Chapitre |
[11] |
μεταδόσει.
Ὡς
γὰρ
Ἀδὰμ,
κακῶς
|
φαγὼν, |
τὴν
ἁμαρτίαν
παρέπεμψεν,
οὕτως
ἐξαλείφομεν |
[3] |
ἂν
εἴποι
τις
σωφρονῶν·
ἀλλὰ
|
φανερὰ |
καὶ
δῆλα
τὰ
αἴτια
δι´ |
[11] |
στόμασιν
ἐνηχῶν
ὡς
ὀργάνοις.
Μὴ
|
φανῶμεν |
οἱ
λογικοὶ
τῶν
ἀλόγων
ὠμότεροι. |
[3] |
χορηγὸν
καὶ
ταμίαν
Θεὸν
ἔχοντες,
|
φειδωλοὶ |
ἐγενόμεθα
καὶ
ἀκοινώνητοι
πρὸς
τοὺς |
[10] |
ζωῇ
παραπέμπεται.
Ὁ
ἀκοινώνητος
καὶ
|
φειδωλὸς |
πρὸ
πάντων
ἁμαρτωλῶν
τῷ
πυρὶ |
[8] |
κρεῶν.
Ταῦτα
δὲ
τῷ
νδρὶ
|
φέρειν |
τοὺς
κόρακας
παρὰ
τῆς
πνευματικῆς
|
[9] |
τοῦ
κλύδωνος,
μηδὲν
ἀποβάλῃς
ὧν
|
φέρεις |
ἀγωγίμων
τῆς
ἀρετῆς.
Ὡς
βαρύτιμον
|
[10] |
ἔχει.
Τὸ
μὲν
γὰρ
ἐρυθρὸν
|
φεύγει, |
ἐκτηκομένου
τοῦ
αἵματος·
τὸ
λευκὸν |
[11] |
διὰ
τοῦτο
τὴν
ἐντολὴν
ὡς
|
φεύγουσαν |
κάτασχε
καὶ
ἐπιτέλεσον,
καὶ
λαβόμενος
|
[2] |
ἐν
προοιμίοις
ἐμνημονεύσαμεν·
Καὶ
ἐγὼ,
|
φησὶν, |
ἀνέσχον
ἐξ
ὑμῶν
τὸν
ὑετὸν |
[10] |
πεινῶσι
συμπαθῶς
σπλαγχνιζόμενον·
Σπλαγχνίζομαι
γὰρ,
|
φησὶν, |
ἐπὶ
τὸν
ὄχλον.
Διὸ
καὶ |
[7] |
αἰσχύνη
καὶ
ἀτιμία,
ἀχαριστοῦντας,
βλάσφημα
|
φθεγγομένους, |
ὀκνοῦντας
τὴν
προσευχήν·
ὡς
πρὸς |
[4] |
ἀνοίγει
τὴν
χεῖρα,
ἐπειδὴ
τὴν
|
φιλαδελφίαν |
ἡμεῖς
ἀπεκλείσαμεν.
Διὰ
τοῦτο
ξηραὶ |
[12] |
μίαν
ὁμόνοιαν
ἁρμόζουσα.
Πολλὰ
τῆς
|
φιλαδελφίας |
ἔχεις
ἐκ
Παλαιᾶς
Διαθήκης
καὶ |
[12] |
εἰς
τὴν
φιλαργυρίαν
ἐπισπώμενος,
τῆς
|
φιλαδελφίας |
καταναγκάζων
ἀμελεῖν,
καὶ
κατέχων
πρὸς |
[7] |
ὁ
μὲν,
εἰ
κοινωνικὸς
καὶ
|
φιλάδελφος, |
ὁ
δὲ,
εἰ
εὐχάριστος
καὶ |
[11] |
πολλῶν
μόνοι
ἔχομεν.
Αἰδεσθῶμεν
Ἑλλήνων
|
φιλάνθρωπα
|
διηγήματα.
Παρά
τισιν
ἐκείνων
νόμος |
[11] |
διηγήματα.
