Livre, Chap. |
[7, 63] |
καὶ
πολλὰ
μὲν
σώματα,
πολλὰ
|
δὲ
|
βοσκήματα,
πολὺν
δὲ
σῖτον,
πολλὰ |
[7, 57] |
παραπλήσια
τούτοις
εἰπὼν
ἐπαύσατο.
τῶν
|
δὲ |
βουλευτῶν
οἱ
μετ´
αὐτὸν
ἀνιστάμενοι |
[7, 69] |
τῆς
πόλεως
οἴκαδε
ὑγιής.
~Ἡ
|
δὲ |
βουλὴ
δέους
ἀνάπλεως
ἐγένετο,
καὶ |
[7, 29] |
τούτων,
τότε
κατηγορεῖτε
ἡμῶν.
εἰ
|
δὲ |
βουληθείητε
ἀκριβῶς
ἐξετάσαι
τὰ
διάφορα, |
[7, 34] |
οὐδεμίαν
ἔχουσιν
ἐξουσίαν
νόμιμον·
εἰ
|
δὲ |
βουλήσεταί
τις
ἐπὶ
τῶν
ὑπάτων |
[7, 17] |
πολλῆς
γεγονὼς
μεστὸς
εὐθυμίας,
τῷ
|
δὲ |
Βρούτῳ
μεγάλην
χάριν
εἰδώς,
ἐκείνου |
[7, 33] |
ἤχθοντο
καὶ
χαλεπῶς
ἔφερον,
μάλιστα
|
δὲ |
Γάιος
Σικίννιος
Βελλοῦτος,
ὁ
πείσας |
[7, 1] |
ΡΩΜΑΙΚΗΣ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΛΟΓΟΣ
ΕΒΔΟΜΟΣ.
~Τίτου
|
δὲ |
Γεγανίου
Μακερίνου
καὶ
Ποπλίου
Μηνυκίου |
[7, 1] |
κατὰ
πόλεις
μὲν
ἦσαν,
ἐπιφανέστατος
|
δὲ |
Γέλων
ὁ
Δεινομένους
νεωστὶ
τὴν |
[7, 36] |
δίκην
ἐφ´
ὑμῶν
συντελέσομεν.
ὅταν
|
δὲ |
γένησθε
τῆς
ψήφου
κατὰ
τὸν |
[7, 4] |
πολὺς
περὶ
ἑαυτῷ
σφαλείς,
ἔργον
|
δὲ |
γενναῖον
οὐδὲν
ἀποδειξάμενος,
ἄλλος
ἄλλῃ |
[7, 50] |
τὴν
ἡγεμονίαν,
τὴν
ἐλευθερίαν·
οἱ
|
δὲ |
γενναιότεροι
καὶ
οὐκ
ἀγαπήσαντες
αὐτὸ |
[7, 16] |
χάριν,
ἐπιτρέπουσιν
αὐτῷ
λέγειν.
σιωπῆς
|
δὲ |
γενομένης
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν
ὁ
|
[7, 7] |
καθίσταται
περὶ
τὸ
σῶμα.
ἡμέρας
|
δὲ |
γενομένης
συγκαλέσας
τὸν
δῆμον
εἰς |
[7, 72] |
φόρμιγγές
τε
βοὴν
ἔχον·
αἱ
|
δὲ |
γυναῖκες
Ἱστάμεναι
θαύμαζον
ἐπὶ
προθύροισιν |
[7, 65] |
ἐπέθηκαν
τῇ
βουλῇ
πέρας.
εἰ
|
δὲ
|
δεῖ
καὶ
αὐτὸν
ἀποφήνασθαι
περὶ |
[7, 58] |
αἰτίας
μέλλουσιν
αὐτοῦ
κατηγορεῖν.
οἱ
|
δὲ
|
δήμαρχοι
βουλευσάμενοι
κατὰ
σφᾶς
τυραννίδι |
[7, 59] |
εὐθὺς
κατεῖχε
τὴν
ἀγοράν·
οἱ
|
δὲ |
δήμαρχοι
συνεκάλουν
τὸ
πλῆθος
ἐπὶ |
[7, 59] |
τῆς
δευτέρας
ἢ
τρίτης.
οἱ
|
δὲ
|
δήμαρχοι
ταῦθ´
ὑφορώμενοι
καὶ
αὐτοὶ |
[7, 16] |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει,
οἱ
|
δὲ |
δήμαρχοι
τὴν
ἐκκλησίαν
ἑαυτῶν
εἶναι |
[7, 61] |
τε
καὶ
ἐπιμαρτυράμενος
κατέβη.
τῶν
|
δὲ
|
δημάρχων
πρῶτος
μὲν
διέθετο
τὴν |
[7, 14] |
ὑπεροψίᾳ
ἦσαν
τοῦ
κακοῦ,
τοῖς
|
δὲ |
δημόταις
ἀμφότερα
ταῦτ´
ἀπόρως
ἔχειν· |
[7, 25] |
κράτιστα
τῷ
κοινῷ
λέγοντα·
οἱ
|
δὲ |
δημοτικὰς
ἔχοντες
τὰς
προαιρέσεις
τῶν
|
[7, 35] |
καὶ
παρανόμους
ἐκολάκευσεν
ὁρμάς·
οἱ
|
δὲ |
δημοτικοὶ
δυσανασχετοῦντες
ἐπὶ
τοῖς
ὀνειδισμοῖς
|
[7, 36] |
ἐπὶ
τὰ
ὅπλα
χωρεῖν,
τοῦ
|
δὲ |
δήμου
τὸ
καρτερώτατον
μέρος
ἐνδοιάζον |
[7, 46] |
οὐδὲν
αἰσχρὸν
εἶναι
νομίζουσι,
σὺ
|
δὲ |
δι´
αἰσχύνης
λαμβάνεις
τὸ
αὐτὸ |
[7, 4] |
οὐ
πολλῶν
τινων
κύριος.
στάσεως
|
δὲ |
διὰ
ταύτην
τὴν
ἔριν
ἀνισταμένης |
[7, 12] |
μὲν
διὰ
τὴν
σπάνιν,
τὰ
|
δὲ |
διὰ
τὴν
ἀτοπίαν
τῆς
οὐκ |
[7, 7] |
τοῦ
μέλλοντος
εἶχον
διαλογισμούς.
ὁ
|
δὲ |
διαλιπὼν
ὀλίγας
τινὰς
ἡμέρας,
ἐν |
[7, 19] |
ὑπολειφθέντες
ἐλάττους
γενόμενοι,
ἐν
ἀφθονωτέροις
|
δὲ |
διάξουσι
τοῖς
ἐπιτηδείοις
οἱ
τὰ |
[7, 59] |
ὑπὲρ
τῶν
μεγίστων
διαγνωσομένους.
~Ὡς
|
δὲ |
διεβοήθη
ταῦτα,
πολλὴ
σπουδὴ
καὶ
|
[7, 32] |
ἡμεῖς
μὲν
ἐπιλελῆσθαι
βουλόμεθα,
ὑμεῖς
|
δὲ |
δίκαιοί
ἐστε
μεμνῆσθαι.
ἀναγκαζόμεθα
δ´ |
[7, 60] |
ἐστι
ταῖς
πόλεσιν
ἐπιλεγόμενος,
κατηγορῶν
|
δὲ |
διχοστασίας
καὶ
πολέμων
ἐμφυλίων,
ἐξ |
[7, 3] |
οὐκ
ἐλάττους
πεντήκοντα
μυριάδων,
ἱππεῖς
|
δὲ |
δυεῖν
χιλιάδων
ἀποδέοντες
εἶναι
δισμύριοι. |
[7, 4] |
δῆμος
ἅπας
μετ´
ἐκείνου·
οἱ
|
δὲ |
δυνατοὶ
τὸν
ἱππάρχην
Ἱππομέδοντα,
καὶ |
[7, 1] |
καὶ
πολυετεῖς
συνταττομένοις
πραγματείας,
γενεαῖς
|
δὲ |
δυσὶν
ἢ
τρισὶν
ὅλαις
ἀποπλανηθῆναι |
[7, 59] |
ἀνδρὸς
ψηφοφόρος
{ἡ
φυλετικὴ}
πολλὰ
|
{δὲ} |
ἐναντιουμένων
τῶν
πατρικίων,
ἵνα
μὴ |
[7, 72] |
ταφῇ
γενομένην
ἀφηγούμενός
φησι·
Τὼ
|
δὲ |
ζωσαμένω
βήτην
ἐς
μέσσον
ἀγῶνα· |
[7, 1] |
μὲν
υἱὸς
ὢν
Ποπλικόλα,
Γεγάνιος
|
δὲ |
θατέρου
τῶν
ὑπάτων
ἀδελφός.
