Alphabétiquement     [«   »]
τῷ 27
Τῷ 1
Τῶν 3
τῶν 236
ὑβρίζειν 1
ὑβρίζουσι 1
ὕβριν 1
Fréquences     [«    »]
191 γὰρ
234 τὴν
199 τὸ
236 τῶν
260 δὲ
498 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre II

τῶν


Livre, Pages
[2, 1262]   τε γὰρ οἰόμεθα μέγιστον εἶναι  τῶν   ἀγαθῶν ταῖς πόλεσιν (οὕτως γὰρ
[2, 1264]   τίς οἰκονομήσει ὥσπερ τὰ ἐπὶ  τῶν   ἀγρῶν οἱ ἄνδρες αὐτῶν κἂν
[2, 1265]   τῶν γεννηθέντων, καὶ πρὸς τὴν  τῶν   ἄλλων ἀτεκνίαν. Τὸ δ' ἀφεῖσθαι,
[2, 1268]   εἶναι τὸ κινεῖν. Ἐπὶ γοῦν  τῶν   ἄλλων ἐπιστημῶν τοῦτο συνενήνοχεν, οἷον
[2, 1262]   δέ τινες καὶ γυναῖκες καὶ  τῶν   ἄλλων ζῴων, οἷον ἵπποι καὶ
[2, 1273]   δὲ ταύτας πλείονα ἄρχειν χρόνον  τῶν   ἄλλων νκαὶ γὰρ ἐξεληλυθότες ἄρχουσι
[2, 1269]   Κρητικῆς, σχεδὸν δὲ καὶ περὶ  τῶν   ἄλλων πολιτειῶν, δύο εἰσὶν αἱ
[2, 1265]   κοινοτάτην ταύτην κατασκευάζει ταῖς πόλεσι  τῶν   ἄλλων πολιτειῶν, καλῶς εἴρηκεν ἴσως·
[2, 1264]   γε πλῆθος τῆς πόλεως τὸ  τῶν   ἄλλων πολιτῶν γίνεται πλῆθος, περὶ
[2, 1273]   τὸ κύριον, ἀνάγκη καὶ τὴν  τῶν   ἄλλων πολιτῶν δόξαν ἀκολουθεῖν τούτοις.
[2, 1272]   τε σύνεγγύς πώς εἰσι καὶ  τῶν   ἄλλων πολὺ διαφέρουσιν, τε
[2, 1264]   οἷον ἀστυνομικῶν καὶ ἀγορανομικῶν καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν τοιούτων, ἀποδιδοὺς μόνον
[2, 1273]   ἀρχῆς γὰρ τοῦθ' ὁρᾶν ἐστι  τῶν   ἀναγκαιοτάτων, ὅπως οἱ βέλτιστοι δύνωνται
[2, 1265]   αὐτήν, καὶ τὸ τῶν ἔργων  τῶν   ἀναγκαίων ἀπεχομένους ζῆν, καὶ περὶ
[2, 1266]   συσσίτια τῶν γυναικῶν, ἀλλ' ἀπὸ  τῶν   ἀναγκαίων ἄρχονται μᾶλλον. Δοκεῖ γάρ
[2, 1267]   ἐὰν γὰρ μείζω ἔχωσιν ἐπιθυμίαν  τῶν   ἀναγκαίων, διὰ τὴν ταύτης ἰατρείαν
[2, 1269]   τῇ μελλούσῃ καλῶς πολιτεύεσθαι τὴν  τῶν   ἀναγκαίων ὑπάρχειν σχολήν, ὁμολογούμενόν ἐστιν·
[2, 1269]   δεῖ νομίζειν εἴς τε τὸ  τῶν   ἀνδρῶν πλῆθος καὶ τὸ τῶν
[2, 1263]   δὲ τὸ συζῆν καὶ κοινωνεῖν  τῶν   ἀνθρωπικῶν πάντων χαλεπόν, καὶ μάλιστα
[2, 1267]   στασιάζοντες· ~ἔτι δ' πονηρία  τῶν   ἀνθρώπων ἄπληστον, καὶ τὸ πρῶτον
[2, 1262]   περιόδους πραγματευομένων· εἶναι γάρ τισι  τῶν   ἄνω Λιβύων κοινὰς τὰς γυναῖκας,
[2, 1269]   Ἀφροδίτην· γὰρ πρὸς τὴν  τῶν   ἀρρένων ὁμιλίαν πρὸς τὴν
[2, 1265]   οὖν Κορίνθιος, ὢν νομοθέτης  τῶν   ἀρχαιοτάτων, τοὺς οἴκους ἴσους ᾠήθη
[2, 1268]   παρ' ἀλλήλων, ὅσα τε λοιπὰ  τῶν   ἀρχαίων ἐστί που νομίμων εὐήθη
[2, 1271]   τῶν Λακώνων· τὰ δὲ πλεῖστα  τῶν   ἀρχαίων ἧττον διήρθρωται τῶν νεωτέρων.
