Livre, Chap.
[13, 1]	Ἀταλάντης ἐπεδείκνυντο. ὕδατά τε διατελῆ	καὶ	ἀεὶ ῥέοντα καὶ καθαρὰ ἰδεῖν
[13, 32]	ὀρθία δὲ ἡ ἄνοδος ἐστι	καὶ	ἀήθης τοῖς πολλοῖς. ~Ῥοδῶπίν φασιν
[13, 16]	τῆς γῆς ἀνατέλλουσα τρόπον, ὃν	καὶ	αἱ πλεῖσται πηγαὶ τῶν ὑδάτων.
[13, 14]	καὶ Τὰ περὶ τὴν σχεδίαν	καὶ	Ἀλκίνου ἀπολόγους καὶ Κυκλώπειαν καὶ
[13, 12]	ὑπεκρίνατο μανίαν· καὶ πολλὰ μὲν	καὶ	ἄλλα ἔδρασε πιστώσασθαι τὴν τῆς
[13, 1]	συνανέτελλε δὲ αὐτοῖς καὶ ὑάκινθος	καὶ	ἄλλη πολλὴ χρόα ἀνθέων οὐ
[13, 15]	τῆς κωμῳδίας ποιηταὶ Πολύδωρόν τινα,	καὶ	ἄλλον Κοικυλίωνα ὄνομα, ὅσπερ τὰ
[13, 1]	ἡσθεῖσα τῷ βρέφει ἐθήλασεν αὐτό,	καὶ	ἅμα τὸ θηρίον ἐκουφίσθη τῆς
[13, 38]	βίον παρ´ ἡμέραν τεθνηκώς τε	καὶ	ἀναβιούς· εὐημερήσας γὰρ ἐν τῷ
[13, 1]	μὲν ἦσαν, καὶ ταύτας ἐξάψαντες	καὶ	ἀναφλέξαντες ἐκ τῆς πρώτης τοῦ
[13, 40]	τὸν Λακεδαιμόνιον ἔλεγέ τι ὑπεναντίον,	καὶ	ἀνέτεινεν αὐτῷ τὴν βακτηρίαν. ὃ
[13, 6]	τοῦ βίου καὶ ἀργυπνίαν ἐμποιεῖν	καὶ	ἀνιᾶσθαι παρέχειν. Ἐν δὲ Ἀχαΐᾳ
[13, 1]	σκιά. τί γὰρ ἡμᾶς λυπεῖ	καὶ	ἄντρον Ἀταλάντης ἀκοῦσαι, ὡς τὸ
[13, 37]	εἰργάσατο, καὶ τὴν ἐπιβουλὴν ἐξεκάλυψε	καὶ	ἀπεδύσατο τὴν πανοπλίαν, εἰπὼν πρὸς
[13, 2]	δὲ ἀγγελία πρὸς τὸν Μακαρέα,	καὶ	ἀπολιπὼν τὴν τελετήν, ὡς εἶχε
[13, 1]	τις εὐκόλως εἶδεν· ἀλλ´ ἀδοκήτως	καὶ	ἀπροόπτως ἐπεφάνη διώκουσα θηρίον ἢ
[13, 6]	ἕτερον ἀντίπαλον εἶναι τοῦ βίου	καὶ	ἀργυπνίαν ἐμποιεῖν καὶ ἀνιᾶσθαι παρέχειν.
[13, 14]	ναυσὶ μάχην καὶ Δολώνειάν τινα	καὶ	Ἀριστείαν Ἀγαμέμνονος καὶ Νεῶν κατάλογον
[13, 44]	~Τοὺς αὐτοὺς ἐπιτρόπους ἔσχε Θεμιστοκλῆς	καὶ	Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου, καὶ διὰ
[13, 10]	ἠγάγετο Διονύσιος, Δωρίδα τὴν Λοκρίδα	καὶ	Ἀριστομάχην τὴν Ἱππαρίνου, Δίωνος δὲ
[13, 1]	τροφὴν τῷ βρέφει. καὶ οὖν	καὶ	αὖθις ἐπαντλοῦσα τοῦ γάλακτος καὶ
[13, 1]	Ἀρκαδικῶν τὸ ὑψηλότατον, ἔνθα ἦν	καὶ	αὐλὼν κατάρρυτος καὶ μεγάλαι δρῦς,
[13, 1]	θηρίῳ ἐς τὰ ἔκγονα αὐτῆς,	καὶ	αὐτὰ ἕκαστα τῶν δρωμένων κατασκεψάμενοι,
[13, 12]	Σικελίαν πλεῖν τῶν Ἀθηναίων ἤδη	καὶ	αὐτὸς εἷς ἦν τοῦ καταλόγου.
[13, 42]	δὲ τοῖς Ἕλλησι τὴν αὐτονομίαν.	καὶ	ἀφῆκαν αὐτὸν αἰδεσθέντες οἱ δικασταί.
[13, 1]	τεκμήρασθαι καὶ καταγνῶναι πιόντι, χύδην	καὶ	ἀφθόνως ἐπέρρει· τὰ δὲ αὐτὰ
[13, 1]	δρῦς, ἔτι δὲ καὶ πεῦκαι	καὶ	βαθεῖα ἡ ἐκ τούτων σκιά.