τύραννοι |
[7, 68] |
ἐλεύσεσθαι
παρημεληκότι
τοῦ
βίου·
τὸν
|
δὲ |
θεὸν
οὐ
ταύτην
αὐτῷ
προσθεῖναι |
[7, 1] |
εὐχερέστεροι
πρὸς
τοὺς
πατρικίους,
τὸ
|
δὲ |
θητικὸν
μέρος
ὡς
τοὺς
δημοτικούς· |
[7, 72] |
ἐπισήμοις
κεκοσμημένα
καὶ
πτεροῖς.
ἡγεῖτο
|
δὲ |
καθ´
ἕκαστον
χορὸν
εἷς
ἀνήρ, |
[7, 10] |
χεῖρα
συγκροτήσαντες
οὐκ
ὀλίγην.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καθ´
ἓν
ἅπαντες
ἐγένοντο,
τοὺς
|
[7, 72] |
ἐπὶ
τὰ
γελοιότερα
μεταφέροντες.
δηλοῦσι
|
δὲ |
καὶ
αἱ
τῶν
θριάμβων
εἴσοδοι
|
[7, 9] |
εἰς
ἄνδρας
εἴα
τελεῖν.
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
Κυμαίοις
ἐνυβρίσας
καὶ |
[7, 41] |
γενέσθαι
δικασταῖς
ἥκομεν.
ἐπ´
ἀγράφῳ
|
δὲ |
καὶ
ἀνομοθετήτῳ
φύσεως
δικαίῳ
τόδε |
[7, 18] |
βουλῇ
φίλον
τι
ἦν·
ἀντιπαρατεταγμένοι
|
δὲ |
καὶ
δι´
ὑποψίας
ἔχοντες
ἀλλήλους |
[7, 18] |
τὰ
πράγματα
τῆς
πόλεως,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
διέμειναν.
~Ταῦτα
δ´
ὁρῶσι |
[7, 72] |
δὲ
ποιήματ´
ᾄδουσιν
αὐτοσχέδια.
εἶδον
|
δὲ |
καὶ
ἐν
ἀνδρῶν
ἐπισήμων
ταφαῖς
|
[7, 30] |
ἀποχρῆν
οἴομαι
τοσαῦτ´
εἰρῆσθαι.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
καθ´
ἕνα
ἕκαστον
ἡμῶν, |
[7, 37] |
τὸν
ἐλάχιστον
ἀντέσχον
χρόνον,
δεόμενοι
|
δὲ |
καὶ
λιπαροῦντες
τά
τε
σώματα |
[7, 8] |
συγκατασκευάσασι
τὴν
ἀρχὴν
ἐχαρίσατο,
πλείστας
|
δὲ |
καὶ
μεγίστας
δωρεὰς
τοῖς
ἀποκτείνασι |
[7, 20] |
χρημάτων
εἶχεν
ἐν
φυλακῇ.
ἦλθον
|
δὲ |
καὶ
οἱ
πρότερον
ἀποσταλέντες
πρέσβεις |
[7, 59] |
πλῆθος
ἀποκλείηται
τῶν
ἴσων,
ἰσόψηφοι
|
δὲ |
καὶ
ὁμότιμοι
πάντες
ἀλλήλοις
γενόμενοι |
[7, 53] |
ἀλλὰ
καὶ
ταῦθ´
ἱκανά.
~Ἐπειδὴ
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τοῦ
συμφέροντος
ἐπειρᾶτο |
[7, 22] |
οὐδὲ
μόνοις
ἐξεγένετο
παθεῖν,
πολλοῖς
|
δὲ |
καὶ
πολλάκις
ἤδη
τοῖς
εἰς |
[7, 51] |
μεγέθους
τῆς
τιμωρίας
κύριος.
ἐπειδὴ
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
τοῦτ´
ἐνέστητε
νομίσαντες |
[7, 12] |
καὶ
παρέδοσαν
τὴν
πόλιν.
ἔτυχον
|
δὲ |
καὶ
πρότερον
ἐποίκους
ἐκ
τῆς |
[7, 42] |
ἐνόντων
καὶ
ἄλλων
λέγεσθαι.
~Ὡς
|
δὲ |
καὶ
συνοίσει
τῷ
κοινῷ
ταῦθ´ |
[7, 35] |
τε
καὶ
χειρῶν
ἐπιβολαί.
κατελήφθη
|
δὲ |
καὶ
σωφρονεῖν
ἠναγκάσθη
τὰ
παρακινοῦντα |
[7, 62] |
οἴκτους
καὶ
δάκρυα
ἐτράπετο.
ὡς
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἐσθῆτα
ὁ
Μάρκιος |
[7, 68] |
μὴ
ὀλιγωρεῖν
τῶν
δαιμονίων.
ἰδὼν
|
δὲ |
καὶ
τὸ
δεύτερον
ὄναρ,
τὴν |
[7, 58] |
κωλῦον
γράφεσθαι
τὸ
προβούλευμα.
ἐγένετο
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
πλείστοις
τῶν
συνέδρων |
[7, 60] |
ἔργων
δ´
ἀχαριστοῦντες
καλῶν.
εἶναι
|
δὲ |
καὶ
τὸν
καιρὸν
τῆς
ἀφέσεως |
[7, 68] |
καὶ
οὐσίας
ἱκανῆς
κύριος,
αὐτουργὸς
|
δὲ |
καὶ
τὸν
πλείω
χρόνον
τοῦ |
[7, 8] |
τοῖς
θεοῖς
ἐν
καλῷ.
ὡς
|
δὲ |
καὶ
τοῦτ´
ἐπείσθησαν,
αὐθημερὸν
ἁπάντων |
[7, 52] |
τοῦ
δήμου
πλεονεξίας
παραινῶ.
~Ὡς
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο,
περὶ
οὗ
νυνὶ |
[7, 59] |
εἴκοσι
καὶ
οὗτοι
λόχους·
συνετάττοντο
|
δὲ |
καὶ
τούτοις
δύο
λόχοι
βυκανιστῶν |
[7, 72] |
καθάπερ
ὁ
μῦθος
ἔχει.
δηλοῖ
|
δὲ |
καὶ
τούτου
τὴν
ἀρχαιότητα
ὡς |
[7, 38] |
πόλεως
τὴν
ψῆφον
ἀναληψομένους·
παρήγγελλε
|
δὲ |
καὶ
τῷ
Μαρκίῳ
παρεῖναι
πρὸς |
[7, 57] |
κακὸς
εἰκαστὴς
τῶν
ἐσομένων.
ἵνα
|
δὲ |
καὶ
ὑμεῖς
οἱ
τὸ
προβούλευμα |
[7, 32] |
πείθομεν
ὑμᾶς
μηδὲν
ἐξαμαρτάνειν·
χρηστὰ
|
δὲ |
καὶ
φιλάνθρωπα
ἔργα,
οἷς
χρησόμεθα |
[7, 65] |
πόλει
τῇ
Ῥωμαίων
ἀναγκαιότατον,
κρεῖττον
|
δὲ |
καὶ
χεῖρον
γίνεσθαι
παρὰ
τοὺς |
[7, 64] |
μαλακώτεροι
τούτων
ἀκούσαντες
ἐγένοντο,
τὸ
|
δὲ |
κακόηθες
ἅπαν,
ὃ
τοῦ
δήμου |
[7, 72] |
εἴρηκεν·
Ὡς
ἂρ
ἔφαν·
Ἴρῳ
|
δὲ |
κακῶς
ὠρίνετο
θυμός·
Ἀλλὰ
καὶ |
[7, 73] |
οἱ
ποιηταὶ
μὲν
παραβάτας,
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
καλοῦσιν
ἀποβάτας,
τὸν
σταδιαῖον
ἁμιλλῶνται |
[7, 13] |
τῆς
βουλῆς
ἡγεμόνων.
