Livre, Chap.
[13, 33]	λουομένης ἡ τὰ παράδοξα καὶ	τὰ	ἀδόκητα φιλοῦσα ἐργάζεσθαι τύχη προυξένησεν
[13, 1]	τοῖς κυνηγεσίοις καὶ περὶ αὐτὰ	τὰ	γυμνάσια τὸ πᾶν σῶμα ἐκπονοῦσα.
[13, 1]	πιόντι, χύδην καὶ ἀφθόνως ἐπέρρει·	τὰ	δὲ αὐτὰ ταῦτα καὶ ἐς
[13, 1]	διὰ τῶν ὀρῶν, συνεκκάοντες καὶ	τὰ	δένδρα ἐπὶ τὴν παῖδα ἔσπευδον,
[13, 1]	γὰρ ὕστερον ὑπὸ κυνηγετῶν ἀφῃρημένη	τὰ	ἑαυτῆς βρέφη ἄρκτος ἧκε, σφριγώντων
[13, 1]	μνηστῆρες, σὺν ὕβρει καὶ οἴστρῳ	τὰ	ἕδνα τῶν γάμων προεκτελοῦντες. τὴν
[13, 24]	ἐπὶ μοιχείᾳ εἶτα ἔμελλε πείσεσθαι	τὰ	ἐκ τοῦ πατρῴου νόμου. ἐνταῦθα
[13, 1]	ἀρχῆς ἐπιβουλεύσαντες τῷ θηρίῳ ἐς	τὰ	ἔκγονα αὐτῆς, καὶ αὐτὰ ἕκαστα
[13, 22]	ἐμοῦντα, τοὺς δὲ ἄλλους ποιητὰς	τὰ	ἐμημεσμένα ἀρυτομένους. ~Λυκοῦργος ὁ Λακεδαιμόνιος
[13, 15]	καὶ ἄλλον Κοικυλίωνα ὄνομα, ὅσπερ	τὰ	κύματα ἠρίθμει ὑπὸ τῆς ἄγαν
[13, 9]	Λακεδαιμόνιον ἐν τῇ Ἰωνίᾳ διατρίβοντα	τὰ	Λυκούργου φασὶ νόμιμα ῥίψαντα ἐπίπονα
[13, 2]	καὶ ἐπιεικής, ἀνοσιώτατος δὲ ἀνθρώπων	τὰ	μάλιστα. ξένου δὲ ἥκοντος παρ´
[13, 14]	εἶναι πλουτίζειν ἢ πλουτεῖν. ~Ὅτι	τὰ	Ὁμήρου ἔπη πρότερον διῃρημένα ᾖδον
[13, 33]	καί ποτε αὐτῆς λουομένης ἡ	τὰ	παράδοξα καὶ τὰ ἀδόκητα φιλοῦσα
[13, 26]	ἐλεγκτικὸν καὶ ὅτι ἦν πρὸς	τὰ	πραττόμενα καὶ λεγόμενα δυσάρεστος. ἠθύμει
[13, 2]	γυναῖκα ἔκτεινεν. ἔκπυστα οὖν ἐγένετο	τὰ	τολμηθέντα ἐς πάντας, καὶ συλληφθεὶς
[13, 1]	τροφῇ. κατὰ μικρὸν δὲ αὐτῇ	τὰ	τοῦ σώματος μετὰ τῆς ἡλικίας
[13, 1]	δοραὶ τῶν τεθηραμένων, τροφὴ δὲ	τὰ	τούτων κρέα, ποτὸν δὲ τὸ
[13, 1]	οὔτε αὐλητρίδες οὔτε αὐτὰ δήπου	τὰ	τῶν μειρακίων τῶν κατὰ πόλιν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/02/2008