Paragraphe
[2]	αὐτοὺς ὕστερον βουλεύσεσθε, ἂν σωφρονῆτε·	ἃ	δὲ νῦν ἀποκρινάμενοι τὰ δέοντ´
[2]	τί οὖν; πῶς τούτοις ἐχρήσατο;	ἃ	Θηβαίοις συμφέρει καὶ οὐχ ἃ
[2]	μετρίως ἐναργῆ παραδείγματ´ ἔστιν ἰδεῖν,	ἃ	καὶ πρὸς Μεσσηνίους καὶ πρὸς
[2]	καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντας ταῦθ´	ἃ	πάντες ἀεὶ γλίχονται λέγειν, ἀξίως
[2]	ἄν τις ὀρθῶς θεωρῇ, πάνθ´	ἃ	πραγματεύεται κατὰ τῆς πόλεως συντάττων.
[2]	τῷ πράγματι φεύγοντες, καὶ πάνθ´	ἃ	προσήκει προορώμενοι, ὁμοίως ἐναντιώσεσθε, ἄν
[2]	οἷς ἑκάτεροι διατρίβετε καὶ περὶ	ἃ	σπουδάζετε, ταῦτ´ ἄμεινον ἑκατέροις ἔχει,
[2]	ἃ Θηβαίοις συμφέρει καὶ οὐχ	ἃ	τῇ πόλει, πράττειν προείλετο. τί
[2]	Μεσσήνιοι καὶ Πελοποννησίων τινὲς παρ´	ἃ	τῷ λογισμῷ βέλτισθ´ ὁρῶσί τι
[2]	ἀλλ´ οἴομαί ποθ´ ὑμᾶς λυπήσειν	ἃ	Φίλιππος πράττει μᾶλλον ἢ τὰ
[2]	φυλακτήριον, ὃ πᾶσι μέν ἐστ´	ἀγαθὸν	καὶ σωτήριον, μάλιστα δὲ τοῖς
[2]	διὰ μὲν πλεονεξίαν τὰ παρόντ´	ἀγαπήσειν	οἴεται, διὰ δὲ σκαιότητα τρόπων
[2]	οὖν ἀμφοτέρους ἰδίᾳ τὸ λυσιτελοῦν	ἀγαπήσοντας,	οὐχ ὅ τι συνοίσει κοινῇ
[2]	ἂν ἐποίει καὶ τὴν εἰρήνην	ἄγων	ἡσυχίαν εἶχεν, ἢ παραχρῆμ´ ἂν
[2]	δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς.	ἀδικεῖ	πολὺν ἤδη χρόνον, καὶ τοῦτ´
[2]	καίπερ ὄντες οὐ δεινοὶ τοὺς	ἀδικοῦντας	μεμνῆσθαι. καὶ τὸ πάντων αἴσχιστον,
[2]	Φιλίππου, οὐδ´ ἵν´ ὡς ἄλλως	ἀδολεσχῶ·	ἀλλ´ οἴομαί ποθ´ ὑμᾶς λυπήσειν
[2]	λόγον ποιούμενοι, καὶ τὴν προσοῦσαν	ἀδοξίαν	τῷ πράγματι φεύγοντες, καὶ πάνθ´
[2]	ταῦτα πράξαντας ταῦθ´ ἃ πάντες	ἀεὶ	γλίχονται λέγειν, ἀξίως δ´ οὐδεὶς
[2]	φαινομένους, καὶ λέγειν μὲν ἅπαντας	ἀεὶ	τὰ δέοντα δοκοῦντας τοὺς κατηγοροῦντας
[2]	καὶ βιάζεται παρὰ τὴν εἰρήνην,	ἀεὶ	τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν λόγους καὶ
[2]	μέν, εἴ τις, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	θαρρεῖ, ὁρῶν ἡλίκος ἤδη καὶ
[2]	καθ´ ὑμῶν ἐγκώμιον, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι·	κέκρισθε γὰρ ἐκ τούτων τῶν
[2]	προσθῆσθε. ἐγὼ τοίνυν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	λογίζομαι· τίνων ὁ Φίλιππος κύριος
[2]	~Ὅταν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	λόγοι γίγνωνται περὶ ὧν Φίλιππος
[2]	μὲν οὖν δίκαιον, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, ἐφ´
[2]	τούτων, ὅτι πάντες, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τοὺς πλεονεκτεῖν ζητοῦντας ἔργῳ κωλύειν
[2]	ἀντεποιοῦντο, Ποτείδαιαν δ´ ἐδίδου τοὺς	Ἀθηναίων	ἀποίκους ἐκβάλλων, καὶ τὴν μὲν
[2]	ἄμεινον ἑκατέροις ἔχει, ἐκείνῳ μὲν	αἱ	πράξεις, ὑμῖν δ´ οἱ λόγοι.
