Livre, Pages |
[2, 1272] |
κανών.
Πάντων
δὲ
φαυλότατον
τὸ
|
τῆς |
ἀκοσμίας
τῶν
δυνατῶν,
ἣν
καθιστᾶσι |
[2, 1270] |
ὥστε
δῆλον
ὅτι
καὶ
ταύτης
|
τῆς |
ἁμαρτίας·
ἀλλ'
ἡμεῖς
οὐ
τοῦτο |
[2, 1272] |
τῶν
διαφθερούντων.
Ἣν
δὲ
ποιοῦνται
|
τῆς |
ἁμαρτίας
ταύτης
ἰατρείαν,
ἄτοπος
καὶ |
[2, 1272] |
διὰ
βίου
μεῖζόν
ἐστι
γέρας
|
τῆς |
ἀξίας
αὐτοῖς,
καὶ
τὸ
μὴ |
[2, 1270] |
(ἆθλον
γὰρ
ἡ
ἀρχὴ
αὕτη
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἐστιν)
ὁ
δὲ
δῆμος |
[2, 1273] |
οὗτος
ποιεῖ
τὸν
πλοῦτον
μᾶλλον
|
τῆς |
ἀρετῆς,
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην |
[2, 1270] |
βίον
(πολλὰ
γὰρ
ἔχει
μέρη
|
τῆς |
ἀρετῆς)
τὰς
δὲ
γυναῖκάς
φασι |
[2, 1271] |
καλῶς,
ὅτι
μέντοι
ταῦτα
κρείττω
|
τῆς |
ἀρετῆς
ὑπολαμβάνουσιν,
οὐ
καλῶς.
Φαύλως |
[2, 1267] |
ἐνεχείρησέ
τι
περὶ
πολιτείας
εἰπεῖν
|
τῆς |
ἀρίστης.
Κατεσκεύαζε
δὲ
τὴν
πόλιν |
[2, 1273] |
καθάπερ
ἐν
Λακεδαίμονἰ.
Παρεκβαίνει
δὲ
|
τῆς |
ἀριστοκρατίας
ἡ
τάξις
τῶν
Καρχηδονίων |
[2, 1273] |
τῶν
δὲ
παρὰ
τὴν
ὑπόθεσιν
|
τῆς |
ἀριστοκρατίας
καὶ
τῆς
πολιτείας
τὰ |
[2, 1273] |
ἁμάρτημα
νομοθέτου
τὴν
παρέκβασιν
εἶναι
|
τῆς |
ἀριστοκρατίας
ταύτην.
Ἐξ
ἀρχῆς
γὰρ |
[2, 1269] |
διῳκεῖτο
ὑπὸ
τῶν
γυναικῶν
ἐπὶ
|
τῆς |
ἀρχῆς
αὐτῶν.
Καίτοι
τί
διαφέρει |
[2, 1271] |
μὴ
βουλόμενον
ἄρχειν
τὸν
ἄξιον
|
τῆς |
ἀρχῆς.
Νῦν
δ'
ὅπερ
καὶ |
[2, 1271] |
τὸ
αὐτὸν
αἰτεῖσθαι
τὸν
ἀξιωθησόμενον
|
τῆς |
ἀρχῆς
οὐκ
ὀρθῶς
ἔχει·
δεῖ |
[2, 1271] |
πολλὰ
τῶν
κοινῶν
οἱ
κεκοινωνηκότες
|
τῆς |
ἀρχῆς
ταύτης.
Διόπερ
βέλτιον
αὐτοὺς |
[2, 1271] |
τῆς
Πελοποννήσου
μικρόν,
τῇ
δὲ
|
τῆς |
Ἀσίας
τοῦ
περὶ
Τριόπιον
τόπου |
[2, 1264] |
δεῖν
συμπολεμεῖν
καὶ
παιδείας
μετέχειν
|
τῆς |
αὐτῆς
τοῖς
φύλαξιν,
τὰ
δ' |
[2, 1266] |
Ὀλιγαρχικὴν
δὲ
ποιεῖ
καὶ
τὴν
|
τῆς |
βουλῆς
αἵρεσιν.
