Livre, Chap.
[3, 10]	πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις γράμμασιν· τοσούτου	γὰρ	αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί
[3, 6]	οὕτως ἀπόλλυσιν ὡς αἰδώς· τὸ	γὰρ	ἄλλως ἐντροπῆς ἄξιον ἐν τούτῳ
[3, 7]	ὡς περὶ τοῦ λαοῦ ἔσται	γὰρ	ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς,
[3, 39]	μνημονεύει, τὰ νῦν σημειωτέον· νεκροῦ	γὰρ	ἀνάστασιν κατ' αὐτὸν γεγονυῖαν ἱστορεῖ
[3, 23]	συμβεβληκότες παραδεδωκέναι τὸν Ἰωάννην. Παρέμεινεν	γὰρ	αὐτοῖς μέχρι τῶν Τραϊανοῦ χρόνων»
[3, 10]	αὐτοῦ τῶν συγγενῶν. Ὁ μὲν	γὰρ	αὐτοκράτωρ Τίτος οὕτως ἐκ μόνων
[3, 6]	πρὸς ἀπωλείας ἴσον ἦν· προφάσει	γὰρ	αὐτομολίας ἀνῃρεῖτό τις διὰ τὴν
[3, 27]	τοῦ Χριστοῦ δοξάζοντας. Λιτὸν μὲν	γὰρ	αὐτὸν καὶ κοινὸν ἡγοῦντο, κατὰ
[3, 6]	ἀναίδειαν τοῦ λιμοῦ λέγειν; εἶμι	γὰρ	αὐτοῦ δηλώσων ἔργον ὁποῖον μήτε
[3, 39]	τετάρτῃ τῶν ἑαυτοῦ βιβλίων. Ἔστιν	γὰρ	αὐτῷ πέντε βιβλία συντεταγμένα» Καὶ
[3, 37]	πλάτος ἐπισπείροντες τὴν οἰκουμένην. Καὶ	γὰρ	δὴ πλεῖστοι τῶν τότε μαθητῶν
[3, 38]	ἐγκαταλεχθῆναι γράμμασι τοῦ ἀποστόλου. Ἑβραίοις	γὰρ	διὰ τῆς πατρίου γλώττης ἐγγράφως
[3, 6]	τὸ ἔργον ἐμόν. Φάγετε, καὶ	γὰρ	ἐγὼ βέβρωκα· μὴ γένησθε μήτε
[3, 28]	τῷ ἑαυτοῦ πλάσματι ὄνομα. Τοῦτο	γὰρ	εἶναι τῆς διδασκαλίας αὐτοῦ τὸ
[3, 29]	γῆμαι τῷ βουλομένῳ ἐπέτρεψεν. Ἀκόλουθον	γὰρ	εἶναί φασι τὴν πρᾶξιν ταύτην
[3, 10]	τῶν ἔργων ἤδη βλεπομένων· συνῄδειν	γὰρ	ἐμαυτῷ τετηρηκότι τὴν τῆς ἀληθείας
[3, 27]	διανοίας πτωχείαν αὐτῶν ὑποφαίνοντος· ταύτῃ	γὰρ	ἐπίκλην ὁ πτωχὸς παρ' Ἑβραίοις
[3, 39]	ἔνια γράψας ὡς ἀπεμνημόνευσεν. Ἑνὸς	γὰρ	ἐποιήσατο πρόνοιαν, τοῦ μηδὲν ὧν
[3, 39]	ἢ λεχθέντα ἢ πραχθέντα. Οὔτε	γὰρ	ἤκουσεν τοῦ κυρίου οὔτε παρηκολούθησεν
[3, 8]	τῶν σημείων ἦν ἄξια· πρὸ	γὰρ	ἡλίου δύσεως ὤφθη μετέωρα περὶ
[3, 24]	δηλοῦν ἐν τῷ λέγειν. Οὔπω	γὰρ	ἦν Ἰωάννης βεβλημένος εἰς φυλακήν»
[3, 6]	βασανισταὶ δ' οὐδ' ἐπείνων καὶ	γὰρ	ἧττον ἂν ὠμὸν ἦν τὸ
[3, 6]	χόρτου τισὶν παλαιοῦ σπαράγματα· τὰς	γὰρ	ἶνας ἔνιοι συλλέγοντες, ἐλάχιστον σταθμὸν
[3, 38]	παρὰ τοῖς παλαιοῖς φέρεται, οὐδὲ	γὰρ	καθαρὸν τῆς ἀποστολικῆς ὀρθοδοξίας ἀποσῴζει
