HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Les Philippiques, discours II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  154 formes différentes pour 260 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphe
[2]   ὧν ἐχθρὸν ἡγοῦμαι Φίλιππον· ἵν´,  ἐὰν   μὲν ἐγὼ δοκῶ βέλτιον προορᾶν,
[2]   τῶν ἑαυτοῖς γιγνομένων τὰ λοιπὰ  ἐάσειν   ὅπως βούλεται πράττειν ἑαυτόν, καὶ
[2]   ἡγεῖτο, ὅπερ συνέβη, ἀντὶ τῶν  ἑαυτοῖς   γιγνομένων τὰ λοιπὰ ἐάσειν ὅπως
[2]   λοιπὰ ἐάσειν ὅπως βούλεται πράττειν  ἑαυτόν,   καὶ οὐχ ὅπως ἀντιπράξειν καὶ
[2]   ταῦτ´ εἶναι πεποιηκέναι σκήψαιτο; Ἀλλ´  ἐβιάσθη   νὴ Δία (ταῦτα γάρ ἐσθ´
[2]   ὀρθῶς, φοβοῦμαι δὲ μὴ λίαν  ἐγγὺς   τοῦτ´ ἤδη. ὅταν οὖν
[2]   καὶ μέγιστόν ἐστι καθ´ ὑμῶν  ἐγκώμιον,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι· κέκρισθε γὰρ
[2]   φθάσῃ ποιήσας πρότερος. διὰ ταῦτ´  ἐγρήγορεν,   ἐφέστηκεν, ἐπὶ τῇ πόλει θεραπεύει
[2]   ἑτέρους καλεῖν. τίνας; τοὺς ὅτ´  ἐγὼ   γεγονυίας ἤδη τῆς εἰρήνης ἀπὸ
[2]   ἔστιν εἰδέναι· ὑμεῖς δ´, ἔφην  ἐγώ,   διδόντα μὲν καὶ ὑπισχνούμενον θεωρεῖτε
[2]   ἡγοῦμαι Φίλιππον· ἵν´, ἐὰν μὲν  ἐγὼ   δοκῶ βέλτιον προορᾶν, ἐμοὶ πεισθῆτε,
[2]   οὐ πλεονεξίας ἕνεκ´ οὐδ´ ὧν  ἐγὼ   κατηγορῶ τότε ταῦτ´ ἔπραξεν, ἀλλὰ
[2]   μέλλει καὶ μελλήσει γ´, ὡς  ἐγὼ   κρίνω, τοῖς Μεσσηνίοις δὲ καὶ
[2]   καὶ τίς ἂν ταῦτα πιστεύσειεν;  ἐγὼ   μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἡγοῦμαι
[2]   Πύλας οὐδὲ Φωκέας, λέγοντας ὡς  ἐγὼ   μὲν ὕδωρ πίνων εἰκότως δύστροπος
[2]   πιστεῦσαι οἴεσθε; ἀλλ´ ὅμως, ἔφην  ἐγώ,   μικρὸν χρόνον τὴν ἀλλοτρίαν καρπωσάμενοι
[2]   καὶ καλεῖν φημὶ δεῖν τούτους;  ἐγὼ   νὴ τοὺς θεοὺς τἀληθῆ μετὰ
[2]   ἔστι τοίνυν νὴ Δί´, ἔφην  ἐγώ,   παντοδαπὰ εὑρημένα ταῖς πόλεσιν πρὸς
[2]   καὶ πεπιστευκότες αὐτῷ, τούτοις προσθῆσθε.  ἐγὼ   τοίνυν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λογίζομαι·
[2]   πάντες θεοί· οὐδένα γὰρ βουλοίμην  ἔγωγ´   ἄν, οὐδ´ εἰ δίκαιός ἐστ´
[2]   ἀνῄρητο, τὴν χώραν δ´ ἐκείνοις  ἐδεδώκει   καρποῦσθαι; ἆρα προσδοκᾶν αὐτοὺς τοιαῦτα
[2]   καὶ πάλιν Νίκαιαν καὶ Μαγνησίαν  ἐδίδου,   προσδοκᾶν τὴν καθεστῶσαν νῦν δεκαδαρχίαν
[2]   Μακεδονίας βασιλεῖς ἀντεποιοῦντο, Ποτείδαιαν δ´  ἐδίδου   τοὺς Ἀθηναίων ἀποίκους ἐκβάλλων, καὶ
[2]   τούτοις πάντα τἄλλ´ ἀσφαλῶς κέκτηται·  εἰ   γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο,
[2]   δ´ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.  εἰ   γὰρ μὴ παρεκρούσθητε τόθ´ ὑμεῖς,
[2]   φίλους ἐπὶ τοῖς δικαίοις αἱρήσεσθαι,  εἰ   δ´ ἐκείνοις προσθεῖτο, συνεργοὺς ἕξειν
[2]   πόνος οὐδεὶς πρόσεστι τῷ πράγματι·  εἰ   δ´ ὅπως τὰ παρόντ´ ἐπανορθωθήσεται
[2]   γὰρ βουλοίμην ἔγωγ´ ἄν, οὐδ´  εἰ   δίκαιός ἐστ´ ἀπολωλέναι, μετὰ τοῦ
[2]   πράξεις, ὑμῖν δ´ οἱ λόγοι.  εἰ   μὲν οὖν καὶ νῦν λέγειν
[2]   τοῖς Ἕλλησι σκεψομένους. ἡγεῖτ´ οὖν,  εἰ   μὲν ὑμᾶς ἕλοιτο, φίλους ἐπὶ
[2]   καὶ οὐ τοῦτ´ ἔστ´ ἄτοπον,  εἰ   Μεσσήνιοι καὶ Πελοποννησίων τινὲς παρ´