Αἱροῦνται
μὲν
γὰρ |
[2, 1268] |
τίνος
ἕνεκεν
οὐκ
εὐθὺς
ἀπὸ
|
τῆς |
γῆς
καὶ
τῶν
αὐτῶν
κλήρων |
[2, 1267] |
οὐσίας
εἴρηκεν.
Περὶ
γὰρ
τὴν
|
τῆς |
γῆς
κτῆσιν
ἰσάζει
μόνον,
ἔστι |
[2, 1265] |
τοῦτ'
οὐκ
ἂν
εἴη
ἐπὶ
|
τῆς |
γῆς
μέχρι
τινός;
Καὶ
τὴν |
[2, 1262] |
καὶ
συμβαίνειν
τινὲς
τῶν
τὰς
|
τῆς |
γῆς
περιόδους
πραγματευομένων·
εἶναι
γάρ |
[2, 1270] |
Καίτοι
φανερὸν
ὅτι
πολλῶν
γινομένων,
|
τῆς |
δὲ
χώρας
οὕτω
διῃρημένης,
ἀναγκαῖον |
[2, 1268] |
Τίς
οὖν
ὁ
τρόπος
ἔσται
|
τῆς |
διαλογῆς
τῶν
ψήφων;
Ἔτι
δ' |
[2, 1268] |
νόμος,
τὸ
κρίνειν
ἀξιοῦν
διαιροῦντα,
|
τῆς |
δίκης
ἁπλῶς
γεγραμμένης,
καὶ
γίνεσθαι |
[2, 1266] |
πλεῖον
δὲ
τοῦ
πενταπλασίαν
εἶναι
|
τῆς |
ἐλαχίστης
μηδενὶ
τῶν
πολιτῶν
ἐξουσίαν |
[2, 1263] |
γὰρ
χρήσει
τῶν
κτημάτων
τὸ
|
τῆς |
ἐλευθεριότητος
ἔργον
ἐστίν.
Εὐπρόσωπος
μὲν |
[2, 1264] |
ὕστερον
γραφέντας,
διὸ
καὶ
περὶ
|
τῆς |
ἐνταῦθα
πολιτείας
ἐπισκέψασθαι
μικρὰ
βέλτιον. |
[2, 1267] |
ἄπειρον
ἔλθωσιν.
Ἄπειρος
γὰρ
ἡ
|
τῆς |
ἐπιθυμίας
φύσις,
ἧς
πρὸς
τὴν |
[2, 1269] |
μηδὲν
ἕτερον,
ἀλλὰ
τό
γε
|
τῆς |
ἐπιμελείας
ἐργῶδες
εἶναι,
τίνα
δεῖ |
[2, 1274] |
πλὴν
ἡ
χαλεπότης
διὰ
τὸ
|
τῆς |
ζημίας
μέγεθος.
Ἐγένετο
δὲ
καὶ |
[2, 1262] |
μηδεμίαν,
ὡς
λίαν
δὲ
ἰσχυρᾶς
|
τῆς |
ἡδονῆς
γινομένης,
ὅτι
δ'
ὁ |
[2, 1273] |
ἔστι
φάρμακον
διὰ
τῶν
νόμων
|
τῆς |
ἡσυχίας.
Περὶ
μὲν
οὖν
τῆς |
[2, 1271] |
καὶ
Ῥόδου.
Διὸ
καὶ
τὴν
|
τῆς |
θαλάττης
ἀρχὴν
κατέσχεν
ὁ
Μίνως, |
[2, 1269] |
γὰρ
συμβαίνει.
Χρησίμου
δ'
οὔσης
|
τῆς |
θρασύτητος
πρὸς
οὐδὲν
τῶν
ἐγκυκλίων, |
[2, 1268] |
πλεῖστα
καὶ
τὰ
μάλιστα
ἀξιόλογα
|
τῆς |
Ἱπποδάμου
τάξεως
ταῦτ'
ἐστίν.
