Paragraphes |
[4] |
τὸ
ἄροτρον
ἔχρησεν
ἢ
κόφινον
|
ἢ |
δρέπανον
ἢ
θύλακον,
ἀπαιτῆσαι
ταῦτα |
[30] |
τῷ
ἀκολούθῳ
μεῖζον
φορτίον
ἐπιθεῖναι
|
ἢ |
δύναται
φέρειν
καὶ
ἐλάχιστα
ἐπιτήδεια |
[1] |
λέγε·
Ὅπως
δὲ
σοὶ
ἀπιστήσω
|
ἢ |
ἐκείνου
καταγνῶ,
ἀποροῦμαι·
Ἀλλ´
ὅρα, |
[29] |
εἶναι
αἰτίῳ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
λέγοντι
|
ἢ |
ἐπὶ
δικαστηρίῳ
κρινομένῳ·
καὶ
πρὸς |
[16] |
αὑτὸν
περικαθᾶραι.
μαινόμενον
δὲ
ἰδὼν
|
ἢ |
ἐπίληπτον
φρίξας
εἰς
κόλπον
πτύσαι. |
[26] |
καὶ
ὅτι
Ἢ
τούτους
δεῖ
|
ἢ
|
ἡμᾶς
οἰκεῖν
τὴν
πόλιν.
καὶ |
[16] |
τοὺς
ὀρνιθοσκόπους,
ἐρωτήσων,
τίνι
θεῶν—
|
ἢ |
θεᾷ—
προσεύχεσθαι
δεῖ.
καὶ
τελεσθησόμενος |
[4] |
ἔχρησεν
ἢ
κόφινον
ἢ
δρέπανον
|
ἢ |
θύλακον,
ἀπαιτῆσαι
ταῦτα
τῆς
νυκτὸς |
[4] |
καὶ
εἰ
τὸ
ἄροτρον
ἔχρησεν
|
ἢ |
κόφινον
ἢ
δρέπανον
ἢ
θύλακον, |
[16] |
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
διεξέλθῃ
τις
|
ἢ |
λίθους
τρεῖς
ὑπὲρ
τῆς
ὁδοῦ |
[10] |
εἶναι.
καὶ
οἰκέτου
χύτραν
ἔνην
|
ἢ |
λοπάδα
κατάξαντος
εἰσπρᾶξαι
ἀπὸ
τῶν
|
[8] |
ἢ
παῖς
Ἀστείου
τοῦ
αὐλητοῦ
|
ἢ
|
Λύκων
ὁ
ἐργολάβος
παραγεγονὼς
ἐξ |
[25] |
μυίας
σοβεῖν
καὶ
πᾶν
μᾶλλον
|
ἢ |
μάχεσθαι
τοῖς
πολεμίοις.
καὶ
τοῦ |
[24] |
θελῆσαι.
καὶ
τοὺς
πωλοῦντάς
τι
|
ἢ |
μεμισθωμένους
δεινὸς
κελεῦσαι
ἥκειν
πρὸς |
[7] |
ἀκούοντας
ἤτοι
ἐπιλαθέσθαι
ἢ
νυστάξαι
|
ἢ |
μεταξὺ
καταλιπόντας
ἀπαλλάττεσθαι.
καὶ
συνδικάζων |
[11] |
καὶ
διηγεῖσθαι
προσστὰς
πρὸς
κουρεῖον
|
ἢ |
μυροπώλιον,
ὅτι
μεθύσκεσθαι
μέλλει.
~ΑΚΑΙΡΙΑΣ. |
[7] |
ὥστε
τοὺς
ἀκούοντας
ἤτοι
ἐπιλαθέσθαι
|
ἢ
|
νυστάξαι
ἢ
μεταξὺ
καταλιπόντας
ἀπαλλάττεσθαι. |
[4] |
ὁδοῖς,
ὅταν
δὲ
ἴδῃ
βοῦν
|
ἢ |
ὄνον
ἢ
τράγον,
ἑστηκὼς
θεωρεῖν. |
[13] |
δὲ
ἐπαναγκάσαι
τὸν
παῖδα
κεράσαι,
|
ἢ |
ὅσα
δύνανται
οἱ
παρόντες
ἐκπιεῖν. |
[6] |
θεωρεῖσθαι
ἀξιῶν
τὴν
ἀπόνοιαν
αὐτοῦ,
|
ἢ |
ὅταν
ᾖ
πανήγυρις.
ἱκανὸς
δὲ |
[8] |
ἔστιν
αὐτῷ
ἢ
στρατιώτης
τις
|
ἢ |
παῖς
Ἀστείου
τοῦ
αὐλητοῦ
ἢ
|
[23] |
τῇ
σιτοδείᾳ
δὲ
ὡς
πλείω
|
ἢ |
πέντε
τάλαντα
αὑτῷ
γένοιτο
τὰ
|
[16] |
λούσασθαι
καὶ
ἱερείας
καλέσας
σκίλλῃ
|
ἢ |
σκύλακι
κελεῦσαι
αὑτὸν
περικαθᾶραι.
μαινόμενον |
[8] |
καινῶν
λόγων.
καὶ
ἔστιν
αὐτῷ
|
ἢ |
στρατιώτης
τις
ἢ
παῖς
Ἀστείου |
[11] |
τὰ
κάρυα
ἢ
τὰ
μύρτα
|
ἢ |
τὰ
ἀκρόδρυα
ἑστηκὼς
τραγηματίζεσθαι,
ἅμα |
[11] |
ἀγορᾶς
προσελθὼν
πρὸς
τὰ
κάρυα
|
ἢ |
τὰ
μύρτα
ἢ
τὰ
ἀκρόδρυα |
[27] |
καὶ
ἐν
τοῖς
θαύμασι
τρία
|
ἢ |
τέτταρα
πληρώματα
ὑπομένειν
τὰ
ᾄσματα |
[6] |
τὸ
δεσμωτήριον
πλείω
χρόνον
οἰκεῖν
|
ἢ |
τὴν
αὑτοῦ
οἰκίαν.
καὶ
τούτων |
[26] |
καὶ
ὑπὸ
τούτων
οὕτως
ὑβριζομένους
|
ἢ |
τιμωμένους,
καὶ
ὅτι
Ἢ
τούτους |
[1] |
ἀλλ´
ἐπίβουλα
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
δεῖ
|
ἢ |
τοὺς
ἔχεις.
~ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.
Τὴν
δὲ |
[26] |
ὑβριζομένους
ἢ
τιμωμένους,
καὶ
ὅτι
|
Ἢ |
τούτους
δεῖ
ἢ
ἡμᾶς
οἰκεῖν |
[4] |
δὲ
ἴδῃ
βοῦν
ἢ
ὄνον
|
ἢ |
τράγον,
ἑστηκὼς
θεωρεῖν.
καὶ
προαιρῶν |
[2] |
ἐν
τῇ
στοᾷ·
πλειόνων
γὰρ
|
ἢ |
τριάκοντα
ἀνθρώπων
καθημένων
καὶ
ἐμπεσόντος |
[10] |
αὑτοῦ
ἀγροῦ
πορευθῆναι
οὔτε
ἐλάαν
|
ἢ |
φοίνικα
τῶν
χαμαὶ
πεπτωκότων
ἀνελέσθαι. |
[18] |
ὃς
βέλτιστα
ἐργάσεται,
ἀλλ´
ὅταν
|
ᾖ |
ἄξιος
ἐγγυητὴς
τοῦ
κναφέως.
