἴποι ἄν τις	γεγονέναι	τοῦ κυρίου, τεκμηρίῳ τῷ μήκει
[3, 20]	τὴν ἐπὶ τῆς Ἐφέσου διατριβὴν	ἀπειληφέναι	ὁ τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχαίωνπαραδίδωσι
[3, 39]	παρὰ τῶν αὐτοῖς παρηκολουθηκότων ὁμολογεῖ	παρειληφέναι,	Ἀριστίωνος δὲ καὶ τοῦ πρεσβυτέρου
[3, 39]	γενέσθαι τῶν ἱερῶν ἀποστόλων ἐμφαίνει,	παρειληφέναι	δὲ τὰ τῆς πίστεως παρὰ
[3, 39]	αὐτοὺς ὁ Παπίας γενόμενος, διήγησιν	παρειληφέναι	θαυμασίαν ὑπὸ τῶν τοῦ Φιλίππου
[3, 33]	παρὰ τοὺς νόμους πράττειν αὐτοὺς	κατειληφέναι,	πλὴν τό γε ἅμα τῇ
[3, 4]	παροικίας ἱστορεῖται πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν	εἰληχέναι,	ὡς καὶ Τίτος τῶν ἐπὶ
[3, 1]	Βιθυνίᾳ Καππαδοκίᾳ τε καὶ Ἀσίᾳ	κεκηρυχέναι	τοῖς ἐκ διασπορᾶς Ἰουδαίοις ἔοικεν·
[3, 20]	κρατήσαντα Νερούα τὴν ἀρχὴν διαδεξαμένου,	καθαιρεθῆναι	μὲν τὰς Δομετιανοῦ τιμάς, ἐπανελθεῖν
[3, 36]	ἃ καὶ εὔχομαι σύντομά μοι	εὑρεθῆναι·	ἃ καὶ κολακεύσω συντόμως με
[3, 36]	ἐπιστολῇ ταύτῃ· ἐξ ὧν μεγάλα	ὠφεληθῆναι	δυνήσεσθε. Περιέχουσι γὰρ πίστιν καὶ
[3, 9]	ἀναθέσει ἀνδριάντος ἐπὶ τῆς Ῥωμαίων	τιμηθῆναι	πόλεως, τοὺς δὲ σπουδασθέντας αὐτῷ
[3, 32]	τὸν καθ' ἡμῶν κατέχει λόγος	ἀνακινηθῆναι	διωγμόν· ἐν ᾧ Συμεῶνα τὸν
[3, 12]	Ἰουδαίοις αὖθις ἐκ ταύτης διωγμὸν	ἐπαρτηθῆναι	τῆς αἰτίας. ~Ἐπὶ δέκα δὲ
[3, 24]	Μάρκος ὡσαύτως· μετὰ δὲ τὸ	παραδοθῆναι»	φησίν Ἰωάννην ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς
[3, 6]	βραδυνάντων ἐπὶ τοὺς ἀλιτηρίους, ἢ	καταποθῆναι	ἂν ὑπὸ χάσματος ἢ κατακλυσθῆναι
[3, 7]	τῆς ζωῆς ἐξ αὐτῶν ἱκέτευσεν	ἀρθῆναι,	τῷ παντὶ συμβεβηκότων ἔθνει, οὐδὲν
[3, 10]	κεκώλυται, καὶ ἄλλα δὲ αὐτῷ	σπουδασθῆναι	ὁ αὐτὸς ἐν τοῖς ἰδίοις
[3, 18]	λόγον ἕνεκεν μαρτυρίας Πάτμον οἰκεῖν	καταδικασθῆναι	τὴν νῆσον. Γράφων γέ τοι
[3, 33]	οὗ ποσῶς μὲν τοῦ διωγμοῦ	σβεσθῆναι	τὴν ἀπειλὴν σφοδρότατα ἐγκειμένην, οὐ
[3, 30]	γυναῖκα ἀπαγομένην τὴν ἐπὶ θανάτῳ,	ἡσθῆναι	μὲν τῆς κλήσεως χάριν καὶ
[3, 5]	ὥσπερ ἐν εἱρκτῇ ῥήμασιν αὐτοῖς	ἀποκλεισθῆναι	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἀμφὶ τριακοσίας
[3, 6]	καταποθῆναι ἂν ὑπὸ χάσματος ἢ	κατακλυσθῆναι	τὴν πόλιν ἢ τοὺς τῆς
[3, 7]	εἰς τὰ κατ' Αἴγυπτον ἔργα	παραπεμφθῆναι,	πλείους δὲ εἰς τὰς ἐπαρχίας
[3, 7]	ἀριθμὸν εἰς ἐννέα μυριάδας ἀνδρῶν	συναχθῆναι.	Ταῦτα δὲ τοῦτον ἐπράχθη τὸν
[3, 38]	εἰκότως ἔδοξεν αὐτὸ τοῖς λοιποῖς	ἐγκαταλεχθῆναι	γράμμασι τοῦ ἀποστόλου. Ἑβραίοις γὰρ
[3, 9]	δὲ σπουδασθέντας αὐτῷ λόγους βιβλιοθήκης	ἀξιωθῆναι.	Οὗτος δὴ πᾶσαν τὴν Ἰουδαϊκὴν
[3, 32]	τυγχάνων ἐτῶν ὑπέμεινεν, καὶ ἐκελεύσθη	σταυρωθῆναι»	Ἐπὶ τούτοις ὁ αὐτὸς ἀνὴρ
[3, 7]	ξίφει μυριάδας ἑκατὸν καὶ δέκα	διαφθαρῆναί	φησιν, τοὺς δὲ λοιποὺς στασιώδεις
[3, 5]	ἀποκαλύψεως ἐκδοθέντα πρὸ τοῦ πολέμου	μεταναστῆναι	τῆς πόλεως καί τινα τῆς
[3, 32]	τὸν τοῦ Κλωπᾶ, ὃν δεύτερον	καταστῆναι	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας ἐπίσκοπον
[3, 6]	δ' ἐπὶ τὰς θήκας, πρὶν	ἐπιστῆναι	τὸ χρεών, προῆλθον. Οὔτε δὲ
[3, 19]	τῶν ἀπογόνων Ἰούδα τοῦτον δ'	εἶναι	ἀδελφὸν κατὰ σάρκα τοῦ σωτῆρος
[3, 27]	πάμπαν τὰς ἐπιστολὰς ἀρνητέας ἡγοῦντο	εἶναι	δεῖν, ἀποστάτην ἀποκαλοῦντες αὐτὸν τοῦ
[3, 11]	τῆς αὐτόθι παροικίας θρόνου ἄξιον	εἶναι	δοκιμάσαι, ἀνεψιόν, ὥς γέ φασι,
[3, 8]	τὸν ναόν, ὡς δοκεῖν ἡμέραν	εἶναι	λαμπράν, καὶ τοῦτο παρέτεινεν ἐφ'
[3, 38]	δ' ὡς καὶ δευτέρα τις	εἶναι	λέγεται τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολή, οὐ
[3, 36]	ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς	εἶναι.	Μηδέν με ζηλώσαι τῶν ὁρατῶν
[3, 3]	φερομένην δευτέραν οὐκ ἐνδιάθηκον μὲν	εἶναι	παρειλήφαμεν, ὅμως δὲ πολλοῖς χρήσιμος
[3, 28]	ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα. Τοῦτο γὰρ	εἶναι	τῆς διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ δόγμα,
[3, 28]	λέγων μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐπίγειον	εἶναι	τὸ βασίλειον τοῦ Χριστοῦ καὶ
[3, 8]	οἱ ἄρχοντες ὅπερ ἦν, δαιμονιώτερον	εἶναι	τὸ κίνημα τἀνδρός, ἀνάγουσιν αὐτὸν
[3, 8]	πίστεως, τέρας δ' ἂν ἔδοξεν	εἶναι	τὸ ῥηθησόμενον, εἰ μὴ καὶ
[3, 8]	τοῖς μὲν ἀπείροις ἀγαθὸν ἐδόκει	εἶναι,	τοῖς δὲ ἱερογραμματεῦσι πρὸ τῶν
[3, 29]	τῷ βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ	εἶναί	φασι τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ
[3, 7]	θεοῦ παρανομίας καὶ δυσσεβείας ττἀπίχειρα.	~παραθεῖναι	δ' αὐτοῖς ἄξιον καὶ τὴν
[3, 7]	τοῖς τῇδε προσιοῦσιν τῇ γραφῇ	παραθεῖναι.	~Καὶ δὴ λαβὼν ἀνάγνωθι τὰ
[3, 10]	οὔτε ἀφελεῖν ἀπ' αὐτῶν οὔτε	μεταθεῖναι	τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν
[3, 7]	ταῦτα δ' ἂν εἴη δίκαιον	ἐπιθεῖναι,	ἃ γένοιτ' ἂν παραστατικὰ φιλανθρωπίας
[3, 10]	γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε	προσθεῖναί	τις οὔτε ἀφελεῖν ἀπ' αὐτῶν
[3, 29]	θηλείας καταγηρᾶσαι παρθένους, ἄφθορον δὲ	διαμεῖναι	τὸν υἱόν· ὧν οὕτως ἐχόντων
[3, 20]	γενομένης τε εἰρήνης, μέχρι Τραϊανοῦ	παραμεῖναι	αὐτοὺς τῷ βίῳ. Ταῦτα μὲν
[3, 20]	εὐτελῶν καταφρονήσαντα, ἐλευθέρους μὲν αὐτοὺς	ἀνεῖναι,	καταπαῦσαι δὲ διὰ προστάγματος τὸν
[3, 11]	τίνα χρὴ τῆς Ἰακώβου διαδοχῆς	ἐπικρῖναι	ἄξιον, ποιήσασθαι, καὶ δὴ ἀπὸ
[3, 37]	καὶ τὴν τῶν θείων εὐαγγελίων	παραδιδόναι	γραφήν. Οὗτοι δὲ θεμελίους τῆς
[3, 28]	μηδ' ὑπομείναντα τὴν αὐτὴν αὐτῷ	ὑποδῦναι	στέγην, ταὐτὸ δὲ τοῦτο καὶ
[3, 20]	καὶ τὰς χεῖρας τὰς ἑαυτῶν	ἐπιδεικνύναι,	μαρτύριον τῆς αὐτουργίας τὴν τοῦ
[3, 20]	ποῖ καὶ πότε φανησομένη, λόγον	δοῦναι	ὡς οὐ κοσμικὴ μὲν οὐδ'
[3, 24]	καθείρξεως τῷ κατ' αὐτὸν εὐαγγελίῳ	παραδοῦναι,	αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημήνασθαι, τοτὲ
[3, 9]	ἀλλὰ καὶ τῇ πατρίῳ φωνῇ	παραδοῦναι	αὐτὸς ἑαυτῷ μαρτυρεῖ, ἄξιός γε
[3, 18]	καὶ τὰ ἐν αὐτῷ μαρτύρια	παραδοῦναι,	οἵ γε καὶ τὸν καιρὸν
[3, 10]	ἐβουλήθη τὴν γνῶσιν τοῖς ἀνθρώποις	παραδοῦναι	τῶν πράξεων, ὥστε χαράξας τῇ
[3, 6]	φρικτότατον ἐπικαλουμένων ὄνομα τοῦ θεοῦ	μεταδοῦναί	τι μέρος αὐτοῖς ὧν κινδυνεύσαντες
[3, 32]	Ἰούδας, φησὶν εἰς τὴν αὐτὴν	ἐπιβιῶναι	βασιλείαν μετὰ τὴν ἤδη πρότερον
[3, 32]	ὡς ἂν ἐξ αὐτῶν ὄντας	ἁλῶναι	συνέβη. Λογισμῷ δ' ἂν καὶ
[3, 26]	οὖν καὶ ἐκ τῶν Εἰρηναίου	διαγνῶναι	ῥᾴδιον· καὶ ὁ Ἰουστῖνος δὲ
[3, 29]	οὖν καὶ τὸν Ματθίαν οὕτω	διδάξαι,	σαρκὶ μὲν μάχεσθαι καὶ παραχρᾶσθαι
[3, 4]	τῷ τε εὐαγγελίῳ, ὃ καὶ	χαράξαι	μαρτύρεται καθ' ἃ παρέδοσαν αὐτῷ
[3, 39]	καλῶς ἔμαθον καὶ καλῶς ἐμνημόνευσα,	συγκατατάξαι	ταῖς ἑρμηνείαις, διαβεβαιούμενος ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 12]	ἀπὸ τῆς βασιλικῆς φυλῆς, ἀναζητεῖσθαι	προστάξαι,	μέγιστόν τε Ἰουδαίοις αὖθις ἐκ
[3, 10]	μνημονεύει λόγοις. Πρὸς τούτοις εὔλογον	καταλέξαι	καὶ ἃς ἐπ' αὐτοῦ τῆς
[3, 24]	οἷς καὶ ἐπιστήσαντι οὐκέτ' ἂν	δόξαι	διαφωνεῖν ἀλλήλοις τὰ εὐαγγέλια τῷ
[3, 24]	λεκτος ὡμολόγηται, ἀντιλέγονται δὲ αἱ	λοιπαὶ	δύο, τῆς δ' Ἀποκαλύψεως εἰς
[3, 10]	καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ	λοιπαὶ	τέσσαρες ὕμνους εἰς τὸν θεὸν
[3, 36]	θηρίων τε συστάσεις, σκορπισμοὶ ὀστέων,	συγκοπαὶ	μελῶν, ἀλεσμοὶ ὅλου τοῦ σώματος,
[3, 7]	ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου· ὅτι ἥξουσιν	ἡμέραι	ἐπὶ σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι
[3, 26]	ριον ἐπὶ μαγείᾳ σπουδάσαι διαβαλεῖν	διασῦραί	τε δι' αὐτῶν τὰ περὶ
[3, 26]	θεοσεβείας μυστή ριον ἐπὶ μαγείᾳ	σπουδάσαι	διαβαλεῖν διασῦραί τε δι' αὐτῶν
[3, 11]	αὐτόθι παροικίας θρόνου ἄξιον εἶναι	δοκιμάσαι,	ἀνεψιόν, ὥς γέ φασι, γεγονότα
[3, 29]	ἐκείνου τέκνων τὰς μὲν θηλείας	καταγηρᾶσαι	παρθένους, ἄφθορον δὲ διαμεῖναι τὸν
[3, 28]	τοῦτο καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ	παραινέσαι,	φήσαντα· φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ
[3, 28]	δὲ ἔνδον ὄντα τὸν Κήρινθον,	ἀποπηδῆσαί	τε τοῦ τόπου καὶ ἐκφυγεῖν
[3, 18]	καθ' ἡμᾶς λόγου συγγραφεῖς μὴ	ἀποκνῆσαι	ταῖς αὐτῶν ἱστορίαις τόν τε
[3, 30]	καὶ τῆς εἰς οἶκον ἀνακομιδῆς,	ἐπιφωνῆσαι	δὲ εὖ μάλα προτρεπτικῶς καὶ
[3, 24]	ἅτε Ματθαίῳ καὶ Λουκᾷ προγραφεῖσαν	ἀποσιωπῆσαι	τὸν Ἰωάννην, τῆς δὲ θεολογίας
[3, 19]	κατέχει λόγος τῶν αἱρετικῶν τινας	κατηγορῆσαι	τῶν ἀπογόνων Ἰούδα τοῦτον δ'
[3, 10]	αὐτῷ τὰ κατὰ τοὺς αὐτοὺς	ἱστορῆσαι	χρόνους πεπειραμένον, ὡς μὴ τἀληθῆ
[3, 6]	τοῦ σιδήρου, τοὺς δ' ἱκετεύοντας.	Χρῆσαι	σφίσιν δεξιὰν καὶ ξίφος, τῷ
[3, 26]	καὶ ἐν Ἀντιοχείᾳ γενόμενον, πολλοὺς	ἐξαπατῆσαι	διὰ μαγικῆς τέχνης οἴδαμεν· ὃς
[3, 8]	ὃν εἴρητο. Ὑπὸ τοῦ πατρὸς·	αἴτησαι	παρ' ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι
[3, 39]	τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους μετὰ Ματθία	στῆσαί	τε καὶ ἐπεύξασθαι ἀντὶ τοῦ
[3, 39]	φωνῆς καὶ μενούσης» Ἔνθα καὶ	ἐπιστῆσαι	ἄξιον δὶς καταριθμοῦντι αὐτῷ τὸ
[3, 23]	ἀπῆλθεν, ὥς φασιν, πρὶν αὐτὸν	ἐπιστῆσαι	τῇ ἐκκλησίᾳ, διδοὺς μέγα παράδειγμα
[3, 27]	Χριστὸν τοῦ θεοῦ διαθέσεως ἀδυνατῶν	ἐκσεῖσαι,	θατεραλήπτους εὑρὼν ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους
[3, 28]	κληθεῖσαν Κηρινθιανὴν αἵρεσιν συστησάμενον, ἀξιόπιστον	ἐπιφημίσαι	θελήσαντα τῷ ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα.
[3, 5]	περιπεπτώκασιν θανάτου, πόλεών τε Ἰουδαϊκῶν	ὅσαι	τε καὶ οἷαι γεγόνασιν πολιορκίαι,
[3, 5]	οἰκήτορες εἰς ἔσχατα περιηλάθησαν συμφορῶν,	ὁπόσαι	τε μυριάδες ἡβηδὸν γυναιξὶν ἅμα
[3, 20]	καταφρονήσαντα, ἐλευθέρους μὲν αὐτοὺς ἀνεῖναι,	καταπαῦσαι	δὲ διὰ προστάγματος τὸν κατὰ
[3, 29]	τῶν κατὰ τοὺς δηλουμένους χρόνους	παραβραβεῦσαι	τὴν ἀλήθειαν ἐγκεχειρηκότων, λόγου γε
[3, 38]	δὲ τὸν Κλήμεντα τοῦτον αὐτὸν	ἑρμηνεῦσαι	λέγουσι τὴν γραφήν· ὃ καὶ
[3, 30]	ἔν τινι ἐπιστολῇ τὴν αὐτοῦ	προσαγορεῦσαι	σύζυγον, ἣν οὐ περιεκόμιζεν διὰ
[3, 4]	πρὸς Ἀθηναίους Παύλου δημηγορίαν πρῶτον	πιστεῦσαι	ἀνέγραψεν ὁ Λουκᾶς, τῆς ἐν
[3, 32]	ἐπίσκοπον ἐδηλώσαμεν, μαρτυρίῳ τὸν βίον	ἀναλῦσαι	παρειλήφαμεν. Καὶ τούτου μάρτυς αὐτὸς
[3, 33]	ἀναιρουμένων, ἅμα δ' ἐν ταὐτῷ	μηνῦσαι	μηδὲν ἀνόσιον μηδὲ παρὰ τοὺς
[3, 6]	φρικτὸν μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δ'	ἀκοῦσαι.	Καὶ ἔγωγε, μὴ δόξαιμι τερατεύεσθαι
[3, 6]	καὶ μακαρισμὸς τῶν φθασάντων πρὶν	ἀκοῦσαι	καὶ θεάσασθαι κακὰ τηλικαῦτα» Τοιαῦτα
[3, 32]	δὲ οἷον καὶ τοῦ συγγραφέως	ἐπακοῦσαι,	αὐτὰ δὴ ταῦτα κατὰ λέξιν
[3, 32]	αὐταῖς ἀκοαῖς τῆς ἐνθέου σοφίας	ἐπακοῦσαι	κατηξιωμένων, τηνικαῦτα τῆς ἀθέου πλάνης
[3, 24]	τῶν ἐκεῖσε ῥημάτων ἀρρήτων ἀξιωθεὶς	ἐπακοῦσαι.	Οὐκ ἄπειροι μὲν οὖν ὑπῆρχον
[3, 25]	τρίτη Ἰωάννου, εἴτε τοῦ εὐαγγελιστοῦ	τυγχάνουσαι	εἴτε καὶ ἑτέρου ὁμωνύμου ἐκείνῳ.
