Fables
[128]	μού ἐστιν ἵππος ὁ ταχυδρόμος,	κἀγὼ	δὲ αὐτῷ ὅλη ~ἀφωμοιώθην. Καὶ
[128]	τις ἐκ κριθῆς παχυνθεῖσα ἀνεσκίρτησε	καθ'	ἑαυτὴν βοῶσα· ~Πατήρ μού ἐστιν
[128]	παχυνθεῖσα ἀνεσκίρτα τε καὶ ἐβόα	καθ'	~ἑαυτήν· Πατήρ μοι ὑπάρχει ἵππος
[139]	δὲ μὴ διδοῦσι καθυλακτεῖ καὶ	~καθάπτεται.	~Ὅτι τινὲς τῶν ἀνθρώπων φαῦλοι
[137]	δὲ ~κίχλαν ἐφ' ὑψηλοῦ δένδρου	καθεζομένην	καὶ τοὺς καλάμους ~ἀλλήλοις ἐπὶ
[129]	οὕτως οἰδεῖται. Ὅτι πᾶσι φανερὸν	καθέστηκεν	ὡς αἱ ~μάχαι καὶ ἔριδες
[110]	ἐδὼν κορώνην ἐπί τινος δένδρου	καθημένη,	καὶ ποτὲ μὲν ~ἄνω βλέπουσαν,
[147]	ὀρχουμένη, ~ἀλλὰ καὶ περιπατοῦς' ἢ	καθημένη.	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ὁ
[110]	κορώνην εἶδεν ἐπί τινος δένδρου	καθημένην,	καὶ ποτὲ ~μὲν ἄνω βλέπουσαν,
[137]	κίχλαν ἐπί τινος ὑψηλοῦ δένδρου	καθημένην,	ταύτην ~συλλαβεῖν ἠβουλήθη. Καὶ δὴ
[129]	δέ τι ὅμοιον κατὰ γῆς	~καθήμενον	ἰδὼν ἐπειρᾶτο τῷ ῥοπάλῳ συντρίβειν.
[142]	χαλινώσας ὁ δεσπότης καὶ αὐτὸς	~καθοπλισθεὶς	ἐπέβη. Ὁ δὲ συνεχῶς κατέπιπτε
[139]	ἐπιχαίρει, τοῖς δὲ μὴ διδοῦσι	καθυλακτεῖ	καὶ ~καθάπτεται. ~Ὅτι τινὲς τῶν
[135]	ὡς οὐκ ἐλπίζει, ἐκτίσει τότε	καὶ	ἃ πρότερον ἐποίησε κακά. ~(Ἰκτῖνος
[139]	Διὸς χρόνῳ γένωνται, ἀκεραίους τε	καὶ	ἀγαθοὺς εἶναι· ὅταν ~δὲ εἰς
[108]	ταπείνωσις οἶδε κατάνυξιν ~ἐμποιεῖν. ~(Ἑρμῆς	καὶ	ἀγαλματοποιός. ~Ἑρμῆς βουλόμενος γνῶναι ἐν
[108]	ὄντα ὁ λόγος ἁρμόζει. ~(Ἑρμῆς	καὶ	ἀγαλματοποιός. ~Ἑρμῆς γνῶναι βουλόμενος ἐν
[108]	ἄγαλμα ὑπέλαβεν ὅτι αὐτόν, ἐπειδὴ	~καὶ	ἄγγελός ἐστι καὶ ἐπικερδής, περὶ
[129]	ἐστιν ὁ ~παρὼν βίος. ~(Ηρακλῆς	καὶ	Ἀθηνᾶ. ~Διὰ στενῆς ὁδοῦ ὥδευεν
[129]	αἰτίαι μεγάλης βλάβης ὑπάρχουσιν. ~(Ἡρακλῆς	καὶ	Ἀθηνᾶ. ~Διὰ στενῆς ὁδοῦ ὥδευεν
[124]	ψόγον ἐπιδέχεται. ~(Ζεὺς καὶ Ποσειδῶν	καὶ	Ἀθηνᾶ καὶ Μῶμος. ~Ζεὺς καὶ
[124]	ἐστὶ παραμόνιμος. ~(Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς	καὶ	Ἀθηνᾶ καὶ Μῶμος. ~Ζεὺς καὶ
[124]	καὶ Μῶμος. ~Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς	καὶ	Ἀθηνᾶ κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον,
[124]	καὶ Μῶμος. ~Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς	καὶ	Ἀθηνᾶ κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον,
[118]	~κατεχομένους ἀναισχύντους εἶναι συμβαίνει. ~(Ζεὺς	καὶ	αἰσχύνη. ~Ζεὺς πλάσας ἀνθρώπους τὰς
[118]	λόγων βοήθεια ~οὐδὲν λυσιτελεῖ. ~(Ζεὺς	καὶ	αἰσχύνη. ~Ζεὺς πλάσας τοὺς ἀνθρώπους
[115]	τοῦ κἀκείνους ὁρᾶν ~συνδυστυχοῦντας. ~(Ἔχις	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ἔχις ἐπὶ παλιούρων δέσμῃ
[115]	πονηρὸν μοχθηροῖς πράγμασιν ἐγχειρήσαντα. ~(Ἔχις	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ἔχις ἐπί τινος φραγμοῦ
[119]	τις πρὸς ἄνδρα πόρνον. ~Ζεὺς	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ζεὺς ἀγασάμενος ἀλώπεκος τὸ
[150]	οὐδὲν τοὺς φίλους ~ὠφελοῦσιν. ~(Καρκῖνος	καὶ	ἀλώπηξ. ~Καρκῖνος ἀναβὰς ἀπὸ τῆς
[150]	προσήκουσιν ~ἐπιχειροῦντες εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Καρκῖνος	καὶ	ἀλώπηξ. ~Καρκῖνος ἀπὸ τῆς θαλάσσης
[133]	μάτην διεβλήθης. {Ὅτι} τοὺς ~ἀπαιδεύτους	καὶ	ἀμαθεῖς καὶ κομψολόγους ἰατροὺς ὁ
[103]	εὐεργέτας ~ὑπὸ θεοῦ κολάζονται. ~(Ἔλαφος	καὶ	ἄμπελος. ~Ἔλαφος διωκομένη ὑπὸ κυνηγῶν
[103]	δὲ σφόδρα ἐμπιστευθέντες προδόται. ~(Ἔλαφος	καὶ	ἄμπελος. ~Ἔλαφος κυνηγοὺς φεύγουσα ὑπ'
[145]	τὴν μὲν κάμηλον, ὅτι ~χολὴν	καὶ	ἄμυναν οὐ τρέφει κατὰ τῶν
[135]	Ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ δακὼν	καὶ	~ἀμφότεροι ἐκ τοῦ ὕψους κατενεχθέντες,
[104]	Συλληφθεῖσα δὲ ὑπὸ τοῦ ~λέοντος	καὶ	ἀναιρουμένη ἔφη· Βαρυδαίμων ἔγωγε, ἥτις
[104]	κρυβῆναι ~συνελήφθη ὑπὸ τοῦ λέοντος	καὶ	ἀναιρουμένη πρὸς ἑαυτὴν ἔφη· ~Δειλαία
[142]	~ἔχειν; Ὅτι ἐν καιρῷ ἀδείας	καὶ	ἀνέσεως τῶν συμφορῶν οὐ δεῖ
[120]	γοῦν φύσιν οὐ μετατίθενται. ~Ζεὺς	καὶ	ἄνθρωποι. ~Ζεὺς πλάσας ἀνθρώπους ἐκέλευσεν
[139]	~(Ἴππος καὶ βοῦς καὶ κύων	καὶ	ἄνθρωπος. ~Ζεὺς ἄνθρωπον ποιήσας ὀλιγοχρόνιον
[139]	~(Ἴππος καὶ βοῦς καὶ κύων	καὶ	ἄνθρωπος. ~Ἴππος καὶ βοῦς καὶ
[115]	ναῦς, ἀξία δὲ ~τοῦ ναύτου	καὶ	ἄξιος τῆς νηὸς ὁ ναύκληρος.
[112]	~Ἄραβες ὑπὲρ πᾶν ἔθνος ψευσταὶ	καὶ	ἀπατεῶνες εἰσίν· ἐν γλώσσῃ γὰρ
[112]	ποτε ἅμαξαν ψευσμάτων καὶ πανουργίας	καὶ	ἀπάτης μεστὴν ~διὰ πάσης ἤλαυνε
[123]	αὐτῷ, ~καὶ ἀφελὼν τὴν σφραγῖδα	καὶ	ἀποκαλύψας τὸ ἀγγεῖον, πάντα ὅσα
[121]	ἀλόγιστον ὁ λόγος ~εὔκαιρος. ~Ζεὺς	καὶ	Ἀπόλλων. ~Ζεὺς καὶ Ἀπόλλων περὶ
[121]	~εὔκαιρος. ~Ζεὺς καὶ Ἀπόλλων. ~Ζεὺς	καὶ	Ἀπόλλων περὶ τοξικῆς ἤριζον. Τοῦ
[112]	ὁ λόγος εὔκαιρος. ~(Ἑρμοῦ ἅμαξα	καὶ	Ἄραβες. ~Ἑρμῆς ποτε ἅμαξαν ψευσμάτων
[112]	οὐκ ἔστιν ἀλήθεια. ~(Ἑρμοῦ ἅμαξα	καὶ	Ἄραβες. ~Ἑρμῆς ποτε ψεύσματα καὶ
[102]	πάνυ ~ἤχθετο ὡς λεπτοῖς οὖσι	καὶ	ἀσθενέσιν. Ἔτι δὲ αὐτῆς διανοουμένης,
[137]	καὶ τῶν ~κατὰ φύσιν. ~(Ἰξευτὴς	καὶ	ἀσπίς. ~Ἰξευτὴς ἀναλαβὼν ἰξὸν καὶ
[129]	Ὁ δὲ μᾶλλον τῷ ~ῥοπάλῳ	καὶ	αὖθις ἔπαιε. Τὸ δ' εἰς
[146]	κέρασιν ἀγαλλόμενον, ~φθονήσασα αὐτῷ, ἐβουλήθη	καὶ	αὐτὴ τῶν ἴσων ἐφικέσθαι. Διόπερ
[116]	αὐτῶν ἧκε πρὸς τὴν ῥίνην	καὶ	αὐτὴν ~παρεκάλει δοῦναί τι αὐτῷ.
[141]	δὲ ~δεσπότου πάντα ἐπιθέντος αὐτῷ	καὶ	αὐτὴν τὴν τοῦ ὄνου δοράν,
[141]	τοῖς ~χρεώσταις μὴ παράσχωσι, πολλάκις	καὶ	αὐτὸ τὸ κεφάλαιον ~ἀπολλῦσιν. ~(Ἴππος
[117]	τὸν ἔχιν παρεθάρσυνον αὐτόν, ἐπαγγελλόμενοι	~καὶ	αὐτοὶ συμμαχήσειν αὐτῷ. Ἐνστάσης δὲ
[114]	πρὸς τοὺς πέλας δυσμένειαν ~αἱροῦνται	καὶ	αὐτοί τι δεινὸν πάσχειν ὑπὲρ
[141]	νῦν μετὰ τῶν φορτίων αὐτοῦ	καὶ	αὐτὸν ἔφερον. ~Οὕτω καὶ τῶν
[141]	~γόμον τῇ ἡμιόνῳ προσέθηκεν, ἀλλὰ	καὶ	αὐτὸν τὸν ὄνον ἐκδείρας ~ἐπεσώρευσε.
[149]	ὄντι ἡ τροφὴ ἱκανῶς ὑπάρχῃ,	καὶ	αὐτὸς ἐκεῖσε ἐλθὼν ~τὸν χειμῶνα
[142]	τὸν ἵππον χαλινώσας ὁ δεσπότης	καὶ	αὐτὸς ~καθοπλισθεὶς ἐπέβη. Ὁ δὲ
[139]	ἰδίων ἐτῶν ἀριθμόν ~τινα παράσχῃ,	καὶ	αὐτὸς μέρος δοὺς ὑπεδέχθη. Τὸ
[108]	Εἰπόντος δὲ ἔτι ~μείζονος, θεασάμενος	καὶ	αὑτοῦ ἄγαλμα ὑπέλαβεν ὅτι αὐτόν,
[149]	ἐὰν πολλὴν εὕρῃ τὴν νομήν,	~καὶ	αὐτῷ οἴσει. Παραγενόμενος δὲ εἰς
[123]	ἠθέλησεν τίνα εἰσὶν ἐν αὐτῷ,	~καὶ	ἀφελὼν τὴν σφραγῖδα καὶ ἀποκαλύψας
[144]	ἐν πόλει ἐν ᾗ ἔσχατοι	καὶ	ἄφρονες κρατοῦσιν ἀντὶ τῶν πρώτων
[101]	ἀκίνδυνός ἐστιν ὁ βίος. ~(Ἐλάτη	καὶ	βάτος. ~Ἐλάτη καυχωμένη τῇ βάτῳ
[101]	βάτος. ~Ἤριζον πρὸς ἀλλήλας ἐλάτη	καὶ	βάτος. Ἡ δὲ ἐλάτη ἑαυτὴν
[101]	~(Ἐλάτη	καὶ	βάτος. ~Ἤριζον πρὸς ἀλλήλας ἐλάτη
[127]	ὀψέ τις ~κακῶς πράσσῃ. ~(Ἥλιος	καὶ	βάτραχοι. ~Γάμοι τοῦ Ἡλίου θέρους
[127]	τοῖς μὴ χαρὰν ἔχουσιν. ~(Ἥλιος	καὶ	βάτραχοι. ~Ἡλίῳ ποτὲ γάμος θέρους
[114]	ἐχθροὶ ἐν μιᾷ νηῒ ἔπλεον·	καὶ	βουλόμενοι πολὺ ἀλλήλων ~διεζεῦχθαι ὥρμησαν
[139]	τινι εὐημερίᾳ ἢ γενναιότητι. ~(Ἴππος	καὶ	βοῦς καὶ κύων καὶ ἄνθρωπος.
