Chapitre
[2]	τῶν τριῶν μορίων καὶ κατὰ	τὴν	αἴσθησιν οὖσα φαίνεται καὶ κατὰ
[3]	πᾶσίν ἐστι͵ δῆλον ὅτι καὶ	τὴν	αἰσθητικὴν ἀρχὴν ἀναγκαῖον· ᾗ μὲν
[4]	οὖν τὸ ζῷον ὥρισται τῷ	τὴν	αἰσθητικὴν ἔχειν ψυχήν͵ τοῖς μὲν
[2]	δὲ πλείους͵ ὁμοίως δὲ καὶ	τὴν	αἰσθητικήν· φαίνεται γὰρ ἔχοντα αἴσθησιν
[5]	καὶ φθάνει καταναλίσκον πρὶν ἐπιστῆναι	τὴν	ἀναθυμίασιν. Διόπερ οὐ μόνον μαραίνεται
[3]	θρεπτικῆς ψυχῆς ἐν τῇ καρδίᾳ	τὴν	ἀρχὴν εἶναι τοῖς ἐναίμοις· τὰ
[4]	ταύτῃ φθείρεται πάμπαν͵ διὰ τὸ	τὴν	ἀρχὴν ἐντεῦθεν τῆς θερμότητος ἠρτῆσθαι
[4]	ζῆν τοὐναντίον. Ἀναγκαῖον δὴ ταύτης	τὴν	ἀρχὴν τῆς θερμότητος ἐν τῇ
[4]	ἐν τῇ καρδίᾳ ταύτην ἔχειν	τὴν	ἀρχήν͵ τοῖς δ΄ ἀναίμοις ἐν
[2]	πόδες καὶ τὰ τούτοις ἔχοντα	τὴν	αὐτὴν δύναμιν. Ἀλλ΄ ἥ γε
[5]	παρ΄ ἄλληλά τις ποιῇ πυκνὰ	τὴν	ἀφαίρεσιν καὶ τὴν ἐπίθεσιν͵ μένουσι
[3]	ὁρῶμεν͵ τήν τε γεῦσιν καὶ	τὴν	ἁφήν͵ ὥστε καὶ τὰς ἄλλας
[5]	τὴν μὲν ὑφ΄ αὑτοῦ μάρανσιν͵	τὴν	δ΄ ὑπὸ τῶν ἐναντίων σβέσιν͵
[5]	ἐναντίων σβέσιν͵ (τὴν μὲν γήρᾳ͵	τὴν	δὲ βίαιον͵ συμβαίνει δ΄ ἀμφοτέρας
[6]	δ΄ ἐν τῷ ἀέρι ποιεῖται	τὴν	δίαιταν͵ ἐκ τούτων καὶ διὰ
[4]	χρώμενον δεῖ διαφέρειν (ὥσπερ δὲ	τὴν	δύναμιν͵ οὕτως͵ ἂν ἐνδέχηται͵ καὶ
[5]	ποιῇ πυκνὰ τὴν ἀφαίρεσιν καὶ	τὴν	ἐπίθεσιν͵ μένουσι πεπυρωμένοι πολὺν χρόνον.
