Livre, Chap.
[7, 55]	λόγων· Εἰ δέ τινες ὑμῶν,	ὦ	βουλευταί, λέγων, ταράττονται δοκοῦντες ἔθος
[7, 45]	καὶ τὰ μὲν ἤδη πεπονθότες,	ὦ	βουλή, δεινά, τὰ δ´ εἰ
[7, 48]	ὑμῶν κινδύνοις τὸ σῶμα τοὐμόν,	ὦ	βουλή, καὶ καθωσίωται τοῖς ὑπὲρ
[7, 52]	ἄλλα περὶ τῶν δικαίων εἶχον,	ὦ	βουλή, λέγειν, ἀλλὰ καὶ ταῦθ´
[7, 41]	ἀνομοθετήτῳ φύσεως δικαίῳ τόδε ἀξιοῦμεν,	ὦ	βουλή, μήτε πλέον ἔχειν ὑμῶν
[7, 55]	βίᾳ καταληφθεὶς δικαιοῦται. ὑμῖν δ´,	ὦ	βουλή, μονάρχου μὲν ἐξουσίας, ἵνα
[7, 41]	τοῦ δικαίου πρῶτον. ὑμεῖς δή,	ὦ	βουλή, ὅτε τοὺς βασιλεῖς ἀπηλλάξατε
[7, 22]	καὶ τοῦτ´ οὐ πρώτοις ἡμῖν,	ὦ	βουλή, οὐδὲ μόνοις ἐξεγένετο παθεῖν,
[7, 43]	ἐγκαλεῖν. ~Ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖτε,	ὦ	βουλή, περὶ μὲν τὰς διαλύσεις
[7, 57]	ὁ Μάρκιος εἶπεν· Οἷος μέν,	ὦ	βουλή, πρὸς τὰ κοινὰ ἐγὼ
[7, 45]	δίκην αὐτὸν ἴσην καὶ νόμιμον,	ὦ	βουλή, προσκαλούμενοι, περὶ ἣν ἅπασα
[7, 52]	κύριος. δίκαιον δὲ φύσεως ἀνομοθέτητον,	ὦ	βουλή, πῶς ἂν εἴη τοῦτο·
[7, 51]	ἡλικίας. ~Ταύτας ὑμῖν ὁ δῆμος,	ὦ	βουλή, τὰς καλὰς ἀμοιβὰς ἀνθ´
[7, 40]	λόγοις. ~Οὐ λανθάνει μὲν ἡμᾶς,	ὦ	βουλή, τὸ συμβησόμενον, ὅτι δι´
[7, 48]	λοιποὶ ἀπέστησαν, ἠναντιούμην· ὑμᾶς δ´,	ὦ	βουλή, τοὺς ἐπὶ τὰ κρείττω
[7, 22]	καὶ νῦν τυραννικὴν ἐξουσίαν περιβαλλόμενος,	ὦ	βουλή, τῷ νεωστὶ κυρωθέντι νόμῳ
[7, 46]	καὶ οὐκ ἀπόχρη σοι ταῦτ´,	ὦ	γενναῖε, ἀλλ´ ὥσπερ τι καλὸν
[7, 34]	ἀπολογῇ πρὸς τοὺς σαυτοῦ πολίτας,	ὦ	γενναῖε, περὶ ὧν εἶπας ἐν
[7, 46]	ἀσφαλῶς. οὐχ οὕτως ἔχει τἀληθές,	ὦ	γνώμης ἁμαρτάνοντες τῆς ἀρίστης· διδάσκαλον
[7, 53]	δὲ τἀναντία ἡμᾶς ἐγίγνωσκες ἐπιτηδεύοντας,	ὦ	Δέκιε, ἀνόσια μὲν φρονοῦντας περὶ
[7, 53]	τῆς πανταχόθεν ἐπικουρίας περιέχεσθαι, ὑπομενοῦμεν,	ὦ	Δέκιε, καὶ θεράποντας εἰς ἐλευθερίαν
[7, 52]	ἐστὶ νόμιμον. εἰ μὴ ἄρα,	ὦ	Δέκιε, ὁ μὲν δῆμος ἴσος
[7, 38]	καὶ ἔλεξε Μηνύκιος τοιάδε· Ἡμῖν,	ὦ	δήμαρχοι, δοκεῖ χρῆναι τὴν στάσιν
[7, 16]	ἔχετε ἰσχύν. καὶ ὑμεῖς γ´,	ὦ	δήμαρχοι, παραχωρήσατε αὐτοῖς τῆς ἀγορᾶς
[7, 61]	ὁ Μηνύκιος εἶπεν· Ἐπειδὴ πάντως,	ὦ	δήμαρχοι, ψῆφον ἐπενεχθῆναι περὶ τοῦ
[7, 30]	ἀληθεῖς ἐρῶ τοὺς λόγους. ὑμεῖς,	ὦ	δημόται, διαλλαττόμενοι πρὸς τὴν βουλὴν
[7, 31]	πάσχοντας ἀνέχεσθαι δικαιοῦτε; πολιτικά γ´,	ὦ	δημόται, καὶ μέτρια ὑμῶν τὰ
[7, 29]	δι´ αἰτίας. ἀδικεῖτε γὰρ ἡμᾶς,	ὦ	δημόται, καὶ μηθὲν ἀχθεσθῆτε ἀκούοντες,
[7, 28]	σιτοδείας ἀπολογία πάνυ βραχεῖά ἐστιν,	ὦ	δημόται, καὶ οὐκ ἄλλους τινὰς
[7, 16]	ὁ Βροῦτος ὑποτυχών· Νικῶμεν, ἔφησεν,	ὦ	δημόται, καὶ παρακεχώρηται ἡμῖν ὑπὸ
[7, 63]	ἠξίωσε σφετερίσασθαι τὰ κοινὰ ἡμῶν,	ὦ	δημόται, λάφυρα, πέρυσι καὶ οὐ
[7, 52]	ταῦτα περὶ τῆς βουλῆς ὑμᾶς,	ὦ	δημόται, σκοπεῖν, ᾗ τιμὰς καὶ
[7, 32]	γὰρ οὐ μικρά, εὖ ἴστε,	ὦ	δημόται, τοιαύτης ἀποστερήσαντες ἀρετῆς τὴν
[7, 63]	σιωπὴν γενέσθαι κελεύσας ἔλεξεν· Ἐπειδή,	ὦ	δημόται, τῶν ἐν τῇ βουλῇ
[7, 36]	τὰ φονικὰ καὶ βίαια ἔργα,	ὦ	δημόται, ὡς ἑνὸς ἀνδρὸς αὐθάδους
[7, 53]	ὑμῖν. μηθενὸς δὲ τούτων δεήσειεν,	ὦ	Ζεῦ καὶ θεοὶ πάντες οἱ
[7, 46]	τοσαύτην πόλιν ἐπιτροπευούσῃ καλῶς εἶχεν,	ὦ	Μάρκιε, δικαστὴν τὸν δῆμον ὑπὲρ
[7, 63]	ἄλλην τερατείαν πρὸς ταῦτα λέγε,	ὦ	Μάρκιε· παραδίδωμι γὰρ ἤδη σοὶ
[7, 22]	ὁ δῆμος ἐποιήσατο τὴν ἀπόστασιν,	ὦ	πατέρες, ἀλλὰ πονηρᾷ ἐλπίδι ἐπαρθεὶς
[7, 44]	μοῖραν. τοιούτων ὑμῖν δυσσεβημάτων εἰσηγητής,	ὦ	πατέρες, ἐγένετο, καὶ τοιαῦτα δημηγορεῖν
[7, 46]	οὐ νεμεσᾶτε αὐτῷ τῆς ὑπερηφανίας,	ὦ	πατέρες, εἰ τηλικούτων αὑτὸν ἀξιοῖ
[7, 41]	μεῖον ἔχειν τῶν δικαίων ἀποδοίητε,	ὦ	πατέρες, εἰ τοὺς ἐπιχειροῦντας εἰς
[7, 43]	ὑπὸ τοῦδε τοῦ ἀνδρός, μάθετε,	ὦ	πατέρες, μᾶλλον δ´ ἀναμνήσθητε· οὐδὲν
[7, 44]	τότε ὑπὸ τούτου ἀξιωθέντων, ἀναμνήσθητε,	ὦ	πατέρες, ὅτ´ ἀπέφαινε καλὸν εἶναι
[7, 45]	ἐκείνων σεαυτὸν ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον,	ὦ	πονηρέ, καὶ ποίησον ἤδη ποτὲ
[7, 36]	εὐπρεπῆ προβάλλονταί τινες τὸν νόμον,	ᾧ	βοηθοῦντες αὐτὸν ἀφαιροῦνται τῆς κολάσεως,
[7, 22]	τὰς διαλλαγὰς αὐτοῦ πλεονεκτήματα ὁρῶντας·	ᾧ	γ´ οὐκ ἀπέχρησε διαφθείραντι τὴν
[7, 52]	περὶ τῶν δικαστηρίων τῶν δημοτικῶν,	ᾧ	Δέκιος ἐκρατύνατο μάλιστα, οὐ καθ´
[7, 24]	γ´ ἄρχεσθαι μέλλετε σωφρονεῖν, ἐν	ᾧ	κεκάκωται αὐτῶν τὸ πλεῖστον μέρος
[7, 1]	τὸν δὲ μεταξὺ χρόνον, ἐν	ᾧ	ὁ πᾶς ἐπιτελεῖται σπόρος ὡραῖος,
[7, 1]	ἐν ταῖς ὡρογραφίαις τοῦτο καταχωρίσας,	ᾧ	πάντες ἠκολούθησαν οἱ λοιποί, τοσοῦτο
[7, 52]	ὁ νόμος οὗτος ἐτέθη· ἐν	ᾧ	παντὶ Δέκιος οὐκ ἂν ἔχοι
[7, 72]	ἔξω τοῦ Ἑλληνικοῦ φῦλον ἕτερον,	ᾧ	πάτριά ἐστι ταῦτα τὰ ἱερά,
