Livre, Chap. |
[13, 15] |
ὅσπερ
τὰ
κύματα
ἠρίθμει
ὑπὸ
|
τῆς |
ἄγαν
ἀνοίας.
λόγος
δέ
τις |
[13, 26] |
εἶπεν
ὁ
μὲν
μῦς
οὗτος
|
τῆς |
Ἀθηναίων
πολυτελείας
δεῖται
οὐδέν,
σὺ |
[13, 6] |
τῶν
ὡραίων
ἐρᾶν.
~Ἐν
Ἡραίᾳ
|
τῆς |
Ἀρκαδίας
ἀκούω
πεφυκέναι
ἀμπέλους,
ἐξ |
[13, 1] |
κατά
τε
ἄγραν
καὶ
νομὴν
|
τῆς |
ἄρκτου,
τὴν
Ἀταλάντην
ὑφείλοντο,
καλουμένην |
[13, 1] |
καὶ
τοιαύτην,
οἵαν
μὴ
ἀπᾴδειν
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος·
ἔλεγε
γὰρ
ζηλοῦν
αὐτὴν |
[13, 37] |
ὁ
τῶν
Συρακοσίων
τύραννος
τὴν
|
τῆς |
ἀρχῆς
κατάστασιν
πραότατα
εἶχε·
στασιώδεις |
[13, 1] |
τοῦ
ἄντρου
τεθηλυῖαι
τὸ
φιλεργὸν
|
τῆς |
Ἀταλάντης
ἐπεδείκνυντο.
ὕδατά
τε
διατελῆ |
[13, 46] |
αὐτὸν
δὲ
περιεσώσατο.
~Πόλις
ἐστὶ
|
τῆς |
Ἀχαΐας
αἱ
Πάτραι.
παῖς
παρ´ |
[13, 45] |
ναυμαχίᾳ
περιεῖδεν
ἀπολλύμενον.
Πόλις
ἐστὶ
|
τῆς |
Ἀχαΐας
αἱ
Πάτραι.
παῖς
παρ´ |
[13, 2] |
ἀνεβόησαν.
ἀκούσασα
δὲ
ἡ
μήτηρ
|
τῆς |
βοῆς
ἐξεπήδησε,
καὶ
θεασαμένη
τὸν |
[13, 16] |
καὶ
πίττα
τὸν
αὐτὸν
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
ἀνατέλλουσα
τρόπον,
ὃν
καὶ |
[13, 40] |
δίκαιός
εἰμι;
~Στρεπτῷ
κειμένῳ
ἐπὶ
|
τῆς |
γῆς
χρυσοῦ
Περσικοῦ
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[13, 33] |
ἐργάζεσθαι
τύχη
προυξένησεν
αὐτῇ
οὐ
|
τῆς |
γνώμης
ἀλλὰ
τοῦ
κάλλους
ἄξια. |
[13, 2] |
τῇ
ἑαυτοῦ
κεφαλῇ
καὶ
τῇ
|
τῆς |
γυναικὸς
καὶ
οὖν
καὶ
τῇ |
[13, 37] |
ἀζώστῳ
χιτῶνι·
καὶ
ἦν
τοῦτο
|
τῆς |
δημαγωγίας
αὐτοῦ
ὑπόμνημα
καὶ
τοῖς |
[13, 9] |
Ἀττικὴ
ἑταίρα
εἶπεν
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
λέοντες
ἐν
Ἐφέσῳ
γεγόνασιν |
[13, 12] |
πλοῦν
ἐφυλάττετο
δεδιὼς
καὶ
σπεύδων
|
τῆς |
ἐξόδου
ἑαυτὸν
ῥύσασθαι.
ἐπεὶ
δὲ |
[13, 33] |
τοῦ
ὑποδήματος
τὸν
ῥυθμὸν
καὶ
|
τῆς |
ἐργασίας
αὐτοῦ
τὴν
χάριν
καὶ |
[13, 14] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἰλιάδος.
ὑπὲρ
δὲ
|
τῆς |
ἑτέρας
Τὰ
ἐν
Πύλῳ
καὶ |
[13, 1] |
αὐτῇ
τὰ
τοῦ
σώματος
μετὰ
|
τῆς |
ἡλικίας
ἀνέτρεχε·
καὶ
ἤρα
παρθενίας |
[13, 1] |
ἔβλεπε,
τοῦτο
μὲν
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
θηρείου
τροφῆς,
ἤδη
δὲ
καὶ |
[13, 1] |
~Λόγος
οὗτος
Ἀρκαδικὸς
ὑπὲρ
|
τῆς |
Ἰασίωνος
Ἀταλάντης.
ταύτην
ὁ
πατὴρ |
[13, 1] |
ὁ
ἕτερος.
καὶ
ὑπὲρ
μὲν
|
τῆς |
Ἰασίωνος
Ἀταλάντης
τοσαῦτα.
~Μυτιληναῖος
ἀνήρ, |
[13, 14] |
καὶ
Ὁρκίων
ἀφάνισιν.
ταῦτα
ὑπὲρ
|
τῆς |
Ἰλιάδος.
