HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Synesius de Cyrène (c. 373 - c. 414), Dion ou traité de sa vie (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ρ = 33 formes différentes pour 41 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[11]   γενομένων ὅταν αἴσθωνται τὰς ψυχὰς ῥαινομένας ἱδρῶτι καὶ τὴν φύσιν ἡμῶν

[2]   σπουδαίων συγκεῖσθαι, οὔ μοι δοκεῖ ῥᾷστ´ ἂν ὁ τοιοῦτος ἐγκρῖναί τινα

[4]   καὶ ταχὺ πρόσω τοῦ μετρίου ῥᾳστωνεύσασθαι· ἀλλὰ κατὰ μικρὸν ἐκλυτέος ὁ

[12]   ᾄσομαι. τὸ δὲ καὶ πεπαυμένου ῥεῖ, καὶ ῥυήσεται καὶ νύκτωρ καὶ

[9]   ἐστι καὶ μέση τὴν φύσιν. ῥέψασαν οὖν εἰς τὸ χεῖρον ἐπανήγαγεν

[3]   ἐπιτερπούσῃ τοῖς ὀνόμασι καὶ τοῖς ῥήμασιν. οὗτός τε ὁ Δίων ἤκμασε

[15]   ἀγαθὸν γενέσθαι βούλομαι, μύθων τε ῥητῆρ´ ἔμεναι, γνωστῆρά τε ὄντων, καὶ

[3]   Δίωνα ὄψει τὸν ποριμώτατον τῇ ῥητορείᾳ παντὸς ἐξευρεῖν λόγους· μακρῷ γὰρ

[16]   ἔστι μὲν οὖν ἐν ταῖς ῥητορείαις ὁ νόμος τὸ ἀρρητόρευτον· ἐν

[4]   ἐπὶ κωμῳδίαν ἢ ψιλήν τινα ῥητορείαν ἀίξαι· τοῦτο γάρ ἐστιν οὐκ

[3]   χάριτος· καὶ οὐκ ἂν εὕροις ῥητορείαν ἐπαφροδιτοτέραν παρὰ τῷ Δίωνι· ὃ

[16]   ἡμῶν ἀξιοῦσιν ἀπὸ τοῦ τοιούτου ῥήτορες εἶναι, γραμματεῖς ἀτεχνῶς ὄντες. οἱ

[1]   λαχὼν ἐχούσης ἰσχύν, καὶ τὸ ῥητορεύειν αὐτὸ ἠλήθευεν, ἄμεινον ἀναπεπεισμένος εἶναι

[8]   καὶ θεωρήματα ἔργα ἐλάττονος νοῦ, ῥητορικά τε καὶ ποιητικά, καὶ ἐν

[1]   προαιρέσεως, ὅς γε καὶ τὰς ῥητορικὰς τῶν ὑποθέσεων οὐκέτι ῥητορικῶς, ἀλλὰ

[3]   ὁ Δίων ἐξωρχήσατο τὴν ἀρχαίαν ῥητορικήν, ἐν οἷς καὶ δοκεῖ σαφῶς

[15]   καλὸν ἐπιγνώσεται καὶ ἀσπάσεται, καὶ ῥητορικὴν ἐπαινέσεται, καὶ ἀσπασίως καὶ ποιητικῆς

[16]   τοῦτο δεήσει· πάλιν οὖν δεήσει ῥητορικῆς. ἀλλ´ ἐγὼ νόμονἐκ φιλοσοφίας παρέξομαι.

[15]   αὐτῷ, μή, πρὶν ἀμωσγέπως ἐμφορηθῆναι ῥητορικῆς καὶ ποιήσεως, καὶ δύνασθαι νοῦν

[5]   δὲ ἀστεμφεῖς οὗτοι καὶ ὑπερόπται ῥητορικῆς καὶ ποιήσεως οὔ μοι δοκοῦσιν

[3]   γε οὐδ´ ἂν ἐπαγάγοις εἴδει ῥητορικῆς, οὔκουν ἐκ τοῦ δικαίου γε

[17]   ἤδη νοῦν ἐνεργείᾳ τοῦτο ὄντα ῥητορικὸν ἢ ποιητικόν, εἰ μή γε

[1]   τὰς ῥητορικὰς τῶν ὑποθέσεων οὐκέτι ῥητορικῶς, ἀλλὰ πολιτικῶς μετεχειρίσατο. εἴ τις

[3]   Δίωνός ἐστιν ἑκατέρα, νῦν μὲν ῥήτορος ἀνδρός, νῦν δὲ πολιτικοῦ· οὕτω

[1]   διαφορὰν τοῦ πολιτικοῦ καὶ τοῦ ῥήτορος, ἐπελθέτω μετὰ νοῦ τὸν Ἀσπασίας

[11]   οἶδα καὶ ποιηταῖς δεξιοῖς καὶ ῥήτορσιν ἀγαθοῖς, καὶ ὅστις ἱστορίαν τινὰ

[3]   τῶν ἀρχαίων τε καὶ στασίμων ῥητόρων, παρ´ ὅντιν´ οὖν καὶ δήμῳ

[3]   πρὸς τὴν ὕστερον ἐπιπολάσασαν τῶν ῥητόρων τόλμαν αὐτὸν ἐξετάζοιμεν· τοῖς πλείστοις