[2]	οὐ γὰρ ἀσφαλεῖς ταῖς πολιτείαις	αἱ	πρὸς τοὺς τυράννους αὗται λίαν
[2]	ὑμῶν καὶ τότε καὶ νῦν	αἱρεῖται.	οὐ γὰρ δὴ τριήρεις γ´
[2]	ἕλοιτο, φίλους ἐπὶ τοῖς δικαίοις	αἱρήσεσθαι,	εἰ δ´ ἐκείνοις προσθεῖτο, συνεργοὺς
[2]	τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, ἐφ´	αἷς	ἐπείσθητε ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην, καλεῖν·
[2]	λόγους οὐδὲ τὰς ὑποσχέσεις, ἐφ´	αἷς	τῆς εἰρήνης ἔτυχεν. ~Ἀλλὰ νὴ
[2]	αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ ὑμᾶς	αἰσθανομένους·	εὖ φρονεῖν δ´ ὑμᾶς ὑπολαμβάνων,
[2]	πρεσβείας τῆς ἐπὶ τοὺς ὅρκους,	αἰσθόμενος	φενακιζομένην τὴν πόλιν, προὔλεγον καὶ
[2]	ἀδικοῦντας μεμνῆσθαι. καὶ τὸ πάντων	αἴσχιστον,	καὶ τοῖς ἐκγόνοις πρὸς τὰς
[2]	τῆς αὑτῶν ὑπ´ ἐκείνου στέρονται,	αἰσχρῶς	ἐκπεσόντες, οὐ κρατηθέντες μόνον, ἀλλὰ
[2]	τί χρὴ ποιεῖν συμβουλεῦσαι χαλεπώτερον.	αἴτιον	δὲ τούτων, ὅτι πάντες, ὦ
[2]	πόλλ´ ἐνίους οὐκ εἰς τοὺς	αἰτίους,	ἀλλ´ εἰς τοὺς ὑπὸ χεῖρα
[2]	λογιζόμενος. εὑρίσκει γάρ, οἶμαι, καὶ	ἀκούει	τοὺς μὲν ὑμετέρους προγόνους, ἐξὸν
[2]	δεόντων, οὐδ´ ὧν εἵνεκα ταῦτ´	ἀκούειν	ἄξιον· ἀλλ´ εἰς τοῦτ´ ἤδη
[2]	ἔφην, ὦ ἄνδρες Μεσσήνιοι, δυσχερῶς	ἀκούειν	Ὀλυνθίους, εἴ τίς τι λέγοι
[2]	ἐξουσία γίγνηται τῶν συμβαινόντων, μηδ´	ἀκούηθ´	ὅτι ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς ἐστιν
[2]	συνιέντες αὐτοὶ καὶ τῶν λεγόντων	ἀκούοντες	ἡμῶν, ὡς ἐπιβουλεύεσθε, ὡς περιστοιχίζεσθε,
[2]	τοῖς λέγουσιν ἅπασι καὶ τοῖς	ἀκούουσιν	ὑμῖν τὰ βέλτιστα καὶ τὰ
[2]	ὁμοίως ὑμῶν βούλομαι τοὺς λογισμοὺς	ἀκοῦσαί	μου διὰ βραχέων, δι´ οὓς
[2]	ζητοῦντες ἀπαλλαγῆναι δεσπότην εὕρητε; ~Ταῦτ´	ἀκούσαντες	ἐκεῖνοι, καὶ θορυβοῦντες ὡς ὀρθῶς
[2]	κατακούομεν ἀλλήλων, ἕκαστον ὑμῶν καίπερ	ἀκριβῶς	εἰδόθ´ ὅμως ἐπαναμνῆσαι βούλομαι, τίς
[2]	ὡς δ´ ἂν ἐξετασθείη μάλιστ´	ἀκριβῶς,	μὴ γένοιτ´, ὦ πάντες θεοί·
[2]	οὔτ´ εἰ τὰ πρῶτα βιασθεὶς	ἄκων	ἔπραξεν, οὔτ´ ἂν εἰ νῦν
[2]	τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ´ ἦλθεν	Ἀλέξανδρος	ὁ τούτων πρόγονος περὶ τούτων
[2]	ἐστιν ἐμοῦ μηδὲ τοῦ δεῖνος,	ἀλλ´	αὐτοὶ πάντες ὁρᾶτε καὶ εὖ
[2]	τοῖς ἐκείνων ἐχθροῖς συνεχῶς ἐναντιοῦσθαι,	ἀλλ´	ἀφ´ ὧν νῦν ποιεῖ, κἀκεῖν´
[2]	νομίζειν ταῦτ´ εἶναι πεποιηκέναι σκήψαιτο;	Ἀλλ´	ἐβιάσθη νὴ Δία (ταῦτα γάρ
[2]	ἐνίους οὐκ εἰς τοὺς αἰτίους,	ἀλλ´	εἰς τοὺς ὑπὸ χεῖρα μάλιστα
[2]	ὧν εἵνεκα ταῦτ´ ἀκούειν ἄξιον·	ἀλλ´	εἰς τοῦτ´ ἤδη προηγμένα τυγχάνει
[2]	ὑπὲρ τὰς Πύλας καὶ Φωκέας,	ἀλλ´	ἢ τὰ δίκαι´ ἂν ἐποίει
[2]	πράξειν τυχόντ´ εἰρήνης Φίλιππον ᾤεσθε·	ἀλλ´	ἦν πολὺ τούτων ἀφεστηκότα τὰ
[2]	οὐδ´ ἵν´ ὡς ἄλλως ἀδολεσχῶ·	ἀλλ´	οἴομαί ποθ´ ὑμᾶς λυπήσειν ἃ
[2]	λέγοντος ἄν τινος πιστεῦσαι οἴεσθε;	ἀλλ´	ὅμως, ἔφην ἐγώ, μικρὸν χρόνον
[2]	λογισμῷ βέλτισθ´ ὁρῶσί τι πράξουσιν,	ἀλλ´	ὑμεῖς οἱ καὶ συνιέντες αὐτοὶ
[2]	ἔξω πραγμάτων εἶναι τὴν βουλήν,	ἀλλ´	ὑπὲρ τῶν ἐν τῇ χώρᾳ
[2]	τοὺς Λακεδαιμονίους συλλαμβάνειν οὐ μέλλει,	ἀλλὰ	καὶ ξένους εἰσπέμπει καὶ χρήματ´
[2]	αἰσχρῶς ἐκπεσόντες, οὐ κρατηθέντες μόνον,	ἀλλὰ	καὶ προδοθέντες ὑπ´ ἀλλήλων καὶ
[2]	οὐχ ὅπως ἀντιπράξειν καὶ διακωλύσειν,	ἀλλὰ	καὶ συστρατεύσειν, ἂν αὐτοὺς κελεύῃ.
