HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀληθεστέραν 1
ἀληθῆ 1
ἀληθινωτάτης 1
ἀλλ´ 54
Ἀλλ´ 1
ἀλλὰ 36
ἀλλά 1

Fréquences [« »]
48 εἰ
47 μὴ
47 οὐ
54 ἀλλ´
54 τοῖς
55 τῷ
57 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Synesius de Cyrène (c. 373 - c. 414), Dion ou traité de sa vie (texte complet)

ἀλλ´

Chapitre

[9]   ἂν ἐγένετό ποτε ἐν κακῷ· ἀλλ´ ἀγαθοειδής ἐστι καὶ μέση τὴν

[16]   ἵνα καὶ ἀκόντων ἂν ἰσχύῃ, ἀλλ´ ἀνδρός ἐστι φιλοσόφου καὶ παλαιοῦ,

[1]   φυγή, καθάπερ ἐπέγραψαν ἤδη τινές, ἀλλ´ ἁπαξάπασιν. οὕτως γὰρ ἂν εἴημεν

[12]   ἐγὼ μὲν εἰ μήπω παύομαι, ἀλλ´ αὐτίκα πεπαύσομαι· εἰ δὲ μή,

[17]   οἰκείωσιν, οἷς μαθήσεως οὐκ ἐδέησεν, ἀλλ´ αὐτοὶ τέχνης ἐγένοντο παραδείγματα. οἱ

[18]   ἵν´ ἀγαθόν τί μοι γένηται, ἀλλ´ αὐτὸς ἀνέχω τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ

[10]   πᾶν ἔχομεν ἔχοντες τὰς ἀρετάς, ἀλλ´ ἀφῃρήκαμεν τὸ ἐμπόδιον, καὶ ὧν

[14]   τῷ παντοδαπῷ θηρίῳ, τῇ δόξῃ, ἀλλ´ ἑαυτῷ ἀρέσκει καὶ τῷ θεῷ,

[12]   ἂν καὶ ὑπηρέτης μειαγωγήσῃ δημόσιος. ἀλλ´ ἐγὼ μὲν εἰ μήπω παύομαι,

[16]   δεήσει· πάλιν οὖν δεήσει ῥητορικῆς. ἀλλ´ ἐγὼ νόμονἐκ φιλοσοφίας παρέξομαι. Πυθαγόρας

[1]   μὲν ἐστίν, ἐκεῖνο δὲ φαίνεται; ἀλλ´ ἔγωγε οὐ μικρολογοῦμαι πρὸς τὰς

[9]   δὲ καθαίρουσι τὸ ἀλλότριον ῥιπτοῦσαι. ἀλλ´ εἰ μὲν ἦν ἡ ψυχὴ

[12]   μὴ ἀπὸ πάσης τῆς ἕξεως, ἀλλ´ εἰ τῷ πλέονι παίζομεν, οὐ

[1]   προσγυμναζομένου τῷ τόπῳ τοῦ Δίωνος, ἀλλ´ ἐκ διαθέσεως γράφοντος· ὡς ἐγὼ

[9]   Ἀμοῦς ὁ Αἰγύπτιος οὐκ ἐξεῦρεν, ἀλλ´ ἔκρινε χρείαν γραμμάτων· τοσοῦτον αὐτῷ

[12]   οὐ κρινομένῳ πρὸς ὀλιγωρίαν ἀκροατῶν, ἀλλ´ ἐμαυτὸν ἔχοντι μέτρον; ἐμοὶ γὰρ

[8]   ἐνίους αὐτῶν τυγχάνειν τοῦ τέλους· ἀλλ´ ἔμοιγε οὐδὲ ὁδὸν δοκοῦσι βεβαδικέναι.