[1]   παλαιοὶ ἐπωνόμαζον οὐ μόνον τῶν ῥητόρων τοὺς ὑπερφωνοῦντάς τε καὶ λαμπρούς,

[12]   πράγματος· ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον ὁ ῥήτωρ ἠγόρευεν, ὡς ὑπ´ ἀνάγκης σιωπησόμενος

[9]   ἀρεταὶ δὲ καθαίρουσι τὸ ἀλλότριον ῥιπτοῦσαι. ἀλλ´ εἰ μὲν ἦν ἡ

[3]   δηλούτω σοι τὸν ἄνδρα ὁ Ῥοδιακός τε καὶ ὁ Τρωικός, εἰ

[12]   δὲ καὶ πεπαυμένου ῥεῖ, καὶ ῥυήσεται καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν,

[3]   παντὸς ἄξιος. οἵ τε γὰρ ῥυθμοὶ τοῦ λόγου κεκολασμένοι καὶ τὸ

[18]   ὥσπερ ἡ ὑπάτη χορδὴ τὸν ῥυθμὸν αὐτὴ μένουσα παραβομβεῖ κινουμένῳ τῷ

[5]   συνᾴδειν αὐτὸν ἐξάρχοντα καὶ ἐνδιδόντα ῥυθμὸν τῷ συστήματι, νῦν δὲ αὐτὸν

[16]   δὲ ἡμεῖς οὐκ ἐκ τῶν Ῥωμαϊκῶν ἀξόνων τὸν νόμον ἀνέγνωμεν, ἵνα

[7]   Ἑλληνικοῦ τὸ βάρβαρον ἔνστασιν τηρῆσαι ῥωμαλεώτερον· ᾗ γὰρ ἂν ὁρμήσῃ, σφοδρόν

[1]   ἐνταῦθα δὴ καὶ μάλιστα ἡ ῥώμη τῆς φύσεως αὐτοῦ διεδείχθη. ὥσπερ

[8]   τοῦ πρώτου, νῦν δὲ ἐπὶ ῥῶπας καὶ λόγους ἐστράφθαι; ἀλλ´ ὅγε

[11]   τῶν αἰσθήσεων ἁπαλότητα· κᾆθ´ οὕτω ῥώσαντες, καὶ παραπέμψαντες ἄλλος δι´ ἄλλου,