καὶ |
[5] |
τοῦ
δὲ
θεάτρου
καθῆσθαι,
ὅταν
|
ᾖ |
ἡ
θέα,
πλησίον
τῶν
στρατηγῶν. |
[5] |
δὲ
θεάτρου
καθῆσθαι,
ὅταν
ᾖ
|
ἡ |
θέα,
πλησίον
τῶν
στρατηγῶν.
καὶ |
[18] |
ἂν
δ´
ἄρα
τις
οἰκεῖος
|
ᾖ |
καὶ
ἀναγκαῖος,
μόνον
οὐ
πυρώσας |
[6] |
τὴν
ἀπόνοιαν
αὐτοῦ,
ἢ
ὅταν
|
ᾖ |
πανήγυρις.
ἱκανὸς
δὲ
καὶ
δίκας |
[22] |
μὴ
πέμψαι
εἰς
διδασκάλου,
ὅταν
|
ᾖ |
{τοῦ
ἀποτιθέναι
καὶ
τὰ
παιδία} |
[20] |
τῷ
οἰνοχόῳ.
~ΑΗΔΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
ἀηδία,
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις |
[23] |
αὐτὸν
φορεῖ.
~ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
|
ἡ |
ἀλαζονεία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς
τις |
[14] |
πολλάκις
ὀμώμοκα.
~ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
ἀναισθησία,
ὡς
ὅρῳ
εἰπεῖν,
βραδυτὴς |
[18] |
ὡς
εὐεργετημένον;
~ΑΠΙΣΤΙΑΣ.
Ἔστιν
ἀμέλει
|
ἡ |
ἀπιστία
ὑπόληψίς
τις
ἀδικίας
κατὰ |
[7] |
καὶ
ὡς
ἐν
ὑγρῷ
ἐστιν
|
ἡ |
γλῶττα,
καὶ
ὅτι
οὐκ
ἂν |
[16] |
γυναικός—
ἐὰν
δὲ
μὴ
σχολάζῃ
|
ἡ |
γυνή,
μετὰ
τῆς
τίτθης—
καὶ |
[4] |
σχολὴν
μήτε
σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.
~ΑΓΡΟΙΚΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ἀγροικία
δόξειεν
ἂν
εἶναι |
[3] |
πράττοντα,
ᾧ
χαριεῖσθαι
ὑπολαμβάνει.
~ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ἀδολεσχία
ἐστὶ
μὲν
διήγησις |
[30] |
πρὸς
τὸ
ὅμοιον
πορεύεσθαι.
~ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
αἰσχροκέρδειά
ἐστιν
ἐπιθυμία
κέρδους |
[9] |
καὶ
καταπονοῦσι
ταῖς
ψευδολογίαις.
~ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ἀναισχυντία
ἐστὶ
μέν,
ὡς |
[22] |
ὡς
καθ´
ὑπερβολὴν
εὐημέρει.
~ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ἀνελευθερία
ἐστὶν
ἀπουσία
τις |
[6] |
τούτου
ἐστὶν
ἡ
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ἀπόνοιά
ἐστιν
ὑπομονὴ
αἰσχρῶν |
[5] |
παρ´
Ἀρχίου
τοῦ
ταρίχους.
~ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ἀρέσκειά
ἐστι
μέν,
ὡς |
[15] |
ἐμοὶ
καὶ
σοὶ
γένοιντο.
~ΑΥΘΑΔΕΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
αὐθάδειά
ἐστιν
ἀπήνεια
ὁμιλίας |
[7] |
ἀγορὰν
καὶ
τὰ
ἐργαστήρια.
~ΛΑΛΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
λαλιά,
εἴ
τις
αὐτὴν |
[8] |
ἂν
ἡμᾶς
ὕπνος
λάβῃ.
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
λογοποιία
ἐστὶ
σύνθεσις
ψευδῶν |
[21] |
αὐτῆς
αὐλώμεθα
καὶ
εὐφραινώμεθα.
~ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
μικροφιλοτιμία
δόξει
εἶναι
ὄρεξις |
[27] |
ὁμοτρόπους
καὶ
ταὐτὰ
προαιρουμένους.
~ΟΨΙΜΑΘΙΑΣ.
|
Ἡ |
δὲ
ὀψιμαθία
φιλοπονία
δόξειεν
ἂν |
[28] |
τις
ἀπὸ
τοῦ
προσώπου
ἐστίν·
|
ἡ |
δὲ
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον·
σημεῖον |
[25] |
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ.
Ἀμέλει
δὲ
|
ἡ |
δειλία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
ὕπειξίς |
[16] |
θεοῖς
μὴ
ἐπεύχεσθαι.
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
Ἀμέλει
|
ἡ |
δεισιδαιμονία
δόξειεν
ἂν
εἶναι
δειλία |
[19] |
σχολάσῃς,
συνακολουθήσω.
~ΔΥΣΧΕΡΕΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης
παρασκευαστική, |
[28] |
αὑτῷ
τερετίζων.
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
κακολογία
ἀγωγὴ
ψυχῆς
εἰς
τὸ |
[17] |
κόλπον
πτύσαι.
~ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
μεμψιμοιρία
ἐπιτίμησις
παρὰ
τὸ
προσῆκον |
[12] |
μυροπώλιον,
ὅτι
μεθύσκεσθαι
μέλλει.
~ΑΚΑΙΡΙΑΣ.
|
Ἡ |
μὲν
οὖν
ἀκαιρία
ἐστὶν
ἐπίτευξις |
[1] |
~ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ.
|
Ἡ |
μὲν
οὖν
εἰρωνεία
δόξειεν
ἂν |
[28] |
εἰς
τοὺς
δημότας
ἐνεγράφη,
Σωσίδημος.
|
Ἡ |
μέντοι
μήτηρ
εὐγενὴς
Θρᾷττά
ἐστι· |
[13] |
προσελθὼν
τῷ
πατρὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
|
ἡ |
μήτηρ
ἤδη
καθεύδει
ἐν
τῷ
|
[10] |
σοι
χάρις.
~ΜΙΚΡΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
μικρολογία
φειδωλία
τοῦ
διαφόρου
ὑπὲρ |
[20] |
τὸ
ὄψον
σκευάζων,
καὶ
ὅτι
|
ἡ |
οἰκία
αὐτοῦ
πανδοκεῖόν
ἐστι—
μεστὴ |
[26] |
~ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Δόξειεν
δ´
ἂν
εἶναι
|
ἡ |
ὀλιγαρχία
φιλαρχία
τις
ἰσχύος
καὶ |
[5] |
τῶν
θεωμένων,
ὅτι
τούτου
ἐστὶν
|
ἡ |
παλαίστρα.
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀπόνοιά |
[13] |
ἑτέρου
μηδέπω
μεθύοντος.
~ΠΕΡΙΕΡΓΙΑΣ.
Ἀμέλει
|
ἡ |
περιεργία
δόξει
εἶναι
προσποίησίς
τις |
[24] |
τὰς
ξενοδοχίας.
~ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
ὑπερηφανία
καταφρόνησίς
τις
πλὴν
αὑτοῦ |
[29] |
τὸ
χεῖρον.
