HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XIV-5

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 14 formes différentes pour 55 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[14, 25]   δ´ εἰσὶν οἱ μιγάδες; οὐ γὰρ ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν παρὰ τοὺς

[14, 22]   προσθετέον ἐστὶ καὶ ταῦτα. ~Ὁ γὰρ Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ νεῶν

[14, 13]   Ἀλεξανδρεῦσι δ´ ἀμφότερα συμβαίνει· καὶ γὰρ δέχονται πολλοὺς τῶν ξένων καὶ

[14, 24]   λοξὴ γάρ ἐστι τελέως. ὁ γὰρ δὴ διὰ Χαλύβων μεσημβρινὸς διὰ

[14, 25]   ἢ εἶπεν ἢ παρέλιπε. καὶ γὰρ εἰ κατεμίχθησαν, ἀλλ´ ἡ ἐπικράτεια

[14, 13]   πλὴν Ἀλεξανδρείας συμβαίνει τἀναντία· φοιτῶσι γὰρ εἰς αὐτὰς πολλοὶ καὶ διατρίβουσιν

[14, 22]   ἔτι καὶ τοιαῦτα λέγει· τοὺς γὰρ ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπικούρους τῶν

[14, 22]   Ἀμισοῦ τε καὶ Ἰσσοῦ· οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος ὀρθῶς ἀφώρισται τὸν ἰσθμὸν

[14, 2]   ἅμα καὶ τῆς Κιλικίας· τῷ γὰρ ἐκείνου νεωτερισμῷ συνενεωτέρισαν καὶ ἄλλοι,

[14, 11]   τοῦ Κύδνου μέχρι Ἀμισοῦ· τὸ γὰρ ἐλάχιστον ἐξ Ἀμισοῦ διάστημα ἐπὶ

[14, 24]   ἐν ἑτέρῳ γένει περιεχομένους. οὕτω γὰρ ἐπίσημον ἔθνος οὐκ ἀποκρύψαι δυνατόν,

[14, 24]   δὲ τῶν Χαλύβων οὐδείς· λοξὴ γάρ ἐστι τελέως. ὁ γὰρ δὴ

[14, 4]   τῆς Σελευκείας ἐκεῖ μετῳκίσθησαν. εὐθὺς γάρ ἐστιν ἡ τοῦ Καλυκάδνου ἐκβολὴ

[14, 22]   Ἰσσοῦ μέχρι Χελιδονίων εἰπών· λοιπὴ γάρ ἐστιν ὅλη ἐπ´ εὐθείας ἡ

[14, 27]   Λυκαονίαν, δι´ οὐδέτερον τούτων· οὐ γὰρ ἔχομεν τοιαύτην ἱστορίαν ἐπ´ αὐτῶν

[14, 1]   τοῦ Ταύρου πλευρὸν Καππάδοκες· αὕτη γὰρ ἡ χώρα τὸ πλέον πεδίων

[14, 2]   τὰς κακουργίας ἐπικερδεστάτη γενομένη· καὶ γὰρ ἡλίσκοντο ῥᾳδίως, καὶ τὸ ἐμπόριον

[14, 24]   ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ἀπεδείξαμεν; ἄμεινον γὰρ ἦν διελεῖν καὶ τοὺς μὲν

[14, 15]   τῆσδε τῆς πόλεως φιλολόγων· Ταρσέων γὰρ καὶ Ἀλεξανδρέων ἐστὶ μεστή. τοιαύτη

[14, 27]   ἐν ἑτέρῳ γένει περιέχεσθαι. τὴν γὰρ Καππαδοκίαν οὐκ εἴρηκεν, οὐδὲ τὴν

[14, 24]   καὶ Ἀμισοῦ πρὸς ἕω; οἱ γὰρ λέγοντες τὸν ἰσθμὸν τῆς χερρονήσου

[14, 16]   ἀλλὰ καὶ τῆς ἀρχῆς. τὸν γὰρ Μόψον φασὶ καὶ τὸν Ἀμφίλοχον

[14, 29]   μὴ ὡσαύτως λεγόμενα. ὁ μὲν γὰρ Ξάνθος ὁ Λυδὸς μετὰ τὰ

[14, 6]   καὶ ἔτι πρότερον Κλεοπάτρα. εὐφυοῦς γὰρ ὄντος τοῦ τόπου πρὸς τὰ

[14, 26]   τὰ τὴν χερρόνησον οἰκοῦντα; εἰ γάρ, ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ αὐτοὶ