[2, 1273]   καὶ τὸ τὰς δίκας ὑπὸ  τῶν   ἀρχείων δικάζεσθαι πάσας ςκαὶ μὴ
[2, 1273]   τις καὶ τὸ πλῆθος ἀποστῇ  τῶν   ἀρχομένων, οὐδὲν ἔστι φάρμακον διὰ
[2, 1265]   τοὺς ἄρχοντας πῶς ἔσονται διαφέροντες  τῶν   ἀρχομένων. Φησὶ γὰρ δεῖν, ὥσπερ
[2, 1268]   πολιτείας καὶ κυρίους εἶναι τῆς  τῶν   ἀρχόντων καταστάσεως; Ἔτι οἱ γεωργοὶ
[2, 1266]   ὀλιγαρχίαν. Δῆλον δὲ ἐκ τῆς  τῶν   ἀρχόντων καταστάσεως· τὸ μὲν γὰρ
[2, 1269]   ἁμαρτίας καὶ τῶν νομοθετῶν καὶ  τῶν   ἀρχόντων· οὐ γὰρ τοσοῦτον ὠφελήσεται
[2, 1266]   δὲ καὶ περὶ τὴν αἵρεσιν  τῶν   ἀρχόντων τὸ ἐξ αἱρετῶν αἱρετοὺς
[2, 1274]   τήν τε βουλὴν καὶ τὴν  τῶν   ἀρχῶν αἵρεσιν, τὸν δὲ δῆμον
[2, 1273]   μικρὰ πόλις, πολιτικώτερον πλείονας μετέχειν  τῶν   ἀρχῶν, καὶ δημοτικώτερον· κοινότερόν τε
[2, 1273]   τὸ τὰς μεγίστας ὠνητὰς εἶναι  τῶν   ἀρχῶν, τήν τε βασιλείαν καὶ
[2, 1262]   καὶ κηδείαν αὑτοῦ πρῶτον  τῶν   αὑτοῦ, πρὸς δὲ τούτοις ἕτερος
[2, 1269]   μαρτύρων διώκων τὸν φόνον  τῶν   αὑτοῦ συγγενῶν, ἔνοχον εἶναι τῷ
[2, 1273]   εἴπομεν καὶ κάλλιον ἕκαστον ἀποτελεῖται  τῶν   αὐτῶν καὶ θᾶττον. Δῆλον δὲ
[2, 1268]   εὐθὺς ἀπὸ τῆς γῆς καὶ  τῶν   αὐτῶν κλήρων αὑτοῖς τε τὴν
[2, 1264]   ἐχόντων τὴν εὐδαιμονίαν. Οὐ γὰρ  τῶν   αὐτῶν τὸ εὐδαιμονεῖν ὧνπερ τὸ
[2, 1274]   Φιλόλαος τὸ μὲν γένος  τῶν   Βακχιαδῶν, ἐραστὴς δὲ γενόμενος Διοκλέους
[2, 1264]   τεχνῖται καὶ τὸ πλῆθος τὸ  τῶν   βαναύσων. μὲν οὖν πολιτεία
[2, 1263]   καὶ τοῦτον τὸν τρόπον κοινωνεῖν  τῶν   βαρβάρων) καὶ τὰ γήπεδα
[2, 1271]   τὸν αὑτοῦ βίον ἕκαστον κρίνεσθαι  τῶν   βασιλέων. Ὅτι δ' νομοθέτης
[2, 1272]   δ' ἐπικίνδυνος οὕτως ἔχουσα πόλις,  τῶν   βουλομένων ἐπιτίθεσθαι καὶ δυναμένων. Ἀλλά,
[2, 1271]   αἰτήσαιτο μὴ φιλότιμος ὤν. Καίτοι  τῶν   γ' ἀδικημάτων τῶν γ' ἑκουσίων
[2, 1271]   ὤν. Καίτοι τῶν γ' ἀδικημάτων  τῶν   γ' ἑκουσίων τὰ πλεῖστα συμβαίνει
[2, 1261]   ἐπιμελείας τυγχάνει τὸ πλείστων κοινόν·  τῶν   γὰρ ἰδίων μάλιστα φροντίζουσιν, τῶν
[2, 1265]   τύχας, ἂν συμβαίνῃ τελευτᾶν τινας  τῶν   γεννηθέντων, καὶ πρὸς τὴν τῶν
[2, 1270]   Αἰτίαι μὲν οὖν εἰσιν αὗται  τῶν   γενομένων, ὥστε δῆλον ὅτι καὶ
[2, 1273]   δῆμον οἱ βασιλεῖς κύριοι μετὰ  τῶν   γερόντων, ἂν ὁμογνωμονῶσι πάντες, εἰ
[2, 1265]   μὲν βασιλείαν μοναρχίαν, τὴν δὲ  τῶν   γερόντων ἀρχὴν ὀλιγαρχίαν, δημοκρατεῖσθαι δὲ
[2, 1270]   δὲ καὶ τὰ περὶ τὴν  τῶν   γερόντων ἀρχὴν οὐ καλῶς αὐτοῖς.