[4]	αὑτοῦ ἔργον͵ τό τε κατεργαζόμενον	τὴν	ἐσχάτην τροφὴν καὶ τὸ δεκτικόν·
[1]	καὶ τὰ φυτά) δῆλον ὅτι	τὴν	(θρεπτικὴν ἀρχὴν ἔχοι ἂν ἐν
[2]	ἐντόμων γένος. Ἀνάγκη δὲ καὶ	τὴν	θρεπτικὴν ψυχὴν ἐνεργείᾳ μὲν ἐν
[3]	τῶν αἰσθήσεων φανερῶς συντείνουσι πρὸς	τὴν	καρδίαν͵ αἱ δ΄ εἰσὶν ἐν
[6]	τούτων καὶ διὰ τούτων πορίζεται	τὴν	κατά ψυξιν͵ τὰ μὲν τῷ
[3]	τοῖς ἄλλοις αἰσθητηρίοις ἐνδέχεται ποιεῖσθαι	τὴν	κίνησιν͵ ταῦτα δ΄ οὐδὲν συντείνει
[5]	δ΄ ὑπὸ τῶν ἐναντίων σβέσιν͵	(τὴν	μὲν γήρᾳ͵ τὴν δὲ βίαιον͵
[5]	τῶν καυστῶν. Αἴτιον δ΄ ὅτι	τὴν	μὲν οὖσαν ἐν τῇ φλογὶ
[5]	τε καὶ σβέσιν. Καλοῦμεν δὲ	τὴν	μὲν ὑφ΄ αὑτοῦ μάρανσιν͵ τὴν
[1]	τῷ μὲν γὰρ ἀνθρώπῳ διὰ	τὴν	ὀρθότητα μάλιστα ὑπάρχει τοῦτο τῶν
[1]	οὐχ οἷόν τ΄ εἶναι σῶμα	τὴν	οὐσίαν αὐτῆς͵ ἀλλ΄ ὅμως ὅτι
[6]	καταψύχεται κινούμενος͵ ἕως ἂν λάβῃ	τὴν	πέψιν. Ἐὰν δὲ τὸ περιέχον
[5]	Τὸ μὲν γὰρ ἐναντίον παῦον	τὴν	πέψιν κωλύει τρέφεσθαι· ὁτὲ δὲ
[4]	τό τε ζῆν ὑπάρχειν καὶ	τὴν	τοῦ θερμοῦ τούτου σωτηρίαν͵ καὶ
[6]	περιέχοντος ἱκανὴ γίνεται βοήθεια πρὸς	τὴν	τοῦ φυσικοῦ θερμοῦ σωτηρίαν. Καὶ
[4]	καὶ τὸν καλούμενον θάνατον εἶναι	τὴν	τούτου φθοράν. ~Ἀλλὰ μὴν πυρός
[1]	καὶ λαμβάνουσιν ἐκ τῆς γῆς	τὴν	τροφὴν ἀναγκαῖον ἀεὶ κάτω τοῦτ΄
[2]	ζῴων͵ ἑνὸς μὲν ᾗ δέχεται	τὴν	τροφήν͵ ἑνὸς δ΄ ᾗ τὸ
[3]	δ΄ ἡ τῆς κοιλίας͵ περὶ	τὴν	τροφήν͵ ἡ δὲ καρδία κυριωτάτη͵
[4]	καὶ πέττει τῷ φυσικῷ θερμῷ	τὴν	τροφὴν πάντα͵ μάλιστα δὲ τὸ
[5]	ταχὺ γὰρ καὶ οὕτω καταναλίσκει	τὴν	τροφὴν πολὺ συναθροιζόμενον τὸ θερμόν͵
[2]	ληψομένου τὰ δὲ τοῦ δεξομένου	τὴν	τροφήν͵ τὰ δ΄ ἄλλων τε
[1]	στόμα τοῖς ζῴοις͵ δι΄ οὗ	τὴν	τροφὴν τὰ μὲν ἐκ τῆς
[3]	τῶν ἄλλων μορίων ἔργα περὶ	τὴν	τροφὴν τοῦ ταύτης ἔργου χάριν
[5]	οὐ δυναμένου λαμβάνειν τοῦ θερμοῦ	τὴν	τροφήν͵ φθορὰ γίνεται τοῦ πυρός.
[3]	τούτου ἕνεκα͵ οἷον ἰατρὸς πρὸς	τὴν	ὑγίειαν. Ἀλλὰ μὴν τό γε
[2]	καὶ μόρια τὰ πρὸς ταύτην	τὴν	ὑπηρεσίαν͵ οἷς τὸ πᾶν οἴσουσι
[2]	τῶν ζῴων διὰ τὸ εἶναι	τὴν	φύσιν αὐτῶν ὡς ἐνδέχεται μάλιστα
[4]	~κατὰ δὲ τὸν λόγον͵ ὅτι	τὴν	φύσιν ὁρῶμεν ἐν πᾶσιν ἐκ
[2]	αὐτῶν. Ἀλλὰ πρὸς τὸ σῴζεσθαι	τὴν	φύσιν͵ τὰ μὲν φυτὰ δύναται͵
[6]	τὸ περιέχον ὑπερβάλλῃ ψυχρότητι διὰ	τὴν	ὥραν͵ ἰσχυρῶν γινομένων πάγων͵ ἐξαυαίνεται

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2009