Fables |
[139] |
διδόντα
μόνον
τροφὴν
~ἀγαπᾷ
καὶ
|
σαίνει |
καὶ
ἐπιχαίρει,
τοῖς
δὲ
μὴ |
[143] |
σφοδροῦ
γενομένου,
~ὁ
μὲν
κάλαμος
|
σαλευόμενος |
καὶ
συγκλινόμενος
ταῖς
τούτου
πνοαῖς |
[142] |
πάλιν
πόλεμος
ἠκούσθη
καὶ
ἡ
|
~σάλπιγξ |
ἐφώνει,
τὸν
ἵππον
χαλινώσας
ὁ |
[133] |
καὶ
δυσωπήσας
~ἐξωμοσάμην
μὴ
εἶναί
|
σε |
ἀληθῆ
ἰατρόν,
ἀλλὰ
μάτην
διεβλήθης. |
[133] |
αὐτοῖς
μὴ
~ἀληθῆ
ἰατρὸν
εἶναί
|
σε, |
ἀλλὰ
μάτην
διεβλήθης.
{Ὅτι}
τοὺς |
[101] |
πελέκεων
καὶ
πριόνων
τῶν
κοπτόντων
|
σε, |
βάτος
ἂν
~ἔχοις
θελῆσαι
γενέσθαι, |
[113] |
πρὸς
τὴν
~θυσίαν
ἀπίδω,
πατέρα
|
σε |
γενέσθαι
παίδων
παρακαλῶ·
ὅτε
δὲ |
[133] |
κατεγράφοντο
πάντας.
Ἔμελλον
δὲ
καὶ
|
σὲ |
γράψαι,
~ἀλλ'
ἐγὼ
προσπεσὼν
αὐτοῖς |
[133] |
ἐπὶ
τιμωρίᾳ.
~Μελλόντων
δὲ
καὶ
|
σὲ |
γράψαι,
προσπεσὼν
αὐτοῖς
ἐγὼ
καὶ |
[134] |
~Ὦ
οὗτος,
ἀλλ'
οὐ
νῦν
|
σε |
ἔδει
ταῦτα
λέγειν,
ὅτε
οὐδὲν |
[101] |
πελέκεων
καὶ
τῶν
πριόνων
τῶν
|
σε |
~κοπτόντων,
βάτος
γενέσθαι
καὶ
σὺ |
[134] |
ἔφη·
Ὦ
βέλτιστε,
οὐκ
ἔδει
|
σε |
ταῦτα
νῦν
λέγειν,
ὅτε
~μηδὲν |
[103] |
φύλλων
ἐσθίειν
ἤρξατο.
Τούτων
δὲ
|
σειομένων, |
οἱ
κυνηγοὶ
~ἐπιστραφέντες
καί,
ὅπερ |
[113] |
παίδων
παρακαλῶ·
ὅτε
δὲ
τὴν
|
σὴν |
~ὄψιν
ἴδω,
οὐδ'
ἀνὴρ
φαίνῃ. |
[143] |
πᾶσι
τοῖς
ἀνέμοις,
ὁ
κάλαμος
|
σιωπῶν |
οὐκ
~ἐφθέγξατο.
Καὶ
μικρὸν
ὑπομείνας, |
[114] |
~περὶ
ποῖον
μέρος
καταδύεσθαι
τὸ
|
σκάφος |
πρῶτον
κινδυνεύει.
Τοῦ
δὲ
~εἰπόντος· |
[139] |
ἄνθρωπον,
καὶ
τούτου
~ἐδεήθη
ὅπως
|
σκέπῃ |
αὐτόν.
Ὁ
δ'
οὐκ
ἄλλως |
[139] |
τοῦ
ἰδίου
χρόνου
μέρος
~ἀπονείμας
|
σκέπης |
ἔτυχε.