[139]	πρεσβύτην θυμώδη καὶ δύστροπον. ~(Ἴππος	καὶ	βοῦς καὶ κύων καὶ ἄνθρωπος.
[139]	καὶ κύων καὶ ἄνθρωπος. ~Ἴππος	καὶ	βοῦς καὶ κύων ὑπὸ ψύχους
[139]	~παραχωρήσαντος, παρεγένετο μετ' οὐ πολὺ	καὶ	βοῦς, οὐδ' αὐτὸς ~δυνάμενος ὑπομένειν
[127]	πρὸς αὐτοὺς ἐβόα· ~Ὦ ἀνόητοι	καὶ	βραδεῖς τῇ καρδίᾳ, ~εἰς τί
[139]	χρόνους· διὰ τοῦτο ~ἕκαστος θερμὸς	καὶ	γαυρός ἐστι τῇ γνώμη· ὁ
[121]	πρὸς τῷ ἐκείνων μὴ ~ἐφικέσθαι,	καὶ	γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Ζεὺς καὶ ὄφις.
[109]	παρ' ἄλλοις ὄντα τιμῇ. ~Ἑρμῆς	καὶ	γῆ. ~Ζεὺς πλάσας ἄνδρα καὶ
[109]	καὶ γῆ. ~Ζεὺς πλάσας ἄνδρα	καὶ	γυναῖκα ἐκέλευσεν Ἑρμῆν ἀγαγεῖν αὐτοὺς
[137]	πόδας ~ἐπάτησε. Τῆς δ' ὀργισθείσης	καὶ	δακούσης αὐτόν, ἐκεῖνος ἤδη ~λειποψυχῶν
[135]	ἁρπάσας ἀπέπτατο. Ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς	καὶ	δακὼν καὶ ~ἀμφότεροι ἐκ τοῦ
[109]	ἀγαγεῖν αὐτοὺς ~ἐπὶ τὴν Γῆν	καὶ	δεῖξαι ὅθεν ὀρύξαντες σπήλαιον ποιήσουσι.
[132]	ἐπὶ ~τοὺς θεοὺς ἀναφέρουσιν. ~(Θύννος	καὶ	δελφίς. ~Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος
[132]	αἰτίους τούτων γεγονότας δυστυχοῦντας. ~(Θύννος	καὶ	δελφίς. ~Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος
[128]	κἀγὼ δὲ αὐτῷ ὅλη ~ἀφωμοιώθην.	Καὶ	δὴ ἐν μιᾷ ἀνάγκης ἐπελθούσης,
[128]	ὃν ἐγὼ ὅλη διόλου ~ἀπεμιμήθην.	Καὶ	δὴ ἐν μιᾷ ἠναγκάζετο τρέχειν
[137]	πρὸς αὐτὴν συλλαβεῖν ~βουλόμενος εφεώρα.	Καὶ	δὴ λαθὼν ἔχιν κοιμωμένην ὑπὸ
[139]	ἑαυτῷ κατεσκεύαζε καὶ ἐνταῦθα διέτριβε.	~Καὶ	δή ποτε σφοδροῦ κρύους γενομένου,
[137]	δένδρου καθημένην, ταύτην ~συλλαβεῖν ἠβουλήθη.	Καὶ	δὴ συνάψας εἰς μῆκος τοὺς
[130]	θεῶν ~μετὰ πολλῆς φιλοφροσύνης ἠσπάζετο.	Καὶ	δὴ τελευταίου ~εἰσελθόντος τοῦ Πλούτου,
[105]	ἔνθεν γὰρ οὐδένα ὑφωρᾶτο ~κίνδυνον.	Καὶ	δή τινες παραπλέοντες ἐκεῖνον τὸν
[149]	τούτου κόπρῳ κάνθαροι ~ἐτρέφοντο δύο.	Καὶ	δὴ τοῦ χειμῶνος ἐνισταμένου, ὁ
[145]	διὰ τὸ μέγεθος τοῦ σώματος	~καὶ	διὰ τὴν ἰσχὺν ἐλπίζοντες πάντων
[145]	κάμηλος καὶ ~ἐλέφας καταστάντες ἐφιλονείκουν,	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος τοῦ σώματος
[123]	μόνη δὲ ἡ ἐλπὶς ὑπελείφθη	καὶ	διὰ τοῦτο τοῖς ~ἀνθρώποις ἐστὶ
[139]	ἄν τις πρὸς πρεσβύτην θυμώδη	καὶ	δύστροπον. ~(Ἴππος καὶ βοῦς καὶ
[133]	γράψαι, ~ἀλλ' ἐγὼ προσπεσὼν αὐτοῖς	καὶ	δυσωπήσας, ἐξωμοσάμην αὐτοῖς μὴ ~ἀληθῆ
[133]	σὲ γράψαι, προσπεσὼν αὐτοῖς ἐγὼ	καὶ	δυσωπήσας ~ἐξωμοσάμην μὴ εἶναί σε
[128]	ἐκ κριθῆς παχυνθεῖσα ἀνεσκίρτα τε	καὶ	ἐβόα καθ' ~ἑαυτήν· Πατήρ μοι
[107]	ποιμένος ~ἀκούσαντες τὸν λύκον κατέλαβον	καὶ	ἐδίωκον, κἀκεῖνος φεύγων ~εφώνει· Ἀξίως
[126]	ὀστράκοις τὸν Ἑρμῆν ὥρισε ~γράφειν,	καὶ	εἰς κιβώτιον ἀποτιθέναι πλησίον αὐτοῦ,
[129]	ταύτην, οὕτως ἐκ μικροῦ οἰδεῖ	καὶ	εἰς μέγα προέρχεται. ~Ἡρακλῆς καὶ
[101]	καὶ χρησιμεύω ~εἰς ναῶν στέγη	καὶ	εἰς πλοῖα· καὶ πῶς ἐμοὶ
[122]	Ζεὺς ἔφη· Τῶν ~ἄλλων ἁπάντων	καὶ	ἐκ ποδῶν δῶρα δέχομαι· ἀπὸ
[143]	ὄνου ἵππον με ~θέλειςἔχειν; ~(Κάλαμος	καὶ	ἐλαία. ~Διὰ καρτερίαν καὶ ἰσχὺν
[143]	καὶ ἰσχὺν καὶ ἡσυχίαν κάλαμος	καὶ	ἐλαία ἤριζον. Τοῦ ~δὲ καλάμου
[145]	ἑλέσθαι τινὰ ἐξ αὐτῶν, ~κάμηλος	καὶ	ἐλέφας ἐψηφίζοντο, ὁ μὲν διὰ
[145]	ἄτιμοι τῶν τιμίων προάγουσι. ~(Κάμηλος	καὶ	ἐλέφας καὶ πίθηκος. ~Τῶν ἀλόγων
[145]	ζώων βουλευομένων βασιλέα ἑλέσθαι, κάμηλος	καὶ	~ἐλέφας καταστάντες ἐφιλονείκουν, καὶ διὰ
[145]	διὰ μικρὰν αἰτίαν κωλύονται. ~(Κάμηλος	καὶ	ἐλίφας καὶ πίθηκος. ~Τῶν ἀλόγων
[147]	ὅτι ὁ ἐν ἑνὶ ἀδόκιμος	καὶ	ἐν παντὶ ἀδόκιμός ἐστι. ~Κάμηλος
[139]	ὁ χειμών, ~οἶκον ἑαυτῷ κατεσκεύαζε	καὶ	ἐνταῦθα διέτριβε. ~Καὶ δή ποτε
[104]	σπήλαιον, ἐν ᾧ λέων ~ἦν,	καὶ	ἐνταῦθα εἰσῄει κρυβησομένη. Συλληφθεῖσα δὲ
[104]	ἐφ' ᾧ λέων ~ἦν κατοικούμενος,	καὶ	ἐνταῦθα εἰσιοῦσα καὶ νομίζουσα κρυβῆναι
[114]	ὁ δὲ ἐπὶ τὴν πρύμναν	καὶ	~ἐνταῦθα ἔμενον. Χειμῶνος δὲ σφοδροῦ
[105]	ὀφθαλμῶν παρεγένετο εἴς τινα ~εἰγιαλὸν	καὶ	ἐνταῦθα ἐνέμετο, τὸν μὲν ὁλόκληρον
[107]	τοῦ ἐρίφου, οἱ κύνες ἀκούσαντες	καὶ	~ἐξελθόντες κατεδίωκον τὸν λύκον. Ἐπιστραφεὶς
[105]	τόπον καὶ ~θεασάμενοι αὐτὴν κατηυστόχησαν.	Καὶ	ἐπειδὴ ἐλιποψύχει, εἶπε πρὸς ~αὑτήν·
[110]	αὐτὸν εἰς ἄστυ, ~ὁμοιωθεὶς ἀνθρώπῳ,	καὶ	ἐπεξενώθη παρ' αὐτῷ. Παραγγελθείσης δὲ
[101]	ἄφοβος ἢ πλουσιότης μετὰ ἀναγκῶν	καὶ	ἐπηρειῶν. ~Ἔλαφος ἐπὶ νάματος καὶ
[117]	ἀρκεῖται τῇ ἰδίᾳ νομῇ, ἀλλὰ	καὶ	~ἐπὶ τὴν αὐτοῦ δίαιταν ἀφικνεῖται.
[108]	αὐτόν, ἐπειδὴ ~καὶ ἄγγελός ἐστι	καὶ	ἐπικερδής, περὶ πολλοῦ ποιοῦνται οἱ
[139]	μόνον τροφὴν ~ἀγαπᾷ καὶ σαίνει	καὶ	ἐπιχαίρει, τοῖς δὲ μὴ διδοῦσι
[129]	φανερὸν καθέστηκεν ὡς αἱ ~μάχαι	καὶ	ἔριδες αἰτίαι μεγάλης βλάβης ὑπάρχουσιν.
[129]	δέ, ἄδελφε, τοῦτό ἐστι φιλονεικία	~καὶ	ἔρις· ἄν τις αὐτὸ καταλείπῃ
[129]	~ἀπορίαν σοι προξενῆσαν ἡ φιλονεικία	καὶ	ἔρις ἐστίν. Ἂν οὖν τις
[106]	ἐπειδὴ λύκον παριόντα εἶδεν, ~ἐλοιδόρει	καὶ	ἔσκωπτεν αὐτόν. Ὁ δὲ λύκος
[149]	δὲ ἕτερος ~θεασάμενος αὐτὸν λιπαρὸν	καὶ	εὐεκτοῦντα, ᾐτιάσατο αὐτὸν διότι ~προϋποσχόμενος
[101]	~ἐπαινοῦσα ἔφη ὅτι καλή εἰμι	καὶ	εὐμήκης καὶ ὑψηλὴ καὶ χρησιμεύω
[115]	δὲ παλιούροις ~ἡ ἔχις συνεπλάκη	καὶ	ἐφέρετο τοῦ ποταμοῦ εἰς μέσον
[137]	φθάνουσιν αὐτοὶ ~συμφοραῖς περιπίπτοντες. ~(Ἰξευτὴς	καὶ	ἔχις. ~Ἰξευτὴς ἰξὸν ἀναλαβὼν καὶ
[146]	~κωλύονται καὶ οὐ τελοῦνται. ~(Κάμηλος	καὶ	Ζεὺς. ~Κάμηλος θεασαμένη ταῦρον ἐπὶ
[146]	καὶ τῶν ἰδίων στερούμενοι. ~(Κάμηλος	καὶ	Ζεὺς. ~Ὁ Ζεὺς δέ ποτε
[142]	Ὡς δὲ πάλιν πόλεμος ἠκούσθη	καὶ	ἡ ~σάλπιγξ ἐφώνει, τὸν ἵππον
[141]	αὐτὸν τὸν ὄνον ἐκδείρας ~ἐπεσώρευσε.	Καὶ	ἣ οὐ μετρίως καταπονηθεῖσα ἔφη
[117]	οὐ μόνον ~οὐκ ἐβοήθουν, ἀλλὰ	καὶ	ᾖδον. Οἱ δὲ ἔφασαν πρὸς
[141]	ἀμφότεροι σωθήσονται ἐν βίῳ. ~(Ὄνος	καὶ	ἡμίονος. ~Ὀνηλάτης ἐπιθεὶς ὄνῳ καὶ
[141]	καὶ ἡμίονος. ~Ὀνηλάτης ἐπιθεὶς ὄνῳ	καὶ	ἡμιόνῳ γόμους ἤλαυνεν. Ὁ δὲ
[118]	δὲ τὸ ~μὲν πρῶτον ἀντέλεγε	καὶ	ἠναξιοπάθει. Ἐπεὶ δὲ σφόδρα αὐτῇ
[143]	ἐλαία. ~Διὰ καρτερίαν καὶ ἰσχὺν	καὶ	ἡσυχίαν κάλαμος καὶ ἐλαία ἤριζον.
[105]	τινες παραπλέοντες ἐκεῖνον τὸν τόπον	καὶ	~θεασάμενοι αὐτὴν κατηυστόχησαν. Καὶ ἐπειδὴ
[108]	~εἰς ἀγαλματοποιοῦ, ἑαυτὸν εἰκάσας ἀνθρώπῳ,	καὶ	θεασάμενος ~ἄγαλμα τοῦ Διὸς ἠρώτα
[108]	~ἀφομοιωθεὶς ἀνθρώπῳ εἰς ἀγαλματοποιοῦ ἐργαστήριον.	Καὶ	~θεασάμενος Διὸς ἄγαλμα ἐπυνθάνετο πόσου.