ὑπὲρ
δὲ
τῆς
ἑτέρας |
[13, 1] |
ἄντρον
Ἀταλάντης
ἀκοῦσαι,
ὡς
τὸ
|
τῆς |
Καλυψοῦς
τὸ
ἐν
Ὁμήρῳ;
καὶ |
[13, 24] |
ἐξοστρακίζεσθαι
πρῶτος
ἐσηγησάμενος,
αὐτὸς
ἔτυχε
|
τῆς |
καταδίκης
πρῶτος.
Ζάλευκος
ὁ
Λοκρῶν |
[13, 43] |
καθεύδοντα
ἐποίουν
αὐτόν,
εἶτα
ὑπὲρ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ἀπῃώρητο
ἑστῶσα
ἡ
Τύχη |
[13, 14] |
Κυκλώπειαν
καὶ
Νέκυιαν
καὶ
Τὰ
|
τῆς |
Κίρκης
καὶ
Νίπτρα
καὶ
Μνηστήρων |
[13, 46] |
ἐπρίατο,
καὶ
ἔτρεφε
μετὰ
πολλῆς
|
τῆς |
κομιδῆς.
αὐξηθέντος
δὲ
αὐτοῦ
ἐλάλει
|
[13, 45] |
ἐπρίατο,
καὶ
ἔτρεφε
μετὰ
πολλῆς
|
τῆς |
κομιδῆς.
αὐξηθέντος
δὲ
αὐτοῦ
ἐλάλει |
[13, 1] |
ἄρα
καὶ
τούτῳ
τιμωρὸς
ὁ
|
τῆς |
κόρης
οἰστὸς
ὁ
ἕτερος.
καὶ |
[13, 15] |
παχύτατον
γενέσθαι
τὴν
διάνοιαν
οἱ
|
τῆς |
κωμῳδίας
ποιηταὶ
Πολύδωρόν
τινα,
καὶ |
[13, 41] |
ἔφευγε
δίκην
θανάτου
ἐπανελθὼν
ἐκ
|
τῆς |
Λακωνικῆς,
ὡς
ἐπιβαλὼν
τῇ
βοιωταρχίᾳ |
[13, 38] |
εἶτα
τὴν
μέλαιναν
ἐμβάλῃ
ἀντὶ
|
τῆς |
λευκῆς
ψῆφον.
πυθόμενος
οὖν
ὅτι |
[13, 1] |
τῶν
ἑαυτῆς
μήτηρ
οὐκ
ἔμεινε,
|
τῆς |
μηδέν
οἱ
προσηκούσης
τροφὸς
ἐγένετο. |
[13, 12] |
καὶ
ἄλλα
ἔδρασε
πιστώσασθαι
τὴν
|
τῆς |
νόσου
δόξαν
βουλόμενος,
ἐν
δὲ |
[13, 1] |
οἱ
τὴν
ὅμορον
οἰκοῦντες,
μεσούσης
|
τῆς |
νυκτός,
ἐρασταὶ
θρασεῖς
καὶ
κωμασταὶ |
[13, 1] |
καὶ
ἅμα
τὸ
θηρίον
ἐκουφίσθη
|
τῆς |
ὀδύνης
καὶ
ὤρεξε
τροφὴν
τῷ |
[13, 1] |
κωμασταί,
μηδὲν
διατραπεῖσα
μηδὲ
ὑπὸ
|
τῆς |
ὄψεως
καταπτήξασα
τὸ
μὲν
τόξον |
[13, 7] |
πάντας
πλὴν
ἱερέων.
ἀφῆκε
δὲ
|
τῆς |
πράσεως
καὶ
τοὺς
τοῦ
πατρὸς |
[13, 44] |
παρέμενεν
αὐτοῖς
ἡ
φιλονεικία
ἀπὸ
|
τῆς |
πρώτης
ἡλικίας
καὶ
ἐς
ἔσχατον |
[13, 1] |
ταύτας
ἐξάψαντες
καὶ
ἀναφλέξαντες
ἐκ
|
τῆς |
πρώτης
τοῦ
πυρὸς
φαντασίας
ἐξέπληξαν |
[13, 18] |
δεδοικότα
καὶ
ὑποπτήσσοντα.
~Διονύσιος
ὁ
|
τῆς |
Σικελίας
τύραννος
τραγῳδίαν
μὲν
ἠσπάζετο |
[13, 43] |
Τιμόθεον
δὲ
οὐδενός,
κωμῳδοῦντες
ἐπὶ
|
τῆς |
σκηνῆς.
καὶ
οἱ
ζωγράφοι
δὲ |
[13, 4] |
εἶτα
συγκλιθέντα
αὐτῷ
Ἀγάθωνα
τὸν
|
τῆς |
τραγῳδίας
ποιητὴν
περιλαβὼν
κατεφίλει,
τετταράκοντα |
[13, 1] |
κατεψήφιστο
θάνατος,
οὐ
μὴν
ὑπὸ
|
τῆς |
τύχης
προυδόθη·
ὀλίγῳ
γὰρ
ὕστερον |
[13, 1] |
ἀντιβλέπειν
τὴν
ἀρχήν·
τοσαύτη
μετὰ
|
τῆς |
ὥρας
κατέλαμπεν
αἴγλη
τοὺς
ὁρῶντας. |