Paragraphes |
[4] |
τὸ
τάριχος
καὶ
εἰ
τήμερον
|
{ὁ |
ἀγὼν}
νουμηνίαν
ἄγει,
καὶ
εἰπεῖν
|
[30] |
κέρδους
αἰσχροῦ,
ἔστι
δὲ
τοιοῦτος
|
ὁ |
αἰσχροκερδής,
οἷος
ἑστιῶν
ἄρτους
ἱκανοὺς |
[21] |
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
δέ,
ὅπως
αὐτῷ
|
ὁ |
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ
ἔσται.
καὶ
ἀποδιδοὺς |
[8] |
φάσκων
λέγειν,
ὡς
Πολυπέρχων
καὶ
|
ὁ |
βασιλεὺς
μάχῃ
νενίκηκε,
καὶ
Κάσανδρος |
[4] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων,
|
ὁ |
δὲ
ἄγροικος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[3] |
διήγησις
λόγων
μακρῶν
καὶ
ἀπροβουλεύτων,
|
ὁ |
δὲ
ἀδολέσχης
τοιοῦτός
ἐστιν,
οἷος, |
[20] |
ἔντευξις
λύπης
ποιητικὴ
ἄνευ
βλάβης,
|
ὁ |
δὲ
ἀηδὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[12] |
ἐπίτευξις
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
|
ὁ |
δὲ
ἄκαιρος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[23] |
προσποίησίς
τις
ἀγαθῶν
οὐκ
ὄντων,
|
ὁ |
δὲ
ἀλαζὼν
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[14] |
ψυχῆς
ἐν
λόγοις
καὶ
πράξεσιν,
|
ὁ |
δὲ
ἀναίσθητος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[9] |
καταφρόνησις
δόξης
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους,
|
ὁ |
δὲ
ἀναίσχυντος
τοιοῦτος,
οἷος
πρῶτον |
[22] |
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην
ἐχούσης,
|
ὁ |
δὲ
ἀνελεύθερος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[18] |
ὑπόληψίς
τις
ἀδικίας
κατὰ
πάντων,
|
ὁ
|
δὲ
ἄπιστος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[6] |
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
λόγων,
|
ὁ |
δὲ
ἀπονενοημένος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[5] |
ἐπὶ
τῷ
βελτίστῳ
ἡδονῆς
παρασκευαστική,
|
ὁ |
δὲ
ἄρεσκος
ἀμέλει
τοιοῦτός
τις, |
[15] |
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις,
|
ὁ |
δὲ
αὐθάδης
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[11] |
γὰρ
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
καὶ
ἐπονείδιστος,
|
ὁ |
δὲ
βδελυρὸς
τοιοῦτος,
οἷος
ἀπαντήσας |
[25] |
ὕπειξίς
τις
ψυχῆς
ἐκ
φόβου,
|
ὁ |
δὲ
δειλὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[16] |
εἶναι
δειλία
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον,
|
ὁ |
δὲ
δεισιδαίμων
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[19] |
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης
παρασκευαστική,
|
ὁ |
δὲ
δυσχερὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[1] |
τὸ
χεῖρον
πράξεων
καὶ
λόγων,
|
ὁ |
δὲ
εἴρων
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[28] |
εἰς
τὸ
χεῖρον
ἐν
λόγοις,
|
ὁ |
δὲ
κακολόγος
τοιόσδε
τις,
οἷος |
[7] |
ἂν
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ
λόγου,
|
ὁ |
δὲ
λάλος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[8] |
ὧν
πιστεύεσθαι
βούλεται
ὁ
λογοποιῶν,
|
ὁ |
δὲ
λογοποιὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[17] |
παρὰ
τὸ