[13, 1]	τὸν τόπον ἐν μαλακῇ φυόμενοι	καὶ	βαθείᾳ τῇ πόᾳ. συνανέτελλε δὲ
[13, 1]	κοίλῃ τῇ φάραγγι σπήλαιον ἓν	καὶ	βαθὺ πάνυ, κατὰ πρόσωπον δὲ
[13, 1]	ἧκε, σφριγώντων αὐτῇ τῶν μαζῶν	καὶ	βαρυνομένων ὑπὸ τοῦ γάλακτος. εἶτα
[13, 1]	οὔ τι που πολυπραγμοσύνῃ γυναικείᾳ	καὶ	βαφαῖς ἅμα καὶ φαρμάκοις, ἀλλ´
[13, 36]	τῷ Φιλίππῳ γενομένη) προσέπεμψε κώνειον	καὶ	βρόχον καὶ ξίφος· ἣ δὲ
[13, 1]	ἐκ τοῦ ἄντρου τὸ πῦρ	καὶ	γνωρίσασα οἵτινές ποτε ἄρα ἦσαν
[13, 1]	παρθένων τῶν τότε. ἀρρενωπὸν δὲ	καὶ	γοργὸν ἔβλεπε, τοῦτο μὲν καὶ
[13, 1]	τοῦ πυρὸς φαντασίας ἐξέπληξαν ἂν	καὶ	δῆμον, μήτι γοῦν μίαν παρθένον.
[13, 1]	ἐνεπλέκοντο οἱ κιττοὶ μαλακοῖς δένδροις	καὶ	δι´ αὐτῶν ἀνεῖρπον. κρόκοι τε
[13, 6]	ὕπνον κατάγειν εὖ μάλα βαθὺν	καὶ	διὰ ταῦτα ἡδύν, τὸν δὲ
[13, 44]	Θεμιστοκλῆς καὶ Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου,	καὶ	διὰ ταῦτά τοι καὶ συνετράφησαν
[13, 42]	δὲ Μεσσήνην δι´ ἐτῶν τριάκοντα	καὶ	διακοσίων, συντάξαι δὲ καὶ συναγαγεῖν
[13, 37]	χιτωνίσκῳ γυμνὸς τῶν ὅπλων παρέστηκα,	καὶ	δίδωμι χρῆσθαι ὅ τι βούλεσθε.
[13, 16]	καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν,	καὶ	διέλιπεν οὐδέποτε, ὡς Ἀπολλωνιάται λέγουσι,
[13, 37]	συγκαλέσας τοὺς Συρακοσίους ἐσῆλθεν ὡπλισμένος,	καὶ	διεξελθὼν ὅσα ἀγαθὰ αὐτοῖς εἰργάσατο,
[13, 31]	δὲ ἀσμένως ἐδέξατο τὸν ὄρνιν,	καὶ	διεφύλαξεν ἀποκρύψας, ἔστε ὁ διώκων
[13, 14]	ἔλεγον Τὴν ἐπὶ ναυσὶ μάχην	καὶ	Δολώνειάν τινα καὶ Ἀριστείαν Ἀγαμέμνονος
[13, 2]	ξένου δὲ ἥκοντος παρ´ αὐτὸν	καὶ	δόντος αὐτῷ παρακαταθήκην χρυσίου πλῆθος,
[13, 18]	ἠσπάζετο καὶ ἐπῄνει καὶ οὖν	καὶ	δράματα ἐξεπόνησε τραγικά, ἀλλοτρίως δὲ
[13, 26]	κατεσκέψατο τὸ πραττόμενον, καὶ μειδιάσας	καὶ	ἑαυτοῦ γενόμενος φαιδρότερός τε καὶ
[13, 37]	δίδωμι χρῆσθαι ὅ τι βούλεσθε.	καὶ	ἐθαύμασαν αὐτοῦ τὴν γνώμην οἱ
[13, 37]	τούτους εἴασε τῷ δήμῳ τιμωρήσασθαι.	καὶ	εἰκόνα αὐτοῦ οἱ Συρακόσιοι ἔστησαν
[13, 1]	καὶ γοργὸν ἔβλεπε, τοῦτο μὲν	καὶ	ἐκ τῆς θηρείου τροφῆς, ἤδη
[13, 12]	ἐγειτνία δὲ αὕτη τῇ Ποικίλῃ.	καὶ	ἐκ τούτου ἀφῆκαν αὐτὸν οἱ
[13, 5]	Λάιον, ἁρπάσαντα Χρύσιππον τὸν Πέλοπος.	καὶ	ἐκ τούτου τοῖς Θηβαίοις ἓν
[13, 1]	διαγράψωμεν· λυπεῖ δὲ οὐδέν, ἐπεὶ	καὶ	ἐκ τούτων προσγένοιτ´ ἂν λόγων
[13, 1]	τῆς θηρείου τροφῆς, ἤδη δὲ	καὶ	ἐκ τῶν ἐν τοῖς ὄρεσι
[13, 1]	μόνον αὐτὴν εἶδον, ἀλλ´ ἤδη	καὶ	ἐκ φήμης ἠρᾶτο. φέρε δὲ