[14, 22]   μόνους τοὺς ἐντὸς Ἅλυος. οἱ γὰρ περὶ Φαρνακίαν τόποι ἐν οἷς

[14, 27]   νῦν διὰ τὰς μεταπτώσεις· καὶ γὰρ προσγέγονέ τινα καὶ ἐλλέλοιπε καὶ

[14, 22]   ἀποφήνασθαι τὰς ἔξω πλευράς· ὁ γὰρ τὰς ἔξω λέγων πλευρὰς ἔοικεν

[14, 16]   καὶ ὁ Μόψος· ταύτην τε γὰρ τὴν ἔριν μεταφέρουσιν ἔνιοι, καθάπερ

[14, 24]   ταράττων καὶ καταψευδόμενος. Ἐφόρου τε γὰρ τοῦτο πρῶτον ἀπαιτεῖν ἐχρῆν, τί

[14, 22]   χιλίους καὶ πεντακοσίους σταδίους· οὐδὲ γὰρ τοῦτο συναγωγήν πω τριγωνοειδοῦς ποιεῖ

[14, 29]   Μυσῶν οὐχ ὁμολογούμενα τούτοις· λέγεσθαι γάρ φησι καὶ τῆς Μυσίας κώμην

[14, 24]   ἀνέρες, οὐδέ θ´ „ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσι“ τίνα λάβωσι τάξιν; ἀλλ´

[14, 26]   Ἴωνες μόνον ἀλλὰ καὶ Ἀθηναῖοι, καθάπερ ἐν τοῖς καθ´ ἕκαστα δεδήλωται.

[14, 26]   ἂν εἴη καὶ τὰ ἔθνη, καθάπερ καὶ αἱ διάλεκτοι. οἰκοῦσι δὲ

[14, 16]   γὰρ τὴν ἔριν μεταφέρουσιν ἔνιοι, καθάπερ καὶ Σοφοκλῆς, εἰς τὴν Κιλικίαν,

[14, 26]   διαιρετέον κατὰ τὰ ὕστερα ἔθη, καθάπερ καὶ τὰς διαλέκτους, τέτταρα ἂν

[14, 16]   καλέσας ἐκεῖνος αὐτὴν Παμφυλίαν τραγικῶς, καθάπερ καὶ τὴν Λυκίαν Καρίαν καὶ

[14, 22]   οὕτω καὶ ἔξω τοῦ ἰσθμοῦ, εἴπερ καὶ τῶν στενῶν τῶν μεταξὺ

[14, 24]   τοὺς δὲ ἐν τῇ μεσογαίᾳ· ὅπερ καὶ ἐπὶ τῆς Καππαδοκίας ποιητέον

[14, 15]   ὁ δὲ Διογένης καὶ ποιήματα ὥσπερ ἀπεφοίβαζε τεθείσης ὑποθέσεως, τραγικὰ ὡς

[14, 21]   καὶ δεικνύουσί τινας τόπους κἀνταῦθα, ὥσπερ ἐν τῇ Παμφυλίᾳ Θήβην καὶ

[14, 22]   ἐν οἷς τοὺς Ἁλιζώνους ἔφαμεν, ὥσπερ ἔξω τοῦ Ἅλυός εἰσιν, οὕτω

[14, 24]   οὓς ὁ ποιητὴς Ἁλιζῶνας ἐκάλεσεν, ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ἀπεδείξαμεν; ἄμεινον γὰρ

[14, 14]   ἄλλοις καὶ ταῦτα λέγων ὅτι „ὥσπερ Ὅμηρος ἐξύμνησεν „Ἀχιλλέα καὶ Ἀγαμέμνονα

