Livre, Pages
[2, 1273]	βουλήσεται κερδαίνειν, φαυλότερος δ' ὢν	οὐ	βουλήσεται δαπανήσας. Διὸ δεῖ τοὺς
[2, 1272]	νόμον ἢ κατ' ἀνθρώπων βούλησιν·	οὐ	γὰρ ἀσφαλὴς ὁ κανών. Πάντων
[2, 1264]	ἴδοι τὴν τοιαύτην πολιτείαν κατασκευαζομένην·	οὐ	γὰρ δυνήσεται μὴ μερίζων αὐτὰ
[2, 1262]	συμβαίνειν, οἷον αἰκίας ἔρωτας φόνους·	οὐ	γὰρ ἔτι προσαγορεύσουσιν ἀδελφοὺς καὶ
[2, 1266]	ἐποίησε λίαν τὴν πολιτείαν αὐτῶν·	οὐ	γὰρ ἔτι συνέβαινεν ἀπὸ τῶν
[2, 1268]	ἁπλῶς τὸ ἔγκλημα γέγραπται, δικαίως·	οὐ	γὰρ μηδὲν ὀφείλειν ὁ ἀποδικάσας
[2, 1265]	τὴν πόλιν ζῆν βίον πολιτικόν	(οὐ	γὰρ μόνον ἀναγκαῖόν ἐστιν αὐτὴν
[2, 1273]	διάνοιαν ἣ συνδοκεῖ τοῖς πολλοῖς·	οὐ	γὰρ μόνον ἀριστίνδην ἀλλὰ καὶ
[2, 1269]	παράδειγμα τὸ περὶ τῶν τεχνῶν·	οὐ	γὰρ ὅμοιον τὸ κινεῖν τέχνην
[2, 1264]	ποιεῖν τοὺς αὐτοὺς ἄρχοντας, φανερόν·	οὐ	γὰρ ὁτὲ μὲν ἄλλοις ὁτὲ
[2, 1269]	τῶν νομοθετῶν καὶ τῶν ἀρχόντων·	οὐ	γὰρ τοσοῦτον ὠφελήσεται κινήσας ὅσον
[2, 1270]	βασιλέων μετεδίδοσαν τῆς πολιτείας, ὥστ'	οὐ	γίνεσθαι τότε ὀλιγανθρωπίαν, πολεμούντων πολὺν
[2, 1269]	παρὰ τὸ ἔθος, τοῦτο δ'	οὐ	γίνεται εἰ μὴ διὰ χρόνου
[2, 1267]	μέγιστα διὰ τὰς ὑπερβολάς, ἀλλ'	οὐ	διὰ τὰ ἀναγκαῖα αοἷον τυραννοῦσιν
[2, 1268]	δὲ κρίσεις ἐν τοῖς δικαστηρίοις	οὐ	διὰ ψηφοφορίας ᾤετο γίγνεσθαι δεῖν,
[2, 1273]	Ἃ δ' ἂν εἰσφέρωσιν οὗτοι,	οὐ	διακοῦσαι μόνον ἀποδιδόασι τῷ δήμῳ
[2, 1271]	ὄντων καὶ τοῦτο τὸ ἀνάλωμα	οὐ	δυναμένων δαπανᾶν, ὥστε συμβαίνει τοὐναντίον
[2, 1261]	λέγειν ὡδὶ μὲν καλὸν ἀλλ'	οὐ	δυνατόν, ὡδὶ δ' οὐδὲν ὁμονοητικόν)
[2, 1267]	ἐπιθυμήσουσιν, οἱ δὲ ἔχοντες ἀμύνειν	οὐ	δυνήσονται τοὺς ἐπιόντας, οὔθ' οὕτως
[2, 1270]	ἢ πωλεῖν τὴν ὑπάρχουσαν, ἐποίησεν	οὐ	καλόν, ὀρθῶς ποιήσας, διδόναι δὲ
[2, 1270]	περὶ τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν	οὐ	καλῶς αὐτοῖς. Ἐπιεικῶν μὲν γὰρ
[2, 1265]	ἀρίστην μετὰ τὴν πρώτην πολιτείαν,	οὐ	καλῶς. Τάχα γὰρ τὴν τῶν
[2, 1271]	ταῦτα κρείττω τῆς ἀρετῆς ὑπολαμβάνουσιν,	οὐ	καλῶς. Φαύλως δ' ἔχει καὶ
[2, 1274]	τὴν νῦν δημοκρατίαν. Φαίνεται δ'	οὐ	κατὰ τὴν Σόλωνος γενέσθαι τοῦτο
[2, 1274]	Σόλων ἐκεῖνα μὲν ὑπάρχοντα πρότερον	οὐ	καταλῦσαι, τήν τε βουλὴν καὶ
[2, 1267]	τιμαὶ μεγάλαι, ἂν ἀποκτείνῃ τις	οὐ	κλέπτην ἀλλὰ τύραννονν· ὥστε πρὸς
[2, 1263]	νομίζειν ἴδιόν τι. Μὴ γὰρ	οὐ	μάτην τὴν πρὸς αὑτὸν αὐτὸς
[2, 1270]	ποτε τοῖς Σπαρτιάταις καὶ μυρίους·	οὐ	μὴν ἀλλ' εἴτ' ἐστὶν ἀληθῆ
[2, 1274]	φονικὰ καὶ τὰς ἐπικλήρους ἐστίν·	οὐ	μὴν ἀλλὰ ἴδιόν γε οὐδὲν
[2, 1267]	τὸ μὴ στασιάζειν πρὸς ἀλλήλους,	οὐ	μὴν μέγα οὐδὲν ὡς εἰπεῖν.
