Paragraphe
[2]	αὐτῶν προσόδους παραιρήσεσθαι; οὐκ ἔστι	ταῦτα.	ἀλλὰ μὴν γέγονεν ταῦτα καὶ
[2]	Ὠρωπὸν ἀντ´ Ἀμφιπόλεως ὑμῖν ἀποδώσει·	ταῦτα	γὰρ ἅπαντ´ ἐπὶ τοῦ βήματος
[2]	σκήψαιτο; Ἀλλ´ ἐβιάσθη νὴ Δία	(ταῦτα	γάρ ἐσθ´ ὑπόλοιπον) καὶ παρὰ
[2]	ἔστι ταῦτα. ἀλλὰ μὴν γέγονεν	ταῦτα	καὶ πᾶσιν ἔστιν εἰδέναι· ὑμεῖς
[2]	ὁπλιτῶν ἐν μέσῳ ληφθείς, συνεχώρησε	ταῦτα.	καλῶς. οὐκοῦν φασὶ μὲν μέλλειν
[2]	καὶ τἄλλ´ ὅσα τοιαῦτα. καὶ	ταῦτα	μέν ἐστιν ἅπαντα χειροποίητα καὶ
[2]	ὡς Ἐλάτειαν τειχιεῖ. ὁ δὲ	ταῦτα	μὲν μέλλει καὶ μελλήσει γ´,
[2]	οὕτω τελέως ὑπήχθητε. τί δὴ	ταῦτα	νῦν λέγω καὶ καλεῖν φημὶ
[2]	νῦν σῴζει; καὶ τίς ἂν	ταῦτα	πιστεύσειεν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ
[2]	παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντας, καὶ μετὰ	ταῦτα	πράξαντας ταῦθ´ ἃ πάντες ἀεὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/02/2006