Paragraphes |
[7] |
δήμῳ,
καὶ
κατὰ
τῶν
πληθῶν
|
γε |
ἅμα
διηγούμενος
κατηγορίαν
παρεμβαλεῖν,
ὥστε |
[28] |
τοῦ
ἀναστάντος
εἰπεῖν
καὶ
ἀρχήν
|
γε
|
εἰληφὼς
μὴ
ἀποσχέσθαι
μηδὲ
τοὺς |
[8] |
τι
καινότερον;
καὶ
μὴν
ἀγαθά
|
γέ |
ἐστι
τὰ
λεγόμενα.
καὶ
οὐκ |
[7] |
ὃ
μέλλεις
λέγειν,
καὶ
Εὖ
|
γε, |
ὅτι
με
ὑπέμνησας,
καὶ
Τὸ |
[7] |
καὶ
Ὃ
παρέλιπον,
καὶ
Ταχύ
|
γε |
συνῆκας
τὸ
πρᾶγμα,
καὶ
Πάλαι |
[30] |
τῷ
βαλανείῳ
{καὶ}
εἰπών·
Σαπρόν
|
γε |
τὸ
ἔλαιον
ἐπρίω,
ὦ
παιδάριον· |
[7] |
ἀναπνεῦσαι
τὸν
ἐντυγχάνοντα.
καὶ
ὅταν
|
γε |
τοὺς
καθ´
ἕνα
ἀπογυμνώσῃ,
δεινὸς |
[14] |
ὕοντος
τοῦ
Διὸς
εἰπεῖν·
{ἡδύ
|
γε |
τῶν
ἄστρων
νομίζει,
ὅτι
δὴ
|
[1] |
μοι
τὸ
πρᾶγμα·
Ἄλλῳ
τινὶ
|
λέγε· |
Ὅπως
δὲ
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ |
[4] |
μήτε
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ἀμαθία |
[4] |
ἂν
εἶναι
ἀμαθία
ἀσχήμων,
ὁ
|
δὲ |
ἄγροικος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
κυκεῶνα |
[3] |
λόγων
μακρῶν
καὶ
ἀπροβουλεύτων,
ὁ
|
δὲ |
ἀδολέσχης
τοιοῦτός
ἐστιν,
οἷος,
ὃν |
[3] |
ᾧ
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀδολεσχία
ἐστὶ
μὲν
διήγησις
λόγων |
[20] |
λύπης
ποιητικὴ
ἄνευ
βλάβης,
ὁ
|
δὲ |
ἀηδὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐγείρειν |
[30] |
τὸ
ὅμοιον
πορεύεσθαι.
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ, |
[12] |
χρόνου
λυποῦσα
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ὁ
|
δὲ |
ἄκαιρος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀσχολουμένῳ |
[18] |
λαβὼν
χρῆσαι.
καὶ
τὸν
παῖδα
|
δὲ |
ἀκολουθοῦντα
κελεύειν
αὑτοῦ
ὄπισθεν
μὴ |
[2] |
ἄλλους
σιωπᾶν
κελεῦσαι
καὶ
ἐπαινέσαι
|
δὲ |
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι
δέ,
εἰ |
[23] |
τις
ἀγαθῶν
οὐκ
ὄντων,
ὁ
|
δὲ |
ἀλαζὼν
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐν |
[26] |
πολυκοιρανίη,
εἷς
κοίρανος
ἔστω,
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
ἀμέλει
δὲ |
[20] |
τοῦ
πάππου
καλῶν.
καὶ
ἐσθίων
|
δὲ |
ἅμα
διηγεῖσθαι,
ὡς
ἐλλέβορον
πιὼν |
[4] |
αὑτῷ
τὰ
ἐπιτήδεια.
καὶ
ἀριστῶν
|
δὲ |
ἅμα
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἐμβαλεῖν.
καὶ |
[14] |
ἐν
λόγοις
καὶ
πράξεσιν,
ὁ
|
δὲ |
ἀναίσθητος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λογισάμενος |
[9] |
καταπονοῦσι
ταῖς
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀναισχυντία
ἐστὶ
μέν,
ὡς
ὅρῳ |
[9] |
δόξης
αἰσχροῦ
ἕνεκα
κέρδους,
ὁ
|
δὲ |
ἀναίσχυντος
τοιοῦτος,
οἷος
πρῶτον
μὲν |
[29] |
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἔνια
|
δὲ |
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν
εὐφυῆ |
[25] |
λαβεῖν
πυκνὰ
σημαίνων.
καὶ
αἵματος
|
δὲ
|
ἀνάπλεως
ἀπὸ
τοῦ
ἀλλοτρίου
τραύματος |
[22] |
καθ´
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀνελευθερία
ἐστὶν
ἀπουσία
τις
φιλοτιμίας |
[22] |
τις
φιλοτιμίας
δαπάνην
ἐχούσης,
ὁ
|
δὲ |
ἀνελεύθερος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
νικήσας |
[12] |
μὴ
βούλεταί
τις
γενέσθαι,
αἰσχύνεται
|
δὲ |
ἀπείπασθαι.
καὶ
θύοντας
καὶ
ἀναλίσκοντας |
[6] |
μεταξὺ
οἱ
μὲν
προσίασιν,
οἱ
|
δὲ |
ἀπίασι
πρὶν
ἀκοῦσαι
αὐτοῦ,
ἀλλὰ |
[18] |
τις
ἀδικίας
κατὰ
πάντων,
ὁ
|
δὲ |
ἄπιστος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀποστείλας |
[30] |
πρὸς
τρόπου
πωλεῖν.
καὶ
χρέος
|
δὲ |
ἀποδιδοὺς
τριάκοντα
μνῶν
ἔλαττον
τέτταρσι |
[5] |
καθεύδειν
ἅμα
θλιβόμενος.
καὶ
πλειστάκις
|
δὲ |
ἀποκείρασθαι
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
λευκοὺς |
[7] |
ἀκούῃ
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
|
δὲ |
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
μὴ |
[23] |
δραχμῆς
αὐτῷ
κειμένης.
καὶ
συνοδοιπόρου
|
δὲ |
ἀπολαῦσαι
ἐν
τῇ
ὁδῷ
δεινὸς |
[6] |
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
λόγων,
ὁ
|
δὲ
|
ἀπονενοημένος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ὀμόσαι |
[6] |
ἐστὶν
ἡ
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν
ἔργων |
[5] |
Ἀρχίου
τοῦ
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ἀρέσκειά
ἐστι
μέν,
ὡς
ὅρῳ |
[5] |
τῷ
βελτίστῳ
ἡδονῆς
παρασκευαστική,
ὁ
|
δὲ |
ἄρεσκος
ἀμέλει
τοιοῦτός
τις,
οἷος |
[4] |
καταβὰς
ἀποκείρασθαι
καὶ
ἐν
βαλανείῳ
|
δὲ |
ᾆσαι
καὶ
εἰς
τὰ
ὑποδήματα |
[15] |
καὶ
σοὶ
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
αὐθάδειά
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν |
[15] |
ἀπήνεια
ὁμιλίας
ἐν
λόγοις,
ὁ
|
δὲ |
αὐθάδης
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς· |
[2] |
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
καὶ
λέγοντος
|
δὲ |
αὐτοῦ
τι
τοὺς
ἄλλους
σιωπᾶν |
[22] |
ἐπὶ
τοῦ
καταστρώματος
ὑποστορέννυσθαι,
τὰ
|
δὲ |
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι.