Παρά
τισιν
ἐκείνων
νόμος
|
φιλάνθρωπος
|
μίαν
τράπεζαν,
καὶ
κοινὰ
τὰ |
[12] |
τὸν
σώφρονα
νοῦν
εἰς
τὴν
|
φιλαργυρίαν |
ἐπισπώμενος,
τῆς
φιλαδελφίας
καταναγκάζων
ἀμελεῖν, |
[12] |
ἵνα
τῆς
ἐντολῆς
καταφρονήσῃς,
καὶ
|
φιλήσῃς |
μᾶλλον
ἐκείνην
τὴν
φιλόχρυσον
καὶ |
[12] |
μᾶλλον
ἐκείνην
τὴν
φιλόχρυσον
καὶ
|
φιλόκοσμον |
παρὰ
τὸ
τοῦ
Δεσπότου
πρόσταγμα. |
[7] |
καὶ
μάθῃ
περὶ
τῶν
ἀνωτάτω
|
φιλοσοφεῖν, |
ὧν
αἰσθητῶς
οὐχ
ἅπτεται;
Κἂν, |
[9] |
πελάγους
σὺν
τόκοις
τὸ
κεφάλαιον.
|
Φιλοτιμεῖται |
γὰρ
ἐν
ταῖς
προσθήκαις.
~Τὸ |
[9] |
ἀκένωτον.
Ἐπὶ
γὰρ
τῶν
πιστῶν
|
φιλότιμος |
ἡ
τοῦ
Θεοῦ
χάρις
μιμεῖται |
[12] |
καὶ
φιλήσῃς
μᾶλλον
ἐκείνην
τὴν
|
φιλόχρυσον |
καὶ
φιλόκοσμον
παρὰ
τὸ
τοῦ |
[6] |
ὃν
πρότερον
πάντα
δυνάμενον
καὶ
|
φίλτατον |
ὀνομάζων,
ἀδρανῆ
βοηθὸν
ἐπὶ
τῆς |
[1] |
~(Λέων
ἐρεύξεται,
καὶ
τίς
οὐ
|
φοβηθήσεται; |
Κύριος
ὁ
Θεὸς
ἐλάλησε,
καὶ |
[1] |
αὐτὸς
ὁ
προφήτης
ἐν
τῇ
|
φορᾷ |
τῶν
ἀνωτέρω
χρόνων,
τοῦ
λαοῦ |
[2] |
καταπεζεύουσι,
καὶ
γυναῖκες
περαιοῦνται
μετὰ
|
φορτίων· |
τοὺς
δὲ
πολλοὺς
ἡμῶν
καὶ |
[9] |
τοῦ
Θεοῦ
χάρις
μιμεῖται
τὰ
|
φρέατα, |
τὰ
ἀεὶ
κενούμενα,
καὶ
μὴ |
[8] |
δὲ
τὴν
ψυχὴν
καὶ
τὸ
|
φρόνημα. |
Καὶ
τί
τὰ
παρ´
ἐκείνων; |
[7] |
βίου
περιφοραῖς
ὀξέως
συμμεταβάλλων
τὸ
|
φρόνημα. |
Οἶδα
ἐγὼ
πολλοὺς
(οὐκ
ἀκοῇ |
[6] |
ἔβλεπεν
ὀργιζόμενον.
~Τοῦτο
δούλων
εὐαισθήτων
|
φρόνημα. |
Τοιαύτη
τῶν
ἁμαρτίαις
ἐνεχομένων
ἡ |
[12] |
ἵνα
καὶ
αὐτὴ
μετὰ
τῶν
|
φρονίμων |
παρθένων
ἀνάψῃ
τὴν
λαμπάδα,
ἔχουσα |
[4] |
ἐπαχθείας
τοῦ
παιδευτοῦ,
καὶ
τῆς
|
φροντίδος |
τῶν
μαθημάτων
πρὸς
ὀλίγον
ἐλευθεροῦνται. |
[8] |
ροστάγματι
τὴν
φύσιν
διήμειψαν,
πιστοὶ
|
φύλακες
|
ενόμενοι
τῶν
ἄρτων
καὶ
τῶν |
[12] |
σὺ
τὰ
ἱμάτια,
ὀργισθεὶς
ἀναχώρησον·
|
φύλαξον |
τῷ
Κυρίῳ
τὴν
πίστιν,
ὡς |
[11] |
γὰρ
τοῖς
ἐκ
τῆς
γῆς
|
φυομένοις |
παρὰ
τῆς
φύσεως
ὡς
κοινῇ |
[2] |
τὰς
ὥρας
τῶν
ἰδίων
ἐξήγαγε
|
φύσεων, |
καὶ
τῶν
καιρῶν
τὰς
ἰδέας |
[10] |
καὶ
τοὺς
(ὅρους
κινῆσαι
τῆς
|
φύσεως· |
ἅψασθαι
μὲν
ἄνθρωπον
τῶν
ὁμοφύλων |
[11] |
τῆς
γῆς
φυομένοις
παρὰ
τῆς
|
φύσεως
|
ὡς
κοινῇ
κέχρηνται.
