Livre, Chap. |
[13, 24] |
ἔτυχε
δὲ
ἑτέρων.
Κλεισθένης
δὲ
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
τὸ
δεῖν
ἐξοστρακίζεσθαι
πρῶτος |
[13, 12] |
τοῦ
Φιλίππου
διαδέξασθαι
παρεσκεύασε.
~Μέτων
|
ὁ |
ἀστρονόμος
μελλόντων
ἐπὶ
τὴν
Σικελίαν |
[13, 4] |
εὐνῇ
ὑπὸ
τοῦ
υἱοῦ.
~Ἀρχέλαος
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἑστίασιν
παρεσκεύασε
πολυτελῆ
τοῖς |
[13, 24] |
δόξαν
καὶ
τὴν
ἐλπίδα
ἐπήγαγεν·
|
ὁ |
γάρ
τοι
παῖς
ἁλοὺς
ἐπὶ |
[13, 37] |
τινες
ἐπεβούλευον
αὐτῷ.
ἃ
πυθόμενος
|
ὁ |
Γέλων,
ἐς
ἐκκλησίαν
συγκαλέσας
τοὺς |
[13, 24] |
ἃ
τοίνυν
μηδὲ
προσεδόκησε,
ταῦτα
|
ὁ |
δαίμων
αὐτῷ
παρὰ
τὴν
δόξαν |
[13, 3] |
τῇ
τῶν
παίδων
προσέτι.
~Ξέρξης
|
ὁ |
Δαρείου
παῖς
τοῦ
Βήλου
τοῦ |
[13, 1] |
οὐ
θυγατέρων
ἀλλ´
ἀρρένων
δεῖσθαι.
|
ὁ |
δὲ
ἐκθεῖναι
λαβὼν
οὐκ
ἀπέκτεινεν, |
[13, 16] |
καὶ
τὸ
ἀθάνατον
δείκνυται
πῦρ.
|
ὁ |
δὲ
καόμενος
τόπος
ἐστὶν
ὀλίγος |
[13, 2] |
ταῖς
κολάσεσι
τὴν
ψυχὴν
ἀπέρρηξεν.
|
ὁ |
δὲ
παρανόμως
σφαγεὶς
διὰ
τιμῆς |
[13, 2] |
μὲν
νεώτερος
παρέσχε
τὸν
τράχηλον,
|
ὁ |
δὲ
πρεσβύτερος
ἠμελημένην
εὑρὼν
σφαγίδα |
[13, 33] |
τὸν
κόλπον
ἐνέβαλε
τὸ
ὑπόδημα.
|
ὁ |
δὲ
Ψαμμίτιχος
θαυμάσας
τοῦ
ὑποδήματος |
[13, 1] |
ὃ
μὲν
ἔκειτο,
ἐπῄει
δὲ
|
ὁ |
δεύτερος
οὐκέτι
κωμαστικῶς
ἀλλ´
ἤδη |
[13, 26] |
καὶ
λεγόμενα
δυσάρεστος.
ἠθύμει
οὖν
|
ὁ |
Διογένης
καὶ
φύλλων
ἄκρα
ἤσθιε· |
[13, 34] |
γαμετὴν
ἠγάγετο.
~Ὅτι
τὸν
Λέοντα
|
ὁ |
Διονύσιος
μετὰ
τὴν
πρόσταξιν
τὴν |
[13, 31] |
ὄρνιν,
καὶ
διεφύλαξεν
ἀποκρύψας,
ἔστε
|
ὁ |
διώκων
ἀπῆλθεν.
ἐπεὶ
δὲ
ἠλευθέρωσεν |
[13, 45] |
τῶν
συνηλίκων,
βοῆς
γενομένης
ἰδοὺ
|
ὁ |
δράκων·
καὶ
τοὺς
μὲν
διεσκόρπισεν, |
[13, 46] |
τῶν
συνηλίκων,
βοῆς
γενομένης
ἰδοὺ
|
ὁ |
δράκων·
καὶ
τοὺς
μὲν
διεσκόρπισεν, |
[13, 45] |
ἐς
μέγιστον
δὲ
μέγεθος
ἐλθὼν
|
ὁ |
δράκων
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
ἐς |
[13, 46] |
ἐς
μέγιστον
δὲ
μέγεθος
ἐλθὼν
|
ὁ |
δράκων
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
ἐς |
[13, 24] |
τὸ
ἅπαξ
κεκυρωμένον,
ὑπέμεινεν
αὐτὸς
|
ὁ |
ἐσηγησάμενος
ὑπὲρ
τοῦ
ἑτέρου
τῶν |
[13, 31] |
τετυφωμένον
ἐλέγξασα.