[3, 6]	σιτίων, καὶ κόμης ἐσπαράσσοντο γυναῖκες	συγκαλύπτουσαι	τὰ ἐν χερσίν, οὐδέ τις
[3, 8]	χώραν ἅρματα καὶ φάλαγγες ἔνοπλοι	διᾴττουσαι	τῶν νεφῶν καὶ κυκλούμεναι τὰς
[3, 31]	δὲ ἦσαν παρθένοι θυγατέρες τέσσαρες	προφητεύουσαι.	Τὰ μὲν οὖν εἰς ἡμετέραν
[3, 10]	τῇ αὐτοῦ χειρὶ τὰ βιβλία	δημοσιῶσαι	προσέταξεν, ὁ δὲ βασιλεὺς Ἀγρίππας
[3, 24]	ἄλλοις περὶ αὐτῶν εἰρημένα πειρασόμεθα	δηλῶσαι.	Τῶν δὲ Ἰωάννου γραμμάτων πρὸς
[3, 36]	ἄρχομαι μαθητὴς εἶναι. Μηδέν με	ζηλώσαι	τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, ἵνα
[3, 6]	ὀδυρομένων. Πάντων μὲν δὴ παθῶν	ὑπερίσταται	λιμός, οὐδὲν δ' οὕτως ἀπόλλυσιν
[3, 38]	ὡς καὶ δευτέρα τις εἶναι	λέγεται	τοῦ Κλήμεντος ἐπιστολή, οὐ μὴν
[3, 27]	ἐπίκλην ὁ πτωχὸς παρ' Ἑβραίοις	ὀνομάζεται.	~Κατὰ τοὺς δηλουμένους χρόνους ἑτέρας
[3, 20]	ἐξεληλαμένους ἡ Ῥωμαίων σύγκλητος βουλὴ	ψηφίζεται·	ἱστοροῦσιν οἱ γραφῇ τὰ κατὰ
[3, 36]	οἷα γνήσιος καὶ ἀγαθὸς ποιμὴν	παρατίθεται,	τὴν περὶ αὐτῆς φροντίδα διὰ
[3, 24]	ἔτι νῦν παρὰ τοῖς πολλοῖς	περιέλκεται	ἡ δόξα· ὁμοίως γε μὴν
[3, 23]	ὑπὸ τῆς προφυλακῆς τῶν λῃστῶν	ἁλίσκεται,	μήτε φεύγων μήτε παραιτούμενος, ἀλλὰ
[3, 10]	τέλει δὲ τῆς εἰκοστῆς Ἀρχαιολογίας	ἐπισημαίνεται	ὁ αὐτὸς ὡς ἂν προῃρημένος
[3, 39]	τῶν αὐτοῦ λόγων τεκμηράμενον εἰπεῖν,	φαίνεται,	πλὴν καὶ τοῖς μετ' αὐτὸν
[3, 24]	ἐν οἰκείῳ καιρῷ τὴν ἐπίκρισιν	δέξεται	καὶ αὐτή. ~Εὔλογον δ' ἐνταῦθα
[3, 25]	ἁγίαν τῶν εὐαγγελίων τετρακτύν, οἷς	ἕπεται	ἡ τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων
[3, 39]	Παπία συγγράμματα πέντε τὸν ἀριθμὸν	φέρεται,	ἃ καὶ ἐπιγέγραπται Λογίων κυριακῶν
[3, 25]	τοῖς πολλοῖς, ἡ λεγομένη Ἰακώβου	φέρεται	καὶ ἡ Ἰούδα ἥ τε
[3, 16]	δὴ οὖν ὁμολογουμένη μία ἐπιστολὴ	φέρεται,	μεγάλη τε καὶ θαυμασία, ἣν
[3, 38]	μνήμη τις παρὰ τοῖς παλαιοῖς	φέρεται,	οὐδὲ γὰρ καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς
[3, 9]	πιστεύεσθαι· καὶ ἕτερα δ' αὐτοῦ	φέρεται	σπουδῆς ἄξια δύο, τὰ Περὶ
[3, 37]	τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἡ παράδοσις	φέρεται.	~Ὥσπερ οὖν ἀμέλει τοῦ Ἰγνατίου
[3, 4]	οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ	ὑπηρέται	γενόμενοι τοῦ λόγου, οἷς καί
[3, 4]	τε εὐαγγελίῳ, ὃ καὶ χαράξαι	μαρτύρεται	καθ' ἃ παρέδοσαν αὐτῷ οἱ
[3, 4]	χρόνους τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς ἡμῖν	εἰρήσεται·	νῦν δ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς
[3, 31]	Ἀσίαν μεγάλα στοιχεῖα κεκοίμηται· ἅτινα	ἀναστήσεται	τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῆς παρουσίας
[3, 31]	ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ	ἀναπαύεται·	ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης, ὁ
[3, 26]	ἔλαττον τοῦ διδασκάλου προελθών, μείζοσιν	ἐπιδαψιλεύεται	τερατολογίαις, ἑαυτὸν μὲν ὡς ἄρα
[3, 14]	τοῖς εἴκοσι ἀποπλήσας ἔτη, τελευτᾷ,	διαδέχεται	δ' αὐτὸν δεύτερος Ἀβίλιος. ~Δωδεκάτῳ
[3, 36]	μὲν περὶ τὸν Ἰγνάτιον τοιαῦτα·	διαδέχεται	δὲ μετ' αὐτὸν τὴν Ἀντιοχείας
[3, 35]	πεπιστευκότων εἷς καὶ αὐτὸς ὤν,	διαδέχεται.	~Διέπρεπέν γε μὴν κατὰ τούτους
[3, 13]	παραδίδωσιν. Τίτον δὲ Δομετιανὸς ἀδελφὸς	διαδέχεται,	δύο ἔτεσι καὶ μησὶ τοῖς
[3, 21]	δέκα πρὸς τρισὶν ἔτεσιν ἡγησάμενον	διαδέχεται	Κέρδων. Τρίτος οὗτος τῶν αὐτόθι
[3, 15]	ἐκκλησίας Ἀνέγκλητον ἔτεσιν ἐπισκοπεύσαντα δεκαδύο	διαδέχεται	Κλήμης, ὃν συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι
[3, 13]	βασιλεύσαντα αὐτοκράτωρ Τίτος ὁ παῖς	διαδέχεται·	οὗ κατὰ δεύτερον ἔτος τῆς
[3, 21]	δὲ πλέον ἐνιαυτοῦ βασιλεύσαντα Νερούαν	διαδέχεται	Τραϊανός. Οὗ δὴ πρῶτον ἔτος
[3, 31]	παρουσίας τοῦ κυρίου, ἐν ᾗ	ἔρχεται	μετὰ δόξης ἐξ οὐρανοῦ καὶ
[3, 24]	τοῖς ἔτ' ἀρχαίοις ἀναμφί λεκτος	ὡμολόγηται,	ἀντιλέγονται δὲ αἱ λοιπαὶ δύο,
[3, 3]	μία, ἡ λεγομένη αὐτοῦ προτέρα,	ἀνωμολόγηται,	ταύτῃ δὲ καὶ οἱ πάλαι
[3, 24]	δώδεκα μὲν ἀπόστολοι, ἑβδομήκοντα δὲ	μαθηταί,	ἄλλοι τε ἐπὶ τούτοις μυρίοι·
[3, 39]	ὁ πρεσβύτερος Ἰωάννης, τοῦ κυρίου	μαθηταὶ,	λέγουσιν. Οὐ γὰρ τὰ ἐκ
[3, 37]	καὶ, ἅτε τηλικῶνδε ὄντες θεοπρεπεῖς	μαθηταί,	τοὺς κατὰ πάντα τόπον τῶν
[3, 9]	κατὰ Ἰουδαίων τηνικάδε συντάξαντα λόγον,	πεποίηται	καὶ πρὸς ἄλλους, οἳ διαβάλλειν
[3, 36]	ἔνθα πάλιν ἐπισκόπου Δαμᾶ μνήμην	πεποίηται,	καὶ τῇ ἐν Τράλλεσι δὲ
[3, 3]	προσρήσεσιν τῆς πρὸς Ῥωμαίους μνήμην	πεποίηται	μετὰ ἄλλων καὶ Ἑρμᾶ, οὗ
[3, 20]	ὁ Τερτυλλιανὸς τοῦ Δομετιανοῦ τοιαύτην	πεποίηται	μνήμην· Πεπειράκει ποτὲ καὶ Δομετιανὸς
[3, 24]	τὴν αἰτίαν προύθηκεν δι' ἣν	πεποίηται	τὴν σύνταξιν, δηλῶν ὡς ἄρα
[3, 31]	κατὰ τὴν Ἀσίαν μεγάλα στοιχεῖα	κεκοίμηται·	ἅτινα ἀναστήσεται τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ
[3, 31]	Φίλιππον τῶν δώδεκα ἀποστόλων, ὃς	κεκοίμηται	ἐν Ἱεραπόλει καὶ δύο θυγατέρες
[3, 31]	καὶ διδάσκαλος, οὗτος ἐν Ἐφέσῳ	κεκοίμηται»	Ταῦτα καὶ περὶ τῆς τῶνδε
[3, 7]	ἕως τοῦ νῦν, οὐδὲ μὴ	γένηται»	Συναγαγὼν δὲ πάντα τὸν τῶν
[3, 7]	ἡμέραις· προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ	γένηται	ὑμῶν ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ
[3, 28]	τῆς ἀνέκαθεν παραδόσεως, τοῦ αὐτοῦ	μέμνηται	ἀνδρὸς τούτοις τοῖς ῥήμασιν· Κήρινθον
[3, 36]	ὁ Πολύκαρπος δὲ τούτων αὐτῶν	μέμνηται	ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ πρὸς
[3, 4]	αὐτοῦ μαρτυρεῖται, Λίνος δέ, οὗ	μέμνηται	συνόντος ἐπὶ Ῥώμης αὐτῷ κατὰ
[3, 10]	τοῦ συγγραφέως χρησίμως ὧδε παρατεθείσθω.	Πεπόνηται	δὲ καὶ ἄλλο οὐκ ἀγεννὲς
[3, 3]	περὶ τῶν μὴ τοιούτων αὐτοῖς	εἴρηται.	Ἀλλὰ τὰ μὲν ὀνομαζόμενα Πέτρου,
[3, 38]	τοῦ Κλήμεντος ὁμολογουμένη γραφὴ πρόδηλος,	εἴρηται	δὲ καὶ τὰ Ἰγνατίου καὶ
[3, 39]	περὶ δὲ τοῦ Ματθαίου ταῦτ'	εἴρηται·	Ματθαῖος μὲν οὖν Ἑβραΐδι διαλέκτῳ
[3, 1]	τῶν εἰς τὴν Γένεσιν ἐξηγητικῶν	εἴρηται.	~Τῆς δὲ Ῥωμαίων ἐκκλησίας μετὰ
[3, 31]	μὲν τοῦ χρόνου ἤδη πως	εἴρηται,	τὸ δέ γε τοῦ σκηνώματος
[3, 5]	καὶ ἄλλῳ τρόπῳ κατ' αὐτῶν	ἐγκεχείρηται,	μόνας τὰς διὰ τοῦ λιμοῦ
[3, 39]	ἐν αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν οὖν	ἱστόρηται	τῷ Παπίᾳ περὶ τοῦ Μάρκου·
[3, 6]	παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις	ἱστόρηται,	φρικτὸν μὲν εἰπεῖν, ἄπιστον δ'
[3, 23]	ἄφεσιν αὐτῷ παρὰ τοῦ σωτῆρος	ηὕρηται,	δεόμενος, γονυπετῶν, αὐτὴν τὴν δεξιὰν
[3, 39]	αὐτὰ ὡς ἦν δυνατὸς ἕκαστος»	Κέχρηται	δ' ὁ αὐτὸς μαρτυρίαις ἀπὸ
[3, 36]	γράφων, οὐκ οἰδ' ὁπόθεν ῥητοῖς	συγκέχρηται,	τοιαῦτά τινα περὶ τοῦ Χριστοῦ
[3, 7]	λῃστὴν καὶ φονέα τοῦ θανάτου	παρῄτηται,	τὸν δ' ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς
[3, 24]	οἱ λοιποὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν	φοιτηταί,	δώδεκα μὲν ἀπόστολοι, ἑβδομήκοντα δὲ
[3, 10]	Περσῶν βασιλέως οἱ μετὰ Μωυσῆν	προφῆται	τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν
[3, 36]	καὶ Ἰγνάτιος, ἵν' ἐάν τις	ἀπέρχηται	εἰς Συρίαν, καὶ τὰ παρ'
[3, 0]	προστάττει. ΙΓ Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων	ἡγεῖται	Ἀβίλιος. ΙΔ Ὡς καὶ Ῥωμαίων
[3, 0]	Ὡς τῆς Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίας τρίτος	ἡγεῖται	Κέρδων. ΚΒ Ὡς τῆς Ἀντιοχέων
[3, 0]	τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας τέταρτος Εὐάρεστος	ἡγεῖται.	ΛΕ Ὡς τρίτος τῆς ἐν
[3, 0]	βιβλίων. ΙΑ Ὡς μετὰ Ἰάκωβον	ἡγεῖται	Συμεὼν τῆς ἐν Ἱεροσολύμοιςἐκκλησίας. ΙΒ
[3, 10]	τῆς Ἀρχαιολογίας τοῦ τέλους φωνὰς	παρατέθειται,	εἰς πίστωσιν τῆς τῶν ἐξ
[3, 39]	παραδόσεως ἀγράφου εἰς αὐτὸν ἥκοντα	παρατέθειται	ξένας τέ τινας παραβολὰς τοῦ
[3, 9]	Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν ἐν ὅλοις εἴκοσι	κατατέθειται	συγγράμμασιν, τὴν δ' ἱστορίαν τοῦ
[3, 39]	καὶ ἀπὸ τῆς Πέτρου ὁμοίως,	ἐκτέθειται	δὲ καὶ ἄλλην ἱστορίαν περὶ
[3, 39]	Μάρκου τοῦ τὸ εὐαγγέλιον γεγραφότος	ἐκτέθειται	διὰ τούτων· Καὶ τοῦθ' ὁ
[3, 8]	δὲ τὴν ἑορτήν, ἣ πεντηκοστὴ	καλεῖται,	νύκτωρ οἱ ἱερεῖς παρελθόντες εἰς
[3, 6]	ἄλλως ἐντροπῆς ἄξιον ἐν τούτῳ	καταφρονεῖται.	Γυναῖκες γοῦν ἀνδρῶν καὶ παῖδες
[3, 4]	μὴν τῆς ἐν Ἐφέσῳ παροικίας	ἱστορεῖται	πρῶτος τὴν ἐπισκοπὴν εἰληχέναι, ὡς
[3, 4]	καὶ συναθλητὴς γεγονέναι πρὸς αὐτοῦ	μαρτυρεῖται.	Ἐπὶ τούτοις καὶ τὸν Ἀρεοπαγίτην
[3, 4]	τὰς Γαλλίας στειλάμενος ὑπ' αὐτοῦ	μαρτυρεῖται,	Λίνος δέ, οὗ μέμνηται συνόντος
[3, 3]	οἷς μάλιστα δεῖ στοιχειώσεως εἰσαγωγικῆς,	κέκριται·	ὅθεν ἤδη καὶ ἐν ἐκκλησίαις
[3, 3]	καὶ τοῦτο πρὸς μέν τινων	ἀντιλέλεκται,	δι' οὓς οὐκ ἂν ἐν
[3, 24]	τετάρτῃ μοίρᾳ τῶν ἄλλων τριῶν	κατείλεκται,	ταύτῃ ἂν γένοιτο δῆλον. Οἱ
[3, 31]	τοῦτον προφήτιδες τέσσαρες αἱ Φιλίππου	γεγένηνται	ἐν Ἱεραπόλει τῇ κατὰ τὴν
[3, 3]	κατὰ χρόνους ἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων ὁποίαις	κέχρηνται	τῶν ἀντιλεγομένων, τίνα τε περὶ
[3, 3]	ἀναμφιλέκτῳ ἐν τοῖς σφῶν αὐτῶν	κατακέχρηνται	συγγράμμασιν· τὴν δὲ φερομένην δευτέραν
[3, 5]	θεοῦ τὰ κατὰ τὸ πάθος	διατέθεινται,	ταῖς αὐταῖς ὥσπερ ἐν εἱρκτῇ
[3, 7]	γραφήν, οἳ καὶ αὐτὰς αὐτοῦ	παρατέθεινται	τὰς λέξεις, τοτὲ μὲν φήσαντος
[3, 23]	μὲν δι' ἑστιάσεων πολυτελῶν αὐτὸν	ἐπάγονται,	εἶτά που καὶ νύκτωρ ἐπὶ
[3, 23]	καὶ νύκτωρ ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες	συνεπάγονται,	εἶτά τι καὶ μεῖζον συμπράττειν
[3, 24]	ἔτ' ἀρχαίοις ἀναμφί λεκτος ὡμολόγηται,	ἀντιλέγονται	δὲ αἱ λοιπαὶ δύο, τῆς
[3, 8]	συλλαμβάνουσι τὸν ἄνθρωπον καὶ πολλαῖς	αἰκίζονται	πληγαῖς· ὃ δ' οὔθ' ὑπὲρ
[3, 36]	τάγμα, οἳ καὶ εὐεργετούμενοι χείρονες	γίνονται,	ἐν δὲ τοῖς ἀδικήμασιν αὐτῶν
[3, 23]	δὲ ἀνέσεως πρὸ ὥρας λαβομένῳ	προσφθείρονταί	τινες ἥλικες ἀργοὶ καὶ ἀπερρωγότες,
[3, 7]	πεσοῦνται ἐν στόματι μαχαίρας καὶ	αἰχμαλωτισθήσονται	εἰς πάντα τὰ ἔθνη· καὶ
[3, 32]	Δομετιανοῦ μαρτυρίαν, γράφει δὲ οὕτως·	ἔρχονται	οὖν καὶ προηγοῦνται πάσης ἐκκλησίας
[3, 32]	δὲ οὕτως· ἔρχονται οὖν καὶ	προηγοῦνται	πάσης ἐκκλησίας ὡς μάρτυρες καὶ
[3, 7]	ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ· καὶ	πεσοῦνται	ἐν στόματι μαχαίρας καὶ αἰχμαλωτισθήσονται
[3, 4]	πλείους ἀλήστου πρὸς αὐτοῦ μνήμης	ἠξίωνται,	διηνεκῆ τὴν περὶ αὐτῶν μαρτυρίαν
[3, 10]	μέχρι τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου	γέγραπται	μὲν ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ
[3, 39]	τὸν ἀριθμὸν φέρεται, ἃ καὶ	ἐπιγέγραπται	Λογίων κυριακῶν ἐξηγήσεως. Τούτων καὶ
[3, 33]	τῶν πιστῶν διαφόροις ἐναγωνίζεσθαι μαρτυρίοις.	Εἴληπται	δ' ἡ ἱστορία ἐξ ἧς
[3, 4]	παρέδοσαν αὐτῷ οἱ ἀπ' ἀρχῆς	αὐτόπται	καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,
[3, 6]	καὶ δουλείαν ὁ λιμός, οἱ	στασιασταὶ	δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι. Ἴθι, γενοῦ
[3, 6]	διελάνθανον, πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο οἱ	στασιασταὶ	καὶ τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς, ὁπότε
[3, 6]	κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. Εὐθέως δ' οἱ	στασιασταὶ	παρῆσαν καὶ τῆς ἀθεμίτου κνίσης
[3, 7]	δὲ ὡς περὶ τοῦ λαοῦ	ἔσται	γὰρ ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ τῆς
[3, 7]	ἡ φυγὴ χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ.	Ἔσται	γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα
[3, 7]	πάντα τὰ ἔθνη· καὶ Ἱερουσαλὴμ	ἔσται	πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρις οὗ
[3, 6]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμπνέοντας οἱ	λῃσταὶ	διηρεύνων, μή τις ὑπὸ κόλπον
[3, 6]	θανάτου γέμουσα. Καὶ τούτων οἱ	λῃσταὶ	χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς οἰκίας,
[3, 37]	εἰς ἔτι τότε δι' αὐτῶν	πλεῖσται	παράδοξοι δυνάμεις ἐνήργουν, ὥστε ἀπὸ
[3, 24]	παραδίδωσιν, οἱ δὲ λοιποὶ τρεῖς	εὐαγγελισταὶ	τὰ μετὰ τὴν εἰς τὸ
[3, 37]	ἐκκλησίαις γεγόνασιν ποιμένες ἢ καὶ	εὐαγγελισταί,	τούτων εἰκότως ἐξ ὀνόματος γραφῇ
[3, 6]	δράκα μίαν κεκρυμμένων ἀλφίτων. Οἱ	βασανισταὶ	δ' οὐδ' ἐπείνων καὶ γὰρ
[3, 10]	μὲν ἔξεστι πράττειν, τὰ δὲ	κεκώλυται,	καὶ ἄλλα δὲ αὐτῷ σπουδασθῆναι
[3, 5]	παρατάξεσιν λαμπρυνόμενος, βασιλεὺς ἐπ' αὐτῆς	ἀναδείκνυται	τῆς Ἰουδαίας, αὐτοκράτωρ πρὸς τῶν
[3, 31]	Ἐφέσῳ παροικίας ἐπίσκοπος οὗτος ἦν	ἐπιδείκνυται,	ἣν Οὐίκτορι Ῥωμαίων ἐπισκόπῳ γράφων,
[3, 26]	τοῦ προτέρου τῆς διαβολικῆς ἐνεργείας	ἀποδείκνυται	τὸν τρόπον. Ἦν καὶ οὗτος
[3, 2]	Παύλου καὶ Πέτρου μαρτυρίαν πρῶτος	κληροῦται	τὴν ἐπισκοπὴν Λίνος. Μνημονεύει τούτου
[3, 10]	ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας	ἠξίωται	τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ
[3, 4]	συνεργοὶ καὶ, ὡς αὐτὸς ὠνόμασεν,	συστρατιῶται	γεγόνασιν, ὧν οἱ πλείους ἀλήστου
[3, 4]	τὴν ἐπισκοπὴν ἤδη πρότερον κληρωθεὶς	δεδήλωται·	ἀλλὰ καὶ ὁ Κλήμης, τῆς
[3, 24]	αἰτία ἐν τοῖς πρόσθεν ἡμῖν	δεδήλωται·	ὁ δὲ Λουκᾶς ἀρχόμενος καὶ
[3, 31]	ὁ χῶρος ἤδη πρότερον ἡμῖν	δεδήλωται·	τοῦ δὲ Ἰωάννου τὰ μὲν
[3, 39]	θυγατράσιν διατρῖψαι διὰ τῶν πρόσθεν	δεδήλωται·	ὡς δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[3, 4]	δὲ τούτων καὶ τίνες γνήσιοι	ζηλωταὶ	γεγονότες τὰς πρὸς αὐτῶν ἱδρυθείσας
[3, 7]	ταῦτα δηλοῖ ὧδέ πως προφητεύων·	οὐαὶ	δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις
[3, 25]	καὶ τῶν ἀποστόλων αἱ λεγόμεναι	Διδαχαὶ	ἔτι τε, ὡς ἔφην, ἡ
[3, 10]	ὡς ἂν προῃρημένος ἐν τέτταρσιν	συγγράψαι	βιβλίοις κατὰ τὰς πατρίους δόξας
[3, 39]	ταῖς ἀποδοθείσαις τοῦ Παπία φωναῖς	προσάψαι	λέξεις ἑτέρας αὐτοῦ, δι' ὧν
[3, 37]	θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει	διαπρέψαι,	καὶ ἄλλοι δ' ἐπὶ τούτοις
[3, 39]	τὸν ἀπόστολον ἅμα ταῖς θυγατράσιν	διατρῖψαι	διὰ τῶν πρόσθεν δεδήλωται· ὡς
[3, 28]	μεγάλου γεγραμμένων τερατολογίας ἡμῖν ὡς	δι'	ἀγγέλων αὐτῷ δεδειγμένας ψευδόμενος ἐπεισάγει,
[3, 4]	τῶν ἀποστόλων Πράξεσιν, ἃς οὐκέτι	δι'	ἀκοῆς, ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν συνετάξατο.
