Fables |
[127] |
~ἀνακέκραγε
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
ἐβόα·
|
~Ὦ |
ἀνόητοι
καὶ
βραδεῖς
τῇ
καρδίᾳ, |
[134] |
δὲ
παρόντων
~ὑπολαβών
τις
ἔφη·
|
Ὦ |
βέλτιστε,
οὐκ
ἔδει
σε
ταῦτα |
[142] |
δὲ
ἵππος
αὐτῷ
ἔφη·
Ἄπελθε,
|
ὦ |
~δέσποτα,
πεζὸς
πολεμήσων·
σὺ
γὰρ |
[101] |
οἴκοις.
Ἡ
δὲ
βάτος
ἔφη·
|
Ὦ |
ἐλεεινή,
~εἰ
μνησθείης
τῶν
πελέκεων |
[129] |
Ἀθηνᾶ
δὲ
~τοῦτον
ἰδοῦσα
ἔφη·
|
Ὦ |
Ἡράκλεις,
παῦσαι
θαυμάζων·
τὸ
γὰρ |
[127] |
βάτραχοι.
Εἷς
δὲ
τούτων
εἶπεν·
|
Ὦ |
μῶροι,
~εἰς
τί
ἀγάλλεσθε;
εἰ |
[134] |
Τούτων
δέ
τις
ὑποτυχὼν
ἔφη·
|
~Ὦ |
οὗτος,
ἀλλ'
οὐ
νῦν
σε |
[117] |
αὐτόν·
Ἀλλ'
εὖ
γε
~ἴσθι,
|
ὦ |
οὗτος,
ὅτι
ἡ
ἡμετέρα
συμμαχία |
[106] |
αὐτόν.
Ὁ
δὲ
λύκος
ἔφη·
|
Ὦ |
οὗτος,
οὐ
σύ
με
~λοιδορεῖς, |
[131] |
ἐπιστὰς
~αὐτῷ
νύκτωρ
ἔφη·
Ἀλλ'
|
ὦ |
οὗτος,
πέπαυσο
τὴν
οὐσίαν
διαφθείρων· |
[104] |
ἐγένετο
κατά
τι
σπήλαιον,
ἐν
|
ᾧ |
λέων
~ἦν,
καὶ
ἐνταῦθα
εἰσῄει |
[104] |
ἐγένετο
κατά
τι
σπήλαιον,
ἐφ'
|
ᾧ |
λέων
~ἦν
κατοικούμενος,
καὶ
ἐνταῦθα |
[129] |
καὶ
Ἀθηνᾶ.
~Διὰ
στενῆς
ὁδοῦ
|
ὥδευεν |
Ἡρακλης.
Ἰδὼν
δὲ
ἐπὶ
γῆς |
[129] |
καὶ
Ἀθηνᾶ.
~Διὰ
στενῆς
ὁδοῦ
|
ὥδευεν |
Ἡρακλῆς.
Μήλῳ
δέ
τι
ὅμοιον |
[123] |
~ἀνθρώπῳ
τινί.
Ὁ
δὲ
ἀκρατὴς
|
ὢν |
εἰδέναι
ἠθέλησεν
τίνα
εἰσὶν
ἐν |
[127] |
τί
ἀγάλλεσθε;
εἰ
γὰρ
μόνος
|
ὢν |
ὁ
Ἥλιος
πάσαν
ἰλὺν
ἀποξηραίνει, |
[137] |
τοὺς
καλάμους
~ἀτενὲς
ἔβλεπεν,
ὅλος
|
ὢν |
πρὸς
τῷ
ἀέρι
τὸν
νοῦν. |
[150] |
ἔγωγε
δίκαια
~πέπονθα,
ὃς
θαλάττιος
|
ὢν |
χερσαῖος
ἠβουλήθην
γενέσθαι.
~Ὁ
μῦθος |
[150] |
ἔγωγε
δίκαια
πέπονθα,
ὅτι
θαλάσσιος
|
~ὢν |
χερσαῖος
ἠβουλήθην
γενέσθαι.
Οὕτω
καὶ |
[114] |
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
νεὼς
ἔπλεον,
|
ὧν |
~ἅτερος
μὲν
ἐπὶ
τῆς
πρύμνης, |
[139] |
καὶ
χαρισάμενοι
τῶν
~ἐτῶν
ἐφ'
|
ὧν |
ἔζων·
ὁ
μὲν
ἵππος
εὐθὺς |
[107] |
τοῦ
καιροῦ
τι
~πράττοντες
καὶ
|
ὧν |
ἐν
χερσὶν
ἔχουσιν
ὑστεροῦνται.