{καὶ
τὸ
ὅλον
|
ἡ |
φιλοπονηρία
ἀδελφή
ἐστι
τῆς
πονηρίας. |
[29] |
ἤθεσι
ποιεῖ.
~ΦΙΛΟΠΟΝΗΡΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
φιλοπονηρία
ἐπιθυμία
κακίας,
ὁ
δὲ |
[20] |
τοῖς
ὑποχωρήμασιν
αὑτῷ
μελαντέρα
εἴη
|
ἡ |
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ
δεινὸς |
[28] |
εὐγενὴς
Θρᾷττά
ἐστι·
καλεῖται
γοῦν
|
ἡ |
ψυχὴ
Κρινοκόρακα·
τὰς
δὲ
τοιαύτας |
[9] |
ζωμὸν
ἐμβαλεῖν,
καὶ
ἐὰν
μὲν
|
λάβῃ, |
εὖ
ἔχει,
εἰ
δὲ
μή, |
[7] |
ἡμῖν,
ὅπως
ἂν
ἡμᾶς
ὕπνος
|
λάβῃ. |
~ΛΟΓΟΠΟΙΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
λογοποιία
ἐστὶ |
[3] |
ὕδωρ
πλεῖον,
τὰ
ἐν
τῇ
|
γῇ
|
βελτίω
ἔσεσθαι,
καὶ
ὃ
ἀγρὸν |
[16] |
καὶ
ἐὰν
μῦς
θύλακον
ἀλφίτων
|
διαφάγῃ, |
πρὸς
τὸν
ἐξηγητὴν
ἐλθὼν
ἐρωτᾶν, |
[28] |
~ΚΑΚΟΛΟΓΙΑΣ.
Ἔστι
δὲ
ἡ
κακολογία
|
ἀγωγὴ |
ψυχῆς
εἰς
τὸ
χεῖρον
ἐν |
[3] |
τὰ
κατ´
ἀγροὺς
Διονύσια.
{Παρασείσαντα
|
δὴ |
δεῖ
τοὺς
τοιούτους
τῶν
ἀνθρώπων |
[14] |
γε
τῶν
ἄστρων
νομίζει,
ὅτι
|
δὴ
|
καὶ
οἱ
ἄλλοι
λέγουσι
πίσσης |
[23] |
ὡς
πάρεστι
παρ´
Ἀντιπάτρου
τριττὰ
|
δὴ
|
λέγοντα
παραγενέσθαι
αὐτὸν
εἰς
Μακεδονίαν· |
[20] |
ἵνα
αὐτῷ
λαλῇ.
καὶ
ἀνάγεσθαι
|
δὴ |
μέλλοντας
κωλύειν.
καὶ
προσελθόντων
δεῖσθαι |
[2] |
ὦσαι
εἰς
τὸ
στόμα
ὡς
|
δὴ |
οὐ
δυνάμενος
κατασχεῖν
τὸν
γέλωτα. |
[3] |
τὰ
καθ´
ἕκαστα
διεξελθεῖν.
εἶτα
|
δὴ |
προχωροῦντος
τοῦ
πράγματος
λέγειν,
ὡς |
[8] |
κατὰ
κράτος
αἱροῦντες
παρεδειπνήθησαν.
πάνυ
|
δὴ |
ταλαίπωρον
αὐτῶν
ἐστι
τὸ
ἐπιτήδευμα. |
[1] |
εὑρεῖν
ἔστι
τῶν
εἰρώνων.
τὰ
|
δὴ |
τῶν
ἠθῶν
μὴ
ἁπλᾶ
ἀλλ´ |
[13] |
πατρὶ
εἰπεῖν,
ὅτι
ἡ
μήτηρ
|
ἤδη |
καθεύδει
ἐν
τῷ
δωματίῳ.
καὶ |
[7] |
τῶν
αὑτοῦ
παιδίων,
ὅταν
αὐτὸν
|
ἤδη |
καθεύδειν
βουλόμενα
κελεύῃ
λέγειν·
Τάτα, |
[12] |
καὶ
μαρτυρήσων
παρεῖναι
τοῦ
πράγματος
|
ἤδη |
κεκριμένου.
καὶ
κεκλημένος
εἰς
γάμους |
[20] |
παῖς
μέτεισι
παρὰ
τοῦ
πορνοβοσκοῦ
|
ἤδη, |
ὅπως
πάντες
ὑπ´
αὐτῆς
αὐλώμεθα
|
[8] |
τούτοις
κρυπτόμενόν
τινα
ἐν
οἰκίᾳ,
|
ἤδη |
πέμπτην
ἡμέραν
ἥκοντα
ἐκ
Μακεδονίας, |
[12] |
καὶ
προσάγειν
ὠνητὴν
πλείω
διδόντα
|
ἤδη |
πεπρακότι.
καὶ
ἀκηκοότας
καὶ
μεμαθηκότας |
[1] |
τὰ
δὲ
θαυμάζειν,
τὰ
δ´
|
ἤδη |
ποτὲ
καὶ
αὐτὸς
οὕτως
διαλογίσασθαι. |
[4] |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
ὅταν
δὲ
|
ἴδῃ |
βοῦν
ἢ
ὄνον
ἢ
τράγον, |
[16] |
τῆς
ὁδοῦ
διαβάλῃ.
καὶ
ἐὰν
|
ἴδῃ |
ὄφιν
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ,
ἐὰν |
[16] |
τὴν
ἡμέραν.
καὶ
ὅταν
ἐνύπνιον
|
ἴδῃ, |
πορεύεσθαι
πρὸς
τοὺς
ὀνειροκρίτας,
πρὸς
|
[28] |
δὲ
ἐν
τοῖς
στρατιώταις
Σωσίστρατος,
|
ἐπειδὴ |
δὲ
εἰς
τοὺς
δημότας
ἐνεγράφη, |
[16] |
δόξειεν
ἂν
εἶναι.
κἄν
ποτε
|
ἐπίδῃ |
σκορόδῳ
ἐστεμμένον
τῶν
ἐπὶ
ταῖς |
[16] |
τῆς
γυναικός—
ἐὰν
δὲ
μὴ
|
σχολάζῃ |
ἡ
γυνή,
μετὰ
τῆς
τίτθης— |
[14] |
παραγένηται,
σκυθρωπάσας
καὶ
δακρύσας
εἰπεῖν·
|
Ἀγαθῇ |
τύχῃ.
δεινὸς
δὲ
καὶ
ἀπολαμβάνων |
[7] |
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
μὴ
|
ἐπιλάθῃ, |
ὃ
μέλλεις
λέγειν,
καὶ
Εὖ |
[17] |
τῆς
οὐσίας
τὸ
ἥμισυ
ἄπεστιν,
|
ἀληθῆ |
ἐρεῖς.
καὶ
δίκην
νικήσας
καὶ |
[29] |
καὶ
τὰ
μὲν
ἄλλα
ὁμολογεῖν
|
ἀληθῆ |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
λέγεσθαι
ὑπὸ
τῶν
|
[27] |
τρέχειν.
