Chapitre |
[5] |
τοῖς
ἁμαρτήμασιν,
ἃ
μετὰ
τὴν
|
θάλασσαν |
καὶ
τὸ
κῆτος
Ἰωνᾶς
ἐξεβόησεν, |
[8] |
δίκαιος,
τοσαύτης
ὑπερηνέχθη
γῆς
καὶ
|
θαλάσσης |
ὁ
προφήτης
ἐν
μικρῷ
μορίῳ |
[9] |
Ἀξιόπιστος
ἐγγυητὴς,
πανταχοῦ
γῆς
καὶ
|
θαλάττης |
ἡπλωμένους
ἔχων
τοὺς
θησαυρούς.
Καὶ |
[10] |
ἐγκαθημένην
τὴν
νόσον
καὶ
ἐμφωλεύουσαν,
|
θάνατον |
ἀεὶ
παρόντα,
καὶ
ἀεὶ
βραδύνοντα. |
[12] |
ψυχὴ
ἡ
αὐτὴ
ἡ
τῷ
|
θανάτῳ |
ἀποκλεισθεῖσα,
πάλιν
ἐνοικήσει
τῷ
σώματι. |
[10] |
συμφορῶν
ὑπάρχει
τὸ
κεφάλαιον,
πάντων
|
θανάτων |
μοχθηρότερον
τέλος
οὗτος.
Ἐπὶ
μὲν |
[9] |
δούλῳ.
Οἶδά
σου
τὴν
ἀγαθότητα,
|
θαῤῥῶ |
καὶ
τῇ
δυνάμει·
οὐχ
ὑπερτίθεσαι |
[2] |
Μωϋσῆν
ζητοῦντες
νέον,
καὶ
ῥάβδον
|
θαυμασίων |
ποιητικὴν,
ἵνα
πάλιν
πέτραι
πληγεῖσαι |
[12] |
νυμφίῳ
τὴν
νύμφην,
ἵνα
μὴ
|
θεασάμενος
|
ἀποκλίνῃ
τὸ
πρόσωπον,
καὶ
ἰδὼν |
[12] |
ἐν
τοῖς
οὐρανοῖς.
Εἰ
μὴ
|
θελήσῃς |
τὰ
πάντα
δοῦναι
τῇ
κρείττονι, |
[6] |
ἵν´
ἐν
καιρῷ
δυσωπήσῃ
τὸν
|
Θεὸν, |
αὐχμοῦ
λύσιν
ζητῶν;
Τίς
ἔθρεψε |
[5] |
καὶ
Νινευΐται
τῇ
μεταμελείᾳ
τὸν
|
Θεὸν |
δυσωποῦντες,
καὶ
πενθοῦντες
ἐπὶ
τοῖς |
[3] |
παρατρέχομεν.
Ἀνενδεῆ
χορηγὸν
καὶ
ταμίαν
|
Θεὸν |
ἔχοντες,
φειδωλοὶ
ἐγενόμεθα
καὶ
ἀκοινώνητοι
|
[8] |
τῆς
ζωῆς
ἐφόδιον
ἡ
πρὸς
|
Θεὸν
|
λπίς.
Ζῶν
δὲ
οὕτω,
λιμῷ |
[7] |
ἔχε
τὴν
ἐλπίδα
πρὸς
τὸν
|
Θεόν. |
Μὴ
γὰρ
οὐκ
ἐπιβλέπει
τὴν |
[7] |
τοιαύτην
ἔννοιαν!
Ὅταν
δὲ
ἴδῃς
|
Θεὸν |
μὴ
χαριζόμενον
τὰ
συνήθη,
οὕτω |
[7] |
ὡς
πρὸς
χρεώστην
βραδύνοντα
τὸν
|
Θεὸν
|
σχετλιάζοντας,
οὐχ
ὡς
πρὸς
Δεσπότην |
[10] |
Ὁρᾷς
καὶ
αὐτὸν
τὸν
ἡμέτερον
|
Θεὸν |
τὰ
μὲν
ἄλλα
τῶν
παθῶν |
[5] |
κοινὸν
τοῦ
βίου
διδασκάλιον
ὁ
|
θεόπνευστος |
λόγος
ἔγγραφον
διέσωσεν.
Ὁ
πρεσβύτης |
[1] |
τίς
οὐ
φοβηθήσεται;
Κύριος
ὁ
|
Θεὸς |
ἐλάλησε,
καὶ
τίς
οὐ
προφητεύσει; |
[3] |
οὐκ
ἔστι;
μὴ
ὁ
ἀριστοτέχνης
|
Θεὸς |
ἐπελάθετο
τῆς
οἰκονομίας;
μὴ
ἀφῃρέθη |
[6] |
τὸ
ὄφελος,
ἂν
ὀργισθεὶς
ὁ
|
Θεὸς |
ἐπὶ
πλεῖον
παρελκύσῃ
τὴν
τιμωρίαν. |
[6] |
παιδίον,
ἵνα
νῦν
ἡμῖν
ὁ
|
Θεὸς |
θρέψῃ
τὰ
σιτία,
ὡς
ὀρφανὸν
|
[4] |
κριτήριον.