[2]	μόνον εἰς τὰ παρόνθ´ ὁρῶν,	ἀλλὰ	καὶ τὰ πρὸ τούτων λογιζόμενος.
[2]	τούτων πρόγονος περὶ τούτων κῆρυξ,	ἀλλὰ	καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν προελομένους
[2]	τρόπος ὅσπερ πρότερον τοῦ βουλεύεσθαι,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς λέγουσιν ἅπασι καὶ
[2]	ἄλλων τινὰς Ἑλλήνων ἐκείνῳ προοῖσθε,	ἀλλὰ	καὶ τοῦ δικαίου λόγον ποιούμενοι,
[2]	προσόδους παραιρήσεσθαι; οὐκ ἔστι ταῦτα.	ἀλλὰ	μὴν γέγονεν ταῦτα καὶ πᾶσιν
[2]	ἐφ´ αἷς τῆς εἰρήνης ἔτυχεν.	~Ἀλλὰ	νὴ Δί´, εἴποι τις ἂν
[2]	τοὺς Θηβαίους ἢ ὑμᾶς ἀξιοῦν.	ἀλλὰ	τοῦτον καὶ μόνον πάντων τῶν
[2]	ἐγὼ κατηγορῶ τότε ταῦτ´ ἔπραξεν,	ἀλλὰ	τῷ δικαιότερα τοὺς Θηβαίους ἢ
[2]	συνίσταται τὰ πράγματα καὶ κατακούομεν	ἀλλήλων,	ἕκαστον ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ´
[2]	μόνον, ἀλλὰ καὶ προδοθέντες ὑπ´	ἀλλήλων	καὶ πραθέντες· οὐ γὰρ ἀσφαλεῖς
[2]	ἔφην ἐγώ, μικρὸν χρόνον τὴν	ἀλλοτρίαν	καρπωσάμενοι πολὺν τῆς αὑτῶν ὑπ´
[2]	ἐλευθερίαν; εἶτ´ οὐχ ὁρᾶτε Φίλιππον	ἀλλοτριωτάτας	ταύτῃ καὶ τὰς προσηγορίας ἔχοντα;
[2]	εἴποιτε δικαίους λόγους καὶ λέγοντος	ἄλλου	συνείητε, ἄμεινον Φιλίππου παρεσκεύασθε, ὡς
[2]	τῆς ἰδίας ἕνεκ´ ὠφελείας τῶν	ἄλλων	τινὰς Ἑλλήνων ἐκείνῳ προοῖσθε, ἀλλὰ
[2]	παρὰ Φιλίππου, οὐδ´ ἵν´ ὡς	ἄλλως	ἀδολεσχῶ· ἀλλ´ οἴομαί ποθ´ ὑμᾶς
[2]	καὶ περὶ ἃ σπουδάζετε, ταῦτ´	ἄμεινον	ἑκατέροις ἔχει, ἐκείνῳ μὲν αἱ
[2]	λόγους καὶ λέγοντος ἄλλου συνείητε,	ἄμεινον	Φιλίππου παρεσκεύασθε, ὡς δὲ κωλύσαιτ´
[2]	ἤδη. ὅταν οὖν μηκέθ´ ὑμῖν	ἀμελεῖν	ἐξουσία γίγνηται τῶν συμβαινόντων, μηδ´
[2]	καὶ τῶν ἐμπορίων ἀφέστηκεν· οὐδ´	ἀμνημονεῖ	τοὺς λόγους οὐδὲ τὰς ὑποσχέσεις,
[2]	δὲ καὶ τὸν Ὠρωπὸν ἀντ´	Ἀμφιπόλεως	ὑμῖν ἀποδώσει· ταῦτα γὰρ ἅπαντ´
[2]	τἄλλ´ ἀσφαλῶς κέκτηται· εἰ γὰρ	Ἀμφίπολιν	καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο, οὐδ´ ἂν
[2]	ἂν οἴκοι μένειν βεβαίως ἡγεῖται.	ἀμφότερ´	οὖν οἶδε, καὶ αὑτὸν ὑμῖν
[2]	δ´ οὐκ ἐναντιωθέντας. οἶδεν οὖν	ἀμφοτέρους	ἰδίᾳ τὸ λυσιτελοῦν ἀγαπήσοντας, οὐχ
[2]	θεοί· οὐδένα γὰρ βουλοίμην ἔγωγ´	ἄν,	οὐδ´ εἰ δίκαιός ἐστ´ ἀπολωλέναι,
[2]	εἰρήνην, καλεῖν· οὔτε γὰρ αὐτὸς	ἄν	ποθ´ ὑπέμεινα πρεσβεύειν, οὔτ´ ἂν
[2]	κρατήσας εἰς τὴν Ἀττικὴν ἦλθεν	ἄν	ποτε στόλῳ Φίλιππος, οὔτε πεζῇ
[2]	ἃ προσήκει προορώμενοι, ὁμοίως ἐναντιώσεσθε,	ἄν	τι τοιοῦτ´ ἐπιχειρῇ πράττειν, ὥσπερ
[2]	αὐτοὺς τοιαῦτα πείσεσθαι, ἢ λέγοντος	ἄν	τινος πιστεῦσαι οἴεσθε; ἀλλ´ ὅμως,