[3, 11]	κατὰ σάρκα τοῦ κυρίου πλείους	γὰρ	καὶ τούτων περιῆσαν εἰς ἔτι
[3, 30]	τοὺς ἀποστόλους ἀποδοκιμάσουσιν; Πέτρος μὲν	γὰρ	καὶ Φίλιππος ἐπαιδοποιήσαντο, Φίλιππος δὲ
[3, 31]	τούτου θυγατέρων ὧδέ πως· καὶ	γὰρ	κατὰ τὴν Ἀσίαν μεγάλα στοιχεῖα
[3, 6]	καὶ τούτων ταῖς ἁρπαγαῖς, ὁπότε	γὰρ	κατίδοιεν ἀποκεκλεισμένην οἰκίαν, σημεῖον ἦν
[3, 4]	παροικίας ποιμήν, γεγονέναι ἱστορεῖ. Ἀλλὰ	γὰρ	ὁδῷ προβαίνουσιν, ἐπὶ καιροῦ τὰ
[3, 6]	συνέβαινεν τὰ πάθη. Καθ' ἑκάστην	γὰρ	οἰκίαν, εἴ που τροφῆς παραφανείη
[3, 29]	παραχρᾶσθαι τῇ σαρκὶ ἐδίδασκεν. Οὐ	γάρ,	οἶμαι, ἐβούλετο κατὰ τὴν τοῦ
[3, 11]	φασι, γεγονότα τοῦ σωτῆρος τὸν	γὰρ	οὖν Κλωπᾶν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωσὴφ
[3, 4]	τῶν Παύλου φωνῶν ἀναλέξοιτο. Τούτου	γὰρ	οὖν μυρίοι συνεργοὶ καὶ, ὡς
[3, 36]	ὧν μεγάλα ὠφεληθῆναι δυνήσεσθε. Περιέχουσι	γὰρ	πίστιν καὶ ὑπομονὴν καὶ πᾶσαν
[3, 23]	θάνατον; θεῷ τέθνηκεν, εἶπεν· ἀπέβη	γὰρ	πονηρὸς καὶ ἐξώλης καί, τὸ
[3, 18]	καὶ τὴν ἀποκάλυψιν ἑορακότος. Οὐδὲ	γὰρ	πρὸ πολλοῦ χρόνου ἑωράθη, ἀλλὰ
[3, 24]	ἐλθεῖν κατέχει λόγος. Ματθαῖός τε	γὰρ	πρότερον Ἑβραίοις κηρύξας, ὡς ἤμελλεν
[3, 33]	εἰς ἡμᾶς ἐπιζήτησιν κεκωλυμένην. Πλίνιος	γὰρ	Σεκοῦνδος ἡγούμενος ἐπαρχίου κατακρίνας Χριστιανούς
[3, 39]	τοῦ κυρίου μαθηταὶ, λέγουσιν. Οὐ	γὰρ	τὰ ἐκ τῶν βιβλίων τοσοῦτόν
[3, 20]	ἤγαγεν πρὸς Δομετιανὸν Καίσαρα. Ἐφοβεῖτο	γὰρ	τὴν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ ὡς
[3, 8]	Τὸ δὲ τούτων φοβερώτερον, Ἰησοῦς	γάρ	τις ὄνομα, υἱὸς Ἀνανίου, τῶν
[3, 39]	μυστικῶς εἰρημένα μὴ συνεορακότα. Σφόδρα	γάρ	τοι σμικρὸς ὢν τὸν νοῦν,
[3, 39]	διαβεβαιούμενος ὑπὲρ αὐτῶν ἀλήθειαν. Οὐ	γὰρ	τοῖς τὰ πολλὰ λέγουσιν ἔχαιρον
[3, 39]	ἀναγκαῖον προσέχειν τὸν νοῦν, εἰκὸς	γὰρ	τὸν δεύτερον, εἰ μή τις
[3, 36]	κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον. Οὐ	γὰρ	τὸν νῦν ἠγάπησαν αἰῶνα, ἀλλὰ
[3, 7]	φυγὴ χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. Ἔσται	γὰρ	τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐκ
[3, 23]	παραδεδομένον καὶ μνήμῃ πεφυλαγμένον. Ἐπειδὴ	γὰρ	τοῦ τυράννου τελευτήσαντος ἀπὸ τῆς
