Livre, Chap.
[13, 16]	ὑδάτων. οὐ πόρρω δὲ καὶ	τὸ	ἀθάνατον δείκνυται πῦρ. ὁ δὲ
[13, 24]	νόμου. ἐνταῦθα ἵνα μὴ διαφθαρῇ	τὸ	ἅπαξ κεκυρωμένον, ὑπέμεινεν αὐτὸς ὁ
[13, 1]	μὲν τόξον ἐκύκλωσεν, ἀφῆκε δὲ	τὸ	βέλος καὶ ἔτυχε τοῦ πρώτου
[13, 14]	Ἑλλάδα ἐκόμισε τὴν Ὁμήρου ποίησιν·	τὸ	δὲ ἀγώγιμον τοῦτο ἐξ Ἰωνίας,
[13, 39]	στρατηγοῦ ὀνειδίσαντος αὐτῷ τινος πενίαν	τὸ	δὲ ἕτερον‘ ἔφη διὰ τί
[13, 1]	ὑπὸ μητράσι καὶ τίτθαις τρεφομένων.	τὸ	δὲ ὑπέρογκον τοῦ σώματος οὐδὲ
[13, 24]	ἑτέρων. Κλεισθένης δὲ ὁ Ἀθηναῖος	τὸ	δεῖν ἐξοστρακίζεσθαι πρῶτος ἐσηγησάμενος, αὐτὸς
[13, 41]	ἐκβιασθέντας, αὐτὸς δὲ παρελθὼν ἐς	τὸ	δικαστήριον οὐκ ἔφη βελτίονας ἔχειν
[13, 4]	μὰ Δία· οὐ γὰρ μόνον	τὸ	ἔαρ τῶν καλῶν κάλλιστον, ἀλλὰ
[13, 1]	φήμης ἠρᾶτο. φέρε δὲ καὶ	τὸ	εἶδος αὐτῆς, εἴ τι μὴ
[13, 1]	ἐπιτήδεια, συνεχῶς ἐπιρρέοντα καὶ ἐς	τὸ	ἔμβιον αὐτοῖς συμμαχόμενα. ἦν οὖν
[13, 1]	ἀκοῦσαι, ὡς τὸ τῆς Καλυψοῦς	τὸ	ἐν Ὁμήρῳ; καὶ ἦν ἐν
[13, 3]	ἐλάμβανεν, ἕως ἀπεῖπε μάτην ἀναλίσκων	τὸ	ἐπιχεόμενον. κατακλείσας δὲ τὸν τάφον,
[13, 33]	τὴν ἐσθῆτα φυλαττουσῶν, ἀετὸς καταπτάς,	τὸ	ἕτερον τῶν ὑποδημάτων ἁρπάσας, ἀπιὼν
[13, 40]	εἶπεν οὐκ ἀναιρήσεις, ὦ παῖ,	τὸ	εὕρημα τόδε; δείξας τὸν στρεπτόν·
[13, 43]	τῷ βίῳ, ὃ δὲ ἀπεκρίνατο	τὸ	θέατρον ἰδεῖν Ὀλυμπίασιν ἐπιστρεφόμενον ἐς
[13, 1]	βρέφει ἐθήλασεν αὐτό, καὶ ἅμα	τὸ	θηρίον ἐκουφίσθη τῆς ὀδύνης καὶ
[13, 1]	μηδὲ ὑπὸ τῆς ὄψεως καταπτήξασα	τὸ	μὲν τόξον ἐκύκλωσεν, ἀφῆκε δὲ
[13, 4]	τῶν καλῶν κάλλιστον, ἀλλὰ καὶ	τὸ	μετόπωρον. ~Ἐρασθῆναι πρῶτον γενναίων παιδικῶν
[13, 3]	βραχεῖα, ἔνθα ἐγέγραπτο τῷ ἀνοίξαντι	τὸ	μνῆμα καὶ μὴ ἀναπληρώσαντι τὴν
[13, 3]	τοῦ Βήλου τοῦ ἀρχαίου διασκάψας	τὸ	μνῆμα πύελον ὑελίνην εὗρεν, ἔνθα
[13, 34]	καὶ καταρώμενος ἑαυτοῦ, ὅτι ἔλαβε	τὸ	ξίφος. τελευτῶν ἥττηται τῷ φόβῳ,
[13, 1]	οὐδέπω· αὐτοὶ γὰρ ἔθεντο αὐτῇ	τὸ	ὄνομα. καὶ ἐτρέφετο ὑπ´ αὐτοῖς
[13, 23]	ἄλλος διαφοιτᾷ λόγος, βακτηρίᾳ παθὼν	τὸ	πάθος. λέγεται δὲ ὁ λόγος
[13, 1]	καὶ περὶ αὐτὰ τὰ γυμνάσια	τὸ	πᾶν σῶμα ἐκπονοῦσα. ξανθὴ δὲ
[13, 1]	οὐκ ἀπέκτεινεν, ἐλθὼν δὲ ἐπὶ	τὸ	Παρθένιον ὄρος ἔθηκε πηγῆς πλησίον·
[13, 2]	μεμπτὴν τὴν δίκην τοῦτο δὴ	τὸ	ποιητικὸν σὺν τῇ ἑαυτοῦ κεφαλῇ
[13, 26]	ὁ οὖν Διογένης φιλοπόνως κατεσκέψατο	τὸ	πραττόμενον, καὶ μειδιάσας καὶ ἑαυτοῦ
[13, 33]	ἐργασίας αὐτοῦ τὴν χάριν καὶ	τὸ	πραχθὲν ὑπὸ τοῦ ὄρνιθος προσέταξεν
[13, 1]	ἂν γένοιτο ἄνθος, ὥσπερ οὖν	τὸ	πρόσωπον αἰδεῖσθαι πεπαιδευμένης παρθένου; δύο
[13, 1]	καὶ ὑπὸ τῶν ἡλίων αὐτῇ	τὸ	πρόσωπον, καὶ ἐρυθήματι ἐῴκει ἄντικρυς.