[3, 28]	γράφει· Ἀλλὰ καὶ Κήρινθος ὁ	δι'	ἀποκαλύψεων ὡς ὑπὸ ἀποστόλου μεγάλου
[3, 5]	τινα χρησμὸν τοῖς αὐτόθι δοκίμοις	δι'	ἀποκαλύψεως ἐκδοθέντα πρὸ τοῦ πολέμου
[3, 36]	μαρτυρίας ἕνεκεν. Καὶ δὴ τὴν	δι'	Ἀσίας ἀνακομιδὴν μετ' ἐπιμελεστάτης φρουρῶν
[3, 37]	θείου πνεύματος εἰς ἔτι τότε	δι'	αὐτῶν πλεῖσται παράδοξοι δυνάμεις ἐνήργουν,
[3, 24]	συνεργοῦντος αὐτοῖς ἀποδείξει καὶ τῇ	δι'	αὐτῶν συντελουμένῃ θαυματουργῷ τοῦ Χριστοῦ
[3, 26]	μαγείᾳ σπουδάσαι διαβαλεῖν διασῦραί τε	δι'	αὐτῶν τὰ περὶ ψυχῆς ἀθανασίας
[3, 18]	νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τοὔνομα αὐτοῦ,	δι'	ἐκείνου ἂν ἐρρέθη τοῦ καὶ
[3, 23]	ἐθάδες κακῶν, καὶ πρῶτον μὲν	δι'	ἑστιάσεων πολυτελῶν αὐτὸν ἐπάγονται, εἶτά
[3, 36]	τὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθανόντα καὶ	δι'	ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναστάντα»
[3, 24]	αὐτὸν συγγράμματος τὴν αἰτίαν προύθηκεν	δι'	ἣν πεποίηται τὴν σύνταξιν, δηλῶν
[3, 7]	ἀψευδῆ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν πρόρρησιν,	δι'	ἧς αὐτὰ ταῦτα δηλοῖ ὧδέ
[3, 36]	ὅτι σῖτος εἰμι θεοῦ καὶ	δι'	ὀδόντων θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς
[3, 33]	ἐκζητεῖσθαι μέν, ἐμπεσὸν δὲ κολάζεσθαι·	δι'	οὗ ποσῶς μὲν τοῦ διωγμοῦ
[3, 3]	τοῦτο πρὸς μέν τινων ἀντιλέλεκται,	δι'	οὓς οὐκ ἂν ἐν ὁμολογουμένοις
[3, 37]	ἔτι καὶ νῦν εἰς ἡμᾶς	δι'	ὑπομνημάτων τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἡ
[3, 28]	καὶ πότοις καὶ γάμοις καὶ	δι'	ὧν εὐφημότερον ταῦτα ᾠήθη ποριεῖσθαι,
[3, 39]	φωναῖς προσάψαι λέξεις ἑτέρας αὐτοῦ,	δι'	ὧν παράδοξά τινα ἱστορεῖ καὶ
[3, 39]	παρὰ τῶν ἐκείνοις γνωρίμων διδάσκει	δι'	ὧν φησιν λέξεων· οὐκ ὀκνήσω
[3, 8]	οὐ πολλαῖς ὕστερον, μιᾷ καὶ	εἰκάδι	Ἀρτεμισίου μηνός, φάσμα τι δαιμόνιον
[3, 5]	οὖν αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ τῷ	παιδὶ	τὸν κατὰ Ἰουδαίων ἐγχειρίζει πόλεμον.
[3, 39]	ταῦτ' εἴρηται· Ματθαῖος μὲν οὖν	Ἑβραΐδι	διαλέκτῳ τὰ λόγια συνετάξατο, ἡρμήνευσεν
[3, 6]	καὶ ψυχρὰν ἂν καταθείμην τῇ	πατρίδι	χάριν, καθυφέμενος τὸν λόγον ὧν
[3, 7]	ἐπισκοπῆς εἰς ἔτι τότε μακροθυμούσης,	εἰ	ἄρα ποτὲ δυνηθεῖεν ἐφ' οἷς
[3, 6]	μαλακώτεροι γυναικὸς μήτε συμπαθέστεροι μητρός.	Εἰ	δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς καὶ τὴν
[3, 18]	ταῦτα περὶ τοῦ Ἰωάννου φησίν·	Εἰ	δὲ ἔδει ἀναφανδὸν ἐν τῷ
[3, 39]	ἀπ' αὐτῆς παραγινομένας τῆς ἀληθείας·	εἰ	δέ που καὶ παρηκολουθηκώς τις
[3, 10]	τούτοις ἐπιμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,	εἰ	δέοι, θνῄσκειν ἡδέως» Καὶ ταῦτα
[3, 23]	οὗτοι, τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας,	εἰ	δὴ τοιοῦτοι Εἰρηναῖος καὶ Κλήμης
[3, 7]	ὡς πρὸς αὐτὴν τὴν Ἱερουσαλήμ·	εἰ	ἔγνως καί γε σὺ ἐν
[3, 20]	καὶ Ἡρῴδης. Καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς	εἰ	ἐκ Δαυίδ εἰσιν, καὶ ὡμολόγησαν.
[3, 32]	φωλευόντων εἰς ἔτι τότε τῶν,	εἰ	καί τινες ὑπῆρχον, παραφθείρειν ἐπιχειρούντων
[3, 6]	τῆς ἀθεμίτου κνίσης σπάσαντες, ἠπείλουν,	εἰ	μὴ δείξειεν τὸ παρασκευασθέν, ἀποσφάξειν
[3, 8]	ἂν ἔδοξεν εἶναι τὸ ῥηθησόμενον,	εἰ	μὴ καὶ παρὰ τοῖς θεασαμένοις
[3, 39]	νοῦν, εἰκὸς γὰρ τὸν δεύτερον,	εἰ	μή τις ἐθέλοι τὸν πρῶτον,
[3, 6]	κἂν παρέλιπον τὴν συμφορὰν ἡδέως,	εἰ	μὴ τῶν κατ' ἐμαυτὸν εἶχον
[3, 6]	ἑνὸς ἀντικατηλλάξαντο μέτρου, πυρῶν μέν,	εἰ	πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν ὄντες, οἱ δὲ
[3, 25]	ὡς ἔφην, ἡ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις,	εἰ	φανείη· ἥν τινες, ὡς ἔφην,
[3, 32]	ἐν ἀδήλῳ που σκότει ὡς	εἰ	φωλευόντων εἰς ἔτι τότε τῶν,
[3, 25]	κυρωτέον ἐπιστολήν· ἐπὶ τούτοις τακτέον,	εἴ	γε φανείη, τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου,
[3, 6]	πάθη. Καθ' ἑκάστην γὰρ οἰκίαν,	εἴ	που τροφῆς παραφανείη σκιά, πόλεμος
[3, 6]	δὲ λείψανα τῶν κειμηλίων κἂν	εἴ	τι τροφῆς ἐπινοηθείη, καθ' ἡμέραν
[3, 39]	προβεβλημένοις, ὥσπερ οὖν Εἰρηναίῳ καὶ	εἴ	τις ἄλλος τὰ ὅμοια φρονῶν
[3, 26]	αὐτοῦ δὲ παραμένοντας εἰς τὸ	ἀεὶ	ἀγήρως τινὰς καὶ ἀθανάτους ἐσομένους.
[3, 28]	δι' ἀγγέλων αὐτῷ δεδειγμένας ψευδόμενος	ἐπεισάγει,	λέγων μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐπίγειον
[3, 28]	ἐν γάμῳ ἑορτῆς, θέλων πλανᾶν,	λέγει	γίνεσθαι» Καὶ Διονύσιος δέ, ὁ
[3, 30]	τῶν ἀποστόλων ἐξετασθέντας ἐν συζυγίαις	καταλέγει,	φάσκων· Ἢ καὶ τοὺς ἀποστόλους
[3, 39]	Ματθαίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις	συγκαταλέγει,	σαφῶς δηλῶν τὸν εὐαγγελιστήν, τὸν
[3, 10]	τῷ ἀνδρί, ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν	ἐπιλέγει·	Οὐ μὴν ἐγώ σοι τὸν
[3, 32]	διηγούμενος τὰ κατὰ τοὺς δηλουμένους,	ἐπιλέγει	ὡς ἄρα μέχρι τῶν τότε
[3, 39]	λόγους παρὰ τῶν αὐτοῖς παρηκολουθηκότων	ὁμολογεῖ	παρειληφέναι, Ἀριστίωνος δὲ καὶ τοῦ
[3, 29]	τῇ ὅτι παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ	δεῖ,	καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ γεγενημένῳ
[3, 1]	οὕτως αὐτὸς ἀξιώσας παθεῖν. Τί	δεῖ	περὶ Παύλου λέγειν, ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ
[3, 3]	ἑτέρων δὲ ἀναγκαιότατον οἷς μάλιστα	δεῖ	στοιχειώσεως εἰσαγωγικῆς, κέκριται· ὅθεν ἤδη
[3, 6]	ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων. Καὶ τί	δεῖ	τὴν ἐπ' ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ
[3, 18]	τοῦ Ἰωάννου φησίν· Εἰ δὲ	ἔδει	ἀναφανδὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ
[3, 39]	Ἀριστίωνα, σαφῶς τε αὐτὸν πρεσβύτερον	ὀνομάζει·	ὡς καὶ διὰ τούτων ἀποδείκνυσθαι
[3, 5]	τῷ παιδὶ τὸν κατὰ Ἰουδαίων	ἐγχειρίζει	πόλεμον. Μετά γε μὴν τὴν
[3, 38]	γὰρ καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς ὀρθοδοξίας	ἀποσῴζει	τὸν χαρακτῆρα. Ἡ μὲν οὖν
[3, 8]	νύκτωρ κατὰ πάντας τοὺς στενωποὺς	περιῄει	κεκραγώς. Τῶν δ' ἐπισήμων τινὲς
[3, 23]	νήσου μετῆλθεν ἐπὶ τὴν Ἔφεσον,	ἀπῄει	παρακαλούμενος καὶ ἐπὶ τὰ πλησιόχωρα
[3, 6]	Δεινὴ δὲ τὸ γύναιον ἀγανάκτησις	εἰσῄει,	καὶ πολλάκις λοιδοροῦσα καὶ καταρωμένη
[3, 5]	καὶ τοὺς ἀποστόλους αὐτοῦ παρηνομηκότας	μετῄει,	τῶν ἀσεβῶν ἄρδην τὴν γενεὰν
[3, 32]	μέγιστα καταπλήξας, τῷ τοῦ κυρίου	πάθει	παραπλήσιον τέλος ἀπηνέγκατο· οὐδὲν δὲ
[3, 33]	τῆς ἀξίας ἐκβαλών, ταραχθεὶς τῷ	πλήθει,	διὸ ἠγνόει τί αὐτῷ λοιπὸν
[3, 33]	Σεκοῦνδον, ἐπισημότατον ἡγεμόνων, ἐπὶ τῷ	πλήθει	τῶν μαρτύρων κινηθέντα, βασιλεῖ κοινώσασθαι
[3, 32]	διάφορον εἰλήφει τοῦ βίου τέλος	παρεληλύθει	τε ἡ γενεὰ ἐκείνη τῶν
[3, 6]	ἔπειτ' ὀπτήσασα, τὸ μὲν ἥμισυ	κατεσθίει,	τὸ δὲ λοιπὸν κατακαλύψασα ἐφύλαττεν.
[3, 20]	τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος καὶ οὓς	ἐξηλάκει»	Μετὰ δὲ τὸν Δομετιανὸν πεντεκαίδεκα
[3, 20]	τοῦ Δομετιανοῦ τοιαύτην πεποίηται μνήμην·	Πεπειράκει	ποτὲ καὶ Δομετιανὸς ταὐτὸ ποιεῖν
[3, 31]	Ἀσίαν· ὁ τάφος αὐτῶν ἐστιν	ἐκεῖ	καὶ ὁ τοῦ πατρὸς αὐτῶν»
[3, 32]	γεγονέναι τοῦ κυρίου, τεκμηρίῳ τῷ	μήκει	τοῦ χρόνου τῆς αὐτοῦ ζωῆς
[3, 8]	ὃ τοῖς μὲν ἀπείροις ἀγαθὸν	ἐδόκει	εἶναι, τοῖς δὲ ἱερογραμματεῦσι πρὸ
[3, 6]	ἤδη παρωδεύοντο, καὶ κτείνειν ἄλογον	ἐδόκει	τοὺς ὑπ' ἐνδείας τεθνηξομένους αὐτίκα.
[3, 39]	πίστεως παρὰ τῶν ἐκείνοις γνωρίμων	διδάσκει	δι' ὧν φησιν λέξεων· οὐκ
[3, 15]	γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος	διδάσκει,	λέγων· μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ
[3, 38]	ἡ παράδοσις φέρεται. ~Ὥσπερ οὖν	ἀμέλει	τοῦ Ἰγνατίου ἐν αἷς κατελέξαμεν
[3, 10]	Ἑβραίων περιέχειν, καὶ πρὸς τῷ	τέλει	δὲ τῆς εἰκοστῆς Ἀρχαιολογίας ἐπισημαίνεται
[3, 1]	Ἰουδαίοις ἔοικεν· ὃς καὶ ἐπὶ	τέλει	ἐν Ῥώμῃ γενόμενος, ἀνεσκολοπίσθη κατὰ
[3, 3]	αὐτὸς ἀπόστολος ἐν ταῖς ἐπὶ	τέλει	προσρήσεσιν τῆς πρὸς Ῥωμαίους μνήμην
[3, 18]	τῆς ἡμετέρας γενεᾶς, πρὸς τῷ	τέλει	τῆς Δομετιανοῦ ἀρχῆς» Εἰς τοσοῦτον
[3, 2]	ὁ Παῦλος κατὰ τὴν ἐπὶ	τέλει	τῆς ἐπιστολῆς πρόσρησιν. ~Πέτρου μὲν
[3, 5]	μέρει ἕκαστα, καὶ ὡς ἐπὶ	τέλει	τὸ πρὸς τῶν προφητῶν ἀνηγορευμένον
[3, 24]	τὰ δὲ λοιπὰ τὴν ἐπὶ	τέλει	τοῦ χρόνου αὐτῷ γεγενημένην ἱστορίαν·
[3, 8]	ἃς καὶ πρότερον φωνὰς βοῶν	διετέλει.	Νομίσαντες δ' οἱ ἄρχοντες ὅπερ
[3, 36]	ἐν Φιλαδελφίᾳ αὖθις διὰ γραφῆς	ὁμιλεῖ	καὶ τῇ Σμυρναίων ἐκκλησίᾳ ἰδίως
[3, 33]	λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ τῷ	βασιλεῖ	ἀνεκοινώσατο λέγων ἔξω τοῦ μὴ
[3, 33]	τῷ πλήθει τῶν μαρτύρων κινηθέντα,	βασιλεῖ	κοινώσασθαι περὶ τοῦ πλήθους τῶν
[3, 7]	δὲ νέων τοὺς ὑψηλοτάτους καὶ	κάλλει	σώματος διαφέροντας τετηρῆσθαι θριάμβῳ, τοῦ
[3, 31]	δώδεκα ἀποστόλων, ὃς κεκοίμηται ἐν	Ἱεραπόλει	καὶ δύο θυγατέρες αὐτοῦ γεγηρακυῖαι
[3, 36]	ὃν ἐγνωρίζετο Παπίας, τῆς ἐν	Ἱεραπόλει	παροικίας καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος, ὅ
[3, 31]	τέσσαρες αἱ Φιλίππου γεγένηνται ἐν	Ἱεραπόλει	τῇ κατὰ τὴν Ἀσίαν· ὁ
[3, 23]	μέγα τι πράξας, ἐπειδήπερ ἅπαξ	ἀπολώλει,	ἴσα τοῖς ἄλλοις παθεῖν ἠξίου.
[3, 24]	αὐτοῖς δεδωρημένῃ θείᾳ καὶ παραδοξοποιῷ	δυνάμει	θαρσοῦντες, τὸ μὲν ἐν πειθοῖ
[3, 24]	αὐτῶν συντελουμένῃ θαυματουργῷ τοῦ Χριστοῦ	δυνάμει	μόνῃ χρώμενοι, τῆς τῶν οὐρανῶν
[3, 5]	τὰ ἔθνη στειλαμένων πορείαν σὺν	δυνάμει	τοῦ Χριστοῦ, φήσαντος αὐτοῖς· πορευθέντες
[3, 7]	ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ προρρήσεσιν, θείᾳ	δυνάμει	ὥσπερ ἤδη παρόντα προεορακότος αὐτὰ
[3, 36]	ποιούμενος, τὰς κατὰ πόλιν αἷς	ἐπεδήμει,	παροικίας ταῖς διὰ λόγων ὁμιλίαις
[3, 6]	δουλεία κἂν ζήσωμεν ἐπ' αὐτούς,	φθάνει	δὲ καὶ δουλείαν ὁ λιμός,
[3, 25]	ὅτι δὴ αἱρετικῶν ἀνδρῶν ἀναπλάσματα	τυγχάνει,	σαφῶς παρίστησιν· ὅθεν οὐδ' ἐν
[3, 1]	Ῥώμῃ ἐπὶ Νέρωνος μεμαρτυρηκότος; ταῦτα	Ὠριγένει	κατὰ λέξιν ἐν τρίτῳ τόμῳ
[3, 6]	τε ἀνάγκη καὶ τὸ δέος	παρῄνει,	καὶ τράπεζα μὲν οὐδαμοῦ παρετίθετο,
[3, 36]	αἱρέσεις ἄρτι τότε πρῶτον ἐπιπολαζούσας	παρῄνει	προύτρεπέν τε ἀπρὶξ ἔχεσθαι τῆς
[3, 7]	ἱκέτευσεν ἀρθῆναι, τῷ παντὶ συμβεβηκότων	ἔθνει,	οὐδὲν ἂν δέοι ταῖς ἱστορίαις
[3, 5]	κατὰ πάντα τόπον ὅλῳ τῷ	ἔθνει	συνερρύη κακά, ὅπως τε μάλιστα
[3, 6]	τοὔνομα, πατρὸς Ἐλεαζάρου, κώμης Βαθεζώρ	σημαίνει	δὲ τοῦτο οἶκος ὑσσώπου, διὰ
[3, 39]	ἑαυτὸν γενέσθαι τῶν ἱερῶν ἀποστόλων	ἐμφαίνει,	παρειληφέναι δὲ τὰ τῆς πίστεως
[3, 6]	συμφοραῖς. Καὶ ταῦθ' ἅμα λέγουσα	κτείνει	τὸν υἱόν, ἔπειτ' ὀπτήσασα, τὸ
[3, 36]	ἐκκλησίᾳ γράφει, ᾗ καὶ παράκλησιν	προτείνει	ὡς μὴ παραιτησάμενοι τοῦ μαρτυρίου
[3, 17]	Δεύτερος δῆτα τὸν καθ' ἡμῶν	ἀνεκίνει	διωγμόν, καίπερ τοῦ πατρὸς αὐτῷ
[3, 20]	γενησομένη, ὁπηνίκα ἐλθὼν ἐν δόξῃ	κρινεῖ	ζῶντας καὶ νεκροὺς καὶ ἀποδώσει
[3, 30]	καὶ ὅ γε Παῦλος οὐκ	ὀκνεῖ	ἔν τινι ἐπιστολῇ τὴν αὐτοῦ
[3, 6]	οἱ κάμνοντες καὶ τὸ διευτονοῦν	ὤκνει	διά τε τὸ πλῆθος τῶν
[3, 39]	ἐμνημόνευσεν, ἀκριβῶς ἔγραψεν, οὐ μέντοι	τάξει	τὰ ὑπὸ τοῦ κυρίου ἢ
[3, 38]	νοήματα παραθείς, ἤδη δὲ καὶ	αὐτολεξεὶ	ῥητοῖς τισιν ἐξ αὐτῆς χρησάμενος,
[3, 24]	θείου πνεύματος τοῦ συνεργοῦντος αὐτοῖς	ἀποδείξει	καὶ τῇ δι' αὐτῶν συντελουμένῃ
[3, 8]	ἀπὸ τῆς χώρας τις αὐτῶν	ἄρξει	τῆς οἰκουμένης, ὃν αὐτὸς μὲν
[3, 33]	ἐκβαλών, ταραχθεὶς τῷ πλήθει, διὸ	ἠγνόει	τί αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον,
[3, 3]	αὐτοῦ Πράξεις ἐν ἀναμφιλέκτοις παρείληφα.	Ἐπεὶ	δ' ὁ αὐτὸς ἀπόστολος ἐν
[3, 30]	διὰ τὸ τῆς ὑπηρεσίας εὐσταλές»	Ἐπεὶ	δὲ τούτων ἐμνήσθημεν, οὐ λυπεῖ
[3, 37]	ἐκ θεοῦ χάριτι καὶ συνεργίᾳ,	ἐπεὶ	καὶ τοῦ θείου πνεύματος εἰς
[3, 8]	εὐθηνούσης, ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἑορτήν,	ἐπεὶ	σκηνοποιεῖσθαι πάντας ἔθος ἦν τῷ
[3, 23]	ἀνακαλοῦσι τὸν Ἰωάννην. Ὃ δὲ	ἐπεὶ	τὰ ἄλλα ὧν χάριν ἧκεν
[3, 10]	αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ χρόνος	ἀπολείπει	τρισχιλίων ὀλίγον ἐτῶν· ἀπὸ δὲ
[3, 0]	Ὡς καὶ Ῥωμαίων δεύτερος Ἀνέγκλητος	ἐπισκοπεῖ.	ΙΕ Ὡς τρίτος μετ' αὐτὸν
[3, 30]	Ἐπεὶ δὲ τούτων ἐμνήσθημεν, οὐ	λυπεῖ	καὶ ἄλλην ἀξιοδιήγητον ἱστορίαν τοῦ
[3, 5]	τῶν ἐν τούτῳ γεγενημένων ἐν	μέρει	ἕκαστα, καὶ ὡς ἐπὶ τέλει
[3, 5]	καταδέξασθαι. Παρελθὼν δῆτα τῶν ἐν	μέρει	συμβεβηκότων αὐτοῖς ὅσα διὰ ξίφους
[3, 32]	δὴ περί τινων αἱρετικῶν ἱστορῶν,	ἐπιφέρει	δηλῶν ὡς ἄρα ὑπὸ τούτων
[3, 36]	τοῦ θεοῦ ἀναστάντα» Καὶ ἑξῆς	ἐπιφέρει·	Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς καὶ
[3, 6]	προσαπολέσθαι σεσυλημένον» Τούτοις μεθ' ἕτερα	ἐπιφέρει	λέγων· Ἰουδαίοις δὲ μετὰ τῶν
[3, 26]	καὶ τὴν περὶ τούτου διήγησιν	ἐπιφέρει,	λέγων· Μένανδρον δέ τινα καὶ
[3, 6]	αὐτοῦ» Τούτοις ἐπειπών τινα μεταξὺ	ἐπιφέρει	λέγων· Οὐκ ἂν ὑποστειλαίμην εἰπεῖν
[3, 36]	Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί μοι	συμφέρει,	ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι μαθητὴς
[3, 6]	εὐθέως φρίκη καὶ φρενῶν ἔκστασις	ᾕρει,	καὶ παρὰ τὴν ὄψιν ἐπεπήγεσαν.