[2]	ἐστι ποιήσας, ἐκ πάντων δ´,	ἄν	τις ὀρθῶς θεωρῇ, πάνθ´ ἃ
[2]	καὶ διακωλύσειν, ἀλλὰ καὶ συστρατεύσειν,	ἂν	αὐτοὺς κελεύῃ. καὶ νῦν τοὺς
[2]	δοκῶ βέλτιον προορᾶν, ἐμοὶ πεισθῆτε,	ἂν	δ´ οἱ θαρροῦντες καὶ πεπιστευκότες
[2]	πρῶτα βιασθεὶς ἄκων ἔπραξεν, οὔτ´	ἂν	εἰ νῦν ἀπεγίγνωσκε Θηβαίους, τοῖς
[2]	τι τοιοῦτ´ ἐπιχειρῇ πράττειν, ὥσπερ	ἂν	εἰ πολεμοῦντες τύχοιτε. τοὺς δὲ
[2]	δὲ νῦν ἀποκρινάμενοι τὰ δέοντ´	ἂν	εἴητ´ ἐψηφισμένοι, ταῦτ´ ἤδη λέξω.
[2]	ὁρῶ προβαῖνον, καὶ οὐχὶ βουλοίμην	ἂν	εἰκάζειν ὀρθῶς, φοβοῦμαι δὲ μὴ
[2]	ἢ ὡς τῷ λόγῳ τις	ἂν	εἴποι) τοὺς δὲ Θηβαίων καὶ
[2]	ὑμεῖς οἱ καθήμενοι, ὡς μὲν	ἂν	εἴποιτε δικαίους λόγους καὶ λέγοντος
[2]	Φιλίππου παρεσκεύασθε, ὡς δὲ κωλύσαιτ´	ἂν	ἐκεῖνον πράττειν ταῦτ´ ἐφ´ ὧν
[2]	τοῖς ἤθεσι τοῖς ἡμετέροις οὐδὲν	ἂν	ἐνδείξαιτο τοσοῦτον οὐδὲ ποιήσειεν, ὑφ´
[2]	νῦν ἱκανῶς εἴρηται, ὡς δ´	ἂν	ἐξετασθείη μάλιστ´ ἀκριβῶς, μὴ γένοιτ´,
[2]	Φωκέας, ἀλλ´ ἢ τὰ δίκαι´	ἂν	ἐποίει καὶ τὴν εἰρήνην ἄγων
[2]	πιστεύσειεν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ	ἂν	ἡγοῦμαι Φίλιππον, οὔτ´ εἰ τὰ
[2]	ἄγων ἡσυχίαν εἶχεν, ἢ παραχρῆμ´	ἂν	ἦν ἐν ὁμοίῳ πολέμῳ δι´
[2]	μὴ παρεκρούσθητε τόθ´ ὑμεῖς, οὐδὲν	ἂν	ἦν τῇ πόλει πρᾶγμα· οὔτε
[2]	καὶ παρώξυνται, πείσεσθαί τι προσδοκῶν,	ἂν	καιρὸν λάβητε, ἂν μὴ φθάσῃ
[2]	ἔργων μόνοι τῶν πάντων μηδενὸς	ἂν	κέρδους τὰ κοινὰ δίκαια τῶν
[2]	τῇ πόλει, ὥσθ´ ὅσῳ τις	ἂν	μᾶλλον καὶ φανερώτερον ἐξελέγχῃ Φίλιππον
[2]	τι προσδοκῶν, ἂν καιρὸν λάβητε,	ἂν	μὴ φθάσῃ ποιήσας πρότερος. διὰ
[2]	Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο, οὐδ´	ἂν	οἴκοι μένειν βεβαίως ἡγεῖται. ἀμφότερ´
[2]	Μεσσήνην Λακεδαιμονίους ἀφιέναι κελεύων, πῶς	ἂν	Ὀρχομενὸν καὶ Κορώνειαν τότε Θηβαίοις
[2]	δ´, ἅπερ εὔξαισθ´ ἂν ὑμεῖς,	ἂν	παρέλθῃ, πράξει, καὶ Θεσπιὰς μὲν
[2]	καθ´ ὑμᾶς αὐτοὺς ὕστερον βουλεύσεσθε,	ἂν	σωφρονῆτε· ἃ δὲ νῦν ἀποκρινάμενοι
[2]	Φωκέας νῦν σῴζει; καὶ τίς	ἂν	ταῦτα πιστεύσειεν; ἐγὼ μὲν γὰρ
[2]	ἀπιστία. ταύτην φυλάττετε, ταύτης ἀντέχεσθε·	ἂν	ταύτην σῴζητε, οὐδὲν μὴ δεινὸν
[2]	ἄνθρωπος, Φίλιππος δ´, ἅπερ εὔξαισθ´	ἂν	ὑμεῖς, ἂν παρέλθῃ, πράξει, καὶ
[2]	ἄν ποθ´ ὑπέμεινα πρεσβεύειν, οὔτ´	ἂν	ὑμεῖς οἶδ´ ὅτι ἐπαύσασθε πολεμοῦντες,
[2]	~Ἀλλὰ νὴ Δί´, εἴποι τις	ἂν	ὡς πάντα ταῦτ´ εἰδώς, οὐ
[2]	ἀργῶς ἔχετε. συμβαίνει δὴ πρᾶγμ´	ἀναγκαῖον,	οἶμαι, καὶ ἴσως εἰκός· ἐν