[13, 15]	καὶ Κόροιβον δὲ καὶ Μελιτίδην	καὶ	ἐκείνους ἀνοήτους φασίν. ~Ἀπολλωνιάται πόλιν
[13, 33]	τῶν ὑποδημάτων ἁρπάσας, ἀπιὼν ᾤχετο·	καὶ	ἐκόμισεν ἐς Μέμφιν δικάζοντος Ψαμμιτίχου,
[13, 6]	οἶνος, ὃς τοῦ λογισμοῦ παράγει	καὶ	ἔκφρονας τοὺς Ἀρκάδας ποιεῖ, τὰς
[13, 43]	στρατηγὸς Ἀθηναίων πεπίστευτο εὐτυχὴς εἶναι·	καὶ	ἔλεγον τὴν τύχην αἰτίαν εἶναι,
[13, 16]	Ἐπιδάμνου ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ.	καὶ	ἐν τοῖς πλησίον αὐτῆς χωρίοις
[13, 1]	Ἀρτέμιδος· ἔλεγε γὰρ ζηλοῦν αὐτὴν	καὶ	ἐν τούτῳ καὶ ἐν τῷ
[13, 1]	ζηλοῦν αὐτὴν καὶ ἐν τούτῳ	καὶ	ἐν τῷ παρθένος εἶναι διὰ
[13, 1]	ὠχύρωτο. κιττοὶ δὲ αὐτὸ περιεῖρπον,	καὶ	ἐνεπλέκοντο οἱ κιττοὶ μαλακοῖς δένδροις
[13, 21]	ἐὰν δὲ ἐς Ἀπόλλωνα, ἀτρεμεῖ	καὶ	ἔοικε κωφῇ. ~Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ
[13, 1]	καὶ ἦν ἐνταῦθα ὕπαντρος πέτρα,	καὶ	ἐπέκειτο συνηρεφὴς δρυμών. καὶ τοῦ
[13, 18]	Σικελίας τύραννος τραγῳδίαν μὲν ἠσπάζετο	καὶ	ἐπῄνει καὶ οὖν καὶ δράματα
[13, 14]	κατάλογον καὶ Πατρόκλειαν καὶ Λύτρα	καὶ	Ἐπὶ Πατρόκλῳ ἆθλα καὶ Ὁρκίων
[13, 20]	Ὀλύμπῳ, τῶν δὲ ποιητῶν Ὁμήρῳ.	καὶ	ἐπὶ τούτοις ὡς λόγος τὴν
[13, 2]	μὲν οὕτως ἰδεῖν πρᾶος ἦν	καὶ	ἐπιεικής, ἀνοσιώτατος δὲ ἀνθρώπων τὰ
[13, 26]	ἄχθῃ ὅτι μὴ συνδειπνεῖς Ἀθηναίοις.	καὶ	ἐπόρισεν ἑαυτῷ εὔκαιρον εὐθυμίαν. ~Ὅτι
[13, 1]	καὶ αὖθις ἐπαντλοῦσα τοῦ γάλακτος	καὶ	ἐποχετεύουσα ἐπεὶ τῶν ἑαυτῆς μήτηρ
[13, 1]	τὰς τῶν ἀνδρῶν ὁμιλίας ἔφευγε	καὶ	ἐρημίαν ἐπόθει, καταλαβοῦσα τῶν ὀρῶν
[13, 1]	τῶν ἡλίων αὐτῇ τὸ πρόσωπον,	καὶ	ἐρυθήματι ἐῴκει ἄντικρυς. τί δὲ
[13, 1]	ἐπέρρει· τὰ δὲ αὐτὰ ταῦτα	καὶ	ἐς ἀρδείαν τοῖς δένδροις τοῖς
[13, 44]	φιλονεικία ἀπὸ τῆς πρώτης ἡλικίας	καὶ	ἐς ἔσχατον γῆρας. ~Ὅτι Διονύσιος
[13, 1]	προειρημένοις ἦν ἐπιτήδεια, συνεχῶς ἐπιρρέοντα	καὶ	ἐς τὸ ἔμβιον αὐτοῖς συμμαχόμενα.
[13, 33]	ἐκόμισεν ἐς Μέμφιν δικάζοντος Ψαμμιτίχου,	καὶ	ἐς τὸν κόλπον ἐνέβαλε τὸ
[13, 2]	σφαγεὶς διὰ τιμῆς ἦλθε δημοσίᾳ,	καὶ	ἐτάφη τοῦ θεοῦ προστάξαντος. ἔτισεν
[13, 44]	κοινῷ διδασκάλῳ. ἐστασιαζέτην δὲ ὅμως	καὶ	ἔτι παῖδες ὄντες, καὶ παρέμενεν
[13, 45]	παρ´ αὐτοῖς δράκοντα μικρὸν ἐπρίατο,	καὶ	ἔτρεφε μετὰ πολλῆς τῆς κομιδῆς.
[13, 46]	παρ´ αὐτοῖς δράκοντα μικρὸν ἐπρίατο,	καὶ	ἔτρεφε μετὰ πολλῆς τῆς κομιδῆς.
[13, 1]	γὰρ ἔθεντο αὐτῇ τὸ ὄνομα.	καὶ	ἐτρέφετο ὑπ´ αὐτοῖς ὀρείῳ τῇ
[13, 1]	ἐκύκλωσεν, ἀφῆκε δὲ τὸ βέλος	καὶ	ἔτυχε τοῦ πρώτου μάλα εὐκαίρως.