[2]   βιασθεὶς ἄκων ἔπραξεν, οὔτ´ ἂν  εἰ   νῦν ἀπεγίγνωσκε Θηβαίους, τοῖς ἐκείνων
[2]   τοιοῦτ´ ἐπιχειρῇ πράττειν, ὥσπερ ἂν  εἰ   πολεμοῦντες τύχοιτε. τοὺς δὲ Θηβαίους
[2]   δ´ ἤδη καὶ παρακεκρουμένον ἀπεύχεσθε,  εἰ   σωφρονεῖτε δή, ἰδεῖν. ἔστι τοίνυν
[2]   οὐκ ἂν ἡγοῦμαι Φίλιππον, οὔτ´  εἰ   τὰ πρῶτα βιασθεὶς ἄκων ἔπραξεν,
[2]   ὑμεῖς οἶδ´ ὅτι ἐπαύσασθε πολεμοῦντες,  εἰ   τοιαῦτα πράξειν τυχόντ´ εἰρήνης Φίλιππον
[2]   ἄνδρες Μεσσήνιοι, δυσχερῶς ἀκούειν Ὀλυνθίους,  εἴ   τίς τι λέγοι κατὰ Φιλίππου
[2]   τῶν ἡδίστων προαιρετέον. ~Πρῶτον μέν,  εἴ   τις, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, θαρρεῖ,
[2]   οὐδ´ ἡσυχίαν οὐδὲ δίκαιον οὐδέν,  εἶδε   τοῦτ´ ὀρθῶς, ὅτι τῇ μὲν
[2]   γέγονεν ταῦτα καὶ πᾶσιν ἔστιν  εἰδέναι·   ὑμεῖς δ´, ἔφην ἐγώ, διδόντα
[2]   αὐτοὶ πάντες ὁρᾶτε καὶ εὖ  εἰδῆτε,   ὀργίλους καὶ τραχεῖς ὑμᾶς ἔσεσθαι
[2]   ἀλλήλων, ἕκαστον ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς  εἰδόθ´   ὅμως ἐπαναμνῆσαι βούλομαι, τίς
[2]   τις ἂν ὡς πάντα ταῦτ´  εἰδώς,   οὐ πλεονεξίας ἕνεκ´ οὐδ´ ὧν
[2]   νῦν ἀποκρινάμενοι τὰ δέοντ´ ἂν  εἴητ´   ἐψηφισμένοι, ταῦτ´ ἤδη λέξω. ~{ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ.
[2]   προβαῖνον, καὶ οὐχὶ βουλοίμην ἂν  εἰκάζειν   ὀρθῶς, φοβοῦμαι δὲ μὴ λίαν
[2]   πρᾶγμ´ ἀναγκαῖον, οἶμαι, καὶ ἴσως  εἰκός·   ἐν οἷς ἑκάτεροι διατρίβετε καὶ
[2]   ὡς ἐγὼ μὲν ὕδωρ πίνων  εἰκότως   δύστροπος καὶ δύσκολός εἰμί τις
[2]   τοὺς Ἕλληνας εὔνοιαν. καὶ ταῦτ´  εἰκότως   καὶ περὶ ὑμῶν οὕτως ὑπείληφε
[2]   πίνων εἰκότως δύστροπος καὶ δύσκολός  εἰμί   τις ἄνθρωπος, Φίλιππος δ´, ἅπερ
[2]   παραδοὺς τῷ δίκαια νομίζειν ταῦτ´  εἶναι   πεποιηκέναι σκήψαιτο; Ἀλλ´ ἐβιάσθη νὴ
[2]   τὰς ἐλπίδας τὴν αὐτὴν εἰρήνην  εἶναι   ταύτην ἐψηφίσασθε· οὕτω τελέως ὑπήχθητε.
[2]   μηδ´ ὑπὲρ τῶν ἔξω πραγμάτων  εἶναι   τὴν βουλήν, ἀλλ´ ὑπὲρ τῶν
[2]   εἰπεῖν τῶν δεόντων, οὐδ´ ὧν  εἵνεκα   ταῦτ´ ἀκούειν ἄξιον· ἀλλ´ εἰς
[2]   γλίχονται λέγειν, ἀξίως δ´ οὐδεὶς  εἰπεῖν   δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίως
[2]   λόγων οὐκ ἔνεστιν αὐτῷ νῦν  εἰπεῖν·   γὰρ Μεσσήνην Λακεδαιμονίους ἀφιέναι
[2]   Μεσσηνίους καὶ πρὸς Ἀργείους ἔμοιγ´  εἰπεῖν   συνέβη, βέλτιον δ´ ἴσως καὶ
[2]   γιγνόμενον δ´ οὐδὲν ὡς ἔπος  εἰπεῖν   τῶν δεόντων, οὐδ´ ὧν εἵνεκα
[2]   εἰρήνης ἔτυχεν. ~Ἀλλὰ νὴ Δί´,  εἴποι   τις ἂν ὡς πάντα ταῦτ´
[2]   ὡς τῷ λόγῳ τις ἂν  εἴποι)   τοὺς δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων
[2]   οἱ καθήμενοι, ὡς μὲν ἂν  εἴποιτε   δικαίους λόγους καὶ λέγοντος ἄλλου
[2]   δίκαι´ ἂν ἐποίει καὶ τὴν  εἰρήνην   ἄγων ἡσυχίαν εἶχεν, παραχρῆμ´
[2]   πράττει καὶ βιάζεται παρὰ τὴν  εἰρήνην,   ἀεὶ τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν λόγους
[2]   πρὸς τὰς ἐλπίδας τὴν αὐτὴν  εἰρήνην   εἶναι ταύτην ἐψηφίσασθε· οὕτω τελέως
[2]   ἐφ´ αἷς ἐπείσθητε ποιήσασθαι τὴν  εἰρήνην,   καλεῖν· οὔτε γὰρ αὐτὸς ἄν
[2]   Φίλιππος κύριος πρῶτον μετὰ τὴν  εἰρήνην   κατέστη; Πυλῶν καὶ τῶν ἐν
