HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δανειζομένους 1
δανειστῶν 1
δαπανῶντος 1
δὲ 208
δέ 12
δέδοικεν 1
δεῖ 6

Fréquences [« »]
85 ὁ
82 τὴν
76 τοῦ
208 δὲ
302 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, troisième partie (fables 101 à 150)

δὲ

Fables

[118]   διαθέσεις εὐθὺς αὐτοῖς ~ἐνέθηκε, μόνης δὲ αἰσχύνης ἐπελάθετο. Διόπερ ἀμηχανῶν πόθεν

[136]   φωνὴν εἶχεν ἄλλην ὀξείαν. Ἴππου δὲ ἀκούσας καλῶς ~χρεμετίζοντος, μιμούμενος τὸν

[123]   ἀφῆκεν παρὰ ~ἀνθρώπῳ τινί. Ὁ δὲ ἀκρατὴς ὢν εἰδέναι ἠθέλησεν τίνα

[120]   εὐμεγέθη μὲν σώματι, κατὰ ψυχὴν δὲ ἀλόγιστον ὁ λόγος ~εὔκαιρος. ~Ζεὺς

[145]   ἰσχὺν ἐλπίζοντες πάντων προκρίνεσθαι. Πίθηκος δὲ ~ἀμφοτέρους ἀνεπιτηδείους εἶναι ἔφη, τὴν

[102]   μὴ ~δυναμένην τρέχειν συλληφθῆναι. Μέλλουσα δὲ ἀναιρεῖσθαι ἔφη ~πρὸς ἑαυτήν· Δειλαία

[145]   δὲ διὰ τὴν ~ἰσχύν. Πίθηκος δὲ ἀνεπιτηδείους εἶναι ἔφη, τὴν μὲν

[124]   κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον

[124]   κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον

[119]   παρὰ τὴν ὄψιν ἀφῆκεν. Ἡ δὲ ~ἀντισχεῖν μὴ δυναμένη, ἐπειδὴ περιίπτατο

[109]   τοὺς ῥᾳδίως δανειζομένους, μετὰ λύπης δὲ ἀποδιδόντας ὁ ~λόγος εὔκαιρος. ~(Ἑρμῆς

[121]   Ἀπόλλων περὶ τοξικῆς ἤριζον. Τοῦ δὲ Ἀπόλλωνος ~ἐντείναντος τὸ τόξον καὶ

[112]   εἰς πᾶσαν ~γῆν ἀπῄει. Ὡς δὲ Ἀράβων κατήντησε τὴν χώραν, συντρίβει

[139]   ἐτῶν μέρος αὐτῷ δῷ. Τοῦ δὲ ἀσμένως ~παραχωρήσαντος, παρεγένετο μετ' οὐ

[102]   λεπτοῖς οὖσι καὶ ἀσθενέσιν. Ἔτι δὲ αὐτῆς διανοουμένης, ~λέων ἐπιφανεὶς ἐδίωκεν

[122]   ἀναλαβὼν τῷ στόματι ἀνέβν. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ζεὺς ἔφη· Τῶν

[122]   ἐν τῷ ~στόματι ἀνέβη. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ζεὺς ἔφη· Τῶν

[131]   ἔχων, τούτῳ πολυτελῶς ἔθυεν. Ἀεὶ δὲ αὐτοῦ ~ἀναλισκομένου καὶ πολλὰ εἰς

[108]   Διὸς ἄγαλμα ἐπυνθάνετο πόσου. Εἰπόντος δὲ αὐτοῦ ὅτι ~δραχμῆς, γελάσας ἠρώτα

[129]   τὸ ῥόπαλον ἵστατο θαυμάζων. Ἀθηνᾶ δὲ ~αὐτῷ ἐπιφανεῖσα εἶπε· Πέπαυσο δέ,

[128]   ἐστιν ἵππος ὁ ταχυδρόμος, κἀγὼ δὲ αὐτῷ ὅλη ~ἀφωμοιώθην. Καὶ δὴ

[117]   τῆς γῆς νομὴ γίνηται. Ταξαμένων ~δὲ αὐτῶν προθεσμίαν, οἱ βάτραχοι διὰ

[133]   νοσοῦντας ~οὐκ ἐῶσιν ἀποθνῄσκειν· ἔγραφον δὲ αὐτῶν τὰ ὀνόματα ἐπὶ τιμωρίᾳ.

[101]   καὶ πῶς ἐμοὶ συγκρίνῃ; Ἡ δὲ βάτος ~εἶπεν· Εἰ μνησθῇς τῶν

[101]   που χρησιμεύω καὶ οἴκοις. Ἡ δὲ βάτος ἔφη· Ὦ ἐλεεινή, ~εἰ

[127]   ποτὲ γάμος θέρους ὑπῆρχε. ~Οἱ δὲ βάτραχοι ἠγάλλοντο μεγάλως ~ἐπὶ τῇ

[117]   ~πρὸς τὸν ὕδρον ἐπολέμει, οἱ δὲ βάτραχοι μηδὲν περαιτέρω δρᾶν ~δυνάμενοι

[139]   γαυρός ἐστι τῇ γνώμη· ὁ δὲ βοῦς μετ' αὐτὸν τοὺς ~μέσους

[119]   τῶν ἀλόγων ζώων ἐνεχείρισε. Βουλόμενος δὲ ~γνῶναι εἰ τὴν τύχην μεταλλάξασα

[139]   εἰς ~ἀνθρώπου τινὸς οἰκίαν. Ὁ δὲ δεξάμενος αὐτοὺς καὶ πῦρ ἀνάψας

[141]   ἐκ τοῦ κόπου ἐτελεύτησε. Τοῦ δὲ ~δεσπότου πάντα ἐπιθέντος αὐτῷ καὶ

[145]   μὲν διὰ τὸ μέγεθος, ὁ δὲ διὰ τὴν ~ἰσχύν. Πίθηκος δὲ

[143]   πνοαῖς ~τὴν ἐκρίζωσιν ἐξέφυγεν, ἡ δὲ δρῦς ἀντιστᾶσα ἐκ ῥιζῶν ἔπεσεν.

[102]   ἡ μὲν προθέουσα ~διεσώζετο· ἐπειδὴ δὲ ἐγένετο κατά τινα ὑλώδη τόπον,

[141]   ἀντεῖχε πρὸς τὸ βάρος. Ὡς δὲ ἐγένοντο κατά τι ὄρος, ~ὑποφέρειν

[129]   ὅμοιόν τι ~ἐπειρᾶτο συντρῖψαι. Ὡς δὲ εἶδε διπλοῦν γενόμενον, ἔτι μᾶλλον

[149]   ~προϋποσχόμενος αὐτῷ οὐδὲν ἐκόμισεν. Ὁ δὲ εἶπε· Μὴ ἐμὲ μέμφου, ~τὴν

[130]   μόνον τὸν ~Πλοῦτον ὑποβλέπεται. Ὁ δὲ εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε διὰ τοῦτο

[140]   δὲ ἵππον ~ψήκτραι διέτριβε. Ὁ δὲ εἶπεν· Εἰ θέλεις ὡραῖον εἶναί

[133]   περὶ τὸν Ἅιδην ~ἠρώτα. Ὁ δὲ εἶπεν· Ἠρεμοῦσι πάντες, πλήν γε

[108]   τις αὐτὸ πρίασθαι δύναται. Τοῦ δὲ ~εἰπόντος δραχμῆς, γελάσας πόσου τὸ

[114]   τὸ σκάφος πρῶτον κινδυνεύει. Τοῦ δὲ ~εἰπόντος· Κατὰ τὴν πρώραν, ἔφη·

[110]   δεξιὰ παριπτάμενον, ~ἀπήγγειλεν αὐτῷ. Τοῦ δὲ εἰπόντος μὴ πρὸς αὐτοὺς τοῦτον

[125]   τὸ δεῖπνον οὐ παρεγένετο. Τῆς δὲ ~εἰπούσης· Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος,

[125]   ~τὸ δεῖπνον οὐκ ἦλθε. Τῆς δὲ εἰπούσης· Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος,

[112]   τὴν ~ἅμαξαν κενὴν φορτίων· οἱ δὲ εἰς ἄλλους τόπους οὐκ εἴασαν

[110]   ποτὲ μὲν ~ἄνω βλέπουσαν, ποτὲ δὲ εἰς γῆν κύπτουσαν, ἐδήλωσεν αὐτῷ.