Οὕτω
τε
συνέβη
τοὺς |
[116] |
εἰς
χαλκουργοῦ
ἐργαστήριον
παρὰ
τῶν
|
σκευῶν |
~ἔρανον
ᾔτει·
λαβὼν
δὲ
παρ' |
[110] |
οἰωνόν
τινα
περὶ
τῆς
κλοπῆς
|
σκεψόμενος, |
καὶ
~τούτῳ
παρῄνει
λέγειν
ὅ |
[110] |
οἰωνόν
τινα
περὶ
τοῦ
κλέπτου
|
σκεψόμενος |
καὶ
τούτῳ
~παρῄνει
φράζειν
αὐτῷ |
[102] |
δέ,
ὡς
~ἐθεάσατο
τὴν
ἑαυτῆς
|
σκιὰν |
ἐπὶ
τοῦ
ὕδατος,
ἐπὶ
μὲν |
[128] |
Ὡς
δὲ
τοῦ
δρόμου
ἐπέπαυτο,
|
σκυθρωπάζουσα |
~πατρὸς
τοῦ
ὄνου
εὐθὺς
ἀνεμνήσθη. |
[128] |
Ὡς
δὲ
τοῦ
~δρόμου
ἐπαύσατο,
|
σκυθρωπάσασα |
τοῦ
πατρὸς
ὄνου
αὐτῆς
εὐθὺς |
[111] |
ψεύδεσθαι,
μάλιστα
δὲ
πάντων
τοὺς
|
σκυτέας. |
~Πρὸς
ἄνδρα
ψευδολόγον
ὁ
λόγος |
[111] |
ἐνέχει.
Ἐπεὶ
δέ,
~μόνου
τοῦ
|
σκυτέως |
ὑπολειφθέντος,
πολὺ
φάρμακον
κατελείπετο,
~λαβὼν |
[108] |
~τούτους
ὠνήσῃ,
καὶ
τοῦτον
προσθήκην
|
σοι |
δίδωμι.
~Ὁ
μῦθος
πρὸς
ἄνδρα |
[129] |
τὸ
γὰρ
νῦν
τὴν
~ἀπορίαν
|
σοι |
προξενῆσαν
ἡ
φιλονεικία
καὶ
ἔρις |
[108] |
Ἀλλ'
~ἐὰν
τούτους
ἀγοράσῃς,
τοῦτόν
|
σοι |
προσθήκην
δώσω.
Πρὸς
ἄνδρα
~κενόδοξον |
[107] |
~τὸν
λύκον
εἶπεν·
Ὅτι
μὲν
|
σὸν |
βρῶμά
εἰμι
ἀκριβῶς
ἐπίσταμαι,
ἀλλα |
[107] |
τῷ
λύκῳ·
Πέπεισμαι,
λύκε,
ὅτι
|
σὸν |
βρῶμά
εἰμι·
ἀλλ'
~ἵνα
μὴ |
[122] |
~δῶρα
λαμβάνω,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
|
σοῦ |
στόματος
λαμβάνω
οὐδ'
ὅλως.
Ὁ |
[122] |
δῶρα
δέχομαι·
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
|
σοῦ |
~στόματος
οὐ
λαμβάνω.
~Ὁ
λόγος |
[104] |
κυνηγοὺς
φεύγουσα
ἐγένετο
κατά
τι
|
σπήλαιον, |
ἐν
ᾧ
λέων
~ἦν,
καὶ |
[104] |
κυνηγοὺς
φεύγουσα
ἐγένετο
κατά
τι
|
σπήλαιον, |
ἐφ'
ᾧ
λέων
~ἦν
κατοικούμενος, |
[109] |
Γῆν
καὶ
δεῖξαι
ὅθεν
ὀρύξαντες
|
σπήλαιον |
ποιήσουσι.
Τοῦ
δὲ
τὸ
~προσταχθὲν |
[104] |
κολάζονται.
~(Ἔλαφος
καὶ
λέων
ἐν
|
σπηλαίῳ. |
~Ἔλαφος
κυνηγοὺς
φεύγουσα
ἐγένετο
κατά |
[104] |
ἐμβάλλουσιν.
~(Ἔλαφος
καὶ
λέων
ἐν
|
σπηλαίῳ. |
~Ἔλαφος
κυνηγοὺς
φεύγουσα
ἐγένετο
κατά |
[101] |
οὐδὲν
χρησιμεύεις
ὅτε
~ἐγὼ
ἐν
|
στέγεσί |
που
χρησιμεύω
καὶ
οἴκοις.