[14, 5]   Κράμβουσα νῆσος καὶ Κώρυκος ἄκρα, ὑπὲρ ἧς ἐν εἴκοσι σταδίοις ἐστὶ

[14, 9]   πρὸς Καλύδνῳ· εἶτ´ Ἀγχιάλη μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης, κτίσμα Σαρδαναπάλλου, φησὶν

[14, 16]   Πύραμος ἐκ τῆς Καταονίας ῥέων, οὗπερ καὶ πρότερον ἐμνήσθημεν· φησὶ δ´

[14, 18]   ἡμᾶς δὲ κατέστη κύριος πάντων ἀνὴρ ἀξιόλογος καὶ βασιλεὺς ὑπὸ Ῥωμαίων

[14, 10]   τὸν οἶκον τοῦτον, ἡ Ζηνοφάνους θυγάτηρ ἑνὸς τῶν τυράννων, αὐτὴ κατέσχε

[14, 5]   τὴν θάλατταν· καλοῦσι δὲ πικρὸν ὕδωρ. ~Εἶθ´ ἡ Ἐλαιοῦσσα νῆσος μετὰ

[14, 4]   οἰκίας ἐν ᾗ ᾤκει διεφθάρη νύκτωρ γενομένῃ, Ξέναρχος δέ, οὗ ἠκροασάμεθα

[14, 14]   τῇ θύρᾳ καὶ τῷ τοίχῳ νύκτωρ παριὼν τὴν οἰκίαν· ὁ δὲ

[14, 14]   Ἀντίπατρός τε καὶ Ἀρχέδημος καὶ Νέστωρ, ἔτι δ´ Ἀθηνόδωροι δύο, ὧν

[14, 14]   μὲν στωικοὶ ἄνδρες· ἀκαδημαϊκὸς δὲ Νέστωρ ὁ καθ´ ἡμᾶς, ὁ Μαρκέλλου

Livre, Chap.
[14, 25]	δ´ εἰσὶν οἱ μιγάδες; οὐ	γὰρ	ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν παρὰ τοὺς
[14, 22]	προσθετέον ἐστὶ καὶ ταῦτα. ~Ὁ	γὰρ	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ νεῶν
[14, 13]	Ἀλεξανδρεῦσι δ´ ἀμφότερα συμβαίνει· καὶ	γὰρ	δέχονται πολλοὺς τῶν ξένων καὶ
[14, 24]	λοξὴ γάρ ἐστι τελέως. ὁ	γὰρ	δὴ διὰ Χαλύβων μεσημβρινὸς διὰ
[14, 25]	ἢ εἶπεν ἢ παρέλιπε. καὶ	γὰρ	εἰ κατεμίχθησαν, ἀλλ´ ἡ ἐπικράτεια
[14, 13]	πλὴν Ἀλεξανδρείας συμβαίνει τἀναντία· φοιτῶσι	γὰρ	εἰς αὐτὰς πολλοὶ καὶ διατρίβουσιν
[14, 22]	ἔτι καὶ τοιαῦτα λέγει· τοὺς	γὰρ	ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπικούρους τῶν
[14, 22]	Ἀμισοῦ τε καὶ Ἰσσοῦ· οὐδὲ	γὰρ	ἐκεῖνος ὀρθῶς ἀφώρισται τὸν ἰσθμὸν
[14, 2]	ἅμα καὶ τῆς Κιλικίας· τῷ	γὰρ	ἐκείνου νεωτερισμῷ συνενεωτέρισαν καὶ ἄλλοι,
[14, 11]	τοῦ Κύδνου μέχρι Ἀμισοῦ· τὸ	γὰρ	ἐλάχιστον ἐξ Ἀμισοῦ διάστημα ἐπὶ
[14, 24]	ἐν ἑτέρῳ γένει περιεχομένους. οὕτω	γὰρ	ἐπίσημον ἔθνος οὐκ ἀποκρύψαι δυνατόν,