[2, 1271]   καὶ τὴν αἵρεσιν ἣν ποιοῦνται  τῶν   γερόντων κατά τε τὴν κρίσιν
[2, 1271]   τούτῳ κέχρηται πρὸς τὴν αἵρεσιν  τῶν   γερόντων· οὐδεὶς γὰρ ἂν ἄρχειν
[2, 1263]   κοινούς. Ἑτέρων μὲν οὖν ὄντων  τῶν   γεωργούντων ἄλλος ἂν εἴη τρόπος
[2, 1264]   κοιναὶ αἱ κτήσεις καὶ αἱ  τῶν   γεωργῶν γυναῖκες Ἄτοπον δὲ καὶ
[2, 1267]   προπολεμοῦντες βιώσονται, κοινήν, τὴν δὲ  τῶν   γεωργῶν ἰδίαν. ετο δ' εἴδη
[2, 1262]   γινόμενα τέκνα, τὰ μὲν ἐκ  τῶν   γεωργῶν καὶ τεχνιτῶν εἰς τοὺς
[2, 1264]   κύριον τῆς πόλεως) περὶ δὲ  τῶν   γεωργῶν καὶ τῶν τεχνιτῶν, πότερον
[2, 1269]   ἀνοήτους, ὥσπερ καὶ λέγεται κατὰ  τῶν   γηγενῶν, ὥστε ἄτοπον τὸ μένειν
[2, 1272]   Κρήτῃ κοινοτέρως· ἀπὸ πάντων γὰρ  τῶν   γινομένων καρπῶν τε καὶ βοσκημάτων
[2, 1274]   πολέμιος) τὰς δ' ἀρχὰς ἐκ  τῶν   γνωρίμων καὶ τῶν εὐπόρων κατέστησε
[2, 1266]   κεκαινοτόμηκεν, οὔτε περὶ τὰ συσσίτια  τῶν   γυναικῶν, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἀναγκαίων
[2, 1269]   συμβεβηκέναι τοῖς Λάκωσιν εὐλόγως  τῶν   γυναικῶν ἄνεσις. ~Ἔξω γὰρ τῆς
[2, 1269]   ἄρχειν τοὺς ἄρχοντας ὑπὸ  τῶν   γυναικῶν ἄρχεσθαι; Ταὐτὸ γὰρ συμβαίνει.
[2, 1262]   κοινῶν ὄντων τῶν τέκνων καὶ  τῶν   γυναικῶν, δεῖ δὲ τοιούτους εἶναι
[2, 1269]   ἐστι τοιοῦτος ὤν, ἐπὶ δὲ  τῶν   γυναικῶν ἐξημέληκεν· ζῶσι γὰρ ἀκολάστως
[2, 1269]   ὑπῆρχεν, καὶ πολλὰ διῳκεῖτο ὑπὸ  τῶν   γυναικῶν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς αὐτῶν.
[2, 1274]   οὐσίας κοινότης καὶ τὰ συσσίτια  τῶν   γυναικῶν, ἔτι δ' περὶ
[2, 1272]   νομοθέτης, καὶ πρὸς τὴν διάζευξιν  τῶν   γυναικῶν, ἵνα μὴ πολυτεκνῶσι, τὴν
[2, 1274]   ἀνομάλωσις, Πλάτωνος δ' τε  τῶν   γυναικῶν καὶ παίδων καὶ τῆς
[2, 1265]   ἑτέραν πολιτείαν. Ἔξω γὰρ τῆς  τῶν   γυναικῶν κοινωνίας καὶ τῆς κτήσεως,
[2, 1270]   καὶ οὕτως. Ἔστι δὲ καὶ  τῶν   γυναικῶν σχεδὸν τῆς πάσης χώρας
[2, 1269]   ἀρρένων ὁμιλίαν πρὸς τὴν  τῶν   γυναικῶν φαίνονται κατοκώχιμοι πάντες οἱ
[2, 1269]   τῶν ἀνδρῶν πλῆθος καὶ τὸ  τῶν   γυναικῶν, ὥστ' ἐν ὅσαις πολιτείαις
[2, 1261]   τῶν γὰρ ἰδίων μάλιστα φροντίζουσιν,  τῶν   δὲ κοινῶν ἧττον, ὅσον
[2, 1264]   γὰρ ἐνδέχεται τῷ ὅλῳ ὑπάρχειν,  τῶν   δὲ μερῶν μηδετέρῳ, τὸ δὲ
[2, 1262]   ἐνδέχεται τὰς νομιζομένας γίνεσθαι λύσεις,  τῶν   δὲ μή, οὐδεμίαν. Ἄτοπον δὲ
[2, 1273]   πάσαις ὄντα ταῖς εἰρημέναις πολιτείαις·  τῶν   δὲ παρὰ τὴν ὑπόθεσιν τῆς
[2, 1274]   τοῦτον δὴ τὸν τρόπον ἕκαστος  τῶν   δημαγωγῶν προήγαγεν αὔξων εἰς τὴν
[2, 1266]   διὰ τὸ ἐνίους μὴ αἱρεῖσθαι  τῶν   δημοτικῶν διὰ τὸ μὴ ἐπάναγκες.