[13, 33]	ἄνθρωπον, ἧς τὸ ὑπόδημά ἐστι·	καὶ	εὑρὼν γαμετὴν ἠγάγετο. ~Ὅτι τὸν
[13, 16]	καὶ οὐκ ἐς μέγα διήκει	καὶ	ἔχει περίβολον οὐ πολύν, ὄζει
[13, 10]	ἑκατέρᾳ ἀνεπαύετο ἐν τῷ μέρει.	καὶ	ἣ μὲν ἠκολούθει στρατευομένῳ, ἣ
[13, 46]	πρὸς αὐτὸν ὡς πρὸς ἀκούοντα,	καὶ	ἤθυρε μετ´ αὐτοῦ καὶ συνεκάθευδεν
[13, 45]	πρὸς αὐτὸν ὡς πρὸς ἀκούοντα,	καὶ	ἤθυρε μετ´ αὐτοῦ καὶ συνεκάθευδεν
[13, 1]	τῆς Καλυψοῦς τὸ ἐν Ὁμήρῳ;	καὶ	ἦν ἐν κοίλῃ τῇ φάραγγι
[13, 1]	Παρθένιον ὄρος ἔθηκε πηγῆς πλησίον·	καὶ	ἦν ἐνταῦθα ὕπαντρος πέτρα, καὶ
[13, 37]	Συρακόσιοι ἔστησαν ἐν ἀζώστῳ χιτῶνι·	καὶ	ἦν τοῦτο τῆς δημαγωγίας αὐτοῦ
[13, 1]	σώματος μετὰ τῆς ἡλικίας ἀνέτρεχε·	καὶ	ἤρα παρθενίας καὶ τὰς τῶν
[13, 1]	ἑαυτοὺς εἰργάζοντο στεφάνους. συνεχῶς δὲ	καὶ	θαμινὰ ἐπικροτοῦντες τοῖς ὅπλοις διὰ
[13, 2]	ἡ μήτηρ τῆς βοῆς ἐξεπήδησε,	καὶ	θεασαμένη τὸν μὲν νεκρόν, τὸν
[13, 30]	αὐτῆς ἄταφος μένει, βαρὺ ἀναστένουσα	καὶ	θρηνοῦσα εὖ μάλα λιγέως ὦ
[13, 2]	τελετήν, ὡς εἶχε σὺν ὀργῇ	καὶ	θυμῷ ἐσεπήδησεν ἐς τὴν οἰκίαν,
[13, 26]	καὶ ἑαυτοῦ γενόμενος φαιδρότερός τε	καὶ	ἵλεως εἶπεν ὁ μὲν μῦς
[13, 30]	νῦν οὐδὲ τῶν κοινῶν δήπου	καὶ	ἴσων πᾶσιν ἀνθρώποις μετασχεῖν ἔχεις,
[13, 34]	ἐκέλευσεν ἀπάγειν, καὶ μετέγνω τρίς,	καὶ	καθ´ ἑκάστην μεταπομπὴν κατεφίλει κλάων
[13, 1]	τε διατελῆ καὶ ἀεὶ ῥέοντα	καὶ	καθαρὰ ἰδεῖν καὶ ψυχρά, ὅσον
[13, 14]	Πύλῳ καὶ Τὰ ἐν Λακεδαίμονι	καὶ	Καλυψοῦς ἄντρον καὶ Τὰ περὶ
[13, 1]	παρῆν τῇ τε ἄλλῃ πανηγυρίζειν	καὶ	κατὰ τὴν εὐωδίαν ἑστιᾶσθαι. δάφναι
[13, 1]	ψυχρά, ὅσον γε ἁψαμένῳ τεκμήρασθαι	καὶ	καταγνῶναι πιόντι, χύδην καὶ ἀφθόνως
[13, 34]	καθ´ ἑκάστην μεταπομπὴν κατεφίλει κλάων	καὶ	καταρώμενος ἑαυτοῦ, ὅτι ἔλαβε τὸ
[13, 15]	τῇ ληκύθῳ τὴν κλίμακα ἐζήτει.	καὶ	Κόροιβον δὲ καὶ Μελιτίδην καὶ
[13, 14]	τὴν σχεδίαν καὶ Ἀλκίνου ἀπολόγους	καὶ	Κυκλώπειαν καὶ Νέκυιαν καὶ Τὰ
[13, 1]	μεσούσης τῆς νυκτός, ἐρασταὶ θρασεῖς	καὶ	κωμασταὶ βαρύτατοι, ἐπεκώμασαν δύο τῶν
[13, 26]	ὅτι ἦν πρὸς τὰ πραττόμενα	καὶ	λεγόμενα δυσάρεστος. ἠθύμει οὖν ὁ
[13, 14]	καὶ Νεῶν κατάλογον καὶ Πατρόκλειαν	καὶ	Λύτρα καὶ Ἐπὶ Πατρόκλῳ ἆθλα
[13, 1]	τοῦ σώματος οὐδὲ τοῦτο εἶχε	καὶ	μάλα γε εἰκότως, ἅτε ἐν
[13, 32]	τοὺς σοὺς πάντας. ὃ δὲ	καὶ	μάλα γε εἰκότως· σὺ μὲν
[13, 1]	ἔνθα ἦν καὶ αὐλὼν κατάρρυτος	καὶ	μεγάλαι δρῦς, ἔτι δὲ καὶ
[13, 16]	δὲ τὸ πῦρ καὶ νύκτωρ	καὶ	μεθ´ ἡμέραν, καὶ διέλιπεν οὐδέποτε,
[13, 26]	Διογένης φιλοπόνως κατεσκέψατο τὸ πραττόμενον,	καὶ	μειδιάσας καὶ ἑαυτοῦ γενόμενος φαιδρότερός
[13, 15]	κλίμακα ἐζήτει. καὶ Κόροιβον δὲ	καὶ	Μελιτίδην καὶ ἐκείνους ἀνοήτους φασίν.