[139]   τε καὶ ὑψαύχενας εἶναι· ~ἀφικνουμένους δὲ εἰς τὰ τοῦ βοὸς ἔτη,

[139]   τε καὶ ἀγαθοὺς εἶναι· ὅταν ~δὲ εἰς τὰ τοῦ ἵππου ἔτη

[112]   τι διανέμων τοῦ φόρτου. ~Ὡς δὲ εἰς τὴν τῶν Ἀράβων χώραν

[149]   νομήν, ~καὶ αὐτῷ οἴσει. Παραγενόμενος δὲ εἰς τὴν χέρσον καὶ καταλαβὼν

[101]   ἀλλήλας ἐλάτη καὶ βάτος. Ἡ δὲ ἐλάτη ἑαυτὴν ~ἐπαινοῦσα ἔφη ὅτι

[124]   ἕκαστος κατὰ νοῦν ἔχει, τρίτον δὲ ἔλεγεν ὡς ἔδει τὴν ~Ἀθηνᾶν

[124]   ἕκαστος κατὰ νοῦν ἔχει, τρίτον δὲ ἔλεγεν ὡς ἔδει τὴν ~Ἀθηνᾶν

[145]   ἔχει κατὰ τῶν ἀδικούντων, τὸν δὲ ἐλέφαντα, ὅτι δέος ἐστὶ μὴ

[145]   τρέφει κατὰ τῶν ἐπταικότων, τὸν δὲ ἐλέφαντα, ~ὅτι δέος ἐστίν, αὐτοῦ

[102]   μὲν ἐν τοῖς ποσί, λεόντων δὲ ~ἐν καρδίᾳ. Μέχρι μὲν οὖν

[138]   ἐπράθη πρὸς τὸ ἀλήθειν. Ζευχθεὶς δὲ ἐν τῷ μυλῶνι ~στενάζων εἶπεν·

[117]   ἐπί τινα κρήνην ἔπινεν. Ὁ δὲ ἐνταῦθα οἰκῶν ὕδρος ~ἐκώλυεν αὐτόν,

[127]   λαμπρᾷ τραπέζῃ τοῦ Ἡλίου. ~Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν μέγα ἀναστενάξας ~ἀνακέκραγε

[123]   αὐτῷ, τὸ πῶμα ~ἐκίνησε· πάντα δὲ ἐπετάσθησαν πρὸς τοὺς θεούς. Ὅτι

[129]   στενῆς ὁδοῦ ὥδευεν Ἡρακλης. Ἰδὼν δὲ ἐπὶ γῆς μήλῳ ὅμοιόν τι

[114]   μὲν ἐπὶ τὴν πρώραν, ὁ δὲ ἐπὶ τὴν πρύμναν καὶ ~ἐνταῦθα

[114]   μὲν ἐπὶ τῆς πρύμνης, ἅτερος δὲ ἐπὶ τῆς πρώρας ἐκάθητο. ~Χειμῶνος

[114]   ἐπὶ τῆς πρώρας ἐκάθητο. ~Χειμῶνος δὲ ἐπιγενομένου καὶ τῆς νεὼς μελλούσης

[135]   ~Ἰκτῖνος ὄφιν ἁρπάσας ἀπέπτατο. Ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ δακὼν καὶ ~ἀμφότεροι

[107]   ποίμνης ὑπὸ λύκου ἐδιώκετο. Τῆς δὲ ἐρίφου ~ἀτονησάσης καὶ τοῦ λύκου

[109]   τὸ μὲν πρῶτον ἐκώλυεν. Ὡς δὲ Ἑρμῆς ~ἠνάγκαζε λέγων τὸν Δία

[110]   ἂν τῶν ὀρνίθων θεάσηται. Ὁ δὲ Ἑρμῆς ~τὸ μὲν πρῶτον θεασάμενος

[122]   τὰ ζῷα ἀνήνεγκαν δῶρα. Ὄφις δὲ ἕρπων ~ῥόδον ἀναλαβὼν τῷ στόματι

[122]   ~κατὰ τὴν οἰκείαν δύναμιν. Ὄφις δὲ ἕρπων ῥόδον λαβὼν ἐν τῷ

[149]   εἰς τὴν νῆσον διέπτη. Ὁ δὲ ἕτερος ~θεασάμενος αὐτὸν λιπαρὸν καὶ

[108]   τὸ τῆς Ἥρας πόσου. Εἰπόντος δὲ ἔτι ~μείζονος, θεασάμενος καὶ αὑτοῦ

[136]   φωνὴν εἶχεν ἄλλην ὀξείαν. ~Ἀκούσας δὲ εὖ χρεμετίζοντος ἵππου, ~εὐθὺς αὐτίκα

[117]   ἐβοήθουν, ἀλλὰ καὶ ᾖδον. Οἱ δὲ ἔφασαν πρὸς αὐτόν· Ἀλλ' εὖ

[130]   ἐδάφους κύψας ἀπεστρέψατο ~αὐτόν. Ὁ δὲ Ζεὺς θαυμάσας τὸ γεγονὸς ἐπυνθάνετο

[124]   μὴ λανθάνωσιν οἱ πονηροί, ~φανερὸν δὲ ᾖ τί ἕκαστος κατὰ νοῦν

[124]   μὴ λανθάνωσιν οἱ πονηροί, ~φανερὸν δὲ ᾖ τί ἕκαστος κατὰ νοῦν

[123]   ὅσα ~ἦν ἔνδον ἐξέφυγεν· μόνη δὲ ἡ ἐλπὶς ὑπελείφθη καὶ διὰ

[103]   βέλεσιν ἀνεῖλον τὴν ἔλαφον. Ἡ δὲ ~θνῄσκουσα τοιαῦτ' ἔλεγε· Δίκαια πέπονθα·

[132]   ὁ δελφὶν αὐτῷ ~συνεξώκειλεν. Ὁ δὲ θύννος ἐπιστραφεὶς καὶ λειποψυχοῦντα τὸν

[133]   ὠχρὸς καὶ μόλις βαίνων. Ὁ δὲ ἰατρὸς συναντήσας ~αὐτῷ· Χαῖρε, ἔφη·

[113]   ~τὸ γενέσθαι παίδων πατέρα. Ὁ δὲ ἱερεὺς ἔφη· Ὅτε μὲν πρὸς

[140]   ὁ ἱπποκόμος κλέπτων διεπώλει, τὸν δὲ ἵππον ~ψήκτραι διέτριβε. Ὁ δὲ

[142]   ἵππου συνεχῶς ~καταπίπτοντος, ἐδυσχέραινε. Ὁ δὲ ἵππος αὐτῷ ἔφη· Ἄπελθε, ὦ

[142]   τὸν ἵππον ἀναβὰς ἔτρεχε. Τοῦ δὲ ἵππου συνεχῶς ~καταπίπτοντος, ἐδυσχέραινε. Ὁ

[127]   ζῷα ἔχαιρον ἐπὶ ~τούτῳ, ἠγάλλοντο δὲ καὶ οἱ βάτραχοι. Εἷς δὲ

[133]   ~ἀποθνῄσκειν, καὶ κατεγράφοντο πάντας. Ἔμελλον δὲ καὶ σὲ γράψαι, ~ἀλλ' ἐγὼ

[133]   τὰ ὀνόματα ἐπὶ τιμωρίᾳ. ~Μελλόντων δὲ καὶ σὲ γράψαι, προσπεσὼν αὐτοῖς

[102]   ~ἔμελλον, ὑπὸ τούτων ἐσῳζόμην, οἷς δὲ καὶ σφόδρα ἐπεποίθειν, ὑπὸ ~τούτων

[144]   κάμηλος ποταμὸν ὀξὺ διαρρέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ καὶ ~τὴν κόπρον αὑτῆς ἔμπροσθεν

[144]   ποταμὸν κάμηλος ὀξὺ ῥέοντα. Ἀφοδεύσασα δὲ καὶ τὴν ~κόπρον εὐθὺς ἔμπροσθεν

[143]   κάλαμος καὶ ἐλαία ἤριζον. Τοῦ ~δὲ καλάμου ὀνειδιζομένου ὑπὸ τῆς ἐλαίας

[148]   ἐθάρρησαν μέχρι τοῦ προσελθεῖν. Αἰσθόμενοι δὲ κατὰ μικρὸν ~ὡς χολὴν τὸ

[137]   καλάμους ἐξῆλθεν ἐπ' ἄγραν. ~Θεασάμενος δὲ κίχλαν ἐπί τινος ὑψηλοῦ δένδρου

[137]   καλάμους πρὸς ἄγραν ἐξῆλθεν. Ἰδὼν δὲ ~κίχλαν ἐφ' ὑψηλοῦ δένδρου καθεζομένην

[139]   τῷ δὲ ταύρῳ ἄχυρα· τῷ ~δὲ κυνὶ τὰ ἀπὸ τῆς τραπέζης

[150]   τινος αἰγιαλοῦ μόνος ~ἐνέμετο. Ἀλώπηξ δὲ λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, ἀποροῦσα

[150]   ἐπί τινος ἐνέμετο τόπου. ~Ἀλώπηξ δὲ λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο, προσελθοῦσα ἀνέλαβεν

[137]   δῆξιν εἰς αὐτὸν ἀνῆκεν. Ὁ ~δὲ λιποψυχῶν ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἄθλιος

[123]   ἀφῆκε παρὰ ἀνθρώπῳ ~τινί. Ὁ δὲ λίχνος ἄνθρωπος εἰδέναι θέλων τί

[106]   ~ἐλοιδόρει καὶ ἔσκωπτεν αὐτόν. Ὁ δὲ λύκος ἔφη· Ὦ οὗτος, οὐ

[107]   αὔλει μοι ὡς ὀρχῶμαι. Τοῦ δὲ λύκου ~αὐλοῦντος καὶ τῆς ἐρίφου

[120]   τοῦ μέτρου φρονίμους γενέσθαι, τοὺς δὲ ~μακρούς, ἅτε μὴ ἐφικομένου τοῦ

[129]   ἐπειρᾶτο τῷ ῥοπάλῳ συντρίβειν. Τὸ δὲ {μᾶλλον} ~διπλοῦν ἀπὸ τῆς ψαύσεως

[129]   ψαύσεως τοῦ ῥοπάλου ἐγένετο. Ὁ δὲ μᾶλλον τῷ ~ῥοπάλῳ καὶ αὖθις

[129]   ἀφήσῃ, ἐπὶ μικροῦ μένει· ἂν δὲ μάχεσθαι θέλῃ ~πρὸς ταύτην, οὕτως

[103]   ~ἀκόντιον βαλών, ἔτρωσεν αὐτήν. Ἡ δὲ μέλλουσα τελευτᾶν ~στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν

[150]   ~τροφῆς, προσδραμοῦσα συνέλαβεν αὐτόν. Ὁ δὲ μέλλων ~καταβιβρώσκεσθαι ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε

[150]   ἐθεάσατο, προσελθοῦσα ἀνέλαβεν ~αὐτὸν. Ὁ δὲ μέλλων καταβιβρώσκεσθαι ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε

[139]   καὶ σαίνει καὶ ἐπιχαίρει, τοῖς δὲ μὴ διδοῦσι καθυλακτεῖ καὶ ~καθάπτεται.