[2, 1272]   ~πόρρω γ' ἀποικοῦσιν ἐν νήσῳ  τῶν   διαφθερούντων. Ἣν δὲ ποιοῦνται τῆς
[2, 1272]   ἂν μὴ δίκας βούλωνται δοῦναι  τῶν   δυνατῶν· καὶ δῆλον ὡς
[2, 1272]   δὲ φαυλότατον τὸ τῆς ἀκοσμίας  τῶν   δυνατῶν, ἣν καθιστᾶσι πολλάκις οἳ
[2, 1269]   οὔσης τῆς θρασύτητος πρὸς οὐδὲν  τῶν   ἐγκυκλίων, ἀλλ' εἴπερ, πρὸς τὸν
[2, 1263]   φέροντας ἀναλίσκειν νὅπερ ἔνια ποιεῖ  τῶν   ἐθνῶνν, τοὐναντίον τὴν μὲν
[2, 1272]   ἑταιριῶν τοῖς φιδιτίοις, τὴν δὲ  τῶν   ἑκατὸν καὶ τεττάρων ἀρχὴν τοῖς
[2, 1273]   αὑτῶν αἱρετὰς εἶναι, καὶ τὴν  τῶν   ἑκατὸν ταύτας αἱρεῖσθαι, τὴν μεγίστην
[2, 1272]   ὃς πεποίηκε φανερὰν τὴν ἀσθένειαν  τῶν   ἐκεῖ νόμων. Περὶ μὲν οὖν
[2, 1261]   πολλοὶ θεράποντες ἐνίοτε χεῖρον ὑπηρετοῦσι  τῶν   ἐλαττόνων. Γίνονται δ' ἑκάστῳ χίλιοι
[2, 1271]   γὰρ ἐπίκειται τῇ θαλάττῃ, σχεδὸν  τῶν   Ἑλλήνων ἱδρυμένων περὶ τὴν θάλατταν
[2, 1272]   τις εἴπειε λόγους καὶ περὶ  τῶν   ἐν Λακεδαίμονι γινομένων· τὸ γὰρ
[2, 1263]   γὰρ οἱ πλεῖστοι διαφέρονται ἐκ  τῶν   ἐν ποσὶ καὶ ἐκ μικρῶν
[2, 1268]   τυγχάνωσι τιμῆς, καὶ τοῖς παισὶ  τῶν   ἐν τῷ πολέμῳ τελευτώντων ἐκ
[2, 1274]   καὶ δημαγωγοὺς ἔλαβε φαύλους ἀντιπολιτευομένων  τῶν   ἐπιεικῶν) ἐπεὶ Σόλων γε ἔοικε
[2, 1273]   εἰ καὶ προεῖτο τὴν εὐπορίαν  τῶν   ἐπιεικῶν νομοθέτης, ἀλλὰ ἀρχόντων
[2, 1273]   Λακεδαιμονίων. Τὰ μὲν οὖν πλεῖστα  τῶν   ἐπιτιμηθέντων ἂν διὰ τὰς παρεκβάσεις
[2, 1270]   πλῆθος ἦσαν. Γέγονε δὲ διὰ  τῶν   ἔργων αὐτῶν δῆλον ὅτι φαύλως
[2, 1268]   γεγονέναι φαίη τις ἐπ' αὐτῶν  τῶν   ἔργων· τοὺς γὰρ ἀρχαίους νόμους
[2, 1265]   παιδείαν τὴν αὐτήν, καὶ τὸ  τῶν   ἔργων τῶν ἀναγκαίων ἀπεχομένους ζῆν,
[2, 1262]   ἴσμεν λέγοντα τὸν Ἀριστοφάνην ὡς  τῶν   ἐρώντων διὰ τὸ σφόδρα φιλεῖν
[2, 1262]   υἱοὺς τὸ συνεῖναι μόνον ἀφελεῖν  τῶν   ἐρώντων, τὸ δ' ἐρᾶν μὴ
[2, 1272]   Λακωνικῇ πολιτείᾳ τὰ μὲν συσσίτια  τῶν   ἑταιριῶν τοῖς φιδιτίοις, τὴν δὲ
[2, 1260]   τε χρῶνταί τινες τῶν πόλεων  τῶν   εὐνομεῖσθαι λεγομένων, κἂν εἴ τινες
[2, 1266]   καὶ τὸ πειρᾶσθαι πλείους ἐκ  τῶν   εὐπόρων εἶναι τοὺς ἄρχοντας, καὶ
[2, 1274]   ἀρχὰς ἐκ τῶν γνωρίμων καὶ  τῶν   εὐπόρων κατέστησε πάσας, ἐκ τῶν
[2, 1268]   Ἔτι δὲ νόμον ἐτίθει περὶ  τῶν   εὑρισκόντων τι τῇ πόλει συμφέρον,
[2, 1272]   μὲν γὰρ ἔχει κακὸν τὸ  τῶν   ἐφόρων ἀρχεῖον, ὑπάρχει καὶ τούτοις
[2, 1271]   εἰσίν. Δόξειε δ' ἂν  τῶν   ἐφόρων ἀρχὴ πάσας εὐθύνειν τὰς
[2, 1265]   ὀλιγαρχίαν, δημοκρατεῖσθαι δὲ κατὰ τὴν  τῶν   ἐφόρων ἀρχὴν διὰ τὸ ἐκ
[2, 1272]   περὶ τοὺς κόσμους ἔτι χεῖρον  τῶν   ἐφόρων. μὲν γὰρ ἔχει