Ἀπορήσειε |
[2, 1274] |
καὶ
ζευγιτῶν
καὶ
τρίτου
τέλους
|
τῆς |
καλουμένης
ἱππάδος·
τὸ
δὲ
τέταρτον |
[2, 1273] |
Λακεδαιμονίων
πολιτείας
καὶ
Κρητικῆς
καὶ
|
τῆς |
Καρχηδονίων,
αἵπερ
δικαίως
εὐδοκιμοῦσι,
τοῦτον |
[2, 1264] |
τοιαῦτα,
τίς
ὁ
τρόπος
ἔσται
|
τῆς |
κοινωνίας;
Ἐν
μιᾷ
γὰρ
πόλει |
[2, 1260] |
~Ἐπεὶ
δὲ
προαιρούμεθα
θεωρῆσαι
περὶ
|
τῆς |
κοινωνίας
τῆς
πολιτικῆς,
τίς
κρατίστη |
[2, 1269] |
δὲ
τῆς
Λακεδαιμονίων
πολιτείας
καὶ
|
τῆς |
Κρητικῆς,
σχεδὸν
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 1268] |
ἐνδέχεται
(κοινολογοῦνται
γὰρ
ἀλλήλοις
περὶ
|
τῆς |
κρίσεως)
ἐν
δὲ
τοῖς
δικαστηρίοις |
[2, 1268] |
καλῶς
δ'
οὐδ'
ὁ
περὶ
|
τῆς |
κρίσεως
ἔχει
νόμος,
τὸ
κρίνειν |
[2, 1265] |
ἑτέρου
τὸ
στημόνιον
ἐρίου
γίνεται
|
τῆς |
κρόκης,
οὕτω
καὶ
τοὺς
ἄρχοντας |
[2, 1266] |
οὐ
μόνον
διὰ
τὴν
ἀνισότητα
|
τῆς |
κτήσεως,
ἀλλὰ
καὶ
διὰ
τὴν |
[2, 1267] |
εἴρηκεν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
|
τῆς |
κτήσεως.
Δεῖ
γὰρ
οὐ
μόνον |
[2, 1270] |
ῥηθέντα
τοῖς
περὶ
τὴν
ἀνωμαλίαν
|
τῆς |
κτήσεως
ἐπιτιμήσειεν
ἄν
τις.
Τοῖς |
[2, 1263] |
ἢ
ἑταίροις
ἥδιστον·
ὃ
γίνεται
|
τῆς |
κτήσεως
ἰδίας
οὔσης.
Ταῦτά
τε |
[2, 1265] |
ἀπελθοῦσιν.
Καὶ
τὸ
πλῆθος
δὲ
|
τῆς |
κτήσεως
ὁρᾶν
δεῖ,
μή
ποτε |
[2, 1265] |
τῆς
τῶν
γυναικῶν
κοινωνίας
καὶ
|
τῆς |
κτήσεως,
τὰ
ἄλλα
ταὐτὰ
ἀποδίδωσιν |
[2, 1262] |
δὲ
τούτων
ἐστὶν
ἐπισκέψασθαι
περὶ
|
τῆς |
κτήσεως,
τίνα
τρόπον
δεῖ
κατασκευάζεσθαι |
[2, 1270] |
εἴτε
μή,
βέλτιον
τὸ
διὰ
|
τῆς |
κτήσεως
ὡμαλισμένης
πληθύειν
ἀνδρῶν
τὴν |
[2, 1273] |
πολιτείας
κατέστησαν.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
Λακεδαιμονίων
εἴρηται,
Σόλωνα
δ'
ἔνιοι |
[2, 1271] |
ἰδιώτας
φιλοχρημάτους.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
Λακεδαιμονίων
πολιτείας
ἐπὶ
τοσοῦτον
εἰρήσθω· |
[2, 1273] |
τῆς
ἡσυχίας.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
Λακεδαιμονίων
πολιτείας
καὶ
Κρητικῆς
καὶ |
[2, 1269] |
γάρ
ἐστι
καιρῶν.
