HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀληθῆ 1
Ἀλκυόνης 1
Ἀλλ 3
ἀλλ 27
ἀλλὰ 48
Ἀλλὰ 14
Ἀλλά 1

Fréquences [« »]
26 ταῖς
26 τις
26 τούτων
27 ἀλλ
27 τι
27 τῷ
28 εἰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre II

ἀλλ

Livre, Pages

[2, 1264]   ὁ παρὰ τοῦ θεοῦ χρυσός, ἀλλ' ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς. Φησὶ δὲ

[2, 1263]   τοῖς ἔργοις μὴ γινομένων ἴσων ἀλλ' ἀνίσων ἀναγκαῖον ἐγκλήματα γίνεσθαι πρὸς

[2, 1266]   περὶ τὰ συσσίτια τῶν γυναικῶν, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἀναγκαίων ἄρχονται μᾶλλον.

[2, 1270]   πληγὴν οὐχ ὑπήνεγκεν ἡ πόλις, ἀλλ' ἀπώλετο διὰ τὴν ὀλιγανθρωπίαν. Λέγουσι

[2, 1272]   τὸ μὴ κατὰ γράμματα ἄρχειν ἀλλ' αὐτογνώμονας ἐπισφαλές. Τὸ δ' ἡσυχάζειν

[2, 1265]   πλῆθος τῶν πολιτῶν μὴ κατασκευάζειν, ἀλλ' ἀφεῖναι τὴν τεκνοποιίαν ἀόριστον ὡς

[2, 1269]   θρασύτητος πρὸς οὐδὲν τῶν ἐγκυκλίων, ἀλλ' εἴπερ, πρὸς τὸν πόλεμον, βλαβερώταται

[2, 1270]   Σπαρτιάταις καὶ μυρίους· οὐ μὴν ἀλλ' εἴτ' ἐστὶν ἀληθῆ ταῦτα εἴτε

[2, 1272]   ἐξ ἁπάντων αἱροῦνται τοὺς κόσμους ἀλλ' ἐκ τινῶν γενῶν, καὶ τοὺς

[2, 1266]   Αἱροῦνται μὲν γὰρ πάντες ἐπάναγκες, ἀλλ' ἐκ τοῦ πρώτου τιμήματος, εἶτα

[2, 1268]   κρίνει, ἀλλὰ τὰς εἴκοσι μνᾶς· ἀλλ' ἐκεῖνος ἤδη ἐπιορκεῖ, ὁ καταδικάσας,

[2, 1266]   τιμημάτων εἰς τὰς ἀρχὰς βαδίζειν) ἀλλ' ἔστι τὴν ἰσότητα μὲν ὑπάρχειν

[2, 1263]   αὑτὸν αὐτὸς ἔχει φιλίαν ἕκαστος, ἀλλ' ἔστι τοῦτο φυσικόν. ~Τὸ δὲ

[2, 1268]   οὐκ ἔστιν ἀσφαλὲς τὸ νομοθετεῖν, ἀλλ' εὐόφθαλμον ἀκοῦσαι μόνον· ἔχει γὰρ

[2, 1261]   οὐχ οἷόν τε πάντας ἄρχειν, ἀλλ' ἢ κατ' ἐνιαυτὸν ἢ κατά

[2, 1272]   πάντες, κυρία δ' οὐδενός ἐστιν ἀλλ' ἢ συνεπιψηφίσαι τὰ δόξαντα τοῖς

[2, 1270]   ὅτι καὶ ταύτης τῆς ἁμαρτίας· ἀλλ' ἡμεῖς οὐ τοῦτο σκοποῦμεν, τίνι

[2, 1261]   κώμας ὦσι κεχωρισμένοι τὸ πλῆθος, ἀλλ' οἷον Ἀρκάδες) Διόπερ τὸ ἴσον

[2, 1266]   οὐδ' ἔχουσα φαίνεται μοναρχικὸν οὐδέν, ἀλλ' ὀλιγαρχικὰ καὶ δημοκρατικά· μᾶλλον δ'

[2, 1267]   τὰ μέγιστα διὰ τὰς ὑπερβολάς, ἀλλ' οὐ διὰ τὰ ἀναγκαῖα αοἷον

[2, 1261]   αὐτὸ λέγειν ὡδὶ μὲν καλὸν ἀλλ' οὐ δυνατόν, ὡδὶ δ' οὐδὲν

[2, 1263]   τὴν οἰκίαν καὶ τὴν πόλιν, ἀλλ' οὐ πάντως. Ἔστι μὲν γὰρ

[2, 1272]   ἔχει τι πολιτείας ἡ τάξις, ἀλλ' οὐ πολιτεία ἐστὶν ἀλλὰ δυναστεία

[2, 1274]   δὲ καὶ Πιττακὸς νόμων δημιουργὸς ἀλλ' οὐ πολιτείας· νόμος δ' ἴδιος

[2, 1262]   τρόπον τοῦτον υἱόν. Οὐ μὴν ἀλλ' οὐδὲ διαφυγεῖν δυνατὸν τὸ μή

[2, 1264]   Λακεδαιμόνιοι ποιεῖν ἐπιχειροῦσιν. Οὐ μὴν ἀλλ' οὐδὲ ὁ τρόπος τῆς ὅλης