[13, 34]	τρὶς τοῖς δορυφόροις ἐκέλευσεν ἀπάγειν,	καὶ	μετέγνω τρίς, καὶ καθ´ ἑκάστην
[13, 16]	Λακεδαιμόνιον νόμον, Ἐπιδάμνιοι δὲ ἐπιδημεῖν	καὶ	μετοικεῖν παρεῖχον τῷ βουλομένῳ. ~Πτήσσει
[13, 3]	ἐγέγραπτο τῷ ἀνοίξαντι τὸ μνῆμα	καὶ	μὴ ἀναπληρώσαντι τὴν πύελον οὐκ
[13, 2]	ἔνδον ἀπελείφθησαν ἐν τῇ οἰκίᾳ,	καὶ	μιμούμενοι τὴν τοῦ πατρὸς ἱερουργίαν
[13, 14]	Τὰ τῆς Κίρκης καὶ Νίπτρα	καὶ	Μνηστήρων φόνον καὶ Τὰ ἐν
[13, 26]	~Διογένης ὁ Σινωπεὺς ἔρημος ἦν	καὶ	μόνος ἀπέρριπτο, καὶ οὔτε τινὰ
[13, 14]	καὶ Ἀλκίνου ἀπολόγους καὶ Κυκλώπειαν	καὶ	Νέκυιαν καὶ Τὰ τῆς Κίρκης
[13, 14]	Δολώνειάν τινα καὶ Ἀριστείαν Ἀγαμέμνονος	καὶ	Νεῶν κατάλογον καὶ Πατρόκλειαν καὶ
[13, 14]	Νέκυιαν καὶ Τὰ τῆς Κίρκης	καὶ	Νίπτρα καὶ Μνηστήρων φόνον καὶ
[13, 1]	κατὰ συνήθειαν κατά τε ἄγραν	καὶ	νομὴν τῆς ἄρκτου, τὴν Ἀταλάντην
[13, 16]	πόαν. κάεται δὲ τὸ πῦρ	καὶ	νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν, καὶ
[13, 4]	τοῦ δὲ Ἀρχελάου πυθομένου εἰ	καὶ	νῦν ἔτι ἐρώμενος αὐτῷ δοκεῖ
[13, 36]	γενομένη) προσέπεμψε κώνειον καὶ βρόχον	καὶ	ξίφος· ἣ δὲ αἱρεῖται τὸν
[13, 2]	προσῆλθον ἔτι καομένων τῶν ἐμπύρων·	καὶ	ὁ μὲν νεώτερος παρέσχε τὸν
[13, 1]	ἔτυχε τοῦ πρώτου μάλα εὐκαίρως.	καὶ	ὃ μὲν ἔκειτο, ἐπῄει δὲ
[13, 2]	ἀφίκοντο, ὃ δὲ ἔθυε μεγαλοπρεπῶς.	καὶ	ὃ μὲν περὶ τὴν βακχείαν
[13, 14]	Πεισίστρατος συναγαγὼν ἀπέφηνε τὴν Ἰλιάδα	καὶ	Ὀδύσσειαν. ~Φασὶ παχύτατον γενέσθαι τὴν
[13, 43]	οὐδενός, κωμῳδοῦντες ἐπὶ τῆς σκηνῆς.	καὶ	οἱ ζωγράφοι δὲ καθεύδοντα ἐποίουν
[13, 1]	ἄλλο τῶν ἐν ὄρει δάσος.	καὶ	οἵ ποτέ οἱ τὴν ὅμορον
[13, 27]	καὶ ταύτῃ. ἐνόσουν Ἀθηναῖοι πανδημεί,	καὶ	οἳ μὲν ἀπέθνησκον, οἳ δὲ
[13, 40]	ἄνδρας, οἵτινες τὴν αὐτὴν ἀμίδα	καὶ	οἰνοχόην ἔχουσι. Πρὸς Εὐρυβιάδην τὸν
[13, 1]	ἔσπευδον, κακοὶ μνηστῆρες, σὺν ὕβρει	καὶ	οἴστρῳ τὰ ἕδνα τῶν γάμων
[13, 14]	Λύτρα καὶ Ἐπὶ Πατρόκλῳ ἆθλα	καὶ	Ὁρκίων ἀφάνισιν. ταῦτα ὑπὲρ τῆς
[13, 38]	δείξωμεν οὖν‘ εἶπεν ὅτι ζῶμεν,	καὶ	ὁρμήσας πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους τὸν
[13, 1]	ἑορτὴν ὄψεως συντελεῖν δυναμένων, ἀλλὰ	καὶ	ὀσμαὶ ἐξ αὐτῶν τὸν ἀέρα
[13, 26]	διὰ τὸ τοῦ τρόπου ἐλεγκτικὸν	καὶ	ὅτι ἦν πρὸς τὰ πραττόμενα
[13, 31]	τά τε ἄλλα ἦν φιλοικτίρμων	καὶ	οὐ μόνον φιλάνθρωπος, ἀλλὰ καὶ
[13, 1]	ἐπεφύκει δὲ ὠκίστη τοὺς πόδας,	καὶ	οὐκ ἂν αὐτὴν διέφυγεν οὔτε
[13, 16]	δὲ καόμενος τόπος ἐστὶν ὀλίγος	καὶ	οὐκ ἐς μέγα διήκει καὶ
[13, 1]	καὶ ὤρεξε τροφὴν τῷ βρέφει.	καὶ	οὖν καὶ αὖθις ἐπαντλοῦσα τοῦ
[13, 18]	τραγῳδίαν μὲν ἠσπάζετο καὶ ἐπῄνει	καὶ	οὖν καὶ δράματα ἐξεπόνησε τραγικά,
[13, 2]	κεφαλῇ καὶ τῇ τῆς γυναικὸς	καὶ	οὖν καὶ τῇ τῶν παίδων
