Paragraphe
[2]	τειχιεῖ, Θηβαίους δὲ παύσει τῆς	ὕβρεως,	Χερρόνησον δὲ τοῖς αὑτοῦ τέλεσιν
[2]	Φωκέας, λέγοντας ὡς ἐγὼ μὲν	ὕδωρ	πίνων εἰκότως δύστροπος καὶ δύσκολός
[2]	τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν	ὑμᾶς.	ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον, καὶ
[2]	καὶ αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ	ὑμᾶς	αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν δ´ ὑμᾶς
[2]	τῷ δικαιότερα τοὺς Θηβαίους ἢ	ὑμᾶς	ἀξιοῦν. ἀλλὰ τοῦτον καὶ μόνον
[2]	γράφειν καὶ συμβουλεύειν, τὴν πρὸς	ὑμᾶς	ἀπέχθειαν ὀκνοῦντες, οἷα ποιεῖ δ´,
[2]	δὴ τῶν ἡμῖν πρακτέων καθ´	ὑμᾶς	αὐτοὺς ὕστερον βουλεύσεσθε, ἂν σωφρονῆτε·
[2]	ἐξελέγχῃ Φίλιππον καὶ τὴν πρὸς	ὑμᾶς	εἰρήνην παραβαίνοντα καὶ πᾶσι τοῖς
[2]	σκεψομένους. ἡγεῖτ´ οὖν, εἰ μὲν	ὑμᾶς	ἕλοιτο, φίλους ἐπὶ τοῖς δικαίοις
[2]	εὖ εἰδῆτε, ὀργίλους καὶ τραχεῖς	ὑμᾶς	ἔσεσθαι νομίζω. φοβοῦμαι δὴ μή,
[2]	βέλτιον δ´ ἴσως καὶ πρὸς	ὑμᾶς	ἐστιν εἰρῆσθαι. ~Πῶς γὰρ οἴεσθ´,
[2]	μηδ´ ἀκούηθ´ ὅτι ταῦτ´ ἐφ´	ὑμᾶς	ἐστιν ἐμοῦ μηδὲ τοῦ δεῖνος,
[2]	τἀληθῆ μετὰ παρρησίας ἐρῶ πρὸς	ὑμᾶς	καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι· οὐχ ἵν´
[2]	ἄλλως ἀδολεσχῶ· ἀλλ´ οἴομαί ποθ´	ὑμᾶς	λυπήσειν ἃ Φίλιππος πράττει μᾶλλον
[2]	τοῦτο τῇ πόλει μηδ´ ἐφ´	ὑμᾶς	πάντα παρασκευάζεσθαι, θαυμάζω, καὶ δεηθῆναι
[2]	ὑμᾶς αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν δ´	ὑμᾶς	ὑπολαμβάνων, δικαίως αὑτὸν μισεῖν νομίζει,
[2]	Φίλιππος δ´, ἅπερ εὔξαισθ´ ἂν	ὑμεῖς,	ἂν παρέλθῃ, πράξει, καὶ Θεσπιὰς
[2]	ταῦτα καὶ πᾶσιν ἔστιν εἰδέναι·	ὑμεῖς	δ´, ἔφην ἐγώ, διδόντα μὲν
[2]	δεινά, καὶ τοιαῦτα διεξερχόμεθα· ἔπειθ´	ὑμεῖς	οἱ καθήμενοι, ὡς μὲν ἂν
[2]	βέλτισθ´ ὁρῶσί τι πράξουσιν, ἀλλ´	ὑμεῖς	οἱ καὶ συνιέντες αὐτοὶ καὶ
[2]	ποθ´ ὑπέμεινα πρεσβεύειν, οὔτ´ ἂν	ὑμεῖς	οἶδ´ ὅτι ἐπαύσασθε πολεμοῦντες, εἰ
[2]	εἰ γὰρ μὴ παρεκρούσθητε τόθ´	ὑμεῖς,	οὐδὲν ἂν ἦν τῇ πόλει
[2]	οὐδὲ ποιήσειεν, ὑφ´ οὗ πεισθέντες	ὑμεῖς	τῆς ἰδίας ἕνεκ´ ὠφελείας τῶν