Περὶ
δὲ
|
τῆς |
Λακεδαιμονίων
πολιτείας
καὶ
τῆς
Κρητικῆς, |
[2, 1266] |
γε
νόμον
λύεσθαι,
καὶ
χωρὶς
|
τῆς |
λύσεως
φαῦλον
τὸ
πολλοὺς
ἐκ |
[2, 1272] |
πάντων
εἶναι,
μετέχων
ὁ
δῆμος
|
τῆς |
μεγίστης
ἀρχῆς
βούλεται
μένειν
τὴν |
[2, 1270] |
ὁ
δῆμος
διὰ
τὸ
μετέχειν
|
τῆς |
μεγίστης
ἀρχῆς,
ὥστ'
εἴτε
διὰ |
[2, 1274] |
ἔλιπε
διαμισήσας
τὸν
ἔρωτα
τὸν
|
τῆς |
μητρὸς
Ἀλκυόνης,
ἀπῆλθεν
εἰς
Θήβας· |
[2, 1260] |
πόλεως,
οἱ
δὲ
πολῖται
κοινωνοὶ
|
τῆς |
μιᾶς
πόλεως)
~Ἀλλὰ
πότερον
ὅσων |
[2, 1260] |
μὲν
γὰρ
τόπος
εἷς
ὁ
|
τῆς |
μιᾶς
πόλεως,
οἱ
δὲ
πολῖται |
[2, 1274] |
προαίρεσιν,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἀπὸ
συμπτώματος
|
(τῆς |
ναυαρχίας
γὰρ
ἐν
τοῖς
Μηδικοῖς |
[2, 1267] |
πάντα
ἐατέον.
Φαίνεται
δ'
ἐκ
|
τῆς |
νομοθεσίας
κατασκευάζων
τὴν
πόλιν
μικράν, |
[2, 1270] |
τῶν
γυναικῶν
ἄνεσις.
~Ἔξω
γὰρ
|
τῆς |
οἰκείας
διὰ
τὰς
στρατείας
ἀπεξενοῦντο |
[2, 1261] |
φαίημεν
ἄν,
καὶ
τὸν
ἕνα
|
τῆς |
οἰκίας·
ὥστ'
εἰ
καὶ
δυνατός |
[2, 1264] |
μὴν
ἀλλ'
οὐδὲ
ὁ
τρόπος
|
τῆς |
ὅλης
πολιτείας
τίς
ἔσται
τοῖς |
[2, 1267] |
καλῶς
δὲ
οὐδὲ
τὴν
ἰσότητα
|
τῆς |
οὐσίας
εἴρηκεν.