[3, 6]	τῆς Σοδομηνῆς μεταλαβεῖν κεραυνούς· πολὺ	γὰρ	τῶν ταῦτα παθόντων ἤνεγκεν γενεὰν
[3, 6]	ἕκαστος τὸ πάθος λαμβάνων ὡς	παρ'	αὐτῷ τολμηθέν, ἔφριττεν. Σπουδὴ δὲ
[3, 31]	ὄντος ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν	παρ'	αὐτῷ. Τούτῳ δὲ ἦσαν παρθένοι
[3, 9]	ἐνδιαθήκων γραφῶν τίθησι, τίνα τὰ	παρ'	Ἑβραίοις ἀναντίρρητα, ὡς ἂν ἐξ
[3, 27]	ταύτῃ γὰρ ἐπίκλην ὁ πτωχὸς	παρ'	Ἑβραίοις ὀνομάζεται. ~Κατὰ τοὺς δηλουμένους
[3, 6]	αὐτοῦ δηλώσων ἔργον ὁποῖον μήτε	παρ'	Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις ἱστόρηται,
[3, 8]	εἴρητο. Ὑπὸ τοῦ πατρὸς· αἴτησαι	παρ'	ἐμοῦ, καὶ δώσω σοι ἔθνη
[3, 20]	Ἐφέσου διατριβὴν ἀπειληφέναι ὁ τῶν	παρ'	ἡμῖν ἀρχαίωνπαραδίδωσι λόγος. ~Μικρῷ δὲ
[3, 10]	~Οὐ μυριάδες οὖν βιβλίων εἰσὶ	παρ'	ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων, δύο
[3, 36]	αὐτοῦ καὶ ἄλλας ὅσας εἴχομεν	παρ'	ἡμῖν, ἐπέμψαμεν ὑμῖν, καθὼς ἐνετείλασθε·
[3, 29]	ἐγὼ τὸν Νικόλαον μηδεμιᾷ ἑτέρᾳ	παρ'	ἣν ἔγημε κεχρῆσθαι γυναικί, τῶν
[3, 36]	ἀπέρχηται εἰς Συρίαν, καὶ τὰ	παρ'	ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω,
[3, 23]	μὲν πρῶτον ἐξεπλάγη, χρήματα οἰόμενος,	ἅπερ	οὐκ ἔλαβεν, συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε
[3, 10]	ἔνιοι καὶ παρατετεύχεσαν τῷ πολέμῳ,	καθάπερ	βασιλεὺς Ἀγρίππας καί τινες αὐτοῦ
[3, 23]	διενοεῖτο, ἀλλὰ μέγα τι πράξας,	ἐπειδήπερ	ἅπαξ ἀπολώλει, ἴσα τοῖς ἄλλοις
[3, 17]	τὸν καθ' ἡμῶν ἀνεκίνει διωγμόν,	καίπερ	τοῦ πατρὸς αὐτῷ Οὐεσπασιανοῦ μηδὲν
[3, 8]	διετέλει. Νομίσαντες δ' οἱ ἄρχοντες	ὅπερ	ἦν, δαιμονιώτερον εἶναι τὸ κίνημα
[3, 36]	τὰ παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα·	ὅπερ	ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον,
[3, 23]	καὶ διὰ μέγεθος φύσεως ἐκστὰς	ὥσπερ	ἄστομος καὶ εὔρωστος ἵππος ὀρθῆς
[3, 8]	ἱερεῖς παρελθόντες εἰς τὸ ἱερόν,	ὥσπερ	αὐτοῖς ἔθος ἦν, πρὸς τὰς
[3, 6]	παῖδες δὲ καὶ νεανίαι διοιδοῦντες	ὥσπερ	εἴδωλα κατὰ τὰς ἀγορὰς ἀνειλοῦντο
[3, 23]	μοί τις τῆς ὁδοῦ. Ἥλαυνεν,	ὥσπερ	εἶχεν, αὐτόθεν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.