καὶ
τὰ
παιδία |
[9] |
ἅμα
γελῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
ξένοις
|
δὲ |
αὑτοῦ
θέαν
ἀγοράσας
μὴ
δοὺς |
[24] |
τοῖς
ἐντυγχάνουσι,
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν
|
δὲ |
αὐτῷ
δόξῃ,
ἄνω
πάλιν.
καὶ |
[9] |
οἰκίαν
ἐλθὼν
δανείζεσθαι
κριθάς,
ποτὲ
|
δὲ
|
ἄχυρα,
καὶ
ταῦτα
τοὺς
χρήσαντας |
[11] |
παιδιὰ
ἐπιφανὴς
καὶ
ἐπονείδιστος,
ὁ
|
δὲ |
βδελυρὸς
τοιοῦτος,
οἷος
ἀπαντήσας
γυναιξὶν |
[19] |
οὕτω
ταχὺ
ἐπαύσατο·
καὶ
ἀποπτύσαι
|
δὲ |
βουλόμενος,
ὑπὲρ
τῆς
τραπέζης
προσπτύσαι |
[5] |
πρὸς
τὰς
τραπέζας
προσφοιτᾶν,
τῶν
|
δὲ |
γυμνασίων
ἐν
τούτοις
διατρίβειν,
οὗ |
[25] |
τις
ψυχῆς
ἐκ
φόβου,
ὁ
|
δὲ |
δειλὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
πλέων |
[20] |
εἴη
ἡ
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
|
δὲ |
δεινὸς
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων·
Εἴπ´, |
[19] |
εἰς
τὸ
γένος
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
|
δὲ |
δεινὸς
καὶ
ἕλκη
ἔχειν
ἐν |
[22] |
αὑτοῦ
ἀποτιθέναι.
καὶ
τὰ
παιδία
|
δὲ |
δεινὸς
μὴ
πέμψαι
εἰς
διδασκάλου, |
[26] |
δὲ
ἄλλων
μηδὲν
ἐπίστασθαι·
ἀμέλει
|
δὲ |
δεινὸς
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ὀλίγων |
[20] |
οὐ
δύνασθαι
ἐμπλῆσαι.
καὶ
ξενίζων
|
δὲ |
δεῖξαι
τὸν
παράσιτον
αὐτοῦ
ποῖός |
[16] |
δειλία
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον,
ὁ
|
δὲ |
δεισιδαίμων
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπιτυχὼν |
[22] |
ἱερέων
τὰ
κρέα
ἀποδόσθαι,
τοὺς
|
δὲ |
διακονοῦντας
ἐν
τοῖς
γάμοις
οἰκοσίτους |
[6] |
δίκας
τὰς
μὲν
φεύγειν,
τὰς
|
δὲ |
διώκειν,
τὰς
δὲ
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς |
[19] |
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης
παρασκευαστική,
ὁ
|
δὲ |
δυσχερὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
λέπραν |
[30] |
χρήσασθαι
τοῖς
ἐκείνων
παισί,
τὸν
|
δὲ |
ἑαυτοῦ
ἔξω
μισθῶσαι
καὶ
μὴ |
[2] |
ἐπαινέσαι
δὲ
ἀκούοντος,
καὶ
ἐπισημήνασθαι
|
δέ, |
εἰ
παύεται,
Ὀρθῶς,
καὶ
σκώψαντι |
[29] |
ἐντετύχηκεν
ἀνθρώπῳ
ἱκανωτέρῳ·
καὶ
εὔνους
|
δὲ |
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι |
[29] |
κρινομένῳ·
καὶ
πρὸς
τοὺς
καθημένους
|
δὲ |
εἰπεῖν
δεινός,
ὡς
οὐ
δεῖ |
[29] |
χρηστός
ἐστι.
καὶ
τὸν
πονηρὸν
|
δὲ |
εἰπεῖν
ἐλεύθερον,
ἐὰν
βούληταί
τις |
[2] |
προσενεχθῇ
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ
ἐπιγελάσας
|
δὲ |
εἰπεῖν·
Ὁρᾶς;
ὅτι
δυεῖν
σοι |
[2] |
δοῦναι
ὁρῶντος
αὐτοῦ,
καὶ
φιλήσας
|
δὲ |
εἰπεῖν·
Χρηστοῦ
πατρὸς
νεόττια.
καὶ |
[5] |
εἶναι
δοκῇ.
καὶ
τοὺς
ξένους
|
δὲ |
εἰπεῖν
ὡς
δικαιότερα
λέγουσι
τῶν |
[23] |
τῆς
πόλεως
ἀποδεδημηκώς.
καὶ
γράμματα
|
δὲ |
εἰπεῖν,
ὡς
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου |
[1] |
χεῖρον
πράξεων
καὶ
λόγων,
ὁ
|
δὲ |
εἴρων
τοιοῦτός
τις,
οἷος
προσελθὼν |
[28] |
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ
|
δὲ |
εἰς
τοὺς
δημότας
ἐνεγράφη,
Σωσίδημος. |
[6] |
εἰς
τὴν
γνάθον
ἐκλέγειν.
{Ἐργώδεις
|
δέ |
εἰσιν
οἱ
τὸ
στόμα
εὔλυτον |
[18] |
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
καὶ
τὸ
ἱμάτιον
|
δὲ |
ἐκδοῦναι
δεινὸς
οὐχ
ὃς
βέλτιστα |
[28] |
ἐξ
ἀρχῆς
Σωσίας
ἐκαλεῖτο,
ἐγένετο
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
ἐπειδὴ |
[21] |
καινὸν
ποιῆσαι
ἀποδοῦναι.
καὶ
κολοιῷ
|
δὲ |
ἔνδον
τρεφομένῳ
δεινὸς
κλιμάκιον
πρίασθαι |
[6] |
φεύγειν,
τὰς
δὲ
διώκειν,
τὰς
|
δὲ |
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
δὲ
παρεῖναι
ἔχων |
[24] |
συντάξαι
αὐτῶν
ἐπιμελεῖσθαι.
καὶ
προαποστέλλειν
|
δὲ, |
ἐπὰν
πορεύηται,
τὸν
ἐροῦντα,
ὅτι |
[13] |
εἶναι
ἐντείνας
ἐλεγχθῆναι.