Ἡ |
[101] |
ὑψηλὴ
καὶ
χρησιμεύω
~εἰς
ναῶν
|
στέγη |
καὶ
εἰς
πλοῖα·
καὶ
πῶς |
[138] |
Ζευχθεὶς
δὲ
ἐν
τῷ
μυλῶνι
|
~στενάζων |
εἶπεν·
Ἐκ
ποίων
δρόμων
εἰς |
[138] |
~ἔχουσα
τὴν
δυσπάθειαν.
Ὁ
δὲ
|
στενάζων |
εἶπεν·
Οἴμοι
ἐγώ·
ἐκ
ποίας |
[103] |
αὐτήν.
Ἡ
δὲ
μέλλουσα
τελευτᾶν
|
~στενάξασα |
πρὸς
ἑαυτὴν
ἔφη·
Δίκαιά
γε |
[129] |
βίος.
~(Ηρακλῆς
καὶ
Ἀθηνᾶ.
~Διὰ
|
στενῆς |
ὁδοῦ
ὥδευεν
Ἡρακλης.
Ἰδὼν
δὲ |
[129] |
ὑπάρχουσιν.
~(Ἡρακλῆς
καὶ
Ἀθηνᾶ.
~Διὰ
|
στενῆς |
ὁδοῦ
ὥδευεν
Ἡρακλῆς.
Μήλῳ
δέ |
[109] |
ἔφη·
Ἀλλ'
ὀρυσσέτωσαν
~ὅσον
βούλονται·
|
στένοντες |
γὰρ
αὐτὸ
καὶ
κλαίοντες
ἀποδώσουσι. |
[139] |
βοῦς
καὶ
κύων
ὑπὸ
ψύχους
|
στενούμενοι |
ἦλθον
εἰς
~ἀνθρώπου
τινὸς
οἰκίαν. |
[146] |
ἐποφθαλμιῶντες
~λανθάνουσι
καὶ
τῶν
ἰδίων
|
στερούμενοι. |
~(Κάμηλος
καὶ
Ζεὺς.
~Ὁ
Ζεὺς |
[136] |
φύσιν
~καὶ
τῶν
κατὰ
φύσιν
|
στεροῦνται. |
~(Ἰκτῖνος
χρεμετίζων.
~Ἰκτῖνος
φωνὴν
εἶχεν |
[133] |
κομψολόγους
ἰατροὺς
ὁ
παρὼν
μῦθος
|
~στηλιτεύει. |
~(Ἰατρὸς
ἄτεχνος.
~Ἰατρὸς
ἄπειρος
ἀρρώστῳ |
[122] |
ἕρπων
ῥόδον
λαβὼν
ἐν
τῷ
|
~στόματι |
ἀνέβη.
Ἰδὼν
δὲ
αὐτὸν
ὁ |
[122] |
δὲ
ἕρπων
~ῥόδον
ἀναλαβὼν
τῷ
|
στόματι |
ἀνέβν.
Ἰδὼν
δὲ
αὐτὸν
ὁ |
[122] |
λαμβάνω,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
σοῦ
|
στόματος |
λαμβάνω
οὐδ'
ὅλως.
Ὁ
~μῦθος |
[122] |
δέχομαι·
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
σοῦ
|
~στόματος |
οὐ
λαμβάνω.
~Ὁ
λόγος
δηλοῖ |
[138] |
~Γέροντι
ἵππῳ
πολλὰ
κεκμηκότι
ταῖς
|
στρατηγίαις |
τε
καὶ
ἱππηλασίαις
ἡ
~τοῦ |
[142] |
οὐ
δεῖ
~ἐπιλανθάνεσθαι.
~(Ἴππος
καὶ
|
στρατιώτης. |
~Ἔτρεφε
τὸν
ἑαυτοῦ
ἵππον
στρατιώτης, |
[142] |
στρατιώτης.
~Ἔτρεφε
τὸν
ἑαυτοῦ
ἵππον
|
στρατιώτης, |
ἕως
καιρὸς
πολέμου
ἦν.
~Παυσαμένου |
[142] |
καὶ
στρατιώτης.