[3, 6]	παροξυνόμενός τις οὔτ' ἐλεῶν αὐτὴν	ἀνῄρει	καὶ τὸ μὲν εὑρεῖν τι
[3, 24]	τῶν τοῦ Ἰησοῦ πράξεων, παραπλησίως	ἐπιτηρεῖ,	φάσκων ὡς ἄρα προσθεὶς Ἡρῴδης
[3, 4]	τῆς Κορινθίων παροικίας ποιμήν, γεγονέναι	ἱστορεῖ.	Ἀλλὰ γὰρ ὁδῷ προβαίνουσιν, ἐπὶ
[3, 5]	ἀμφὶ τριακοσίας μυριάδας τὸ πλῆθος	ἱστορεῖ,	ἀναγκαῖον ὑποσημήνασθαι. Χρῆν δ' οὖν
[3, 39]	ἡ τῶν Πράξεων ὧδέ πως	ἱστορεῖ	γραφή· καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ
[3, 39]	αὐτοῦ, δι' ὧν παράδοξά τινα	ἱστορεῖ	καὶ ἄλλα ὡς ἂν ἐκ
[3, 39]	γὰρ ἀνάστασιν κατ' αὐτὸν γεγονυῖαν	ἱστορεῖ	καὶ αὖ πάλιν ἕτερον παράδοξον
[3, 11]	ἀδελφὸν τοῦ Ἰωσὴφ ὑπάρχειν Ἡγήσιππος	ἱστορεῖ.	~Καὶ ἐπὶ τούτοις Οὐεσπασιανὸν μετὰ
[3, 36]	ἧς ἄρχοντα τότε ὄντα Πολύβιον	ἱστορεῖ.	Πρὸς ταύταις καὶ τῇ Ῥωμαίων
[3, 8]	ἔτι τούτου παραδοξότερον ὁ αὐτὸς	ἱστορεῖ,	χρησμόν τινα φάσκων ἐν ἱεροῖς
[3, 29]	ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ λέξιν	ἱστορεῖ·	Ὡραίαν, φασί, γυναῖκα ἔχων οὗτος,
[3, 9]	πατρίῳ φωνῇ παραδοῦναι αὐτὸς ἑαυτῷ	μαρτυρεῖ,	ἄξιός γε ὢν διὰ τὰ
[3, 32]	Δαυὶδ καὶ Χριστιανοῦ, καὶ οὕτως	μαρτυρεῖ	ἐτῶν ὢν ρκʹ ἐπὶ Τραϊανοῦ
[3, 39]	ἑταῖρος γεγονώς, ἀρχαῖος ἀνήρ, ἐγγράφως	ἐπιμαρτυρεῖ	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ἑαυτοῦ
[3, 6]	τῆς ἀνάγκης, ἐπὶ τὴν φύσιν	ἐχώρει,	καὶ τὸ τέκνον, ἦν δ'
[3, 6]	δὲ διὰ σπλάγχνων καὶ μυελῶν	ἐχώρει	καὶ τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον
[3, 6]	ἐν πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ	στάσει,	τίνι σε τηρῶ; τὰ μὲν
[3, 6]	μένειν πρὸς ἀπωλείας ἴσον ἦν·	προφάσει	γὰρ αὐτομολίας ἀνῃρεῖτό τις διὰ
[3, 9]	ἀνὴρ ἐπιδοξότατος, ὡς αὐτὸν μὲν	ἀναθέσει	ἀνδριάντος ἐπὶ τῆς Ῥωμαίων τιμηθῆναι
[3, 30]	οἰκεῖα ὄντα τῇ μετὰ χεῖρας	ὑποθέσει,	ἐνταῦθά μοι κατὰ καιρὸν κείσθω.
[3, 20]	ἀργυρίοις ἔφασκον ἔχειν, ἀλλ' ἐν	διατιμήσει	γῆς πλέθρων λθʹ μόνων, ἐξ
[3, 28]	παρατέθειμαι, ἐν τῇ φερομένῃ αὐτοῦ	ζητήσει	ταῦτα περὶ αὐτοῦ γράφει· Ἀλλὰ
[3, 31]	μετὰ δόξης ἐξ οὐρανοῦ καὶ	ἀναζητήσει	πάντας τοὺς ἁγίους, Φίλιππον τῶν
[3, 10]	ἔγραψεν ἐπιστολάς, τῇ τῆς ἀληθείας	παραδόσει	μαρτυρῶν» Ἀφ' ὧν καὶ δύο
[3, 39]	παρὰ τὸν τῶν ἀποστόλων ἀριθμὸν	κατατάσσει,	προτάξας αὐτοῦ τὸν Ἀριστίωνα, σαφῶς
[3, 20]	κρινεῖ ζῶντας καὶ νεκροὺς καὶ	ἀποδώσει	ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ.
[3, 29]	μὴν Ἀλεξανδρεὺς Κλήμης ἐν τρίτῳ	Στρωματεῖ	ταῦτα περὶ αὐτοῦ κατὰ λέξιν
[3, 30]	παραθέσθαι, ἣν ἐν τῷ ἑβδόμῳ	Στρωματεῖ	τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν τρόπον·
[3, 7]	τρόπον δευτέρῳ τῆς Οὐεσπασιανοῦ βασιλείας	ἔτει	ἀκολούθως ταῖς προγνωστικαῖς τοῦ κυρίου
[3, 14]	ἴσοις βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ μὲν οὖν	ἔτει	Δομετιανοῦ τῆς κατ' Ἀλεξάνδρειαν παροικίας
[3, 18]	καιρὸν ἐπ' ἀκριβὲς ἐπεσημήναντο, ἐν	ἔτει	πεντεκαιδεκάτῳ Δομετιανοῦ μετὰ πλείστων ἑτέρων
[3, 15]	αὐτὸν δεύτερος Ἀβίλιος. ~Δωδεκάτῳ δὲ	ἔτει	τῆς αὐτῆς ἡγεμονίας τῆς Ῥωμαίων
[3, 34]	~Τῶν δ' ἐπὶ Ῥώμης ἐπισκόπων	ἔτει	τρίτῳ τῆς τοῦ προειρημένου βασιλέως
[3, 32]	ἡ ἐκκλησία, ἐν ἀδήλῳ που	σκότει	ὡς εἰ φωλευόντων εἰς ἔτι
[3, 39]	τὰς παρὰ τοῦ κυρίου τῇ	πίστει	δεδομένας καὶ ἀπ' αὐτῆς παραγινομένας
[3, 36]	εἰς κενὸν ἔδραμον, ἀλλ' ἐν	πίστει	καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι εἰς
[3, 25]	παρὰ τὸ ἦθος τὸ ἀποστολικὸν	ἐναλλάττει	χαρακτήρ, ἥ τε γνώμη καὶ
[3, 0]	Οὐεσπασιανὸς τοὺς ἐκ Δαυὶδ ἀναζητεῖσθαι	προστάττει.	ΙΓ Ὡς δεύτερος Ἀλεξανδρέων ἡγεῖται
[3, 0]	τοὺς ἀπὸ γένους Δαυὶδ ἀναιρεῖσθαι	προστάττει.	Κ Περὶ τῶν πρὸς γένους
[3, 6]	ἂν ὑποστειλαίμην εἰπεῖν ἅ μοι	κελεύει	τὸ πάθος· οἶμαι Ῥωμαίων βραδυνάντων
[3, 0]	συγγραμμάτων. Ι Ὅπως τῶν θείων	μνημονεύει	βιβλίων. ΙΑ Ὡς μετὰ Ἰάκωβον
[3, 11]	οὗ καὶ ἡ τοῦ εὐαγγελίου	μνημονεύει	γραφή, τοῦ τῆς αὐτόθι παροικίας
[3, 31]	διατριβουσῶν προφητικοῦ τε χαρίσματος ἠξιωμένων	μνημονεύει,	κατὰ λέξιν ὧδέ πως λέγων·
[3, 36]	Εἰρηναῖος, καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ	μνημονεύει,	λέγων οὕτως· Ὡς εἶπέν τις
[3, 10]	αὐτὸς ἐν τοῖς ἰδίοις αὐτοῦ	μνημονεύει	λόγοις. Πρὸς τούτοις εὔλογον καταλέξαι
[3, 29]	καὶ ἡ τοῦ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις	μνημονεύει·	οὗτοι Νικόλαον ἕνα τῶν ἀμφὶ
[3, 39]	ὑπὸ τῶν τοῦ Φιλίππου θυγατέρων	μνημονεύει,	τὰ νῦν σημειωτέον· νεκροῦ γὰρ
[3, 4]	αὐτοῦ καταλέγων ἐξ ὀνόματος αὐτῶν	μνημονεύει.	Τιμόθεός γε μὴν τῆς ἐν
[3, 31]	ὁμοῦ τε αὐτοῦ καὶ Φιλίππου	μνημονεύει	τοῦ ἀποστόλου τῶν τε τούτου
[3, 2]	πρῶτος κληροῦται τὴν ἐπισκοπὴν Λίνος.	Μνημονεύει	τούτου Τιμοθέῳ γράφων ἀπὸ Ῥώμης
[3, 39]	Εἰρηναῖος ὡς μόνων αὐτῷ γραφέντων	μνημονεύει,	ὧδέ πως λέγων· Ταῦτα δὲ
[3, 34]	Κλήμης Εὐαρέστῳ παραδοὺς τὴν λειτουργίαν	ἀναλύει	τὸν βίον, τὰ πάντα προστὰς
[3, 28]	αὐτοῦ ζητήσει ταῦτα περὶ αὐτοῦ	γράφει·	Ἀλλὰ καὶ Κήρινθος ὁ δι'
[3, 32]	Χριστὸν πίστεως ἐπὶ Δομετιανοῦ μαρτυρίαν,	γράφει	δὲ οὕτως· ἔρχονται οὖν καὶ
[3, 36]	ἐπίδειξιν τῶν εἰρημένων παραθέσθαι ἄξιον.	Γράφει	δὴ οὖν κατὰ λέξιν· ἀπὸ
[3, 36]	ταύταις καὶ τῇ Ῥωμαίων ἐκκλησίᾳ	γράφει,	ᾗ καὶ παράκλησιν προτείνει ὡς
[3, 23]	πρὸς τὰς αἱρέσεις ὧδέ πως	γράφει	κατὰ λέξιν· καὶ πάντες οἱ
[3, 4]	τε καὶ Ἀσίας καὶ Βιθυνίας	γράφει.	Ὅσοι δὲ τούτων καὶ τίνες
[3, 36]	κατὰ τὴν Ἔφεσον ἐπιστολὴν ἐκκλησίᾳ	γράφει,	ποιμένος αὐτῆς μνημονεύων Ὀνησίμου, ἑτέραν
[3, 6]	τῷ ἕκτῳ δὲ βιβλίῳ οὕτως	γράφει·	τῶν δ' ὑπὸ τοῦ λιμοῦ
[3, 32]	ἱερὸς τῶν ἀποστόλων χορὸς διάφορον	εἰλήφει	τοῦ βίου τέλος παρεληλύθει τε
[3, 24]	ὧν αὐτὸς ἱκανῶς τὴν ἀλήθειαν	κατειλήφει	ἐκ τῆς ἅμα Παύλῳ συνουσίας
[3, 5]	ἡβηδὸν γυναιξὶν ἅμα καὶ παισὶ	ξίφει	καὶ λιμῷ καὶ μυρίοις ἄλλοις
[3, 7]	ἀριθμὸν ὁ συγγραφεὺς λιμῷ καὶ	ξίφει	μυριάδας ἑκατὸν καὶ δέκα διαφθαρῆναί
[3, 37]	Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος	ἔχει	διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ' ἐπὶ
[3, 33]	ἀπολογίας, ἧς ἡ ἑρμηνεία τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον· Καίτοι εὑρήκαμεν καὶ
[3, 36]	τὴν ἐπισκοπὴν κεκληρωμένος. Λόγος δ'	ἔχει	τοῦτον ἀπὸ Συρίας ἐπὶ τὴν
[3, 39]	ἣν τὸ καθ' Ἑβραίους εὐαγγέλιον	περιέχει.	Καὶ ταῦτα δ' ἡμῖν ἀναγκαίως
[3, 10]	Μωυσέως, ἃ τούς τε νόμους	περιέχει	καὶ τὴν τῆς ἀνθρωπογονίας παράδοσιν
[3, 1]	Θωμᾶς μέν, ὡς ἡ παράδοσις	περιέχει,	τὴν Παρθίαν εἴληχεν, Ἀνδρέας δὲ
[3, 32]	ἐπαναστάσεως δήμων τὸν καθ' ἡμῶν	κατέχει	λόγος ἀνακινηθῆναι διωγμόν· ἐν ᾧ
[3, 24]	ἐπάναγκες ἐπὶ τὴν γραφὴν ἐλθεῖν	κατέχει	λόγος. Ματθαῖός τε γὰρ πρότερον
[3, 18]	ἡμῶν ἄτοπον ἐπινοήσαντος. ~Ἐν τούτῳ	κατέχει	λόγος τὸν ἀπόστολον ἅμα καὶ
[3, 19]	γένους Δαυὶδ ἀναιρεῖσθαι προστάξαντος, παλαιὸς	κατέχει	λόγος τῶν αἱρετικῶν τινας κατηγορῆσαι
[3, 11]	γενομένην ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ λόγος	κατέχει	τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν τοῦ
[3, 38]	σαφέστατα παρίστησιν ὅτι μὴ νέον	ὑπάρχει	τὸ σύγγραμμα, ὅθεν δὴ καὶ
[3, 18]	φερομένης ἐν τῇ Ἰωάννου λεγομένῃ	Ἀποκαλύψει,	αὐταῖς συλλαβαῖς ἐν πέμπτῳ τῶν
[3, 23]	τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν ἐμήν.	Στῆθι,	πίστευσον· Χριστός με ἀπέστειλεν. Ὃ
[3, 6]	οἱ στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι.	Ἴθι,	γενοῦ μοι τροφὴ καὶ τοῖς
[3, 23]	ὁμοῦ καὶ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τὰς	αὐτόθι	διεῖπεν ἐκκλησίας, ἀπὸ τῆς κατὰ
[3, 5]	ἐκκλησίας κατά τινα χρησμὸν τοῖς	αὐτόθι	δοκίμοις δι' ἀποκαλύψεως ἐκδοθέντα πρὸ
[3, 21]	διαδέχεται Κέρδων. Τρίτος οὗτος τῶν	αὐτόθι	μετὰ τὸν πρῶτον Ἀννιανὸν προέστη.
[3, 11]	εὐαγγελίου μνημονεύει γραφή, τοῦ τῆς	αὐτόθι	παροικίας θρόνου ἄξιον εἶναι δοκιμάσαι,
[3, 5]	τῆς Ἰουδαίας, αὐτοκράτωρ πρὸς τῶν	αὐτόθι	στρατοπέδων ἀναγορευθείς. Τὴν ἐπὶ Ῥώμης
[3, 5]	πᾶσί τε Ἰακώβου, τοῦ τὸν	αὐτόθι	τῆς ἐπισκοπῆς θρόνον πρώτου μετὰ
[3, 8]	γραφῇ παραθεῖναι. ~Καὶ δὴ λαβὼν	ἀνάγνωθι	τὰ κατὰ τὴν ἕκτην τῶν
[3, 23]	ἐπέγραψεν αὐτοῦ συγγράμματι· λαβὼν δὲ	ἀνάγνωθι	ὧδέ πως ἔχουσαν καὶ αὐτοῦ
[3, 33]	τὴν ψευδώνυμον γνῶσιν ἀντικηρύττειν ἐπεχείρουν.	~ΧΧΧΙΙΙ.	Τοσοῦτός γε μὴν ἐν πλείοσι
[3, 32]	τὴν τῶν ἑξῆς προΐωμεν ἱστορίαν.	~ΧΧΧΙΙ.	Μετὰ Νέρωνα καὶ Δομετιανὸν κατὰ
[3, 29]	ἑτέρᾳ παρ' ἣν ἔγημε κεχρῆσθαι	γυναικί,	τῶν τε ἐκείνου τέκνων τὰς
[3, 36]	καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐν	σαρκὶ	αὐτὸν οἶδα καὶ πιστεύω ὄντα.
[3, 29]	φωνῇ τῇ ὅτι παραχρᾶσθαι τῇ	σαρκὶ	δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ
[3, 29]	περισπουδάστων ἡδονῶν τὸ παραχρᾶσθαι τῇ	σαρκὶ	ἐδίδασκεν. Οὐ γάρ, οἶμαι, ἐβούλετο
[3, 29]	καὶ τὸν Ματθίαν οὕτω διδάξαι,	σαρκὶ	μὲν μάχεσθαι καὶ παραχρᾶσθαι μηδὲν
[3, 24]	θεσπέσιοι καὶ ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς,	φημὶ	δὲ τοῦ Χριστοῦ τοὺς ἀποστόλους,
[3, 6]	δ' ἀκοῦσαι. Καὶ ἔγωγε, μὴ	δόξαιμι	τερατεύεσθαι τοῖς αὖθις ἀνθρώποις, κἂν
[3, 36]	με καὶ ἴδετε ὅτι οὐκ	εἰμὶ	δαιμόνιον ἀσώματον· καὶ εὐθὺς αὐτοῦ
[3, 36]	κατακριθεὶς πρὸς θηρία, ὅτι σῖτος	εἰμι	θεοῦ καὶ δι' ὀδόντων θηρίων
[3, 6]	ἀψύχοις ἀναίδειαν τοῦ λιμοῦ λέγειν;	εἶμι	γὰρ αὐτοῦ δηλώσων ἔργον ὁποῖον
[3, 30]	γε Παῦλος οὐκ ὀκνεῖ ἔν	τινι	ἐπιστολῇ τὴν αὐτοῦ προσαγορεῦσαι σύζυγον,
[3, 6]	πολέμῳ καὶ λιμῷ καὶ στάσει,	τίνι	σε τηρῶ; τὰ μὲν παρὰ
[3, 24]	φροντίδα. Καὶ τοῦτ' ἔπραττον ἅτε	μείζονι	καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐξυπηρετούμενοι διακονίᾳ.