[2]   λογισμοὺς ἐξετάζων, καὶ οὐχὶ πρὸς  εἰρήνην   οὐδ´ ἡσυχίαν οὐδὲ δίκαιον οὐδέν,
[2]   Φίλιππον καὶ τὴν πρὸς ὑμᾶς  εἰρήνην   παραβαίνοντα καὶ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν
[2]   ὅτ´ ἐγὼ γεγονυίας ἤδη τῆς  εἰρήνης   ἀπὸ τῆς ὑστέρας ἥκων πρεσβείας
[2]   πολέμῳ δι´ ὃν τότε τῆς  εἰρήνης   ἐπεθύμησεν. ταῦτ´ οὖν, ὡς μὲν
[2]   τὰς ὑποσχέσεις, ἐφ´ αἷς τῆς  εἰρήνης   ἔτυχεν. ~Ἀλλὰ νὴ Δί´, εἴποι
[2]   πολεμοῦντες, εἰ τοιαῦτα πράξειν τυχόντ´  εἰρήνης   Φίλιππον ᾤεσθε· ἀλλ´ ἦν πολὺ
[2]   ἴσως καὶ πρὸς ὑμᾶς ἐστιν  εἰρῆσθαι.   ~Πῶς γὰρ οἴεσθ´, ἔφην,
[2]   ὡς μὲν ὑπομνῆσαι, νῦν ἱκανῶς  εἴρηται,   ὡς δ´ ἂν ἐξετασθείη μάλιστ´
[2]   καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι· οὐχ ἵν´  εἰς   λοιδορίαν ἐμπεσὼν ἐμαυτῷ μὲν ἐξ
[2]   τὴν Ἀττικὴν ὁδοῦ καὶ τῆς  εἰς   Πελοπόννησον κύριος γέγονεν, καὶ πεποίηχ´
[2]   Θηβαίων ὡς ἑτέρως, οὐ μόνον  εἰς   τὰ παρόνθ´ ὁρῶν, ἀλλὰ καὶ
[2]   οὔτε γὰρ ναυσὶ δήπου κρατήσας  εἰς   τὴν Ἀττικὴν ἦλθεν ἄν ποτε
[2]   ὡς τὰ πόλλ´ ἐνίους οὐκ  εἰς   τοὺς αἰτίους, ἀλλ´ εἰς τοὺς
[2]   μηδεμιᾶς χάριτος μηδ´ ὠφελείας τὴν  εἰς   τοὺς Ἕλληνας εὔνοιαν. καὶ ταῦτ´
[2]   οὐκ εἰς τοὺς αἰτίους, ἀλλ´  εἰς   τοὺς ὑπὸ χεῖρα μάλιστα τὴν
[2]   εἵνεκα ταῦτ´ ἀκούειν ἄξιον· ἀλλ´  εἰς   τοῦτ´ ἤδη προηγμένα τυγχάνει πάντα
[2]   οὐ μέλλει, ἀλλὰ καὶ ξένους  εἰσπέμπει   καὶ χρήματ´ ἀποστέλλει καὶ δύναμιν
[2]   πάθητε. τί ζητεῖτ´; ἔφην. ἐλευθερίαν;  εἶτ´   οὐχ ὁρᾶτε Φίλιππον ἀλλοτριωτάτας ταύτῃ
[2]   καὶ τὴν εἰρήνην ἄγων ἡσυχίαν  εἶχεν,   παραχρῆμ´ ἂν ἦν ἐν
[2]   προὔλεγον καὶ διεμαρτυρόμην καὶ οὐκ  εἴων   προέσθαι Πύλας οὐδὲ Φωκέας, λέγοντας
[2]   ἐκ προαιρέσεως δῆλός ἐστι ποιήσας,  ἐκ   πάντων δ´, ἄν τις ὀρθῶς
[2]   ἀφ´ ὧν νῦν ποιεῖ, κἀκεῖν´  ἐκ   προαιρέσεως δῆλός ἐστι ποιήσας, ἐκ
[2]   ἡμῶν, ὡς ἐπιβουλεύεσθε, ὡς περιστοιχίζεσθε,  ἐκ   τοῦ μηδὲν ἤδη ποιῆσαι λήσεθ´,
[2]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι· κέκρισθε γὰρ  ἐκ   τούτων τῶν ἔργων μόνοι τῶν
[2]   Ἀττικὴν πολέμου, ὃς λυπήσει μὲν  ἕκαστον,   ἐπειδὰν παρῇ, γέγονεν δ´ ἐν
[2]   τὰ πράγματα καὶ κατακούομεν ἀλλήλων,  ἕκαστον   ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ´ ὅμως
[2]   καὶ ἴσως εἰκός· ἐν οἷς  ἑκάτεροι   διατρίβετε καὶ περὶ σπουδάζετε,
[2]   περὶ σπουδάζετε, ταῦτ´ ἄμεινον  ἑκατέροις   ἔχει, ἐκείνῳ μὲν αἱ πράξεις,
[2]   δ´ ἐδίδου τοὺς Ἀθηναίων ἀποίκους  ἐκβάλλων,   καὶ τὴν μὲν ἔχθραν τὴν
[2]   τὸ πάντων αἴσχιστον, καὶ τοῖς  ἐκγόνοις   πρὸς τὰς ἐλπίδας τὴν αὐτὴν
[2]   ἐπειδὰν παρῇ, γέγονεν δ´ ἐν  ἐκείνῃ   τῇ ἡμέρᾳ. εἰ γὰρ μὴ
[2]   ἀπαλλαγῆναι δεσπότην εὕρητε; ~Ταῦτ´ ἀκούσαντες  ἐκεῖνοι,   καὶ θορυβοῦντες ὡς ὀρθῶς λέγεται,
[2]   αὐτὸς ἀνῄρητο, τὴν χώραν δ´  ἐκείνοις   ἐδεδώκει καρποῦσθαι; ἆρα προσδοκᾶν αὐτοὺς
[2]   τοῖς δικαίοις αἱρήσεσθαι, εἰ δ´  ἐκείνοις   προσθεῖτο, συνεργοὺς ἕξειν τῆς αὑτοῦ
[2]   παρεσκεύασθε, ὡς δὲ κωλύσαιτ´ ἂν  ἐκεῖνον   πράττειν ταῦτ´ ἐφ´ ὧν ἐστι