[134]   νοσῶν. ~Ἰατρὸς νοσοῦντα ἐθεράπευε. Τοῦ δὲ νοσοῦντος ἀποθανόντος, ἐκεῖνος ~πρὸς τοὺς

[107]   ποίμνης ὑπὸ λύλου κατεδιώκετο· ἐπιστραφεὶς ~δὲ ὁ ἔριφος λέγει τῷ λύκῳ·

[133]   τῆς Λήθης ὕδωρ. Πρὸ ὀλίγου δὲ ὁ Θάνατος καὶ ὁ Ἅιδης

[140]   ~ἔτριβεν, ἐκτένιζεν πᾶσαν ἡμέραν. Ἔφη δὲ ὁ ἵππος· Εἰ θέλεις ἀληθῶς

[139]   φιλεργός ἐστι πλοῦτον ~ἀθροίζων· τρίτος δὲ ὁ κύων τοὺς τελευταίους χρόνους·

[107]   ~ἐξελθόντες κατεδίωκον τὸν λύκον. Ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ λύκος λέγει τῷ ~ἐρίφῳ·

[142]   συνεργὸν ἐν ταῖς ἀνάγκαις. Ὅτε δὲ ὁ πόλεμος ~κατέπαυσεν, εἰς δουλείας

[124]   ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ

[124]   ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ

[141]   ὁ μὲν κατακρημνισθεὶς ~διερράγη. Ὁ δὲ ὀνηλάτης ἀπορῶν ὅ τι ποιήσει,

[141]   καὶ ἡμιόνῳ γόμους ἤλαυνεν. Ὁ δὲ ὄνος, μέχρι ~μὲν πεδίον ἦν,

[141]   Ὁ δὲ ~οὐκ ἐπείσθη· ὁ δὲ ὄνος πεσὼν ἐκ τοῦ κόπου

[149]   ἐλθὼν ~τὸν χειμῶνα διαγένηται. Ἔλεγε δὲ ὅτι, ἐὰν πολλὴν εὕρῃ τὴν

[149]   τρέφεσθαι μὲν οἷόν τε, φέρεσθαι ~δὲ οὐδέν. Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν

[149]   ~μέχρις ἑστίασεως μόνον παρέχονται, περαιτέρω δὲ οὐδὲν τοὺς φίλους ~ὠφελοῦσιν. ~(Καρκῖνος

[141]   θέλεις εἶναί με σῶν. Ὁ δὲ ~οὐκ ἐπείσθη· ὁ δὲ ὄνος

[135]   ἁρπάσας εἰς ὕψος ἀπέπτη. Ὁ δὲ ὄφις ἐπιστραφεὶς καὶ ~πλήξας τοῦτον,

[135]   ὁ μὲν ἰκτῖνος ἐτεθνήκει· ὁ δὲ ~ὄφις ἔφη αὐτῷ· Τί τοσοῦτον

[142]   ἔτρεφε, φορτίοις ~μεγάλοις καταβαρύνων. Ὡς δὲ πάλιν καιρὸς πολέμου ἐπέστη, ~ὁπλισάμενος

[142]   ὑπούργει, ~ἀχύρῳ μόνῳ τρεφόμενος. Ὡς δὲ πάλιν πόλεμος ἠκούσθη καὶ ἡ

[115]   φραγμὸς καὶ κάτωθεν ἀπῄει. Τοῖς δὲ παλιούροις ~ἡ ἔχις συνεπλάκη καὶ

[111]   τοὺς ~τεχνίτας πάντας ψεύδεσθαι, μάλιστα δὲ πάντων τοὺς σκυτέας. ~Πρὸς ἄνδρα

[116]   τῶν σκευῶν ~ἔρανον ᾔτει· λαβὼν δὲ παρ' αὐτῶν ἧκε πρὸς τὴν

[141]   λοιπὸν αὐτὸς διακομίσαι δυνήσηται. Τῆς ~δὲ παρ' οὐδὲν θεμένης αὐτοῦ τοὺς

[134]   λέγειν, ὅτε οὐδὲν ὄφελος, τότε δὲ ~παραινεῖν, ὅτε καὶ χρῆσθαι ἠδύνατο.

[115]   δέσμῃ ὑπὲρ ποταμὸν παρεφέρετο. Ἀλώπηξ δὲ ~παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, εἶπεν·

[134]   ἔχρητο, οὐκ ἂν ἐτεθνήκει. Τῶν δὲ παρόντων ~ὑπολαβών τις ἔφη· Ὦ

[105]   τῶν κυνηγῶν ἔφοδον παρατηρουμένη, τὸν δὲ ~πεπηρωμένον πρὸς τὴν θάλασσαν· ἔνθεν

[108]   τὸ τῆς Ἥρας ἔφη. Εἰπόντος δὲ ~πλείονος, ἰδὼν καὶ τὸ ἑαυτοῦ

[115]   ἀμπέλῳ ~τοῦ ποταμοῦ πλησίον. Τοῦ δὲ ποταμοῦ ὑπὸ συνεχῶν ὄμβρων δεινῶς

[124]   ~ἵνα βλέπῃ ποῦ τύπτει· τὸν δὲ Προμηθέα, διότι τοῦ ἀνθρώπου τὰς

[124]   ~ἵνα βλέπῃ ποῦ τύπτει· τὸν δὲ Προμηθέα, διότι τοῦ ἀνθρώπου τὰς

[110]   ποτὲ ~μὲν ἄνω βλέπουσαν, ποτὲ δὲ πρὸς τὴν γῆν κατακύπτουσαν, καὶ

[129]   τὴν ὁδὸν τούτῳ ~ἀπέφραξε. ὁ δὲ ῥίψας τὸ ῥόπαλον ἵστατο ἐκπληττόμενος.

[129]   μέγεθος τὴν ~ὁδὸν ἀπέφραξεν. Ὁ δὲ ῥίψας τὸ ῥόπαλον ἵστατο θαυμάζων.

[103]   ~ἀμπέλου φύλλων ἐσθίειν ἤρξατο. Τούτων δὲ σειομένων, οἱ κυνηγοὶ ~ἐπιστραφέντες καί,

[138]   πολλὴν ~ἔχουσα τὴν δυσπάθειαν. Ὁ δὲ στενάζων εἶπεν· Οἴμοι ἐγώ· ἐκ

[126]   τὰς δίκας ~ἀναπράσσῃ. Τῶν ὀστράκων δὲ συγκεχυμένων ἀλλήλοις, τὸ μὲν ~βράδιον,

[142]   καὶ αὐτὸς ~καθοπλισθεὶς ἐπέβη. Ὁ δὲ συνεχῶς κατέπιπτε μηδὲν ἰσχύων· ἔφη

[118]   μὲν πρῶτον ἀντέλεγεν ἀναξιοπαθοῦσα. Ἐπεὶ δὲ ~σφόδρα αὐτῇ ἐνέκειτο, ἔφη· Ἀλλ'

[118]   πρῶτον ἀντέλεγε καὶ ἠναξιοπάθει. Ἐπεὶ δὲ σφόδρα αὐτῇ ~ἐπέκειτο, ἔφη· Ἀλλ'

[102]   τῶν φίλων σωτῆρες ~ἐγένοντο, οἱ δὲ σφόδρα ἐμπιστευθέντες προδόται. ~(Ἔλαφος καὶ

[143]   κάλαμος ἤριζον περὶ ἰσχύος. Ἀνέμου δὲ σφοδροῦ γενομένου, ~ὁ μὲν κάλαμος

[114]   πρύμναν καὶ ~ἐνταῦθα ἔμενον. Χειμῶνος δὲ σφοδροῦ καταλαβόντος καὶ τῆς νηὸς

[105]   δοκοῦντα εἶναι ὠφέλιμα εὑρίσκεται, τὰ δὲ σωτήρια ~νομιζόμενα ἐπισφαλῆ. ~Ἔριφος ἐπὶ