[3, 24]	πρὸς τοῦ θείου πνεύματος οἷα	κρείττονι	παραπεφυλαγμένης. Ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν
[3, 4]	μαρτύρεται καθ' ἃ παρέδοσαν αὐτῷ	οἱ	ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται
[3, 20]	ὁ Ἡγήσιππος· ~Ἔτι δὲ περιῆσαν	οἱ	ἀπὸ γένους τοῦ κυρίου υἱωνοὶ
[3, 0]	Ὅποι γῆς ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν	οἱ	ἀπόστολοι. Β Τίς πρῶτος τῆς
[3, 8]	φωνὰς βοῶν διετέλει. Νομίσαντες δ'	οἱ	ἄρχοντες ὅπερ ἦν, δαιμονιώτερον εἶναι
[3, 6]	μηνύσῃ δράκα μίαν κεκρυμμένων ἀλφίτων.	Οἱ	βασανισταὶ δ' οὐδ' ἐπείνων καὶ
[3, 20]	Ῥωμαίων σύγκλητος βουλὴ ψηφίζεται· ἱστοροῦσιν	οἱ	γραφῇ τὰ κατὰ τοὺς χρόνους
[3, 20]	ἔχουσιν ἢ πόσων χρημάτων κυριεύουσιν.	Οἱ	δὲ εἶπαν ἀμφοτέροις ἐννακισχίλια δηνάρια
[3, 24]	πρὸς τοῦ Χριστοῦ πραχθέντα παραδίδωσιν,	οἱ	δὲ λοιποὶ τρεῖς εὐαγγελισταὶ τὰ
[3, 6]	μέν, εἰ πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν ὄντες,	οἱ	δὲ πενέστεροι κριθῆς· ἔπειτα κατακλείοντες
[3, 6]	ἐπινοηθείη, καθ' ἡμέραν εἰσπηδῶντες ἥρπαζον	οἱ	δορυφόροι. Δεινὴ δὲ τὸ γύναιον
[3, 6]	πάθη, ξηροῖς δὲ τοῖς ὄμμασιν	οἱ	δυσθανατοῦντες ἐθεώρουν τοὺς φθάσαντας ἀναπαύσασθαι,
[3, 5]	γεγόνασιν πολιορκίαι, ἀλλὰ καὶ ὁπόσα	οἱ	ἐπ' αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἂν
[3, 7]	ἐπὶ σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι	οἱ	ἐχθροί σου χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν
[3, 24]	κατείλεκται, ταύτῃ ἂν γένοιτο δῆλον.	Οἱ	θεσπέσιοι καὶ ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς,
[3, 6]	καὶ τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον	οἱ	θυμοί, σύμβουλον λαβοῦσα τὴν ὀργὴν
[3, 8]	ἑορτήν, ἣ πεντηκοστὴ καλεῖται, νύκτωρ	οἱ	ἱερεῖς παρελθόντες εἰς τὸ ἱερόν,
[3, 6]	δὲ τοὺς προσήκοντας οὔτε ἴσχυον	οἱ	κάμνοντες καὶ τὸ διευτονοῦν ὤκνει
[3, 23]	καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι μαρτυροῦσιν	οἱ	κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἰωάννῃ τῷ
[3, 6]	ἦν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμπνέοντας	οἱ	λῃσταὶ διηρεύνων, μή τις ὑπὸ
[3, 6]	νὺξ θανάτου γέμουσα. Καὶ τούτων	οἱ	λῃσταὶ χαλεπώτεροι. Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς
[3, 24]	οὖν ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν καὶ	οἱ	λοιποὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν φοιτηταί,
[3, 8]	τούτοις· Τὸν γοῦν ἄθλιον δῆμον	οἱ	μὲν ἀπατεῶνες καὶ καταψευδόμενοι τοῦ
[3, 6]	τὰ σώματα τῶν ἀθλίων· ὧν	οἱ	μὲν ἔτι συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς
[3, 10]	τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν βασιλέως	οἱ	μετὰ Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ'
[3, 3]	προτέρα, ἀνωμολόγηται, ταύτῃ δὲ καὶ	οἱ	πάλαι πρεσβύτεροι ὡς ἀναμφιλέκτῳ ἐν
[3, 4]	αὐτὸς ὠνόμασεν, συστρατιῶται γεγόνασιν, ὧν	οἱ	πλείους ἀλήστου πρὸς αὐτοῦ μνήμης
[3, 39]	τὰ πολλὰ λέγουσιν ἔχαιρον ὥσπερ	οἱ	πολλοί, ἀλλὰ τοῖς τἀληθῆ διδάσκουσιν,
[3, 23]	γράφει κατὰ λέξιν· καὶ πάντες	οἱ	πρεσβύτεροι μαρτυροῦσιν οἱ κατὰ τὴν
[3, 27]	ἐσφετερίζετο Ἐβιωναίους τούτους οἰκείως ἐπεφήμιζον	οἱ	πρῶτοι, πτωχῶς καὶ ταπεινῶς τὰ
[3, 6]	δὲ καὶ δουλείαν ὁ λιμός,	οἱ	στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι. Ἴθι,
[3, 6]	οὐ διελάνθανον, πανταχοῦ δ' ἐφίσταντο	οἱ	στασιασταὶ καὶ τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς,
[3, 6]	λοιπὸν κατακαλύψασα ἐφύλαττεν. Εὐθέως δ'	οἱ	στασιασταὶ παρῆσαν καὶ τῆς ἀθεμίτου
[3, 6]	πεπλήρωτο γυναικῶν καὶ βρεφῶν λελυμένων,	οἱ	στενωποὶ δὲ γερόντων νεκρῶν, παῖδες
[3, 5]	ὡς ἂν ἐκ μέρους ἔχοιεν	οἱ	τῇδε τῇ γραφῇ ἐντυγχάνοντες εἰδέναι
[3, 6]	ἔτι συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς ἐδόκουν,	οἱ	τηκόμενοι δὲ ἤδη παρωδεύοντο, καὶ
[3, 29]	ἁπλῶς καὶ ἀβασανίστως, ἀνέδην ἐκπορνεύουσιν	οἱ	τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. Πυνθάνομαι
[3, 5]	συνερρύη κακά, ὅπως τε μάλιστα	οἱ	τῆς Ἰουδαίας οἰκήτορες εἰς ἔσχατα
[3, 25]	εὐαγγέλιον κατέλεξαν, ᾧ μάλιστα Ἑβραίων	οἱ	τὸν Χριστὸν παραδεξάμενοι χαίρουσιν. Ταῦτα
[3, 6]	Ταύτης τὴν μὲν ἄλλην κτῆσιν	οἱ	τύραννοι διήρπασαν, ὅσην ἐκ τῆς
[3, 6]	ἦν, καὶ διὰ χειρῶν ἐχώρουν	οἱ	φίλτατοι πρὸς ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες τὰ
[3, 18]	τὰ ἐν αὐτῷ μαρτύρια παραδοῦναι,	οἵ	γε καὶ τὸν καιρὸν ἐπ'
[3, 6]	ἐνδείας ἀνέργαστον τὸν σῖτον ἤσθιον,	οἳ	δ' ἔπεσσον ὡς ἥ τε
[3, 6]	τροφήν, σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὐτῷ.	Οἳ	δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες ὥσπερ
[3, 6]	ἀφεώρα, τοὺς στασιαστὰς ζῶντας ἀπολιπών.	Οἳ	δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἐκ
[3, 38]	οἳ μὲν τὸν εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν,	οἳ	δὲ τὸν Κλήμεντα τοῦτον αὐτὸν
[3, 9]	λόγον, πεποίηται καὶ πρὸς ἄλλους,	οἳ	διαβάλλειν καὶ αὐτοὶ τὰ πάτρια
[3, 32]	διὰ τῆς τῶν ἑτεροδιδασκάλων ἀπάτης,	οἳ	καὶ ἅτε μηδενὸς ἔτι τῶν
[3, 37]	τῆς τῶν ἀποστόλων ἐπέχοντες διαδοχῆς·	οἳ	καὶ, ἅτε τηλικῶνδε ὄντες θεοπρεπεῖς
[3, 7]	τὴν τῶν ἱερῶν εὐαγγελιστῶν γραφήν,	οἳ	καὶ αὐτὰς αὐτοῦ παρατέθεινται τὰς
[3, 36]	λεοπάρδοις, ὅ ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα,	οἳ	καὶ εὐεργετούμενοι χείρονες γίνονται, ἐν
[3, 38]	γλώττης ἐγγράφως ὡμιληκότος τοῦ Παύλου,	οἳ	μὲν τὸν εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν, οἳ
[3, 6]	δ' ἐμοὶ μεινάτω. Μετὰ ταῦθ'	οἳ	μὲν τρέμοντες ἐξῄεσαν, πρὸς ἓν
[3, 23]	ὥρας λαβομένῳ προσφθείρονταί τινες ἥλικες	ἀργοὶ	καὶ ἀπερρωγότες, ἐθάδες κακῶν, καὶ
[3, 4]	ἀναλέξοιτο. Τούτου γὰρ οὖν μυρίοι	συνεργοὶ	καὶ, ὡς αὐτὸς ὠνόμασεν, συστρατιῶται
[3, 10]	ἐπιμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ	δέοι,	θνῄσκειν ἡδέως» Καὶ ταῦτα δὲ
[3, 7]	παντὶ συμβεβηκότων ἔθνει, οὐδὲν ἂν	δέοι	ταῖς ἱστορίαις ἐπιλέγειν, ταῦτα δ'
[3, 24]	δυνάμει θαρσοῦντες, τὸ μὲν ἐν	πειθοῖ	καὶ τέχνῃ λόγων τὰ τοῦ
[3, 39]	καὶ παρηκολουθηκώς τις τοῖς πρεσβυτέροις	ἔλθοι,	τοὺς τῶν πρεσβυτέρων ἀνέκρινον λόγους,
[3, 10]	πολλοῖς ἐπέδωκα τὴν ἱστορίαν, ὧν	ἔνιοι	καὶ παρατετεύχεσαν τῷ πολέμῳ, καθάπερ
[3, 23]	πόλεων, ἧς καὶ τοὔνομα λέγουσιν	ἔνιοι,	καὶ τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς,
[3, 6]	παλαιοῦ σπαράγματα· τὰς γὰρ ἶνας	ἔνιοι	συλλέγοντες, ἐλάχιστον σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν
[3, 24]	μαθηταί, ἄλλοι τε ἐπὶ τούτοις	μυρίοι·	ὅμως δ' οὖν ἐξ ἁπάντων
[3, 4]	φωνῶν ἀναλέξοιτο. Τούτου γὰρ οὖν	μυρίοι	συνεργοὶ καὶ, ὡς αὐτὸς ὠνόμασεν,
[3, 24]	ταύτῃ ἂν γένοιτο δῆλον. Οἱ	θεσπέσιοι	καὶ ὡς ἀληθῶς θεοπρεπεῖς, φημὶ
[3, 4]	Ὅσοι δὲ τούτων καὶ τίνες	γνήσιοι	ζηλωταὶ γεγονότες τὰς πρὸς αὐτῶν
[3, 39]	τὸν δεύτερον, εἰ μή τις	ἐθέλοι	τὸν πρῶτον, τὴν ἐπ' ὀνόματος
[3, 9]	ἀφ' οἵου γένους ὡρμᾶτο, ἀγνοεῖν.	Δηλοῖ	δὲ πάλιν αὐτὸς καὶ τοῦτο,
[3, 23]	τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως ταὐτὸ τοῦτο	δηλοῖ	διὰ τούτων· Ἀλλὰ καὶ ἡ
[3, 19]	τοῦ Χριστοῦ φερόντων. Ταῦτα δὲ	δηλοῖ	κατὰ λέξιν ὧδέ πως λέγων
[3, 24]	ἰδίας γραφῆς ὁ μὲν Ματθαῖος	δηλοῖ	λέγων· ἀκούσας δὲ ὅτι Ἰωάννης
[3, 7]	πρόρρησιν, δι' ἧς αὐτὰ ταῦτα	δηλοῖ	ὧδέ πως προφητεύων· οὐαὶ δὲ
[3, 3]	ὁμολογουμένην, τοσαῦτα· τοῦ δὲ Παύλου	πρόδηλοι	καὶ σαφεῖς αἱ δεκατέσσαρες· ὅτι
[3, 6]	τρέμοντες ἐξῄεσαν, πρὸς ἓν τοῦτο	δειλοὶ	καὶ μόλις ταύτης τῆς τροφῆς
[3, 37]	χαρίσματι λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ	ἄλλοι	δ' ἐπὶ τούτοις πλείους ἐγνωρίζοντο
[3, 27]	τοῦ κατ' αὐτὴν βίου σωθησομένοις.	Ἄλλοι	δὲ παρὰ τούτους τῆς αὐτῆς
[3, 24]	μὲν ἀπόστολοι, ἑβδομήκοντα δὲ μαθηταί,	ἄλλοι	τε ἐπὶ τούτοις μυρίοι· ὅμως
[3, 39]	πολλὰ λέγουσιν ἔχαιρον ὥσπερ οἱ	πολλοί,	ἀλλὰ τοῖς τἀληθῆ διδάσκουσιν, οὐδὲ
[3, 6]	καὶ τὸ κατὰ σφᾶς ἄδηλον·	πολλοὶ	γοῦν τοῖς ὑπ' αὐτῶν θαπτομένοις
[3, 6]	τοῖς ὑπ' αὐτῶν θαπτομένοις ἐπαπέθνῃσκον,	πολλοὶ	δ' ἐπὶ τὰς θήκας, πρὶν
[3, 6]	τοὺς ὑπ' ἐνδείας τεθνηξομένους αὐτίκα.	Πολλοὶ	δὲ λάθρα τὰς κτήσεις ἑνὸς
[3, 0]	γῆς ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν οἱ	ἀπόστολοι.	Β Τίς πρῶτος τῆς Ῥωμαίων
[3, 24]	σωτῆρος ἡμῶν φοιτηταί, δώδεκα μὲν	ἀπόστολοι,	ἑβδομήκοντα δὲ μαθηταί, ἄλλοι τε
[3, 8]	τὴν χώραν ἅρματα καὶ φάλαγγες	ἔνοπλοι	διᾴττουσαι τῶν νεφῶν καὶ κυκλούμεναι
[3, 36]	ἑτοίμων, ἃ καὶ εὔχομαι σύντομά	μοι	εὑρεθῆναι· ἃ καὶ κολακεύσω συντόμως
[3, 36]	μὴ θέλῃ, ἐγὼ προσβιάσομαι. Συγγνώμην	μοι	ἔχετε· τί μοι συμφέρει, ἐγὼ
[3, 36]	ἀναστάντα» Καὶ ἑξῆς ἐπιφέρει· Ἐγράψατέ	μοι	καὶ ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος, ἵν'
[3, 30]	τῇ μετὰ χεῖρας ὑποθέσει, ἐνταῦθά	μοι	κατὰ καιρὸν κείσθω. ~ΧΧΧΙ. Παύλου
[3, 24]	τῆς τῶν ἐντευξομένων ἕνεκεν, ἐνταῦθά	μοι	κείσθω. Φέρε δέ, καὶ τοῦδε
[3, 6]	Οὐκ ἂν ὑποστειλαίμην εἰπεῖν ἅ	μοι	κελεύει τὸ πάθος· οἶμαι Ῥωμαίων
[3, 23]	ψυχῆς κατέλιπον. Ἀλλ' ἵππος ἤδη	μοι	παρέστω, καὶ ἡγεμὼν γενέσθω μοί
[3, 36]	προσβιάσομαι. Συγγνώμην μοι ἔχετε· τί	μοι	συμφέρει, ἐγὼ γινώσκω, νῦν ἄρχομαι
[3, 23]	μοι παρέστω, καὶ ἡγεμὼν γενέσθω	μοί	τις τῆς ὁδοῦ. Ἥλαυνεν, ὥσπερ
[3, 6]	δὲ ἀμφοτέρων χαλεπώτεροι. Ἴθι, γενοῦ	μοι	τροφὴ καὶ τοῖς στασιασταῖς ἐρινὺς
[3, 36]	δεδικαίωμαι. Ὀναίμην τῶν θηρίων τῶν	ἐμοὶ	ἑτοίμων, ἃ καὶ εὔχομαι σύντομά
[3, 6]	βέβρωκα, καὶ τὸ λοιπὸν δ'	ἐμοὶ	μεινάτω. Μετὰ ταῦθ' οἳ μὲν
[3, 36]	συστάσεις, σκορπισμοὶ ὀστέων, συγκοπαὶ μελῶν,	ἀλεσμοὶ	ὅλου τοῦ σώματος, κολάσεις τοῦ
[3, 36]	καὶ σταυρὸς θηρίων τε συστάσεις,	σκορπισμοὶ	ὀστέων, συγκοπαὶ μελῶν, ἀλεσμοὶ ὅλου
[3, 6]	τοῦ λιμοῦ μᾶλλον ἐξέκαιον οἱ	θυμοί,	σύμβουλον λαβοῦσα τὴν ὀργὴν μετὰ
[3, 6]	κατέπιπτον ὅπῃ τινὰ τὸ πάθος	καταλαμβάνοι.	Θάπτειν δὲ τοὺς προσήκοντας οὔτε
[3, 4]	γεγονότες τὰς πρὸς αὐτῶν ἱδρυθείσας	ἱκανοὶ	ποιμαίνειν ἐδοκιμάσθησαν ἐκκλησίας, οὐ ῥᾴδιον
[3, 20]	ἐπίγειος, ἐπουράνιος δὲ καὶ ἀγγελικὴ	τυγχάνοι,	ἐπὶ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος γενησομένη,
[3, 31]	παρ' αὐτῷ. Τούτῳ δὲ ἦσαν	παρθένοι	θυγατέρες τέσσαρες προφητεύουσαι. Τὰ μὲν
[3, 31]	καὶ δύο θυγατέρες αὐτοῦ γεγηρακυῖαι	παρθένοι	καὶ ἡ ἑτέρα αὐτοῦ θυγάτηρ
[3, 25]	μάλιστα Ἑβραίων οἱ τὸν Χριστὸν	παραδεξάμενοι	χαίρουσιν. Ταῦτα δὲ πάντα τῶν
[3, 39]	ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν· καὶ	προσευξάμενοι	εἶπαν» Καὶ ἄλλα δὲ ὁ
[3, 36]	καὶ παράκλησιν προτείνει ὡς μὴ	παραιτησάμενοι	τοῦ μαρτυρίου τῆς ποθουμένης αὐτὸν
[3, 26]	ἀλλ' οὗτοι μὲν τούτους σωτῆρας	ἐπιγραψάμενοι	τῆς ἀληθοῦς ἀποπεπτώκασιν ἐλπίδος· ~Ἄλλους
[3, 24]	καὶ ἀρετῇ πάσῃ τὰς ψυχὰς	κεκοσμημένοι,	τὴν δὲ γλῶτταν ἰδιωτεύοντες, τῇ
[3, 8]	προσεῖχον οὔτ' ἐπίστευον, ἀλλ' ὡς	ἐμβεβροντημένοι	καὶ μήτε ὄμματα μήτε ψυχὴν
[3, 8]	δῆμον οἱ μὲν ἀπατεῶνες καὶ	καταψευδόμενοι	τοῦ θεοῦ τηνικαῦτα παρέπειθον, τοῖς
[3, 6]	καὶ παρεφέροντο ταῖς τε θύραις	ἐνσειόμενοι	μεθυόντων τρόπον καὶ ὑπ' ἀμηχανίας
[3, 6]	συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς ἐδόκουν, οἱ	τηκόμενοι	δὲ ἤδη παρωδεύοντο, καὶ κτείνειν
[3, 37]	ξένοις τισὶ τόποις αὐτὸ μόνον	καταβαλλόμενοι	ποιμένας τε καθιστάντες ἑτέρους τούτοις
[3, 37]	τὰς οὐσίας, εἶτα δὲ ἀποδημίας	στελλόμενοι	ἔργον ἐπετέλουν εὐαγγελιστῶν, τοῖς ἔτι
[3, 4]	ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται	γενόμενοι	τοῦ λόγου, οἷς καί φησιν
[3, 37]	τοῦ θείου λόγου τὴν ψυχὴν	πληττόμενοι,	τὴν σωτήριον πρότερον ἀπεπλήρουν παρακέλευσιν,
[3, 6]	ἀκόλους ἀνέφερον. Ἐτύπτοντο δὲ γέροντες	ἀντεχόμενοι	τῶν σιτίων, καὶ κόμης ἐσπαράσσοντο
[3, 24]	τοὺς ἀποστόλους, τὸν βίον ἄκρως	κεκαθαρμένοι	καὶ ἀρετῇ πάσῃ τὰς ψυχὰς
[3, 7]	τῆς Ἱεροσολύμων πόλεως τὰς διατριβὰς	ποιούμενοι,	ἕρκος ὥσπερ ὀχυρώτατον παρέμενον τῷ
[3, 24]	τῆς περὶ τὸ λογογραφεῖν μικρὰν	ποιούμενοι	φροντίδα. Καὶ τοῦτ' ἔπραττον ἅτε
[3, 37]	τοῦ τῆς πίστεως λόγου κηρύττειν	φιλοτιμούμενοι	καὶ τὴν τῶν θείων εὐαγγελίων
[3, 27]	παρθένου καὶ ἁγίου πνεύματος μὴ	ἀρνούμενοι	γεγονέναι τὸν κύριον, οὐ μὴν
[3, 36]	ἐστιν στρατιωτικὸν τάγμα, οἳ καὶ	εὐεργετούμενοι	χείρονες γίνονται, ἐν δὲ τοῖς
[3, 24]	ἅτε μείζονι καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον	ἐξυπηρετούμενοι	διακονίᾳ. Ὁ γοῦν Παῦλος πάντων
[3, 24]	θαυματουργῷ τοῦ Χριστοῦ δυνάμει μόνῃ	χρώμενοι,	τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας τὴν
[3, 27]	μόνῳ τῷ καθ' Ἑβραίους λεγομένῳ	χρώμενοι,	τῶν λοιπῶν σμικρὸν ἐποιοῦντο λόγον·
[3, 6]	τὴν μὲν ἄλλην κτῆσιν οἱ	τύραννοι	διήρπασαν, ὅσην ἐκ τῆς Περαίας
[3, 24]	ὑπομνήματα Ματθαῖος ἡμῖν καὶ Ἰωάννης	μόνοι	καταλελοίπασιν· οὓς καὶ ἐπάναγκες ἐπὶ
[3, 20]	οἱ ἀπὸ γένους τοῦ κυρίου	υἱωνοὶ	Ἰούδα τοῦ κατὰ σάρκα λεγομένου
[3, 37]	ἔτι τότε δι' αὐτῶν πλεῖσται	παράδοξοι	δυνάμεις ἐνήργουν, ὥστε ἀπὸ πρώτης
