Paragraphes |
[20] |
κατέκοψεν
Ἰφικράτης
καὶ
τὴν
περὶ
|
Νάξον |
ναυμαχίαν
ἐνίκα
Χαβρίας·
δοκεῖτε
γὰρ |
[20] |
Ἰφικράτης
καὶ
τὴν
περὶ
Νάξον
|
ναυμαχίαν |
ἐνίκα
Χαβρίας·
δοκεῖτε
γὰρ
αὐτοὶ |
[20] |
ἂν
εἴποι
τὴν
ἐν
Σαλαμῖνι
|
ναυμαχίαν |
Θεμιστοκλέους,
ἀλλ´
Ἀθηναίων,
οὐδὲ
τὴν |
[20] |
Θεμιστοκλέα
τὸν
τὴν
ἐν
Σαλαμῖνι
|
ναυμαχίαν |
στρατηγοῦντα
καὶ
Μιλτιάδην
τὸν
ἡγούμενον |
[20] |
καὶ
καλὰ
καὶ
πεζῇ
καὶ
|
ναυμαχοῦντες
|
ἔστησαν
τρόπαια,
ἐφ´
οἷς
ἔτι |
[20] |
καὶ
φαῦλα
πράττοντας
μέγα
καὶ
|
νεανικὸν |
φρόνημα
λαβεῖν,
ὥσπερ
οὐδὲ
λαμπρὰ |
[0] |
χαλεπῶν
εἶναι,
οὔτ´
ἐπιτιμήσαντα
τοῖς
|
νέμουσι |
καὶ
διδοῦσι
τὰ
κοινὰ
εὐδοκιμῆσαι |
[20] |
ἐπιγιγνομένων
ὑπερβολὴν
λελεῖφθαι,
προπύλαια
ταῦτα,
|
νεώσοικοι, |
στοαί,
τἄλλα,
οἷς
ἐκεῖνοι
κοσμήσαντες |
[10] |
ὃ
νῦν
ἀεὶ
συμβαίνει.
καὶ
|
νὴ |
Δί´,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἕτεροί |
[20] |
ἐν
τῇ
εἰρήνῃ
ἀπολώλασιν;
ἀλλὰ
|
νὴ |
Δία
ταῦτα
μόνον
τότ´
εἶχε |
[10] |
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
ποιήσει
τὸ
|
νικᾶν, |
ἀλλ´
οἱ
μετὰ
τούτων
κρατοῦντες |
[0] |
τις
ἄν·
ἀλλὰ
μείζω
χρὴ
|
νομίζειν, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τὴν
πρὸς |
[20] |
καὶ
νῦν
ἡμεῖς
φιλοτιμούμεθα.
καίτοι
|
νομίζετ´ |
αὐτοὺς
ταῦτα
στῆσαι,
οὐχ
ἵνα |
[0] |
ὀρθῶς
ἡγεῖσθε
πράττειν,
σφόδρ´
ἡμαρτηκέναι
|
νομίσητε. |
ἐγὼ
δέ
φημι
δεῖν
(καί |
[10] |
ἅπαντες
τὸν
δῆμον
καταλελύσθαι,
τοὺς
|
νόμους
|
οὐκέτ´
εἶναι,
τοιαῦτ´
ἔλεγον.
καίτοι, |
[10] |
παύσεται
τοιαῦτ´
ὄντα
πράττῃ,
ὃ
|
νῦν |
ἀεὶ
συμβαίνει.
καὶ
νὴ
Δί´, |
[30] |
τοῦ
γείτονος
οὐδὲν
σεμνοτέραν
οὖσαν.
|
~νῦν |
δ´,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δημοσίᾳ |
[20] |
ἡγούμενοι
καὶ
πάσης
μείζον´
εὐεργεσίας.
|
νῦν |
δ´,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
φθόρους |
[20] |
μάχην
Μιλτιάδου,
ἀλλὰ
τῆς
πόλεως.
|
νῦν |
δὲ
πολλοὶ
τοῦτο
λέγουσιν,
ὡς |
[0] |
ἔχει,
ἄλλος
ἂν
ἦν
λόγος·
|
νῦν |
δὲ
πρωτεύειν
μὲν
ὑμεῖς
ἀξιοῦτε |
[30] |
ἀρχῆς
καὶ
ἀγαθοῦ
τινὸς
μεταλαμβάνειν,
|
νῦν |
δὲ
τοὐναντίον
κύριοι
μὲν
τῶν
|
[10] |
πόλιν
πρᾶξαι
ἀγαθὰ
ὥστ´,
εἰ
|
νῦν |
εἰπεῖν
ἐπιχειρήσαιμι,
πολλοὺς
ἂν
ἀπιστῆσαι |
[0] |
τῇ
πόλει
πάντα,
καὶ
ἃ
|
νῦν |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
παραναλίσκετ´
εἰς |
[20] |
τῷ
πολέμῳ
συμμάχους
ἐκτησάμεθα,
οὗτοι
|
νῦν |
ἐν
τῇ
εἰρήνῃ
ἀπολώλασιν;
ἀλλὰ
|
[20] |
τρόπαια,
ἐφ´
οἷς
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἡμεῖς
φιλοτιμούμεθα.
καίτοι
νομίζετ´
αὐτοὺς |
[10] |
ἐστιν
οἷος
ἐγχειρεῖν
ἔργῳ
τῳ,
|
νῦν |
μὲν
ἡγεῖται
τὴν
τῆς
πόλεως |
[0] |
ἀκούειν
ἐθελήσετε,
ὁρᾶτε
μήποθ´,
ἃ
|
νῦν |
ὀρθῶς
ἡγεῖσθε
πράττειν,
σφόδρ´
ἡμαρτηκέναι
|
[10] |
οὕτως
ἔχει·
ἂν
μὲν
ὑμεῖς
|
νῦν
|
πεισθῆτε
τούτων
καιρὸν
εἶναι,
ὅταν |
[20] |
πολλοὺς
ἄλλους,
οὐκ
ἴσα
τοῖς
|
νῦν |
στρατηγοῖς
ἀγάθ´
εἰργασμένους,
μὰ
Δί´ |
[20] |
μόνον
τότ´
εἶχε
βέλτιον
ἢ
|
νῦν, |
τὰ
δ´
ἄλλα
χεῖρον.
πολλοῦ |
[0] |
ἀκολουθοῦντας
ἔχοντες
τοὺς
ἐχθρούς,
ἃ
|
νῦν
|
τοὺς
φίλους,
ποιῶσιν.
χωρὶς
δὲ |
[10] |
καὶ
παρεσκευάσθαι.
Τί
οὖν
ταῦτα
|
νῦν |
{φαίη
τις
ἄν}
λέγω;
ὅτι |
[20] |
πρότερον
μὲν
κατὰ
συμμορίας
εἰσεφέρετε,
|
νυνὶ |
δὲ
πολιτεύεσθε
κατὰ
συμμορίας.
ῥήτωρ |
[0] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μὴ
τοιαῦθ´
οἷάπερ
|
νυνὶ
|
συμβαίνῃ·
τοὺς
στρατηγοὺς
κρίνετε,
καὶ |