[127]   τοῦ Ἡλίου θέρους ἐγίγνοντο· πάντα δὲ τὰ ζῷα ἔχαιρον ἐπὶ ~τούτῳ,

[129]   μένει οἷον ἦν πρῶτον· ἐν ~δὲ ταῖς μάχαις οὕτως οἰδεῖται. Ὅτι

[139]   μὲν ἵππῳ κριθὰς παρετίθει, τῷ δὲ ταύρῳ ἄχυρα· τῷ ~δὲ κυνὶ

[126]   ἀλλήλοις, ~τὸ μὲν βράδιον, τὸ δὲ τάχιον ἐμπίπτει εἰς τὰς τοῦ

[126]   ἀλλήλοις, τὸ μὲν ~βράδιον, τὸ δὲ τάχιον ἐμπίπτει εἰς τοῦ Διὸς

[139]   αὐτὸς μέρος δοὺς ὑπεδέχθη. Τὸ δὲ τελευταῖον ~κύων ψύχει διαφθειρόμενος ἧκε,

[139]   ποιήσας ὀλιγοχρόνιον αὐτὸν ἐποίησεν. ~Ὁ δὲ τῇ ἑαυτοῦ συνέσει χρώμενος, ὅτε

[114]   πλοίου πρότερον μέλλει καταβαπτίζεσθαι. Τοῦ δὲ τὴν ~πρώραν εἰπόντος· Ἀλλ' ἔμοιγε

[113]   σε γενέσθαι παίδων παρακαλῶ· ὅτε δὲ τὴν σὴν ~ὄψιν ἴδω, οὐδ'

[139]   ἀπὸ τῆς τραπέζης ἐδίδου. Διὰ δὲ τὴν τοιαύτην φιλοξενίαν ~ἀντημείψαντο αὐτῷ

[132]   ~ἐκβρασθεὶς εἴς τινα ἠϊόνα. Ὑπὸ δὲ τῆς αὐτῆς φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ

[117]   ~καὶ αὐτοὶ συμμαχήσειν αὐτῷ. Ἐνστάσης δὲ τῆς μάχης, ὁ μὲν ἔχις

[132]   ~ἐκπεσὼν εἴς τινα νῆσον. Ὑπὸ δὲ τῆς ὁμοίας ῥύμης καὶ ὁ

[117]   τὴν αὐτοῦ δίαιταν ἀφικνεῖται. Ἀεὶ δὲ τῆς φιλονεικίας ~αὐξανομένης, συνέθεντο ὅπως

[125]   πάντα τὰ ζῷα εἱστία· Μόνης δὲ τῆς χελώνης ~ὑστερησάσης, διαπορῶν τὴν

[133]   αὔριον οὐχ ὑπερβήσεσθαι αὐτόν. ~Μετὰ δὲ τινα χρόνον ὁ ἀρρωστῶν ἀναστὰς

[118]   διὰ τοῦ ἀρχοῦ εἰσελθεῖν. Ἡ δὲ τὸ ~μὲν πρῶτον ἀντέλεγε καὶ

[118]   ἀρχοῦ αὐτὴν εἰσελθεῖν ~ἐκέλευσεν. Ἡ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἀντέλεγεν ἀναξιοπαθοῦσα.

[109]   ὅθεν ὀρύξαντες σπήλαιον ποιήσουσι. Τοῦ δὲ τὸ ~προσταχθὲν ποιήσαντος, ἡ Γῆ

[102]   μέγεθος καὶ τὴν ποικιλίαν, ἐπὶ δὲ τοῖς ποσὶ πάνυ ~ἤχθετο ὡς

[139]   βοὸς ἔτη, ἀρχικοὺς ὑπάρχειν· τοὺς δὲ τὸν ~τοῦ κυνὸς χρόνον ἀνύοντας

[137]   τῷ ἀέρι τὸν νοῦν. Τοῦτον δὲ τὸν ~τρόπον ἄνω νεύων ἔλαθεν

[130]   πλουσίου μὲν τὴν τύχην, πονηροῦ δὲ τὸν τρόπον. ~Ἥρως. ~Ἥρωά τις

[139]   ~δυνάμενος ὑπομένειν τὸν χειμῶνα. Ὁμοίως δὲ τοῦ ἀνθρώπου μὴ ~πρότερον ὑποδέξεσθαι

[128]   ἠναγκάζετο τρέχειν ἡ ἡμίονος. Ὡς δὲ τοῦ ~δρόμου ἐπαύσατο, σκυθρωπάσασα τοῦ

[128]   ἠναγκάζετο ἡ ~ἡμίονος τρέχειν. Ὡς δὲ τοῦ δρόμου ἐπέπαυτο, σκυθρωπάζουσα ~πατρὸς

[107]   ἀποθάνω, αὔλησον, ὅπως ὀρχήσωμαι. Αὐλοῦντος δὲ ~τοῦ λύκου καὶ ὀρχουμένου τοῦ

[115]   Κακὴ μὲν ἡ ναῦς, ἀξία δὲ ~τοῦ ναύτου καὶ ἄξιος τῆς

[142]   ἕως καιρὸς πολέμου ἦν. ~Παυσαμένου δὲ τοῦ πολέμου, ἀχύροις καὶ μόνοις

[122]   πάντων τὰ ~δῶρα λαμβάνω, ἀπὸ δὲ τοῦ σοῦ στόματος λαμβάνω οὐδ'

[122]   ἐκ ποδῶν δῶρα δέχομαι· ἀπὸ δὲ τοῦ σοῦ ~στόματος οὐ λαμβάνω.

[120]   ποιήσας ἴσον ἐνέχεεν ἑκάστῳ. Συνέβη δὲ τοὺς μὲν ~μικροφυεῖς πληρωθέντας τοῦ

[111]   τεχνίταις ψεύδους φάρμακον χέαι. Ὁ ~δὲ τοῦτο τρίψας καὶ μέτρον ποιήσας

[129]   τὸ ῥόπαλον ἵστατο ἐκπληττόμενος. Ἀθηνᾶ δὲ ~τοῦτον ἰδοῦσα ἔφη· Ὦ Ἡράκλεις,

[149]   τινι νησιδίῳ ταῦρος ἐνέμετο· τῇ δὲ τούτου κόπρῳ κάνθαροι ~ἐτρέφοντο δύο.

[127]   δὲ καὶ οἱ βάτραχοι. Εἷς δὲ τούτων εἶπεν· Ὦ μῶροι, ~εἰς

[142]   συνεχῶς κατέπιπτε μηδὲν ἰσχύων· ἔφη δὲ ~τῷ δεσπότῃ· Ἄπελθε μετὰ τῶν

[110]   καὶ ἐπεξενώθη παρ' αὐτῷ. Παραγγελθείσης δὲ ~τῷ Τειρεσίᾳ τῆς τοῦ ζεύγους

[110]   καὶ παρ' αὐτῷ κατήχθη. Τῆς δὲ τῶν βοῶν ~ἀπωλείας ἀγγελθείσης τῷ

[103]   ἐκρύπτετο ὑπό τινα ἄμπελον. ~Διελθόντων δὲ τῶν κυνηγῶν, στραφεῖσα κατήσθιε τὰ

[126]   ἑκάστου ~τὰς δίκας ἀναπράσσῃ. Συγκεχυμένων δὲ τῶν ὀστράκων ἐπ' ἀλλήλοις, ~τὸ

[104]   καὶ ἐνταῦθα εἰσῄει κρυβησομένη. Συλληφθεῖσα δὲ ὑπὸ τοῦ ~λέοντος καὶ ἀναιρουμένη

[116]   ~παρεκάλει δοῦναί τι αὐτῷ. Ἡ δὲ ὑποτυχοῦσα εἶπεν· Ἀλλ' εὐηθὴς εἶ

[110]   γῆν κύπτουσαν, ἐδήλωσεν αὐτῷ. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη. ~Ἀλλ' αὕτη γε

[110]   τὰ δεξιὰ ~διιπτάμενον, ἔφρασε. Τοῦ δὲ φήσαντος μὴ πρὸς αὐτοὺς εἶναι

[124]   οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ δὲ ~φθονήσας τοῖς δημιουργήμασιν ἀρξάμενος ἔλεγε

[124]   οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ δὲ ~φθονήσας τοῖς δημιουργήμασιν ἀρξάμενος ἔλεγε