[103]	δέ τις τῶν κυνηγῶν στραφεὶς	καὶ	θεασάμενος, ὃ εἶχεν ~ἀκόντιον βαλών,
[113]	τόπους οὐκ εἴασαν ὀδεῦσαι. ~Εὔνουχος	καὶ	ἱερεύς. ~Εὔνουχος προσῆλθε ἱερεῖ, θυσίαν
[138]	πολλὰ κεκμηκότι ταῖς στρατηγίαις τε	καὶ	ἱππηλασίαις ἡ ~τοῦ μυλῶνος ἀτέλεστος
[140]	καὶ τῆς ἀναγκαίας χρείας. ~(Ἴππος	καὶ	ἱπποκόμος. ~Κριθὰς τοῦ ἵππου ὁ
[140]	φιλεῖν τοὺς διατρέφοντας αὐτούς. ~(Ἴππος	καὶ	ἱπποκόμος. ~Κριθὴν τὴν τοῦ ἵππου
[143]	~(Κάλαμος καὶ ἐλαία. ~Διὰ καρτερίαν	καὶ	ἰσχὺν καὶ ἡσυχίαν κάλαμος καὶ
[139]	τοῖς δὲ μὴ διδοῦσι καθυλακτεῖ	καὶ	~καθάπτεται. ~Ὅτι τινὲς τῶν ἀνθρώπων
[139]	τινὲς τῶν ἀνθρώπων φαῦλοι ὄντες	καὶ	κακοὶ {ἐκείνους} εἰώθασι ~μόνους φιλεῖν
[143]	τῶν πρὸς μείζονας φιλονεικούντων. ~(Δρῦς	καὶ	κάλαμος. ~Δρῦς καὶ κάλαμος ἤριζον
[143]	φιλονεικούντων. ~(Δρῦς καὶ κάλαμος. ~Δρῦς	καὶ	κάλαμος ἤριζον περὶ ἰσχύος. Ἀνέμου
[137]	καὶ ἔχις. ~Ἰξευτὴς ἰξὸν ἀναλαβὼν	καὶ	καλάμους πρὸς ἄγραν ἐξῆλθεν. Ἰδὼν
[149]	Παραγενόμενος δὲ εἰς τὴν χέρσον	καὶ	καταλαβὼν ~πολλὴν μὲν τὴν κόπρον,
[133]	τοὺς νοσοῦντας οὐκ ἐῶσιν ~ἀποθνῄσκειν,	καὶ	κατεγράφοντο πάντας. Ἔμελλον δὲ καὶ
[115]	δεινῶς ~φυσηθέντος, ἤρθη ὁ φραγμὸς	καὶ	κάτωθεν ἀπῄει. Τοῖς δὲ παλιούροις
[108]	ὡς, ἐπειδὴ ~ἄγγελός ἐστι θεῶν	καὶ	κερδῷος, πολὺν αὐτοῦ παρὰ τοῖς
[109]	~ὅσον βούλονται· στένοντες γὰρ αὐτὸ	καὶ	κλαίοντες ἀποδώσουσι. ~Πρὸς τοὺς ῥᾳδίως
[134]	ὁ ἄνθρωπος, εἰ οἴνου ἀπείχετο	καὶ	~κλυστῆρσιν ἐχρήσατο, οὐκ ἂν ἀπέθανε.
[134]	ὁ ἄνθρωπος, εἰ οἴνου ἀπείχετο	~καὶ	κλυστῆρσιν ἔχρητο, οὐκ ἂν ἐτεθνήκει.
[133]	{Ὅτι} τοὺς ~ἀπαιδεύτους καὶ ἀμαθεῖς	καὶ	κομψολόγους ἰατροὺς ὁ παρὼν μῦθος
[139]	ἢ γενναιότητι. ~(Ἴππος καὶ βοῦς	καὶ	κύων καὶ ἄνθρωπος. ~Ζεὺς ἄνθρωπον
[139]	καὶ δύστροπον. ~(Ἴππος καὶ βοῦς	καὶ	κύων καὶ ἄνθρωπος. ~Ἴππος καὶ
[139]	καὶ ἄνθρωπος. ~Ἴππος καὶ βοῦς	καὶ	κύων ὑπὸ ψύχους στενούμενοι ἦλθον
[132]	~συνεξώκειλεν. Ὁ δὲ θύννος ἐπιστραφεὶς	καὶ	λειποψυχοῦντα τὸν ~δελφῖνα ἑωρακὼς εἶπεν·
[102]	καὶ ἐπηρειῶν. ~Ἔλαφος ἐπὶ νάματος	καὶ	λέων. ~Ἔλαφος δίψῃ συσχεθεῖσα παρεγένετο
[104]	κίνδυνον μείζονα ἑαυτοὺς ἐμβάλλουσιν. ~(Ἔλαφος	καὶ	λέων ἐν σπηλαίῳ. ~Ἔλαφος κυνηγοὺς
[104]	~ἀδικοῦντες ὑπὸ θεοῦ κολάζονται. ~(Ἔλαφος	καὶ	λέων ἐν σπηλαίῳ. ~Ἔλαφος κυνηγοὺς
[107]	ἐν χερσὶν ἔχουσιν ὑστεροῦνται. ~(Ἔριφος	καὶ	λύκος αὐλῶν. ~Ἔριφος πλανηθεῖσα τῆς
[107]	θράσος κατὰ τῶν ἀμεινόνων. ~(Ἔριφος	καὶ	λύκος αὐλῶν. ~Ἔριφος ὑστερήσας ἀπὸ
[106]	ἐπισφαλῆ. ~Ἔριφος ἐπὶ δώματος ἑστὼς	καὶ	λύκος. ~Ἔριφος ἐπὶ τινος δώματος
[146]	αὐτῇ κέρατα οὐ προσέθηκεν, ἀλλὰ	καὶ	μέρος τι τῶν ὤτων ~ἀφείλετο.
[111]	χέαι. Ὁ ~δὲ τοῦτο τρίψας	καὶ	μέτρον ποιήσας ἴσον ἑκάστῳ ἐνέχει.
[118]	ἐνθεῖναι τὴν αἰσχύνην ἐπελάθετο. Διὸ	καὶ	μὴ ἔχων ~πόθεν {ἂν} αὐτὴν
[134]	καιρῷ ἀνάγκης τὰς ~βοηθείας παρέχειν	καὶ	μὴ μετὰ τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσιν
[143]	ὁ κάλαμος σιωπῶν οὐκ ~ἐφθέγξατο.	Καὶ	μικρὸν ὑπομείνας, ἐπειδὴ ἄνεμος ἔπνευσεν
[133]	ἀναστὰς ὁ ~νοσῶν προῆλθεν, ὠχρὸς	καὶ	μόλις βαίνων. Ὁ δὲ ἰατρὸς
[142]	~Παυσαμένου δὲ τοῦ πολέμου, ἀχύροις	καὶ	μόνοις ἔτρεφε, φορτίοις ~μεγάλοις καταβαρύνων.
[124]	~(Ζεὺς καὶ Ποσειδῶν καὶ Ἀθηνᾶ	καὶ	Μῶμος. ~Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς καὶ
[124]	~(Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ	καὶ	Μῶμος. ~Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς καὶ
[104]	~ἦν κατοικούμενος, καὶ ἐνταῦθα εἰσιοῦσα	καὶ	νομίζουσα κρυβῆναι ~συνελήφθη ὑπὸ τοῦ
[108]	ἰδὼν καὶ τὸ ἑαυτοῦ ἄγαλμα,	καὶ	νομίσας ὡς, ἐπειδὴ ~ἄγγελός ἐστι
[134]	τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσιν ~κατειρωνεύεσθαι. ~(Ἰατρὸς	καὶ	νοσῶν. ~Ἰατρὸς ἐκκομιζομένῳ τινὶ τῶν
[134]	ἰατρόν, ἀλλὰ μάτην διεβλήθης. ~(Ἰατρὸς	καὶ	νοσῶν. ~Ἰατρὸς νοσοῦντα ἐθεράπευε. Τοῦ
[108]	~Διόπερ ἐπυνθάνετο ὁ Ἑρμῆς πόσου,	καὶ	ὁ ἀγαλματογλύφος ἔφη· Ἀλλ' ~ἐὰν
[133]	Πρὸ ὀλίγου δὲ ὁ Θάνατος	καὶ	ὁ Ἅιδης ~δεινῶς ἠπείλουν τοὺς
[133]	πλήν γε ὅτι ὁ Θάνατος	καὶ	ὁ ~Ἅιδης ἠπείλουν πᾶσι τοῖς
[132]	Ὑπὸ δὲ τῆς ὁμοίας ῥύμης	καὶ	ὁ δελφὶν αὐτῷ ~συνεξώκειλεν. Ὁ
[132]	δὲ τῆς αὐτῆς φορᾶς ἐλαυνόμενος	καὶ	~ὁ δελφὶς αὐτῷ συνεξώσθη. Καὶ
[110]	ὅ τι ἂν θεάσηται ὄρνεον.	Καὶ	ὁ Ἑρμῆς τὸ μὲν ~πρῶτον
[117]	περαιτέρω δρᾶν ~δυνάμενοι μεγάλα ἐκεκράγεισαν.	Καὶ	ὁ ἔχις νικήσας ᾐτιᾶτο αὐτοὺς
[119]	ἀναπηδήσασα ~ἀκόσμως συλλαβεῖν αὐτὸν ἐπειρᾶτο.	Καὶ	ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ' ~αὐτῆς
[146]	ἐδέετο, ὅπως αὐτῇ κέρατα ~προσνείμῃ.	Καὶ	ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ' αὐτῆς,
[124]	τις παροικισθῇ ~γείτων, ῥᾳδίως μεταβαίνῃ.	Καὶ	ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ' αὐτοῦ
[124]	τις παροικισθῇ ~γείτων, ῥᾳδίως μεταβαίνῃ.	Καὶ	ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ' αὐτοῦ
[132]	καὶ ~ὁ δελφὶς αὐτῷ συνεξώσθη.	Καὶ	ὁ θύννος, ὡς ἐθεάσατο ἐπιστραφεὶς
[106]	ὅτι πολλάκις καὶ ὁ τόπος	καὶ	ὁ ~καιρὸς δίδωσι τὸ θράσος
[106]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις	καὶ	ὁ τόπος καὶ ὁ ~καιρὸς
[128]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι, εἰ	καὶ	ὁ χρόνος ἐνέγκοι τινὰ εἰς
[146]	πλείω μὴ ~ζητείτω, ἵνα μὴ	καὶ	ὃ ἔχει ἀπολέσῃ. ~(Κάμηλος ὀρχουμένη.
[127]	ἔχαιρον ἐπὶ ~τούτῳ, ἠγάλλοντο δὲ	καὶ	οἱ βάτραχοι. Εἷς δὲ τούτων
[101]	~ἐγὼ ἐν στέγεσί που χρησιμεύω	καὶ	οἴκοις. Ἡ δὲ βάτος ἔφη·
[141]	ὄνος. ~Ἄνθρωπός τις εἶχεν ἵππον	καὶ	ὄνον. Ὁδευόντων δέ, ἐν τῇ
[141]	ἃς ~ἐσθίω μὴ κλέπτε. ~(Ἴππος	καὶ	ὄνος. ~Ἄνθρωπός τις εἶχεν ἵππον
[103]	δὲ σειομένων, οἱ κυνηγοὶ ~ἐπιστραφέντες	καί,	ὅπερ ἦν ἀληθές, νομίσαντες τῶν
[107]	ὀρχήσωμαι. Αὐλοῦντος δὲ ~τοῦ λύκου	καὶ	ὀρχουμένου τοῦ ἐρίφου, οἱ κύνες
[110]	κατακύπτουσαν, καὶ τῷ ~μάντει φράζει.	Καὶ	ὃς ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' αὕτη
[145]	τῶν πραγμάτων παρὰ μικρὸν ~κωλύονται	καὶ	οὐ τελοῦνται. ~(Κάμηλος καὶ Ζεὺς.
[136]	καὶ τῆς ἰδίας φωνῆς ἐστέρηται,	καὶ	οὔτε ~τὴν τοῦ ἵππου ἔσχεν
[135]	ὅτε καὶ χρῆσθαι ἠδύνατο. ~(Ἰκτῖνος	καὶ	ὄφις. ~Ἰκτῖνος ὄφιν ἁρπάσας ἀπέπτατο.