καὶ
πλείω
|
δὲ |
ἐπαναγκάσαι
τὸν
παῖδα
κεράσαι,
ἢ |
[5] |
λέγουσι
τῶν
πολιτῶν.
καὶ
κεκλημένος
|
δὲ |
ἐπὶ
δεῖπνον
κελεῦσαι
καλέσαι
τὰ |
[5] |
αὐτὸς
λέγων·
Ἀσκός,
πέλεκυς,
τὰ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῆς
γαστρὸς
ἐᾶν
καθεύδειν |
[20] |
ἐστι
τῷ
συνδειπνοῦντι·
καὶ
παρακαλῶν
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
ποτηρίου
εἰπεῖν,
ὅτι |
[12] |
ἐξ
ἀρχῆς
διδάσκων.
καὶ
προθύμως
|
δὲ |
ἐπιμεληθῆναι,
ἃ
μὴ
βούλεταί
τις |
[15] |
οὔτε
τῷ
ἐμβάντι.
καὶ
φίλῳ
|
δὲ |
ἔρανον
κελεύσαντι
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι |
[8] |
ποία
γὰρ
οὐ
στοά,
ποῖον
|
δὲ |
ἐργαστήριον,
ποῖον
δὲ
μέρος
τῆς |
[11] |
ῥυπαίνηται
ταχύ.
~ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ.
Οὐ
χαλεπὸν
|
δέ |
ἐστι
τὴν
βδελυρίαν
διορίσασθαι·
ἔστι |
[1] |
τούτοις
συλλυπεῖσθαι
ἡττωμένοις·
καὶ
συγγνώμην
|
δὲ |
ἔχειν
τοῖς
αὑτὸν
κακῶς
λέγουσι |
[20] |
προσπτύσαι
τῷ
οἰνοχόῳ.
~ΑΗΔΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
ἀηδία,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν, |
[23] |
ὃν
αὐτὸν
φορεῖ.
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Ἀμέλει
|
δὲ |
ἡ
ἀλαζονεία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς |
[14] |
πρότερον
πολλάκις
ὀμώμοκα.
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
ἀναισθησία,
ὡς
ὅρῳ
εἰπεῖν, |
[25] |
καὶ
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει
|
δὲ |
ἡ
δειλία
δόξειεν
ἂν
εἶναι |
[19] |
σὺ
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης |
[28] |
αὐτὸς
αὑτῷ
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς |
[17] |
εἰς
κόλπον
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
μεμψιμοιρία
ἐπιτίμησις
παρὰ
τὸ |
[10] |
οὐδεμία
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
μικρολογία
φειδωλία
τοῦ
διαφόρου |
[24] |
πρὸς
τὰς
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
ὑπερηφανία
καταφρόνησίς
τις
πλὴν |
[29] |
τοῖς
ἤθεσι
ποιεῖ.
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ.
Ἔστι
|
δὲ |
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας,
ὁ |
[4] |
ᾆσαι
καὶ
εἰς
τὰ
ὑποδήματα
|
δὲ |
ἥλους
ἐγκροῦσαι
καὶ
τῆς
αὐτῆς |
[1] |
τὰ
δὲ
οὐκ
εἰδέναι,
τὰ
|
δὲ |
θαυμάζειν,
τὰ
δ´
ἤδη
ποτὲ |
[5] |
ἂν
οἱ
ἔφηβοι
γυμνάζωνται,
τοῦ
|
δὲ |
θεάτρου
καθῆσθαι,
ὅταν
ᾖ
ἡ |
[19] |
ἐᾶσαι
θηριωθῆναι·
καὶ
τὰς
μασχάλας
|
δὲ |
θηριώδεις
καὶ
δασείας
ἔχειν
ἄχρι |
[21] |
τῷ
παιδὶ
ἀπενεγκεῖν
οἴκαδε,
ἀναβαλλόμενος
|
δὲ |
θοἰμάτιον
ἐν
τοῖς
μύωψι
κατὰ |
[4] |
ἐκπλήττεσθαι
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
ὅταν
|
δὲ |
ἴδῃ
βοῦν
ἢ
ὄνον
ἢ |
[16] |
σκύλακι
κελεῦσαι
αὑτὸν
περικαθᾶραι.
μαινόμενον
|
δὲ |
ἰδὼν
ἢ
ἐπίληπτον
φρίξας
εἰς |
[16] |
ἐὰν
παρείαν,
Σαβάζιον
καλεῖν,
ἐὰν
|
δὲ
|
ἱερόν,
ἐνταῦθα
ἡρῷον
εὐθὺς
ἱδρύσασθαι. |
[14] |
δακρύσας
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
τύχῃ.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
ἀπολαμβάνων
ἀργύριον
ὀφειλόμενον
μάρτυρας |
[6] |
ἢ
ὅταν
ᾖ
πανήγυρις.
ἱκανὸς
|
δὲ |
καὶ
δίκας
τὰς
μὲν
φεύγειν, |
[21] |
ἐκτρίβειν,
στεφανοῦν,
ἀλείφειν
ὁσημέραι.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
διοικήσασθαι
παρὰ
τῶν
συμπρυτάνεων, |
[16] |
φῆσαι
εἶναι.
καὶ
ταῖς
τετράσι
|
δὲ |
καὶ
ἑβδόμαις
προστάξας
οἶνον
ἕψειν |
[7] |
χρηματίζοντας.
καὶ
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
|
δὲ |
καὶ
εἰς
τὰς
παλαίστρας
εἰσιὼν |
[28] |
θύραν
τὴν
αὔλειον
ὑπακούουσι.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
κακῶς
λεγόντων
ἑτέρων
συνεπιλαμβάνεσθαι |
[24] |
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
λογιζόμενος
πρός
τινα
τῷ |
[6] |
καὶ
προῖκα
θεωρεῖν
ἀξιοῦσι.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
πανδοκεῦσαι
καὶ
πορνοβοσκῆσαι
καὶ |
[5] |
ἐν
τῇ
πόλει
διηγεῖσθαι.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
πίθηκον
θρέψαι
δεινὸς
καὶ |
[9] |
ἀναγκάσαι
ἀποφέρειν
πρὸς
αὑτούς.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
τὰ
χαλκεῖα
τὰ |
[12] |
ἄρτι
παρακαλεῖν
εἰς
περίπατον.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
προσάγειν
ὠνητὴν
πλείω
διδόντα |
[29] |
ἂν
τοὺς
τοιούτους
προώμεθα.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
προστατῆσαι
φαύλων
καὶ
συνηγορῆσαι |
[30] |
τὸ
κοινὸν
τὸν
μισθόν.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
συναγόντων
παρ´
αὐτῷ
ὑποθεῖναι |
[2] |
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά
σε.