[129]   καὶ τῷ ῥοπάλῳ ἔπαιεν. Τὸ δὲ φυσηθὲν εἰς μέγεθος τὴν ~ὁδὸν

[149]   εἶπε· Μὴ ἐμὲ μέμφου, ~τὴν δὲ φύσιν τοῦ τόπου· ἐκεῖθεν γὰρ

[149]   δέ, μένων ἐτρέφετο ἐνταῦθα. Τοῦ δὲ ~χειμῶνος διελθόντος, πάλιν εἰς τὴν

[125]   πάντα τὰ ζῷα εἱστία. Μόνης δὲ χελώνης ὑστερησάσης, ~διαπορῶν τὴν αἰτίαν,

[112]   ἐξαίφνης ~συντριβῆναι τὴν ἅμαξαν. Οἱ δὲ ὥσπερ πολύτιμον φόρτον τὰ ἐξ

Fables
[118]	διαθέσεις εὐθὺς αὐτοῖς ~ἐνέθηκε, μόνης	δὲ	αἰσχύνης ἐπελάθετο. Διόπερ ἀμηχανῶν πόθεν
[136]	φωνὴν εἶχεν ἄλλην ὀξείαν. Ἴππου	δὲ	ἀκούσας καλῶς ~χρεμετίζοντος, μιμούμενος τὸν
[123]	ἀφῆκεν παρὰ ~ἀνθρώπῳ τινί. Ὁ	δὲ	ἀκρατὴς ὢν εἰδέναι ἠθέλησεν τίνα
[120]	εὐμεγέθη μὲν σώματι, κατὰ ψυχὴν	δὲ	ἀλόγιστον ὁ λόγος ~εὔκαιρος. ~Ζεὺς
[145]	ἰσχὺν ἐλπίζοντες πάντων προκρίνεσθαι. Πίθηκος	δὲ	~ἀμφοτέρους ἀνεπιτηδείους εἶναι ἔφη, τὴν
[102]	μὴ ~δυναμένην τρέχειν συλληφθῆναι. Μέλλουσα	δὲ	ἀναιρεῖσθαι ἔφη ~πρὸς ἑαυτήν· Δειλαία
[145]	δὲ διὰ τὴν ~ἰσχύν. Πίθηκος	δὲ	ἀνεπιτηδείους εἶναι ἔφη, τὴν μὲν
[124]	κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον, ~Προμηθεὺς	δὲ	ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον
[124]	κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον, ~Προμηθεὺς	δὲ	ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον
[119]	παρὰ τὴν ὄψιν ἀφῆκεν. Ἡ	δὲ	~ἀντισχεῖν μὴ δυναμένη, ἐπειδὴ περιίπτατο
[109]	τοὺς ῥᾳδίως δανειζομένους, μετὰ λύπης	δὲ	ἀποδιδόντας ὁ ~λόγος εὔκαιρος. ~(Ἑρμῆς
[121]	Ἀπόλλων περὶ τοξικῆς ἤριζον. Τοῦ	δὲ	Ἀπόλλωνος ~ἐντείναντος τὸ τόξον καὶ
[112]	εἰς πᾶσαν ~γῆν ἀπῄει. Ὡς	δὲ	Ἀράβων κατήντησε τὴν χώραν, συντρίβει
[139]	ἐτῶν μέρος αὐτῷ δῷ. Τοῦ	δὲ	ἀσμένως ~παραχωρήσαντος, παρεγένετο μετ' οὐ
[102]	λεπτοῖς οὖσι καὶ ἀσθενέσιν. Ἔτι	δὲ	αὐτῆς διανοουμένης, ~λέων ἐπιφανεὶς ἐδίωκεν
[122]	ἀναλαβὼν τῷ στόματι ἀνέβν. Ἰδὼν	δὲ	αὐτὸν ὁ Ζεὺς ἔφη· Τῶν
[122]	ἐν τῷ ~στόματι ἀνέβη. Ἰδὼν	δὲ	αὐτὸν ὁ Ζεὺς ἔφη· Τῶν
[131]	ἔχων, τούτῳ πολυτελῶς ἔθυεν. Ἀεὶ	δὲ	αὐτοῦ ~ἀναλισκομένου καὶ πολλὰ εἰς
[108]	Διὸς ἄγαλμα ἐπυνθάνετο πόσου. Εἰπόντος	δὲ	αὐτοῦ ὅτι ~δραχμῆς, γελάσας ἠρώτα
[129]	τὸ ῥόπαλον ἵστατο θαυμάζων. Ἀθηνᾶ	δὲ	~αὐτῷ ἐπιφανεῖσα εἶπε· Πέπαυσο δέ,
[128]	ἐστιν ἵππος ὁ ταχυδρόμος, κἀγὼ	δὲ	αὐτῷ ὅλη ~ἀφωμοιώθην. Καὶ δὴ
[117]	τῆς γῆς νομὴ γίνηται. Ταξαμένων	~δὲ	αὐτῶν προθεσμίαν, οἱ βάτραχοι διὰ
[133]	νοσοῦντας ~οὐκ ἐῶσιν ἀποθνῄσκειν· ἔγραφον	δὲ	αὐτῶν τὰ ὀνόματα ἐπὶ τιμωρίᾳ.
[101]	καὶ πῶς ἐμοὶ συγκρίνῃ; Ἡ	δὲ	βάτος ~εἶπεν· Εἰ μνησθῇς τῶν
[101]	που χρησιμεύω καὶ οἴκοις. Ἡ	δὲ	βάτος ἔφη· Ὦ ἐλεεινή, ~εἰ
[127]	ποτὲ γάμος θέρους ὑπῆρχε. ~Οἱ	δὲ	βάτραχοι ἠγάλλοντο μεγάλως ~ἐπὶ τῇ
[117]	~πρὸς τὸν ὕδρον ἐπολέμει, οἱ	δὲ	βάτραχοι μηδὲν περαιτέρω δρᾶν ~δυνάμενοι
[139]	γαυρός ἐστι τῇ γνώμη· ὁ	δὲ	βοῦς μετ' αὐτὸν τοὺς ~μέσους
[119]	τῶν ἀλόγων ζώων ἐνεχείρισε. Βουλόμενος	δὲ	~γνῶναι εἰ τὴν τύχην μεταλλάξασα
[139]	εἰς ~ἀνθρώπου τινὸς οἰκίαν. Ὁ	δὲ	δεξάμενος αὐτοὺς καὶ πῦρ ἀνάψας
[141]	ἐκ τοῦ κόπου ἐτελεύτησε. Τοῦ	δὲ	~δεσπότου πάντα ἐπιθέντος αὐτῷ καὶ
[145]	μὲν διὰ τὸ μέγεθος, ὁ	δὲ	διὰ τὴν ~ἰσχύν. Πίθηκος δὲ
[143]	πνοαῖς ~τὴν ἐκρίζωσιν ἐξέφυγεν, ἡ	δὲ	δρῦς ἀντιστᾶσα ἐκ ῥιζῶν ἔπεσεν.
[102]	ἡ μὲν προθέουσα ~διεσώζετο· ἐπειδὴ	δὲ	ἐγένετο κατά τινα ὑλώδη τόπον,
[141]	ἀντεῖχε πρὸς τὸ βάρος. Ὡς	δὲ	ἐγένοντο κατά τι ὄρος, ~ὑποφέρειν
[129]	ὅμοιόν τι ~ἐπειρᾶτο συντρῖψαι. Ὡς	δὲ	εἶδε διπλοῦν γενόμενον, ἔτι μᾶλλον
[149]	~προϋποσχόμενος αὐτῷ οὐδὲν ἐκόμισεν. Ὁ	δὲ	εἶπε· Μὴ ἐμὲ μέμφου, ~τὴν
[130]	μόνον τὸν ~Πλοῦτον ὑποβλέπεται. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε διὰ τοῦτο
[140]	δὲ ἵππον ~ψήκτραι διέτριβε. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Εἰ θέλεις ὡραῖον εἶναί
[133]	περὶ τὸν Ἅιδην ~ἠρώτα. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Ἠρεμοῦσι πάντες, πλήν γε
[108]	τις αὐτὸ πρίασθαι δύναται. Τοῦ	δὲ	~εἰπόντος δραχμῆς, γελάσας πόσου τὸ
[114]	τὸ σκάφος πρῶτον κινδυνεύει. Τοῦ	δὲ	~εἰπόντος· Κατὰ τὴν πρώραν, ἔφη·
[110]	δεξιὰ παριπτάμενον, ~ἀπήγγειλεν αὐτῷ. Τοῦ	δὲ	εἰπόντος μὴ πρὸς αὐτοὺς τοῦτον
[125]	τὸ δεῖπνον οὐ παρεγένετο. Τῆς	δὲ	~εἰπούσης· Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος,
[125]	~τὸ δεῖπνον οὐκ ἦλθε. Τῆς	δὲ	εἰπούσης· Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος,
[112]	τὴν ~ἅμαξαν κενὴν φορτίων· οἱ	δὲ	εἰς ἄλλους τόπους οὐκ εἴασαν
[110]	ποτὲ μὲν ~ἄνω βλέπουσαν, ποτὲ	δὲ	εἰς γῆν κύπτουσαν, ἐδήλωσεν αὐτῷ.