τῷ
δήμῳ
|
δὲ
|
κατ´
ἀρχὰς
μὲν
ἦν
ἀσμένῳ |
[7, 72] |
τε
καὶ
κατὰ
λόχους,
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
συμμορίας
τε
καὶ
τάξεις |
[7, 70] |
μηνυόμενον
ὀρχηστὴν
οὐ
καλόν.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
κατὰ
τοῦτο
γέγονα
τῆς
ἱστορίας
|
[7, 9] |
παρελθὼν
εἰς
τὴν
πόλιν.
οἱ
|
δὲ |
καταλιπόντες
τὰς
πατρῴας
ἑστίας
ἐν |
[7, 18] |
τὰς
ἁμαρτάδας
αὐτῶν
χρώμενοι.
τοιαύτης
|
δὲ |
καταστάσεως
οὔσης
περὶ
τὴν
Ῥώμην |
[7, 22] |
νόμους
μηθὲν
ἄλλο
πολυπραγμονεῖν,
καινὴν
|
δὲ |
καταστησάμενος
ἀρχὴν
ἐπὶ
τῷ
καθελεῖν |
[7, 4] |
τὰς
τοσαύτας
ὑπέστησαν
μυριάδας.
~Ὡς
|
δὲ |
κατέμαθον
αὐτοὺς
οἱ
βάρβαροι
μάχεσθαι
|
[7, 10] |
βοσκήματα}
τὰ
μὲν
ἐνεπίμπρασαν,
τὰ
|
δὲ
|
κατέσφαττον.
ἀπορουμένῳ
δὲ
τῷ
τυράννῳ, |
[7, 39] |
γενέσθαι,
τότε
μὲν
διελύθησαν·
τῇ
|
δὲ |
κατόπιν
ἡμέρᾳ
παρῆν
μὲν
εἰς |
[7, 60] |
μεταβεβλημένοις
τὴν
φύσιν
ἀπιστεῖν.
ἓν
|
δὲ |
κεφάλαιον
ἦν
ἁπάντων
τῶν
λόγων, |
[7, 66] |
αἴτια
τοῖς
ἑτέροις
ἐγένετο·
πολιτικὰς
|
δὲ |
κινήσεις
καὶ
στάσεις
ἀναγράφοντες
οὐκ |
[7, 72] |
χορὸν
περιΐσταθ´
ὅμιλος
Τερπόμενοι·
δοιὼ
|
δὲ |
κυβιστητῆρε
κατ´
αὐτοὺς
Μολπῆς
ἐξάρχοντες |
[7, 60] |
ὑπ´
αὐτοῦ
δόξουσιν
ἀφεικέναι·
ἐὰν
|
δὲ |
κωλύσωσιν
ἐπιτελεσθῆναι
τὴν
δίκην
τοῖς |
[7, 35] |
πολλὴ
μὲν
ἔργων
ἀκοσμία,
πολλὴ
|
δὲ |
λόγων
ὕβρις
παρ´
ἀμφοῖν,
ὠθισμοί |
[7, 20] |
ἦν
βραχείας
πάνυ
τιμῆς,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
ὁ
τύραννος
ἀπεστάλκει
προῖκα |
[7, 67] |
ἑαυτοῦ
μεγαλοφροσύνης
οὐδ´
ὁτιοῦν·
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
ἐδήλωσε
τὴν
γενναιότητα
καὶ |
[7, 31] |
τυχεῖν
μηδὲ
νῦν
ἀντιποιεῖσθαι.
~Ἵνα
|
δὲ |
μᾶλλον
ὑμῖν
γένηται
φανερόν,
ὅτι
|
[7, 50] |
μεμνῆσθαι
κατὰ
τὸ
παρόν,
μάλιστα
|
δὲ
|
Μάρκιον
τουτονὶ
τὸν
φιλόπολιν
ἄνδρα, |
[7, 27] |
αὐτὸν
ἀγορανόμους
τύπτων
ἀπήλασεν.
ἐκάλουν
|
δὲ |
μάρτυρας
τῶν
ἐν
τῇ
βουλῇ |
[7, 72] |
μὲν
καλὰς
στεφάνας
ἔχον,
οἱ
|
δὲ |
μαχαίρας
Εἶχον
χρυσείας
ἐξ
ἀργυρέων |
[7, 11] |
τοὺς
μὲν
ἤδη
καθεύδοντας,
τοὺς
|
δὲ |
μεθύοντας
ἀποσφάξαντες
δίχα
πόνου
καὶ |
[7, 20] |
εὐτυχέστερον
τοῖς
συμβαίνουσι
χρησάμενοι.
~Οἱ
|
δὲ |
μετ´
αὐτοὺς
ἀποδειχθέντες
ὕπατοι
Μάρκος |
[7, 51] |
ὑμῖν
ἐνήνοχε
καὶ
βλάβας,
ὅσα
|
δὲ |
μετὰ
τοῦ
γενναίου
στάντες
τοῖς |
[7, 59] |
τοῖς
πρὸ
αὐτῶν
ἔφερον.
οἱ
|
δὲ |
μετὰ
τούτους
καλούμενοι
τίμημά
τ´ |
[7, 58] |
αὐτοῖς,
ψῆφον
ἀναλαμβάνοντες
ἐπεκύρουν·
τὰς
|
δὲ |
μεταξὺ
τῶν
ἀγορῶν
ἑπτὰ
ἡμέρας |
[7, 1] |
διαλλαγεῖσα
τῆς
χειμερινῆς
τροπῆς.
τὸν
|
δὲ |
μεταξὺ
χρόνον,
ἐν
ᾧ
ὁ |
[7, 59] |
λόχων
ἀπολυθήσεσθαι
τὸν
ἄνδρα,
εἰ
|
δὲ |
μή
γ´
ὑπὸ
τῆς
δευτέρας |
[7, 10] |
μὲν
ἅπαντας
τοὺς
φυγάδας,
εἰ
|
δὲ |
μή
γ´
ὡς
πλείστους
ἐξ |
[7, 17] |
ἂν
ἐπιθῶσιν
αὐτῷ
ζημίας.
ὁ
|
δὲ |
μὴ
διδοὺς
ἐγγυητὴν
θανάτῳ
ζημιούσθω, |
[7, 22] |
τὰ
δεινὰ
προορώμενος
ἠξίου,
εἰ
|
δὲ |
μή,
νῦν
γ´
ὁμοθυμαδὸν
ἅπαντας |
[7, 37] |
μὴ
παράγειν
τὸν
Μάρκιον,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
πείθοιεν
εἰς
μακροτάτους
ἀναβάλλεσθαι |
[7, 60] |
καὶ
ἔθνη
ὅλα
διολωλέναι·
παρακαλῶν
|
δὲ |
μὴ
τὰ
χείρω
αἱρεῖσθαι
πρὸ |
[7, 59] |
λόχοις
ἀνεδίδοτο
ἡ
ψῆφος·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
τοῦτο
γένοιτο,
ἡ
δευτέρα |
[7, 9] |
τοὺς
πατέρας
αὐτῶν
λατρεύοντες.
ἵνα
|
δὲ |
μηδὲ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
ἐν |
[7, 41] |
ἡμῶν
οἰόμεθα
δεῖν
ἀπονέμειν·
τὸ
|
δὲ |
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι
καὶ
τὸ
δίκας |
[7, 15] |
κοινῇ
συμφέροντος
παρακαλοῦντας
σκοπεῖν.
