Livre, Chap. |
[13, 40] |
μέν,
ἄκουσον
δέ.
ᾔδει
δὲ
|
ὅτι |
ἃ
μέλλει
λέγειν
τῷ
κοινῷ |
[13, 39] |
ἔφη
διὰ
τί
οὐ
λέγεις,
|
ὅτι |
δίκαιός
εἰμι;
~Στρεπτῷ
κειμένῳ
ἐπὶ |
[13, 38] |
εὖ
μάλα
στερεὸν
παρῆλθεν,
ἐνδειξάμενος
|
ὅτι |
ἐκεῖνος
ἀπαίδευτός
ἐστι
καὶ
τοιούτους |
[13, 34] |
κατεφίλει
κλάων
καὶ
καταρώμενος
ἑαυτοῦ,
|
ὅτι |
ἔλαβε
τὸ
ξίφος.
τελευτῶν
ἥττηται |
[13, 38] |
τῶν
πολιτῶν,
δείξωμεν
οὖν‘
εἶπεν
|
ὅτι |
ζῶμεν,
καὶ
ὁρμήσας
πρὸς
τοὺς |
[13, 26] |
τὸ
τοῦ
τρόπου
ἐλεγκτικὸν
καὶ
|
ὅτι |
ἦν
πρὸς
τὰ
πραττόμενα
καὶ |
[13, 38] |
τῆς
λευκῆς
ψῆφον.
πυθόμενος
οὖν
|
ὅτι |
θάνατος
αὐτοῦ
κατεγνώσθη
ὑπὸ
τῶν |
[13, 32] |
ἐξέδωκε
τὸν
ἱκέτην.
~Φησὶ
Ξενοφῶν
|
ὅτι |
Θεοδότῃ
τῇ
ἑταίρᾳ
ἐς
λόγους |
[13, 24] |
νόθῳ
Περικλεῖ
κατελέλειπτο.
δῆλα
δὲ
|
ὅτι |
καὶ
Περικλῆς
ἐβούλετο
μὲν
ἕτερα, |
[13, 41] |
αὐτόν,
ἐπιγράψαι
μέντοι
τῇ
στήλῃ
|
ὅτι |
μὴ
βουλομένους
Θηβαίους
ἠνάγκασεν
Ἐπαμεινώνδας |
[13, 31] |
κόλπον
ἀφῆκε
τὸν
ὄρνιν,
ἐπειπὼν
|
ὅτι |
μὴ
ἐξέδωκε
τὸν
ἱκέτην.
~Φησὶ |
[13, 26] |
σὺ
δέ,
ὦ
Διόγενες,
ἄχθῃ
|
ὅτι |
μὴ
συνδειπνεῖς
Ἀθηναίοις.
καὶ
ἐπόρισεν |
[13, 34] |
φόβῳ,
καὶ
προσέταξεν
ἀποσφαγῆναι
εἰπὼν
|
ὅτι |
οὐκ
ἔστιν,
ὦ
Λέον,
σοι |
[13, 18] |
δὲ
πρὸς
τὴν
κωμῳδίαν
διέκειτο,
|
ὅτι |
οὐκ
ἦν
φιλόγελως.
~Ἔλεγεν
ὁ |
[13, 30] |
εἶναι.
~Ὀλυμπιὰς
ἡ
Ἀλεξάνδρου
πυθομένη
|
ὅτι |
πολὺν
χρόνον
ὁ
παῖς
αὐτῆς |
[13, 38] |
φασιν
ἐπιλέγειν
ταῖς
ἑαυτοῦ
πράξεσιν
|
ὅτι |
τὸν
τῶν
Διοσκόρων
ζῇ
βίον |