[7, 10]	ἔμελλον αὐλίζεσθαι νύκτα οἱ φυγάδες.	ᾧ	πιστεῦσαι προαχθεὶς ὁ τύραννος αἰτοῦντι
[7, 73]	ἀρχαῖον ὂν ἐπιτήδευμα καὶ ἡρωικόν,	ᾧ	ποιεῖ τοὺς Ἕλληνας Ὅμηρος ἐν
[7, 4]	πρὸ τῆς πόλεως χωρίον, ἐν	ᾧ	συνέμισγον ἀλλήλοις, αὐλὼν στενὸς ὄρεσι
[7, 44]	ὀργάς, καὶ παρῄνει νῦν, ἐν	ᾧ	τετρύχωταί θ´ ὑπ´ ἀχρηματίας καὶ
[7, 10]	ἄξειν ἐπὶ τὸν τόπον, ἐν	ᾧ	τὴν ἐπιοῦσαν ἔμελλον αὐλίζεσθαι νύκτα
[7, 72]	καὶ τιθέντας ἐπὶ τὸ πῦρ	ὧδε	γράφων· Ἀλλ´ ὅ γ´ ἀπαρχόμενος
[7, 72]	ἠιθέων τε καὶ παρθένων χορὸν	ὧδε	εἴρηκεν· Ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλε
[7, 30]	πρὸς τὴν βουλὴν ἀποχρῆν ὑμῖν	ᾤεσθε	τῶν δανείων ἀφεῖσθαι, καὶ βοηθείας
[7, 40]	ἐξουσίαν ἔχοντα ἡμῖν, ὃς οὐκ	ᾤετο	δεῖν, ἃ δίδωσιν ἡμῖν ὁ
[7, 44]	πατέρες, ἐγένετο, καὶ τοιαῦτα δημηγορεῖν	ᾤετο	δεῖν. ~Καὶ οὐχὶ λέγειν μὲν
[7, 52]	καὶ γὰρ τοῦτο Δέκιος ὑμᾶς	ᾤετο	δεῖν σκοπεῖν· τοῖς μὲν δημόταις,
[7, 5]	μακροῦ λιμῷ τὴν πόλιν αἱρήσειν	ᾤετο.	ταύτης τῆς πρεσβείας ἀφικομένης οἱ
[7, 36]	γίνεσθαι χρὴ καὶ ἐπὶ κεφαλὴν	ὠθεῖσθαι	οὔτ´ ἄρχοντας πολέμου οὔτ´ ἀμυνομένους·
[7, 35]	δὲ λόγων ὕβρις παρ´ ἀμφοῖν,	ὠθισμοί	τε καὶ χειρῶν ἐπιβολαί. κατελήφθη
[7, 55]	ἰδίοις ἤθεσι κατείργεται. μοναρχία μὲν	ὠμὴ	καὶ αὐθάδης γενηθεῖσα καὶ τυραννικὰ
[7, 48]	πράγματα ὑμῖν κεχώρηκεν, ἀλλ´ ὡς	ᾤμην,	καὶ περιεστήκασιν αἱ χάριτες ὑμῖν
[7, 72]	αὐτῆς ποιεῖ θυσίας· ὁ δ´	ὠμοθετεῖτο	συβώτης, Πάντοθεν ἀρχόμενος μελέων ἐς
[7, 72]	τε. φάνεν δέ οἱ εὐρέες	ὦμοι	Στήθεά τε στιβαροί τε βραχίονες.
[7, 72]	αἱ τῶν θεῶν εἰκόνες ἐπόμπευον	ὤμοις	ὑπ´ ἀνδρῶν φερόμεναι, μορφάς θ´
[7, 4]	καὶ τῆς νίκης οὗτοι μάλιστα	ὡμολογοῦντο	αἴτιοι γενέσθαι, ὑπὲρ ἅπαντας δὲ
[7, 45]	πάνυ χρόνῳ διελθεῖν ῥᾴδιον, οὐδὲν	ὠμὸν	οὐδ´ ὑπερήφανον ἐξήνεγκαν τέλος καθ´
[7, 50]	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἀπογόνων	ὠμόσατε.	τί οὖν ἐποίησε καὶ τούτου
[7, 9]	λωβησάμενος καὶ οὔτ´ ἀσελγείας οὔτ´	ὠμότητος	οὐδεμιᾶς ἀποσχόμενος, ὅτ´ ἀσφαλῶς κατέχειν
[7, 69]	τὰ στέρνα τε καὶ τοὺς	ὤμους	καὶ μέχρι τῶν καρπῶν διήκοντι
[7, 35]	καὶ διαταραττόμενος εὐλαβείας τε μεστὸς	ὤν,	μὴ προσαναγκάσῃ τοὺς διαφόρους τοῖς
[7, 35]	ἐφ´ οἷς ἔκρινεν οὐ δυνατὸς	ὤν,	πολὺς ἐν τῷ σκοπεῖν, ὅ
[7, 72]	μαρτύρων ἀξιοπιστότατός τε καὶ ἀρχαιότατος	ὢν	ζωννυμένους τοὺς ἥρωας ποιῶν. τὴν
[7, 9]	κατέχειν ὑπελάμβανε τὴν τυραννίδα, γηραιὸς	ὢν	ἤδη δίκας ἔτισεν οὐ μεμπτὰς
[7, 2]	εἴθ´ ὅτι θηλυδρίας ἐγένετο παῖς	ὢν	καὶ τὰ γυναιξὶν ἁρμόττοντα ἔπασχεν,
[7, 11]	κατὰ πόλιν ὄχλος ἐν πότοις	ὢν	καὶ ταῖς ἄλλαις εὐπαθείαις. τοῦτο
[7, 63]	ὑμῶν κατέλυσε νόμον αὐτὸς ἰδιώτης	ὢν	μάθετε. ἴστε δήπου πάντες, ὅτι
[7, 1]	Σικελίαν ἀπεστάλησαν, Οὐαλέριος μὲν υἱὸς	ὢν	Ποπλικόλα, Γεγάνιος δὲ θατέρου τῶν
[7, 5]	καὶ πονηροτάτους τῶν δημοτικῶν, ἐξ	ὧν	ἀεί τινας ὑπώπτευον νεωτερισμούς, ἐκ
[7, 66]	δεῖν ἀπαγγέλλειν τοὺς λόγους, δι´	ὧν	αἱ παράδοξοι καὶ θαυμασταὶ πράξεις
[7, 56]	δικαστηρίων μεταδίδοτε, καὶ μάλισθ´ ὑπὲρ	ὧν	ἄν τις αἰτίαν ἔχῃ τὴν
[7, 41]	μηδὲν ἀδικεῖσθαι καὶ τὸ δίκας	ὧν	ἄν τις πάθῃ προσηκούσας λαμβάνειν
[7, 30]	καθ´ ἕνα ἕκαστον ἡμῶν, περὶ	ὧν	ἂν εἴπωμεν ἐν τῇ βουλῇ,
[7, 28]	καὶ οὐκ ἄλλους τινὰς παρεξόμεθα	ὧν	ἂν λέγωμεν ἢ ὑμᾶς μάρτυρας.
[7, 41]	δὴ προφερόμενοι τὸν νόμον, ὑπὲρ	ὧν	ἅπαντες ἀδικεῖσθαί τε καὶ κατισχύεσθαι
[7, 72]	τε τὰ θυμιατήρια κομίζοντες, ἐφ´	ὧν	ἀρώματα καὶ λιβανωτὸς παρ´ ὅλην
[7, 1]	ἀποστάσει καὶ κτηνῶν ὀλέθρῳ, μεθ´	ὧν	αὐτὴν ἔμελλον ἐργάζεσθαι κεκακωμένην, ἀφορμῆς
[7, 28]	οἱ δημαγωγοὶ διαβάλλουσιν, ἀλλ´ ἐξ	ὧν	αὐτοὶ ἴστε, τὸν λιμὸν ἡγούμενοι
[7, 61]	τὰς πίστεις φέρετε. λόγων δ´,	ὧν	αὐτὸν αἰτιᾶσθε κατὰ τοῦ δήμου
[7, 71]	ἤκουσε μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ	ὧν	αὐτὸς ἔγνω παρεχόμενος. Ταύτην δὴ
[7, 41]	προβουλεύματος ἐνταῦθ´ οὐκ ἔδει. περὶ	ὧν	γὰρ οὐκ εἰσὶ νόμοι, περὶ
[7, 8]	πολέμια μακρῷ τῶν ἄλλων ἀμείνους.	ὧν	δ´ ἀπέκτεινεν ἀνδρῶν τὰς εἰκόνας
[7, 30]	τῆς βουλῆς φιλανθρώπων μηδενὸς ἀφίστασθαι,	ὧν	δ´ οὐκ ἠξιώσατε διαλυόμενοι τὴν
[7, 48]	νυνὶ γενησόμενον ὁρῶν ἐάσω. ἐξ	ὧν	δὲ τά τε παρελθόντα ἐπανορθωσόμεθα,
[7, 29]	οὐ τοῖς προεστηκόσιν ὑμῶν μόνον	ὧν	διαβάλλουσι τὴν βουλὴν καὶ συκοφαντοῦσιν
[7, 31]	ἀλλ´ εἴ γε τἀναντία βούλεσθε	ὧν	διαβέβλησθε ποιεῖν, ἐμοὶ συμβούλῳ χρησάμενοι
[7, 45]	λέγειν μὲν ὁ Μάρκιος, ἐξ	ὧν	διαστήσει τὴν πόλιν, ἐπεχείρησε, πράττειν
[7, 27]	εἴη πρὸς τὸν δῆμον ὑπὲρ	ὧν	διεβλήθησαν, εἴτε μενετέον ἐφ´ ἡσυχίας.