[2]   καὶ Πύλας προέσθαι, ὧν καταστὰς  ἐκεῖνος   κύριος τῆς ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν
[2]   καρπωσάμενοι πολὺν τῆς αὑτῶν ὑπ´  ἐκείνου   στέρονται, αἰσχρῶς ἐκπεσόντες, οὐ κρατηθέντες
[2]   τῆς αὑτοῦ πλεονεξίας. διὰ ταῦτ´  ἐκείνους   ἀνθ´ ὑμῶν καὶ τότε καὶ
[2]   τι λέγοι κατὰ Φιλίππου κατ´  ἐκείνους   τοὺς χρόνους, ὅτ´ Ἀνθεμοῦντα μὲν
[2]   σπουδάζετε, ταῦτ´ ἄμεινον ἑκατέροις ἔχει,  ἐκείνῳ   μὲν αἱ πράξεις, ὑμῖν δ´
[2]   ὠφελείας τῶν ἄλλων τινὰς Ἑλλήνων  ἐκείνῳ   προοῖσθε, ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαίου
[2]   εἰ νῦν ἀπεγίγνωσκε Θηβαίους, τοῖς  ἐκείνων   ἐχθροῖς συνεχῶς ἐναντιοῦσθαι, ἀλλ´ ἀφ´
[2]   κῆρυξ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν  ἐκλιπεῖν   προελομένους καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντας,
[2]   αὑτῶν ὑπ´ ἐκείνου στέρονται, αἰσχρῶς  ἐκπεσόντες,   οὐ κρατηθέντες μόνον, ἀλλὰ καὶ
[2]   καὶ λογοποιοῦσιν περιιόντες τινὲς ὡς  Ἐλάτειαν   τειχιεῖ. δὲ ταῦτα μὲν
[2]   γὰρ καὶ τύραννος ἅπας ἐχθρὸς  ἐλευθερίᾳ   καὶ νόμοις ἐναντίος. οὐ φυλάξεσθ´
[2]   δεινὸν πάθητε. τί ζητεῖτ´; ἔφην.  ἐλευθερίαν;   εἶτ´ οὐχ ὁρᾶτε Φίλιππον ἀλλοτριωτάτας
[2]   μηδ´ ὠφελείας τὴν εἰς τοὺς  Ἕλληνας   εὔνοιαν. καὶ ταῦτ´ εἰκότως καὶ
[2]   ἕνεκ´ ὠφελείας τῶν ἄλλων τινὰς  Ἑλλήνων   ἐκείνῳ προοῖσθε, ἀλλὰ καὶ τοῦ
[2]   κέρδους τὰ κοινὰ δίκαια τῶν  Ἑλλήνων   προέσθαι, μηδ´ ἀνταλλάξασθαι μηδεμιᾶς χάριτος
[2]   ἐξὸν αὐτοῖς τῶν λοιπῶν ἄρχειν  Ἑλλήνων   ὥστ´ αὐτοὺς ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ
[2]   τι συνοίσει κοινῇ τοῖς  Ἕλλησι   σκεψομένους. ἡγεῖτ´ οὖν, εἰ μὲν
[2]   εἰρήνην παραβαίνοντα καὶ πᾶσι τοῖς  Ἕλλησιν   ἐπιβουλεύοντα, τοσούτῳ τὸ τί χρὴ
[2]   ἡγεῖτ´ οὖν, εἰ μὲν ὑμᾶς  ἕλοιτο,   φίλους ἐπὶ τοῖς δικαίοις αἱρήσεσθαι,
[2]   καὶ τοῖς ἐκγόνοις πρὸς τὰς  ἐλπίδας   τὴν αὐτὴν εἰρήνην εἶναι ταύτην
[2]   οὐχ ἵν´ εἰς λοιδορίαν ἐμπεσὼν  ἐμαυτῷ   μὲν ἐξ ἴσου λόγον παρ´
[2]   μηδὲν ἤδη ποιῆσαι λήσεθ´, ὡς  ἐμοὶ   δοκεῖ, πάνθ´ ὑπομείναντες· οὕτως
[2]   διὰ βραχέων, δι´ οὓς τἀναντί´  ἐμοὶ   παρέστηκε προσδοκᾶν καὶ δι´ ὧν
[2]   μὲν ἐγὼ δοκῶ βέλτιον προορᾶν,  ἐμοὶ   πεισθῆτε, ἂν δ´ οἱ θαρροῦντες
[2]   παρ´ ὑμῖν ποιήσω, τοῖς δ´  ἐμοὶ   προσκρούσασιν ἐξ ἀρχῆς καὶ νῦν
[2]   πρὸς Μεσσηνίους καὶ πρὸς Ἀργείους  ἔμοιγ´   εἰπεῖν συνέβη, βέλτιον δ´ ἴσως
[2]   παρὰ τῶν πρέσβεων καὶ παρόντος  ἐμοῦ   καὶ πάλιν ὕστερον, ὡς ἔοικεν,
[2]   ὅτι ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς ἐστιν  ἐμοῦ   μηδὲ τοῦ δεῖνος, ἀλλ´ αὐτοὶ
[2]   ἀποκρύψομαι· οὐχ ἵν´ εἰς λοιδορίαν  ἐμπεσὼν   ἐμαυτῷ μὲν ἐξ ἴσου λόγον
[2]   ἐπὶ τῇ θαλάττῃ καὶ τῶν  ἐμπορίων   ἀφέστηκεν· οὐδ´ ἀμνημονεῖ τοὺς λόγους
[2]   φύσις τῶν εὖ φρονούντων  ἐν   αὑτῇ κέκτηται φυλακτήριον, πᾶσι
[2]   ἕκαστον, ἐπειδὰν παρῇ, γέγονεν δ´  ἐν   ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. εἰ γὰρ
[2]   ἱππέων καὶ τῶν Θηβαίων ὁπλιτῶν  ἐν   μέσῳ ληφθείς, συνεχώρησε ταῦτα. καλῶς.
