>

Livre, Chap.
[14, 22]	κατὰ Σινώπην μυχοῦ καὶ Ἰσσοῦ·	„αἱ	δ´ ἐκτὸς πλευραί“ φησί „τριγωνοειδοῦς
[14, 26]	καὶ τὰ ἔθνη, καθάπερ καὶ	αἱ	διάλεκτοι. οἰκοῦσι δὲ τὴν χερρόνησον
[14, 19]	καὶ Νικόπολις καὶ Μοψουεστία καὶ	{αἱ}	πύλαι λεγόμεναι, ὅριον Κιλίκων τε
[14, 10]	ἀρχή. μετὰ δὲ τὴν Ἀγχιάλην	αἱ	τοῦ Κύδνου ἐκβολαὶ κατὰ τὸ
[14, 13]	εἰπεῖν, ἐν ᾧ σχολαὶ καὶ	διατριβαὶ	φιλοσόφων γεγόνασι. διαφέρει δὲ τοσοῦτον
[14, 23]	Μαριανδυνοὶ καὶ Τρῶες καὶ Κᾶρες,	Πισίδαι	δὲ καὶ Μυσοὶ καὶ Χάλυβες
[14, 14]	„ἔργα νέων, βουλαὶ δὲ μέσων,	„πορδαὶ	δὲ γερόντων. ἐπεὶ δ´ ἐκεῖνος
[14, 23]	καὶ Μιλύας καὶ Καππάδοκας μηδ´	ὠνομάσθαι,	τοὺς μὲν διὰ τὸ μηδέπω
[14, 25]	παρὰ τοὺς λεχθέντας τόπους ἢ	ὠνομάσθαι	ὑπ´ αὐτοῦ ἢ παραλελεῖφθαι ἄλλους
[14, 27]	οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος μὴ	ἐπισημήνασθαι.	~Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν μεμνῆσθαι
[14, 22]	τὴν χερρόνησον τριγωνοειδῆ φήσαντα τρεῖς	ἀποφήνασθαι	τὰς ἔξω πλευράς· ὁ γὰρ
[14, 2]	δυναμένη μυριάδας ἀνδραπόδων αὐθημερὸν καὶ	δέξασθαι	καὶ ἀποπέμψαι, ὥστε καὶ παροιμίαν
[14, 2]	κατακλείσας εἴς τι χωρίον ἠνάγκασε	διεργάσασθαι	τὸ σῶμα· τοῖς δὲ Κίλιξιν
[14, 27]	μὲν Ὅμηρος παρέλιπε φροντίσαι καὶ	ἀπολογήσασθαι,	διὰ τί δ´ Ἔφορος παρῆλθε
[14, 2]	Κίλιξιν ἀρχὴν τοῦ τὰ πειρατικὰ	συνίστασθαι	Τρύφων αἴτιος κατέστη καὶ ἡ
[14, 14]	δίκαιος οὖν εἰμι εἰς τοιαύτας	ἄγεσθαι	„διαβο„ λὰς ἐπὶ σοῦ. παραλαβὼν
[14, 29]	τῶν Μυσῶν οὐχ ὁμολογούμενα τούτοις·	λέγεσθαι	γάρ φησι καὶ τῆς Μυσίας
[14, 22]	πίπτουσαν πλευράν, συνεχώρει ἂν τριγωνοειδῆ	λέγεσθαι	τὴν χερρόνησον· νῦν δέ γε
[14, 23]	ἔχειν σύγχυσιν διὰ τὸν χρόνον·	καταλέγεσθαι	δ´ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ τό
[14, 2]	καὶ ἀποπέμψαι, ὥστε καὶ παροιμίαν	γενέσθαι	διὰ τοῦτο „ἔμπορε, κατάπλευσον, ἐξελοῦ,
[14, 16]	Κράτης ὁ γραμματικός, οὗ φησι	γενέσθαι	μαθητὴς Παναίτιος. ~Ὑπέρκειται δὲ τῆς
[14, 6]	ἐδόκει πρὸς ἅπαν τὸ τοιοῦτο	βασιλεύεσθαι	μᾶλλον τοὺς τόπους ἢ ὑπὸ
[14, 27]	ἢ τῷ ἐν ἑτέρῳ γένει	περιέχεσθαι.	τὴν γὰρ Καππαδοκίαν οὐκ εἴρηκεν,
[14, 23]	δὲ διὰ τὸ ἑτέροις γένεσι	περιέχεσθαι,	ὡς Ἰδριεῖς μὲν καὶ Τερμίλαι
[14, 29]	τί ἐκώλυε τὸν Ὅμηρον ταύτης	μεμνῆσθαι	τῆς Ἀσκανίας, ἀλλὰ μὴ τῆς
[14, 28]	ἐπισημήνασθαι. ~Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν	μεμνῆσθαι	τὸν ποιητήν, Καύκωνας μὲν ὀρθῶς
[14, 27]	ποιητής· ἢ τῷ μήπω τότ´	οἰκεῖσθαι	ὑπὸ τοῦ ἔθνους τούτου, ἢ
[14, 22]	Ἀσίας ἐπικούρους τῶν Τρώων ἅπαντας	καταριθμεῖσθαί	φησιν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ τῆς
[14, 2]	τοῦ Νικάτορος αὐτοὶ κεκυρωκότες ᾐδοῦντο	ἀφαιρεῖσθαι.	τοῦτο δὲ συμβὰν τῆς μὲν
[14, 23]	Ἑλληνικὰ μήπω κατὰ τὰ Τρωικὰ	κατῳκίσθαι,	τὰ δὲ βάρβαρα πολλὴν ἔχειν
[14, 25]	ἢ ὠνομάσθαι ὑπ´ αὐτοῦ ἢ	παραλελεῖφθαι	ἄλλους οὓς ἀποδώσομεν τοῖς μιγάσιν,
[14, 18]	τὴν ἔριν. ~Μετὰ δὲ Μαλλὸν	Αἰγαῖαι	πολίχνιον ὕφορμον ἔχον· εἶτ´ Ἀμανίδες
[14, 14]	ὅτι „ὥσπερ Ὅμηρος ἐξύμνησεν „Ἀχιλλέα	καὶ	Ἀγαμέμνονα καὶ Ὀδυσσέα, οὕτως ἐγὼ
[14, 26]	διορισμόν, οὐκ Ἴωνες μόνον ἀλλὰ	καὶ	Ἀθηναῖοι, καθάπερ ἐν τοῖς καθ´
[14, 26]	παλαιὸν οἱ αὐτοὶ ἦσαν Ἴωνες	καὶ	Ἀθηναῖοι. λεγέσθωσαν καὶ οἱ Δωριεῖς
[14, 13]	ἐγκύκλιον ἅπασαν γέγονεν ὥσθ´ ὑπερβέβληνται	καὶ	Ἀθήνας καὶ Ἀλεξάνδρειαν καὶ εἴ
[14, 4]	πολὺ διέτριψεν, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ	καὶ	Ἀθήνησι καὶ τὸ τελευταῖον ἐν
[14, 26]	εἴη καὶ τὰ ἔθνη, καθάπερ	καὶ	αἱ διάλεκτοι. οἰκοῦσι δὲ τὴν
[14, 19]	Ἀλεξάνδρεια καὶ Νικόπολις καὶ Μοψουεστία	καὶ	{αἱ} πύλαι λεγόμεναι, ὅριον Κιλίκων
[14, 19]	πόλις Ῥωσὸς καὶ Μυρίανδρος πόλις	καὶ	Ἀλεξάνδρεια καὶ Νικόπολις καὶ Μοψουεστία
[14, 13]	γέγονεν ὥσθ´ ὑπερβέβληνται καὶ Ἀθήνας	καὶ	Ἀλεξάνδρειαν καὶ εἴ τινα ἄλλον
[14, 15]	τῆς πόλεως φιλολόγων· Ταρσέων γὰρ	καὶ	Ἀλεξανδρέων ἐστὶ μεστή. τοιαύτη μὲν
[14, 21]	καὶ Λυρνησσόν, οἱ δ´ ἔμπαλιν	καὶ	Ἀλήιόν τι πεδίον κἀκεῖ δεικνύουσι.
[14, 28]	πλάττοντες τὴν τοῦ ἀργύρου γενέθλην	καὶ	ἄλλα πολλὰ μέταλλα, ἐκλελειμμένα ἅπαντα.
[14, 2]	τῷ γὰρ ἐκείνου νεωτερισμῷ συνενεωτέρισαν	καὶ	ἄλλοι, διχοστατοῦντές τε ἀδελφοὶ πρὸς
[14, 24]	τῷ Δερβήτῃ καὶ οἱ Ὁμοναδεῖς	καὶ	ἄλλοι πλείους οἱ συνάπτοντες τοῖς
[14, 23]	Λυκίων, Μῄονάς {τε} ἀντὶ Λυδῶν	καὶ	ἄλλους ἀγνῶτας, οἷον Ἁλιζῶνας καὶ
[14, 28]	Σκήψιος τίθησι παρὰ Καλλισθένους λαβὼν	καὶ	ἄλλων τινῶν, οὐ καθαρευόντων τῆς
[14, 28]	Βέρμιον ὄρος· ὁ δὲ Γύγου	καὶ	Ἀλυάττου καὶ Κροίσου ἀπὸ τῶν
[14, 24]	χερρονήσου τοσοῦτον ἀφεστῶτας καὶ Σινώπης	καὶ	Ἀμισοῦ πρὸς ἕω; οἱ γὰρ
[14, 6]	πλὴν Σελευκείας, καθ´ ὃν τρόπον	καὶ	Ἀμύντας πρότερον εἶχε καὶ ἔτι
[14, 12]	τοῖς παχυνευροῦσι ῥοϊζομένοις καὶ κτήνεσι	καὶ	ἀνθρώποις ἐπικουρεῖ. ~Τοσαύτη δὲ τοῖς
[14, 5]	φέροντα τὴν κρόκον. ἔστι δὲ	καὶ	ἄντρον αὐτόθι ἔχον πηγὴν μεγάλην
[14, 10]	ἐν ἐπιτρόπου σχήματι· ὕστερον δὲ	καὶ	Ἀντώνιος καὶ Κλεοπάτρα κατεχαρίσαντο ἐκείνῃ
[14, 14]	τὸ πλέον. ἐπῆρε δ´ αὐτὸν	καὶ	Ἀντώνιος κατ´ ἀρχὰς ἀποδεξάμενος τὸ
[14, 27]	τί μὲν Ὅμηρος παρέλιπε φροντίσαι	καὶ	ἀπολογήσασθαι, διὰ τί δ´ Ἔφορος
[14, 2]	μυριάδας ἀνδραπόδων αὐθημερὸν καὶ δέξασθαι	καὶ	ἀποπέμψαι, ὥστε καὶ παροιμίαν γενέσθαι
[14, 8]	καὶ Φιλήμων ὁ κωμικὸς ποιητής,	καὶ	Ἄρατος ὁ τὰ φαινόμενα συγγράψας
[14, 2]	Εὐφράτου κατέσχον, τὸ τελευταῖον δὲ	καὶ	Ἀρμενίους, οἳ καὶ τὴν ἐκτὸς
[14, 22]	ἥμισυ τοῦ παντός, ὅσον εἴρηκε	καὶ	Ἀρτεμίδωρος, χιλίους καὶ πεντακοσίους σταδίους·
[14, 14]	τῶν μὲν στωικῶν Ἀντίπατρός τε	καὶ	Ἀρχέδημος καὶ Νέστωρ, ἔτι δ´
[14, 29]	δ´ αὐτοὺς Σκαμάνδριον ἐκ Βερεκύντων	καὶ	Ἀσκανίας. ἐπιλέγει δὲ τούτοις ὁ
[14, 29]	Ξάνθος „Φόρκυς δὲ Φρύγας ἦγε	καὶ	Ἀσκάνιος θεοειδὴς τῆλ´ ἐξ Ἀσκανίης.
[14, 4]	τοῦ Καλυκάδνου καὶ τὸ Ζεφύριον	καὶ	αὕτη ἄκρα· ἔχει δὲ ὁ
[14, 3]	πρὸς θαλάττῃ· εἶτα Χαραδροῦς ἔρυμα	καὶ	αὐτὸ ὕφορμον ἔχον (ὑπέρκειται δ´
[14, 27]	τί δ´ Ἔφορος παρῆλθε παρελθεῖν	καὶ	αὐτόν, καὶ ταῦτα παραθέμενον πρὸς
[14, 24]	ἀμφοτέρους καὶ Λυκάονας δέ, οὓς	καὶ	αὐτοὺς παρῆκε. διὰ τί δ´
[14, 9]	ταυτί „ταῦτ´ ἔχω, ὅσς´ ἔφαγον	καὶ	„ἀφύβρισα, καὶ μετ´ ἔρωτος τέρπν´
[14, 18]	κατέστη κύριος πάντων ἀνὴρ ἀξιόλογος	καὶ	βασιλεὺς ὑπὸ Ῥωμαίων ὠνομάσθη διὰ
[14, 23]	καὶ Τερμίλαι Καρσί, Δολίονες δὲ	καὶ	Βέβρυκες Φρυξί. ~Φαίνεται δ´ οὔτε
[14, 23]	Κίλικες καὶ Πάμφυλοι καὶ Λύκιοι	καὶ	Βιθυνοὶ καὶ Παφλαγόνες καὶ Μαριανδυνοὶ
[14, 23]	πεδίου καὶ Λέλεγας· Παμφύλους δὲ	καὶ	Βιθυνοὺς καὶ Μαριανδυνοὺς καὶ Πισίδας
[14, 14]	κακῶς φερομένην ὑπό τε ἄλλων	καὶ	Βοήθου, κακοῦ μὲν ποιητοῦ κακοῦ
[14, 22]	δυσμικὴν ποιεῖν πλευρὰν ἄχρι Προποντίδος	καὶ	Βυζαντίου. ~Φήσαντος δὲ τοῦ Ἐφόρου
[14, 13]	σπουδάζοντας· Ἀλεξανδρεῦσι δ´ ἀμφότερα συμβαίνει·	καὶ	γὰρ δέχονται πολλοὺς τῶν ξένων
[14, 25]	ὧν ἢ εἶπεν ἢ παρέλιπε.	καὶ	γὰρ εἰ κατεμίχθησαν, ἀλλ´ ἡ
[14, 2]	εἰς τὰς κακουργίας ἐπικερδεστάτη γενομένη·	καὶ	γὰρ ἡλίσκοντο ῥᾳδίως, καὶ τὸ
[14, 27]	τὰ νῦν διὰ τὰς μεταπτώσεις·	καὶ	γὰρ προσγέγονέ τινα καὶ ἐλλέλοιπε
[14, 6]	καὶ τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν, πεδία	καὶ	γεώργια ἐχόντων μεγάλα καὶ εὐκατατρόχαστα,
[14, 14]	τὴν δεδομένην ὑπόθεσιν· καὶ δὴ	καὶ	γυμνασιαρχίαν ὑποσχόμενος Ταρσεῦσι τοῦτον ἀντὶ
[14, 19]	ἐνταῦθα ὁ ἀγὼν συνέπεσεν Ἀλεξάνδρῳ	καὶ	Δαρείῳ· καὶ ὁ κόλπος εἴρηται
[14, 21]	τοὺς ἐν τῇ Τροίᾳ τούτων	καὶ	δεικνύουσί τινας τόπους κἀνταῦθα, ὥσπερ
[14, 2]	Δῆλος, δυναμένη μυριάδας ἀνδραπόδων αὐθημερὸν	καὶ	δέξασθαι καὶ ἀποπέμψαι, ὥστε καὶ
[14, 14]	χρῆμα πρὸς τὴν δεδομένην ὑπόθεσιν·	καὶ	δὴ καὶ γυμνασιαρχίαν ὑποσχόμενος Ταρσεῦσι
[14, 14]	„τὴν καχεξίαν πολλαχόθεν σκοπεῖν ἔξεστι,	καὶ	δὴ καὶ „ἐκ τῶν διαχωρημάτων.
[14, 16]	Μαντοῦς, περὶ ὧν πολλὰ μυθολογεῖται·	καὶ	δὴ καὶ ἡμεῖς ἐμνήσθημεν αὐτῶν
[14, 9]	μέμνηται δὲ καὶ Χοιρίλος τούτων·	καὶ	δὴ καὶ περιφέρεται τὰ ἔπη
[14, 3]	μέρη πλεονεκτεῖν τῇ τοιαύτῃ ξυλείᾳ·	καὶ	διὰ τοῦτ´ Ἀντώνιος Κλεοπάτρᾳ τὰ
[14, 27]	ἀπόφασιν τἀνδρός, πρὸς τὸ ἐξετάσαι	καὶ	διαιτῆσαι· καὶ διότι μὲν Μῄονας
[14, 13]	δυνατὸν εἰπεῖν, ἐν ᾧ σχολαὶ	καὶ	διατριβαὶ φιλοσόφων γεγόνασι. διαφέρει δὲ
[14, 13]	φοιτῶσι γὰρ εἰς αὐτὰς πολλοὶ	καὶ	διατρίβουσιν αὐτόθι ἄσμενοι, τῶν δ´
[14, 5]	μεγάλην ποταμὸν ἐξιεῖσαν καθαροῦ τε	καὶ	διαφανοῦς ὕδατος, εὐθὺς καταπίπτοντα ὑπὸ
[14, 2]	ἀπέστησε τὴν Συρίαν τῶν βασιλέων	καὶ	διεπολέμει πρὸς ἐκείνους, τοτὲ μὲν
[14, 27]	γὰρ προσγέγονέ τινα καὶ ἐλλέλοιπε	καὶ	διέσπασται καὶ συνῆκται εἰς ἕν.