[135]	ἃ πρότερον ἐποίησε κακά. ~(Ἰκτῖνος	καὶ	ὄφις. ~Ἰκτῖνος ὄφιν ἁρπάσας εἰς
[122]	αἱ χάριτες φοβεραί εἰσιν. ~(Ζεὺς	καὶ	ὄφις. ~Τοῦ διὸς γαμοῦντος, πάντα
[122]	~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Ζεὺς	καὶ	ὄφις. ~Τοῦ Διὸς γάμους ποιοῦντος,
[112]	καὶ Ἄραβες. ~Ἑρμῆς ποτε ψεύσματα	καὶ	πανουργίας θεὶς εἴς ἅμαξαν εἰς
[112]	Ἄραβες. ~Ἑρμῆς ποτε ἅμαξαν ψευσμάτων	καὶ	πανουργίας καὶ ἀπάτης μεστὴν ~διὰ
[110]	αὐτὸν εἰς ἄστυ, ~ὁμοιωθεὶς ἀνθρώπῳ,	καὶ	παρ' αὐτῷ κατήχθη. Τῆς δὲ
[130]	~Ἡρακλῆς καὶ Πλοῦτος. ~Ἡρακλῆς ἰσοθεωθεὶς	καὶ	παρὰ Διὶ ἑστιώμενος ἕνα ἕκαστον
[147]	μόνον ἄσχημός εἰμι ὀρχουμένη, ~ἀλλὰ	καὶ	περιπατοῦς' ἢ καθημένη. ~Ὁ λόγος
[147]	μόνον ὀρχουμένη εἰμὶ ἄσχημος, ἀλλὰ	καὶ	περιπατοῦσα. Ὁ ~λόγος εἴρηται ἐν
[146]	σώματος καὶ τῇ ἰσχύι, ἀλλὰ	καὶ	περισσοτέρων ἐπιθυμεῖ, ~οὐ μόνον αὐτῇ
[145]	τιμίων προάγουσι. ~(Κάμηλος καὶ ἐλέφας	καὶ	πίθηκος. ~Τῶν ἀλόγων ζώων βουλευομένων
[145]	αἰτίαν κωλύονται. ~(Κάμηλος καὶ ἐλίφας	καὶ	πίθηκος. ~Τῶν ἀλόγων ζώων βουλομένων
[123]	πονηρῶν αἱ χάριτες φοβεραί. ~(Ζεὺς	καὶ	πίθος ἀγαθῶν. ~Ζεὺς ἐν πίθῳ
[123]	πεφευγότων ἀγαθῶν ἐγγυωμένη ~δώσειν. ~(Ζεὺς	καὶ	πίθος ἀγαθῶν. ~Ζεὺς ἐν πίθῳ
[146]	ἔχων τι ἀρκείσθω ἐπ' ἐκείνῳ	καὶ	πλείω μὴ ~ζητείτω, ἵνα μὴ
[135]	ἀπέπτη. Ὁ δὲ ὄφις ἐπιστραφεὶς	καὶ	~πλήξας τοῦτον, ἀμφοτέρους εἰς γῆν
[130]	καὶ εἰς μέγα προέρχεται. ~Ἡρακλῆς	καὶ	Πλοῦτος. ~Ἡρακλῆς ἰσοθεωθεὶς καὶ παρὰ
[131]	ἔθυεν. Ἀεὶ δὲ αὐτοῦ ~ἀναλισκομένου	καὶ	πολλὰ εἰς θυσίας δαπανῶντος, ὁ
[132]	δελφίς. ~Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος	καὶ	πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φερόμενος, ~ἐπειδὴ
[132]	δελφίς. ~Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος	καὶ	πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φερόμενος, ~ἐπειδὴ
[126]	χρὴ θαυμάζειν διὰ τοὺς ἀδίκους	καὶ	πονηροὺς ~ὅτι τάχιον οὐκ ἀπολαμβάνουσιν
[124]	περὶ τι ψόγον ἐπιδέχεται. ~(Ζεὺς	καὶ	Ποσειδῶν καὶ Ἀθηνᾶ καὶ Μῶμος.
[110]	εἶδεν ἐπί τινος δένδρου καθημένην,	καὶ	ποτὲ ~μὲν ἄνω βλέπουσαν, ποτὲ
[110]	κορώνην ἐπί τινος δένδρου καθημένη,	καὶ	ποτὲ μὲν ~ἄνω βλέπουσαν, ποτὲ
[101]	ἐλεεινή, ~εἰ μνησθείης τῶν πελέκεων	καὶ	πριόνων τῶν κοπτόντων σε, βάτος
[124]	τοῖς ~ἀνθρώποις ἐστὶ παραμόνιμος. ~(Ζεὺς	καὶ	Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ καὶ Μῶμος.
[124]	καὶ Ἀθηνᾶ καὶ Μῶμος. ~Ζεὺς	καὶ	Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ κατασκευάσαντες, ὁ
[124]	καὶ Ἀθηνᾶ καὶ Μῶμος. ~Ζεὺς	καὶ	Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ κατασκευάσαντες, ὁ
[127]	ἐξ αὐτῶν μέγα ἀναστενάξας ~ἀνακέκραγε	καὶ	πρὸς αὐτοὺς ἐβόα· ~Ὦ ἀνόητοι
[139]	οἰκίαν. Ὁ δὲ δεξάμενος αὐτοὺς	καὶ	πῦρ ἀνάψας ~ἔθαλψεν. Καὶ τῷ
[140]	τοῦ ἵππου ὁ ἱπποκόμος κλέπτων	καὶ	πωλῶν τὸν ἵππον ~ἔτριβεν, ἐκτένιζεν
[101]	ναῶν στέγη καὶ εἰς πλοῖα·	καὶ	πῶς ἐμοὶ συγκρίνῃ; Ἡ δὲ
[133]	ἰατρῷ, ~ἀσπασίως ὁ ἰατρὸς προσηγόρευσε	καὶ	πῶς ἔχουσιν οἱ περὶ τὸν
[142]	~ἵππου εἰς ὄνον με μετεποίησας,	καὶ	πῶς πάλιν ἐξ ὄνου ἵππον
[142]	με πεποίηκας, ~χυδαίαις ἐργασίαις καταβαρύνων,	καὶ	πῶς πάλιν ἐξ ὄνου ἵππον
[143]	ὑπὸ τῆς ἐλαίας ὡς ἀδυνάτου	καὶ	ῥᾳδίως ~ὑποκλινομένου πᾶσι τοῖς ἀνέμοις,
[116]	κακοὶ σὺν κακοῖς ἀπολοῦνται. ~Ἔχις	καὶ	ῥίνη. ~Ἔχις εἰσελθὼν εἰς χαλκουργοῦ
[139]	τὸν διδόντα μόνον τροφὴν ~ἀγαπᾷ	καὶ	σαίνει καὶ ἐπιχαίρει, τοῖς δὲ
[133]	καὶ κατεγράφοντο πάντας. Ἔμελλον δὲ	καὶ	σὲ γράψαι, ~ἀλλ' ἐγὼ προσπεσὼν
[133]	ὀνόματα ἐπὶ τιμωρίᾳ. ~Μελλόντων δὲ	καὶ	σὲ γράψαι, προσπεσὼν αὐτοῖς ἐγὼ
[142]	συμφορῶν οὐ δεῖ ~ἐπιλανθάνεσθαι. ~(Ἴππος	καὶ	στρατιώτης. ~Ἔτρεφε τὸν ἑαυτοῦ ἵππον
[142]	αὐτὸ τὸ κεφάλαιον ~ἀπολλῦσιν. ~(Ἴππος	καὶ	στρατιώτης. ~Ἴππον τὸν ἑαυτοῦ στρατιώτης,
[101]	τῶν σε ~κοπτόντων, βάτος γενέσθαι	καὶ	σὺ μᾶλλον θελήσεις. Ὅτι οὐ
[143]	γενομένου, ~ὁ μὲν κάλαμος σαλευόμενος	καὶ	συγκλινόμενος ταῖς τούτου πνοαῖς ~τὴν
[133]	τινα χρόνον ὁ ἀρρωστῶν ἀναστὰς	καὶ	συναντήσας τῷ ἰατρῷ, ~ἀσπασίως ὁ
[136]	καλῶς ~χρεμετίζοντος, μιμούμενος τὸν ἵππον	καὶ	συνεχῶς τοῦτο ποιῶν καὶ ~ταύτην
[138]	ἱππηλασίαις ἡ ~τοῦ μυλῶνος ἀτέλεστος	καὶ	σφαιροειδὴς διεδέξατο χώρα, πολλὴν ~ἔχουσα
[102]	ὑπὸ τούτων ἐσῳζόμην, οἷς δὲ	καὶ	σφόδρα ἐπεποίθειν, ὑπὸ ~τούτων ἀπόλλυμαι.
[140]	οἱ ~πλεονέκται τοῖς πιθανοῖς λόγοις	καὶ	ταῖς κολακείαις τοὺς πένητας ~δελεάζοντες
[136]	ἵππον καὶ συνεχῶς τοῦτο ποιῶν	καὶ	~ταύτην μὴ καλῶς ἐκμαθών, καὶ
[110]	τις πρὸς ἄνδρα λκέπτην. ~(Ἑρμῆς	καὶ	Τειρεσίας. ~Ἑρμῆς βουλόμενος τὴν Τειρεσίου
[110]	ἀποδιδόντας ὁ ~λόγος εὔκαιρος. ~(Ἑρμῆς	καὶ	Τειρεσίας. ~Ἑρμῆς βουλόμενος τὴν Τειρεσίου
[111]	τις πρὸς ἄνδρα κλέπτην. ~Ἑρμῆς	καὶ	τεχνῖται. ~Ζεὺς Ἑρμῇ προσέταξε πᾶσι
[146]	ἀρκεῖται τῷ ~μεγέθει τοῦ σώματος	καὶ	τῇ ἰσχύι, ἀλλὰ καὶ περισσοτέρων
[127]	Ἥλιος μονώτατος ὑπάρχων ~ὕλην ἅπασαν	καὶ	τὴν γῆν καταφλέγῃ, ~εἰ γήμας
[110]	κορώνη διόμνυται τόν τε Οὐρανὸν	καὶ	τὴν Γῆν ὅτι, ἂν ~σὺ
[110]	κορώνη ~διόμνυται τόν τε Οὐρανὸν	καὶ	τὴν Γῆν ὡς, ἐὰν σὺ
[119]	εἰ τὴν τύχην μεταλλάξασα μετεβάλετο	καὶ	τὴν γλισχρότητα, ~φερομένης αὐτῆς ἐν
[144]	ποταμὸν ὀξὺ διαρρέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ	καὶ	~τὴν κόπρον αὑτῆς ἔμπροσθεν κατιδοῦσα
[144]	κάμηλος ὀξὺ ῥέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ	καὶ	τὴν ~κόπρον εὐθὺς ἔμπροσθεν αὐτῆς
[102]	κέρασιν ~ἠγάλλετο, ὁρῶσα τὸ μέγεθος	καὶ	τὴν ποικιλίαν, ἐπὶ δὲ τοῖς
[105]	ὁλόκληρον πρὸς τὴν γῆν ~ἔχουσα	καὶ	τὴν τῶν κυνηγῶν ἔφοδον παρατηρουμένη,
[140]	τοὺς πένητας ~δελεάζοντες ἀποστεροῦσιν αὐτοὺς	καὶ	τῆς ἀναγκαίας χρείας. ~(Ἴππος καὶ
[117]	νικῶντος ἥ τε τοῦ ὕδατος	καὶ	τῆς γῆς νομὴ γίνηται. Ταξαμένων
[107]	ὀρχῶμαι. Τοῦ δὲ λύκου ~αὐλοῦντος	καὶ	τῆς ἐρίφου ὀρχουμένης, οἱ κύνες
[136]	φωνὴν τὴν τοῦ ἵππου καταλαβέσθαι,	~καὶ	τῆς ἰδίας φωνῆς ἀπεστερήθη. ~Ὅτι
[136]	καὶ ~ταύτην μὴ καλῶς ἐκμαθών,	καὶ	τῆς ἰδίας φωνῆς ἐστέρηται, καὶ
[114]	πρώρας ἐκάθητο. ~Χειμῶνος δὲ ἐπιγενομένου	καὶ	τῆς νεὼς μελλούσης ἤδη ~καταποντίζεσθαι,
[114]	ἔμενον. Χειμῶνος δὲ σφοδροῦ καταλαβόντος	καὶ	τῆς νηὸς ~περιτρεπομένης, ὁ ἐν
[115]	ἐφέρετο τοῦ ποταμοῦ εἰς μέσον	καί	τις ~κατιδοῦσα ἀλώπηξ σφόδρα γελάσασα
[121]	δὲ Ἀπόλλωνος ~ἐντείναντος τὸ τόξον	καὶ	τὸ βέλος ἀφέντος, Ζεὺς τοσοῦτον
[141]	βάρος λαβεῖν, ἰδοῦ ἅπαντα ~βαστάζω,	καὶ	τὸ δέρμα. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[108]	ἔφη. Εἰπόντος δὲ ~πλείονος, ἰδὼν	καὶ	τὸ ἑαυτοῦ ἄγαλμα, καὶ νομίσας
[148]	κάμηλος ὤφθη, οἱ ἄνθρωποι φοβηθέντες	καὶ	τὸ μέγεθος ~καταπλαγέντες ἔφευγον. Ὡς
[119]	ἀλώπεκος τὸ συνετὸν τῶν φρενῶν	καὶ	τὸ ποικίλον ~τὸ βασίλειον αὐτῇ
[146]	αἰτούσῃ τῇ καμήλῳ ~κέρατα ἔχειν	καὶ	τοιαῦτα λεγούσῃ· ~Λύπη μοι πολλὴ
[143]	δηλοῖ ὅτι οἱ τῷ καιρῷ	καὶ	τοῖς κρείττοσιν αὐτῶν μὴ ~ἀνθιστάμενοι
[150]	οἱ τὰ οἰκεῖα καταλιπόντες ~ἐπιτηδεύματα	καὶ	τοῖς μηδὲν προσήκουσιν ἐπιχειροῦντες εἰκότως
[150]	οἱ τὰ ~οἰκεῖα καταλιπόντες ἐπιτηδεύματα	καὶ	τοῖς μηδὲν προσήκουσιν ~ἐπιχειροῦντες εἰκότως
[107]	ἀντ' αὐλητοῦ μακελλάριον εἶναι. ~Ὅτι	καὶ	τοῖς φύσει πονηροῖς ἡ διὰ
[132]	λυπηρὸς ὁ θάνατος· ~ὡρῶ γὰρ	καὶ	τὸν αἴτιόν μοι θανάτου γενόμενον
[139]	~γηράσκων δύσκολός ἐστι τῇ γνώμῃ,	καὶ	τὸν διδόντα μόνον τροφὴν ~ἀγαπᾷ
[139]	δή ποτε σφοδροῦ κρύους γενομένου,	καὶ	τοῦ Διὸς ὕοντος, ἵππος ~ἀντέχειν
[139]	τελευταῖον ~κύων ψύχει διαφθειρόμενος ἧκε,	καὶ	τοῦ ἰδίου χρόνου μέρος ~ἀπονείμας
[107]	ἐδιώκετο. Τῆς δὲ ἐρίφου ~ἀτονησάσης	καὶ	τοῦ λύκου καταλαβόντος, στραφεῖσα ἡ
[117]	ὅπως εἰς μάχην ἀλλήλοις καταστῶσι	καὶ	~τοῦ νικῶντος ἥ τε τοῦ
[132]	συμφορὰς οἱ ἄνθρωποι, ὅταν ~ἴδωσι	καὶ	τοὺς αἰτίους τούτων γεγονότας δυστυχοῦντας.
