Chapitre
[3]	ζῴων εἴρηται (πρότερον· καὶ ὅτι	τὸ	αἷμα τοῖς ἐναίμοις ἐστὶ τελευταία
[3]	τὰ ζῷα διὰ τὸν ἐγκέφαλον)	τὸ	αἴτιον τούτων ἐν ἑτέροις εἴρηται
[2]	στῆθος͵ ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις	τὸ	ἀνάλογον͵ διήρθρωται δὲ μᾶλλον ἑτέροις
[3]	καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις ἀναγκαῖον	τὸ	ἀνάλογον τῇ καρδίᾳ γίνεσθαι πρῶτον.
[1]	ἡμῖν ἡ αἴσθησις͵ ὄπισθεν δὲ	τὸ	ἀντικείμενον) ἔτι δὲ διῃρημένου τοῦ
[1]	καὶ κάτω (πάντα γὰρ ἔχει	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω͵ ὥστε
[1]	τοῦτο τῶν ζῴων͵ τὸ ἔχειν	τὸ	ἄνω μόριον πρὸς τὸ τοῦ
[1]	οὖν ἀναγκαῖον ἓν εἶναι καὶ	τὸ	αὐτὸ τοῦτο τὸ μόριον͵ τῷ
[4]	ἂν ἀποτελοῖ τῶν μορίων ἑκάτερον	τὸ	αὑτοῦ ἔργον͵ τό τε κατεργαζόμενον
[5]	πυρί (τὸ μὲν γὰρ μαραίνεται͵	τὸ	δὲ διαμένει πλείω χρόνον) εἴρηται
[5]	μείζων φλὸξ πρὶν ἐπελθεῖν ἑτέραν͵	τὸ	δὲ πῦρ ἀεὶ διατελεῖ γινόμενον
[4]	κατεργαζόμενον τὴν ἐσχάτην τροφὴν καὶ	τὸ	δεκτικόν· πρὸς ἑκατέρῳ γὰρ αὐτῶν
[2]	οὐ πάσχει τῶν ζῴων διὰ	τὸ	εἶναι τὴν φύσιν αὐτῶν ὡς
[5]	ἀναθυμίασιν. Διόπερ οὐ μόνον μαραίνεται	τὸ	ἔλαττον παρὰ τὸ πλεῖον πῦρ͵
[5]	μὲν τῆς αἰτίας ταύτης͵ ὅτι	τὸ	ἐναντίον συμβαίνει τῷ ἐγκρυπτομένῳ καὶ
[1]	μάλιστα ὑπάρχει τοῦτο τῶν ζῴων͵	τὸ	ἔχειν τὸ ἄνω μόριον πρὸς
[3]	τόπον. Χωρὶς δὲ τούτων͵ εἰ	τὸ	ζῆν ἐν τούτῳ τῷ μορίῳ
[1]	ταὐτὸ τὸ ζῴῳ εἶναι καὶ	τὸ	ζῆν. Ἐπεὶ οὖν τῶν ἰδίων
[1]	τῶν ζῴων διὰ τοῦτο συμβαίνει	τὸ	ζῆν καὶ τὸ μὴ ζῆν.
[4]	μὲν ἄλλων μορίων ψυχομένων ὑπομένει	τὸ	ζῆν͵ τοῦ δ΄ ἐν ταύτῃ
[1]	δ΄ αἴσθησιν͵ τῷ δ΄ αἰσθάνεσθαι	τὸ	ζῷον πρὸς τὸ μὴ ζῷον
[4]	αὐλούς͵ ἡ χείρ. Εἴπερ οὖν	τὸ	ζῷον ὥρισται τῷ τὴν αἰσθητικὴν
[1]	καὶ ἕτερα· οὐ γὰρ ταὐτὸ	τὸ	ζῴῳ εἶναι καὶ τὸ ζῆν.
[6]	γῆς ὑγρὸν καταψύχειν͵ φθείρεται μαραινόμενον	τὸ	θερμόν͵ καὶ λέγεται σφακελίζειν καὶ
[5]	καταναλίσκει τὴν τροφὴν πολὺ συναθροιζόμενον	τὸ	θερμόν͵ καὶ φθάνει καταναλίσκον πρὶν
[5]	τοίνυν ὡς εἴπερ δεῖ σῴζεσθαι	τὸ	θερμόν (τοῦτο δ΄ ἀναγκαῖον͵ εἴπερ
[2]	πολλὰ διαιρούμενα δύναται ζῆν διὰ	τὸ	θρεπτικόν. Τὸ δὲ τοιοῦτον μόριον
[4]	πᾶσιν ἐκ τῶν δυνατῶν ποιοῦσαν	τὸ	κάλλιστον· ἐν τῷ μέσῳ δὲ
[1]	αἱ ῥίζαι τοῖς φυτοῖς καὶ	τὸ	καλούμενον στόμα τοῖς ζῴοις͵ δι΄
[1]	γὰρ ἔχει τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω͵ ὥστε καὶ τὰ φυτά)
[4]	ὥσπερ οἵ τ΄ αὐλοὶ καὶ	τὸ	κινοῦν τοὺς αὐλούς͵ ἡ χείρ.