~Ἴππον
τὸν
ἑαυτοῦ
|
στρατιώτης, |
ἕως
μὲν
καιρὸς
τοῦ
μολέμου |
[142] |
τὸ
κεφάλαιον
~ἀπολλῦσιν.
~(Ἴππος
καὶ
|
στρατιώτης. |
~Ἴππον
τὸν
ἑαυτοῦ
στρατιώτης,
ἕως |
[103] |
Εἷς
δέ
τις
τῶν
κυνηγῶν
|
στραφεὶς |
καὶ
θεασάμενος,
ὃ
εἶχεν
~ἀκόντιον |
[107] |
~ἀτονησάσης
καὶ
τοῦ
λύκου
καταλαβόντος,
|
στραφεῖσα |
ἡ
ἔριφος
πρὸς
~τὸν
λύκον |
[103] |
ἄμπελον.
~Διελθόντων
δὲ
τῶν
κυνηγῶν,
|
στραφεῖσα |
κατήσθιε
τὰ
φύλλα
τῆς
~ἀμπέλου. |
[142] |
τῶν
πεζῶν
{τῶν}
ὁπλιτῶν
ἄρτι·
|
σὺ |
γὰρ
ἀφ'
~ἵππου
εἰς
ὄνον |
[142] |
Ἄπελθε,
ὦ
~δέσποτα,
πεζὸς
πολεμήσων·
|
σὺ |
γὰρ
ἀφ'
ἵππου
ὄνον
με |
[110] |
καὶ
τὴν
Γῆν
ὡς,
ἐὰν
|
σὺ |
θέλῃς,
τὰς
ἐμὰς
~ἀπολήψομαι
βοῦς. |
[110] |
καὶ
τὴν
Γῆν
ὅτι,
ἂν
|
~σὺ |
θέλῃς,
τοῦς
ἐμαυτοῦ
βόας
ἀπολήψομαι. |
[101] |
σε
~κοπτόντων,
βάτος
γενέσθαι
καὶ
|
σὺ |
μᾶλλον
θελήσεις.
Ὅτι
οὐ
δεῖ |
[106] |
λύκος
ἔφη·
Ὦ
οὗτος,
οὐ
|
σύ |
με
~λοιδορεῖς,
ἀλλ'
ὁ
τόπος. |
[126] |
δίκας
~ἀναπράσσῃ.
Τῶν
ὀστράκων
δὲ
|
συγκεχυμένων |
ἀλλήλοις,
τὸ
μὲν
~βράδιον,
τὸ |
[126] |
ὅπως
ἑκάστου
~τὰς
δίκας
ἀναπράσσῃ.
|
Συγκεχυμένων |
δὲ
τῶν
ὀστράκων
ἐπ'
ἀλλήλοις, |
[123] |
ἐν
πίθῳ
τὰ
ἀγαθὰ
πάντα
|
συγκλείσας |
ἀφῆκε
παρὰ
ἀνθρώπῳ
~τινί.
Ὁ |
[143] |
~ὁ
μὲν
κάλαμος
σαλευόμενος
καὶ
|
συγκλινόμενος |
ταῖς
τούτου
πνοαῖς
~τὴν
ἐκρίζωσιν |
[141] |
ὅτι
τοῖς
μικροῖς
οἱ
μεγάλοι
|
~συγκοινωνοῦντες |
οἱ
ἀμφότεροι
σωθήσονται
ἐν
βίῳ. |
[101] |
εἰς
πλοῖα·
καὶ
πῶς
ἐμοὶ
|
συγκρίνῃ; |
Ἡ
δὲ
βάτος
~εἶπεν·
Εἰ |
[119] |
περιίπτατο
τῷ
φορείῳ,
ἀναπηδήσασα
~ἀκόσμως
|
συλλαβεῖν |
αὐτὸν
ἐπειρᾶτο.
Καὶ
ὁ
Ζεὺς |
[137] |
μῆκος
συνάψας,
ἄνω
πρὸς
αὐτὴν
|
συλλαβεῖν |
~βουλόμενος
εφεώρα.