τῶν
|
δὲ |
μηθὲν
ἐνδιδόναι
μαλακὸν
συμβουλευόντων
πρὸς |
[7, 53] |
τὰ
φοβερὰ
ταῦτ´
ἐλθεῖν,
ἔργον
|
δὲ |
μηθὲν
ἐξ
αὐτῶν
γένοιτ´
ἄχαρι. |
[7, 42] |
εἰ
δύναμις
ἦν
ὑμῖν,
συγχωρήσαντας
|
δὲ |
μηκέτι
τοῖς
πεπραγμένος
ἐγκαλεῖν.
~Ἐμοὶ |
[7, 72] |
μὲν
ῥάκεσιν
περὶ
μήδεα,
φαῖνε
|
δὲ |
μηροὺς
Καλούς
τε
μεγάλους
τε. |
[7, 8] |
ἀποκτείναντας
τοὺς
αὑτῶν
δεσπότας,
τρίτη
|
δὲ
|
μισθοφόρος
ἐκ
τῶν
ἀγριωτάτων
βαρβάρων· |
[7, 67] |
ἦν
δέκα
γεγονὼς
ἔτη,
ὁ
|
δὲ |
νεώτερος
ἔτι
ὑπαγκάλιος·
ἄλλο
δ´ |
[7, 54] |
ὑπομένειν,
κακὴν
μὲν
ἧτταν,
αἰσχρὰν
|
δὲ |
νίκην
τοῖς
πεισθεῖσι
προσάψειν
αὐτὸν |
[7, 46] |
ἔργοις
ἀσκοῦντος,
οὐ
λόγοις.
ἃ
|
δὲ |
νῦν
οὗτος
βιάζεται,
τίνος
ἐστὶ |
[7, 1] |
ἂν
δύναιντο
πλεῖστον
ὠνησομένους·
Πόπλιος
|
δὲ |
Οὐαλέριος
καὶ
Λεύκιος
Γεγάνιος
εἰς |
[7, 54] |
~Ταῦτα
μὲν
Ἄππιος
εἶπεν.
Μάνιος
|
δὲ |
Οὐαλέριος
ὁ
δημοτικώτατος
τῶν
ἐκ |
[7, 72] |
ἀνδρῶν,
δεύτεροι
δ´
ἀγενείων,
τελευταῖοι
|
δὲ |
παίδων,
οἷς
παρηκολούθουν
αὐληταί
τ´ |
[7, 35] |
ἐπὶ
τοῖς
λόγοις
αὐτοῦ,
τῶν
|
δὲ
|
πάλιν
ἀχθομένων.
καὶ
ἐπειδὴ
ἐπαύσατο |
[7, 72] |
ἱερὰ
καὶ
τὰ
δημόσια.
τελευταῖα
|
δὲ |
πάντων
αἱ
τῶν
θεῶν
εἰκόνες |
[7, 44] |
ἀφελέσθαι
παρῄνει
ταύτην
ὑμῖν.
ὃ
|
δὲ |
πάντων
ἀνοσιώτατον
ἦν
τῶν
τότε |
[7, 2] |
τῶν
ἐκ
Ῥώμης
φυγάδων,
χαλεπῶς
|
δὲ |
πάνυ
διὰ
τὴν
προθυμίαν
τῶν |
[7, 73] |
παρῄορον
ἐκάλουν
οἱ
παλαιοί·
ἕτερον
|
δὲ |
παρ´
ὀλίγαις
ἔτι
φυλαττόμενον
πόλεσιν |
[7, 52] |
μῖσος
μὲν
παρ´
ἀνθρώπων,
χόλον
|
δὲ |
παρὰ
θεῶν
ἐκ
τῆς
δίκης
|
[7, 52] |
τῶν
κατισχυομένων
καὶ
κωλύσεως,
ἄλλο
|
δὲ |
παρὰ
ταῦτ´
οὐδέν.
μέγιστον
δ´ |
[7, 13] |
ἀνθ´
ὧν
ἔμελλον
δράσειν·
Οὐελίτρας
|
δὲ |
παραλαμβάνειν
ἐδόκει
κληρούχων
οὐκ
ὀλίγων |
[7, 36] |
ἐκδέχεσθε
οὐ
πολὺν
ἐσόμενον·
ἡμεῖς
|
δὲ |
παρασκευασάμενοι
τὰ
κατεπείγοντα
προθήσομεν
χρόνον |
[7, 7] |
κατὰ
τὴν
μάχην
διεξῄει,
οἱ
|
δὲ |
παρασκευασθέντες
ὑπ´
αὐτοῦ
συνεργοὶ
τῆς |
[7, 62] |
δυνατώτατοι
τῶν
δημάρχων
εἰπεῖν.
~Ὡς
|
δὲ |
παρέλαβεν
ὁ
Μάρκιος
τὸν
λόγον, |
[7, 62] |
διασωθέντας
ἐξ
ὀνόματος
ἐκάλει.
οἱ
|
δὲ |
παρῄεσαν
ὀλοφυρόμενοι
καὶ
δεόμενοι
τῶν |
[7, 12] |
ἀρρώστως
διακεῖσθαι
τὰ
σώματα,
τοῖς
|
δὲ |
παρημελημένοις
διὰ
πενίαν
καὶ
παντάπασιν |
[7, 59] |
ὑπὲρ
τῆς
ἀριστοκρατίας
ἀγωνιζόμενος.
ἐδόκει
|
δὲ |
πᾶσα
κινδυνεύεσθαι
ἡ
τοῦ
βίου |
[7, 26] |
ὡς
ἐπιληψόμενοι
τοῦ
ἀνδρός,
οἱ
|
δὲ |
πατρίκιοι
δεινὸν
ἡγησάμενοι
τοὖργον
ὑπὸ |
[7, 67] |
καθῃρηκέναι
τὴν
ἀριστοκρατίαν
οἰόμενος,
οἱ
|
δὲ |
πατρίκιοι
κατηφεῖς
τε
καὶ
ταπεινοὶ |
[7, 35] |
ὡς
ἐπιληψόμενοι
τοῦ
σώματος,
οἱ
|
δὲ |
πατρίκιοι
μέγα
ἐμβοήσαντες
ὥρμησαν
ἐπ´ |
[7, 17] |
εἰκῆ
ὑποσχέσθαι
πρᾶγμα
τηλικοῦτον,
οἱ
|
δὲ |
πατρίκιοι
περιφρονοῦντες
τὴν
κουφότητα
τοῦ |
[7, 52] |
διώκωσι,
τὸν
δῆμον
δικάζειν,
τοῖς
|
δὲ |
πατρικίοις
μήθ´
ὅταν
ἐπάγωσί
τινα |
[7, 72] |
θεούς
τε
καὶ
δαίμονας,
τῶν
|
δὲ |
πατρίων
ὑπερορᾶν;
ἢ
δειξάτω
τις |
[7, 32] |
εἶχε,
μίαν
εἶναι
ποιήσατε.
εἰ
|
δὲ |
πείθουσιν
ἡμῖν
οὐ
συγχωρήσετε,
εὖ |
[7, 21] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐνῆγεν.
ἦν
|
δὲ |
περὶ
αὐτὸν
ἑταιρία
μεγάλη
νέων |
[7, 52] |
δίκαια
ἱκανοὺς
εἶναι
νομίζετε,
δικάσαι
|
δὲ |
περὶ
αὐτῶν
τούτων
ὧν
προβουλεύουσιν |
[7, 71] |
ἂν
ἔργον
εἴη
λέγειν,
τὰ
|
δὲ |
περὶ
πομπήν
τε
καὶ
θυσίαν
|
[7, 4] |
πολλαχῇ
μὲν
καὶ
ἄλλῃ,
μάλιστα
|
δὲ |
περὶ
τὰ
τέλματα
τῆς
λίμνης, |
[7, 72] |
μὲν
ἄλλο
σῶμα
γυμνοί,
τὸ
|
δὲ |
περὶ
τὴν
αἰδῶ
καλυπτόμενοι.
τοῦτο
|
[7, 41] |
ἡμῖν
αὐτῶν
τυχεῖν
ἑκόντες.
~Ἐρῶ
|
δὲ |
περὶ
τοῦ
δικαίου
πρῶτον.