[3, 20]	αὐτοῦ ὁποία τις εἴη καὶ	ποῖ	καὶ πότε φανησομένη, λόγον δοῦναι
[3, 32]	Συμεῶνα τῶν αὐτοπτῶν καὶ αὐτηκόων	εἴποι	ἄν τις γεγονέναι τοῦ κυρίου,
[3, 24]	ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν καὶ οἱ	λοιποὶ	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν φοιτηταί, δώδεκα
[3, 24]	Χριστοῦ πραχθέντα παραδίδωσιν, οἱ δὲ	λοιποὶ	τρεῖς εὐαγγελισταὶ τὰ μετὰ τὴν
[3, 0]	~Α	Ὅποι	γῆς ἐκήρυξαν τὸν Χριστὸν οἱ
[3, 6]	γυναικῶν καὶ βρεφῶν λελυμένων, οἱ	στενωποὶ	δὲ γερόντων νεκρῶν, παῖδες δὲ
[3, 25]	ἥν τινες, ὡς ἔφην, ἀθετοῦσιν,	ἕτεροι	δὲ ἐγκρίνουσιν τοῖς ὁμολογουμένοις. Ἤδη
[3, 6]	τὸ ἁρπαγησόμενον ὡς ἀδικηθέντες ἦσαν	ὠμότεροι,	δεινὰς δὲ βασάνων ὁδοὺς ἐπενόουν
[3, 6]	γένησθε μήτε μαλακώτεροι γυναικὸς μήτε	συμπαθέστεροι	μητρός. Εἰ δ' ὑμεῖς εὐσεβεῖς
[3, 6]	πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν ὄντες, οἱ δὲ	πενέστεροι	κριθῆς· ἔπειτα κατακλείοντες ἑαυτοὺς εἰς
[3, 23]	κατὰ λέξιν· καὶ πάντες οἱ	πρεσβύτεροι	μαρτυροῦσιν οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν
[3, 3]	ταύτῃ δὲ καὶ οἱ πάλαι	πρεσβύτεροι	ὡς ἀναμφιλέκτῳ ἐν τοῖς σφῶν
[3, 6]	ἀντικατηλλάξαντο μέτρου, πυρῶν μέν, εἰ	πλουσιώτεροι	τυγχάνοιεν ὄντες, οἱ δὲ πενέστεροι
[3, 6]	ἐγὼ βέβρωκα· μὴ γένησθε μήτε	μαλακώτεροι	γυναικὸς μήτε συμπαθέστεροι μητρός. Εἰ
[3, 6]	λιμός, οἱ στασιασταὶ δὲ ἀμφοτέρων	χαλεπώτεροι.	Ἴθι, γενοῦ μοι τροφὴ καὶ
[3, 6]	γέμουσα. Καὶ τούτων οἱ λῃσταὶ	χαλεπώτεροι.	Τυμβωρυχοῦντες γοῦν τὰς οἰκίας, ἐσύλων
[3, 7]	σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι οἱ	ἐχθροί	σου χάρακα, καὶ περικυκλώσουσίν σε,
[3, 7]	ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρις οὗ πληρωθῶσιν	καιροὶ	ἐθνῶν» Καὶ πάλιν· Ὅταν δὲ
[3, 24]	ῥημάτων ἀρρήτων ἀξιωθεὶς ἐπακοῦσαι. Οὐκ	ἄπειροι	μὲν οὖν ὑπῆρχον τῶν αὐτῶν
[3, 6]	καθ' ἡμέραν εἰσπηδῶντες ἥρπαζον οἱ	δορυφόροι.	Δεινὴ δὲ τὸ γύναιον ἀγανάκτησις
[3, 8]	αἴτησαι παρ' ἐμοῦ, καὶ δώσω	σοι	ἔθνη τὴν κληρονομίαν σου, καὶ
[3, 39]	φησιν λέξεων· οὐκ ὀκνήσω δέ	σοι	καὶ ὅσα ποτὲ παρὰ τῶν
[3, 7]	ἡμέραι ἐπὶ σέ, καὶ περιβαλοῦσίν	σοι	οἱ ἐχθροί σου χάρακα, καὶ
[3, 23]	τὴν ψυχὴν ἰδών, τοῦτον, ἔφη,	σοὶ	παρακατατίθεμαι μετὰ πάσης σπουδῆς ἐπὶ
[3, 23]	ἐγώ τε καὶ ὁ Χριστός	σοι	παρακατεθέμεθα ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας, ἧς
[3, 10]	ῥήμασιν ἐπιλέγει· Οὐ μὴν ἐγώ	σοι	τὸν αὐτὸν τρόπον περὶ τῆς
[3, 4]	καὶ Ἀσίας καὶ Βιθυνίας γράφει.	Ὅσοι	δὲ τούτων καὶ τίνες γνήσιοι
[3, 37]	ἡμῖν ἅπαντας ἐξ ὀνόματος ἀπαριθμεῖσθαι	ὅσοι	ποτὲ κατὰ τὴν πρώτην τῶν
[3, 18]	καταδικασθῆναι τὴν νῆσον. Γράφων γέ	τοι	ὁ Εἰρηναῖος περὶ τῆς ψήφου
[3, 39]	εἰρημένα μὴ συνεορακότα. Σφόδρα γάρ	τοι	σμικρὸς ὢν τὸν νοῦν, ὡς
[3, 6]	καὶ διὰ χειρῶν ἐχώρουν οἱ	φίλτατοι	πρὸς ἀλλήλους, ἐξαρπάζοντες τὰ ταλαίπωρα
[3, 25]	ἀποστόλων πρὸς τῶν αἱρετικῶν προφερομένας	ἤτοι	ὡς Πέτρου καὶ Θωμᾶ καὶ
[3, 33]	ἑρμηνεία τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον·	Καίτοι	εὑρήκαμεν καὶ τὴν εἰς ἡμᾶς
[3, 24]	τῶν βραχυτάτων ἐπιστολῶν γραφῇ παραδέδωκεν,	καίτοι	μυρία γε καὶ ἀπόρρητα λέγειν
[3, 30]	εἰς τὸ παντελὲς ἀπεσβηκότωνεἰρήσθω· ~Ὁ	μέντοι	Κλήμης, οὗ τὰς φωνὰς ἀρτίως
[3, 39]	ὅσα ἐμνημόνευσεν, ἀκριβῶς ἔγραψεν, οὐ	μέντοι	τάξει τὰ ὑπὸ τοῦ κυρίου
[3, 37]	τὴν οἰκουμένην. Καὶ γὰρ δὴ	πλεῖστοι	τῶν τότε μαθητῶν σφοδροτέρῳ φιλοσοφίας
[3, 23]	δύο πιστώσασθαι τὸν λόγον μαρτύρων,	πιστοὶ	δ' ἂν εἶεν οὗτοι, τῆς
[3, 37]	τῶν ἀρτίως εἰσαχθέντων γεωργίαν, ἑτέρας	αὐτοὶ	πάλιν χώρας τε καὶ ἔθνη
[3, 9]	πρὸς ἄλλους, οἳ διαβάλλειν καὶ	αὐτοὶ	τὰ πάτρια τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους
[3, 37]	τῶν θείων εὐαγγελίων παραδιδόναι γραφήν.	Οὗτοι	δὲ θεμελίους τῆς πίστεως ἐπὶ
[3, 27]	λατρείαν ὁμοίως ἐκείνοις περιέπειν ἐσπούδαζον.	Οὗτοι	δὲ τοῦ μὲν ἀποστόλου πάμπαν
[3, 26]	νεκρῶν ἀναστάσεως ἐκκλησιαστικὰ δόγματα. ἀλλ'	οὗτοι	μὲν τούτους σωτῆρας ἐπιγραψάμενοι τῆς
[3, 29]	ἡ τοῦ Ἰωάννου Ἀποκάλυψις μνημονεύει·	οὗτοι	Νικόλαον ἕνα τῶν ἀμφὶ τὸν
[3, 36]	τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους ὅτι	οὗτοι	πάντες οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον,
[3, 27]	οὐ μὴν ἔθ' ὁμοίως καὶ	οὗτοι	προϋπάρχειν αὐτὸν θεὸν λόγον ὄντα
[3, 23]	μαρτύρων, πιστοὶ δ' ἂν εἶεν	οὗτοι,	τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας, εἰ
[3, 23]	ἐκκλησιαστικῆς πρεσβεύσαντες ὀρθοδοξίας, εἰ δὴ	τοιοῦτοι	Εἰρηναῖος καὶ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς·
[3, 27]	Ἐβιωναίους τούτους οἰκείως ἐπεφήμιζον οἱ	πρῶτοι,	πτωχῶς καὶ ταπεινῶς τὰ περὶ
[3, 32]	αὐτὸς ἐπὶ τῷ αὐτῷ λόγῳ	ἐπὶ	Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ ἐπὶ
[3, 5]	τῆς μὲν Ἰουδαίας γῆς ἀπεληλαμένων,	ἐπὶ	δὲ τῇ τοῦ κηρύγματος διδασκαλίᾳ
[3, 13]	ταύτης διωγμὸν ἐπαρτηθῆναι τῆς αἰτίας.	~Ἐπὶ	δέκα δὲ τὸν Οὐεσπασιανὸν ἔτεσιν
[3, 32]	τῆς εἰς τὸν Χριστὸν πίστεως	ἐπὶ	Δομετιανοῦ μαρτυρίαν, γράφει δὲ οὕτως·
[3, 30]	τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἀπαγομένην τὴν	ἐπὶ	θανάτῳ, ἡσθῆναι μὲν τῆς κλήσεως
[3, 8]	ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, φωνὴ	ἐπὶ	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν, φωνὴ
[3, 4]	ἱστορεῖ. Ἀλλὰ γὰρ ὁδῷ προβαίνουσιν,	ἐπὶ	καιροῦ τὰ τῆς κατὰ χρόνους
[3, 4]	εἰληχέναι, ὡς καὶ Τίτος τῶν	ἐπὶ	Κρήτης ἐκκλησιῶν. Λουκᾶς δὲ τὸ
[3, 6]	τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν	ἐπὶ	λαχάνων συλλογὴν ἀγρίων καὶ πόας
[3, 23]	ἐπάγονται, εἶτά που καὶ νύκτωρ	ἐπὶ	λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά τι
[3, 26]	μέγα τῆς θεοσεβείας μυστή ριον	ἐπὶ	μαγείᾳ σπουδάσαι διαβαλεῖν διασῦραί τε
[3, 5]	ἀμφὶ Γάλβαν καὶ Ὄθωνα ἐνιαυτὸν	ἐπὶ	μησὶν ἓξ διαγενομένων, Οὐεσπασιανός, ταῖς
[3, 5]	ἐπ' αὐτὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἂν	ἐπὶ	μητρόπολιν ὀχυρωτάτην καταπεφευγότες δεινὰ καὶ
[3, 1]	καὶ ὕστερον ἐν τῇ Ῥώμῃ	ἐπὶ	Νέρωνος μεμαρτυρηκότος; ταῦτα Ὠριγένει κατὰ
[3, 8]	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναόν, φωνὴ	ἐπὶ	νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ ἐπὶ
[3, 37]	Οὗτοι δὲ θεμελίους τῆς πίστεως	ἐπὶ	ξένοις τισὶ τόποις αὐτὸ μόνον
[3, 8]	τῆς οἰκουμένης, ὃν αὐτὸς μὲν	ἐπὶ	Οὐεσπασιανὸν πεπληρῶσθαι ἐξείληφεν· ἀλλ' οὐχ
[3, 8]	ἐπὶ νυμφίους καὶ νύμφας, φωνὴ	ἐπὶ	πάντα τὸν λαόν. Τοῦτο μεθ'
[3, 24]	τῶν οὐρανῶν βασιλείας τὴν γνῶσιν	ἐπὶ	πᾶσαν κατήγγελλον τὴν οἰκουμένην, σπουδῆς
[3, 5]	δὲ Ἰωάννου, τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθέντος,	ἐπὶ	πᾶσί τε Ἰακώβου, τοῦ τὸν
[3, 23]	καὶ τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς,	ἐπὶ	πᾶσι τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ,
[3, 6]	τῶν ἐρριμμένων ἔτι ζῶντας διήλαυνον	ἐπὶ	πείρᾳ τοῦ σιδήρου, τοὺς δ'
[3, 32]	ὁ δηλούμενος ὡς ἂν Χριστιανὸς	ἐπὶ	πλείσταις αἰκισθεὶς ἡμέραις αὐτόν τε
[3, 39]	καὶ ἄλλην ἱστορίαν περὶ γυναικὸς	ἐπὶ	πολλαῖς ἁμαρτίαις διαβληθείσης ἐπὶ τοῦ
[3, 32]	ἐπὶ Ἀττικοῦ τοῦ ὑπατικοῦ. Καὶ	ἐπὶ	πολλαῖς ἡμέραις αἰκιζόμενος ἐμαρτύρησεν, ὡς
[3, 4]	Λίνος δέ, οὗ μέμνηται συνόντος	ἐπὶ	Ῥώμης αὐτῷ κατὰ τὴν δευτέραν
[3, 34]	ἐν τούτοις ἦν· ~Τῶν δ'	ἐπὶ	Ῥώμης ἐπισκόπων ἔτει τρίτῳ τῆς
[3, 17]	ὠμότητα οὐκ ὀλίγον τε τῶν	ἐπὶ	Ῥώμης εὐπατριδῶν τε καὶ ἐπισήμων
[3, 5]	τῶν αὐτόθι στρατοπέδων ἀναγορευθείς. Τὴν	ἐπὶ	Ῥώμης οὖν αὐτίκα στειλάμενος, Τίτῳ
[3, 18]	Φλαυίου Κλήμεντος, ἑνὸς τῶν τηνικάδε	ἐπὶ	Ῥώμης ὑπάτων, τῆς εἰς Χριστὸν
[3, 7]	ὀφθαλμῶν σου· ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι	ἐπὶ	σέ, καὶ περιβαλοῦσίν σοι οἱ
[3, 29]	ἡ λεγομένη τῶν Νικολαϊτῶν αἵρεσις	ἐπὶ	σμικρότατον συνέστη χρόνον, ἧς δὴ
[3, 20]	ἐπουράνιος δὲ καὶ ἀγγελικὴ τυγχάνοι,	ἐπὶ	συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος γενησομένη, ὁπηνίκα
[3, 4]	διαδοχῆς ἡμῖν εἰρήσεται· νῦν δ'	ἐπὶ	τὰ ἑξῆς ἴωμεν τῆς ἱστορίας.
[3, 10]	ταύτῃ πῃ δεδηλώσθω· Ἴωμεν δ'	ἐπὶ	τὰ ἑξῆς. ~Μετὰ τὴν Ἰακώβου
[3, 20]	τὰς Δομετιανοῦ τιμάς, ἐπανελθεῖν δ'	ἐπὶ	τὰ οἰκεῖα μετὰ τοῦ καὶ
[3, 23]	τὴν Ἔφεσον, ἀπῄει παρακαλούμενος καὶ	ἐπὶ	τὰ πλησιόχωρα τῶν ἐθνῶν, ὅπου
[3, 4]	ἀκολούθων τοῦ Παύλου Κρήσκης μὲν	ἐπὶ	τὰς Γαλλίας στειλάμενος ὑπ' αὐτοῦ
[3, 6]	αὐτῶν θαπτομένοις ἐπαπέθνῃσκον, πολλοὶ δ'	ἐπὶ	τὰς θήκας, πρὶν ἐπιστῆναι τὸ
[3, 24]	τὴν τεσσαρακονταήμερον νηστείαν καὶ τὸν	ἐπὶ	ταύτῃ πειρασμὸν τὸν χρόνον τῆς
[3, 39]	ἀνάστασιν, σωματικῶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας	ἐπὶ	ταυτησὶ τῆς γῆς ὑποστησομένης· ἃ
[3, 11]	εἰς ἔτι τῷ βίῳ λειπομένους	ἐπὶ	ταὐτὸν πανταχόθεν συνελθεῖν ἅμα τοῖς
[3, 1]	διασπορᾶς Ἰουδαίοις ἔοικεν· ὃς καὶ	ἐπὶ	τέλει ἐν Ῥώμῃ γενόμενος, ἀνεσκολοπίσθη
[3, 3]	ὁ αὐτὸς ἀπόστολος ἐν ταῖς	ἐπὶ	τέλει προσρήσεσιν τῆς πρὸς Ῥωμαίους
[3, 2]	Ῥώμης ὁ Παῦλος κατὰ τὴν	ἐπὶ	τέλει τῆς ἐπιστολῆς πρόσρησιν. ~Πέτρου
[3, 5]	ἐν μέρει ἕκαστα, καὶ ὡς	ἐπὶ	τέλει τὸ πρὸς τῶν προφητῶν
[3, 24]	περιέχειν, τὰ δὲ λοιπὰ τὴν	ἐπὶ	τέλει τοῦ χρόνου αὐτῷ γεγενημένην
[3, 26]	ἄρα εἴη, λέγων, ὁ σωτὴρ	ἐπὶ	τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄνωθέν ποθεν
[3, 29]	Στέφανον διακόνων πρὸς τῶν ἀποστόλων	ἐπὶ	τῇ τῶν ἐνδεῶν θεραπείᾳ προκεχειρισμένων
[3, 24]	μόνοι καταλελοίπασιν· οὓς καὶ ἐπάναγκες	ἐπὶ	τὴν γραφὴν ἐλθεῖν κατέχει λόγος.
[3, 24]	ἀγράφῳ κεχρημένον κηρύγματι, τέλος καὶ	ἐπὶ	τὴν γραφὴν ἐλθεῖν τοιᾶσδε χάριν
[3, 23]	ὑπὸ τῆς μετανοίας κεκαθαρμένην καταφιλῶν,	ἐπὶ	τὴν ἐκκλησίαν ἐπανήγαγεν, καὶ δαψιλέσι
[3, 25]	παραιτητέον. Ἴωμεν δὴ λοιπὸν καὶ	ἐπὶ	τὴν ἑξῆς ἱστορίαν ~Σίμωνα τὸν
[3, 8]	πόλεως εἰρηνευομένης καὶ εὐθηνούσης, ἐλθὼν	ἐπὶ	τὴν ἑορτήν, ἐπεὶ σκηνοποιεῖσθαι πάντας
[3, 23]	τῆς Πάτμου τῆς νήσου μετῆλθεν	ἐπὶ	τὴν Ἔφεσον, ἀπῄει παρακαλούμενος καὶ
[3, 23]	διεμαρτύρετο. Εἶτα ὁ μὲν ἀπῆρεν	ἐπὶ	τὴν Ἔφεσον, ὁ δὲ πρεσβύτερος
[3, 36]	δ' ἔχει τοῦτον ἀπὸ Συρίας	ἐπὶ	τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἀναπεμφθέντα, θηρίων
[3, 6]	ἑξῆς ἡμέρας ἐφόδια. Τοῖς δ'	ἐπὶ	τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν νύκτωρ ἐξερπύσασιν
[3, 31]	ὀρθοδοξίας ἀλλοτρίων ἐν τούτοις διειληφότες,	ἐπὶ	τὴν τῶν ἑξῆς προΐωμεν ἱστορίαν.
[3, 6]	τὴν ὀργὴν μετὰ τῆς ἀνάγκης,	ἐπὶ	τὴν φύσιν ἐχώρει, καὶ τὸ
[3, 36]	~Διέπρεπέν γε μὴν κατὰ τούτους	ἐπὶ	τῆς Ἀσίας τῶν ἀποστόλων ὁμιλητὴς
[3, 7]	λαοῦ ἔσται γὰρ ἀνάγκη μεγάλη	ἐπὶ	τῆς γῆς, καὶ ὀργὴ τῷ
[3, 23]	καὶ ὁ Χριστός σοι παρακατεθέμεθα	ἐπὶ	τῆς ἐκκλησίας, ἧς προκαθέζῃ, μάρτυρος»
[3, 23]	σοὶ παρακατατίθεμαι μετὰ πάσης σπουδῆς	ἐπὶ	τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ Χριστοῦ
[3, 20]	κατὰ τὴν νῆσον φυγῆς τὴν	ἐπὶ	τῆς Ἐφέσου διατριβὴν ἀπειληφέναι ὁ
[3, 18]	πολλοῦ χρόνου ἑωράθη, ἀλλὰ σχεδὸν	ἐπὶ	τῆς ἡμετέρας γενεᾶς, πρὸς τῷ
[3, 9]	ὡς αὐτὸν μὲν ἀναθέσει ἀνδριάντος	ἐπὶ	τῆς Ῥωμαίων τιμηθῆναι πόλεως, τοὺς
[3, 23]	πνεύματος σημαινομένων. Ἐλθὼν οὖν καὶ	ἐπί	τινα τῶν οὐ μακρὰν πόλεων,
[3, 31]	ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης, ὁ	ἐπὶ	τὸ στῆθος τοῦ κυρίου ἀναπεσών,
[3, 23]	ἀλλὰ βοῶν· ἐπὶ τοῦτ' ἐλήλυθα,	ἐπὶ	τὸν ἄρχοντα ὑμῶν ἀγάγετέ με.
[3, 6]	ἔφριττεν. Σπουδὴ δὲ τῶν λιμωττόντων	ἐπὶ	τὸν θάνατον ἦν καὶ μακαρισμὸς
[3, 39]	ἐπεύξασθαι ἀντὶ τοῦ προδότου Ἰούδα	ἐπὶ	τὸν κλῆρον τῆς ἀναπληρώσεως τοῦ
[3, 8]	τὸ κίνημα τἀνδρός, ἀνάγουσιν αὐτὸν	ἐπὶ	τὸν παρὰ Ῥωμαίοις ἔπαρχον· ἔνθα
[3, 8]	ὑπὸ Ῥωμαίους. Δικαιότερον δ' ἂν	ἐπὶ	τὸν Χριστὸν ἀναχθείη, πρὸς ὃν
[3, 16]	δὲ καὶ ἐν πλείσταις ἐκκλησίαις	ἐπὶ	τοῦ κοινοῦ δεδημοσιευμένην πάλαι τε
[3, 39]	γυναικὸς ἐπὶ πολλαῖς ἁμαρτίαις διαβληθείσης	ἐπὶ	τοῦ κυρίου, ἣν τὸ καθ'
[3, 6]	τὸ πάθος· οἶμαι Ῥωμαίων βραδυνάντων	ἐπὶ	τοὺς ἀλιτηρίους, ἢ καταποθῆναι ἂν
[3, 23]	φεύγων μήτε παραιτούμενος, ἀλλὰ βοῶν·	ἐπὶ	τοῦτ' ἐλήλυθα, ἐπὶ τὸν ἄρχοντα
[3, 9]	τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν»	~Ἐπὶ	τούτοις ἅπασιν ἄξιον μηδ' αὐτὸν
[3, 4]	συναθλητὴς γεγονέναι πρὸς αὐτοῦ μαρτυρεῖται.	Ἐπὶ	τούτοις καὶ τὸν Ἀρεοπαγίτην ἐκεῖνον,
[3, 23]	κατὰ τούτους τὴν λειτουργίαν εἶχεν.	~Ἐπὶ	τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν ἔτι
[3, 24]	ἑβδομήκοντα δὲ μαθηταί, ἄλλοι τε	ἐπὶ	τούτοις μυρίοι· ὅμως δ' οὖν
[3, 32]	ἐτῶν ὑπέμεινεν, καὶ ἐκελεύσθη σταυρωθῆναι»	Ἐπὶ	τούτοις ὁ αὐτὸς ἀνὴρ διηγούμενος
[3, 12]	Ἰωσὴφ ὑπάρχειν Ἡγήσιππος ἱστορεῖ. ~Καὶ	ἐπὶ	τούτοις Οὐεσπασιανὸν μετὰ τὴν τῶν
[3, 37]	ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ'	ἐπὶ	τούτοις πλείους ἐγνωρίζοντο κατὰ τούσδε,
[3, 25]	ὁμοίως τὴν Πέτρου κυρωτέον ἐπιστολήν·	ἐπὶ	τούτοις τακτέον, εἴ γε φανείη,
[3, 29]	Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας ἐχθροῦ.	~Ἐπὶ	τούτων δῆτα καὶ ἡ λεγομένη
[3, 32]	οὕτως μαρτυρεῖ ἐτῶν ὢν ρκʹ	ἐπὶ	Τραϊανοῦ Καίσαρος καὶ ὑπατικοῦ Ἀττικοῦ.