Καὶ
δὴ
λαθὼν |
[137] |
τινος
ὑψηλοῦ
δένδρου
καθημένην,
ταύτην
|
~συλλαβεῖν |
ἠβουλήθη.
Καὶ
δὴ
συνάψας
εἰς |
[104] |
~ἦν,
καὶ
ἐνταῦθα
εἰσῄει
κρυβησομένη.
|
Συλληφθεῖσα |
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
~λέοντος
καὶ |
[102] |
τοῖς
κλάδοις,
μὴ
~δυναμένην
τρέχειν
|
συλληφθῆναι. |
Μέλλουσα
δὲ
ἀναιρεῖσθαι
ἔφη
~πρὸς |
[118] |
ὑπ'
ἔρωτος
~κατεχομένους
ἀναισχύντους
εἶναι
|
συμβαίνει. |
~(Ζεὺς
καὶ
αἰσχύνη.
~Ζεὺς
πλάσας |
[135] |
εἰς
γῆν
ἀφ'
ὕψους
πεσεῖν
|
συμβέβηκε. |
~Τοῦ
οὖν
ἰκτίνου
ἐκ
τῆς |
[117] |
παρεθάρσυνον
αὐτόν,
ἐπαγγελλόμενοι
~καὶ
αὐτοὶ
|
συμμαχήσειν |
αὐτῷ.
Ἐνστάσης
δὲ
τῆς
μάχης, |
[117] |
νικήσας
ᾐτιᾶτο
αὐτοὺς
~ὅτι
γε
|
συμμαχήσειν |
αὐτῷ
ὑποσχόμενοι
παρὰ
τὴν
μάχην |
[117] |
ὦ
οὗτος,
ὅτι
ἡ
ἡμετέρα
|
συμμαχία |
οὐ
διὰ
χειρῶν,
διὰ
δέ |
[137] |
πέλας
ἐπιβουλὰς
ῥάπτοντες
φθάνουσιν
αὐτοὶ
|
~συμφοραῖς |
περιπίπτοντες.
~(Ἰξευτὴς
καὶ
ἔχις.
~Ἰξευτὴς |
[132] |
δηλοῖ
ὅτι
ῥᾴδιον
φέρουσι
τὰς
|
συμφορὰς |
οἱ
ἄνθρωποι,
ὅταν
~ἴδωσι
καὶ |
[132] |
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
ῥᾳδίως
τὰς
|
συμφορὰς |
οἱ
ἄνθρωποι
φέρουσι,
τοὺς
~τούτων |
[142] |
καιρῷ
ἀδείας
καὶ
ἀνέσεως
τῶν
|
συμφορῶν |
οὐ
δεῖ
~ἐπιλανθάνεσθαι.
~(Ἴππος
καὶ |
[132] |
τὸν
~αἴτιον
γεγονότα
μοι
τούτου
|
σὺν |
ἐμοὶ
ἀποθνῄσκοντα.
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ |
[115] |
ναύκληρος.
~Ὅτι
καὶ
{ὡς}
κακοὶ
|
σὺν |
κακοῖς
ἀπολοῦνται.
~Ἔχις
καὶ
ῥίνη. |
[133] |
μόλις
βαίνων.
Ὁ
δὲ
ἰατρὸς
|
συναντήσας |
~αὐτῷ·
Χαῖρε,
ἔφη·
πῶς
ἔχουσιν |
[133] |
χρόνον
ὁ
ἀρρωστῶν
ἀναστὰς
καὶ
|
συναντήσας |
τῷ
ἰατρῷ,
~ἀσπασίως
ὁ
ἰατρὸς |
[132] |
τὸν
αἴτιόν
μοι
θανάτου
γενόμενον
|
συναποθνῄσκοντα. |
~Ὁ
λόγος
δηλοῖ
ὅτι
ῥᾴδιον |
[137] |
τοὺς
καλάμους
~ἀλλήλοις
ἐπὶ
μῆκος
|
συνάψας, |
ἄνω
πρὸς
αὐτὴν
συλλαβεῖν
~βουλόμενος |
[137] |
ταύτην
~συλλαβεῖν
ἠβουλήθη.