[2, 1270]   Ἔστι δὲ καὶ δίαιτα  τῶν   ἐφόρων οὐχ ὁμολογουμένη τῷ βουλήματι
[2, 1264]   γε οὐδὲν διώρισται. Καὶ περὶ  τῶν   ἐχομένων τίς τούτων τε
[2, 1263]   μικρῶν προσκρούοντες ἀλλήλοις. Ἔτι δὲ  τῶν   θεραπόντων τούτοις μάλιστα προσκρούομεν οἷς
[2, 1269]   ἦσαν. Ἐδήλωσαν δ' ἐπὶ τῆς  τῶν   Θηβαίων ἐμβολῆς· χρήσιμοι μὲν γὰρ
[2, 1264]   Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ ἐκ  τῶν   θηρίων ποιεῖσθαι τὴν παραβολήν, ὅτι
[2, 1272]   τῶν συναρχόντων αὐτῶν  τῶν   ἰδιωτῶν· ἔξεστι δὲ καὶ μεταξὺ
[2, 1269]   ἀνιέμενοί τε γὰρ ὑβρίζουσι καὶ  τῶν   ἴσων ἀξιοῦσιν ἑαυτοὺς τοῖς κυρίοις,
[2, 1267]   μὴ δύνασθαι πόλεμον ὑπενεγκεῖν μηδὲ  τῶν   ἴσων καὶ τῶν ὁμοίων. Ἐκεῖνος
[2, 1269]   γράφειν, αἱ δὲ πράξεις περὶ  τῶν   καθ' ἕκαστόν εἰσιν. Ἐκ μὲν
[2, 1266]   φιλοσόφων καὶ πολιτικῶν, πᾶσαι δὲ  τῶν   καθεστηκυιῶν καὶ καθ' ἃς πολιτεύονται
[2, 1267]   καὶ νομίσματος, καὶ κατασκευὴ πολλὴ  τῶν   καλουμένων ἐπίπλων· πάντων οὖν
[2, 1268]   τό τε πλῆθος ἄπορον ἔσται  τῶν   καρπῶν ἐξ ὧν ἕκαστος γεωργήσει
[2, 1272]   Λακωνικὴ καὶ τρίτη τούτων  τῶν   Καρχηδονίων. Καὶ πολλὰ τῶν τεταγμένων
[2, 1273]   δὲ τῆς ἀριστοκρατίας τάξις  τῶν   Καρχηδονίων μάλιστα πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν
[2, 1272]   γενῶν, καὶ τοὺς γέροντας ἐκ  τῶν   κεκοσμηκότων, περὶ ὧν τοὺς αὐτοὺς
[2, 1274]   νενομοθετημένον, ὅπως ἀριθμὸς σῴζηται  τῶν   κλήρων. Χαρώνδου δ' ἴδιον μὲν
[2, 1271]   καὶ καταδωροδοκούμενοι καὶ καταχαριζόμενοι πολλὰ  τῶν   κοινῶν οἱ κεκοινωνηκότες τῆς ἀρχῆς
[2, 1263]   ἀλλὰ θεωροῦμεν ὀλίγους τοὺς ἐκ  τῶν   κοινωνιῶν διαφερομένους, πρὸς πολλοὺς συμβάλλοντες
[2, 1274]   εὐσυνόπτους ὄντας, πρὸς δὲ τὴν  τῶν   Κορινθίων χώραν τὸν μὲν σύνοπτον
[2, 1263]   οὐδεμίαν· ἐν τῇ γὰρ χρήσει  τῶν   κτημάτων τὸ τῆς ἐλευθεριότητος ἔργον
[2, 1264]   φύλαξιν. Ἔτι δὲ κυρίους ποιεῖ  τῶν   κτημάτων τοὺς γεωργοὺς ἀποφορὰν φέροντας·
[2, 1265]   πολιτειῶν μεμειγμένην, διὸ καὶ τὴν  τῶν   Λακεδαιμονίων ἐπαινοῦσιν (εἶναι γὰρ αὐτὴν
[2, 1273]   ἔβλαψαν ἤδη τὴν πόλιν τὴν  τῶν   Λακεδαιμονίων. Τὰ μὲν οὖν πλεῖστα
[2, 1265]   οὐ καλῶς. Τάχα γὰρ τὴν  τῶν   Λακώνων ἄν τις ἐπαινέσειε μᾶλλον,
[2, 1269]   βλαβερώταται καὶ πρὸς ταῦθ' αἱ  τῶν   Λακώνων ἦσαν. Ἐδήλωσαν δ' ἐπὶ
[2, 1271]   συγγένειαν· ἄποικοι γὰρ οἱ Λύκτιοι  τῶν   Λακώνων ἦσαν, κατέλαβον δ' οἱ
[2, 1271]   μεμιμῆσθαι τὴν Κρητικὴν πολιτείαν  τῶν   Λακώνων· τὰ δὲ πλεῖστα τῶν
[2, 1261]   Σωκράτης, οὐ φαίνεται συμβαῖνον ἐκ  τῶν   λόγων. Ἔτι δὲ πρός, τὸ