προσῆκον
τῶν
δεδομένων,
|
ὁ |
δὲ
μεμψίμοιρος
τοιόσδε
τις,
οἷος |
[10] |
τοῦ
διαφόρου
ὑπὲρ
τὸν
καιρόν,
|
ὁ
|
δὲ
μικρολόγος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[21] |
δόξει
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς
ἀνελεύθερος,
|
ὁ |
δὲ
μικροφιλότιμος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[26] |
τις
ἰσχύος
καὶ
κέρδους
γλιχομένη,
|
ὁ |
δὲ
ὀλιγαρχικὸς
τοιοῦτος,
οἷος
τοῦ |
[27] |
ἂν
εἶναι
ὑπὲρ
τὴν
ἡλικίαν,
|
ὁ |
δὲ
ὀψιμαθὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[13] |
λόγων
καὶ
πράξεων
μετὰ
εὐνοίας,
|
ὁ |
δὲ
περίεργος
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[24] |
τις
πλὴν
αὑτοῦ
τῶν
ἄλλων,
|
ὁ |
δὲ
ὑπερήφανος
τοιόσδε
τις,
οἷος |
[29] |
δὲ
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας,
|
ὁ |
δὲ
φιλοπόνηρός
ἐστι
τοιόσδε
τις, |
[15] |
αὐθάδης
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
|
Ὁ |
δεῖνα
ποῦ
ἐστιν;
εἰπεῖν·
Πράγματά |
[28] |
κακολόγος
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
|
Ὁ |
δεῖνα
τίς
ἐστιν;
εἰπεῖν
οἰκονομῶν |
[8] |
Ἀστείου
τοῦ
αὐλητοῦ
ἢ
Λύκων
|
ὁ |
ἐργολάβος
παραγεγονὼς
ἐξ
αὐτῆς
τῆς |
[3] |
πλόϊμον
εἶναι,
καὶ
εἰ
ποιήσειεν
|
ὁ |
Ζεὺς
ὕδωρ
πλεῖον,
τὰ
ἐν |
[21] |
ὃ
ἔχων
ἐπὶ
τοῦ
κλιμακίου
|
ὁ |
κολοιὸς
πηδήσεται.
καὶ
βοῦν
θύσας |
[8] |
καὶ
πράξεων,
ὧν
πιστεύεσθαι
βούλεται
|
ὁ |
λογοποιῶν,
ὁ
δὲ
λογοποιὸς
τοιοῦτός |
[28] |
τοῦ
γένους
αὐτοῦ
ἄρξομαι.
Τούτου
|
ὁ |
μὲν
πατὴρ
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας |
[18] |
σεσήμανται
τὸ
κυλιούχιον,
καὶ
εἰ
|
ὁ |
μοχλὸς
εἰς
τὴν
θύραν
τὴν |
[20] |
καὶ
ὅτι
αὐτήν,
ἐὰν
κελεύσωσιν,
|
ὁ |
παῖς
μέτεισι
παρὰ
τοῦ
πορνοβοσκοῦ |
[28] |
βίῳ
ἥδιστα
τοῦτο
ποιῶν.
{Οὕτως
|
ὁ |
τῆς
βασκανίας
ἐρεθισμὸς
μανικοὺς
καὶ |
[17] |
δεηθεὶς
τοῦ
πωλοῦντος·
Θαυμάζω,
εἰπεῖν,
|
ὅ |
τι
ὑγιὲς
οὕτω
ἄξιον
ἐώνημαι. |
[3] |
τῇ
γῇ
βελτίω
ἔσεσθαι,
καὶ
|
ὃ |
ἀγρὸν
εἰς
νέωτα
γεωργήσει,
καὶ |
[21] |
πρίασθαι
καὶ
ἀσπίδιον
χαλκοῦν
ποιῆσαι,
|
ὃ |
ἔχων
ἐπὶ
τοῦ
κλιμακίου
ὁ |
[7] |
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
μὴ
ἐπιλάθῃ,
|
ὃ |
μέλλεις
λέγειν,
καὶ
Εὖ
γε, |
[7] |
λαλεῖν
ὡς
χρήσιμόν
που,
καὶ
|
Ὃ |
παρέλιπον,
καὶ
Ταχύ
γε
συνῆκας |
[3] |
αὑτοῦ
γυναικὸς
εἰπεῖν
ἐγκώμιον·
εἶτα
|
ὃ |
τῆς
νυκτὸς
εἶδεν
ἐνύπνιον,
τοῦτο |
[24] |
καὶ
ἐπιστέλλων
μὴ
γράφειν,
ὅτι
|
Χαρίζοιο |
ἄν
μοι,
ἀλλ´
ὅτι
Βούλομαι
|
[24] |
τοιόσδε
τις,
οἷος
τῷ
σπεύδοντι
|
ἀπὸ |
δείπνου
ἐντεύξεσθαι
φάσκειν
ἐν
τῷ |
[25] |
τὸν
παρακαθήμενον
λέγειν,
ὅτι
φοβεῖται
|
ἀπὸ |
ἐνυπνίου
τινός·
καὶ
ἐκδὺς
διδόναι |
[16] |
ἀπονιψάμενος
τὰς
χεῖρας
καὶ
περιρρανάμενος
|
ἀπὸ |
ἱεροῦ
δάφνην
εἰς
τὸ
στόμα |
[7] |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
πυθόμενος
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἐκκλησίας
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
δὲ |
[4] |
μισθωτοῖς
ἐν
ἀγρῷ
πάντα
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἐκκλησίας
διηγεῖσθαι.