[7, 21]	ἰδίας προφάσεις νεωστὶ γενομένας, ἐξ	ὧν	εἰκότως ἐδόκει μισεῖν τοὺς δημοτικούς.
[7, 34]	σαυτοῦ πολίτας, ὦ γενναῖε, περὶ	ὧν	εἶπας ἐν τῇ βουλῇ; μᾶλλον
[7, 26]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ὑπηρέτας, ὑφ´	ὧν	ἐκαλεῖτο, προπηλακίζων τοῖς λόγοις ἀνεῖρξεν,
[7, 13]	θεοῖς ὑπὲρ σφῶν δίκας ἀνθ´	ὧν	ἔμελλον δράσειν· Οὐελίτρας δὲ παραλαμβάνειν
[7, 46]	Μάρκιε, δικαστὴν τὸν δῆμον ὑπὲρ	ὧν	ἐνεκαλοῦντο ὑπομένειν, σοὶ δ´ ἆρ´
[7, 42]	δημότας πολλὰ παρὰ γνώμην ὑπεμείνατε,	ὧν	ἔνια οὔτε κάλλιστα ἦν ἴσως
[7, 50]	καὶ πρότερον καὶ ἐπὶ πολλῶν	ὧν	ἐξείργομαι μεμνῆσθαι κατὰ τὸ παρόν,
[7, 51]	βουλή, τὰς καλὰς ἀμοιβὰς ἀνθ´	ὧν	ἔπαθεν ἀγαθῶν πολλῶν ὄντων καὶ
[7, 44]	δ´ ἀποθανεῖν, ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας	ὧν	ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι, πολλῶν
[7, 59]	ἐπιφέρειν ὁ δῆμος ὑπὲρ ὁτουδήτινος	ὧν	ἐπιτρέψειεν ἡ βουλή, ἐκάλουν μὲν
[7, 52]	ἀξιώσειέ τι παρ´ ἄλλων λαμβάνειν,	ὧν	ἐστι νόμῳ κύριος. δίκαιον δὲ
[7, 5]	δέκα παλαιὰς κάκιστα πλεούσας καθελκύσαντες,	ὧν	ἐτριηράρχουν οἱ πενέστατοι Κυμαίων, εἰς
[7, 72]	σκευὰς καὶ σύμβολα καὶ δωρεάς,	ὧν	εὑρεταὶ καὶ δοτῆρες ἀνθρώποις ἕκαστοι
[7, 5]	τὰ μετὰ ταῦτ´ ἔπραττον, ἐξ	ὧν	ἢ κατακοπήσεσθαι μαχόμενον ὑπὸ τῶν
[7, 13]	τῆς ἀποικίας, ἀλλὰ πολὺ ἐλάττους	ὧν	ἡ βουλὴ ἐψηφίσατο, καὶ οὗτοι
[7, 29]	ὁμόνοιαν ἐκ πόλεως τοιαῦτ´ ἐγκαλοῦντι,	ὧν	ἡ πίστις μέλλουσα καὶ ἐν
[7, 20]	ἐκ παντὸς τόπου συνῆλθον, παρ´	ὧν	ἡ πόλις ὠνησαμένη τὸν φόρτον
[7, 55]	κρατίστους τε καὶ πρεσβυτάτους, ἐξ	ὧν	ἥδε ἡ βουλὴ συνέστηκεν· ὑμῶν
[7, 60]	κρατίστοις σφίσιν εἶναι δοκοῦσιν, ὑφ´	ὧν	ᾔδεσαν ἐν εἰρήνῃ τε καὶ
[7, 71]	συνταξαμένων, καὶ πίστιν οὐκ ἐξ	ὧν	ἤκουσε μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ
[7, 39]	τοὺς δημάρχους ἐκάλουν, καὶ περὶ	ὧν	ἥκουσιν ἐκέλευον λέγειν. παρελθὼν δ´
[7, 49]	χρεῶν τ´ ἀποκοπὰς καὶ ἄδειαν	ὧν	ἥμαρτε κατὰ τὴν ἀπόστασιν οὐθενὸς
[7, 32]	γενόμενα περὶ τὴν κάθοδον ὑμῶν,	{ὧν}	ἡμεῖς μὲν ἐπιλελῆσθαι βουλόμεθα, ὑμεῖς
[7, 53]	ἐκδόσεως οὔτε περὶ ἄλλου χρήματος	ὧν	ἡμῖν πρακτέον οὐδενός· οὐδὲ ὀθνείᾳ
[7, 8]	φυλακαῖς τρισὶ κρατύνεται τὴν τυραννίδα·	ὧν	ἦν μία μὲν ἐκ τῶν
[7, 70]	ὥστε καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν,	ὧν	ἦρχον, ἐν καλῷ κατέστησαν τοὺς
[7, 10]	ἐνδιατρίβοντες ἐν Καπύῃ Κυμαίων φυγάδες,	ὧν	ἦσαν ἐπιφανέστατοί τε καὶ πλείστους
[7, 65]	προνοίας τε καὶ σοφίας, ὑπὲρ	ὧν	κατὰ τὸν οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ.
[7, 8]	{τε καὶ πονηροτάτων} πολιτῶν, μεθ´	ὧν	κατέλυσε τὴν ἀριστοκρατικὴν πολιτείαν, ἑτέρα
[7, 29]	δημαγωγοὶ περὶ τούτων ἡμῖν ἐγκαλοῦσιν,	ὧν	κοινὰς ἔσχομεν τὰς γνώμας καὶ
[7, 40]	δὲ πράγματα οὐ φαῦλα, ὑπὲρ	ὧν	λέξομεν. τούτοις οὖν προσέχετε τὸν
[7, 30]	ἐγὼ δὴ παραινέσαιμ´ ἂν ὑμῖν,	ὧν	μὲν εὕρεσθε παρὰ τῆς βουλῆς
[7, 18]	βουλὴ ψηφίσαιτο κύρια ἡγεῖτο, οὔθ´	ὧν	ὁ δῆμος γνοίη τῇ βουλῇ
[7, 28]	ἀποστροφὴν ἔχουσιν. ὥστ´ οὐκ ἐξ	ὧν	οἱ δημαγωγοὶ διαβάλλουσιν, ἀλλ´ ἐξ
[7, 72]	ἀλλὰ καὶ τῶν προγενεστέρων, ἐξ	ὧν	οἱ δώδεκα θεοὶ μυθολογοῦνται γενέσθαι,
[7, 18]	τὰς οἰκήσεις ἑτέρωσε πολλοὶ πάνυ·	ὧν	οἱ μὲν ἀνέστησαν αὖθις, ἐπειδὴ
[7, 72]	πομπεύειν ἔχοντες ἡλικίαν, ἱππεῖς μέν,	ὧν	οἱ πατέρες τιμήματα ἱππέων εἶχον,
[7, 50]	ὑμετέρας συνθήκας· πολλὰ δ´ ἐστίν,	ὧν	οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς ἀνθρώπινος·
[7, 63]	ποιῶν οὐ καταλύει τοὺς νόμους·	ὧν	οὐδέτερον ἕξει πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν.