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἐκ
τῆς
γυναικείας |
[7] |
ἀπὸ
τῆς
ἐκκλησίας
ἀπαγγέλλειν,
προσδιηγήσασθαι
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος
τότε |
[15] |
οὔτε
ὀρχήσασθαι
ἂν
ἐθελήσειεν·
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
μὴ
ἐπεύχεσθαι. |
[9] |
δοὺς
τὸ
μέρος
θεωρεῖν,
ἄγειν
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
υἱεῖς
εἰς
τὴν |
[10] |
εἰ
διαμένουσιν
οἱ
αὐτοί.
δεινὸς
|
δὲ |
καὶ
ὑπερημερίαν
πρᾶξαι
καὶ
τόκον |
[9] |
καὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
λέλουται,
ἀπιὼν
|
δὲ· |
Κακίζεις;
οὐδεμία
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ. |
[28] |
τὸ
χεῖρον
ἐν
λόγοις,
ὁ
|
δὲ
|
κακολόγος
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς· |
[27] |
τοῖς
μειρακίοις
λαμπάδα
τρέχειν.
ἀμέλει
|
δὲ |
κἄν
που
κληθῇ
εἰς
Ἡράκλειον, |
[30] |
ἐκ
τοῦ
κοινοῦ
ὄψον,
τὰ
|
δὲ |
καταλειπόμενα
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
ἡμίση |
[2] |
συμφέρουσαν
δὲ
τῷ
κολακεύοντι,
τὸν
|
δὲ |
κόλακα
τοιοῦτόν
τινα,
ὥστε
ἅμα |
[2] |
ἢ
τοὺς
ἔχεις.
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
|
δὲ |
κολακείαν
ὑπολάβοι
ἄν
τις
ὁμιλίαν |
[9] |
μὲν
δειπνεῖν
παρ´
ἑτέρῳ,
τὰ
|
δὲ |
κρέα
ἀποτιθέναι
ἁλσὶ
πάσας,
καὶ |
[19] |
τεράστιόν
τι
πεποιηκώς·
καὶ
αὐλούμενος
|
δὲ |
κροτῆσαι
ταῖς
χερσὶ
μόνος
τῶν |
[7] |
μεταξὺ
καταλιπόντας
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
συνδικάζων
|
δὲ |
κωλῦσαι
κρῖναι
καὶ
συνθεωρῶν
θεάσασθαι |
[7] |
καὶ
τὰ
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
λαλιά,
εἴ
τις
αὐτὴν
ὁρίζεσθαι |
[7] |
δόξειεν
ἀκρασία
τοῦ
λόγου,
ὁ
|
δὲ |
λάλος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
τῷ |
[30] |
τὴν
ἐπικαταλλαγὴν
προσαπαιτεῖν,
{καὶ}
λογισμὸν
|
δὲ |
λαμβάνων
παρὰ
τοῦ
χειρίζοντος.
καὶ |
[20] |
τίς
ἡμέρα;
καὶ
ὑπὲρ
αὑτοῦ
|
δὲ |
λέγειν,
ὡς
ἡδύς
ἐστι
καὶ |
[8] |
ἡμᾶς
ὕπνος
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις
ψευδῶν
λόγων |
[8] |
πιστεύεσθαι
βούλεται
ὁ
λογοποιῶν,
ὁ
|
δὲ |
λογοποιὸς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἀπαντήσας |
[11] |
ὁρῶν
περιμεῖναι
κελεῦσαι·
καὶ
ἡττωμένῳ
|
δὲ |
μεγάλην
δίκην
ἀπιόντι
ἀπὸ
τοῦ |
[21] |
τὴν
ἀγορὰν
περιπατεῖν.
καὶ
κυναρίου
|
δὲ |
Μελιταίου
τελευτήσαντος
αὐτῷ,
μνῆμα
ποιῆσαι
|
[17] |
τὸ
προσῆκον
τῶν
δεδομένων,
ὁ
|
δὲ |
μεμψίμοιρος
τοιόσδε
τις,
οἷος
ἀποστείλαντος |
[8] |
στοά,
ποῖον
δὲ
ἐργαστήριον,
ποῖον
|
δὲ
|
μέρος
τῆς
ἀγορᾶς,
οὗ
οὐ |
[6] |
ἀρχήν,
τοῖς
δὲ
συλλαβήν,
τοῖς
|
δὲ
|
μέρος
τοῦ
πράγματος
λέγει,
οὐκ |
[30] |
διακονοῦντες
παῖδες
μὴ
λάβωσι.
συναποδημῶν
|
δὲ |
μετὰ
γνωρίμων
χρήσασθαι
τοῖς
ἐκείνων |
[21] |
ὅτι
βοῦν
ἔθυσε.
καὶ
πομπεύσας
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
ἱππέων
τὰ
μὲν |
[9] |
μὲν
λάβῃ,
εὖ
ἔχει,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἁρπάσας
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης |
[9] |
σταθμῷ
μάλιστα
μὲν
κρέας,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ὀστοῦν
εἰς
τὸν
ζωμὸν |
[30] |
δραχμαῖς
ἀποδοῦναι.
καὶ
τῶν
υἱῶν
|
δὲ |
μὴ
πορευομένων
εἰς
τὸ
διδασκαλεῖον |
[16] |
πορεύεσθαι
μετὰ
τῆς
γυναικός—
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
σχολάζῃ
ἡ
γυνή,
μετὰ |
[10] |
διαφόρου
ὑπὲρ
τὸν
καιρόν,
ὁ
|
δὲ |
μικρολόγος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐν |
[21] |
αὐλώμεθα
καὶ
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
μικροφιλοτιμία
δόξει
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς |
[21] |
εἶναι
ὄρεξις
τιμῆς
ἀνελεύθερος,
ὁ
|
δὲ
|
μικροφιλότιμος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
σπουδάσαι |
[26] |
ἰσχύος
καὶ
κέρδους
γλιχομένη,
ὁ
|
δὲ |
ὀλιγαρχικὸς
τοιοῦτος,
οἷος
τοῦ
δήμου |
[21] |
ἀπαγαγὼν
εἰς
Δελφούς,
καὶ
ἐπιμεληθῆναι
|
δέ, |
ὅπως
αὐτῷ
ὁ
ἀκόλουθος
Αἰθίοψ |
[26] |
λέγειν·
Ἱκανὸς
εἷς
ἐστι,
τοῦτον
|
δὲ |
ὅτι
δεῖ
ἄνδρα
εἶναι·
καὶ |
[6] |
ἐν
ταῖς
χερσίν.
οὐκ
ἀποδοκιμάζει
|
δὲ |
οὐδ´
ἅμα
πολλῶν
ἀγοραίων
στρατηγεῖν |
[2] |
πρὸς
σὲ
οἱ
ἄνθρωποι;
τοῦτο
|
δὲ |
οὐθενὶ
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
[1] |
τὰ
μὲν
σκέψεσθαι
φάσκειν,
τὰ
|
δὲ |
οὐκ
εἰδέναι,
τὰ
δὲ
θαυμάζειν, |
[20] |
ἡδύς
ἐστι
καὶ
ἀηδής,
ἀμφότερα
|
δὲ
|
οὐκ
ἔχοντα
οὐ
ῥᾴδιον
ἄνθρωπον |
[28] |
τῇ
πατρίδι
εὐγενεῖς
εἶναι.