[3]	χάριν ἐστί· δεῖ μὲν γὰρ	τὸ	κύριον πρὸς τὸ οὗ ἕνεκα
[4]	τὴν τροφὴν πάντα͵ μάλιστα δὲ	τὸ	κυριώτατον. Διὸ τῶν μὲν ἄλλων
[1]	καθ΄ ὃ προσαγορεύομεν αὐτὸ ζῷον·	τὸ	μὲν γὰρ ζῷον ᾗ ζῷον
[5]	τῷ ἐγκρυπτομένῳ καὶ καταπνιγομένῳ πυρί	(τὸ	μὲν γὰρ μαραίνεται͵ τὸ δὲ
[3]	τῶν φυομένων͵ ἡ δ΄ ἀρχὴ	τὸ	μέσον αὐτῶν ἐστιν) ἔν τε
[2]	ζῇ μεθ΄ οὗπερ ἂν ᾖ	τὸ	μέσον. Δῆλον δ΄ ἐπὶ τῶν
[3]	ὄντων πάντων͵ ᾗ συμπέφυκεν καὶ	τὸ	μέσον ἔστιν ἑκατέρου τῶν μορίων͵
[5]	συμβαίνει͵ πλείονος ἀθροιζομένου θερμοῦ διὰ	τὸ	μὴ ἀναπνεῖν μηδὲ καταψύχεσθαι· ταχὺ
[2]	ταῦτα δ΄ οὐ δύναται διὰ	τὸ	μὴ ἔχειν ὄργανα πρὸς σωτηρίαν͵
[1]	τοῦτο συμβαίνει τὸ ζῆν καὶ	τὸ	μὴ ζῆν. Ἐπεὶ δὲ περὶ
[1]	δ΄ αἰσθάνεσθαι τὸ ζῷον πρὸς	τὸ	μὴ ζῷον διορίζομεν. Ἀριθμῷ μὲν
[5]	τε τῷ πέριξ ἀέρι πρὸς	τὸ	μὴ σβεννύναι͵ τῷ πλήθει τῆς
[1]	ἀναγκαῖον ἀεὶ κάτω τοῦτ΄ ἔχειν	τὸ	μόριον. Ἀνάλογον γάρ εἰσιν αἱ
[1]	εἶναι καὶ τὸ αὐτὸ τοῦτο	τὸ	μόριον͵ τῷ δ΄ εἶναι πλείω
[3]	μὲν γὰρ τὸ κύριον πρὸς	τὸ	οὗ ἕνεκα διατελεῖν͵ ἀλλ΄ οὐκ
[2]	πρὸς ταύτην τὴν ὑπηρεσίαν͵ οἷς	τὸ	πᾶν οἴσουσι κύτος͵ σκέλη τε
[3]	ἐν τούτῳ γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι	τὸ	πάντων τῶν αἰσθητηρίων κοινὸν αἰσθητήριον.
[1]	αὐτὸ βλέποντες ἀλλ΄ οὐ πρὸς	τὸ	περιέχον ὅλον͵ κάτω δὲ καθ΄
[6]	λάβῃ τὴν πέψιν. Ἐὰν δὲ	τὸ	περιέχον ὑπερβάλλῃ ψυχρότητι διὰ τὴν
[1]	ὅλον͵ κάτω δὲ καθ΄ ὃ	τὸ	περίττωμα ἀφίησι τὸ πρῶτον. Ἔχει
[2]	τὴν τροφήν͵ ἑνὸς δ΄ ᾗ	τὸ	περίττωμα προΐεται͵ τρίτου δὲ τοῦ
[5]	μόνον μαραίνεται τὸ ἔλαττον παρὰ	τὸ	πλεῖον πῦρ͵ ἀλλὰ καὶ αὐτὴ
[1]	καθ΄ ὃ τὸ περίττωμα ἀφίησι	τὸ	πρῶτον. Ἔχει δ΄ ἐναντίως τοῖς
[6]	εἰσιοῦσα͵ καθάπερ καὶ τοῖς ἀνθρώποις	τὸ	πρῶτον προσενεγκαμένοις͵ αἱ δὲ νηστεῖαι
[5]	χρόνον. Ἡ δ΄ ἔγκρυψις σῴζει	τὸ	πῦρ· οὔτε γὰρ ἀποπνεῖν κωλύεται͵
[6]	συμβαίνῃ καύματα καὶ μὴ δύνηται	τὸ	σπώμενον ἐκ τῆς γῆς ὑγρὸν
[5]	Παράδειγμα δὲ τούτου λαβεῖν ἔστι	τὸ	συμβαῖνον ἐπὶ τῶν καταπνιγομένων ἀνθράκων·
[2]	τὰ διαιρούμενα αὐτῶν. Ἀλλὰ πρὸς	τὸ	σῴζεσθαι τὴν φύσιν͵ τὰ μὲν
[3]	φαμεν͵ ᾗ δ΄ αἰσθητικόν͵ ταύτῃ	τὸ	σῶμα ζῷον εἶναι λέγομεν. Διὰ
[4]	δὲ τὰ μόρια καὶ πᾶν	τὸ	σῶμα τῶν ζῴων ἔχει τινὰ
[5]	ὥσπερ ποταμός͵ ἀλλὰ λανθάνει διὰ	τὸ	τάχος. Δῆλον τοίνυν ὡς εἴπερ
[3]	ἡ δὲ καρδία κυριωτάτη͵ καὶ	τὸ	τέλος ἐπιτίθησιν. Ὥστ΄ ἀνάγκη καὶ
[4]	ἐν ταύτῃ φθείρεται πάμπαν͵ διὰ	τὸ	τὴν ἀρχὴν ἐντεῦθεν τῆς θερμότητος
[1]	ἔχειν τὸ ἄνω μόριον πρὸς	τὸ	τοῦ παντὸς ἄνω͵ τοῖς δ΄
[2]	τοῦτο τά τε φυτὰ καὶ	τὸ	τῶν ἐντόμων γένος. Ἀνάγκη δὲ
[4]	τὸ χρώμενον καὶ ᾧ χρῆται	τὸ	χρώμενον δεῖ διαφέρειν (ὥσπερ δὲ
[4]	μέσου χώρα ἄρχοντος (χώρα. Ἔτι	τὸ	χρώμενον καὶ ᾧ χρῆται τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2009