[2]	σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ οὖσιν	ὑμετέροις	ἔχει, τούτοις πάντα τἄλλ´ ἀσφαλῶς
[2]	οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺς μὲν	ὑμετέρους	προγόνους, ἐξὸν αὐτοῖς τῶν λοιπῶν
[2]	τοῦτ´ ἤδη. ὅταν οὖν μηκέθ´	ὑμῖν	ἀμελεῖν ἐξουσία γίγνηται τῶν συμβαινόντων,
[2]	καὶ τὸν Ὠρωπὸν ἀντ´ Ἀμφιπόλεως	ὑμῖν	ἀποδώσει· ταῦτα γὰρ ἅπαντ´ ἐπὶ
[2]	ἔχει, ἐκείνῳ μὲν αἱ πράξεις,	ὑμῖν	δ´ οἱ λόγοι. εἰ μὲν
[2]	οὖν καὶ νῦν λέγειν δικαιότερ´	ὑμῖν	ἐξαρκεῖ, ῥᾴδιον, καὶ πόνος οὐδεὶς
[2]	ἀμφότερ´ οὖν οἶδε, καὶ αὑτὸν	ὑμῖν	ἐπιβουλεύοντα καὶ ὑμᾶς αἰσθανομένους· εὖ
[2]	Πελοπόννησον κύριος γέγονεν, καὶ πεποίηχ´	ὑμῖν	μὴ περὶ τῶν δικαίων μηδ´
[2]	γ´ ὁρᾷ πλείους αὐτοῖς ἢ	ὑμῖν	οὔσας· οὐδ´ ἐν τῇ μεσογείᾳ
[2]	μὲν ἐξ ἴσου λόγον παρ´	ὑμῖν	ποιήσω, τοῖς δ´ ἐμοὶ προσκρούσασιν
[2]	λέγουσιν ἅπασι καὶ τοῖς ἀκούουσιν	ὑμῖν	τὰ βέλτιστα καὶ τὰ σώσοντα
[2]	θαυμάζω, καὶ δεηθῆναι πάντων ὁμοίως	ὑμῶν	βούλομαι τοὺς λογισμοὺς ἀκοῦσαί μου
[2]	ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καθ´	ὑμῶν	ἐγκώμιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι· κέκρισθε
[2]	πλεονεξίας. διὰ ταῦτ´ ἐκείνους ἀνθ´	ὑμῶν	καὶ τότε καὶ νῦν αἱρεῖται.
[2]	πράγματα καὶ κατακούομεν ἀλλήλων, ἕκαστον	ὑμῶν	καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ´ ὅμως ἐπαναμνῆσαι
[2]	διὰ τούτους ἀπολωλότων τῇ παρ´	ὑμῶν	ὀργῇ περιπεσεῖν συμβῇ· ὁρῶ γὰρ
[2]	καὶ ταῦτ´ εἰκότως καὶ περὶ	ὑμῶν	οὕτως ὑπείληφε καὶ κατ´ Ἀργείων
[2]	κρατηθέντες μόνον, ἀλλὰ καὶ προδοθέντες	ὑπ´	ἀλλήλων καὶ πραθέντες· οὐ γὰρ
[2]	ἀλλοτρίαν καρπωσάμενοι πολὺν τῆς αὑτῶν	ὑπ´	ἐκείνου στέρονται, αἰσχρῶς ἐκπεσόντες, οὐ
[2]	λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ´ αὐτοὺς	ὑπακούειν	βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ ἀνασχομένους
[2]	εἰκότως καὶ περὶ ὑμῶν οὕτως	ὑπείληφε	καὶ κατ´ Ἀργείων καὶ Θηβαίων
[2]	βούλεται, τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους	ὑπείληφεν	ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον,
[2]	Μεσσηνίους καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ´	ὑπειληφὼς	εὖ ποιεῖ. ὃ καὶ μέγιστόν