[14, 14]	τῆς πολιτείας διαδεξάμενος τὸν Ἀθηνόδωρον,	καὶ	διετέλεσε τιμώμενος παρά τε τοῖς
[14, 15]	οὔνομα μυθησαίμην, Πλουτιάδης τε ἐγένετο	καὶ	Διογένης τῶν περιπολιζόντων καὶ σχολὰς
[14, 15]	καὶ συγγράμματα ἔστιν, Ἀρτεμίδωρός τε	καὶ	Διόδωρος· ποιητὴς δὲ τραγῳδίας ἄριστος
[14, 27]	πρὸς τὸ ἐξετάσαι καὶ διαιτῆσαι·	καὶ	διότι μὲν Μῄονας ἀντὶ Λυδῶν
[14, 3]	κέδρος δ´ ἐστὶν ἡ πλείστη,	καὶ	δοκεῖ ταῦτα τὰ μέρη πλεονεκτεῖν
[14, 22]	ἡ ἤπειρος ἄρχεται τὴν δευτέραν	καὶ	δυσμικὴν ποιεῖν πλευρὰν ἄχρι Προποντίδος
[14, 4]	ὁ μὲν Ἀθήναιος καὶ ἐπολιτεύσατο	καὶ	ἐδημαγώγησε χρόνον τινὰ ἐν τῇ
[14, 13]	ὑπερβέβληνται καὶ Ἀθήνας καὶ Ἀλεξάνδρειαν	καὶ	εἴ τινα ἄλλον τόπον δυνατὸν
[14, 13]	ἐκπέμπουσι τῶν ἰδίων οὐκ ὀλίγους	καὶ	εἰσὶ σχολαὶ παρ´ αὐτοῖς παντοδαπαὶ
[14, 24]	δύο εἴθ´ οἱ αὐτοί εἰσι,	καὶ	εἴτε καθ´ ἑαυτοὺς εἴτ´ ἐν
[14, 14]	πολλαχόθεν σκοπεῖν ἔξεστι, καὶ δὴ	καὶ	„ἐκ τῶν διαχωρημάτων. οὗτοι μὲν
[14, 29]	εἰ οὖν οὕτως ἔχει ταῦτα,	καὶ	ἐκμαρτυρεῖται ὑπὸ τῶν δεικνυμένων νῦν
[14, 13]	γὰρ δέχονται πολλοὺς τῶν ξένων	καὶ	ἐκπέμπουσι τῶν ἰδίων οὐκ ὀλίγους
[14, 6]	ὅροι ταύτης μεταξὺ Σόλων τε	καὶ	Ἐλαιούσσης ὁ Λάμος ποταμὸς καὶ
[14, 27]	μεταπτώσεις· καὶ γὰρ προσγέγονέ τινα	καὶ	ἐλλέλοιπε καὶ διέσπασται καὶ συνῆκται
[14, 14]	τιμώμενος παρά τε τοῖς ἡγεμόσι	καὶ	ἐν τῇ πόλει. ~Τῶν δ´
[14, 17]	τὰς Δαρείου δυνάμεις. φασὶ δὲ	καὶ	ἐναγίσαι τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸν Ἀλέξανδρον
[14, 14]	δοθείσῃ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἐξουσίᾳ	καὶ	ἐξέβαλεν αὐτοὺς καταγνοὺς φυγήν. οἱ
[14, 22]	ἔξω τοῦ Ἅλυός εἰσιν, οὕτω	καὶ	ἔξω τοῦ ἰσθμοῦ, εἴπερ καὶ
[14, 29]	καὶ ὁ Αἰτωλὸς Ἀλέξανδρος „οἳ	καὶ	ἐπ´ Ἀσκανίῳ δώματ´ ἔχουσι ῥόῳ,
[14, 24]	δὲ ἐν τῇ μεσογαίᾳ· ὅπερ	καὶ	ἐπὶ τῆς Καππαδοκίας ποιητέον καὶ
[14, 9]	χειρὸς δακτύλους ὡς ἂν ἀποκροτοῦντα,	καὶ	ἐπιγραφὴν εἶναι Ἀσσυρίοις γράμμασι τοιάνδε
[14, 4]	Ξέναρχος, ὧν ὁ μὲν Ἀθήναιος	καὶ	ἐπολιτεύσατο καὶ ἐδημαγώγησε χρόνον τινὰ
[14, 4]	δ´ ἐπανιόντα ἐκ Ῥώμης ἠσπάζοντο	καὶ	ἐπυνθάνοντο οἱ πρῶτοι ἐντυγχάνοντες, τὸ
[14, 6]	ναυπηγησίμου ὕλης καὶ τῶν λιμένων	καὶ	ἐρυμάτων καὶ ὑποδυτηρίων) ἐδόκει πρὸς
[14, 10]	τοῦ ὑπερκειμένου τῆς πόλεως Ταύρου·	καὶ	ἔστιν ἐπίνειον ἡ λίμνη τῆς
[14, 14]	Κορδυλίων καλούμενος συνεβίωσε Μάρκῳ Κάτωνι	καὶ	ἐτελεύτα παρ´ ἐκείνῳ, ὁ δὲ
[14, 1]	Σόλων καὶ Ταρσοῦ μέχρι Ἰσσοῦ,	καὶ	ἔτι ἧς ὑπέρκεινται κατὰ τὸ
[14, 1]	σπανίως ἔχει τι χωρίον ἐπίπεδον,	καὶ	ἔτι ἧς ὑπέρκειται ὁ Ταῦρος
[14, 14]	τὴν ἐν Φιλίπποις νίκην ἔπος,	καὶ	ἔτι μᾶλλον ἡ εὐχέρεια ἡ
[14, 6]	τρόπον καὶ Ἀμύντας πρότερον εἶχε	καὶ	ἔτι πρότερον Κλεοπάτρα. εὐφυοῦς γὰρ
[14, 6]	πεδία καὶ γεώργια ἐχόντων μεγάλα	καὶ	εὐκατατρόχαστα, κατὰ θάλατταν δὲ διὰ
[14, 29]	Ἀσκάνιον ποταμὸν ῥεῖν, οὗ μνημονεύει	καὶ	Εὐφορίων „Μυσοῖος παρ´ ὕδασιν Ἀσκανίοιο.
[14, 2]	πειρατικὰ συνίστασθαι Τρύφων αἴτιος κατέστη	καὶ	ἡ τῶν βασιλέων οὐδένεια τῶν
[14, 22]	εὐθείας ἡ Λυκιακὴ παραλία ταύτῃ,	καὶ	ἡ τῶν Ῥοδίων περαία μέχρι
[14, 7]	δ´ ἦν καὶ ὁ Κώρυκος	καὶ	ἡ Φάσηλις καὶ πολλὰ τῶν
[14, 24]	ὁ ποιητὴς Ἁλιζῶνας ἐκάλεσεν, ὥσπερ	καὶ	ἡμεῖς ἀπεδείξαμεν; ἄμεινον γὰρ ἦν
[14, 16]	ὧν πολλὰ μυθολογεῖται· καὶ δὴ	καὶ	ἡμεῖς ἐμνήσθημεν αὐτῶν ἐν τοῖς
[14, 5]	τῆς θαμνώδους ὕλης ἀειθαλοῦς τε	καὶ	ἡμέρου· παρέσπαρται δὲ καὶ τὰ
[14, 10]	ταύτην ἐκάλουν, τὴν δ´ αὐτὴν	καὶ	ἱερωσύνην· καὶ οἱ πλεῖστοί γε
[14, 22]	μεταξὺ τοῦ κατὰ Σινώπην μυχοῦ	καὶ	Ἰσσοῦ· „αἱ δ´ ἐκτὸς πλευραί“
[14, 22]	τῶν στενῶν τῶν μεταξὺ Σινώπης	καὶ	Ἰσσοῦ, καὶ οὐ τούτων γε
[14, 22]	στενῶν τῶν μεταξὺ Ἀμισοῦ τε	καὶ	Ἰσσοῦ· οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος ὀρθῶς
[14, 14]	ὁ δὲ τοῦ Σάνδωνος, ὃν	καὶ	Κανανίτην φασὶν ἀπὸ κώμης τινός,
[14, 24]	μέρος, πολὺ μᾶλλον τοὺς Κατάονας	καὶ	Καππάδοκας ἀμφοτέρους καὶ Λυκάονας δέ,
[14, 23]	Πισίδας καὶ Χάλυβας καὶ Μιλύας	καὶ	Καππάδοκας μηδ´ ὠνομάσθαι, τοὺς μὲν
[14, 23]	Παφλαγόνες καὶ Μαριανδυνοὶ καὶ Τρῶες	καὶ	Κᾶρες, Πισίδαι δὲ καὶ Μυσοὶ
[14, 23]	Παφλαγόνων καὶ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν	καὶ	Καρῶν καὶ Λυκίων, Μῄονάς {τε}
[14, 6]	τοῦ τόπου πρὸς τὰ λῃστήρια	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
[14, 6]	τὰ λῃστήρια καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν (κατὰ γῆν μὲν
[14, 2]	ἑτέροις δὲ ὄντες τοῖς ἐγγυτέρω	καὶ	κατὰ χεῖρα μᾶλλον οὐχ οἷοί
[14, 24]	τά τε τοῦ ποιητοῦ ταράττων	καὶ	καταψευδόμενος. Ἐφόρου τε γὰρ τοῦτο
[14, 6]	τῇ ἠπείρῳ, ἣν συνῴκισεν Ἀρχέλαος	καὶ	κατεσκευάσατο βασίλειον λαβὼν τὴν Τραχειῶτιν
[14, 23]	καὶ ἄλλους ἀγνῶτας, οἷον Ἁλιζῶνας	καὶ	Καύκωνας· ἐκτὸς δὲ τοῦ καταλόγου
[14, 3]	πρόσορμον ἔχουσα· εἶτα τόπος Μελανία	καὶ	Κελένδερις πόλις λιμένα ἔχουσα. τινὲς
[14, 28]	μὲν ὀρθῶς λέγει καὶ Σολύμους	καὶ	Κητείους καὶ Λέλεγας καὶ Κίλικας
[14, 28]	Σολύμους καὶ Κητείους καὶ Λέλεγας	καὶ	Κίλικας τοὺς ἐκ Θήβης πεδίου,
[14, 23]	καταλόγου Κητείους τε καὶ Σολύμους	καὶ	Κίλικας τοὺς ἐκ Θήβης πεδίου
[14, 10]	σχήματι· ὕστερον δὲ καὶ Ἀντώνιος	καὶ	Κλεοπάτρα κατεχαρίσαντο ἐκείνῃ θεραπείαις ἐκλιπαρηθέντες·
[14, 2]	γενόμενοι Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Καρχηδόνος	καὶ	Κορίνθου κατασκαφὴν οἰκετείαις ἐχρῶντο πολλαῖς·
[14, 5]	Ἀνεμούριον ἄκρα ὁμώνυμος τῇ προτέρᾳ,	καὶ	Κράμβουσα νῆσος καὶ Κώρυκος ἄκρα,
[14, 28]	ὁ δὲ Γύγου καὶ Ἀλυάττου	καὶ	Κροίσου ἀπὸ τῶν ἐν Λυδίᾳ
[14, 12]	ὅθεν καὶ τοῖς παχυνευροῦσι ῥοϊζομένοις	καὶ	κτήνεσι καὶ ἀνθρώποις ἐπικουρεῖ. ~Τοσαύτη
[14, 6]	καὶ Ἐλαιούσσης ὁ Λάμος ποταμὸς	καὶ	κώμη ὁμώνυμος. ~Κατὰ δὲ τὰς
[14, 5]	τῇ προτέρᾳ, καὶ Κράμβουσα νῆσος	καὶ	Κώρυκος ἄκρα, ὑπὲρ ἧς ἐν
[14, 28]	λέγει καὶ Σολύμους καὶ Κητείους	καὶ	Λέλεγας καὶ Κίλικας τοὺς ἐκ
[14, 23]	Κίλικας τοὺς ἐκ Θήβης πεδίου	καὶ	Λέλεγας· Παμφύλους δὲ καὶ Βιθυνοὺς
[14, 2]	λῃσταὶ ταύτην ἐξήνθησαν ἀθρόως, αὐτοὶ	καὶ	λῃζόμενοι καὶ σωματεμποροῦντες. συνήργουν δ´
[14, 16]	Λυκίαν Καρίαν καὶ τὴν Τροίαν	καὶ	Λυδίαν Φρυγίαν· καὶ τὸν θάνατον
[14, 24]	τοὺς Κατάονας καὶ Καππάδοκας ἀμφοτέρους	καὶ	Λυκάονας δέ, οὓς καὶ αὐτοὺς
[14, 27]	γελοῖόν τε τὸ τοὺς Καππάδοκας	καὶ	Λυκάονας διὰ τί μὲν Ὅμηρος
[14, 23]	θαλάττῃ μὲν Κίλικες καὶ Πάμφυλοι	καὶ	Λύκιοι καὶ Βιθυνοὶ καὶ Παφλαγόνες
[14, 23]	Μυσῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Καρῶν	καὶ	Λυκίων, Μῄονάς {τε} ἀντὶ Λυδῶν
[14, 21]	ὥσπερ ἐν τῇ Παμφυλίᾳ Θήβην	καὶ	Λυρνησσόν, οἱ δ´ ἔμπαλιν καὶ
[14, 24]	συγχωρήσαιμεν, τὰ πλεῖστά γε τούτων	καὶ	μάλιστα ἡ Καππαδοκία ἐντὸς ἀπολαμβάνοιτ´
[14, 26]	οἰκοῦσι δὲ τὴν χερρόνησον ταύτην,	καὶ	μάλιστα κατὰ τὸν τοῦ Ἐφόρου
[14, 16]	σταδίους εἶναι πεντακοσίους. πλησίον δὲ	καὶ	Μαλλὸς ἐφ´ ὕψους κειμένη, κτίσμα
[14, 19]	τὸ τῆς Σαρπηδονίας Ἀρτέμιδος ἱερὸν	καὶ	μαντεῖον, τοὺς δὲ χρησμοὺς ἔνθεοι
[14, 16]	Ἀμφιλόχου καὶ Μόψου τοῦ Ἀπόλλωνος	καὶ	Μαντοῦς, περὶ ὧν πολλὰ μυθολογεῖται·
[14, 23]	Λύκιοι καὶ Βιθυνοὶ καὶ Παφλαγόνες	καὶ	Μαριανδυνοὶ καὶ Τρῶες καὶ Κᾶρες,
[14, 23]	Λέλεγας· Παμφύλους δὲ καὶ Βιθυνοὺς	καὶ	Μαριανδυνοὺς καὶ Πισίδας καὶ Χάλυβας
[14, 29]	„ἔνθα Δολίων υἱὸς Σιληνοῦ νάσσατο	καὶ	Μελίης. καλοῦσι δέ, φησί, Δολιονίδα
[14, 9]	ἔχω, ὅσς´ ἔφαγον καὶ „ἀφύβρισα,	καὶ	μετ´ ἔρωτος τέρπν´ ἔπαθον, τὰ
[14, 2]	αὐξηθέντας ἠναγκάσθησαν καταλύειν Ῥωμαῖοι πολέμῳ	καὶ	μετὰ στρατιᾶς οὓς αὐξομένους οὐκ
[14, 4]	δὲ καὶ τῇ Ἀρείου φιλίᾳ	καὶ	μετὰ ταῦτα τῇ Καίσαρος τοῦ
[14, 28]	τοὺς Ἁλιζῶνας ἀγνοήσαντες τίνες εἰσί,	καὶ	μεταγράφοντες πλεοναχῶς καὶ πλάττοντες τὴν
[14, 8]	σωτηρίας καὶ προνοίας τινὸς ἀξίους,	καὶ	μετωνόμασε Πομπηιόπολιν. γεγόνασι δ´ ἄνδρες
[14, 11]	ἐπὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Κύδνου.	καὶ	μὴν ἐπί γε Ἰσσὸν καὶ
[14, 23]	Μυσοὶ καὶ Χάλυβες καὶ Φρύγες	καὶ	Μιλύαι ἐν τῇ μεσογαίᾳ, διαιτῶν
[14, 7]	Λυκία καὶ Παμφυλία καὶ Πισιδία	καὶ	Μιλυάς· ἁλόντος δὲ τοῦ ὄρους
[14, 23]	Μαριανδυνοὺς καὶ Πισίδας καὶ Χάλυβας	καὶ	Μιλύας καὶ Καππάδοκας μηδ´ ὠνομάσθαι,
[14, 16]	ἐφ´ ὕψους κειμένη, κτίσμα Ἀμφιλόχου	καὶ	Μόψου τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Μαντοῦς,
[14, 19]	πόλις καὶ Ἀλεξάνδρεια καὶ Νικόπολις	καὶ	Μοψουεστία καὶ {αἱ} πύλαι λεγόμεναι,
[14, 19]	ἐν αὐτῷ δὲ πόλις Ῥωσὸς	καὶ	Μυρίανδρος πόλις καὶ Ἀλεξάνδρεια καὶ
[14, 29]	Μελίης. καλοῦσι δέ, φησί, Δολιονίδα	καὶ	Μυσίαν τὴν περὶ Κύζικον ἰόντι
[14, 23]	Τρῶες καὶ Κᾶρες, Πισίδαι δὲ	καὶ	Μυσοὶ καὶ Χάλυβες καὶ Φρύγες