~(Ἔριφος |
[102] |
ἑαυτήν·
Δειλαία
ἔγωγε,
ἤτις
ὑφ'
|
ὧν |
μὲν
προδοθήσεσθαι
~ἔμελλον,
ὑπὸ
τούτων |
[108] |
δ'
ἀγαλματοποιὸς
ἔφη·
Ἐὰν
~τούτους
|
ὠνήσῃ, |
καὶ
τοῦτον
προσθήκην
σοι
δίδωμι. |
[140] |
Ὁ
δὲ
εἶπεν·
Εἰ
θέλεις
|
ὡραῖον |
εἶναί
με,
τὰς
κριθὰς
ἃς |
[126] |
ἁμαρτίας
ἐν
ὀστράκοις
τὸν
Ἑρμῆν
|
ὥρισε |
~γράφειν,
καὶ
εἰς
κιβώτιον
ἀποτιθέναι |
[114] |
καὶ
βουλόμενοι
πολὺ
ἀλλήλων
~διεζεῦχθαι
|
ὥρμησαν |
ὁ
μὲν
ἐπὶ
τὴν
πρώραν, |
[132] |
ἔμοιγε
οὐκέτι
λυπηρὸς
ὁ
θάνατος·
|
~ὡρῶ |
γὰρ
καὶ
τὸν
αἴτιόν
μοι |
[143] |
καλάμου
ὀνειδιζομένου
ὑπὸ
τῆς
ἐλαίας
|
ὡς |
ἀδυνάτου
καὶ
ῥᾳδίως
~ὑποκλινομένου
πᾶσι |
[129] |
οἰδεῖται.
Ὅτι
πᾶσι
φανερὸν
καθέστηκεν
|
ὡς |
αἱ
~μάχαι
καὶ
ἔριδες
αἰτίαι |
[118] |
ἐπὶ
ταύταις
ταῖς
ὁμολογίαις
εἴσειμι
|
ὡς, |
ἂν
~ἕτερόν
μοι
ἐπεισέλθῃ,
εὐθέως |
[149] |
ἕτερος
ἔλεγε
~πρὸς
τὸν
ἕτερον
|
ὡς |
ἄρα
βούλοιτο
εἰς
τὴν
ἤπειρον |
[110] |
αὐτοῦ
βοῦς
ἐξ
ἀγροικίας,
ἧκεν
|
ὡς |
αὐτὸν
εἰς
ἄστυ,
~ὁμοιωθεὶς
ἀνθρώπῳ, |
[112] |
ἅμαξαν
εἰς
πᾶσαν
~γῆν
ἀπῄει.
|
Ὡς |
δὲ
Ἀράβων
κατήντησε
τὴν
χώραν, |
[141] |
ἦν,
ἀντεῖχε
πρὸς
τὸ
βάρος.
|
Ὡς |
δὲ
ἐγένοντο
κατά
τι
ὄρος, |
[129] |
μήλῳ
ὅμοιόν
τι
~ἐπειρᾶτο
συντρῖψαι.
|
Ὡς |
δὲ
εἶδε
διπλοῦν
γενόμενον,
ἔτι |
[112] |
μικρόν
τι
διανέμων
τοῦ
φόρτου.
|
~Ὡς |
δὲ
εἰς
τὴν
τῶν
Ἀράβων |
[109] |
Γῆ
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐκώλυεν.
|
Ὡς |
δὲ
Ἑρμῆς
~ἠνάγκαζε
λέγων
τὸν |
[142] |
μόνοις
ἔτρεφε,
φορτίοις
~μεγάλοις
καταβαρύνων.
|
Ὡς |
δὲ
πάλιν
καιρὸς
πολέμου
ἐπέστη, |
[142] |
ἵππος
ὑπούργει,
~ἀχύρῳ
μόνῳ
τρεφόμενος.
|
Ὡς |
δὲ
πάλιν
πόλεμος
ἠκούσθη
καὶ |
[128] |
μιᾷ
ἠναγκάζετο
τρέχειν
ἡ
ἡμίονος.
|
Ὡς |
δὲ
τοῦ
~δρόμου
ἐπαύσατο,
σκυθρωπάσασα |
[128] |
ἐπελθούσης,
ἠναγκάζετο
ἡ
~ἡμίονος
τρέχειν.
|
Ὡς |
δὲ
τοῦ
δρόμου
ἐπέπαυτο,
σκυθρωπάζουσα |
[148] |
καὶ
τὸ
μέγεθος
~καταπλαγέντες
ἔφευγον.
|
Ὡς |
δέ,
χρόνου
προιόντος,
συνεῖδον
αὐτῆς |
[110] |
τε
Οὐρανὸν
καὶ
τὴν
Γῆν
|
ὡς, |
ἐὰν
σὺ
θέλῃς,
τὰς
ἐμὰς |
[124] |
νοῦν
ἔχει,
τρίτον
δὲ
ἔλεγεν
|
ὡς |
ἔδει
τὴν
~Ἀθηνᾶν
τὸν
οἶκον |
[124] |
νοῦν
ἔχει,
τρίτον
δὲ
ἔλεγεν
|
ὡς |
ἔδει
τὴν
~Ἀθηνᾶν
τὸν
οἶκον |
[150] |
μόνος
~ἐνέμετο.
Ἀλώπηξ
δὲ
λιμώττουσα,
|
ὡς |
ἐθεάσατο
αὐτόν,
ἀποροῦσα
~τροφῆς,
προσδραμοῦσα |
[115] |
ποταμὸν
παρεφέρετο.