[2, 1268]   τε τὰ ἴδια γεωργούντων καὶ  τῶν   μαχίμων, τέταρτον αὖ μόριον ἔσται
[2, 1270]   γὰρ ἀρχὴ κυρία μὲν αὐτὴ  τῶν   μεγίστων αὐτοῖς ἐστιν, γίνονται δ'
[2, 1266]   Ἔσονται δὴ πλείους οἱ ἐκ  τῶν   μεγίστων τιμημάτων καὶ βελτίους διὰ
[2, 1266]   ἄρχοντας, καὶ τὰς μεγίστας ἐκ  τῶν   μεγίστων τιμημάτων. Ὀλιγαρχικὴν δὲ ποιεῖ
[2, 1262]   ἀγνοούντων γνωριζόντων, καὶ γενομένων  τῶν   μὲν γνωριζομένων ἐνδέχεται τὰς νομιζομένας
[2, 1268]   τὰ ὅπλα γε κεκτημένους ἀμφοτέρων  τῶν   μερῶν. Τοῦτο δ' οὐ ῥᾴδιον
[2, 1267]   ὅλην φύσιν εἶναι βουλόμενος) πρῶτος  τῶν   μὴ πολιτευομένων ἐνεχείρησέ τι περὶ
[2, 1273]   τοῦτο ἐπὶ τῶν πολεμικῶν καὶ  τῶν   ναυτικῶν· ἐν τούτοις γὰρ ἀμφοτέροις
[2, 1271]   πλεῖστα τῶν ἀρχαίων ἧττον διήρθρωται  τῶν   νεωτέρων. Φασὶ γὰρ τὸν Λυκοῦργον,
[2, 1274]   τι πταίσωσι, πλείω ζημίαν ἀποτίνειν  τῶν   νηφόντων· διὰ γὰρ τὸ πλείους
[2, 1269]   ὡς ἐατέον ἐνίας ἁμαρτίας καὶ  τῶν   νομοθετῶν καὶ τῶν ἀρχόντων· οὐ
[2, 1268]   ἔστιν, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον τούτου  τῶν   νομοθετῶν οἱ πολλοὶ παρασκευάζουσιν ὅπως
[2, 1266]   ἔστι μὴ παιδευομένοις ἱκανῶς ὑπὸ  τῶν   νόμων. Ἀλλ' ἴσως ἂν εἴπειεν
[2, 1271]   κατασκευάσαντος Μίνω πρώτου τὴν τάξιν  τῶν   νόμων. Δοκεῖ δ' νῆσος
[2, 1267]   ἰδίαν. ετο δ' εἴδη καὶ  τῶν   νόμων εἶναι τρία μόνον· περὶ
[2, 1269]   κινητέοι καὶ τινὲς καὶ ποτὲ  τῶν   νόμων εἰσίν. Ἄλλον δὲ τρόπον
[2, 1274]   τὴν ἐπίσκηψιν) τῇ δ' ἀκριβείᾳ  τῶν   νόμων ἐστὶ γλαφυρώτερος καὶ τῶν
[2, 1271]   μέρος ἀρετῆς πᾶσα σύνταξις  τῶν   νόμων ἐστί, τὴν πολεμικήν· αὕτη
[2, 1270]   χώρα. Τοῦτο δὲ καὶ διὰ  τῶν   νόμων τέτακται φαύλως· ὠνεῖσθαι μὲν
[2, 1273]   ἀρχομένων, οὐδὲν ἔστι φάρμακον διὰ  τῶν   νόμων τῆς ἡσυχίας. Περὶ μὲν
[2, 1271]   τὴν ἀποικίαν ἐλθόντες τὴν τάξιν  τῶν   νόμων ὑπάρχουσαν ἐν τοῖς τότε
[2, 1274]   τῶν νόμων ἐστὶ γλαφυρώτερος καὶ  τῶν   νῦν νομοθετῶν. Φαλέου δ' ἴδιον
[2, 1263]   τε καὶ ὅταν κατηγορῇ τις  τῶν   νῦν ὑπαρχόντων ἐν ταῖς πολιτείαις
[2, 1273]   οἰκείαις πόλεσιν οἱ δὲ καὶ  τῶν   ὀθνείων τισί, πολιτευθέντες αὐτοί· καὶ
[2, 1265]   γῆς μέχρι τινός; Καὶ τὴν  τῶν   οἰκοπέδων δὲ διαίρεσιν δεῖ σκοπεῖν,
[2, 1264]   εἰς δύο μέρη τὸ πλῆθος  τῶν   οἰκούντων, τὸ μὲν εἰς τοὺς
[2, 1267]   ὑπενεγκεῖν μηδὲ τῶν ἴσων καὶ  τῶν   ὁμοίων. Ἐκεῖνος μὲν οὖν οὐδὲν
[2, 1262]   τὴν πρὸς ἀλλήλους τὴν ἀπὸ  τῶν   ὀνομάτων τούτων, διαφροντίζειν ἥκιστα ἀναγκαῖον
[2, 1265]   γυναικῶν, καὶ τὴν μὲν χιλίων  τῶν   ὅπλα κεκτημένων, ταύτην δὲ πεντακισχιλίων.