[2]	πόλεως συντάττων. καὶ τοῦτ´ ἐξ	ἀνάγκης	τρόπον τιν´ αὐτῷ νῦν γε
[2]	μὲν ὄντας ἐχθροὺς Θηβαίων Λακεδαιμονίους	ἀναιρεῖ,	οὓς δ´ ἀπώλεσεν αὐτὸς πρότερον
[2]	ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ	ἀνασχομένους	τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ´ ἦλθεν
[2]	~Πρῶτον μέν, εἴ τις, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, θαρρεῖ, ὁρῶν ἡλίκος ἤδη
[2]	ἐστι καθ´ ὑμῶν ἐγκώμιον, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι· κέκρισθε γὰρ ἐκ τούτων
[2]	τούτοις προσθῆσθε. ἐγὼ τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, λογίζομαι· τίνων ὁ Φίλιππος
[2]	~Ὅταν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, λόγοι γίγνωνται περὶ ὧν
[2]	Ἦν μὲν οὖν δίκαιον, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις,
[2]	δὲ τούτων, ὅτι πάντες, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τοὺς πλεονεκτεῖν ζητοῦντας ἔργῳ
[2]	~Πῶς γὰρ οἴεσθ´, ἔφην, ὦ	ἄνδρες	Μεσσήνιοι, δυσχερῶς ἀκούειν Ὀλυνθίους, εἴ
[2]	ἔχθραν τὴν πρὸς ἡμᾶς αὐτὸς	ἀνῄρητο,	τὴν χώραν δ´ ἐκείνοις ἐδεδώκει
[2]	αὑτοῦ πλεονεξίας. διὰ ταῦτ´ ἐκείνους	ἀνθ´	ὑμῶν καὶ τότε καὶ νῦν
[2]	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους, ὅτ´	Ἀνθεμοῦντα	μὲν αὐτοῖς ἀφίει, ἧς πάντες
[2]	δύστροπος καὶ δύσκολός εἰμί τις	ἄνθρωπος,	Φίλιππος δ´, ἅπερ εὔξαισθ´ ἂν
[2]	Εὔβοιαν δὲ καὶ τὸν Ὠρωπὸν	ἀντ´	Ἀμφιπόλεως ὑμῖν ἀποδώσει· ταῦτα γὰρ
[2]	γάρ. ἄρχειν βούλεται, τούτου δ´	ἀνταγωνιστὰς	μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν
[2]	δίκαια τῶν Ἑλλήνων προέσθαι, μηδ´	ἀνταλλάξασθαι	μηδεμιᾶς χάριτος μηδ´ ὠφελείας τὴν
[2]	μέγεθος δυνάμεως πρὸς ἣν οὐδ´	ἀντᾶραι	δυνησόμεθα, οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος
[2]	πάντες οἱ πρότερον Μακεδονίας βασιλεῖς	ἀντεποιοῦντο,	Ποτείδαιαν δ´ ἐδίδου τοὺς Ἀθηναίων
[2]	τοῦτο; ἀπιστία. ταύτην φυλάττετε, ταύτης	ἀντέχεσθε·	ἂν ταύτην σῴζητε, οὐδὲν μὴ
[2]	δὲ Θηβαίους ἡγεῖτο, ὅπερ συνέβη,	ἀντὶ	τῶν ἑαυτοῖς γιγνομένων τὰ λοιπὰ
[2]	πράττειν ἑαυτόν, καὶ οὐχ ὅπως	ἀντιπράξειν	καὶ διακωλύσειν, ἀλλὰ καὶ συστρατεύσειν,
[2]	οὐδ´ ὧν εἵνεκα ταῦτ´ ἀκούειν	ἄξιον·	ἀλλ´ εἰς τοῦτ´ ἤδη προηγμένα
[2]	δικαιότερα τοὺς Θηβαίους ἢ ὑμᾶς	ἀξιοῦν.	ἀλλὰ τοῦτον καὶ μόνον πάντων
[2]	ἃ πάντες ἀεὶ γλίχονται λέγειν,	ἀξίως	δ´ οὐδεὶς εἰπεῖν δεδύνηται, διόπερ
