Chapitre |
[8] |
ἐμάθομεν.
Εἶχε
δὲ
καὶ
ὁ
|
Βαβυλώνιος |
λάκκος
τὸν
Ἰσραηλίτην
νεανίσκον·
αἰχμάλωτον |
[8] |
ὅσην
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας
μέχρι
|
Βαβυλῶνος |
ἡπλῶσθαι.
Τί
δὲ
πάλιν
ὁ |
[2] |
σχίσματα
διαῤῥαγεῖσα,
καὶ
εἰς
τὸ
|
βάθος |
δεχομένη
καταλάμπουσαν
τὴν
ἀκτῖνα.
Πηγαὶ |
[6] |
τίς
ἡ
χρῆσις
τῶν
βαρυτάτων
|
βαλαντίων; |
εἰπέ
μοι.
Οὐ
μετ´
ἐκείνων |
[7] |
ὥσπερ
τισὶ
λίθοις
ταῖς
βλασφημίαις
|
βάλλουσιν |
οὓς
πρὸ
βραχέως
ἴσα
Θεῷ |
[7] |
ἁμαρτίας
αἰτία·
τῆς
μὲν
λύπης
|
βαπτιζούσης |
τὸν
νοῦν,
καὶ
ἀμηχανίας
ἐμποιούσης |
[1] |
ἡνιόχου
κατεφρυάξατο,
μέχρις
οὗ,
τοῖς
|
βαράθροις |
καὶ
τοῖς
κρημνοῖς
ἐκπεσὼν,
ἀξίαν |
[6] |
καὶ
τίς
ἡ
χρῆσις
τῶν
|
βαρυτάτων |
βαλαντίων;
εἰπέ
μοι.
Οὐ
μετ´ |
[6] |
οὕτως
ἡ
ἁμαρτία
λυθῇ.
Ἐξάλειψον
|
βαρυτάτων |
τόκων
ὁμολογίαν,
ἵνα
τέκῃ
τὰ |
[9] |
φέρεις
ἀγωγίμων
τῆς
ἀρετῆς.
Ὡς
|
βαρύτιμον
|
ἐνθήκην
τὴν
εὐχαριστίαν
διάσωσον
ἐπὶ |
[7] |
Χριστιανὸν
δὲ
πειρασμὸς
δοκιμάζει
καὶ
|
βασανίζει. |
Καὶ
αἱ
λύπαι
τὴν
ψυχὴν, |
[5] |
τὴν
κακοπάθειαν
ὡς
σώφρονα.
Ὁ
|
βασιλεὺς |
αὐτῶν
τὴν
λαμπρότητα
καὶ
τὴν |
[12] |
οὖς
σου,
καὶ
ἐπιθυμήσει
ὁ
|
βασιλεὺς |
τοῦ
κάλλους
σου.
Ταῦτα
γὰρ |
[5] |
γῇ
προσεσύρετο·
τὴν
ἰδιάζουσαν
καὶ
|
βασιλικὴν |
καταλιπὼν
εὐπάθειαν,
συνεθρήνει
τῷ
δήμῳ· |
[12] |
ψυχῇ
τὸ
λεχθέν·
Παρέστη
ἡ
|
βασίλισσα |
ἐκ
δεξιῶν
σου,
ἐν
ἱματισμῷ |
[10] |
τοῦ
πάθους
κιρνώμενον·
γόνατα
οὐ
|
βαστάζοντα, |
ἀλλὰ
πρὸς
βίαν
ἑλκόμενα.
Φωνὴ |
[7] |
δόσιν,
ἵνα
σου
δοκιμάσῃ
τὸ
|
βέβαιον, |
ἵνα
καταμάθῃ
τὴν
γνώμην,
εἰ |
[12] |
ἵν´
ἔργοις
ἡ
θεοφορουμένη
προφητεία
|
βεβαιωθῇ, |
ἐφαρμόσῃ
δὲ
καὶ
τῇ
σῇ |
[12] |
ἐνοικήσει
τῷ
σώματι.
Καὶ
τῶν
|
βεβιωμένων |
ἔλεγχος
ἀκριβὴς
παραστήσεται,
οὐκ
ἄλλων
|
[12] |
οὕτω
δάκρυσον,
ὡς
ἐκεῖνος
τὸν
|
Βενιαμὶν |
τὸν
τοῦ
γήρως
υἱόν.
Πειράζει |
[10] |
γόνατα
οὐ
βαστάζοντα,
ἀλλὰ
πρὸς
|
βίαν |
ἑλκόμενα.