[2, 1263]	ἔθεσι καὶ τάξει νόμων ὀρθῶν,	οὐ	μικρὸν ἂν διενέγκαι. Ἕξει γὰρ
[2, 1270]	ἔοικεν, ὥσπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον,	οὐ	μόνον ἀπρέπειάν τινα ποιεῖν τῆς
[2, 1266]	τιμῆς ἢ συναμφοτέρων. Ἔτι στασιάζουσιν	οὐ	μόνον διὰ τὴν ἀνισότητα τῆς
[2, 1267]	περὶ τῆς κτήσεως. Δεῖ γὰρ	οὐ	μόνον πρὸς τὰς πολιτικὰς χρήσεις
[2, 1263]	οἰκίαν καὶ τὴν πόλιν, ἀλλ'	οὐ	πάντως. Ἔστι μὲν γὰρ ὡς
[2, 1266]	εἶτ' ἐκ τῶν τρίτων, πλὴν	οὐ	πᾶσιν ἐπάναγκες ἦν τοῖς ἐκ
[2, 1263]	διῃρημέναι τὰ ἐγκλήματα πρὸς ἀλλήλους	οὐ	ποιήσουσιν, μᾶλλον δ' ἐπιδώσουσιν ὡς
[2, 1261]	δυνατός τις εἴη τοῦτο δρᾶν,	οὐ	ποιητέον· ἀναιρήσει γὰρ τὴν πόλιν.
[2, 1272]	τι πολιτείας ἡ τάξις, ἀλλ'	οὐ	πολιτεία ἐστὶν ἀλλὰ δυναστεία μᾶλλον.
[2, 1274]	καὶ Πιττακὸς νόμων δημιουργὸς ἀλλ'	οὐ	πολιτείας· νόμος δ' ἴδιος αὐτοῦ
[2, 1272]	ἁμαρτίας ταύτης ἰατρείαν, ἄτοπος καὶ	οὐ	πολιτικὴ ἀλλὰ δυναστευτική. Πολλάκις γὰρ
[2, 1264]	Καίτοι λέγει ὁ Σωκράτης ὡς	οὐ	πολλῶν δεήσονται νομίμων διὰ τὴν
[2, 1274]	πλείους ὑβρίζειν μεθύοντας ἢ νήφοντας	οὐ	πρὸς τὴν συγγνώμην ἀπέβλεψεν, ὅτι
[2, 1262]	δὲ καὶ τὰς τοιαύτας δυσχερείας	οὐ	ῥᾴδιον εὐλαβηθῆναι τοῖς ταύτην κατασκευάζουσι
[2, 1269]	ἐστιν· τίνα δὲ τρόπον ὑπάρχειν,	οὐ	ῥᾴδιον λαβεῖν. Ἥ τε γὰρ
[2, 1268]	ἀμφοτέρων τῶν μερῶν. Τοῦτο δ'	οὐ	ῥᾴδιον μὴ πολλοὺς ὄντας· εἰ
[2, 1271]	οὕτω νενομοθετημένον. Μετέχειν μὲν γὰρ	οὐ	ῥᾴδιον τοῖς λίαν πένησιν, ὅρος
[2, 1268]	ᾖ τις ἄλλος βελτίων. Διόπερ	οὐ	ῥᾴδιον τῷ λεχθέντι ταχὺ συγχωρεῖν,
[2, 1263]	ἰδίας οὔσης. Ταῦτά τε δὴ	οὐ	συμβαίνει τοῖς λίαν ἓν ποιοῦσι
[2, 1265]	διαίρεσιν δεῖ σκοπεῖν, μή ποτ'	οὐ	συμφέρει πρὸς οἰκονομίαν· δύο γὰρ
[2, 1264]	εὕρηται μέν, ἀλλὰ τὰ μὲν	οὐ	συνῆκται, τοῖς δ' οὐ χρῶνται
[2, 1274]	τὸν μὲν σύνοπτον τὸν δ'	οὐ	σύνοπτον. Μυθολογοῦσι γὰρ αὐτοὺς οὕτω
[2, 1269]	τὸν φεύγοντα. Ζητοῦσι δ' ὅλως	οὐ	τὸ πάτριον ἀλλὰ τἀγαθὸν πάντες·
[2, 1267]	διὰ τὴν ταύτης ἰατρείαν ἀδικήσουσιν·	οὐ	τοίνυν διὰ ταύτην μόνον, ἀλλὰ
[2, 1270]	ταύτης τῆς ἁμαρτίας· ἀλλ' ἡμεῖς	οὐ	τοῦτο σκοποῦμεν, τίνι δεῖ συγγνώμην
[2, 1271]	τὸ δῶρον, καὶ τὸν τρόπον	οὐ	τοῦτον λέγομεν διδόναι δεῖν τὰς
[2, 1261]	τὸν τρόπον τοῦτον ὁ Σωκράτης,	οὐ	φαίνεται συμβαῖνον ἐκ τῶν λόγων.
[2, 1272]	γε ἀρχαῖον ἐκάλουν οἱ Λάκωνες	οὐ	φιδίτια ἀλλὰ ἀνδρεῖα, καθάπερ οἱ
[2, 1266]	~Τοῦτο δὲ κατοικιζομέναις μὲν εὐθὺς	οὐ	χαλεπὸν ᾤετο ποιεῖν, τὰς δ'
[2, 1272]	ἀρχὴν τοῖς ἐφόροις (πλὴν ὃ	οὐ	χεῖρον· οἱ μὲν ἐκ τῶν
[2, 1271]	ταύτης, ἔχει δὲ μικρὰ μὲν	οὐ	χεῖρον, τὸ δὲ πλεῖον ἧττον
[2, 1264]	μὲν οὐ συνῆκται, τοῖς δ'	οὐ	χρῶνται γινώσκοντες. Μάλιστα δ' ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/03/2006