[3, 32]	αἱρέσεων ὡσαύτως κατηγορήθη καὶ αὐτὸς	ἐπὶ	τῷ αὐτῷ λόγῳ ἐπὶ Ἀττικοῦ
[3, 33]	ὡς Πλίνιον Σεκοῦνδον, ἐπισημότατον ἡγεμόνων,	ἐπὶ	τῷ πλήθει τῶν μαρτύρων κινηθέντα,
[3, 20]	ἀπὸ τῆς συνεχοῦς ἐργασίας ἐναποτυπωθέντας	ἐπὶ	τῶν ἰδίων χειρῶν τύλους παριστάντας.
[3, 10]	ἄλλο οὐκ ἀγεννὲς σπούδασμα τῷ	ἀνδρί,	Περὶ αὐτοκράτορος λογισμοῦ, ὅ τινες
[3, 10]	τε ἄλλας εὐθύνας ἐπαγαγὼν τῷ	ἀνδρί,	ταῦτα αὐτοῖς ῥήμασιν ἐπιλέγει· Οὐ
[3, 36]	καὶ ἀγαθὸς ποιμὴν παρατίθεται, τὴν	περὶ	αὐτῆς φροντίδα διὰ σπουδῆς ἔχειν
[3, 10]	οὐκ ἀγεννὲς σπούδασμα τῷ ἀνδρί,	Περὶ	αὐτοκράτορος λογισμοῦ, ὅ τινες Μακκαβαϊκὸν
[3, 28]	τῇ φερομένῃ αὐτοῦ ζητήσει ταῦτα	περὶ	αὐτοῦ γράφει· Ἀλλὰ καὶ Κήρινθος
[3, 29]	Κλήμης ἐν τρίτῳ Στρωματεῖ ταῦτα	περὶ	αὐτοῦ κατὰ λέξιν ἱστορεῖ· Ὡραίαν,
[3, 24]	παραθέσεως τὰ καὶ τοῖς ἄλλοις	περὶ	αὐτῶν εἰρημένα πειρασόμεθα δηλῶσαι. Τῶν
[3, 4]	αὐτοῦ μνήμης ἠξίωνται, διηνεκῆ τὴν	περὶ	αὐτῶν μαρτυρίαν ταῖς ἰδίαις ἐπιστολαῖς
[3, 39]	ἐκτέθειται δὲ καὶ ἄλλην ἱστορίαν	περὶ	γυναικὸς ἐπὶ πολλαῖς ἁμαρτίαις διαβληθείσης
[3, 39]	τῷ Παπίᾳ περὶ τοῦ Μάρκου·	περὶ	δὲ τοῦ Ματθαίου ταῦτ' εἴρηται·
[3, 8]	οὖσα καὶ στιβαρωτάτη, κλειομένη δὲ	περὶ	δείλην μόλις ὑπ' ἀνθρώπων εἴκοσι,
[3, 33]	χεῖρόν γε μὴν τοῖς κακουργεῖν	περὶ	ἡμᾶς ἐθέλουσιν λείπεσθαι προφάσεις, ἔσθ'
[3, 25]	γε φανείη, τὴν Ἀποκάλυψιν Ἰωάννου,	περὶ	ἧς τὰ δόξαντα κατὰ καιρὸν
[3, 10]	τὰς πατρίους δόξας τῶν Ἰουδαίων	περὶ	θεοῦ καὶ τῆς οὐσίας αὐτοῦ
[3, 0]	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἰοῦστος. ΛϚ	Περὶ	Ἰγνατίου καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ.
[3, 4]	ὁ Παῦλος εἴωθεν, ὁπηνίκα ὡς	περὶ	ἰδίου τινὸς εὐαγγελίου γράφων ἔλεγεν·
[3, 39]	καὶ αὖ πάλιν ἕτερον παράδοξον	περὶ	Ἰοῦστον τὸν ἐπικληθέντα Βαρσαβᾶν γεγονός,
[3, 0]	τοῦ κατὰ Δομετιανὸν διωγμοῦ. ΙΗ	Περὶ	Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου καὶ τῆς
[3, 0]	Ἀντιοχέων δεύτερος Ἰγνάτιος. ΚΓ Ἱστορία	περὶ	Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου. ΚΔ Περὶ
[3, 23]	οὐ μῦθον ἀλλὰ ὄντα λόγον	περὶ	Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου παραδεδομένον καὶ
[3, 0]	πρὸ τοῦ πολέμου σημείων. Θ	Περὶ	Ἰωσήπου καὶ ὧν κατέλιπεν συγγραμμάτων.
[3, 0]	τῆς τῶν Ἐβιωναίων αἱρέσεως. ΚΗ	Περὶ	Κηρίνθου αἱρεσιάρχου. ΚΘ Περὶ Νικολάου
[3, 39]	προεκτεθείσαις αὐτοῦ φωναῖς παράδοσιν ἣν	περὶ	Μάρκου τοῦ τὸ εὐαγγέλιον γεγραφότος
[3, 7]	πρόρρησιν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ὁμολογήσας;	περὶ	μὲν οὖν τῶν μετὰ τὸ
[3, 0]	καὶ τῶν μὴ τοιούτων. ΚϚ	Περὶ	Μενάνδρου τοῦ γόητος. ΚΖ Περὶ
[3, 0]	ΚΗ Περὶ Κηρίνθου αἱρεσιάρχου. ΚΘ	Περὶ	Νικολάου καὶ τῶν ἐξ αὐτοῦ
[3, 8]	γὰρ ἡλίου δύσεως ὤφθη μετέωρα	περὶ	πᾶσαν τὴν χώραν ἅρματα καὶ
[3, 1]	αὐτὸς ἀξιώσας παθεῖν. Τί δεῖ	περὶ	Παύλου λέγειν, ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ μέχρι
[3, 36]	ὄντα. Καὶ ὅτε πρὸς τοὺς	περὶ	Πέτρον ἐλήλυθεν, ἔφη αὐτοῖς. Λάβετε,
[3, 3]	οὐ δίκαιον ἀγνοεῖν· καὶ τὰ	περὶ	ταύτης δὲ τοῖς πρὸ ἡμῶν
[3, 31]	οὖν εἰς ἡμετέραν ἐλθόντα γνῶσιν	περί	τε τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν
[3, 10]	ἐγώ σοι τὸν αὐτὸν τρόπον	περὶ	τῆς ἐμαυτοῦ γραφῆς ἔδεισα, ἀλλ'
[3, 9]	φέρεται σπουδῆς ἄξια δύο, τὰ	Περὶ	τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος, ἐν οἷς
[3, 28]	εἰληχώς, ἐν δευτέρῳ τῶν Ἐπαγγελιῶν	περὶ	τῆς Ἰωάννου Ἀποκαλύψεως εἰπών τινα
[3, 0]	ἐν συζυγίαις ἑξετασθέντων ἀποστόλων. ΛΑ	Περὶ	τῆς Ἰωάννου καὶ Φιλίππου τελευτῆς.
[3, 0]	τρίτος μετ' αὐτὸν Κλήμης. ΙϚ	Περὶ	τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς. ΙΖ Περὶ
[3, 0]	ἔτι τότε διαπρεπόντων εὐαγγελιστῶν. ΛΗ	Περὶ	τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς καὶ τῶν
[3, 0]	πρώτης τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς. Ε	Περὶ	τῆς μετὰ τὸν Χριστὸν ὑστάτης
[3, 0]	τῶν ἐπιστολῶν τῶν ἀποστόλων. Δ	Περὶ	τῆς πρώτης τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς.
[3, 0]	περὶ Ἰωάννου τοῦ ἀποστόλου. ΚΔ	Περὶ	τῆς τάξεως τῶν εὐαγγελίων. ΚΕ
[3, 24]	παραπεφυλαγμένης. Ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν	περὶ	τῆς τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου
[3, 0]	Περὶ Μενάνδρου τοῦ γόητος. ΚΖ	Περὶ	τῆς τῶν Ἐβιωναίων αἱρέσεως. ΚΗ
[3, 31]	ἐν Ἐφέσῳ κεκοίμηται» Ταῦτα καὶ	περὶ	τῆς τῶνδε τελευτῆς· καὶ ἐν
[3, 31]	πρὸς ὃν ἐποιεῖτο τὴν ζήτησιν,	περὶ	τῆς Φιλίππου καὶ τῶν θυγατέρων
[3, 18]	Γράφων γέ τοι ὁ Εἰρηναῖος	περὶ	τῆς ψήφου τῆς κατὰ τὸν
[3, 32]	ἐχρησάμεθα φωναῖς, Ἡγήσιππος· ὃς δὴ	περί	τινων αἱρετικῶν ἱστορῶν, ἐπιφέρει δηλῶν
[3, 24]	κατήγγελλον τὴν οἰκουμένην, σπουδῆς τῆς	περὶ	τὸ λογογραφεῖν μικρὰν ποιούμενοι φροντίδα.
[3, 36]	ἡμῶν ἀνήκουσαν» Καὶ τὰ μὲν	περὶ	τὸν Ἰγνάτιον τοιαῦτα· διαδέχεται δὲ
[3, 27]	μάλιστα ὅτε καὶ τὴν σωματικὴν	περὶ	τὸν νόμον λατρείαν ὁμοίως ἐκείνοις
[3, 27]	δ' ὁ πονηρὸς δαίμων, τῆς	περὶ	τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ διαθέσεως
[3, 18]	τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις ταῦτα	περὶ	τοῦ Ἰωάννου φησίν· Εἰ δὲ
[3, 0]	Περὶ τῆς Κλήμεντος ἐπιστολῆς. ΙΖ	Περὶ	τοῦ κατὰ Δομετιανὸν διωγμοῦ. ΙΗ
[3, 7]	τέκνα σου, τοτὲ δὲ ὡς	περὶ	τοῦ λαοῦ ἔσται γὰρ ἀνάγκη
[3, 39]	μὲν οὖν ἱστόρηται τῷ Παπίᾳ	περὶ	τοῦ Μάρκου· περὶ δὲ τοῦ
[3, 7]	λοιπαῖς τοῦ συγγραφέως ἱστορίαις ταῖς	περὶ	τοῦ παντὸς πολέμου, πῶς οὐκ
[3, 0]	τὸν Χριστὸν ὑστάτης Ἰουδαίων πολιορκίας.	Περὶ	τοῦ πιέσαντος λιμοῦ. Ζ Περὶ
[3, 33]	τῶν μαρτύρων κινηθέντα, βασιλεῖ κοινώσασθαι	περὶ	τοῦ πλήθους τῶν ὑπὲρ τῆς
[3, 11]	βουλήν τε ὁμοῦ τοὺς πάντας	περὶ	τοῦ τίνα χρὴ τῆς Ἰακώβου
[3, 36]	ὁπόθεν ῥητοῖς συγκέχρηται, τοιαῦτά τινα	περὶ	τοῦ Χριστοῦ διεξιών· Ἐγὼ δὲ
[3, 27]	πρῶτοι, πτωχῶς καὶ ταπεινῶς τὰ	περὶ	τοῦ Χριστοῦ δοξάζοντας. Λιτὸν μὲν
[3, 20]	χειρῶν τύλους παριστάντας. Ἐρωτηθέντας δὲ	περὶ	τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς βασιλείας
[3, 24]	λόγων, ἀναγκαίως ἀπαλλάττων ἡμᾶς τῆς	περὶ	τοὺς ἄλλους ἀμφηρίστου ὑπολήψεως, τὸν
[3, 26]	τοῦ Σίμωνος μνημονεύσας, καὶ τὴν	περὶ	τούτου διήγησιν ἐπιφέρει, λέγων· Μένανδρον
[3, 24]	εὐαγγελίου. Καὶ ταῦτα μὲν ἡμεῖς	περὶ	τούτων· οἰκειότερον δὲ κατὰ καιρὸν
[3, 0]	καὶ τῶν ἐπιστολῶν αὐτοῦ. ΛΖ	Περὶ	τῶν εἰς ἔτι τότε διαπρεπόντων
[3, 24]	ἄρα λείπεσθαι τῇ γραφῇ τὴν	περὶ	τῶν ἐν πρώτοις καὶ κατ'
[3, 0]	τῶν ἐξ αὐτοῦ κεκλημένων. Λ	Περὶ	τῶν ἐν συζυγίαις ἑξετασθέντων ἀποστόλων.
[3, 3]	κέχρηνται τῶν ἀντιλεγομένων, τίνα τε	περὶ	τῶν ἐνδιαθήκων καὶ ὁμολογουμένων γραφῶν
[3, 0]	τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας προέστη. Γ	Περὶ	τῶν ἐπιστολῶν τῶν ἀποστόλων. Δ
[3, 29]	καὶ γνώσεως» Ταῦτα μὲν οὖν	περὶ	τῶν κατὰ τοὺς δηλουμένους χρόνους
[3, 3]	καὶ ὁμολογουμένων γραφῶν καὶ ὅσα	περὶ	τῶν μὴ τοιούτων αὐτοῖς εἴρηται.
[3, 10]	καὶ τῆς οὐσίας αὐτοῦ καὶ	περὶ	τῶν νόμων, διὰ τί κατ'
[3, 0]	τῆς τάξεως τῶν εὐαγγελίων. ΚΕ	Περὶ	τῶν ὁμολογουμένων θείων γραφῶν καὶ
[3, 0]	ψευδῶς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένων. ΛΘ	Περὶ	τῶν Παπία συγγραμμάτων. ~Τὰ μὲν
[3, 0]	τῶν τοῦ Χριστοῦ προρρήσεων. Η	Περὶ	τῶν πρὸ τοῦ πολέμου σημείων.
[3, 0]	γένους Δαυὶδ ἀναιρεῖσθαι προστάττει. Κ	Περὶ	τῶν πρὸς γένους τοῦ σωτῆρος
[3, 0]	Περὶ τοῦ πιέσαντος λιμοῦ. Ζ	Περὶ	τῶν τοῦ Χριστοῦ προρρήσεων. Η
[3, 36]	εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ	περὶ	ὑμῶν. Τὰς ἐπιστολὰς Ἰγνατίου τὰς
[3, 26]	διασῦραί τε δι' αὐτῶν τὰ	περὶ	ψυχῆς ἀθανασίας καὶ νεκρῶν ἀναστάσεως
[3, 24]	ἐφ' ἕνα ἐνιαυτὸν πεπραγμένα τῷ	σωτῆρι	συγγεγραφότας αὐτό τε τοῦτ' ἐπισημηναμένους
[3, 24]	τὰ κατὰ τοῦτον πεπραγμένα τῷ	σωτῆρι	ταῦτα δ' ἦν τὰ πρὸ
[3, 10]	πράξεων, ὥστε χαράξας τῇ αὐτοῦ	χειρὶ	τὰ βιβλία δημοσιῶσαι προσέταξεν, ὁ
[3, 31]	ἐπίσκοπος οὗτος ἦν ἐπιδείκνυται, ἣν	Οὐίκτορι	Ῥωμαίων ἐπισκόπῳ γράφων, ὁμοῦ τε
[3, 31]	Καισαρείᾳ τῆς Ἰουδαίας ἅμα τῷ	πατρὶ	τότε διατριβουσῶν προφητικοῦ τε χαρίσματος
[3, 6]	μόλις ταύτης τῆς τροφῆς τῇ	μητρὶ	παραχωρήσαντες, ἀνεπλήσθη δ' εὐθέως ὅλη
[3, 7]	προφητεύων· οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν	γαστρὶ	ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν
[3, 36]	οὖν κατὰ λέξιν· ἀπὸ Συρίας	μέχρι	Ῥώμης θηριομαχῶ διὰ γῆς καὶ
[3, 10]	ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς	μέχρι	τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην
[3, 10]	καὶ τὴν τῆς ἀνθρωπογονίας παράδοσιν	μέχρι	τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ
[3, 1]	περὶ Παύλου λέγειν, ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ	μέχρι	τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκότος τὸ εὐαγγέλιον
[3, 4]	τοὺς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ	μέχρι	τοῦ Ἰλλυρικοῦ τῶν ἐκκλησιῶν καταβέβλητο
[3, 10]	βίου περιέχουσιν. Ἀπὸ δὲ Ἀρταξέρξου	μέχρι	τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται
[3, 32]	βαθείας ἐν πάσῃ ἐκκλησίᾳ, μένουσι	μέχρι	Τραϊανοῦ Καίσαρος, μέχρις οὗ ὁ
[3, 20]	τοῦ κυρίου, γενομένης τε εἰρήνης,	μέχρι	Τραϊανοῦ παραμεῖναι αὐτοὺς τῷ βίῳ.
[3, 32]	τοὺς δηλουμένους, ἐπιλέγει ὡς ἄρα	μέχρι	τῶν τότε χρόνων παρθένος καθαρὰ
[3, 23]	τὸν Ἰωάννην. Παρέμεινεν γὰρ αὐτοῖς	μέχρι	τῶν Τραϊανοῦ χρόνων» Καὶ ἐν
[3, 23]	τεθεμελιωμένη, Ἰωάννου δὲ παραμείναντος αὐτοῖς	μέχρι	τῶν Τραϊανοῦ χρόνων, μάρτυς ἀληθής
[3, 5]	καταπεφευγότες δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν	ἑοράκασι,	τοῦ τε παντὸς πολέμου τὸν
[3, 3]	δεκατέσσαρες· ὅτι γε μήν τινες	ἠθετήκασι	τὴν πρὸς Ἑβραίους, πρὸς τῆς
[3, 39]	παρεκδεξάμενον διηγήσεις ὑπολαβεῖν, τὰ ἐν	ὑποδείγμασι	πρὸς αὐτῶν μυστικῶς εἰρημένα μὴ
[3, 9]	ἂν ἐξ ἀρχαίας παραδόσεως αὐτοῖς	ῥήμασι	διὰ τούτων διδάσκων· ~Οὐ μυριάδες
[3, 38]	ἔδοξεν αὐτὸ τοῖς λοιποῖς ἐγκαταλεχθῆναι	γράμμασι	τοῦ ἀποστόλου. Ἑβραίοις γὰρ διὰ
[3, 38]	πόρρω τὰ ἐν ἑκατέροις τοῖς	συγγράμμασι	νοήματα καθεστάναι. Ἰστέον δ' ὡς
[3, 10]	ἀπ' αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν,	πᾶσι	δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ
[3, 5]	Ἰωάννου, τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθέντος, ἐπὶ	πᾶσί	τε Ἰακώβου, τοῦ τὸν αὐτόθι
[3, 23]	τἄλλα ἀναπαύσας τοὺς ἀδελφοὺς, ἐπὶ	πᾶσι	τῷ καθεστῶτι προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον
[3, 4]	οἷς καί φησιν ἔτ' ἄνωθεν	ἅπασι	παρηκολουθηκέναι, καὶ ταῖς τῶν ἀποστόλων
[3, 6]	κατέσειον εἰς ἔδαφος. Τοῖς δὲ	φθάσασι	τὴν εἰσδρομὴν αὐτῶν καὶ προκαταπιοῦσιν
[3, 7]	θεοσημείας τῶν μελλόντων αὐτοῖς μὴ	μετανοήσασι	συμβήσεσθαι παρασχομένης· ἃ καὶ αὐτὰ
[3, 11]	εἶναι δοκιμάσαι, ἀνεψιόν, ὥς γέ	φασι,	γεγονότα τοῦ σωτῆρος τὸν γὰρ
[3, 30]	τοῦτον ἱστορῶν ἀνέγραψεν τὸν τρόπον·	Φασὶ	γοῦν τὸν μακάριον Πέτρον θεασάμενον
[3, 29]	αὐτοῦ κατὰ λέξιν ἱστορεῖ· Ὡραίαν,	φασί,	γυναῖκα ἔχων οὗτος, μετὰ τὴν
[3, 29]	βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον γὰρ εἶναί	φασι	τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ τῇ
[3, 24]	Παρακληθέντα δὴ οὖν τούτων ἕνεκά	φασι	τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην τὸν ὑπὸ
[3, 24]	εὐαγγελίων τὴν ἔκδοσιν πεποιημένων, Ἰωάννην	φασὶ	τὸν πάντα χρόνον ἀγράφῳ κεχρημένον
[3, 27]	τὴν τοιαύτην ἐγχείρησιν τῆς τοιᾶσδε	λελόγχασι	προσηγορίας, τοῦ Ἐβιωναίων ὀνόματος τὴν
[3, 8]	θεοῦ τηνικαῦτα παρέπειθον, τοῖς δ'	ἐναργέσι	καὶ προσημαίνουσι τὴν μέλλουσαν ἐρημίαν
[3, 5]	καὶ λιμῷ καὶ μυρίοις ἄλλοις	εἴδεσι	περιπεπτώκασιν θανάτου, πόλεών τε Ἰουδαϊκῶν
[3, 23]	ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν ἐπανήγαγεν, καὶ	δαψιλέσι	μὲν εὐχαῖς ἐξαιτούμενος, συνεχέσι δὲ
[3, 36]	μνήμην πεποίηται, καὶ τῇ ἐν	Τράλλεσι	δὲ ἄλλην, ἧς ἄρχοντα τότε
[3, 4]	ὄνομα αὐτῷ, ὃν ἐν ταῖς	Πράξεσι	μετὰ τὴν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ
[3, 13]	δὲ Δομετιανὸς ἀδελφὸς διαδέχεται, δύο	ἔτεσι	καὶ μησὶ τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα.
