Chapitre
[7]	ἀκαρεῖ καταφλέξαι πᾶν τὸ ὁρώμενον;	ἢ	βρέξαι πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
[4]	οὔτε τοῦ συνήθως (προσεύξασθαι γνῶσιν	ἢ	δύναμιν ἔχοντα. Σύ μοι πάρελθε
[10]	ὁρμὴ συντόμως τὸ ζῇν ἀποσβέννυσιν,	ἢ	θηρία, τοῖς ὀδοῦσι διασπαράξαντα ὅσα
[12]	τὴν εὐαγγελικὴν πρόῤῥησιν, ἰῶτα ἓν	ἢ	μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ.
[10]	μὲν γὰρ τῶν ἄλλων κινδύνων,	ἢ	ξίφους ἀκμὴ τὴν τελευτὴν ὀξέως
[10]	ἀκμὴ τὴν τελευτὴν ὀξέως ἐφίστησιν,	ἢ	πυρὸς ὁρμὴ συντόμως τὸ ζῇν
[3]	τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς δυνάμεως;	ἢ	τὴν ἰσχὺν μὲν τὴν αὐτὴν
[6]	τίς ἡ δύναμις τῶν θησαυρισθέντων,	ἢ	τί τὸ ὄφελος, ἂν ὀργισθεὶς
[7]	τροφὴν ὑπερθεμένου, τὴν ἐσθῆτα κατασπαράττουσιν,	ἢ	τὸ τῆς μητρὸς πρόσωπον τοῖς
[2]	βρέξω, ξηρανθήσεται. Καὶ συναθροίσονται δύο	ἢ	τρεῖς πόλεις εἰς μίαν, πιεῖν
[12]	με νομίσῃς, ὥσπερ μητέρα τινὰ	ἢ	τροφὸν, ψευδῆ σοι μορμολύκεια ἐπισείειν,
[4]	τοῦτο ξηραὶ αἱ ἄρουραι, ἐπειδὴ	ἡ	ἀγάπη ἐψύγη. Φωνὴ λιτανευόντων εἰκῆ
[3]	τῆς ἀταξίας καὶ τῆς συγχύσεως	ἡ	αἰτία; τίς ὁ νεωτερισμὸς τῶν
[6]	Διάῤῥηξον γραμματεῖον ἄδικον, ἵν´ οὕτως	ἡ	ἁμαρτία λυθῇ. Ἐξάλειψον βαρυτάτων τόκων
[12]	θήκαις ἀφανισθὲν ἀναστήσεται, καὶ ψυχὴ	ἡ	αὐτὴ ἡ τῷ θανάτῳ ἀποκλεισθεῖσα,
[7]	φωνὴν εὐαισθήτως· Χεὶρ Κυρίου ἐστὶν,	ἡ	ἁψαμένη μου. Καὶ μάλιστα μὲν
[12]	σῇ ψυχῇ τὸ λεχθέν· Παρέστη	ἡ	βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου, ἐν
[7]	ἀπελέγχουσι. Πένης εἶ; Μὴ ἀθυμήσῃς.	Ἡ	γὰρ εἰς ἄγαν κατήφεια γίνεται
[6]	ὁμολογίαν, ἵνα τέκῃ τὰ συνήθη	ἡ	γῆ. Χαλκοῦ γὰρ καὶ χρυσοῦ
[7]	δὲ ῥώμη τοῦ σώματος νόσος,	ἡ	δὲ δόξα καὶ περιφάνεια αἰσχύνη
[7]	ὁ μὲν πλούσιος γένηται πένης,	ἡ	δὲ ῥώμη τοῦ σώματος νόσος,
[4]	δὲ ἡμῶν ἡ προσευχὴ καὶ	ἡ	δέησις; Οἱ ἄνδρες, πλὴν ὀλίγων,
[12]	ἡ πλεονεξία, ὡς τὸν Ἰωσὴφ	ἡ	δέσποινα· ἕλκει σε τῶν ἱματίων,