καὶ
ἀναβεβλημένος |
[9] |
καὶ
προσκαλεσάμενος
τὸν
ἀκόλουθον
δοῦναι
|
ἀπὸ
|
τῆς
τραπέζης
ἄρας
κρέας
καὶ |
[30] |
κοινοῦ
ὄψον,
τὰ
δὲ
καταλειπόμενα
|
ἀπὸ |
τῆς
τραπέζης
ἡμίση
τῶν
ῥαφανίδων
|
[2] |
ἐσθίεις,
καὶ
ἄρας
τι
τῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
τραπέζης
φῆσαι·
Τουτὶ
ἄρα |
[9] |
ἔχει,
εἰ
δὲ
μή,
ἁρπάσας
|
ἀπὸ |
τῆς
τραπέζης
χολίκιον
ἅμα
γελῶν |
[17] |
εἰπεῖν·
Θαυμάζω,
εἰ
σὺ
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
ψυχῆς
οὕτω
με
φιλεῖς. |
[25] |
σημαίνων.
καὶ
αἵματος
δὲ
ἀνάπλεως
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος
ἐντυγχάνειν
τοῖς |
[28] |
οἰκονομῶν
καθάπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες·
Πρῶτον
|
ἀπὸ |
τοῦ
γένους
αὐτοῦ
ἄρξομαι.
Τούτου |
[11] |
ἡττωμένῳ
δὲ
μεγάλην
δίκην
ἀπιόντι
|
ἀπὸ |
τοῦ
δικαστηρίου
προσελθεῖν
καὶ
συνησθῆναι. |
[25] |
θεραπεύειν
καὶ
περισπογγίζειν
καὶ
παρακαθήμενος
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἕλκους
τὰς
μυίας
σοβεῖν |
[6] |
τὰ
ταριχοπώλια,
καὶ
τοὺς
τόκους
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἐμπολήματος
εἰς
τὴν
γνάθον |
[2] |
κατενεχθῆναι.
καὶ
ἅμα
τοιαῦτα
λέγων
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἱματίου
ἀφελεῖν
κροκύδα,
καὶ |
[28] |
μεμίσηκα·
καὶ
γὰρ
εἰδεχθής
τις
|
ἀπὸ |
τοῦ
προσώπου
ἐστίν·
ἡ
δὲ |
[19] |
θύων
ἅμ´
ἀδαξᾶσθαι·
προσλαλῶν
ἀπορρίπτειν
|
ἀπὸ |
τοῦ
στόματος·
ἅμα
πιὼν
προσερυγγάνειν. |
[10] |
ἔνην
ἢ
λοπάδα
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐπιτηδείων.
καὶ
τῆς
γυναικὸς |
[14] |
νυκτὸς
ἐπὶ
θάκου
ἀνιστάμενος
ἀποπλανώμενος
|
ὑπὸ |
κυνὸς
τῆς
τοῦ
γείτονος
δηχθῆναι. |
[7] |
ῥητόρων
μάχην
{καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίοις
|
ὑπὸ |
Λυσάνδρου}
καὶ
οὕς
ποτε
λόγους |
[2] |
πρὸς
τὸ
τρίχωμα
{τῆς
κεφαλῆς}
|
ὑπὸ |
πνεύματος
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ |
[17] |
οὐκ
ἐπὶ
δεῖπνον
καλέσας.
καὶ
|
ὑπὸ |
τῆς
ἑταίρας
καταφιλούμενος
εἰπεῖν·
Θαυμάζω, |
[25] |
παρεστηκότας,
ὅτι
τὴν
σπάθην
λαβεῖν
|
ὑπὸ |
τῆς
σπουδῆς
ἐπελάθετο,
τρέχειν
ἐπὶ |
[25] |
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι,
ἀποκρύψαι
αὐτὴν
|
ὑπὸ |
τὸ
προσκεφάλαιον,
εἶτα
διατρίβειν
πολὺν |
[26] |
καὶ
παύσασθαι
ἀρχαῖς
πλησιάζοντας
καὶ
|
ὑπὸ
|
τούτων
οὕτως
ὑβριζομένους
ἢ
τιμωμένους, |
[29] |
ὁμολογεῖν
ἀληθῆ
ὑπὲρ
αὐτοῦ
λέγεσθαι
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια
δὲ
ἀνανεύειν· |
[29] |
καὶ
κρίσιν
κρίνων
ἐκδέχεσθαι
τὰ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀντιδίκων
λεγόμενα
ἐπὶ
τὸ |
[7] |
λαλίστερος.
