Livre, Pages |
[2, 1261] |
δ'
ἄρχονται
κατὰ
μέρος
ὥσπερ
|
ἂν |
ἄλλοι
γενόμενοι.
Τὸν
αὐτὸν
δὴ |
[2, 1267] |
διὸ
καὶ
αἱ
τιμαὶ
μεγάλαι,
|
ἂν |
ἀποκτείνῃ
τις
οὐ
κλέπτην
ἀλλὰ |
[2, 1271] |
αἵρεσιν
τῶν
γερόντων·
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
ἄρχειν
αἰτήσαιτο
μὴ
φιλότιμος
ὤν. |
[2, 1273] |
διὰ
τὸν
νομοθέτην.
Νῦν
δέ,
|
ἂν |
ἀτυχία
γένηταί
τις
καὶ
τὸ |
[2, 1268] |
ὥσπερ
εἴπομεν,
ἀπορίαν,
καὶ
δόξειεν
|
ἂν |
βέλτιον
εἶναι
τὸ
κινεῖν.
Ἐπὶ |
[2, 1270] |
δοῦναί
τε
τὴν
ἐπίκληρον
ὅτῳ
|
ἂν |
βούληται,
κἂν
ἀποθάνῃ
μὴ
διαθέμενος, |
[2, 1266] |
ὃς
κωλύει
κτᾶσθαι
γῆν
ὁπόσην
|
ἂν |
βούληταί
τις,
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[2, 1268] |
ἀναγκαῖον
ὁμοίως
ἔχειν.
Σημεῖον
δ'
|
ἂν |
γεγονέναι
φαίη
τις
ἐπ'
αὐτῶν |
[2, 1264] |
οὐ
χρῶνται
γινώσκοντες.
Μάλιστα
δ'
|
ἂν |
γένοιτο
φανερὸν
εἴ
τις
τοῖς |
[2, 1273] |
μὲν
οὖν
πλεῖστα
τῶν
ἐπιτιμηθέντων
|
ἂν |
διὰ
τὰς
παρεκβάσεις
κοινὰ
τυγχάνει |
[2, 1263] |
τάξει
νόμων
ὀρθῶν,
οὐ
μικρὸν
|
ἂν |
διενέγκαι.
Ἕξει
γὰρ
τὸ
ἐξ |
[2, 1273] |
ἐπιμελεῖσθαι
τῆς
σχολῆς.
Φαῦλον
δ'
|
ἂν |
δόξειεν
εἶναι
καὶ
τὸ
πλείους |
[2, 1269] |
Ἄλλον
δὲ
τρόπον
ἐπισκοποῦσιν
εὐλαβείας
|
ἂν |
δόξειεν
εἶναι
πολλῆς.
Ὅταν
γὰρ |
[2, 1261] |
τοῦτον
ὥστε
πάντας
ἄρχειν,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
μετέβαλλον
οἱ
σκυτεῖς
καὶ |
[2, 1261] |
χάριν
ἡ
συμμαχία
πέφυκενν,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
σταθμὸς
πλεῖον
ἑλκύσειε.
Ἐξ |
[2, 1265] |
δεῖν
ὥστε
ζῆν
σωφρόνως,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τις
εἶπεν
ὥστε
ζῆν |
[2, 1265] |
πενταπλασίας,
διὰ
τί
τοῦτ'
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
ἐπὶ
τῆς
γῆς
μέχρι |
[2, 1274] |
κύριος
ὢν
ὁ
δῆμος
δοῦλος
|
ἂν |
εἴη
καὶ
πολέμιος)
τὰς
δ' |
[2, 1261] |
μὲν
οὖν
ὡς
ἕκαστος,
τάχ'
|
ἂν |
εἴη
μᾶλλον
ὃ
βούλεται
ποιεῖν |
[2, 1273] |
κατ'
ἀρετὴν
ἀριστοκρατικόν,
αὕτη
τις
|
ἂν |
εἴη
τάξις
τρίτη,
καθ'
ἥνπερ |
[2, 1268] |
εἰ
μὲν
αὐτοὶ
γεωργήσουσιν,
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
τὸ
μάχιμον
ἕτερον
καὶ |
[2, 1263] |
οὖν
ὄντων
τῶν
γεωργούντων
ἄλλος
|
ἂν |
εἴη
τρόπος
καὶ
ῥᾴων,
αὐτῶν |
[2, 1263] |
ἡ
τοιαύτη
νομοθεσία
καὶ
φιλάνθρωπος
|
ἂν |
εἶναι
δόξειεν·
ὁ
γὰρ
ἀκροώμενος |
[2, 1270] |
πεπαιδευμένων
ἱκανῶς
πρὸς
ἀνδραγαθίαν
τάχ'
|
ἂν |
εἴπειέ
τις
συμφέρειν
τῇ
πόλει, |
[2, 1266] |
ὑπὸ
τῶν
νόμων.
Ἀλλ'
ἴσως
|
ἂν |
εἴπειεν
ὁ
Φαλέας
ὅτι
ταῦτα |
[2, 1273] |
τούτων
ὁ
δῆμος.