Αὐτὸς
|
δὲ |
οὗτος
ὡς
ἐκ
τοιούτων
γεγονὼς |
[27] |
εἶναι
ὑπὲρ
τὴν
ἡλικίαν,
ὁ
|
δὲ
|
ὀψιμαθὴς
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ῥήσεις |
[27] |
καὶ
ταὐτὰ
προαιρουμένους.
~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ.
Ἡ
|
δὲ |
ὀψιμαθία
φιλοπονία
δόξειεν
ἂν
εἶναι |
[22] |
μὴ
συμβάλωνται.
καὶ
ἐξ
ἀγορᾶς
|
δὲ |
ὀψωνήσας
τὰ
κρέα
αὐτὸς
φέρειν |
[4] |
τὴν
οἰκίαν.
καὶ
τὸ
ἀργύριον
|
δὲ |
παρά
του
λαβὼν
ἀποδοκιμάζειν,
λίαν |
[23] |
γὰρ
οὐ
δύνασθαι.
καὶ
ἀγνώτων
|
δὲ |
παρακαθημένων
κελεῦσαι
θεῖναι
τὰς
ψήφους |
[6] |
διώκειν,
τὰς
δὲ
ἐξόμνυσθαι,
ταῖς
|
δὲ |
παρεῖναι
ἔχων
ἐχῖνον
ἐν
τῷ |
[13] |
καὶ
πράξεων
μετὰ
εὐνοίας,
ὁ
|
δὲ |
περίεργος
τοιοῦτός
τις,
οἷος
ἐπαγγέλλεσθαι |
[11] |
μὴ
συνήθης
ἐστί·
καὶ
σπεύδοντας
|
δέ |
ποι
ὁρῶν
περιμεῖναι
κελεῦσαι·
καὶ |
[28] |
ἀπὸ
τοῦ
προσώπου
ἐστίν·
ἡ
|
δὲ |
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον·
σημεῖον
δέ· |
[5] |
ὄψεται,
ἐπαινῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
παρακληθεὶς
|
δὲ |
πρὸς
δίαιταν
μὴ
μόνον
ᾧ |
[28] |
κακὸς
καὶ
μαστιγίας.
καὶ
κακονοῶν
|
δὲ |
πρός
τινα
εἰπεῖν·
Ἐγὼ
δήπου |
[1] |
πρᾶγμα·
Ἄλλῳ
τινὶ
λέγε·
Ὅπως
|
δὲ |
σοὶ
ἀπιστήσω
ἢ
ἐκείνου
καταγνῶ, |
[6] |
τοῖς
μὲν
τὴν
ἀρχήν,
τοῖς
|
δὲ |
συλλαβήν,
τοῖς
δὲ
μέρος
τοῦ |
[3] |
μυστήρια,
Πυανοψιῶνος
δὲ
τἀπατούρια,
Ποσιδεῶνος
|
δὲ |
τὰ
κατ´
ἀγροὺς
Διονύσια.
{Παρασείσαντα |
[3] |
μέν
ἐστι
τὰ
μυστήρια,
Πυανοψιῶνος
|
δὲ |
τἀπατούρια,
Ποσιδεῶνος
δὲ
τὰ
κατ´ |
[8] |
ἂν
εἴπῃ
τις
αὐτῷ,
Σὺ
|
δὲ |
ταῦτα
πιστεύεις;
φήσει,
τὸ
πρᾶγμα
|
[13] |
τὸν
κακῶς
ἔχοντα.
καὶ
γυναικὸς
|
δὲ |
τελευτησάσης
ἐπιγράψαι
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα |
[28] |
δὲ
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον·
σημεῖον
|
δέ· |
τῇ
γὰρ
ἑαυτοῦ
γυναικὶ
τάλαντα |
[22] |
οἴκαδε
πορευθῆναι.
καὶ
τῇ
γυναικὶ
|
δὲ |
τῇ
ἑαυτοῦ
προῖκα
πολλὴν
εἰσενεγκαμένῃ |
[16] |
ἀλλ´
ἀποτραπεὶς
ἐκθύσασθαι.
καὶ
πυκνὰ
|
δὲ |
τὴν
οἰκίαν
καθᾶραι
δεινὸς
Ἑκάτης |
[26] |
τὴν
πόλιν.
καὶ
τὸ
μέσον
|
δὲ |
τῆς
ἡμέρας
ἐξιὼν
καὶ
τὸ |
[4] |
τράγον,
ἑστηκὼς
θεωρεῖν.
καὶ
προαιρῶν
|
δέ |
τι
ἐκ
τοῦ
ταμιείου
δεινὸς |
[25] |
τοῖς
πολεμίοις.
καὶ
τοῦ
σαλπιστοῦ
|
δὲ |
τὸ
πολεμικὸν
σημήναντος
καθήμενος
ἐν |
[28] |
γοῦν
ἡ
ψυχὴ
Κρινοκόρακα·
τὰς
|
δὲ |
τοιαύτας
φασὶν
ἐν
τῇ
πατρίδι |
[30] |
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους
αἰσχροῦ,
ἔστι
|
δὲ
|
τοιοῦτος
ὁ
αἰσχροκερδής,
οἷος
ἑστιῶν |
[11] |
καὶ
αὐλητρίδα
μισθοῦσθαι
καὶ
δεικνύειν
|
δὲ |
τοῖς
ἀπαντῶσι
τὰ
ὠψωνημένα
καὶ |
[8] |
αὐτόν
σε
μόνον
εἰδέναι.
πᾶσι
|
δὲ |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
προσδεδράμηκε |
[25] |
γῆν
προσάγειν
αὑτόν.
καὶ
στρατευόμενος
|
δὲ |
τοῦ
πεζοῦ
ἐκβοηθοῦντος
οἷός
τε |
[4] |
φίλοις
καὶ
οἰκείοις
ἀπιστεῖν,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
αὑτοῦ
οἰκέτας
ἀνακοινοῦσθαι
περὶ |
[6] |
κωμαστικῷ
χορῷ.
καὶ
ἐν
θαύμασι
|
δὲ |
τοὺς
χαλκοῦς
ἐκλέγειν
καθ´
ἕκαστον |
[28] |
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
αὐτὸς
εἴπας·
Ἐγὼ
|
δὲ |
τοῦτον
τὸν
ἄνθρωπον
πλέον
πάντων |
[8] |
οὐθεὶς
ἂν
ἔχοι
ἐπιλαβέσθαι.
διηγεῖται
|
δὲ |
τούτους
φάσκων
λέγειν,
ὡς
Πολυπέρχων |
[2] |
τις
ὁμιλίαν
αἰσχρὰν
εἶναι,
συμφέρουσαν
|
δὲ |
τῷ
κολακεύοντι,
τὸν
δὲ
κόλακα |
[10] |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ.