[2]	ὅπως, ἔφην, μὴ πολέμου ζητοῦντες	ἀπαλλαγῆναι	δεσπότην εὕρητε; ~Ταῦτ´ ἀκούσαντες ἐκεῖνοι,
[2]	Ἀμφιπόλεως ὑμῖν ἀποδώσει· ταῦτα γὰρ	ἅπαντ´	ἐπὶ τοῦ βήματος ἐνταῦθα μνημονεύετ´
[2]	τοιαῦτα. καὶ ταῦτα μέν ἐστιν	ἅπαντα	χειροποίητα καὶ δαπάνης προσδεῖται· ἓν
[2]	ὁρῶ φαινομένους, καὶ λέγειν μὲν	ἅπαντας	ἀεὶ τὰ δέοντα δοκοῦντας τοὺς
[2]	ἔχοντα; βασιλεὺς γὰρ καὶ τύραννος	ἅπας	ἐχθρὸς ἐλευθερίᾳ καὶ νόμοις ἐναντίος.
[2]	βουλεύεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖς λέγουσιν	ἅπασι	καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὑμῖν τὰ
[2]	ἔπραξεν, οὔτ´ ἂν εἰ νῦν	ἀπεγίγνωσκε	Θηβαίους, τοῖς ἐκείνων ἐχθροῖς συνεχῶς
[2]	εἰμί τις ἄνθρωπος, Φίλιππος δ´,	ἅπερ	εὔξαισθ´ ἂν ὑμεῖς, ἂν παρέλθῃ,
[2]	ἐξηπατηκότα δ´ ἤδη καὶ παρακεκρουμένον	ἀπεύχεσθε,	εἰ σωφρονεῖτε δή, ἰδεῖν. ἔστι
[2]	καὶ συμβουλεύειν, τὴν πρὸς ὑμᾶς	ἀπέχθειαν	ὀκνοῦντες, οἷα ποιεῖ δ´, ὡς
[2]	τυράννους. τί οὖν ἐστι τοῦτο;	ἀπιστία.	ταύτην φυλάττετε, ταύτης ἀντέχεσθε· ἂν
[2]	ἐγὼ γεγονυίας ἤδη τῆς εἰρήνης	ἀπὸ	τῆς ὑστέρας ἥκων πρεσβείας τῆς
[2]	αὐτοῖς; ἢ τὸν τὴν πυλαίαν	ἀποδόντα,	τοῦτον τὰς ἰδίας αὐτῶν προσόδους
[2]	τὸν Ὠρωπὸν ἀντ´ Ἀμφιπόλεως ὑμῖν	ἀποδώσει·	ταῦτα γὰρ ἅπαντ´ ἐπὶ τοῦ
[2]	Ποτείδαιαν δ´ ἐδίδου τοὺς Ἀθηναίων	ἀποίκους	ἐκβάλλων, καὶ τὴν μὲν ἔχθραν
[2]	ἂν σωφρονῆτε· ἃ δὲ νῦν	ἀποκρινάμενοι	τὰ δέοντ´ ἂν εἴητ´ ἐψηφισμένοι,
[2]	εἴητ´ ἐψηφισμένοι, ταῦτ´ ἤδη λέξω.	~{ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ.	Ἦν μὲν οὖν δίκαιον, ὦ
[2]	ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς καὶ οὐκ	ἀποκρύψομαι·	οὐχ ἵν´ εἰς λοιδορίαν ἐμπεσὼν
[2]	ἄν, οὐδ´ εἰ δίκαιός ἐστ´	ἀπολωλέναι,	μετὰ τοῦ πάντων κινδύνου καὶ
[2]	τι πειρωμένοις τῶν διὰ τούτους	ἀπολωλότων	τῇ παρ´ ὑμῶν ὀργῇ περιπεσεῖν
[2]	καὶ ξένους εἰσπέμπει καὶ χρήματ´	ἀποστέλλει	καὶ δύναμιν μεγάλην ἔχων αὐτός
[2]	ὕστερον, ὡς ἔοικεν, οὐδὲν μᾶλλον	ἀποσχήσονται	τῆς Φιλίππου φιλίας οὐδ´ ὧν
[2]	Θηβαίων Λακεδαιμονίους ἀναιρεῖ, οὓς δ´	ἀπώλεσεν	αὐτὸς πρότερον Φωκέας νῦν σῴζει;
[2]	ὁμιλίαι. τί δ´ οἱ Θετταλοί;	ἆρ´	οἴεσθ´, ἔφην, ὅτ´ αὐτοῖς τοὺς
[2]	χώραν δ´ ἐκείνοις ἐδεδώκει καρποῦσθαι;	ἆρα	προσδοκᾶν αὐτοὺς τοιαῦτα πείσεσθαι, ἢ
[2]	τοῖς Μεσσηνίοις δὲ καὶ τοῖς	Ἀργείοις	ἐπὶ τοὺς Λακεδαιμονίους συλλαμβάνειν οὐ
[2]	καὶ πρὸς Μεσσηνίους καὶ πρὸς	Ἀργείους	ἔμοιγ´ εἰπεῖν συνέβη, βέλτιον δ´