[14, 24]	δὲ τῶν Χαλύβων οὐδείς· λοξὴ	γάρ	ἐστι τελέως. ὁ γὰρ δὴ
[14, 4]	τῆς Σελευκείας ἐκεῖ μετῳκίσθησαν. εὐθὺς	γάρ	ἐστιν ἡ τοῦ Καλυκάδνου ἐκβολὴ
[14, 22]	Ἰσσοῦ μέχρι Χελιδονίων εἰπών· λοιπὴ	γάρ	ἐστιν ὅλη ἐπ´ εὐθείας ἡ
[14, 27]	Λυκαονίαν, δι´ οὐδέτερον τούτων· οὐ	γὰρ	ἔχομεν τοιαύτην ἱστορίαν ἐπ´ αὐτῶν
[14, 1]	τοῦ Ταύρου πλευρὸν Καππάδοκες· αὕτη	γὰρ	ἡ χώρα τὸ πλέον πεδίων
[14, 2]	τὰς κακουργίας ἐπικερδεστάτη γενομένη· καὶ	γὰρ	ἡλίσκοντο ῥᾳδίως, καὶ τὸ ἐμπόριον
[14, 24]	ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ἀπεδείξαμεν; ἄμεινον	γὰρ	ἦν διελεῖν καὶ τοὺς μὲν
[14, 15]	τῆσδε τῆς πόλεως φιλολόγων· Ταρσέων	γὰρ	καὶ Ἀλεξανδρέων ἐστὶ μεστή. τοιαύτη
[14, 27]	ἐν ἑτέρῳ γένει περιέχεσθαι. τὴν	γὰρ	Καππαδοκίαν οὐκ εἴρηκεν, οὐδὲ τὴν
[14, 24]	καὶ Ἀμισοῦ πρὸς ἕω; οἱ	γὰρ	λέγοντες τὸν ἰσθμὸν τῆς χερρονήσου
[14, 16]	ἀλλὰ καὶ τῆς ἀρχῆς. τὸν	γὰρ	Μόψον φασὶ καὶ τὸν Ἀμφίλοχον
[14, 29]	μὴ ὡσαύτως λεγόμενα. ὁ μὲν	γὰρ	Ξάνθος ὁ Λυδὸς μετὰ τὰ
[14, 6]	καὶ ἔτι πρότερον Κλεοπάτρα. εὐφυοῦς	γὰρ	ὄντος τοῦ τόπου πρὸς τὰ
[14, 26]	τὰ τὴν χερρόνησον οἰκοῦντα; εἰ	γάρ,	ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ αὐτοὶ
[14, 22]	μόνους τοὺς ἐντὸς Ἅλυος. οἱ	γὰρ	περὶ Φαρνακίαν τόποι ἐν οἷς
[14, 27]	νῦν διὰ τὰς μεταπτώσεις· καὶ	γὰρ	προσγέγονέ τινα καὶ ἐλλέλοιπε καὶ
[14, 22]	ἀποφήνασθαι τὰς ἔξω πλευράς· ὁ	γὰρ	τὰς ἔξω λέγων πλευρὰς ἔοικεν
[14, 16]	καὶ ὁ Μόψος· ταύτην τε	γὰρ	τὴν ἔριν μεταφέρουσιν ἔνιοι, καθάπερ
[14, 24]	ταράττων καὶ καταψευδόμενος. Ἐφόρου τε	γὰρ	τοῦτο πρῶτον ἀπαιτεῖν ἐχρῆν, τί
[14, 22]	χιλίους καὶ πεντακοσίους σταδίους· οὐδὲ	γὰρ	τοῦτο συναγωγήν πω τριγωνοειδοῦς ποιεῖ
[14, 29]	Μυσῶν οὐχ ὁμολογούμενα τούτοις· λέγεσθαι	γάρ	φησι καὶ τῆς Μυσίας κώμην
[14, 24]	ἀνέρες, οὐδέ θ´ „ἅλεσσι μεμιγμένον	εἶδαρ	ἔδουσι“ τίνα λάβωσι τάξιν; ἀλλ´