Περὶ
γὰρ
τὴν |
[2, 1261] |
δὴ
τὴν
αὐτήν,
καὶ
περὶ
|
τῆς |
οὐσίας
καὶ
περὶ
ἑκάστου
δὴ |
[2, 1274] |
τῶν
γυναικῶν
καὶ
παίδων
καὶ
|
τῆς |
οὐσίας
κοινότης
καὶ
τὰ
συσσίτια |
[2, 1266] |
εἰς
τὴν
πολιτικὴν
κοινωνίαν
ἡ
|
τῆς |
οὐσίας
ὁμαλότης,
καὶ
τῶν
πάλαι |
[2, 1266] |
ὃ
λανθάνει
νῦν,
ὅτι
τὸ
|
τῆς |
οὐσίας
τάττοντας
πλῆθος
προσήκει
καὶ |
[2, 1266] |
ἔστι
τὴν
ἰσότητα
μὲν
ὑπάρχειν
|
τῆς |
οὐσίας,
ταύτην
δ'
ἢ
λίαν |
[2, 1265] |
δεῖν
ὑπολάβοι
τις
ἂν
ὡρίσθαι
|
τῆς |
οὐσίας
τὴν
τεκνοποιίαν,
ὥστε
ἀριθμοῦ |
[2, 1266] |
πλῆθος
τάττειν·
ἐὰν
γὰρ
ὑπεραίρῃ
|
τῆς |
οὐσίας
τὸ
μέγεθος
ὁ
τῶν |
[2, 1265] |
εἰσὶν
ἕξεις
αἱρεταὶ
περὶ
τὴν
|
τῆς |
οὐσίας
χρῆσιν
αὗται,
οἷον
οὐσίᾳ |
[2, 1267] |
ἄκος
εἶναι
νομίζει
τὴν
ἰσότητα
|
τῆς |
οὐσίας,
ὥστε
μὴ
λωποδυτεῖν
διὰ |
[2, 1264] |
πεπλήρωκε
τὸν
λόγον
καὶ
περὶ
|
τῆς |
παιδείας,
ποίαν
τινὰ
δεῖ
γίνεσθαι |
[2, 1274] |
τ'
ἄλλων
τινῶν
καὶ
περὶ
|
τῆς |
παιδοποιίας,
οὓς
καλοῦσιν
ἐκεῖνοι
νόμους |
[2, 1263] |
βίος.
Αἴτιον
δὲ
τῷ
Σωκράτει
|
τῆς |
παρακρούσεως
χρὴ
νομίζειν
τὴν
ὑπόθεσιν |
[2, 1270] |
δὲ
καὶ
τῶν
γυναικῶν
σχεδὸν
|
τῆς |
πάσης
χώρας
τῶν
πέντε
μερῶν |
[2, 1271] |
πάντων·
ἀπέχει
γὰρ
τῇ
μὲν
|
τῆς |
Πελοποννήσου
μικρόν,
τῇ
δὲ
τῆς |
[2, 1262] |
τὴν
συγγένειαν.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
περὶ
τὰ
τέκνα
καὶ
τὰς |
[2, 1271] |
ἠσκηκέναι
μηδεμίαν
ἄσκησιν
ἑτέραν
κυριωτέραν
|
τῆς |
πολεμικῆς.
Τούτου
δὲ
ἁμάρτημα
οὐκ |
[2, 1267] |
καὶ
μὴ
πλήρωμά
τι
παρέξονται
|
τῆς |
πόλεως.
Ἀλλ'
εἴπερ
δεῖ
δημοσίους |
[2, 1270] |
ἐφόρων
οὐχ
ὁμολογουμένη
τῷ
βουλήματι
|
τῆς |
πόλεως·
αὐτὴ
μὲν
γὰρ
ἀνειμένη |
[2, 1269] |
περὶ
τὰς
γυναῖκας,
τὸ
ἥμισυ
|
τῆς |
πόλεως
εἶναι
δεῖ
νομίζειν
ἀνομοθέτητον. |
[2, 1270] |
σῴζεσθαι
πάντα
βούλεσθαι
τὰ
μέρη
|
τῆς |
πόλεως
εἶναι
καὶ
διαμένειν
κατὰ |
[2, 1271] |
Οὔτε
γὰρ
ἐν
τῷ
κοινῷ
|
τῆς |
πόλεως
ἔστιν
οὐδὲν
πολέμους
μεγάλους |
[2, 1268] |
τροφὴν
εὐλόγως
ἂν
ἦσάν
τι
|
τῆς |
πόλεως
μέρος,
νῦν
δ'
ἰδίαν |
[2, 1265] |
τὸν
ἴδιον
μήτε
τὸν
κοινὸν
|
τῆς |
πόλεως,
ὅμως
οὐδὲν
ἧττον
δεῖ |
[2, 1268] |
τέταρτον
αὖ
μόριον
ἔσται
τοῦτο
|
τῆς |
πόλεως,
οὐδενὸς
μετέχον,
ἀλλὰ
ἀλλότριον |
[2, 1264] |
τούτων
τὸ
βουλευόμενον
καὶ
κύριον
|
τῆς |
πόλεως)
περὶ
δὲ
τῶν
γεωργῶν |
[2, 1264] |
Καίτοι
σχεδὸν
τό
γε
πλῆθος
|
τῆς |
πόλεως
τὸ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν |
[2, 1268] |
δ'
ἐποίει
τὰ
τρία
μέρη
|
τῆς |
πόλεως·
τοὺς
δ'
αἱρεθέντας
ἐπιμελεῖσθαι |
[2, 1261] |
μᾶλλον
γὰρ
μίαν
τὴν
οἰκίαν
|
τῆς |
πόλεως
φαίημεν
ἄν,
καὶ
τὸν |
[2, 1267] |
τὸν
Αὐτοφραδάτην
σύννουν
γενόμενον
παύσασθαι
|
τῆς |
πολιορκίας.