Φωνὴ
λεπτὴ
καὶ
ἀδρανής· |
[5] |
τρυφῶντες,
αὐτοὶ
εὐωχούμενοι
διέζων
τὸν
|
βίον· |
ἀλλὰ
πρώτους
μὲν
ἐδάμασε
τοὺς |
[8] |
Μωϋσῆς
ἐπετρόπευσε;
πῶς
ᾠκονομήθη
τὸν
|
βίον |
ἐν
ἔτεσι
τεσσαράκοντα;
Οὐκ
ἦν |
[7] |
γνωρίσας)
ἕως
μέχρι
μὲν
ὁ
|
βίος |
αὐτοῖς
πρὸς
εὐπορίαν
διαμετρεῖται,
καὶ |
[12] |
ἦν
αὐτοῖς
ἅπαντα
κοινὰ,
ὁ
|
βίος, |
ἡ
ψυχὴ,
ἡ
συμφωνία,
ἡ |
[5] |
ἐκείνων
μετάνοιαν
εἰς
κοινὸν
τοῦ
|
βίου |
διδασκάλιον
ὁ
θεόπνευστος
λόγος
ἔγγραφον |
[7] |
ταῖς
ψυχαῖς
αἱ
τοιαῦται
τοῦ
|
βίου |
δυσκληρίαι
τοῖς
ἀνθρώποις
προσάγονται,
ἵν´ |
[6] |
χήραν
κεκακωμένην
ταῖς
δυσκολίαις
τοῦ
|
βίου, |
ἵνα
νῦν
ἐπιμετρηθῇ
τὴν
ἀναγκαίαν |
[2] |
καθ´
ἡμῶν
συμφωνήσαντα
βλάβην,
τοῦ
|
βίου |
(καὶ
τῆς
ζωῆς
τοὺς
ἀνθρώπους |
[7] |
μὴ
τοὐναντίον
βλάσφημος,
ταῖς
τοῦ
|
βίου |
περιφοραῖς
ὀξέως
συμμεταβάλλων
τὸ
φρόνημα. |
[7] |
καὶ
ἰδίᾳ
καὶ
κοινῇ
τοὺς
|
βίους |
ἑαυτῶν
ἐξετάσωμεν,
ὡς
παιδαγωγῷ
πρόσχωμεν |
[12] |
σῶμα,
τὸ
σὸν
γνώρισμα
τῷ
|
βίῳ. |
Εἰς
δὴ
τὴν
ἐπιφάνειαν
τοῦ |
[2] |
εἰς
τὴν
καθ´
ἡμῶν
συμφωνήσαντα
|
βλάβην, |
τοῦ
βίου
(καὶ
τῆς
ζωῆς |
[2] |
τὰ
δὲ
μικρὸν
προκύψαντα
καὶ
|
βλαστήσαντα |
ἐλεεινῶς
ἀπεμαράνθη
τῷ
καύματι·
ὡς |
[7] |
περιφάνεια
αἰσχύνη
καὶ
ἀτιμία,
ἀχαριστοῦντας,
|
βλάσφημα |
φθεγγομένους,
ὀκνοῦντας
τὴν
προσευχήν·
ὡς |
[7] |
ὑπερτεθείσης,
ὥσπερ
τισὶ
λίθοις
ταῖς
|
βλασφημίαις |
βάλλουσιν
οὓς
πρὸ
βραχέως
ἴσα |
[7] |
εἰ
εὐχάριστος
καὶ
μὴ
τοὐναντίον
|
βλάσφημος, |
ταῖς
τοῦ
βίου
περιφοραῖς
ὀξέως
|
[4] |
ἀγάπη
ἐψύγη.
Φωνὴ
λιτανευόντων
εἰκῆ
|
βοᾷ, |
καὶ
πρὸς
τὸν
ἀέρα
διασκεδάννυται. |
[5] |
τιμωρίας
ἀφῆκαν·
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὰ
|
βοᾷν
|
ἐξ
ἀνάγκης
ἐμηχανήσαντο.
Ἐχωρίσθη
γὰρ |
[6] |
ἐπιτύχῃς
τῆς
παρὰ
τοῦ
τοιούτου
|
βοηθείας |
δεόμενος,
οὐ
μακρὰ
καταγελάσεις
τῶν |
[6] |
δυνάμενον
καὶ
φίλτατον
ὀνομάζων,
ἀδρανῆ
|
βοηθὸν |
ἐπὶ
τῆς
χρείας
ἐγνώρισας;
Διὰ |
[5] |
ἀνάγκης
ἐμηχανήσαντο.