~Διὰ
τοῦτο
καὶ
ὁ
|
Θεὸς |
οὐκ
ἀνοίγει
τὴν
χεῖρα,
ἐπειδὴ |
[5] |
Καὶ
οὕτως
αὐτοὺς
ἰδὼν
ὁ
|
Θεὸς |
ταπεινωθέντας,
ὡς
ἐπὶ
ὑπερβαίνουσαν
ἑαυτῶν |
[2] |
καὶ
ἀμέλειαν
ταύτας
ἡμῖν
ὁ
|
Θεὸς |
τὰς
πληγὰς
ἐνίησιν,
οὐκ
ἐκτρῖψαι |
[7] |
μὴ
ἀμοιρήσωμεν.
Οὐκοῦν
δυνατὸς
ὁ
|
Θεός· |
τοῦ
δυνατοῦ
δὲ
προσόντος
καὶ |
[7] |
παρὰ
σεαυτῷ·
Μὴ
ἀδύνατος
ὁ
|
Θεὸς |
χορηγεῖν
τὴν
τροφήν;
Καὶ
πῶς; |
[9] |
καθ´
ἕκαστον
ἀπαριθμεῖσθαι
τῆς
τοῦ
|
Θεοῦ |
προνοίας,
ἃ
πολλάκις
ἐπὶ
τῶν |
[9] |
τῶν
πιστῶν
φιλότιμος
ἡ
τοῦ
|
Θεοῦ |
χάρις
μιμεῖται
τὰ
φρέατα,
τὰ |
[12] |
τὸ
ἔλαιον·
ἵν´
ἔργοις
ἡ
|
θεοφορουμένη |
προφητεία
βεβαιωθῇ,
ἐφαρμόσῃ
δὲ
καὶ |
[1] |
τοῦ
λόγου
προοίμιον,
καὶ
τὸν
|
θεοφορούμενον |
Ἀμὼς
συνεργὸν
εἰς
τὴν
τῶν |
[10] |
ἐν
ἐξουσίᾳ
τὴν
τοῦ
κακοῦ
|
θεραπείαν, |
ἑκὼν
δὲ
καὶ
πρὸς
πλεονεξίαν |
[1] |
εἰς
δὲ
τὴν
τῶν
εἰδώλων
|
θεραπείαν |
ὑπολισθήσαντος,
κῆρυξ
ἐγένετο
μετανοίας·
τὴν |
[1] |
ὅμοια
τῶν
ἡμῖν
διοχλούντων
κακῶν
|
θεραπεύσαντα |
πάθη·
τὴν
(ὑπὲρ
τῶν
συμφερόντων |
[11] |
ἐὰν
χρείαν
ἀδελφοῦ
καὶ
λιμὸν
|
θεραπεύσωμεν. |
Λαοὶ,
ἀκούσατε·
Χριστιανοὶ,
ἐνωτίσασθε·
ὅτι
|
[2] |
(τὴν
χρείαν
τοῦ
διψῶντος
λαοῦ
|
θεραπεύσωσι, |
νεφέλαι
δὲ
παράδοξοι
τροφὴν
ἀσυνήθη |
[7] |
προσγένηται,
αὖθις
δὲ
λάβῃ
τὸ
|
θερμὸν, |
καὶ
τὸ
ψυχρὸν
ἐγκραθῇ
τῷ |
[10] |
κατὰ
φύσιν
ὑγρὸν
ἐκδαπανᾷ·
τὸ
|
θερμὸν |
καταψύχει·
τὸν
ὄγκον
συστέλλει·
τὴν |
[2] |
μέρος
τῶν
ἰδιωμάτων
ἔδειξε,
τὴν
|
θερμότητα |
λέγω·
τοῦ
δὲ
ὑγροῦ
τὴν |
[2] |
μὲν
ἐργάται
πολλοὶ,
τὸ
δὲ
|
θέρος |
οὐδ´
ὀλίγον.
Οἱ
γεωργοὶ
δὲ, |
[6] |
παρακαλέσεις,
ἵν´
εὐχαῖς
ὡς
ὁ
|
Θεσβίτης |
Ἠλίας
ἄνεσίν
σοι
χαρίσηται
τῶν |
[7] |
βάλλουσιν
οὓς
πρὸ
βραχέως
ἴσα
|
Θεῷ |
διὰ
τὴν
ἡδονὴν
προσεκύνουν.