[14, 23]	καὶ τῶν νῦν ὀνομαζομένων Παφλαγόνων	καὶ	Μυσῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Καρῶν
[14, 14]	στωικῶν Ἀντίπατρός τε καὶ Ἀρχέδημος	καὶ	Νέστωρ, ἔτι δ´ Ἀθηνόδωροι δύο,
[14, 19]	καὶ Μυρίανδρος πόλις καὶ Ἀλεξάνδρεια	καὶ	Νικόπολις καὶ Μοψουεστία καὶ {αἱ}
[14, 28]	Ἀστύροις περὶ Ἄβυδον χρυσείων, ὧν	καὶ	νῦν ἔτι μικρὰ λείπεται· πολλὴ
[14, 16]	ταφῆναι μὴ ἐν ἐπόψει ἀλλήλοις·	καὶ	νῦν οἱ τάφοι δείκνυνται περὶ
[14, 4]	τοῦ περιπάτου φιλοσόφων Ἀθήναιός τε	καὶ	Ξέναρχος, ὧν ὁ μὲν Ἀθήναιος
[14, 29]	Εὐφορίων „Μυσοῖος παρ´ ὕδασιν Ἀσκανίοιο.	καὶ	ὁ Αἰτωλὸς Ἀλέξανδρος „οἳ καὶ
[14, 3]	οὐ τὸ Κορακήσιον, ὧν ἐστι	καὶ	ὁ Ἀρτεμίδωρος· καί φησιν ἀπὸ
[14, 10]	ἔχουσα, Αἴαντος ἵδρυμα τοῦ Τεύκρου·	καὶ	ὁ ἱερεὺς δυνάστης ἐγίνετο τῆς
[14, 19]	ἀγὼν συνέπεσεν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Δαρείῳ·	καὶ	ὁ κόλπος εἴρηται Ἰσσικός· ἐν
[14, 7]	ἑαυτὸν πανοίκιον. τούτου δ´ ἦν	καὶ	ὁ Κώρυκος καὶ ἡ Φάσηλις
[14, 16]	τῆς μαντικῆς ὅ τε Κάλχας	καὶ	ὁ Μόψος· ταύτην τε γὰρ
[14, 24]	ἡ Καππαδοκία ἐντὸς ἀπολαμβάνοιτ´ ἂν	καὶ	ὁ νῦν ἰδίως λεγόμενος Πόντος
[14, 14]	Ὅμηρος ἐξύμνησεν „Ἀχιλλέα καὶ Ἀγαμέμνονα	καὶ	Ὀδυσσέα, οὕτως ἐγὼ „σέ· οὐ
[14, 26]	Ἀθηναῖοι. λεγέσθωσαν καὶ οἱ Δωριεῖς	καὶ	οἱ Αἰολεῖς οἱ αὐτοί, ὥστε
[14, 26]	ἦσαν Ἴωνες καὶ Ἀθηναῖοι. λεγέσθωσαν	καὶ	οἱ Δωριεῖς καὶ οἱ Αἰολεῖς
[14, 1]	δ´ ἡ αὐτὴ καὶ Τραχειῶτις	καὶ	οἱ ἐνοικοῦντες Τραχειῶται· πεδιὰς δ´
[14, 2]	ὥστ´ οὐδὲν ἐβοήθουν· ἅμα δὲ	καὶ	οἱ λῃσταὶ προσποιούμενοι σωματεμπορεῖν ἄλυτον
[14, 24]	οὖν ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ τῷ Δερβήτῃ	καὶ	οἱ Ὁμοναδεῖς καὶ ἄλλοι πλείους
[14, 10]	τὴν δ´ αὐτὴν καὶ ἱερωσύνην·	καὶ	οἱ πλεῖστοί γε τῶν ἱερασαμένων
[14, 2]	ταῦτα καὶ οἱ τῆς Κύπρου	καὶ	οἱ τῆς Αἰγύπτου βασιλεῖς ἐχθροὶ
[14, 2]	σωματεμποροῦντες. συνήργουν δ´ εἰς ταῦτα	καὶ	οἱ τῆς Κύπρου καὶ οἱ
[14, 29]	αὐτῷ συμβόλαιον, τοὺς δ´ ὁμόρους	καὶ	οἷς αὐτὸς πρότερον ἐπεκούρησε παρέλιπεν;
[14, 9]	τέρπν´ ἔπαθον, τὰ δὲ „πολλὰ	καὶ	ὄλβια κεῖνα λέλειπται. ~Ὑπέρκειται δὲ
[14, 29]	ὅτι τῆς Ἀσκανίας ταύτης μνημονεύει	καὶ	Ὅμηρος ἧς ὁ Ξάνθος „Φόρκυς
[14, 22]	τῶν μεταξὺ Σινώπης καὶ Ἰσσοῦ,	καὶ	οὐ τούτων γε μόνων ἀλλὰ
[14, 1]	ἧς ἡ παραλία στενή ἐστι	καὶ	οὐδὲν ἢ σπανίως ἔχει τι
[14, 14]	Ὀκταουίας παιδός, τῆς Καίσαρος ἀδελφῆς.	καὶ	οὗτος δὲ προέστη τῆς πολιτείας
[14, 10]	ἔστι δὲ λιμνάζων τόπος ἔχων	καὶ	παλαιὰ νεώρια, εἰς ὃν ἐκπίπτει
[14, 2]	τὰ ἔθνη καὶ τὰς πόλεις	καὶ	πάλιν ἄλλους τινάς, ἔγνωσαν δὲ
[14, 7]	ἀφ´ οὗ κατοπτεύεται πᾶσα Λυκία	καὶ	Παμφυλία καὶ Πισιδία καὶ Μιλυάς·
[14, 4]	καὶ πολὺ ἀφεστῶσαν τοῦ Κιλικίου	καὶ	Παμφυλίου τρόπου. ἐνταῦθα ἐγένοντο καθ´
[14, 23]	μιγάδων, ἐπὶ θαλάττῃ μὲν Κίλικες	καὶ	Πάμφυλοι καὶ Λύκιοι καὶ Βιθυνοὶ
[14, 3]	ἔχον (ὑπέρκειται δ´ ὄρος Ἄνδρικλος)	καὶ	παράπλους τραχὺς Πλατανιστῆς καλούμενος· εἶτ´
[14, 2]	καὶ δέξασθαι καὶ ἀποπέμψαι, ὥστε	καὶ	παροιμίαν γενέσθαι διὰ τοῦτο „ἔμπορε,
[14, 23]	Πάμφυλοι καὶ Λύκιοι καὶ Βιθυνοὶ	καὶ	Παφλαγόνες καὶ Μαριανδυνοὶ καὶ Τρῶες
[14, 22]	ὅσον εἴρηκε καὶ Ἀρτεμίδωρος, χιλίους	καὶ	πεντακοσίους σταδίους· οὐδὲ γὰρ τοῦτο
[14, 28]	Λυδίᾳ τῆς μεταξὺ Ἀταρνέως τε	καὶ	Περγάμου πολίχνη ἐρήμη ἐκμεμεταλλευμένα ἔχουσα
[14, 9]	καὶ Χοιρίλος τούτων· καὶ δὴ	καὶ	περιφέρεται τὰ ἔπη ταυτί „ταῦτ´
[14, 23]	δὲ καὶ Βιθυνοὺς καὶ Μαριανδυνοὺς	καὶ	Πισίδας καὶ Χάλυβας καὶ Μιλύας
[14, 7]	κατοπτεύεται πᾶσα Λυκία καὶ Παμφυλία	καὶ	Πισιδία καὶ Μιλυάς· ἁλόντος δὲ
[14, 28]	τίνες εἰσί, καὶ μεταγράφοντες πλεοναχῶς	καὶ	πλάττοντες τὴν τοῦ ἀργύρου γενέθλην
[14, 13]	τεχνῶν, καὶ τἆλλα δ´ εὐανδρεῖ	καὶ	πλεῖστον δύναται τὸν τῆς μητροπόλεως
[14, 20]	Σύρων Σελεύκεια ἡ ἐν Πιερίᾳ,	καὶ	πλησίον Ὀρόντης ἐκδίδωσι ποταμός. ἔστι
[14, 15]	διατιθεμένων εὐφυῶς· ὁ δὲ Διογένης	καὶ	ποιήματα ὥσπερ ἀπεφοίβαζε τεθείσης ὑποθέσεως,
[14, 7]	ὁ Κώρυκος καὶ ἡ Φάσηλις	καὶ	πολλὰ τῶν Παμφύλων χωρία· πάντα
[14, 4]	τὴν Σελεύκειαν πόλιν εὖ συνοικουμένην	καὶ	πολὺ ἀφεστῶσαν τοῦ Κιλικίου καὶ
[14, 2]	οὐ παντελῶς ἄπωθεν ἦν μέγα	καὶ	πολυχρήματον, ἡ Δῆλος, δυναμένη μυριάδας
[14, 19]	Αἰγαίας Ἰσσὸς πολίχνιον ὕφορμον ἔχον	καὶ	ποταμὸς Πίναρος. ἐνταῦθα ὁ ἀγὼν
[14, 8]	πειρατῶν, οὓς μάλιστα ἔγνω σωτηρίας	καὶ	προνοίας τινὸς ἀξίους, καὶ μετωνόμασε
[14, 16]	ἐκ τῆς Καταονίας ῥέων, οὗπερ	καὶ	πρότερον ἐμνήσθημεν· φησὶ δ´ Ἀρτεμίδωρος
[14, 29]	ὑπὸ Ξάνθου λεγομένης; εἴρηται δὲ	καὶ	πρότερον περὶ τούτων ἐν τῷ
[14, 8]	τῆς περὶ τὸν Ἰσσόν, Ἀχαιῶν	καὶ	Ῥοδίων κτίσμα τῶν ἐκ Λίνδου·
[14, 24]	ἐντὸς τῆς χερρονήσου τοσοῦτον ἀφεστῶτας	καὶ	Σινώπης καὶ Ἀμισοῦ πρὸς ἕω;
[14, 28]	Πελοπιδῶν ἀπὸ τῶν περὶ Φρυγίαν	καὶ	Σίπυλον μετάλλων ἐγένετο· ὁ δὲ
[14, 2]	τοῦ Ταύρου, ἀλλ´ ἔπεμψαν μὲν	καὶ	Σκιπίωνα τὸν Αἰμιλιανὸν ἐπισκεψόμενον τὰ
[14, 4]	Εὐριπίδου ἔφη „ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα	καὶ	σκότου πύλας λιπών. ὀλίγον δ´
[14, 28]	ποιητήν, Καύκωνας μὲν ὀρθῶς λέγει	καὶ	Σολύμους καὶ Κητείους καὶ Λέλεγας
[14, 23]	δὲ τοῦ καταλόγου Κητείους τε	καὶ	Σολύμους καὶ Κίλικας τοὺς ἐκ
[14, 16]	τὴν ἔριν μεταφέρουσιν ἔνιοι, καθάπερ	καὶ	Σοφοκλῆς, εἰς τὴν Κιλικίαν, καλέσας
[14, 16]	Κάλχαντος ἐνταῦθα παραδιδόασιν ἄλλοι τε	καὶ	Σοφοκλῆς. οὐ μόνον δὲ τὴν
[14, 15]	ἐπὶ πολύ· γραμματικοὶ δὲ ὧν	καὶ	συγγράμματα ἔστιν, Ἀρτεμίδωρός τε καὶ
[14, 10]	ἐπέθεντο τῇ χώρᾳ τύραννοι πολλοί,	καὶ	συνέστη τὰ λῃστήρια. μετὰ δὲ
[14, 27]	τινα καὶ ἐλλέλοιπε καὶ διέσπασται	καὶ	συνῆκται εἰς ἕν. οὐκ εὖ
[14, 19]	πύλαι λεγόμεναι, ὅριον Κιλίκων τε	καὶ	Σύρων. ἐν δὲ τῇ Κιλικίᾳ
[14, 15]	ἐγένετο καὶ Διογένης τῶν περιπολιζόντων	καὶ	σχολὰς διατιθεμένων εὐφυῶς· ὁ δὲ
[14, 2]	ἐξήνθησαν ἀθρόως, αὐτοὶ καὶ λῃζόμενοι	καὶ	σωματεμποροῦντες. συνήργουν δ´ εἰς ταῦτα
[14, 15]	φιλοσόφων „οὕς κεν ἐὺ γνοίην	καί	„τ´ οὔνομα μυθησαίμην, Πλουτιάδης τε
[14, 14]	Ταρσεῦσι τοῦτον ἀντὶ γυμνασιάρχου κατέστησε,	καὶ	τὰ ἀναλώματα ἐπίστευσεν αὐτῷ. ἐφωράθη
[14, 5]	τε καὶ ἡμέρου· παρέσπαρται δὲ	καὶ	τὰ ἐδάφη τὰ φέροντα τὴν
[14, 26]	τὰς διαλέκτους, τέτταρα ἂν εἴη	καὶ	τὰ ἔθνη, καθάπερ καὶ αἱ
[14, 22]	ἐκεῖνος ὀρθῶς ἀφώρισται τὸν ἰσθμὸν	καὶ	τὰ κατ´ αὐτὸν στενά, ἐκεῖνα
[14, 28]	λείπεται· πολλὴ δ´ ἡ ἐκβολὴ	καὶ	τὰ ὀρύγματα σημεῖα τῆς πάλαι
[14, 29]	περὶ τῶν Φρυγῶν εἰπὼν ἐπιφέρει	καὶ	τὰ περὶ τῶν Μυσῶν οὐχ
[14, 13]	παντοδαπαὶ τῶν περὶ λόγους τεχνῶν,	καὶ	τἆλλα δ´ εὐανδρεῖ καὶ πλεῖστον
[14, 29]	ἐνταῦθα οὐκ ὠλιγώρηκε μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τἀναντία εἰς ἓν συνάγει τὰ
[14, 9]	„Σαρδανάπαλλος ὁ Ἀνακυνδαράξεω παῖς „Ἀγχιάλην	καὶ	Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ. ἔσθιε
[14, 1]	πεδιὰς δ´ ἡ ἀπὸ Σόλων	καὶ	Ταρσοῦ μέχρι Ἰσσοῦ, καὶ ἔτι
[14, 17]	τῆς Μαλλώτιδος ἐπί τε Ἰσσὸν	καὶ	τὰς Δαρείου δυνάμεις. φασὶ δὲ
[14, 26]	κατὰ τὰ ὕστερα ἔθη, καθάπερ	καὶ	τὰς διαλέκτους, τέτταρα ἂν εἴη
[14, 2]	τὸν Αἰμιλιανὸν ἐπισκεψόμενον τὰ ἔθνη	καὶ	τὰς πόλεις καὶ πάλιν ἄλλους
[14, 14]	παρῃτεῖτο τὴν ὀργήν, σὺν ἄλλοις	καὶ	ταῦτα λέγων ὅτι „ὥσπερ Ὅμηρος
[14, 29]	ἐκμεμεταλλευμένα ἔχουσα τὰ χωρία. ~Ἔτι	καὶ	ταῦτα μέμψαιτο ἄν τις τοῦ
[14, 21]	τῆς προειρημένης χερρονήσου, προσθετέον ἐστὶ	καὶ	ταῦτα. ~Ὁ γὰρ Ἀπολλόδωρος ἐν
[14, 27]	Ἔφορος παρῆλθε παρελθεῖν καὶ αὐτόν,	καὶ	ταῦτα παραθέμενον πρὸς αὐτὸ τοῦτο
[14, 22]	τὴν κατὰ τὰ στενά, ὡς	καὶ	ταύτην οὖσαν πλευράν, οὐκ ἔξω
[14, 13]	αὐτοὶ οὗτοι μένουσιν αὐτόθι, ἀλλὰ	καὶ	τελειοῦνται ἐκδημήσαντες καὶ τελειωθέντες ξενιτεύουσιν
[14, 13]	αὐτόθι, ἀλλὰ καὶ τελειοῦνται ἐκδημήσαντες	καὶ	τελειωθέντες ξενιτεύουσιν ἡδέως, κατέρχονται δ´
[14, 23]	γένεσι περιέχεσθαι, ὡς Ἰδριεῖς μὲν	καὶ	Τερμίλαι Καρσί, Δολίονες δὲ καὶ
[14, 4]	παιδευτικὸν βίον ἑλόμενος· χρησάμενος δὲ	καὶ	τῇ Ἀρείου φιλίᾳ καὶ μετὰ
[14, 13]	ἀνθρώποις σπουδὴ πρός τε φιλοσοφίαν	καὶ	τὴν ἄλλην παιδείαν ἐγκύκλιον ἅπασαν
[14, 18]	ὠνομάσθη διὰ τὰς ἀνδραγαθίας Ταρκονδίμοτος,	καὶ	τὴν διαδοχὴν τοῖς μετ´ αὐτὸν
[14, 11]	σημειῶδες. διὰ δὲ τοῦτ´ αὐτὸ	καὶ	τὴν ἐκ τῆς Ῥοδίας γραμμήν,
[14, 2]	τελευταῖον δὲ καὶ Ἀρμενίους, οἳ	καὶ	τὴν ἐκτὸς τοῦ Ταύρου προσέλαβον
[14, 22]	ἀλλήλαις τήν τε ἐπὶ Ἰσσὸν	καὶ	τὴν ἐπὶ Σινώπην πίπτουσαν πλευράν,
[14, 11]	καὶ μὴν ἐπί γε Ἰσσὸν	καὶ	τὴν κατ´ αὐτὴν θάλατταν οὔτ´
[14, 2]	τῶν ἀρχόντων συμβαῖνον τοῦτο, εἰ	καὶ	τὴν κατὰ γένος διαδοχὴν τὴν
[14, 14]	„τὴν νόσον τῆς πόλεως“ ἔφη	„καὶ	„τὴν καχεξίαν πολλαχόθεν σκοπεῖν ἔξεστι,