[7, 72]	καὶ τὰ καλούμενα βάρβιτα κρέκοντες.	ὧν	παρὰ μὲν Ἕλλησιν ἐκλέλοιπεν ἡ
[7, 29]	ἀλλὰ καὶ ὑμῖν οὐχ ἧττον	ὧν	πιστεύετε αὐτοῖς καὶ πρὶν ἢ
[7, 60]	διχοστασίας καὶ πολέμων ἐμφυλίων, ἐξ	ὧν	πόλεις αὐτάνδρους ἀπέφαινεν ἀνῃρῆσθαι καὶ
[7, 56]	τῷ φαύλῳ καὶ ταπεινῷ λόγον	ὧν	πράττει τε καὶ διανοεῖται, κἂν
[7, 52]	δικάσαι δὲ περὶ αὐτῶν τούτων	ὧν	προβουλεύουσιν οὐχ ἱκανούς. πολλὰ καὶ
[7, 44]	ἠδυνήθη καταμαθεῖν, χωρὶς τῶν ἄλλων	ὧν	προσετρίβετο τὰς τῆς βουλῆς σπονδὰς
[7, 62]	καὶ πολλὰ τῷ κοινῷ χρήσιμοι·	ὧν	τάς τ´ ὄψεις καὶ τὰς
[7, 20]	πυρῶν πέντε μυριάδες μεδίμνων Σικελικῶν,	ὧν	τὸ μὲν ἥμισυ μέρος ὠνητὸν
[7, 32]	χρῄζοντες ἀντὶ πολλῶν καὶ μεγάλων,	ὧν	ὑμῖν δεομένοις ἐχαρισάμεθα, ταύτην παρ´
[7, 18]	ἀγορὰν ἁρπάζειν ἐπεβάλοντο, ἀλλ´ ὑπομένοντες	ὠνεῖσθαι	πολλοῦ διαφόρου μικρά, καὶ ὁπότ´
[7, 20]	διανεῖμαι τοῖς δημοτικοῖς, καὶ τὸν	ὠνηθέντα	ἐκ τῶν δημοσίων χρημάτων σῖτον
[7, 20]	συνῆλθον, παρ´ ὧν ἡ πόλις	ὠνησαμένη	τὸν φόρτον ἐκ τῶν κοινῶν
[7, 20]	τε καὶ μεσογείων ἐμπορίων σῖτον	ὠνησάμενοι	κατήγαγον δημοσίᾳ, οἵ τε διαμείβεσθαι
[7, 28]	εἰς πόλεμον ἐπιτήδεια, καὶ μεγάλα	ὤνησαν	ἐν καιρῷ σφόδρα ἀναγκαίῳ γενόμεναι
[7, 1]	τῶν ὑπάτων εἰς Σικελίαν σῖτον	ὠνησόμενοι	καὶ παρῆσαν ἐκεῖθεν ἄγοντες ἣν
[7, 1]	σῖτον ὅσον ἂν δύναιντο πλεῖστον	ὠνησομένους·	Πόπλιος δὲ Οὐαλέριος καὶ Λεύκιος
[7, 20]	ὧν τὸ μὲν ἥμισυ μέρος	ὠνητὸν	ἦν βραχείας πάνυ τιμῆς, τὸ
[7, 24]	ὅσου πλείστου ποτὲ ἦν τὰ	ὤνια,	τοσούτου καὶ νῦν αὐτὰ πωλεῖν
[7, 58]	τάς τ´ ἀμείψεις ἐποιοῦντο τῶν	ὠνίων	καὶ τὰς δίκας παρ´ ἀλλήλων
[7, 24]	ἔχετε, καὶ τῆς τιμῆς τῶν	ὠνίων	μηθὲν ἀνίετε, ἀλλ´ ὅσου πλείστου
[7, 37]	τοιόνδε· Τὰς τιμὰς εἶναι τῶν	ὠνίων	τῶν πρὸς τὸν καθ´ ἡμέραν
[7, 14]	ἀφανεῖ ἀποκειμένας καὶ χρήματα, οἷς	ὠνούμενοι	τὰς ἐπεισάκτους ἀγορὰς ἐν πολλῇ
[7, 44]	πολὺν χρόνον ὀλίγα σιτία πολλοῦ	ὠνουμένους	ἀργυρίου πένητας ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς
[7, 59]	καὶ αὐτοὶ τὴν φυλετικὴν ἐκκλησίαν	ᾤοντο	δεῖν συνάγειν καὶ τοῦ ἀγῶνος
[7, 2]	Ῥωμαίων ἀδίκως δεδημεῦσθαι, καὶ ταύτης	ᾤοντο	δεῖν τῆς δίκης τὸν τύραννον
[7, 13]	συμφορᾶς οἶκτος εἰσῄει, καὶ οὐδὲν	ᾤοντο	δεῖν τοῖς ἐχθροῖς ἐπὶ τοιαύταις
[7, 20]	προθυμίᾳ τε καὶ μηχανῇ κακοῦν	ᾤοντο	δεῖν τοὺς δημοτικοὺς καὶ συνεβούλευον
[7, 38]	νόμιμος, ᾗ χρώμενοι πάντα διαλύσειν	ᾤοντο	τὰ τῶν ἀντιδίκων βουλεύματα. καὶ
[7, 10]	Τυρρηνικὸν ἱππαρχήσαντος πόλεμον, αὐτοί θ´	ὡπλισμένοι	κἀκείνοις κομίζοντες ὅπλα Καμπανῶν τε
[7, 1]	ᾧ ὁ πᾶς ἐπιτελεῖται σπόρος	ὡραῖος,	ἔρημος ἡ χώρα τῶν ἐπιμελησομένων
[7, 2]	καὶ τὴν χειμερινὴν ἐκεῖ διατρίψαντες	ὥραν	μετὰ θέρος ἐπανῆλθον εἰς Ἰταλίαν
[7, 72]	ἂρ ἔφαν· Ἴρῳ δὲ κακῶς	ὠρίνετο	θυμός· Ἀλλὰ καὶ ὣς μνηστῆρες
[7, 26]	καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν συχνοὺς	ὥρμησαν	ἐπ´ αὐτόν· ὁ δ´ ἔτυχεν
[7, 35]	οἱ δὲ πατρίκιοι μέγα ἐμβοήσαντες	ὥρμησαν	ἐπ´ αὐτοὺς ἀθρόοι· ἔπειθ´ ὁ
[7, 18]	οἱ πένητες ἐπὶ τὰς οἰκίας	ὥρμησαν	τῶν πλουσίων, ἔνθα ὑπελάμβανόν τινας
[7, 1]	ἔοικεν ὁ πρῶτος ἐν ταῖς	ὡρογραφίαις	τοῦτο καταχωρίσας, ᾧ πάντες ἠκολούθησαν
[7, 72]	μὲν ἠίθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι	Ὠρχεῦντ´	ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχουσαι.
[7, 72]	γενέσθαι, Περσεφόνης Εἰλειθυίας Νυμφῶν Μουσῶν	Ὡρῶν	Χαρίτων Διονύσου, καὶ ὅσων ἡμιθέων
[7, 53]	τοῦ συμφέροντος ἐπειρᾶτο λέγειν Δέκιος,	ὡς	ἀγαθὸν μὲν ὁμόνοια, δεινὸν δὲ
[7, 12]	εἰς τὸν κατ´ αὐτῶν πόλεμον,	ὡς	ἀδυνάτων ἐσομένων, εἴ τις αὐτοῖς
[7, 72]	τοὺς ἐπιφανεστάτους ἄνδρας αὐτοῖς στρατηλάταις,	ὡς	Ἀθήνησι τοῖς πομπευταῖς τοῖς ἐπὶ
[7, 73]	αἷς ἐτίμων τοὺς ἑαυτῶν εὐεργέτας,	ὡς	Ἀθήνησιν ἐν ταῖς Διονυσιακαῖς ἐγίνετο
[7, 29]	τοῦ δὲ σίτου τὴν διάπρασιν	ὡς	ἂν ὑμῖν ἅπασι δόξῃ ποιησάμενοι.