καὶ
σκωπτόμενος
ὑπομεῖναι
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
αὑτοῦ
παιδίων,
ὅταν
αὐτὸν
|
[26] |
Ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
δεινὰ
πάσχομεν
|
ὑπὸ |
τῶν
δεκαζομένων,
καὶ
ὡς
Θαυμάζω |
[26] |
αὐχμῶν·
καὶ
εἰπεῖν·
Πότε
παυσόμεθα
|
ὑπὸ |
τῶν
λειτουργιῶν
καὶ
τῶν
τριηραρχιῶν |
[30] |
εὑρισκομένων
χαλκῶν
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
|
ὑπὸ |
τῶν
οἰκετῶν
δεινὸς
ἀπαιτῆσαι
τὸ |
[30] |
τῶν
φίλων
καὶ
ἐκδιδομένου
θυγατέρα
|
πρὸ
|
χρόνου
τινὸς
ἀποδημῆσαι,
ἵνα
μὴ |
[11] |
ἀπαντήσας
γυναιξὶν
ἐλευθέραις
ἀνασυράμενος
δεῖξαι
|
τὸ |
αἰδοῖον.
καὶ
ἐν
θεάτρῳ
κροτεῖν, |
[4] |
χωρίον
καὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
|
τὸ |
ἀργύριον
δὲ
παρά
του
λαβὼν |
[18] |
πόσου
ἐπρίατο.
καὶ
φέρειν
αὐτὸς
|
τὸ |
ἀργύριον
καὶ
κατὰ
στάδιον
καθίζων |
[15] |
λέγειν,
ὅτι
ἀπόλλυσι
καὶ
τοῦτο
|
τὸ |
ἀργύριον.
καὶ
προσπταίσας
ἐν
τῇ |
[4] |
ἕτερον
ἅμα
ἀλλάττεσθαι.
καὶ
εἰ
|
τὸ |
ἄροτρον
ἔχρησεν
ἢ
κόφινον
ἢ |
[7] |
Πάλαι
σε
παρετήρουν,
εἰ
ἐπὶ
|
τὸ |
αὐτὸ
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
καὶ
ἑτέρας |
[30] |
παρέχειν·
καὶ
ξενίων
τὸ
μέρος
|
τὸ |
αὑτοῦ
ἀπαιτήσας
ἀποδόσθαι.
καὶ
ἀλειφόμενος |
[19] |
οὐκ
εἶναι
ῥᾴδιον
αὐτῶν
εἰς
|
τὸ |
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς |
[16] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι
δειλία
πρὸς
|
τὸ |
δαιμόνιον,
ὁ
δὲ
δεισιδαίμων
τοιοῦτός |
[6] |
μητέρα
μὴ
τρέφειν,
ἀπάγεσθαι
κλοπῆς,
|
τὸ |
δεσμωτήριον
πλείω
χρόνον
οἰκεῖν
ἢ |
[30] |
υἱῶν
δὲ
μὴ
πορευομένων
εἰς
|
τὸ |
διδασκαλεῖον
τὸν
μῆνα
ὅλον
διά |
[30] |
βαλανείῳ
{καὶ}
εἰπών·
Σαπρόν
γε
|
τὸ |
ἔλαιον
ἐπρίω,
ὦ
παιδάριον·
τῷ |
[23] |
διότι
μέλλει
πωλεῖν
αὐτὴν
διὰ
|
τὸ |
ἐλάττω
εἶναι
αὐτῷ
πρὸς
τὰς |
[27] |
καὶ
παρὰ
τοῦ
υἱοῦ
μανθάνειν
|
τὸ |
ἐπὶ
δόρυ
καὶ
ἐπὶ
ἀσπίδα |
[8] |
πάνυ
δὴ
ταλαίπωρον
αὐτῶν
ἐστι
|
τὸ |
ἐπιτήδευμα.