{καὶ
τὸ
ὅλον
|
δὲ |
τῶν
μικρολόγων
καὶ
τὰς
ἀργυροθήκας |
[11] |
τῷ
πωλοῦντι
προσλαλῶν·
καὶ
καλέσαι
|
δὲ |
τῶν
παρόντων
ὀνομαστί
τινα,
ᾧ |
[30] |
πόλεως
ἐφόδιον
οἴκοι
καταλιπεῖν,
παρὰ
|
δὲ |
τῶν
συμπρεσβευτῶν
δανείζεσθαι·
καὶ
τῷ |
[29] |
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ
διατείνεσθαι
|
δὲ |
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
ὡς
οὐκ
ἐντετύχηκεν |
[24] |
πλὴν
αὑτοῦ
τῶν
ἄλλων,
ὁ
|
δὲ |
ὑπερήφανος
τοιόσδε
τις,
οἷος
τῷ |
[9] |
πάντων·
Εὐωχοῦ,
Τίβειε.
καὶ
ὀψωνῶν
|
δὲ |
ὑπομιμνήσκειν
τὸν
κρεωπώλην,
εἴ
τι |
[29] |
ἡ
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας,
ὁ
|
δὲ |
φιλοπόνηρός
ἐστι
τοιόσδε
τις,
οἷος |
[10] |
τὰς
κλεῖς
ἰωμένας
καὶ
αὐτοὺς
|
δὲ |
φοροῦντας
ἐλάττω
τῶν
μηρῶν
τὰ |
[5] |
λευκοὺς
ἔχειν
καὶ
τὰ
ἱμάτια
|
δὲ |
χρηστὰ
μεταβάλλεσθαι
καὶ
χρίσματι
ἀλείφεσθαι. |
[23] |
Μακεδόσι·
καὶ
ἐν
τῇ
σιτοδείᾳ
|
δὲ |
ὡς
πλείω
ἢ
πέντε
τάλαντα |
[29] |
ὁμοίους
πάντας
εἶναι,
καὶ
ἐπισκῆψαι
|
δέ, |
ὡς
χρηστός
ἐστι.
καὶ
τὸν |
[21] |
πάντα
δοῦναι
τῷ
παιδὶ
ἀπενεγκεῖν
|
οἴκαδε, |
ἀναβαλλόμενος
δὲ
θοἰμάτιον
ἐν
τοῖς |
[22] |
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
τὴν
κύκλῳ
|
οἴκαδε |
πορευθῆναι.
καὶ
τῇ
γυναικὶ
δὲ |
[21] |
καὶ
ταῦτα
ἀπαγγείλας
ἀπιὼν
διηγήσασθαι
|
οἴκαδε
|
τῇ
ἑαυτοῦ
γυναικί,
ὡς
καθ´ |
[7] |
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι,
ὥστε
|
μηδὲ |
ἀναπνεῦσαι
τὸν
ἐντυγχάνοντα.
καὶ
ὅταν |
[28] |
ἀρχήν
γε
εἰληφὼς
μὴ
ἀποσχέσθαι
|
μηδὲ |
τοὺς
οἰκείους
αὐτοῦ
λοιδορῆσαι.
καὶ |
[8] |
ἐκ
Μακεδονίας,
ὃς
πάντα
ταῦτα
|
οἶδε. |
καὶ
πάντα
διεξιὼν
πῶς
οἴεσθε |
[17] |
τῶν
δεδομένων,
ὁ
δὲ
μεμψίμοιρος
|
τοιόσδε |
τις,
οἷος
ἀποστείλαντος
μερίδα
τοῦ |
[29] |
κακίας,
ὁ
δὲ
φιλοπόνηρός
ἐστι
|
τοιόσδε |
τις,
οἷος
ἐντυγχάνειν
τοῖς
ἡττημένοις |
[28] |
ἐν
λόγοις,
ὁ
δὲ
κακολόγος
|
τοιόσδε |
τις,
οἷος
ἐρωτηθείς·
Ὁ
δεῖνα |
[24] |
τῶν
ἄλλων,
ὁ
δὲ
ὑπερήφανος
|
τοιόσδε |
τις,
οἷος
τῷ
σπεύδοντι
ἀπὸ |
[23] |
τριηραρχίας
εἰπεῖν,
ὅτι
οὐ
τίθησιν,
|
οὐδὲ |
τὰς
λειτουργίας,
ὅσας
λελειτούργηκε.
καὶ |
[8] |
τί
καὶ
πῶς;
Ἔχεις
περὶ
|
τοῦδε
|
εἰπεῖν
καινόν;
καὶ
ὡς
ἐπιβαλὼν |
[8] |
οἶδε.
καὶ
πάντα
διεξιὼν
πῶς
|
οἴεσθε |
πιθανῶς
σχετλιάζει
λέγων·
Δυστυχὴς
Κάσανδρος· |
[21] |
τὰ
ἱερὰ
καλά,
καὶ
ὑμεῖς
|
δέχεσθε |
τὰ
ἀγαθά.
καὶ
ταῦτα
ἀπαγγείλας |
[9] |
καὶ
εἰπεῖν
ἀκουόντων
πάντων·
Εὐωχοῦ,
|
Τίβειε. |
καὶ
ὀψωνῶν
δὲ
ὑπομιμνήσκειν
τὸν |
[6] |
οἰκίαν.
καὶ
τούτων
ἂν
εἶναι
|
δόξειε |
τῶν
περιισταμένων
τοὺς
ὄχλους
καὶ
|
[23] |
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε
καὶ
|
ἀπολώλεκε· |
καὶ
ἅμα
ταῦτα
πλεθρίζων
πέμπειν |
[23] |
τίθησιν,
οὐδὲ
τὰς
λειτουργίας,
ὅσας
|
λελειτούργηκε. |
καὶ
προσελθὼν
δ´
εἰς
τοὺς |
[8] |
Πολυπέρχων
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
μάχῃ
|
νενίκηκε, |
καὶ
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
καὶ
ἂν |
[8] |
δὲ
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
|
προσδεδράμηκε |
λέγων.
{Τῶν
τοιούτων
ἀνθρώπων
τεθαύμακα, |
[23] |
ὑφ´
ἑνὸς
συκοφαντηθῇ,
Περαιτέρω
φιλοσοφεῖν
|
προσῆκε |
τοῖς
Μακεδόσι·
καὶ
ἐν
τῇ |
[14] |
εὑρεῖν.