Καὶ
προβάτων |
[5] |
καὶ
ἀπέσπαιρον·
αἱ
τεκοῦσαι
ταῖς
|
φυσικαῖς
|
ἀλγηδόσι
κατεκεντοῦντο
τὰ
σπλάγχνα.
Καὶ |
[10] |
καὶ
ἄμορφος,
οὐκ
ὄγκον,
οὐ
|
φυσικὴν |
τῶν
σπλάγχνων
ἐπίτασιν
ἔχουσα,
τοῖς |
[5] |
τοῦ
γάλακτος·
αἱ
μητέρες,
τῷ
|
φυσικῷ
|
πάθει
διακοπτόμεναι,
συμπαθέσι
φωναῖς
ἀνεκαλοῦντο |
[6] |
χρυσοῦ
καὶ
τῶν
ἀγόνων
παρὰ
|
φύσιν |
γεννώντων,
ἡ
κατὰ
φύσιν
τίκτουσα
|
[8] |
καὶ
τῷ
δεσποτικῷ
ροστάγματι
τὴν
|
φύσιν |
διήμειψαν,
πιστοὶ
φύλακες
ενόμενοι
τῶν |
[8] |
ἐκείνων;
Οἱ
μὲν
λέοντες
παρὰ
|
φύσιν
|
ἐνήστευον·
ὁ
δὲ
τούτου
τροφεὺς |
[6] |
παρὰ
φύσιν
γεννώντων,
ἡ
κατὰ
|
φύσιν |
τίκτουσα
γίνεται
στείρα,
καὶ
πρὸς |
[10] |
ἀεὶ
βραδύνοντα.
Τὸ
γὰρ
κατὰ
|
φύσιν
|
ὑγρὸν
ἐκδαπανᾷ·
τὸ
θερμὸν
καταψύχει· |
[5] |
μητέρες,
ἐν
ἰδίοις
τὰ
τέκνα·
|
φωναὶ |
δὲ
παρὰ
πάντων
οἰκτραὶ
ἀλλήλαις
|
[5] |
τῷ
φυσικῷ
πάθει
διακοπτόμεναι,
συμπαθέσι
|
φωναῖς |
ἀνεκαλοῦντο
τὰ
ἔγγονα.
Τὰ
βρέφη, |
[12] |
μῦθος,
ἀλλὰ
λόγος
ἀψευδεῖ
προκεκηρυγμένος
|
φωνῇ. |
Καὶ
ἴσθι
γε
ἀκριβῶς
κατὰ |
[10] |
βαστάζοντα,
ἀλλὰ
πρὸς
βίαν
ἑλκόμενα.
|
Φωνὴ |
λεπτὴ
καὶ
ἀδρανής·
ὀφθαλμοὶ
ἐνασθενοῦντες |
[4] |
ἄρουραι,
ἐπειδὴ
ἡ
ἀγάπη
ἐψύγη.
|
Φωνὴ |
λιτανευόντων
εἰκῆ
βοᾷ,
καὶ
πρὸς |
[7] |
ἡμεῖς
τοῦ
γενναίου
Ἰὼβ
τὴν
|
φωνὴν
|
εὐαισθήτως·
Χεὶρ
Κυρίου
ἐστὶν,
ἡ |
[2] |
εὐκαίρως
τινὰ
τὴν
εὐαγγελικὴν
ἀναστρέψαι
|
φωνὴν, |
λέγοντα·
Οἱ
μὲν
ἐργάται
πολλοὶ, |