[14, 26]	Ἴωνες μόνον ἀλλὰ καὶ Ἀθηναῖοι,	καθάπερ	ἐν τοῖς καθ´ ἕκαστα δεδήλωται.
[14, 26]	ἂν εἴη καὶ τὰ ἔθνη,	καθάπερ	καὶ αἱ διάλεκτοι. οἰκοῦσι δὲ
[14, 16]	γὰρ τὴν ἔριν μεταφέρουσιν ἔνιοι,	καθάπερ	καὶ Σοφοκλῆς, εἰς τὴν Κιλικίαν,
[14, 26]	διαιρετέον κατὰ τὰ ὕστερα ἔθη,	καθάπερ	καὶ τὰς διαλέκτους, τέτταρα ἂν
[14, 16]	καλέσας ἐκεῖνος αὐτὴν Παμφυλίαν τραγικῶς,	καθάπερ	καὶ τὴν Λυκίαν Καρίαν καὶ
[14, 22]	οὕτω καὶ ἔξω τοῦ ἰσθμοῦ,	εἴπερ	καὶ τῶν στενῶν τῶν μεταξὺ
[14, 24]	τοὺς δὲ ἐν τῇ μεσογαίᾳ·	ὅπερ	καὶ ἐπὶ τῆς Καππαδοκίας ποιητέον
[14, 15]	ὁ δὲ Διογένης καὶ ποιήματα	ὥσπερ	ἀπεφοίβαζε τεθείσης ὑποθέσεως, τραγικὰ ὡς
[14, 21]	καὶ δεικνύουσί τινας τόπους κἀνταῦθα,	ὥσπερ	ἐν τῇ Παμφυλίᾳ Θήβην καὶ
[14, 22]	ἐν οἷς τοὺς Ἁλιζώνους ἔφαμεν,	ὥσπερ	ἔξω τοῦ Ἅλυός εἰσιν, οὕτω
[14, 24]	οὓς ὁ ποιητὴς Ἁλιζῶνας ἐκάλεσεν,	ὥσπερ	καὶ ἡμεῖς ἀπεδείξαμεν; ἄμεινον γὰρ
[14, 14]	ἄλλοις καὶ ταῦτα λέγων ὅτι	„ὥσπερ	Ὅμηρος ἐξύμνησεν „Ἀχιλλέα καὶ Ἀγαμέμνονα
[14, 5]	Κράμβουσα νῆσος καὶ Κώρυκος ἄκρα,	ὑπὲρ	ἧς ἐν εἴκοσι σταδίοις ἐστὶ
[14, 9]	πρὸς Καλύδνῳ· εἶτ´ Ἀγχιάλη μικρὸν	ὑπὲρ	τῆς θαλάττης, κτίσμα Σαρδαναπάλλου, φησὶν
[14, 16]	Πύραμος ἐκ τῆς Καταονίας ῥέων,	οὗπερ	καὶ πρότερον ἐμνήσθημεν· φησὶ δ´
[14, 18]	ἡμᾶς δὲ κατέστη κύριος πάντων	ἀνὴρ	ἀξιόλογος καὶ βασιλεὺς ὑπὸ Ῥωμαίων
[14, 10]	τὸν οἶκον τοῦτον, ἡ Ζηνοφάνους	θυγάτηρ	ἑνὸς τῶν τυράννων, αὐτὴ κατέσχε
[14, 5]	τὴν θάλατταν· καλοῦσι δὲ πικρὸν	ὕδωρ.	~Εἶθ´ ἡ Ἐλαιοῦσσα νῆσος μετὰ
[14, 4]	οἰκίας ἐν ᾗ ᾤκει διεφθάρη	νύκτωρ	γενομένῃ, Ξέναρχος δέ, οὗ ἠκροασάμεθα
[14, 14]	τῇ θύρᾳ καὶ τῷ τοίχῳ	νύκτωρ	παριὼν τὴν οἰκίαν· ὁ δὲ
[14, 14]	Ἀντίπατρός τε καὶ Ἀρχέδημος καὶ	Νέστωρ,	ἔτι δ´ Ἀθηνόδωροι δύο, ὧν
[14, 14]	μὲν στωικοὶ ἄνδρες· ἀκαδημαϊκὸς δὲ	Νέστωρ	ὁ καθ´ ἡμᾶς, ὁ Μαρκέλλου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/03/2009