ἀμέλει
δὲ
κἄν
που
|
κληθῇ |
εἰς
Ἡράκλειον,
ῥίψας
τὸ
ἱμάτιον |
[26] |
πόλεων
εἰς
μίαν
καταγαγεῖν
τὰ
|
πλήθη |
λυθείσης
βασιλείας·
καὶ
δίκαια
αὐτὸν |
[30] |
ἐφελκύσαι
πλείους
ἡμέρας,
ἕως
ἂν
|
ἀπαιτηθῇ. |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
Φειδωνείῳ
μέτρῳ |
[23] |
ἀπείρηται,
ὅπως
μηδ´
ὑφ´
ἑνὸς
|
συκοφαντηθῇ, |
Περαιτέρω
φιλοσοφεῖν
προσῆκε
τοῖς
Μακεδόσι· |
[16] |
γαλῆ,
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
|
διεξέλθῃ |
τις
ἢ
λίθους
τρεῖς
ὑπὲρ |
[2] |
ἐπιστῆναι
κελεῦσαι,
ἕως
ἂν
αὐτὸς
|
παρέλθῃ. |
καὶ
τοῖς
παιδίοις
μῆλα
καὶ |
[2] |
τρίχωμα
{τῆς
κεφαλῆς}
ὑπὸ
πνεύματος
|
προσενεχθῇ |
ἄχυρον,
καρφολογῆσαι,
καὶ
ἐπιγελάσας
δὲ |
[2] |
καθημένων
καὶ
ἐμπεσόντος
λόγου,
τίς
|
εἴη |
βέλτιστος,
ἀπ´
αὐτοῦ
ἀρξαμένους
πάντας
|
[20] |
ἐν
τοῖς
ὑποχωρήμασιν
αὑτῷ
μελαντέρα
|
εἴη |
ἡ
χολή.
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ |
[20] |
ἐλλέβορον
πιὼν
ἄνω
καὶ
κάτω
|
καθαρθείη |
καὶ
ζωμοῦ
τοῦ
παρακειμένου
ἐν |
[26] |
μόνον
κατέχειν,
ὅτι
Οὐκ
ἀγαθὸν
|
πολυκοιρανίη, |
εἷς
κοίρανος
ἔστω,
τῶν
δὲ |
[15] |
εἰσενεγκεῖν
εἰπών,
ὅτι
οὐκ
ἂν
|
δοίη, |
ὕστερον
ἥκειν
φέρων
καὶ
λέγειν, |
[18] |
ἐγγυητὴς
τοῦ
κναφέως.
καὶ
ὅταν
|
ἥκῃ |
τις
αἰτησόμενος
ἐκπώματα,
μάλιστα
μὲν |
[23] |
τῆς
ἐργασίας
τῆς
δανειστικῆς
διεξιέναι,
|
ἡλίκη, |
καὶ
αὐτὸς
ὅσα
εἴληφε
καὶ |
[20] |
ὡς
ὅρῳ
περιλαβεῖν,
ἔντευξις
λύπης
|
ποιητικὴ
|
ἄνευ
βλάβης,
ὁ
δὲ
ἀηδὴς |
[5] |
οὐκ
ἐπὶ
τῷ
βελτίστῳ
ἡδονῆς
|
παρασκευαστική, |
ὁ
δὲ
ἄρεσκος
ἀμέλει
τοιοῦτός |
[19] |
ἡ
δυσχέρεια
ἀθεραπευσία
σώματος
λύπης
|
παρασκευαστική, |
ὁ
δὲ
δυσχερὴς
τοιοῦτός
τις, |
[19] |
ὑποβάλλεσθαι.
ἀμέλει
δὲ
δεινὸς
καὶ
|
ἕλκη |
ἔχειν
ἐν
τοῖς
ἀντικνημίοις
καὶ |
[27] |
τὴν
ἕδραν
στρέφειν,
ὅπως
πεπαιδεῦσθαι
|
δοκῇ. |
καὶ
ὅταν
ὦσιν
ἐγγὺς
γυναῖκες, |
[5] |
ἀντιδίκῳ,
ἵνα
κοινός
τις
εἶναι
|
δοκῇ. |
καὶ
τοὺς
ξένους
δὲ
εἰπεῖν |
[16] |
λίθους
τρεῖς
ὑπὲρ
τῆς
ὁδοῦ
|
διαβάλῃ. |
καὶ
ἐὰν
ἴδῃ
ὄφιν
ἐν |
[16] |
καὶ
τὴν
ὁδὸν
ἐὰν
ὑπερδράμῃ
|
γαλῆ, |
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
διεξέλθῃ |
[6] |
περιισταμένων
τοὺς
ὄχλους
καὶ
προσκαλούντων,
|
μεγάλῃ |
τῇ
φωνῇ
καὶ
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων |
[4] |
ποδὸς
τὰ
ὑποδήματα
φορεῖν.
καὶ
|
μεγάλῃ |
τῇ
φωνῇ
λαλεῖν.
καὶ
τοῖς |
[6] |
ἔχοντες
πρὸς
λοιδορίαν
καὶ
φθεγγόμενοι
|
μεγάλῃ |
τῇ
φωνῇ,
ὡς
συνηχεῖν
αὐτοῖς |
[20] |
ἄρτι
καθεύδοντα
εἰσελθών,
ἵνα
αὐτῷ
|
λαλῇ. |
καὶ
ἀνάγεσθαι
δὴ
μέλλοντας
κωλύειν. |
[28] |
καὶ
Οἰκία
τις
αὕτη
τὰ
|
σκέλη
|
ἠρκυῖα·
οὐ
γὰρ
οἷον
λῆρός |
[21] |
διοικήσασθαι
παρὰ
τῶν
συμπρυτάνεων,
ὅπως
|
ἀπαγγείλῃ |
τῷ
δήμῳ
τὰ
ἱερά,
καὶ |
[2] |
ἐπιβάλλεσθαι
βούλεται,
καὶ
εἴ
τι
|
περιστείλῃ |
αὐτόν,
καὶ
μὴν
ταῦτα
λέγων |
[16] |
κεφαλῆς
λούσασθαι
καὶ
ἱερείας
καλέσας
|
σκίλλῃ |
ἢ
σκύλακι
κελεῦσαι
αὑτὸν
περικαθᾶραι. |
[20] |
ὑποχωρήμασιν
αὑτῷ
μελαντέρα
εἴη
ἡ
|
χολή. |
καὶ
ἐρωτῆσαι
δὲ
δεινὸς
ἐναντίον |
[10] |
τὰ
καλύμματα.
καὶ
ἐάν
τι
|
πωλῇ, |
τοσούτου
ἀποδόσθαι,
ὥστε
μὴ
λυσιτελεῖν |
[30] |
δὲ
ἑαυτοῦ
ἔξω
μισθῶσαι
καὶ
|
μὴ |
ἀναφέρειν
εἰς
τὸ
κοινὸν
τὸν |
[15] |
μοι
μὴ
πάρεχε.
καὶ
προσαγορευθεὶς
|
μὴ |
ἀντιπροσειπεῖν.
καὶ
πωλῶν
τι
μὴ |
[1] |
εἰρώνων.