[7, 51]	ἀξίων ὄντων· πόθεν γάρ; ἀλλ´	ὡς	ἀναγκαίων καὶ μηκέτι δεχομένων διόρθωσιν·
[7, 4]	πεζοί τε καὶ ἱππεῖς ἀναμὶξ	ὡς	ἅπαντας ἀναρπασόμενοι. ἦν δὲ τὸ
[7, 45]	τοὺς πολίτας ἀθρόους ἀπολογοῦ, εἴτε	ὡς	ἀπὸ τοῦ βελτίστου τὰ κράτιστα
[7, 22]	καταβαλλόμενον, ἀλλὰ πάντα ὑπομεῖναι πρότερον,	ὡς	Ἄππιος ὁ βέλτιστος ἐκ πολλοῦ
[7, 72]	ἀλλ´ ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν·	Ὡς	ἂρ ἔφαν· Ἴρῳ δὲ κακῶς
[7, 63]	γενναῖος οὗτος ἀνὴρ τυγχάνει διαπεπραγμένος,	ὡς	αὔθαδες καὶ τυραννικόν, καὶ οἷον
[7, 1]	τῶν περὶ τοὺς χρόνους ἀκριβῶς,	ὡς	αὐτὸ δηλοῖ τοὖργον, ἀλλ´ εἰκῆ
[7, 40]	ἀναρρίψομεν εἰς δίκην ὑπαχθέντες, ἀλλ´	ὡς	αὐτόμολοι καὶ προδόται καταγνωσθέντες τὰ
[7, 10]	μάστιξιν ἀποσταλεὶς ὑπὸ τῶν φυγάδων	ὡς	αὐτόμολος, ὃς ἄδειαν αἰτησάμενος ὑπέσχετο
[7, 52]	ὑπὲρ ἀσφαλείας τῶν κατισχυομένων δημοτικῶν,	ὡς	αὐτός τε δηλοῖ γραφὰς ἔχων
[7, 66]	τὴν διήγησιν· κρινέτω δ´ ἕκαστος	ὡς	βούλεται. ~Τότε δ´ οὖν τῆς
[7, 73]	ἐπὶ τὴν ἀπολειπομένην διήγησιν ἐπανάγειν.	ὡς	γὰρ δὴ τὰ περὶ τὸν
[7, 25]	τιμὰς ἐλαττώσει ἐπῄνουν τὸν ἄνδρα	ὡς	γενναῖον καὶ φιλόπολιν καὶ τὰ
[7, 20]	καὶ τέλεσι παρακομίσας τοῖς ἰδίοις.	ὡς	δ´ ἀπηγγέλθη τοῖς ἐν τῇ
[7, 64]	κατὰ τὰ πολέμια καὶ ἀρετῆς.	ὡς	δ´ αὐτῷ χεὶρ ἀξιόμαχος ἐδόκει
[7, 11]	πύλας ὡς χερνῆται παρεισπεσόντες ἔλαθον·	ὡς	δ´ ἔνδον ἐγένοντο τοῦ τείχους
[7, 64]	τὸν ἄνδρα θανάτου {αὐτῷ τιμησάντων}	ὡς	δ´ ἐπεψήφισαν ἅπαντες, διαριθμουμένων τῶν
[7, 43]	τι δεῖ πλείω λέγοντα ἐνοχλεῖν.	ὡς	δ´ οὐ μικρὰ τὰ διαφέροντα
[7, 26]	τὸν ἄνδρα εἰς ἀπολογίαν ἐκάλουν.	ὡς	δ´ οὐ προσεῖχεν αὐτοῖς, ἀλλὰ
[7, 12]	περὶ τῆς πόλεως ἀπολογήσασθαι {δίκην}	ὡς	δ´ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ ἐγκεκλικότα
[7, 59]	ὡς ὑπὲρ τῶν μεγίστων διαγνωσομένους.	~Ὡς	δὲ διεβοήθη ταῦτα, πολλὴ σπουδὴ
[7, 42]	πολλῶν ἐνόντων καὶ ἄλλων λέγεσθαι.	~Ὡς	δὲ καὶ συνοίσει τῷ κοινῷ
[7, 62]	εἰς οἴκτους καὶ δάκρυα ἐτράπετο.	ὡς	δὲ καὶ τὴν ἐσθῆτα ὁ
[7, 8]	παρὰ τοῖς θεοῖς ἐν καλῷ.	ὡς	δὲ καὶ τοῦτ´ ἐπείσθησαν, αὐθημερὸν
[7, 52]	ἀδίκους τοῦ δήμου πλεονεξίας παραινῶ.	~Ὡς	δὲ καὶ τοῦτο, περὶ οὗ
[7, 4]	ὀλίγοι τὰς τοσαύτας ὑπέστησαν μυριάδας.	~Ὡς	δὲ κατέμαθον αὐτοὺς οἱ βάρβαροι
[7, 62]	οἱ δυνατώτατοι τῶν δημάρχων εἰπεῖν.	~Ὡς	δὲ παρέλαβεν ὁ Μάρκιος τὸν
[7, 6]	τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Τυρρηνῶν ἄγουσαι.	ὡς	δὲ πλησίον ἐγένοντο τῆς Κύμης,
[7, 26]	ἄλλην ἑταιρίαν περὶ αὑτὸν ἔχων.	ὡς	δὲ συνεῖδον αὐτὸν οἱ δήμαρχοι,
[7, 49]	ἐπικουρία τις ὑπάρχῃ καὶ καταφυγή·	ὡς	δὲ τἀληθὲς εἶχεν, ἐπιβουλεύων τῷ
[7, 12]	διὰ πενίαν καὶ παντάπασιν ἀδυνάτως·	ὡς	δὲ τοῦτ´ ἔγνωσαν οἱ νεωστὶ
[7, 50]	αἰσχυνομένως αὐτὴν καὶ σωφρόνως, ἀλλ´	ὡς	δεδοικόσι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ
[7, 5]	καὶ στρατηγὸν ἀποδείξαντες τὸν Ἀριστόδημον	ὡς	δὴ τὰ πολέμια λαμπρόν, τὰ
[7, 49]	ἀνήλωται καὶ καταφρονήσεως αἴτια γέγονεν,	ὡς	διὰ τὴν ἀνάγκην συγχωρηθέντα ὑφ´
[7, 57]	τὰ κοινὰ ἐγὼ γέγονα, καὶ	ὡς	διὰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν
[7, 33]	καὶ περὶ τῶν ἐσχάτων κινδυνεύσειν,	ὡς	διεστασιακὼς τὴν πόλιν καὶ πολλῶν
[7, 51]	εἰς αὐτὴν ἐκάλει τὸν ἄνδρα	ὡς	δίκην ὑφέξοντα, ἧς αὐτὸς ἔμελλεν
[7, 6]	συμβαίνῃ κίνδυνος ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας	ὡς	δύναμις ἑκάστῳ βοηθεῖν. ἁπάντων δὲ
[7, 45]	τύχη, καὶ τὰς συμβάσεις οὐχ	ὡς	ἑαυτοῖς ὑπελάμβανον ἄριστα ἕξειν, ἀλλ´
[7, 48]	δόξαι φρονεῖν. ἐπειδὴ δ´ οὐχ,	ὡς	ἐβουλόμην τε καὶ τοῖς θεοῖς
[7, 21]	τούτων βουλῆς καὶ τῶν πρεσβυτέρων,	ὡς	ἔθος ἦν αὐτοῖς, πρώτων ἀποφηναμένων
[7, 14]	τινα τοιάνδε κατέκλεισε τὸν λόγον,	ὡς	εἰ βουληθεῖεν αὐτῷ πείθεσθαι διὰ
[7, 54]	ἐλάττω τῆς ὁμονοίας τιθεμένους, διδάσκων,	ὡς,	εἰ γένοιτο τῆς δίκης ὁ
[7, 15]	τὸν δῆμον ἐπιτιμᾶν καὶ προαγορεύειν,	ὡς	εἰ μὴ παύσονται τὴν στάσιν
[7, 11]	τε καὶ στρεβλοῦντες καὶ πᾶσιν	ὡς	εἰπεῖν λυμαινόμενοι κακοῖς ἀπέκτειναν. ἀνελόντες
[7, 72]	κατὰ συμμορίας τε καὶ τάξεις	ὡς	εἰς διδασκαλεῖον πορευόμενοι· ἵνα φανερὰ
[7, 14]	τοῖς πολλοῖς ἀκούειν ἦν βουλομένοις,	ὡς	ἐκ προνοίας τε καὶ ἐπιβουλῆς
[7, 20]	ὀλίγης αὐτοῖς ἀπεμπολῆσαι τιμῆς, διδάσκοντες	ὡς	ἐκ τούτων ἂν γένοιντο μάλιστα
[7, 55]	τε καὶ ἀρετῆς ἀξιώσει προὔχων,	ὡς	ἔμαθε κινούμενον ἐπὶ τοῖς λεγομένοις
[7, 51]	τρόπον αὐτῷ προσφέρεσθαι. ἐκεῖνος τοίνυν	ὡς	ἔμαθεν ὑμᾶς οὐκέτι φέροντας αὐτοῦ
[7, 11]	πλησίον ὄντι τῆς πόλεως λοχῶντες,	ὡς	ἔμαθον ἐξεληλυθυῖαν ἐκ τῆς πόλεως
[7, 26]	ἔργῳ. ~Ἠγριωμένης δὲ τῆς βουλῆς,	ὡς	ἔμαθον οἱ δήμαρχοι πλείους ὄντας
[7, 35]	τῇδε καὶ τῇδε θαμινὰ μεθελκομένοις,	ὡς	ἐν διαφόροις, πλήθεσι καὶ οὐ
[7, 16]	περὶ τοῦ μὴ εἶξαι ἑκατέροις,	ὡς	ἐν μιᾷ τῇ τότε ἥττῃ
[7, 20]	ἄλλης ἀγορᾶς ἐμπλῆσαι τὴν πόλιν,	ὡς	ἐν τῇ κατ´ αὐτὴν εὐετηρίᾳ
[7, 23]	μηδὲν ὑγιὲς φρονοῦντες, ἐπειδὴ ἔγνωσαν,	ὡς	ἐν τῇ ψήφῳ ἐστὶν ἅπαν
[7, 5]	ἔπεμψεν ἰδίαν ἀρχὴν κτήσασθαι βουλόμενον,	ὡς	ἐν τοῖς πρὸ τούτου δεδήλωκα
[7, 20]	τοὺς δημοτικοὺς καὶ συνεβούλευον τιμίας	ὡς	ἔνι μάλιστα ποιεῖν αὐτοῖς τὰς
[7, 36]	καὶ βίαια ἔργα, ὦ δημόται,	ὡς	ἑνὸς ἀνδρὸς αὐθάδους ὅλην ἀδικοῦντος
[7, 72]	τὸ ἔθος ἐν Ῥώμῃ διέμενεν,	ὡς	ἐξ ἀρχῆς ἐγίνετο παρ´ Ἕλλησιν·
[7, 73]	ἐπιτηδεύματα δύο τῶν πάνυ παλαιῶν	ὡς	ἐξ ἀρχῆς ἐνομοθετήθη φυλαττόμενα ὑπὸ
[7, 72]	παρ´ Ἕλλησιν· ἐν Ῥώμῃ διέμενεν,	ὡς	ἐξ ἀρχῆς Λακεδαιμονίων αὐτὸ καταλυσάντων.