ποία
γὰρ
οὐ
στοά, |
[3] |
γεωργήσει,
καὶ
ὡς
χαλεπόν
ἐστι
|
τὸ |
ζῆν,
καὶ
ὡς
Δάμιππος
μυστηρίοις |
[8] |
ἀπαντήσας
τῷ
φίλῳ
εὐθὺς
καταβαλὼν
|
τὸ |
ἦθος
καὶ
μειδιάσας
ἐρωτῆσαι·
Πόθεν |
[17] |
Ἂν
προσθῇς·
καὶ
τῆς
οὐσίας
|
τὸ |
ἥμισυ
ἄπεστιν,
ἀληθῆ
ἐρεῖς.
καὶ |
[30] |
αὐτοὺς
εἰς
τὰ
μαθήματα
διὰ
|
τὸ |
θέας
εἶναι
πολλάς,
ἵνα
μὴ |
[11] |
οἱ
λοιποί·
καὶ
ὅταν
σιωπήσῃ
|
τὸ |
θέατρον,
ἀνακύψας
ἐρυγεῖν,
ἵνα
τοὺς |
[26] |
δὲ
τῆς
ἡμέρας
ἐξιὼν
καὶ
|
τὸ |
ἱμάτιον
ἀναβεβλημένος
καὶ
μέσην
κουρὰν |
[10] |
πρὸς
τοὺς
γναφεῖς
διατεινομένους,
ὅπως
|
τὸ |
ἱμάτιον
αὐτοῖς
ἕξει
πολλὴν
γῆν, |
[18] |
μὴ
δύναιντο
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
καὶ
|
τὸ |
ἱμάτιον
δὲ
ἐκδοῦναι
δεινὸς
οὐχ |
[27] |
που
κληθῇ
εἰς
Ἡράκλειον,
ῥίψας
|
τὸ |
ἱμάτιον
τὸν
βοῦν
αἴρεσθαι,
ἵνα |
[2] |
τὴν
εἰκόνα
ὁμοίαν
εἶναι.
{καὶ
|
τὸ |
κεφάλαιον
τὸν
κόλακα
ἔστι
θεάσασθαι |
[30] |
μισθῶσαι
καὶ
μὴ
ἀναφέρειν
εἰς
|
τὸ |
κοινὸν
τὸν
μισθόν.
ἀμέλει
δὲ |
[18] |
τὴν
κιβωτόν,
καὶ
εἰ
σεσήμανται
|
τὸ |
κυλιούχιον,
καὶ
εἰ
ὁ
μοχλὸς |
[7] |
γε,
ὅτι
με
ὑπέμνησας,
καὶ
|
Τὸ |
λαλεῖν
ὡς
χρήσιμόν
που,
καὶ
|
[28] |
οὐ
γὰρ
οἷον
λῆρός
ἐστι,
|
τὸ |
λεγόμενον,
ἀλλ´
ὥσπερ
αἱ
κύνες |
[30] |
οἱ
θεατρῶναι.
καὶ
ἀποδημῶν
δημοσίᾳ
|
τὸ |
μὲν
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐφόδιον |
[9] |
αὑτοῦ
θέαν
ἀγοράσας
μὴ
δοὺς
|
τὸ |
μέρος
θεωρεῖν,
ἄγειν
δὲ
καὶ |
[30] |
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
δεινὸς
ἀπαιτῆσαι
|
τὸ |
μέρος,
κοινὸν
εἶναι
φήσας
τὸν |
[30] |
τῶν
ἄλλων
παρέχειν·
καὶ
ξενίων
|
τὸ |
μέρος
τὸ
αὑτοῦ
ἀπαιτήσας
ἀποδόσθαι. |
[26] |
ἡμᾶς
οἰκεῖν
τὴν
πόλιν.
καὶ
|
τὸ |
μέσον
δὲ
τῆς
ἡμέρας
ἐξιὼν |
[10] |
καὶ
ἐν
χρῷ
κειρομένους
καὶ
|
τὸ |
μέσον
τῆς
ἡμέρας
ὑποδουμένους
καὶ |
[16] |
ἐπὶ
λεχὼ
ἐλθεῖν
ἐθελῆσαι,
ἀλλὰ
|
τὸ |
μὴ
μιαίνεσθαι
συμφέρον
αὑτῷ
φῆσαι |
[13] |
γυναικὸς
δὲ
τελευτησάσης
ἐπιγράψαι
ἐπὶ
|
τὸ |
μνῆμα
τοῦ
τε
ἀνδρὸς
αὐτῆς |
[4] |
πιὼν
εἰς
ἐκκλησίαν
πορεύεσθαι.
