HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Sur la famine et la sécheresse

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 17 formes différentes pour 55 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[5]   χαίρειν ἐδωρήσατο τοῖς εὐαισθήτως πενθήσασιν. Ὢ τῆς ἐμμελοῦς μετανοίας! ὢ τῆς

[5]   πενθήσασιν. Ὢ τῆς ἐμμελοῦς μετανοίας! ὢ τῆς σοφῆς καὶ πεπυκνωμένης θλίψεως!

[8]   λαὸς, οὗ Μωϋσῆς ἐπετρόπευσε; πῶς ᾠκονομήθη τὸν βίον ἐν ἔτεσι τεσσαράκοντα;

[11]   φανῶμεν οἱ λογικοὶ τῶν ἀλόγων ὠμότεροι. Ἐκεῖνα γὰρ τοῖς ἐκ τῆς

[10]   πόσων κολάσεων ἄξιος; τίνα δὲ ὠμότητος ὑπερβολὴν καταλείψει; πῶς δὲ οὐκ

[8]   οἱ ἁρπακτικώτατοι καὶ μάλιστα γαστρίμαργοι ῶν ὀρνίθων, οὗτοι διεκόμιζον τὰ σιτία,

[7]   μάθῃ περὶ τῶν ἀνωτάτω φιλοσοφεῖν, ὧν αἰσθητῶς οὐχ ἅπτεται; Κἂν, οὕτω

[9]   ἐκ τοῦ κλύδωνος, μηδὲν ἀποβάλῃς ὧν φέρεις ἀγωγίμων τῆς ἀρετῆς. Ὡς

[12]   τοῦ γενικοῦ σώματος προκηρύσσων τὴν ὥραν· ἐφαρμόσει δὲ κυρίως καὶ τῇ

[7]   ὥσπερ τινὰ χορὸν εὔτακτον τὰς ὥρας καὶ τὰς τροπὰς ἀλλήλαις ὑποχωρεῖν

[2]   τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τὰς ὥρας τῶν ἰδίων ἐξήγαγε φύσεων, καὶ

[7]   ἐστιν οὐρανοῦ καὶ πάσης διακοσμήσεως, ὡρῶν (καὶ καιρῶν σοφὸς οἰκονόμος, κυβερνήτης

[4]   διδασκαλείοις ἀποθέμενοι, καὶ συμβοῶντες ἡμῖν, ὡς ἄνεσιν μᾶλλον καὶ τέρψιν τὸ

[10]   κατ´ ὀλίγον ἀπομαραίνει. Ἡ σὰρξ ὡς ἀράχνιον τοῖς ὀστέοις περίκειται. Ὁ

[9]   ὧν φέρεις ἀγωγίμων τῆς ἀρετῆς. Ὡς βαρύτιμον ἐνθήκην τὴν εὐχαριστίαν διάσωσον

[11]   ἁμαρτίαν τῇ τῆς τροφῆς μεταδόσει. Ὡς γὰρ Ἀδὰμ, κακῶς φαγὼν, τὴν

[4]   στίχους ὁ ψαλμῳδὸς συμπληρώσει, πότε, ὡς δεσμωτηρίου, τῆς ἐκκλησίας, καὶ τῆς

[12]   ἑνὶ ἐνιαυτῷ τὴν ἔνδειαν οἰκονόμησον, ὡς ἐκεῖνος ἐν τοῖς ἑπτά. Μὴ

[12]   ἐντύχῃς νεωτέρῳ καταπονουμένῳ, οὕτω δάκρυσον, ὡς ἐκεῖνος τὸν Βενιαμὶν τὸν τοῦ

[12]   κατεχούσῃ τὴν ἄμυναν· ἀλλὰ θρέψον ὡς ἐκεῖνος τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς πωλήσαντας.