[2, 1265]   ἣν καλοῦσι πολιτείαν· ἐκ γὰρ  τῶν   ὁπλιτευόντων ἐστίν. Εἰ μὲν οὖν
[2, 1264]   ἀπειρήκασι τὰ γυμνάσια καὶ τὴν  τῶν   ὅπλων κτῆσιν. Εἰ δέ, καθάπερ
[2, 1274]   νομοθετῶν. Φαλέου δ' ἴδιον  τῶν   οὐσιῶν ἀνομάλωσις, Πλάτωνος δ'
[2, 1266]   τῆς οὐσίας ὁμαλότης, καὶ  τῶν   πάλαι τινὲς φαίνονται διεγνωκότες, οἷον
[2, 1274]   τῶν εὐπόρων κατέστησε πάσας, ἐκ  τῶν   πεντακοσιομεδίμνων καὶ ζευγιτῶν καὶ τρίτου
[2, 1270]   γυναικῶν σχεδὸν τῆς πάσης χώρας  τῶν   πέντε μερῶν τὰ δύο, τῶν
[2, 1262]   τις καὶ χωρὶς σκέψαιτο ἀπὸ  τῶν   περὶ τὰ τέκνα καὶ τὰς
[2, 1272]   πόρρω πεποίηκεν. Διὸ καὶ τὸ  τῶν   περιοίκων μένει τοῖς Κρησίν, οἱ
[2, 1264]   Ἀδύνατον δὲ εὐδαιμονεῖν ὅλην, μὴ  τῶν   πλείστων μὴ πάντων μερῶν
[2, 1273]   θᾶττον. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ  τῶν   πολεμικῶν καὶ τῶν ναυτικῶν· ἐν
[2, 1269]   πόλεσιν, θόρυβον δὲ παρεῖχον πλείω  τῶν   πολεμίων. Ἐξ ἀρχῆς μὲν οὖν
[2, 1267]   Εὐρυφῶντος Μιλήσιος (ὃς καὶ τὴν  τῶν   πόλεων διαίρεσιν εὗρε καὶ τὸν
[2, 1268]   νόμος νῦν καὶ ἐν ἑτέραις  τῶν   πόλεων) τοὺς δ' ἄρχοντας αἱρετοὺς
[2, 1260]   πολιτείας, αἷς τε χρῶνταί τινες  τῶν   πόλεων τῶν εὐνομεῖσθαι λεγομένων, κἂν
[2, 1265]   ἀρίστην πολιτείαν ἐξ ἁπασῶν εἶναι  τῶν   πολιτειῶν μεμειγμένην, διὸ καὶ τὴν
[2, 1266]   ἄρχοντας τι ποιεῖν ἄλλο  τῶν   πολιτικῶν, τοὺς δ' ἀφεῖσθαι, τοῦτο
[2, 1266]   πενταπλασίαν εἶναι τῆς ἐλαχίστης μηδενὶ  τῶν   πολιτῶν ἐξουσίαν εἶναι κτήσασθαι, καθάπερ
[2, 1262]   ἐμὸς λέγει τὸν εὖ πράττοντα  τῶν   πολιτῶν κακῶς, ὁπόστος τυγχάνει
[2, 1265]   δεῖν διαμένειν καὶ τὸ πλῆθος  τῶν   πολιτῶν, καὶ εἰ τὸ πρῶτον
[2, 1265]   ἰσάζοντα τὸ περὶ τὸ πλῆθος  τῶν   πολιτῶν μὴ κατασκευάζειν, ἀλλ' ἀφεῖναι
[2, 1268]   μὲν τὴν διαίρεσιν τοῦ πλήθους  τῶν   πολιτῶν. Οἵ τε γὰρ τεχνῖται
[2, 1266]   δεῖν ἴσας εἶναι τὰς κτήσεις  τῶν   πολιτῶν. ~Τοῦτο δὲ κατοικιζομέναις μὲν
[2, 1261]   ἐλαττόνων. Γίνονται δ' ἑκάστῳ χίλιοι  τῶν   πολιτῶν υἱοί, καὶ οὗτοι οὐχ
[2, 1270]   Λέγουσι δ' ὡς ἐπὶ μὲν  τῶν   προτέρων βασιλέων μετεδίδοσαν τῆς πολιτείας,
[2, 1271]   τε κακῶς· διὰ γὰρ τὸ  τῶν   Σπαρτιατῶν εἶναι τὴν πλείστην γῆν
[2, 1269]   τύχωσι γυναικοκρατούμενοι, καθάπερ τὰ πολλὰ  τῶν   στρατιωτικῶν καὶ πολεμικῶν γενῶν, ἔξω
[2, 1261]   οὐσίας καὶ περὶ ἑκάστου δὴ  τῶν   συμβαινόντων ὡσαύτως) νῦν δ' οὐχ
[2, 1267]   πολιορκίας. Ἔστι μὲν οὖν τι  τῶν   συμφερόντων τὸ τὰς οὐσίας ἴσας
[2, 1263]   τῶν τοιούτων. Δηλοῦσι δ' αἱ  τῶν   συναποδήμων κοινωνίαι· σχεδὸν γὰρ οἱ
[2, 1272]   συστάντες τινὲς τοὺς κόσμους  τῶν   συναρχόντων αὐτῶν τῶν ἰδιωτῶν·
[2, 1271]   γὰρ δημοκρατικὸν εἶναι τὸ κατασκεύασμα  τῶν   συσσιτίων, γίνεται δ' ἥκιστα δημοκρατικὸν
[2, 1272]   τοῖς κόσμοις. Τὰ μὲν οὖν  τῶν   συσσιτίων ἔχει βέλτιον τοῖς Κρησὶν
[2, 1270]   λάθρᾳ τὸν νόμον ἀποδιδράσκοντας ἀπολαύειν  τῶν   σωματικῶν ἡδονῶν. Ἔχει δὲ καὶ
[2, 1270]   τῶν πέντε μερῶν τὰ δύο,  τῶν   τ' ἐπικλήρων πολλῶν γινομένων, καὶ
[2, 1268]   τιμῶν ἀδύνατον νἀνάγκη γὰρ ἐκ  τῶν   τὰ ὅπλα ἐχόντων καθίστασθαι καὶ