τὰ
δὴ
τῶν
ἠθῶν
|
μὴ |
ἁπλᾶ
ἀλλ´
ἐπίβουλα
φυλάττεσθαι
μᾶλλον
|
[28] |
εἰπεῖν
καὶ
ἀρχήν
γε
εἰληφὼς
|
μὴ |
ἀποσχέσθαι
μηδὲ
τοὺς
οἰκείους
αὐτοῦ |
[9] |
λάβῃ,
εὖ
ἔχει,
εἰ
δὲ
|
μή, |
ἁρπάσας
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
χολίκιον |
[5] |
ἱκανῶς,
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶ
λαβόμενος
|
μὴ |
ἀφιέναι
καὶ
μικρὸν
ἔτι
προπέμψας |
[3] |
τήμερον;
κἂν
ὑπομένῃ
τις
αὐτόν,
|
μὴ |
ἀφίστασθαι,
{καὶ}
ὡς
Βοηδρομιῶνος
μέν |
[18] |
δὲ
ἀκολουθοῦντα
κελεύειν
αὑτοῦ
ὄπισθεν
|
μὴ |
βαδίζειν,
ἀλλ´
ἔμπροσθεν,
ἵνα
φυλάττῃ |
[12] |
καὶ
προθύμως
δὲ
ἐπιμεληθῆναι,
ἃ
|
μὴ |
βούλεταί
τις
γενέσθαι,
αἰσχύνεται
δὲ |
[3] |
ἀδολέσχης
τοιοῦτός
ἐστιν,
οἷος,
ὃν
|
μὴ |
γινώσκει,
τούτῳ
παρακαθεζόμενος
πλησίον
πρῶτον |
[24] |
αὐτῷ
εἰς
λόγον.
καὶ
ἐπιστέλλων
|
μὴ |
γράφειν,
ὅτι
Χαρίζοιο
ἄν
μοι, |
[18] |
τις
αἰτησόμενος
ἐκπώματα,
μάλιστα
μὲν
|
μὴ |
δοῦναι,
ἂν
δ´
ἄρα
τις |
[9] |
ξένοις
δὲ
αὑτοῦ
θέαν
ἀγοράσας
|
μὴ |
δοὺς
τὸ
μέρος
θεωρεῖν,
ἄγειν |
[18] |
μαρτύρων
ἀπαιτεῖν
τοὺς
τόκους,
ὅπως
|
μὴ |
δύναιντο
ἔξαρνοι
γενέσθαι.
καὶ
τὸ |
[14] |
ἀποθεὶς
αὐτός,
τοῦτο
ζητεῖν
καὶ
|
μὴ |
δύνασθαι
εὑρεῖν.
καὶ
ἀπαγγέλλοντος
αὐτῷ, |
[13] |
γινώσκει.
καὶ
ἀτραποῦ
ἡγήσασθαι,
εἶτα
|
μὴ |
δύνασθαι
εὑρεῖν,
οὗ
πορεύεται.
καὶ |
[13] |
τις,
οἷος
ἐπαγγέλλεσθαι
ἀναστάς,
ἃ
|
μὴ |
δυνήσεται.
καὶ
ὁμολογουμένου
τοῦ
πράγματος |
[13] |
καὶ
ἀπαγορεύοντος
τοῦ
ἰατροῦ,
ὅπως
|
μὴ |
δώσει
οἶνον
τῷ
μαλακιζομένῳ,
φήσας |
[23] |
εἶναι
τὴν
πατρῴαν
πρὸς
τὸν
|
μὴ |
εἰδότα,
καὶ
διότι
μέλλει
πωλεῖν |
[18] |
ἀλλ´
ἔμπροσθεν,
ἵνα
φυλάττῃ
αὐτόν,
|
μὴ |
ἐν
τῇ
ὁδῷ
ἀποδράσῃ.
καὶ |
[15] |
δεινὸς
δὲ
καὶ
τοῖς
θεοῖς
|
μὴ |
ἐπεύχεσθαι.
~ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ.
Ἀμέλει
ἡ
δεισιδαιμονία |
[7] |
δὲ
ἀποκρινομένῳ
ἐπιβάλλειν
εἴπας·
Σὺ
|
μὴ |
ἐπιλάθῃ,
ὃ
μέλλεις
λέγειν,
καὶ |
[27] |
παραινεῖν,
ὡς
ἂν
καὶ
ἐκείνου
|
μὴ |
ἐπισταμένου.
καὶ
παλαίων
δ´
ἐν |
[24] |
σὲ
ληψόμενος,
καὶ
Ὅπως
ἄλλως
|
μὴ
|
ἔσται,
καὶ
Τὴν
ταχίστην.
~ΔΕΙΛΙΑΣ. |
[1] |
μὴ
προσποιεῖσθαι,
καὶ
ἰδὼν
φῆσαι
|
μὴ |
ἑωρακέναι,
καὶ
ὁμολογήσας
μὴ
μεμνῆσθαι· |
[19] |
προσπταίσματα
ἐν
τοῖς
δακτύλοις
καὶ
|
μὴ |
θεραπεῦσαι
ἀλλ´
ἐᾶσαι
θηριωθῆναι·
καὶ
|
[30] |
ἀπογράφεσθαι,
ἵν´
οἱ
διακονοῦντες
παῖδες
|
μὴ |
λάβωσι.
συναποδημῶν
δὲ
μετὰ
γνωρίμων |
[24] |
καὶ
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
πορευόμενος
|
μὴ |
λαλεῖν
τοῖς
ἐντυγχάνουσι,
κάτω
κεκυφώς, |
[15] |
μὴ
ἀντιπροσειπεῖν.
καὶ
πωλῶν
τι
|
μὴ |
λέγειν
τοῖς
ὠνουμένοις,
πόσου
ἂν |
[8] |
καινόν;
καὶ
ὡς
ἐπιβαλὼν
ἐρωτᾶν·
|
Μὴ |
λέγεταί
τι
καινότερον;
καὶ
μὴν |
[10] |
τι
πωλῇ,
τοσούτου
ἀποδόσθαι,
ὥστε
|
μὴ |
λυσιτελεῖν
τῷ
πριαμένῳ.
καὶ
οὐκ |
[1] |
φῆσαι
μὴ
ἑωρακέναι,
καὶ
ὁμολογήσας
|
μὴ |
μεμνῆσθαι·
καὶ
τὰ
μὲν
σκέψεσθαι |
[25] |
κλυδωνίου
γενομένου
ἐρωτᾶν,
εἴ
τις
|
μὴ |
μεμύηται
τῶν
πλεόντων·
καὶ
τοῦ |
[16] |
λεχὼ
ἐλθεῖν
ἐθελῆσαι,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὴ |
μιαίνεσθαι
συμφέρον
αὑτῷ
φῆσαι
εἶναι. |
[5] |
καὶ
παρακληθεὶς
δὲ
πρὸς
δίαιταν
|
μὴ |
μόνον
ᾧ
πάρεστι
βούλεσθαι
ἀρέσκειν, |
[9] |
μάλιστα
μὲν
κρέας,
εἰ
δὲ
|
μή, |
ὀστοῦν
εἰς
τὸν
ζωμὸν
ἐμβαλεῖν, |
[30] |
αἰσχροκερδής,
οἷος
ἑστιῶν
ἄρτους
ἱκανοὺς
|
μὴ |
παραθεῖναι
καὶ
δανείσασθαι
παρὰ
ξένου |
[15] |
ποῦ
ἐστιν;
εἰπεῖν·
Πράγματά
μοι
|
μὴ
|
πάρεχε.
καὶ
προσαγορευθεὶς
μὴ
ἀντιπροσειπεῖν. |
[30] |
λόγον·
καὶ
τὸν
Ἀνθεστηριῶνα
μῆνα
|
μὴ |
πέμπειν
αὐτοὺς
εἰς
τὰ
μαθήματα |
[22] |
καὶ
τὰ
παιδία
δὲ
δεινὸς
|
μὴ |
πέμψαι
εἰς
διδασκάλου,
ὅταν
ᾖ |
[30] |
ἀποδοῦναι.