[13, 1]	ἰδοῦσα δὲ ἐκ τοῦ ἄντρου	τὸ	πῦρ καὶ γνωρίσασα οἵτινές ποτε
[13, 16]	τὴν τεθηλυῖαν πόαν. κάεται δὲ	τὸ	πῦρ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´
[13, 16]	εὐθαλῆ καὶ πόα χλωρά· καὶ	τὸ	πῦρ πλησίον ἐνακμάζον οὐδὲν λυπεῖ
[13, 43]	Ὀλυμπίασιν ἐπιστρεφόμενον ἐς ἐμὲ ἐς	τὸ	στάδιον παριόντα. ~Τοὺς αὐτοὺς ἐπιτρόπους
[13, 27]	ἐπόρισεν ἑαυτῷ εὔκαιρον εὐθυμίαν. ~Ὅτι	τὸ	Σωκράτους σῶμα πεπίστευτο κόσμιον καὶ
[13, 1]	καὶ ἄντρον Ἀταλάντης ἀκοῦσαι, ὡς	τὸ	τῆς Καλυψοῦς τὸ ἐν Ὁμήρῳ;
[13, 30]	τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα καὶ	τὸ	τοῦ παιδὸς τετυφωμένον ἐλέγξασα. ~Ξενοκράτης
[13, 26]	ἐξένιζε, τὸν ἄνδρα ἐκτρεπόμενος διὰ	τὸ	τοῦ τρόπου ἐλεγκτικὸν καὶ ὅτι
[13, 5]	Θηβαίοις ἓν τῶν καλῶν ἐδόκει	τὸ	τῶν ὡραίων ἐρᾶν. ~Ἐν Ἡραίᾳ
[13, 1]	τὰ τούτων κρέα, ποτὸν δὲ	τὸ	ὕδωρ. στολὴν δὲ ἤσθητο ἀπράγμονα
[13, 33]	Αἴγυπτον ἀναζητεῖσθαι τὴν ἄνθρωπον, ἧς	τὸ	ὑπόδημά ἐστι· καὶ εὑρὼν γαμετὴν
[13, 33]	καὶ ἐς τὸν κόλπον ἐνέβαλε	τὸ	ὑπόδημα. ὁ δὲ Ψαμμίτιχος θαυμάσας
[13, 1]	καταλαβοῦσα τῶν ὀρῶν τῶν Ἀρκαδικῶν	τὸ	ὑψηλότατον, ἔνθα ἦν καὶ αὐλὼν
[13, 1]	βοτρύων πρὸ τοῦ ἄντρου τεθηλυῖαι	τὸ	φιλεργὸν τῆς Ἀταλάντης ἐπεδείκνυντο. ὕδατά
[13, 2]	ἔνδον, ὡς ἀποδώσων, κατέσφαξε, καὶ	τὸ	χρυσίον ἀνώρυξεν, ἀντ´ αὐτοῦ δὲ
[13, 2]	χρόνῳ δὲ ἀφικόμενος ὁ ξένος	τὸ	χρυσίον ἀπῄτει. ὃ δὲ ἐσαγαγὼν
[13, 2]	γῆν διασκάψας ὁ Μακαρεὺς κατώρυξε	τὸ	χρυσίον. χρόνῳ δὲ ἀφικόμενος ὁ
[13, 1]	ἔμβιον αὐτοῖς συμμαχόμενα. ἦν οὖν	τὸ	χωρίον χαρίτων ἀνάμεστον, καὶ σεμνότατόν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/02/2008