[12]   φύλαξον τῷ Κυρίῳ τὴν πίστιν, ὡς ἐκεῖνος τῷ Πεντεφρῇ· ἐν ἑνὶ

[5]   αὐτοὺς ἰδὼν ὁ Θεὸς ταπεινωθέντας, ὡς ἐπὶ ὑπερβαίνουσαν ἑαυτῶν ταλαιπωρίαν παγγενῆ

[6]   ἀνέστιος, ἄπορος, ἑνὶ χιτῶνι σκεπόμενος, ὡς Ἠλίας (τῇ μηλωτῇ, τὴν εὐχὴν

[12]   ἴδῃς λιμώττοντα, μετάστειλαι καὶ θρέψον, ὡς Ἰωσὴφ τὸν Ἰακώβ. Ἐχθρὸν ἐὰν

[5]   σοῦ πάντως, οὐ μόνον. ~Ὁρᾷς, ὡς καὶ Νινευΐται τῇ μεταμελείᾳ τὸν

[9]   ἡμερῶν τὰ σιτία, ἐκείνῳ μιᾶς. Ὡς καλὸς καὶ εὐγνώμων τὸ σὸν

[1]   τὰς παραινέσεις, εἴκουσα τῷ λέγοντι, ὡς κηρὸς τῷ σφραγίζοντι, ἵνα διὰ

[11]   γῆς φυομένοις παρὰ τῆς φύσεως ὡς κοινῇ κέχρηνται. Καὶ προβάτων ἀγέλαι

[6]   προσπτύσεις τῷ χρυσῷ; οὐ διαῤῥίψεις ὡς κόπρον τὸν ἄργυρον, ὃν πρότερον

[3]   καιρῶν; Ἐρευνήσωμεν, ὡς νοῦν ἔχοντες· ὡς λογικοὶ, λογισώμεθα. Μὴ ὁ κυβερνῶν

[3]   ὁ νεωτερισμὸς τῶν καιρῶν; Ἐρευνήσωμεν, ὡς νοῦν ἔχοντες· ὡς λογικοὶ, λογισώμεθα.

[2]   βλαστήσαντα ἐλεεινῶς ἀπεμαράνθη τῷ καύματι· ὡς νῦν εὐκαίρως τινὰ τὴν εὐαγγελικὴν

[9]   καρτέρησον ὀλίγον ἐπὶ τῆς συμφορᾶς, ὡς ὁ γενναῖος Ἰὼβ, καὶ μὴ

[6]   τῶν εὐλαβῶν παρακαλέσεις, ἵν´ εὐχαῖς ὡς ὁ Θεσβίτης Ἠλίας ἄνεσίν σοι

[11]   δὲ τῶν δούλων στόμασιν ἐνηχῶν ὡς ὀργάνοις. Μὴ φανῶμεν οἱ λογικοὶ

[6]   ὁ Θεὸς θρέψῃ τὰ σιτία, ὡς ὀρφανὸν τῇ τῶν ἀνέμων ἀκρασίᾳ

[11]   ἡμέραι, τὸν ὀκνηρὸν παρατρέχουσιν. Καὶ ὡς οὐκ ἔστι ῥεῦμα ποταμοῦ στῆσαι,

[7]   κοινῇ τοὺς βίους ἑαυτῶν ἐξετάσωμεν, ὡς παιδαγωγῷ πρόσχωμεν τῷ αὐχμῷ, ἕκαστον

[7]   βραδύνοντα τὸν Θεὸν σχετλιάζοντας, οὐχ ὡς πρὸς Δεσπότην ἀγανακτοῦντα διακειμένους. Ἀλλ´

[7]   βλάσφημα φθεγγομένους, ὀκνοῦντας τὴν προσευχήν· ὡς πρὸς χρεώστην βραδύνοντα τὸν Θεὸν

[5]   τῆς τρυφῆς, ἤσκει τὴν κακοπάθειαν ὡς σώφρονα. Ὁ βασιλεὺς αὐτῶν τὴν

[10]   κοιλότησιν, εἰκῆ ταῖς θήκαις ἐναποκείμενοι, ὡς τὰ τοῖς ἐλύτροις ἐμψυγέντα τῶν

[2]   εἰς ἐπιμέλειαν ἄγοντες. Ὁρᾶτε τοίνυν, ὡς τὸ πλῆθος τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων

[7]   Καὶ αἱ λύπαι τὴν ψυχὴν, ὡς τὸ πῦρ τὸν χρυσὸν, ἀπελέγχουσι.