Καὶ
δὴ
|
συνάψας |
εἰς
μῆκος
τοὺς
καλάμους
~ἀτενὲς |
[114] |
πάσχειν
ὑπὲρ
τοῦ
κἀκείνους
ὁρᾶν
|
~συνδυστυχοῦντας. |
~(Ἔχις
καὶ
ἀλώπηξ.
~Ἔχις
ἐπὶ |
[120] |
μέτρον
ποιήσας
ἴσον
ἐνέχεεν
ἑκάστῳ.
|
Συνέβη |
δὲ
τοὺς
μὲν
~μικροφυεῖς
πληρωθέντας |
[118] |
~ἐχελεύσομαι
παραυτίκα.
Ἀπὸ
δὴ
τούτου
|
συνέβη |
πάντας
τοὺς
~πόρνους
ἀναισχύντους
εἶναι. |
[118] |
ἐπεισέλθῃ,
εὐθέως
ἐξελεύσομαι.
Ἀπὸ
τούτου
|
συνέβη |
~πάντας
τοὺς
πόρνους
ἀναισχύντους
εἶναι. |
[139] |
~ἀπονείμας
σκέπης
ἔτυχε.
Οὕτω
τε
|
συνέβη |
τοὺς
ἀνθρώπους,
ὅταν
μὲν
~ἐν |
[111] |
κατ'
αὐτοῦ
κατέχεεν.
Ἐκ
τούτου
|
συνέβη |
τοὺς
~τεχνίτας
πάντας
ψεύδεσθαι,
μάλιστα |
[141] |
Οἴμοι
τῷ
παναθλίῳ,
τί
μοι
|
συνέβη |
τῷ
~ταλαιπώρῳ;
μὴ
θελήσας
γὰρ |
[102] |
κατά
τινα
ὑλώδη
τόπον,
τηνικαῦτα
|
~συνέβη, |
τῶν
κεράτων
αὐτῆς
ἐμπλακέντων
τοῖς |
[117] |
Ἀεὶ
δὲ
τῆς
φιλονεικίας
~αὐξανομένης,
|
συνέθεντο |
ὅπως
εἰς
μάχην
ἀλλήλοις
καταστῶσι |
[148] |
ἔφευγον.
Ὡς
δέ,
χρόνου
προιόντος,
|
συνεῖδον |
αὐτῆς
τὸ
~πρᾷον,
ἐθάρρησαν
μέχρι |
[150] |
ἐθεάσατο
αὐτόν,
ἀποροῦσα
~τροφῆς,
προσδραμοῦσα
|
συνέλαβεν |
αὐτόν.
Ὁ
δὲ
μέλλων
~καταβιβρώσκεσθαι |
[104] |
ἐνταῦθα
εἰσιοῦσα
καὶ
νομίζουσα
κρυβῆναι
|
~συνελήφθη |
ὑπὸ
τοῦ
λέοντος
καὶ
ἀναιρουμένη |
[132] |
ῥύμης
καὶ
ὁ
δελφὶν
αὐτῷ
|
~συνεξώκειλεν. |
Ὁ
δὲ
θύννος
ἐπιστραφεὶς
καὶ |
[132] |
ἐλαυνόμενος
καὶ
~ὁ
δελφὶς
αὐτῷ
|
συνεξώσθη. |
Καὶ
ὁ
θύννος,
ὡς
ἐθεάσατο |
[115] |
Τοῖς
δὲ
παλιούροις
~ἡ
ἔχις
|
συνεπλάκη |
καὶ
ἐφέρετο
τοῦ
ποταμοῦ
εἰς |
[142] |
τοῦ
μολέμου
ἦν,
~ἐκρίθιζεν,
ἔχων
|
συνεργὸν |
ἐν
ταῖς
ἀνάγκαις.
Ὅτε
δὲ |
[139] |
ἐποίησεν.
~Ὁ
δὲ
τῇ
ἑαυτοῦ
|
συνέσει |
χρώμενος,
ὅτε
ἐνίστατο
ὁ
χειμών, |
[117] |
χειρῶν,
διὰ
δέ
μόνης
~φωνῆς
|
συνέστηκεν. |
~Ὁ
λόγος
δηλοῖ
ὅτι,
ἔνθα |
[123] |
Ὅτι
τοῖς
~ἀνθρώποις
ἐλπὶς
μόνη
|
σύνεστι |
τῶν
πεφευγότων
ἀγαθῶν
ἐγγυωμένη
~δώσειν. |
[119] |
ἀλώπηξ.
