Livre, Chap. |
[7, 30] |
μετὰ
παρρησίας
ἃ
φρονοῦσι
λέγειν,
|
τί |
ἂν
εἴποιεν
οἱ
προεστηκότες
ὑμῶν |
[7, 31] |
τὴν
αὐθάδειαν
τοῦ
συνεδρίου;
καὶ
|
τί |
ἂν
εἴποιτε;
ἆρ´
οὐκ
ἂν |
[7, 53] |
ἄδικα
δὲ
πράττοντας
πρὸς
ἀνθρώπους,
|
τί |
ἂν
ἡμῖν
τούτου
συνεβούλευες
ἔργον |
[7, 50] |
οἱ
δ´
οὐκ
εἰς
μακράν.
|
τί |
γὰρ
ἂν
τὸ
κωλῦσον
ἦν |
[7, 52] |
περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
ἀπιστεῖν.
|
τί |
δ´
οὐχὶ
μιᾷ
χρώμενοι
γνώμῃ
|
[7, 42] |
γάρ,
εἴ
τις
ὑμᾶς
ἔροιτο,
|
τί |
μέγιστον
οἴεσθε
εἶναι
τῶν
καταλαμβανόντων |
[7, 42] |
ὑπελαμβάνετε
ὠφελιμώτατα
εἶναι
τῇ
πόλει,
|
τί |
οὐ
μένετε
καὶ
νῦν
ἐν |
[7, 34] |
ἐν
τῇ
βουλῇ;
μᾶλλον
δὲ
|
τί |
οὐκ
ἀντιβολεῖς
καὶ
παραιτῇ
τὰς |
[7, 34] |
ὑπάτοις
καὶ
λέγει·
Σὺ
δέ,
|
τί
|
οὐκ
ἀπολογῇ
πρὸς
τοὺς
σαυτοῦ |
[7, 50] |
τε
καὶ
τῶν
ἀπογόνων
ὠμόσατε.
|
τί |
οὖν
ἐποίησε
καὶ
τούτου
τυχών; |
[7, 23] |
αὐτοὶ
κρατήσουσι
πλείους
ἡμῶν
ὄντες.
|
τί
|
οὖν
καταλείπεται
ποιεῖν
ἡμῖν
ἀρξάντων |
[7, 30] |
πολιτείας
οὔτ´
ᾐτήσασθε
οὔτε
μέλλετε.
|
τί |
οὖν
παθόντες
ἐπιχειρεῖτε
πάντα
συγχεῖν |
[7, 51] |
ταῦθ´
ὑμῖν
εἰς
δέον
ἐκβέβηκε.
|
τί |
οὖν
ὑμῖν
ἐπισταμένοις
ταῦτα
παραινῶ
|
[7, 14] |
τῷ
λόγῳ
τὰ
δεινά,
καὶ
|
τί |
πέρας
ἔσται
τῶν
κακῶν
ἀξιοῦντες
|
[7, 24] |
αὐτῶν·
ἵνα
καὶ
γνῶμεν
ἤδη,
|
τί |
ποτ´
ἐστὶν
ἐκεῖνο
τὸ
δεινόν, |
[7, 72] |
καὶ
τὴν
ἑορτὴν
ταύτην
καταστησάμενοι,
|
τί |
προσῆκεν
αὐτοῖς
τοὺς
μὲν
Ἑλληνικοὺς |
[7, 22] |
ζημίαν
τοῖς
ἐλευθέραν
φωνὴν
ἀφιεῖσι,
|
τί
|
προσῆκεν
ὄνομα
θέσθαι
τῇ
δυναστείᾳ |
[7, 57] |
τοὺς
δημάρχους
εἰπεῖν
ἐναντίον
ὑμῶν,
|
τί |
τὸ
ἀδίκημά
ἐστιν,
ἐφ´
οὗ |
[7, 22] |
ἀλλ´
ὑφ´
ὅλου
τυραννούμεθα
δήμου,
|
τί |
τοῦτο
διαφέρει;
τὸ
γὰρ
ἔργον |
[7, 42] |
καὶ
οὐκ
ἐνδεχόμενα
ἄλλως
γενέσθαι,
|
τί |
χαλεπαίνετε
γενομένοις;
τὴν
ἀρχὴν
γὰρ |