καὶ
τῶν
υἱῶν
δὲ
|
μὴ |
πορευομένων
εἰς
τὸ
διδασκαλεῖον
τὸν |
[22] |
τῇ
ἑαυτοῦ
προῖκα
πολλὴν
εἰσενεγκαμένῃ
|
μὴ
|
πρίασθαι
θεράπαιναν,
ἀλλὰ
μισθοῦσθαι
εἰς |
[30] |
πρὸ
χρόνου
τινὸς
ἀποδημῆσαι,
ἵνα
|
μὴ |
προπέμψῃ
προσφοράν.
καὶ
παρὰ
τῶν |
[16] |
αὐτῷ
ἐκδοῦναι
τῷ
σκυτοδέψῃ
ἐπιρράψαι,
|
μὴ |
προσέχειν
τούτοις,
ἀλλ´
ἀποτραπεὶς
ἐκθύσασθαι. |
[1] |
φῆσαι
πωλεῖν·
καὶ
ἀκούσας
τι
|
μὴ |
προσποιεῖσθαι,
καὶ
ἰδὼν
φῆσαι
μὴ |
[16] |
τὴν
ὁδὸν
ἐὰν
ὑπερδράμῃ
γαλῆ,
|
μὴ |
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
διεξέλθῃ
τις |
[1] |
φῆσαι
ὡς
οὐ
πωλεῖ·
καὶ
|
μὴ |
πωλῶν
φῆσαι
πωλεῖν·
καὶ
ἀκούσας |
[2] |
ὡς
χρηστόν
ἐστι·
καὶ
ἐρωτῆσαι,
|
μὴ |
ῥιγοῖ,
καὶ
εἰ
ἐπιβάλλεσθαι
βούλεται, |
[10] |
αὐτοῖς
ἕξει
πολλὴν
γῆν,
ἵνα
|
μὴ
|
ῥυπαίνηται
ταχύ.
~ΒΔΕΛΥΡΙΑΣ.
Οὐ
χαλεπὸν |
[1] |
ἐκείνου
καταγνῶ,
ἀποροῦμαι·
Ἀλλ´
ὅρα,
|
μὴ |
σὺ
θᾶττον
πιστεύεις.
{Τοιαύτας
φωνὰς |
[22] |
ἀλλὰ
φῆσαι
κακῶς
ἔχειν,
ἵνα
|
μὴ
|
συμβάλωνται.
καὶ
ἐξ
ἀγορᾶς
δὲ |
[24] |
καὶ
ἑστιῶν
τοὺς
φίλους
αὐτὸς
|
μὴ |
συνδειπνεῖν,
ἀλλὰ
τῶν
ὑφ´
αὑτόν
|
[11] |
τῶν
παρόντων
ὀνομαστί
τινα,
ᾧ
|
μὴ |
συνήθης
ἐστί·
καὶ
σπεύδοντας
δέ |
[16] |
μετὰ
τῆς
γυναικός—
ἐὰν
δὲ
|
μὴ |
σχολάζῃ
ἡ
γυνή,
μετὰ
τῆς |
[30] |
τὸ
θέας
εἶναι
πολλάς,
ἵνα
|
μὴ |
τὸν
μισθὸν
ἐκτίνῃ.
καὶ
παρὰ |
[6] |
κηρύττειν,
μαγειρεύειν,
κυβεύειν.
τὴν
μητέρα
|
μὴ |
τρέφειν,
ἀπάγεσθαι
κλοπῆς,
τὸ
δεσμωτήριον |
[16] |
περιπατεῖν.
καὶ
τὴν
ὁδὸν
ἐὰν
|
ὑπερδράμῃ |
γαλῆ,
μὴ
πρότερον
πορευθῆναι,
ἕως
|
[20] |
ἐναντίον
τῶν
οἰκείων·
Εἴπ´,
ὦ
|
μάμμη, |
ὅτ´
ὤδινες
καὶ
ἔτικτές
με, |
[8] |
λέγων·
Δυστυχὴς
Κάσανδρος·
ὢ
ταλαίπωρος·
|
ἐνθυμῇ |
τὸ
τῆς
τύχης;
ἄλλως
οὖν
|
[2] |
τινα,
ὥστε
ἅμα
πορευόμενον
εἰπεῖν·
|
Ἐνθυμῇ, |
ὡς
ἀποβλέπουσι
πρὸς
σὲ
οἱ |
[22] |
δὲ
τῇ
ἑαυτοῦ
προῖκα
πολλὴν
|
εἰσενεγκαμένῃ |
μὴ
πρίασθαι
θεράπαιναν,
ἀλλὰ
μισθοῦσθαι |
[28] |
τῇ
γὰρ
ἑαυτοῦ
γυναικὶ
τάλαντα
|
εἰσενεγκαμένῃ |
προῖκα,
ἐξ
οὗ
παιδίον
αὐτῷ |
[3] |
Τίς
ἐστιν
ἡμέρα
τήμερον;
κἂν
|
ὑπομένῃ |
τις
αὐτόν,
μὴ
ἀφίστασθαι,
{καὶ} |
[26] |
φιλαρχία
τις
ἰσχύος
καὶ
κέρδους
|
γλιχομένη, |
ὁ
δὲ
ὀλιγαρχικὸς
τοιοῦτος,
οἷος |
[25] |
πολεμικὸν
σημήναντος
καθήμενος
ἐν
τῇ
|
σκηνῇ |
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´
ἐς
κόρακας·
οὐκ |
[25] |
ὡς
ζητῶν.
καὶ
ἐν
τῇ
|
σκηνῇ |
ὁρῶν
τραυματίαν
τινὰ
προσφερόμενον
τῶν |
[18] |
τὴν
αὐλείαν
ἐμβέβληται,
καὶ
ἂν
|
ἐκείνη |
φῇ,
μηδὲν
ἧττον
αὐτὸς
ἀναστὰς
|
[30] |
πολλάς,
ἵνα
μὴ
τὸν
μισθὸν
|
ἐκτίνῃ. |
καὶ
παρὰ
παιδὸς
κομιζόμενος
ἀποφορὰν |
[6] |
~ΑΠΟΝΟΙΑΣ.
Ἡ
δὲ
ἀπόνοιά
ἐστιν
|
ὑπομονὴ |
αἰσχρῶν
ἔργων
καὶ
λόγων,
ὁ |
[16] |
ἐὰν
δὲ
μὴ
σχολάζῃ
ἡ
|
γυνή, |
μετὰ
τῆς
τίτθης—
καὶ
τῶν |
[6] |
ὄχλους
καὶ
προσκαλούντων,
μεγάλῃ
τῇ
|
φωνῇ |
καὶ
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων
καὶ
διαλεγομένων |
[4] |
ὑποδήματα
φορεῖν.
καὶ
μεγάλῃ
τῇ
|
φωνῇ |
λαλεῖν.
καὶ
τοῖς
μὲν
φίλοις |
[6] |
λοιδορίαν
καὶ
φθεγγόμενοι
μεγάλῃ
τῇ
|
φωνῇ, |
ὡς
συνηχεῖν
αὐτοῖς
τὴν
ἀγορὰν |
[24] |
κάτω
κεκυφώς,
ὅταν
δὲ
αὐτῷ
|
δόξῃ, |
ἄνω
πάλιν.