καὶ
ἀπαγγέλλοντος
αὐτῷ,
ὅτι
|
τετελεύτηκέ |
τις
αὐτοῦ
τῶν
φίλων,
ἵνα |
[18] |
τὴν
αὑτοῦ
ἐρωτᾶν
κατακείμενος,
εἰ
|
κέκλεικε |
τὴν
κιβωτόν,
καὶ
εἰ
σεσήμανται |
[10] |
ἀριθμεῖν
τὰς
κύλικας,
πόσας
ἕκαστος
|
πέπωκε, |
καὶ
ἀπάρχεσθαι
ἐλάχιστον
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[20] |
μάμμη,
ὅτ´
ὤδινες
καὶ
ἔτικτές
|
με, |
τίς
ἡμέρα;
καὶ
ὑπὲρ
αὑτοῦ |
[7] |
λέγειν,
καὶ
Εὖ
γε,
ὅτι
|
με |
ὑπέμνησας,
καὶ
Τὸ
λαλεῖν
ὡς |
[17] |
καὶ
ἀπὸ
τῆς
ψυχῆς
οὕτω
|
με |
φιλεῖς.
καὶ
τῷ
Διὶ
ἀγανακτεῖν, |
[1] |
Καὶ
μὴν
οὐ
ταῦτα
πρὸς
|
ἐμὲ |
διεξῄει·
Παράδοξόν
μοι
τὸ
πρᾶγμα· |
[28] |
ὑπὲρ
ὧν
σὺ
ἔπλασας
πρὸς
|
ἐμέ· |
κἀπὶ
τούτοις
διεξιών·
Αὗται
αἱ |
[9] |
κρεωπώλην,
εἴ
τι
χρήσιμος
αὐτῷ
|
γέγονε, |
καὶ
ἑστηκὼς
πρὸς
τῷ
σταθμῷ |
[8] |
μεταβεβληκότα.
λέγει
δ´,
ὡς
καὶ
|
παρακήκοε |
παρὰ
τούτοις
κρυπτόμενόν
τινα
ἐν |
[2] |
ἔρχεται,
καὶ
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά
|
σε. |
ἀμέλει
δὲ
καὶ
τὰ
ἐκ |
[2] |
φίλων
προδραμὼν
εἰπεῖν
ὅτι
Πρὸς
|
σὲ |
ἔρχεται,
καὶ
ἀναστρέψας
ὅτι
Προσήγγελκά |
[8] |
λέγεις;
οὐθὲν
ἀκήκοας;
δοκῶ
μοί
|
σε |
εὐωχήσειν
καινῶν
λόγων.
καὶ
ἔστιν |
[24] |
Βούλομαι
γενέσθαι,
καὶ
Ἀπέσταλκα
πρὸς
|
σὲ |
ληψόμενος,
καὶ
Ὅπως
ἄλλως
μὴ
|
[8] |
γενόμενος·
καὶ
Δεῖ
δ´
αὐτόν
|
σε |
μόνον
εἰδέναι.
πᾶσι
δὲ
τοῖς |
[2] |
εἰπεῖν·
Ἐνθυμῇ,
ὡς
ἀποβλέπουσι
πρὸς
|
σὲ
|
οἱ
ἄνθρωποι;
τοῦτο
δὲ
οὐθενὶ |
[7] |
συνῆκας
τὸ
πρᾶγμα,
καὶ
Πάλαι
|
σε |
παρετήρουν,
εἰ
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ |
[23] |
εἶχε,
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια
|
ἐκόμισε· |
καὶ
περὶ
τῶν
τεχνιτῶν
τῶν |
[21] |
οἱ
εἰσιόντες
ἴδωσιν,
ὅτι
βοῦν
|
ἔθυσε. |
καὶ
πομπεύσας
δὲ
μετὰ
τῶν |
[13] |
ἐπιγράψαι
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα
τοῦ
|
τε
|
ἀνδρὸς
αὐτῆς
καὶ
τοῦ
πατρὸς |
[2] |
καὶ
σκώψαντι
ψυχρῶς
ἐπιγελάσαι
τό
|
τε |
ἱμάτιον
ὦσαι
εἰς
τὸ
στόμα |
[25] |
δὲ
τοῦ
πεζοῦ
ἐκβοηθοῦντος
οἷός
|
τε |
προσκαλεῖν
πάντας
κελεύων
πρὸς
αὑτὸν |
[10] |
εἰσελθεῖν.
καὶ
ἀπαγορεῦσαι
τῇ
γυναικὶ
|
μήτε |
ἅλας
χρηννύειν
μήτε
ἐλλύχνιον
μήτε |
[4] |
ἄλλῳ
μὲν
μηδενὶ
μήτε
ἐφίστασθαι
|
μήτε |
ἐκπλήττεσθαι
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
ὅταν |
[10] |
τῇ
γυναικὶ
μήτε
ἅλας
χρηννύειν
|
μήτε |
ἐλλύχνιον
μήτε
κύμινον
μήτε
ὀρίγανον |
[4] |
καὶ
ἐπ´
ἄλλῳ
μὲν
μηδενὶ
|
μήτε |
ἐφίστασθαι
μήτε
ἐκπλήττεσθαι
ἐν
ταῖς |
[10] |
ὀρίγανον
μήτε
ὀλὰς
μήτε
στέμματα
|
μήτε |
θυηλήματα,
ἀλλὰ
λέγειν,
ὅτι
τὰ |
[10] |
μήτε
ἅλας
χρηννύειν
μήτε
ἐλλύχνιον
|
μήτε |
κύμινον
μήτε
ὀρίγανον
μήτε
ὀλὰς |
[10] |
ἐλλύχνιον
μήτε
κύμινον
μήτε
ὀρίγανον
|
μήτε |
ὀλὰς
μήτε
στέμματα
μήτε
θυηλήματα, |
[10] |
χρηννύειν
μήτε
ἐλλύχνιον
μήτε
κύμινον
|
μήτε |
ὀρίγανον
μήτε
ὀλὰς
μήτε
στέμματα |
[3] |
γὰρ
συναρκεῖσθαι
τοῖς
μήτε
σχολὴν
|
μήτε |
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
Ἡ
δὲ |
[10] |
κύμινον
μήτε
ὀρίγανον
μήτε
ὀλὰς
|
μήτε |
στέμματα
μήτε
θυηλήματα,
ἀλλὰ
λέγειν, |
[3] |
εἶναι·
ἔργον
γὰρ
συναρκεῖσθαι
τοῖς
|
μήτε |
σχολὴν
μήτε
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ. |
[23] |
σιτοδείᾳ
δὲ
ὡς
πλείω
ἢ
|
πέντε |
τάλαντα
αὑτῷ
γένοιτο
τὰ
ἀναλώματα |
[5] |
μικρὸν
ἔτι
προπέμψας
καὶ
ἐρωτήσας,
|
πότε |
αὐτὸν
ὄψεται,
ἐπαινῶν
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ |
[8] |
{Τῶν
τοιούτων
ἀνθρώπων
τεθαύμακα,
τί
|
ποτε |
βούλονται
λογοποιοῦντες·
οὐ
γὰρ
μόνον |
[9] |
ἀλλοτρίαν
οἰκίαν
ἐλθὼν
δανείζεσθαι
κριθάς,
|
ποτὲ |
δὲ
ἄχυρα,
καὶ
ταῦτα
τοὺς |
[16] |
ἐπιμελῶς
δόξειεν
ἂν
εἶναι.