[135]	δικαίαν. Ὅτι ~πλεονεξίᾳ τις προσέχων	καὶ	τοὺς ἀσθενεστέρους ἀδικῶν, ἰσχυροτέρῳ ~προσπεσών,
[137]	~κίχλαν ἐφ' ὑψηλοῦ δένδρου καθεζομένην	καὶ	τοὺς καλάμους ~ἀλλήλοις ἐπὶ μῆκος
[137]	καὶ ἀσπίς. ~Ἰξευτὴς ἀναλαβὼν ἰξὸν	καὶ	τοὺς καλάμους ἐξῆλθεν ἐπ' ἄγραν.
[108]	ἀγαλματοποιὸς ἔφη· Ἐὰν ~τούτους ὠνήσῃ,	καὶ	τοῦτον προσθήκην σοι δίδωμι. ~Ὁ
[139]	ἧκε δρομαῖος πρὸς τὸν ἄνθρωπον,	καὶ	τούτου ~ἐδεήθη ὅπως σκέπῃ αὐτόν.
[110]	τινα περὶ τῆς κλοπῆς σκεψόμενος,	καὶ	~τούτῳ παρῄνει λέγειν ὅ τι
[110]	τινα περὶ τοῦ κλέπτου σκεψόμενος	καὶ	τούτῳ ~παρῄνει φράζειν αὐτῷ ὅντινα
[110]	δὲ πρὸς τὴν γῆν κατακύπτουσαν,	καὶ	τῷ ~μάντει φράζει. Καὶ ὃς
[139]	αὐτοὺς καὶ πῦρ ἀνάψας ~ἔθαλψεν.	Καὶ	τῷ μὲν ἵππῳ κριθὰς παρετίθει,
[129]	διπλοῦν γενόμενον, ἔτι μᾶλλον ~ἐπέβαινεν,	καὶ	τῷ ῥοπάλῳ ἔπαιεν. Τὸ δὲ
[150]	~ὢν χερσαῖος ἠβουλήθην γενέσθαι. Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰ ~οἰκεῖα
[150]	γενέσθαι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰ οἰκεῖα
[141]	αὐτοῦ καὶ αὐτὸν ἔφερον. ~Οὕτω	καὶ	τῶν δανειστῶν ἔνιοι διὰ φιλαργυρίαν,
[146]	πλεονεξίαν τοῖς ἄλλοις ἐποφθαλμιῶντες ~λανθάνουσι	καὶ	τῶν ἰδίων στερούμενοι. ~(Κάμηλος καὶ
[136]	τὰ παρὰ τὴν φύσιν ὑστεροῦνται	καὶ	τῶν ~κατὰ φύσιν. ~(Ἰξευτὴς καὶ
[136]	τοῦ παρὰ τὴν ἑαυτῶν φύσιν	~καὶ	τῶν κατὰ φύσιν στεροῦνται. ~(Ἰκτῖνος
[145]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ	καὶ	~τῶν μεγίστων πραγμάτων διὰ μικρὰν
[146]	τοῦτο, ~οὐκ ἐπέδωκεν, ἀλλά γε	καὶ	τῶν ὄτων ~ἀπεστέρησε πολλὰ αὐτὸς
[101]	~εἶπεν· Εἰ μνησθῇς τῶν πελέκεων	καὶ	τῶν πριόνων τῶν σε ~κοπτόντων,
[117]	φιλαργύρων τι κερδανεῖν ~προσδοκῶντες. ~Ἔχις	καὶ	ὕδρος. ~Ἔχις φοιτῶν ἐπί τινα
[139]	~τοῦ κυνὸς χρόνον ἀνύοντας ὀργίλους	καὶ	ὑλακτικοὺς γίνεσθαι. ~Τούτῳ τῷ λόγῳ
[143]	ἰσχυρός, ~ὁ μὲν κάλαμος ὑποσεισθεὶς	καὶ	ὑποκλινθεὶς τοῖς ἀνέμοις ῥᾳδίως ~διεσώθη·
[139]	ἵππου ἔτη γένωνται, ἀλάζονάς τε	καὶ	ὑψαύχενας εἶναι· ~ἀφικνουμένους δὲ εἰς
[101]	ὅτι καλή εἰμι καὶ εὐμήκης	καὶ	ὑψηλὴ καὶ χρησιμεύω ~εἰς ναῶν
[136]	τήν πρώτην. ~Ὅτι οἱ εὐτελεῖς	καὶ	φθονεροὶ ζηλοῦντες τοῦ παρὰ τὴν
[139]	~μέσους χρόνους· διὰ τοῦτο μοχθηρὸς	καὶ	φιλεργός ἐστι πλοῦτον ~ἀθροίζων· τρίτος
[142]	πόλεμος ~κατέπαυσεν, εἰς δουλείας τινὰς	καὶ	φόρτους βαρεῖς ὁ ἵππος ὑπούργει,
[144]	ἄφρονες κρατοῦσιν ἀντὶ τῶν πρώτων	~καὶ	φρονίμων ἁρμόζει ὁ μῦθος. ~(Κάμηλος
[148]	εἰς τοῦτο καταφρονήσεως ἦλθον ὥστε	καὶ	~χαλινὸν αὐτῇ περιθέντες παισὶν ἐλαύνειν
[139]	~ἀντημείψαντο αὐτῷ χάριτας, μερίσαντες αὐτῷ	καὶ	χαρισάμενοι τῶν ~ἐτῶν ἐφ' ὧν
[125]	παρ' ἄλλοις πολυτελῶς διαιτᾶσθαι. ~(Ζεὺς	καὶ	χελώνη. ~Ζεὺς γάμους τελῶν πάντα
[125]	περὶ τι ~ψόγον ἐπιδέχεται. ~(Ζεὺς	καὶ	χελώνη. ~Ζεὺς γαμῶν πάντα τὰ
[134]	ὄφελος, τότε δὲ ~παραινεῖν, ὅτε	καὶ	χρῆσθαι ἠδύνατο. ~(Ἰκτῖνος καὶ ὄφις.
[101]	εἰμι καὶ εὐμήκης καὶ ὑψηλὴ	καὶ	χρησιμεύω ~εἰς ναῶν στέγη καὶ
[107]	γνώμην τοῦ καιροῦ τι ~πράττοντες	καὶ	ὧν ἐν χερσὶν ἔχουσιν ὑστεροῦνται.
[115]	τῆς νηὸς ὁ ναύκληρος. ~Ὅτι	καὶ	{ὡς} κακοὶ σὺν κακοῖς ἀπολοῦνται.
[130]	αὐτὸν ~ὑποβλέπομαι ὅτι παρ' ὃν	καιρὸν	ἐν ἀνθρώποις ἤμην, ἑώρων αὐτὸν
[106]	καὶ ὁ τόπος καὶ ὁ	~καιρὸς	δίδωσι τὸ θράσος κατὰ τῶν
[142]	~μεγάλοις καταβαρύνων. Ὡς δὲ πάλιν	καιρὸς	πολέμου ἐπέστη, ~ὁπλισάμενος τὸν ἵππον
[142]	τὸν ἑαυτοῦ ἵππον στρατιώτης, ἕως	καιρὸς	πολέμου ἦν. ~Παυσαμένου δὲ τοῦ
[142]	τὸν ἑαυτοῦ στρατιώτης, ἕως μὲν	καιρὸς	τοῦ μολέμου ἦν, ~ἐκρίθιζεν, ἔχων
[107]	Οὕτως οἱ παρὰ γνώμην τοῦ	καιροῦ	τι ~πράττοντες καὶ ὧν ἐν
[142]	ἵππον θέλεις ~ἔχειν; Ὅτι ἐν	καιρῷ	ἀδείας καὶ ἀνέσεως τῶν συμφορῶν
[134]	ὅτι δεῖ τοὺς φίλους ἐν	καιρῷ	ἀνάγκης τὰς ~βοηθείας παρέχειν καὶ
[143]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ τῷ	καιρῷ	καὶ τοῖς κρείττοσιν αὐτῶν μὴ
[135]	τότε καὶ ἃ πρότερον ἐποίησε	κακά.	~(Ἰκτῖνος καὶ ὄφις. ~Ἰκτῖνος ὄφιν
[102]	διανοουμένης, ~λέων ἐπιφανεὶς ἐδίωκεν αὐτήν·	κἀκείνη	εἰς φυγὴν τραπεῖσα κατὰ ~πολὺ
[133]	ἔφη· πῶς ἔχουσιν οἱ κάτω;	Κἀκεῖνος	εἶπεν· Ἠρεμοῦσι ~πιόντες τὸ τῆς
[120]	ἐκέλευσεν Ἑρμῇ νοῦν αὐτοῖς ἐγχέαι.	~Κἀκεῖνος	μέτρον ποιήσας ἴσον ἐνέχεεν ἑκάστῳ.
[107]	τὸν λύκον κατέλαβον καὶ ἐδίωκον,	κἀκεῖνος	φεύγων ~εφώνει· Ἀξίως πάσχω· ἔδει
[114]	τι δεινὸν πάσχειν ὑπὲρ τοῦ	κἀκείνους	ὁρᾶν ~συνδυστυχοῦντας. ~(Ἔχις καὶ ἀλώπηξ.