[12]   καὶ σὲ τυχὸν ἡ πλεονεξία, ὡς τὸν Ἰωσὴφ ἡ δέσποινα· ἕλκει

[11]   Καὶ διὰ τοῦτο τὴν ἐντολὴν ὡς φεύγουσαν κάτασχε καὶ ἐπιτέλεσον, καὶ

[12]   τροφὸν, ψευδῆ σοι μορμολύκεια ἐπισείειν, ὥσπερ ἐκεῖναι ποιεῖν περὶ τοὺς νηπίους

[12]   μακαρίας ζωῆς. Μή με νομίσῃς, ὥσπερ μητέρα τινὰ ἢ τροφὸν, ψευδῆ

[1]   Ἀπειθήσας γὰρ ὁ λαὸς, καὶ ὥσπερ πῶλος σκληρὸς καὶ δυσήνιος ἐνδακὼν

[7]   σοφὸς οἰκονόμος, κυβερνήτης τῶν πάντων, ὥσπερ τινὰ χορὸν εὔτακτον τὰς ὥρας

[7]   ὀλίγον δὲ τῆς τραπέζης ὑπερτεθείσης, ὥσπερ τισὶ λίθοις ταῖς βλασφημίαις βάλλουσιν

[7]   ἐκείνου καταῤῥηγνύουσι· πατρὸς δὲ, δι´ ὠφέλειαν τὴν τροφὴν ὑπερθεμένου, τὴν ἐσθῆτα

[6]   χαρίσηται τῶν δεινῶν, ἄνθρωπος ἀκτήμων, ὠχριῶν, ἀνυπόδετος, ἀοίκητος, ἀνέστιος, ἄπορος, ἑνὶ