ὑμεῖς
|
[7, 27] |
τοὺς
ἐντιμοτάτους
τῶν
ἐκεῖ,
τῆς
|
δὲ |
περὶ
τοὺς
ἀγορανόμους
ὕβρεως
ἅπαντας |
[7, 72] |
σκυτάλῃ
τοὺς
κροτάφους
ἔπαιον,
οἱ
|
δὲ |
πίπτοντος
ὑπετίθεσαν
τὰς
σφαγίδας,
καὶ |
[7, 18] |
καὶ
ἔλεον
τῆς
συμφορᾶς,
αἱ
|
δὲ |
πλείους
διὰ
φθόνον
τῆς
πάλαι |
[7, 54] |
πέσωσιν
αὐτῶν
αἱ
τύχαι.
ὁ
|
δὲ |
πλείων
λόγος
ἐγίνετο
αὐτῷ
πρὸς |
[7, 4] |
ἀρετῇ
τῶν
Κυμαίων
σύμμαχος,
τῷ
|
δὲ |
πλήθει
τῶν
βαρβάρων
πολέμιος.
ἀνατρεπόμενοι |
[7, 7] |
ἀνακαλούμενοι
προσηγορίαις.
καὶ
ἡ
ἄλλη
|
δὲ |
πληθὺς
ἡ
κατὰ
τὴν
πόλιν |
[7, 6] |
περὶ
τὸν
ὄρθρον
ἀπροσδόκητος.
θέμενος
|
δὲ |
πλησίον
αὐτῶν
τὸν
χάρακα
καὶ |
[7, 6] |
αἰχμαλώτους
τῶν
Τυρρηνῶν
ἄγουσαι.
ὡς
|
δὲ |
πλησίον
ἐγένοντο
τῆς
Κύμης,
ὁρμίσας |
[7, 72] |
ἅμα
{τοῖς}
σκώμμασι
παροχουμένοις,
νῦν
|
δὲ |
ποιήματ´
ᾄδουσιν
αὐτοσχέδια.
εἶδον
δὲ |
[7, 61] |
ἀναδώσειν
περὶ
αὐτοῦ
ψῆφον,
ἄλλο
|
δὲ |
ποιήσειν
παρὰ
ταῦτ´
οὐδέν.
μετὰ |
[7, 9] |
μὲν
ἀπολύει
παρὰ
γνώμην,
φυλακὴν
|
δὲ |
ποιούμενος
αὐτῶν,
μή
τι
συστάντες |
[7, 72] |
τὴν
μὲν
εἰρήνῃ
κοσμουμένην,
τὴν
|
δὲ
|
πολέμῳ
κακοπαθοῦσαν,
ἐν
ᾗ
τὴν |
[7, 6] |
ὡς
δύναμις
ἑκάστῳ
βοηθεῖν.
ἁπάντων
|
δὲ |
πολλὰς
ὁμολογούντων
αὐτῷ
χάριτας
εἰδέναι |
[7, 9] |
ἡμέρᾳ
μιᾷ
πᾶσαν
ἀπολέσαι·
δεήσει
|
δὲ |
πολλῇ
χρησαμένων
ἁπάντων,
παρ´
οἷς |
[7, 35] |
ἁπάντων
ἔχθιστον
αὐτὸν
ἀπεκάλουν.
προθυμίαν
|
δὲ |
πολλὴν
εἶχόν
τινες
ἤδη,
οἷς |
[7, 16] |
οἱ
πατρίκιοι
συστρέψαντες
αὑτούς.
ἐγίνετο
|
δὲ |
πολὺς
ἀγὼν
περὶ
τοῦ
μὴ |
[7, 65] |
ἀλλοτρίους
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
κατέστη.
ὅταν
|
δὲ |
πονηροὶ
καὶ
ἀκόλαστοι
καὶ
φιλοκερδεῖς |
[7, 40] |
πολὺ
τοῦ
προσήκοντος
ἐνδεέστεροι,
τὰ
|
δὲ |
πράγματα
οὐ
φαῦλα,
ὑπὲρ
ὧν |
[7, 32] |
τοῦ
ἀνδρὸς
οὐδὲν
ἔβλαψεν,
αἱ
|
δὲ |
πράξεις
αὐτοῦ
μεγάλα
ὠφέλησαν.
εἰ |
[7, 53] |
μὲν
φρονοῦντας
περὶ
θεούς,
ἄδικα
|
δὲ |
πράττοντας
πρὸς
ἀνθρώπους,
τί
ἂν |
[7, 12] |
πατρίδος
ἐβούλοντο
συντελέσασθαι
δίκην.
οἱ
|
δὲ |
πρέσβεις
τῶν
Ῥωμαίων
τέως
μὲν |
[7, 72] |
Ἄκανθος
ὁ
Λακεδαιμόνιος
ἦν.
τὰ
|
δὲ |
πρὸ
τούτων
δι´
αἰσχύνης
εἶχον |
[7, 17] |
ὅ
τι
βούλεσθέ
μοι.
~Οὐθενὸς
|
δὲ |
πρὸς
ταῦτ´
ἀντιλέξαντος
ἀπῄεσαν
ἐκ |
[7, 34] |
ἕτοιμος
εἶναι
δίκην
ὑπέχειν.
παρεληλυθέναι
|
δὲ |
πρὸς
τοὺς
δημότας
ἔλεγεν,
ἐπειδὴ |
[7, 32] |
πράξεις
αὐτοῦ
μεγάλα
ὠφέλησαν.
εἰ
|
δὲ
|
πρὸς
τοῦτον
ἀδιαλλάκτως
ἔχετε,
ἡμῖν |
[7, 47] |
ὑπὸ
τῶν
ὑπατικῶν
γνώμας.
ἅπασι
|
δὲ |
προσετάττετο
παριοῦσι
καθάπερ
ἐν
δικαστηρίῳ |
[7, 19] |
ὑπήντα
πρὸς
τὴν
καταγραφήν·
ἀνάγκην
|
δὲ |
προσφέρειν
τοῖς
μὴ
βουλομένοις
οὐκ |
[7, 72] |
ἀρχῆς
Λακεδαιμονίων
αὐτὸ
καταλυσάντων.
ὁ
|
δὲ |
πρῶτος
ἐπιχειρήσας
ἀποδυθῆναι
τὸ
σῶμα |
[7, 72] |
τε
στιβαροί
τε
βραχίονες.
τὸν
|
δὲ |
πτωχὸν
οὐκέτι
βουλόμενον
μάχεσθαι,
ἀλλ´ |
[7, 72] |
ἐπ´
ἐμοῦ
πάτριος
οὖσα·
παρὰ
|
δὲ
|
Ῥωμαίοις
ἐν
ἁπάσαις
φυλάττεται
ταῖς |
[7, 72] |
βάλλε
παλύνας
ἀλφίτου
ἀκτῇ.
Ταῦτα
|
δὲ |
Ῥωμαίους
ἔτι
καὶ
εἰς
ἐμὲ |
[7, 70] |
κρατησάντων
ἠναγκάσθησαν
ἐπιτηδεύματα
μεταλαβεῖν.
τῇ
|
δὲ
|
Ῥωμαίων
πόλει
τοιαύτης
οὐδέποτε
πειραθῆναι |
[7, 63] |
σώματα,
πολλὰ
δὲ
βοσκήματα,
πολὺν
|
δὲ |
σῖτον,
πολλὰ
δ´
ἄλλα
χρήματα
|
[7, 29] |
ἔχειν,
καὶ
νῦν
βεβαιοῦντες,
τοῦ
|
δὲ |
σίτου
τὴν
διάπρασιν
ὡς
ἂν |
[7, 53] |
ὡς
ἀγαθὸν
μὲν
ὁμόνοια,
δεινὸν
|
δὲ |
στάσις,
καὶ
θεραπεύοντες
μὲν
τὸν |
[7, 34] |
καὶ
μετὰ
τὴν
κάθοδον·
τὰ
|
δὲ |
συμβουλεύσων
ἐπισχεῖν
ἤδη
ποτὲ
καὶ |
[7, 26] |
ἑταιρίαν
περὶ
αὑτὸν
ἔχων.