καὶ
|
τὸ |
μύρον
φάσκειν
οὐδὲν
τοῦ
θύμου |
[28] |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
συνέχονται,
καὶ
|
Τὸ |
ὅλον
ἀνδρολάβοι
τινές,
καὶ
Αὐταὶ |
[10] |
πολλά
ἐστι
τοῦ
ἐνιαυτοῦ.
{καὶ
|
τὸ |
ὅλον
δὲ
τῶν
μικρολόγων
καὶ |
[1] |
καὶ
αὐτὸς
οὕτως
διαλογίσασθαι.
καὶ
|
τὸ |
ὅλον
δεινὸς
τῷ
τοιούτῳ
τρόπῳ |
[29] |
λεγόμενα
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
{καὶ
|
τὸ |
ὅλον
ἡ
φιλοπονηρία
ἀδελφή
ἐστι |
[29] |
τῆς
παροιμίας,
τὸ
ὅμοιον
πρὸς
|
τὸ |
ὅμοιον
πορεύεσθαι.
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[29] |
ἀληθές
ἐστι
τὸ
τῆς
παροιμίας,
|
τὸ |
ὅμοιον
πρὸς
τὸ
ὅμοιον
πορεύεσθαι. |
[2] |
ἀπ´
αὐτοῦ
ἀρξαμένους
πάντας
ἐπὶ
|
τὸ |
ὄνομα
αὐτοῦ
κατενεχθῆναι.
καὶ
ἅμα |
[22] |
τῷ
Διονύσῳ
ἐπιγράψας
μόνον
αὐτοῦ
|
τὸ |
ὄνομα.
καὶ
ἐπιδόσεων
γινομένων
ἐκ |
[2] |
καὶ
μὴν
ταῦτα
λέγων
πρὸς
|
τὸ |
οὖς
προσκύπτων
διαψιθυρίζειν·
καὶ
εἰς |
[20] |
εἶναι
ψυχρὸν}
καὶ
μάγειρος
εὖ
|
τὸ |
ὄψον
σκευάζων,
καὶ
ὅτι
ἡ |
[23] |
καὶ
ἅμα
ταῦτα
πλεθρίζων
πέμπειν
|
τὸ |
παιδάριον
εἰς
τὴν
τράπεζαν,
δραχμῆς |
[20] |
ἐπισχεῖν,
ἕως
ἂν
περιπατήσῃ.
καὶ
|
τὸ |
παιδίον
τῆς
τίτθης
ἀφελόμενος,
μασώμενος |
[25] |
πολεμίοις.
καὶ
τοῦ
σαλπιστοῦ
δὲ
|
τὸ |
πολεμικὸν
σημήναντος
καθήμενος
ἐν
τῇ |
[19] |
καὶ
εὐχομένων
καὶ
σπενδόντων
ἐκβαλεῖν
|
τὸ |
ποτήριον
καὶ
γελάσαι
ὡς
τεράστιόν |
[1] |
πρὸς
ἐμὲ
διεξῄει·
Παράδοξόν
μοι
|
τὸ
|
πρᾶγμα·
Ἄλλῳ
τινὶ
λέγε·
Ὅπως |
[8] |
Σὺ
δὲ
ταῦτα
πιστεύεις;
φήσει,
|
τὸ |
πρᾶγμα
βοᾶσθαι
γὰρ
ἐν
τῇ |
[7] |
παρέλιπον,
καὶ
Ταχύ
γε
συνῆκας
|
τὸ |
πρᾶγμα,
καὶ
Πάλαι
σε
παρετήρουν, |
[29] |
οὐ
δεῖ
τὸν
ἄνδρα,
ἀλλὰ
|
τὸ |
πρᾶγμα
κρίνεσθαι·
καὶ
φῆσαι
αὐτὸν |
[21] |
κολοιὸς
πηδήσεται.
καὶ
βοῦν
θύσας
|
τὸ |
προμετωπίδιον
ἀπαντικρὺ
τῆς
εἰσόδου
προσπατταλεῦσαι |
[17] |
δὲ
ἡ
μεμψιμοιρία
ἐπιτίμησις
παρὰ
|
τὸ |
προσῆκον
τῶν
δεδομένων,
ὁ
δὲ |
[25] |
οἱ
πολέμιοι,
ἀποκρύψαι
αὐτὴν
ὑπὸ
|
τὸ
|
προσκεφάλαιον,
εἶτα
διατρίβειν
πολὺν
χρόνον |
[6] |
ἐκλέγειν.