[3, 5]	τὸ πάθος διατέθεινται, ταῖς αὐταῖς	ὥσπερ	ἐν εἱρκτῇ κατακλεισθέντας τὸν μετελθόντα
[3, 5]	ἡμέραις τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς	ὥσπερ	ἐν εἱρκτῇ ῥήμασιν αὐτοῖς ἀποκλεισθῆναι
[3, 7]	Ἰησοῦ Χριστοῦ προρρήσεσιν, θείᾳ δυνάμει	ὥσπερ	ἤδη παρόντα προεορακότος αὐτὰ ἐπιδακρύσαντός
[3, 6]	Οἳ δ' ὑπ' ἐνδείας κεχηνότες	ὥσπερ	λυσσῶντες κύνες ἐσφάλλοντο καὶ παρεφέροντο
[3, 39]	τοῖς τὰ πολλὰ λέγουσιν ἔχαιρον	ὥσπερ	οἱ πολλοί, ἀλλὰ τοῖς τἀληθῆ
[3, 38]	ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἡ παράδοσις φέρεται.	~Ὥσπερ	οὖν ἀμέλει τοῦ Ἰγνατίου ἐν
[3, 39]	γέγονεν τὴν ἀρχαιότητα τἀνδρὸς προβεβλημένοις,	ὥσπερ	οὖν Εἰρηναίῳ καὶ εἴ τις
[3, 7]	πόλεως τὰς διατριβὰς ποιούμενοι, ἕρκος	ὥσπερ	ὀχυρώτατον παρέμενον τῷ τόπῳ, τῆς
[3, 39]	ἐποιεῖτο τὰς διδασκαλίας, ἀλλ' οὐχ	ὥσπερ	σύνταξιν τῶν κυριακῶν ποιούμενος λογίων,
[3, 36]	κολακεύσω συντόμως με καταφαγεῖν, οὐχ	ὥσπερ	τινῶν δειλαινόμενα οὐχ ἥψαντο, κἂν
[3, 23]	ὑμῶν ἀγάγετέ με. Ὃς τέως,	ὥσπερ	ὥπλιστο, ἀνέμενεν, ὡς δὲ προσιόντα
[3, 24]	τοῦτ' ἔπραττον ἅτε μείζονι καὶ	ὑπὲρ	ἄνθρωπον ἐξυπηρετούμενοι διακονίᾳ. Ὁ γοῦν
[3, 36]	τῆς τῶν ἀποστόλων παραδόσεως, ἢν	ὑπὲρ	ἀσφαλείας καὶ ἐγγράφως ἤδη μαρτυρόμενος
[3, 39]	ἐμνημόνευσα, συγκατατάξαι ταῖς ἑρμηνείαις, διαβεβαιούμενος	ὑπὲρ	αὐτῶν ἀλήθειαν. Οὐ γὰρ τοῖς
[3, 10]	δόγματα καὶ τούτοις ἐπιμένειν καὶ	ὑπὲρ	αὐτῶν, εἰ δέοι, θνῄσκειν ἡδέως»
[3, 8]	αἰκίζονται πληγαῖς· ὃ δ' οὔθ'	ὑπὲρ	ἑαυτοῦ φθεγξάμενος οὔτε ἰδίᾳ πρὸς
[3, 7]	τοῦ δὲ λοιποῦ πλήθους τοὺς	ὑπὲρ	ἑπτακαίδεκα ἔτη δεσμίους εἰς τὰ
[3, 36]	νῦν ἠγάπησαν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸν	ὑπὲρ	ἡμῶν ἀποθανόντα καὶ δι' ἡμᾶς
[3, 23]	ὑπομενῶ, ὡς ὁ κύριος τὸν	ὑπὲρ	ἡμῶν· ὑπὲρ σοῦ τὴν ψυχὴν
[3, 6]	πέπονθε τὰ ἔργα. Γυνὴ τῶν	ὑπὲρ	Ἰορδάνην κατοικούντων, Μαρία τοὔνομα, πατρὸς
[3, 23]	ἐλπίδας. Ἐγὼ Χριστῷ λόγον δώσω	ὑπὲρ	σοῦ· ἂν δέῃ, τὸν σὸν
[3, 23]	ὁ κύριος τὸν ὑπὲρ ἡμῶν·	ὑπὲρ	σοῦ τὴν ψυχὴν ἀντιδώσω τὴν
[3, 17]	τε ἄλλους ἐπιφανεῖς ἄνδρας ταῖς	ὑπὲρ	τὴν ἐνορίαν ζημιώσας φυγαῖς καὶ