[6]	πλοῦτον μεθ´ ὑπερβολῆς συνάγοντες, τίς	ἡ	δύναμις τῶν θησαυρισθέντων, ἢ τί
[12]	ἐκ τῶν καθ´ ἕκαστον ἔχει	ἡ	Ἐκκλησία τὸσύστημα. Προνόησόν μοι λογικῶς
[12]	κατορθωμάτων τὸ ἔλαιον· ἵν´ ἔργοις	ἡ	θεοφορουμένη προφητεία βεβαιωθῇ, ἐφαρμόσῃ δὲ
[6]	τῶν ἀγόνων παρὰ φύσιν γεννώντων,	ἡ	κατὰ φύσιν τίκτουσα γίνεται στείρα,
[6]	φρόνημα. Τοιαύτη τῶν ἁμαρτίαις ἐνεχομένων	ἡ	μετάνοια. Ἡμεῖς δὲ τὴν μὲν
[5]	ἐδάμασε τοὺς πατέρας τοὺς ἡμαρτηκότας	ἡ	νηστεία, καὶ ἡ τιμωρία τοὺς
[6]	δῆμος. Ἄχαρ ἱεροσύλησε, καὶ ὅλη	ἡ	παράταξις ἐμαστίζετο. Ὁ Ζαμβρὶ πάλιν
[7]	ἀθλητὴν τὸ στάδιον, τὸν στρατηγὸν	ἡ	παράταξις, τὸν μεγαλόψυχον ἡ συμφορὰ,
[12]	υἱόν. Πειράζει καὶ σὲ τυχὸν	ἡ	πλεονεξία, ὡς τὸν Ἰωσὴφ ἡ
[8]	πάντα, καὶ τῆς ζωῆς ἐφόδιον	ἡ	πρὸς Θεὸν λπίς. Ζῶν δὲ
[4]	ἀξιούντων ἠκούσαμεν. Οἵα δὲ ἡμῶν	ἡ	προσευχὴ καὶ ἡ δέησις; Οἱ
[10]	τὴν δύναμιν κατ´ ὀλίγον ἀπομαραίνει.	Ἡ	σὰρξ ὡς ἀράχνιον τοῖς ὀστέοις
[5]	βρέφη, ἵνα διὰ πάσης ἡλικίας	ἡ	σκυθρωπότης κρατήσῃ, αἰσθανομένης τε καὶ
[7]	στρατηγὸν ἡ παράταξις, τὸν μεγαλόψυχον	ἡ	συμφορὰ, τὸν Χριστιανὸν δὲ πειρασμὸς
[12]	κοινὰ, ὁ βίος, ἡ ψυχὴ,	ἡ	συμφωνία, ἡ τράπεζα κοινὴ, ἀδιαίρετος
[5]	τοὺς ἡμαρτηκότας ἡ νηστεία, καὶ	ἡ	τιμωρία τοὺς πατέρας ἐκάκου, εἰς
[9]	Ἐπὶ γὰρ τῶν πιστῶν φιλότιμος	ἡ	τοῦ Θεοῦ χάρις μιμεῖται τὰ
[12]	βίος, ἡ ψυχὴ, ἡ συμφωνία,	ἡ	τράπεζα κοινὴ, ἀδιαίρετος ἀδελφότης, ἀγάπη
[9]	Κἂν εἰς ἕνα ἄρτον περιστῇ	ἡ	τροφὴ, ἐπιστῇ δὲ ταῖς θύραις
[12]	ἀναστήσεται, καὶ ψυχὴ ἡ αὐτὴ	ἡ	τῷ θανάτῳ ἀποκλεισθεῖσα, πάλιν ἐνοικήσει
[6]	σῖτον ἐν ἀποθήκαις· καὶ τίς	ἡ	χρῆσις τῶν βαρυτάτων βαλαντίων; εἰπέ
[12]	αὐτοῖς ἅπαντα κοινὰ, ὁ βίος,	ἡ	ψυχὴ, ἡ συμφωνία, ἡ τράπεζα
[7]	τοῦ οὐρανοῦ, καθ´ ὁμοίωσιν τῶν	ἤδη	κολάσεων τῶν ἁμαρτωλῶν; Ἐπὶ σαυτοῦ
[12]	ἑπτά. Μὴ τὰ πάντα τῇ	ἡδονῇ,	δός τι καὶ τῇ ψυχῇ.