[2]	νῦν τοὺς Μεσσηνίους καὶ τοὺς	Ἀργείους	ταὔθ´ ὑπειληφὼς εὖ ποιεῖ. ὃ
[2]	ὑμῶν οὕτως ὑπείληφε καὶ κατ´	Ἀργείων	καὶ Θηβαίων ὡς ἑτέρως, οὐ
[2]	εἴποι) τοὺς δὲ Θηβαίων καὶ	Ἀργείων	προγόνους τοὺς μὲν συστρατεύσαντας τῷ
[2]	ἐφ´ ὧν ἐστι νῦν, παντελῶς	ἀργῶς	ἔχετε. συμβαίνει δὴ πρᾶγμ´ ἀναγκαῖον,
[2]	ἤδη χρόνον, καὶ τοῦτ´ αὐτὸς	ἄριστα	σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ οὖσιν
[2]	γε δὴ συμβαίνει. λογίζεσθε γάρ.	ἄρχειν	βούλεται, τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους
[2]	προγόνους, ἐξὸν αὐτοῖς τῶν λοιπῶν	ἄρχειν	Ἑλλήνων ὥστ´ αὐτοὺς ὑπακούειν βασιλεῖ,
[2]	οὐδ´ ἐν τῇ μεσογείᾳ τιν´	ἀρχὴν	εὕρηκε, τῆς δ´ ἐπὶ τῇ
[2]	τοῖς δ´ ἐμοὶ προσκρούσασιν ἐξ	ἀρχῆς	καὶ νῦν παράσχω πρόφασιν τοῦ
[2]	ἀλλήλων καὶ πραθέντες· οὐ γὰρ	ἀσφαλεῖς	ταῖς πολιτείαις αἱ πρὸς τοὺς
[2]	ὑμετέροις ἔχει, τούτοις πάντα τἄλλ´	ἀσφαλῶς	κέκτηται· εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ
[2]	ἐπαγγέλλεται. καὶ οὐ τοῦτ´ ἔστ´	ἄτοπον,	εἰ Μεσσήνιοι καὶ Πελοποννησίων τινὲς
[2]	ναυσὶ δήπου κρατήσας εἰς τὴν	Ἀττικὴν	ἦλθεν ἄν ποτε στόλῳ Φίλιππος,
[2]	ἐκεῖνος κύριος τῆς ἐπὶ τὴν	Ἀττικὴν	ὁδοῦ καὶ τῆς εἰς Πελοπόννησον
[2]	χώρᾳ καὶ τοῦ πρὸς τὴν	Ἀττικὴν	πολέμου, ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον,
[2]	πολιτείαις αἱ πρὸς τοὺς τυράννους	αὗται	λίαν ὁμιλίαι. τί δ´ οἱ
[2]	φύσις τῶν εὖ φρονούντων ἐν	αὑτῇ	κέκτηται φυλακτήριον, ὃ πᾶσι μέν
[2]	ἐκγόνοις πρὸς τὰς ἐλπίδας τὴν	αὐτὴν	εἰρήνην εἶναι ταύτην ἐψηφίσασθε· οὕτω
[2]	ἀλλ´ ὑμεῖς οἱ καὶ συνιέντες	αὐτοὶ	καὶ τῶν λεγόντων ἀκούοντες ἡμῶν,
[2]	ἐμοῦ μηδὲ τοῦ δεῖνος, ἀλλ´	αὐτοὶ	πάντες ὁρᾶτε καὶ εὖ εἰδῆτε,
[2]	τοὺς χρόνους, ὅτ´ Ἀνθεμοῦντα μὲν	αὐτοῖς	ἀφίει, ἧς πάντες οἱ πρότερον
[2]	καθεστῶσαν νῦν δεκαδαρχίαν ἔσεσθαι παρ´	αὐτοῖς;	ἢ τὸν τὴν πυλαίαν ἀποδόντα,
[2]	δὴ τριήρεις γ´ ὁρᾷ πλείους	αὐτοῖς	ἢ ὑμῖν οὔσας· οὐδ´ ἐν
[2]	Θετταλοί; ἆρ´ οἴεσθ´, ἔφην, ὅτ´	αὐτοῖς	τοὺς τυράννους ἐξέβαλλε καὶ πάλιν
[2]	τοὺς μὲν ὑμετέρους προγόνους, ἐξὸν	αὐτοῖς	τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ´
[2]	τῶν πρέσβεων σεσιωπηκότων ἐφ´ οἷς	αὑτοῖς	συνίσασι δεδωροδοκηκότες, τοῖς ἐπανορθοῦν τι
[2]	μὲν μέλλειν πρὸς τοὺς Θηβαίους	αὐτὸν	ὑπόπτως ἔχειν, καὶ λογοποιοῦσιν περιιόντες
[2]	φρονεῖν δ´ ὑμᾶς ὑπολαμβάνων, δικαίως	αὑτὸν	μισεῖν νομίζει, καὶ παρώξυνται, πείσεσθαί