[14, 24]	τὴν Καππαδοκίαν ὅλην ἐντὸς ἀπολαμβάνων	καὶ	τὴν Κομμαγηνὴν καὶ τὸν Ἀμανὸν
[14, 24]	Ἰσσικὸν κόλπον. εἰ δ´ οὖν	καὶ	τὴν λοξὴν γραμμὴν ὁρίζειν τὸν
[14, 16]	ἐκεῖνος αὐτὴν Παμφυλίαν τραγικῶς, καθάπερ	καὶ	τὴν Λυκίαν Καρίαν καὶ τὴν
[14, 16]	καθάπερ καὶ τὴν Λυκίαν Καρίαν	καὶ	τὴν Τροίαν καὶ Λυδίαν Φρυγίαν·
[14, 16]	τῆς μαντικῆς ἔριν μεμυθεύκασιν ἀλλὰ	καὶ	τῆς ἀρχῆς. τὸν γὰρ Μόψον
[14, 29]	τῆς περαίας ἐκ τῶν Βερεκύντων	καὶ	τῆς Ἀσκανίας. τίνες οὖν Φρύγες
[14, 11]	οὗτός ἐστιν ὁ ἀπὸ Ταρσοῦ	καὶ	τῆς ἐκβολῆς τοῦ Κύδνου μέχρι
[14, 16]	ἐν τοῖς περὶ Κάλχαντος λόγοις	καὶ	τῆς ἔριδος ἣν ἤρισαν περὶ
[14, 24]	καὶ ἐπὶ τῆς Καππαδοκίας ποιητέον	καὶ	τῆς Κιλικίας. ὁ δὲ τὴν
[14, 2]	διαδοχῆς ἐπιστατούντων τῆς Συρίας ἅμα	καὶ	τῆς Κιλικίας· τῷ γὰρ ἐκείνου
[14, 17]	τῶν Σόλων διὰ τῆς παραλίας	καὶ	τῆς Μαλλώτιδος ἐπί τε Ἰσσὸν
[14, 29]	ὁμολογούμενα τούτοις· λέγεσθαι γάρ φησι	καὶ	τῆς Μυσίας κώμην Ἀσκανίαν περὶ
[14, 14]	ἀπὸ κώμης τινός, Καίσαρος καθηγήσατο	καὶ	τιμῆς ἔτυχε μεγάλης, κατιών τε
[14, 2]	τοὺς βασιλέας κατέλυσαν εἰς δύναμιν	καὶ	τὸ γένος αὐτῶν σύμπαν, τὴν
[14, 2]	γενομένη· καὶ γὰρ ἡλίσκοντο ῥᾳδίως,	καὶ	τὸ ἐμπόριον οὐ παντελῶς ἄπωθεν
[14, 4]	πλησίον δ´ ἐστὶ τοῦ Καλυκάδνου	καὶ	τὸ Ζεφύριον καὶ αὕτη ἄκρα·
[14, 28]	Κάδμου {ἐκ τῶν} περὶ Θρᾴκην	καὶ	τὸ Παγγαῖον ὄρος· ὁ δὲ
[14, 5]	εἰς αὐτὴν ἀνώμαλόν ἐστιν ἔδαφος	καὶ	τὸ πολὺ πετρῶδες, μεστὸν δὲ
[14, 4]	ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ καὶ Ἀθήνησι	καὶ	τὸ τελευταῖον ἐν Ῥώμῃ, τὸν
[14, 19]	ἐν δὲ τῇ Κιλικίᾳ ἐστὶ	καὶ	τὸ τῆς Σαρπηδονίας Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[14, 22]	ἐν τοῖς περὶ νεῶν ἔτι	καὶ	τοιαῦτα λέγει· τοὺς γὰρ ἐκ
[14, 12]	τραχὺ τὸ ῥεῦμά ἐστιν, ὅθεν	καὶ	τοῖς παχυνευροῦσι ῥοϊζομένοις καὶ κτήνεσι
[14, 24]	ἐντὸς ἀπολαμβάνων καὶ τὴν Κομμαγηνὴν	καὶ	τὸν Ἀμανὸν καὶ τὸν Ἰσσικὸν
[14, 16]	ἀρχῆς. τὸν γὰρ Μόψον φασὶ	καὶ	τὸν Ἀμφίλοχον ἐκ Τροίας ἐλθόντας
[14, 29]	περὶ λίμνην ὁμώνυμον, ἐξ ἧς	καὶ	τὸν Ἀσκάνιον ποταμὸν ῥεῖν, οὗ
[14, 16]	τὴν Τροίαν καὶ Λυδίαν Φρυγίαν·	καὶ	τὸν θάνατον δὲ τοῦ Κάλχαντος
[14, 24]	τὴν Κομμαγηνὴν καὶ τὸν Ἀμανὸν	καὶ	τὸν Ἰσσικὸν κόλπον. εἰ δ´
[14, 11]	Ἰσσοῦ, οὐδὲν παρὰ τοῦτο ποιούμενοι,	καὶ	τὸν Ταῦρόν φαμεν διήκειν ἐπ´
[14, 24]	τῆς μικρᾶς Ἀρμενίας γράφοιτ´ ἂν	καὶ	τοῦ Εὐφράτου τὴν Καππαδοκίαν ὅλην
[14, 12]	πηγῆς οὐ πολὺ ἄπωθεν οὔσης,	καὶ	τοῦ ῥείθρου διὰ φάραγγος βαθείας
[14, 14]	δὲ νοσφισάμενος τά τε ἄλλα	καὶ	τοὔλαιον· ἐλεγχόμενος δ´ ὑπὸ τῶν
[14, 2]	Ταύρου προσέλαβον μέχρι καὶ Φοινίκης,	καὶ	τοὺς βασιλέας κατέλυσαν εἰς δύναμιν
[14, 24]	ἀπεδείξαμεν; ἄμεινον γὰρ ἦν διελεῖν	καὶ	τοὺς μὲν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ
[14, 1]	προσβόρρων πλευρῶν τῶν περὶ Ἴσαυρα	καὶ	τοὺς Ὁμοναδέας μέχρι τῆς Πισιδίας·
[14, 14]	μὲν ἐπεχείρει λόγῳ μετάγειν κἀκεῖνον	καὶ	τοὺς συστασιώτας· ὡς δ´ οὐκ
[14, 1]	Πισιδίας· καλεῖται δ´ ἡ αὐτὴ	καὶ	Τραχειῶτις καὶ οἱ ἐνοικοῦντες Τραχειῶται·
[14, 12]	τὴν πόλιν ἐκπίπτοντος, ψυχρόν τε	καὶ	τραχὺ τὸ ῥεῦμά ἐστιν, ὅθεν
[14, 23]	Βιθυνοὶ καὶ Παφλαγόνες καὶ Μαριανδυνοὶ	καὶ	Τρῶες καὶ Κᾶρες, Πισίδαι δὲ
[14, 9]	δ´ εἶναι μνῆμα τοῦ Σαρδαναπάλλου	καὶ	τύπον λίθινον συμβάλλοντα τοὺς τῆς
[14, 14]	ἔχων προσέρρανε πολὺ τῇ θύρᾳ	καὶ	τῷ τοίχῳ νύκτωρ παριὼν τὴν
[14, 29]	τοὺς Φρύγας ἐκ τῆς Εὐρώπης	καὶ	τῶν ἀριστερῶν τοῦ Πόντου, ἀγαγεῖν
[14, 21]	πεδίον κἀκεῖ δεικνύουσι. περιωδευμένων δὲ	καὶ	τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου μερῶν
[14, 22]	οὐ τούτων γε μόνων ἀλλὰ	καὶ	τῶν κατ´ ἀλήθειαν στενῶν τῶν
[14, 6]	εὐπορίαν τῆς τε ναυπηγησίμου ὕλης	καὶ	τῶν λιμένων καὶ ἐρυμάτων καὶ
[14, 23]	ποιητοῦ τό τε τῶν Τρώων	καὶ	τῶν νῦν ὀνομαζομένων Παφλαγόνων καὶ
[14, 28]	ὡς ὁ μὲν Ταντάλου πλοῦτος	καὶ	τῶν Πελοπιδῶν ἀπὸ τῶν περὶ
[14, 1]	ὁ Ταῦρος οἰκούμενος κακῶς μέχρι	καὶ	τῶν προσβόρρων πλευρῶν τῶν περὶ
[14, 10]	ἔτι δ´ ὕπερθεν τούτου τε	καὶ	τῶν Σόλων ὀρεινή ἐστιν, ἐν
[14, 22]	καὶ ἔξω τοῦ ἰσθμοῦ, εἴπερ	καὶ	τῶν στενῶν τῶν μεταξὺ Σινώπης
[14, 6]	διὰ τὸ μέγεθος τῶν ὀρῶν	καὶ	τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν, πεδία καὶ
[14, 29]	ἐκμαρτυρεῖται ὑπὸ τῶν δεικνυμένων νῦν	καὶ	ὑπὸ τῶν ποιητῶν, τί ἐκώλυε
[14, 6]	καὶ τῶν λιμένων καὶ ἐρυμάτων	καὶ	ὑποδυτηρίων) ἐδόκει πρὸς ἅπαν τὸ
[14, 14]	ὀργὴν οὐδὲν ἧττον διετέλεσιν ἄγων	καὶ	φέρων τὴν πόλιν μέχρι τῆς
[14, 3]	ὧν ἐστι καὶ ὁ Ἀρτεμίδωρος·	καί	φησιν ἀπὸ μὲν τοῦ Πηλουσιακοῦ
[14, 8]	πατρὸς ὢν Ταρσέως ἐκεῖθεν μετοικήσαντος,	καὶ	Φιλήμων ὁ κωμικὸς ποιητής, καὶ
[14, 2]	ἐκτὸς τοῦ Ταύρου προσέλαβον μέχρι	καὶ	Φοινίκης, καὶ τοὺς βασιλέας κατέλυσαν
[14, 7]	ἐστιν ὁ Ὄλυμπος ὄρος τε	καὶ	φρούριον ὁμώνυμον, ἀφ´ οὗ κατοπτεύεται
[14, 23]	δὲ καὶ Μυσοὶ καὶ Χάλυβες	καὶ	Φρύγες καὶ Μιλύαι ἐν τῇ
[14, 23]	νῦν ὀνομαζομένων Παφλαγόνων καὶ Μυσῶν	καὶ	Φρυγῶν καὶ Καρῶν καὶ Λυκίων,
[14, 29]	τούτων ἐν τῷ περὶ Μυσῶν	καὶ	Φρυγῶν λόγῳ, ὥστε ἐχέτω πέρας.
[14, 23]	Βιθυνοὺς καὶ Μαριανδυνοὺς καὶ Πισίδας	καὶ	Χάλυβας καὶ Μιλύας καὶ Καππάδοκας
[14, 23]	Κᾶρες, Πισίδαι δὲ καὶ Μυσοὶ	καὶ	Χάλυβες καὶ Φρύγες καὶ Μιλύαι
[14, 9]	ἄξια, τοῦ ἀποκροτήματος. μέμνηται δὲ	καὶ	Χοιρίλος τούτων· καὶ δὴ καὶ
[14, 1]	χώρα τὸ πλέον πεδίων εὐπορεῖ	καὶ	χώρας ἀγαθῆς. ἐπεὶ δὲ τούτων
[14, 22]	τετράπλευρον, οὐδὲ χωρογραφικόν. ὁ δὲ	καὶ	χωρογραφίαν ἐξέδωκεν ἐν κωμικῷ μέτρῳ
[14, 28]	καὶ τὰ ὀρύγματα σημεῖα τῆς	πάλαι	μεταλλείας· ὁ δὲ Μίδου ἐκ
[14, 23]	περιέχεσθαι, ὡς Ἰδριεῖς μὲν καὶ	Τερμίλαι	Καρσί, Δολίονες δὲ καὶ Βέβρυκες
[14, 10]	τὴν Ἀγχιάλην αἱ τοῦ Κύδνου	ἐκβολαὶ	κατὰ τὸ Ῥῆγμα καλούμενον. ἔστι
[14, 13]	τόπον δυνατὸν εἰπεῖν, ἐν ᾧ	σχολαὶ	καὶ διατριβαὶ φιλοσόφων γεγόνασι. διαφέρει
[14, 13]	ἰδίων οὐκ ὀλίγους καὶ εἰσὶ	σχολαὶ	παρ´ αὐτοῖς παντοδαπαὶ τῶν περὶ
[14, 14]	κατετοιχογράφησαν αὐτοῦ τοιαῦτα „ἔργα νέων,	βουλαὶ	δὲ μέσων, „πορδαὶ δὲ γερόντων.
[14, 19]	Νικόπολις καὶ Μοψουεστία καὶ {αἱ}	πύλαι	λεγόμεναι, ὅριον Κιλίκων τε καὶ
[14, 18]	πολίχνιον ὕφορμον ἔχον· εἶτ´ Ἀμανίδες	πύλαι	ὕφορμον ἔχουσαι, εἰς ἃς τελευτᾷ
[14, 24]	τοὺς μὲν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ	φάναι	τοὺς δὲ ἐν τῇ μεσογαίᾳ·
[14, 23]	διὰ τὸ μηδέπω τοὺς τόπους	κατῳκηκέναι	τούτους, τοὺς δὲ διὰ τὸ
[14, 19]	καὶ Μοψουεστία καὶ {αἱ} πύλαι	λεγόμεναι,	ὅριον Κιλίκων τε καὶ Σύρων.
[14, 17]	δ´ ἐν Σόλοις ὑπὸ Ἀπόλλωνος	ἀναιρεθῆναι	τὸν Ἀμφίλοχόν φησιν, οἱ δὲ
[14, 26]	τῶν Γαλατῶν, ἄλλως μὲν χρήσιμον	λεχθῆναι,	πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν
[14, 16]	τὸν Μόψον, πεσόντας δ´ ἀμφοτέρους	ταφῆναι	μὴ ἐν ἐπόψει ἀλλήλοις· καὶ
[14, 9]	ὡς ἂν ἀποκροτοῦντα, καὶ ἐπιγραφὴν	εἶναι	Ἀσσυρίοις γράμμασι τοιάνδε „Σαρδανάπαλλος ὁ
[14, 9]	Σαρδαναπάλλου, φησὶν Ἀριστόβουλος· ἐνταῦθα δ´	εἶναι	μνῆμα τοῦ Σαρδαναπάλλου καὶ τύπον
[14, 24]	τιθέασι ταύτην, {ἣν} οἱ μὲν	εἶναι	νομίζουσι τὴν ἐπὶ Σινώπης οἱ
[14, 16]	ἐντεῦθεν εἰς Σόλους εὐθυπλοίᾳ σταδίους	εἶναι	πεντακοσίους. πλησίον δὲ καὶ Μαλλὸς
[14, 23]	ταῦτα ὁ Ἀπολλόδωρος ἑπτακαιδέκατόν φησιν	εἶναι	τὸ τῶν Γαλατῶν, ὃ νεώτερόν
[14, 6]	ἢ ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίοις ἡγεμόσιν	εἶναι	τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις πεμπομένοις,
[14, 3]	ἀπὸ μὲν τοῦ Πηλουσιακοῦ στόματος	εἶναι	τρισχιλίους ἑξακοσίους σταδίους εἰς Ὀρθωσίαν,
[14, 6]	κρίσεις πεμπομένοις, οἳ μήτ´ ἀεὶ	παρεῖναι	ἔμελλον μήτε μεθ´ ὅπλων. οὕτω
[14, 2]	ὀλιγωρίαν μὲν οὖν αὐτῶν χαλεπὸν	καταγνῶναι·	πρὸς ἑτέροις δὲ ὄντες τοῖς
[14, 27]	Μῄονας ἀντὶ Λυδῶν Ὅμηρος εἶπε	διδάξαι,	ὅτι δ´ οὔτε Λυδοὺς οὔτε
[14, 13]	καὶ εἰσὶ σχολαὶ παρ´ αὐτοῖς	παντοδαπαὶ	τῶν περὶ λόγους τεχνῶν, καὶ
[14, 22]	καὶ Ἰσσοῦ· „αἱ δ´ ἐκτὸς	πλευραί“	φησί „τριγωνοειδοῦς οὔσης, εἰσὶ μὲν
[14, 27]	τὴν ἀπόφασιν τἀνδρός, πρὸς τὸ	ἐξετάσαι	καὶ διαιτῆσαι· καὶ διότι μὲν
[14, 27]	τἀνδρός, πρὸς τὸ ἐξετάσαι καὶ	διαιτῆσαι·	καὶ διότι μὲν Μῄονας ἀντὶ
[14, 17]	Δαρείου δυνάμεις. φασὶ δὲ καὶ	ἐναγίσαι	τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸν Ἀλέξανδρον διὰ
[14, 16]	τὸν Ἀμφίλοχον ἐκ Τροίας ἐλθόντας	κτίσαι	Μαλλόν· εἶτ´ Ἀμφίλοχον εἰς Ἄργος
[14, 27]	διὰ τί μὲν Ὅμηρος παρέλιπε	φροντίσαι	καὶ ἀπολογήσασθαι, διὰ τί δ´
[14, 18]	ἔχον· εἶτ´ Ἀμανίδες πύλαι ὕφορμον	ἔχουσαι,	εἰς ἃς τελευτᾷ τὸ Ἀμανὸν
[14, 15]	Διονυσίδης. μάλιστα δ´ ἡ Ῥώμη	δύναται	διδάσκειν τὸ πλῆθος τῶν ἐκ
[14, 13]	τἆλλα δ´ εὐανδρεῖ καὶ πλεῖστον	δύναται	τὸν τῆς μητροπόλεως ἐπέχουσα λόγον.