[7, 72]	καὶ καθαγίζοντας ἐπὶ τῶν βωμῶν,	ὡς	ἐπὶ τῆς αὐτῆς ποιεῖ θυσίας·
[7, 72]	ἱερείων καὶ τὰ πεσόντα θύοντας,	ὡς	ἐπὶ τῆς Εὐμαίου ποιεῖ θυσίας·
[7, 29]	περὶ τὰς τιμὰς τῆς ἀγορᾶς,	ὡς	ἐπιβουλεύοντες ἀφελέσθαι τὴν ἐξουσίαν τῶν
[7, 26]	Ῥοῦγας. οἱ μὲν δὴ προσῄεσαν	ὡς	ἐπιληψόμενοι τοῦ ἀνδρός, οἱ δὲ
[7, 35]	οἱ μὲν οὖν ἀγορανόμοι προσῄεσαν	ὡς	ἐπιληψόμενοι τοῦ σώματος, οἱ δὲ
[7, 72]	δὲ καὶ τούτου τὴν ἀρχαιότητα	ὡς	ἐπιχωρίου τοῖς Ἕλλησιν Ὅμηρος πολλαχῇ
[7, 2]	φύσει καὶ μαλακὸς εἰς ὀργήν,	ὡς	ἕτεροι γράφουσιν. ἀφορμαῖς δὲ τῆς
[7, 19]	ἦν, ἐπιλογιζομένοις, ὑπερορίου στρατιᾶς ἐκπεμφθείσης	ὡς	εὐπορωτέρᾳ μὲν ἕξουσι τῇ ἀγορᾷ
[7, 34]	τὰς τοῦ κρατοῦντος ὀργάς, ἀλλ´	ὡς	ἐχθροῦ προπηλακίζοντος ἀδεῶς τοὺς ὑπὸ
[7, 27]	πολλὰ μὲν τῶν πατρικίων κατηγόρουν	ὡς	ἐψευσμένων τὰς συνθήκας καὶ παραβεβηκότων
[7, 34]	οὐχ ὑπομενεῖ κατήγορος ἑαυτοῦ γενόμενος	ὡς	ἡμαρτηκὼς ἄφεσιν αἰτεῖσθαι τῆς τιμωρίας,
[7, 65]	οὐ τὸ ἔθος ἐπανορθοῦσθαι προσῆκεν	ὡς	ἡμαρτημένον, ἀλλὰ σκοπεῖν, ὅπως ἄνδρες
[7, 45]	ἑαυτοῖς ὑπελάμβανον ἄριστα ἕξειν, ἀλλ´	ὡς	ἡμεῖς ἠξιοῦμεν συνεχώρησαν γενέσθαι, καὶ
[7, 34]	δῆμον ἀναδιδάσκοντος εὐλόγιστος αἰδώς, οὐδ´	ὡς	ἰδιώτου πολλοῖς ἀπεχθομένου σώφρων εὐλάβεια
[7, 13]	ἐχθροῖς ἐπὶ τοιαύταις τύχαις μνησικακεῖν,	ὡς	ἱκανὰς δεδωκόσι τοῖς θεοῖς ὑπὲρ
[7, 2]	καὶ τὰ γυναιξὶν ἁρμόττοντα ἔπασχεν,	ὡς	ἱστοροῦσί τινες, εἴθ´ ὅτι πρᾷος
[7, 72]	τ´ ἀρχαϊκοῖς ἐμφυσῶντες αὐλίσκοις βραχέσιν,	ὡς	καὶ εἰς τόδε χρόνου γίνεται,
[7, 46]	πόλει φύεται τουτὶ τὸ κακὸν	ὡς	καὶ κατὰ τοῦ σεμνοτέρου· ἀλλ´
[7, 58]	αἱ δ´ ἀγοραὶ Ῥωμαίοις ἐγίνοντο	ὡς	καὶ μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς
[7, 71]	ἡ βουλὴ τῶν Ῥωμαίων ἄγειν,	ὡς	καὶ πρότερον ἔφην, κατὰ τὰς
[7, 13]	δ´ ἤδη σφῶν αὐτῶν κατεγνώκεσαν	ὡς	κακῶς βεβουλευμένων καὶ ὑπανεδύοντο τὴν
[7, 51]	τῶν τότε συγχωρηθέντων μηθέν, οὐχ	ὡς	καλῶν καὶ τῆς πόλεως ἀξίων
[7, 22]	πατέρες, ἀλλὰ πονηρᾷ ἐλπίδι ἐπαρθεὶς	ὡς	καταλύσων τὴν ἀριστοκρατίαν ὑμῶν καὶ
[7, 2]	ἀποσταλέντες πεδίον ὀλίγου μὲν ἐδέησαν	ὡς	κατάσκοποι πρὸς τῶν Οὐολούσκων ἀναιρεθῆναι
[7, 17]	ὑπὲρ τῆς παρελθούσης ἡμέρας ἐδίδασκεν,	ὡς	κεκωλυμένος ὑπ´ αὐτῶν εἴη λόγου
[7, 1]	παρειληφώς, οὐχὶ Διονύσιος ὁ Συρακούσιος,	ὡς	Λικίννιος γέγραφε καὶ Γέλλιος καὶ
[7, 13]	ἦν ἀσμένῳ τοὺς κληρούχους διαλαγχάνειν	ὡς	λιμοῦ τ´ ἀπαλλαχθησομένῳ καὶ χώραν
[7, 14]	ἔρρει κατὰ τῆς βουλῆς αὔξων	ὡς	μάλιστ´ ἐνῆν τὸν κατ´ αὐτῆς
[7, 14]	καὶ μακρῷ χείρονα ὄλεθρον, αὔξοντες	ὡς	μάλιστα δυνατοὶ ἦσαν τῷ λόγῳ
[7, 60]	πατρίδα, οἷς οὐκ ἂν δικαιώσωσιν	ὡς	μεταβεβλημένοις τὴν φύσιν ἀπιστεῖν. ἓν
[7, 34]	εἰρημένων κατὰ τοῦ πλήθους, οὐδ´	ὡς	μεταγινώσκων ἐπ´ αὐτοῖς εἰς οἴκτους
[7, 49]	γε, παρακρουσθέντες ὑπὸ τῶν συμβούλων,	ὡς	μή ποτε ὤφελον, ἀκυρῶσαι τοὺς
[7, 11]	δὲ τὴν τυραννικὴν οἰκίαν πρόρριζον,	ὡς	μήτε παιδία μήτε γυναῖκας μήτε
[7, 29]	ἀφελέσθαι τὴν ἐξουσίαν τῶν δημάρχων,	ὡς	μνησικακοῦντες ὑμῖν τῆς ἀποστάσεως καὶ
[7, 64]	πονηρᾶς καὶ ἐπὶ κατασκευῇ τυραννίδος,	ὡς	ὁ Δέκιος ᾐτιᾶτο, γενομένη, ἀλλ´
[7, 42]	καὶ συνοίσει τῷ κοινῷ ταῦθ´	ὡς	ὁ δῆμος ἀξιοῖ γινόμενα, μικρὰ
[7, 24]	τῷ δήμῳ τὰ καθ´ ἡδονάς,	ὡς	οἱ δημαγωγοὶ αὐτῶν δεδιττόμενοι ἔλεγον.
[7, 73]	τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησι ταῦτ´ ἦν,	ὡς	Ὅμηρος ἐπὶ τῇ Πατρόκλου δηλοῖ
[7, 72]	ἐν ταῖς ἀγωνίαις τὰ σώματα,	ὡς	Ὅμηρος τεκμηριοῖ, μαρτύρων ἀξιοπιστότατός τε
[7, 63]	θάτερον ἀποφηνάτω παρελθὼν Μάρκιος, ἢ	ὡς	οὐ διένειμε τὰ λάφυρα τοῖς
[7, 6]	δ´ Ἀριστόδημος τοσοῦτον εἰπὼν μόνον,	ὡς	οὐ λέληθεν αὐτὸν ἡ διάνοια
[7, 34]	ἠξίου χρῆσθαι περὶ οὐδενὸς πράγματος,	ὡς	οὐδεμίαν ἔχουσιν ἐξουσίαν νόμιμον· εἰ
[7, 15]	ἀνθρώπων μανίαν, ἀλλ´ ἀπολογεῖσθαι μέν,	ὡς	οὐδὲν εἴη τῶν γεγονότων παρὰ
[7, 21]	προθυμίᾳ τὸ τῶν πατρικίων πλῆθος	ὡς	οὐδενὶ τῶν πρότερον. ταύτης τ´
[7, 38]	Μαρκίῳ παρεῖναι πρὸς τὴν ἀπολογίαν	ὡς	οὐδενὸς ἀτυχήσοντι τῶν περὶ τὰς
[7, 51]	τιμωρίαν καλεῖσθαι τὸν ἄνδρα, ὁρῶν	ὡς	οὐδενὸς αὐτοκράτωρ ἐστὶ πράγματος, ἀλλ´
[7, 29]	βουλῇ {γενομένῃ} διαβεβλήμεθ´ ὑπ´ αὐτῶν	ὡς	οὐκ ἀξιοῦντες μετριάσαι περὶ τὰς
[7, 45]	ἀποφαινομένους ἐνθάδε τὰς γνώμας, εἴτε	ὡς	οὐκ ἐκ προνοίας οὐδὲ ἐπιβουλῆς,
[7, 45]	τῇ πόλει ταῦτα γενόμενα, εἴτε	ὡς	οὐκ ἔστι δίκαιον λόγων εὐθύνας
[7, 50]	τὸν νοῦν, καὶ τῶν ὑπάτων	ὡς	οὐκ ὀρθῶς τὴν πόλιν ἐπιτροπευόντων
[7, 12]	τῶν Ῥωμαίων τέως μὲν ἀντέλεγον,	ὡς	οὔτ´ ἐπὶ τοῦτον ἥκοντες τὸν