[139]	τε καὶ ὑψαύχενας εἶναι· ~ἀφικνουμένους	δὲ	εἰς τὰ τοῦ βοὸς ἔτη,
[139]	τε καὶ ἀγαθοὺς εἶναι· ὅταν	~δὲ	εἰς τὰ τοῦ ἵππου ἔτη
[112]	τι διανέμων τοῦ φόρτου. ~Ὡς	δὲ	εἰς τὴν τῶν Ἀράβων χώραν
[149]	νομήν, ~καὶ αὐτῷ οἴσει. Παραγενόμενος	δὲ	εἰς τὴν χέρσον καὶ καταλαβὼν
[101]	ἀλλήλας ἐλάτη καὶ βάτος. Ἡ	δὲ	ἐλάτη ἑαυτὴν ~ἐπαινοῦσα ἔφη ὅτι
[124]	ἕκαστος κατὰ νοῦν ἔχει, τρίτον	δὲ	ἔλεγεν ὡς ἔδει τὴν ~Ἀθηνᾶν
[124]	ἕκαστος κατὰ νοῦν ἔχει, τρίτον	δὲ	ἔλεγεν ὡς ἔδει τὴν ~Ἀθηνᾶν
[145]	ἔχει κατὰ τῶν ἀδικούντων, τὸν	δὲ	ἐλέφαντα, ὅτι δέος ἐστὶ μὴ
[145]	τρέφει κατὰ τῶν ἐπταικότων, τὸν	δὲ	ἐλέφαντα, ~ὅτι δέος ἐστίν, αὐτοῦ
[102]	μὲν ἐν τοῖς ποσί, λεόντων	δὲ	~ἐν καρδίᾳ. Μέχρι μὲν οὖν
[138]	ἐπράθη πρὸς τὸ ἀλήθειν. Ζευχθεὶς	δὲ	ἐν τῷ μυλῶνι ~στενάζων εἶπεν·
[117]	ἐπί τινα κρήνην ἔπινεν. Ὁ	δὲ	ἐνταῦθα οἰκῶν ὕδρος ~ἐκώλυεν αὐτόν,
[127]	λαμπρᾷ τραπέζῃ τοῦ Ἡλίου. ~Εἷς	δὲ	ἐξ αὐτῶν μέγα ἀναστενάξας ~ἀνακέκραγε
[123]	αὐτῷ, τὸ πῶμα ~ἐκίνησε· πάντα	δὲ	ἐπετάσθησαν πρὸς τοὺς θεούς. Ὅτι
[129]	στενῆς ὁδοῦ ὥδευεν Ἡρακλης. Ἰδὼν	δὲ	ἐπὶ γῆς μήλῳ ὅμοιόν τι
[114]	μὲν ἐπὶ τὴν πρώραν, ὁ	δὲ	ἐπὶ τὴν πρύμναν καὶ ~ἐνταῦθα
[114]	μὲν ἐπὶ τῆς πρύμνης, ἅτερος	δὲ	ἐπὶ τῆς πρώρας ἐκάθητο. ~Χειμῶνος
[114]	ἐπὶ τῆς πρώρας ἐκάθητο. ~Χειμῶνος	δὲ	ἐπιγενομένου καὶ τῆς νεὼς μελλούσης
[135]	~Ἰκτῖνος ὄφιν ἁρπάσας ἀπέπτατο. Ὁ	δὲ	ἐπιστραφεὶς καὶ δακὼν καὶ ~ἀμφότεροι
[107]	ποίμνης ὑπὸ λύκου ἐδιώκετο. Τῆς	δὲ	ἐρίφου ~ἀτονησάσης καὶ τοῦ λύκου
[109]	τὸ μὲν πρῶτον ἐκώλυεν. Ὡς	δὲ	Ἑρμῆς ~ἠνάγκαζε λέγων τὸν Δία
[110]	ἂν τῶν ὀρνίθων θεάσηται. Ὁ	δὲ	Ἑρμῆς ~τὸ μὲν πρῶτον θεασάμενος
[122]	τὰ ζῷα ἀνήνεγκαν δῶρα. Ὄφις	δὲ	ἕρπων ~ῥόδον ἀναλαβὼν τῷ στόματι
[122]	~κατὰ τὴν οἰκείαν δύναμιν. Ὄφις	δὲ	ἕρπων ῥόδον λαβὼν ἐν τῷ
[149]	εἰς τὴν νῆσον διέπτη. Ὁ	δὲ	ἕτερος ~θεασάμενος αὐτὸν λιπαρὸν καὶ
[108]	τὸ τῆς Ἥρας πόσου. Εἰπόντος	δὲ	ἔτι ~μείζονος, θεασάμενος καὶ αὑτοῦ
[136]	φωνὴν εἶχεν ἄλλην ὀξείαν. ~Ἀκούσας	δὲ	εὖ χρεμετίζοντος ἵππου, ~εὐθὺς αὐτίκα
[117]	ἐβοήθουν, ἀλλὰ καὶ ᾖδον. Οἱ	δὲ	ἔφασαν πρὸς αὐτόν· Ἀλλ' εὖ
[130]	ἐδάφους κύψας ἀπεστρέψατο ~αὐτόν. Ὁ	δὲ	Ζεὺς θαυμάσας τὸ γεγονὸς ἐπυνθάνετο
[124]	μὴ λανθάνωσιν οἱ πονηροί, ~φανερὸν	δὲ	ᾖ τί ἕκαστος κατὰ νοῦν
[124]	μὴ λανθάνωσιν οἱ πονηροί, ~φανερὸν	δὲ	ᾖ τί ἕκαστος κατὰ νοῦν
[123]	ὅσα ~ἦν ἔνδον ἐξέφυγεν· μόνη	δὲ	ἡ ἐλπὶς ὑπελείφθη καὶ διὰ
[103]	βέλεσιν ἀνεῖλον τὴν ἔλαφον. Ἡ	δὲ	~θνῄσκουσα τοιαῦτ' ἔλεγε· Δίκαια πέπονθα·
[132]	ὁ δελφὶν αὐτῷ ~συνεξώκειλεν. Ὁ	δὲ	θύννος ἐπιστραφεὶς καὶ λειποψυχοῦντα τὸν
[133]	ὠχρὸς καὶ μόλις βαίνων. Ὁ	δὲ	ἰατρὸς συναντήσας ~αὐτῷ· Χαῖρε, ἔφη·
[113]	~τὸ γενέσθαι παίδων πατέρα. Ὁ	δὲ	ἱερεὺς ἔφη· Ὅτε μὲν πρὸς
[140]	ὁ ἱπποκόμος κλέπτων διεπώλει, τὸν	δὲ	ἵππον ~ψήκτραι διέτριβε. Ὁ δὲ
[142]	ἵππου συνεχῶς ~καταπίπτοντος, ἐδυσχέραινε. Ὁ	δὲ	ἵππος αὐτῷ ἔφη· Ἄπελθε, ὦ
[142]	τὸν ἵππον ἀναβὰς ἔτρεχε. Τοῦ	δὲ	ἵππου συνεχῶς ~καταπίπτοντος, ἐδυσχέραινε. Ὁ
[127]	ζῷα ἔχαιρον ἐπὶ ~τούτῳ, ἠγάλλοντο	δὲ	καὶ οἱ βάτραχοι. Εἷς δὲ
[133]	~ἀποθνῄσκειν, καὶ κατεγράφοντο πάντας. Ἔμελλον	δὲ	καὶ σὲ γράψαι, ~ἀλλ' ἐγὼ
[133]	τὰ ὀνόματα ἐπὶ τιμωρίᾳ. ~Μελλόντων	δὲ	καὶ σὲ γράψαι, προσπεσὼν αὐτοῖς
[102]	~ἔμελλον, ὑπὸ τούτων ἐσῳζόμην, οἷς	δὲ	καὶ σφόδρα ἐπεποίθειν, ὑπὸ ~τούτων
[144]	κάμηλος ποταμὸν ὀξὺ διαρρέοντα. Ἀφοδεύσασα	δὲ	καὶ ~τὴν κόπρον αὑτῆς ἔμπροσθεν
[144]	ποταμὸν κάμηλος ὀξὺ ῥέοντα. Ἀφοδεύσασα	δὲ	καὶ τὴν ~κόπρον εὐθὺς ἔμπροσθεν
[143]	κάλαμος καὶ ἐλαία ἤριζον. Τοῦ	~δὲ	καλάμου ὀνειδιζομένου ὑπὸ τῆς ἐλαίας
[148]	ἐθάρρησαν μέχρι τοῦ προσελθεῖν. Αἰσθόμενοι	δὲ	κατὰ μικρὸν ~ὡς χολὴν τὸ
[137]	καλάμους ἐξῆλθεν ἐπ' ἄγραν. ~Θεασάμενος	δὲ	κίχλαν ἐπί τινος ὑψηλοῦ δένδρου
[137]	καλάμους πρὸς ἄγραν ἐξῆλθεν. Ἰδὼν	δὲ	~κίχλαν ἐφ' ὑψηλοῦ δένδρου καθεζομένην
[139]	τῷ δὲ ταύρῳ ἄχυρα· τῷ	~δὲ	κυνὶ τὰ ἀπὸ τῆς τραπέζης
[150]	τινος αἰγιαλοῦ μόνος ~ἐνέμετο. Ἀλώπηξ	δὲ	λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, ἀποροῦσα
[150]	ἐπί τινος ἐνέμετο τόπου. ~Ἀλώπηξ	δὲ	λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο, προσελθοῦσα ἀνέλαβεν
[137]	δῆξιν εἰς αὐτὸν ἀνῆκεν. Ὁ	~δὲ	λιποψυχῶν ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἄθλιος
[123]	ἀφῆκε παρὰ ἀνθρώπῳ ~τινί. Ὁ	δὲ	λίχνος ἄνθρωπος εἰδέναι θέλων τί
[106]	~ἐλοιδόρει καὶ ἔσκωπτεν αὐτόν. Ὁ	δὲ	λύκος ἔφη· Ὦ οὗτος, οὐ
[107]	αὔλει μοι ὡς ὀρχῶμαι. Τοῦ	δὲ	λύκου ~αὐλοῦντος καὶ τῆς ἐρίφου