ὡς
|
δὲ |
συνεῖδον
αὐτὸν
οἱ
δήμαρχοι,
προσέταξαν |
[7, 66] |
τῶν
μεγίστων
κύριον,
δι´
ἃς
|
δὲ
|
συνεχωρήθη
ταῦτ´
αἰτίας
παρέλιπον·
διὰ |
[7, 55] |
ὑπὸ
δήμου
φρονίμου
καταλύεται.
δῆμος
|
δὲ |
σωφρονῶν
καὶ
κατὰ
νόμους
πολιτευόμενος |
[7, 3] |
μὲν
τἀκείνων
μετέωρα
θήσοντος,
ὑψηλὰ
|
δὲ |
τὰ
δοκοῦντα
εἶναι
σφῶν
ταπεινά. |
[7, 48] |
γενησόμενον
ὁρῶν
ἐάσω.
ἐξ
ὧν
|
δὲ |
τά
τε
παρελθόντα
ἐπανορθωσόμεθα,
ὅσα |
[7, 49] |
μὲν
οὐδέν,
τὸ
μὴ
δύνασθαι
|
δὲ |
τὰ
χρέα
τοῖς
συμβεβληκόσι
διαλῦσαι |
[7, 71] |
ἐδαπάνων
εἰς
τὴν
ἑορτήν.
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
ἱεραῖς
ἡμέραις
ταύταις
πολλὰ
|
[7, 73] |
καὶ
μέχρι
τοῦ
παρόντος.
ἐν
|
δὲ
|
ταῖς
ἱππικαῖς
ἁμίλλαις
ἐπιτηδεύματα
δύο |
[7, 49] |
τις
ὑπάρχῃ
καὶ
καταφυγή·
ὡς
|
δὲ |
τἀληθὲς
εἶχεν,
ἐπιβουλεύων
τῷ
κόσμῳ
|
[7, 63] |
ὁ
τῆς
δυνάμεως
ἡγεμών·
ὁ
|
δὲ |
ταμίας
αὐτὰ
παραλαβὼν
ἀπεμπολᾷ
καὶ |
[7, 42] |
νόμον
ἐν
ὁμονοίᾳ
πολιτευσόμεθα,
εἰ
|
δὲ |
τἀναντία
γνοίητε
καὶ
ἀφέλοισθ´
ἡμῶν |
[7, 53] |
ταύτης
ἀποκλείοντας
τῆς
φιλανθρωπίας.
εἰ
|
δὲ
|
τἀναντία
ἡμᾶς
ἐγίγνωσκες
ἐπιτηδεύοντας,
ὦ |
[7, 26] |
τὴν
ἀρχαίαν
ἀνακτησόμενοι
πολιτείαν,
οἱ
|
δὲ |
ταπεινοὶ
ταῖς
τύχαις
καὶ
βίου |
[7, 15] |
τοῦ
κακοῦ
τὴν
δυνατήν,
τοῖς
|
δὲ
|
ταράττουσι
τὸν
δῆμον
ἐπιτιμᾶν
καὶ |
[7, 47] |
ἑαυτὸν
σοφώτερον
εἶναι
πρεσβύτου·
ἐπεκύρουν
|
δὲ |
τὰς
κειμένας
ὑπὸ
τῶν
ὑπατικῶν |
[7, 34] |
τοῖς
λόγοις
τὰ
ἔργα.
~Εἰπὼν
|
δὲ |
ταῦτα
καὶ
δόξας
μέτριος
ὀργὴν |
[7, 6] |
νίκην
ἀναιρεῖται
πασῶν
λαμπροτάτην.
διαπραξάμενος
|
δὲ |
ταῦτα
καὶ
τιμηθεὶς
ὑπὸ
τῶν |
[7, 68] |
ἥκειν
ἐπὶ
τὴν
βουλήν.
διεξιὼν
|
δὲ |
ταῦτα
κατὰ
μικρὸν
ἐδόκει
τῶν |
[7, 55] |
μέγιστα
καὶ
φανερώτατα
ἐπιλεγόμενος.
~Διεξιὼν
|
δὲ |
ταῦτα
μετὰ
πολλῶν
δακρύων
οὐ
|
[7, 72] |
βαρβάρους
τινὰς
ἐπιτελεῖν
ἐνδέχεται,
πάντα
|
δὲ |
ταὐτὰ
πράττειν
ἀπίθανον.
~Λοιπὸν
δ´ |
[7, 58] |
χρόνων
δι´
ἡμέρας
ἐνάτης.
ἐν
|
δὲ |
ταύταις
συνιόντες
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν |
[7, 54] |
καλὰ
ἔργα
ἔχει
μεμνῆσθαι,
ἀνταποδιδοὺς
|
δὲ |
ταύτην
τὴν
χάριν
τῇ
παρασχούσῃ |
[7, 3] |
ἱππεῖς
μὲν
ἦσαν
ἑξακόσιοι,
πεζοὶ
|
δὲ
|
τετρακισχίλιοι
καὶ
πεντακόσιοι·
καὶ
οὕτως |
[7, 7] |
τῶν
συνειδότων
τὴν
ἐπίθεσιν·
οὗτοι
|
δὲ |
τὴν
ἄκραν
καὶ
τὰ
νεώρια |
[7, 30] |
εἰδότες
ἡμῖν
χάριν
ἐλάβετε·
καταλῦσαι
|
δὲ |
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
ὑπάτων
ἢ |
[7, 39] |
βουλὴν
οὐδενὸς
ποιεῖν
κυρίαν·
οἱ
|
δὲ |
τὴν
αὐτὴν
ἔχοντες
ἐξουσίαν
ἐκείνῳ |
[7, 9] |
καὶ
τὰς
ἐνοπλίους
μελέτας,
ἀλλάξας
|
δὲ |
τὴν
δίαιταν,
ᾗ
πρότερον
οἱ |
[7, 3] |
δοκοῦντα
εἶναι
σφῶν
ταπεινά.
νείμαντες
|
δὲ |
τὴν
ἐν
ἀκμῇ
δύναμιν
ἅπασαν |
[7, 64] |
παρ´
αὐτῶν
ἐν
τάχει.
λαβὼν
|
δὲ
|
τὴν
ἐξουσίαν
συνεκάλει
τούς
τε |
[7, 8] |
ἀναδασμὸν
καὶ
χρεῶν
ἄφεσιν·
τούτων
|
δὲ |
τὴν
ἐπιμέλειαν
αὐτὸς
ἀμφοτέρων
ὑπισχνεῖται |
[7, 46] |
γνώμης
ἁμαρτάνοντες
τῆς
ἀρίστης·
διδάσκαλον
|
δὲ |
τὴν
πεῖραν
ἣν
ὁ
Μάρκιος |
[7, 11] |
εἰπεῖν
λυμαινόμενοι
κακοῖς
ἀπέκτειναν.
ἀνελόντες
|
δὲ |
τὴν
τυραννικὴν
οἰκίαν
πρόρριζον,
ὡς |
[7, 12] |
ἀσθενῶν
σωμάτων
ὁμοίως
διεργαζόμενος.
ἐδήλωσε
|
δὲ |
τὴν
ὑπερβολὴν
τῆς
συμφορᾶς
πόλις
|
[7, 1] |
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
σπόρου·
ἐξέλιπον
|
δὲ |
τὴν
χώραν
οἱ
γεωργοῦντες
ἅμα |
[7, 59] |
τεταγμένον
ὥσπερ
ἐν
πολέμῳ,
ἐπέφερον
|
δὲ |
τὴν
ψῆφον
οὐχ
ἅπαντες
ἀναλαβόντες, |
[7, 17] |
εἰς
ἐκκλησίαν
τὸν
δῆμον.
πληρωθείσης
|
δὲ |
τῆς
ἀγορᾶς·
ὄχλος
γὰρ
ὅσος |
[7, 26] |
πρὸς
ὑμᾶς,
ἀλλ´
ἔργῳ.
~Ἠγριωμένης
|
δὲ |
τῆς
βουλῆς,
ὡς
ἔμαθον
οἱ
|
[7, 72] |
ἀπόδειξιν
ὡς
οὐχ
ὑγιῆ.