[6]   ὁ δὲ οὐδὲ ταῦτα ἠγάπησεν, ἀλλ´ ἐνδοτέρω φύσεως ἠξίου χωρεῖν. θεῖον

[8]   πρῶτον καὶ δεύτερον, μηδὲ τάξις; ἀλλ´ ἔοικε γὰρ τὸ κατ´ αὐτοὺς

[7]   ἀρίστης ζωῆς, ἀκμῆτες αὐτῆς ἀπολαύουσιν. ἀλλ´ ἐπανάγει καὶ τούτους ἡ ἐπίκηρος

[18]   μὰ τὸν λόγιον, οὐκ ἐπιτηδεύσας, ἀλλ´ ἐπελθὸν οὕτως συνεχώρησα τῇ γνώμῃ

[9]   σωφρονεῖν, οὐ διότι σωφρονητέον εἰδότες, ἀλλ´ ἐπίταγμα λαβόντες, ὥσπερ νόμον ἀναίτιον,

[14]   πάνυ τι συγχωρεῖν ἠξίου Σωκράτει, ἀλλ´ ἐπράττετο λόγον ἑκάστου λόγου. Κλειτοφῶν

[10]   δὲ μὴ κατὰ χώραν μένετε, ἀλλ´ ἔτι ὀρέξεσθε τοῦ πρόσω, καὶ

[3]   ἐστί, παρακινήσας ἐς τὸ νεώτερον· ἀλλ´ εὐλαβῶς ἅπτεται τῆς παρανομίας, καὶ

[18]   συγγραφεῖ προσγυμνάζομαι, μηδ´ ἀκαρῆ διαλιπών, ἀλλ´ ἐφιεὶς τῷ καιρῷ, καὶ εἴρων

[10]   ἅττ´ ἂν ἀντὶ τούτων πρεσβεύσειαν. ἀλλ´ ἡμεῖς αὐτοῖς εἴπωμεν· ἄξιον γάρ·

[10]   γε τὸν ἰδιώτην καλῶς ἐτηρήσατε, ἀλλ´ ἦν ἐκεῖ τὸ κατορθοῦν ἐν

[1]   κἀκείνῳ. ἄμφω μέν γε μεταπεπτώκασιν· ἀλλ´ ὁ μὲν ἐκ φιλοσόφου καὶ

[15]   παῖς οὐδ´ ὁ νέος Σωκράτης, ἀλλ´ ὁ μετὰ τὴν ἡλιαίαν ἤδη

[18]   δὲ καὶ παραλλάττοι τῆς λέξεως, ἀλλ´ ὅ τι μάλιστα εἴκαστο πρὸς

[8]   ἐπὶ ῥῶπας καὶ λόγους ἐστράφθαι; ἀλλ´ ὅγε ἄνθρωπος κατὰ τὴν μέσην

[9]   ἀρετὰς διὰ τὴν ἀναγκαίαν ἀντακολούθησιν. ἀλλ´ οἴονταί γε δεῖν σωφρονεῖν, οὐ

[1]   οἰκεῖον ἔργον, οὐ κατὰ μικρόν, ἀλλ´ ὅλοις τοῖς ἱστίοις ἀπηνέχθη τῆς

[10]   ἐπ´ ἀνθρώπων συμφοραῖς μὴ γελᾶν, ἀλλ´ ὀλοφύρεσθαι. φεῦ τῶν λόγων, φεῦ

[16]   καὶ γενέσθαι νόμον τὸν λόγον. ἀλλ´ ὅπως μὴ λάθωμεν αὖθις περὶ

[3]   ὁ τοῖν ἀνδροῖν τούτοιν ζῆλος, ἀλλ´ ὅστις εὐθὺς αἵρεσίν τινα τῶν

[3]   ἴδοις ἂν ἑκατέραν ἰδέαν ἀρχαικήν, ἀλλ´ οὐ τῆς νεωτέρας ἠχοῦς τῆς

[10]   εἰσιν ἀνιόντων ἐπὶ τὸν νοῦν· ἀλλ´ οὐ τὸ πᾶν ἔχομεν ἔχοντες

[16]   διὰ τοῦτο δυσχεραίνεις τὸν πατέρα, ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλο τί σοι διώρθωται

[10]   νοῦ μὲν οὐκ ἄξιον εἰπεῖν, ἀλλ´ οὐδὲ διανοίας, δόξης δὲ ἀτόπου

[15]   γὰρ ἂν καὶ δεινὸν Σωκράτει; ἀλλ´ οὐδὲ μέντοι παίζειν ἀξίοις· ὁ

[7]   εἰπὼν οὐ πόρρω βάλλοι τἀληθοῦς· ἀλλ´ οὐδὲ οὗτοι μέντοι λαμπρῶς οὕτως

[10]   ἐθελήσετε πόνων ἐπὶ πόνοις ἀνέχεσθαι; ἀλλ´ οὐδὲ τὰ μεγάλα ἀκονιτὶ παραγίνεται.