[2]   ἀναγκαῖον, οἶμαι, καὶ ἴσως εἰκός·  ἐν   οἷς ἑκάτεροι διατρίβετε καὶ περὶ
[2]   εἶχεν, παραχρῆμ´ ἂν ἦν  ἐν   ὁμοίῳ πολέμῳ δι´ ὃν τότε
[2]   αὐτοῖς ὑμῖν οὔσας· οὐδ´  ἐν   τῇ μεσογείᾳ τιν´ ἀρχὴν εὕρηκε,
[2]   τὴν βουλήν, ἀλλ´ ὑπὲρ τῶν  ἐν   τῇ χώρᾳ καὶ τοῦ πρὸς
[2]   εἰρήνην κατέστη; Πυλῶν καὶ τῶν  ἐν   Φωκεῦσι πραγμάτων. τί οὖν; πῶς
[2]   ἅπαντα χειροποίητα καὶ δαπάνης προσδεῖται·  ἓν   δέ τι κοινὸν φύσις
[2]   ἅπας ἐχθρὸς ἐλευθερίᾳ καὶ νόμοις  ἐναντίος.   οὐ φυλάξεσθ´ ὅπως, ἔφην, μὴ
[2]   Θηβαίους, τοῖς ἐκείνων ἐχθροῖς συνεχῶς  ἐναντιοῦσθαι,   ἀλλ´ ἀφ´ ὧν νῦν ποιεῖ,
[2]   τῷ βαρβάρῳ, τοὺς δ´ οὐκ  ἐναντιωθέντας.   οἶδεν οὖν ἀμφοτέρους ἰδίᾳ τὸ
[2]   πάνθ´ προσήκει προορώμενοι, ὁμοίως  ἐναντιώσεσθε,   ἄν τι τοιοῦτ´ ἐπιχειρῇ πράττειν,
[2]   καίτοι σωφρονοῦσί γε καὶ μετρίως  ἐναργῆ   παραδείγματ´ ἔστιν ἰδεῖν, καὶ
[2]   ἤθεσι τοῖς ἡμετέροις οὐδὲν ἂν  ἐνδείξαιτο   τοσοῦτον οὐδὲ ποιήσειεν, ὑφ´ οὗ
[2]   δίκαιον, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς  ἐνεγκόντας   τὰς ὑποσχέσεις, ἐφ´ αἷς ἐπείσθητε
[2]   πάντα ταῦτ´ εἰδώς, οὐ πλεονεξίας  ἕνεκ´   οὐδ´ ὧν ἐγὼ κατηγορῶ τότε
[2]   οὗ πεισθέντες ὑμεῖς τῆς ἰδίας  ἕνεκ´   ὠφελείας τῶν ἄλλων τινὰς Ἑλλήνων
[2]   μόνον πάντων τῶν λόγων οὐκ  ἔνεστιν   αὐτῷ νῦν εἰπεῖν· γὰρ
[2]   ὁρῶ γὰρ ὡς τὰ πόλλ´  ἐνίους   οὐκ εἰς τοὺς αἰτίους, ἀλλ´
[2]   γὰρ ἅπαντ´ ἐπὶ τοῦ βήματος  ἐνταῦθα   μνημονεύετ´ οἶδ´ ὅτι ῥηθέντα, καίπερ
[2]   τῆς πόλεως συντάττων. καὶ τοῦτ´  ἐξ   ἀνάγκης τρόπον τιν´ αὐτῷ νῦν
[2]   ποιήσω, τοῖς δ´ ἐμοὶ προσκρούσασιν  ἐξ   ἀρχῆς καὶ νῦν παράσχω πρόφασιν
[2]   εἰς λοιδορίαν ἐμπεσὼν ἐμαυτῷ μὲν  ἐξ   ἴσου λόγον παρ´ ὑμῖν ποιήσω,
[2]   καὶ νῦν λέγειν δικαιότερ´ ὑμῖν  ἐξαρκεῖ,   ῥᾴδιον, καὶ πόνος οὐδεὶς πρόσεστι
[2]   ἔφην, ὅτ´ αὐτοῖς τοὺς τυράννους  ἐξέβαλλε   καὶ πάλιν Νίκαιαν καὶ Μαγνησίαν
[2]   εἰ δ´ ἐκείνοις προσθεῖτο, συνεργοὺς  ἕξειν   τῆς αὑτοῦ πλεονεξίας. διὰ ταῦτ´
[2]   τις ἂν μᾶλλον καὶ φανερώτερον  ἐξελέγχῃ   Φίλιππον καὶ τὴν πρὸς ὑμᾶς
[2]   ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι τοὺς λογισμοὺς  ἐξετάζων,   καὶ οὐχὶ πρὸς εἰρήνην οὐδ´
[2]   ἱκανῶς εἴρηται, ὡς δ´ ἂν  ἐξετασθείη   μάλιστ´ ἀκριβῶς, μὴ γένοιτ´,
[2]   μὲν καὶ ὑπισχνούμενον θεωρεῖτε Φίλιππον,  ἐξηπατηκότα   δ´ ἤδη καὶ παρακεκρουμένον ἀπεύχεσθε,
[2]   ἀκούει τοὺς μὲν ὑμετέρους προγόνους,  ἐξὸν   αὐτοῖς τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων
[2]   ὅταν οὖν μηκέθ´ ὑμῖν ἀμελεῖν  ἐξουσία   γίγνηται τῶν συμβαινόντων, μηδ´ ἀκούηθ´
[2]   τῶν δικαίων μηδ´ ὑπὲρ τῶν  ἔξω   πραγμάτων εἶναι τὴν βουλήν, ἀλλ´
[2]   ἐμοῦ καὶ πάλιν ὕστερον, ὡς  ἔοικεν,   οὐδὲν μᾶλλον ἀποσχήσονται τῆς Φιλίππου
[2]   τῆς Φιλίππου φιλίας οὐδ´ ὧν  ἐπαγγέλλεται.   καὶ οὐ τοῦτ´ ἔστ´ ἄτοπον,