συντελεσθείσης
|
δὲ |
τῆς
πομπῆς
ἐβουθύτουν
εὐθὺς
οἵ |
[7, 72] |
ἐπὶ
τὸν
μέγαν
ἱππόδρομον.
ἡγοῦντο
|
δὲ |
τῆς
πομπῆς
πρῶτον
μὲν
οἱ |
[7, 38] |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀναστρέψαι.
~Διαλυθείσης
|
δὲ |
τῆς
στρατιᾶς
ὁ
μὲν
Σικίννιος |
[7, 59] |
τῷ
τότε
ἀγῶνι
ἀμφοτέροις.
ἐπιστάσης
|
δὲ |
τῆς
τρίτης
ἀγορᾶς
ὁ
μὲν |
[7, 2] |
ὀργήν,
ὡς
ἕτεροι
γράφουσιν.
ἀφορμαῖς
|
δὲ |
τῆς
τυραννίδος
ὁποίαις
ἐχρήσατο
καὶ |
[7, 34] |
εἶπας
ἐν
τῇ
βουλῇ;
μᾶλλον
|
δὲ |
τί
οὐκ
ἀντιβολεῖς
καὶ
παραιτῇ |
[7, 65] |
τοῦτο
μέντοι
τὸ
ἔθος,
{λέγω
|
δὲ} |
τὸ
καλεῖσθαι
τοὺς
ἐν
τῇ |
[7, 36] |
μέτρου
τῆς
τιμωρίας
κύριον·
πολιτικὸν
|
δὲ |
τὸ
κατὰ
νόμους
ἀπολογίας
τυχόντα |
[7, 24] |
τὸ
βουλόμενον
ὑμῶν
ἡγούμενος,
δειλὸν
|
δὲ |
τὸ
μὴ
δυνάμενον.
~Τοιαῦτ´
εἰπόντος |
[7, 59] |
τοῖς
πρωτοστάταις,
ἀλλ´
ἐλάττονα·
τοῦτο
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
εἰς
εἴκοσι
λόχους |
[7, 59] |
ἐξ
αὐτῶν
ἔτι
γίνεται.
συνῄει
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
εἰς
τὸ
πρὸ
|
[7, 4] |
ἀναμὶξ
ὡς
ἅπαντας
ἀναρπασόμενοι.
ἦν
|
δὲ |
τὸ
πρὸ
τῆς
πόλεως
χωρίον, |
[7, 58] |
ἐν
τοῖς
ἀγροῖς
διέτριβον.
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τὸ
προβούλευμα
ἔλαβον
οἱ
δήμαρχοι, |
[7, 38] |
ἀρχαῖον
καλὸν
ἔθος
ἀφανίζετε·
διδάξαντες
|
δὲ |
τὸ
συνέδριον,
ὅτι
δικαίου
δεῖσθε |
[7, 35] |
ὑπερκείμενον
τῆς
ἀγορᾶς
λόφον·
ἔστι
|
δὲ |
τὸ
χωρίον
κρημνὸς
ἐξαίσιος,
ὅθεν |
[7, 69] |
γενόμενον,
καὶ
πάντες
ἐμαρτύρησαν.
ἦν
|
δὲ |
τοιόνδε·
ἀνὴρ
Ῥωμαῖος
οὐκ
ἀφανὴς |
[7, 37] |
καὶ
πάντων
ἐπαινεσάντων
ἐκύρωσαν.
ἦν
|
δὲ
|
τοιόνδε·
Τὰς
τιμὰς
εἶναι
τῶν |
[7, 17] |
γένηται
πρὸς
τῶν
ὑπάτων.
ἦν
|
δὲ |
τοιόσδε
ὁ
νόμος·
Δημάρχου
γνώμην |
[7, 72] |
σὺν
χρόνῳ
καθάπερ
ἡμεῖς.
ἠκολούθουν
|
δὲ |
τοῖς
ἀγωνισταῖς
ὀρχηστῶν
χοροὶ
πολλοὶ |
[7, 41] |
ἐπὶ
τὸν
δῆμον
πρόκλησιν,
ἡμῖν
|
δὲ |
τοῖς
δημάρχοις
ἄκυρον.
νόμου
μὲν |
[7, 73] |
τῇ
Πατρόκλου
δηλοῖ
ταφῇ.
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
διὰ
μέσου
τῶν
ἀθλημάτων |
[7, 16] |
πᾶν
ἔχειν
τὸ
κράτος.
συνηγωνίζετο
|
δὲ |
τοῖς
μὲν
ἡ
πληθὺς
ἐπιβοῶσα
|
[7, 56] |
ἂν
ἄξιος
ᾖ,
τεύξεται.
αὐτὸν
|
δὲ |
τὸν
δῆμον,
ἵνα
μὴ
τρυφᾷ |
[7, 14] |
φρονοῦσιν
εἰς
τὸ
κοινόν,
μάλιστα
|
δὲ |
τὸν
Σικίνιον
καὶ
τὸν
Βροῦτον |
[7, 66] |
τοῦτο
κατέσκηψε
τὸ
τέλος·
ἐμήκυνα
|
δὲ |
τὸν
ὑπὲρ
αὐτῶν
λόγον
τοῦ |
[7, 1] |
θατέρου
τῶν
ὑπάτων
ἀδελφός.
τύραννοι
|
δὲ |
τότε
κατὰ
πόλεις
μὲν
ἦσαν, |
[7, 26] |
βούλεται
ἀκολουθεῖν,
βίᾳ
ἄγειν·
εἶχον
|
δὲ |
τότε
τὴν
ἀγορανομικὴν
ἐξουσίαν
Τῖτος |
[7, 8] |
καὶ
δημοκρατικὴν
καταστήσωνται
πολιτείαν.
ἀσμένως
|
δὲ |
τοῦ
δημοτικοῦ
καὶ
πονηροῦ
πλήθους |
[7, 19] |
οἱ
μὲν
δι´
εὔνοιαν,
οἱ
|
δὲ |
τοῦ
κατορθώσειν
ἐλπίδι·
περιβόητος
γὰρ |
[7, 27] |
μειώσεως
τοῦ
πλήθους
ἕνεκα.
πολλὰ
|
δὲ |
τοῦ
Μαρκίου
καθήπτοντο
τοὺς
ῥηθέντας |
[7, 61] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
φανήσονται
κεχαρισμένοι.
~Παυσαμένου
|
δὲ |
τοῦ
Μηνυκίου
παρελθὼν
ὁ
δήμαρχος |
[7, 26] |
τοὺς
ὁμόσε
χωροῦντας
ἀπήλασαν.
διαβοηθέντος
|
δὲ |
τοῦ
πάθους
ἀνὰ
τὴν
πόλιν |
[7, 4] |
ἄλλους
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθούς.
λυθέντος
|
δὲ |
τοῦ
πολέμου
τὰς
χαριστηρίους
θυσίας |
[7, 36] |
περὶ
μὲν
τούτου
τοσαῦτα.
τῆς
|
δὲ |
τοῦ
σίτου
διαπράσεώς
τε
καὶ |
[7, 15] |
προσδοκίᾳ
γενέσθαι
τὴν
πόλιν.
μετὰ
|
δὲ |
τοῦθ´
οἱ
μὲν
ὕπατοι
προελθόντες |
[7, 4] |
ὡμολογοῦντο
αἴτιοι
γενέσθαι,
ὑπὲρ
ἅπαντας
|
δὲ |
τοὺς
ἄλλους
Ἀριστόδημος
ὁ
Μαλακὸς |
[7, 5] |
λόγου
ἀξίων
οὐδένα
κατέγραψαν,
ἐπιλέξαντες
|
δὲ |
τοὺς
ἀπορωτάτους
τε
καὶ
πονηροτάτους
|
[7, 54] |
προφάσεις
πολέμους
ἀναζωπυροῦσιν
ἐμφυλίους·
ἐπαινῶν
|
δὲ |
τοὺς
ἓν
τὸ
συμφέρον
καὶ |
[7, 62] |
τῶν
πολέμων
τοὺς
πολίτας,
ἀπολλύναι
|
δὲ |
τοὺς
σωθέντας
ἐν
εἰρήνῃ·
καὶ |
[7, 16] |
οὐδὲν
ὁ
Βροῦτος
εἶπεν,
ἠρώτησε
|
δὲ |
τοὺς
ὑπάτους
τοιάνδε
τινὰ
ἐρώτησιν· |
[7, 72] |
πιστοῦσθαι
ὁμολογούμενον
πρᾶγμα
βουλόμενος.