[7]   τούτοις ἅπασι παραγίνεσθαι τὸ τοιοῦτον, ἀλλ´ οὐδὲ τοῖς πλείοσιν, ἀλλὰ καὶ

[9]   δὲ πλείους οὐδὲ οἴκοθεν ἐκινήθησαν, ἀλλ´ οὐδέ, τὸν δεύτερον λεγόμενον πλοῦν,

[14]   τῆς ὀλιγωρίας, ὡς ἐχρῆτο Σωκράτει· ἀλλ´ οὐδὲν ἐκώλυσε Σωκράτην εὐθυμεῖσθαι καὶ

[12]   τὸν νοῦν, ὡς λαβὴν θηρώμενος, ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον ὁ περιδινῶν ἁπανταχόσε

[12]   ἀπῆν ὡς πορρωτάτω τοῦ πράγματος· ἀλλ´ οὐδὲν ἧττον ὁ ῥήτωρ ἠγόρευεν,

[10]   ἀντιλαμβάνονται. ὑμεῖς δὲ ὀψιμαθίαν αἰσχύνεσθε· ἀλλ´ οὔτοι τοῦτο αἰσχρόν· ἡ δὲ

[1]   λόγους ἰταμούς τε καὶ κακοήθεις. ἀλλ´ οὗτός γε πλεῖστα δὴ καὶ

[1]   σοφιστικοὺς λόγους διειληφότες ἑκατέρους χωρίς, ἀλλ´ οὐχ ὥσπερ ἐν νυκτομαχίᾳ περιτευξόμεθα