[2]	οὔτε γὰρ αὐτὸς ἄν ποθ´	ὑπέμεινα	πρεσβεύειν, οὔτ´ ἂν ὑμεῖς οἶδ´
[2]	παρὰ τὴν εἰρήνην, ἀεὶ τοὺς	ὑπὲρ	ἡμῶν λόγους καὶ δικαίους καὶ
[2]	στόλῳ Φίλιππος, οὔτε πεζῇ βαδίζων	ὑπὲρ	τὰς Πύλας καὶ Φωκέας, ἀλλ´
[2]	πραγμάτων εἶναι τὴν βουλήν, ἀλλ´	ὑπὲρ	τῶν ἐν τῇ χώρᾳ καὶ
[2]	μὴ περὶ τῶν δικαίων μηδ´	ὑπὲρ	τῶν ἔξω πραγμάτων εἶναι τὴν
[2]	εἶναι ταύτην ἐψηφίσασθε· οὕτω τελέως	ὑπήχθητε.	τί δὴ ταῦτα νῦν λέγω
[2]	ἔφην ἐγώ, διδόντα μὲν καὶ	ὑπισχνούμενον	θεωρεῖτε Φίλιππον, ἐξηπατηκότα δ´ ἤδη
[2]	τοὺς αἰτίους, ἀλλ´ εἰς τοὺς	ὑπὸ	χεῖρα μάλιστα τὴν ὀργὴν ἀφιέντας.
[2]	αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν δ´ ὑμᾶς	ὑπολαμβάνων,	δικαίως αὑτὸν μισεῖν νομίζει, καὶ
[2]	νὴ Δία (ταῦτα γάρ ἐσθ´	ὑπόλοιπον)	καὶ παρὰ γνώμην, τῶν Θετταλῶν
[2]	ἐκλιπεῖν προελομένους καὶ παθεῖν ὁτιοῦν	ὑπομείναντας,	καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντας ταῦθ´
[2]	λήσεθ´, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, πάνθ´	ὑπομείναντες·	οὕτως ἡ παραυτίχ´ ἡδονὴ καὶ
[2]	ἐπεθύμησεν. ταῦτ´ οὖν, ὡς μὲν	ὑπομνῆσαι,	νῦν ἱκανῶς εἴρηται, ὡς δ´
[2]	μέλλειν πρὸς τοὺς Θηβαίους αὐτὸν	ὑπόπτως	ἔχειν, καὶ λογοποιοῦσιν περιιόντες τινὲς
[2]	κινδύνου καὶ τῆς ζημίας δίκην	ὑποσχεῖν.
[2]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς ἐνεγκόντας τὰς	ὑποσχέσεις,	ἐφ´ αἷς ἐπείσθητε ποιήσασθαι τὴν
[2]	ἀμνημονεῖ τοὺς λόγους οὐδὲ τὰς	ὑποσχέσεις,	ἐφ´ αἷς τῆς εἰρήνης ἔτυχεν.
[2]	ἤδη τῆς εἰρήνης ἀπὸ τῆς	ὑστέρας	ἥκων πρεσβείας τῆς ἐπὶ τοὺς
[2]	ἡμῖν πρακτέων καθ´ ὑμᾶς αὐτοὺς	ὕστερον	βουλεύσεσθε, ἂν σωφρονῆτε· ἃ δὲ
[2]	ῥᾳστώνη μεῖζον ἰσχύει τοῦ ποθ´	ὕστερον	συνοίσειν μέλλοντος. Περὶ μὲν δὴ
[2]	καὶ παρόντος ἐμοῦ καὶ πάλιν	ὕστερον,	ὡς ἔοικεν, οὐδὲν μᾶλλον ἀποσχήσονται
[2]	πλεονεξίαν, οἶμαι, καὶ τὸ πάνθ´	ὑφ´	αὑτῷ ποιήσασθαι τοὺς λογισμοὺς ἐξετάζων,
[2]	ἂν ἐνδείξαιτο τοσοῦτον οὐδὲ ποιήσειεν,	ὑφ´	οὗ πεισθέντες ὑμεῖς τῆς ἰδίας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/02/2006