[7]	βραχέως ἴσα Θεῷ διὰ τὴν	ἡδονὴν	προσεκύνουν. ~Ἔπελθε τὴν Παλαιὰν Διαθήκην,
[4]	Οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς τῶν ἀξιούντων	ἠκούσαμεν.	Οἵα δὲ ἡμῶν ἡ προσευχὴ
[6]	οὐκ ἐπεστρέφου· ἐπειδὴ προσκυνούμενος οὐκ	ἠλέεις.	Ἔρχεται καὶ δι´ ὀλίγους ἐπὶ
[5]	παγγενῆ κατακρίναντας, καὶ τὸ πάθος	ἠλέησε,	καὶ τῆς τιμωρίας ἀνῆκε, καὶ
[8]	ἐν ἑκάστῃ τοὺς διαφόρως τραφέντας.	Ἠλίαν	εἶχεν ὁ Κάρμηλος, ὄρος ὑψηλὸν
[6]	ἵν´ εὐχαῖς ὡς ὁ Θεσβίτης	Ἠλίας	ἄνεσίν σοι χαρίσηται τῶν δεινῶν,
[6]	ἄπορος, ἑνὶ χιτῶνι σκεπόμενος, ὡς	Ἠλίας	(τῇ μηλωτῇ, τὴν εὐχὴν ἔχων
[4]	βρέφος ἐνεργεῖν τὰ ἴδια τῆς	ἡλικίας	ἀκόλουθα. Ἵνα τί κρύπτῃ κατηγορούμενος,
[5]	τὰ βρέφη, ἵνα διὰ πάσης	ἡλικίας	ἡ σκυθρωπότης κρατήσῃ, αἰσθανομένης τε
[2]	οἱ τοὺς ἐν ἄνθει τῆς	ἡλικίας	υἱοὺς ἀπολέσαντες. Λεγέσθω τοίνυν καὶ
[7]	ἐκπύρωσιν; καὶ μικρὸν ὑπαλλάξαντα τὸν	ἥλιον	τῆς συνήθους πορείας, πλησιάσαντα δὲ
[5]	μὲν ἐδάμασε τοὺς πατέρας τοὺς	ἡμαρτηκότας	ἡ νηστεία, καὶ ἡ τιμωρία
[2]	θρῆνον, ἐπειδὴ μὴ ὑετὸς ἐφ´	ἡμᾶς	ἐξεχύθη. Τὰ μὲν τῶν σπερμάτων
[2]	καταλάμπουσαν τὴν ἀκτῖνα. Πηγαὶ δὲ	ἡμᾶς	ἐπέλιπον πλούσιαί τε καὶ ἀένναοι,
[2]	πολὺ σκεπασθεὶς τοῖς νέφεσι, ζοφώδεις	ἡμᾶς	καὶ ἀνηλίους εἰργάσατο. Γῆ δὲ
[3]	λίαν ἀγαθὸν, καὶ τὸ περὶ	ἡμᾶς	κηδεμονικὸν εἰς μισανθρωπίαν μετέβαλεν; Οὐκ
[2]	ἀπολέσαντες. Λεγέσθω τοίνυν καὶ πρὸς	ἡμᾶς	παρὰ τοῦ αὐτοῦ προφήτου, οὗ
[3]	ἃ συνήθως οὐ διοικούμεθα. Λαμβάνοντες	ἡμεῖς,	ἄλλοις οὐ παρέχομεν· τὴν εὐεργεσίαν
[4]	τὴν χεῖρα, ἐπειδὴ τὴν φιλαδελφίαν	ἡμεῖς	ἀπεκλείσαμεν. Διὰ τοῦτο ξηραὶ αἱ
[11]	τῆς ἀναγκαίας τῶν χρειῶν ἀπολαύσεως·	ἡμεῖς	δὲ, ἐγκολπιζόμεθα τὰ κοινὰ, τὰ
[6]	τῶν ἁμαρτίαις ἐνεχομένων ἡ μετάνοια.	Ἡμεῖς	δὲ τὴν μὲν ἁμαρτίαν ἐπιτελοῦμεν
[11]	τὴν ἁμαρτίαν παρέπεμψεν, οὕτως ἐξαλείφομεν	ἡμεῖς	τὴν ἐπίβουλον βρῶσιν, ἐὰν χρείαν
[7]	ἰδίας ἁμαρτίας ὑπομιμνήσκοντι. Εἴπωμεν καὶ	ἡμεῖς	τοῦ γενναίου Ἰὼβ τὴν φωνὴν
[4]	τὸν ἀέρα διασκεδάννυται. Οὐδὲ γὰρ	ἡμεῖς	τῶν ἀξιούντων ἠκούσαμεν. Οἵα δὲ
[11]	ἐκδέχεται τὸν βραδύνοντα· ἐπείγονται αἱ	ἡμέραι,	τὸν ὀκνηρὸν παρατρέχουσιν. Καὶ ὡς
[9]	ἔχεις πάντως πενέστερον. Σοὶ δέκα	ἡμερῶν	τὰ σιτία, ἐκείνῳ μιᾶς. Ὡς
[4]	πρᾶγμα μετέρχονται, ἑορτὴν ποιούμενοι τὴν	ἡμετέραν	λύπην, ἐπειδὴ τῆς ἐπαχθείας τοῦ
[10]	τιννύντας. Ὁρᾷς καὶ αὐτὸν τὸν	ἡμέτερον	Θεὸν τὰ μὲν ἄλλα τῶν