κἄν
|
ποτε |
ἐπίδῃ
σκορόδῳ
ἐστεμμένον
τῶν
ἐπὶ |
[1] |
δὲ
θαυμάζειν,
τὰ
δ´
ἤδη
|
ποτὲ |
καὶ
αὐτὸς
οὕτως
διαλογίσασθαι.
καὶ |
[7] |
Λακεδαιμονίοις
ὑπὸ
Λυσάνδρου}
καὶ
οὕς
|
ποτε |
λόγους
αὐτὸς
εἴπας
εὐδοκίμησεν
ἐν |
[13] |
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
προσελθὼν
ἐρωτῆσαι,
|
πότε |
μέλλει
παρατάττεσθαι,
καὶ
τί
μετὰ |
[12] |
παρεστὼς
διηγεῖσθαι,
ὅτι
καὶ
αὑτοῦ
|
ποτε |
παῖς
οὕτως
πληγὰς
λαβὼν
ἀπήγξατο. |
[26] |
λεπτὸς
καὶ
αὐχμῶν·
καὶ
εἰπεῖν·
|
Πότε |
παυσόμεθα
ὑπὸ
τῶν
λειτουργιῶν
καὶ
|
[17] |
εἰπεῖν·
Ἀλλ´
οὐ
θησαυρὸν
εὕρηκα
|
οὐδέποτε. |
καὶ
πριάμενος
ἀνδράποδον
ἄξιον
καὶ |
[7] |
δὲ
καὶ
τὴν
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος
|
τότε |
γενομένην
τῶν
ῥητόρων
μάχην
{καὶ |
[2] |
τὸν
δὲ
κόλακα
τοιοῦτόν
τινα,
|
ὥστε |
ἅμα
πορευόμενον
εἰπεῖν·
Ἐνθυμῇ,
ὡς |
[19] |
τοὺς
ὀδόντας
μέλανας
καὶ
ἐσθιομένους
|
ὥστε |
δυσέντευκτος
εἶναι
καὶ
ἀηδής.
καὶ |
[20] |
λάχανα
πολλὰ
ἔχων
καὶ
ἁπαλὰ
|
{ὥστε
|
εἶναι
ψυχρὸν}
καὶ
μάγειρος
εὖ |
[10] |
ἐάν
τι
πωλῇ,
τοσούτου
ἀποδόσθαι,
|
ὥστε |
μὴ
λυσιτελεῖν
τῷ
πριαμένῳ.
καὶ |
[7] |
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι,
|
ὥστε |
μηδὲ
ἀναπνεῦσαι
τὸν
ἐντυγχάνοντα.
καὶ |
[4] |
ἀναβεβλημένος
ἄνω
τοῦ
γόνατος
καθιζάνειν,
|
ὥστε |
τὰ
γυμνὰ
αὐτοῦ
φαίνεσθαι.
καὶ |
[7] |
γε
ἅμα
διηγούμενος
κατηγορίαν
παρεμβαλεῖν,
|
ὥστε |
τοὺς
ἀκούοντας
ἤτοι
ἐπιλαθέσθαι
ἢ
|
[15] |
ὑπομείναι
πολὺν
χρόνον
οὐθένα.
καὶ
|
οὔτε |
ᾆσαι
οὔτε
ῥῆσιν
εἰπεῖν
οὔτε |
[10] |
συκοτραγῆσαι
ἐκ
τοῦ
αὑτοῦ
κήπου
|
οὔτε |
διὰ
τοῦ
αὑτοῦ
ἀγροῦ
πορευθῆναι |
[10] |
διὰ
τοῦ
αὑτοῦ
ἀγροῦ
πορευθῆναι
|
οὔτε |
ἐλάαν
ἢ
φοίνικα
τῶν
χαμαὶ |
[24] |
τὸν
ἐροῦντα,
ὅτι
προσέρχεται.
καὶ
|
οὔτε |
ἐπ´
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
οὔτε
λουόμενον |
[16] |
Ἀθηνᾶ
κρείττων,
παρελθεῖν
οὕτω.
καὶ
|
οὔτε |
ἐπιβῆναι
μνήματι
οὔτ´
ἐπὶ
νεκρὸν |
[24] |
ἐπ´
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
οὔτε
λουόμενον
|
οὔτε |
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν
εἰσελθεῖν.
ἀμέλει |
[24] |
καὶ
οὔτε
ἐπ´
ἀλειφόμενον
αὑτὸν
|
οὔτε |
λουόμενον
οὔτε
ἐσθίοντα
ἐᾶσαι
ἂν |
[15] |
οὔτε
ᾆσαι
οὔτε
ῥῆσιν
εἰπεῖν
|
οὔτε |
ὀρχήσασθαι
ἂν
ἐθελήσειεν·
δεινὸς
δὲ |
[15] |
χρόνον
οὐθένα.
καὶ
οὔτε
ᾆσαι
|
οὔτε |
ῥῆσιν
εἰπεῖν
οὔτε
ὀρχήσασθαι
ἂν |
[10] |
πριαμένῳ.
καὶ
οὐκ
ἂν
ἐᾶσαι
|
οὔτε |
συκοτραγῆσαι
ἐκ
τοῦ
αὑτοῦ
κήπου |
[15] |
αὐτὸν
ἀκουσίως
οὔτε
τῷ
ὤσαντι
|
οὔτε |
τῷ
ἐμβάντι.
καὶ
φίλῳ
δὲ |
[15] |
ἀποδιδόμενα.
καὶ
οὐκ
ἔχειν
συγγνώμην
|
οὔτε |
τῷ
ῥυπώσαντι
αὐτὸν
ἀκουσίως
οὔτε
|
[15] |
οὔτε
τῷ
ῥυπώσαντι
αὐτὸν
ἀκουσίως
|
οὔτε
|
τῷ
ὤσαντι
οὔτε
τῷ
ἐμβάντι. |
[23] |
διεξιέναι,
ἡλίκη,
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
|
εἴληφε |
καὶ
ἀπολώλεκε·
καὶ
ἅμα
ταῦτα
|
[15] |
ἐστιν;
εἰπεῖν·
Πράγματά
μοι
μὴ
|
πάρεχε. |
καὶ
προσαγορευθεὶς
μὴ
ἀντιπροσειπεῖν.
καὶ |
[23] |
Ἀλεξάνδρου
ἐστρατεύσατο,
καὶ
ὡς
αὐτῷ
|
εἶχε, |
καὶ
ὅσα
λιθοκόλλητα
ποτήρια
ἐκόμισε· |
[1] |
καὶ
προσποιήσασθαι
ἄρτι
παραγεγονέναι
καὶ
|
ὀψὲ |
γενέσθαι
{αὐτὸν}
καὶ
μαλακισθῆναι.
καὶ |