καὶ
ἑστιῶν
τοὺς |
[13] |
αὐτῆς
τῆς
γυναικὸς
τοὔνομα
καὶ
|
ποδαπή |
ἐστι,
καὶ
προσεπιγράψαι,
ὅτι
οὗτοι |
[8] |
καὶ
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
καὶ
ἂν
|
εἴπῃ |
τις
αὐτῷ,
Σὺ
δὲ
ταῦτα |
[5] |
ἐπιδείξεσιν
ὕστερον
ἐπεισιέναι
συγκαθημένων
ἵν´
|
εἴπῃ |
τις
τῶν
θεωμένων,
ὅτι
τούτου |
[22] |
γινομένων
ἐκ
τοῦ
δήμου,
ἀναστὰς
|
σιωπῇ |
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἀπελθεῖν.
καὶ |
[23] |
βελτίους
εἰσὶ
τῶν
ἐν
τῇ
|
Εὐρώπῃ, |
ἀμφισβητῆσαι·
καὶ
ταῦτα
ψοφῆσαι,
οὐδαμοῦ |
[16] |
τὸν
ἐξηγητὴν
ἐλθὼν
ἐρωτᾶν,
τί
|
χρὴ |
ποιεῖν,
καὶ
ἐὰν
ἀποκρίνηται
αὐτῷ |
[18] |
αὐτόν,
μὴ
ἐν
τῇ
ὁδῷ
|
ἀποδράσῃ. |
καὶ
τοῖς
εἰληφόσι
τι
παρ´ |
[7] |
εἰ
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
ἐμοὶ
|
κατενεχθήσῃ· |
καὶ
ἑτέρας
ἀρχὰς
τοιαύτας
πορίσασθαι, |
[11] |
ἀνακύψας
ἐρυγεῖν,
ἵνα
τοὺς
καθημένους
|
ποιήσῃ |
μεταστραφῆναι.
καὶ
πληθούσης
τῆς
ἀγορᾶς |
[11] |
θεωροῦσιν
οἱ
λοιποί·
καὶ
ὅταν
|
σιωπήσῃ |
τὸ
θέατρον,
ἀνακύψας
ἐρυγεῖν,
ἵνα |
[20] |
προσελθόντων
δεῖσθαι
ἐπισχεῖν,
ἕως
ἂν
|
περιπατήσῃ. |
καὶ
τὸ
παιδίον
τῆς
τίτθης |
[27] |
ἱμάτιον
τὸν
βοῦν
αἴρεσθαι,
ἵνα
|
τραχηλίσῃ. |
καὶ
προσανατρίβεσθαι
εἰσιὼν
εἰς
τὰς |
[30] |
δὲ
καταλειπόμενα
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
|
ἡμίση |
τῶν
ῥαφανίδων
ἀπογράφεσθαι,
ἵν´
οἱ |
[27] |
τελούμενος
τῷ
Σαβαζίῳ
σπεῦσαι,
ὅπως
|
καλλιστεύσῃ |
παρὰ
τῷ
ἱερεῖ.
καὶ
ἐρῶν |
[7] |
ὅταν
γε
τοὺς
καθ´
ἕνα
|
ἀπογυμνώσῃ, |
δεινὸς
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ἀθρόους
|
[3] |
ἄξιοι
γεγόνασιν
οἱ
πυροὶ
ἐν
|
τῇ |
ἀγορᾷ,
καὶ
ὡς
πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι |
[10] |
ἕκαστος
πέπωκε,
καὶ
ἀπάρχεσθαι
ἐλάχιστον
|
τῇ |
Ἀρτέμιδι
τῶν
συνδειπνούντων.
καὶ
ὅσα |
[23] |
περὶ
τῶν
τεχνιτῶν
τῶν
ἐν
|
τῇ |
Ἀσίᾳ,
ὅτι
βελτίους
εἰσὶ
τῶν |
[19] |
ἄλλων
καὶ
συντερετίζειν
καὶ
ἐπιτιμᾶν
|
τῇ |
αὐλητρίδι,
τί
οὕτω
ταχὺ
ἐπαύσατο· |
[28] |
πονηρία,
οὐδὲν
ὅμοιον·
σημεῖον
δέ·
|
τῇ |
γὰρ
ἑαυτοῦ
γυναικὶ
τάλαντα
εἰσενεγκαμένῃ |
[3] |
Ζεὺς
ὕδωρ
πλεῖον,
τὰ
ἐν
|
τῇ |
γῇ
βελτίω
ἔσεσθαι,
καὶ
ὃ |
[22] |
τὴν
κύκλῳ
οἴκαδε
πορευθῆναι.
καὶ
|
τῇ |
γυναικὶ
δὲ
τῇ
ἑαυτοῦ
προῖκα |
[10] |
μηθὲν
πριάμενος
εἰσελθεῖν.
καὶ
ἀπαγορεῦσαι
|
τῇ |
γυναικὶ
μήτε
ἅλας
χρηννύειν
μήτε |
[21] |
ταῦτα
ἀπαγγείλας
ἀπιὼν
διηγήσασθαι
οἴκαδε
|
τῇ |
ἑαυτοῦ
γυναικί,
ὡς
καθ´
ὑπερβολὴν |
[22] |
πορευθῆναι.
καὶ
τῇ
γυναικὶ
δὲ
|
τῇ |
ἑαυτοῦ
προῖκα
πολλὴν
εἰσενεγκαμένῃ
μὴ
|
[26] |
διδόντος,
καὶ
ὡς
αἰσχύνεται
ἐν
|
τῇ |
ἐκκλησίᾳ,
ὅταν
παρακάθηταί
τις
αὐτῷ |
[23] |
ὅτι
βελτίους
εἰσὶ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
Εὐρώπῃ,
ἀμφισβητῆσαι·
καὶ
ταῦτα
ψοφῆσαι, |
[23] |
πολλὰ
χρήματα
αὐτῷ
ἐστιν
ἐν
|
τῇ |
θαλάττῃ·
καὶ
περὶ
τῆς
ἐργασίας |
[21] |
ἐθύομεν
οἱ
πρυτάνεις
τὰ
ἱερὰ
|
τῇ |
Μητρὶ
τῶν
θεῶν,
τὰ
γαλάξια, |
[18] |
ἵνα
φυλάττῃ
αὐτόν,
μὴ
ἐν
|
τῇ |
ὁδῷ
ἀποδράσῃ.
καὶ
τοῖς
εἰληφόσι |
[17] |
διότι
ὕστερον.
καὶ
εὑρὼν
ἐν
|
τῇ |
ὁδῷ
βαλλάντιόν
τι
εἰπεῖν·
Ἀλλ´ |
[15] |
τὸ
ἀργύριον.
καὶ
προσπταίσας
ἐν
|
τῇ |
ὁδῷ
δεινὸς
καταράσασθαι
τῷ
λίθῳ. |
[23] |
καὶ
συνοδοιπόρου
δὲ
ἀπολαῦσαι
ἐν
|
τῇ |
ὁδῷ
δεινὸς
λέγων,
ὡς
μετ´
|
[16] |
καὶ
ἐὰν
ἴδῃ
ὄφιν
ἐν
|
τῇ |
οἰκίᾳ,
ἐὰν
παρείαν,
Σαβάζιον
καλεῖν, |
[28] |
τὰς
δὲ
τοιαύτας
φασὶν
ἐν
|
τῇ |
πατρίδι
εὐγενεῖς
εἶναι.