Ἐχωρίσθη
γὰρ
τῆς
|
βοὸς
|
ὁ
μόσχος,
ἀπηλάθη
τῆς
μητρῴας |
[1] |
πάθη·
τὴν
(ὑπὲρ
τῶν
συμφερόντων
|
βουλήν |
τε
καὶ
γνώμην
ἐκτιθέμενοι.
Καὶ |
[7] |
κατεπείξας
τὸν
Κτίστην
καὶ
μὴ
|
βουλόμενον |
χοῦν
λαβεῖν,
καὶ
τοιοῦτον
ἐκ |
[8] |
ἦν
ἐκεῖ
σπείρων
ἀνὴρ,
οὐ
|
βοῦς |
ἕλκων
ἄροτρον,
οὐχ
ἅλως,
οὐ |
[11] |
χρόνος,
καὶ
οὐκ
ἐκδέχεται
τὸν
|
βραδύνοντα· |
ἐπείγονται
αἱ
ἡμέραι,
τὸν
ὀκνηρὸν |
[10] |
θάνατον
ἀεὶ
παρόντα,
καὶ
ἀεὶ
|
βραδύνοντα. |
Τὸ
γὰρ
κατὰ
φύσιν
ὑγρὸν |
[7] |
τὴν
προσευχήν·
ὡς
πρὸς
χρεώστην
|
βραδύνοντα |
τὸν
Θεὸν
σχετλιάζοντας,
οὐχ
ὡς |
[2] |
ψυχὰς
τῇ
ἐλπίδι
τῆς
ἀκοῆς,
|
βραδύνων |
δημοσιεύειν
τὸ
προσδοκώμενον;
Οὐρανὸν
ὁρῶμεν, |
[7] |
ταῖς
βλασφημίαις
βάλλουσιν
οὓς
πρὸ
|
βραχέως |
ἴσα
Θεῷ
διὰ
τὴν
ἡδονὴν |
[2] |
οὐ
βρέξω·
καὶ
μερὶς
μία
|
βραχήσεται, |
καὶ
μερὶς,
ἐφ´
ἣν
οὐ |
[7] |
καταφλέξαι
πᾶν
τὸ
ὁρώμενον;
ἢ
|
βρέξαι |
πῦρ
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ,
καθ´ |
[2] |
τριῶν
μηνῶν
τοῦ
τρυγητοῦ·
καὶ
|
βρέξω |
ἐπὶ
πόλιν
μίαν,
ἐπὶ
δὲ |
[2] |
ἐπὶ
δὲ
πόλιν
μίαν
οὐ
|
βρέξω· |
καὶ
μερὶς
μία
βραχήσεται,
καὶ |
[2] |
καὶ
μερὶς,
ἐφ´
ἣν
οὐ
|
βρέξω, |
ξηρανθήσεται.
Καὶ
συναθροίσονται
δύο
ἢ |
[5] |
δὲ
λόγον
ἠναγκασμένως
ἐθρήνει
τὰ
|
βρέφη, |
ἵνα
διὰ
πάσης
ἡλικίας
ἡ |
[5] |
φωναῖς
ἀνεκαλοῦντο
τὰ
ἔγγονα.
Τὰ
|
βρέφη, |
κατὰ
τὸν
ὅμοιον
τρόπον
λιμώττοντα, |
[5] |
κῆτος
Ἰωνᾶς
ἐξεβόησεν,
οὐ
τὰ
|
βρέφη |
μόνον
εἰς
τὴν
μετάνοιαν
προεστήσαντο, |
[4] |
ἐργασάμενος.
Ἀναίσθητα
δὲ
καὶ
ἄμεμπτα
|
βρέφη
|
πρὸς
τὴν
ἐξομολόγησιν
ἐπείγεται
καὶ |
[4] |
κλαῦσον
καὶ
στέναξον·
ἄφες
τὸ
|
βρέφος |
ἐνεργεῖν
τὰ
ἴδια
τῆς
ἡλικίας |
[9] |
καμψάκην
τοῦ
ἐλαίου
τῇ
χάριτι
|
βρύοντα· |
τὴν
ὑδρίαν
τῶν
ἀλεύρων
ἀκένωτον. |
[11] |
οὕτως
ἐξαλείφομεν
ἡμεῖς
τὴν
ἐπίβουλον
|
βρῶσιν, |
ἐὰν
χρείαν
ἀδελφοῦ
καὶ
λιμὸν |
[2] |
πρὸ
τῆς
ἐκβολῆς
ἐξηράνθη,
ταῖς
|
βώλοις
|
τοιαῦτα
μείναντα
οἷα
τὸ
ἄροτρον |