[115]	~κατιδοῦσα ἀλώπηξ σφόδρα γελάσασα ἔφη·	Κακὴ	μὲν ἡ ναῦς, ἀξία δὲ
[139]	τῶν ἀνθρώπων φαῦλοι ὄντες καὶ	κακοὶ	{ἐκείνους} εἰώθασι ~μόνους φιλεῖν τοὺς
[115]	ὁ ναύκληρος. ~Ὅτι καὶ {ὡς}	κακοὶ	σὺν κακοῖς ἀπολοῦνται. ~Ἔχις καὶ
[115]	~Ὅτι καὶ {ὡς} κακοὶ σὺν	κακοῖς	ἀπολοῦνται. ~Ἔχις καὶ ῥίνη. ~Ἔχις
[127]	ποιήσει, ~τί μὴ πάθωμεν ἡμεῖς	κακόν,	εἰπέ μοι. ~Ὅτι πολλοὶ τῶν
[104]	ἐλάττονος κινδύνου ~ἑαυτοὺς εἰς μεῖζον	κακὸν	ἐμβάλλουσιν. ~Ἔλαφος πηρωθεῖσα. ~Ἔλαφος πηρωθεῖσα
[127]	παιδίον γεννήσει, τί οὐ παθῶμεν	κακόν;	Ὅτι ~πολλοὶ τῶν τὸ φρόνημα
[114]	ἐχθροὺς μόνον ἴδωσι πρὸ αὐτῶν	κακουμένους.	~(Ἐχθροὶ δύο. ~Δύο ἐχθροὶ ἐν
[126]	ἂν θᾶσσον ἀδικῶν ὀψέ τις	~κακῶς	πράσσῃ. ~(Ἥλιος καὶ βάτραχοι. ~Γάμοι
[143]	πρὸς μείζονας φιλονεικούντων. ~(Δρῦς καὶ	κάλαμος.	~Δρῦς καὶ κάλαμος ἤριζον περὶ
[143]	~(Δρῦς καὶ κάλαμος. ~Δρῦς καὶ	κάλαμος	ἤριζον περὶ ἰσχύος. Ἀνέμου δὲ
[143]	ἐξ ὄνου ἵππον με ~θέλειςἔχειν;	~(Κάλαμος	καὶ ἐλαία. ~Διὰ καρτερίαν καὶ
[143]	καρτερίαν καὶ ἰσχὺν καὶ ἡσυχίαν	κάλαμος	καὶ ἐλαία ἤριζον. Τοῦ ~δὲ
[143]	δὲ σφοδροῦ γενομένου, ~ὁ μὲν	κάλαμος	σαλευόμενος καὶ συγκλινόμενος ταῖς τούτου
[143]	~ὑποκλινομένου πᾶσι τοῖς ἀνέμοις, ὁ	κάλαμος	σιωπῶν οὐκ ~ἐφθέγξατο. Καὶ μικρὸν
[143]	ἄνεμος ἔπνευσεν ἰσχυρός, ~ὁ μὲν	κάλαμος	ὑποσεισθεὶς καὶ ὑποκλινθεὶς τοῖς ἀνέμοις
[143]	καὶ ἐλαία ἤριζον. Τοῦ ~δὲ	καλάμου	ὀνειδιζομένου ὑπὸ τῆς ἐλαίας ὡς
[137]	ὑψηλοῦ δένδρου καθεζομένην καὶ τοὺς	καλάμους	~ἀλλήλοις ἐπὶ μῆκος συνάψας, ἄνω
[137]	δὴ συνάψας εἰς μῆκος τοὺς	καλάμους	~ἀτενὲς ἔβλεπεν, ὅλος ὢν πρὸς
[137]	~Ἰξευτὴς ἀναλαβὼν ἰξὸν καὶ τοὺς	καλάμους	ἐξῆλθεν ἐπ' ἄγραν. ~Θεασάμενος δὲ
[137]	ἔχις. ~Ἰξευτὴς ἰξὸν ἀναλαβὼν καὶ	καλάμους	πρὸς ἄγραν ἐξῆλθεν. Ἰδὼν δὲ
[101]	ἐλάτη ἑαυτὴν ~ἐπαινοῦσα ἔφη ὅτι	καλή	εἰμι καὶ εὐμήκης καὶ ὑψηλὴ
[140]	ὁ ἵππος· Εἰ θέλεις ἀληθῶς	~καλὸν	εἶναί με, τὴν κριθὴν τὴν
[107]	λέγει τῷ ~ἐρίφῳ· Ταῦτα ἐμοὶ	καλῶς	γίνεται· ἔδει γάρ με μακελλάριον
[136]	τοῦτο ποιῶν καὶ ~ταύτην μὴ	καλῶς	ἐκμαθών, καὶ τῆς ἰδίας φωνῆς
[126]	τὰς τοῦ Διὸς χεῖρας, εἴποτε	~καλῶς	κρίνοιτο. Ὅτι οὐ χρὴ θαυμάζειν
[136]	ἄλλην ὀξείαν. Ἴππου δὲ ἀκούσας	καλῶς	~χρεμετίζοντος, μιμούμενος τὸν ἵππον καὶ
[145]	ἀνεπιτηδείους εἶναι ἔφη, τὴν μὲν	κάμηλον,	διότι χολὴν ~οὐκ ἔχει κατὰ
[145]	ἀνεπιτηδείους εἶναι ἔφη, τὴν μὲν	κάμηλον,	ὅτι ~χολὴν καὶ ἄμυναν οὐ
[147]	ὃ ἔχει ἀπολέσῃ. ~(Κάμηλος ὀρχουμένη.	~Κάμηλος	ἀναγκαζομένη ὑπὸ τοῦ ἰδίου δεσπότου
[144]	τοῖς κρείττοσιν ἐρίζειν ἢ ἀντίστασθαι.	~(Κάμηλος	ἀφοδεύσασα ἐν ποταμῷ. ~Διέβαινε ποταμὸν
[144]	~καὶ φρονίμων ἁρμόζει ὁ μῦθος.	~(Κάμηλος	ἀφοδεύσασα ἐν ποταμῷ. ~Διέβαινέ ποτε
[146]	οὐ τελοῦνται. ~(Κάμηλος καὶ Ζεὺς.	~Κάμηλος	θεασαμένη ταῦρον ἐπὶ τοῖς κέρασιν
[145]	βασιλέα ἑλέσθαι τινὰ ἐξ αὐτῶν,	~κάμηλος	καὶ ἐλέφας ἐψηφίζοντο, ὁ μὲν
[145]	οἱ ἄτιμοι τῶν τιμίων προάγουσι.	~(Κάμηλος	καὶ ἐλέφας καὶ πίθηκος. ~Τῶν
[145]	ἀλόγων ζώων βουλευομένων βασιλέα ἑλέσθαι,	κάμηλος	καὶ ~ἐλέφας καταστάντες ἐφιλονείκουν, καὶ
[145]	πραγμάτων διὰ μικρὰν αἰτίαν κωλύονται.	~(Κάμηλος	καὶ ἐλίφας καὶ πίθηκος. ~Τῶν
[146]	μικρὸν ~κωλύονται καὶ οὐ τελοῦνται.	~(Κάμηλος	καὶ Ζεὺς. ~Κάμηλος θεασαμένη ταῦρον
[146]	~λανθάνουσι καὶ τῶν ἰδίων στερούμενοι.	~(Κάμηλος	καὶ Ζεὺς. ~Ὁ Ζεὺς δέ
[144]	ἀφοδεύσασα ἐν ποταμῷ. ~Διέβαινε ποταμὸν	κάμηλος	ὀξὺ ῥέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ καὶ
[147]	ἔργῳ ἀπρέπειαν ἔχοντι. ~(Κάμηλος ὀρχουμένη.	~Κάμηλος	ὀρχήσασθαι βιαζομένη ~πρὸς τὸν ἀναγκάζοντα
[147]	μὴ καὶ ὃ ἔχει ἀπολέσῃ.	~(Κάμηλος	ὀρχουμένη. ~Κάμηλος ἀναγκαζομένη ὑπὸ τοῦ
[147]	ἐν παντὶ ἔργῳ ἀπρέπειαν ἔχοντι.	~(Κάμηλος	ὀρχουμένη. ~Κάμηλος ὀρχήσασθαι βιαζομένη ~πρὸς
[144]	ἀφοδεύσασα ἐν ποταμῷ. ~Διέβαινέ ποτε	κάμηλος	ποταμὸν ὀξὺ διαρρέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ
[148]	καὶ ἐν παντὶ ἀδόκιμός ἐστι.	~Κάμηλος	τὸ πρῶτον ὀφθείς. ~Ὅτε πρῶτον
[148]	τὸ πρῶτον ὀφθείς. ~Ὅτε πρῶτον	κάμηλος	ὤφθη, οἱ ἄνθρωποι φοβηθέντες καὶ
[146]	Ζεὺς δέ ποτε αἰτούσῃ τῇ	καμήλῳ	~κέρατα ἔχειν καὶ τοιαῦτα λεγούσῃ·
[138]	Ἐκ ποίων δρόμων εἰς οἵους	καμπτῆρας	ἦλθον. Ὅτι ~μὴ λίαν ἐπαιρέσθω
[138]	~ταχυδρόμου ὁρμῆς ἐν ποίῳ μεθηρμόσθην	καμπτῆρι	πολυμόχθῳ. ~Ὅτι οὐ δίκαιον τὸ
[128]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ,	κἂν	ὁ ~χρόνος ἐνέγκῃ τινὰ εἰς
[119]	ὅτι οἱ φαῦλοι τῶν ἀνθρώπων,	κἂν	τὰ προσχήματα ~λαμπρότερα ἀναλάβωσιν, τὴν
[149]	τῶν πραγμάτων ἡ συνήθεια καταπραΰνει.	~Κάνθαροι	δύο. ~Ἔν τινι νησιδίῳ ταῦρος
[149]	ἐνέμετο· τῇ δὲ τούτου κόπρῳ	κάνθαροι	~ἐτρέφοντο δύο. Καὶ δὴ τοῦ
[119]	γλισχρότητα, ~φερομένης αὐτῆς ἐν φορείῳ	κάνθαρον	παρὰ τὴν ὄψιν ἀφῆκεν. Ἡ
[127]	~Ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ	καρδίᾳ,	~εἰς τί βοᾶτε μεγάλα κεκραγότες
[102]	τοῖς ποσί, λεόντων δὲ ~ἐν	καρδίᾳ.	Μέχρι μὲν οὖν ψιλὸν ἦν
[150]	φίλους ~ὠφελοῦσιν. ~(Καρκῖνος καὶ ἀλώπηξ.	~Καρκῖνος	ἀναβὰς ἀπὸ τῆς θαλάσσης ἐπί
[150]	εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Καρκῖνος καὶ ἀλώπηξ.	~Καρκῖνος	ἀπὸ τῆς θαλάσσης ἀναβὰς ἐπί
[150]	δὲ οὐδὲν τοὺς φίλους ~ὠφελοῦσιν.	~(Καρκῖνος	καὶ ἀλώπηξ. ~Καρκῖνος ἀναβὰς ἀπὸ
[150]	μηδὲν προσήκουσιν ~ἐπιχειροῦντες εἰκότως δυστυχοῦσιν.	~(Καρκῖνος	καὶ ἀλώπηξ. ~Καρκῖνος ἀπὸ τῆς
[143]	~θέλειςἔχειν; ~(Κάλαμος καὶ ἐλαία. ~Διὰ	καρτερίαν	καὶ ἰσχὺν καὶ ἡσυχίαν κάλαμος
[146]	~προσνείμῃ. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας	κατ'	αὐτῆς, εἴγε μὴ ἀρκεῖται τῷ
[125]	Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος, ἀγανακτήσας	κατ'	αὐτῆς ~κατεδίκασε τὸν οἶκον βαστάζουσαν
[119]	ἐπειρᾶτο. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας	κατ'	~αὐτῆς πάλιν αὐτὴν εἰς τὴν
[125]	Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος, ~ἀγανακτήσας	κατ'	αὐτῆς παρεσκεύασεν αὐτὴν τὸν οἶκον
[124]	μεταβαίνῃ. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας	κατ'	αὐτοῦ ἐπὶ ~τῇ βασκανίᾳ τοῦ
[124]	μεταβαίνῃ. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας	κατ'	αὐτοῦ ἐπὶ ~τῇ βασκανίᾳ τοῦ
[111]	κατελείπετο, ~λαβὼν ὅλην τὴν χύσιν	κατ'	αὐτοῦ κατέχεεν. Ἐκ τούτου συνέβη
[103]	~Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη ἂν	κατὰ	ἀνδρῶν οἵτινες τοὺς εὐεργέτας ~ἀδικοῦντες
[129]	Ἡρακλῆς. Μήλῳ δέ τι ὅμοιον	κατὰ	γῆς ~καθήμενον ἰδὼν ἐπειρᾶτο τῷ
[148]	μέχρι τοῦ προσελθεῖν. Αἰσθόμενοι δὲ	κατὰ	μικρὸν ~ὡς χολὴν τὸ ζῷον
[124]	~φανερὸν δὲ ᾖ τί ἕκαστος	κατὰ	νοῦν ἔχει, τρίτον δὲ ἔλεγεν
[124]	~φανερὸν δὲ ᾖ τί ἕκαστος	κατὰ	νοῦν ἔχει, τρίτον δὲ ἔλεγεν
[102]	αὐτήν· κἀκείνη εἰς φυγὴν τραπεῖσα	κατὰ	~πολὺ αὐτοῦ προεῖχεν· ἀλκὴ γὰρ
[122]	τὰ ζῷα ἤνεγκαν δῶρα, ἕκαστον	~κατὰ	τὴν οἰκείαν δύναμιν. Ὄφις δὲ
[114]	πρῶτον κινδυνεύει. Τοῦ δὲ ~εἰπόντος·	Κατὰ	τὴν πρώραν, ἔφη· Ἀλλ' ἐμοίγε
[141]	τὸ βάρος. Ὡς δὲ ἐγένοντο	κατά	τι ὄρος, ~ὑποφέρειν μὴ δυνάμενος
[104]	σπηλαίῳ. ~Ἔλαφος κυνηγοὺς φεύγουσα ἐγένετο	κατά	τι σπήλαιον, ἐν ᾧ λέων
[104]	σπηλαίῳ. ~Ἔλαφος κυνηγοὺς φεύγουσα ἐγένετο	κατά	τι σπήλαιον, ἐφ' ᾧ λέων
[102]	προθέουσα ~διεσώζετο· ἐπειδὴ δὲ ἐγένετο	κατά	τινα ὑλώδη τόπον, τηνικαῦτα ~συνέβη,
[130]	δὴ τελευταίου ~εἰσελθόντος τοῦ Πλούτου,	κατὰ	τοῦ ἐδάφους κύψας ἀπεστρέψατο ~αὐτόν.
[145]	κάμηλον, διότι χολὴν ~οὐκ ἔχει	κατὰ	τῶν ἀδικούντων, τὸν δὲ ἐλέφαντα,
[106]	ὁ ~καιρὸς δίδωσι τὸ θράσος	κατὰ	τῶν ἀμεινόνων. ~(Ἔριφος καὶ λύκος
[145]	~χολὴν καὶ ἄμυναν οὐ τρέφει	κατὰ	τῶν ἐπταικότων, τὸν δὲ ἐλέφαντα,
[136]	τὴν φύσιν ὑστεροῦνται καὶ τῶν	~κατὰ	φύσιν. ~(Ἰξευτὴς καὶ ἀσπίς. ~Ἰξευτὴς
[136]	τὴν ἑαυτῶν φύσιν ~καὶ τῶν	κατὰ	φύσιν στεροῦνται. ~(Ἰκτῖνος χρεμετίζων. ~Ἰκτῖνος
[112]	μεστὴν ~διὰ πάσης ἤλαυνε γῆς,	κατὰ	χώραν μικρόν τι διανέμων τοῦ
[120]	~Πρὸς ἄνδρα εὐμεγέθη μὲν σώματι,	κατὰ	ψυχὴν δὲ ἀλόγιστον ὁ λόγος
[114]	μερῶν τοῦ πλοίου πρότερον μέλλει	καταβαπτίζεσθαι.	Τοῦ δὲ τὴν ~πρώραν εἰπόντος·
[142]	ὄνον με πεποίηκας, ~χυδαίαις ἐργασίαις	καταβαρύνων,	καὶ πῶς πάλιν ἐξ ὄνου
[142]	καὶ μόνοις ἔτρεφε, φορτίοις ~μεγάλοις	καταβαρύνων.	Ὡς δὲ πάλιν καιρὸς πολέμου
[150]	συνέλαβεν αὐτόν. Ὁ δὲ μέλλων	~καταβιβρώσκεσθαι	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δίκαια πέπονθα,
[150]	ἀνέλαβεν ~αὐτὸν. Ὁ δὲ μέλλων	καταβιβρώσκεσθαι	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δίκαια ~πέπονθα,
[114]	τοῦ κυβερνήτου ~περὶ ποῖον μέρος	καταδύεσθαι	τὸ σκάφος πρῶτον κινδυνεύει. Τοῦ
[141]	αὐτοῦ τοὺς λόγους, ὁ μὲν	κατακρημνισθεὶς	~διερράγη. Ὁ δὲ ὀνηλάτης ἀπορῶν
[110]	ποτὲ δὲ πρὸς τὴν γῆν	κατακύπτουσαν,	καὶ τῷ ~μάντει φράζει. Καὶ
[136]	~τὴν φωνὴν τὴν τοῦ ἵππου	καταλαβέσθαι,	~καὶ τῆς ἰδίας φωνῆς ἀπεστερήθη.