[14]   γὰρ οὗτος καὶ ἀνὴρ ἤδη· ἀλλ´ ὑπόκειται μειράκιον αὐτῷ καλὸν καὶ

[8]   οὐδὲ οἷον ἄλλο ἐν ἄλλῳ· ἀλλ´, ὡς μικρῷ μεῖζον εἰκάσαι, καθάπερ

Chapitre
[9]	ἂν ἐγένετό ποτε ἐν κακῷ·	ἀλλ´	ἀγαθοειδής ἐστι καὶ μέση τὴν
[16]	ἵνα καὶ ἀκόντων ἂν ἰσχύῃ,	ἀλλ´	ἀνδρός ἐστι φιλοσόφου καὶ παλαιοῦ,
[1]	φυγή, καθάπερ ἐπέγραψαν ἤδη τινές,	ἀλλ´	ἁπαξάπασιν. οὕτως γὰρ ἂν εἴημεν
[12]	ἐγὼ μὲν εἰ μήπω παύομαι,	ἀλλ´	αὐτίκα πεπαύσομαι· εἰ δὲ μή,
[17]	οἰκείωσιν, οἷς μαθήσεως οὐκ ἐδέησεν,	ἀλλ´	αὐτοὶ τέχνης ἐγένοντο παραδείγματα. οἱ
[18]	ἵν´ ἀγαθόν τί μοι γένηται,	ἀλλ´	αὐτὸς ἀνέχω τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ
[10]	πᾶν ἔχομεν ἔχοντες τὰς ἀρετάς,	ἀλλ´	ἀφῃρήκαμεν τὸ ἐμπόδιον, καὶ ὧν
[14]	τῷ παντοδαπῷ θηρίῳ, τῇ δόξῃ,	ἀλλ´	ἑαυτῷ ἀρέσκει καὶ τῷ θεῷ,
[12]	ἂν καὶ ὑπηρέτης μειαγωγήσῃ δημόσιος.	ἀλλ´	ἐγὼ μὲν εἰ μήπω παύομαι,
[16]	δεήσει· πάλιν οὖν δεήσει ῥητορικῆς.	ἀλλ´	ἐγὼ νόμονἐκ φιλοσοφίας παρέξομαι. Πυθαγόρας
[1]	μὲν ἐστίν, ἐκεῖνο δὲ φαίνεται;	ἀλλ´	ἔγωγε οὐ μικρολογοῦμαι πρὸς τὰς
[9]	δὲ καθαίρουσι τὸ ἀλλότριον ῥιπτοῦσαι.	ἀλλ´	εἰ μὲν ἦν ἡ ψυχὴ
[12]	μὴ ἀπὸ πάσης τῆς ἕξεως,	ἀλλ´	εἰ τῷ πλέονι παίζομεν, οὐ
[1]	προσγυμναζομένου τῷ τόπῳ τοῦ Δίωνος,	ἀλλ´	ἐκ διαθέσεως γράφοντος· ὡς ἐγὼ
[9]	Ἀμοῦς ὁ Αἰγύπτιος οὐκ ἐξεῦρεν,	ἀλλ´	ἔκρινε χρείαν γραμμάτων· τοσοῦτον αὐτῷ
[12]	οὐ κρινομένῳ πρὸς ὀλιγωρίαν ἀκροατῶν,	ἀλλ´	ἐμαυτὸν ἔχοντι μέτρον; ἐμοὶ γὰρ
[8]	ἐνίους αὐτῶν τυγχάνειν τοῦ τέλους·	ἀλλ´	ἔμοιγε οὐδὲ ὁδὸν δοκοῦσι βεβαδικέναι.
[6]	ὁ δὲ οὐδὲ ταῦτα ἠγάπησεν,	ἀλλ´	ἐνδοτέρω φύσεως ἠξίου χωρεῖν. θεῖον
[8]	πρῶτον καὶ δεύτερον, μηδὲ τάξις;	ἀλλ´	ἔοικε γὰρ τὸ κατ´ αὐτοὺς
[7]	ἀρίστης ζωῆς, ἀκμῆτες αὐτῆς ἀπολαύουσιν.	ἀλλ´	ἐπανάγει καὶ τούτους ἡ ἐπίκηρος
[18]	μὰ τὸν λόγιον, οὐκ ἐπιτηδεύσας,	ἀλλ´	ἐπελθὸν οὕτως συνεχώρησα τῇ γνώμῃ
[9]	σωφρονεῖν, οὐ διότι σωφρονητέον εἰδότες,	ἀλλ´	ἐπίταγμα λαβόντες, ὥσπερ νόμον ἀναίτιον,
[14]	πάνυ τι συγχωρεῖν ἠξίου Σωκράτει,	ἀλλ´	ἐπράττετο λόγον ἑκάστου λόγου. Κλειτοφῶν
[10]	δὲ μὴ κατὰ χώραν μένετε,	ἀλλ´	ἔτι ὀρέξεσθε τοῦ πρόσω, καὶ
[3]	ἐστί, παρακινήσας ἐς τὸ νεώτερον·	ἀλλ´	εὐλαβῶς ἅπτεται τῆς παρανομίας, καὶ
[18]	συγγραφεῖ προσγυμνάζομαι, μηδ´ ἀκαρῆ διαλιπών,	ἀλλ´	ἐφιεὶς τῷ καιρῷ, καὶ εἴρων
