HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοίνυν 3
τοιοῦτον 1
τοιούτου 1
τοῖς 28
τὸν 8
τόπον 2
τοῦ 28

Fréquences [« »]
19 τε
25 τῆς
20 τῷ
28 τοῖς
28 τοῦ
30 τὰ
31 δ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. De la jeunesse et de la vieillesse, de la vie et de la mort (texte complet)

τοῖς

Chapitre

[3]   ἀναγκαῖον· ἐν τούτῳ μὲν γὰρ τοῖς ἄλλοις αἰσθητηρίοις ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τὴν

[2]   ζῴων καλεῖται στῆθος͵ ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις τὸ ἀνάλογον͵ διήρθρωται δὲ

[1]   λέγεται καὶ ζῆν͵ ἐν μὲν τοῖς ἀμφοτέρων τούτων τετυχηκόσι (λέγω δ΄

[3]   ἰδεῖν τεθεωρήκαμεν. Ὥστε καὶ ἐν τοῖς ἀναίμοις ἀναγκαῖον τὸ ἀνάλογον τῇ

[6]   ποιεῖ κατάψυξιν εἰσιοῦσα͵ καθάπερ καὶ τοῖς ἀνθρώποις τὸ πρῶτον προσενεγκαμένοις͵ αἱ

[1]   πρὸς τὸ τοῦ παντὸς ἄνω͵ τοῖς δ΄ ἄλλοις μεταξύ· τοῖς δὲ

[4]   τῇ καρδίᾳ τοῖς ἐναίμοις εἶναι͵ τοῖς δ΄ ἀναίμοις ἐν τῷ ἀνάλογον·

[4]   καρδίᾳ ταύτην ἔχειν τὴν ἀρχήν͵ τοῖς δ΄ ἀναίμοις ἐν τῷ ἀνάλογον

[1]   ἄνω͵ τοῖς δ΄ ἄλλοις μεταξύ· τοῖς δὲ φυτοῖς ἀκινήτοις οὖσι καὶ

[4]   τῆς θερμότητος ἐν τῇ καρδίᾳ τοῖς ἐναίμοις εἶναι͵ τοῖς δ΄ ἀναίμοις

[3]   (πρότερον· καὶ ὅτι τὸ αἷμα τοῖς ἐναίμοις ἐστὶ τελευταία τροφή͵ ἐξ

[3]   κύριον τῶν αἰσθήσεων ἐν ταύτῃ τοῖς ἐναίμοις πᾶσιν· ἐν τούτῳ γὰρ

[3]   τῇ καρδίᾳ τὴν ἀρχὴν εἶναι τοῖς ἐναίμοις· τὰ γὰρ τῶν ἄλλων

[3]   δὲ δῆλον ἐξ ὧν ἐν τοῖς ἐνδεχομένοις ἔτι γινομένοις ἰδεῖν τεθεωρήκαμεν.