Ἔστι
μὲν
οὖν
τι |
[2, 1268] |
πόλεως,
οὐδενὸς
μετέχον,
ἀλλὰ
ἀλλότριον
|
τῆς |
πολιτείας·
ἀλλὰ
μὴν
εἴ
τις |
[2, 1273] |
τὸ
ἄρχεσθαι.
Ὀλιγαρχικῆς
δ'
οὔσης
|
τῆς |
πολιτείας
ἄριστα
ἐκφεύγουσι
τῷ
πλουτεῖν |
[2, 1270] |
οὐ
μόνον
ἀπρέπειάν
τινα
ποιεῖν
|
τῆς |
πολιτείας
αὐτῆς
καθ'
αὑτήν,
ἀλλὰ |
[2, 1269] |
ἄνεσις
καὶ
πρὸς
τὴν
προαίρεσιν
|
τῆς |
πολιτείας
βλαβερὰ
καὶ
πρὸς
εὐδαιμονίαν |
[2, 1265] |
τυγχάνουσιν
ὄντες,
ὀλίγα
δὲ
περὶ
|
τῆς |
πολιτείας
εἴρηκεν,
καὶ
ταύτην
βουλόμενος |
[2, 1272] |
ὅτι
ἐκεῖθεν
ἐλήλυθεν.
Ἔτι
δὲ
|
τῆς |
πολιτείας
ἡ
τάξις.
Οἱ
μὲν |
[2, 1272] |
δὲ
μή,
μετέχειν
νόμος
κωλύει
|
τῆς |
πολιτείας,
καθάπερ
εἴρηται
καὶ
πρότερον, |
[2, 1268] |
τί
δεῖ
τοὺς
ἄλλους
μετέχειν
|
τῆς |
πολιτείας
καὶ
κυρίους
εἶναι
τῆς |
[2, 1272] |
ἑκουσίον
διαμένειν
ἐν
τῇ
τάξει
|
τῆς |
πολιτείας,
καὶ
μήτε
στάσιν,
ὅ |
[2, 1271] |
τοῖς
λίαν
πένησιν,
ὅρος
δὲ
|
τῆς |
πολιτείας
οὗτός
ἐστιν
αὐτοῖς
ὁ |
[2, 1268] |
οἱ
τὰ
ὅπλα
ἔχοντες
κοινωνοῦσι
|
τῆς |
πολιτείας
πάντες,
οἱ
μὲν
γεωργοὶ |
[2, 1272] |
οὖν
ταύτης
εἰρήσθω
τοσαῦθ'
ἡμῖν
|
τῆς |
πολιτείας.