[120]	τοῦ μέτρου φρονίμους γενέσθαι, τοὺς	δὲ	~μακρούς, ἅτε μὴ ἐφικομένου τοῦ
[129]	ἐπειρᾶτο τῷ ῥοπάλῳ συντρίβειν. Τὸ	δὲ	{μᾶλλον} ~διπλοῦν ἀπὸ τῆς ψαύσεως
[129]	ψαύσεως τοῦ ῥοπάλου ἐγένετο. Ὁ	δὲ	μᾶλλον τῷ ~ῥοπάλῳ καὶ αὖθις
[129]	ἀφήσῃ, ἐπὶ μικροῦ μένει· ἂν	δὲ	μάχεσθαι θέλῃ ~πρὸς ταύτην, οὕτως
[103]	~ἀκόντιον βαλών, ἔτρωσεν αὐτήν. Ἡ	δὲ	μέλλουσα τελευτᾶν ~στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν
[150]	~τροφῆς, προσδραμοῦσα συνέλαβεν αὐτόν. Ὁ	δὲ	μέλλων ~καταβιβρώσκεσθαι ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε
[150]	ἐθεάσατο, προσελθοῦσα ἀνέλαβεν ~αὐτὸν. Ὁ	δὲ	μέλλων καταβιβρώσκεσθαι ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε
[139]	καὶ σαίνει καὶ ἐπιχαίρει, τοῖς	δὲ	μὴ διδοῦσι καθυλακτεῖ καὶ ~καθάπτεται.
[134]	νοσῶν. ~Ἰατρὸς νοσοῦντα ἐθεράπευε. Τοῦ	δὲ	νοσοῦντος ἀποθανόντος, ἐκεῖνος ~πρὸς τοὺς
[107]	ποίμνης ὑπὸ λύλου κατεδιώκετο· ἐπιστραφεὶς	~δὲ	ὁ ἔριφος λέγει τῷ λύκῳ·
[133]	τῆς Λήθης ὕδωρ. Πρὸ ὀλίγου	δὲ	ὁ Θάνατος καὶ ὁ Ἅιδης
[140]	~ἔτριβεν, ἐκτένιζεν πᾶσαν ἡμέραν. Ἔφη	δὲ	ὁ ἵππος· Εἰ θέλεις ἀληθῶς
[139]	φιλεργός ἐστι πλοῦτον ~ἀθροίζων· τρίτος	δὲ	ὁ κύων τοὺς τελευταίους χρόνους·
[107]	~ἐξελθόντες κατεδίωκον τὸν λύκον. Ἐπιστραφεὶς	δὲ	ὁ λύκος λέγει τῷ ~ἐρίφῳ·
[142]	συνεργὸν ἐν ταῖς ἀνάγκαις. Ὅτε	δὲ	ὁ πόλεμος ~κατέπαυσεν, εἰς δουλείας
[124]	ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ	δὲ	οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ
[124]	ταῦρον, ~Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ	δὲ	οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ
[141]	ὁ μὲν κατακρημνισθεὶς ~διερράγη. Ὁ	δὲ	ὀνηλάτης ἀπορῶν ὅ τι ποιήσει,
[141]	καὶ ἡμιόνῳ γόμους ἤλαυνεν. Ὁ	δὲ	ὄνος, μέχρι ~μὲν πεδίον ἦν,
[141]	Ὁ δὲ ~οὐκ ἐπείσθη· ὁ	δὲ	ὄνος πεσὼν ἐκ τοῦ κόπου
[149]	ἐλθὼν ~τὸν χειμῶνα διαγένηται. Ἔλεγε	δὲ	ὅτι, ἐὰν πολλὴν εὕρῃ τὴν
[149]	τρέφεσθαι μὲν οἷόν τε, φέρεσθαι	~δὲ	οὐδέν. Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν
[149]	~μέχρις ἑστίασεως μόνον παρέχονται, περαιτέρω	δὲ	οὐδὲν τοὺς φίλους ~ὠφελοῦσιν. ~(Καρκῖνος
[141]	θέλεις εἶναί με σῶν. Ὁ	δὲ	~οὐκ ἐπείσθη· ὁ δὲ ὄνος
[135]	ἁρπάσας εἰς ὕψος ἀπέπτη. Ὁ	δὲ	ὄφις ἐπιστραφεὶς καὶ ~πλήξας τοῦτον,
[135]	ὁ μὲν ἰκτῖνος ἐτεθνήκει· ὁ	δὲ	~ὄφις ἔφη αὐτῷ· Τί τοσοῦτον
[142]	ἔτρεφε, φορτίοις ~μεγάλοις καταβαρύνων. Ὡς	δὲ	πάλιν καιρὸς πολέμου ἐπέστη, ~ὁπλισάμενος
[142]	ὑπούργει, ~ἀχύρῳ μόνῳ τρεφόμενος. Ὡς	δὲ	πάλιν πόλεμος ἠκούσθη καὶ ἡ
[115]	φραγμὸς καὶ κάτωθεν ἀπῄει. Τοῖς	δὲ	παλιούροις ~ἡ ἔχις συνεπλάκη καὶ
[111]	τοὺς ~τεχνίτας πάντας ψεύδεσθαι, μάλιστα	δὲ	πάντων τοὺς σκυτέας. ~Πρὸς ἄνδρα
[116]	τῶν σκευῶν ~ἔρανον ᾔτει· λαβὼν	δὲ	παρ' αὐτῶν ἧκε πρὸς τὴν
[141]	λοιπὸν αὐτὸς διακομίσαι δυνήσηται. Τῆς	~δὲ	παρ' οὐδὲν θεμένης αὐτοῦ τοὺς
[134]	λέγειν, ὅτε οὐδὲν ὄφελος, τότε	δὲ	~παραινεῖν, ὅτε καὶ χρῆσθαι ἠδύνατο.
[115]	δέσμῃ ὑπὲρ ποταμὸν παρεφέρετο. Ἀλώπηξ	δὲ	~παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, εἶπεν·
[134]	ἔχρητο, οὐκ ἂν ἐτεθνήκει. Τῶν	δὲ	παρόντων ~ὑπολαβών τις ἔφη· Ὦ
[105]	τῶν κυνηγῶν ἔφοδον παρατηρουμένη, τὸν	δὲ	~πεπηρωμένον πρὸς τὴν θάλασσαν· ἔνθεν
[108]	τὸ τῆς Ἥρας ἔφη. Εἰπόντος	δὲ	~πλείονος, ἰδὼν καὶ τὸ ἑαυτοῦ
[115]	ἀμπέλῳ ~τοῦ ποταμοῦ πλησίον. Τοῦ	δὲ	ποταμοῦ ὑπὸ συνεχῶν ὄμβρων δεινῶς
[124]	~ἵνα βλέπῃ ποῦ τύπτει· τὸν	δὲ	Προμηθέα, διότι τοῦ ἀνθρώπου τὰς
[124]	~ἵνα βλέπῃ ποῦ τύπτει· τὸν	δὲ	Προμηθέα, διότι τοῦ ἀνθρώπου τὰς
[110]	ποτὲ ~μὲν ἄνω βλέπουσαν, ποτὲ	δὲ	πρὸς τὴν γῆν κατακύπτουσαν, καὶ
[129]	τὴν ὁδὸν τούτῳ ~ἀπέφραξε. ὁ	δὲ	ῥίψας τὸ ῥόπαλον ἵστατο ἐκπληττόμενος.
[129]	μέγεθος τὴν ~ὁδὸν ἀπέφραξεν. Ὁ	δὲ	ῥίψας τὸ ῥόπαλον ἵστατο θαυμάζων.
[103]	~ἀμπέλου φύλλων ἐσθίειν ἤρξατο. Τούτων	δὲ	σειομένων, οἱ κυνηγοὶ ~ἐπιστραφέντες καί,
[138]	πολλὴν ~ἔχουσα τὴν δυσπάθειαν. Ὁ	δὲ	στενάζων εἶπεν· Οἴμοι ἐγώ· ἐκ
[126]	τὰς δίκας ~ἀναπράσσῃ. Τῶν ὀστράκων	δὲ	συγκεχυμένων ἀλλήλοις, τὸ μὲν ~βράδιον,
[142]	καὶ αὐτὸς ~καθοπλισθεὶς ἐπέβη. Ὁ	δὲ	συνεχῶς κατέπιπτε μηδὲν ἰσχύων· ἔφη
[118]	μὲν πρῶτον ἀντέλεγεν ἀναξιοπαθοῦσα. Ἐπεὶ	δὲ	~σφόδρα αὐτῇ ἐνέκειτο, ἔφη· Ἀλλ'
[118]	πρῶτον ἀντέλεγε καὶ ἠναξιοπάθει. Ἐπεὶ	δὲ	σφόδρα αὐτῇ ~ἐπέκειτο, ἔφη· Ἀλλ'
[102]	τῶν φίλων σωτῆρες ~ἐγένοντο, οἱ	δὲ	σφόδρα ἐμπιστευθέντες προδόται. ~(Ἔλαφος καὶ
[143]	κάλαμος ἤριζον περὶ ἰσχύος. Ἀνέμου	δὲ	σφοδροῦ γενομένου, ~ὁ μὲν κάλαμος