Chapitre
[11]	γενομένων ὅταν αἴσθωνται τὰς ψυχὰς	ῥαινομένας	ἱδρῶτι καὶ τὴν φύσιν ἡμῶν
[2]	σπουδαίων συγκεῖσθαι, οὔ μοι δοκεῖ	ῥᾷστ´	ἂν ὁ τοιοῦτος ἐγκρῖναί τινα
[4]	καὶ ταχὺ πρόσω τοῦ μετρίου	ῥᾳστωνεύσασθαι·	ἀλλὰ κατὰ μικρὸν ἐκλυτέος ὁ
[12]	ᾄσομαι. τὸ δὲ καὶ πεπαυμένου	ῥεῖ,	καὶ ῥυήσεται καὶ νύκτωρ καὶ
[9]	ἐστι καὶ μέση τὴν φύσιν.	ῥέψασαν	οὖν εἰς τὸ χεῖρον ἐπανήγαγεν
[3]	ἐπιτερπούσῃ τοῖς ὀνόμασι καὶ τοῖς	ῥήμασιν.	οὗτός τε ὁ Δίων ἤκμασε
[15]	ἀγαθὸν γενέσθαι βούλομαι, μύθων τε	ῥητῆρ´	ἔμεναι, γνωστῆρά τε ὄντων, καὶ
[3]	Δίωνα ὄψει τὸν ποριμώτατον τῇ	ῥητορείᾳ	παντὸς ἐξευρεῖν λόγους· μακρῷ γὰρ
[16]	ἔστι μὲν οὖν ἐν ταῖς	ῥητορείαις	ὁ νόμος τὸ ἀρρητόρευτον· ἐν
[4]	ἐπὶ κωμῳδίαν ἢ ψιλήν τινα	ῥητορείαν	ἀίξαι· τοῦτο γάρ ἐστιν οὐκ
[3]	χάριτος· καὶ οὐκ ἂν εὕροις	ῥητορείαν	ἐπαφροδιτοτέραν παρὰ τῷ Δίωνι· ὃ
[16]	ἡμῶν ἀξιοῦσιν ἀπὸ τοῦ τοιούτου	ῥήτορες	εἶναι, γραμματεῖς ἀτεχνῶς ὄντες. οἱ
[1]	λαχὼν ἐχούσης ἰσχύν, καὶ τὸ	ῥητορεύειν	αὐτὸ ἠλήθευεν, ἄμεινον ἀναπεπεισμένος εἶναι
[8]	καὶ θεωρήματα ἔργα ἐλάττονος νοῦ,	ῥητορικά	τε καὶ ποιητικά, καὶ ἐν
[1]	προαιρέσεως, ὅς γε καὶ τὰς	ῥητορικὰς	τῶν ὑποθέσεων οὐκέτι ῥητορικῶς, ἀλλὰ
[3]	ὁ Δίων ἐξωρχήσατο τὴν ἀρχαίαν	ῥητορικήν,	ἐν οἷς καὶ δοκεῖ σαφῶς
[15]	καλὸν ἐπιγνώσεται καὶ ἀσπάσεται, καὶ	ῥητορικὴν	ἐπαινέσεται, καὶ ἀσπασίως καὶ ποιητικῆς
[16]	τοῦτο δεήσει· πάλιν οὖν δεήσει	ῥητορικῆς.	ἀλλ´ ἐγὼ νόμονἐκ φιλοσοφίας παρέξομαι.
[15]	αὐτῷ, μή, πρὶν ἀμωσγέπως ἐμφορηθῆναι	ῥητορικῆς	καὶ ποιήσεως, καὶ δύνασθαι νοῦν
[5]	δὲ ἀστεμφεῖς οὗτοι καὶ ὑπερόπται	ῥητορικῆς	καὶ ποιήσεως οὔ μοι δοκοῦσιν
[3]	γε οὐδ´ ἂν ἐπαγάγοις εἴδει	ῥητορικῆς,	οὔκουν ἐκ τοῦ δικαίου γε
[17]	ἤδη νοῦν ἐνεργείᾳ τοῦτο ὄντα	ῥητορικὸν	ἢ ποιητικόν, εἰ μή γε
[1]	τὰς ῥητορικὰς τῶν ὑποθέσεων οὐκέτι	ῥητορικῶς,	ἀλλὰ πολιτικῶς μετεχειρίσατο. εἴ τις
[3]	Δίωνός ἐστιν ἑκατέρα, νῦν μὲν	ῥήτορος	ἀνδρός, νῦν δὲ πολιτικοῦ· οὕτω
[1]	διαφορὰν τοῦ πολιτικοῦ καὶ τοῦ	ῥήτορος,	ἐπελθέτω μετὰ νοῦ τὸν Ἀσπασίας
[11]	οἶδα καὶ ποιηταῖς δεξιοῖς καὶ	ῥήτορσιν	ἀγαθοῖς, καὶ ὅστις ἱστορίαν τινὰ
[3]	τῶν ἀρχαίων τε καὶ στασίμων	ῥητόρων,	παρ´ ὅντιν´ οὖν καὶ δήμῳ
[3]	πρὸς τὴν ὕστερον ἐπιπολάσασαν τῶν	ῥητόρων	τόλμαν αὐτὸν ἐξετάζοιμεν· τοῖς πλείστοις
[1]	παλαιοὶ ἐπωνόμαζον οὐ μόνον τῶν	ῥητόρων	τοὺς ὑπερφωνοῦντάς τε καὶ λαμπρούς,
[12]	πράγματος· ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον ὁ	ῥήτωρ	ἠγόρευεν, ὡς ὑπ´ ἀνάγκης σιωπησόμενος
[9]	ἀρεταὶ δὲ καθαίρουσι τὸ ἀλλότριον	ῥιπτοῦσαι.	ἀλλ´ εἰ μὲν ἦν ἡ
[3]	δηλούτω σοι τὸν ἄνδρα ὁ	Ῥοδιακός	τε καὶ ὁ Τρωικός, εἰ
[12]	δὲ καὶ πεπαυμένου ῥεῖ, καὶ	ῥυήσεται	καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν,
[3]	παντὸς ἄξιος. οἵ τε γὰρ	ῥυθμοὶ	τοῦ λόγου κεκολασμένοι καὶ τὸ
[18]	ὥσπερ ἡ ὑπάτη χορδὴ τὸν	ῥυθμὸν	αὐτὴ μένουσα παραβομβεῖ κινουμένῳ τῷ
[5]	συνᾴδειν αὐτὸν ἐξάρχοντα καὶ ἐνδιδόντα	ῥυθμὸν	τῷ συστήματι, νῦν δὲ αὐτὸν
[16]	δὲ ἡμεῖς οὐκ ἐκ τῶν	Ῥωμαϊκῶν	ἀξόνων τὸν νόμον ἀνέγνωμεν, ἵνα
[7]	Ἑλληνικοῦ τὸ βάρβαρον ἔνστασιν τηρῆσαι	ῥωμαλεώτερον·	ᾗ γὰρ ἂν ὁρμήσῃ, σφοδρόν
[1]	ἐνταῦθα δὴ καὶ μάλιστα ἡ	ῥώμη	τῆς φύσεως αὐτοῦ διεδείχθη. ὥσπερ
[8]	τοῦ πρώτου, νῦν δὲ ἐπὶ	ῥῶπας	καὶ λόγους ἐστράφθαι; ἀλλ´ ὅγε
[11]	τῶν αἰσθήσεων ἁπαλότητα· κᾆθ´ οὕτω	ῥώσαντες,	καὶ παραπέμψαντες ἄλλος δι´ ἄλλου,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/07/2008