Πολιτεύεσθαι
δὲ
δοκοῦσι
καὶ |
[2, 1268] |
ὡς
εἰπεῖνν·
μὴ
μετέχοντας
δὲ
|
τῆς |
πολιτείας
πῶς
οἷόν
τε
φιλικῶς |
[2, 1273] |
τὴν
ὑπόθεσιν
τῆς
ἀριστοκρατίας
καὶ
|
τῆς |
πολιτείας
τὰ
μὲν
εἰς
δῆμον |
[2, 1264] |
δεῖ,
καὶ
περὶ
κτήσεως,
καὶ
|
τῆς |
πολιτείας
τὴν
τάξιν
(διαιρεῖται
γὰρ |
[2, 1270] |
μὲν
τῶν
προτέρων
βασιλέων
μετεδίδοσαν
|
τῆς |
πολιτείας,
ὥστ'
οὐ
γίνεσθαι
τότε |
[2, 1260] |
προαιρούμεθα
θεωρῆσαι
περὶ
τῆς
κοινωνίας
|
τῆς |
πολιτικῆς,
τίς
κρατίστη
πασῶν
τοῖς |
[2, 1271] |
ὥστε
συμβαίνει
τοὐναντίον
τῷ
νομοθέτῃ
|
τῆς |
προαιρέσεως.
Βούλεται
μὲν
γὰρ
δημοκρατικὸν |
[2, 1269] |
ὑπόθεσιν
καὶ
τὸν
τρόπον
ὑπεναντίως
|
τῆς |
προκειμένης
αὐτοῖς
πολιτείας.
Ὅτι
μὲν |
[2, 1260] |
ποιητέον
ἥπερ
πέφυκεν
ἀρχὴ
ταύτης
|
τῆς |
σκέψεως.
Ἀνάγκη
γὰρ
ἤτοι
πάντας |
[2, 1262] |
μητέρας
καὶ
τοὺς
μὴ
πόρρω
|
τῆς |
συγγενείας
ὄντας,
ὥσπερ
πρὸς
τοὺς |
[2, 1273] |
νομοθέτης,
ἀλλὰ
ἀρχόντων
γε
ἐπιμελεῖσθαι
|
τῆς |
σχολῆς.
Φαῦλον
δ'
ἂν
δόξειεν |
[2, 1268] |
ἐν
ταῖς
ἄλλαις
πόλεσιν
ἀπὸ
|
τῆς |
τέχνης·
οἱ
δὲ
γεωργοὶ
πορίζοντες |
[2, 1266] |
ὕστερον
ῥηθησομένων,
ὅταν
ἐπιβάλλῃ
περὶ
|
τῆς |
τοιαύτης
πολιτείας
ἡ
σκέψις·
ἔχει |
[2, 1268] |
τῆς
πολιτείας
καὶ
κυρίους
εἶναι
|
τῆς |
τῶν
ἀρχόντων
καταστάσεως;
Ἔτι
οἱ |
[2, 1266] |
τὴν
ὀλιγαρχίαν.
Δῆλον
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
τῶν
ἀρχόντων
καταστάσεως·
τὸ
μὲν |
[2, 1265] |
τὴν
ἑτέραν
πολιτείαν.
Ἔξω
γὰρ
|
τῆς |
τῶν
γυναικῶν
κοινωνίας
καὶ
τῆς |
[2, 1269] |
Λακώνων
ἦσαν.
Ἐδήλωσαν
δ'
ἐπὶ
|
τῆς |
τῶν
Θηβαίων
ἐμβολῆς·
χρήσιμοι
μὲν |
[2, 1267] |
ἀδικίας
βοηθητικὸς
μόνον
ὁ
τρόπος
|
τῆς |
Φαλέου
πολιτείας.
Ἔτι
τὰ
πολλὰ |
[2, 1267] |
τὸν
τρόπον.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
Φαλέου
πολιτείας
σχεδὸν
ἐκ
τούτων |
[2, 1262] |
καὶ
δοκεῖ
κἀκεῖνος
εἶναί
φησι
|
τῆς |
φιλίας
ἔργον,
καθάπερ
ἐν
τοῖς |
[2, 1270] |
ἂν
θέλῃ
δίδωσιν.
Τοιγαροῦν
δυναμένης
|
τῆς |
χώρας
χιλίους
ἱππεῖς
τρέφειν
καὶ |