Αὐτὸς
δὲ |
[26] |
Θησέα
πρῶτον
φήσας
τῶν
κακῶν
|
τῇ |
πόλει
γεγονέναι
αἴτιον·
τοῦτον
γὰρ
|
[2] |
τοῦτο
δὲ
οὐθενὶ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
πόλει
γίνεται
πλὴν
σοί·
ηὐδοκίμεις |
[5] |
καὶ
ταῦτα
ποιῶν
τοῖς
ἐν
|
τῇ |
πόλει
διηγεῖσθαι.
ἀμέλει
δὲ
καὶ |
[8] |
τὸ
πρᾶγμα
βοᾶσθαι
γὰρ
ἐν
|
τῇ |
πόλει,
καὶ
τὸν
λόγον
ἐπεντείνειν, |
[26] |
συκοφάντας
οὐκ
οἰκητόν
ἐστιν
ἐν
|
τῇ |
πόλει,
καὶ
ὡς
Ἐν
τοῖς |
[8] |
εἰδέναι.
πᾶσι
δὲ
τοῖς
ἐν
|
τῇ |
πόλει
προσδεδράμηκε
λέγων.
{Τῶν
τοιούτων |
[23] |
προσῆκε
τοῖς
Μακεδόσι·
καὶ
ἐν
|
τῇ |
σιτοδείᾳ
δὲ
ὡς
πλείω
ἢ |
[25] |
τὸ
πολεμικὸν
σημήναντος
καθήμενος
ἐν
|
τῇ |
σκηνῇ
εἰπεῖν·
Ἄπαγ´
ἐς
κόρακας· |
[25] |
χρόνον
ὡς
ζητῶν.
καὶ
ἐν
|
τῇ
|
σκηνῇ
ὁρῶν
τραυματίαν
τινὰ
προσφερόμενον |
[8] |
ἱμάτια
ἀποβεβλήκασιν,
οἱ
δ´
ἐν
|
τῇ |
στοᾷ
πεζομαχίᾳ
καὶ
ναυμαχίᾳ
νικῶντες |
[2] |
πλὴν
σοί·
ηὐδοκίμεις
χθὲς
ἐν
|
τῇ |
στοᾷ·
πλειόνων
γὰρ
ἢ
τριάκοντα |
[28] |
καὶ
τῷ
ψυχρῷ
λούεσθαι
ἀναγκάζει
|
τῇ |
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἡμέρᾳ.
καὶ
συγκαθήμενος |
[6] |
τοὺς
ὄχλους
καὶ
προσκαλούντων,
μεγάλῃ
|
τῇ |
φωνῇ
καὶ
παρερρωγυίᾳ
λοιδορουμένων
καὶ
|
[4] |
τὰ
ὑποδήματα
φορεῖν.
καὶ
μεγάλῃ
|
τῇ |
φωνῇ
λαλεῖν.
καὶ
τοῖς
μὲν |
[6] |
πρὸς
λοιδορίαν
καὶ
φθεγγόμενοι
μεγάλῃ
|
τῇ |
φωνῇ,
ὡς
συνηχεῖν
αὐτοῖς
τὴν |
[27] |
τις,
οἷος
ῥήσεις
μανθάνειν
ἑξήκοντα
|
ἔτη |
γεγονὼς
καὶ
ταύτας
λέγων
παρὰ |
[2] |
τις
καὶ
ἄλλος
πρὸς
τὰ
|
ἔτη |
ἔχεις
μέλαιναν
τὴν
τρίχα.
καὶ |
[12] |
πληγὰς
λαβὼν
ἀπήγξατο.
καὶ
παρὼν
|
διαίτῃ |
συγκρούειν,
ἀμφοτέρων
βουλομένων
διαλύεσθαι.
καὶ |
[20] |
ἡ
οἰκία
αὐτοῦ
πανδοκεῖόν
ἐστι—
|
μεστὴ |
γὰρ
ἀεί—
καὶ
τοὺς
φίλους |
[23] |
χρήματα
αὐτῷ
ἐστιν
ἐν
τῇ
|
θαλάττῃ· |
καὶ
περὶ
τῆς
ἐργασίας
τῆς |
[18] |
μὴ
βαδίζειν,
ἀλλ´
ἔμπροσθεν,
ἵνα
|
φυλάττῃ |
αὐτόν,
μὴ
ἐν
τῇ
ὁδῷ |
[28] |
παριόντας
συναρπάζουσι,
καὶ
Οἰκία
τις
|
αὕτη |
τὰ
σκέλη
ἠρκυῖα·
οὐ
γὰρ |
[10] |
ἐκβαλούσης
τρίχαλκον
οἷος
μεταφέρειν
τὰ
|
σκεύη
|
καὶ
τὰς
κλίνας
καὶ
τὰς |
[7] |
ὅταν
αὐτὸν
ἤδη
καθεύδειν
βουλόμενα
|
κελεύῃ |
λέγειν·
Τάτα,
λαλεῖν
τι
ἡμῖν, |
[7] |
αὐτὸς
πάντα
οἶδεν
καὶ,
ἂν
|
ἀκούῃ |
αὐτοῦ,
μαθήσεται·
καὶ
μεταξὺ
δὲ |
[29] |
δὲ
ἀνανεύειν·
φῆσαι
γὰρ
αὐτὸν
|
εὐφυῆ |
καὶ
φιλέταιρον
καὶ
ἐπιδέξιον·
καὶ |
[18] |
αὐλείαν
ἐμβέβληται,
καὶ
ἂν
ἐκείνη
|
φῇ, |
μηδὲν
ἧττον
αὐτὸς
ἀναστὰς
γυμνὸς |
[28] |
ἐπειδὴ
δὲ
εἰς
τοὺς
δημότας
|
ἐνεγράφη, |
Σωσίδημος.
Ἡ
μέντοι
μήτηρ
εὐγενὴς |
[29] |
{καὶ
τὸ
ὅλον
ἡ
φιλοπονηρία
|
ἀδελφή |
ἐστι
τῆς
πονηρίας.
καὶ
ἀληθές |
[8] |
ὡς
Πολυπέρχων
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
|
μάχῃ |
νενίκηκε,
καὶ
Κάσανδρος
ἐζώγρηται.
καὶ |
[14] |
σκυθρωπάσας
καὶ
δακρύσας
εἰπεῖν·
Ἀγαθῇ
|
τύχῃ. |
δεινὸς
δὲ
καὶ
ἀπολαμβάνων
ἀργύριον |
[28] |
Θρᾷττά
ἐστι·
καλεῖται
γοῦν
ἡ
|
ψυχὴ |
Κρινοκόρακα·
τὰς
δὲ
τοιαύτας
φασὶν |
[16] |
ἐὰν
ἀποκρίνηται
αὐτῷ
ἐκδοῦναι
τῷ
|
σκυτοδέψῃ
|
ἐπιρράψαι,
μὴ
προσέχειν
τούτοις,
ἀλλ´ |
[30] |
χρόνου
τινὸς
ἀποδημῆσαι,
ἵνα
μὴ
|
προπέμψῃ |
προσφοράν.
καὶ
παρὰ
τῶν
γνωρίμων |