~Ξενοκράτης
ὁ
Χαλκηδόνιος,
|
ὁ |
ἑταῖρος
Πλάτωνος,
τά
τε
ἄλλα |
[13, 1] |
τιμωρὸς
ὁ
τῆς
κόρης
οἰστὸς
|
ὁ |
ἕτερος.
καὶ
ὑπὲρ
μὲν
τῆς |
[13, 23] |
ἐμημεσμένα
ἀρυτομένους.
~Λυκοῦργος
ὁ
Λακεδαιμόνιος
|
ὁ |
Εὐνόμου
παῖς
δικαίους
βουληθεὶς
ἀποφῆναι |
[13, 22] |
ἀντιποιοῦνται
τοῦ
Ὁμήρου.
Γαλάτων
δὲ
|
ὁ |
ζωγράφος
ἔγραψε
τὸν
μὲν
Ὅμηρον |
[13, 40] |
ἐπὶ
τῆς
γῆς
χρυσοῦ
Περσικοῦ
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
παρεστὼς
τῷ
παιδὶ
εἶπεν |
[13, 19] |
ὅτι
οὐκ
ἦν
φιλόγελως.
~Ἔλεγεν
|
ὁ |
Κλεομένης
Λακωνικῶς
κατὰ
τὸν
ἐπιχώριον |
[13, 1] |
καὶ
Ῥοῖκος.
ἦν
δὲ
ἄρα
|
ὁ |
κῶμος
αὐτῶν
οὔτε
αὐλητρίδες
οὔτε |
[13, 14] |
ἐν
Λαέρτου.
ὀψὲ
δὲ
Λυκοῦργος
|
ὁ |
Λακεδαιμόνιος
ἀθρόαν
πρῶτος
ἐς
τὴν |
[13, 23] |
ποιητὰς
τὰ
ἐμημεσμένα
ἀρυτομένους.
~Λυκοῦργος
|
ὁ |
Λακεδαιμόνιος
ὁ
Εὐνόμου
παῖς
δικαίους |
[13, 23] |
παθὼν
τὸ
πάθος.
λέγεται
δὲ
|
ὁ |
λόγος
πρὸς
τοὺς
ἄλλα
μὲν |
[13, 24] |
ἔτυχε
τῆς
καταδίκης
πρῶτος.
Ζάλευκος
|
ὁ |
Λοκρῶν
νομοθέτης
προσέταξε
τὸν
μοιχὸν |
[13, 44] |
ἐπιτρόπους
ἔσχε
Θεμιστοκλῆς
καὶ
Ἀριστείδης
|
ὁ |
Λυσιμάχου,
καὶ
διὰ
ταῦτά
τοι |
[13, 2] |
τολμηθέντα
ἐς
πάντας,
καὶ
συλληφθεὶς
|
ὁ |
Μακαρεὺς
καὶ
στρεβλούμενος
ὡμολόγησεν
ὅσα |
[13, 2] |
τοῦ
ἀνακτόρου
τὴν
γῆν
διασκάψας
|
ὁ |
Μακαρεὺς
κατώρυξε
τὸ
χρυσίον.
χρόνῳ |
[13, 2] |
τοῦ
θεοῦ
προστάξαντος.
ἔτισεν
οὖν
|
ὁ |
Μακαρεὺς
οὐ
μεμπτὴν
τὴν
δίκην |
[13, 26] |
φαιδρότερός
τε
καὶ
ἵλεως
εἶπεν
|
ὁ |
μὲν
μῦς
οὗτος
τῆς
Ἀθηναίων |
[13, 2] |
ἔτι
καομένων
τῶν
ἐμπύρων·
καὶ
|
ὁ |
μὲν
νεώτερος
παρέσχε
τὸν
τράχηλον, |
[13, 12] |
οἱ
ἄρχοντες.
καί
μοι
δοκεῖ
|
ὁ |
Μέτων
ἄμεινον
ὑποκρίνασθαι
τὴν
μανίαν |
[13, 24] |
ἀντιδοῦναι
τὸν
ἑαυτοῦ,
ἵνα
μὴ
|
ὁ |
νεανίσκος
τυφλωθῇ
τελέως.
~Πίνδαρος
ὁ |
[13, 3] |
ὑελίνην
εὗρεν,
ἔνθα
ἦν
κείμενος
|
ὁ |
νεκρὸς
ἐν
ἐλαίῳ.
οὐ
μὴν |
[13, 2] |
τὸ
χρυσίον.
χρόνῳ
δὲ
ἀφικόμενος
|
ὁ |
ξένος
τὸ
χρυσίον
ἀπῄτει.
ὃ |
[13, 3] |
οὐκ
ἔστιν
ἄμεινον.