[2]   ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ´ ὅμως  ἐπαναμνῆσαι   βούλομαι, τίς Φωκέας πείσας
[2]   οἷς αὑτοῖς συνίσασι δεδωροδοκηκότες, τοῖς  ἐπανορθοῦν   τι πειρωμένοις τῶν διὰ τούτους
[2]   εἰ δ´ ὅπως τὰ παρόντ´  ἐπανορθωθήσεται   δεῖ σκοπεῖν καὶ μὴ προελθόντ´
[2]   οὔτ´ ἂν ὑμεῖς οἶδ´ ὅτι  ἐπαύσασθε   πολεμοῦντες, εἰ τοιαῦτα πράξειν τυχόντ´
[2]   δι´ ὃν τότε τῆς εἰρήνης  ἐπεθύμησεν.   ταῦτ´ οὖν, ὡς μὲν ὑπομνῆσαι,
[2]   πολέμου, ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον,  ἐπειδὰν   παρῇ, γέγονεν δ´ ἐν ἐκείνῃ
[2]   ὡς δεινά, καὶ τοιαῦτα διεξερχόμεθα·  ἔπειθ´   ὑμεῖς οἱ καθήμενοι, ὡς μὲν
[2]   ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, ἐφ´ αἷς  ἐπείσθητε   ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην, καλεῖν· οὔτε
[2]   τιν´ ἀρχὴν εὕρηκε, τῆς δ´  ἐπὶ   τῇ θαλάττῃ καὶ τῶν ἐμπορίων
[2]   πρότερος. διὰ ταῦτ´ ἐγρήγορεν, ἐφέστηκεν,  ἐπὶ   τῇ πόλει θεραπεύει τινάς, Θηβαίους
[2]   ὧν καταστὰς ἐκεῖνος κύριος τῆς  ἐπὶ   τὴν Ἀττικὴν ὁδοῦ καὶ τῆς
[2]   εἰ μὲν ὑμᾶς ἕλοιτο, φίλους  ἐπὶ   τοῖς δικαίοις αἱρήσεσθαι, εἰ δ´
[2]   ὑμῖν ἀποδώσει· ταῦτα γὰρ ἅπαντ´  ἐπὶ   τοῦ βήματος ἐνταῦθα μνημονεύετ´ οἶδ´
[2]   Μεσσηνίοις δὲ καὶ τοῖς Ἀργείοις  ἐπὶ   τοὺς Λακεδαιμονίους συλλαμβάνειν οὐ μέλλει,
[2]   τῆς ὑστέρας ἥκων πρεσβείας τῆς  ἐπὶ   τοὺς ὅρκους, αἰσθόμενος φενακιζομένην τὴν
[2]   τῶν λεγόντων ἀκούοντες ἡμῶν, ὡς  ἐπιβουλεύεσθε,   ὡς περιστοιχίζεσθε, ἐκ τοῦ μηδὲν
[2]   οὖν οἶδε, καὶ αὑτὸν ὑμῖν  ἐπιβουλεύοντα   καὶ ὑμᾶς αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν
[2]   παραβαίνοντα καὶ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν  ἐπιβουλεύοντα,   τοσούτῳ τὸ τί χρὴ ποιεῖν
[2]   πορρωτέρω λήσει πάνθ´ ἡμᾶς, μηδ´  ἐπιστήσεται   μέγεθος δυνάμεως πρὸς ἣν οὐδ´
[2]   ὁμοίως ἐναντιώσεσθε, ἄν τι τοιοῦτ´  ἐπιχειρῇ   πράττειν, ὥσπερ ἂν εἰ πολεμοῦντες
[2]   ἀλλ´ τὰ δίκαι´ ἂν  ἐποίει   καὶ τὴν εἰρήνην ἄγων ἡσυχίαν
[2]   Φιλίππου, γιγνόμενον δ´ οὐδὲν ὡς  ἔπος   εἰπεῖν τῶν δεόντων, οὐδ´ ὧν
[2]   ὧν ἐγὼ κατηγορῶ τότε ταῦτ´  ἔπραξεν,   ἀλλὰ τῷ δικαιότερα τοὺς Θηβαίους
[2]   εἰ τὰ πρῶτα βιασθεὶς ἄκων  ἔπραξεν,   οὔτ´ ἂν εἰ νῦν ἀπεγίγνωσκε
[2]   δικαίως (ἔστι γὰρ μείζω τἀκείνων  ἔργα   ὡς τῷ λόγῳ τις
[2]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς πλεονεκτεῖν ζητοῦντας  ἔργῳ   κωλύειν καὶ πράξεσιν, οὐχὶ λόγοις
[2]   κέκρισθε γὰρ ἐκ τούτων τῶν  ἔργων   μόνοι τῶν πάντων μηδενὸς ἂν
[2]   τοὺς θεοὺς τἀληθῆ μετὰ παρρησίας  ἐρῶ   πρὸς ὑμᾶς καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι·
[2]   εἰδῆτε, ὀργίλους καὶ τραχεῖς ὑμᾶς  ἔσεσθαι   νομίζω. φοβοῦμαι δὴ μή, τῶν
[2]   προσδοκᾶν τὴν καθεστῶσαν νῦν δεκαδαρχίαν  ἔσεσθαι   παρ´ αὐτοῖς; τὸν τὴν
[2]   ἐβιάσθη νὴ Δία (ταῦτα γάρ  ἐσθ´   ὑπόλοιπον) καὶ παρὰ γνώμην, τῶν