[6]   ἐπὶ πλεῖον παρελκύσῃ τὴν τιμωρίαν. Ὠχρότεροι τάχα τοῦ χρυσοῦ γενήσονται οἱ

[10]   μελαινομένης· πελιδνὸν δὲ τὸ σῶμα, ὠχρότητι καὶ τῷ μέλανι ἐλεεινῶς ἐκ

Chapitre
[5]	χαίρειν ἐδωρήσατο τοῖς εὐαισθήτως πενθήσασιν.	Ὢ	τῆς ἐμμελοῦς μετανοίας! ὢ τῆς
[5]	πενθήσασιν. Ὢ τῆς ἐμμελοῦς μετανοίας!	ὢ	τῆς σοφῆς καὶ πεπυκνωμένης θλίψεως!
[8]	λαὸς, οὗ Μωϋσῆς ἐπετρόπευσε; πῶς	ᾠκονομήθη	τὸν βίον ἐν ἔτεσι τεσσαράκοντα;
[11]	φανῶμεν οἱ λογικοὶ τῶν ἀλόγων	ὠμότεροι.	Ἐκεῖνα γὰρ τοῖς ἐκ τῆς
[10]	πόσων κολάσεων ἄξιος; τίνα δὲ	ὠμότητος	ὑπερβολὴν καταλείψει; πῶς δὲ οὐκ
[8]	οἱ ἁρπακτικώτατοι καὶ μάλιστα γαστρίμαργοι	ῶν	ὀρνίθων, οὗτοι διεκόμιζον τὰ σιτία,
[7]	μάθῃ περὶ τῶν ἀνωτάτω φιλοσοφεῖν,	ὧν	αἰσθητῶς οὐχ ἅπτεται; Κἂν, οὕτω
[9]	ἐκ τοῦ κλύδωνος, μηδὲν ἀποβάλῃς	ὧν	φέρεις ἀγωγίμων τῆς ἀρετῆς. Ὡς
[12]	τοῦ γενικοῦ σώματος προκηρύσσων τὴν	ὥραν·	ἐφαρμόσει δὲ κυρίως καὶ τῇ
[7]	ὥσπερ τινὰ χορὸν εὔτακτον τὰς	ὥρας	καὶ τὰς τροπὰς ἀλλήλαις ὑποχωρεῖν
[2]	τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τὰς	ὥρας	τῶν ἰδίων ἐξήγαγε φύσεων, καὶ
[7]	ἐστιν οὐρανοῦ καὶ πάσης διακοσμήσεως,	ὡρῶν	(καὶ καιρῶν σοφὸς οἰκονόμος, κυβερνήτης
[4]	διδασκαλείοις ἀποθέμενοι, καὶ συμβοῶντες ἡμῖν,	ὡς	ἄνεσιν μᾶλλον καὶ τέρψιν τὸ
[10]	κατ´ ὀλίγον ἀπομαραίνει. Ἡ σὰρξ	ὡς	ἀράχνιον τοῖς ὀστέοις περίκειται. Ὁ
[9]	ὧν φέρεις ἀγωγίμων τῆς ἀρετῆς.	Ὡς	βαρύτιμον ἐνθήκην τὴν εὐχαριστίαν διάσωσον
[11]	ἁμαρτίαν τῇ τῆς τροφῆς μεταδόσει.	Ὡς	γὰρ Ἀδὰμ, κακῶς φαγὼν, τὴν
[4]	στίχους ὁ ψαλμῳδὸς συμπληρώσει, πότε,	ὡς	δεσμωτηρίου, τῆς ἐκκλησίας, καὶ τῆς
[12]	ἑνὶ ἐνιαυτῷ τὴν ἔνδειαν οἰκονόμησον,	ὡς	ἐκεῖνος ἐν τοῖς ἑπτά. Μὴ
[12]	ἐντύχῃς νεωτέρῳ καταπονουμένῳ, οὕτω δάκρυσον,	ὡς	ἐκεῖνος τὸν Βενιαμὶν τὸν τοῦ
[12]	κατεχούσῃ τὴν ἄμυναν· ἀλλὰ θρέψον	ὡς	ἐκεῖνος τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς πωλήσαντας.
[12]	φύλαξον τῷ Κυρίῳ τὴν πίστιν,	ὡς	ἐκεῖνος τῷ Πεντεφρῇ· ἐν ἑνὶ
[5]	αὐτοὺς ἰδὼν ὁ Θεὸς ταπεινωθέντας,	ὡς	ἐπὶ ὑπερβαίνουσαν ἑαυτῶν ταλαιπωρίαν παγγενῆ
[6]	ἀνέστιος, ἄπορος, ἑνὶ χιτῶνι σκεπόμενος,	ὡς	Ἠλίας (τῇ μηλωτῇ, τὴν εὐχὴν
[12]	ἴδῃς λιμώττοντα, μετάστειλαι καὶ θρέψον,	ὡς	Ἰωσὴφ τὸν Ἰακώβ. Ἐχθρὸν ἐὰν
[5]	σοῦ πάντως, οὐ μόνον. ~Ὁρᾷς,	ὡς	καὶ Νινευΐται τῇ μεταμελείᾳ τὸν
[9]	ἡμερῶν τὰ σιτία, ἐκείνῳ μιᾶς.	Ὡς	καλὸς καὶ εὐγνώμων τὸ σὸν
[1]	τὰς παραινέσεις, εἴκουσα τῷ λέγοντι,	ὡς	κηρὸς τῷ σφραγίζοντι, ἵνα διὰ