[7, 48]	τῶν πρὸς τὸν δῆμον διαλύσεων,	ὡς	οὔτε καλὴν καὶ δικαίαν οὔτε
[7, 60]	τε καὶ ἡγεμονίας πολέμους, καὶ	ὡς	οὔτε ὅσια οὔτε δίκαια οὔτε
[7, 1]	μετὰ τὴν ἐκβολὴν τῶν βασιλέων,	ὡς	οὗτοί τε καὶ οἱ ἄλλοι
[7, 29]	τὰς τύχας, εἴτε δεινῶν ὄντων,	ὡς	οὗτοί φασιν, εἴτ´ ὠφελίμων, ὥσπερ
[7, 8]	καὶ ἀγαθοὺς ἀποκτείνας τῶν πολιτῶν,	ὡς	οὐχ ἅπαντα τοῖς θεοῖς ἀποδείξαντας
[7, 72]	τότε διαβαλλέτω ταύτην τὴν ἀπόδειξιν	ὡς	οὐχ ὑγιῆ. συντελεσθείσης δὲ τῆς
[7, 73]	τῶν ἀζεύκτων ἵππων ἐγίνετο δρόμος,	ὡς	παρ´ Ἕλλησι τὸ ἀρχαῖον Ὀλυμπίασί
[7, 70]	τὰς ἀρχαίας καὶ τοπικὰς ἱστορίας,	ὡς	παρὰ τῶν ἐπιχωρίων αὐτὰς παρέλαβον,
[7, 53]	ἰσοπολιτείαν δεδώκαμεν, σὺν ἡμῖν στήσονται,	ὡς	περὶ πατρίδος ἤδη τῆς πόλεως
[7, 40]	φαῦλοι μὲν οὖν ἡμεῖς γ´	ὡς	περὶ τηλικούτων καὶ τοσούτων λέγειν
[7, 10]	φυγάδας, εἰ δὲ μή γ´	ὡς	πλείστους ἐξ αὐτῶν δήσαντας πρὸς
[7, 62]	τὸν αἴτιον σφίσι τῆς σωτηρίας	ὡς	πολέμιον ἀπολέσαι, μίαν τ´ ἀντὶ
[7, 37]	καὶ τά τε χρήματ´ αὐτῶν	ὡς	πολεμίων δι´ ὠφελείας ἔθεντο, καὶ
[7, 34]	δ´ αὐτοῦ τοῖς λόγοις οὐχ	ὡς	πολίτου δῆμον ἀναδιδάσκοντος εὐλόγιστος αἰδώς,
[7, 43]	ποιεῖν ὑμᾶς μεμνημένους τῶν ὅρκων,	ὡς	πρὸς εἰδότας ἅπαντας οὐκ οἶδ´
[7, 52]	γὰρ αὐτὸ παρ´ ὑμῶν τήμερον,	ὡς	πρότερόν γ´ οὐκ ἔχων· οὐδεὶς
[7, 48]	ὃ ῥᾷστόν ἐστι καὶ πᾶσιν	ὡς	τὰ πολλὰ ποιεῖν σύνηθες, οὐκ
[7, 72]	συντόνους κινήσεις ἐν τοῖς προκελευσματικοῖς	ὡς	τὰ πολλὰ ῥυθμοῖς. Ἑλληνικὸν δ´
[7, 63]	ἔλαβεν ἐκ τῆς πολεμίας, ἢ	ὡς	ταῦτα ποιῶν οὐ καταλύει τοὺς
[7, 28]	ἀφ´ ἧς αἰτίας συνέβη, καὶ	ὡς	τελευτῶσα ἡ πλείστη τε καὶ
[7, 59]	καὶ τῶν πατρικίων· τῶν μὲν	ὡς	τιμωρησομένων τὸν αὐθαδέστατον, τῶν δ´
[7, 41]	καὶ παρ´ οὐδὲν οὕτως ἕτερον	ὡς	τὸν νόμον τόνδε τήν τε
[7, 3]	ἐθάρρησαν ὁμόσε τοῖς βαρβάροις χωρεῖν	ὡς	τοῦ δαιμονίου ταπεινὰ μὲν τἀκείνων
[7, 1]	πατρικίους, τὸ δὲ θητικὸν μέρος	ὡς	τοὺς δημοτικούς· καὶ διέμειναν ἐξ
[7, 5]	πρὸς τοὺς βαρβάρους μάχης ἦλθον	ὡς	τοὺς Κυμαίους Ἀρικηνῶν πρέσβεις σὺν
[7, 38]	εἰς τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἀπαντᾶν,	ὡς	ὑπὲρ ἐλευθερίας καὶ σωτηρίας ὅλης
[7, 59]	μὴ γένοιτο ὑποχείριος τοῖς ἐχθροῖς	ὡς	ὑπὲρ τῆς ἀριστοκρατίας ἀγωνιζόμενος. ἐδόκει
[7, 58]	ἅπαντες ἠξίουν ἥκειν τοὺς πολίτας	ὡς	ὑπὲρ τῶν μεγίστων διαγνωσομένους. ~Ὡς
[7, 24]	τ´ ἀχάριστον τοῦ δήμου καταβοήν,	ὡς	ὑφ´ ἡμῶν κατασκευασθείσης τῆς σιτοδείας,
[7, 11]	ἁφὰς ἄλλοι κατ´ ἄλλας πύλας	ὡς	χερνῆται παρεισπεσόντες ἔλαθον· ὡς δ´
[7, 53]	ἔπειτ´ εἰ πείσειν ὑπέλαβεν ὑμᾶς,	ὡς	χρὴ παραδοῦναί τινα ἔκδοτον ἐπὶ
[7, 44]	πάντων παρόντων ὑμῶν γνώμην ἀποφηνάμενος,	ὡς	χρὴ τὴν δημαρχικὴν ἐξουσίαν μηκέτι
[7, 48]	τὰ πράγματα ὑμῖν κεχώρηκεν, ἀλλ´	ὡς	ᾤμην, καὶ περιεστήκασιν αἱ χάριτες
[7, 32]	ταῦτα προεχόμενοι πρὸς ὑμᾶς μεγάλα,	ὥς	γ´ οὖν οἰόμεθα, πείθομεν ὑμᾶς
[7, 72]	πυγμῆς ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν·	Ὣς	ἔφαθ´· οἱ δ´ ἄρα πάντες
[7, 72]	κακῶς ὠρίνετο θυμός· Ἀλλὰ καὶ	ὣς	μνηστῆρες ἄγον ζώσαντες ἀνάγκῃ. τοῦτο
[7, 11]	κατὰ πλῆθος εἰς τὴν οἰκίαν	ὠσάμενοι,	τοὺς μὲν ἄλλους ἅπαντας οὔτε
[7, 37]	δημοσίων δικῶν, ὅσον ἂν χρόνον	ὦσιν	ἐν τοῖς ὅπλοις. ἐγένετο δ´
[7, 66]	οἰκεῖν ἀδεῶς τὴν πόλιν· ἀλλ´	ὥσπερ	ἀδελφοὺς ἀδελφοῖς ἢ παῖδας γονεῦσιν
[7, 54]	γένοιτο τῆς δίκης ὁ δῆμος,	ὥσπερ	ἀξιοῖ, κύριος, καὶ ταύτην παρὰ
[7, 56]	μηθενὸς ἀπελαύνετε τὸν δῆμον, ἀλλ´	ὥσπερ	ἀρχὰς ἀποδεικνύναι τὰς καθ´ ἕκαστον
[7, 59]	τὴν λοχῖτιν ἀξιούντων συνάγειν ἐκκλησίαν,	ὥσπερ	αὐτοῖς πάτριον ἦν. ἐν γὰρ
[7, 9]	πατρῴας ἑστίας ἐν τοῖς ἀγροῖς	ὥσπερ	δοῦλοι διετρέφοντο τοῖς ἀποκτείνασι τοὺς
[7, 72]	ποιῶν καὶ γάμους καὶ θαλίας	ὥσπερ	εἰκὸς καὶ ταῦτα λέγει· Κοῦροι
[7, 51]	ἔπτηξε καὶ μικρὸν ἀναλαβὼν ἑαυτὸν	ὥσπερ	ἐκ μέθης καὶ μανίας ἀπὸ
[7, 16]	τὴν ἐκκλησίαν ἑαυτῶν εἶναι χωρίον	ὥσπερ	ἐκείνων τὴν βουλήν, καὶ ὁπόσα
[7, 39]	φέρειν δὴ τὴν γνώμην ἅπαντας	ὥσπερ	ἐν δικαστηρίῳ τὸν νόμιμον ὅρκον
[7, 50]	καὶ κακῶς Μαρκίου τοῦδε ἀναρπασθέντος	ὥσπερ	ἐν ἐρημίᾳ κἀμὲ μετὰ τοῦτον
[7, 59]	τε λοχαγοῖς καὶ σημείοις τεταγμένον	ὥσπερ	ἐν πολέμῳ, ἐπέφερον δὲ τὴν
[7, 70]	ἐπιφανεστάτων ἀποικισθέντα τόπων, ἀλλ´ οὐχ	ὥσπερ	ἔνιοι νομίζουσι βάρβαρα καὶ ἀνέστια·
[7, 32]	ποτὲ βεβαίως τήν τε πόλιν,	ὥσπερ	ἐξ ἀρχῆς εἶχε, μίαν εἶναι
[7, 52]	ἀλλ´ ἐνθάδε κριθεὶς διδότω δίκας,	ὥσπερ	ἐστὶ νόμιμον. εἰ μὴ ἄρα,
[7, 38]	οἰόμεθα δεῖν ἄρξαι προβούλευμα ποιησαμένην,	ὥσπερ	ἐστὶν ἡμῖν πάτριον. δύναισθε δ´