Ἀλώπηξ
δὲ
~παριοῦσα,
|
ὡς |
ἐθεάσατο
αὐτόν,
εἶπεν·
Ἄξιος
τῆς |
[132] |
αὐτῷ
συνεξώσθη.
Καὶ
ὁ
θύννος,
|
ὡς |
ἐθεάσατο
ἐπιστραφεὶς
~αὐτὸν
λιποθυμοῦντα
ἔφη· |
[150] |
ἐνέμετο
τόπου.
~Ἀλώπηξ
δὲ
λιμώττουσα,
|
ὡς |
ἐθεάσατο,
προσελθοῦσα
ἀνέλαβεν
~αὐτὸν.
Ὁ |
[102] |
ἐπί
τινα
πηγήν·
πιοῦσα
δέ,
|
ὡς |
~ἐθεάσατο
τὴν
ἑαυτῆς
σκιὰν
ἐπὶ |
[127] |
~εἰς
τί
βοᾶτε
μεγάλα
κεκραγότες
|
~ὡς |
ἐπ'
ἀγάθῳ
τινὶ
προσδοκωμένῳ;
~Εἰ |
[108] |
τὸ
ἑαυτοῦ
ἄγαλμα,
καὶ
νομίσας
|
ὡς, |
ἐπειδὴ
~ἄγγελός
ἐστι
θεῶν
καὶ |
[130] |
ἐν
ἀνθρώποις
ἤμην,
ἑώρων
αὐτὸν
|
ὡς |
~ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον
τοῖς
πονηροῖς |
[105] |
ἐγὼ
ἀθλία,
ἥτις
τὴν
γῆν
|
ὡς |
ἐπίβουλον
φυλαττομένη
~πολὺ
χαλεπωτέραν
ἔσχον |
[118] |
ἐπὶ
ταύταις
εἰσέρχομαι
ταῖς
~ὁμολογίαις
|
ὡς |
Ἔρως
μὲ
εἰσελεύσεται·
ἂν
δ' |
[115] |
νηὸς
ὁ
ναύκληρος.
~Ὅτι
καὶ
|
{ὡς} |
κακοὶ
σὺν
κακοῖς
ἀπολοῦνται.
~Ἔχις |
[102] |
δὲ
τοῖς
ποσὶ
πάνυ
~ἤχθετο
|
ὡς |
λεπτοῖς
οὖσι
καὶ
ἀσθενέσιν.
Ἔτι |
[107] |
μὴ
ἀδόξως
ἀποθάνω,
αὔλει
μοι
|
ὡς |
ὀρχῶμαι.
Τοῦ
δὲ
λύκου
~αὐλοῦντος |
[135] |
τοὺς
ἀσθενεστέρους
ἀδικῶν,
ἰσχυροτέρῳ
~προσπεσών,
|
ὡς |
οὐκ
ἐλπίζει,
ἐκτίσει
τότε
καὶ |
[134] |
ἐπακολουθῶν
ἔλεγε
πρὸς
τοὺς
~προπέμποντας
|
ὡς |
οὗτος
ὁ
ἄνθρωπος,
εἰ
οἴνου |
[148] |
προσελθεῖν.
Αἰσθόμενοι
δὲ
κατὰ
μικρὸν
|
~ὡς |
χολὴν
τὸ
ζῷον
οὐκ
ἔχει, |
[112] |
~συντριβῆναι
τὴν
ἅμαξαν.
Οἱ
δὲ
|
ὥσπερ |
πολύτιμον
φόρτον
τὰ
ἐξ
αὐτῆς |
[148] |
ἔχει,
εἰς
τοῦτο
καταφρονήσεως
ἦλθον
|
ὥστε |
καὶ
~χαλινὸν
αὐτῇ
περιθέντες
παισὶν |
[146] |
ἀλλὰ
καὶ
μέρος
τι
τῶν
|
ὤτων |
~ἀφείλετο.
Οὕτω
πολλοὶ
διὰ
πλεονεξίαν |
[105] |
χαλεπὰ
τῶν
~πραγμάτων
δοκοῦντα
εἶναι
|
ὠφέλιμα |
εὑρίσκεται,
τὰ
δὲ
σωτήρια
~νομιζόμενα |
[149] |
περαιτέρω
δὲ
οὐδὲν
τοὺς
φίλους
|
~ὠφελοῦσιν. |
~(Καρκῖνος
καὶ
ἀλώπηξ.
~Καρκῖνος
ἀναβὰς |
[148] |
πρῶτον
ὀφθείς.
~Ὅτε
πρῶτον
κάμηλος
|
ὤφθη, |
οἱ
ἄνθρωποι
φοβηθέντες
καὶ
τὸ |
[133] |
τινα
ἀναστὰς
ὁ
~νοσῶν
προῆλθεν,
|
ὠχρὸς |
καὶ
μόλις
βαίνων.
Ὁ
δὲ |