~Ζεὺς
ἀγασάμενος
ἀλώπεκος
τὸ
|
συνετὸν |
τῶν
φρενῶν
καὶ
τὸ
ποικίλον |
[115] |
πλησίον.
Τοῦ
δὲ
ποταμοῦ
ὑπὸ
|
συνεχῶν |
ὄμβρων
δεινῶς
~φυσηθέντος,
ἤρθη
ὁ |
[142] |
ἀναβὰς
ἔτρεχε.
Τοῦ
δὲ
ἵππου
|
συνεχῶς |
~καταπίπτοντος,
ἐδυσχέραινε.
Ὁ
δὲ
ἵππος |
[142] |
αὐτὸς
~καθοπλισθεὶς
ἐπέβη.
Ὁ
δὲ
|
συνεχῶς |
κατέπιπτε
μηδὲν
ἰσχύων·
ἔφη
δὲ |
[136] |
αὐτίκα
φωνὴν
αὐτοῦ
μιμεῖται,
~ὅστις
|
συνεχῶς |
τὴν
φωνὴν
ταύτην
λέγων
~οὐκ |
[136] |
~χρεμετίζοντος,
μιμούμενος
τὸν
ἵππον
καὶ
|
συνεχῶς |
τοῦτο
ποιῶν
καὶ
~ταύτην
μὴ |
[148] |
τὰ
φοβερὰ
τῶν
πραγμάτων
ἡ
|
συνήθεια |
καταπραΰνει.
~Κάνθαροι
δύο.
~Ἔν
τινι |
[130] |
~ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον
τοῖς
πονηροῖς
|
συνόντα. |
Ὁ
λόγος
λεχθείη
ἂν
ἐπ' |
[112] |
δὲ
Ἀράβων
κατήντησε
τὴν
χώραν,
|
συντρίβει |
τὴν
~ἅμαξαν
κενὴν
φορτίων·
οἱ |
[129] |
~καθήμενον
ἰδὼν
ἐπειρᾶτο
τῷ
ῥοπάλῳ
|
συντρίβειν. |
Τὸ
δὲ
{μᾶλλον}
~διπλοῦν
ἀπὸ |
[112] |
Ἀράβων
χώραν
ἦλθε,
λέγεται
ἐξαίφνης
|
~συντριβῆναι |
τὴν
ἅμαξαν.
Οἱ
δὲ
ὥσπερ |
[129] |
γῆς
μήλῳ
ὅμοιόν
τι
~ἐπειρᾶτο
|
συντρῖψαι. |
Ὡς
δὲ
εἶδε
διπλοῦν
γενόμενον, |
[102] |
νάματος
καὶ
λέων.
~Ἔλαφος
δίψῃ
|
συσχεθεῖσα |
παρεγένετο
ἐπί
τινα
πηγήν·
πιοῦσα |
[138] |
ἡ
~τοῦ
μυλῶνος
ἀτέλεστος
καὶ
|
σφαιροειδὴς |
διεδέξατο
χώρα,
πολλὴν
~ἔχουσα
τὴν |
[118] |
πρῶτον
ἀντέλεγεν
ἀναξιοπαθοῦσα.
Ἐπεὶ
δὲ
|
~σφόδρα |
αὐτῇ
ἐνέκειτο,
ἔφη·
Ἀλλ'
ἔγωγε |
[118] |
ἀντέλεγε
καὶ
ἠναξιοπάθει.
Ἐπεὶ
δὲ
|
σφόδρα |
αὐτῇ
~ἐπέκειτο,
ἔφη·
Ἀλλ'
ἔγωγε |
[115] |
μέσον
καί
τις
~κατιδοῦσα
ἀλώπηξ
|
σφόδρα |
γελάσασα
ἔφη·
Κακὴ
μὲν
ἡ |
[102] |
φίλων
σωτῆρες
~ἐγένοντο,
οἱ
δὲ
|
σφόδρα |
ἐμπιστευθέντες
προδόται.