[2, 1268]   ὅπλα, ὥστε γίνονται σχεδὸν δοῦλοι  τῶν   τὰ ὅπλα κεκτημένων. Μετέχειν μὲν
[2, 1262]   Ὅπερ φασὶ καὶ συμβαίνειν τινὲς  τῶν   τὰς τῆς γῆς περιόδους πραγματευομένων·
[2, 1268]   εἰ δ' ἕτεροί τινες ἔσονται  τῶν   τε τὰ ἴδια γεωργούντων καὶ
[2, 1266]   τῆς οὐσίας τὸ μέγεθος  τῶν   τέκνων ἀριθμός, ἀνάγκη τόν γε
[2, 1262]   γὰρ ἔσται φιλία κοινῶν ὄντων  τῶν   τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν, δεῖ
[2, 1266]   οὐσίας τάττοντας πλῆθος προσήκει καὶ  τῶν   τέκνων τὸ πλῆθος τάττειν· ἐὰν
[2, 1272]   τῶν Καρχηδονίων. Καὶ πολλὰ  τῶν   τεταγμένων ἔχει παρ' αὐτοῖς καλῶς·
[2, 1264]   περὶ δὲ τῶν γεωργῶν καὶ  τῶν   τεχνιτῶν, πότερον οὐδεμιᾶς μεθέξουσιν
[2, 1269]   καὶ τὸ παράδειγμα τὸ περὶ  τῶν   τεχνῶν· οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ
[2, 1268]   κεκτημένων. Μετέχειν μὲν οὖν πασῶν  τῶν   τιμῶν ἀδύνατον νἀνάγκη γὰρ ἐκ
[2, 1267]   ἄνισον, ~οἱ δὲ χαρίεντες περὶ  τῶν   τιμῶν, ἐὰν ἴσαι· ὅθεν καὶ
[2, 1266]   κτήσεως, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν  τῶν   τιμῶν, τοὐναντίον δὲ περὶ ἑκάτερον·
[2, 1263]   γε πάντες ὡς εἰπεῖν ἕκαστον  τῶν   τοιούτων. Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ
[2, 1264]   καὶ ἀγορανομικῶν καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   τοιούτων, ἀποδιδοὺς μόνον τὴν παιδείαν
[2, 1263]   ἀνθρωπικῶν πάντων χαλεπόν, καὶ μάλιστα  τῶν   τοιούτων. Δηλοῦσι δ' αἱ τῶν
[2, 1262]   τοὺς ἄλλους πολίτας, ὥστ' εὐλαβεῖσθαι  τῶν   τοιούτων τι πράττειν διὰ τὴν
[2, 1266]   πᾶσιν ἐπάναγκες ἦν τοῖς ἐκ  τῶν   τρίτων τετάρτων, ἐκ δὲ
[2, 1266]   ἐκ τοῦ δευτέρου· εἶτ' ἐκ  τῶν   τρίτων, πλὴν οὐ πᾶσιν ἐπάναγκες
[2, 1267]   λυπῶν ἡδοναῖς. Τί οὖν ἄκος  τῶν   τριῶν τούτων; Τοῖς μὲν οὐσία
[2, 1272]   οὐ χεῖρον· οἱ μὲν ἐκ  τῶν   τυχόντων εἰσί, ταύτην δ' αἱροῦνται
[2, 1269]   ὥστε τὸ ῥᾳδίως μεταβάλλειν ἐκ  τῶν   ὑπαρχόντων νόμων εἰς ἑτέρους νόμους
[2, 1266]   πολιτείαν, ἐκ τούτων φανερὸν καὶ  τῶν   ὕστερον ῥηθησομένων, ὅταν ἐπιβάλλῃ περὶ
[2, 1272]   καὶ βοσκημάτων δημοσίων, καὶ ἐκ  τῶν   φόρων οὓς φέρουσιν οἱ περίοικοι,
[2, 1264]   πάντων, τί διοίσουσιν οὗτοι ἐκείνων  τῶν   φυλάκων; τί πλεῖον αὐτοῖς
[2, 1264]   τούτους πρὸς τὸ σῴζεσθαι τὴν  τῶν   φυλάκων κοινωνίαν. ~Ἀλλὰ μὴν εἴ
[2, 1264]   δὲ καὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἀφαιρούμενος  τῶν   φυλάκων, ὅλην φησὶ δεῖν εὐδαίμονα
[2, 1264]   παιδείας, ποίαν τινὰ δεῖ γίνεσθαι  τῶν   φυλάκων. ~Τῶν δὲ Νόμων τὸ
[2, 1262]   τὸν τρόπον λέγων καθ' ἕκαστον  τῶν   χιλίων, ὅσων πόλις
[2, 1274]   Ἀλλὰ ταῦτα μὲν λέγουσιν ἀσκεπτότερον  τῶν   χρόνων ἔχοντες. Ἐγένετο δὲ καὶ
[2, 1274]   οὐδέν ἐστι πλὴν αἱ δίκαι  τῶν   ψευδομαρτυριῶν (πρῶτος γὰρ ἐποίησε τὴν
[2, 1268]   τρόπος ἔσται τῆς διαλογῆς  τῶν   ψήφων; Ἔτι δ' οὐδὲν ἐπιορκεῖν
[2, 1266]   οὐ γὰρ ἔτι συνέβαινεν ἀπὸ  τῶν   ὡρισμένων τιμημάτων εἰς τὰς ἀρχὰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006