{Ἐργώδεις
δέ
εἰσιν
οἱ
|
τὸ |
στόμα
εὔλυτον
ἔχοντες
πρὸς
λοιδορίαν |
[16] |
περιρρανάμενος
ἀπὸ
ἱεροῦ
δάφνην
εἰς
|
τὸ |
στόμα
λαβὼν
οὕτω
τὴν
ἡμέραν |
[2] |
τό
τε
ἱμάτιον
ὦσαι
εἰς
|
τὸ |
στόμα
ὡς
δὴ
οὐ
δυνάμενος |
[6] |
παριὼν
καὶ
μάχεσθαι
τούτοις
τοῖς
|
τὸ |
σύμβολον
φέρουσι
καὶ
προῖκα
θεωρεῖν |
[22] |
ἐξόδους
ἐκ
τῆς
γυναικείας
παιδίον
|
τὸ |
συνακολουθῆσον.
καὶ
τὰ
ὑποδήματα
παλιμπήξει |
[4] |
πόσου
ἦσαν
αἱ
διφθέραι
καὶ
|
τὸ |
τάριχος
καὶ
εἰ
τήμερον
{ὁ |
[2] |
Ὀρθῶς,
καὶ
σκώψαντι
ψυχρῶς
ἐπιγελάσαι
|
τό |
τε
ἱμάτιον
ὦσαι
εἰς
τὸ |
[20] |
ἐπὶ
τοῦ
ποτηρίου
εἰπεῖν,
ὅτι
|
τὸ |
τέρψον
τοὺς
παρόντας
παρεσκεύασται,
καὶ |
[29] |
τῆς
πονηρίας.
καὶ
ἀληθές
ἐστι
|
τὸ |
τῆς
παροιμίας,
τὸ
ὅμοιον
πρὸς |
[8] |
Δυστυχὴς
Κάσανδρος·
ὢ
ταλαίπωρος·
ἐνθυμῇ
|
τὸ |
τῆς
τύχης;
ἄλλως
οὖν
ἰσχυρὸς |
[26] |
βούλονται,
καὶ
ὡς
Ἀχάριστόν
ἐστι
|
τὸ |
τοῦ
νέμοντος
καὶ
διδόντος,
καὶ |
[2] |
κροκύδα,
καὶ
ἐάν
τι
πρὸς
|
τὸ |
τρίχωμα
{τῆς
κεφαλῆς}
ὑπὸ
πνεύματος |
[26] |
τριηραρχιῶν
ἀπολλύμενοι;
καὶ
ὡς
μισητὸν
|
τὸ |
τῶν
δημαγωγῶν
γένος,
τὸν
Θησέα |
[28] |
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς
|
τὸ |
χεῖρον
ἐν
λόγοις,
ὁ
δὲ
|
[29] |
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων
λεγόμενα
ἐπὶ
|
τὸ |
χεῖρον.
{καὶ
τὸ
ὅλον
ἡ |
[1] |
ὡς
τύπῳ
λαβεῖν,
προσποίησις
ἐπὶ
|
τὸ |
χεῖρον
πράξεων
καὶ
λόγων,
ὁ |
[23] |
καὶ
τῷ
παιδὶ
μάχεσθαι,
ὅτι
|
τὸ |
χρυσίον
οὐκ
ἔχων
αὐτῷ
ἀκολουθεῖ. |
[4] |
τοῦ
ῥύγχους
εἰπεῖν·
Οὗτος
φυλάττει
|
τὸ |
χωρίον
καὶ
τὴν
οἰκίαν.