[2]	τοίνυν, ὡς τὸ πλῆθος τῶν	ἡμετέρων	ἁμαρτημάτων καὶ τὰς ὥρας τῶν
[3]	ἐστενωμένον οὐκ ἐλεοῦμεν. Διὰ τοῦτο	ἡμῖν	ἀπειλεῖ τὸ δίκαιον κριτήριον. ~Διὰ
[1]	χρείαν παραλάβωμεν, τὰ ὅμοια τῶν	ἡμῖν	διοχλούντων κακῶν θεραπεύσαντα πάθη· τὴν
[6]	πατρὸς ἔρημον παιδίον, ἵνα νῦν	ἡμῖν	ὁ Θεὸς θρέψῃ τὰ σιτία,
[2]	δι´ ἀποστροφὴν καὶ ἀμέλειαν ταύτας	ἡμῖν	ὁ Θεὸς τὰς πληγὰς ἐνίησιν,
[10]	Ἰουδαϊκὴ ἐτραγῴδησεν ἱστορία, ἣν Ἰώσηπος	ἡμῖν	ὁ σπουδαῖος συνεγράψατο, ὅτε τὰ
[4]	τοῖς διδασκαλείοις ἀποθέμενοι, καὶ συμβοῶντες	ἡμῖν,	ὡς ἄνεσιν μᾶλλον καὶ τέρψιν
[12]	δὲ τὴν ἄλλην καὶ ῥακίοις	ἠμφιεσμένην,	ἡνίκα ἂν δέῃ σε τῷ
[7]	τῇ ἑαυτῶν ποικιλίᾳ ταῖς διαφόροις	ἡμῶν	ἐπαρκέσωσι χρείαις· καὶ νῦν μὲν
[4]	τῶν ἀξιούντων ἠκούσαμεν. Οἵα δὲ	ἡμῶν	ἡ προσευχὴ καὶ ἡ δέησις;
[2]	μετὰ φορτίων· τοὺς δὲ πολλοὺς	ἡμῶν	καὶ τὸ ποτὸν ἐπέλειψε, καὶ
[1]	Ὃ μὴ γένοιτο νῦν ἐφ´	ἡμῶν,	παῖδες ἐμοὶ, οὓς διὰ τοῦ
[2]	καὶ κακῶς εἰς τὴν καθ´	ἡμῶν	συμφωνήσαντα βλάβην, τοῦ βίου (καὶ
[3]	ἀκοινώνητοι πρὸς τοὺς πένητας. Πολύτοκα	ἡμῶν	τὰ πρόβατα, καὶ οἱ γυμνοὶ
[12]	τῶν Χριστιανῶν ζηλώσωμεν σύνταγμα· ὅπως	ἦν	αὐτοῖς ἅπαντα κοινὰ, ὁ βίος,
[8]	βίον ἐν ἔτεσι τεσσαράκοντα; Οὐκ	ἦν	ἐκεῖ σπείρων ἀνὴρ, οὐ βοῦς
[5]	ὁ ἀρνειὸς, παιδίον ἐπιμάζιον οὐκ	ἦν	ἐν ταῖς τῆς τεκούσης ἀγκάλαις·
[8]	ἀοίκητον, ἔρημος ἔρημον· ψυχὴ δὲ	ἦν	τῷ ικαίῳ τὰ πάντα, καὶ
[10]	τὸ δρᾶμα Ἰουδαϊκὴ ἐτραγῴδησεν ἱστορία,	ἣν	Ἰώσηπος ἡμῖν ὁ σπουδαῖος συνεγράψατο,
[2]	ταύτην, καὶ καταλυποῦντα τῇ καθαρότητι,	ἣν	λίαν ἐπεθυμοῦμεν τὸ πρῶτον, ἡνίκα
[2]	μία βραχήσεται, καὶ μερὶς, ἐφ´	ἣν	οὐ βρέξω, ξηρανθήσεται. Καὶ συναθροίσονται
[5]	ἐκάκου, εἰς προσθήκης δὲ λόγον	ἠναγκασμένως	ἐθρήνει τὰ βρέφη, ἵνα διὰ
[12]	τὴν ἄλλην καὶ ῥακίοις ἠμφιεσμένην,	ἡνίκα	ἂν δέῃ σε τῷ Χριστῷ
[2]	ἣν λίαν ἐπεθυμοῦμεν τὸ πρῶτον,	ἡνίκα	ἂν, ἐπὶ πολὺ σκεπασθεὶς τοῖς
[1]	τοσοῦτον ἔδραμεν ἄτακτα, καὶ τοῦ	ἡνιόχου	κατεφρυάξατο, μέχρις οὗ, τοῖς βαράθροις
[12]	τοῦ προσδοκωμένου κριτοῦ, καὶ ἀναμφιβόλως	ἥξοντος,	ἀποκλείσεις μὲν σεαυτῷ τὴν τῶν
[9]	ἐγγυητὴς, πανταχοῦ γῆς καὶ θαλάττης	ἡπλωμένους	ἔχων τοὺς θησαυρούς. Καὶ πλέων
[8]	ἐκ τῆς Ἰουδαίας μέχρι Βαβυλῶνος	ἡπλῶσθαι.	Τί δὲ πάλιν ὁ τῆς
[5]	ὁ πλούσιος, ἐπιλαθόμενος τῆς τρυφῆς,	ἤσκει	τὴν κακοπάθειαν ὡς σώφρονα. Ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/04/2009