~(Ἔλαφος
καὶ
ἄμπελος. |
[102] |
τούτων
ἐσῳζόμην,
οἷς
δὲ
καὶ
|
σφόδρα |
ἐπεποίθειν,
ὑπὸ
~τούτων
ἀπόλλυμαι.
~Οὕτω |
[132] |
~ἐπειδὴ
καταλαμβάνεσθαι
ἔμελλεν,
ἔλαθεν
ὑπὸ
|
σφοδρᾶς |
ὁρμῆς
~ἐκβρασθεὶς
εἴς
τινα
ἠϊόνα. |
[132] |
~ἐπειδὴ
καταλαμβάνεσθαι
ἔμελλεν,
ἔλαθεν
ὑπὸ
|
σφοδρᾶς |
ῥύμης
~ἐκπεσὼν
εἴς
τινα
νῆσον. |
[143] |
ἤριζον
περὶ
ἰσχύος.
Ἀνέμου
δὲ
|
σφοδροῦ |
γενομένου,
~ὁ
μὲν
κάλαμος
σαλευόμενος |
[114] |
καὶ
~ἐνταῦθα
ἔμενον.
Χειμῶνος
δὲ
|
σφοδροῦ |
καταλαβόντος
καὶ
τῆς
νηὸς
~περιτρεπομένης, |
[139] |
ἐνταῦθα
διέτριβε.
~Καὶ
δή
ποτε
|
σφοδροῦ |
κρύους
γενομένου,
καὶ
τοῦ
Διὸς |
[123] |
ἐν
αὐτῷ,
~καὶ
ἀφελὼν
τὴν
|
σφραγῖδα |
καὶ
ἀποκαλύψας
τὸ
ἀγγεῖον,
πάντα |
[141] |
οἱ
μεγάλοι
~συγκοινωνοῦντες
οἱ
ἀμφότεροι
|
σωθήσονται |
ἐν
βίῳ.
~(Ὄνος
καὶ
ἡμίονος. |
[120] |
μέχρι
γονάτων,
εἰς
πᾶν
~τὸ
|
σῶμα |
ἀφρονεστέρους
γενέσθαι.
~Πρὸς
ἄνδρα
εὐμεγέθη |
[120] |
γενέσθαι.
~Πρὸς
ἄνδρα
εὐμεγέθη
μὲν
|
σώματι, |
κατὰ
ψυχὴν
δὲ
ἀλόγιστον
ὁ |
[145] |
καὶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
τοῦ
|
σώματος |
~καὶ
διὰ
τὴν
ἰσχὺν
ἐλπίζοντες |
[146] |
μὴ
ἀρκεῖται
τῷ
~μεγέθει
τοῦ
|
σώματος |
καὶ
τῇ
ἰσχύι,
ἀλλὰ
καὶ |
[141] |
βάρους,
εἰ
θέλεις
εἶναί
με
|
σῶν. |
Ὁ
δὲ
~οὐκ
ἐπείσθη·
ὁ |
[126] |
ὁ
Ζεὺς
εἰς
~κιβωτὸν
ταύτας
|
σωρεύειν, |
ἵν'
ἐρανίσας
ἑκάστου
τὰς
δίκας |
[103] |
Δίκαιά
γε
πάσχω,
ὅτι
τὴν
|
σώσασάν |
με
~ἄμπελον
ἠδίκησα.
~Οὗτος
ὁ |
[103] |
πέπονθα·
οὐ
γὰρ
ἔδει
τὴν
|
σώσασάν |
~με
λυμαίνεσθαι.
Ὁ
μῦθος
δηλοῖ |
[102] |
οἱ
μὲν
ὕποπτοι
τῶν
φίλων
|
σωτῆρες |
~ἐγένοντο,
οἱ
δὲ
σφόδρα
ἐμπιστευθέντες |
[105] |
εἶναι
ὠφέλιμα
εὑρίσκεται,
τὰ
δὲ
|
σωτήρια |
~νομιζόμενα
ἐπισφαλῆ.
~Ἔριφος
ἐπὶ
δώματος |