[2]   θρεπτικὴν ψυχὴν ἐνεργείᾳ μὲν ἐν τοῖς ἔχουσιν εἶναι μίαν͵ δυνάμει δὲ

[1]   φυτοῖς καὶ τὸ καλούμενον στόμα τοῖς ζῴοις͵ δι΄ οὗ τὴν τροφὴν

[1]   ἐναντίως τοῖς φυτοῖς τοῦτο καὶ τοῖς ζῴοις· τῷ μὲν γὰρ ἀνθρώπῳ

[2]   μέσου τούτων͵ τοῦτο ἐν μὲν τοῖς μεγίστοις τῶν ζῴων καλεῖται στῆθος͵

[4]   τῷ τὴν αἰσθητικὴν ἔχειν ψυχήν͵ τοῖς μὲν ἐναίμοις ἀναγκαῖον ἐν τῇ

[6]   φυσικῆς ὑπάρχει θερμότητος͵ ὥσπερ εἴπομεν͵ τοῖς μὲν φυτοῖς ἡ διὰ τῆς

[1]   τινὶ τῶν ἐχόντων δύναμιν ἐν τοῖς μορίοις͵ τὰ μὲν οὖν ἄλλα

[4]   τῆς ψυχῆς ὥσπερ ἐμπεπυρευμένης ἐν τοῖς μορίοις τούτοις͵ τῶν μὲν ἀναίμων

[3]   ἐστὶν ἀρχή͵ τῶν φλεβῶν ἐν τοῖς περὶ τὰ Πέρη τῶν ζῴων

[5]   διαμένει πλείω χρόνον) εἴρηται ἐν τοῖς προβλήμασιν. ~Ἐπεὶ δὲ πᾶν ζῶν

[3]   ἕνεκα διατελεῖν͵ ἀλλ΄ οὐκ ἐν τοῖς τούτου ἕνεκα͵ οἷον ἰατρὸς πρὸς

[1]   Ἀνάλογον γάρ εἰσιν αἱ ῥίζαι τοῖς φυτοῖς καὶ τὸ καλούμενον στόμα

[1]   τὸ πρῶτον. Ἔχει δ΄ ἐναντίως τοῖς φυτοῖς τοῦτο καὶ τοῖς ζῴοις·

[2]   πλείω· τὸν αὐτὸν γὰρ συνέστηκε τοῖς φυτοῖς τρόπον· καὶ γὰρ τὰ

Chapitre
[3]	ἀναγκαῖον· ἐν τούτῳ μὲν γὰρ	τοῖς	ἄλλοις αἰσθητηρίοις ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τὴν
[2]	ζῴων καλεῖται στῆθος͵ ἐν δὲ	τοῖς	ἄλλοις τὸ ἀνάλογον͵ διήρθρωται δὲ
[1]	λέγεται καὶ ζῆν͵ ἐν μὲν	τοῖς	ἀμφοτέρων τούτων τετυχηκόσι (λέγω δ΄
[3]	ἰδεῖν τεθεωρήκαμεν. Ὥστε καὶ ἐν	τοῖς	ἀναίμοις ἀναγκαῖον τὸ ἀνάλογον τῇ
[6]	ποιεῖ κατάψυξιν εἰσιοῦσα͵ καθάπερ καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις τὸ πρῶτον προσενεγκαμένοις͵ αἱ
[1]	πρὸς τὸ τοῦ παντὸς ἄνω͵	τοῖς	δ΄ ἄλλοις μεταξύ· τοῖς δὲ
[4]	τῇ καρδίᾳ τοῖς ἐναίμοις εἶναι͵	τοῖς	δ΄ ἀναίμοις ἐν τῷ ἀνάλογον·
[4]	καρδίᾳ ταύτην ἔχειν τὴν ἀρχήν͵	τοῖς	δ΄ ἀναίμοις ἐν τῷ ἀνάλογον
[1]	ἄνω͵ τοῖς δ΄ ἄλλοις μεταξύ·	τοῖς	δὲ φυτοῖς ἀκινήτοις οὖσι καὶ
[4]	τῆς θερμότητος ἐν τῇ καρδίᾳ	τοῖς	ἐναίμοις εἶναι͵ τοῖς δ΄ ἀναίμοις
[3]	(πρότερον· καὶ ὅτι τὸ αἷμα	τοῖς	ἐναίμοις ἐστὶ τελευταία τροφή͵ ἐξ
[3]	κύριον τῶν αἰσθήσεων ἐν ταύτῃ	τοῖς	ἐναίμοις πᾶσιν· ἐν τούτῳ γὰρ
[3]	τῇ καρδίᾳ τὴν ἀρχὴν εἶναι	τοῖς	ἐναίμοις· τὰ γὰρ τῶν ἄλλων
[3]	δὲ δῆλον ἐξ ὧν ἐν	τοῖς	ἐνδεχομένοις ἔτι γινομένοις ἰδεῖν τεθεωρήκαμεν.
[2]	θρεπτικὴν ψυχὴν ἐνεργείᾳ μὲν ἐν	τοῖς	ἔχουσιν εἶναι μίαν͵ δυνάμει δὲ
[1]	φυτοῖς καὶ τὸ καλούμενον στόμα	τοῖς	ζῴοις͵ δι΄ οὗ τὴν τροφὴν
[1]	ἐναντίως τοῖς φυτοῖς τοῦτο καὶ	τοῖς	ζῴοις· τῷ μὲν γὰρ ἀνθρώπῳ
[2]	μέσου τούτων͵ τοῦτο ἐν μὲν	τοῖς	μεγίστοις τῶν ζῴων καλεῖται στῆθος͵
[4]	τῷ τὴν αἰσθητικὴν ἔχειν ψυχήν͵	τοῖς	μὲν ἐναίμοις ἀναγκαῖον ἐν τῇ
[6]	φυσικῆς ὑπάρχει θερμότητος͵ ὥσπερ εἴπομεν͵	τοῖς	μὲν φυτοῖς ἡ διὰ τῆς
[1]	τινὶ τῶν ἐχόντων δύναμιν ἐν	τοῖς	μορίοις͵ τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[4]	τῆς ψυχῆς ὥσπερ ἐμπεπυρευμένης ἐν	τοῖς	μορίοις τούτοις͵ τῶν μὲν ἀναίμων
[3]	ἐστὶν ἀρχή͵ τῶν φλεβῶν ἐν	τοῖς	περὶ τὰ Πέρη τῶν ζῴων
[5]	διαμένει πλείω χρόνον) εἴρηται ἐν	τοῖς	προβλήμασιν. ~Ἐπεὶ δὲ πᾶν ζῶν
[3]	ἕνεκα διατελεῖν͵ ἀλλ΄ οὐκ ἐν	τοῖς	τούτου ἕνεκα͵ οἷον ἰατρὸς πρὸς
[1]	Ἀνάλογον γάρ εἰσιν αἱ ῥίζαι	τοῖς	φυτοῖς καὶ τὸ καλούμενον στόμα
[1]	τὸ πρῶτον. Ἔχει δ΄ ἐναντίως	τοῖς	φυτοῖς τοῦτο καὶ τοῖς ζῴοις·
[2]	πλείω· τὸν αὐτὸν γὰρ συνέστηκε	τοῖς	φυτοῖς τρόπον· καὶ γὰρ τὰ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/11/2009