[2, 1267]   κρείττοσι διὰ τὴν ὑπερβολὴν πολεμεῖν, ἀλλ' οὕτως ὡς ἂν καὶ μὴ

Livre, Pages
[2, 1264]	ὁ παρὰ τοῦ θεοῦ χρυσός,	ἀλλ'	ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς. Φησὶ δὲ
[2, 1263]	τοῖς ἔργοις μὴ γινομένων ἴσων	ἀλλ'	ἀνίσων ἀναγκαῖον ἐγκλήματα γίνεσθαι πρὸς
[2, 1266]	περὶ τὰ συσσίτια τῶν γυναικῶν,	ἀλλ'	ἀπὸ τῶν ἀναγκαίων ἄρχονται μᾶλλον.
[2, 1270]	πληγὴν οὐχ ὑπήνεγκεν ἡ πόλις,	ἀλλ'	ἀπώλετο διὰ τὴν ὀλιγανθρωπίαν. Λέγουσι
[2, 1272]	τὸ μὴ κατὰ γράμματα ἄρχειν	ἀλλ'	αὐτογνώμονας ἐπισφαλές. Τὸ δ' ἡσυχάζειν
[2, 1265]	πλῆθος τῶν πολιτῶν μὴ κατασκευάζειν,	ἀλλ'	ἀφεῖναι τὴν τεκνοποιίαν ἀόριστον ὡς
[2, 1269]	θρασύτητος πρὸς οὐδὲν τῶν ἐγκυκλίων,	ἀλλ'	εἴπερ, πρὸς τὸν πόλεμον, βλαβερώταται
[2, 1270]	Σπαρτιάταις καὶ μυρίους· οὐ μὴν	ἀλλ'	εἴτ' ἐστὶν ἀληθῆ ταῦτα εἴτε
[2, 1272]	ἐξ ἁπάντων αἱροῦνται τοὺς κόσμους	ἀλλ'	ἐκ τινῶν γενῶν, καὶ τοὺς
[2, 1266]	Αἱροῦνται μὲν γὰρ πάντες ἐπάναγκες,	ἀλλ'	ἐκ τοῦ πρώτου τιμήματος, εἶτα
[2, 1268]	κρίνει, ἀλλὰ τὰς εἴκοσι μνᾶς·	ἀλλ'	ἐκεῖνος ἤδη ἐπιορκεῖ, ὁ καταδικάσας,
[2, 1266]	τιμημάτων εἰς τὰς ἀρχὰς βαδίζειν)	ἀλλ'	ἔστι τὴν ἰσότητα μὲν ὑπάρχειν
[2, 1263]	αὑτὸν αὐτὸς ἔχει φιλίαν ἕκαστος,	ἀλλ'	ἔστι τοῦτο φυσικόν. ~Τὸ δὲ
[2, 1268]	οὐκ ἔστιν ἀσφαλὲς τὸ νομοθετεῖν,	ἀλλ'	εὐόφθαλμον ἀκοῦσαι μόνον· ἔχει γὰρ
[2, 1261]	οὐχ οἷόν τε πάντας ἄρχειν,	ἀλλ'	ἢ κατ' ἐνιαυτὸν ἢ κατά
[2, 1272]	πάντες, κυρία δ' οὐδενός ἐστιν	ἀλλ'	ἢ συνεπιψηφίσαι τὰ δόξαντα τοῖς
[2, 1270]	ὅτι καὶ ταύτης τῆς ἁμαρτίας·	ἀλλ'	ἡμεῖς οὐ τοῦτο σκοποῦμεν, τίνι
[2, 1261]	κώμας ὦσι κεχωρισμένοι τὸ πλῆθος,	ἀλλ'	οἷον Ἀρκάδες) Διόπερ τὸ ἴσον
[2, 1266]	οὐδ' ἔχουσα φαίνεται μοναρχικὸν οὐδέν,	ἀλλ'	ὀλιγαρχικὰ καὶ δημοκρατικά· μᾶλλον δ'
[2, 1267]	τὰ μέγιστα διὰ τὰς ὑπερβολάς,	ἀλλ'	οὐ διὰ τὰ ἀναγκαῖα αοἷον
[2, 1261]	αὐτὸ λέγειν ὡδὶ μὲν καλὸν	ἀλλ'	οὐ δυνατόν, ὡδὶ δ' οὐδὲν
[2, 1263]	τὴν οἰκίαν καὶ τὴν πόλιν,	ἀλλ'	οὐ πάντως. Ἔστι μὲν γὰρ
[2, 1272]	ἔχει τι πολιτείας ἡ τάξις,	ἀλλ'	οὐ πολιτεία ἐστὶν ἀλλὰ δυναστεία
[2, 1274]	δὲ καὶ Πιττακὸς νόμων δημιουργὸς	ἀλλ'	οὐ πολιτείας· νόμος δ' ἴδιος
[2, 1262]	τρόπον τοῦτον υἱόν. Οὐ μὴν	ἀλλ'	οὐδὲ διαφυγεῖν δυνατὸν τὸ μή
[2, 1264]	Λακεδαιμόνιοι ποιεῖν ἐπιχειροῦσιν. Οὐ μὴν	ἀλλ'	οὐδὲ ὁ τρόπος τῆς ὅλης
[2, 1267]	κρείττοσι διὰ τὴν ὑπερβολὴν πολεμεῖν,	ἀλλ'	οὕτως ὡς ἂν καὶ μὴ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/03/2006