[13, 31]	πολλὰ τῶν ἀλόγων ζῴων ἠλέει.	καὶ	οὖν ποτε καθημένου ἐν ὑπαίθρῳ,
[13, 26]	ἔρημος ἦν καὶ μόνος ἀπέρριπτο,	καὶ	οὔτε τινὰ δι´ ἀπορίαν ὑπεδέχετο,
[13, 10]	τὴν Ἱππαρίνου, Δίωνος δὲ ἀδελφήν·	καὶ	παρ´ ἑκατέρᾳ ἀνεπαύετο ἐν τῷ
[13, 44]	ὅμως καὶ ἔτι παῖδες ὄντες,	καὶ	παρέμενεν αὐτοῖς ἡ φιλονεικία ἀπὸ
[13, 1]	τὸν ἀέρα τὸν κύκλῳ κατελάμβανον·	καὶ	παρῆν τῇ τε ἄλλῃ πανηγυρίζειν
[13, 14]	Ἀριστείαν Ἀγαμέμνονος καὶ Νεῶν κατάλογον	καὶ	Πατρόκλειαν καὶ Λύτρα καὶ Ἐπὶ
[13, 1]	εἰκότως, ἅτε ἐν τοῖς κυνηγεσίοις	καὶ	περὶ αὐτὰ τὰ γυμνάσια τὸ
[13, 16]	ὄζει δὲ θείου καὶ στυπτηρίας.	καὶ	περὶ αὐτόν ἐστι δένδρα εὐθαλῆ
[13, 24]	Περικλεῖ κατελέλειπτο. δῆλα δὲ ὅτι	καὶ	Περικλῆς ἐβούλετο μὲν ἕτερα, ἔτυχε
[13, 1]	καὶ μεγάλαι δρῦς, ἔτι δὲ	καὶ	πεῦκαι καὶ βαθεῖα ἡ ἐκ
[13, 16]	αὐτῆς χωρίοις ἄσφαλτός ἐστιν ὀρυκτὴ	καὶ	πίττα τὸν αὐτὸν ἐκ τῆς
[13, 16]	περὶ αὐτόν ἐστι δένδρα εὐθαλῆ	καὶ	πόα χλωρά· καὶ τὸ πῦρ
[13, 12]	δὲ οὐδὲν ἔπραττεν, ὑπεκρίνατο μανίαν·	καὶ	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ἔδρασε
[13, 31]	καὶ οὐ μόνον φιλάνθρωπος, ἀλλὰ	καὶ	πολλὰ τῶν ἀλόγων ζῴων ἠλέει.
[13, 34]	ξίφος. τελευτῶν ἥττηται τῷ φόβῳ,	καὶ	προσέταξεν ἀποσφαγῆναι εἰπὼν ὅτι οὐκ
[13, 3]	ἀναγνοὺς δὲ ὁ Ξέρξης ἔδεισε,	καὶ	προσέταξεν ἐπιχέαι ἔλαιον τὴν ταχίστην·
[13, 1]	τοῖς ὄρεσι γυμνασίων. κορικόν τε	καὶ	ῥαδινὸν οὐδὲν εἶχεν· οὐ γὰρ
[13, 1]	δύο τῶν Κενταύρων, Ὑλαῖός τε	καὶ	Ῥοῖκος. ἦν δὲ ἄρα ὁ
[13, 15]	ἄγαν ἀνοίας. λόγος δέ τις	καὶ	Σαννυρίωνα τοιοῦτον γενέσθαι, ὃς ἐν
[13, 1]	οὖν τὸ χωρίον χαρίτων ἀνάμεστον,	καὶ	σεμνότατόν τε ἅμα καὶ σώφρονα
[13, 12]	τύχας τὸν πλοῦν ἐφυλάττετο δεδιὼς	καὶ	σπεύδων τῆς ἐξόδου ἑαυτὸν ῥύσασθαι.
[13, 3]	ἴσως. παρέκειτο δὲ τῇ πυέλῳ	καὶ	στήλη βραχεῖα, ἔνθα ἐγέγραπτο τῷ
[13, 2]	πάντας, καὶ συλληφθεὶς ὁ Μακαρεὺς	καὶ	στρεβλούμενος ὡμολόγησεν ὅσα ἐν τῷ
[13, 16]	οὐ πολύν, ὄζει δὲ θείου	καὶ	στυπτηρίας. καὶ περὶ αὐτόν ἐστι
[13, 2]	ἐγένετο τὰ τολμηθέντα ἐς πάντας,	καὶ	συλληφθεὶς ὁ Μακαρεὺς καὶ στρεβλούμενος
[13, 1]	δὲ εἶχεν ἐκπληκτικά, κάλλος ἄμαχον,	καὶ	σὺν τούτῳ καὶ φοβεῖν ἐδύνατο.
[13, 42]	τριάκοντα καὶ διακοσίων, συντάξαι δὲ	καὶ	συναγαγεῖν ἐς ταὐτὸν Ἀρκάδας, ἀποδοῦναι
[13, 45]	ἀκούοντα, καὶ ἤθυρε μετ´ αὐτοῦ	καὶ	συνεκάθευδεν αὐτῷ. ἐς μέγιστον δὲ
[13, 46]	ἀκούοντα, καὶ ἤθυρε μετ´ αὐτοῦ	καὶ	συνεκάθευδεν αὐτῷ. ἐς μέγιστον δὲ
[13, 44]	διὰ ταῦτά τοι καὶ συνετράφησαν	καὶ	συνεπαιδεύθησαν κοινῷ διδασκάλῳ. ἐστασιαζέτην δὲ
[13, 44]	Λυσιμάχου, καὶ διὰ ταῦτά τοι	καὶ	συνετράφησαν καὶ συνεπαιδεύθησαν κοινῷ διδασκάλῳ.