[114]	~ἐνταῦθα ἔμενον. Χειμῶνος δὲ σφοδροῦ	καταλαβόντος	καὶ τῆς νηὸς ~περιτρεπομένης, ὁ
[107]	ἐρίφου ~ἀτονησάσης καὶ τοῦ λύκου	καταλαβόντος,	στραφεῖσα ἡ ἔριφος πρὸς ~τὸν
[149]	δὲ εἰς τὴν χέρσον καὶ	καταλαβὼν	~πολλὴν μὲν τὴν κόπρον, ὑγρὰν
[132]	πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φερόμενος, ~ἐπειδὴ	καταλαμβάνεσθαι	ἔμελλεν, ἔλαθεν ὑπὸ σφοδρᾶς ὁρμῆς
[132]	πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φερόμενος, ~ἐπειδὴ	καταλαμβάνεσθαι	ἔμελλεν, ἔλαθεν ὑπὸ σφοδρᾶς ῥύμης
[129]	~καὶ ἔρις· ἄν τις αὐτὸ	καταλείπῃ	ἀμάχητον, μένει οἷον ἦν πρῶτον·
[150]	τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰ ~οἰκεῖα	καταλιπόντες	ἐπιτηδεύματα καὶ τοῖς μηδὲν προσήκουσιν
[150]	τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰ οἰκεῖα	καταλιπόντες	~ἐπιτηδεύματα καὶ τοῖς μηδὲν προσήκουσιν
[107]	ἡ διὰ λόγων ταπείνωσις οἶδε	κατάνυξιν	~ἐμποιεῖν. ~(Ἑρμῆς καὶ ἀγαλματοποιός. ~Ἑρμῆς
[142]	ἔτρεχε. Τοῦ δὲ ἵππου συνεχῶς	~καταπίπτοντος,	ἐδυσχέραινε. Ὁ δὲ ἵππος αὐτῷ
[148]	ἄνθρωποι φοβηθέντες καὶ τὸ μέγεθος	~καταπλαγέντες	ἔφευγον. Ὡς δέ, χρόνου προιόντος,
[141]	~ἐπεσώρευσε. Καὶ ἣ οὐ μετρίως	καταπονηθεῖσα	ἔφη πρὸς αὑτήν· ~Δίκαια πέπονθα·
[114]	καὶ τῆς νεὼς μελλούσης ἤδη	~καταποντίζεσθαι,	ὁ ἐπὶ τῆς πρύμνης τὸν
[148]	φοβερὰ τῶν πραγμάτων ἡ συνήθεια	καταπραΰνει.	~Κάνθαροι δύο. ~Ἔν τινι νησιδίῳ
[144]	κατιδοῦσα τῇ τοῦ ὕδατος ὀξυτάτῃ	~καταρροῇ·	Τί τοῦτο; ἔφη, τὰ ἐξόπισθέν
[124]	~Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ	κατασκευάσαντες,	ὁ μὲν ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ
[124]	~Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ	κατασκευάσαντες,	ὁ μὲν ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ
[145]	βασιλέα ἑλέσθαι, κάμηλος καὶ ~ἐλέφας	καταστάντες	ἐφιλονείκουν, καὶ διὰ τὸ μέγεθος
[117]	συνέθεντο ὅπως εἰς μάχην ἀλλήλοις	καταστῶσι	καὶ ~τοῦ νικῶντος ἥ τε
[127]	~ὕλην ἅπασαν καὶ τὴν γῆν	καταφλέγῃ,	~εἰ γήμας παῖδα ἀνθόμοιον ποιήσει,
[148]	ζῷον οὐκ ἔχει, εἰς τοῦτο	καταφρονήσεως	ἦλθον ὥστε καὶ ~χαλινὸν αὐτῇ
[133]	νοσοῦντας οὐκ ἐῶσιν ~ἀποθνῄσκειν, καὶ	κατεγράφοντο	πάντας. Ἔμελλον δὲ καὶ σὲ
[125]	οἶκος ἄριστος, ἀγανακτήσας κατ' αὐτῆς	~κατεδίκασε	τὸν οἶκον βαστάζουσαν περιφέρειν. ~Ὁ
[107]	ὑστερήσας ἀπὸ ποίμνης ὑπὸ λύλου	κατεδιώκετο·	ἐπιστραφεὶς ~δὲ ὁ ἔριφος λέγει
[107]	οἱ κύνες ἀκούσαντες καὶ ~ἐξελθόντες	κατεδίωκον	τὸν λύκον. Ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ
[134]	μὴ μετὰ τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσιν	~κατειρωνεύεσθαι.	~(Ἰατρὸς καὶ νοσῶν. ~Ἰατρὸς ἐκκομιζομένῳ
[143]	ἐλαία, ἐπειδὴ ἀντέτεινε τοῖς ἀνέμοις,	κατεκλάσθη	τῇ ~βίᾳ. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[107]	τοῦ ποιμένος ~ἀκούσαντες τὸν λύκον	κατέλαβον	καὶ ἐδίωκον, κἀκεῖνος φεύγων ~εφώνει·
[111]	τοῦ σκυτέως ὑπολειφθέντος, πολὺ φάρμακον	κατελείπετο,	~λαβὼν ὅλην τὴν χύσιν κατ'
[135]	καὶ ~ἀμφότεροι ἐκ τοῦ ὕψους	κατενεχθέντες,	ὁ μὲν ἰκτῖνος ἐτεθνήκει· ὁ
[142]	ἀνάγκαις. Ὅτε δὲ ὁ πόλεμος	~κατέπαυσεν,	εἰς δουλείας τινὰς καὶ φόρτους
[142]	~καθοπλισθεὶς ἐπέβη. Ὁ δὲ συνεχῶς	κατέπιπτε	μηδὲν ἰσχύων· ἔφη δὲ ~τῷ
[139]	ἐνίστατο ὁ χειμών, ~οἶκον ἑαυτῷ	κατεσκεύαζε	καὶ ἐνταῦθα διέτριβε. ~Καὶ δή
[105]	ἔσχον τὴν θάλασσαν ἐφ' ἣν	κατέφυγον.	~Οὕτω πολλάκις παρὰ τὴν ἡμετέραν
[111]	ὅλην τὴν χύσιν κατ' αὐτοῦ	κατέχεεν.	Ἐκ τούτου συνέβη τοὺς ~τεχνίτας
[118]	δηλοῖ ὅτι τοὺς ὑπ' ἔρωτος	~κατεχομένους	ἀναισχύντους εἶναι συμβαίνει. ~(Ζεὺς καὶ
[112]	~γῆν ἀπῄει. Ὡς δὲ Ἀράβων	κατήντησε	τὴν χώραν, συντρίβει τὴν ~ἅμαξαν
[103]	~Διελθόντων δὲ τῶν κυνηγῶν, στραφεῖσα	κατήσθιε	τὰ φύλλα τῆς ~ἀμπέλου. Εἷς
[105]	τὸν τόπον καὶ ~θεασάμενοι αὐτὴν	κατηυστόχησαν.	Καὶ ἐπειδὴ ἐλιποψύχει, εἶπε πρὸς
[110]	~ὁμοιωθεὶς ἀνθρώπῳ, καὶ παρ' αὐτῷ	κατήχθη.	Τῆς δὲ τῶν βοῶν ~ἀπωλείας
[115]	ποταμοῦ εἰς μέσον καί τις	~κατιδοῦσα	ἀλώπηξ σφόδρα γελάσασα ἔφη· Κακὴ
[144]	καὶ ~τὴν κόπρον αὑτῆς ἔμπροσθεν	κατιδοῦσα	τῇ τοῦ ὕδατος ὀξυτάτῃ ~καταρροῇ·
[104]	σπήλαιον, ἐφ' ᾧ λέων ~ἦν	κατοικούμενος,	καὶ ἐνταῦθα εἰσιοῦσα καὶ νομίζουσα
[133]	Χαῖρε, ἔφη· πῶς ἔχουσιν οἱ	κάτω;	Κἀκεῖνος εἶπεν· Ἠρεμοῦσι ~πιόντες τὸ
[115]	~φυσηθέντος, ἤρθη ὁ φραγμὸς καὶ	κάτωθεν	ἀπῄει. Τοῖς δὲ παλιούροις ~ἡ
[101]	βίος. ~(Ἐλάτη καὶ βάτος. ~Ἐλάτη	καυχωμένη	τῇ βάτῳ ἔλεγεν· Ἐν οὐδενὶ
[138]	~(Ἴππος γέρων. ~Γέροντι ἵππῳ πολλὰ	κεκμηκότι	ταῖς στρατηγίαις τε καὶ ἱππηλασίαις
[127]	καρδίᾳ, ~εἰς τί βοᾶτε μεγάλα	κεκραγότες	~ὡς ἐπ' ἀγάθῳ τινὶ προσδοκωμένῳ;
[112]	τὴν χώραν, συντρίβει τὴν ~ἅμαξαν	κενὴν	φορτίων· οἱ δὲ εἰς ἄλλους
[108]	σοι προσθήκην δώσω. Πρὸς ἄνδρα	~κενόδοξον	ἐν οὐδεμίᾳ μοίρᾳ παρὰ τοῖς
[108]	δίδωμι. ~Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρα	κενόδοξον	οὐδεμίᾳ παρ' ἄλλοις ὄντα τιμῇ.
[146]	~Κάμηλος θεασαμένη ταῦρον ἐπὶ τοῖς	κέρασιν	ἀγαλλόμενον, ~φθονήσασα αὐτῷ, ἐβουλήθη καὶ
[102]	τοῦ ὕδατος, ἐπὶ μὲν τοῖς	κέρασιν	~ἠγάλλετο, ὁρῶσα τὸ μέγεθος καὶ
[124]	ταῦρου τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπὶ τοῖς	κέρασιν	μὴ θέντα, ~ἵνα βλέπῃ ποῦ
[124]	ταῦρου τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπὶ τοῖς	κέρασιν	μὴ θέντα, ~ἵνα βλέπῃ ποῦ
[146]	δέ ποτε αἰτούσῃ τῇ καμήλῳ	~κέρατα	ἔχειν καὶ τοιαῦτα λεγούσῃ· ~Λύπη
[146]	περισσοτέρων ἐπιθυμεῖ, ~οὐ μόνον αὐτῇ	κέρατα	οὐ προσέθηκεν, ἀλλὰ καὶ μέρος
[146]	Δία, τούτου ἐδέετο, ὅπως αὐτῇ	κέρατα	~προσνείμῃ. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας
[102]	ὑλώδη τόπον, τηνικαῦτα ~συνέβη, τῶν	κεράτων	αὐτῆς ἐμπλακέντων τοῖς κλάδοις, μὴ
[116]	εἰσιν οἱ παρὰ φιλαργύρων τι	κερδανεῖν	~προσδοκῶντες. ~Ἔχις καὶ ὕδρος. ~Ἔχις
[108]	ἐπειδὴ ~ἄγγελός ἐστι θεῶν καὶ	κερδῷος,	πολὺν αὐτοῦ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις
[141]	παράσχωσι, πολλάκις καὶ αὐτὸ τὸ	κεφάλαιον	~ἀπολλῦσιν. ~(Ἴππος καὶ στρατιώτης. ~Ἴππον
[126]	Ἑρμῆν ὥρισε ~γράφειν, καὶ εἰς	κιβώτιον	ἀποτιθέναι πλησίον αὐτοῦ, ὅπως ἑκάστου
[126]	ἁμαρτίας ἐκέλευσεν ὁ Ζεὺς εἰς	~κιβωτὸν	ταύτας σωρεύειν, ἵν' ἐρανίσας ἑκάστου
[114]	μέρος καταδύεσθαι τὸ σκάφος πρῶτον	κινδυνεύει.	Τοῦ δὲ ~εἰπόντος· Κατὰ τὴν
[133]	πάντων ἰατρῶν ~λεγόντων αὐτὸν μὴ	κινδυνεύειν,	ἀλλὰ χρονίσειν ἐν τῇ νόσῳ,
[102]	~τούτων ἀπόλλυμαι. ~Οὕτω πολλάκις ἐν	κινδύνοις	οἱ μὲν ὕποπτοι τῶν φίλων
[105]	θάλασσαν· ἔνθεν γὰρ οὐδένα ὑφωρᾶτο	~κίνδυνον.	Καὶ δή τινες παραπλέοντες ἐκεῖνον
[104]	ἀνθρώπων ~διὰ φόβον ἐλάττονος εἰς	κίνδυνον	μείζονα ἑαυτοὺς ἐμβάλλουσιν. ~(Ἔλαφος καὶ
[104]	ἀνθρώπων παῖδες διὰ φόβον ἐλάττονος	κινδύνου	~ἑαυτοὺς εἰς μεῖζον κακὸν ἐμβάλλουσιν.