[7, 73]	οὐ καλὸν ἔπαρχον τῶν ὀρχηστῶν,	ὥσπερ	ἔφην, ἀναζητήσασα τὸν τῷ θεράποντι
[7, 10]	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ προελόμενος ἐπέσχεν,	ὥσπερ	ἔφην, ὑπὸ τῶν σωματοφυλάκων, οἷς
[7, 50]	λογισμὸς ἀνθρώπινος· οὐ τὴν τύχην,	ὥσπερ	ἐχρῆν, ἀλλὰ τὴν ὑμετέραν ἐπιγράφει
[7, 29]	ὡς οὗτοί φασιν, εἴτ´ ὠφελίμων,	ὥσπερ	ἡμεῖς οἰόμεθ´; ἃ μὲν γὰρ
[7, 39]	κύριον. συγχωρησάντων δὲ τῶν ὑπάτων	ὥσπερ	ἠξίουν οἱ δήμαρχοι τὸ προβούλευμα
[7, 21]	ἀποκαταστῆσαι προθυμούμενος αὐτός τ´ ἀναφανδόν,	ὥσπερ	καὶ πρότερον ἔφην, ἔπραττε τὴν
[7, 13]	ψηφίζεσθαι τὸν ἀπόστολον. πάλιν γάρ,	ὥσπερ	καὶ πρότερον, ὁ δῆμος ἠρεθίζετο
[7, 64]	διὰ τὴν ἰσοψηφίαν ἀπελέλυτ´ ἄν,	ὥσπερ	ὁ νόμος ἠξίου. ~Αὕτη πρώτη
[7, 21]	ἐκεῖνος ὁ Κοριολάνος ἐπικληθείς, οὐχ	ὥσπερ	οἱ λοιποὶ κρύφα καὶ δι´
[7, 18]	τοὺς δ´ ἀποκτείναντες, ἀλλὰ διέμενον	ὥσπερ	οἱ σωφρονέστατα πολιτευόμενοι πρὸς τοὺς
[7, 41]	τοῖς ἅμα πολιτευομένοις εἶναι δικαιοῦμεν.	ὥσπερ	οὖν τῶν λαμπρῶν καὶ μεγάλων
[7, 24]	γῆς, ἄγοντες αὐτὴν καὶ φέροντες	ὥσπερ	πολεμίαν, καὶ τὰς ἐξαιρεθείσας ἐκ
[7, 19]	τὸ πλῆθος ὑπήκοον αὐτοῖς οὐδ´	ὥσπερ	πρότερον ἑκούσιον ὑπήντα πρὸς τὴν
[7, 9]	κομᾶν τε γὰρ τοὺς ἄρρενας	ὥσπερ	τὰς παρθένους ἐκέλευσεν ἐξανθιζομένους καὶ
[7, 59]	τῶν ἀπορωτάτων προελθεῖν· καὶ ἦν	ὥσπερ	τέρας τοῦτο σχισθέντων δίχα τῶν
[7, 46]	σοι ταῦτ´, ὦ γενναῖε, ἀλλ´	ὥσπερ	τι καλὸν ἐξειργασμένος ὑψαυχενῶν καὶ
[7, 42]	πολλοῦ τὰ μέλλοντα. ὅσοι δ´	ὥσπερ	ὑμεῖς εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους
[7, 50]	τὸ ἀντίπαλον καὶ μὴ εἶκον	ὥσπερ	χειμάρρους πολὺς ἐμπεσὼν παρέσυρεν ἂν
[7, 64]	φυλὰς ἔσχεν ὁ Μάρκιος ἐννέα·	ὥστ´	εἰ δύο προσῆλθον αὐτῷ φυλαί,
[7, 44]	συμφορᾶς οὐθὲν ἔτι φίλιον ἡγούμενοι.	ὥστ´	εἰ μανέντες ὑμεῖς ἐπεκυρώσατε τὰς
[7, 37]	Σικελιωτῶν ἀπέδοσαν καὶ τὰ χρήματα,	ὥστ´	ἠναγκάσθησαν οἱ Ῥωμαῖοι εἰς τὴν
[7, 13]	μικρὸν εἰς τἀναντία ἡ γνώμη,	ὥστ´	οὐ πολλοί τινες ἐφάνησαν οἱ
[7, 65]	ἐξουσίας τύχωσι, τἀναντία τούτων γίνεται.	ὥστ´	οὐ τὸ ἔθος ἐπανορθοῦσθαι προσῆκεν
[7, 44]	θεοβλαβὴς ἦν ταῦτα πείθων ὑμᾶς,	ὥστ´	οὐδ´ ἐκεῖνο ἠδυνήθη καταμαθεῖν, χωρὶς
[7, 28]	καὶ μηδεμίαν ἄλλην ἀποστροφὴν ἔχουσιν.	ὥστ´	οὐκ ἐξ ὧν οἱ δημαγωγοὶ
[7, 64]	ἐφαίνετο εἶναι καὶ δεκασμὸς τυραννικός.	ὥστε	βοῆς καὶ θορύβου πᾶσα ἦν
[7, 70]	οὓς εἰς τοσαύτην προῆλθον εὐδαιμονίαν,	ὥστε	καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν, ὧν
[7, 15]	ἐμπεσούσης πάνυ τοῖς συνέδροις φιλονεικίας·	ὥστε	καὶ τὸν δῆμον ὑπὸ τῆς
[7, 59]	που πρᾶγμα οὕτως ἐνδοιαζόμενον ἐνέπιπτεν,	ὥστε	μέχρι τῆς ἐσχάτης ψήφου τῆς
[7, 15]	γὰρ ἅμα καὶ ἐξέκλειον ἀλλήλους,	ὥστε	μὴ ῥᾴδιον εἶναι τοῖς παροῦσι
[7, 1]	καὶ ἐπὶ πολὺν χρόνον διετέλεσεν,	ὥστε	μηδὲ κατελθοῦσι τοῖς γεωργοῖς ἀναλαβεῖν
[7, 68]	ἀφορήτους καὶ δεινὰς ἐμβαλεῖν ἀλγηδόνας,	ὥστε	μηδὲν ἄρθρον ἄνευ κατατάσεως τῆς
[7, 59]	τῶν πρώτων κλήσεων τέλος ἐλάμβανεν,	ὥστε	μηδὲν ἔτι δεῖν τῶν ἐσχάτων.
[7, 48]	τοῖς ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀγῶσιν,	ὥστε	ὅ τι ἂν τῷ δαίμονι
[7, 34]	λόγων, καὶ τοσοῦτον αὐτῶν κατεφρόνησεν,	ὥστε	παρελθὼν ἔξαρνος μὲν ὑπὲρ οὐθενὸς
[7, 45]	σωμάτων τὼ χεῖρε τελευτῶν ἀπέχεται.	ὥστε	περίεστιν ἡμῖν, τό γ´ ἐπὶ
[7, 21]	ἀποφαινόμενος, ἀλλ´ ἄντικρυς καὶ θρασέως,	ὥστε	πολλοὺς ἀκοῦσαι καὶ τῶν δημοτικῶν.
[7, 19]	γεγονυῖα τοῖς κατὰ τὸν βίον,	ὥστε	τοῖς ὑπομείνασι πολλὴν κατήφειαν καὶ
[7, 21]	ἐπὶ ταῖς ἐκ τῶν πολέμων	ὠφελείαις·	οἷς ἐπαιρόμενος ἐφρυάττετο καὶ λαμπρὸς
[7, 48]	ποιεῖσθαι πρόνοιαν ἢ τῆς κοινῆς	ὠφελείας.	δέδοται γὰρ ἤδη τοῖς ὑπὲρ
[7, 37]	χρήματ´ αὐτῶν ὡς πολεμίων δι´	ὠφελείας	ἔθεντο, καὶ τὰ σώματα κατακλείσαντες
[7, 60]	τε καὶ κατὰ πολέμους πολλὰ	ὠφελημένην	τὴν πατρίδα, οἷς οὐκ ἂν
[7, 32]	αἱ δὲ πράξεις αὐτοῦ μεγάλα	ὠφέλησαν.	εἰ δὲ πρὸς τοῦτον ἀδιαλλάκτως
[7, 55]	κατάστασιν, τοῦτο ὑπὲρ ἅπαντα ἡμᾶς	ὠφελήσει.	ῥᾷστα γὰρ εἰς ὕβρεις ἀποσκήπτει
[7, 29]	ὄντων, ὡς οὗτοί φασιν, εἴτ´	ὠφελίμων,	ὥσπερ ἡμεῖς οἰόμεθ´; ἃ μὲν
[7, 42]	εἴξαντες; εἴπερ γὰρ ταῦθ´ ὑπελαμβάνετε	ὠφελιμώτατα	εἶναι τῇ πόλει, τί οὐ
[7, 49]	τῶν συμβούλων, ὡς μή ποτε	ὤφελον,	ἀκυρῶσαι τοὺς ἐπὶ τῇ πίστει
[7, 67]	δ´ ὁ Μάρκιος οὔτ´ ἀνακλαυσάμενος	ὤφθη	τὰς αὑτοῦ τύχας οὔτ´ ἀποιμώξας
[7, 12]	οὐθενὸς ἔτι φυλάττοντος αὐτοὺς ἀποδράντες	ᾤχοντο.	θεράποντας δ´ αὐτῶν καὶ τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/08/2009