~Ἔπελθε |
[9] |
Δάνεισον,
ὁ
ἄπορος,
τῷ
πλουσίῳ
|
Θεῷ. |
Πίστευσον
τῷ
ἀεὶ
εἰς
πρόσωπον
|
[7] |
λογιζόμενος,
εὕρῃς
τὴν
ἀγαθότητα
τῷ
|
Θεῷ |
συνοῦσαν,
καὶ
μέχρι
καὶ
νῦν |
[12] |
Ἀλλὰ
καὶ
σῶμα
τὸ
ἐν
|
θήκαις |
ἀφανισθὲν
ἀναστήσεται,
καὶ
ψυχὴ
ἡ |
[10] |
ἐνασθενοῦντες
ταῖς
κοιλότησιν,
εἰκῆ
ταῖς
|
θήκαις |
ἐναποκείμενοι,
ὡς
τὰ
τοῖς
ἐλύτροις |
[5] |
ὁ
μόσχος,
ἀπηλάθη
τῆς
μητρῴας
|
θηλῆς |
ὁ
ἀρνειὸς,
παιδίον
ἐπιμάζιον
οὐκ |
[10] |
συντόμως
τὸ
ζῇν
ἀποσβέννυσιν,
ἢ
|
θηρία, |
τοῖς
ὀδοῦσι
διασπαράξαντα
ὅσα
καίρια |
[10] |
οὐκ
ἄξιος
τοῖς
ἀνημέροις
τῶν
|
θηρίων
|
συναριθμεῖσθαι,
ὁρᾶσθαι
δὲ
ἐναγὴς
καὶ |
[6] |
συνάγοντες,
τίς
ἡ
δύναμις
τῶν
|
θησαυρισθέντων, |
ἢ
τί
τὸ
ὄφελος,
ἂν |
[9] |
καὶ
θαλάττης
ἡπλωμένους
ἔχων
τοὺς
|
θησαυρούς. |
Καὶ
πλέων
ἐὰν
ἀπαιτήσῃς
τὸ |
[9] |
εἰς
πρόσωπον
ἴδιον
ὑπὲρ
τοῦ
|
θλιβομένου |
λαμβάνοντι,
καὶ
οἴκοθεν
ἀποδιδόντι
τὴν |
[5] |
ὢ
τῆς
σοφῆς
καὶ
πεπυκνωμένης
|
θλίψεως! |
Οὐδὲ
τὰ
ἄλογα
ἀσυντελῆ
τῆς |
[6] |
ἵνα
νῦν
ἡμῖν
ὁ
Θεὸς
|
θρέψῃ |
τὰ
σιτία,
ὡς
ὀρφανὸν
τῇ |
[12] |
τῇ
κατεχούσῃ
τὴν
ἄμυναν·
ἀλλὰ
|
θρέψον |
ὡς
ἐκεῖνος
τοὺς
ἀδελφοὺς
τοὺς |
[12] |
ἐὰν
ἴδῃς
λιμώττοντα,
μετάστειλαι
καὶ
|
θρέψον, |
ὡς
Ἰωσὴφ
τὸν
Ἰακώβ.
Ἐχθρὸν
|
[6] |
κατὰ
μίμησιν
τοῦ
μακαρίου
Δαβὶδ,
|
θρήνοις |
τὴν
κοίτην
ἔβρεξε;
Τίς
πόδας |
[2] |
τῆς
ἀκαρπίας
αὐτῶν·
καὶ
ἐξέχεα
|
θρῆνον, |
ἐπειδὴ
μὴ
ὑετὸς
ἐφ´
ἡμᾶς |
[2] |
ὀδυρόμενοι·
πρὸς
γυναῖκας
ἀτενίζοντες,
καὶ
|
θρηνοῦντες, |
ἐπαφώμενοι
καὶ
ψηλαφῶντες
τοὺς
ξηροὺς |
[12] |
νηπίους
τῶν
παίδων
εἰώθασιν·
ὅταν
|
θρηνῶσιν |
ἄτακτα
καὶ
ἀπέραντα,
δι´
ἐπιπλάστων |
[5] |
ἁλουργίδα
ῥίψας,
σάκκον
μετημφιάσατο·
τὸν
|
θρόνον |
τὸν
ὑψηλὸν
ἀφεὶς
καὶ
μετέωρον, |
[12] |
ἱματισμῷ
διαχρύσῳ
περιβεβλημένη,
πεποικιλμένη.
Ἄκουσον,
|
θύγατερ, |
καὶ
ἴδε,
καὶ
κλῖνον
τὸ
|
[12] |
Καὶ
δύο
σοι
νόμισον
εἶναι
|
θυγατέρας· |
τὴν
εὐπάθειαν
τὴν
ἐνθάδε,
καὶ |
[2] |
καὶ
ἀμελεῖς
τῶν
τέκνων,
οἳ
|
θυμοῦνται |
κατὰ
τῶν
νέων,
καὶ
διανίστανται, |
[9] |
ἡ
τροφὴ,
ἐπιστῇ
δὲ
ταῖς
|
θύραις |
ὁ
ζητῶν,
προκόμισον
ἐκ
τοῦ |