Μετὰ
|
δὲ |
τοὺς
χοροὺς
τούτους
κιθαρισταί
τ´ |
[7, 12] |
πενίαν
καὶ
παντάπασιν
ἀδυνάτως·
ὡς
|
δὲ
|
τοῦτ´
ἔγνωσαν
οἱ
νεωστὶ
κεκρατημένοι |
[7, 70] |
δείματος
κρατουμένη
μηνιμάτων
δαιμονίων.
μάλιστα
|
δὲ |
τοῦτο
πεπόνθασιν
οἱ
βάρβαροι
διὰ |
[7, 50] |
ἢ
τῷ
δρᾶσαι
φθάσας.
ἐδήλωσε
|
δὲ |
τοῦτο
πολλάκις
μὲν
καὶ
πρότερον |
[7, 60] |
κοινῷ
τῆς
πόλεως
ἀγαθῷ.
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ἐπαινῶν
μὲν
ὁμόνοιαν
καὶ |
[7, 2] |
εἰς
τὴν
Ῥώμην
ἄπρακτοι.
ὅμοια
|
δὲ |
τούτοις
συνέβη
παθεῖν
καὶ
τοῖς |
[7, 2] |
ἄνδρας
ἐπεχείρησαν
ἐπὶ
θανάτῳ,
ἀποτυχόντες
|
δὲ |
τούτου
ῥύσια
κατασχεῖν
ταῦτα
τὰ |
[7, 52] |
ἀεὶ
λέγετε
καλῶς
ἐπιστάμενοι.
μέγα
|
δὲ |
τούτου
σημεῖόν
ἐστιν,
ὃ
καὶ |
[7, 53] |
ἐλπίδων
ὁμόσε
χωρεῖν
ὑμῖν.
μηθενὸς
|
δὲ |
τούτων
δεήσειεν,
ὦ
Ζεῦ
καὶ |
[7, 3] |
ναῦς
εἶχον
ἐν
φυλακῇ,
τῇ
|
δὲ |
τρίτῃ
πρὸ
τοῦ
τείχους
ταξάμενοι |
[7, 2] |
τύραννον
αὐτοῖς
γενέσθαι
κριτήν.
ὁ
|
δὲ |
τυραννῶν
τότε
τῆς
Κύμης
Ἀριστόδημος
|
[7, 36] |
τι
μεῖζον
κακὸν
ἐργάσηται,
προθεῖναι
|
δὲ |
τῷ
ἀνδρὶ
δίκην
ὁρίσαντα
χρόνον |
[7, 10] |
ἐνεπίμπρασαν,
τὰ
δὲ
κατέσφαττον.
ἀπορουμένῳ
|
δὲ |
τῷ
τυράννῳ,
τίνα
χρὴ
τρόπον |
[7, 52] |
μὲν
τῶν
μειζόνων
ἐπιτρέπειν,
περὶ
|
δὲ
|
τῶν
ἄλλων
ἀπιστεῖν.
τί
δ´ |
[7, 6] |
προεστηκότων
τῆς
πόλεως
κατηγορήσας,
πολλοὺς
|
δὲ
|
τῶν
ἀνδραγαθησάντων
κατὰ
τὴν
μάχην |
[7, 45] |
ἐπὶ
χλευασμῷ
κείμενον
ἔχειν,
ἔργον
|
δὲ |
τῶν
ἀποδεδομένων
τῇ
ἀρχῇ
μηδ´ |
[7, 37] |
πρὸ
τῆς
ἐμφυλίου
στάσεως.
παρὰ
|
δὲ |
τῶν
δημάρχων
πολλὰ
λιπαρήσαντες
τὴν |
[7, 7] |
τοῦ
πολέμου
λάφυρα
ἀποδεῖξαι.
συνελθόντων
|
δὲ |
τῶν
ἐν
τέλει
κατὰ
πλῆθος |
[7, 12] |
παθούσαις
ἀπράκτοις
ἀναστρέψαι
συνέβη,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
ἐν
Τυρρηνίᾳ
πόλεων
οἱ |
[7, 19] |
τοῦ
δήμου
μέρος
συνεστράτευεν.
ἡγεμὼν
|
δὲ |
τῶν
ἐξελθόντων
ἦν
Γάιος
Μάρκιος |
[7, 73] |
δρόμον
αὐτοὶ
πρὸς
ἀλλήλους.
τελεσθέντων
|
δὲ
|
τῶν
ἱππικῶν
δρόμων
οἱ
τοῖς |
[7, 13] |
Ῥωμαίων
κλήρῳ
τὴν
ἔξοδον,
κατὰ
|
δὲ |
τῶν
λαχόντων,
εἰ
μὴ
ἐξίοιεν, |
[7, 55] |
συνεχεῖς
καὶ
μακροὺς
πολέμους·
περὶ
|
δὲ |
τῶν
μεθ´
ὑμᾶς
ἐσομένων
ἐνθυμούμενος |
[7, 72] |
φυλάττεται
ταῖς
ἀρχαίαις
θυηπολίαις.
σκευαὶ
|
δὲ |
τῶν
ὀρχηστῶν
ἦσαν
χιτῶνες
φοινίκεοι
|
[7, 64] |
καὶ
περιεώρων
τὰ
γινόμενα·
ἡ
|
δὲ |
τῶν
πατρικίων
χεὶρ
οὐκ
ἦν |
[7, 9] |
δεσποτῶν
καὶ
θυγατράσι
συνοικεῖν.
~Γενεὰν
|
δὲ |
τῶν
πεφονευμένων
τὴν
ἄρρενα
κατ´ |
[7, 7] |
τοὺς
τῶν
Κυμαίων
λιμένας.
οἱ
|
δὲ |
τῶν
στρατευομένων
πατέρες
τε
καὶ |
[7, 59] |
κληθεῖεν
ὑπὸ
τῶν
ὑπάτων.
ὄντων
|
δὲ |
τῶν
συμπάντων
τριῶν
καὶ
ἐνενήκοντα |
[7, 39] |
καθαιρῶσι,
τοῦτ´
εἶναι
κύριον.
συγχωρησάντων
|
δὲ |
τῶν
ὑπάτων
ὥσπερ
ἠξίουν
οἱ |
[7, 29] |
αὐτοῖς
ὀργὰς
μελλούσας
ἔχειν.
νῦν
|
δὲ |
φαίνεσθε
ταχύτερα
μᾶλλον
ἢ
φρονιμώτερα |
[7, 16] |
αὐτῶν
ἀποδώσετε
τὴν
ὑπερηφανίαν.
ἐὰν
|
δὲ |
φενακίζων
ὑμᾶς
εὑρεθῶ,
χρήσασθ´
ὅ
|
[7, 52] |
νόμῳ
δεδικασμένην,
οὔτ´
ἰδίαν·
εἰ
|
δὲ |
φήσει,
δειξάτω
καὶ
μηθὲν
ἔτι |
[7, 52] |
ὧν
ἐστι
νόμῳ
κύριος.
δίκαιον
|
δὲ |
φύσεως
ἀνομοθέτητον,
ὦ
βουλή,
πῶς |
[7, 46] |
πρόθυμον
ὑμῶν
ἀγαπᾶν,
μὴ
δέχεσθαι
|
δὲ |
χάριν
ἰδίαν
ἐπὶ
κοινῇ
βλάβῃ, |
[7, 72] |
παρθένων
χορὸν
ὧδε
εἴρηκεν·
Ἐν
|
δὲ |
χορὸν
ποίκιλλε
περικλυτὸς
ἀμφιγυήεις,
Τῷ |