[14, 2]	τοῦτο „ἔμπορε, κατάπλευσον, ἐξελοῦ, πάντα	„πέπραται.	αἴτιον δ´ ὅτι πλούσιοι γενόμενοι
[14, 3]	κατοικία τις ὕφορμον ἔχουσα, ὅπου	κατάγεται	ἡ ναυπηγήσιμος ὕλη. κέδρος δ´
[14, 11]	οὗτος ἂν εἴη ὁ ἰσθμός,	λέγεται	δ´ ὅμως ὁ μέχρι τοῦ
[14, 1]	ἔξω τοῦ Ταύρου ἡ μὲν	λέγεται	τραχεῖα ἡ δὲ πεδιάς· τραχεῖα
[14, 24]	Δολίονες δὲ καὶ Βέβρυκες Φρυξί.	~Φαίνεται	δ´ οὔτε τοῦ Ἐφόρου τὴν
[14, 11]	ἰσημερινὰς ἀνατολὰς ἀπὸ τῶν ὁμωνύμων	ἐκτείνεται	δύσεων, εἶτ´ ἐπὶ τὴν χειμερινὴν
[14, 28]	ὧν καὶ νῦν ἔτι μικρὰ	λείπεται·	πολλὴ δ´ ἡ ἐκβολὴ καὶ
[14, 9]	Χοιρίλος τούτων· καὶ δὴ καὶ	περιφέρεται	τὰ ἔπη ταυτί „ταῦτ´ ἔχω,
[14, 7]	καὶ φρούριον ὁμώνυμον, ἀφ´ οὗ	κατοπτεύεται	πᾶσα Λυκία καὶ Παμφυλία καὶ
[14, 5]	ἐν ᾧ ἡ ἀρίστη κρόκος	φύεται.	ἔστι δὲ κοιλὰς μεγάλη κυκλοτερὴς
[14, 22]	δὲ καμπὴν λαβοῦσα ἡ ἤπειρος	ἄρχεται	τὴν δευτέραν καὶ δυσμικὴν ποιεῖν
[14, 27]	ὀρθῶς λέγει, διότι πολλὴ σύγχυσις	γεγένηται	τῶν βαρβάρων ἐθνῶν ἀπὸ τῶν
[14, 9]	τούτου οὐκ ἄξια, τοῦ ἀποκροτήματος.	μέμνηται	δὲ καὶ Χοιρίλος τούτων· καὶ
[14, 21]	ἐν Τροίᾳ Κιλίκων ὧν Ὅμηρος	μέμνηται	πολὺ διεστώτων ἀπὸ τῶν ἔξω
[14, 27]	διττὴν ἀποφαίνει δι´ ἣν οὐ	μέμνηταί	τινων ὁ ποιητής· ἢ τῷ
[14, 22]	ἀλλ´ οὐδὲ τὰς πλευρὰς ὀρθῶς	διῄρηται	τὰς ἔξω τὴν ἀπὸ Ἰσσοῦ
[14, 29]	μὴ τῆς ὑπὸ Ξάνθου λεγομένης;	εἴρηται	δὲ καὶ πρότερον περὶ τούτων
[14, 19]	καὶ Δαρείῳ· καὶ ὁ κόλπος	εἴρηται	Ἰσσικός· ἐν αὐτῷ δὲ πόλις
[14, 1]	ἐκτός, περὶ μὲν τῶν ἐντὸς	εἴρηται,	περὶ δὲ τῶν ἐκτὸς λέγωμεν
[14, 16]	καὶ Μαντοῦς, περὶ ὧν πολλὰ	μυθολογεῖται·	καὶ δὴ καὶ ἡμεῖς ἐμνήσθημεν
[14, 12]	τῆς Ἰνδικῆς. ~Ἡ δὲ Ταρσὸς	κεῖται	μὲν ἐν πεδίῳ κτίσμα δ´
[14, 3]	ἔρυμα καὶ αὐτὸ ὕφορμον ἔχον	(ὑπέρκειται	δ´ ὄρος Ἄνδρικλος) καὶ παράπλους
[14, 10]	„πολλὰ καὶ ὄλβια κεῖνα λέλειπται.	~Ὑπέρκειται	δὲ τὰ Κύινδα τῆς Ἀγχιάλης
[14, 17]	οὗ φησι γενέσθαι μαθητὴς Παναίτιος.	~Ὑπέρκειται	δὲ τῆς παραλίας ταύτης Ἀλήιον
[14, 18]	Ταύρου καθῆκον, ὃ τῆς Κιλικίας	ὑπέρκειται	κατὰ τὸ πρὸς ἕω μέρος,
[14, 1]	χωρίον ἐπίπεδον, καὶ ἔτι ἧς	ὑπέρκειται	ὁ Ταῦρος οἰκούμενος κακῶς μέχρι
[14, 1]	τοὺς Ὁμοναδέας μέχρι τῆς Πισιδίας·	καλεῖται	δ´ ἡ αὐτὴ καὶ Τραχειῶτις
[14, 4]	κάμψαντι ᾐόνα ποιοῦσαν ἄκραν ἣ	καλεῖται	Σαρπηδών. πλησίον δ´ ἐστὶ τοῦ
[14, 29]	οὖν οὕτως ἔχει ταῦτα, καὶ	ἐκμαρτυρεῖται	ὑπὸ τῶν δεικνυμένων νῦν καὶ
[14, 27]	καὶ ἐλλέλοιπε καὶ διέσπασται καὶ	συνῆκται	εἰς ἕν. οὐκ εὖ δὲ
[14, 3]	ἔχουσα. τινὲς δὲ ταύτην ἀρχὴν	τίθενται	τῆς Κιλικίας, οὐ τὸ Κορακήσιον,
[14, 13]	παιδείαν ἐγκύκλιον ἅπασαν γέγονεν ὥσθ´	ὑπερβέβληνται	καὶ Ἀθήνας καὶ Ἀλεξάνδρειαν καὶ
[14, 1]	μέχρι Ἰσσοῦ, καὶ ἔτι ἧς	ὑπέρκεινται	κατὰ τὸ πρόσβορρον τοῦ Ταύρου
[14, 14]	παιδιᾶς μέρει δεξάμενος ἐκέλευσε παρεπιγράψαι	„βρονταὶ	δὲ „γερόν„ των, καταφρονήσας τις
[14, 13]	δ´ ἀμφότερα συμβαίνει· καὶ γὰρ	δέχονται	πολλοὺς τῶν ξένων καὶ ἐκπέμπουσι
[14, 13]	ἐκδημήσαντες καὶ τελειωθέντες ξενιτεύουσιν ἡδέως,	κατέρχονται	δ´ ὀλίγοι. ταῖς δ´ ἄλλαις
[14, 16]	ἀλλήλοις· καὶ νῦν οἱ τάφοι	δείκνυνται	περὶ Μάγαρσα τοῦ Πυράμου πλησίον.
[14, 13]	οὗτοι μένουσιν αὐτόθι, ἀλλὰ καὶ	τελειοῦνται	ἐκδημήσαντες καὶ τελειωθέντες ξενιτεύουσιν ἡδέως,
[14, 9]	δὲ „πολλὰ καὶ ὄλβια κεῖνα	λέλειπται.	~Ὑπέρκειται δὲ τὰ Κύινδα τῆς
[14, 5]	ὕλης ἀειθαλοῦς τε καὶ ἡμέρου·	παρέσπαρται	δὲ καὶ τὰ ἐδάφη τὰ
[14, 27]	προσγέγονέ τινα καὶ ἐλλέλοιπε καὶ	διέσπασται	καὶ συνῆκται εἰς ἕν. οὐκ
[14, 2]	ἐβοήθουν· ἅμα δὲ καὶ οἱ	λῃσταὶ	προσποιούμενοι σωματεμπορεῖν ἄλυτον τὴν κακουργίαν
[14, 2]	ὁρῶντες δὲ τὴν εὐπέτειαν οἱ	λῃσταὶ	ταύτην ἐξήνθησαν ἀθρόως, αὐτοὶ καὶ
[14, 22]	Ἰσσοῦ· οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος ὀρθῶς	ἀφώρισται	τὸν ἰσθμὸν καὶ τὰ κατ´
[14, 1]	καὶ Τραχειῶτις καὶ οἱ ἐνοικοῦντες	Τραχειῶται·	πεδιὰς δ´ ἡ ἀπὸ Σόλων
[14, 26]	καθάπερ ἐν τοῖς καθ´ ἕκαστα	δεδήλωται.	τοιαῦτα μὲν δὴ πρὸς τὸν
[14, 23]	καὶ Χάλυβες καὶ Φρύγες καὶ	Μιλύαι	ἐν τῇ μεσογαίᾳ, διαιτῶν ταῦτα
[14, 14]	ἐν παιδιᾶς μέρει δεξάμενος ἐκέλευσε	παρεπιγράψαι	„βρονταὶ δὲ „γερόν„ των, καταφρονήσας
[14, 16]	δυσαρεστήσαντα δὲ τοῖς ἐκεῖ πάλιν	ἀναστρέψαι	δεῦρο, ἀποκλειόμενον δὲ τῆς κοινωνίας
[14, 2]	ἀνδραπόδων αὐθημερὸν καὶ δέξασθαι καὶ	ἀποπέμψαι,	ὥστε καὶ παροιμίαν γενέσθαι διὰ
[14, 24]	οὕτω γὰρ ἐπίσημον ἔθνος οὐκ	ἀποκρύψαι	δυνατόν, ὅ τε μὴ λέγων
[14, 4]	ἐδημαγώγησε χρόνον τινὰ ἐν τῇ	πατρίδι,	εἶτ´ ἐμπεσὼν εἰς τὴν Μουρήνα
[14, 26]	ἐστὶ τὰ τὴν χερρόνησον οἰκοῦντα;	εἰ	γάρ, ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ
[14, 24]	Ἀμανὸν καὶ τὸν Ἰσσικὸν κόλπον.	εἰ	δ´ οὖν καὶ τὴν λοξὴν
[14, 26]	ὥστε δύο ἔθνη γίνοιτ´ ἄν·	εἰ	δὲ διαιρετέον κατὰ τὰ ὕστερα
[14, 2]	κακίᾳ τῶν ἀρχόντων συμβαῖνον τοῦτο,	εἰ	καὶ τὴν κατὰ γένος διαδοχὴν
[14, 25]	εἶπεν ἢ παρέλιπε. καὶ γὰρ	εἰ	κατεμίχθησαν, ἀλλ´ ἡ ἐπικράτεια πεποίηκεν
[14, 22]	ἔξω δὲ οὐδ´ ἐπὶ θαλάττῃ.	εἰ	μὲν τοίνυν τὰ στενὰ ταῦτα
[14, 29]	περὶ Κύζικον ἰόντι εἰς Μιλητούπολιν.	εἰ	οὖν οὕτως ἔχει ταῦτα, καὶ
[14, 29]	θεοειδὴς τῆλ´ ἐξ Ἀσκανίης. ἀλλ´	εἰ	οὕτως ἔχει, ἡ μὲν μετανάστασις
[14, 24]	τὸ πρὸς τῷ Εὐξείνῳ, ὥστ´	εἰ	τοὺς Χάλυβας τῆς χερρονήσου θετέον
[14, 13]	καὶ Ἀθήνας καὶ Ἀλεξάνδρειαν καὶ	εἴ	τινα ἄλλον τόπον δυνατὸν εἰπεῖν,
[14, 18]	κατὰ τὸ πρὸς ἕω μέρος,	ἀεὶ	μὲν ὑπὸ πλειόνων δυναστευόμενον τυράννων
[14, 6]	τὰς κρίσεις πεμπομένοις, οἳ μήτ´	ἀεὶ	παρεῖναι ἔμελλον μήτε μεθ´ ὅπλων.
[14, 29]	ἀλλὰ καὶ τἀναντία εἰς ἓν	συνάγει	τὰ μὴ ὡσαύτως λεγόμενα. ὁ
[14, 27]	τὸν ποιητὴν τοῦτο μὲν ὀρθῶς	λέγει,	διότι πολλὴ σύγχυσις γεγένηται τῶν
[14, 28]	τὸν ποιητήν, Καύκωνας μὲν ὀρθῶς	λέγει	καὶ Σολύμους καὶ Κητείους καὶ
[14, 22]	περὶ νεῶν ἔτι καὶ τοιαῦτα	λέγει·	τοὺς γὰρ ἐκ τῆς Ἀσίας
[14, 29]	Σκαμάνδριον ἐκ Βερεκύντων καὶ Ἀσκανίας.	ἐπιλέγει	δὲ τούτοις ὁ Ἀπολλόδωρος, ὅτι
[14, 22]	γὰρ τοῦτο συναγωγήν πω τριγωνοειδοῦς	ποιεῖ	σχήματος. ἀλλ´ οὐδὲ τὰς πλευρὰς
[14, 21]	ἔμπαλιν καὶ Ἀλήιόν τι πεδίον	κἀκεῖ	δεικνύουσι. περιωδευμένων δὲ καὶ τῶν
[14, 4]	ἐπὶ τῷ Καλυκάδνῳ τῆς Σελευκείας	ἐκεῖ	μετῳκίσθησαν. εὐθὺς γάρ ἐστιν ἡ
[14, 16]	Ἄργος ἀπελθεῖν, δυσαρεστήσαντα δὲ τοῖς	ἐκεῖ	πάλιν ἀναστρέψαι δεῦρο, ἀποκλειόμενον δὲ
[14, 23]	τοῦ Ἐφόρου διότι τὴν χερρόνησον	κατοικεῖ	ταύτην ἑκκαίδεκα γένη, τρία μὲν
[14, 3]	δ´ ἐστὶν ἡ πλείστη, καὶ	δοκεῖ	ταῦτα τὰ μέρη πλεονεκτεῖν τῇ
[14, 6]	λιμένων καὶ ἐρυμάτων καὶ ὑποδυτηρίων)	ἐδόκει	πρὸς ἅπαν τὸ τοιοῦτο βασιλεύεσθαι
[14, 4]	συμπτώσει τῆς οἰκίας ἐν ᾗ	ᾤκει	διεφθάρη νύκτωρ γενομένῃ, Ξέναρχος δέ,
[14, 14]	τοῖς ἡγεμόσι καὶ ἐν τῇ	πόλει.	~Τῶν δ´ ἄλλων φιλοσόφων „οὕς
[14, 2]	τὴν Συρίαν τῶν βασιλέων καὶ	διεπολέμει	πρὸς ἐκείνους, τοτὲ μὲν κατορθῶν
[14, 11]	μέχρι Ἰσσοῦ, κἀντεῦθεν ἤδη καμπὴν	λαμβάνει	πρὸς νότον μέχρι Φοινίκης, τὸ
[14, 27]	τούτου, ἢ τῷ ἐν ἑτέρῳ	γένει	περιέχεσθαι. τὴν γὰρ Καππαδοκίαν οὐκ
[14, 24]	καθ´ ἑαυτοὺς εἴτ´ ἐν ἑτέρῳ	γένει	περιεχομένους. οὕτω γὰρ ἐπίσημον ἔθνος
[14, 22]	κωμικῷ μέτρῳ γῆς περίοδον ἐπιγράψας.	μένει	δ´ ἡ αὐτὴ ἀμαθία κἂν
[14, 13]	τοῦτο σπουδάζοντας· Ἀλεξανδρεῦσι δ´ ἀμφότερα	συμβαίνει·	καὶ γὰρ δέχονται πολλοὺς τῶν
[14, 13]	ἃς ἀρτίως εἶπον πλὴν Ἀλεξανδρείας	συμβαίνει	τἀναντία· φοιτῶσι γὰρ εἰς αὐτὰς
[14, 27]	εὖ δὲ τὴν αἰτίαν διττὴν	ἀποφαίνει	δι´ ἣν οὐ μέμνηταί τινων
[14, 14]	δὲ μέσων, „πορδαὶ δὲ γερόντων.	ἐπεὶ	δ´ ἐκεῖνος ἐν παιδιᾶς μέρει
[14, 1]	πεδίων εὐπορεῖ καὶ χώρας ἀγαθῆς.	ἐπεὶ	δὲ τούτων τὰ μέν ἐστιν
[14, 13]	λόγους τεχνῶν, καὶ τἆλλα δ´	εὐανδρεῖ	καὶ πλεῖστον δύναται τὸν τῆς
[14, 14]	ἐπεὶ δ´ ἐκεῖνος ἐν παιδιᾶς	μέρει	δεξάμενος ἐκέλευσε παρεπιγράψαι „βρονταὶ δὲ
[14, 13]	σχολαὶ καὶ διατριβαὶ φιλοσόφων γεγόνασι.	διαφέρει	δὲ τοσοῦτον ὅτι ἐνταῦθα μὲν
[14, 29]	δὲ περὶ τῶν Φρυγῶν εἰπὼν	ἐπιφέρει	καὶ τὰ περὶ τῶν Μυσῶν
[14, 14]	καταλαβὼν ὁ Ἀθηνόδωρος τέως μὲν	ἐπεχείρει	λόγῳ μετάγειν κἀκεῖνον καὶ τοὺς
[14, 1]	ἡ χώρα τὸ πλέον πεδίων	εὐπορεῖ	καὶ χώρας ἀγαθῆς. ἐπεὶ δὲ
[14, 12]	πλανηθέντων Ἀργείων κατὰ ζήτησιν Ἰοῦς·	διαρρεῖ	δ´ αὐτὴν μέσην ὁ Κύδνος
[14, 12]	ῥοϊζομένοις καὶ κτήνεσι καὶ ἀνθρώποις	ἐπικουρεῖ.	~Τοσαύτη δὲ τοῖς ἐνθάδε ἀνθρώποις
[14, 22]	τὴν ἐπὶ Σινώπην πίπτουσαν πλευράν,	συνεχώρει	ἂν τριγωνοειδῆ λέγεσθαι τὴν χερρόνησον·
[14, 2]	μὲν οὖν ἔδοξεν ἡμῖν ἐν	παρεκβάσει	διὰ βραχέων εἰπεῖν. ~Μετὰ δὲ
[14, 4]	ὀλίγον δ´ ἐπιβιοὺς χρόνον ἐν	συμπτώσει	τῆς οἰκίας ἐν ᾗ ᾤκει
[14, 10]	καὶ παλαιὰ νεώρια, εἰς ὃν	ἐκπίπτει	ὁ Κύδνος ὁ διαρρέων μέσην
[14, 28]	πεδίου, τοὺς δ´ Ἁλιζῶνας αὐτὸς	πλάττει,	μᾶλλον δ´ οἱ πρῶτοι τοὺς
[14, 29]	τὸν Ἀσκάνιον ποταμὸν ῥεῖν, οὗ	μνημονεύει	καὶ Εὐφορίων „Μυσοῖος παρ´ ὕδασιν
[14, 29]	Ἀπολλόδωρος, ὅτι τῆς Ἀσκανίας ταύτης	μνημονεύει	καὶ Ὅμηρος ἧς ὁ Ξάνθος
[14, 11]	εἶτ´ ἐπὶ τὴν χειμερινὴν ἀνατολὴν	ἐπιστρέφει	μέχρι Ἰσσοῦ, κἀντεῦθεν ἤδη καμπὴν
[14, 4]	τὸ Ζεφύριον καὶ αὕτη ἄκρα·	ἔχει	δὲ ὁ ποταμὸς ἀνάπλουν εἰς
[14, 29]	ἐξ Ἀσκανίης. ἀλλ´ εἰ οὕτως	ἔχει,	ἡ μὲν μετανάστασις ὕστερον ἂν
[14, 29]	εἰς Μιλητούπολιν. εἰ οὖν οὕτως	ἔχει	ταῦτα, καὶ ἐκμαρτυρεῖται ὑπὸ τῶν
[14, 1]	ἐστι καὶ οὐδὲν ἢ σπανίως	ἔχει	τι χωρίον ἐπίπεδον, καὶ ἔτι
[14, 16]	δ´ ἀμφοτέρους ταφῆναι μὴ ἐν	ἐπόψει	ἀλλήλοις· καὶ νῦν οἱ τάφοι
[14, 13]	ῥᾳδίως· οὐδ´ αὐτοὶ οὗτοι μένουσιν	αὐτόθι,	ἀλλὰ καὶ τελειοῦνται ἐκδημήσαντες καὶ
[14, 13]	εἰς αὐτὰς πολλοὶ καὶ διατρίβουσιν	αὐτόθι	ἄσμενοι, τῶν δ´ ἐπιχωρίων οὐ
[14, 5]	κρόκον. ἔστι δὲ καὶ ἄντρον	αὐτόθι	ἔχον πηγὴν μεγάλην ποταμὸν ἐξιεῖσαν
[14, 13]	φοιτῶντας ἴδοις κατὰ φιλομάθειαν, οὔτ´	αὐτόθι	περὶ τοῦτο σπουδάζοντας· Ἀλεξανδρεῦσι δ´
[14, 14]	ἐγὼ „σέ· οὐ δίκαιος οὖν	εἰμι	εἰς τοιαύτας ἄγεσθαι „διαβο„ λὰς
[14, 14]	μὲν Κορδυλίων καλούμενος συνεβίωσε Μάρκῳ	Κάτωνι	καὶ ἐτελεύτα παρ´ ἐκείνῳ, ὁ
[14, 2]	σύμπαν, τὴν δὲ θάλατταν τοῖς	Κίλιξι	παρέδωκαν. εἶτ´ αὐξηθέντας ἠναγκάσθησαν καταλύειν
[14, 23]	Καρσί, Δολίονες δὲ καὶ Βέβρυκες	Φρυξί.	~Φαίνεται δ´ οὔτε τοῦ Ἐφόρου
[14, 26]	λεγέσθωσαν καὶ οἱ Δωριεῖς καὶ	οἱ	Αἰολεῖς οἱ αὐτοί, ὥστε δύο
[14, 24]	Μῄονας εἴρηκεν, εἴτε δύο εἴθ´	οἱ	αὐτοί εἰσι, καὶ εἴτε καθ´
[14, 26]	εἰ γάρ, ὅτι τὸ παλαιὸν	οἱ	αὐτοὶ ἦσαν Ἴωνες καὶ Ἀθηναῖοι.