ἀναγνοὺς
δὲ
|
ὁ |
Ξέρξης
ἔδεισε,
καὶ
προσέταξεν
ἐπιχέαι |
[13, 28] |
Διογένην
δὲ
Μάνους;
οὗτος
δὲ
|
ὁ |
οἰκέτης
ἐς
Δελφοὺς
ἀλώμενος
ὑπὸ |
[13, 26] |
ἄρτου
θρύμμασι
μῦς
ἐχρῆτο
ἐπιφοιτῶν.
|
ὁ |
οὖν
Διογένης
φιλοπόνως
κατεσκέψατο
τὸ |
[13, 30] |
Ἀλεξάνδρου
πυθομένη
ὅτι
πολὺν
χρόνον
|
ὁ |
παῖς
αὐτῆς
ἄταφος
μένει,
βαρὺ |
[13, 45] |
ἐς
ἐρημίαν
ἀπηλάθη.
ὕστερον
δὲ
|
ὁ |
παῖς
νεανίας
γενόμενος
ἀπό
τινος |
[13, 46] |
ἐς
ἐρημίαν
ἀπηλάθη.
ὕστερον
δὲ
|
ὁ |
παῖς
νεανίας
γενόμενος
ἀπό
τινος |
[13, 12] |
τοῦ
Ἰθακησίου·
ἐκεῖνον
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
Παλαμήδης
κατεφώρασε,
τοῦτον
δὲ
Ἀθηναίων |
[13, 1] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἰασίωνος
Ἀταλάντης.
ταύτην
|
ὁ |
πατὴρ
γενομένην
ἐξέθηκεν·
ἔλεγε
γὰρ |
[13, 25] |
ἐλέγχων
δὲ
τὴν
ἀμουσίαν
αὐτῶν
|
ὁ |
Πίνδαρος
σῦν
ἐκάλει
τὴν
Κόρινναν. |
[13, 29] |
ἐκτίσας
ἀνθ´
ὧν
ἀπέδρα.
~Ἔλεγεν
|
ὁ |
Πλάτων
τὰς
ἐλπίδας
ἐγρηγορότων
ἀνθρώπων |
[13, 25] |
ὁ
νεανίσκος
τυφλωθῇ
τελέως.
~Πίνδαρος
|
ὁ |
ποιητὴς
ἀγωνιζόμενος
ἐν
Θήβαις
ἀμαθέσι |
[13, 24] |
διακαρτερήσαντα
ἐν
φυγῇ
ἀποθανεῖν.
~Λυκοῦργος
|
ὁ |
ῥήτωρ
ἔγραψε
μὴ
ἐλαύνειν
τὰς |
[13, 26] |
σῦν
ἐκάλει
τὴν
Κόρινναν.
~Διογένης
|
ὁ |
Σινωπεὺς
ἔρημος
ἦν
καὶ
μόνος |
[13, 43] |
ἔκρινάν
με
θανάτου.
~Ὅτι
Τιμόθεος
|
ὁ |
στρατηγὸς
Ἀθηναίων
πεπίστευτο
εὐτυχὴς
εἶναι· |
[13, 1] |
δὲ
ἄρα
καὶ
τούτῳ
τιμωρὸς
|
ὁ |
τῆς
κόρης
οἰστὸς
ὁ
ἕτερος. |
[13, 18] |
ἐξέβαλον
δεδοικότα
καὶ
ὑποπτήσσοντα.
~Διονύσιος
|
ὁ |
τῆς
Σικελίας
τύραννος
τραγῳδίαν
μὲν |
[13, 27] |
μόνος
οὐκ
ἐνόσησε
τὴν
ἀρχήν.
|
ὁ |
τοίνυν
τοιούτῳ
συνὼν
σώματι
τίνα |
[13, 37] |
δὲ
αἱρεῖται
τὸν
βρόχον.
~Γέλων
|
ὁ |
τῶν
Συρακοσίων
τύραννος
τὴν
τῆς |
[13, 7] |
ξένους
(ὡμήρευσε
γὰρ
παρ´
αὐτοῖς
|
ὁ |
Φίλιππος
ἔτι
παῖς
ὢν)
καὶ |
[13, 22] |
ἀτρεμεῖ
καὶ
ἔοικε
κωφῇ.
~Πτολεμαῖος
|
ὁ |
Φιλοπάτωρ
κατασκευάσας
Ὁμήρῳ
νεών,
αὐτὸν |
[13, 41] |
μετὰ
Φωκίωνος
μελλόντων
ἀποθνήσκειν
εἶπεν
|
ὁ |
Φωκίων
εἶτα
οὐκ
ἀγαπᾷς,
ὦ |
[13, 31] |
τοῦ
παιδὸς
τετυφωμένον
ἐλέγξασα.
~Ξενοκράτης
|
ὁ |
Χαλκηδόνιος,
ὁ
ἑταῖρος
Πλάτωνος,
τά |