[3, 23]	καὶ δαψιλέσι μὲν εὐχαῖς ἐξαιτούμενος,	συνεχέσι	δὲ νηστείαις συναγωνιζόμενος, ποικίλαις δὲ
[3, 9]	λεγομένης παλαιᾶς τῶν ἐνδιαθήκων γραφῶν	τίθησι,	τίνα τὰ παρ' Ἑβραίοις ἀναντίρρητα,
[3, 13]	ἀδελφὸς διαδέχεται, δύο ἔτεσι καὶ	μησὶ	τοῖς ἴσοις βασιλεύσαντα. ~Τετάρτῳ μὲν
[3, 23]	δὲ νηστείαις συναγωνιζόμενος, ποικίλαις δὲ	σειρῆσι	λόγων κατεπᾴδων αὐτοῦ τὴν γνώμην,
[3, 39]	σωματικῶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας ἐπὶ	ταυτησὶ	τῆς γῆς ὑποστησομένης· ἃ καὶ
[3, 39]	τοῦ πρεσβυτέρου Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν	φησι	γενέσθαι· ὀνομαστὶ γοῦν πολλάκις αὐτῶν
[3, 6]	τραγῳδίαν· Τοῖς γε μὴν εὐπόροις,	φησί,	καὶ τὸ μένειν πρὸς ἀπωλείας
[3, 5]	μυριάδες ἡβηδὸν γυναιξὶν ἅμα καὶ	παισὶ	ξίφει καὶ λιμῷ καὶ μυρίοις
[3, 10]	διδάσκων· ~Οὐ μυριάδες οὖν βιβλίων	εἰσὶ	παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων,
[3, 37]	θεμελίους τῆς πίστεως ἐπὶ ξένοις	τισὶ	τόποις αὐτὸ μόνον καταβαλλόμενοι ποιμένας
[3, 33]	~ΧΧΧΙΙΙ. Τοσοῦτός γε μὴν ἐν	πλείοσι	τόποις ὁ καθ' ἡμῶν ἐπετάθη
[3, 14]	πρῶτος Ἀννιανὸς δύο πρὸς τοῖς	εἴκοσι	ἀποπλήσας ἔτη, τελευτᾷ, διαδέχεται δ'
[3, 10]	δύο δὲ μόνα πρὸς τοῖς	εἴκοσι	βιβλία, τοῦ παντὸς ἔχοντα χρόνου
[3, 8]	περὶ δείλην μόλις ὑπ' ἀνθρώπων	εἴκοσι,	καὶ μοχλοῖς μὲν ἐπερειδομένη σιδηροδέτοις,
[3, 9]	τὴν Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν ἐν ὅλοις	εἴκοσι	κατατέθειται συγγράμμασιν, τὴν δ' ἱστορίαν
[3, 6]	τροφάς, καὶ τῶν φιλτάτων ἐν	χερσὶ	μαραινομένων οὐκ ἦν φειδὼ τοὺς
[3, 10]	ἔδεισα, ἀλλ' αὐτοῖς ἐπέδωκα τοῖς	αὐτοκράτορσι	τὰ βιβλία, μόνον οὐ τῶν
[3, 29]	κατὰ τὴν τοῦ σωτῆρος ἐντολὴν	δυσὶ	κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ κυρίῳ.
[3, 8]	ἀγαθὸν ἐδόκει εἶναι, τοῖς δὲ	ἱερογραμματεῦσι	πρὸ τῶν ἀποβεβηκότων εὐθέως ἐκρίθη.
[3, 29]	κυρίοις δουλεύειν, ἡδονῇ καὶ κυρίῳ.	Λέγουσι	δ' οὖν καὶ τὸν Ματθίαν
[3, 38]	τὸν Κλήμεντα τοῦτον αὐτὸν ἑρμηνεῦσαι	λέγουσι	τὴν γραφήν· ὃ καὶ μᾶλλον
[3, 23]	μέσῳ, καί τινος ἐπιπεσούσης χρείας	ἀνακαλοῦσι	τὸν Ἰωάννην. Ὃ δὲ ἐπεὶ
[3, 8]	δημοτῶν ἀγανακτήσαντες πρὸς τὸ κακόφημον,	συλλαμβάνουσι	τὸν ἄνθρωπον καὶ πολλαῖς αἰκίζονται
[3, 32]	εἰρήνης βαθείας ἐν πάσῃ ἐκκλησίᾳ,	μένουσι	μέχρι Τραϊανοῦ Καίσαρος, μέχρις οὗ
[3, 8]	παρέπειθον, τοῖς δ' ἐναργέσι καὶ	προσημαίνουσι	τὴν μέλλουσαν ἐρημίαν τέρασιν οὔτε
[3, 32]	ἀπὸ τούτων δηλαδὴ τῶν αἱρετικῶν	κατηγοροῦσί	τινες Σίμωνος τοῦ Κλωπᾶ ὡς
[3, 36]	ἐξ ὧν μεγάλα ὠφεληθῆναι δυνήσεσθε.	Περιέχουσι	γὰρ πίστιν καὶ ὑπομονὴν καὶ
[3, 23]	οἰμωγαῖς ὡς ἐδύνατο καὶ τοῖς	δάκρυσι	βαπτιζόμενος ἐκ δευτέρου, μόνην ἀποκρύπτων
[3, 20]	ἀπειληφέναι ὁ τῶν παρ' ἡμῖν	ἀρχαίωνπαραδίδωσι	λόγος. ~Μικρῷ δὲ πλέον ἐνιαυτοῦ
[3, 39]	τοὺς τῶν πρεσβυτέρων ἀνέκρινον λόγους,	τί	Ἀνδρέας ἢ τί Πέτρος εἶπεν
[3, 33]	ταραχθεὶς τῷ πλήθει, διὸ ἠγνόει	τί	αὐτῷ λοιπὸν εἴη πρακτέον, Τραϊανῷ
[3, 8]	καὶ εἰκάδι Ἀρτεμισίου μηνός, φάσμα	τι	δαιμόνιον ὤφθη μεῖζον πίστεως, τέρας
[3, 1]	κεφαλῆς, οὕτως αὐτὸς ἀξιώσας παθεῖν.	Τί	δεῖ περὶ Παύλου λέγειν, ἀπὸ
[3, 6]	σταθμὸν ἐπώλουν Ἀττικῶν τεσσάρων. Καὶ	τί	δεῖ τὴν ἐπ' ἀψύχοις ἀναίδειαν
[3, 39]	ὧν ἤκουσεν παραλιπεῖν ἢ ψεύσασθαί	τι	ἐν αὐτοῖς» Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 39]	εἶπεν ἢ τί Φίλιππος ἢ	τί	Θωμᾶς ἢ Ἰάκωβος ἢ τί
[3, 39]	τί Θωμᾶς ἢ Ἰάκωβος ἢ	τί	Ἰωάννης ἢ Ματθαῖος ἤτις ἕτερος
[3, 23]	στενάξας κάτωθεν ὁ πρεσβύτης καί	τι	καὶ ἐπιδακρύσας, ἐκεῖνος ἔφη τέθνηκεν.
[3, 23]	ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά	τι	καὶ μεῖζον συμπράττειν ἠξίουν. Ὃ
[3, 10]	καὶ περὶ τῶν νόμων, διὰ	τί	κατ' αὐτοὺς τὰ μὲν ἔξεστι
[3, 23]	τῆς ἡλικίας τῆς ἑαυτοῦ, κεκραγώς·	τί	με φεύγεις, τέκνον, τὸν σαυτοῦ
[3, 6]	ἐπικαλουμένων ὄνομα τοῦ θεοῦ μεταδοῦναί	τι	μέρος αὐτοῖς ὧν κινδυνεύσαντες ἤνεγκαν,
[3, 36]	ἐγὼ προσβιάσομαι. Συγγνώμην μοι ἔχετε·	τί	μοι συμφέρει, ἐγὼ γινώσκω, νῦν
[3, 39]	ἀνέκρινον λόγους, τί Ἀνδρέας ἢ	τί	Πέτρος εἶπεν ἢ τί Φίλιππος
[3, 23]	ἔτι μικρὸν διενοεῖτο, ἀλλὰ μέγα	τι	πράξας, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἀπολώλει, ἴσα
[3, 6]	ἀνῄρει καὶ τὸ μὲν εὑρεῖν	τι	σιτίον ἄλλοις ἐκοπία, πανταχόθεν δ'
[3, 20]	ὡμότητος. Ἀλλ' οἶμαι, ἅτε ἔχων	τι	συνέσεως, τάχιστα ἐπαύσατο, ἀνακαλεσάμενος καὶ
[3, 6]	λείψανα τῶν κειμηλίων κἂν εἴ	τι	τροφῆς ἐπινοηθείη, καθ' ἡμέραν εἰσπηδῶντες
[3, 39]	ἢ τί Πέτρος εἶπεν ἢ	τί	Φίλιππος ἢ τί Θωμᾶς ἢ
[3, 24]	τὸν πάντα χρόνον ἀγράφῳ κεχρημένον	κηρύγματι,	τέλος καὶ ἐπὶ τὴν γραφὴν
[3, 32]	ἤδη κεφαλῇ τῷ τῆς ἀληθείας	κηρύγματι	τὴν ψευδώνυμον γνῶσιν ἀντικηρύττειν ἐπεχείρουν.
[3, 5]	Ἰουδαίων πρὸς τῷ κατ' αὐτοῦ	τολμήματι	ἤδη καὶ κατὰ τῶν ἀποστόλων
[3, 23]	ὁ σῳζόμενος πλούσιος ἐπέγραψεν αὐτοῦ	συγγράμματι·	λαβὼν δὲ ἀνάγνωθι ὧδέ πως
[3, 25]	πράξεις· ὧν οὐδὲν οὐδαμῶς ἐν	συγγράμματι	τῶν κατὰ τὰς διαδοχὰς ἐκκλησιαστικῶν
[3, 28]	τοῦ αὐτοῦ ψευδοδοξίας ἐν πρώτῳ	συγγράμματι	τῶν πρὸς τὰς αἱρέσεις προθείς,
[3, 5]	πάντα τὰ ἔθνη ἐν τῷ	ὀνόματί	μου» οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 25]	αὐτάς τε ταύτας καὶ τὰς	ὀνόματι	τῶν ἀποστόλων πρὸς τῶν αἱρετικῶν
[3, 7]	λαῷ τούτῳ· καὶ πεσοῦνται ἐν	στόματι	μαχαίρας καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα
[3, 28]	ἀξιόπιστον ἐπιφημίσαι θελήσαντα τῷ ἑαυτοῦ	πλάσματι	ὄνομα. Τοῦτο γὰρ εἶναι τῆς
[3, 37]	ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ	χαρίσματι	λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι
[3, 31]	ἑτέρα αὐτοῦ θυγάτηρ ἐν ἁγίῳ	πνεύματι	πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται· ἔτι
[3, 23]	προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν τῷ	σώματι	καὶ τὴν ὄψιν ἀστεῖον καὶ
[3, 31]	πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν Ἐφέσῳ ἀναπαύεται·	ἔτι	δὲ καὶ Ἰωάννης, ὁ ἐπὶ
[3, 20]	ὧδέ πως λέγων ὁ Ἡγήσιππος·	~Ἔτι	δὲ περιῆσαν οἱ ἀπὸ γένους
[3, 23]	με, τέκνον, μὴ φοβοῦ· ἔχεις	ἔτι	ζωῆς ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον
[3, 6]	πτώμασιν, καί τινας τῶν ἐρριμμένων	ἔτι	ζῶντας διήλαυνον ἐπὶ πείρᾳ τοῦ
[3, 37]	μόνων τὴν μνήμην κατατεθείμεθα, ὧν	ἔτι	καὶ νῦν εἰς ἡμᾶς δι'
[3, 21]	Ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαίων εἰς	ἔτι	Κλήμης ἡγεῖτο, τρίτον καὶ αὐτὸς
[3, 23]	τὴν ἐν θεῷ σωτηρίαν, οὐδὲν	ἔτι	μικρὸν διενοεῖτο, ἀλλὰ μέγα τι
[3, 36]	ὅ τε παρὰ πλείστοις εἰς	ἔτι	νῦν διαβόητος Ἰγνάτιος, τῆς κατὰ
[3, 39]	γενέσθαι μνήματα καὶ ἑκάτερον Ἰωάννου	ἔτι	νῦν λέγεσθαι· οἷς καὶ ἀναγκαῖον
[3, 24]	τῆς δ' Ἀποκαλύψεως εἰς ἑκάτερον	ἔτι	νῦν παρὰ τοῖς πολλοῖς περιέλκεται
[3, 37]	στελλόμενοι ἔργον ἐπετέλουν εὐαγγελιστῶν, τοῖς	ἔτι	πάμπαν ἀνηκόοις τοῦ τῆς πίστεως
[3, 6]	τῶν ἀθλίων· ὧν οἱ μὲν	ἔτι	συνεστῶτες εὐπορεῖν τροφῆς ἐδόκουν, οἱ
[3, 25]	τῶν ἀποστόλων αἱ λεγόμεναι Διδαχαὶ	ἔτι	τε, ὡς ἔφην, ἡ Ἰωάννου
[3, 31]	καὶ ὁ τρόπος καὶ πρὸς	ἔτι	τῆς μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ
[3, 24]	μεταξὺ τῶν Ἰησοῦ πράξεων ὡς	ἔτι	τότε βαπτίζοντος ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς
[3, 37]	καὶ τοῦ θείου πνεύματος εἰς	ἔτι	τότε δι' αὐτῶν πλεῖσται παράδοξοι
[3, 0]	αὐτοῦ. ΛΖ Περὶ τῶν εἰς	ἔτι	τότε διαπρεπόντων εὐαγγελιστῶν. ΛΗ Περὶ
[3, 7]	τόπῳ, τῆς θείας ἐπισκοπῆς εἰς	ἔτι	τότε μακροθυμούσης, εἰ ἄρα ποτὲ
[3, 11]	γὰρ καὶ τούτων περιῆσαν εἰς	ἔτι	τότε τῷ βίῳ, βουλήν τε
[3, 32]	σκότει ὡς εἰ φωλευόντων εἰς	ἔτι	τότε τῶν, εἰ καί τινες
[3, 8]	αἲ αἲ Ἱεροσολύμοις» Ἕτερον δ'	ἔτι	τούτου παραδοξότερον ὁ αὐτὸς ἱστορεῖ,
[3, 18]	ἀπόστολον ἅμα καὶ εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην	ἔτι	τῷ βίῳ ἐνδιατρίβοντα, τῆς εἰς
[3, 11]	τοῦ κυρίου μαθητῶν τοὺς εἰς	ἔτι	τῷ βίῳ λειπομένους ἐπὶ ταὐτὸν
[3, 23]	~Ἐπὶ τούτοις κατὰ τὴν Ἀσίαν	ἔτι	τῷ βίῳ περιλειπόμενος αὐτὸς ἐκεῖνος
[3, 7]	ἐπίσκοπος, τοῦ κυρίου χρηματίζων ἀδελφός,	ἔτι	τῷ βίῳ περιόντες καὶ ἐπ'
[3, 32]	ἀπάτης, οἳ καὶ ἅτε μηδενὸς	ἔτι	τῶν ἀποστόλων λειπομένου, γυμνῇ λοιπὸν
[3, 26]	αὐτῷ τούτῳ μεθέξειν τῷ βίῳ,	μηκέτι	θνῄσκοντας, αὐτοῦ δὲ παραμένοντας εἰς
[3, 4]	ταῖς τῶν ἀποστόλων Πράξεσιν, ἃς	οὐκέτι	δι' ἀκοῆς, ὀφθαλμοῖς δὲ παραλαβὼν
[3, 37]	μετῄεσαν σὺν τῇ ἐκ θεοῦ	χάριτι	καὶ συνεργίᾳ, ἐπεὶ καὶ τοῦ
[3, 23]	τὸ κεφάλαιον, λῃστής, καὶ νῦν	ἀντὶ	τῆς ἐκκλησίας τὸ ὄρος κατείληφεν
[3, 39]	Ματθία στῆσαί τε καὶ ἐπεύξασθαι	ἀντὶ	τοῦ προδότου Ἰούδα ἐπὶ τὸν
[3, 18]	τῆς ψήφου τῆς κατὰ τὸν	ἀντί	χριστον προσηγορίας φερομένης ἐν τῇ
[3, 5]	ἀφανισμὸν ἔσχατον τὸν διὰ πυρὸς	ὑπομείναντι,	πάρεστιν ὅτῳ φίλον ἐπ' ἀκριβὲς
[3, 7]	ἐξ αὐτῶν ἱκέτευσεν ἀρθῆναι, τῷ	παντὶ	συμβεβηκότων ἔθνει, οὐδὲν ἂν δέοι
[3, 24]	τοῦ βαπτιστοῦ μνημονεύουσιν· οἷς καὶ	ἐπιστήσαντι	οὐκέτ' ἂν δόξαι διαφωνεῖν ἀλλήλοις
[3, 39]	Ἔνθα καὶ ἐπιστῆσαι ἄξιον δὶς	καταριθμοῦντι	αὐτῷ τὸ Ἰωάννου ὄνομα, ὧν
[3, 16]	καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς ἔγνωμεν. Καὶ	ὅτι	γε κατὰ τὸν δηλούμενον τὰ
[3, 24]	οὐρανὸν διεγνωσμένον ἐκκλησίαις, πρῶτον ἀνωμολογήσθω·	ὅτι	γε μὴν εὐλόγως πρὸς τῶν
[3, 3]	πρόδηλοι καὶ σαφεῖς αἱ δεκατέσσαρες·	ὅτι	γε μήν τινες ἠθετήκασι τὴν
[3, 4]	ἐκκλησίας, οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν, μὴ	ὅτι	γε ὅσους ἄν τις ἐκ
[3, 23]	τὴν Δομετιανοῦ τελευτὴν ἐπανελθὼν φυγῆς.	Ὅτι	δὲ εἰς τούτους τῷ βίῳ
[3, 25]	ὅσον τῆς ἀληθοῦς ὀρθοδοξίας ἀπᾴδουσα,	ὅτι	δὴ αἱρετικῶν ἀνδρῶν ἀναπλάσματα τυγχάνει,
[3, 36]	ἐν πίστει καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ	ὅτι	εἰς τὸν ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον
[3, 7]	στρατοπέδων τὴν Ἱερουσαλήμ, τότε γνῶτε	ὅτι	ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς» Συγκρίνας
[3, 7]	δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου·	ὅτι	ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σέ, καὶ
[3, 24]	Ματθαῖος δηλοῖ λέγων· ἀκούσας δὲ	ὅτι	Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν» ἀπὸ τῆς
[3, 4]	πᾶσιν ὁμολογουμένων θείων γραμμάτων εἰρήσθω	~Ὅτι	μὲν οὖν τοῖς ἐξ ἐθνῶν
[3, 38]	ἐξ αὐτῆς χρησάμενος, σαφέστατα παρίστησιν	ὅτι	μὴ νέον ὑπάρχει τὸ σύγγραμμα,
[3, 38]	προτέρᾳ καὶ ταύτην γνώριμον ἐπιστάμεθα,	ὅτι	μηδὲ τοὺς ἀρχαίους αὐτῇ κεχρημένους
[3, 3]	ὅλως ἐν καθολικοῖς ἴσμεν παραδεδομένα,	ὅτι	μήτε ἀρχαίων μήτε μὴν καθ'
[3, 36]	Λάβετε, ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε	ὅτι	οὐκ εἰμὶ δαιμόνιον ἀσώματον· καὶ
[3, 36]	καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις, πεπεισμένους	ὅτι	οὗτοι πάντες οὐκ εἰς κενὸν
[3, 29]	ταύτην ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τῇ	ὅτι	παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ δεῖ, καὶ
[3, 36]	θεὸν μαρτυρίαν κατακριθεὶς πρὸς θηρία,	ὅτι	σῖτος εἰμι θεοῦ καὶ δι'
[3, 10]	ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν γὰρ ἐμαυτῷ	τετηρηκότι	τὴν τῆς ἀληθείας παράδοσιν, ἐφ'
[3, 36]	πρώτοις μάλιστα προφυλάττεσθαι τὰς αἱρέσεις	ἄρτι	τότε πρῶτον ἐπιπολαζούσας παρῄνει προύτρεπέν
[3, 39]	Ἰωάννου αὐτήκοον ἑαυτόν φησι γενέσθαι·	ὀνομαστὶ	γοῦν πολλάκις αὐτῶν μνημονεύσας ἐν
[3, 28]	τῶν ὑπὸ γαστέρα πλησμοναῖς, τοῦτ'	ἐστὶ	σιτίοις καὶ πότοις καὶ γάμοις
[3, 10]	τί κατ' αὐτοὺς τὰ μὲν	ἔξεστι	πράττειν, τὰ δὲ κεκώλυται, καὶ
[3, 37]	τῶν τότε μαθητῶν σφοδροτέρῳ φιλοσοφίας	ἔρωτι	πρὸς τοῦ θείου λόγου τὴν
[3, 23]	τοὺς ἀδελφοὺς, ἐπὶ πᾶσι τῷ	καθεστῶτι	προσβλέψας ἐπισκόπῳ, νεανίσκον ἱκανὸν τῷ
[3, 5]	ἔτεσιν τὴν ἀρχὴν ἐπικρατήσαντα τῶν	ἀμφὶ	Γάλβαν καὶ Ὄθωνα ἐνιαυτὸν ἐπὶ
[3, 29]	μνημονεύει· οὗτοι Νικόλαον ἕνα τῶν	ἀμφὶ	τὸν Στέφανον διακόνων πρὸς τῶν
[3, 5]	αὐτοῖς ἀποκλεισθῆναι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα	ἀμφὶ	τριακοσίας μυριάδας τὸ πλῆθος ἱστορεῖ,
[3, 24]	νῦν καὶ τοῖς ἔτ' ἀρχαίοις	ἀναμφί	λεκτος ὡμολόγηται, ἀντιλέγονται δὲ αἱ
[3, 31]	ἐνταῦθά μοι κατὰ καιρὸν κείσθω.	~ΧΧΧΙ.	Παύλου μὲν οὖν καὶ Πέτρου