[14, 26]	οἱ Δωριεῖς καὶ οἱ Αἰολεῖς	οἱ	αὐτοί, ὥστε δύο ἔθνη γίνοιτ´
[14, 24]	Σινώπης καὶ Ἀμισοῦ πρὸς ἕω;	οἱ	γὰρ λέγοντες τὸν ἰσθμὸν τῆς
[14, 22]	μὴ μόνους τοὺς ἐντὸς Ἅλυος.	οἱ	γὰρ περὶ Φαρνακίαν τόποι ἐν
[14, 21]	τῇ Παμφυλίᾳ Θήβην καὶ Λυρνησσόν,	οἱ	δ´ ἔμπαλιν καὶ Ἀλήιόν τι
[14, 17]	δὲ περὶ τὸ Ἀλήιον πεδίον,	οἱ	δ´ ἐν Συρίᾳ, ἀπὸ τοῦ
[14, 17]	Ἀπόλλωνος ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀμφίλοχόν φησιν,	οἱ	δὲ περὶ τὸ Ἀλήιον πεδίον,
[14, 14]	καὶ ἐξέβαλεν αὐτοὺς καταγνοὺς φυγήν.	οἱ	δὲ πρῶτον μὲν κατετοιχογράφησαν αὐτοῦ
[14, 24]	εἶναι νομίζουσι τὴν ἐπὶ Σινώπης	οἱ	δὲ τὴν ἐπ´ Ἀμισοῦ, ἐπὶ
[14, 26]	Ἴωνες καὶ Ἀθηναῖοι. λεγέσθωσαν καὶ	οἱ	Δωριεῖς καὶ οἱ Αἰολεῖς οἱ
[14, 1]	ἡ αὐτὴ καὶ Τραχειῶτις καὶ	οἱ	ἐνοικοῦντες Τραχειῶται· πεδιὰς δ´ ἡ
[14, 2]	οὐδὲν ἐβοήθουν· ἅμα δὲ καὶ	οἱ	λῃσταὶ προσποιούμενοι σωματεμπορεῖν ἄλυτον τὴν
[14, 2]	πολλαῖς· ὁρῶντες δὲ τὴν εὐπέτειαν	οἱ	λῃσταὶ ταύτην ἐξήνθησαν ἀθρόως, αὐτοὶ
[14, 10]	Ἀγχιάλης ἔρυμα, ᾧ ἐχρήσαντό ποτε	οἱ	Μακεδόνες γαζοφυλακίῳ· ἦρε δὲ τὰ
[14, 21]	τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου Κιλίκων,	οἱ	μὲν ἀποφαίνουσιν ἀρχηγέτας τοὺς ἐν
[14, 24]	μεσημβρινήν τινα τιθέασι ταύτην, {ἣν}	οἱ	μὲν εἶναι νομίζουσι τὴν ἐπὶ
[14, 25]	τῶν κυριωτάτων; ~Τίνες δ´ εἰσὶν	οἱ	μιγάδες; οὐ γὰρ ἂν ἔχοιμεν
[14, 4]	~Εἶθ´ Ὅλμοι, ὅπου πρότερον ᾤκουν	οἱ	νῦν Σελευκεῖς, κτισθείσης δ´ ἐπὶ
[14, 24]	ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ τῷ Δερβήτῃ καὶ	οἱ	Ὁμοναδεῖς καὶ ἄλλοι πλείους οἱ
[14, 24]	ἐπὶ τῇ θαλάττῃ μόνον εἴρηκεν.	οἱ	οὖν ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ τῷ Δερβήτῃ
[14, 10]	δ´ αὐτὴν καὶ ἱερωσύνην· καὶ	οἱ	πλεῖστοί γε τῶν ἱερασαμένων ὠνομάζοντο
[14, 22]	τις τὸν ἰσθμόν, ὅσον εἰρήκασιν	οἱ	πλεῖστον ψευσάμενοι τὸ ἥμισυ τοῦ
[14, 4]	ἐκ Ῥώμης ἠσπάζοντο καὶ ἐπυνθάνοντο	οἱ	πρῶτοι ἐντυγχάνοντες, τὸ Εὐριπίδου ἔφη
[14, 28]	Ἁλιζῶνας αὐτὸς πλάττει, μᾶλλον δ´	οἱ	πρῶτοι τοὺς Ἁλιζῶνας ἀγνοήσαντες τίνες
[14, 2]	ἐχθροὶ τοῖς Σύροις ὄντες· οὐδ´	οἱ	Ῥόδιοι δὲ φίλοι ἦσαν αὐτοῖς
[14, 24]	οἱ Ὁμοναδεῖς καὶ ἄλλοι πλείους	οἱ	συνάπτοντες τοῖς Πισίδαις, „οἳ οὐκ
[14, 16]	ἐν ἐπόψει ἀλλήλοις· καὶ νῦν	οἱ	τάφοι δείκνυνται περὶ Μάγαρσα τοῦ
[14, 2]	καὶ οἱ τῆς Κύπρου καὶ	οἱ	τῆς Αἰγύπτου βασιλεῖς ἐχθροὶ τοῖς
[14, 2]	συνήργουν δ´ εἰς ταῦτα καὶ	οἱ	τῆς Κύπρου καὶ οἱ τῆς
[14, 13]	δὲ τοσοῦτον ὅτι ἐνταῦθα μὲν	οἱ	φιλομαθοῦντες ἐπιχώριοι πάντες εἰσί, ξένοι
[14, 29]	Ἀσκανίας. τίνες οὖν Φρύγες ἦσαν	„οἵ	ῥα τότ´ „ἐστρατόωντο παρ´ ὄχθας
[14, 29]	Ἀσκανίοιο. καὶ ὁ Αἰτωλὸς Ἀλέξανδρος	„οἳ	καὶ ἐπ´ Ἀσκανίῳ δώματ´ ἔχουσι
[14, 2]	τὸ τελευταῖον δὲ καὶ Ἀρμενίους,	οἳ	καὶ τὴν ἐκτὸς τοῦ Ταύρου
[14, 6]	τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις πεμπομένοις,	οἳ	μήτ´ ἀεὶ παρεῖναι ἔμελλον μήτε
[14, 24]	πλείους οἱ συνάπτοντες τοῖς Πισίδαις,	„οἳ	οὐκ ἴσασι θάλατταν ἀνέρες, οὐδέ
[14, 2]	μὲν χώρας ἐποίησε κυρίους Παρθυαίους,	οἳ	τὰ πέραν τοῦ Εὐφράτου κατέσχον,
[14, 13]	τελειωθέντες ξενιτεύουσιν ἡδέως, κατέρχονται δ´	ὀλίγοι.	ταῖς δ´ ἄλλαις πόλεσιν ἃς
[14, 4]	ἐνταῦθα ἐγένοντο καθ´ ἡμᾶς ἄνδρες	ἀξιόλογοι	τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων
[14, 19]	καὶ μαντεῖον, τοὺς δὲ χρησμοὺς	ἔνθεοι	προθεσπίζουσιν. ~Μετὰ δὲ τὴν Κιλικίαν
[14, 2]	αἴτιον δ´ ὅτι πλούσιοι γενόμενοι	Ῥωμαῖοι	μετὰ τὴν Καρχηδόνος καὶ Κορίνθου
[14, 2]	παρέδωκαν. εἶτ´ αὐξηθέντας ἠναγκάσθησαν καταλύειν	Ῥωμαῖοι	πολέμῳ καὶ μετὰ στρατιᾶς οὓς
[14, 2]	τὴν κακουργίαν εἶχον. ἀλλ´ οὐδὲ	Ῥωμαῖοί	πω τοσοῦτον ἐφρόντιζον τῶν ἔξω
[14, 26]	οὐκ Ἴωνες μόνον ἀλλὰ καὶ	Ἀθηναῖοι,	καθάπερ ἐν τοῖς καθ´ ἕκαστα
[14, 26]	οἱ αὐτοὶ ἦσαν Ἴωνες καὶ	Ἀθηναῖοι.	λεγέσθωσαν καὶ οἱ Δωριεῖς καὶ
[14, 11]	ἑκατὸν εἴκοσίν εἰσιν εἰς Ταρσὸν	στάδιοι,	κἀκεῖθεν οὐ πλείους ἐπὶ τὴν
[14, 2]	τοῖς Σύροις ὄντες· οὐδ´ οἱ	Ῥόδιοι	δὲ φίλοι ἦσαν αὐτοῖς ὥστ´
[14, 23]	μὲν Κίλικες καὶ Πάμφυλοι καὶ	Λύκιοι	καὶ Βιθυνοὶ καὶ Παφλαγόνες καὶ
[14, 16]	τε γὰρ τὴν ἔριν μεταφέρουσιν	ἔνιοι,	καθάπερ καὶ Σοφοκλῆς, εἰς τὴν
[14, 2]	καὶ κατὰ χεῖρα μᾶλλον οὐχ	οἷοί	τε ἦσαν τὰ ἀπωτέρω σκοπεῖν.
[14, 13]	ὅτι ἐνταῦθα μὲν οἱ φιλομαθοῦντες	ἐπιχώριοι	πάντες εἰσί, ξένοι δ´ οὐκ
[14, 2]	πάντα „πέπραται. αἴτιον δ´ ὅτι	πλούσιοι	γενόμενοι Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Καρχηδόνος
[14, 15]	ὑποθέσεως, τραγικὰ ὡς ἐπὶ πολύ·	γραμματικοὶ	δὲ ὧν καὶ συγγράμματα ἔστιν,
[14, 14]	„ἐκ τῶν διαχωρημάτων. οὗτοι μὲν	στωικοὶ	ἄνδρες· ἀκαδημαϊκὸς δὲ Νέστωρ ὁ
[14, 2]	ὄντες· οὐδ´ οἱ Ῥόδιοι δὲ	φίλοι	ἦσαν αὐτοῖς ὥστ´ οὐδὲν ἐβοήθουν·
[14, 2]	γὰρ ἐκείνου νεωτερισμῷ συνενεωτέρισαν καὶ	ἄλλοι,	διχοστατοῦντές τε ἀδελφοὶ πρὸς ἀλλήλους
[14, 24]	Δερβήτῃ καὶ οἱ Ὁμοναδεῖς καὶ	ἄλλοι	πλείους οἱ συνάπτοντες τοῖς Πισίδαις,
[14, 16]	δὲ τοῦ Κάλχαντος ἐνταῦθα παραδιδόασιν	ἄλλοι	τε καὶ Σοφοκλῆς. οὐ μόνον
[14, 13]	τἀναντία· φοιτῶσι γὰρ εἰς αὐτὰς	πολλοὶ	καὶ διατρίβουσιν αὐτόθι ἄσμενοι, τῶν
[14, 10]	εἶτ´ ἐπέθεντο τῇ χώρᾳ τύραννοι	πολλοί,	καὶ συνέστη τὰ λῃστήρια. μετὰ
[14, 8]	ὁ Ἰσαυρικός. ~Μετὰ δὲ Λάμον	Σόλοι	πόλις ἀξιόλογος, τῆς ἄλλης Κιλικίας
[14, 23]	ἐπὶ θαλάττῃ μὲν Κίλικες καὶ	Πάμφυλοι	καὶ Λύκιοι καὶ Βιθυνοὶ καὶ
[14, 4]	Κιλίκων χίλια ἐνακόσια εἴκοσιν. ~Εἶθ´	Ὅλμοι,	ὅπου πρότερον ᾤκουν οἱ νῦν
[14, 1]	ἐκτὸς λέγωμεν ἀπὸ τῶν Τραχειωτῶν	ἀρξάμενοι.	~Πρῶτον τοίνυν ἐστὶ τῶν Κιλίκων
[14, 22]	ἰσθμόν, ὅσον εἰρήκασιν οἱ πλεῖστον	ψευσάμενοι	τὸ ἥμισυ τοῦ παντός, ὅσον
[14, 2]	ταύτην ἐξήνθησαν ἀθρόως, αὐτοὶ καὶ	λῃζόμενοι	καὶ σωματεμποροῦντες. συνήργουν δ´ εἰς
[14, 2]	„πέπραται. αἴτιον δ´ ὅτι πλούσιοι	γενόμενοι	Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Καρχηδόνος καὶ
[14, 13]	αὐτὰς πολλοὶ καὶ διατρίβουσιν αὐτόθι	ἄσμενοι,	τῶν δ´ ἐπιχωρίων οὐ πολλοὺς
[14, 11]	μέχρι Ἰσσοῦ, οὐδὲν παρὰ τοῦτο	ποιούμενοι,	καὶ τὸν Ταῦρόν φαμεν διήκειν
[14, 2]	ἅμα δὲ καὶ οἱ λῃσταὶ	προσποιούμενοι	σωματεμπορεῖν ἄλυτον τὴν κακουργίαν εἶχον.
[14, 13]	οἱ φιλομαθοῦντες ἐπιχώριοι πάντες εἰσί,	ξένοι	δ´ οὐκ ἐπιδημοῦσι ῥᾳδίως· οὐδ´
[14, 10]	Τραχειώτιδος· εἶτ´ ἐπέθεντο τῇ χώρᾳ	τύραννοι	πολλοί, καὶ συνέστη τὰ λῃστήρια.