[3, 8]	κηρυγμάτων παρήκουον, τοῦτο μὲν ὅθ'	ὑπὲρ	τὴν πόλιν ἄστρον ἔστη ῥομφαίᾳ
[3, 10]	τοῖς οὕτω καλουμένοις Μακκαβαϊκοῖς συγγράμμασιν	ὑπὲρ	τῆς εἰς τὸ θεῖον εὐσεβείας
[3, 32]	τὴν ἤδη πρότερον ἱστορηθεῖσαν αὐτῶν	ὑπὲρ	τῆς εἰς τὸν Χριστὸν πίστεως
[3, 33]	κοινώσασθαι περὶ τοῦ πλήθους τῶν	ὑπὲρ	τῆς πίστεως ἀναιρουμένων, ἅμα δ'
[3, 23]	συκοφαντεῖσθαι, καὶ οὔτε πιστεύειν εἶχεν	ὑπὲρ	ὧν οὐκ εἶχεν, οὔτε ἀπιστεῖν
[3, 32]	σταυρωθῆναι» Ἐπὶ τούτοις ὁ αὐτὸς	ἀνὴρ	διηγούμενος τὰ κατὰ τοὺς δηλουμένους,
[3, 39]	Πολυκάρπου δὲ ἑταῖρος γεγονώς, ἀρχαῖος	ἀνήρ,	ἐγγράφως ἐπιμαρτυρεῖ ἐν τῇ τετάρτῃ
[3, 25]	κατὰ τὰς διαδοχὰς ἐκκλησιαστικῶν τις	ἀνὴρ	εἰς μνήμην ἀγαγεῖν ἠξίωσεν, πόρρω
[3, 9]	ἀλλὰ καὶ παρὰ Ῥωμαίοις γέγονεν	ἀνὴρ	ἐπιδοξότατος, ὡς αὐτὸν μὲν ἀναθέσει
[3, 31]	παρθένοι καὶ ἡ ἑτέρα αὐτοῦ	θυγάτηρ	ἐν ἁγίῳ πνεύματι πολιτευσαμένη ἐν
[3, 25]	τὸ ἦθος τὸ ἀποστολικὸν ἐναλλάττει	χαρακτήρ,	ἥ τε γνώμη καὶ ἡ
[3, 26]	ὡς ἄρα εἴη, λέγων, ὁ	σωτὴρ	ἐπὶ τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄνωθέν
[3, 6]	πλήθους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καταφυγοῦσα	συνεπολιορ	κεῖτο. Ταύτης τὴν μὲν ἄλλην
[3, 36]	ἀοράτων, ἵνα Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτύχω·	πῦρ	καὶ σταυρὸς θηρίων τε συστάσεις,
[3, 6]	Μαρία τοὔνομα, πατρὸς Ἐλεαζάρου, κώμης	Βαθεζώρ	σημαίνει δὲ τοῦτο οἶκος ὑσσώπου,
[3, 5]	ἐπ' αὐτῆς ἀναδείκνυται τῆς Ἰουδαίας,	αὐτοκράτωρ	πρὸς τῶν αὐτόθι στρατοπέδων ἀναγορευθείς.
[3, 13]	δὲ τὸν Οὐεσπασιανὸν ἔτεσιν βασιλεύσαντα	αὐτοκράτωρ	Τίτος ὁ παῖς διαδέχεται· οὗ
[3, 10]	τῶν συγγενῶν. Ὁ μὲν γὰρ	αὐτοκράτωρ	Τίτος οὕτως ἐκ μόνων αὐτῶν
[3, 6]	δ' ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν	νύκτωρ	ἐξερπύσασιν ἐπὶ λαχάνων συλλογὴν ἀγρίων
[3, 23]	αὐτὸν ἐπάγονται, εἶτά που καὶ	νύκτωρ	ἐπὶ λωποδυσίαν ἐξιόντες συνεπάγονται, εἶτά
[3, 8]	λαόν. Τοῦτο μεθ' ἡμέραν καὶ	νύκτωρ	κατὰ πάντας τοὺς στενωποὺς περιῄει
[3, 8]	τὴν ἑορτήν, ἣ πεντηκοστὴ καλεῖται,	νύκτωρ	οἱ ἱερεῖς παρελθόντες εἰς τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/08/2009