Livre, Pages
[2, 1273]	ἀλλὰ μηδ' ἰδιωτεύοντες. Εἰ δὲ	δεῖ	βλέπειν καὶ πρὸς εὐπορίαν χάριν
[2, 1271]	τῆς ἀρχῆς οὐκ ὀρθῶς ἔχει·	δεῖ	γὰρ καὶ βουλόμενον καὶ μὴ
[2, 1270]	συμπέπτωκεν, συμφερόντως ἔχει τοῖς πράγμασιν·	δεῖ	γὰρ τὴν πολιτείαν τὴν μέλλουσαν
[2, 1268]	τι τῇ πόλει συμφέρον ὡς	δεῖ	γίνεσθαί τινα τιμήν, οὐκ ἔστιν
[2, 1264]	περὶ τῆς παιδείας, ποίαν τινὰ	δεῖ	γίνεσθαι τῶν φυλάκων. ~Τῶν δὲ
[2, 1273]	Ἀλλὰ τουτί ἐστι τύχης ἔργον,	δεῖ	δὲ ἀστασιάστους εἶναι διὰ τὸν
[2, 1267]	τὰ πρὸς αὑτοὺς πολιτεύσονται καλῶς,	δεῖ	δὲ καὶ πρὸς τοὺς γειτνιῶντας
[2, 1262]	τῶν τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν,	δεῖ	δὲ τοιούτους εἶναι τοὺς ἀρχομένους
[2, 1267]	Ἐκεῖνος μὲν οὖν οὐδὲν διώρικεν,	δεῖ	δὲ τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὅ
[2, 1267]	παρέξονται τῆς πόλεως. Ἀλλ' εἴπερ	δεῖ	δημοσίους εἶναι τοὺς τὰ κοινὰ
[2, 1261]	εἴρηται νῦν, ἀδύνατον, πῶς δὲ	δεῖ	διελεῖν, οὐδὲν διώρισται. Λέγω δὲ
[2, 1261]	πλεῖον ἑλκύσειε. Ἐξ ὧν δὲ	δεῖ	ἓν γενέσθαι εἴδει διαφέρειν (διοίσει
[2, 1267]	εἶναι τοὺς τὰ κοινὰ ἐργαζομένους,	δεῖ	ῖκαθάπερ ἐν Ἐπιδάμνῳ τε καὶ
[2, 1268]	ἔχειν πρὸς τὴν πολιτείαν; Ἀλλὰ	δεῖ	καὶ κρείττους εἶναι τοὺς τὰ
[2, 1264]	καὶ τέκνων κοινωνίας, πῶς ἔχειν	δεῖ,	καὶ περὶ κτήσεως, καὶ τῆς
[2, 1260]	ζῆν ὅτι μάλιστα κατ' εὐχήν,	δεῖ	καὶ τὰς ἄλλας ἐπισκέψασθαι πολιτείας,
[2, 1262]	περὶ τῆς κτήσεως, τίνα τρόπον	δεῖ	κατασκευάζεσθαι τοῖς μέλλουσι πολιτεύεσθαι τὴν
[2, 1264]	τινος ἀρχῆς, καὶ πότερον ὅπλα	δεῖ	κεκτῆσθαι καὶ τούτους καὶ συμπολεμεῖν
[2, 1266]	τήν τε παιδείαν ἥτις ἔσται	δεῖ	λέγειν, καὶ τὸ μίαν εἶναι
[2, 1274]	πρὸς τὴν συγγνώμην ἀπέβλεψεν, ὅτι	δεῖ	μεθύουσιν ἔχειν μᾶλλον, ἀλλὰ πρὸς
[2, 1265]	καὶ τὸ νῦν εἰρημένον πλῆθος	δεῖ	μὴ λανθάνειν ὅτι χώρας δεήσει
[2, 1265]	πλῆθος δὲ τῆς κτήσεως ὁρᾶν	δεῖ,	μή ποτε βέλτιον ἑτέρως διορίσαι
[2, 1269]	τὸ ἥμισυ τῆς πόλεως εἶναι	δεῖ	νομίζειν ἀνομοθέτητον. Ὅπερ ἐκεῖ συμβέβηκεν·
[2, 1269]	πόλιν ἐγγὺς τοῦ δίχα διῃρῆσθαι	δεῖ	νομίζειν εἴς τε τὸ τῶν
[2, 1263]	τὸν ῥυθμὸν βάσιν μίαν. Ἀλλὰ	δεῖ	πλῆθος ὄν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[2, 1267]	ἔξωθεν κινδύνους· διόπερ οὔτε τοσοῦτον	δεῖ	πλῆθος ὑπάρχειν ὅσου οἱ πλησίον
[2, 1269]	τῆς ἐπιμελείας ἐργῶδες εἶναι, τίνα	δεῖ	πρὸς αὐτοὺς ὁμιλῆσαι τρόπον· ἀνιέμενοί
[2, 1265]	τὴν τῶν οἰκοπέδων δὲ διαίρεσιν	δεῖ	σκοπεῖν, μή ποτ' οὐ συμφέρει
[2, 1270]	ἡμεῖς οὐ τοῦτο σκοποῦμεν, τίνι	δεῖ	συγγνώμην ἔχειν ἢ μὴ ἔχειν,
[2, 1266]	οὐκ ἐκ δημοκρατίας καὶ μοναρχίας	δεῖ	συνιστάναι τὴν τοιαύτην πολιτείαν, ἐκ
[2, 1264]	θηρίων ποιεῖσθαι τὴν παραβολήν, ὅτι	δεῖ	τὰ αὐτὰ ἐπιτηδεύειν τὰς γυναῖκας
[2, 1266]	πᾶσιν, οὐδὲν ὄφελος· μᾶλλον γὰρ	δεῖ	τὰς ἐπιθυμίας ὁμαλίζειν ἢ τὰς
[2, 1264]	καὶ τοῖς γεωργοῖς κοινὰς εἶναι	δεῖ	τὰς κτήσεις ἢ καὶ καθ'
[2, 1269]	αὐτοῖς πολιτείας. Ὅτι μὲν οὖν	δεῖ	τῇ μελλούσῃ καλῶς πολιτεύεσθαι τὴν
[2, 1265]	Ἔνιοι μὲν οὖν λέγουσιν ὡς	δεῖ	τὴν ἀρίστην πολιτείαν ἐξ ἁπασῶν
[2, 1265]	γειτνιῶντας τόπους, πρῶτον μὲν εἰ	δεῖ	τὴν πόλιν ζῆν βίον πολιτικόν
[2, 1265]	μέντοι ἀδύνατον. Λέγεται δ' ὡς	δεῖ	τὸν νομοθέτην πρὸς δύο βλέποντα
[2, 1268]	εἰ δὲ τοῦτ' ἔσται, τί	δεῖ	τοὺς ἄλλους μετέχειν τῆς πολιτείας
[2, 1273]	ὢν οὐ βουλήσεται δαπανήσας. Διὸ	δεῖ	τοὺς δυναμένους ἄριστ' ἀρχεῖν, τούτους
[2, 1271]	παρὰ δὲ τοῖς Λάκωσιν ἕκαστον	δεῖ	φέρειν, καὶ σφόδρα πενήτων ἐνίων
[2, 1263]	ἑαυτόν, ἀλλὰ τὸ μᾶλλον ἢ	δεῖ	φιλεῖν, καθάπερ καὶ τὸ φιλοχρήματον,
[2, 1265]	τῆς πόλεως, ὅμως οὐδὲν ἧττον	δεῖ	φοβεροὺς εἶναι τοῖς πολεμίοις, μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/03/2006