[14, 23]	καὶ Βιθυνοὶ καὶ Παφλαγόνες καὶ	Μαριανδυνοὶ	καὶ Τρῶες καὶ Κᾶρες, Πισίδαι
[14, 23]	καὶ Πάμφυλοι καὶ Λύκιοι καὶ	Βιθυνοὶ	καὶ Παφλαγόνες καὶ Μαριανδυνοὶ καὶ
[14, 22]	Ἅλυος. οἱ γὰρ περὶ Φαρνακίαν	τόποι	ἐν οἷς τοὺς Ἁλιζώνους ἔφαμεν,
[14, 2]	καὶ οἱ τῆς Αἰγύπτου βασιλεῖς	ἐχθροὶ	τοῖς Σύροις ὄντες· οὐδ´ οἱ
[14, 10]	πλεῖστοί γε τῶν ἱερασαμένων ὠνομάζοντο	Τεῦκροι	ἢ Αἴαντες. εἰσιοῦσα δὲ Ἄβα
[14, 6]	τὴν τραχεῖαν Κιλικίαν. εἰσὶ δ´	ὅροι	ταύτης μεταξὺ Σόλων τε καὶ
[14, 14]	Ἀρχέδημος καὶ Νέστωρ, ἔτι δ´	Ἀθηνόδωροι	δύο, ὧν ὁ μὲν Κορδυλίων
[14, 22]	φησί „τριγωνοειδοῦς οὔσης, εἰσὶ μὲν	ἄνισοι,	παρήκουσι δὲ ἡ μὲν ἀπὸ
[14, 23]	καὶ Κᾶρες, Πισίδαι δὲ καὶ	Μυσοὶ	καὶ Χάλυβες καὶ Φρύγες καὶ
[14, 26]	τὰ ἔθνη, καθάπερ καὶ αἱ	διάλεκτοι.	οἰκοῦσι δὲ τὴν χερρόνησον ταύτην,
[14, 10]	αὐτὴν καὶ ἱερωσύνην· καὶ οἱ	πλεῖστοί	γε τῶν ἱερασαμένων ὠνομάζοντο Τεῦκροι
[14, 24]	εἴρηκεν, εἴτε δύο εἴθ´ οἱ	αὐτοί	εἰσι, καὶ εἴτε καθ´ ἑαυτοὺς
[14, 26]	γάρ, ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ	αὐτοὶ	ἦσαν Ἴωνες καὶ Ἀθηναῖοι. λεγέσθωσαν
[14, 2]	οἱ λῃσταὶ ταύτην ἐξήνθησαν ἀθρόως,	αὐτοὶ	καὶ λῃζόμενοι καὶ σωματεμποροῦντες. συνήργουν
[14, 2]	τὴν ἀπὸ Σελεύκου τοῦ Νικάτορος	αὐτοὶ	κεκυρωκότες ᾐδοῦντο ἀφαιρεῖσθαι. τοῦτο δὲ
[14, 13]	δ´ οὐκ ἐπιδημοῦσι ῥᾳδίως· οὐδ´	αὐτοὶ	οὗτοι μένουσιν αὐτόθι, ἀλλὰ καὶ
[14, 26]	Δωριεῖς καὶ οἱ Αἰολεῖς οἱ	αὐτοί,	ὥστε δύο ἔθνη γίνοιτ´ ἄν·
[14, 14]	δὴ καὶ „ἐκ τῶν διαχωρημάτων.	οὗτοι	μὲν στωικοὶ ἄνδρες· ἀκαδημαϊκὸς δὲ
[14, 13]	οὐκ ἐπιδημοῦσι ῥᾳδίως· οὐδ´ αὐτοὶ	οὗτοι	μένουσιν αὐτόθι, ἀλλὰ καὶ τελειοῦνται
[14, 4]	Ῥώμης ἠσπάζοντο καὶ ἐπυνθάνοντο οἱ	πρῶτοι	ἐντυγχάνοντες, τὸ Εὐριπίδου ἔφη „ἥκω
[14, 28]	αὐτὸς πλάττει, μᾶλλον δ´ οἱ	πρῶτοι	τοὺς Ἁλιζῶνας ἀγνοήσαντες τίνες εἰσί,
[14, 16]	ἐπόψει ἀλλήλοις· καὶ νῦν οἱ	τάφοι	δείκνυνται περὶ Μάγαρσα τοῦ Πυράμου
[14, 2]	συνενεωτέρισαν καὶ ἄλλοι, διχοστατοῦντές τε	ἀδελφοὶ	πρὸς ἀλλήλους ὑποχείριον ἐποίουν τὴν
[14, 3]	Κορακήσιον Ἀρσινόη πόλις, εἶθ´ Ἁμαξία	ἐπὶ	βουνοῦ κατοικία τις ὕφορμον ἔχουσα,
[14, 11]	ἐκβολὴν τοῦ Κύδνου. καὶ μὴν	ἐπί	γε Ἰσσὸν καὶ τὴν κατ´
[14, 3]	Ὀρόντην ποταμὸν χίλια ἑκατὸν τριάκοντα,	ἐπὶ	δὲ τὰς πύλας ἑξῆς πεντακόσια
[14, 3]	τρισχιλίους ἑξακοσίους σταδίους εἰς Ὀρθωσίαν,	ἐπὶ	δὲ τὸν Ὀρόντην ποταμὸν χίλια
[14, 3]	τὰς πύλας ἑξῆς πεντακόσια εἰκοσιπέντε,	ἐπὶ	δὲ τοὺς ὅρους τῶν Κιλίκων
[14, 24]	οἱ δὲ τὴν ἐπ´ Ἀμισοῦ,	ἐπὶ	δὲ τῶν Χαλύβων οὐδείς· λοξὴ
[14, 22]	πλευράν, οὐκ ἔξω δὲ οὐδ´	ἐπὶ	θαλάττῃ. εἰ μὲν τοίνυν τὰ
[14, 23]	λοιπὰ βάρβαρα χωρὶς τῶν μιγάδων,	ἐπὶ	θαλάττῃ μὲν Κίλικες καὶ Πάμφυλοι
[14, 11]	διὰ Ταρσοῦ, οὔτ´ ἐκ Ταρσοῦ	ἐπὶ	Ἰσσὸν ἐγγυτέρω ἐστὶν ἢ ἐπὶ
[14, 22]	συνάπτειν ἐπ´ ἀλλήλαις τήν τε	ἐπὶ	Ἰσσὸν καὶ τὴν ἐπὶ Σινώπην
[14, 3]	ἤπειρος ἐγγυτάτω τῆς Κυπρίας ἐστὶν	ἐπὶ	Κρομμύου ἄκραν ἐν διάρματι σταδίων
[14, 11]	ἐπὶ Ἰσσὸν ἐγγυτέρω ἐστὶν ἢ	ἐπὶ	Κύδνον, ὥστε δῆλον ὅτι ταῖς
[14, 3]	στόλων κατασκευάς. εἶτα Λαέρτης φρούριον	ἐπὶ	λόφου μαστοειδοῦς ὕφορμον ἔχον· εἶτα
[14, 2]	Κιλίκων φρούριον τὸ Κορακήσιον ἱδρυμένον	ἐπὶ	πέτρας ἀπορρῶγος, ᾧ ἐχρήσατο Διόδοτος
[14, 29]	Ὁμηρικὰς ἀποφάσεις, εἰωθὼς ταῦτ´ ἐλέγχειν	ἐπὶ	πλέον, ἐνταῦθα οὐκ ὠλιγώρηκε μόνον,
[14, 15]	ἀπεφοίβαζε τεθείσης ὑποθέσεως, τραγικὰ ὡς	ἐπὶ	πολύ· γραμματικοὶ δὲ ὧν καὶ
[14, 5]	λεγομένη πέτρα κλίμακα ἔχουσα λατομητὴν	ἐπὶ	Σελεύκειαν ἄγουσαν. εἶτ´ Ἀνεμούριον ἄκρα
[14, 22]	στόμα τοῦ Εὐξείνου, ἡ δ´	ἐπὶ	Σινώπην πάλιν ἐνθένδε. τὸ μὲν
[14, 22]	τε ἐπὶ Ἰσσὸν καὶ τὴν	ἐπὶ	Σινώπην πίπτουσαν πλευράν, συνεχώρει ἂν
[14, 24]	οἱ μὲν εἶναι νομίζουσι τὴν	ἐπὶ	Σινώπης οἱ δὲ τὴν ἐπ´
[14, 14]	εἰς τοιαύτας ἄγεσθαι „διαβο„ λὰς	ἐπὶ	σοῦ. παραλαβὼν οὖν ὁ κατήγορος
[14, 6]	τοῖς Ῥωμαίοις ἡγεμόσιν εἶναι τοῖς	ἐπὶ	τὰς κρίσεις πεμπομένοις, οἳ μήτ´
[14, 17]	τῆς παραλίας καὶ τῆς Μαλλώτιδος	ἐπί	τε Ἰσσὸν καὶ τὰς Δαρείου
[14, 24]	ὠνόμακε, τοὺς Κίλικας δὲ τοὺς	ἐπὶ	τῇ θαλάττῃ μόνον εἴρηκεν. οἱ
[14, 24]	ἦν διελεῖν καὶ τοὺς μὲν	ἐπὶ	τῇ θαλάττῃ φάναι τοὺς δὲ
[14, 11]	Ταρσὸν στάδιοι, κἀκεῖθεν οὐ πλείους	ἐπὶ	τὴν ἐκβολὴν τοῦ Κύδνου. καὶ
[14, 11]	τῶν ὁμωνύμων ἐκτείνεται δύσεων, εἶτ´	ἐπὶ	τὴν χειμερινὴν ἀνατολὴν ἐπιστρέφει μέχρι
[14, 24]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ· ὅπερ καὶ	ἐπὶ	τῆς Καππαδοκίας ποιητέον καὶ τῆς
[14, 22]	ἐπὶ Χελιδονίας, ἡ δ´ ἐνθένδε	ἐπὶ	τὸ στόμα τοῦ Εὐξείνου, ἡ
[14, 24]	ταύτης τὴν ἀπὸ Ἰσσοῦ γραμμὴν	ἐπὶ	τὸν Εὔξεινον, ὡς ἂν μεσημβρινήν
[14, 27]	τῆς ἐκείνου ἡλικίας. ~Μεταβὰς δ´	ἐπὶ	τὸν ποιητὴν τοῦτο μὲν ὀρθῶς
[14, 14]	ἐλεγχόμενος δ´ ὑπὸ τῶν κατηγόρων	ἐπὶ	τοῦ Ἀντωνίου παρῃτεῖτο τὴν ὀργήν,
[14, 11]	γὰρ ἐλάχιστον ἐξ Ἀμισοῦ διάστημα	ἐπὶ	τοὺς Κιλίκων ὅρους τοῦτ´ ἔστιν·
[14, 4]	οἱ νῦν Σελευκεῖς, κτισθείσης δ´	ἐπὶ	τῷ Καλυκάδνῳ τῆς Σελευκείας ἐκεῖ
[14, 29]	δώματ´ ἔχουσι ῥόῳ, λίμνης Ἀσκανίης	ἐπὶ	χείλεσιν· „ἔνθα Δολίων υἱὸς Σιληνοῦ
[14, 22]	δὲ ἡ μὲν ἀπὸ Κιλικίας	ἐπὶ	Χελιδονίας, ἡ δ´ ἐνθένδε ἐπὶ
[14, 28]	Πριάμου ἐκ τῶν ἐν Ἀστύροις	περὶ	Ἄβυδον χρυσείων, ὧν καὶ νῦν
[14, 24]	δυνατόν, ὅ τε μὴ λέγων	περὶ	αὐτοῦ μηδὲν οὐκ ἂν δόξειε
[14, 1]	περὶ μὲν τῶν ἐντὸς εἴρηται,	περὶ	δὲ τῶν ἐκτὸς λέγωμεν ἀπὸ
[14, 28]	ὁ δὲ Κάδμου {ἐκ τῶν}	περὶ	Θρᾴκην καὶ τὸ Παγγαῖον ὄρος·
[14, 1]	καὶ τῶν προσβόρρων πλευρῶν τῶν	περὶ	Ἴσαυρα καὶ τοὺς Ὁμοναδέας μέχρι
[14, 16]	ἡμεῖς ἐμνήσθημεν αὐτῶν ἐν τοῖς	περὶ	Κάλχαντος λόγοις καὶ τῆς ἔριδος
[14, 29]	φησί, Δολιονίδα καὶ Μυσίαν τὴν	περὶ	Κύζικον ἰόντι εἰς Μιλητούπολιν. εἰ
[14, 29]	καὶ τῆς Μυσίας κώμην Ἀσκανίαν	περὶ	λίμνην ὁμώνυμον, ἐξ ἧς καὶ
[14, 13]	σχολαὶ παρ´ αὐτοῖς παντοδαπαὶ τῶν	περὶ	λόγους τεχνῶν, καὶ τἆλλα δ´
[14, 16]	καὶ νῦν οἱ τάφοι δείκνυνται	περὶ	Μάγαρσα τοῦ Πυράμου πλησίον. ἐντεῦθεν
[14, 1]	τοῦ Ταύρου τὰ δ´ ἐκτός,	περὶ	μὲν τῶν ἐντὸς εἴρηται, περὶ
[14, 29]	πρότερον περὶ τούτων ἐν τῷ	περὶ	Μυσῶν καὶ Φρυγῶν λόγῳ, ὥστε
[14, 22]	~Ὁ γὰρ Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς	περὶ	νεῶν ἔτι καὶ τοιαῦτα λέγει·
[14, 16]	Σοφοκλῆς. οὐ μόνον δὲ τὴν	περὶ	τῆς μαντικῆς ἔριν μεμυθεύκασιν ἀλλὰ
[14, 16]	καὶ τῆς ἔριδος ἣν ἤρισαν	περὶ	τῆς μαντικῆς ὅ τε Κάλχας
[14, 17]	τὸν Ἀμφίλοχόν φησιν, οἱ δὲ	περὶ	τὸ Ἀλήιον πεδίον, οἱ δ´
[14, 28]	ὁ δὲ Μίδου ἐκ τῶν	περὶ	τὸ Βέρμιον ὄρος· ὁ δὲ
[14, 8]	τῆς ἄλλης Κιλικίας ἀρχὴ τῆς	περὶ	τὸν Ἰσσόν, Ἀχαιῶν καὶ Ῥοδίων
[14, 13]	ἴδοις κατὰ φιλομάθειαν, οὔτ´ αὐτόθι	περὶ	τοῦτο σπουδάζοντας· Ἀλεξανδρεῦσι δ´ ἀμφότερα
[14, 29]	λεγομένης; εἴρηται δὲ καὶ πρότερον	περὶ	τούτων ἐν τῷ περὶ Μυσῶν
[14, 28]	ἄλλων τινῶν, οὐ καθαρευόντων τῆς	περὶ	τῶν Ἁλιζώνων ψευδοδοξίας· ὡς ὁ
[14, 29]	Φρυγῶν εἰπὼν ἐπιφέρει καὶ τὰ	περὶ	τῶν Μυσῶν οὐχ ὁμολογούμενα τούτοις·
[14, 29]	πρότερον ἐπεκούρησε παρέλιπεν; οὕτω δὲ	περὶ	τῶν Φρυγῶν εἰπὼν ἐπιφέρει καὶ
[14, 22]	τοὺς ἐντὸς Ἅλυος. οἱ γὰρ	περὶ	Φαρνακίαν τόποι ἐν οἷς τοὺς
[14, 28]	καὶ τῶν Πελοπιδῶν ἀπὸ τῶν	περὶ	Φρυγίαν καὶ Σίπυλον μετάλλων ἐγένετο·
[14, 16]	Μόψου τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Μαντοῦς,	περὶ	ὧν πολλὰ μυθολογεῖται· καὶ δὴ
[14, 22]	δευτέραν καὶ δυσμικὴν ποιεῖν πλευρὰν	ἄχρι	Προποντίδος καὶ Βυζαντίου. ~Φήσαντος δὲ
[14, 11]	καὶ τῆς ἐκβολῆς τοῦ Κύδνου	μέχρι	Ἀμισοῦ· τὸ γὰρ ἐλάχιστον ἐξ
[14, 4]	τῇ Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ διετέλεσε	μέχρι	γήρως ἐν τιμῇ ἀγόμενος· μικρὸν
[14, 1]	ἡ ἀπὸ Σόλων καὶ Ταρσοῦ	μέχρι	Ἰσσοῦ, καὶ ἔτι ἧς ὑπέρκεινται
[14, 11]	ἐπὶ τὴν χειμερινὴν ἀνατολὴν ἐπιστρέφει	μέχρι	Ἰσσοῦ, κἀντεῦθεν ἤδη καμπὴν λαμβάνει
[14, 11]	κατηγάγομεν, τὴν αὐτὴν ἀποφαίνομεν τῇ	μέχρι	Ἰσσοῦ, οὐδὲν παρὰ τοῦτο ποιούμενοι,
[14, 1]	ὑπέρκειται ὁ Ταῦρος οἰκούμενος κακῶς	μέχρι	καὶ τῶν προσβόρρων πλευρῶν τῶν
[14, 2]	τὴν ἐκτὸς τοῦ Ταύρου προσέλαβον	μέχρι	καὶ Φοινίκης, καὶ τοὺς βασιλέας
[14, 11]	ἐπίνειον ἡ λίμνη τῆς Ταρσοῦ.	~Μέχρι	μὲν δὴ δεῦρο ἡ παραλία
[14, 3]	ὀκτακοσίων εἴκοσι, λοιπὸς δ´ ἐστὶ	μέχρι	Σόλων ὅσον πεντακοσίων παράπλους σταδίων.