[13, 38]	μητρί· δέδοικα γὰρ μὴ ἀγνοήσασα	καὶ	σφαλεῖσα τοῦ ἀληθοῦς εἶτα τὴν
[13, 1]	ἀνάμεστον, καὶ σεμνότατόν τε ἅμα	καὶ	σώφρονα παρθενῶνα ἐδείκνυεν. ἦν δὲ
[13, 27]	τὸ Σωκράτους σῶμα πεπίστευτο κόσμιον	καὶ	σωφροσύνης ἐγκρατὲς γεγονέναι καὶ ταύτῃ.
[13, 33]	αὐτῆς λουομένης ἡ τὰ παράδοξα	καὶ	τὰ ἀδόκητα φιλοῦσα ἐργάζεσθαι τύχη
[13, 1]	ὅπλοις διὰ τῶν ὀρῶν, συνεκκάοντες	καὶ	τὰ δένδρα ἐπὶ τὴν παῖδα
[13, 14]	καὶ Νίπτρα καὶ Μνηστήρων φόνον	καὶ	Τὰ ἐν ἀγρῷ καὶ Τὰ
[13, 14]	φόνον καὶ Τὰ ἐν ἀγρῷ	καὶ	Τὰ ἐν Λαέρτου. ὀψὲ δὲ
[13, 14]	τῆς ἑτέρας Τὰ ἐν Πύλῳ	καὶ	Τὰ ἐν Λακεδαίμονι καὶ Καλυψοῦς
[13, 14]	ἐν Λακεδαίμονι καὶ Καλυψοῦς ἄντρον	καὶ	Τὰ περὶ τὴν σχεδίαν καὶ
[13, 14]	ἀπολόγους καὶ Κυκλώπειαν καὶ Νέκυιαν	καὶ	Τὰ τῆς Κίρκης καὶ Νίπτρα
[13, 30]	γῆς τε ἅμα καὶ ταφῆς·	καὶ	τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα καὶ
[13, 1]	ἡλικίας ἀνέτρεχε· καὶ ἤρα παρθενίας	καὶ	τὰς τῶν ἀνδρῶν ὁμιλίας ἔφευγε
[13, 1]	πόλιν, ἀλλὰ πεῦκαι μὲν ἦσαν,	καὶ	ταύτας ἐξάψαντες καὶ ἀναφλέξαντες ἐκ
[13, 27]	κόσμιον καὶ σωφροσύνης ἐγκρατὲς γεγονέναι	καὶ	ταύτῃ. ἐνόσουν Ἀθηναῖοι πανδημεί, καὶ
[13, 30]	μετασχεῖν ἔχεις, γῆς τε ἅμα	καὶ	ταφῆς· καὶ τὰς ἑαυτῆς τύχας
[13, 1]	προσγένοιτ´ ἂν λόγων τε ἐμπειρία	καὶ	τέχνη. μέγεθος μὲν γὰρ ἔτι
[13, 32]	Σωκράτης, καλλίστῃ γυναικὶ οὔσῃ. ἀλλὰ	καὶ	τῇ Καλλιστοῖ ἦλθεν ἐς λόγους,
[13, 2]	ποιητικὸν σὺν τῇ ἑαυτοῦ κεφαλῇ	καὶ	τῇ τῆς γυναικὸς καὶ οὖν
[13, 2]	τῇ τῆς γυναικὸς καὶ οὖν	καὶ	τῇ τῶν παίδων προσέτι. ~Ξέρξης
[13, 37]	τοὺς ἐπιβουλεύοντας παρέδοσαν αὐτῷ κολάσαι	καὶ	τὴν ἀρχὴν ἔδωκαν. ὃ δὲ
[13, 24]	δαίμων αὐτῷ παρὰ τὴν δόξαν	καὶ	τὴν ἐλπίδα ἐπήγαγεν· ὁ γάρ
[13, 37]	διεξελθὼν ὅσα ἀγαθὰ αὐτοῖς εἰργάσατο,	καὶ	τὴν ἐπιβουλὴν ἐξεκάλυψε καὶ ἀπεδύσατο
[13, 24]	ψηφίσματι ἠπείθησεν ἡ τούτου γυνή,	καὶ	τὴν ζημίαν ἐξέτισε καταδικασθεῖσα. Καὶ
[13, 7]	τοὺς ἐγγόνους τοὺς τοῦ Πινδάρου,	καὶ	τὴν οἰκίαν αὐτοῦ μόνην εἴασεν
[13, 12]	δόξαν βουλόμενος, ἐν δὲ τοῖς	καὶ	τὴν συνοικίαν τὴν αὑτοῦ κατέπρησεν·
[13, 33]	θαυμάσας τοῦ ὑποδήματος τὸν ῥυθμὸν	καὶ	τῆς ἐργασίας αὐτοῦ τὴν χάριν
[13, 1]	οὐδὲ ἦν τῶν ὑπὸ μητράσι	καὶ	τίτθαις τρεφομένων. τὸ δὲ ὑπέρογκον
[13, 16]	τῶν ὑδάτων. οὐ πόρρω δὲ	καὶ	τὸ ἀθάνατον δείκνυται πῦρ. ὁ
[13, 1]	ἐκ φήμης ἠρᾶτο. φέρε δὲ	καὶ	τὸ εἶδος αὐτῆς, εἴ τι
[13, 4]	ἔαρ τῶν καλῶν κάλλιστον, ἀλλὰ	καὶ	τὸ μετόπωρον. ~Ἐρασθῆναι πρῶτον γενναίων
[13, 33]	τῆς ἐργασίας αὐτοῦ τὴν χάριν	καὶ	τὸ πραχθὲν ὑπὸ τοῦ ὄρνιθος
[13, 16]	δένδρα εὐθαλῆ καὶ πόα χλωρά·	καὶ	τὸ πῦρ πλησίον ἐνακμάζον οὐδὲν
[13, 30]	καὶ τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα	καὶ	τὸ τοῦ παιδὸς τετυφωμένον ἐλέγξασα.