[2]   κέκτηται φυλακτήριον, πᾶσι μέν  ἐστ´   ἀγαθὸν καὶ σωτήριον, μάλιστα δὲ
[2]   ἔγωγ´ ἄν, οὐδ´ εἰ δίκαιός  ἐστ´   ἀπολωλέναι, μετὰ τοῦ πάντων κινδύνου
[2]   ὧν ἐπαγγέλλεται. καὶ οὐ τοῦτ´  ἔστ´   ἄτοπον, εἰ Μεσσήνιοι καὶ Πελοποννησίων
[2]   εὖ ποιεῖ. καὶ μέγιστόν  ἐστι   καθ´ ὑμῶν ἐγκώμιον, ἄνδρες
[2]   ἐκεῖνον πράττειν ταῦτ´ ἐφ´ ὧν  ἐστι   νῦν, παντελῶς ἀργῶς ἔχετε. συμβαίνει
[2]   ποιεῖ, κἀκεῖν´ ἐκ προαιρέσεως δῆλός  ἐστι   ποιήσας, ἐκ πάντων δ´, ἄν
[2]   καὶ δύναμιν μεγάλην ἔχων αὐτός  ἐστι   προσδόκιμος. τοὺς μὲν ὄντας ἐχθροὺς
[2]   πρὸς τοὺς τυράννους. τί οὖν  ἐστι   τοῦτο; ἀπιστία. ταύτην φυλάττετε, ταύτης
[2]   ἡλίκος ἤδη καὶ ὅσων κύριός  ἐστι   Φίλιππος, καὶ μηδέν´ οἴεται κίνδυνον
[2]   δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίως  (ἔστι   γὰρ μείζω τἀκείνων ἔργα
[2]   ἰδίας αὐτῶν προσόδους παραιρήσεσθαι; οὐκ  ἔστι   ταῦτα. ἀλλὰ μὴν γέγονεν ταῦτα
[2]   ἀπεύχεσθε, εἰ σωφρονεῖτε δή, ἰδεῖν.  ἔστι   τοίνυν νὴ Δί´, ἔφην ἐγώ,
[2]   ὅσα τοιαῦτα. καὶ ταῦτα μέν  ἐστιν   ἅπαντα χειροποίητα καὶ δαπάνης προσδεῖται·
[2]   δ´ ἴσως καὶ πρὸς ὑμᾶς  ἐστιν   εἰρῆσθαι. ~Πῶς γὰρ οἴεσθ´, ἔφην,
[2]   ἀκούηθ´ ὅτι ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς  ἐστιν   ἐμοῦ μηδὲ τοῦ δεῖνος, ἀλλ´
[2]   μὴν γέγονεν ταῦτα καὶ πᾶσιν  ἔστιν   εἰδέναι· ὑμεῖς δ´, ἔφην ἐγώ,
[2]   γε καὶ μετρίως ἐναργῆ παραδείγματ´  ἔστιν   ἰδεῖν, καὶ πρὸς Μεσσηνίους
[2]   τότε λεγόμενα. καὶ πάλιν γ´  ἑτέρους   καλεῖν. τίνας; τοὺς ὅτ´ ἐγὼ
[2]   ὡς ὀρθῶς λέγεται, καὶ πολλοὺς  ἑτέρους   λόγους παρὰ τῶν πρέσβεων καὶ
[2]   κατ´ Ἀργείων καὶ Θηβαίων ὡς  ἑτέρως,   οὐ μόνον εἰς τὰ παρόνθ´
[2]   τὴν ὀργὴν ἀφιέντας. ἕως οὖν  ἔτι   μέλλει καὶ συνίσταται τὰ πράγματα
[2]   δεῖ σκοπεῖν καὶ μὴ προελθόντ´  ἔτι   πορρωτέρω λήσει πάνθ´ ἡμᾶς, μηδ´
[2]   ὑποσχέσεις, ἐφ´ αἷς τῆς εἰρήνης  ἔτυχεν.   ~Ἀλλὰ νὴ Δί´, εἴποι τις
[2]   ἀλλ´ αὐτοὶ πάντες ὁρᾶτε καὶ  εὖ   εἰδῆτε, ὀργίλους καὶ τραχεῖς ὑμᾶς
[2]   καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ´ ὑπειληφὼς  εὖ   ποιεῖ. καὶ μέγιστόν ἐστι
[2]   ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ ὑμᾶς αἰσθανομένους·  εὖ   φρονεῖν δ´ ὑμᾶς ὑπολαμβάνων, δικαίως
[2]   τι κοινὸν φύσις τῶν  εὖ   φρονούντων ἐν αὑτῇ κέκτηται φυλακτήριον,
[2]   δὲ τοῖς αὑτοῦ τέλεσιν διορύξει,  Εὔβοιαν   δὲ καὶ τὸν Ὠρωπὸν ἀντ´
[2]   ὠφελείας τὴν εἰς τοὺς Ἕλληνας  εὔνοιαν.   καὶ ταῦτ´ εἰκότως καὶ περὶ
[2]   τις ἄνθρωπος, Φίλιππος δ´, ἅπερ  εὔξαισθ´   ἂν ὑμεῖς, ἂν παρέλθῃ, πράξει,
[2]   ἐν τῇ μεσογείᾳ τιν´ ἀρχὴν  εὕρηκε,   τῆς δ´ ἐπὶ τῇ θαλάττῃ
[2]   νὴ Δί´, ἔφην ἐγώ, παντοδαπὰ  εὑρημένα   ταῖς πόλεσιν πρὸς φυλακὴν καὶ
[2]   μὴ πολέμου ζητοῦντες ἀπαλλαγῆναι δεσπότην  εὕρητε;   ~Ταῦτ´ ἀκούσαντες ἐκεῖνοι, καὶ θορυβοῦντες
[2]   καὶ τὰ πρὸ τούτων λογιζόμενος.  εὑρίσκει   γάρ, οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺς
[2]   Ἀθηναῖοι, τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις,  ἐφ´   αἷς ἐπείσθητε ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην,
[2]   τοὺς λόγους οὐδὲ τὰς ὑποσχέσεις,  ἐφ´   αἷς τῆς εἰρήνης ἔτυχεν. ~Ἀλλὰ
[2]   δὴ μή, τῶν πρέσβεων σεσιωπηκότων  ἐφ´   οἷς αὑτοῖς συνίσασι δεδωροδοκηκότες, τοῖς
[2]   συμβαινόντων, μηδ´ ἀκούηθ´ ὅτι ταῦτ´  ἐφ´   ὑμᾶς ἐστιν ἐμοῦ μηδὲ τοῦ
[2]   φέρειν τοῦτο τῇ πόλει μηδ´  ἐφ´   ὑμᾶς πάντα παρασκευάζεσθαι, θαυμάζω, καὶ
[2]   κωλύσαιτ´ ἂν ἐκεῖνον πράττειν ταῦτ´  ἐφ´   ὧν ἐστι νῦν, παντελῶς ἀργῶς
[2]   ποιήσας πρότερος. διὰ ταῦτ´ ἐγρήγορεν,  ἐφέστηκεν,   ἐπὶ τῇ πόλει θεραπεύει τινάς,
[2]   πᾶσιν ἔστιν εἰδέναι· ὑμεῖς δ´,  ἔφην   ἐγώ, διδόντα μὲν καὶ ὑπισχνούμενον
[2]   τινος πιστεῦσαι οἴεσθε; ἀλλ´ ὅμως,  ἔφην   ἐγώ, μικρὸν χρόνον τὴν ἀλλοτρίαν
[2]   ἰδεῖν. ἔστι τοίνυν νὴ Δί´,  ἔφην   ἐγώ, παντοδαπὰ εὑρημένα ταῖς πόλεσιν
[2]   μὴ δεινὸν πάθητε. τί ζητεῖτ´;  ἔφην.   ἐλευθερίαν; εἶτ´ οὐχ ὁρᾶτε Φίλιππον
[2]   νόμοις ἐναντίος. οὐ φυλάξεσθ´ ὅπως,  ἔφην,   μὴ πολέμου ζητοῦντες ἀπαλλαγῆναι δεσπότην
[2]   δ´ οἱ Θετταλοί; ἆρ´ οἴεσθ´,  ἔφην,   ὅτ´ αὐτοῖς τοὺς τυράννους ἐξέβαλλε
[2]   ἐστιν εἰρῆσθαι. ~Πῶς γὰρ οἴεσθ´,  ἔφην,   ἄνδρες Μεσσήνιοι, δυσχερῶς ἀκούειν
[2]   σπουδάζετε, ταῦτ´ ἄμεινον ἑκατέροις  ἔχει,   ἐκείνῳ μὲν αἱ πράξεις, ὑμῖν
[2]   αὑτῷ· οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις  ἔχει,   τούτοις πάντα τἄλλ´ ἀσφαλῶς κέκτηται·
[2]   πρὸς τοὺς Θηβαίους αὐτὸν ὑπόπτως  ἔχειν,   καὶ λογοποιοῦσιν περιιόντες τινὲς ὡς
[2]   ὧν ἐστι νῦν, παντελῶς ἀργῶς  ἔχετε.   συμβαίνει δὴ πρᾶγμ´ ἀναγκαῖον, οἶμαι,
[2]   ἀποίκους ἐκβάλλων, καὶ τὴν μὲν  ἔχθραν   τὴν πρὸς ἡμᾶς αὐτὸς ἀνῄρητο,
[2]   νῦν ἀπεγίγνωσκε Θηβαίους, τοῖς ἐκείνων  ἐχθροῖς   συνεχῶς ἐναντιοῦσθαι, ἀλλ´ ἀφ´ ὧν
[2]   παρέστηκε προσδοκᾶν καὶ δι´ ὧν  ἐχθρὸν   ἡγοῦμαι Φίλιππον· ἵν´, ἐὰν μὲν
[2]   βασιλεὺς γὰρ καὶ τύραννος ἅπας  ἐχθρὸς   ἐλευθερίᾳ καὶ νόμοις ἐναντίος. οὐ
[2]   ἐστι προσδόκιμος. τοὺς μὲν ὄντας  ἐχθροὺς   Θηβαίων Λακεδαιμονίους ἀναιρεῖ, οὓς δ´
[2]   ἀλλοτριωτάτας ταύτῃ καὶ τὰς προσηγορίας  ἔχοντα;   βασιλεὺς γὰρ καὶ τύραννος ἅπας
[2]   πραγμάτων. τί οὖν; πῶς τούτοις  ἐχρήσατο;   Θηβαίοις συμφέρει καὶ οὐχ
[2]   χρήματ´ ἀποστέλλει καὶ δύναμιν μεγάλην  ἔχων   αὐτός ἐστι προσδόκιμος. τοὺς μὲν
[2]   τὴν αὐτὴν εἰρήνην εἶναι ταύτην  ἐψηφίσασθε·   οὕτω τελέως ὑπήχθητε. τί δὴ
[2]   ἀποκρινάμενοι τὰ δέοντ´ ἂν εἴητ´  ἐψηφισμένοι,   ταῦτ´ ἤδη λέξω. ~{ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ. Ἦν
[2]   χεῖρα μάλιστα τὴν ὀργὴν ἀφιέντας.  ἕως   οὖν ἔτι μέλλει καὶ συνίσταται




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site NIMISPAUCI

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/02/2006