[14, 11]	τὸ δὲ λοιπὸν πρὸς δύσιν	μέχρι	στηλῶν τελευτᾷ. τὸ μὲν οὖν
[14, 11]	ἐπ´ εὐθείας τῇδε τῇ γραμμῇ	μέχρι	τῆς Ἰνδικῆς. ~Ἡ δὲ Ταρσὸς
[14, 14]	ἄγων καὶ φέρων τὴν πόλιν	μέχρι	τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἀντωνίου. τοιαύτην
[14, 1]	περὶ Ἴσαυρα καὶ τοὺς Ὁμοναδέας	μέχρι	τῆς Πισιδίας· καλεῖται δ´ ἡ
[14, 11]	ἰσθμός, λέγεται δ´ ὅμως ὁ	μέχρι	τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου, παρακλεπτόντων διὰ
[14, 11]	ἐκ τῆς Ῥοδίας γραμμήν, ἣν	μέχρι	τοῦ Κύδνου κατηγάγομεν, τὴν αὐτὴν
[14, 11]	ἤδη καμπὴν λαμβάνει πρὸς νότον	μέχρι	Φοινίκης, τὸ δὲ λοιπὸν πρὸς
[14, 22]	καὶ ἡ τῶν Ῥοδίων περαία	μέχρι	Φύσκου· ἐντεῦθεν δὲ καμπὴν λαβοῦσα
[14, 22]	τὰς ἔξω τὴν ἀπὸ Ἰσσοῦ	μέχρι	Χελιδονίων εἰπών· λοιπὴ γάρ ἐστιν
[14, 24]	Εὔξεινον, ὡς ἂν μεσημβρινήν τινα	τιθέασι	ταύτην, {ἣν} οἱ μὲν εἶναι
[14, 9]	ἀποκροτοῦντα, καὶ ἐπιγραφὴν εἶναι Ἀσσυρίοις	γράμμασι	τοιάνδε „Σαρδανάπαλλος ὁ Ἀνακυνδαράξεω παῖς
[14, 8]	τινὸς ἀξίους, καὶ μετωνόμασε Πομπηιόπολιν.	γεγόνασι	δ´ ἄνδρες ἐνθένδε τῶν ὀνομαστῶν
[14, 13]	ᾧ σχολαὶ καὶ διατριβαὶ φιλοσόφων	γεγόνασι.	διαφέρει δὲ τοσοῦτον ὅτι ἐνταῦθα
[14, 14]	λόγον. ~Ἄνδρες δ´ ἐξ αὐτῆς	γεγόνασι	τῶν μὲν στωικῶν Ἀντίπατρός τε
[14, 24]	συνάπτοντες τοῖς Πισίδαις, „οἳ οὐκ	ἴσασι	θάλατταν ἀνέρες, οὐδέ θ´ „ἅλεσσι
[14, 17]	Ἰσσὸν καὶ τὰς Δαρείου δυνάμεις.	φασὶ	δὲ καὶ ἐναγίσαι τῷ Ἀμφιλόχῳ
[14, 16]	τῆς ἀρχῆς. τὸν γὰρ Μόψον	φασὶ	καὶ τὸν Ἀμφίλοχον ἐκ Τροίας
[14, 23]	τοὺς δὲ διὰ τὸ ἑτέροις	γένεσι	περιέχεσθαι, ὡς Ἰδριεῖς μὲν καὶ
[14, 12]	καὶ τοῖς παχυνευροῦσι ῥοϊζομένοις καὶ	κτήνεσι	καὶ ἀνθρώποις ἐπικουρεῖ. ~Τοσαύτη δὲ
[14, 26]	ἐφρόντισεν οὐδέν, τοῖς δὲ ἑκκαίδεκα	ἔθνεσι	προστίθησιν ἑπτακαιδέκατον, τὸ τῶν Γαλατῶν,
[14, 28]	τὰς ἱστορίας, ἃς ὁ Σκήψιος	τίθησι	παρὰ Καλλισθένους λαβὼν καὶ ἄλλων
[14, 4]	διέτριψεν, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ καὶ	Ἀθήνησι	καὶ τὸ τελευταῖον ἐν Ῥώμῃ,
[14, 16]	ἦν Κράτης ὁ γραμματικός, οὗ	φησι	γενέσθαι μαθητὴς Παναίτιος. ~Ὑπέρκειται δὲ
[14, 16]	ῥέων, οὗπερ καὶ πρότερον ἐμνήσθημεν·	φησὶ	δ´ Ἀρτεμίδωρος ἐντεῦθεν εἰς Σόλους
[14, 29]	νάσσατο καὶ Μελίης. καλοῦσι δέ,	φησί,	Δολιονίδα καὶ Μυσίαν τὴν περὶ
[14, 29]	οὐχ ὁμολογούμενα τούτοις· λέγεσθαι γάρ	φησι	καὶ τῆς Μυσίας κώμην Ἀσκανίαν
[14, 29]	„ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην“	φησί;	πῶς δὲ ἐκ μὲν Βερεκύντων
[14, 22]	Ἰσσοῦ· „αἱ δ´ ἐκτὸς πλευραί“	φησί	„τριγωνοειδοῦς οὔσης, εἰσὶ μὲν ἄνισοι,
[14, 6]	τῇ Καππαδοκίᾳ τὴν τραχεῖαν Κιλικίαν.	εἰσὶ	δ´ ὅροι ταύτης μεταξὺ Σόλων
[14, 24]	εἴτε δύο εἴθ´ οἱ αὐτοί	εἰσι,	καὶ εἴτε καθ´ ἑαυτοὺς εἴτ´
[14, 28]	πρῶτοι τοὺς Ἁλιζῶνας ἀγνοήσαντες τίνες	εἰσί,	καὶ μεταγράφοντες πλεοναχῶς καὶ πλάττοντες
[14, 22]	ἐκτὸς πλευραί“ φησί „τριγωνοειδοῦς οὔσης,	εἰσὶ	μὲν ἄνισοι, παρήκουσι δὲ ἡ
[14, 13]	μὲν οἱ φιλομαθοῦντες ἐπιχώριοι πάντες	εἰσί,	ξένοι δ´ οὐκ ἐπιδημοῦσι ῥᾳδίως·
[14, 13]	τῶν ἰδίων οὐκ ὀλίγους καὶ	εἰσὶ	σχολαὶ παρ´ αὐτοῖς παντοδαπαὶ τῶν
[14, 14]	„δίκην. διακρουσάμενος δ´ οὖν θεραπείαις	τισὶ	τὴν ὀργὴν οὐδὲν ἧττον διετέλεσιν
[14, 3]	Κιλίκιος παράπλους σταδίων ἐστὶν ὀκτακοσίων	εἴκοσι,	λοιπὸς δ´ ἐστὶ μέχρι Σόλων
[14, 5]	Κώρυκος ἄκρα, ὑπὲρ ἧς ἐν	εἴκοσι	σταδίοις ἐστὶ τὸ Κωρύκιον ἄντρον,
[14, 14]	διετέλεσε τιμώμενος παρά τε τοῖς	ἡγεμόσι	καὶ ἐν τῇ πόλει. ~Τῶν
[14, 23]	ὡς Ἰδριεῖς μὲν καὶ Τερμίλαι	Καρσί,	Δολίονες δὲ καὶ Βέβρυκες Φρυξί.
[14, 24]	ἴσασι θάλατταν ἀνέρες, οὐδέ θ´	„ἅλεσσι	μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσι“ τίνα λάβωσι
[14, 13]	οὔτ´ αὐτόθι περὶ τοῦτο σπουδάζοντας·	Ἀλεξανδρεῦσι	δ´ ἀμφότερα συμβαίνει· καὶ γὰρ
[14, 14]	καὶ δὴ καὶ γυμνασιαρχίαν ὑποσχόμενος	Ταρσεῦσι	τοῦτον ἀντὶ γυμνασιάρχου κατέστησε, καὶ
[14, 24]	οὐδέ θ´ „ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ	ἔδουσι“	τίνα λάβωσι τάξιν; ἀλλ´ οὐδὲ
[14, 24]	ταύτην, {ἣν} οἱ μὲν εἶναι	νομίζουσι	τὴν ἐπὶ Σινώπης οἱ δὲ
[14, 22]	„τριγωνοειδοῦς οὔσης, εἰσὶ μὲν ἄνισοι,	παρήκουσι	δὲ ἡ μὲν ἀπὸ Κιλικίας
[14, 26]	ἔθνη, καθάπερ καὶ αἱ διάλεκτοι.	οἰκοῦσι	δὲ τὴν χερρόνησον ταύτην, καὶ
[14, 5]	ἀφανὴς ἔξεισιν εἰς τὴν θάλατταν·	καλοῦσι	δὲ πικρὸν ὕδωρ. ~Εἶθ´ ἡ
[14, 29]	υἱὸς Σιληνοῦ νάσσατο καὶ Μελίης.	καλοῦσι	δέ, φησί, Δολιονίδα καὶ Μυσίαν
[14, 13]	πάντες εἰσί, ξένοι δ´ οὐκ	ἐπιδημοῦσι	ῥᾳδίως· οὐδ´ αὐτοὶ οὗτοι μένουσιν
[14, 13]	δέχονται πολλοὺς τῶν ξένων καὶ	ἐκπέμπουσι	τῶν ἰδίων οὐκ ὀλίγους καὶ
[14, 12]	ῥεῦμά ἐστιν, ὅθεν καὶ τοῖς	παχυνευροῦσι	ῥοϊζομένοις καὶ κτήνεσι καὶ ἀνθρώποις
[14, 21]	καὶ Ἀλήιόν τι πεδίον κἀκεῖ	δεικνύουσι.	περιωδευμένων δὲ καὶ τῶν ἔξω
[14, 21]	ἐν τῇ Τροίᾳ τούτων καὶ	δεικνύουσί	τινας τόπους κἀνταῦθα, ὥσπερ ἐν
[14, 29]	„οἳ καὶ ἐπ´ Ἀσκανίῳ δώματ´	ἔχουσι	ῥόῳ, λίμνης Ἀσκανίης ἐπὶ χείλεσιν·
[14, 24]	„ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσι“ τίνα	λάβωσι	τάξιν; ἀλλ´ οὐδὲ Λυδοὺς οὐδὲ
[14, 20]	ἐν Πιερίᾳ, καὶ πλησίον Ὀρόντης	ἐκδίδωσι	ποταμός. ἔστι δ´ ἀπὸ Σελευκείας
[14, 13]	εἶπον πλὴν Ἀλεξανδρείας συμβαίνει τἀναντία·	φοιτῶσι	γὰρ εἰς αὐτὰς πολλοὶ καὶ
[14, 24]	οὓς καὶ αὐτοὺς παρῆκε. διὰ	τί	δ´ ἐν τοῖς μεσογαίοις ἔταξε
[14, 27]	παρέλιπε φροντίσαι καὶ ἀπολογήσασθαι, διὰ	τί	δ´ Ἔφορος παρῆλθε παρελθεῖν καὶ
[14, 24]	γὰρ τοῦτο πρῶτον ἀπαιτεῖν ἐχρῆν,	τί	δὴ τοὺς Χάλυβας τίθησιν ἐντὸς
[14, 29]	νῦν καὶ ὑπὸ τῶν ποιητῶν,	τί	ἐκώλυε τὸν Ὅμηρον ταύτης μεμνῆσθαι
[14, 27]	τοὺς Καππάδοκας καὶ Λυκάονας διὰ	τί	μὲν Ὅμηρος παρέλιπε φροντίσαι καὶ
[14, 21]	οἱ δ´ ἔμπαλιν καὶ Ἀλήιόν	τι	πεδίον κἀκεῖ δεικνύουσι. περιωδευμένων δὲ
[14, 24]	μηδὲν οὐκ ἂν δόξειε παραλιπεῖν	τι	τῶν κυριωτάτων; ~Τίνες δ´ εἰσὶν
[14, 1]	καὶ οὐδὲν ἢ σπανίως ἔχει	τι	χωρίον ἐπίπεδον, καὶ ἔτι ἧς
[14, 2]	Ἀντίοχος ὁ Δημητρίου κατακλείσας εἴς	τι	χωρίον ἠνάγκασε διεργάσασθαι τὸ σῶμα·
[14, 10]	προλαβόντος τοῦ πατρὸς ἐν ἐπιτρόπου	σχήματι·	ὕστερον δὲ καὶ Ἀντώνιος καὶ
[14, 3]	ἐστὶν ἐπὶ Κρομμύου ἄκραν ἐν	διάρματι	σταδίων τριακοσίων πεντήκοντα. εἰς μὲν
[14, 14]	τε καὶ Ἀρχέδημος καὶ Νέστωρ,	ἔτι	δ´ Ἀθηνόδωροι δύο, ὧν ὁ
[14, 10]	τὰ χρήματα Εὐμένης ἀποστὰς Ἀντιγόνου.	ἔτι	δ´ ὕπερθεν τούτου τε καὶ
[14, 1]	καὶ Ταρσοῦ μέχρι Ἰσσοῦ, καὶ	ἔτι	ἧς ὑπέρκεινται κατὰ τὸ πρόσβορρον
[14, 1]	ἔχει τι χωρίον ἐπίπεδον, καὶ	ἔτι	ἧς ὑπέρκειται ὁ Ταῦρος οἰκούμενος
[14, 29]	ἐρήμη ἐκμεμεταλλευμένα ἔχουσα τὰ χωρία.	~Ἔτι	καὶ ταῦτα μέμψαιτο ἄν τις
[14, 22]	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ νεῶν	ἔτι	καὶ τοιαῦτα λέγει· τοὺς γὰρ
[14, 14]	ἐν Φιλίπποις νίκην ἔπος, καὶ	ἔτι	μᾶλλον ἡ εὐχέρεια ἡ ἐπιπολάζουσα
[14, 28]	Ἄβυδον χρυσείων, ὧν καὶ νῦν	ἔτι	μικρὰ λείπεται· πολλὴ δ´ ἡ
[14, 6]	καὶ Ἀμύντας πρότερον εἶχε καὶ	ἔτι	πρότερον Κλεοπάτρα. εὐφυοῦς γὰρ ὄντος
[14, 14]	καὶ γυμνασιαρχίαν ὑποσχόμενος Ταρσεῦσι τοῦτον	ἀντὶ	γυμνασιάρχου κατέστησε, καὶ τὰ ἀναλώματα
[14, 23]	Καρῶν καὶ Λυκίων, Μῄονάς {τε}	ἀντὶ	Λυδῶν καὶ ἄλλους ἀγνῶτας, οἷον
[14, 27]	διαιτῆσαι· καὶ διότι μὲν Μῄονας	ἀντὶ	Λυδῶν Ὅμηρος εἶπε διδάξαι, ὅτι
[14, 22]	τὰ κατ´ αὐτὸν στενά, ἐκεῖνα	ἀντὶ	τούτων τιθείς. πάντων δ´ εὐηθέστατον
[14, 5]	ὀφρὺν πετρώδη πανταχόθεν ἱκανῶς ὑψηλήν·	καταβάντι	δ´ εἰς αὐτὴν ἀνώμαλόν ἐστιν
[14, 4]	ἐστιν ἡ τοῦ Καλυκάδνου ἐκβολὴ	κάμψαντι	ᾐόνα ποιοῦσαν ἄκραν ἣ καλεῖται
[14, 29]	καὶ Μυσίαν τὴν περὶ Κύζικον	ἰόντι	εἰς Μιλητούπολιν. εἰ οὖν οὕτως
[14, 27]	ἀντὶ Λυδῶν Ὅμηρος εἶπε διδάξαι,	ὅτι	δ´ οὔτε Λυδοὺς οὔτε Μῄονας
[14, 13]	φιλοσόφων γεγόνασι. διαφέρει δὲ τοσοῦτον	ὅτι	ἐνταῦθα μὲν οἱ φιλομαθοῦντες ἐπιχώριοι
[14, 2]	ἐξελοῦ, πάντα „πέπραται. αἴτιον δ´	ὅτι	πλούσιοι γενόμενοι Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν
[14, 11]	ἢ ἐπὶ Κύδνον, ὥστε δῆλον	ὅτι	ταῖς μὲν ἀληθείαις οὗτος ἂν
[14, 26]	εἴρηκε δὲ τὴν αἰτίαν αὐτός,	ὅτι	ταῦτα πάντα νεώτερα τῆς ἐκείνου
[14, 29]	ἐπιλέγει δὲ τούτοις ὁ Ἀπολλόδωρος,	ὅτι	τῆς Ἀσκανίας ταύτης μνημονεύει καὶ
[14, 26]	τὴν χερρόνησον οἰκοῦντα; εἰ γάρ,	ὅτι	τὸ παλαιὸν οἱ αὐτοὶ ἦσαν
[14, 29]	μέμψαιτο ἄν τις τοῦ Ἀπολλοδώρου,	ὅτι	τῶν νεωτέρων καινοτομούντων πολλὰ παρὰ
[14, 14]	σὺν ἄλλοις καὶ ταῦτα λέγων	ὅτι	„ὥσπερ Ὅμηρος ἐξύμνησεν „Ἀχιλλέα καὶ
[14, 27]	τὸ ἐξετάσαι καὶ διαιτῆσαι· καὶ	διότι	μὲν Μῄονας ἀντὶ Λυδῶν Ὅμηρος
[14, 27]	ποιητὴν τοῦτο μὲν ὀρθῶς λέγει,	διότι	πολλὴ σύγχυσις γεγένηται τῶν βαρβάρων
[14, 23]	Βυζαντίου. ~Φήσαντος δὲ τοῦ Ἐφόρου	διότι	τὴν χερρόνησον κατοικεῖ ταύτην ἑκκαίδεκα
[14, 3]	Κιλικίας, οὐ τὸ Κορακήσιον, ὧν	ἐστι	καὶ ὁ Ἀρτεμίδωρος· καί φησιν
[14, 1]	μέν, ἧς ἡ παραλία στενή	ἐστι	καὶ οὐδὲν ἢ σπανίως ἔχει
[14, 21]	μερῶν τῆς προειρημένης χερρονήσου, προσθετέον	ἐστὶ	καὶ ταῦτα. ~Ὁ γὰρ Ἀπολλόδωρος
[14, 19]	Σύρων. ἐν δὲ τῇ Κιλικίᾳ	ἐστὶ	καὶ τὸ τῆς Σαρπηδονίας Ἀρτέμιδος
[14, 15]	φιλολόγων· Ταρσέων γὰρ καὶ Ἀλεξανδρέων	ἐστὶ	μεστή. τοιαύτη μὲν ἡ Ταρσός.
[14, 3]	ἐστὶν ὀκτακοσίων εἴκοσι, λοιπὸς δ´	ἐστὶ	μέχρι Σόλων ὅσον πεντακοσίων παράπλους
[14, 3]	πεντακοσίων παράπλους σταδίων. τούτου δ´	ἐστὶ	Νάγιδος πρώτη μετὰ τὸ Ἀνεμούριον
[14, 26]	δὲ τρία γένη τῶν Ἑλλήνων	ἐστὶ	τὰ τὴν χερρόνησον οἰκοῦντα; εἰ
[14, 24]	τῶν Χαλύβων οὐδείς· λοξὴ γάρ	ἐστι	τελέως. ὁ γὰρ δὴ διὰ
[14, 5]	ὑπὲρ ἧς ἐν εἴκοσι σταδίοις	ἐστὶ	τὸ Κωρύκιον ἄντρον, ἐν ᾧ
[14, 22]	ὄντας, ἧς ὁ στενώτατος ἰσθμός	ἐστι	τὸ μεταξὺ τοῦ κατὰ Σινώπην
[14, 23]	τὸ τῶν Γαλατῶν, ὃ νεώτερόν	ἐστι	τοῦ Ἐφόρου, τῶν δ´ εἰρημένων
[14, 4]	ἣ καλεῖται Σαρπηδών. πλησίον δ´	ἐστὶ	τοῦ Καλυκάδνου καὶ τὸ Ζεφύριον
[14, 2]	τῶν Τραχειωτῶν ἀρξάμενοι. ~Πρῶτον τοίνυν	ἐστὶ	τῶν Κιλίκων φρούριον τὸ Κορακήσιον
[14, 12]	μὲν ἐν πεδίῳ κτίσμα δ´	ἐστὶ	τῶν μετὰ Τριπτολέμου πλανηθέντων Ἀργείων
[14, 20]	δὲ τὴν Κιλικίαν πρώτη πόλις	ἐστὶ	τῶν Σύρων Σελεύκεια ἡ ἐν
[14, 20]	καὶ πλησίον Ὀρόντης ἐκδίδωσι ποταμός.	ἔστι	δ´ ἀπὸ Σελευκείας εἰς Σόλους
[14, 5]	ἐδάφη τὰ φέροντα τὴν κρόκον.	ἔστι	δὲ καὶ ἄντρον αὐτόθι ἔχον
[14, 5]	ᾧ ἡ ἀρίστη κρόκος φύεται.	ἔστι	δὲ κοιλὰς μεγάλη κυκλοτερὴς ἔχουσα
[14, 10]	ἐκβολαὶ κατὰ τὸ Ῥῆγμα καλούμενον.	ἔστι	δὲ λιμνάζων τόπος ἔχων καὶ
[14, 14]	„καὶ „τὴν καχεξίαν πολλαχόθεν σκοπεῖν	ἔξεστι,	καὶ δὴ καὶ „ἐκ τῶν
[14, 9]	δὴ καὶ περιφέρεται τὰ ἔπη	ταυτί	„ταῦτ´ ἔχω, ὅσς´ ἔφαγον καὶ