[13, 2]	ἐσαγαγὼν ἔνδον, ὡς ἀποδώσων, κατέσφαξε,	καὶ	τὸ χρυσίον ἀνώρυξεν, ἀντ´ αὐτοῦ
[13, 1]	ὕδωρ. στολὴν δὲ ἤσθητο ἀπράγμονα	καὶ	τοιαύτην, οἵαν μὴ ἀπᾴδειν τῆς
[13, 38]	ἐνδειξάμενος ὅτι ἐκεῖνος ἀπαίδευτός ἐστι	καὶ	τοιούτους ἀποφαίνει τοὺς παῖδας. Οὗτος
[13, 37]	τοῦτο τῆς δημαγωγίας αὐτοῦ ὑπόμνημα	καὶ	τοῖς ἐς τὸν μετὰ ταῦτα
[13, 2]	ὥσπερ τοὺς ἀνθρώπους, λανθάνειν οὕτω	καὶ	τὸν θεόν. πλὴν οὐκ ἀπήντησε
[13, 6]	δύο γένη φασὶν οἴνων γίνεσθαι·	καὶ	τὸν μὲν ἕτερον πινόμενον ἐς
[13, 1]	πέτρα, καὶ ἐπέκειτο συνηρεφὴς δρυμών.	καὶ	τοῦ μὲν βρέφους κατεψήφιστο θάνατος,
[13, 7]	δὲ τούτων ἀφῆκεν. ἐτίμησε δὲ	καὶ	τοὺς ἐγγόνους τοὺς τοῦ Πινδάρου,
[13, 37]	γνώμην οἱ Συρακόσιοι, οἳ δὲ	καὶ	τοὺς ἐπιβουλεύοντας παρέδοσαν αὐτῷ κολάσαι
[13, 45]	βοῆς γενομένης ἰδοὺ ὁ δράκων·	καὶ	τοὺς μὲν διεσκόρπισεν, οὓς δὲ
[13, 46]	βοῆς γενομένης ἰδοὺ ὁ δράκων·	καὶ	τοὺς μὲν διεσκόρπισεν, οὓς δὲ
[13, 7]	ὁ Φίλιππος ἔτι παῖς ὢν)	καὶ	τοὺς συγγενεῖς δὲ τούτων ἀφῆκεν.
[13, 7]	ἱερέων. ἀφῆκε δὲ τῆς πράσεως	καὶ	τοὺς τοῦ πατρὸς ξένους (ὡμήρευσε
[13, 30]	σὺ μὲν οὐρανοῦ μετασχεῖν βουλόμενος	καὶ	τοῦτο σπεύδων, νῦν οὐδὲ τῶν
[13, 37]	τὴν ἀρχὴν ἔδωκαν. ὃ δὲ	καὶ	τούτους εἴασε τῷ δήμῳ τιμωρήσασθαι.
[13, 1]	τὴν ὁρμήν. ἀπήντησε δὲ ἄρα	καὶ	τούτῳ τιμωρὸς ὁ τῆς κόρης
[13, 2]	θυμῷ ἐσεπήδησεν ἐς τὴν οἰκίαν,	καὶ	τῷ θύρσῳ ᾧ κατεῖχε τὴν
[13, 1]	ἦν ἐντυχεῖν τά τε ἄλλα	καὶ	τῷ σπανίῳ. οὐ γὰρ ἂν
[13, 33]	τοῦ κάλλους ἄξια. λουομένης γὰρ	καὶ	τῶν θεραπαινίδων τὴν ἐσθῆτα φυλαττουσῶν,
[13, 1]	τῇ πόᾳ. συνανέτελλε δὲ αὐτοῖς	καὶ	ὑάκινθος καὶ ἄλλη πολλὴ χρόα
[13, 1]	τῆς κόρης οἰστὸς ὁ ἕτερος.	καὶ	ὑπὲρ μὲν τῆς Ἰασίωνος Ἀταλάντης
[13, 1]	ἔργον ἡ χρόα. πεφοίνικτο δὲ	καὶ	ὑπὸ τῶν ἡλίων αὐτῇ τὸ
[13, 17]	οἱ Ἀθηναῖοι δακρύσαντες ἐξέβαλον δεδοικότα	καὶ	ὑποπτήσσοντα. ~Διονύσιος ὁ τῆς Σικελίας
[13, 1]	πολυπραγμοσύνῃ γυναικείᾳ καὶ βαφαῖς ἅμα	καὶ	φαρμάκοις, ἀλλ´ ἦν φύσεως ἔργον
[13, 1]	κάλλος ἄμαχον, καὶ σὺν τούτῳ	καὶ	φοβεῖν ἐδύνατο. οὐδεὶς ἂν ἰδὼν
[13, 26]	δυσάρεστος. ἠθύμει οὖν ὁ Διογένης	καὶ	φύλλων ἄκρα ἤσθιε· ταῦτα γάρ
[13, 1]	ἀεὶ ῥέοντα καὶ καθαρὰ ἰδεῖν	καὶ	ψυχρά, ὅσον γε ἁψαμένῳ τεκμήρασθαι
[13, 2]	αὐτοῦ δὲ τὸν ξένον κατέθετο·	καὶ	ᾤετο, ὥσπερ τοὺς ἀνθρώπους, λανθάνειν
[13, 1]	τὸ θηρίον ἐκουφίσθη τῆς ὀδύνης	καὶ	ὤρεξε τροφὴν τῷ βρέφει. καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/02/2008