[114]	πρύμναν καὶ ~ἐνταῦθα ἔμενον. Χειμῶνος	δὲ	σφοδροῦ καταλαβόντος καὶ τῆς νηὸς
[105]	δοκοῦντα εἶναι ὠφέλιμα εὑρίσκεται, τὰ	δὲ	σωτήρια ~νομιζόμενα ἐπισφαλῆ. ~Ἔριφος ἐπὶ
[127]	τοῦ Ἡλίου θέρους ἐγίγνοντο· πάντα	δὲ	τὰ ζῷα ἔχαιρον ἐπὶ ~τούτῳ,
[129]	μένει οἷον ἦν πρῶτον· ἐν	~δὲ	ταῖς μάχαις οὕτως οἰδεῖται. Ὅτι
[139]	μὲν ἵππῳ κριθὰς παρετίθει, τῷ	δὲ	ταύρῳ ἄχυρα· τῷ ~δὲ κυνὶ
[126]	ἀλλήλοις, ~τὸ μὲν βράδιον, τὸ	δὲ	τάχιον ἐμπίπτει εἰς τὰς τοῦ
[126]	ἀλλήλοις, τὸ μὲν ~βράδιον, τὸ	δὲ	τάχιον ἐμπίπτει εἰς τοῦ Διὸς
[139]	αὐτὸς μέρος δοὺς ὑπεδέχθη. Τὸ	δὲ	τελευταῖον ~κύων ψύχει διαφθειρόμενος ἧκε,
[139]	ποιήσας ὀλιγοχρόνιον αὐτὸν ἐποίησεν. ~Ὁ	δὲ	τῇ ἑαυτοῦ συνέσει χρώμενος, ὅτε
[114]	πλοίου πρότερον μέλλει καταβαπτίζεσθαι. Τοῦ	δὲ	τὴν ~πρώραν εἰπόντος· Ἀλλ' ἔμοιγε
[113]	σε γενέσθαι παίδων παρακαλῶ· ὅτε	δὲ	τὴν σὴν ~ὄψιν ἴδω, οὐδ'
[139]	ἀπὸ τῆς τραπέζης ἐδίδου. Διὰ	δὲ	τὴν τοιαύτην φιλοξενίαν ~ἀντημείψαντο αὐτῷ
[132]	~ἐκβρασθεὶς εἴς τινα ἠϊόνα. Ὑπὸ	δὲ	τῆς αὐτῆς φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ
[117]	~καὶ αὐτοὶ συμμαχήσειν αὐτῷ. Ἐνστάσης	δὲ	τῆς μάχης, ὁ μὲν ἔχις
[132]	~ἐκπεσὼν εἴς τινα νῆσον. Ὑπὸ	δὲ	τῆς ὁμοίας ῥύμης καὶ ὁ
[117]	τὴν αὐτοῦ δίαιταν ἀφικνεῖται. Ἀεὶ	δὲ	τῆς φιλονεικίας ~αὐξανομένης, συνέθεντο ὅπως
[125]	πάντα τὰ ζῷα εἱστία· Μόνης	δὲ	τῆς χελώνης ~ὑστερησάσης, διαπορῶν τὴν
[133]	αὔριον οὐχ ὑπερβήσεσθαι αὐτόν. ~Μετὰ	δὲ	τινα χρόνον ὁ ἀρρωστῶν ἀναστὰς
[118]	διὰ τοῦ ἀρχοῦ εἰσελθεῖν. Ἡ	δὲ	τὸ ~μὲν πρῶτον ἀντέλεγε καὶ
[118]	ἀρχοῦ αὐτὴν εἰσελθεῖν ~ἐκέλευσεν. Ἡ	δὲ	τὸ μὲν πρῶτον ἀντέλεγεν ἀναξιοπαθοῦσα.
[109]	ὅθεν ὀρύξαντες σπήλαιον ποιήσουσι. Τοῦ	δὲ	τὸ ~προσταχθὲν ποιήσαντος, ἡ Γῆ
[102]	μέγεθος καὶ τὴν ποικιλίαν, ἐπὶ	δὲ	τοῖς ποσὶ πάνυ ~ἤχθετο ὡς
[139]	βοὸς ἔτη, ἀρχικοὺς ὑπάρχειν· τοὺς	δὲ	τὸν ~τοῦ κυνὸς χρόνον ἀνύοντας
[137]	τῷ ἀέρι τὸν νοῦν. Τοῦτον	δὲ	τὸν ~τρόπον ἄνω νεύων ἔλαθεν
[130]	πλουσίου μὲν τὴν τύχην, πονηροῦ	δὲ	τὸν τρόπον. ~Ἥρως. ~Ἥρωά τις
[139]	~δυνάμενος ὑπομένειν τὸν χειμῶνα. Ὁμοίως	δὲ	τοῦ ἀνθρώπου μὴ ~πρότερον ὑποδέξεσθαι
[128]	ἠναγκάζετο τρέχειν ἡ ἡμίονος. Ὡς	δὲ	τοῦ ~δρόμου ἐπαύσατο, σκυθρωπάσασα τοῦ
[128]	ἠναγκάζετο ἡ ~ἡμίονος τρέχειν. Ὡς	δὲ	τοῦ δρόμου ἐπέπαυτο, σκυθρωπάζουσα ~πατρὸς
[107]	ἀποθάνω, αὔλησον, ὅπως ὀρχήσωμαι. Αὐλοῦντος	δὲ	~τοῦ λύκου καὶ ὀρχουμένου τοῦ
[115]	Κακὴ μὲν ἡ ναῦς, ἀξία	δὲ	~τοῦ ναύτου καὶ ἄξιος τῆς
[142]	ἕως καιρὸς πολέμου ἦν. ~Παυσαμένου	δὲ	τοῦ πολέμου, ἀχύροις καὶ μόνοις
[122]	πάντων τὰ ~δῶρα λαμβάνω, ἀπὸ	δὲ	τοῦ σοῦ στόματος λαμβάνω οὐδ'
[122]	ἐκ ποδῶν δῶρα δέχομαι· ἀπὸ	δὲ	τοῦ σοῦ ~στόματος οὐ λαμβάνω.
[120]	ποιήσας ἴσον ἐνέχεεν ἑκάστῳ. Συνέβη	δὲ	τοὺς μὲν ~μικροφυεῖς πληρωθέντας τοῦ
[111]	τεχνίταις ψεύδους φάρμακον χέαι. Ὁ	~δὲ	τοῦτο τρίψας καὶ μέτρον ποιήσας
[129]	τὸ ῥόπαλον ἵστατο ἐκπληττόμενος. Ἀθηνᾶ	δὲ	~τοῦτον ἰδοῦσα ἔφη· Ὦ Ἡράκλεις,
[149]	τινι νησιδίῳ ταῦρος ἐνέμετο· τῇ	δὲ	τούτου κόπρῳ κάνθαροι ~ἐτρέφοντο δύο.
[127]	δὲ καὶ οἱ βάτραχοι. Εἷς	δὲ	τούτων εἶπεν· Ὦ μῶροι, ~εἰς
[142]	συνεχῶς κατέπιπτε μηδὲν ἰσχύων· ἔφη	δὲ	~τῷ δεσπότῃ· Ἄπελθε μετὰ τῶν
[110]	καὶ ἐπεξενώθη παρ' αὐτῷ. Παραγγελθείσης	δὲ	~τῷ Τειρεσίᾳ τῆς τοῦ ζεύγους
[110]	καὶ παρ' αὐτῷ κατήχθη. Τῆς	δὲ	τῶν βοῶν ~ἀπωλείας ἀγγελθείσης τῷ
[103]	ἐκρύπτετο ὑπό τινα ἄμπελον. ~Διελθόντων	δὲ	τῶν κυνηγῶν, στραφεῖσα κατήσθιε τὰ
[126]	ἑκάστου ~τὰς δίκας ἀναπράσσῃ. Συγκεχυμένων	δὲ	τῶν ὀστράκων ἐπ' ἀλλήλοις, ~τὸ
[104]	καὶ ἐνταῦθα εἰσῄει κρυβησομένη. Συλληφθεῖσα	δὲ	ὑπὸ τοῦ ~λέοντος καὶ ἀναιρουμένη
[116]	~παρεκάλει δοῦναί τι αὐτῷ. Ἡ	δὲ	ὑποτυχοῦσα εἶπεν· Ἀλλ' εὐηθὴς εἶ
[110]	γῆν κύπτουσαν, ἐδήλωσεν αὐτῷ. Ὁ	δὲ	~ὑποτυχὼν ἔφη. ~Ἀλλ' αὕτη γε
[110]	τὰ δεξιὰ ~διιπτάμενον, ἔφρασε. Τοῦ	δὲ	φήσαντος μὴ πρὸς αὐτοὺς εἶναι
[124]	οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ	δὲ	~φθονήσας τοῖς δημιουργήμασιν ἀρξάμενος ἔλεγε
[124]	οἶκον, Μῶμον κριτὴν εἵλοντο. Ὁ	δὲ	~φθονήσας τοῖς δημιουργήμασιν ἀρξάμενος ἔλεγε
[129]	καὶ τῷ ῥοπάλῳ ἔπαιεν. Τὸ	δὲ	φυσηθὲν εἰς μέγεθος τὴν ~ὁδὸν
[149]	εἶπε· Μὴ ἐμὲ μέμφου, ~τὴν	δὲ	φύσιν τοῦ τόπου· ἐκεῖθεν γὰρ
[149]	δέ, μένων ἐτρέφετο ἐνταῦθα. Τοῦ	δὲ	~χειμῶνος διελθόντος, πάλιν εἰς τὴν
[125]	πάντα τὰ ζῷα εἱστία. Μόνης	δὲ	χελώνης ὑστερησάσης, ~διαπορῶν τὴν αἰτίαν,
[112]	ἐξαίφνης ~συντριβῆναι τὴν ἅμαξαν. Οἱ	δὲ	ὥσπερ πολύτιμον φόρτον τὰ ἐξ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/05/2005