[137]	ἐξῆλθεν ἐπ' ἄγραν. ~Θεασάμενος δὲ	κίχλαν	ἐπί τινος ὑψηλοῦ δένδρου καθημένην,
[137]	πρὸς ἄγραν ἐξῆλθεν. Ἰδὼν δὲ	~κίχλαν	ἐφ' ὑψηλοῦ δένδρου καθεζομένην καὶ
[102]	τῶν κεράτων αὐτῆς ἐμπλακέντων τοῖς	κλάδοις,	μὴ ~δυναμένην τρέχειν συλληφθῆναι. Μέλλουσα
[109]	βούλονται· στένοντες γὰρ αὐτὸ καὶ	κλαίοντες	ἀποδώσουσι. ~Πρὸς τοὺς ῥᾳδίως δανειζομένους,
[140]	τὰς κριθὰς ἃς ~ἐσθίω μὴ	κλέπτε.	~(Ἴππος καὶ ὄνος. ~Ἄνθρωπός τις
[110]	χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα	κλέπτην.	~Ἑρμῆς καὶ τεχνῖται. ~Ζεὺς Ἑρμῇ
[110]	~ἐξῆλθεν, οἰωνόν τινα περὶ τοῦ	κλέπτου	σκεψόμενος καὶ τούτῳ ~παρῄνει φράζειν
[140]	~Κριθὰς τοῦ ἵππου ὁ ἱπποκόμος	κλέπτων	διεπώλει, τὸν δὲ ἵππον ~ψήκτραι
[140]	τὴν τοῦ ἵππου ὁ ἱπποκόμος	κλέπτων	καὶ πωλῶν τὸν ἵππον ~ἔτριβεν,
[110]	μαντικὴν πειρᾶσαι εἰ ἀληθής ἐστι,	~κλέψας	αὐτοῦ τοὺς βόας ἐξ ἀγροῦ,
[110]	μαντικὴν εἰ ἀληθής ἐστι γνῶναι,	~κλέψας	τὰς αὐτοῦ βοῦς ἐξ ἀγροικίας,
[110]	προαστεῖον, οἰωνόν τινα περὶ τῆς	κλοπῆς	σκεψόμενος, καὶ ~τούτῳ παρῄνει λέγειν
[134]	ἄνθρωπος, εἰ οἴνου ἀπείχετο καὶ	~κλυστῆρσιν	ἐχρήσατο, οὐκ ἂν ἀπέθανε. Τούτων
[134]	ἄνθρωπος, εἰ οἴνου ἀπείχετο ~καὶ	κλυστῆρσιν	ἔχρητο, οὐκ ἂν ἐτεθνήκει. Τῶν
[137]	ἀσπίδα πρὸ τῶν ἑαυτοῦ ποδῶν	~κοιμωμένην	πατήσας· ἥτις ἐπιστραφεῖσα δῆξιν εἰς
[137]	εφεώρα. Καὶ δὴ λαθὼν ἔχιν	κοιμωμένην	ὑπὸ πόδας ~ἐπάτησε. Τῆς δ'
[103]	ἀδικοῦντες τοὺς εὐεργέτας ~ὑπὸ θεοῦ	κολάζονται.	~(Ἔλαφος καὶ ἄμπελος. ~Ἔλαφος διωκομένη
[103]	τοὺς εὐεργέτας ~ἀδικοῦντες ὑπὸ θεοῦ	κολάζονται.	~(Ἔλαφος καὶ λέων ἐν σπηλαίῳ.
[140]	τοῖς πιθανοῖς λόγοις καὶ ταῖς	κολακείαις	τοὺς πένητας ~δελεάζοντες ἀποστεροῦσιν αὐτοὺς
[133]	τοὺς ~ἀπαιδεύτους καὶ ἀμαθεῖς καὶ	κομψολόγους	ἰατροὺς ὁ παρὼν μῦθος ~στηλιτεύει.
[138]	~πολλοῖς γὰρ τὸ γῆρας ἐν	κόποις	ἀνηλώθη. ~(Ἴππος γέρων. ~Γέροντι ἵππῳ
[141]	δὲ ὄνος πεσὼν ἐκ τοῦ	κόπου	ἐτελεύτησε. Τοῦ δὲ ~δεσπότου πάντα
[144]	διαρρέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ καὶ ~τὴν	κόπρον	αὑτῆς ἔμπροσθεν κατιδοῦσα τῇ τοῦ
[144]	ῥέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ καὶ τὴν	~κόπρον	εὐθὺς ἔμπροσθεν αὐτῆς ἰδοῦσα διὰ
[149]	καὶ καταλαβὼν ~πολλὴν μὲν τὴν	κόπρον,	ὑγρὰν δέ, μένων ἐτρέφετο ἐνταῦθα.
[149]	ταῦρος ἐνέμετο· τῇ δὲ τούτου	κόπρῳ	κάνθαροι ~ἐτρέφοντο δύο. Καὶ δὴ
[101]	καὶ τῶν πριόνων τῶν σε	~κοπτόντων,	βάτος γενέσθαι καὶ σὺ μᾶλλον
[101]	τῶν πελέκεων καὶ πριόνων τῶν	κοπτόντων	σε, βάτος ἂν ~ἔχοις θελῆσαι
[110]	ἔφη. ~Ἀλλ' αὕτη γε ἡ	κορώνη	διόμνυται τόν τε Οὐρανὸν καὶ
[110]	εἶπεν· Ἀλλ' αὕτη γε ἡ	κορώνη	~διόμνυται τόν τε Οὐρανὸν καὶ
[110]	αὐτοὺς εἶναι τοῦτον, ~ἐκ δευτέρου	κορώνην	εἶδεν ἐπί τινος δένδρου καθημένην,
[110]	τοῦτον εἶναι, ἐκ ~δευτέρου ἐδὼν	κορώνην	ἐπί τινος δένδρου καθημένη, καὶ
[141]	γὰρ παρακαλοῦντι τῷ ὄνῳ μικρὰ	κουφίσαι	~ἐπείσθην, οὐκ ἂν νῦν μετὰ
[127]	Ὅτι ~πολλοὶ τῶν τὸ φρόνημα	κουφότερον	ἐχόντων χαίρουσιν ἐπὶ ~πράγμασιν τοῖς
[127]	~Ὅτι πολλοὶ τῶν τὸ φρόνημα	κουφότερον	ἐχόντως χαίρουσιν ἐπ' ~αδήλοις. ~(Ἡμίονος.
[144]	ἐν ᾗ ἔσχατοι καὶ ἄφρονες	κρατοῦσιν	ἀντὶ τῶν πρώτων ~καὶ φρονίμων
[101]	~ἔχοις θελῆσαι γενέσθαι, οὐκ ἐλάτη.	~Κρείσσων	πενία ἄφοβος ἢ πλουσιότης μετὰ
[121]	Ἀπόλλων ἐτόξευσεν. ~Οὕτως οἱ τοῖς	κρείττοσιν	ἀνθαμιλλώμενοι, πρὸς τῷ ἐκείνων μὴ
[143]	οἱ τῷ καιρῷ καὶ τοῖς	κρείττοσιν	αὐτῶν μὴ ~ἀνθιστάμενοι κρείττους εἰσὶ
[143]	δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ τοῖς	κρείττοσιν	ἐρίζειν ἢ ἀντίστασθαι. ~(Κάμηλος ἀφοδεύσασα
[143]	τοῖς κρείττοσιν αὐτῶν μὴ ~ἀνθιστάμενοι	κρείττους	εἰσὶ τῶν πρὸς μείζονας φιλονεικούντων.
[117]	ὕδρος. ~Ἔχις φοιτῶν ἐπί τινα	κρήνην	ἔπινεν. Ὁ δὲ ἐνταῦθα οἰκῶν
[140]	θέλεις ὡραῖον εἶναί με, τὰς	κριθὰς	ἃς ~ἐσθίω μὴ κλέπτε. ~(Ἴππος
[139]	~ἔθαλψεν. Καὶ τῷ μὲν ἵππῳ	κριθὰς	παρετίθει, τῷ δὲ ταύρῳ ἄχυρα·
[140]	ἀναγκαίας χρείας. ~(Ἴππος καὶ ἱπποκόμος.	~Κριθὰς	τοῦ ἵππου ὁ ἱπποκόμος κλέπτων
[140]	διατρέφοντας αὐτούς. ~(Ἴππος καὶ ἱπποκόμος.	~Κριθὴν	τὴν τοῦ ἵππου ὁ ἱπποκόμος
[140]	ἀληθῶς ~καλὸν εἶναί με, τὴν	κριθὴν	τὴν τρέφουσάν με μὴ πώλει.
[128]	οὗτος. ~(Ἡμίονος. ~Ἡμίονός τις ἐκ	κριθῆς	παχυνθεῖσα ἀνεσκίρτα τε καὶ ἐβόα
[128]	~αδήλοις. ~(Ἡμίονος. ~Ἡμίονός τις ἐκ	κριθῆς	παχυνθεῖσα ἀνεσκίρτησε καθ' ἑαυτὴν βοῶσα·
[126]	τοῦ Διὸς χεῖρας, εἴποτε ~καλῶς	κρίνοιτο.	Ὅτι οὐ χρὴ θαυμάζειν διὰ
[124]	ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον	κριτὴν	εἵλοντο. Ὁ δὲ ~φθονήσας τοῖς
[124]	ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον	κριτὴν	εἵλοντο. Ὁ δὲ ~φθονήσας τοῖς
[126]	ὑπὲρ τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν. ~(Ζεὺς	κριτής.	~Ἐν ὀστράκῳ γράφοντα τὸν Ἑρμῆν
[126]	ἢ παρ' ἄλλοις πολυτελῶς. ~(Ζεὺς	κριτής.	~Ὁ Ζεὺς τὰς τῶν ἀνθρώπων
[104]	καὶ ἐνταῦθα εἰσιοῦσα καὶ νομίζουσα	κρυβῆναι	~συνελήφθη ὑπὸ τοῦ λέοντος καὶ
[104]	λέων ~ἦν, καὶ ἐνταῦθα εἰσῄει	κρυβησομένη.	Συλληφθεῖσα δὲ ὑπὸ τοῦ ~λέοντος
[139]	διέτριβε. ~Καὶ δή ποτε σφοδροῦ	κρύους	γενομένου, καὶ τοῦ Διὸς ὕοντος,
[103]	ζώων ὑπὸ τοῖς ~φύλλοις τι	κρύπτεσθαι,	βέλεσιν ἀνεῖλον τὴν ἔλαφον. Ἡ
[114]	ὁ ἐπὶ τῆς πρύμνης τὸν	κυβερνήτην	ἤρετο πότερον ~τῶν μερῶν τοῦ
[114]	τῇ πρύμνῃ ἐπυνθάνετο παρὰ τοῦ	κυβερνήτου	~περὶ ποῖον μέρος καταδύεσθαι τὸ
[107]	καὶ ὀρχουμένου τοῦ ἐρίφου, οἱ	κύνες	ἀκούσαντες καὶ ~ἐξελθόντες κατεδίωκον τὸν
[107]	καὶ τῆς ἐρίφου ὀρχουμένης, οἱ	κύνες	τοῦ ποιμένος ~ἀκούσαντες τὸν λύκον
[103]	ἤρξατο. Τούτων δὲ σειομένων, οἱ	κυνηγοὶ	~ἐπιστραφέντες καί, ὅπερ ἦν ἀληθές,
[104]	καὶ λέων ἐν σπηλαίῳ. ~Ἔλαφος	κυνηγοὺς	φεύγουσα ἐγένετο κατά τι σπήλαιον,
[104]	καὶ λέων ἐν σπηλαίῳ. ~Ἔλαφος	κυνηγοὺς	φεύγουσα ἐγένετο κατά τι σπήλαιον,
[103]	προδόται. ~(Ἔλαφος καὶ ἄμπελος. ~Ἔλαφος	κυνηγοὺς	φεύγουσα ὑπ' ἀμπέλῳ ἐκρύβη. Παρελθόντων
[103]	καὶ ἄμπελος. ~Ἔλαφος διωκομένη ὑπὸ	κυνηγῶν	ἐκρύπτετο ὑπό τινα ἄμπελον. ~Διελθόντων
[105]	γῆν ~ἔχουσα καὶ τὴν τῶν	κυνηγῶν	ἔφοδον παρατηρουμένη, τὸν δὲ ~πεπηρωμένον
[103]	~ἀμπέλου. Εἷς δέ τις τῶν	κυνηγῶν	στραφεὶς καὶ θεασάμενος, ὃ εἶχεν
[103]	τινα ἄμπελον. ~Διελθόντων δὲ τῶν	κυνηγῶν,	στραφεῖσα κατήσθιε τὰ φύλλα τῆς
[139]	δὲ ταύρῳ ἄχυρα· τῷ ~δὲ	κυνὶ	τὰ ἀπὸ τῆς τραπέζης ἐδίδου.
[139]	ὑπάρχειν· τοὺς δὲ τὸν ~τοῦ	κυνὸς	χρόνον ἀνύοντας ὀργίλους καὶ ὑλακτικοὺς
[110]	βλέπουσαν, ποτὲ δὲ εἰς γῆν	κύπτουσαν,	ἐδήλωσεν αὐτῷ. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν
[130]	τοῦ Πλούτου, κατὰ τοῦ ἐδάφους	κύψας	ἀπεστρέψατο ~αὐτόν. Ὁ δὲ Ζεὺς
[139]	γενναιότητι. ~(Ἴππος καὶ βοῦς καὶ	κύων	καὶ ἄνθρωπος. ~Ζεὺς ἄνθρωπον ποιήσας
[139]	δύστροπον. ~(Ἴππος καὶ βοῦς καὶ	κύων	καὶ ἄνθρωπος. ~Ἴππος καὶ βοῦς
[139]	πλοῦτον ~ἀθροίζων· τρίτος δὲ ὁ	κύων	τοὺς τελευταίους χρόνους· διὰ τοῦτο
[139]	ἄνθρωπος. ~Ἴππος καὶ βοῦς καὶ	κύων	ὑπὸ ψύχους στενούμενοι ἦλθον εἰς
[139]	δοὺς ὑπεδέχθη. Τὸ δὲ τελευταῖον	~κύων	ψύχει διαφθειρόμενος ἧκε, καὶ τοῦ
[145]	μεγάλα τῶν πραγμάτων παρὰ μικρὸν	~κωλύονται	καὶ οὐ τελοῦνται. ~(Κάμηλος καὶ
[145]	μεγίστων πραγμάτων διὰ μικρὰν αἰτίαν	κωλύονται.	~(Κάμηλος καὶ ἐλίφας καὶ πίθηκος.