[11]	γῆς φυομένοις παρὰ τῆς φύσεως	ὡς	κοινῇ κέχρηνται. Καὶ προβάτων ἀγέλαι
[6]	προσπτύσεις τῷ χρυσῷ; οὐ διαῤῥίψεις	ὡς	κόπρον τὸν ἄργυρον, ὃν πρότερον
[3]	καιρῶν; Ἐρευνήσωμεν, ὡς νοῦν ἔχοντες·	ὡς	λογικοὶ, λογισώμεθα. Μὴ ὁ κυβερνῶν
[3]	ὁ νεωτερισμὸς τῶν καιρῶν; Ἐρευνήσωμεν,	ὡς	νοῦν ἔχοντες· ὡς λογικοὶ, λογισώμεθα.
[2]	βλαστήσαντα ἐλεεινῶς ἀπεμαράνθη τῷ καύματι·	ὡς	νῦν εὐκαίρως τινὰ τὴν εὐαγγελικὴν
[9]	καρτέρησον ὀλίγον ἐπὶ τῆς συμφορᾶς,	ὡς	ὁ γενναῖος Ἰὼβ, καὶ μὴ
[6]	τῶν εὐλαβῶν παρακαλέσεις, ἵν´ εὐχαῖς	ὡς	ὁ Θεσβίτης Ἠλίας ἄνεσίν σοι
[11]	δὲ τῶν δούλων στόμασιν ἐνηχῶν	ὡς	ὀργάνοις. Μὴ φανῶμεν οἱ λογικοὶ
[6]	ὁ Θεὸς θρέψῃ τὰ σιτία,	ὡς	ὀρφανὸν τῇ τῶν ἀνέμων ἀκρασίᾳ
[11]	ἡμέραι, τὸν ὀκνηρὸν παρατρέχουσιν. Καὶ	ὡς	οὐκ ἔστι ῥεῦμα ποταμοῦ στῆσαι,
[7]	κοινῇ τοὺς βίους ἑαυτῶν ἐξετάσωμεν,	ὡς	παιδαγωγῷ πρόσχωμεν τῷ αὐχμῷ, ἕκαστον
[7]	βραδύνοντα τὸν Θεὸν σχετλιάζοντας, οὐχ	ὡς	πρὸς Δεσπότην ἀγανακτοῦντα διακειμένους. Ἀλλ´
[7]	βλάσφημα φθεγγομένους, ὀκνοῦντας τὴν προσευχήν·	ὡς	πρὸς χρεώστην βραδύνοντα τὸν Θεὸν
[5]	τῆς τρυφῆς, ἤσκει τὴν κακοπάθειαν	ὡς	σώφρονα. Ὁ βασιλεὺς αὐτῶν τὴν
[10]	κοιλότησιν, εἰκῆ ταῖς θήκαις ἐναποκείμενοι,	ὡς	τὰ τοῖς ἐλύτροις ἐμψυγέντα τῶν
[2]	εἰς ἐπιμέλειαν ἄγοντες. Ὁρᾶτε τοίνυν,	ὡς	τὸ πλῆθος τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων
[7]	Καὶ αἱ λύπαι τὴν ψυχὴν,	ὡς	τὸ πῦρ τὸν χρυσὸν, ἀπελέγχουσι.
[12]	καὶ σὲ τυχὸν ἡ πλεονεξία,	ὡς	τὸν Ἰωσὴφ ἡ δέσποινα· ἕλκει
[11]	Καὶ διὰ τοῦτο τὴν ἐντολὴν	ὡς	φεύγουσαν κάτασχε καὶ ἐπιτέλεσον, καὶ
[12]	τροφὸν, ψευδῆ σοι μορμολύκεια ἐπισείειν,	ὥσπερ	ἐκεῖναι ποιεῖν περὶ τοὺς νηπίους
[12]	μακαρίας ζωῆς. Μή με νομίσῃς,	ὥσπερ	μητέρα τινὰ ἢ τροφὸν, ψευδῆ
[1]	Ἀπειθήσας γὰρ ὁ λαὸς, καὶ	ὥσπερ	πῶλος σκληρὸς καὶ δυσήνιος ἐνδακὼν
[7]	σοφὸς οἰκονόμος, κυβερνήτης τῶν πάντων,	ὥσπερ	τινὰ χορὸν εὔτακτον τὰς ὥρας
[7]	ὀλίγον δὲ τῆς τραπέζης ὑπερτεθείσης,	ὥσπερ	τισὶ λίθοις ταῖς βλασφημίαις βάλλουσιν
[7]	ἐκείνου καταῤῥηγνύουσι· πατρὸς δὲ, δι´	ὠφέλειαν	τὴν τροφὴν ὑπερθεμένου, τὴν ἐσθῆτα
[6]	χαρίσηται τῶν δεινῶν, ἄνθρωπος ἀκτήμων,	ὠχριῶν,	ἀνυπόδετος, ἀοίκητος, ἀνέστιος, ἄπορος, ἑνὶ
[6]	ἐπὶ πλεῖον παρελκύσῃ τὴν τιμωρίαν.	Ὠχρότεροι	τάχα τοῦ χρυσοῦ γενήσονται οἱ
[10]	μελαινομένης· πελιδνὸν δὲ τὸ σῶμα,	ὠχρότητι	καὶ τῷ μέλανι ἐλεεινῶς ἐκ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/04/2009