[2]	ἡγεῖται. ἀμφότερ´ οὖν οἶδε, καὶ	αὑτὸν	ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ ὑμᾶς αἰσθανομένους·
[2]	τὴν εἰρήνην, καλεῖν· οὔτε γὰρ	αὐτὸς	ἄν ποθ´ ὑπέμεινα πρεσβεύειν, οὔτ´
[2]	μὲν ἔχθραν τὴν πρὸς ἡμᾶς	αὐτὸς	ἀνῄρητο, τὴν χώραν δ´ ἐκείνοις
[2]	πολὺν ἤδη χρόνον, καὶ τοῦτ´	αὐτὸς	ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ
[2]	ἀποστέλλει καὶ δύναμιν μεγάλην ἔχων	αὐτός	ἐστι προσδόκιμος. τοὺς μὲν ὄντας
[2]	Λακεδαιμονίους ἀναιρεῖ, οὓς δ´ ἀπώλεσεν	αὐτὸς	πρότερον Φωκέας νῦν σῴζει; καὶ
[2]	οὐδ´ ἀντᾶραι δυνησόμεθα, οὐχ ὁ	αὐτὸς	τρόπος ὅσπερ πρότερον τοῦ βουλεύεσθαι,
[2]	ἐκείνοις προσθεῖτο, συνεργοὺς ἕξειν τῆς	αὑτοῦ	πλεονεξίας. διὰ ταῦτ´ ἐκείνους ἀνθ´
[2]	τῆς ὕβρεως, Χερρόνησον δὲ τοῖς	αὑτοῦ	τέλεσιν διορύξει, Εὔβοιαν δὲ καὶ
[2]	διακωλύσειν, ἀλλὰ καὶ συστρατεύσειν, ἂν	αὐτοὺς	κελεύῃ. καὶ νῦν τοὺς Μεσσηνίους
[2]	ἐκείνοις ἐδεδώκει καρποῦσθαι; ἆρα προσδοκᾶν	αὐτοὺς	τοιαῦτα πείσεσθαι, ἢ λέγοντος ἄν
[2]	τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ´	αὐτοὺς	ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ
[2]	τῶν ἡμῖν πρακτέων καθ´ ὑμᾶς	αὐτοὺς	ὕστερον βουλεύσεσθε, ἂν σωφρονῆτε· ἃ
[2]	τοῦτ´ ἐξ ἀνάγκης τρόπον τιν´	αὐτῷ	νῦν γε δὴ συμβαίνει. λογίζεσθε
[2]	πάντων τῶν λόγων οὐκ ἔνεστιν	αὐτῷ	νῦν εἰπεῖν· ὁ γὰρ Μεσσήνην
[2]	δ´ οἱ θαρροῦντες καὶ πεπιστευκότες	αὐτῷ,	τούτοις προσθῆσθε. ἐγὼ τοίνυν, ὦ
[2]	καὶ τοῦτ´ αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν	αὑτῷ·	οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει,
[2]	οἶμαι, καὶ τὸ πάνθ´ ὑφ´	αὑτῷ	ποιήσασθαι τοὺς λογισμοὺς ἐξετάζων, καὶ
[2]	πυλαίαν ἀποδόντα, τοῦτον τὰς ἰδίας	αὐτῶν	προσόδους παραιρήσεσθαι; οὐκ ἔστι ταῦτα.
[2]	τὴν ἀλλοτρίαν καρπωσάμενοι πολὺν τῆς	αὑτῶν	ὑπ´ ἐκείνου στέρονται, αἰσχρῶς ἐκπεσόντες,
[2]	ἐκείνων ἐχθροῖς συνεχῶς ἐναντιοῦσθαι, ἀλλ´	ἀφ´	ὧν νῦν ποιεῖ, κἀκεῖν´ ἐκ
[2]	ἡμεῖς οἱ παριόντες τούτων μὲν	ἀφέσταμεν	καὶ γράφειν καὶ συμβουλεύειν, τὴν
[2]	τῇ θαλάττῃ καὶ τῶν ἐμπορίων	ἀφέστηκεν·	οὐδ´ ἀμνημονεῖ τοὺς λόγους οὐδὲ
[2]	ᾤεσθε· ἀλλ´ ἦν πολὺ τούτων	ἀφεστηκότα	τὰ τότε λεγόμενα. καὶ πάλιν
[2]	χρόνους, ὅτ´ Ἀνθεμοῦντα μὲν αὐτοῖς	ἀφίει,	ἧς πάντες οἱ πρότερον Μακεδονίας
[2]	εἰπεῖν· ὁ γὰρ Μεσσήνην Λακεδαιμονίους	ἀφιέναι	κελεύων, πῶς ἂν Ὀρχομενὸν καὶ
[2]	ὑπὸ χεῖρα μάλιστα τὴν ὀργὴν	ἀφιέντας.	ἕως οὖν ἔτι μέλλει καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/02/2006