[10]	ἅττ´ ἂν ἀντὶ τούτων πρεσβεύσειαν.	ἀλλ´	ἡμεῖς αὐτοῖς εἴπωμεν· ἄξιον γάρ·
[10]	γε τὸν ἰδιώτην καλῶς ἐτηρήσατε,	ἀλλ´	ἦν ἐκεῖ τὸ κατορθοῦν ἐν
[1]	κἀκείνῳ. ἄμφω μέν γε μεταπεπτώκασιν·	ἀλλ´	ὁ μὲν ἐκ φιλοσόφου καὶ
[15]	παῖς οὐδ´ ὁ νέος Σωκράτης,	ἀλλ´	ὁ μετὰ τὴν ἡλιαίαν ἤδη
[18]	δὲ καὶ παραλλάττοι τῆς λέξεως,	ἀλλ´	ὅ τι μάλιστα εἴκαστο πρὸς
[8]	ἐπὶ ῥῶπας καὶ λόγους ἐστράφθαι;	ἀλλ´	ὅγε ἄνθρωπος κατὰ τὴν μέσην
[9]	ἀρετὰς διὰ τὴν ἀναγκαίαν ἀντακολούθησιν.	ἀλλ´	οἴονταί γε δεῖν σωφρονεῖν, οὐ
[1]	οἰκεῖον ἔργον, οὐ κατὰ μικρόν,	ἀλλ´	ὅλοις τοῖς ἱστίοις ἀπηνέχθη τῆς
[10]	ἐπ´ ἀνθρώπων συμφοραῖς μὴ γελᾶν,	ἀλλ´	ὀλοφύρεσθαι. φεῦ τῶν λόγων, φεῦ
[16]	καὶ γενέσθαι νόμον τὸν λόγον.	ἀλλ´	ὅπως μὴ λάθωμεν αὖθις περὶ
[3]	ὁ τοῖν ἀνδροῖν τούτοιν ζῆλος,	ἀλλ´	ὅστις εὐθὺς αἵρεσίν τινα τῶν
[3]	ἴδοις ἂν ἑκατέραν ἰδέαν ἀρχαικήν,	ἀλλ´	οὐ τῆς νεωτέρας ἠχοῦς τῆς
[10]	εἰσιν ἀνιόντων ἐπὶ τὸν νοῦν·	ἀλλ´	οὐ τὸ πᾶν ἔχομεν ἔχοντες
[16]	διὰ τοῦτο δυσχεραίνεις τὸν πατέρα,	ἀλλ´	οὐδὲ ἄλλο τί σοι διώρθωται
[10]	νοῦ μὲν οὐκ ἄξιον εἰπεῖν,	ἀλλ´	οὐδὲ διανοίας, δόξης δὲ ἀτόπου
[15]	γὰρ ἂν καὶ δεινὸν Σωκράτει;	ἀλλ´	οὐδὲ μέντοι παίζειν ἀξίοις· ὁ
[7]	εἰπὼν οὐ πόρρω βάλλοι τἀληθοῦς·	ἀλλ´	οὐδὲ οὗτοι μέντοι λαμπρῶς οὕτως
[10]	ἐθελήσετε πόνων ἐπὶ πόνοις ἀνέχεσθαι;	ἀλλ´	οὐδὲ τὰ μεγάλα ἀκονιτὶ παραγίνεται.
[7]	τούτοις ἅπασι παραγίνεσθαι τὸ τοιοῦτον,	ἀλλ´	οὐδὲ τοῖς πλείοσιν, ἀλλὰ καὶ
[9]	δὲ πλείους οὐδὲ οἴκοθεν ἐκινήθησαν,	ἀλλ´	οὐδέ, τὸν δεύτερον λεγόμενον πλοῦν,
[14]	τῆς ὀλιγωρίας, ὡς ἐχρῆτο Σωκράτει·	ἀλλ´	οὐδὲν ἐκώλυσε Σωκράτην εὐθυμεῖσθαι καὶ
[12]	τὸν νοῦν, ὡς λαβὴν θηρώμενος,	ἀλλ´	οὐδὲν ἧττον ὁ περιδινῶν ἁπανταχόσε
[12]	ἀπῆν ὡς πορρωτάτω τοῦ πράγματος·	ἀλλ´	οὐδὲν ἧττον ὁ ῥήτωρ ἠγόρευεν,
[10]	ἀντιλαμβάνονται. ὑμεῖς δὲ ὀψιμαθίαν αἰσχύνεσθε·	ἀλλ´	οὔτοι τοῦτο αἰσχρόν· ἡ δὲ
[1]	λόγους ἰταμούς τε καὶ κακοήθεις.	ἀλλ´	οὗτός γε πλεῖστα δὴ καὶ
[1]	σοφιστικοὺς λόγους διειληφότες ἑκατέρους χωρίς,	ἀλλ´	οὐχ ὥσπερ ἐν νυκτομαχίᾳ περιτευξόμεθα
[14]	γὰρ οὗτος καὶ ἀνὴρ ἤδη·	ἀλλ´	ὑπόκειται μειράκιον αὐτῷ καλὸν καὶ
[8]	οὐδὲ οἷον ἄλλο ἐν ἄλλῳ·	ἀλλ´,	ὡς μικρῷ μεῖζον εἰκάσαι, καθάπερ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/07/2008