καὶ |
[18] |
παῖδα
πέμπειν
τὸν
πευσόμενον,
πόσου
|
ἐπρίατο. |
καὶ
φέρειν
αὐτὸς
τὸ
ἀργύριον |
[12] |
ποτε
παῖς
οὕτως
πληγὰς
λαβὼν
|
ἀπήγξατο. |
καὶ
παρὼν
διαίτῃ
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων |
[19] |
τῇ
αὐλητρίδι,
τί
οὕτω
ταχὺ
|
ἐπαύσατο· |
καὶ
ἀποπτύσαι
δὲ
βουλόμενος,
ὑπὲρ |
[23] |
δεινὸς
λέγων,
ὡς
μετ´
Ἀλεξάνδρου
|
ἐστρατεύσατο, |
καὶ
ὡς
αὐτῷ
εἶχε,
καὶ |
[25] |
σπάθην
λαβεῖν
ὑπὸ
τῆς
σπουδῆς
|
ἐπελάθετο, |
τρέχειν
ἐπὶ
τὴν
σκηνήν,
τὸν |
[1] |
μισεῖν·
καὶ
ἐπαινεῖν
παρόντας,
οἷς
|
ἐπέθετο |
λάθρα,
καὶ
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις· |
[28] |
πατὴρ
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
|
ἐγένετο |
δὲ
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος, |
[30] |
ἀπ´
ἀποδιδόντων
ταχέως
ἄν
τις
|
κομίσαιτο. |
|
[28] |
μὲν
πατὴρ
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας
|
ἐκαλεῖτο, |
ἐγένετο
δὲ
ἐν
τοῖς
στρατιώταις |
[15] |
λέγειν
τοῖς
ὠνουμένοις,
πόσου
ἂν
|
ἀποδοῖτο, |
ἀλλ´
ἐρωτᾶν·
Τί
εὑρίσκει;
καὶ |
[7] |
λαλιά,
εἴ
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι
|
βούλοιτο, |
εἶναι
ἂν
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ |
[15] |
ἑορτὰς
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐκ
ἂν
|
γένοιτο |
διδόμενα
τὰ
ἀποδιδόμενα.
καὶ
οὐκ |
[23] |
πλείω
ἢ
πέντε
τάλαντα
αὑτῷ
|
γένοιτο |
τὰ
ἀναλώματα
διδόντι
τοῖς
ἀπόροις |
[18] |
ἀπαιτεῖν
τοὺς
τόκους,
ὅπως
μὴ
|
δύναιντο |
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
καὶ
τὸ
ἱμάτιον |
[14] |
εἰπεῖν·
Ὅσοι
ἐμοὶ
καὶ
σοὶ
|
γένοιντο. |
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
αὐθάδειά
ἐστιν |
[7] |
σε
παρετήρουν,
εἰ
ἐπὶ
τὸ
|
αὐτὸ |
ἐμοὶ
κατενεχθήσῃ·
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς |
[2] |
ἀποβλέπουσι
πρὸς
σὲ
οἱ
ἄνθρωποι;
|
τοῦτο |
δὲ
οὐθενὶ
τῶν
ἐν
τῇ |
[3] |
ὃ
τῆς
νυκτὸς
εἶδεν
ἐνύπνιον,
|
τοῦτο |
διηγήσασθαι·
εἶθ´
ὧν
εἶχεν
ἐπὶ |
[21] |
δακτυλίδιον
χαλκοῦν
ἐν
τῷ
Ἀσκληπιείῳ
|
τοῦτο |
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
ἀμέλει |
[26] |
εἶναι·
καὶ
τῶν
Ὁμήρου
ἐπῶν
|
τοῦτο |
ἓν
μόνον
κατέχειν,
ὅτι
Οὐκ |
[14] |
λαβών
τι
καὶ
ἀποθεὶς
αὐτός,
|
τοῦτο |
ζητεῖν
καὶ
μὴ
δύνασθαι
εὑρεῖν. |
[5] |
κόνιν
ἔχον
καὶ
σφαιριστήριον.
καὶ
|
τοῦτο |
περιὼν
χρηννύναι
τοῖς
φιλοσόφοις,
τοῖς |
[28] |
τῶν
ἐν
τῷ
βίῳ
ἥδιστα
|
τοῦτο |
ποιῶν.
{Οὕτως
ὁ
τῆς
βασκανίας |
[15] |
καὶ
λέγειν,
ὅτι
ἀπόλλυσι
καὶ
|
τοῦτο |
τὸ
ἀργύριον.
καὶ
προσπταίσας
ἐν |
[23] |
ποιῆσαι
καὶ
δέκα
τάλαντα·
καὶ
|
τοῦτο |
φῆσαι
εἰσενηνοχέναι
εἰς
ἐράνους
αὐτῶν· |
[23] |
κλίνας
ἐλθὼν
ἱματισμὸν
ζητῆσαι
εἰς
|
δύο |
τάλαντα
καὶ
τῷ
παιδὶ
μάχεσθαι, |