Ἃ
δ'
|
ἂν |
εἰσφέρωσιν
οὗτοι,
οὐ
διακοῦσαι
μόνον |
[2, 1264] |
πολλοῖς
ἔτεσιν,
ἐν
οἷς
οὐκ
|
ἂν |
ἔλαθεν,
εἰ
ταῦτα
καλῶς
εἶχεν· |
[2, 1267] |
βούλοιντο
δι'
αὑτῶν
χαίρειν,
οὐκ
|
ἂν |
ἐπιζητοῖεν
εἰ
μὴ
παρὰ
φιλοσοφίας |
[2, 1267] |
διὰ
ταύτην
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἂν |
ἐπιθυμοῖεν
ἵνα
χαίρωσι
ταῖς
ἄνευ |
[2, 1272] |
ἡλικίαν.
Μεγάλων
γὰρ
κύριοι
καθεστῶτες,
|
ἂν |
εὐτελεῖς
ὦσι
μεγάλα
βλάπτουσι,
~καὶ |
[2, 1265] |
μὲν
τούτων
πῶς
οἰόμεθα
βέλτιον
|
ἂν |
ἔχειν,
λεκτέον
ὕστερον.
Ἐλλέλειπται
δ' |
[2, 1268] |
τὸ
κινεῖν
τοὺς
πατρίους
νόμους,
|
ἂν |
ᾖ
τις
ἄλλος
βελτίων.
Διόπερ |
[2, 1271] |
νῦν
δ'
εἰσίν.
Δόξειε
δ'
|
ἂν |
ἡ
τῶν
ἐφόρων
ἀρχὴ
πάσας |
[2, 1262] |
ἀγαθῶν
ταῖς
πόλεσιν
(οὕτως
γὰρ
|
ἂν |
ἥκιστα
στασιάζοιεν)
καὶ
τὸ
μίαν |
[2, 1268] |
ὅπλα
κεκτημένοις
τὴν
τροφὴν
εὐλόγως
|
ἂν |
ἦσάν
τι
τῆς
πόλεως
μέρος, |
[2, 1267] |
μὴ
δύνασθαι·
τοῦτο
δ'
ἐστίν,
|
ἂν |
ἥττους
τε
ὦσι
καὶ
μὴ |
[2, 1270] |
ἂν
καταλίπῃ
κληρονόμον,
οὗτος
ᾧ
|
ἂν |
θέλῃ
δίδωσιν.
Τοιγαροῦν
δυναμένης
τῆς |
[2, 1267] |
ὑπερβολὴν
πολεμεῖν,
ἀλλ'
οὕτως
ὡς
|
ἂν |
καὶ
μὴ
ἐχόντων
τοσαύτην
οὐσίαν. |
[2, 1270] |
κἂν
ἀποθάνῃ
μὴ
διαθέμενος,
ὃν
|
ἂν |
καταλίπῃ
κληρονόμον,
οὗτος
ᾧ
ἂν |
[2, 1272] |
δυνατῶν,
ἣν
καθιστᾶσι
πολλάκις
οἳ
|
ἂν |
μὴ
δίκας
βούλωνται
δοῦναι
τῶν |
[2, 1267] |
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν.
Καὶ
γὰρ
|
ἂν |
οἱ
χαρίεντες
ἀγανακτοῖεν
ὡς
οὐκ |
[2, 1266] |
ἐργωδέστερον
μέν,
ὅμως
δὲ
τάχιστ'
|
ἂν |
ὁμαλισθῆναι
τῷ
τὰς
προῖκας
τοὺς |
[2, 1273] |
βασιλεῖς
κύριοι
μετὰ
τῶν
γερόντων,
|
ἂν |
ὁμογνωμονῶσι
πάντες,
εἰ
δὲ
μή, |
[2, 1263] |
τὰ
περὶ
τὰς
κτήσεις
πλείους
|
ἂν |
παρέχοι
δυσκολίας.
Καὶ
γὰρ
ἐν |
[2, 1269] |
περὶ
τὰ
φονικὰ
νόμος
ἔστιν,
|
ἂν |
πλῆθός
τι
παράσχηται
μαρτύρων
ὁ |
[2, 1265] |
πλῆθος
ἀποβλέποντα
πρὸς
τὰς
τύχας,
|
ἂν |
συμβαίνῃ
τελευτᾶν
τινας
τῶν
γεννηθέντων, |
[2, 1268] |
ἔχει
γὰρ
συκοφαντίας
καὶ
κινήσεις,
|
ἂν |
τύχῃ,
πολιτείας.
Ἐμπίπτει
δ'
εἰς |
[2, 1273] |
ὅλην
φιλοχρήματον.
Ὅ
τι
δ'
|
ἂν |
ὑπολάβῃ
τίμιον
εἶναι
τὸ
κύριον, |
[2, 1265] |
Μᾶλλον
δὲ
δεῖν
ὑπολάβοι
τις
|
ἂν |
ὡρίσθαι
τῆς
οὐσίας
τὴν
τεκνοποιίαν, |